Σελίδες

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 28η Φεβρουαρίου 2019

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ!

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, το «αντιλεγόμενον σημείον» (βλ. Λουκ.2,34) της ιστορίας.

Το πρόσωπο εκείνο που λατρεύτηκε και λατρεύεται από δισεκατομμύρια ανθρώπους και ταυτόχρονα το πρόσωπο που δέχθηκε και δέχεται την σκληρότερη πολεμική. Ανέτειλε ως το νέο λαμπροφόρο άστρο στην ιστορία του κόσμου, για να φωτίσει τα ανήλια πνευματικά σκότη του προχριστιανικού κόσμου. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, όσοι έχουν υγιείς πνευματικούς οφθαλμούς, μπόρεσαν να το αντικρύσουν και να λάβουν θείο φωτισμό. Όσοι όμως εστερούντο και στερούνται υγιών πνευματικών οφθαλμών, θαμπώνονται και αποστρέφουν το βλέμμα τους απ’ Αυτόν.  Είναι οι διαχρονικοί εχθροί Του, οι οποίοι πασχίζουν μάταια, εδώ και είκοσι αιώνες, να τον εκθρονίσουν απ’ τις καρδιές των πιστών Του, χωρίς να το κατορθώσουν. Το αντίθετο μάλιστα, μέσα από την πολεμική τους και τα μέσα που χρησιμοποιούν, συντελούν ώστε να ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο η πίστη προς Αυτόν! Ιδού το μέγα θαύμα της ιστορίας: Ένα πρόσωπο, το οποίο πολεμείται εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια με τον πλέον σφοδρό τρόπο, θα έπρεπε να έχει σβήσει προ πολλού από τη μνήμη των ανθρώπων και να έχει τεθεί στο «αρχείο» της ιστορίας, ως ο μεγαλύτερος πλάνος και ο πιο απαίσιος εχθρός της ανθρωπότητας, όπως συνέβη με άλλους, που ήταν όντως πλάνοι και καταστροφείς. Τα βέλη των επιδόξων εχθρών Του δεν μπορούν να Τον αγγίξουν και γυρίζουν πίσω σ’ αυτούς που τα εκτοξεύουν. Τρανό σημερινό παράδειγμα το κατάντημα των άσπονδων εχθρών Του, των χριστιανομάχων μαρξιστών, οι οποίοι, ενώ κάποτε ήταν «παντοδύναμοι» και διώκτες της Εκκλησίας, σήμερα κατάντησαν το όνειδος της ιστορίας!  
Είναι παρατηρημένο πως στην εποχή μας τη «σκυτάλη» του αντιχριστιανικού αγώνα πήραν τα Μ.Μ.Ε. και συγκεκριμένα μεγάλα τηλεοπτικά κέντρα, διεθνούς τηλεθεάσεως, τα οποία, γενόμενα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων της Νέας Εποχής και προκειμένου να αυξήσουν την τηλεθέαση και τα κέρδη τους, κατασκευάζουν απίθανα αντιχριστιανικά σενάρια, τα οποία προβάλλουν, ως δήθεν «συνταρακτικές αποκαλύψεις»! Ένα τέτοιο απίθανο, και ταυτόχρονα φαιδρό σενάριο, κατασκεύασε το παγκόσμιο τηλεοπτικό δίκτυο «Amazon» πριν λίγο καιρό. Ένα κακόγουστο ντοκιμαντέρ, με χονδροειδή ψέματα. Τίτλος του: «Ο Iησούς Χριστός ήταν Έλληνας και όχι Εβραίος»Σύμφωνα με την ειδησεογραφία: «Ένα αμφιλεγόμενο ντοκιμαντέρ του Amazon Prime, με τίτλο Bible Conspiracies, απασχολεί την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες. Το ντοκιμαντέρ εξετάζει τον ισχυρισμό, πως ο Χριστός ήταν Έλληνας και όχι Εβραίος. Επίσης, τον ταυτίζει με τον φιλόσοφο Απολλώνιο Τυανέα.Το ντοκιμαντέρ υποστηρίζει πως ο Ιησούς ήταν όντως ένα ιστορικό πρόσωπο. Όμως αυτός που παρουσιάζεται στην Καινή Διαθήκη ως ο υιός του Θεού ήταν στην πραγματικότητα ο Απολλώνιος» (Ιστ.https://www.maxmag.gr/politismos/istoria/itan-o-christos-ellinas/). Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, «υπάρχουν εντυπωσιακές φυσικές ομοιότητες μεταξύ των δύο. Το ντοκιμαντέρ δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του Χριστού ως ιστορική φιγούρα. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι το πρόσωπο που περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη ως υιός του Θεού ενδέχεται να είναι ο Απολλώνιος» (https://www.athensvoice.gr/world/518615 _daily-mail-o-hristos-itan-ellinas-kai-ohi-evraios-video).
Το εν λόγω δίκτυο όμως δεν πρωτοτύπησε, διότι ο συσχετισμός και η ταύτιση του Έλληνα φιλοσόφου Απολλωνίου Τυανέα δεν είναι καινούρια. Είναι πολύ παλιά και ανάγεται μέχρι τους πρωτοχριστιανικούς αιώνες. Αλλά ας δούμε ποιος ήταν ο Απολλώνιος Τυανέας, τον οποίο εντελώς αυθαίρετα, χωρίς το παραμικρό τεκμήριο, τον ταύτισε με το Χριστό. Πρόκειται για ένα «σκοτεινό» πρόσωπο, το οποίο, αν υπήρξε όντως ιστορικό πρόσωπο, έζησε περί τα τέλη του 1ου και στις αρχές του 2ου μ. Χ. αιώνα και όχι στις αρχές του 1ου αιώνα, όπως υποστηρίζουν μερικοί. Καταγόταν από την πόλη Τύανα της Καππαδοκίας της Μ. Ασίας. Έγινε γνωστός ως νεοπυθαγόριος φιλόσοφος και μάγος, ο οποίος υποτίθεται ότι έκανε θαύματα και ανέσταινε ακόμα και νεκρούς. Ζούσε ζωή αυστηρά ασκητική και περιπλανιόταν ως δάσκαλος της ηθικής. Στο τέλος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, για ορισμένους στο ναό της Αθηνάς στη Λίνδο της Ρόδου. Κατ’ άλλους, όταν εμφανίστηκε στο «ιερό» σπήλαιο της Δίκτυνας, της πότνιας θηρών, της κυρίας των θηρίων στη Κρήτη, τον συνέλαβαν οι ιερείς ως μάγο και ληστή. Όμως το ίδιο βράδυ εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και αόρατες παρθένες έψαλλαν: «Πορεύσου από την γη, πορεύσου στον ουρανό, πορεύσου, δηλαδή ανέβα, πάνω από τη γη».Θεωρήθηκε «θεάνθρωπος» και αναμένεται να επανέρθει στη γη. Τη βιογραφία του έγραψε ο ρήτορας Φιλόστρατος, εκατό χρόνια μετά τον υποτιθέμενο θάνατό του, ύστερα από παράκληση της συζύγου του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Σεβήρου (222-235 μ. Χ.), Ιουλίας Δόμνα. Τα πραγματικά κίνητρα συγγραφής της μυθιστορηματικής του βιογραφίας μας τα εξηγεί η Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια «Μπριτάνικα 2002 Ντε Λουξ»: Ο Απολλώνιος Τυανέας «…μετατράπηκε σε μυθικό ήρωα κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η αυτοκρατόρισσα Ιούλια Δόμνα διέταξε τον συγγραφέα Φιλόστρατο να γράψει την βιογραφία του Απολλώνιου, και είναι σχεδόν ξεκαθαρισμένο ότι το κίνητρο αυτής της ενέργειας προέκυψε από την επιθυμία της να αντεπιτεθεί εις την επιρροή της Χριστιανικής πίστεως προς τον ρωμαϊκό πολιτισμό…Πιστεύεται δε ότι αυτή η βιογραφία στηρίζεται περισσότερο εις την φαντασία παρά εις την πραγματικότητα»!
Είναι γνωστό σε όλους τους αντικειμενικούς μελετητές της ιστορίας, πως στα ρωμαϊκά – πρωτοχριστιανικά χρόνια, επικρατούσε στον ελληνορωμαϊκό κόσμο, πέρα από την απίστευτη έκλυση των ηθών και μια πρωτοφανής πνευματική και θρησκευτική κατάπτωση. Τα υπάρχοντα θρησκευτικά σχήματα, με τον συγκρητισμό τους, δεν συγκινούσαν πλέον τους ανθρώπους, οι οποίοι αναζητούσαν ουσιαστική λύτρωση. Αυτή τη βρήκαν στον διωκόμενο Χριστιανισμό, τον οποίον ασπάζονταν τα πλήθη με ενθουσιασμό, παρά τους σκληρούς διωγμούς. Το αποτέλεσμα ήταν να καταρρέουν οι ειδωλολατρικές θρησκείες και τα ιερατεία να χάνουν πλούτη και αξιώματα. Γι’ αυτό επιστράτευαν κάποιες φιλοσοφικές μετριότητες, για να υπερασπίσουν τον θνήσκοντα παγανισμό. Ένας από αυτούς υπήρξε ο Φιλόστρατος, ο οποίος προσπάθησε να γράψει μυθική βιογραφία για τον μυστηριώδη μάγο Απολλώνιο Τυανέα, με βάση το βίο το Χριστού. Να δημιουργήσει έναν«εθνικό Χριστό», ώστε να ανακόψει την ροή των παγανιστών προς την Εκκλησία. Διαβάζοντας κανείς το βίο, τη διδασκαλία και τα «θαύματα» του Απολλωνίου, διαπιστώνει αβίαστα ότι αυτά είναι κακέκτυπες τροποποιημένες ιστορίες των ιερών Ευαγγελίων! Οι προσπάθειες  των εθνικών να ανακόψουν την ορμή του Χριστιανισμού, παραποιώντας τον και δημιουργώντας θρησκευτικά σχήματα με χριστιανικά στοιχεία, είναι γνωστές. Αναφέρουμε για παράδειγμα τη δημιουργία των λεγομένων «μιθραϊκών μυστηρίων», του περσικού «θεού» Μίθρα, τον 3ο – 4ο μ. Χ. αιώνα, σε μίμηση των χριστιανικών μυστηρίων. Αναφέρουμε επίσης το γεγονός πως ο παρανοϊκός και θρησκομανής αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363) αποπειράθηκε να συστήσει παγανιστική θρησκεία με χριστιανικά στοιχεία, να την οργανώσει με βάση την οργάνωση και δομή της Εκκλησίας και να επιβάλλει στους ιερείς της την χριστιανική ηθική!
Ο Χριστός δεν μπορεί, ούτε να συγκριθεί, πολλώ δε μάλλον να ταυτιστεί, με διάφορα ανθρώπινα πρόσωπα, όσο αξιόλογα και αν υπήρξαν. Είναι ο σαρκωθείς Θεός, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία του κόσμου. Κάθε προσπάθεια σύγκρισης και ταύτισης με οποιοδήποτε άνθρωπο έπεσε στο κενό. Επίσης η προσπάθεια κάποιων «σούπερ ελλήνων» να θέλουν το Χριστό, σώνει και καλά, «Έλληνα» αποτελεί, πέρα από ματαιοπονία, θεολογικό ατόπημα, διότι ο Χριστός δεν ανήκει σε κανέναν λαό, δεν ήρθε αποκλειστικά για κάποιον λαό, αλλά ανήκει σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, ήρθε να σώσει «παγγενή τον Αδάμ».   
Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας για το νέο αντιχριστιανικό ντοκιμαντέρ, θα θέλαμε να τονίσουμε το γεγονός ότι τέτοια «πυροτεχνήματα» είναι συνηθισμένα κατά τις μεγάλες χριστιανικές εορτές και σημαντικές εορτολογικές περιόδους της Εκκλησίας μας. Εισήλθαμε στο Άγιο Τριώδιο, όπου καλούμαστε να κάνουμε τον προσωπικό μας αγώνα για ψυχοσωματική κάθαρση και μετάνοια. Ο διάβολος λυσσομανά βλέποντας την προσπάθειά μας να αποσπαστούμε από την ολέθρια αιχμαλωσία του. Γι’ αυτό παρακινεί να ρίχνεται αντίδοτο στον πνευματικό μας αγώνα, και να σπείρονταισπέρματα αμφισβήτησης του Λυτρωτή μας Χριστού. Να τον απογυμνώσουν από την θεανθρώπινη υπόστασή Του, με κατασκευάσματα, όπως το προαναφερθέν φαιδρό ντοκιμαντέρ. Αλλά ας μην χαίρονται όσοι επινοούν και προωθούν τέτοια φθηνά «πυροτεχνήματα», τα οποία, μετά από στιγμιαίο κρότο και λάμψη, σβήνουν και χάνονται! Ο Χριστός παραμένει «χθες και σήμερον ο Αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ.13,8), αναλλοίωτος, απόλυτα άτρωτος από τις ανθρώπινες δόλιες μικρότητες, ενώ η  Αγία Του Εκκλησία θα παραμένει εις τους αιώνες ανίκητη, διότι «πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ.16,18)!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ Η ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ!


Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και, το φαγητό της, κι αυτοί που τρώνε το φαγητό της.

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΟΣΟΝ ΗΜΠΟΡΕΙΣ. ΝΑ ΦΕΥΓΗΣ ΩΣΑΝ ΑΠΟ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ!



Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής: Πρόσεχε, πρόσεχε όσον ημπορείς. Να φεύγης ωσάν από φωτιά τους κακούς λογισμούς. Καθόλου να μην τους προσέχης. Δια να μην κάμνουν μέσα σου ρίζες.

ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΗΣΑΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!


Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Μην έχετε υπερβολική εμπιστοσύνη στην ανώτερη μόρφωση που αποκτήσατε στον κόσμο. Ο πολιτισμός στον οποίο ζούμε είναι κουλτούρα της πτώσεως.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΝΑ ΛΕΜΕ "ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ''!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Είναι αρκετό να λέμε, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας παρέχει την αγάπη Του. Το θέμα είναι ν” ανταποκριθούμε σ” αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Του. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού· αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΚΟΥΡΑΖΕ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Κούραζε τὸ σῶμαμὴ φοβᾶσαι τὸν κόπο. Ὅλα ἀλλάζουν μὲ τὸν κόπο, καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΤΡΟΠΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Υπάρχουν τρεις τρόποι πνευματικής ζωής. Ο πρώτος είναι να έχεις μία αρρώστια. ό δεύτερος είναι να κάνεις όλες τις δουλειές με χαρά και ο τρίτος είναι να υπακούς σε Γέροντα. Αυτό το τελευταίον έχει τί το περισσόν.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΔΩΣΤΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ!


Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Δώστε όσο περισσότερα μπορείτε. Ένα πράγμα πού σώζει τις ψυχές είναι η ελεημοσύνη. Εσείς κοιτάτε να φτιάχνετε εδώ τα σπίτια. Φτιάχτε κι ένα σπιτάκι στον Ουρανό, να σας περιμένει.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ!


Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Από αυτά πού παίρνετε να δίνετε και στους φτωχούς, σ' αυτούς πού δεν έχουν. Όχι να δίνετε από τα περισσεύματα σας ή τις κληρονομιές. Αυτό δεν έχει καμιά αξία.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΦΤΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ!


Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Ο Θεός δεν μας κατηγορεί επειδή πέφτουμε, αλλά επειδή δεν σηκωνόμαστε. Η ανθρώπινη φύσις, βλέπεις, είναι ευόλισθος.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ; ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ!


Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Τί θέλει ο Κύριος; Αλήθεια, δικαιοσύνη και πίστη. Κι αυτά που έχει η καρδιά μας να τα έχουν και τα χείλη μας· όχι άλλα τα χείλη και άλλα η καρδιά.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Σ' ΕΜΑΣ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ!


Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Ο Θεός δεν επιτρέπει σ`εμάς να βλέπουμε τον κόσμο των αοράτων , γιατί , αν τον βλέπαμε , θα τρελαινόμασταν. Αν βλέπαμε γύρω μας τι υπάρχει και κινείται , θα τρελαινόμασταν. 

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΝΗΣΤΕΥΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΡΙΧΝΟΥΝ ΕΝΑΝ ΟΒΟΛΟ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ!


Μέγας Βασίλειος: Γνωρίζω πολλούς που νηστεύουν, προσεύχονται, στενάζουν, δείχνουν ευλάβεια που είναι ανέξοδη αλλά δεν ρίχνουν έναν οβολό σε αυτούς που υποφέρουν. Ποιο το όφελος σε αυτούς από την υπόλοιπη αρετή τους; Διότι η Βασιλεία των Ουρανών δεν τους παραδέχεται.

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ: Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ!


Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: Η κρίση του Θεού θα είναι χωρίς επιείκεια για εκείνον που δεν έκανε ελεημοσύνη. (Επιστολή Ιακώβου 2,13).

Π. ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΘΕΛΕΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ!


π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Η Νέα Εποχή θέλει όχι ν' αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο το φρόνημα, την ορθόδοξο πίστη.

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΕΙΝΑΙ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όσο πιο επιθετικό είναι ένα παιδί, τόσο πιο ευαίσθητο είναι.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ, ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Τα παιδιά γίνονται προβληματικά, όταν έχουν προβλήματα οι γονείς τους.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!



Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: «Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο· όποιος αγαπάει περισσότερο δίνει περισσότερο κι όποιος αγαπάει πάρα πολύ τί έχει αντάξιο να δώσει: Δίνει τόν εαυτό του…»

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΓΗ!


Στον δρόμο που βαδίζεις κράτα το βλέμμα σου στη γη, μα η ψυχή σου τον ουρανό να ατενίζει. Χαμηλά να περπατάς μα με προσευχή ψηλά να φτερουγίζεις.

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω!


ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος. (Αποκάλυψις 22,13).

Μετάφραση: Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος. 

Ο ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΕΙΣ ΕΜΕ, ΚΑΝ ΑΠΟΘΑΝΗ, ΖΗΣΕΤΑΙ!


ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα (Ιωάννης 11,26).

Μετάφραση: καθένας που ζει και πιστεύει σ’ εμένα δε θα πεθάνει στον αιώνα.

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ 

Η παραβολή αυτή αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση  του ανθρώπου. Με την αμαρτία, έχουμε χάσει την στενή εκείνη σχέση με τον Θεό για την οποία δημιουργηθήκαμε. Έχουμε χαράξει δική μας πορεία, νομίζοντας ότι έτσι είμαστε ευτυχισμένοι. Συμμετέχοντας σε γιορτές και σε χορούς κρύβοντας το πρόσωπο πίσω από ψεύτικες μάσκες. Πολλές φορές μάλιστα ντυνόμαστε και καρναβάλια και συμμετέχουμε σε κοσμικές παρελάσεις και γλεντώντας σε ξέφρενους ρυθμούς την περίοδο εκείνη κατά την οποία η εκκλησία μας προετοιμάζει ψυχικά και σωματικά για την μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019

O MΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΕ ΠΕΡΙΒΟΛΗ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗ ΠΑΣΤΟΡΑ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΠΑΡΑΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ


O Mητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ πέταξε τα ράσα αλλά όχι για να .. ντύσει το γυμνό όπως κάνει ο Άγιος Μαρτίνος με το ζητιάνο στο περιώνυμο έργο του Θεοτοκόπουλου όπου σχίζει το χιτώνιο του και του δίνει το μισό.

Ο Εμμανουήλ της Γαλλίας με περιβολή προτεστάντη πάστορα πιστός στην πρακτική εκκοσμίκευσης και εκκλησιολογικού/λειτουργικού συγκρητισμού που επιβάλει το Οικουμενικό εμφανίστηκε με κοστούμι αγέρωχος να παραλάβει στην Πρεσβεία του Καζακστάν από τον Πρέσβη Jean Galiev το παράσημο του Τάγματος της Φιλίας του Kazakstan, μετά από απόφαση του προέδρου Nursultan Nazarbayev, για να τον τιμήσουν λένε για τη συμβολή του στο διαθρησκευτικό διάλογο στη φιλία και συνεργασία μεταξύ θρησκειών.

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΡΥΠΙΩΤΗΣ: «ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΜΟΥ, ΑΦΟΣΙΩΘΗΚΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!»

Συγκινεί ο Κώστας Ευριπιώτης με όσα εκμυστηρεύτηκε σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη εννιά μήνες μετά το μεγάλο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε που όπως όλα δείχνουν, του άλλαξε τη ζωή.

«Αφοσιώθηκα στον Θεό. Πίστεψα ακόμα περισσότερο σε Εκείνον. Πλέον βάζω πρώτα τον άνθρωπο Κώστα και μετά όλα τα άλλα» μας λέει συγκινημένος, αλλά και πολύ φειδωλός στην προσπάθειά του να αποφύγει κάθε είδους δημοσιότητα. 

Ο «άφαντος» εδώ και καιρό ηθοποιός δηλώνει πλέον πως οι προτεραιότητές του δεν έχουν καμιά σχέση με όσα ο ίδιος πίστευε ότι είχαν σημασία, πριν από τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του.
Τώρα, στην καθημερινότητά του είναι ένας άλλος άνθρωπος. Προσεύχεται περισσότερο, πηγαίνει συχνότερα στην εκκλησία, ενώ -όπως λέει- θέλει να είναι περισσότερο στη φύση και κοντά σε πρόσωπα που αγαπάει… όπως είναι τα δύο παιδιά του που λατρεύει.

«Πάντα πίστευα ότι υπάρχει Θεός. Όμως μετά το θέμα της υγείας μου πίστεψα ακόμα περισσότερο. Δε γίνεται να μην πιστέψεις ότι υπάρχει Θεός, όταν φτάσεις ένα βήμα πριν από τον θάνατο» μας εξηγεί με φωνή που… σπάει από τη συγκίνηση.

Άλλωστε, το πρόβλημα που αντιμετώπισε ήταν τόσο σοβαρό που πήγε στον… άλλο κόσμο και γύρισε.
«Κανονικά όμως» αναφέρει με το γνωστό χιούμορ του και η συγκίνηση δίνει η θέση της στο γάργαρο γέλιο του. Αν και ο Κώστας Ευριπιώτης δέχεται προτάσεις για να επιστρέψει στο θέατρο, στην τηλεόραση, αλλά και να εμφανίζεται σε εκπομπές - αφιερώματα, τα αποφεύγει όλα.

«Δεν είναι το παν να βρίσκεσαι μπροστά στα φώτα, αλλά να βλέπεις τα πραγματικά φώτα της ζωής» δηλώνει στην Espresso κάνοντας σαφές ότι έχει αλλάξει σελίδα.

«Ίσως να ήταν ένα δυνατό μήνυμα όλο αυτό που έζησα» καταλήγει.

Το πρόβλημα υγείας του αγαπημένου ηθοποιού άρχισε να δίνει σημάδια το περασμένο Πάσχα. Κάνοντας πρόβες στο θέατρο Αθηνά, για την παράσταση «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», ξεχνούσε τα λόγια του και είχε έντονους πονοκεφάλους. 
Όταν άρχισε να ψάχνει με ειδικούς γιατρούς, διαπίστωσε ότι είχε να ανεβεί έναν Γολγοθά. «Πήγα και έκανα μια μαγνητική τομογραφία και διαπίστωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά» είχε πει παλαιότερα στην Espresso σε μια κατάθεση ψυχής που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο.

«Για επτά ώρες δεν ήμουν στη γη. Τόσο κράτησε το χειρουργείο, στο οποίο χειρουργήθηκα για να αφαιρεθεί η φλεγμονή που είχα στο κεφάλι. Ήταν μια πολύ σοβαρή εγχείρηση, που δεν θα ήθελα να ζήσει κανένας άνθρωπος. 
Τα πιο πολλά πράγματα που δημιουργούνται στη ζωή μας τα γεννάμε εμείς οι ίδιοι. Εμείς ορίζουμε σε μεγάλο ποσοστό τη μοίρα μας και το μέλλον μας αλλά και πώς θα ζήσουμε» ανέφερε στη συνέντευξη.


ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΝΟΣ ΤΟΥΡΚΟΥ


Πριν από χρόνια ένα ζευγάρι από την Τουρκία και συγκεκριμένα από την περιοχή της Αντιοχείας, μετανάστευσε στο Παρίσι όπου βρήκαν δουλειά και εγκαταστάθηκαν στα Banlieue, δηλαδή στα προάστια του Παρισιού. Το ζευγάρι ονομάζεται Εσάτ και Σεβίμ Αλντιντάρογλου.

Στο σπίτι αυτό των Αλντιντάρογλου στο Παρίσι παρατηρείτε συρροή επισκεπτών όχι μόνο από την Γαλλία αλλά και από το εξωτερικό, καθώς πολλοί επισκέπτες έρχονται να δούναι ένα αξιοπερίεργο για αυτούς γεγονός. Το γεγονός αυτό, που χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο τον τουρκικό τύπο σαν θαύμα, είναι πως μια ελληνορθόδοξη βυζαντινή εικόνα της Παναγίας που είχαν βρει στην Αντιόχεια και την οποία είχαν πάρει μαζί τους οι Αλντιντάρογλου αν και μουσουλμάνοι, άρχισε να αναβλύζει δάκρυα από τα μάτια της Παναγίας.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του ζευγαριού την εικόνα αυτή τους την είχε χαρίσει το 2006 ένας ορθόδοξος μοναχός από τον Λίβανο. Από την πρώτη στιγμή που την πήραν αισθάνθηκαν την μεγάλη αγιότητα της και μια πρωτόγνωρη αίσθηση ανάπαυσης στο σπίτι τους. Όταν μετανάστευσαν στο Παρίσι την πήραν με ευλάβεια μαζί τους και όταν την τοποθέτησαν σε ένα ξεχωριστό μέρος στο νέο τους σπίτι, όπως ομολόγησαν, η εικόνα της Παναγίας άρχισε να δακρύζει. Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα ανάμεσα στους Τούρκους αλλά και σε άλλους χριστιανούς.

Η εικόνα της «Παρθένας Παναγίας», όπως την έχει ονομάσει το τουρκικό ζευγάρι, έγινε γρήγορα τόπος προσκυνήματος και μάλιστα, όπως αναφέρετε, έχει αποκτήσει θαυματουργικές ιδιότητες.

Το γεγονός έγινε γρήγορα ευρύτερα γνωστό και επισκέπτες προσκυνητές από την Γερμανία και το Βέλγιο άρχισαν να καταφτάνουν στο σπίτι των Τούρκων για να προσκυνήσουν την ελληνορθόδοξη βυζαντινή εικόνα της Παναγίας. Ο Εσάτ Αντιντάρογλου διηγείται πως πριν από λίγο καιρό είχε έρθει να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας μια παντρεμένη γυναίκα που δεν μπορούσε να κάνει παιδί και το είχε μεγάλο καημό γιατί ο γάμος της κινδύνευε με χωρισμό.

Η γυναίκα αυτή γονάτισε και προσευχήθηκε επί αρκετή ώρα κάτω από τη εικόνα της Παναγίας. Μετά από λίγες μέρες η γυναίκα αυτή κατασυγκινημένη τηλεφώνησε τους Αλντιντάρολγου και τους είπε ευτυχισμένη ότι είχε γίνει θαύμα και περίμενε παιδί.

Για τους δύσπιστους παραθέτουμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στο σπίτι του Τούρκου στο Παρίσι, καθώς και το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hürriyet, με τον χαρακτηριστικό τίτλο : «Bir Türk ün evinde Meryem mucizesi», δηλαδή, «Το θαύμα της Παναγίας στο σπίτι ενός Τούρκου»!

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ;

Τι κρύβεται πίσω από την συνταγματική αναθεώρηση;
Γρηγόρης Γ. Καλύβας

Στο πλαίσιο της Συνταγματικής αναθεώρησης η Εθνική Αντιπροσωπεία, ύστερα από πρόταση της πλειοψηφίας, εισηγείται προς την αναθεωρητική Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2019 ή όποτε αυτές διεξαχθούν, την τροποποίηση του άρθρου 3 του Συντάγματος
δια του οποίου, ως γνωστόν, προσδιορίζονται οι Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, ορίζοντας ότι η «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Xριστού. Στόχος της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης είναι, όπως ισχυρίζονται οι εμπνευστές της πρότασης, η εισαγωγή της έννοιας του ανεξίθρησκου κράτους που βάζει, λένε, την Ελλάδα στη χωρία των σύγχρονων Ευρωπαϊκών κρατών. Ωστόσο η αλήθεια απέχει παρασάγγας των πραγματικών επιδιώξεων των εισηγητών καθώς πρόκειται για μια αλλαγή που ανοίγει την Κερκόπορτα αμφισβήτησης όλων εκείνων των άρθρων του συντάγματος που διαμορφώνουν την εθνική μας υπόσταση και πολιτιστική μας ταυτότητα.

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί η σημερινή αναφορά του Συντάγματος εσχάτως θεωρείται αναχρονιστική εκφράζοντας την παράδοση ,κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί καθώς το έθνος μας έτσι πορεύτηκε στην ιστορική του διαδρομή, αλλά και μια ζώσα πραγματικότητα καθώς το 97% του Ελληνικού λαού είναι ομόδοξο , και είναι προοδευτικό αυτό που πάει να γίνει όταν είναι γνωστό ότι η Θρησκευτική ελευθερία στη χώρα μας είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά. Αν δεν είναι έτσι, ας μας πουν ποιος δεν μπορεί να θρησκεύεται ελευθέρως στην Ελλάδα ή ποιος πολίτης κυνηγήθηκε για τα θρησκευτικά του πιστεύω.

Ας μην λησμονούμε ότι κατά την Επανάσταση του 1821, το Έθνος, αποβλέποντας στον προσδιορισμό της εθνικής του υπόστασης και της πολιτιστικής του ταυτότητας, έθεσε, με βάση την χριστιανική πίστη, ως επικεφαλίδα του προοιμίου της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» του την φράση «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Η ιστορική αυτή ομολογία που «άντεξε» σε όλες τις αναθεωρήσεις των προηγούμενων Συνταγμάτων, συναντάται αναγεγραμμένη και στο προοίμιο του ισχύοντος Συντάγματος, σηματοδοτούσα την ευρύτερη έννοια της σχέσης Θρησκείας – Εκκλησίας και Πολιτείας – Κράτους.

Θεμελιώδη εξειδίκευση της εν λόγω σχέσης αποτελούν οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 3 του Συντάγματος Ο όρος «επικρατούσα Θρησκεία» που απαντάται σε όλα τα προηγούμενα ελληνικά συνταγματικά κείμενα, έχει την έννοια ότι η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων πρεσβεύει την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία.

Στις αρχές Νοεμβρίου 2018 και στο πλαίσιο αναθεωρήσεως του Συντάγματος, δόθηκε στη δημοσιότητα προσχέδιο συμφωνίας μεταξύ του πρωθυπουργού της Χώρας και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την, μεταξύ άλλων, αναθεώρηση του άρθρου 3 και την διαμόρφωσή του ως εξής : «Άρθρο 3. Παρ 1. Η ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία που βρίσκεται αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κάθε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία και τηρεί απαρασάλευτα τους Κανόνες των Αποστόλων και των ΟΙκουμενικών Συνόδων και την εκκλησιαστική Παράδοση.

Η ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυτοκέφαλη και διοικείται σύμφωνα με τα όσα ορίζουν ο Καταστατικός Χάρτης της, ο Πατριαρχικός Τόμος του 1850 και η Συνοδική Πράξη του 1928. Το εκκλησιαστικό καθεστώς της Κρήτης και των Δωδεκανήσων δεν αντίκειται στις παραπάνω διατάξεις».

Από τα ανωτέρω διαφαίνεται ότι η ένταξη της Ελληνικής Εκκλησίας σε περιβάλλον θρησκειακά ουδετέρου κράτους είναι τελείως ανεδαφική και απαράδεκτη για λόγους συνταγματικής τάξεως και αντίθεσης στα Δόγματα της Ορθοδοξίας, τα ήθη, τα έθιμα, τις πρακτικές και τις ιστορικές καταβολές των Ελλήνων. Και αυτό πρέπει να το εννοήσουν καλά όσοι επιχειρούν να επιβάλλουν τέτοιο καθεστώς στην Χώρα μας.

Αυτοί που επιδιώκουν τον λεγόμενο χωρισμό , ουσιαστικά εκείνο που επιζητούν είναι η Εκκλησία να πάψει να είναι επικρατούσα θρησκεία των Ελλήνων , οι κληρικοί και οι εργαζόμενοι σ΄ αυτήν να μην έχουν κοινωνικά δικαιώματα και οικονομική αρωγή από το κράτος, οι Έλληνες να μην συνεχίσουν την παράδοσή τους με την οποία γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές. Επιδιώκουν η Εκκλησία να μεταβληθεί σε ένα κοινό σωματείο ιδιωτικού δικαίου, να καταργηθούν οι Θεολογικές σχολές στα Πανεπιστήμιά μας και η Εκκλησιαστική εκπαίδευση, να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, η προσευχή και ο Εκκλησιασμός και όλα αυτά που χαρακτηρίζουν και συνδιαμορφώνουν την γνήσια εθνική μας ταυτότητα.

Με ένα λόγο επιδιώκεται η περιθωριοποίηση της Εκκλησίας η οποία για αυτούς που επιδιώκουν τον λεγόμενο χωρισμό είναι άχρηστη μέσα στην κοινωνία και συνεπώς ένας χωρισμός θα υποκρύπτει «κρυφό διωγμό» συν το χρόνο ώστε η Εκκλησία να οδηγηθεί σε μαρασμό. Βεβαίως δίπλα σ΄ αυτά υλοποιείται μεθοδικά και ένα άλλο σχέδιο. Το σχέδιο της δυσφήμησης και της απαξίας προσώπων και θεσμών που συγκροτούν την Εκκλησία. Ωστόσο οι πόθοι αυτοί αγνοούν το γεγονός ότι οι πολίτες είναι και θρησκευτικές οντότητες και είναι αδύνατο χωριστούν στα δύο ώστε το κράτος να πάρει τον πολίτη και η θρησκεία τον θρησκευόμενο Χριστιανό πολίτη.

Αυτά και πολλά άλλα που συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας δεν συμβαίνουν τυχαία. Όλα τελούν υπό την καθοδήγηση των παγκοσμιοτών και της Νέας Τάξης πραγμάτων στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της δημιουργίας του πλανητικού πολίτη. Του πολίτη καταναλωτή , του πολίτη εργαλείο της τεχνολογικής εξέλιξης, του αποχρωματισμένου εθνικά πολίτη. Ωστόσο λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Όσο και να προσπαθήσουν , τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν για ένα και μοναδικό λόγο: Ότι Έλληνας και Ορθοδοξία αποτελούν ταυτόσημα και άρρηκτα συνδεδεμένα στοιχεία της πολιτιστικής ταυτότητάς του!

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ: Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!


Αββάς Ισαάκ: Η δικαιολογία δεν έχει θέση στην ζωή των χριστιανών και δεν είναι σημειωμένη πουθενά στη διδασκαλία του Χριστού.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΡΨΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ!


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Κλεῖσε τά μάτια σου ἀπό τίς τέρψεις τῆς ζωῆς, γιά νά καταξιωθεῖς ἀπό τόν Θεό νά βασιλεύει στήν καρδιά σου ἡ εἰρήνη του. Ἐγκρατεύου ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τούτου, τά ὁποία βλέπουν οἱ ὀφθαλμοί σου, γιά νά καταξιωθεῖς τῆς πνευματικῆς χαρᾶς.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ!


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Να μην έχεις άλλο στο στόμα σου και άλλο στην καρδιά σου, διότι ο Θεός δεν εμπαίζεται, αλλά όλα τα βλέπει, και τα κρυφά και τα φανερά.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΑΝ ΕΠΕΣΕΣ, ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ!


Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
Αν έπεσες, αδελφέ μου, από το ύψος του θεϊκού νόμου, μην απελπίζεσαι. Αγωνίσου να επιστρέψεις και ο Θεός θα σε στολίσει και θα σε στερεώσει με τις αρετές του.

Από το βιβλίο «ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ»: Ερμηνεία του τετάρτου Αναβαθμού του Α΄ ήχου:
Απόδοση στην Νεοελληνική Σάββας Ηλιάδηςδάσκαλος- Κιλκίς
Ἀντίφωνον Β΄

«Εἰς τὰ ὄρη τῶν σῶν, ύψώσας με νόμων, ἀρεταῖς ἐκλάμπρυνον, ὁ Θεός, ἵνα ὑμνῶ σε».
Ο μεν Θεοπάτωρ Δαβίδ έτσι άρχισε τον β΄ Ψαλμό των Αναβαθμών: «Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου» (Ψαλμ. 120,1), εννοώντας όρη τους ουρανούς, επειδή είναι ψηλοί και στέκονται πάνω απ` αυτόν τον κόσμο, όπως λένε ο Χρυσόστομος και ο Ευθύμιος. Διότι οι Ιουδαίοι, που ήταν αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα, από τους ουρανούς έλπιζαν να έλθει η βοήθεια του Κυρίου και να τους οδηγήσει στην πατρίδα τους, την Ιερουσαλήμ. Ο δε Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο μελουργός των Αναβαθμών αυτών, ως όρη εννοεί τους νόμους και τα προστάγματα του Θεού, επειδή, όπως τα ψηλά βουνά στέκονται  ψηλότερα από τη χαμηλή γη και από όλα τα γήινα, έτσι και οι νόμοι και οι προσταγές του Θεού είναι ψηλότερα από κάθε γήινο νόημα και μας ανεβάζουν στα ύψη της πρακτικής και της θεωρητικής αρετής, με την προϋπόθεση ότι όλοι μας και ολοκληρωτικά είμαστε προσηλωμένοι σ` αυτές  και τις εργαζόμαστε με προθυμία(1).

     Και με άλλα λόγια δε, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι νόμοι και οι εντολές του Θεού μοιάζουν με έναν μεγάλο φάρο, ο οποίος ανάβει πάνω σε ψηλό μέρος, για να οδηγεί στο λιμάνι αυτούς που ταξιδεύουν στη θάλασσα. Γι `αυτό είπε ο Προφητάναξ Δαβίδ: «Φωτοβόλος λύχνος στην πορεία της ζωής μου είναι ο Νόμος σου. Φως πλούσιο στους δρόμους μου». (Ψαλμ. 118,105) και πάλι: «οι εντολές του Κυρίου σκορπίζουν μέχρι των πλέον μακρινών περάτων άπλετο το φως και φωτίζουν τους οφθαλμούς των ανθρώπων» (Ψαλμ. 18,9). Και ο Ησαΐας έλεγε: «διότι γνωρίζω, ότι φως είναι τα προστάγματά σου για τους ανθρώπους της γης» (Ησ. 26,9). Ποιος δε υψώνεται στα όρη των νόμων και των εντολών του Θεού; Όποιος, όχι μόνο τους μελετά θεωρητικά, εξετάζοντάς τους και περιεργαζόμενος τους θαυμαστούς λόγους και τις αιτίες κάθε εντολής, αλλά τις κάνει πράξεις και έργα στη ζωή του, όσο είναι δυνατό, άλλοτε μεν φωνάζοντας με τον Δαβίδ: « Στη μελέτη των εντολών σου θα επιδοθώ με χαρά και θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια να κατανοήσω τους δρόμους σου» (Ψαλμ. 118,15), άλλοτε δε: «Με ιερό πόθο σήκωσα τα χέρια μου προς τις εντολές σου, τις οποίες αγάπησα πάρα πολύ» (Ψαλμ.118, 48). Ποιος υψώνεται στα όρη των εντολών του Θεού; Όποιος απορροφηθεί κατά τον νου και την καρδιά από την αγάπη και την θεωρία αυτών, όπως λέει ο ερμηνευτής των Αναβαθμών Κάλλιστος. Διότι, κατά φυσική συνέπεια, όποιο πράγμα σκέφτεται ο άνθρωπος, συχνά και με πόθο καρδιακό, προς εκείνο έχει στραμμένο και τον εαυτό του` έπειτα, σιγά σιγά, αφού του γίνει συνήθεια εκείνο το πράγμα, μεταβάλλεται σε μέρος της φύσης του η κλίση αυτή και η αγάπη, και γίνεται πραγματικά ίδιος με εκείνο το πράγμα που αγαπά.
     Τι γίνεται δε μετά απ` αυτήν την ύψωση; Άκουσε. Όπως ακριβώς εκείνος που θα ανεβεί επάνω σε ένα ψηλό βουνό, φωτίζεται πρώτος απ` όλους τους άλλους από τις ακτίνες του ηλίου, διότι ο ήλιος προβάλλει πρώτα το φως του στα ψηλά βουνά, έτσι και όποιος ανέβει στα ψηλά βουνά των εντολών, αυτός φωτίζεται πρώτος από το φως και τις ακτίνες του υπερουσίου Ηλίου Χριστού, ο οποίος μας έδωσε και τις εντολές. Γι` αυτό και ο μελωδός επιστρέφοντας εδώ, λέει, ότι συ Θεάνθρωπε Ιησού Χριστέ, «αφού με υψώσεις» (2), δηλαδή, αφού με ανεβάσεις με τη χάρη σου και τη βοήθειά σου επάνω στα όρη των εντολών σου, εκλάμπρυνέ με, δηλαδή, φώτισέ με πολύ (διότι εδώ η πρόθεση -εκ- σημαίνει υπερβολή) με τις αρετές σου, που είναι πηγές φωτός και θεότητας, οι οποίες είναι σαν ακτίνες που προέρχονται από σένα το λαμπρό Ήλιο της δικαιοσύνης, όπως είπε ο Μαλαχίας: «       Για σας, οι οποίοι ευλαβείσθε το όνομά μου, θα ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης». (Μαλ. 4,2). Ονομάζει δε δικαιοσύνη ο Προφήτης κάθε αρετή. Γι` αυτό είπε ο θεοφόρος Μάξιμος: «Κάθε αρετή δεν έχει αρχή και δεν υπάρχει από αυτήν τίποτε παλιότερο στο χρόνο, καθώς έχει τον μοναδικό Θεό γεννήτορα, ο οποίος είναι άναρχος και ατελεύτητος». (κεφ. μη΄ της α΄εκατοντάδος των θεολογ.). Και πάλι: «Όλα τα ενάρετα και αυτή η ίδια η αρετή, είναι προφανώς έργα του Θεού(αυτόθι κεφ. ν΄) και ο θεολόγος Γρηγόριος είπε στο εγκώμιο για τον Αθανάσιο: «Αν επαινέσω την αρετή, θα επαινέσω τον Θεό, αφού από  αυτόν δίδεται η αρετή στους ανθρώπους και το να ανεβαίνουμε προς αυτόν ή να απομακρυνόμαστε απ` αυτόν  με τη βοήθεια της οικείας γινομένης σε εμάς ελλάμψεως». Είπε δε και ο Ιωάννης της Κλίμακος: «Όλα τα πράγματα έλαβαν από τον Δημιουργό τάξη και αρχή, μερικά δε και τέλος, το τέλος όμως της αρετής είναι χωρίς τέλος (τέλος ατελεύτητο)» (λόγ. κστ΄). Και ο Χρυσόστομος λέει ότι η αρετή είναι ανώτερη και από αυτά τα θαύματα: «Αν βέβαια όλοι μας ζούσαμε όπως έπρεπε, θα μας θαύμαζαν τα παιδιά των ειδωλολατρών περισσότερο από εκείνους που θαυματουργούν. Διότι, τα μεν θαύματα πολλές φορές είναι και δημιουργήματα της φαντασίας και κάποιας άλλης πονηρής υποψίας, αν και τα δικά μας θαύματα δεν είναι τέτοιου είδους, ενώ ο καθαρός βίος δεν είναι δυνατόν να δεχτεί καμιά παρόμοια επίδραση, αλλά η απόκτηση της αρετής, κλείνει τα στόματα όλων. Ας φροντίσουμε λοιπόν γι` αυτήν` διότι είναι πολύ μεγάλος ο πλούτος της και το θαύμα πολύ μεγάλο. Αυτή παρέχει την πραγματική ελευθερία και όταν οι άνθρωποι είναι δούλοι, τους κάνει να φαίνονται σπουδαιότεροι από  τους ελεύθερους, πράγμα που είναι πολύ ανώτερο από του να τους δώσει την ελευθερία. Δεν κάνει τον φτωχό πλούσιο, αλλά, ενώ εξακολουθεί να είναι φτωχός, τον κάνει να φαίνεται πιο πλούσιος από τον πλούσιο. Αν όμως θέλεις να κάνεις και θαύματα, απαλλάξου από τις αμαρτίες σου και τότε θα πετύχεις τα πάντα. Καθόσον, αγαπητέ μου, η αμαρτία είναι πολύ μεγάλος δαίμονας και, αν κατορθώσεις να την εκριζώσεις, πέτυχες τότε πολύ πιο μεγάλο κατόρθωμα από αυτούς που εκδιώκουν αμέτρητο πλήθος δαιμόνων». Άκου και τον Παύλο, που γράφει για την αρετή και την κατατάσσει πριν από τα θαύματα: «Δείξτε ζήλο, λέει, για τα ανώτερα χαρίσματα και θα σας δείξω μια ακόμη πιο σπουδαία οδό». (ομιλ. εις το κατά Ματθ. λόγ. λγ΄).
     Αυτός λοιπόν που υψώνεται νοερά στα όρη των νόμων και των εντολών του Θεού, αυτός φωτίζεται από εκεί με τις θείες φωτοχυσίες, κατά τον ερμηνευτή Κάλλιστο και έτσι, αρχίζοντας πρώτα από το φόβο του Θεού, ο οποίος είναι αρχή σοφίας κατά τον Δαβίδ και αρχή αρετής κατά τον άγιο Ισαάκ (λόγ.α΄), σπουδάζει να φυλάξει όλες τις εντολές και αγωνίζεται να αποκτήσει όλη την χρυσή σειρά των αρετών, δηλαδή, την κάθαρση του σώματος και της ψυχής, την απάθεια, την ταπείνωση, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Και έτσι, επιμένοντας σχολαστικά σ` αυτά, ανεβαίνει στο Θεό, με τον τρόπο που ανεβαίνουν οι αγαθές ψυχές και αφού βρεθεί κοντά σ` αυτό το θείο φως, φωτίζεται και καταλάμπει απ` αυτό.  Βλέπει τον Θεό, όσο είναι δυνατόν να τον δει και τον βλέπει και ο Θεός.  Γίνεται λοιπόν μέτοχος του άκρως ποθουμένου, ικανοποιεί τον πόθο και τον θείο έρωτά του και γίνεται ένας άγγελος. Συνυπάρχει ο νους με τον Νου, ο κτιστός με τον Άκτιστο και ο πεπερασμένος με τον Άπειρο. Και κατ` αυτόν τον τρόπο διατηρεί ατελείωτο και αεικίνητο στην καρδιά του τον πόθο και τον έρωτα αυτόν προς τον Θεό. Γι` αυτό είπε ο θεολόγος Γρηγόριος: «όπου υπάρχει φόβος Θεού, εκεί υπάρχει και τήρηση των εντολών. Όπου δε υπάρχει τήρηση των εντολών, εκεί υπάρχει κάθαρση της σάρκας από το νέφος, το οποίο σκεπάζει την ψυχή και δεν την αφήνει να δει καθαρά την θεία ακτίνα. Όπου δε υπάρχει κάθαρση, εκεί υπάρχει έλλαμψη. Είναι δε η έλλαμψη ολοκλήρωση του πόθου της μετοχής στα ποθούμενα μέγιστα, δηλαδή, των τριών υποστάσεων (της Αγίας Τριάδος) ή του μεγίστου, δηλαδή, της μιας φύσεως των τριών ή υπέρ το μέγα, δηλαδή, επειδή η θεότητα είναι πάνω από κάθε μέγεθος και ποσότητα». (λόγος εις τα Φώτα).
     Παρακαλεί δε ο μελωδός τον Θεό να τον στολίσει με τις αρετές. Διότι οι αρετές είναι από τη φύση τους λαμπρές και φωτεινές και στη συνέχεια λαμπρύνουν και φωτίζουν τους ενάρετους. Αυτό δε συμβαίνει, διότι από τη μια, όπως είπαμε, οι αρετές είναι ακτίνες και αποτέλεσμα του πρώτου φωτός και του υπερουσίου Ηλίου, από την άλλη δε και διότι, αν οι αμαρτίες είναι ζοφώδεις και σκοτεινές, ως γεννήματα του σκοτεινού διαβόλου, είναι επόμενο ότι οι αρετές, ως αντίθετες των αμαρτιών, να είναι φωτεινές και λαμπρές. Αυτά τα δυο δε, τα μαρτυρεί ο Χρυσόστομος, λέγοντας, για μεν την αμαρτία τα παρακάτω: «Ας καθαρίσουμε την ψυχή από τα πάθη. Διότι, η αμαρτία είναι σκοτάδι και μάλιστα σκοτάδι βαθύ και αποδεικνύεται αυτό από το ό,τι, χωρίς να το καταλάβουμε και ασυνειδήτως, την διαπράττουμε. «Διότι, κάθε ένας που αμετανόητα πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως».(Ιωάν. 3,20) Και «Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς γίνονται κρυφά και στο σκότος, είναι αισχρό και να τα αναφέρει κανένας». (Εφ. 5,12) Και όπως μέσα στο σκοτάδι δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τον φίλο ή τον εχθρό του, αλλά αγνοεί όλες τις φυσικές ιδιότητες των πραγμάτων, έτσι και στην αμαρτία». (ομιλ. ε΄εις τον Ιωάννην). Για δε την αρετή, ερμηνεύοντας το «οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν» (Ματθ. 5,16), «δηλαδή, ας είναι πολλή η αρετή, πλούσια ας είναι η φωτιά και το ανέκφραστο φως. Διότι, όταν είναι τόση πολλή η αρετή, είναι αδύνατο να διαφύγει της προσοχής, ακόμη και αν αυτός που την κατέχει την αποκρύπτει με μύριους τρόπους». (ομιλ. ιε΄εις τον Ματθαίον).
     Σε μερικά δε αντίγραφα των Αναβαθμών βρίσκεται γραμμένο: «εις τα όρη των σων νόμων» και γράφεται «ελλάμπρυνον», όχι «εκλάμπρυνον». Αλλά αυτά κι έτσι να γράφονται, δεν είναι ασύμφωνα με το νόημα του μελωδού. Διότι, ο Χριστός είναι αληθινός ποιμένας και πρόβατό του είναι ο χριστιανός, αυτός που πρόθυμα μαθήτευσε κοντά του. Γι` αυτό λέγεται νομή Χριστού η γνήσια των εντολών και των αρετών τροφή της ψυχής, σύμφωνα με το «οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» (Δευτ. 8,3). «Ελλάμπρυνον» δε, θέλει να πει, λάμπρυνέ με μέσα στην ψυχή και στην καρδιά, καθώς η πρόθεση –εν-  φανερώνει το μέσα. Βέβαια, δεν γίνεται από τον Θεό η έλλαμψη εξωτερική, αλλά στο εσωτερικό της καρδιάς. Όταν δε πλημμυρίσει η καρδιά, τότε υπερχειλίζει και έξω στο πρόσωπο, όπως έγινε με τον πρωτομάρτυρα Στέφανο. Εξ αυτού είπε ο ερμηνευτής των Αναβαθμών Κάλλιστος: «έλλαμψη δε, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο μυστικός και με ταχύτητα αστραπής πνευματικός φωτισμός του νου, και η οποία γίνεται με τη βοήθεια της απόκτησης των αρετών». Λέει δε και ο Ιωάννης της Κλίμακος: «Όταν λοιπόν ολόκληρος ο άνθρωπος συγχωνευτεί κατά κάποιον τρόπο με την αγάπη του Θεού, τότε και εξωτερικά στο σώμα του, σαν σε καθρέπτη δείχνει την εσωτερική λαμπρότητα της ψυχής του. Κατ` αυτόν τον τρόπο δοξάστηκε και εκείνος ο θεόπτης Μωυσής». (λόγος λ΄). Αλλά πάλι ο ίδιος, ο Ιωάννης της Κλίμακος,  λέει τα εξής: «Η άβυσσος του πένθους αντικρίζει την (εκ μέρους του Θεού) παράκληση. Και η καθαρότητα της καρδιάς δέχεται τη θεία έλλαμψη. Έλλαμψη σημαίνει, απερίγραπτη ενέργεια, η οποία κατανοείται χωρίς να κατανοείται και βλέπεται χωρίς να βλέπεται» (λόγος ζ΄περί πένθους). Και πάλι: «Η αγάπη χορηγεί τη χάρη της προφητείας, η αγάπη παρέχει τη δύναμη της θαυματουργίας, η αγάπη είναι η άβυσσος της θείας ελλάμψεως, η αγάπη είναι η πηγή της θεϊκής φωτιάς – όσο περισσότερη φωτιά αναβλύζει, τόσο περισσότερο κατακαίει εκείνο που διψάει. Η αγάπη είναι η στάση και η εδραίωση των Αγγέλων, η προκοπή των ανθρώπων. Ανάγγειλέ μας, εσύ, η ωραία ανάμεσα στις αρετές, πού βόσκεις τα πρόβατά σου; Πού κατασκηνώνεις το μεσημέρι; Φώτισέ μας, πότισέ μας, οδήγησέ μας, χειραγώγησέ μας, επειδή επιθυμούμε να ανεβούμε κοντά σου» (λόγ. λ΄).
     Δες δε, αδελφέ, ότι αφού ο μελωδός είπε πρώτα νόμους, που σημαίνει το ίδιο  με τις εντολές, ύστερα λέει αρετές. Διότι, από τους νόμους και τις εντολές γεννιούνται οι αρετές. Γι` αυτό είπε ο άγιος Μάρκος ο ασκητής: «Άλλο είναι η εφαρμογή της εντολής και άλλο η αρετή, έστω και αν παίρνουν η μια από την άλλη την αφορμή για τις αγαθές πράξεις. Πράξη της εντολής λέγεται, το να κάνεις το διατεταγμένο, αρετή δε, το να απολαμβάνεις πραγματικά αυτό που κάνεις». (κεφ. 193,194, περί νόμου πνευματικού).
     Ποιο δε ωφέλιμο νόημα μπορείς να κερδίσεις εσύ, αγαπητέ, από τον Αναβαθμό αυτό; Άκουσε. Είπαμε πιο πάνω ότι ο νόμος και οι εντολές του Θεού είναι κατά φύση ψηλές και μετέωρες, όχι μόνο γιατί δόθηκαν από τον ύψιστο Θεό, αλλά και διότι διδάσκουν τα θεία και υψηλά πράγματα, και καθιστούν υψηλά πνευματικούς, αυτούς που τις εργάζονται(3). Λοιπόν, για να γίνει φανερό το πνευματικό τους ύψος, δόθηκαν στους ανθρώπους σε μέρη και όρη ψηλά. Έτσι, ο πρώτος και άγραφος νόμος που δόθηκε στον Αδάμ, δόθηκε μέσα στον Παράδεισο, ο οποίος ήταν ψηλότερος από όλα τα βουνά της γης, όπως λέει γι` αυτό ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «Στην Ανατολή βρίσκεται, ψηλότερα από κάθε σημείο της γης (δηλ. ο Παράδεισος) (βιβλ. Β΄ κεφ. κη΄). Έτσι ο γραπτός νόμος δόθηκε στο ψηλό όρος του Σινά. Έτσι και ο νόμος της χάριτος δόθηκε από το όρος Σιών, όπως λέει ο Ησαΐας: «ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος» (Ησ. 2,3). Ομοίως και ο Μιχαίας: «ἐκ Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος» (Μιχ. 4,2). Αλλά και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος διηγείται ότι ο Κύριος επάνω από το όρος εκφώνησε τους Μακαρισμούς και τις περισσότερες από τις εντολές του: «Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς» (Ματθ. 5, 1).
     Επειδή λοιπόν ο Αδάμ παρέβη τον πρώτο και άγραφο νόμο του Θεού και έπεσε από το ύψος κάτω στη γη και στα γήινα, γι` αυτό ο Θεός σπλαχνίστηκε το γένος των ανθρώπων και του έδωσε τον γραπτό νόμο, για να το βοηθήσει να ανεβεί πάλι στο ύψος εκείνο, από το οποίο έπεσε. Φανερώνοντας αυτό το νόημα ο Ησαΐας έλεγε: «νόμον γὰρ εἰς βοήθειαν ἔδωκεν» (Ησ. 8,20). Επειδή δε, ούτε με τον γραπτό νόμο μπόρεσε ο άνθρωπος να βοηθηθεί, για να αρθεί στο ύψος του θείου νόμου, ο Θεός του έδωσε και τον νόμο της χάριτος και έτσι τον ανέβασε στο ύψος από το οποίο κατρακύλισε.
     Τώρα και συ αδελφέ, αν έπεσες από το όρος, δηλαδή από το ύψος του θεϊκού νόμου και έκανες παράβαση στις εντολές του Θεού, μην απελπίζεσαι για τη σωτηρία σου και μην  αφήνεσαι ολοκληρωτικά έκθετος στα πάθη και στα γήινα. Όχι! Αλλά πες στον εαυτό σου εκείνο που είπε ο Ιερεμίας: «Μήπως εκείνος που πέφτει, δεν σηκώνεται; Μήπως εκείνος ο οποίος χάνει το δρόμο του και παραπλανάται, δεν προσπαθεί να επιστρέψει στο δρόμο του;» (Ιερ. 8,4). Και θέλει να πει πως ναι, σηκώνεται και επιστρέφει. Λοιπόν, ας αγωνιστώ κι εγώ, για να ανεβώ ξανά στο όρος του θείου νόμου από τον οποίον έπεσα. Ας μιμηθώ κι εγώ τους Ιουδαίους, οι οποίοι, μολονότι σκλαβώθηκαν στην Βαβυλώνα, όμως με τη θλίψη που ένιωσαν, σήκωσαν τα μάτια τους στον ουρανό και από εκεί τους ήρθε βοήθεια και έτσι γύρισαν πάλι στη Ιερουσαλήμ, την πατρίδα τους και αυτό ακριβώς συγκεφαλαιώνει ο δεύτερος αυτός Αναβαθμός.
     Γι` αυτό είπε ο Χρυσορρήμονας: «Αν οι πνευματικά παχείς και προσκολλημένοι στη γη Ιουδαίοι έγιναν τόσο σπουδαίοι και έβλεπαν προς τον ουρανό, εξαιτίας της αιχμαλωσίας και της ταλαιπωρίας τους, δεν θα μας διορθώσει πολύ περισσότερο εμάς η θλίψη; Ερμηνεύει δε και ο όσιος Νικήτας ο Στηθάτος: «Αυτήν την φωνή την στέλνει ψηλά, δηλαδή το, «Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη», αυτός που μόλις τώρα ανεβαίνει από την αιχμαλωσία των Βαβυλωνίων παθών και δαιμόνων προς την νοητή πόλη της απαθείας, την Ιερουσαλήμ, δηλαδή, ο κάθε πιστός από εμάς. Όρη δε είναι οι ψηλές εντολές του Θεού. Αυτός ο πιστός, λοιπόν, σηκώνει τα μάτια του και τα χέρια του στα ψηλά όρη των εντολών του Θεού και στην εργασία τους. Από εκεί δε έρχεται προς αυτόν κάθε βοήθεια κατά των δαιμόνων και των παθών, ως στήριγμα στην αδυναμία του». Έτσι, λοιπόν, αγαπητέ, ανεβαίνοντας στα όρη των θείων νόμων και φωτιζόμενος με τις αρετές, θα συνεχίσεις να υμνείς πάντοτε τον Θεό, ο οποίος σε ύψωσε και σε φώτισε, ψέλνοντας και ευχαριστώντας τον Κύριο μαζί με τον Δαβίδ: «ᾄσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω» (Ψαλμ. 103,33).    

(1) Έχε υπόψη ότι, κατά τον μέγιστο ονομαζόμενο Μάξιμο: «είναι ανάγκη, τις μεν εντολές του νόμου να τις φυλάσσουμε και σωματικώς και πνευματικώς, τις  δε πνευματικώς μόνο.  Όπως, το ου μοιχεύσεις, ου φονεύσεις, ου κλέψεις και τα παρόμοια και πνευματικώς και σωματικώς πρέπει να τις φυλάσσουμε. Και πνευματικώς μεν, με τρεις τρόπους (ίσως κατά προσβολή, πάλη και συγκατάθεση ή κατά το λογιστικό, το θυμικό και επιθυμητικό). Το δε της περιτομής και το να φυλάσσεις το Σάββατο και να σφάξεις το αρνί και να φας άζυμα με πικρά χόρτα και τα παρόμοια, μόνο πνευματικά.
(2) Έτσι γράφεται στους χειρόγραφους Αναβαθμούς, στα δε ήδη τυπωμένα, γράφεται «ύψωσάς με», σωστότερο όμως είναι το πρώτο.
(3) Και πώς δεν είναι πνευματικά ψηλά αυτοί που εργάζονται τις εντολές του Θεού; Διότι, όποιος δεχτεί την εντολή και την εφαρμόσει, πήρε μέσα του την Αγία Τριάδα. Θέλεις να το βεβαιωθείς; Άκουσε τον θεηγόρο Μάξιμο, που το λέει αυτό: «Ο Θεός και Λόγος του Θεού και Πατέρα βρίσκεται μυστικά μέσα σε κάθε μια από τις εντολές του. Ο Θεός και Πατέρας είναι όλος αχώριστος σε όλο το Λόγο του εκ φύσεως. Εκείνος λοιπόν που δέχεται μια θεία εντολή και την πράττει, δέχεται το Λόγο του Θεού, που υπάρχει μέσα σ` αυτήν. Εκείνος που δέχτηκε το Λόγο διά μέσου των εντολών, διά μέσου Αυτού δέχτηκε και [τον Πατέρα που υπάρχει εκ φύσεως μέσα σ` Αυτόν, όπως επίσης και ] το Πνεύμα, που εκ φύσεως υπάρχει μέσα σ` Αυτόν. Γιατί λέει: «Σας λέω αλήθεια, όποιος δέχεται αυτόν που θα στείλω, δέχεται εμένα και όποιος δέχεται εμένα, δέχεται αυτόν που μ` έχει στείλει» (Ιω. 13,20) Εκείνος λοιπόν που έλαβε εντολή και την τήρησε, έλαβε και έχει μυστικά την Αγία Τριάδα». (κεφ. οα΄της β΄εκατοντάδ. Των θεολογικών).

Απόδοση στην Νεοελληνική
Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 15-12-2017