ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ, ΑΔΕΛΦΟΙ, ΠΕΡΙ ΗΜΩΝ!


Απόστολος Παύλος: Τὸ λοιπόν, προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται, καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς. (Προς Θεσσαλονικείς Β' 3,1)
Λοιπόν, προσεύχεστε για μας, αδελφοί, για να τρέχει και να δοξάζεται ο λόγος του Κυρίου καθώς γίνεται και σ’ εσάς.

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ


Είναι διάχυτη η αντίληψη ότι τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης εξυμνούν τον λαό των Εβραίων και κακολογούν τους υπόλοιπους λαούς, μεταξύ των οποίων είναι και οι Έλληνες. Ακόμη χειρότερα, κάποιοι πιστεύουν ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι το ιερό βιβλίο των Σιωνιστών και ότι ο Σιωνισμός πηγάζει από την Βίβλο. Άραγε έχουν δίκιο;

Η αλήθεια είναι ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο! Δεν υπάρχει βιβλίο στον κόσμο, που να μιλάει με σκληρότερη γλώσσα εναντίον του εβραϊκού λαού, από την Παλαιά Διαθήκη. Αναρίθμητες φράσεις μέσα από τα διάφορα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως έκφραση του πιο ακραίου και φανατικού αντισημιτισμού!
Πού οφείλεται αυτή η φαινομενική αντίφαση, το ιερό βιβλίο των Εβραίων να βρίζει τους Εβραίους; Στο ότι πάντα υπήρχαν Εβραίοι οι οποίοι δεν πίστευαν στον αληθινό Θεό, αλλά παρέμεναν (είτε κρυφά είτε φανερά) ειδωλολάτρες, πολυθεϊστές. Επίσης, πάντα υπήρχε ένα τμήμα του εβραϊκού λαού που ήταν αποκρυφιστές, δηλαδή ασχολούνταν με την μαγεία.
Τότε, θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί εξέλεξε ο Θεός τον λαό των Εβραίων και τον ονόμασε περιούσιο λαό; Αυτό έγινε λόγω του ότι πάντα υπήρχαν και ενάρετοι Εβραίοι, λίγοι ευλαβείς, καλόκαρδοι και πιστοί Εβραίοι, οι οποίοι τελικά έγιναν Χριστιανοί, όταν ήρθε ο Μεσσίας (Ιησούς Χριστός). O ίδιος ο Θεός ξεκαθάρισε στους Εβραίους ότι ακόμη και αν είναι αριθμητικά σαν τους κόκκους της άμμου της θάλασσας, μόνο ένα μικρό τμήμα, ένα μικρό υπόλοιπο μονάχα θα σωθεί (Ησαΐας 10, 22).
Για του λόγου το αληθές, ας δούμε διάφορες φράσεις μέσα από την Παλαιά Διαθήκη, όπου ο Γιαχβέ (Θεός) κατακεραυνώνει την πλειοψηφία των κακών και των αμετανόητων Εβραίων: τους ονομάζει «πονηρά συναγωγή» (Αριθμοί 14,27), «ἐξεστραμμένη γενεά» (Δευτερονόμιο 32,20), καβγατζήδες και σκληρόκαρδους: «πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραὴλ φιλόνεικοι εἰσι καὶ σκληροκάρδιοι» (Ιεζεκιήλ 3,7).
  Ένας από τους κορυφαίους Εβραίους Προφήτες, ο Ησαΐας, είπε χαρακτηριστικά:  «Πῶς ἐγένετο πόρνη πόλις πιστὴ Σιών» (1,22). Και πώς απευθύνεται στους ίδιους τους Εβραίους; «οὐαὶ ἔθνος ἁμαρτωλόν, λαὸς πλήρης ἁμαρτιῶν, σπέρμα πονηρόν, υἱοὶ ἄνομοι» (1,4).
 Αντίστοιχα, ο προφήτης Ωσηέ λέει κατά λέξη στους Εβραίους ότι δεν είναι πια ο λαός του Θεού, «ὑμεῖς οὐ λαόςμου, καὶ ἐγώ οὐκ εἰμὶ ὑμῶν» (1, 9), όπως νόμιζαν και χαίρονταν, αλλά μια μοιχαλίδα, που θα υποστεί φρικτή τιμωρία, «...ἐκδύσω αὐτὴν γυμνὴν καὶ ἀποκαταστήσω αὐτὴν καθὼς ἡμέρα γενέσεως αὐτῆς. καὶ θήσω αὐτὴν ἔρημον καὶ τάξω αὐτὴν ὡς γῆν ἄνυδρον καὶ ἀποκτενῶ αὐτὴν ἐν δίψει·  καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς οὐ μὴ ἐλεήσω, ὅτι τέκνα πορνείας ἐστίν» (2, 5-7).
Ο προφήτης Ιερεμίας, αντίστοιχα, λέει «…ἐμοιχᾶτο ἡ κατοικία Ἰσραήλ καὶ ἐξαπέστειλα αὐτὴν καὶ ἔδωκα αὐτῇ βιβλίον ἀποστασίου…» (3,8), δηλαδή ο Θεός έδωσε διαζύγιο στην μοιχαλίδα, τον λαό του Ισραήλ. Και έπειτα, απείλησε τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ ότι θα τους καταστρέψει: «Ιερουσαλήμ…ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου καὶ διαφθερῶ σε» (15,6), κάτι που έγινε τελικά το 587 π.Χ.
Τέλος, ο προφήτης Ιεζεκιήλ αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο βιβλίο του (κεφ.23), όπου παρομοιάζει την Σαμάρεια και την Ιερουσαλήμ με δύο πόρνες, που έκαναν ακατονόμαστες πράξεις…
Από την πλευρά τους, οι κακοί Εβραίοι δεν έμειναν αδρανείς, αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση! Κυνηγούσαν ή σκότωναν τους προφήτες του Θεού και στο τέλος οδήγησαν στον σταυρικό θάνατο και τον ίδιο τον Μεσσία. Επιπλέον, από το 70 μ.Χ. και έπειτα, έδωσαν την χαριστική βολή στην ίδια τους την θρησκεία, τον Ιουδαϊσμό, με το να υποβαθμίσουν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και στην θέση τους να βάλουν το Ταλμούδ, το σύνολο των ραββινικών παραδόσεων.
Οπωσδήποτε, οι Εβραίοι Ραββίνοι δεν εξαφάνισαν εντελώς τα κείμενα του παρελθόντος. Κράτησαν όσα τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης τούς βόλευαν (ο περιούσιος λαός, ο Μεσσίας και το παγκόσμιο κράτος του), τα ερμήνευαν όπως τους άρεσε και καθιέρωσαν την ταλμουδική θρησκεία. Το πιο ακραίο και σκληροπυρηνικό τμήμα των ταλμουδιστών Εβραίων, όσοι ήταν κρυφο-ειδωλολάτρες και δαιμονολάτρες, έκαναν ένα βήμα παραπάνω, κατά την διάρκεια του  Μεσαίωνα: δημιούργησαν την Καμπάλα (ή Καμπαλάχ), τον εβραϊκό αποκρυφισμό.
Μέσα από τους καμπαλιστές Εβραίους δημιουργήθηκε και ο Σιωνισμός, η μυστική οργάνωση που επιδιώκει να δημιουργήσει το παγκόσμιο κράτος των καμπαλιστών, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ (ή Σιών, όπως αλλιώς ονομάζεται). Εδώ, όμως, οι καμπαλιστές Εβραίοι αντιμετώπισαν ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς η Παλαιά Διαθήκη έλεγε ξεκάθαρα ότι πρώτα θα έρθει ο Μεσσίας στην γη και μετά θα δημιουργήσει το παγκόσμιο κράτος.
Αντίθετα, οι καμπαλιστές ήθελαν πρώτα να φτιάξουν το κράτος και μετά να βρουν και κάποιον (ψευδο)μεσσία να τους κυβερνήσει! Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα υπάρχουν παραδοσιακοί ταλμουδιστές Εβραίοι που αντιτίθενται στον Σιωνισμό.
 Συνεπώς, το μόνιμο εμπόδιο στα σχέδια των Σιωνιστών είναι η ίδια η Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός της και ο Μεσσίας της. Ο θεός των Σιωνιστών είναι ο Εωσφόρος, όχι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, τον οποίο μισούν οι καμπαλιστές, άσχετα που δεν το ομολογούν. Υποφέρουν, όταν βλέπουν τους Χριστιανούς, κυρίως τους Έλληνες, να πιστεύουν στον Μεσσία που έστειλε ο Θεός, στον Ιησού Χριστό.
Αλλά, πάνω από όλα, οργίζονται όταν ακούνε την αλήθεια, ότι το παγκόσμιο και αιώνιο κράτος του Μεσσία, που προφητεύει η Παλαιά Διαθήκη, δεν είναι η αυτοκρατορία του Ισραήλ, αλλά η Εκκλησία του Χριστού. Γι’ αυτό, με λύσσα αγωνίζονται να εξαφανίσουν και την πίστη στον Χριστό και την Εκκλησία, αλλά και το ελληνικό έθνος, που εδώ και 2000 χρόνια ταυτίστηκε με τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Οπότε, όπου βλέπουμε μίσος εναντίον της Παλαιάς Διαθήκης ή του Χριστιανισμού, ξέρουμε πλέον ποιοι κρύβονται από πίσω.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του ιστορικού – αρχαιολόγου Διόδωρου Ράμμου: «Η Σιών κατά του Σιωνισμού».

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΕΣΗ!


εἶπε δὲ ἀνθρώπῳ· ἰδοὺ ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη. (Ιώβ 28,28)

Μετάφραση: Είπε δε ο Κύριος στον άνθρωπον· Ιδού πραγματική σοφία είναι το να σέβεται ο άνθρωπος τον Θεόν. Και επιστήμη είναι το να απέχη κανείς από τας κακάς πράξεις”.

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ 'ΡΘΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!


Ο Ιησούς ευλογεί τα παιδιά
(Κατά Μάρκον 10,13-16)

13 Καὶ προσέφερον αὐτῷ παιδία, ἵνα αὐτῶν ἅψηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμων τοῖς προσφέρουσιν. 
14 ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἠγανάκτησε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με, καὶ μὴ κωλύετε αὐτά· τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 
15 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. 
16 καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὰ κατηυλόγει τιθεὶς τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτά. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
13 Και προσέφεραν σ’ αυτόν παιδιά, για να τα αγγίξει. αλλά οι μαθητές τούς επιτίμησαν. 
14 Όταν όμως το είδε ο Ιησούς, αγανάκτησε και τους είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται προς εμένα, μην τα εμποδίζετε, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία του Θεού. 
15 Αλήθεια σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα εισέλθει σ’ αυτήν». 
16 Και αφού τα αγκάλιασε, τα ευλογούσε πολύ, θέτοντας τα χέρια πάνω τους. 

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΝΙΚΑΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΘΟ!


ΜΗ ΝΙΚΙΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ,
ΑΛΛΑ ΝΙΚΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΘΟ
(Προς Ρωμαίους 12,9-21)

9 ῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, 
10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, 
11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, 
12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, 
13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 
14 εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε. 
15 χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων. 
16 τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες. μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες, ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι. μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ᾿ ἑαυτοῖς. 
17 μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες. προνοούμενοι καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων· 
18 εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες. 
19 μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος. 
20 ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 
21 μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
9 Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη. Να απεχθάνεστε το κακό και να προσκολλάστε στο αγαθό. 
10 Ως προς τη φιλαδελφία να είστε φιλόστοργοι ο ένας προς τον άλλο. Ως προς την εκτίμηση να προηγείται ο ένας του άλλου. 
11 Ως προς το ζήλο να μην είστε οκνηροί, ως προς το πνεύμα να βράζετε, στον Κύριο να υπηρετείτε ως δούλοι. 
12 Στην ελπίδα να χαίρετε, στη θλίψη να υπομένετε, στην προσευχή να επιμένετε καρτερικά. 
13 Στις ανάγκες των αγίων να συμμετέχετε, τη φιλοξενία να επιδιώκετε. 
14 Ευλογείτε όσους σας καταδιώκουν, ευλογείτε και μην καταριέστε. 
15 Να χαίρετε με όσους χαίρονται, να κλαίτε με όσους κλαίνε. 
16 Το ίδιο πράγμα να φρονείτε μεταξύ σας. να μην υψηλοφρονείτε, αλλά με τους ταπεινούς να συγκαταβαίνετε. Μη θεωρείτε τους εαυτούς σας φρόνιμους. 
17 Σε κανέναν να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού. Να προνοείτε τα καλά μπροστά σε όλους τους ανθρώπους. 
18 Αν είναι δυνατό, όσο εξαρτάται από εσάς, να ειρηνεύετε με όλους τους ανθρώπους. 
19 Να μην εκδικείστε τους εαυτούς σας, αγαπητοί, αλλά δώστε τόπο στην οργή, γιατί είναι γραμμένο: Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση, εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Κύριος. 
20 Αλλά αν πεινά ο εχθρός σου, δώσε του να φάει. Αν διψά, δώσε του να πιει. Γιατί κάνοντας αυτό θα μαζέψεις πυρωμένα κάρβουνα πάνω στο κεφάλι του. 
21 Μη νικιέσαι από το κακό, αλλά νίκα το κακό με το αγαθό.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ;


Ποιες είναι οι υποχρεώσεις μεταξύ των Χριστιανών;

1. Να αγαπούν ο ένας τον άλλον (Ιωαν. 13:34-35)
2. Να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 12:5)
3. Να είναι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον (Ρωμ. 12:10)
4. Να τιμούν ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 12:10)
5. Να χαίρονται ο ένας με τη χαρά του άλλου (Ρωμ. 12:15, Α Κορ. 12:26)
6. Να συμμετέχουν ο ένας στη λύπη του άλλου (Ρωμ. 12:15)
7. Να έχουν το ίδιο φρόνημα ο ένας με τον άλλον (Ρωμ. 12:16)
8. Να μην κρίνουν ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 14:13)
9. Να δέχονται ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 15:7)
10. Να συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 15:14)
11. Να ασπάζονται ο ένας τον άλλον (Ρωμ. 16:16)
12. Να φροντίζουν ο ένας τον άλλον (Α Κορ. 12:25)
13. Να υπηρετούν ο ένας τον άλλον (Γαλ. 5:13)
14. Να είναι χρήσιμοι ο ένας στον άλλον (Εφεσ. 4:32)
15. Να συγχωρούν ο ένας τον άλλον (Εφεσ. 4:32)
16. Να είναι σπλαχνικοί ο ένας στον άλλον (Εφεσ. 4:32)
17. Να παρηγορούν ο ένας τον άλλον (Α Θεσ. 5:11)
18. Να οικοδομούν ο ένας τον άλλον (Α Θεσ. 5:11)
19. Να υποτάσσονται ο ένας στον άλλον (Εφεσ. 5:21)
20. Να υποφέρουν ο ένας τον άλλον (Εφεσ. 4:2, Κολ. 3:13)
21. Να βαστούν τα βάρη ο ένας του άλλου (Γαλ. 6:2)

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ!


ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΖΕΙΤΕ
(Προς Εφεσίους 5,15-20)

15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί, 
16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 
17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 
18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 
19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ, 
20 εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ πατρί,

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
15 Προσέχετε, λοιπόν, ακριβώς πώς περπατάτε, όχι ως άσοφοι αλλά ως σοφοί, 
16 εξαγοράζοντας για τον εαυτό σας τον καιρό, γιατί οι ημέρες είναι κακές. 
17 Γι’ αυτό μη γίνεστε άφρονες, αλλά να καταλαβαίνετε ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου. 
18 Και μη μεθάτε με κρασί, στο οποίο υπάρχει ασωτία, αλλά να γεμίζετε με Πνεύμα, 
19 μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές, τραγουδώντας και ψάλλοντας με την καρδιά σας στον Κύριο, 
20 ευχαριστώντας πάντοτε για όλα το Θεό και Πατέρα στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019

Ι.Ν. ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΛΙΜΟΥ- Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΝΑΝΤΙOΝ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ





Μία Ελληνορθόδοξη απάντηση σε όσους ταυτίζουν την Παλαιά Διαθήκη με τον σιωνισμό, βασισμένη σε αγιογραφικά κείμενα και ιστορικά γεγονότα από τον π.Διονύσιο Κατσούλη.

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΑΣΕΒΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!


υἱέ, μή σε πλανήσωσιν ἄνδρες ἀσεβεῖς, μηδὲ βουληθῇς, (Παροιμίαι 1,10).

Παιδί μου, πρόσεχε να μη σε παραπλανήσουν προς το κακό ασεβείς άνθρωποι και ποτέ να μη συγκατατεθείς στις αμαρτωλές τους σκέψεις.

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019

ΑΥΤΗ ΕΣΤΙΝ Η ΕΝΤΟΛΗ Η ΕΜΗ, ΙΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΗΓΑΠΗΣΑ ΥΜΑΣ!


Η ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
(Κατά Ιωάννην 15,9-17)

9 καθὼς ἠγάπησέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ. 
10 ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ. 
11 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ. 
12 αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς. 
13 μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ. 
14 ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν. 
15 οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν. 
16 οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε καὶ καρπὸν φέρητε, καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ, ἵνα ὅ,τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δῷ ὑμῖν. 
17 Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
9 Καθώς με αγάπησε ο Πατέρας κι εγώ εσάς αγάπησα. μείνετε μέσα στην αγάπη τη δική μου. 
10 Αν τις εντολές μου τηρήσετε, θα μείνετε μέσα στην αγάπη μου, καθώς εγώ έχω τηρήσει τις εντολές του Πατέρα μου και μένω μέσα στην αγάπη του. 
11 Αυτά σας τα έχω μιλήσει, για να είναι η χαρά η δική μου μέσα σας και η χαρά σας να ολοκληρωθεί. 
12 Αυτή είναι η εντολή η δική μου: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο καθώς αγάπησα εσάς. 
13 Μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν κανείς δεν έχει, να θυσιάσει κάποιος την ψυχή του για τους φίλους του. 
14 Εσείς φίλοι μου είστε, αν κάνετε όσα εγώ σας δίνω εντολή. 
15 Δε σας λέω πια δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του. Εσάς όμως σας έχω πει φίλους, γιατί όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου σας γνώρισα. 
16 Δε με εξελέξατε εσείς, αλλά εγώ σας εξέλεξα και σας έθεσα, για να πάτε εσείς και να φέρετε καρπό και ο καρπός σας να μένει, ώστε ό,τι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου να σας το δώσει. 

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ: ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ, ΑΡΓΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ, ΑΡΓΟΣ ΣΕ ΟΡΓΗ!


Ακρόαση και έμπρακτη εφαρμογή του λόγου του Θεού
Επιστολή Ιακώβου 1,19-27

19 ῞Ωστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν· 
20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύνην Θεοῦ οὐ κατεργάζεται. 
21 διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ρυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας ἐν πραΰτητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑμῶν. 
22 Γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς. 
23 ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶ καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ· 
24 κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθε, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν. 
25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας, οὗτος οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος, ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται. 
26 Εἴ τις δοκεῖ θρῆσκος εἶναι ἐν ὑμῖν μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν αὐτοῦ, ἀλλ' ἀπατῶν καρδίαν αὐτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία. 
27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου. 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
19 Να ξέρετε αυτά, αδελφοί μου αγαπητοί: ας είναι, λοιπόν, κάθε άνθρωπος γρήγορος στο να ακούσει, αργός στο να μιλήσει, αργός στην οργή. 
20 Γιατί η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού. 
21 Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ρύπο και κάθε περίσσευμα κακίας, και με πραότητα να δεχτείτε το λόγο που φυτεύτηκε μέσα σας, ο οποίος δύναται να σώσει τις ψυχές σας. 
22 Να γίνεστε όμως εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές, εξαπατώντας τους εαυτούς σας. 
23 Γιατί αν είναι κάποιος ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με άνθρωπο που παρατηρεί το πρόσωπο με το οποίο γεννήθηκε σε καθρέφτη. 
24 Γιατί παρατήρησε τον εαυτό του και μετά απομακρύνθηκε, και αμέσως ξέχασε ποιος ήταν. 
25 Εκείνος όμως που έσκυψε από πάνω και είδε προσεκτικά μέσα στον τέλειο νόμο της ελευθερίας και παράμεινε, ο οποίος δεν έγινε ακροατής που λησμονεί αλλά εκτελεστής του έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του. 
26 Αν κάποιος νομίζει πως είναι θρήσκος και δε χαλιναγωγεί τη γλώσσα του, αλλά απατά την καρδιά του, αυτού η θρησκεία είναι μάταιη. 
27 Θρησκεία καθαρή και αμόλυντη μπροστά στο Θεό και Πατέρα είναι αυτή: το να επισκέπτεται κανείς ορφανούς και χήρες μέσα στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του άσπιλο από τον κόσμο.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

Α' ΙΩΑΝΝΟΥ: Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ!


Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο.

Όποιος αγαπάει δεν φοβάται. Η τέλεια αγάπη διώχνει τον φόβο. Γιατί ο φόβος σχετίζεται με την τιμωρία κι όποιος φοβάται την τιμωρία, δείχνει πως δεν έχει φτάσει στην τέλεια αγάπη. Εμείς αγαπάμε το Θεό γιατί εκείνος πρώτος μας αγάπησε. Αν κάποιος πει «αγαπώ το Θεό», μισεί όμως τον αδερφό του είναι ψεύτης. Γιατί, πραγματικά, αυτός που δεν αγαπάει τον αδερφό του, τον οποίο βλέπει, πως μπορεί να αγαπάει το Θεό, τον οποίο δεν βλέπει; Αυτή την εντολή μας έδωσε ο Χριστός: Όποιος αγαπάει το Θεό πρέπει να αγαπάει και τον αδελφό του.

Επιστολή Α' Ιωάννου (4,16 - 4,21)
 

Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!


Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
(Ιωάννης 6,22-59)

22 Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέραν τῆς θαλάσσης ἰδὼν ὅτι πλοιάριον ἄλλο οὐκ ἦν ἐκεῖ εἰ μὴ ἓν ἐκεῖνο εἰς ὃ ἐνέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸ πλοιάριον, ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον· 
23 ἄλλα δὲ ἦλθε πλοιάρια ἐκ Τιβεριάδος ἐγγὺς τοῦ τόπου, ὅπου ἔφαγον τὸν ἄρτον εὐχαριστήσαντος τοῦ Κυρίου· 
24 ὅτε οὖν εἶδεν ὁ ὄχλος ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐκ ἔστιν ἐκεῖ οὐδὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἐνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰ πλοῖα καὶ ἦλθον εἰς Καπερναοὺμ ζητοῦντες τὸν ᾿Ιησοῦν. 
25 καὶ εὑρόντες αὐτὸν πέραν τῆς θαλάσσης εἶπον αὐτῷ· ραββί, πότε ὧδε γέγονας; 
26 ᾿Απεκρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ζητεῖτέ με, οὐχ ὅτι εἴδετε σημεῖα, ἀλλ' ὅτι ἐφάγετε ἐκ τῶν ἄρτων καὶ ἐχορτάσθητε. 
27 ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλλὰ τὴν βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει· τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ Θεός. 
28 εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν· τί ποιῶμεν ἵνα ἐργαζώμεθα τά ἔργα τοῦ Θεοῦ; 
29 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος. 
30 εἶπον οὖν αὐτῷ· τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι; τί ἐργάζῃ; 
31 οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν. 
32 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ' ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν. 
33 ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ Θεοῦ ἐστιν ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδοὺς τῷ κόσμῳ. 
34 εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν· Κύριε, πάντοτε δὸς ἡμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον. 
35 εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε. 
36 ἀλλ' εἶπον ὑμῖν ὅτι καὶ ἑωράκατέ με καὶ οὐ πιστεύετε. 
37 Πᾶν ὃ δίδωσί μοι ὁ πατήρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω· 
38 ὅτι καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με. 
39 τοῦτο δέ ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέ μοι μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 
40 τοῦτο δέ ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με, ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν υἱὸν καὶ πιστεύων εἰς αὐτὸν ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἀναστήσω αὐτὸν ἐγὼ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 
41 ᾿Εγόγγυζον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι εἶπεν, ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, 
42 καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ᾿Ιησοῦς ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς οὖν λέγει οὗτος ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα; 
43 ἀπεκρίθη οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· μὴ γογγύζετε μετ' ἀλλήλων. 
44 οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἑλκύσῃ αὐτόν, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 
45 ἔστι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις· καὶ ἔσονται πάντες διδακτοὶ Θεοῦ. πᾶς ὁ ἀκούων παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ μαθὼν ἔρχεται πρός με· 
46 οὐχ ὅτι τὸν πατέρα τις ἑώρακεν, εἰ μὴ ὁ ὢν παρὰ τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἑώρακε τὸν πατέρα. 
47 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἔχει ζωὴν αἰώνιον. 
48 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς. 
49 οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον· 
50 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ. 
51 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς. 
52 ᾿Εμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ ᾿Ιουδαῖοι λέγοντες· πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν; 
53 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. 
54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 
55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. 
56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. 
57 καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ. 
58 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. 
59 Ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ διδάσκων ἐν Καπερναούμ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
22 Την επόμενη ημέρα, το πλήθος που είχε σταθεί αντίπερα στη λίμνη είδε ότι άλλο πλοιάριο δεν ήταν εκεί παρά μόνο ένα, και ότι ο Ιησούς δεν εισήλθε στο πλοίο μαζί με τους μαθητές του, αλλά οι μαθητές του έφυγαν μόνοι. 
23 Άλλα πλοιάρια ήρθαν από την Τιβεριάδα κοντά στον τόπο όπου έφαγαν τον άρτο, όταν ευχαρίστησε ο Κύριος το Θεό. 
24 Όταν λοιπόν το πλήθος είδε ότι ο Ιησούς δεν είναι εκεί ούτε οι μαθητές του, αυτοί μπήκαν στα πλοιάρια και ήρθαν στην Καπερναούμ, ζητώντας τον Ιησού. 
25 Και όταν τον βρήκαν αντίπερα στη λίμνη, του είπαν: «Ραβί, πότε έχεις έρθει εδώ;» 
26 Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε και είπε: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, με ζητάτε όχι επειδή είδατε θαυματουργικά σημεία, αλλά επειδή φάγατε από τους άρτους και χορτάσατε. 
27 Να εργάζεστε όχι για την τροφή που καταστρέφεται, αλλά για την τροφή που μένει για ζωή αιώνια, που ο Υιός του ανθρώπου θα σας δώσει. Γιατί αυτόν ο Πατέρας σφράγισε, ο Θεός». 
28 Είπαν λοιπόν προς αυτόν: «Τι να κάνουμε, για να εργαζόμαστε τα έργα του Θεού;» 
29 Ο Ιησούς αποκρίθηκε και τους είπε: «Αυτό είναι το έργο του Θεού: το να πιστεύετε σε αυτόν που απέστειλε εκείνος». 
30 Είπαν τότε σ’ αυτόν: «Ποιο λοιπόν σημείο κάνεις εσύ, για να δούμε και να σε πιστέψουμε; Τι εργάζεσαι; 
31 Οι πατέρες μας έφαγαν το μάννα στην έρημο καθώς είναι γραμμένο: Άρτο από τον ουρανό τους έδωσε να φάνε». 
32 Είπε τότε σ’ αυτούς ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ο Μωυσής δε σας έχει δώσει τον άρτο από τον ουρανό, αλλά ο Πατέρας μου σας δίνει τον άρτο τον αληθινό από τον ουρανό. 
33 Γιατί ο άρτος του Θεού είναι εκείνος που κατεβαίνει από τον ουρανό και δίνει ζωή στον κόσμο». 
34 Είπαν λοιπόν προς αυτόν: «Κύριε, πάντοτε δώσε μας αυτόν τον άρτο». 
35 Ο Ιησούς τους απάντησε: «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Όποιος έρχεται προς εμένα δε θα πεινάσει, και όποιος πιστεύει σ’ εμένα δε θα διψάσει ποτέ. 
36 Αλλά σας είπα ότι και με έχετε δει και δεν πιστεύετε. 
37 Καθετί που μου δίνει ο Πατέρας θα έρθει προς εμένα, και αυτόν που έρχεται προς εμένα δε θα τον βγάλω έξω, 
38 γιατί έχω κατεβεί από τον ουρανό όχι για να κάνω το θέλημα το δικό μου, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε. 
39 Και αυτό είναι το θέλημα εκείνου που με έστειλε: να μη χάσω από Αυτόν τίποτα από ό,τι μου έχει δώσει, αλλά να το αναστήσω την έσχατη ημέρα. 
40 Γιατί αυτό είναι το θέλημα του Πατέρα μου: καθένας που βλέπει τον Υιό και πιστεύει σ’ αυτόν να έχει ζωή αιώνια. και εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα». 
41 Γόγγυζαν τότε οι Ιουδαίοι γι’ αυτόν, επειδή είπε: «Εγώ είμαι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό», 
42 και έλεγαν: «Δεν είναι αυτός ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσήφ, που εμείς ξέρουμε τον πατέρα και τη μητέρα του; Πώς λέει τώρα: “Από τον ουρανό έχω κατεβεί”;» 
43 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και τους είπε: «Μη γογγύζετε μεταξύ σας. 
44 Κανείς δε δύναται να έρθει προς εμένα αν ο Πατέρας που με έστειλε δεν τον ελκύσει. κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα. 
45 Είναι γραμμένο στους προφήτες: Και θα είναι όλοι διδαγμένοι από το Θεό. Καθένας που άκουσε και έμαθε από τον Πατέρα, έρχεται προς εμένα. 
46 Όχι ότι τον Πατέρα έχει δει κανείς άλλος εκτός από αυτόν που είναι από το Θεό. αυτός έχει δει τον Πατέρα. 
47 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, όποιος πιστεύει έχει ζωή αιώνια. 
48 Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. 
49 Οι πατέρες σας έφαγαν το μάννα στην έρημο και πέθαναν. 
50 Αυτός είναι ο άρτος που κατεβαίνει από τον ουρανό, για να φάει κανείς από αυτόν και να μην πεθάνει. 
51 Εγώ είμαι ο άρτος ο ζωντανός που κατέβηκε από τον ουρανό. Αν κάποιος φάει από τούτον τον άρτο, θα ζήσει στον αιώνα. Και ο άρτος, λοιπόν, που εγώ θα δώσω είναι η σάρκα μου υπέρ της ζωής του κόσμου». 
52 Μάχονταν λοιπόν μεταξύ τους οι Ιουδαίοι, λέγοντας: «Πώς δύναται αυτός να μας δώσει να φάμε τη σάρκα του;» 
53 Τους είπε τότε ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν δε φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε ζωή μέσα σας. 
54 Εκείνος που μου τρώει τη σάρκα και μου πίνει το αίμα έχει ζωή αιώνια, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα. 
55 Γιατί η σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου είναι αληθινό ποτό. 
56 Όποιος μου τρώει τη σάρκα και μου πίνει το αίμα, μένει μέσα μου κι εγώ μέσα του. 
57 Καθώς με απέστειλε ο ζωντανός Πατέρας κι εγώ ζω για τον Πατέρα, έτσι και όποιος με τρώει θα ζήσει κι εκείνος για μένα. 
58 Αυτός είναι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό, όχι καθώς έφαγαν οι πατέρες και πέθαναν. Όποιος τρώει τούτον τον άρτο θα ζήσει στον αιώνα». 
59 Αυτά είπε, διδάσκοντας στη συναγωγή, στην Καπερναούμ.