ΡΩΣΙΑ: ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 12ΧΡΟΝΟΥ ΑΓΟΡΙΟΥ

Ένα αγόρι δώδεκα ετών πέθανε στην ενορία του π. Αλεξίου στη Ρωσία. Στη ζωή του το παιδί αυτό ήταν ιδιαίτερα ήσυχο και το σκέπαζε ή χάρη του Θεού.
Ήταν σαν άγγελος και όλοι το θεωρούσαν έτσι. Παντού όπου στεκόταν μετέδιδε γαλήνη.

Αν σε μια παρέα ακουγόταν σφοδρή συζήτηση ή τσακωμοί, το παιδί στεκόταν σ’ αυτή σιωπηλά, χωρίς να πει ούτε μια λέξη! Αλλά από τα αγνά του μάτια πεταγόταν σαν ένα ουράνιο φώς και όταν οι μεγάλοι καταλάβαιναν ότι είναι δίπλα τους ό άγγελος αυτός, σταματούσαν αμέσως το μάλωμα. Και όταν γινόταν τελεία ησυχία στην παρέα, το παιδί χαμογελούσε αγνά και πήγαινε άλλου.

Οι άνθρωποι παρατηρούσαν ότι το παιδί αυτό δεν πήγαινε ασκόπως πέρα δώθε, όπως τα άλλα παιδιά, αλλά πήγαινε και στεκόταν εκεί που ήσαν τσακωμοί και σφοδρές συζητήσεις για να τις καθησυχάσει. Για να αποκατασταθεί κάπου ή ειρήνη ήταν αρκετό να παρουσιαστεί το παιδί αυτό, γι’ αυτό και το έλεγαν αγγελούδι τους. Και πραγματικά είχε αγγελική εμφάνιση. Τα μαλλάκια του, τα μάτια του, το χαμόγελο του το παρουσίαζαν σαν άγγελο. Όταν χαμογελούσε έλαμπε. Οι γονείς του ήσαν απλοί χωρικοί άνθρωποι και το υπεραγαπούσαν. Αλλά και όλοι στο χωριό υπεραγαπούσαν αυτό το αγόρι-το αγαπούσαν περισσότερο ακόμη και από τα δικά τους παιδιά.

Κάποτε στο χωριό έγινε μια μεγάλη πανήγυρη. Με την ευκαιρία της πανήγυρης αυτής, που κράτησε πολύ, οι χωρικοί κάτοικοι του χωρίου μέθυσαν. Μετά το μεθύσι έγιναν πολλές αμαρτίες και ασωτίες στο χωριό. Γι` αυτόν τον λόγο το παιδί, για το οποίο μιλήσαμε, αρρώστησε σοβαρά από στενοχώρια και σε λίγες μέρες πέθανε.

Όταν διαδόθηκε στο χωριό το νέο του θανάτου του παιδιού, τότε οι χωρικοί ξύπνησαν από τη μέθη της ασωτίας τους, σκέφτηκαν σοβαρά και ξέσπασαν σε θρήνο. Κάθε ένας κατηγορούσε τον εαυτό του για τον θάνατο τού παιδιού και θεωρούσε τον θάνατο του σαν μια τιμωρία για την δική του ακολασία. Γερόντισσες γυναίκες οδύρονταν γι` αυτό το κακό και όλο το χωριό συγκεντρώθηκε στο σπίτι των γονέων τού παιδιού με βαθειά μετάνοια για τις παραβάσεις τους.

Το αγόρι ήταν ξαπλωμένο στο φέρετρο σαν ζωντανό• ένα χαμόγελο ήταν στα χείλη του. Ήταν ένας σιωπηλός αλλά βαρύς έλεγχος των χωρικών για τα αμαρτήματα τους. Όσοι το κοίταζαν κατέβαζαν το κεφάλι τους από ντροπή και έκλαιγαν. Για μια ολόκληρη εβδομάδα, κατά την οποία όλοι έκλαιγαν για τις ασωτίες τους στην πανήγυρη, πού προκάλεσαν τον θάνατο τού παιδιού, δεν το έθαψαν.

Άρχισε όμως να παρουσιάζεται ή φθορά και πρασινωπά εξανθήματα εμφανίστηκαν στα χέρια του, χωρίς όμως να μυρίζει το σώμα τού νεκρού παιδιού. Τότε μετέφεραν το φέρετρο στην Εκκλησία και ό π. Αλέξιος Γκνεούσεβ άρχισε να ψάλλει την νεκρώσιμη Ακολουθία. Ό Άγιος Ιερέας με δυσκολία από τα κλάματα του έψαλλε την Ακολουθία.

Ή ώρα ήταν 5 μ .μ. όταν θα δινόταν ό τελευταίος ασπασμός. Είναι αδύνατον να περιγραφεί τί γινόταν στην Εκκλησία. Φωνές και κλάματα ακούγονταν. Κτυπούσαν τα στήθη τους. Κάθε ένας θυμούμενος τις ακολασίες του στην πανήγυρη, κατηγορούσε τον εαυτό του ως υπεύθυνο για τον θάνατο τού παιδιού. Ό π. Αλέξιος στεκόταν στο Ιερό Βήμα, προ τού θυσιαστηρίου, με υψωμένα τα χέρια του στον ουρανό και τόλμησε να κάνει την έξης προσευχή στον Θεό με φωνή ακουστή σε όλο το εκκλησίασμα:

«Θεέ μου, Θεέ μου! Βλέπεις ότι δεν έχω την δύναμη μέσα μου να δώσω τον τελευταίο ασπασμό σ’ αυτό το παιδί!, Μην επιτρέψεις σε εμέ, σε ένα γέροντα άνθρωπο, δούλο Σου και Ιερέα Σου, να αφήσω ντροπιασμένος αυτήν την Εκκλησία, γιατί ό εχθρός της ανθρωπότητας θα με περιπαίξει, τον υπηρέτη Σου, επειδή διέκοψα την Ακολουθία για την αδυναμία μου. Άλλα είναι πέρα από την δύναμη μου. Άκουσε τα βογγητά τού μετανοούντος λαού Σου. Δες την οδύνη των καρδιών αυτών των γονέων. Άκουσε, Κύριε, την αίτηση μου, την δέηση ενός γέροντα Ιερέα: Μη μας στερήσεις από όσα μας έδωσες για την διόρθωση μας, για την διδασκαλία μας και για την δόξα τού αγίου Σου ονόματος. Δεν μας είπες, Κύριε, ότι θα μας δώσεις ότι Σου ζητήσουμε με πίστη; Συ δεν είσαι, πολυέλεε Κύριε, που μας είπες, «Αιτείτε και δοθήσεται ύμίν…»; Ώ Δίκαιε Θεέ μου! Σ’ αυτήν την Εκκλησία δεν μπορεί κανένας να πλησιάσει αυτό το παιδί και να τού δώσει τον τελευταίο ασπασμό. Εγώ είμαι ένας γέροντας άνθρωπος. Και εγώ, επίσης, δεν έχω την δύναμη… ΤΩ Θεέ μου, σπλαχνίσου μας! Άκουσε μας, Κύριε και Θεέ μας…». Και σιώπησε… Σε λίγο ό Ιερέας έπεσε στα γόνατα μπροστά στο Θυσιαστήριο και φώναξε με δυνατή φωνή:

«Έτσι, Κύριε, έτσι, άλλα ανάστησε αυτό το παιδί, γιατί τίποτε δεν είναι αδύνατο σε Σένα. Συ είσαι ό Κύριος μας, ό Κυβερνήτης μας… Σε παρακαλώ, όχι με υπερηφάνεια, άλλα με ταπείνωση…». Τότε, σαν μια λάμψη αστραπής φάνηκε και ένας δυνατός κρότος ακούστηκε ως απάντηση στον γέροντα Ιερέα, τον γονατισμένο ενώπιον του Θυσιαστηρίου!…

Γυρίζοντας πίσω, ό Ιερέας είδε το αγόρι να είναι όρθιο στο φέρετρο και να κοιτάζει προς όλες τις διευθύνσεις. «Όταν ό Ιερέας είδε ότι το παιδί ήταν όρθιο στο φέρετρο, έπεσε πάλι στα γόνατα του μπροστά στο Θυσιαστήριο και κλαίοντας σιωπηλά, άρχισε να ευχαριστεί τον Θεό για το θαύμα. «Έπειτα σηκώθηκε και χωρίς να πει λέξη κατευθύνθηκε προς το φέρετρο. Γύρω από το φέρετρο γινόταν μια απερίγραπτη ενθουσιαστική ταραχή.

Με δυσκολία ό Ιερέας προχώρησε διά μέσου τού πλήθους στο φέρετρο, πήρε το παιδί στην αγκαλιά του, το έφερε στο Ιερό, το έβαλε σε μια καρέκλα και αυτός έπεσε στα γόνατα. «Έπειτα κοινώνησε το αναστημένο παιδί τα άχραντα Μυστήρια και μετά το παρέδωσε στους γονείς του, οι οποίοι το μετέφεραν στο σπίτι.

Ό π. Αλέξιος όμως δεν έφυγε από την Εκκλησία αμέσως. Ήταν τόση ή συγκίνηση του από το συμβάν, ώστε δεν μπορούσε να φύγει. Κάθισε στον Ναό και διάβασε τον Ακάθιστο στην Θεοτόκο. Κατόπιν, βαθειά συγκλονισμένος, παρέμεινε κλινήρης επί μία εβδομάδα. Μετά το θαύμα, ο Μπάτιουσκα Αλέξιος έζησε τρία ακόμη χρόνια. Το παιδί έζησε έξι ακόμη χρόνια μετά την ανάσταση του και πέθανε σε ηλικία δέκα οκτώ ετών.

Τόση είναι ή δύναμη της προσευχής! Τόση είναι ή τόλμη που έχει στο Θεό ένας Άγιος Ιερέας!

Βιβλ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΟΡΛΩΦΣΥ. ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΤΟΥ Κ ΑΙΩΝΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΟΥΛΑΤ. ΤΒΕΡ 1992.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ NΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: «ΕΓΚΛΗΜΑ» Η ΔΗΘΕΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΟΠΑΔΩΝ

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου έχει μελετήσει το θέμα του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία όσο κανείς. Η άποψή του αποτέλεσε την ομόφωνη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος στις συνομιλίες της με το υπουργείο.

Σταθερός στην άποψη ότι το μάθημα των θρησκευτικών που διδάσκονταν μέχρι τώρα στα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, ανταποκρίνονταν πλήρως στο Ευρωπαϊκό δίκαιο. Ουδέποτε είχαν ομολογιακό ή κατηχητικό χαρακτήρα. Απεναντίας είχαν χαρακτήρα γνωσιολογικό, πολιτισμικό και συγχρόνως θρησκειολογική αναφορά. Ως εκ τούτου δεν υπήρχε πραγματικό θέμα να δημιουργηθεί. Δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε την ενότητα του Ελληνικού λαού χάριν μερικών οπαδών.

Η Εκκλησία εργάστηκε και εργάζεται για την ενότητα του λαού, γνωρίζοντας όλοι την μακροχρόνια πολιτιστική, ψυχολογική, οικονομικής, αλλά κυρίως πολιτιστικής προσφοράς

Ως ο αρχαιότερος θεσμός η Εκκλησία, ακόμη και από την συγκρότηση του Ελληνικού κράτους, απαιτείται σεβασμός σε έναν θεσμό που κουβαλά μαζί του έναν ολόκληρο πολιτισμό.

Δεν πρέπει να επιδιώκεται δήθεν σύγκρουση με την Εκκλησία για να ικανοποιούνται μερικοί οπαδοί. Αυτό είναι έγκλημα εναντίον της εκκλησίας και του Έθνους, εκτός αν κάποιοι θέλουν να χωρίσουν το Έθνος από την Εκκλησία.

Ο κ. Ιερόθεος συνοψίζει τους δύο λόγους που τον κράτησαν μακρυά από τη συμμετοχή του στην επιτροπή μελέτης των νέων προγραμμάτων για το μάθημα των θρησκευτικών, ενώ εξέφρασε την ελπίδα να μην φτάσει η Εκκλησία στο σημείο να αλλάζει εύκολα αποφάσεις, χάριν της διπλωματίας.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ «ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ» ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Σημαντικότατη παρέμβαση των «Μακκαβαίων» για τα Θρησκευτικά

Οι ''Μακκαβαίοι'' για όλους και για όλα!

Ø  Τι συμβαίνει με την εισβολή της νεοβουδιστικής οργάνωσης Arigatou στο διδακτικό έργο της Εκκλησίας και του Μαθήματος των Θρησκευτικών;Ø  Ποια η σχέση προσώπων που συνέταξαν τα νέα Προγράμματα των Θρησκευτικών με την οργάνωση αυτή; 

Ø  Γιατί δεν συμμετέχει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου στην Επιτροπή της Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών;

Ø  Ποιος Μητροπολίτης χαρακτήρισε τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου «στιγματισμένο» για να μην μπει στην Επιτροπή της Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών παρόλο που ήταν ο πιο καλός γνώστης του θέματος;

Ø  Γιατί η Εκκλησία άφησε τους Συντάκτες των Προγραμμάτων να προχωρήσουν τα νέα Προγράμματα για το μάθημα των Θρησκευτικών; Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος άργησε να αντιδράσει;

Ø  Γιατί δεν συμμετέχουν οι Θεολόγοι και η ΠΕΘ στην Επιτροπή που συστήνει η Εκκλησία για το μάθημα των Θρησκευτικών;

Ø  Αφού η Εκκλησία, δια στόματος Μακαριωτάτου, χαρακτήρισε τα νέα Προγράμματα για τα Θρησκευτικά «απαράδεκτα και επικίνδυνα», γιατί συμμετέχουν στην εκκλησιαστική Επιτροπή πρόσωπα που συνέταξαν τα νέα Προγράμματα των Θρησκευτικών ή που έχουν επιλεγεί ως επιμορφωτές τους; 

Ø  Πού οδηγείται έτσι, αυτή η Επιτροπή; Σε φιάσκο ή ξεπούλημα του μαθήματος;

Ø  Ποιος κοροϊδεύει ποιόν; Γιατί η Εκκλησία σιωπά εφόσον η Κυβέρνηση δεν φαίνεται να υποχωρεί από τις θέσεις της; 

Ø  Μήπως τα λεφτά είναι πάρα πολλά!

Ø  Αυτά και άλλα πολλά, άκρως ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά, λέγονται στην εκπομπή των «Μακκαβαίων»!

Ø  Αναμένουμε αντιδράσεις από τους άμεσα εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους.

Επέστρεψαν οι Μακκαβαίοι και σε μια καταιγιστική εκπομπή μετά από καιρό σχολιάζουν έξω από τα δόντια όλη την Εκκλησιαστική επικαιρότητα.

Ο διευθυντής του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr Αιμίλιος Πολυγένης και ο διευθυντής της Εφημερίδας "Ορθόδοξη Αλήθεια Δημήτρης" Δημήτρης Ριζούλης αναλύουν το ζήτημα που προέκυψε με το μάθημα των θρησκευτικών, ξεσκεπάζουν το παρασκήνιο και κάνουν εκτιμήσεις για την εξέλιξη της υπόθεσης.

http://aktines.blogspot.gr

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΚΑΙ ΕΧΘΡΙΚΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ Κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Αντίθετο και εχθρικό προς το ελληνικό πολιτισμικό πλαίσιο

των μαθητών το  ουδετερόθρησκο σχολείο του κ. Υπουργού Παιδείας

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής 

της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Ένα Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά, που αφορά στους μαθητές της χώρας οφείλει να έχει άμεση συνάφεια με την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, η οποία και αποτελεί την κυριαρχούσα στην Ελλάδα θρησκευτική πίστη, λόγω του συντριπτικού ποσοστού θρησκευτικής ομοιογένειας του ελληνικού λαού.

Τα παιδιά, ωστόσο, με τα νέα ΠΣ διδάσκονται ύλη, που αποτελείται από μείγμα θρησκειών και κοσμοθεωριών και, φυσικά, δεν εκφράζει, αλλά αλλοιώνει σε υπερβολικό βαθμό τη δομή και το περιεχόμενο της ορθόδοξης πίστης και διδασκαλίας, όπως αυτή έχει αποτυπωθεί στη λατρεία, τη ζωή, την παιδεία και τον πολιτισμό των Ελλήνων. Το όλο εγχείρημα του νέου ΠΣ, ούτε από πλευράς θεολογικής ούτε από πλευράς ψυχοπαιδαγωγικής  σχετίζεται με τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Επιπλέον, όμως, τραυματίζει και σχεδόν μηδενίζει την ανάπτυξη της θρησκευτικής τους συνείδησης μέσα από την απέραντη σύγχυση που δημιουργεί, λόγω της αλλόκοτης πολυθρησκειακής του δομής και διδασκαλίας, που δεν ανταποκρίνεται και δεν αντιστοιχεί ούτε στο αναπτυξιακό πνευματικό τους επίπεδο ούτε στις πολιτισμικές και θρησκευτικές τους προϋποθέσεις και εμπειρίες. Πολλές φορές έχουμε τονίσει πως ο, τιδήποτε προσφέρεται στον έλληνα μαθητή είναι ανάγκη να συνάδει με το πολιτισμικό πλαίσιο του τόπου του, που το πιο μεγάλο και πιο σημαντικό κομμάτι του αποτελεί η ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Το ελληνικό κοινωνικοπολιτισμικό περιβάλλον, εκτός των άλλων, είναι ζυμωμένο και διαποτισμένο, διά μέσου των αιώνων, όχι μόνον πολιτισμικά και θρησκευτικά αλλά και ιστορικά, με τον τρόπο ζωής, την πίστη, το πνεύμα, το ήθος και τα πρότυπα της Ορθοδοξίας. Τα ελληνόπουλα, από μικρά παιδιά, δέχονται και βιώνουν τις ορθόδοξες πνευματικές εμπειρίες, τις αρετές και τα πρότυπα που εγκαθίστανται, με γονιδιακό τρόπο, μέσα στις ψυχές τους και αυτή η ισχυρή επίδραση αποτελεί καθοριστικό και προσδιοριστικό παράγοντα της πνευματικής, κοινωνικής και πολιτισμικής τους εξέλιξης. Είναι γνωστό στην Παιδαγωγική ότι με βάση τη λειτουργία της προσαρμοστικότητας, το παιδί, αφενός εξοικειώνεται σε δοκιμασμένους τρόπους και στάσεις συμπεριφοράς, που εξάγονται από το κοινωνικοπνευματικό, θρησκευτικό και πολιτισμικό πλαίσιο ανατροφής και αποτελούν αφετηριακό παράγοντα για τη μεταγενέστερη ανάπτυξη της ταυτότητάς του. Υπάρχουν δηλαδή για κάθε παιδί ενεργά πρότυπα, τα οποία, σύμφωνα με τη θεωρία του δεσμού, αποτελούν τα νοητικά και κοινωνικά σχήματα, που ήδη, από την περίοδο της νηπιακής ηλικίας, επηρεάζουν καθοριστικά τη μετέπειτα ζωή του. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οφείλει το σχολείο να αναπτύσσει περαιτέρω την προσωπικότητα του παιδιού και να το προετοιμάζει για τη ζωή. Αποτελεί λάθος του σχολείου, όταν δεν λαμβάνει υπόψη, στη διαδικασία της αγωγής, το ρόλο του πλαισίου, διότι το πλαίσιο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη γνώση και τα εσωτερικά βιώματα του ανθρώπου. Σε όλες τις χώρες του κόσμου, όταν ασχολούνται με Προγράμματα Σπουδών, λαμβάνουν υπόψη το πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγαλώνουν και αντρέφονται τα παιδιά. Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να συστήσω στον νυν Υπουργό Παιδείας να αποσύρει άμεσα τα ακατάλληλα και επικίνδυνα Προγράμματα για τα Θρησκευτικά, αφού λάβει υπόψη επιτέλους το ρόλο του ορθόδοξου χριστιανικού πλαισίου, που αφορά στα ορθόδοξα παιδιά. Θα πρέπει να αντιληφθεί ο κ. Υπουργός ότι τα Προγράμματα Θρησκευτικών που θέλει να επιβάλει βρίσκονται αντιμέτωπα στην πράξη με το καταγεγραμμένο στις ψυχές των παιδιών πολιτισμικό πλαίσιο, που εκτός των άλλων περιέχει και τα στοιχεία της θείας χάριτος και της πίστεως που έλαβαν με το Άγιο Βάπτισμα και το Άγιο Χρίσμα. Αν θέλει να μάθει ο κ. Υπουργός τι σημαίνει  η δύναμη της πίστεως, την οποία, στην ουσία, πολεμά με τα νέα Θρησκευτικά, ας μελετήσει τα ισχνά αποτελέσματα, που βλέπουμε όλοι σήμερα ότι είχε η επί 70 συνεχόμενα χρόνια αθεϊστική προπαγάνδα και διδασκαλία στα σχολεία των κρατών που ακολούθησαν τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Θα πρέπει να ξανασκεφτεί, μήπως κάνει μεγάλο λάθος, όταν πιστεύει ότι σε ένα κράτος δημοκρατικό θα πετύχει το σχέδιό του για επιβολή του άθρησκου σχολείου, μέσω διοικητικών ελέγχων, και διώξεων των Θεολόγων που αρνούνται, λόγω συνειδήσεως, να συμμορφωθούν στα παράνομα Προγράμματα που σχεδίασε, έχοντας στο πλευρό του κάποιους ελάχιστους θεολόγους που τον ακολουθούν ή χρησιμοποιώντας ως μέσο το μέτωπο εχθρότητας και αντιπαλότητας που ο ίδιος άνοιξε ανάμεσα στην πολιτεία και στην Εκκλησία; Μήπως κάνει επίσης λάθος, αν νομίζει ότι με τη μετατροπή του ρόλου των Συμβούλων σε ρόλο επιθεωρητών, θα εκφοβίσει και θα λυγίσει τους Θεολόγους να αρνηθούν την ορθόδοξη πίστη τους και να μετατραπούν σε διδασκάλους μιας αντιχριστιανικής αγωγής, όπως αυτήν που επιχειρεί να επιβάλλει στα σχολεία; Θα πρέπει να καταλάβει ότι οι θεολόγοι αρνούνται, λόγω συνειδήσεως και δεν μπορούν να διδάξουν παράνομα, αντιχριστιανικά και αντιπαιδαγωγικά Προγράμματα, που δεν τους εκφράζουν και ότι αυτή η νέα σχέση απειλών και εκβιασμών, που ανοίγει με εκπαιδευτικούς που υπηρετούν την παιδεία της ελληνικής συνταγματικής πολιτείας, επιβουλεύεται την ελευθερία και τη δημοκρατία και μας θυμίζει την εποχή της δικτατορίας του Προλεταριάτου. Καλό είναι ο νυν υπουργός παιδείας να μην διασπά την κοινωνική συνοχή των Ελλήνων σε καιρούς χαλεπούς για τη χώρα ούτε να  επαναλαμβάνει τα λάθη των ηγετικών στελεχών του αποτυχημένου υπαρκτού σοσιαλισμού κατά την περίοδο 1917-1987. Τότε, ήλπιζαν οι φανατισμένοι ιδεολόγοι της δικτατορικής βίας, ότι με τα απίστευτα για την αγριότητά τους μέσα,  τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις εξορίες, τις προπαγάνδες, τα μαρτύρια που ασκήθηκαν εναντίον πιστών κληρικών, λαϊκών και εκπαιδευτικών της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα μπορούσαν να αλλάξουν την πίστη των λαών και να επιβάλουν την αθεϊα. Τώρα ο νυν Υπουργός παραγγέλλει στους Συμβούλους να του καταγγείλουν όσους Θεολόγους αρνούνται να εφαρμόσουν την βλαπτική για τις ψυχές των παιδιών πολυθρησκειακή διδασκαλία των Προγραμμάτων που τους επιβάλλει. Τότε, με τη δικτατορία του προλεταριάτου επιβλήθηκε ένα άθεο κράτος και ένα άθεο σχολείο, τώρα ο νυν Υπουργός με τα πρωτοπαλίκαρά του,  τους καιροσκόπους θεολογούντες που τον στηρίζουν θέλουν να πετύχουν, μέσω της επιβολής της πολυθρησκειακής κατηχήσεως, το  ουδετερόθρησκο κράτος και το ουδετερόθρησκο σχολείο. Και, βέβαια, δεν εκπλήσσεται κανείς από τα έργα και τις ημέρες του νυν Υπουργού. Το λυπηρό είναι να βλέπει κανείς κάποιους «θεολόγους»  να σπεύδουν, με υπερβάλλοντα ζήλο και να ακολουθούν τέτοιες μεθόδους και τέτοιους σχεδιασμούς σε βάρος του χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών, υποστηρίζοντας, μάλιστα, αφενός ότι αυτό που σχεδιάζουν με τον κ. Υπουργό (που καθημερινά ισχυρίζεται ότι σχεδιάζει το ουδετερόθρησκο σχολείο) είναι -άκουσον άκουσον- ορθόδοξο μάθημα και αφετέρου ότι αυτό το κάνουν για την αναβάθμισή του. Αναβάθμιση, βέβαια, εννοούν στην ουσία, όπως πολλάκις με ατράνταχτα στοιχεία υποστηρίχτηκε, την αποορθοδοξοποίηση του μαθήματος, προκειμένου να έχει τέτοιο πολλαπλό και πολυθρησκειακό χαρακτήρα και περιεχόμενο, που να μπορεί να υπηρετεί τόσο τη θρησκευτική, ομοιομορφία και ομογενοποίηση της καταρρέουσας παγκοσμιοποίησης όσο και τη νεομαρξιστική αθεϊα και ουδετερότητα κάποιων νοσταλγών του Μαρξισμού. Λυπάται κανείς, διότι ορισμένοι από αυτούς τους «θεολόγους» είναι και διδάκτορες Θεολογίας που, όταν πήραν το διδακτορικό τους από τη Θεολογική Σχολή, υποσχέθηκαν με το χέρι στο Ευαγγέλιο, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω: «Τα δόγματα της Ορθοδόξου ημών Ανατολικής Εκκλησίας εσαεί τηρήσειν ακέραια και ακίβδηλα, ταις θείαις Γραφαίς αυτώ τε τω Ιερώ Ευαγγελίω και ταις των Αποστόλων διδασκαλίαις και τοις των επτά Οικουμενικών Συνόδων θεσπίσμασιν απαρατρέπτως επόμενος και μηδέν τούτοις αντίδοξον, μηδ’ απηχές, μηδ΄ αλλότριον, μηθ’ετέρους μητ’αυτός αποδέξασθαι». Μάλλον θα πρέπει να θυμηθούν ότι ο Χριστός καλεί όλους μας σε μετάνοια!

Ορθόδοξη Αλήθεια, 26.10.2016

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΜΠ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΑΦΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Παγκόσμιο ενδιαφέρον προκαλεί η είδηση ότι επιστήμονες άνοιξαν μετά από αιώνες για πρώτη φορά τον Πανάγιο Τάφο. Και ιδιαίτερη συγκίνηση το γεγονός ότι τη μαρμάρινη πλάκα που σκέπαζε τον τάφο του Ιησού στον Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ μετακίνησαν οι Έλληνες αναστηλωτές και συντηρητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που έχουν αναλάβει την αναστήλωση και αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου.

«Το έργο βρίσκεται στην καρδιά της εξέλιξής του, στην πιο κρίσιμη φάση του. Η εμπειρία είναι συγκλονιστική» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια του ΕΜΠ Αντωνία Μοροπούλου, επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία του ΑΠΕ-ΜΠΕ με την κ. Μοροπούλου στην Ιερουσαλήμ όπου βρίσκεται, καθώς οι εργασίες στον Πανάγιο Τάφο συνεχίζονται, η ίδια αφηγείται:

«Στις 26/10 μετακυλήσαμε την πλάκα του Παναγίου Τάφου δεδομένου ότι ολοκληρώναμε τη φάση των ενεμάτων κι έπρεπε να προστατεύσουμε τον Ιερό Βράχο. Κάτω από την μαρμάρινη πλάκα του κάλφα Κομνηνού του φημισμένου αρχιτέκτονα που είχε κάνει την αποκατάσταση του τάφου το 1810 (μετά την πυρκαγιά του 1808) βρήκαμε μια πλάκα μάλλον σταυροφοριακή -αυτό τεκμαίρεται από τον χαρακτηριστικό σταυρό των Σταυροφοριών που φέρει επάνω της. Και από κάτω βρήκαμε την κοίτη του βράχου που θεωρείται ότι τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού. Διανοίξαμε ένα παράθυρο ώστε να είναι πάντα ορατός στον επισκέπτη ο ιερός βράχος.

Τώρα περνάμε στην τελική ευθεία του έργου που είναι να επανασυνδέσουμε τα μαρμάρινα και λίθινα φατνώματα τα οποία είχαμε απομακρύνει έτσι ώστε να αποκατασταθεί στέρεα το Ιερό Κουβούκλιο, με τρόπο που θα διασφαλίζει την ακεραιότητα του μνημείου και τη βιωσιμότητα της λύσης που δίνουμε. Δεδομένου ότι η αιτία της παραμόρφωσης του Κουβουκλίου παραμένει: δεν είναι πλέον τα όμβρια ύδατα που επί χρόνια έπεφταν από τον τρούλο του Ναού της Αναστάσεως -σήμερα ο τρούλος έχει κλείσει- αλλά τα νερά που ανεβαίνουν από τα υπόγεια, από ένα συγκρότημα που συνδέει όλο τον ναό με υπόγεια κανάλια, ανασκαφές και πρέπει να γίνει επέμβαση στο άμεσο μέλλον» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μοροπούλου.

Με βαθιά συγκίνηση μάς μεταφέρει στιγμές της μοναδικής κι ανεπανάληπτης εμπειρίας που βιώνει η ελληνική ομάδα: «Βιώνουμε μοναδική εμπειρία φέροντας ταυτόχρονα μεγάλο βάρος ευθύνης. Δίπλα στον Πανάγιο Τάφο, στο πλαίσιο του έργου, έχει στηθεί ένα διεπιστημονικό εργαστήριο. Επιθυμούμε η τεκμηρίωση που θα ανακοινώσουμε να γίνει κτήμα όλου του κόσμου. Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο Τάφος του Ιησού είναι ένας τάφος ζωντανός. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας κι είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε» λέει η Αντωνία Μοροπούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Οι εργασίες της διεπιστημονικής ομάδας για την αναστήλωση του Ιερού Κουβουκλίου στον Πανάγιο Τάφο ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2016 μετά από πρόταση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλου προς το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και αφού εξασφαλίστηκε η συμφωνία και των άλλων δύο θρησκευτικών κοινοτήτων που χειρίζονται τον Πανάγιο Τάφο, του Τάγματος των Φραγκισκανών και του Πατριαρχείου των Αρμενίων στα Ιεροσόλυμα. Στη διεπιστημονική ομάδα του ΕΜΠ, με επικεφαλής την Αντωνία Μοροπούλου, καθηγήτρια της Σχολής Χημικών συμμετέχουν οι καθηγητές Αρχιτεκτονικής Μανόλης Κορρές, Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών Ανδρέας Γεωργόπουλος και ο καθηγητής της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών Κωνσταντίνος Σπυράκος.

Η ομάδα είχε παρουσιάσει τη μελέτη της τον Ιανουάριο 2016 στην Ιερουσαλήμ ενώπιον του πρωθυπουργού, τον Φεβρουάριο ενώπιον των ηγετών των τριών θρησκευτικών κοινοτήτων που έχουν την ευθύνη του Παναγίου Τάφου και τον Μάρτιο ενώπιον του κοινού στην Αθήνα. Οι εργασίες της αποκατάστασης θα ολοκληρωθούν τον Μάρτιο του 2017.

http://www.huffingtonpost.gr

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΑΦΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΩΝΕΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠ

Για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, επιστήμονες και μάλιστα Έλληνες του ΕΜΠ αποκαλύπτουν την αυθεντική επιφάνεια αυτού που παραδοσιακά θεωρείται πως είναι ο τάφος του Ιησού Χριστού. Χτισμένος στον Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου ή Ναό του Παναγίου Τάφου στη χριστιανική συνοικία της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ, ο τάφος ήταν καλυμμένος από μάρμαρο τουλάχιστον μέχρι το 1555 μ. Χ. και πιθανότατα αρκετούς αιώνες νωρίτερα. H αποκλειστική είδηση όπως και το βίντεο που θα δείτε, έρχεται από το National Geographic ενώ τον Νοέμβριο αναμένεται και ειδική εκπομπή για το θέμα στο National Geographic Channel.

«Το μάρμαρο που καλύπτει τον τάφο απομακρύνθηκε και μείναμε έκπληκτοι με τον όγκου του υλικού που βρισκόταν από κάτω», δηλώνει ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος του National Geographic Society ο οποίος μετέχει στο πρόγραμμα αποκατάστασης. «Θα είναι μια μακρά επιστημονική ανάλυση, ωστόσο θα μπορέσουμε τελικά να δούμε την πρώτη πέτρινη επιφάνεια πάνω στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού».

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, το σώμα του Ιησού Χριστού μετά την σταύρωσή του από τους Ρωμαίους το 30 ή το 33 μΧ, τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλάκα ή «ταφικό κρεβάτι» λαξευμένο από ασβεστόλιθο, δίπλα σε μια σπηλιά. Όπως πιστεύουν οι Χριστιανοί, ο Χριστός αναστήθηκε μετά τον θάνατο και οι γυναίκες που πήγαν για να μυρώσουν το σώμα του τρεις ημέρες μετά την ταφή, δήλωσαν πως δεν βρήκαν τη σορό του.

Η ταφική πλάκα σήμερα περικλείεται από ένα οικοδόμημα γνωστό ως Κουβούκλιο, το οποίο έχει χτιστεί γύρω από τον τάφο και αναστηλώθηκε τελευταία φορά το διάστημα 1808-1810, αφού είχε καταστραφεί εξαιτίας πυρκαγιάς.

Σε αυτό το Κουβούκλιο αλλά και στον εσωτερικό τάφο πραγματοποιούν εργασίες αποκατάστασης ομάδα επιστημόνων από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας, υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Αντωνίας Μοροπούλου, όπως γράφει η Kristin Romey στο National Geographic.

Η έκθεση του ταφικού κρεβατιού δίνει στους ερευνητές μια άνευ προηγουμένου δυνατότητα να μελετήσουν την αρχική επιφάνεια αυτού που θεωρείται ως το πιο ιερό μνημείο της Χριστιανοσύνης. Η ανάλυση του αρχικού βράχου μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα όχι μόνο την αρχική μορφή του ταφικού θαλάμου αλλά και το πώς εξελίχθηκε σε κορυφαίο τόπο λατρείας που προσελκύει τους πιστούς από τότε που εντοπίστηκε και αναγνωρίστηκε από την Αγία Ελένη, μητέρα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, το 326 μΧ.

«Είμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο για την αποκατάσταση του Κουβουκλίου» λέει η κ. Μοροπούλου. «Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε για την καταγραφή αυτού του μοναδικού μνημείου θα επιτρέψουν στον κόσμο να μελετήσει τα ευρήματά μας σαν να ήταν οι ίδιοι μέσα στον τάφο του Χριστού».

Η στιγμή της αποκάλυψης

Οι πόρτες της Εκκλησίας είχαν κλείσει από νωρίς- ώρες πριν το καθιερωμένο, αφήνοντας το προβληματισμός πλήθος των προσκυνητών και τουριστών να στέκονται μπροστά στις τεράστιες ξύλινες πύλες. Στο εσωτερικό, ένα μεγάλο πλήθος συντηρητών, Φραγκισκανοί (μοναχοί) με τα λιτά καφέ ράσα τους, Ελληνορθόδοξοι ιερείς με τα ψηλά μαύρα καπέλα τους και Κόπτες με τις κεντημένες κουκούλες τους, είχαν περικυκλώσει την είσοδο του Κουβουκλίου. Και πάνω από τους αυτούς ξεπρόβαλε η πρόσοψη του ναού των αρχών του 19ου αιώνα, με τα περίτεχνα γλυπτά που καλύπτονταν σιδερόβεργες και πορτοκαλί ταινίες.  

Στο εσωτερικό του τάφου, που συνήθως λάμπει μονάχα ένα αχνό φως από κεριά, υπάρχουν τώρα δυνατά φώτα που πέφτουν στο μικρό κελί, αποκαλύπτοντας μικρές λεπτομέρειες που συνήθως δεν είναι εύκολα ορατές. Η μαρμάρινη πλάκα που καλύπτει την Αγία έδρα είχε αποτραβηχτεί από τον τοίχο. Από κάτω υπήρχε μια γκρι-μπεζ μαρμάρινη επιφάνεια. «Τι είναι;» αναρωτήθηκε ένας εκ των συντηρητών. «Δεν ξέρουμε ακόμη» απάντησε εκείνη τονίζοντας θα πρέπει να γίνει χρήση ειδικών επιστημονικών εργαλείων.

Τη διαχείριση του Ναού της Αναστάσεως μοιράζονται έξι Εκκλησίες μεταξύ των οποίων η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, η Ρωμαιοκαθολική και η Αρμενική Ορθόδοξη Εκκλησία οι οποίες έχουν και τον κύριο έλεγχο ενώ παρουσία έχουν επίσης οι Κόπτες, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αιθιοπίας και η συριακή κοινότητα. Για τμήματα της τοποθεσίας που θεωρούνται κοινοί χώροι λατρείας, όπως ο τάφος, ρυθμίζονται βάσει του status quo που απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη όλων των Εκκλησιών. οι οποίοι κάλεσαν το ΕΜΠ για να αναλάβει την αποκατάσταση.  

Έξω από το Κουβούκλιο, ο Πατριάρχης Θεόφιλος Γ' Ιεροσολύμων, στεκόταν παρακολουθώντας τις εργασίες. «Χαίρομαι που η ατμόσφαιρα είναι τόσο ξεχωριστή, υπάρχει μια διακριτική ευδαιμονία. Εδώ έχουμε Φραγκισκανούς, Αρμένιους, Έλληνες, Μουσουλμάνους φρουρούς και Εβραίους αστυνομικούς. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε πως αυτό θα αποτελέσει ένα αληθινό μήνυμα πως το αδύνατον μπορεί να γίνει δυνατό. Χρειαζόμαστε όλοι ειρήνη και αμοιβαίο σεβασμό».

Η αναστήλωση ενός ιερού μνημείου

Η αναστήλωση του Κουβουκλίου των αρχών του 19ου αιώνα ήταν ένα ζήτημα που απασχολούσε εδώ και δεκαετίες. Υπέστη καταστροφές κατά τη διάρκεια σεισμού το 1927 και οι βρετανικές αρχές αναγκάστηκαν να ενισχύσουν το κτίριο το 1947 με ακαλαίσθητα δοκάρια, τα οποία τοποθέτησαν εξωτερικά και παραμένουν μέχρι σήμερα. Προβλήματα μεταξύ των εκπροσώπων των Εκκλησιών αλλά και η έλλειψη οικονομικών πόρων καθυστέρησαν την επισκευή του.  

Το 2015, το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ, με την συμφωνία των δύο άλλων μεγάλων κοινοτήτων, κάλεσε το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας (το οποίο προηγουμένως είχε πραγματοποιήσει εργασίες αποκατάστασης στην Ακρόπολη και την Αγιά Σοφιά) να μελετήσει το Κουβούκλιο. Έτσι τον Μάρτιο του 2016 συμφωνήθηκε να ξεκινήσουν εργασίες αποκατάστασης που θα ολοκληρωθούν την Άνοιξη του 2017. Τα έργα αποκατάστασης υπολογίζεται πως θα κοστίσουν περίπου 4 εκατ. ευρώ, τα οποία προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από δωρεές όπως του Βασιλιάς της Ιορδανίας, Αμπντουλάχ, το World Monument Fund και από την Mica Ertegun, χήρα του Ahmet Ertegun συνιδρυτή της Atlantic Records που δώρισε 1,7 εκατ. δολάρια.  

Η National Geographic Society, με την ευλογία του Ελληνικού Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες, δημιούργησε μια στρατηγική συμμαχία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Περισσότερα για τα νέα ευρήματα και όλη την επιχείρηση αποκατάστασης θα δημοσιοποιηθούν μέσω της εκπομπής Explorer στο National Geographic Channel τον Νοέμβριο.

http://www.huffingtonpost.gr

ΟΡΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ!

Η κοινή αμαρτία της πορνείας δεν είναι αρκετή για τους δαίμονες: ο σοδομισμός και η παιδεραστία θα δοθούν απλόχερα ως υπέρτατες εκδηλώσεις της ελευθερίας. Η προπαγάνδα αυτών των απαίσιων αμαρτιών θα αποκτήσει απίστευτη δύναμη – ακόμα πιο ισχυρή από την ίδια τη σεξουαλική ακολασία.

Περιπτώσεις ομοφυλοφιλικών γάμων θα παίρνουν τέτοια προβολή όσο και η ανακάλυψη των αντιβιοτικών στην εποχή τους…Όλοι όσοι αντιστέκονται σε αυτές τις δαιμονικές εφορμήσεις θα θεωρηθούν ότι καταπατούν την ελευθερία των άλλων, ως αφάνταστα αμαθείς ή ακόμα και εχθροί του κράτους και των συμφερόντων του, καθώς όλα τα κράτη θα έχουν ως απώτερο σκοπό τους τη διαφύλαξη των δαιμονικών ελευθεριών αντί των ηθικών αξιών.

Ακόμα περισσότερο καθώς ο αριθμός των ανθρώπων που θα χτυπηθούν από τρομερές αρρώστιες, σεξουαλικά μεταδιδόμενες, θα είναι τόσο μεγάλος και οι πόνοι των θυμάτων θα είναι τόσο απαίσιοι, ώστε η κοινωνία τελικά θα δεχτεί την αυτοκτονία σαν μια ανάπαυλα, σαν πράξη ελέους. Οι αρχές θα φτάσουν ακόμα και στο σημείο να εξωθούν τους ανθρώπους να το κάνουν. Τα πάντα θα στοχεύουν στην καταστροφή των ψυχών αυτών που πλανήθηκαν. Μια ακόμα φριχτή δαιμονική παγίδα θα παρακινεί τους ανθρώπους να αυξήσουν τα κέρδη τους, να επιζητούν πλούτη ως ύψιστο σκοπό της ζωής. Το ίδιο το πάθος της αντιζηλίας (του πλούτου των άλλων) από μόνο του είναι επιζήμιο, όπως όλα τα πράγματα που γίνονται χωρίς μέτρο. Και η υπερβολή οδηγεί στη καταστροφή της φύσης.

Το δεύτερο μέρος αυτής της παγίδας εντοπίζεται στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται αυτός ο πλούτος. Τι είναι τα σημερινά χρήματα; Ένα φάντασμα, μια ψευδαίσθηση, όπως όλα τα «θαύματα» του διαβόλου. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων βρίσκεται στις τράπεζες ή σε ομόλογα. Αυτές οι τράπεζες θα πτωχεύσουν και οι άνθρωποι θα γονατίσουν! Αυτό μπορεί να γίνει αστραπιαία. Έχουν ήδη γίνει αναρίθμητες και επιτυχημένες πρόβες αυτού του πράγματος. Η βιομηχανία θα παραλύσει εξαιτίας φυσικών συμφορών και πολέμων. Επομένως με τι θα μείνει ο άνθρωπος; Με μια μάζα από άχρηστα πράγματα, για τη συγκέντρωση των οποίων ξόδεψε χρόνια από τη ζωή του. Τώρα βλέπει ότι η αξία τους είναι εντελώς σχετική, ακόμη και σε έναν ασφαλή και ευτυχισμένο κόσμο, και βεβαίως τίποτε δε θα αξίζουν σε ένα κόσμο καταστροφής και αφανισμού.

Ξέρω ότι σας έχω φοβίσει υπέρμετρα με τις αφηγήσεις μου. Αλλά πιστέψτε με ότι είναι ακόμα πιο τρομερά να τα βλέπεις! Αυτό που είδα είναι ακόμα πιο άσχημο και απαίσιο από αυτό που θα μπορούσα να σας περιγράψω με λόγια. Ωστόσο, δεν μπορώ να σας τα πω όλα, καθώς δεν πρέπει να σας προκαλέσω κατάθλιψη και να πέσει στο παρόν το ηθικό σας, με τα οράματα μου για το μέλλον.

Αυτό ήταν ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ορθοδόξου κληρικού π. Αλεξάντερ Κρασνώφ «Πνευματικές συζητήσεις και Διδαχές του γέροντος Αντωνίου». Ελπίζουμε ότι η εξιστόρησή μας αυτή δε θα σας αφήσει να πέσετε σε απελπισία, αλλά αντιθέτως, θα σας εμπνεύσει ώστε να γίνετε πιο ζηλωτές στην εκπλήρωση των εντολών του Κυρίου, διότι εκεί βρίσκεται ο δρόμος της Σωτηρίας, όπως υποσχέθηκε ο Κύριος σε όλους τους πιστούς Χριστιανούς.

Όραμα – προφητεία του Γέροντα Αντωνίου Ρώσου μοναχού το 1970 Με τη φροντίδα της Tatyana Shvetsova, από τη «Φωνή της Ρωσίας»

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΕΧΩ ΣΥΝΕΤΗ ΣΙΩΠΗ!

Θεέ μου, βοήθησέ με να έχω συνετή σιωπή,

στο  στόμα, στον νου και  στην  καρδιά...

Πολλές  φορές  μετάνοιωσα, επειδή μίλησα,

όμως, ποτέ  δεν μετάνοιωσα επειδή  σιώπησα...

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΣ: ΟΥΚ ΑΡΝΗΣΟΜΕΘΑ ΣΕ, ΦΙΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!

Γέρων Ιωσήφ Βρυέννιος: Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶκοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα.

ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Νέα Γνωμοδότηση: Ποινικό αδίκημα διαπράττουν οι Θεολόγοι καθηγητές που εφαρμόζουν στο σχολείο τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών

Και δεύτερη Γνωμοδότηση για τα Θρησκευτικά, μετά από αυτή του κ. Απόστολου Βλάχου, αυτή τη φορά του κ. Γ. Κρίππα ο οποίος, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την επιχειρηματολογία του κ. Απ. Βλάχου, υποστηρίζει εμφαντικά ότι οι Θεολόγοι καθηγητές που εφαρμόζουν στο σχολείο τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών, διαπράττουν ποινικό αδίκημα (αξιόποινη πράξη).

Γνωμοδοτήσεις που μπορούν να επικαλούνται οι Θεολόγοι καθηγητές σε όσους τους εκφοβίζουν, υποστηρίζοντας ότι είναι παράνομοι αν δεν εφαρμόζουν τα νέα Προγράμματα Σπουδών του κ. Φίλη και του ΚΑΙΡΟΥ. Διότι σύμφωνα με τις παρακάτω Γνωμοδοτήσεις, ο εκπαιδευτικός μπορεί να αρνηθεί την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων. Εάν δε λάβει εντολή από τη Υπηρεσία του να τα εφαρμόσει μπορεί να αρνηθεί, επειδή διατάσσεται να εκτελέσει μία αξιόποινη γι΄ αυτόν πράξη που ενδέχεται να προκαλέσει μηνύσεις σε βάρος του, από τους γονείς, για τη διάπραξη του ποινικού αδικήματος του προσηλυτισμού των παιδιών τους σε θρησκείες διαφορετικές από τη δική  τους πίστη.

Αθήνα 12 Οκτωβρίου 2016

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Μου ετέθησαν από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ), τα κάτωθι ερωτήματα και εζητήθη η επ' αυτών επιστημονική μου άποψη:

1) Η νέα ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών η εισαγομένη εις τα σχολεία δια της υπ' αριθ. 143575/Δ2/2016 αποφάσεως του Υπουργού Παιδείας είναι σύμφωνη προς τον νομό και προς το Σύνταγμα;

2) Εν αρνητική δε περιπτώσει (εάν δηλ, είναι αντίθετη προς τον νόμο και προς το Σύνταγμα) οι καθηγηταί Θεολόγοι που καλούνται, να την διδάξουν, δικαιούνται (ή υποχρεούνται) να αρνηθούν την εφαρμογή της και αν ναι, εις ποίες διατάξεις θα στηριχθούν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΩΣ ΑΝΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ

Η διά της ως άνω υπουργικής αποφάσεως εισαγομένη νέα ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι αντίθετη και προς τον νόμο και προς το Σύνταγμα κυρίως δια τους κάτωθι λόγους:

α) Ως ομολογείται ρητώς υπό της υπηρεσίας που συνέταξε και προώθησε την εν λόγω ύλη (ΙΕΠ = Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), δια της νέας τοιαύτης ύλης επιδιώκεται, ο μαθητής όχι να διδαχθεί αμιγώς θρησκευτικά, αλλά επί πλέον να «προβληματισθεί», να μην είναι «χειραγωγημένος» και γενικώς να ωθηθεί εις το να μεταβάλει (ενδεχομένως) θρησκεία. Δια της πολιτικής όμως αυτής είναι αυτονόητον, ότι διενεργείται αξιόποινος προσηλυτισμός, ο οποίος απαγορεύεται και τιμωρείται ποινικώς από τον νόμο 1363/38 (άρθρα 4 και 5 ως ετροποποιήθησαν μεταγενεστέρως) και επίσης απαγορεύεται από το άρθρον 13 § 2 του Συντάγματος (λεπτομερώς και αναλυτικώς περί τούτου βλέπε Κρίππα, Κατά πόσον το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών συνιστά αξιόποινο πράξη, περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, 2014 σελ. 679 επ.) Τα δεδομένα αυτά εγνωστοποιήθησαν εις το ως άνω ΙΕΠ και δι' εξωδίκου δηλώσεως επιδοθείσης εις αυτό νομίμως και εγκύρως την 8ην Ιουλίου 2014.

β) Ως προς το ποία πρέπει, να είναι η ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών, ορίζεται από το άρθρον 16 § 2 του Συντάγματος και από το εις εκτέλεση της εν λόγω συνταγματικής διατάξεως εκδοθέν άρθρον 1 του Ν. 1566/1985. Ήτοι η ύλη της Ορθοδόξου Χριστιανικής θρησκείας. Η τελευταία δε αυτή διάταξη εκδοθείσα εις εφαρμογήν συνταγματικής επιταγής δεν επιτρέπεται ούτε να καταργηθεί ούτε να τροποποιηθεί. Εάν δε καταργηθεί, θεωρείται ως ισχύουσα και μη καταργηθείσα ως δέχεται και η θεωρία (Κρίππα, Νομοθετικό κενό συνταγματικώς ανεπίτρεπτο και εντεύθεν υποχρεώσεις της κρατικής διοικήσεως, εις «Χαριστήριον Σύμμεικτα προς τιμήν Γεωργίου Παπαχατζή, 1989 σελ. 335 επ. ) και η ad hoc νομολογία (Εφετείο Αθηνών 10360/81 Αρχ. Νομ. 33 σελ. 4.55. Εφετείο Αθηνών 11650/80 Ελλ. Δικ 22 σελ. 444. Αρ. Πάγου 284/2004 Νομ. Βήμα 2005 σελ. 283 επ. Αρ. Πάγου 1731/2002 Νομ. Βήμα 2003 σελ. 1225 εκ. Συμβ. Επικρατείας 2056/2000 Διοικητική Δίκη 13 σελ 87).

Επομένως η νέα ύλη είναι και παράνομη και αντισυνταγματική και αξιόποινη, οπότε ανακύπτει κατ' ανάγκην το εξής θέμα:   Ο κρατικός λειτουργός που θα κληθεί, να εφαρμόσει την προαναφερομένη υπουργική απόφαση 143575/Δ2/2016, υποχρεούται, να την εφαρμόσει ή δικαιούται να αρνηθεί την εφαρμογήν της;   Επί του εν λόγω ερωτήματος η άποψη μου είναι, ότι ο αρμόδιος κρατικός λειτουργός υποχρεούται, να αρνηθεί την εφαρμογήν της και τούτο δια τους εξής λόγους:

α) Κατ' άρθρον 25 § 3 του Υπαλληλικού Κωδικός ο δημόσιος υπάλληλος υποχρεούται, να μην εκτελέσει εντολήν, η οποία τυγχάνει προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη και να αναφέρει το δεδομένο αυτό εις την υπηρεσίαν του. Η παρούσα δε περίπτωση (της νέας ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών) είναι προδήλως όχι μόνον αντισυνταγματική και παράνομη αλλά και αξιόποινη (διενέργεια προσηλυτισμού). Το «προδήλως» προκύπτει, εκ του ότι η τοιαύτη εντολή αποτελεί προϊόν παρανόμου, αντισυνταγματικής και αξιοποίνου πράξεως όχι μόνον κατά την πεποίθηση του υπαλλήλου αλλά κατά την έγκυρη νομική θεωρία. Επομένως το θέμα αυτό λύεται κατ' αρχήν εκ των εν λόγω δεδομένων. Εν συνεχεία όμως η ιδία ως άνω διάταξη (Υπαλληλικός Κώδιξ αρθρ. 25 § 3) αναφέρει, ότι εάν η υπηρεσία του υπαλλήλου που έλαβε την άρνηση του, να εφαρμόσει κάποια διαταγή λόγω του ότι ήταν προδήλως παράνομη ή αντισυνταγματική, επανέλθει και του δώσει δευτέραν εντολή επισημαίνοντας ότι δια την εκτέλεση της συντρέχουν λόγοι γενικότερου συμφέροντος, τότε οφείλει, να την εκτελέσει. Εδώ πρέπει, να παρατηρήσουμε όμως ότι η δεύτερη εντολή οφείλει, να εκτελεσθεί μόνον επί διαταγής προδήλως παρανόμου ή αντισυνταγματικής όχι όμως διαταγής «αξιοποίνου». Εις την περίπτωση μας όμως η εν λόγω διάταξη δεν εφαρμόζεται επί διαταγής αξιοποίνου. Και τούτο δια τρεις βασικούς λόγους: 

1) Διότι θέμα αξιοποίνου διαταγής εις την ως άνω διάταξη του Υπαλλ. Κωδικός δεν αναφέρεται,   

2) Διότι το άρθρον 37 § 2 του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας επιβάλλει εις τον δημόσιο υπάλληλο να αναφέρει εις τον Εισαγγελέα πάσαν αξιόποινο πράξη, της οποίας έλαβε γνώσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του (άλλως η διάταξη αυτή θα αχρηστευόταν, εάν ο δημόσιος υπάλληλος υπεχρεούτο να διαπράττει αξιόποινες πράξεις και να μην τις καταγγέλλει) και 3) Διότι το άρθρον 21 του Ποινικού Κωδικός τιμωρεί ποινικώς τον δημόσιο υπάλληλο δια πάσαν αξιόποινο πράξη και δεν τον απαλλάσσει, εάν ενήργησε εκτελών διαταγήν ανωτέρου του. Τον απαλλάσσει μόνον εάν ο νόμος δεν του επιτρέπει, να ελέγξει την νομιμότητα της διαταγής. Εις την περίπτωση μας (εκτέλεση της εντολής από τον υπάλληλο, διδασκαλία πολυθρησκευτικού μαθήματος των θρησκευτικών και άρα: διάπραξη υπ' αυτού του εγκλήματος του προσηλυτισμού) κανένας νόμος δεν υπάρχει που να απαγορεύει εις τον υπάλληλο, να ελέγξει την νομιμότητα της εντολής (δηλ. της εφαρμογή της προαναφερομένης Υπουργικής αποφάσεως). Το δεδομένο αυτό (ποινική ευθύνη του δημοσίου υπαλλήλου εις πάσαν περίπτωση, έστω και εκτελούντος εντολήν ανωτέρου του) το αποδέχεται και η θεωρία (Βαβαρέτου-Καρρά, Ποινικός Κώδιξ, Ε' έκδοση 1974 σελ. 97 και 99 επ. Κατσαντώνη, Ποινικόν Δίκαιον Γενικόν Μέρος, Α' Το Άδικον, 1969 σελ. 155, Παπαδάκη. Ποινική ευθύνη και ποινική προστασία των υπαλλήλων του Δημοσίου, των Δήμων και Κοινοτήτων και των ν.π.δ.δ., 1961 σελ. 158. Τούση-Γεωργίου, Ποινικός Κώδιξ. Β' εκδ. 1958 σελ. 53 επ., όπου αναφέρεται, ότι περιπτώσεις μη δυνατότητος ελέγχου της νομιμότητας της διαταγής του ανωτέρου υπάρχουν μόνον εις τους χώρους της στρατιωτικής και της αστυνομικής υπηρεσίας και κυρίως όπου υπάρχει περίπτωση χρήσεως όπλων). Π.χ. απαγόρευση ελέγχου της νομιμότητας μιας διαταγής προβλέπεται από τον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα (Ν. 2287/1995 άρθρα 55 επ.) και μόνον δια ορισμένα στρατιωτικά αδικήματα και όχι δια όλα (π.χ. παράβαση και εκβίαση στρατιωτικής εντολής, άρθρον 55 κ.ο.κ ) 3) Άλλωστε το άρθρον 21 του Ποινικού Κωδικός είναι ειδικόν έναντι του άρθρου 25 του Υπαλληλικού Κώδικος, καθώς και έναντι πάσης άλλης γενικού χαρακτήρος νομικής διατάξεως έναντι του άρθρου 21 του Ποινικού Κώδικος, όπως είναι εκείνη του άρθρου 7 του νόμου 2525/1997 ο οποίος τροποποιεί το νόμο 1566/1985, οπότε (το άρθρο 21) υπερισχύει του τελευταίου βάσει του κανόνος, jus specialis derogate generalis.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο καθηγητής Θεολόγος εφ' όσον θεωρεί, ότι η προαναφερομένη υπουργική απόφαση είναι προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική οφείλει, να μην την εφαρμόσει αναφερών το δεδομένο αυτό εις την υπηρεσίαν του. Εάν δε βάσει του ιδίου άρθρου λάβει νέαν εντολή, να την εφαρμόσει τη επικλήσει λόγων γενικότερου συμφέροντος, υποχρεούται, επίσης να μην την εφαρμόσει, διότι η περί ης ο λόγος εντολή τυγχάνει αξιόποινη και η διάταξη αυτή του Υπαλληλικού Κωδικός εφαρμόζεται μόνον επί μη αξιοποίνων πράξεων και όχι επί αξιοποίνων και μάλιστα όταν η σχετική διάταξη του Ποινικού Κωδικός (άρθρον 21) ρητώς αναφέρει, ότι ο δημόσιος υπάλληλος τιμωρείται ποινικώς, ακόμη και αν εκτελεί εντολήν ανωτέρου του και δεν απαλλάσσεται εκ τούτου σε καμμία περίπτωση, πλην της περιπτώσεως, που αντίστοιχη διάταξη νόμου του απαγορεύει, να ελέγξει την νομιμότητα της διαταγής, ο λόγος ο οποίος δεν συντρέχει εν προκειμένω, καθ' όσον η προαναφερομένη διάταξη του Υπαλληλικού Κωδικός (άρθρον 25 § 3) όχι μόνον επιτρέπει, αλλά και επιβάλλει εις τον δημόσιο υπάλληλο, να ελέγχει την νομιμότητα των εντολών, που λαμβάνει.

Το αυτό ισχύει και όταν ζητείται από το δημόσιο υπάλληλο να εκτελέσει, με βάση το άρθρο 7 του νόμου 2525/1997, το αξιόποινο αδίκημα του προσηλυτισμού, όπως συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση και αυτό διότι ουδόλως του απαγορεύεται από τον νόμο αυτόν (2525/1997), να ελέγξει τη νομιμότητα ή όχι της εντολής που του δίδεται προς εκτέλεση.

Ο Γνωμοδοτών

Γεώργιος Ηλ. Κρίππας

Διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου

Από την εφημερίδα «Ορθόδοξος τύπος» (από τη στήλη της ΠΕΘ), αρ. φύλλου 2137, 28 Οκτωβρίου 2016

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΠΕΘ: ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΝΑΙ;

Επιστολή Διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Ποιοι και γιατί αγωνίζονται τα ΟΧΙ

του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,

για τα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, να μετατραπούν σε ΝΑΙ;

Προς

·Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, Πρόεδρο και άπαντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,

Μακαριώτατε,

Άγιοι Αρχιερείς,

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) επικοινωνεί μαζί σας, διότι παρατηρούμε ότι το μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στο μάθημα των Θρησκευτικών με την βεβιασμένη ενέργεια του Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη να εφαρμόσει με σχετικό ΦΕΚ, από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς τα «ακατάλληλα και επικίνδυνα», όπως πολύ σωστά τα χαρακτήρισε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημά μας, ολοένα και οξύνεται.

Τα νέα αυτά Προγράμματα, ισχυρίζονται οι Συντάκτες τους, δηλαδή η γνωστή σε όλους μας, ομάδα των Επιλεγμένων Θεολόγων του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), ότι είναι ορθόδοξα, όταν ταυτόχρονα ο κ. Φίλης υποστηρίζει με πάθος ότι προωθούν το ουδετερόθρησκο σχολείο και κράτος, που οραματίζεται. Τώρα πως συμβαίνει αυτά τα δύο να συνάδουν δεν γνωρίζουμε.

Εκείνο που γνωρίζει όμως και υποστηρίζει ο θεολογικός και εκκλησιαστικός κόσμος, στην συντριπτική του πλειονοψηφία, είναι ότι τα Προγράμματα αυτά είναι αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα.

- Αντισυνταγματικά, διότι καταργούν τη συνταγματική αρχή της ισονομίας, καθώς οι έλληνες μαθητές των άλλων οργανωμένων θρησκευτικών κοινοτήτων (Εβραίων, Μουσουλμάνων, Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών), απολαμβάνουν το δικαίωμα να διδάσκονται αμιγώς την πίστη τους (με ύλη και διδάσκοντες που οι θρησκευτικές τους κοινότητες επιλέγουν και εγκρίνουν), πλην των ορθοδόξων χριστιανών μαθητών, που είναι υποχρεωμένοι να διδάσκονται την δική τους πίστη ανακατωμένη με ένα μείγμα θρησκειών.

- Αντιπαιδαγωγικά, διότι μικρά παιδιά, από την Γ΄ Τάξη Δημοτικού, υποχρεώνονται να διδάσκονται ύλη μεγαλυτέρων τάξεων και διότι η ταυτόχρονη παροχή γνώσεων για όλες τις θρησκείες (συγκρητισμός), σε μικρά παιδιά, που δεν βρίσκονται ακόμη στο απαραίτητο πνευματικό επίπεδο και, επομένως, δεν έχουν την προαπαιτούμενη κριτική σκέψη και διάκριση, θα διαλύσει την πνευματική τους ισορροπία και θα τους δημιουργήσει προβλήματα σύγχυσης και πνευματικού αποπροσανατολισμού. Επίσης, τα νέα Προγράμματα θα τα οδηγήσει, λειτουργώντας προσηλυτιστικά, σε άλλους πνευματικούς δρόμους, γεγονός που καθιστά την παρεχόμενη παιδεία όχι μόνον επικίνδυνη αλλά και παράνομη, δικαιολογώντας απόλυτα τις ανησυχίες που έχει εκφράσει γι΄ αυτά ο Μακαριώτατος και η σεβαστή Ιεραρχία της Εκκλησίας μας.

- Αντορθόδοξα, διότι καταργείται ο Χριστοκεντρικός χαρακτήρας της παρεχόμενης, σύμφωνα με το Σύνταγμα, τους Νόμους και τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας, σχολικής θρησκευτικής αγωγής για τους Ορθόδοξους μαθητές.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η ΠΕΘ αγωνίζεται, στο πλευρό της Εκκλησίας, να ενημερώσει τον ευσεβή κλήρο και τον ορθόδοξο λαό για την παιδαγωγική ακαταλληλότητα αυτών των Προγραμμάτων.

Η Εκκλησία, αναλαμβάνοντας πλήρως την πνευματική ευθύνη που έχει έναντι της χριστιανικής αγωγής της νεότητας, με τρεις αποφάσεις της Ιεραρχίας και με κείμενα και δηλώσεις του Μακαριωτάτου, έχει εκφράσει την αντίθεσή της έναντι αυτών των Προγραμμάτων και τα έχει απορρίψει.

Δυστυχώς, όμως, τώρα τελευταία καταφθάνουν σε εμάς πληροφορίες ότι κάποιοι αγωνίζονται εναντίον αυτών των θέσεων της Εκκλησίας. Πληροφορούμαστε, αλλά δεν θέλουμε να πιστέψουμε τα σχετικά με κάποιες κινήσεις που γίνονται. Επισημαίνουμε τους κινδύνους, διότι οι καιροί ου μενετοί. Οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε ότι με το θέμα των Θρησκευτικών δεν μπορεί και δεν δικαιούται πλέον ουδείς να παίζει οποιασδήποτε μορφής παιχνίδια. Το θέμα του μαθήματος έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Ο πιστός λαός του Θεού ανησυχεί έντονα και αναμένει καθαρές και εκκλησιαστικές λύσεις από την Εκκλησία του και όχι μεθοδεύσεις που δείχνουν να υπηρετούν διάφορες αλλότριες σκοπιμότητες οι οποίες κάποια στιγμή θα έλθουν στο φως, θα φανερωθούν.

Με βάση την έγκυρη πληροφόρηση που έχουμε, η εξ’ Αρχιερέων Επιτροπή δεν φαίνεται να ακολουθεί πιστά την απόφαση της Ιεραρχίας όσον αφορά, αφενός στην επιλογή ειδημόνων και αφετέρου στην οργάνωση του διαλόγου με την πολιτεία από μηδενική βάση για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος.

Κάποιοι φαίνεται, παρασκηνιακά, αγωνίζονται να αλλοιωθούν, να αλλάξουν ή να σβηστούν οι ξεκάθαρες και σωστές θέσεις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας και να ξεχαστούν οι δηλώσεις του Μακαριωτάτου για «επικίνδυνα και απαράδεκτα Προγράμματα Σπουδών»;

Ποιοι και γιατί αγωνίζονται τα ΟΧΙ του Μακαριωτάτου και της Ιεραρχίας, για τα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, να μετατραπούν σε ΝΑΙ;

Ποιοι και γιατί αλλοιώνουν την απόφαση της Ιεραρχίας να χρησιμοποιηθούν ειδήμονες για τα Προγράμματα Σπουδών στην ειδική επιτροπή, αποστολή της οποίας θα είναι να μελετήσουν σε βάθος το θέμα και να προτείνουν θεολογικοπαιδαγωγικές και διδακτικές λύσεις και τρόπους για την από μηδενική βάση συζήτηση με την πολιτεία σχετικά με την σύνταξη Προγραμμάτων Σπουδών, που να προωθούν την ορθόδοξη χριστιανική αγωγή της νεότητας;

Γιατί δεν κλήθηκαν οι ειδικοί επί της Παιδαγωγικής και Διδακτικής του μαθήματος των Θρησκευτικών να συμμετέχουν σε αυτήν την Επιτροπή;

Με ποια εκκλησιαστικά ή επιστημονικά κριτήρια στιγματίζονται και αποκλείονται η ΠΕΘ και οι καθ’ ύλην ειδικοί και επιλέγονται τελικά κάποιοι άλλοι ως δήθεν ειδήμονες;

Μήπως υπάρχουν σκέψεις να εξυπηρετήσει η εν λόγω Επιτροπή άλλες σκοπιμότητες από εκείνες που όρισε εξ’ αρχής η Ιεραρχία για την Επιτροπή;

Ελπίζουμε να διαψευσθούν οι πληροφορίες που μιλούν για μεθόδευση προκειμένου να βγει απόφαση, με Συνοδική μάλιστα σφραγίδα, που θα προτείνει απλώς βελτιώσεις των νέων Προγραμμάτων και όχι από μηδενική βάση διάλογο για νέα Προγράμματα.

Αυτό επίσης που μας προβληματίζει έντονα είναι ότι ορισμένοι στοχοποιούν, υποτιμούν και συκοφαντούν την ΠΕΘ, την παλαιότερη Επιστημονική Ένωση της Ελλάδας, που εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειονότητα των Θεολόγων της χώρας και που αγωνίζεται ανιδιοτελώς για την αποκατάσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών από την αλλοίωση και την αλλαγή του χαρακτήρα και του περιεχομένου που επέφεραν αυτά τα Προγράμματα.

Λυπούμαστε για τις συμπεριφορές αυτές, που δείχνουν ότι ορισμένοι στην πράξη δεν θέλουν καθαρή λύση στο πρόβλημα με το μάθημα, διότι, χωρίς εκκλησιαστική διάκριση, έφτασαν στο σημείο αφενός να μην χρησιμοποιούν επιστημονικά κριτήρια για την επιλογή των ειδημόνων, αλλά συκοφαντίες και λασπολογίες, προκειμένου να αποκλειστούν οι ειδήμονες και να επιλεγούν άλλοι και, αφετέρου, να ταυτίζουν τον θύτη με το θύμα και να τοποθετούν στην ίδια μοίρα τον ΚΑΙΡΟ με την ΠΕΘ.

Στην ίδια μοίρα λοιπόν, ο ΚΑΙΡΟΣ, που ιδρύθηκε το 2010 και είναι ο δημιουργός των Προγραμμάτων, με την ΠΕΘ, που ιδρύθηκε το 1951 και που εξ αρχής αγωνίζεται στο πλευρό της Εκκλησίας για να αντιμετωπιστούν οι εναντίον της χριστιανικής αγωγής συνέπειες της δράσης αυτού του σωματείου;

Διερωτώμεθα, μήπως παίζονται πολιτικά και εκκλησιαστικά παιχνίδια ή μήπως υφαίνονται κάποιες προσωπικές επιδιώξεις στην πλάτη του μαθήματος των Θρησκευτικών, των Θεολόγων καθηγητών, των μαθητών, των γονέων τους και συνόλου του ελληνικού λαού;

- Ζητούμε λοιπόν, οι ειδήμονες της Επιτροπής της Εκκλησίας που θα συζητήσει το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, να ορισθούν από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο ή από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και επίσης, τα όποια συμπεράσματα αυτής της Επιτροπής να τύχουν και πάλι την έγκριση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

- Δοθείσης της ευκαιρίας, οφείλουμε ευσεβάστως να αναφέρουμε στην Ιερά Σύνοδο τα ονόματα των ειδικών Επιστημόνων της Παιδαγωγικής: 1. Ιωάννης Κογκούλης, ομ. Καθηγητής Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΑΠΘ, 2, Χρήστος Βασιλόπουλος, ομ. Καθηγητής Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΑΠΘ, 3. Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΑΠΘ, 4. Δημήτριος Λάππας, ομ. Επ. Καθηγητής Παιδαγωγικής, της Θεολογικής ΑΠΘ, 5. Μαρία Ράντζου, Επ. Καθηγήτρια Παιδαγωγικής, της Θεολογικής ΑΠΘ 6. Αθανάσιος Στογιαννίδης, Επ. Καθηγητής Παιδαγωγικής, της Θεολογικής ΑΠΘ 7. Ευάγγελος Πεπές, Διδάκτωρ Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΑΠΘ, 8. Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, Διδάκτωρ Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΑΠΘ, 9. Σταμάτιος Πορτελάνος, Επ. Καθηγητής Διδακτικής Θρησκευτικών – Θρησκειολογίας, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 10. Κωσταντίνος Πρέντος, Διδάκτωρ Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΕΚΠΑ, 11. Διαμάντη Τσαγκαρλή, Διδάκτωρ Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΕΚΠΑ, 12. Ιωάννης Φύκαρης, Επ. Καθηγητής Διδακτικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, 13. Ιωάννα Κομνηνού, Διδάκτωρ Παιδαγωγικής της Θεολογικής ΕΚΠΑ.

- Οι κ. Εμμ. Περσελής καθηγητής της Θεολογικής του ΕΚΠΑ, Μάριος Κουκουνάρας, Λέκτωρ της Θεολογικής του ΕΚΠΑ και Βασιλική Μητροπούλου, Αναπλ. Καθηγήτρια της Θεολογικής του ΑΠΘ ήταν συντάκτες των νέων Προγραμμάτων. Ο Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Στυλιανός Τσιπούρας, δρ. Φιλοσοφίας, έχει επιλεγεί με αίτησή του ως Επιμορφωτής των νέων Προγραμμάτων στο ΙΕΠ. Επίσης, κάποιοι εκ των επιλεγέντων στην Επιτροπή της Εκκλησίας, ως δήθεν ειδήμονες δεν έχουν σχέση με Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά, μερικοί δε δεν έχουν γνώσεις και σπουδές Θεολογικές.

Εμείς ως Θεολόγοι δηλώνουμε ότι δεν αγωνιζόμαστε για τις θέσεις μας ή για να αυξήσουμε το μισθό μας. Αγωνιζόμαστε, διωκόμενοι και λοιδορούμενοι, για να έχουν τα παιδιά του ελληνικού λαού, τα παιδιά μας, ορθόδοξη χριστιανική αγωγή στα σχολεία τους, αισθανόμενοι το χρέος και την ευθύνη που έχουμε πρωταρχικά προς Τον Χριστό στον οποίον πιστεύουμε, προς τη συνείδησή μας και στον όρκο που δώσαμε ως Θεολόγοι και προς τα παιδιά που διδάσκουμε.

Ως ΠΕΘ, δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε δυναμικά για μια Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή στα σχολεία μας και από εδώ και πέρα δεν θα ανεχθούμε ενέργειες από κανέναν, που δεν είναι συμβατές με ένα ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα που δικαιούμαστε, εμείς μεν, να διδάσκουμε, ως απόφοιτοι ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών και χριστιανοί, τα παιδιά δε, να διδάσκονται ως μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τέκνα ορθοδόξων γονέων. Καλούμε όλους να δείξουν την αρμόζουσα εκκλησιαστική υπευθυνότητα και να ακολουθούν την αλήθεια της Εκκλησίας.

Καλούμε τα ΜΜΕ να στρέψουν την προσοχή τους, δείχνοντας την ανάλογη υπευθυνότητα και να αναδείξουν το πρόβλημα.

Καλούμε επίσης όλους τους Έλληνες να συστρατευθούν μαζί με την Εκκλησία και την ΠΕΘ στον αγώνα για μια Ορθόδοξη χριστιανική αγωγή, που δικαιούνται να έχουν τα παιδιά τους ως βαπτισμένα στην Ορθόδοξη πίστη. Καλούμε όλους να αγωνιστούν, ο καθένας από τη θέση του και όλοι μαζί, για να επιτύχουμε, συν Θεώ, να φέρουμε την ανάσταση της χριστιανικής Παιδείας και του Γένους μας.

Με σεβασμό ασπαζόμεθα την δεξιά Σας

Για το ΔΣ της ΠΕΘ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Κωνσταντίνος Σπαλιώρας Παναγιώτης Τσαγκάρης

Δρ Θεολογίας Mr Θεολογίας