Δείτε
που βρίσκονται τα Λείψανα όλων των Αγίων της Πίστης μας όπως
αναφέρονται στη μελέτη του καθηγητού Αγιολογίας Αντωνίου Μάρκου με τίτλο Άγια
Λείψανα – Οδηγός του προσκυνητή, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα του
Κέντρου Αγιολογικών Ερευνών «Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής» Το Συναξάριο της Εκκλησίας.
Ι
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, της Σκήτης Τσετατσούια Ρουμανίας (+
1638):
Τα Λείψανα στη Σκήτη Τσετατσούια Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Ντεβίτς Κοσσυφοπεδίου (14ος αι., 7η Μαιου και 15η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντεβίτσυ Κοσσυφοπεδίου.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατρ. Σερβίας (+ 1279, 25η Μαιου και 3η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Σοπόσανι Σερβίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Προδρόμου (1ος αι., 7η Ιανουαρίου):
Μέρη Κάρας στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού και στο Μουσείο Τοπ Καπί της ΚΠόλεως.
Μέρος της σιαγόνας «μετά τριών οδόντων» στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα δεξιάς στη Μητρόπολη Μαυροβουνίου.
Η αριστερά στο Μουσείο Τοπ Καπί ΚΠόλεως.
Ο δείκτης της δεξιάς στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Μέρος της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Τέσσερα τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα της αριστεράς «μετά αίματος» στη Μονή Μακρυνού Μεγάρων.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Παντοκράτορος και αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου, στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στον ομώνυμο Ναό Tournai Γαλλίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Η «πλεξίδα» του στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Το Λείψανο του Τιμίου Προδρόμου κήδευσαν οι μαθητές του (Μαρκ. 6, 21 – 29). Δεν είναι γνωστό πότε ανακομίσθηκε, κατά την ανακομιδή πάντως βρέθηκε αδιάφθορο, αφού κατά τον διωγμό του Ιουλιανού του Παραβάτη, κάηκε ολόκληρο στην Σεβαστούπολη. Από την καταστροφή αυτή διασώθηκαν μόνο τα χέρια του και βέβαια η τιμία του Κεφαλή, επειδή δεν φυλάσσονταν μαζί με το σώμα.Περί της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου ΠροδρόμουΚατά τον Ιστορικό Δοσίθεο, Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αδιάφθορη διαφυλάχθηκε και η Τιμία Κάρα του Βαπτιστού.
Τα Λείψανα στη Σκήτη Τσετατσούια Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Οσίου, του Ντεβίτς Κοσσυφοπεδίου (14ος αι., 7η Μαιου και 15η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντεβίτσυ Κοσσυφοπεδίου.
ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ Α’ Αγίου, Πατρ. Σερβίας (+ 1279, 25η Μαιου και 3η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Σοπόσανι Σερβίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Προδρόμου (1ος αι., 7η Ιανουαρίου):
Μέρη Κάρας στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους, στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού και στο Μουσείο Τοπ Καπί της ΚΠόλεως.
Μέρος της σιαγόνας «μετά τριών οδόντων» στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα δεξιάς στη Μητρόπολη Μαυροβουνίου.
Η αριστερά στο Μουσείο Τοπ Καπί ΚΠόλεως.
Ο δείκτης της δεξιάς στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Μέρος της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Τέσσερα τμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα της αριστεράς «μετά αίματος» στη Μονή Μακρυνού Μεγάρων.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων, Παντοκράτορος και αγ. Παντελεήμονος Αγίου Όρους, Κύκκου Κύπρου, στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως, στον ομώνυμο Ναό Tournai Γαλλίας και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
Η «πλεξίδα» του στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Το Λείψανο του Τιμίου Προδρόμου κήδευσαν οι μαθητές του (Μαρκ. 6, 21 – 29). Δεν είναι γνωστό πότε ανακομίσθηκε, κατά την ανακομιδή πάντως βρέθηκε αδιάφθορο, αφού κατά τον διωγμό του Ιουλιανού του Παραβάτη, κάηκε ολόκληρο στην Σεβαστούπολη. Από την καταστροφή αυτή διασώθηκαν μόνο τα χέρια του και βέβαια η τιμία του Κεφαλή, επειδή δεν φυλάσσονταν μαζί με το σώμα.Περί της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου ΠροδρόμουΚατά τον Ιστορικό Δοσίθεο, Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αδιάφθορη διαφυλάχθηκε και η Τιμία Κάρα του Βαπτιστού.
Για πρώτη φορά η Κάρα βρέθηκε στα Ανάκτορα του Ηρώδη
από δύο μοναχούς, «δι’ επιφανείας και αποκαλύψεως του ιδίου του Βαπτιστού» και
μεταφέρθηκε στην Έμεσσα της Συρίας, όπου αλληλοδιαδόχως έφθασε στα χέρια του
Αρειανού Ιερομονάχου Ευσταθίου.
Για δεύτερη φορά η Κάρα βρέθηκε κρυμμένη σε σπήλαιο, «εντός υδρίας», και ανακομίσθηκε στην ΚΠολη, όπου κατατέθηκε στον προς τιμή του Προδρόμου Ναό, στο Έβδομο.
Για την τρίτη Εύρεση της Κάρας δεν σώθηκαν ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Είναι γνωστό μόνο, ότι βρέθηκε στα Κόμμανα της Καππαδοκίας, «υπό τινος Ιερέως, εντός αργυρού αγγείου και εις τόπον ιερόν» και από εκεί ανακομίσθηκε και πάλι στην ΚΠολη.
Από Εγκώμιο το οποίο έγραψε ο οσ. Θεόδωρος ο Στουδίτης, πιθανολογείται ότι ίσως υπήρχε στη Μονή του Στουδίου μέρος ή και όλη η αγία Κάρα. Στην ιστορική συνέχεια η Κάρα διαφυλάχθηκε στη Βλαχία (άγνωστο από ποιόν και πότε δωρήθηκε), διότι τον 16ο αι. μέρος της δωρήθηκε στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Νεάγκο Μπασαράμπη (1512 – 1521), ο οποίος πλήρωσε και την δαπάνη κατασκευής της χρυσής λειψανοθήκης της. Το 1765, ενώ Διονυσιάτες μοναχοί την μετέφεραν στο μετόχι τους στο νησί του αγ. Ευστρατίου, για την σωτηρία των κτημάτων από καταστροφική ακρίδα, το πλοίο τους λαφυραγωγήθηκε από πειρατές και η Προδρομική Κάρα κατέλειξε στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού, όπου φυλάσσεται σε ειδικό κουβούκλιο. (Σωτ. Ν. Καδά, «Η Ιερά Μονή αγ. Διονυσίου – Προσκυνηματικός Οδηγός – Ιστορία – Τέχνη – Κειμήλια», 2002, σελ. 130).
Άλλο μέρος της Κάρας διαφυλάχθηκε στη Μονή Καλούτι της Βλαχίας (Μετόχιο του Παναγίου Τάφου). Το τμήμα εκείνο «ένεκα των περιστάσεων», μετέφερε στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Δοσίθεος, χωρίς να είναι γνωστό που βρίσκεται σήμερα. Ο ίδιος γράφει στην Ιστορία του: «Απεδημήσαμεν από ΚΠόλεως εις Βλαχομπογδανίαν, ότε και τα Μοναστήρια Καλούη και Ουγκρέη ελάβομεν· εν δε τω Καλούη μοναστηρίω, ην μέρος της Τιμίας Κάρας του Προδρόμου, όπερ – το αμφίβολον του τόπου κατανοήσαντες – ανηνέγκαμεν εις Ιερουσαλήμ» (σελ. 1216).
Μετά τις Σταυροφορίες εμφανίσθηκε στη Δύση κάρα που αποδόθηκε στον Τίμιο Πρόδρομο, για την διαφύλαξή της μάλιστα κτίσθηκε ο Κάθεδρικός Ναός της Αμμιένης, ο μεγαλύτερος Γοτθικού ρυθμού Ναός της Ευρώπης .
Περί των χειρών του Τιμίου Προδρόμου
Η αδιάφθορη δεξιά του αγ. Ιωάννη υπέστη και αυτή ανάλογες με την Κάρα ιστορικές περιπέτειες. Κατά την συναξαριστική παράδοση την δεξιά του Προδρόμου έλαβε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και την κατέθεσε στην πατρίδα του Αντιόχεια. Μεταφέρθηκε στην ΚΠολη κατά την βασιλεία των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Ζ’ και Ρωμανού Β’.
Το 1403, ο Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο (Ισπανός απεσταλμένος στην Αυλή του Ταμερλάνου), την προσκύνησε στην Μονή Περιβλέπτου ΚΠόλεως (κτίσμα Ρωμανού Γ, 1031 – 1034). «Ήταν το δεξί του χέρι – γράφει – από τον αγκώνα ως την παλάμη, πολύ γερό και νωπό, αν και λένε πως όλο το σώμα του ευλογημένου Ιωάννη στέγνωσε, εκτός από το δάκτυλο του δεξιού του χεριού, με το οποίο έδειξε όταν είπε, «ιδού ο αμνός του Θεού». Και το χέρι αυτό έμοιαζε να είναι ζωντανό· ήταν πλαισιομένο από ένα λεπτό χρυσό σύρμα, έλειπε όμως το μεγάλο δάκτυλο.» (Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο, «Ταξείδι στην Αυλή του Ταμερλάνου», σελ. 101 – 102· και Νικ. Κοντάκωφ, «Βυζαντινές Εκκλησίες και μνημεία της ΚΠόλεως», Οδησσός 1886, σελ. 69).
Ο λόγιος Αγιορείτης Γεράσιμος Σμυρνάκης σημειώνει για την δεξιά του Αγίου, ότι, «η χείρ αύτη ως και η Κάρα του Τιμίου Προδρόμου, κομισθείσαι εις ΚΠολιν, επί πέντε εκατονταετηρίδας ευρίσκοντο εν τω Μοναστηρίω του Πετρίου, κατά δε την Άλωσιν της ΚΠόλεως μετά του Ακανθίνου Στεφάνου, της Λόγχης και του Σπόγγου, κατετέθησαν εν τω Σουλτανικώ Θησαυροφυλακίω… Κατά Σεπτέμβριον του 1482 ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ συνωμολόγησε συνθήκην μετά του Μεγάλου Ταξιάρχου της Ρόδου, επί τοις όροις, ίνα ειρήνη κρατή κατά ξηράν και θάλασσαν, εμπορική ελευθερία, κ.λ.π. – έτι δε μυστικήν συνθήκην αφορώσαν εις τον αδελφόν αυτού Τζεμ, τον διεκδικούντα τον Θρόνον, δι’ ης ανεδέχετο να πληρώση 45.000 δουκάτα τω Μεγάλω Ταξιάρχη, αν το Τάγμα αυτού καθείργνυε τον Τζεμ. Μαθών δε ότι ο Ταξιάρχης εξεπλήρωσεν την αφορώσαν αυτόν υποχρέωσιν, απέστειλε και αυτός – κατά Μάιον του 1438 – το συνομολογηθέν ποσόν των δουκάτων, συγχρόνως δε βαρυτιμότατον δώρον εντός κυπαρρισίνης θήκης, την δεξιάν χείρα του Ιωάννου του Βαπτιστού, επιμελώς εν σηρικώ υφάσματι ενειλημένην». (Γερασίμου Σμυρνάκη, «Το Άγιον Όρος», σελ. 511).
Η δεξιά του Αγίου φυλάχθηκε στη Μάλτα, όπου η έδρα των Ιωαννιτών Ιπποτών, μέχρι το 1799. Τότε, με την κατάληψη της νήσου από τους Γάλλους, οι Ιππότες στράφηκαν για βοήθεια προς την Ρωσία και την 12η Οκτωβρίου 1799 πρόσφεραν στον Τσάρο Παύλο Α’ τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, την Εικόνα της Παναγίας Φιλερήμου και την δεξιά του Προδρόμου. Τα κειμήλια κατατέθηκαν στο Παρεκκλήσιο του Χειμερινού Ανακτόρου. Η Ρωσική Εκκλησία από το 1800, τιμά το γεγονός την 12η Οκτωβρίου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η Προδρομική δεξιά έφθασε στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Επίσης δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το κειμήλιο βρέθηκε στην ΚΠολη. Ήδη από το 1878, ο Μητροπολίτης πρ. Βελεγράδων Ιερεμίας ο οποίος κοινοβίασε στην Μονή Διονυσίου, κατέβαλε προσπάθειες για την επανάκτηση του κειμηλίου. Στις αρχές του 19ου αι. το κειμήλιο ήταν στην κατοχή του μυστικοσύμβουλου της Πρωσίας στην ΚΠολη Ιωάννη Φραγκόπουλου, ο οποίος και το είχε διακοσμήσει. Επεστράφη στην Μονή Διονυσίου την 10. 3. 1802, χάρις στις προσπάθειες του Προηγουμένου Ιωακείμ Αγιοστρατίτη (σε ανάμνηση τελείται αγρυπνία την Δ’ Κυριακή των Νηστειών). Στο ίδιο έργο του ο Καλβίχο σημείωνει για την επίσκεψη της Ισπανικής Αποστολής στον Ναό του Προδρόμου. Πρόκειται για Ναό που έκτισε ο Θεοδόσιος Α’ ο Μέγας, κοντά στα Ανάκτορα των Βλαχερνών. Είχε μορφή βαπτιστηρίου και ήταν διακοσμημένος με εξαίρετα ψηφιδωτά. Ο ψηλός θόλος του στηριζόταν σε τέσσερεις κίονες από πράσινο ίασπι! Οι θύρες του ήσαν αργυρές επιχρυσωμένες! «Κοντά στις πόρτες – γράφει – βλέπεις τέσσερεις μικρές κολόνες από ίασπι, με αργυρές και επίχρυσες γραμμές, οι οποίες συμπλέκονται σε σχήμα σταυρού με πολλά πετράδια»!. Εκεί φυλάσσονταν η αδιάφθορη αριστερά του Αγίου. «Την ίδια ημέρα – γράφει – μας έδειξαν το αριστερό χέρι (από τον ώμο ως την παλάμη) του αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Είχε τόσο στεγνώσει, που έβλεπες μόνο δέρμα και οστά· η άρθρωση του αγκώνα ήταν από χρυσό και πολύτιμα πετράδια» (αυτ. σελ. 97 – 98).
ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου, Αρχιεπ. ΚΠόλεως (+ 407, 13η Νοεμβρίου):
Η Κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Δύο τμήματα της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Δάκτυλος στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
Αδιάφθορο μέρος στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Δαμασκηνού (+ 760, 4η Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Πολεμιστού:
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Ελεήμονος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 620, 12η Νοεμβρίου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας.
Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Μεγ. Μετεώρου και Προυσού Ευρυτανίας.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ξενοφώντος Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων (περισσότερα του ενός), Γκούρας Τρικάλων και Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσού Κύπρου.
Με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου του Ελεήμονος υφίσταται πρόβλημα. Για τους Ρωμαιοκαθολικούς το Λείψανό του βρίσκεται αδιάφθορο στη Βενετία (βλ. Περιοδικό «Η Βασιλεία των Ουρανών» Ι. Μ. Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ενώ – σύμφωνα με άλλη πηγή – το σύνολο των Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στο ΡΚ Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαή, «Οι εν Λεμεσώ διαλάμψαντες Άγιοι», σελ. 139).
Οι μαρτυρίες σχετικά με την γνησιότητα του Λειψάνου που φυλάσσεται στη Βενετία δεν είναι ισχυρές. Το 1249 ο Βενετός Λορέντζος Bragadin, με διαταγή του Δόγη Giacomo Tiepolo, έφερε από την Αλεξάνδρεια στη Βενετία ένα άφθαρτο σώμα το οποίο αποδόθηκε στον αγ. Ιωάννη τον Ελεήμονα, παρά το γεγονός ότι ο Άγιος κοιμήθηκε στην Κύπρο και όχι στην Αίγυπτο. Το λείψανο αυτό κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Ιωάννη στη Bragora της Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Αντίθετα ισχυρά τεκμηριωμένη είναι η άποψη, ότι το αδιάφθορο Λείψανο του Αγίου είχε ανακομισθεί στην ΚΠολη, όπου τον 14ο και 15ο αι. διάφοροι επώνυμοι προσκυνητές το προσκύνησαν στη Μονή της κυρά – Μάρθας (Μαρίας Παλαιολογίνας, αδελφής του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου). Μετά την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους (1453), ο Μωάμεθ Β’ Πορθητής το δώρησε στο Βασιλιά της Ουγγαρίας Ματθαίο Κορβίνο (1458 – 1490), ο οποίος το κατέθεσε στο Ανακτορικό Παρεκκλήσιο του Φρουρίου της Βούδας. Στη συνέχεια το 1530 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Tell της Μπρατισλάβας, από τον Φερδινάνδο Α’. Έναν αιώνα αργότερα, το 1630, ο Φερδινάνδος Β’ το κατέθεσε στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας, όπου μέχρι το 1830 γίνονταν οι στέψεις των Ούγγρων Βασιλέων.
Σχετικά με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου, ο Κύπριος Ιστορικός αρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: «Τα άγια Λείψανα αυτού του Αγίου… πολλάκις αυτός εγώ επροσκύνησα κατά την ημέρα της εορτής, την 12ην Νοεμβρίου. Ήταν ο Άγιος, ως φαίνεται από το Λείψανό του, μακρύς εις την ηλικίαν και θεωρητικώτατος» («Ιστορία χρονολογική της ν. Κύπρου», Βενετία 1788, σελ. 349). Η έκφραση αυτή προϋποθέτει ότι φυλάσσονταν στην Κύπρο ολόκληρο λείψανο και όχι οστά, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του αρχιμ. Κυπριανού.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κασσιανού (+ 435, 29η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη ΡΚ Μονή αγ. Βίκτωρος Μασσαλίας Γαλλίας.
Αποτμήματα στις Μονές Δαμάστας Φθιώτιδος και Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Κλίμακος (+ 649, 30η Μαρτίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δουκός της Αλεξανδρείας (19η Μαιου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας.
Άγνωστος στους Ορθοδόξους Συναξαριστές. Κατά την Βενετική παράδοση τα Λείψανά του αφαίρεσε το 1214 από τον Ναό της Παναγίας Ψυχοσώτηρας ΚΠόλεως, ο εφημέριος του Ναού του αγ. Δανιήλ Βενετίας Ραλάνδος, επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Zianni. Αργότερα τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στο Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσονται, παραδόξως ενδεδυμένα αρχιερατικά άμφια! Η μνήμη του την 19η Μαιου κατά την Βενετική παράδοση.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Παλαιολαυρίτου (; 20η Απριλίου):
Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κουκουζέλη (+ 1341; 1η Οκτωβρίου):
Η Κάρα και άλλα Λείψανα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Ησυχαστού, Επισκόπου Κολωνίας (+ 558, 3η Δεκεμβρίου):
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Υόρκης Βρεττανίας (+ 721, 7η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπέβερλυ Βρεττανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Καλυβίτου (450; 15η Ιανουαρίου):
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Χρυσοπηγής Χανίων.
Αποτμήματα στη Βουλγαρική Σκήτη του Αγίου Όρους και στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Γκούρας Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Λαμπαδιστού (; 4η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και Σταυροβουνίου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ερημίτου, της Κρήτης (16ος, 7η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Αθανασίου Ομβριακής Φθιώτιδος.
Απότμημα στη Μονή Γουβερνέτου Χανίων.
Για δεύτερη φορά η Κάρα βρέθηκε κρυμμένη σε σπήλαιο, «εντός υδρίας», και ανακομίσθηκε στην ΚΠολη, όπου κατατέθηκε στον προς τιμή του Προδρόμου Ναό, στο Έβδομο.
Για την τρίτη Εύρεση της Κάρας δεν σώθηκαν ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Είναι γνωστό μόνο, ότι βρέθηκε στα Κόμμανα της Καππαδοκίας, «υπό τινος Ιερέως, εντός αργυρού αγγείου και εις τόπον ιερόν» και από εκεί ανακομίσθηκε και πάλι στην ΚΠολη.
Από Εγκώμιο το οποίο έγραψε ο οσ. Θεόδωρος ο Στουδίτης, πιθανολογείται ότι ίσως υπήρχε στη Μονή του Στουδίου μέρος ή και όλη η αγία Κάρα. Στην ιστορική συνέχεια η Κάρα διαφυλάχθηκε στη Βλαχία (άγνωστο από ποιόν και πότε δωρήθηκε), διότι τον 16ο αι. μέρος της δωρήθηκε στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους, από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Νεάγκο Μπασαράμπη (1512 – 1521), ο οποίος πλήρωσε και την δαπάνη κατασκευής της χρυσής λειψανοθήκης της. Το 1765, ενώ Διονυσιάτες μοναχοί την μετέφεραν στο μετόχι τους στο νησί του αγ. Ευστρατίου, για την σωτηρία των κτημάτων από καταστροφική ακρίδα, το πλοίο τους λαφυραγωγήθηκε από πειρατές και η Προδρομική Κάρα κατέλειξε στο Μεγάλο Τζαμί της Δαμασκού, όπου φυλάσσεται σε ειδικό κουβούκλιο. (Σωτ. Ν. Καδά, «Η Ιερά Μονή αγ. Διονυσίου – Προσκυνηματικός Οδηγός – Ιστορία – Τέχνη – Κειμήλια», 2002, σελ. 130).
Άλλο μέρος της Κάρας διαφυλάχθηκε στη Μονή Καλούτι της Βλαχίας (Μετόχιο του Παναγίου Τάφου). Το τμήμα εκείνο «ένεκα των περιστάσεων», μετέφερε στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Δοσίθεος, χωρίς να είναι γνωστό που βρίσκεται σήμερα. Ο ίδιος γράφει στην Ιστορία του: «Απεδημήσαμεν από ΚΠόλεως εις Βλαχομπογδανίαν, ότε και τα Μοναστήρια Καλούη και Ουγκρέη ελάβομεν· εν δε τω Καλούη μοναστηρίω, ην μέρος της Τιμίας Κάρας του Προδρόμου, όπερ – το αμφίβολον του τόπου κατανοήσαντες – ανηνέγκαμεν εις Ιερουσαλήμ» (σελ. 1216).
Μετά τις Σταυροφορίες εμφανίσθηκε στη Δύση κάρα που αποδόθηκε στον Τίμιο Πρόδρομο, για την διαφύλαξή της μάλιστα κτίσθηκε ο Κάθεδρικός Ναός της Αμμιένης, ο μεγαλύτερος Γοτθικού ρυθμού Ναός της Ευρώπης .
Περί των χειρών του Τιμίου Προδρόμου
Η αδιάφθορη δεξιά του αγ. Ιωάννη υπέστη και αυτή ανάλογες με την Κάρα ιστορικές περιπέτειες. Κατά την συναξαριστική παράδοση την δεξιά του Προδρόμου έλαβε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και την κατέθεσε στην πατρίδα του Αντιόχεια. Μεταφέρθηκε στην ΚΠολη κατά την βασιλεία των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Ζ’ και Ρωμανού Β’.
Το 1403, ο Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο (Ισπανός απεσταλμένος στην Αυλή του Ταμερλάνου), την προσκύνησε στην Μονή Περιβλέπτου ΚΠόλεως (κτίσμα Ρωμανού Γ, 1031 – 1034). «Ήταν το δεξί του χέρι – γράφει – από τον αγκώνα ως την παλάμη, πολύ γερό και νωπό, αν και λένε πως όλο το σώμα του ευλογημένου Ιωάννη στέγνωσε, εκτός από το δάκτυλο του δεξιού του χεριού, με το οποίο έδειξε όταν είπε, «ιδού ο αμνός του Θεού». Και το χέρι αυτό έμοιαζε να είναι ζωντανό· ήταν πλαισιομένο από ένα λεπτό χρυσό σύρμα, έλειπε όμως το μεγάλο δάκτυλο.» (Ρούι Γκονζάλες Ντε Καλβίχο, «Ταξείδι στην Αυλή του Ταμερλάνου», σελ. 101 – 102· και Νικ. Κοντάκωφ, «Βυζαντινές Εκκλησίες και μνημεία της ΚΠόλεως», Οδησσός 1886, σελ. 69).
Ο λόγιος Αγιορείτης Γεράσιμος Σμυρνάκης σημειώνει για την δεξιά του Αγίου, ότι, «η χείρ αύτη ως και η Κάρα του Τιμίου Προδρόμου, κομισθείσαι εις ΚΠολιν, επί πέντε εκατονταετηρίδας ευρίσκοντο εν τω Μοναστηρίω του Πετρίου, κατά δε την Άλωσιν της ΚΠόλεως μετά του Ακανθίνου Στεφάνου, της Λόγχης και του Σπόγγου, κατετέθησαν εν τω Σουλτανικώ Θησαυροφυλακίω… Κατά Σεπτέμβριον του 1482 ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ συνωμολόγησε συνθήκην μετά του Μεγάλου Ταξιάρχου της Ρόδου, επί τοις όροις, ίνα ειρήνη κρατή κατά ξηράν και θάλασσαν, εμπορική ελευθερία, κ.λ.π. – έτι δε μυστικήν συνθήκην αφορώσαν εις τον αδελφόν αυτού Τζεμ, τον διεκδικούντα τον Θρόνον, δι’ ης ανεδέχετο να πληρώση 45.000 δουκάτα τω Μεγάλω Ταξιάρχη, αν το Τάγμα αυτού καθείργνυε τον Τζεμ. Μαθών δε ότι ο Ταξιάρχης εξεπλήρωσεν την αφορώσαν αυτόν υποχρέωσιν, απέστειλε και αυτός – κατά Μάιον του 1438 – το συνομολογηθέν ποσόν των δουκάτων, συγχρόνως δε βαρυτιμότατον δώρον εντός κυπαρρισίνης θήκης, την δεξιάν χείρα του Ιωάννου του Βαπτιστού, επιμελώς εν σηρικώ υφάσματι ενειλημένην». (Γερασίμου Σμυρνάκη, «Το Άγιον Όρος», σελ. 511).
Η δεξιά του Αγίου φυλάχθηκε στη Μάλτα, όπου η έδρα των Ιωαννιτών Ιπποτών, μέχρι το 1799. Τότε, με την κατάληψη της νήσου από τους Γάλλους, οι Ιππότες στράφηκαν για βοήθεια προς την Ρωσία και την 12η Οκτωβρίου 1799 πρόσφεραν στον Τσάρο Παύλο Α’ τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, την Εικόνα της Παναγίας Φιλερήμου και την δεξιά του Προδρόμου. Τα κειμήλια κατατέθηκαν στο Παρεκκλήσιο του Χειμερινού Ανακτόρου. Η Ρωσική Εκκλησία από το 1800, τιμά το γεγονός την 12η Οκτωβρίου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η Προδρομική δεξιά έφθασε στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Επίσης δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες το κειμήλιο βρέθηκε στην ΚΠολη. Ήδη από το 1878, ο Μητροπολίτης πρ. Βελεγράδων Ιερεμίας ο οποίος κοινοβίασε στην Μονή Διονυσίου, κατέβαλε προσπάθειες για την επανάκτηση του κειμηλίου. Στις αρχές του 19ου αι. το κειμήλιο ήταν στην κατοχή του μυστικοσύμβουλου της Πρωσίας στην ΚΠολη Ιωάννη Φραγκόπουλου, ο οποίος και το είχε διακοσμήσει. Επεστράφη στην Μονή Διονυσίου την 10. 3. 1802, χάρις στις προσπάθειες του Προηγουμένου Ιωακείμ Αγιοστρατίτη (σε ανάμνηση τελείται αγρυπνία την Δ’ Κυριακή των Νηστειών). Στο ίδιο έργο του ο Καλβίχο σημείωνει για την επίσκεψη της Ισπανικής Αποστολής στον Ναό του Προδρόμου. Πρόκειται για Ναό που έκτισε ο Θεοδόσιος Α’ ο Μέγας, κοντά στα Ανάκτορα των Βλαχερνών. Είχε μορφή βαπτιστηρίου και ήταν διακοσμημένος με εξαίρετα ψηφιδωτά. Ο ψηλός θόλος του στηριζόταν σε τέσσερεις κίονες από πράσινο ίασπι! Οι θύρες του ήσαν αργυρές επιχρυσωμένες! «Κοντά στις πόρτες – γράφει – βλέπεις τέσσερεις μικρές κολόνες από ίασπι, με αργυρές και επίχρυσες γραμμές, οι οποίες συμπλέκονται σε σχήμα σταυρού με πολλά πετράδια»!. Εκεί φυλάσσονταν η αδιάφθορη αριστερά του Αγίου. «Την ίδια ημέρα – γράφει – μας έδειξαν το αριστερό χέρι (από τον ώμο ως την παλάμη) του αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. Είχε τόσο στεγνώσει, που έβλεπες μόνο δέρμα και οστά· η άρθρωση του αγκώνα ήταν από χρυσό και πολύτιμα πετράδια» (αυτ. σελ. 97 – 98).
ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου, Αρχιεπ. ΚΠόλεως (+ 407, 13η Νοεμβρίου):
Η Κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Δύο τμήματα της αριστεράς στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Δάκτυλος στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
Αδιάφθορο μέρος στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Δαμασκηνού (+ 760, 4η Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Πολεμιστού:
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Ελεήμονος, Αρχιεπ. Αλεξανδρείας (+ 620, 12η Νοεμβρίου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας.
Μέρη Κάρας στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Μεγ. Μετεώρου και Προυσού Ευρυτανίας.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ξενοφώντος Αγίου Όρους, Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων (περισσότερα του ενός), Γκούρας Τρικάλων και Κύκκου Κύπρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσού Κύπρου.
Με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου του Ελεήμονος υφίσταται πρόβλημα. Για τους Ρωμαιοκαθολικούς το Λείψανό του βρίσκεται αδιάφθορο στη Βενετία (βλ. Περιοδικό «Η Βασιλεία των Ουρανών» Ι. Μ. Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ενώ – σύμφωνα με άλλη πηγή – το σύνολο των Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στο ΡΚ Ναό αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαή, «Οι εν Λεμεσώ διαλάμψαντες Άγιοι», σελ. 139).
Οι μαρτυρίες σχετικά με την γνησιότητα του Λειψάνου που φυλάσσεται στη Βενετία δεν είναι ισχυρές. Το 1249 ο Βενετός Λορέντζος Bragadin, με διαταγή του Δόγη Giacomo Tiepolo, έφερε από την Αλεξάνδρεια στη Βενετία ένα άφθαρτο σώμα το οποίο αποδόθηκε στον αγ. Ιωάννη τον Ελεήμονα, παρά το γεγονός ότι ο Άγιος κοιμήθηκε στην Κύπρο και όχι στην Αίγυπτο. Το λείψανο αυτό κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Ιωάννη στη Bragora της Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Αντίθετα ισχυρά τεκμηριωμένη είναι η άποψη, ότι το αδιάφθορο Λείψανο του Αγίου είχε ανακομισθεί στην ΚΠολη, όπου τον 14ο και 15ο αι. διάφοροι επώνυμοι προσκυνητές το προσκύνησαν στη Μονή της κυρά – Μάρθας (Μαρίας Παλαιολογίνας, αδελφής του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου). Μετά την Άλωση της Πόλεως από τους Τούρκους (1453), ο Μωάμεθ Β’ Πορθητής το δώρησε στο Βασιλιά της Ουγγαρίας Ματθαίο Κορβίνο (1458 – 1490), ο οποίος το κατέθεσε στο Ανακτορικό Παρεκκλήσιο του Φρουρίου της Βούδας. Στη συνέχεια το 1530 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Tell της Μπρατισλάβας, από τον Φερδινάνδο Α’. Έναν αιώνα αργότερα, το 1630, ο Φερδινάνδος Β’ το κατέθεσε στον Καθεδρικό Ναό του αγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας, όπου μέχρι το 1830 γίνονταν οι στέψεις των Ούγγρων Βασιλέων.
Σχετικά με τα Λείψανα του αγ. Ιωάννου, ο Κύπριος Ιστορικός αρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: «Τα άγια Λείψανα αυτού του Αγίου… πολλάκις αυτός εγώ επροσκύνησα κατά την ημέρα της εορτής, την 12ην Νοεμβρίου. Ήταν ο Άγιος, ως φαίνεται από το Λείψανό του, μακρύς εις την ηλικίαν και θεωρητικώτατος» («Ιστορία χρονολογική της ν. Κύπρου», Βενετία 1788, σελ. 349). Η έκφραση αυτή προϋποθέτει ότι φυλάσσονταν στην Κύπρο ολόκληρο λείψανο και όχι οστά, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του αρχιμ. Κυπριανού.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κασσιανού (+ 435, 29η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη ΡΚ Μονή αγ. Βίκτωρος Μασσαλίας Γαλλίας.
Αποτμήματα στις Μονές Δαμάστας Φθιώτιδος και Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Κλίμακος (+ 649, 30η Μαρτίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δουκός της Αλεξανδρείας (19η Μαιου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας.
Άγνωστος στους Ορθοδόξους Συναξαριστές. Κατά την Βενετική παράδοση τα Λείψανά του αφαίρεσε το 1214 από τον Ναό της Παναγίας Ψυχοσώτηρας ΚΠόλεως, ο εφημέριος του Ναού του αγ. Δανιήλ Βενετίας Ραλάνδος, επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Zianni. Αργότερα τα Λείψανα μεταφέρθηκαν στο Ναό του αγ. Πέτρου Καστέλλο Βενετίας, όπου και σήμερα φυλάσσονται, παραδόξως ενδεδυμένα αρχιερατικά άμφια! Η μνήμη του την 19η Μαιου κατά την Βενετική παράδοση.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Παλαιολαυρίτου (; 20η Απριλίου):
Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Κουκουζέλη (+ 1341; 1η Οκτωβρίου):
Η Κάρα και άλλα Λείψανα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή αγ. Άννης Λυγαριάς Λαμίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ του Ησυχαστού, Επισκόπου Κολωνίας (+ 558, 3η Δεκεμβρίου):
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Υόρκης Βρεττανίας (+ 721, 7η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπέβερλυ Βρεττανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Καλυβίτου (450; 15η Ιανουαρίου):
Η δεξιά αδιάφθορη στη Μονή Χρυσοπηγής Χανίων.
Αποτμήματα στη Βουλγαρική Σκήτη του Αγίου Όρους και στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Γκούρας Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Λαμπαδιστού (; 4η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και Σταυροβουνίου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ερημίτου, της Κρήτης (16ος, 7η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Αθανασίου Ομβριακής Φθιώτιδος.
Απότμημα στη Μονή Γουβερνέτου Χανίων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Θεριστού (11ος αι., 23η
Φεβρουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο Στύλο Καλαβρίας Ιταλίας.
Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Στύλου Καλαβρίας Ιταλίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Ρίλας Βουλγαρίας (10ος αι., 19η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ρίλας Βουλγαρίας.
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος των Σέρβων (+ 1015, 22α Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ελβασάν της Αλβανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ξένου, της Κρήτης (11ος αι., 20η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Τσουρουνιανών Κισσάμου Κρήτης.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Καλοκτένους, Μητροπ. Θηβών (12ος αι., 29η Απριλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Βενετία.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Σουτσεάβας Ρουμανίας (+ 1292, 2α Ιουνίου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Σουτσεάβας Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1373, 15η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σούζνταλ Ρωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δεσπότου της Σερβίας (Μπράνκοβιτς, + 1493, 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ποταμίτου:
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιωαννίνων (+ 1526, 18η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Απότμημα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, της Μόσχας (+ 1589, 3η Ιουλίου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βασιλείου Κόκκινης Πλατείας Μόσχας.
Μέρος των Λειψάνων στο Στύλο Καλαβρίας Ιταλίας.
Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Στύλου Καλαβρίας Ιταλίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, της Ρίλας Βουλγαρίας (10ος αι., 19η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ρίλας Βουλγαρίας.
Η δεξιά παλάμη στη Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος των Σέρβων (+ 1015, 22α Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ελβασάν της Αλβανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ξένου, της Κρήτης (11ος αι., 20η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Τσουρουνιανών Κισσάμου Κρήτης.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, του Καλοκτένους, Μητροπ. Θηβών (12ος αι., 29η Απριλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Βενετία.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Σουτσεάβας Ρουμανίας (+ 1292, 2α Ιουνίου):
Τα Λείψανα στην ομώνυμη Μονή Σουτσεάβας Ρουμανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Μάρτυρος, της Λιθουανίας (+ 1347, 14η Απριλίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Αγίου Πνεύματος Βίλνιους Λιθουανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Σούζνταλ Ρωσίας (+ 1373, 15η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Σούζνταλ Ρωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Δεσπότου της Σερβίας (Μπράνκοβιτς, + 1493, 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ποταμίτου:
Η Κάρα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Ιωαννίνων (+ 1526, 18η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων.
Απότμημα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ του διά Χριστόν Σαλού, της Μόσχας (+ 1589, 3η Ιουλίου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βασιλείου Κόκκινης Πλατείας Μόσχας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, Οικονόμου Νεομ. Ηγεμόνος Κων/νου
Μπρινκοβεάνου (Βακαρέσκου, + 1714, 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Μητροπ. Τομπόλσκ Σιβηρίας (+ 1715, 10η Ιουνίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αγίας Σκέπης Τομπόλσκ Σιβηρίας.
Το Λείψανο του αγ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο στις αρχές του 20ου αι., όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Λιθουανίας Τύχων (ο έπειτα Πατριάρχης Μόσχας και Ιερομάρτυς, + 1925), διενήργησε εξέταση με εντολή της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1916.
Το χαριτόβρυτο Λείψανό του είναι σήμερα κατατεθημένο στον Ναό της Αγίας Σκέπης, στο Τομπόλσκ. Τα θαύματά του είναι τόσα (από τα οποία προσωνομάσθηκε Θαυματουργός), ώστε λέγεται χαρακτηριστικά, ότι «το μονοπάτι προς το Λείψανο του αγ. Ιωάννη, δεν θα χορταριάσει ποτέ» !
ΙΩΑΝΝΟΥ του Ρώσου, του Ομολογητού (+ 1730, 27η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας.
Η δεξιά στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Το Λείψανο του οσ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφάνισή του σε γέροντα Κληρικό, και κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Γεωργίου, στο Προκόπιο της Καππαδοκίας. Το 1832 στρατιώτες του Οσμάν Πασά προσπάθησαν να το πυρπολήσουν, αλλά διαφυλάχθηκε «υπό θείας δυνάμεως» και διασώθηκε από τις φλόγες θαυματουργικά. Το 1924, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας, μεταφέρθηκε από πρόσφυγες του Προκοπίου στο σημερινό Νέο Προκόπιο Ευβοίας, όπου το 1930 άρχισε η ανέγερση μεγάλου προς τιμήν του Ναού. Η δεξιά του οσ. Ιωάννου δόθηκε από τους κατοίκους του παλαιού Προκοπίου το 1881, στον αντιπρόσωπο της Μονής Παντελεήμονος Αγίου Όρους Ιερομόναχο Διονύσιο, σε αντάλλαγμα για την μεγάλη βοήθεια της Μονής στην ανέγερση του Ναού του Οσίου πάνω στον τάφο του.
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Μητροπ. Τομπόλσκ Σιβηρίας (+ 1715, 10η Ιουνίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αγίας Σκέπης Τομπόλσκ Σιβηρίας.
Το Λείψανο του αγ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο στις αρχές του 20ου αι., όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Λιθουανίας Τύχων (ο έπειτα Πατριάρχης Μόσχας και Ιερομάρτυς, + 1925), διενήργησε εξέταση με εντολή της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1916.
Το χαριτόβρυτο Λείψανό του είναι σήμερα κατατεθημένο στον Ναό της Αγίας Σκέπης, στο Τομπόλσκ. Τα θαύματά του είναι τόσα (από τα οποία προσωνομάσθηκε Θαυματουργός), ώστε λέγεται χαρακτηριστικά, ότι «το μονοπάτι προς το Λείψανο του αγ. Ιωάννη, δεν θα χορταριάσει ποτέ» !
ΙΩΑΝΝΟΥ του Ρώσου, του Ομολογητού (+ 1730, 27η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας.
Η δεξιά στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Το Λείψανο του οσ. Ιωάννου ανακομίσθηκε αδιάφθορο, μετά από εμφάνισή του σε γέροντα Κληρικό, και κατατέθηκε στο Ναό του αγ. Γεωργίου, στο Προκόπιο της Καππαδοκίας. Το 1832 στρατιώτες του Οσμάν Πασά προσπάθησαν να το πυρπολήσουν, αλλά διαφυλάχθηκε «υπό θείας δυνάμεως» και διασώθηκε από τις φλόγες θαυματουργικά. Το 1924, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας, μεταφέρθηκε από πρόσφυγες του Προκοπίου στο σημερινό Νέο Προκόπιο Ευβοίας, όπου το 1930 άρχισε η ανέγερση μεγάλου προς τιμήν του Ναού. Η δεξιά του οσ. Ιωάννου δόθηκε από τους κατοίκους του παλαιού Προκοπίου το 1881, στον αντιπρόσωπο της Μονής Παντελεήμονος Αγίου Όρους Ιερομόναχο Διονύσιο, σε αντάλλαγμα για την μεγάλη βοήθεια της Μονής στην ανέγερση του Ναού του Οσίου πάνω στον τάφο του.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Μονεμβασίας (+ 1773, 21η
Οκτωβρίου):
Η Κάρα και τμήματα χειρών και ποδών στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης.
Μέρος Λειψάνων στο Ναό Αγίων 40 Μαρτύρων Λαρίσης.
Μέρος χειρός στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Αγράφων:
Η Κάρα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Κονίτσης (+ 1814, 23η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσιομάρτυρος (;):
Μέρος των Λειψάνων στο Ναό Παναγίας Αμασγούς Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κροστάνδης Ρωσίας (+ 1905, 20η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιωάννου της Ρίλας Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κόρμας Λευκορωσίας (+ 1917, 18η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον ενοριακό Ναό της Κόρμα Λευκορωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μπόλνιζι Γεωργίας (11ος αι., 10η Μαρτίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπόλνιζι Γεωργίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ίβηρος (19ος – 20ος αι., 13η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Γενν. Θεοτόκου Βηθανίας Τιφλίδος.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, υιού Αβενήρ Βασιλέως των Ινδιών (4ος αι., 26η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1422, 20η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, Ηγεμόνος Ανδρέου του Κουμπένσκ Ρωσίας (+ 1453, 10η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Σωτηρόπετρας Βολόγδας Ρωσίας.
ΙΩΑΣΑΦ Αγίου, Επ. Μπέλγκοροντ Ρωσίας (+ 1754, 4η Σεπτεμβρίου και 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Μεταμ. Σωτήρος Μπέλγκοροντ Ρωσίας.
Η Κάρα και τμήματα χειρών και ποδών στη Μονή Ζερμπίτσας Σπάρτης.
Μέρος Λειψάνων στο Ναό Αγίων 40 Μαρτύρων Λαρίσης.
Μέρος χειρός στη Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, των Αγράφων:
Η Κάρα στη Μονή Δουσίκου Τρικάλων.
ΙΩΑΝΝΟΥ Νεομάρτυρος, της Κονίτσης (+ 1814, 23η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσιομάρτυρος (;):
Μέρος των Λειψάνων στο Ναό Παναγίας Αμασγούς Κύπρου.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κροστάνδης Ρωσίας (+ 1905, 20η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Ιωάννου της Ρίλας Αγίας Πετρουπόλεως.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, της Κόρμας Λευκορωσίας (+ 1917, 18η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον ενοριακό Ναό της Κόρμα Λευκορωσίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Μπόλνιζι Γεωργίας (11ος αι., 10η Μαρτίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Μπόλνιζι Γεωργίας.
ΙΩΑΝΝΟΥ Οσίου, του Ίβηρος (19ος – 20ος αι., 13η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Γενν. Θεοτόκου Βηθανίας Τιφλίδος.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, υιού Αβενήρ Βασιλέως των Ινδιών (4ος αι., 26η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, του Μετεωρίτου (+ 1422, 20η Απριλίου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
ΙΩΑΣΑΦ Οσίου, Ηγεμόνος Ανδρέου του Κουμπένσκ Ρωσίας (+ 1453, 10η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Σωτηρόπετρας Βολόγδας Ρωσίας.
ΙΩΑΣΑΦ Αγίου, Επ. Μπέλγκοροντ Ρωσίας (+ 1754, 4η Σεπτεμβρίου και 10η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Μεταμ. Σωτήρος Μπέλγκοροντ Ρωσίας.
Το σκήνωμα του αγ. Ιωάσαφ ενταφιάσθηκε στο Μπέλγκοροντ
τρεις περίπου μήνες μετά την κοίμησή του (στο τέλος Φεβρουαρίου 1755), χωρίς να
παρουσιάζει σημεία φθοράς! Το 1756 ανακομίσθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον
Καθεδρικό Ναό της έδρας του. Μετά την Επανάσταση του 1917, το Λείψανο εκτέθηκε
στο Μουσείο Αθειας του Λένινγκραντ (προηγουμένως Ναό της Παναγίας του Καζάν).
Το 1970 γλύτωσε την καταστροφή, χάρη στην πίστη ενός τεχνικού του Μουσείου, του
Αρκαδίου Σοκολώφ, ο οποίος το έκρυψε στη στέγη του Ναού. Μετά την θαυμαστή
Εύρεση των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ στον ίδιο Ναό, το 1991 (βλ. Αντ.
Μάρκου, «Η Εύρεσις των Λειψάνων του οσ. Σεραφείμ του Σάρωφ»· Περιοδικό «Κήρυξ»,
τ. 1991, σελ. 267 – 271), με υπόδειξη του Σοκολώφ βρέθηκε και το Λείψανο του
οσ. Ιωάσαφ και επιστράφηκε στην Επισκοπή Μπέλγκοροντ, όπου και σήμερα
φυλάσσεται.
ΙΩΒ Οσίου, του Σιναιτου (14ος αι, 6η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντράχας Σερβίας.
ΙΩΒ Αγίου, πρώτου Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1609, 5η Απριλίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΙΩΒ Οσίου, του Ποτσάεφ Ουκρανίας (+ 1651, 28η Αυγούστου, 10η και 28η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα Ποτσάεφ Ουκρανίας.
ΙΩΝΑ Αγίου:
Απότμημα στη Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/9 (Οσίου, του Σαββαιτη) ή της 29/5 (Μάρτυρα).
ΙΩΝΑ Αγίου, Μητροπ. Ρωσίας (+ 1461, 31η Μαρτίου, 27η Μαιου και 5η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Το Λείψανο του αγ. Ιωνά ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1472 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1547.
ΙΩΒ Οσίου, του Σιναιτου (14ος αι, 6η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ντράχας Σερβίας.
ΙΩΒ Αγίου, πρώτου Πατριάρχου Ρωσίας (+ 1609, 5η Απριλίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΙΩΒ Οσίου, του Ποτσάεφ Ουκρανίας (+ 1651, 28η Αυγούστου, 10η και 28η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα Ποτσάεφ Ουκρανίας.
ΙΩΝΑ Αγίου:
Απότμημα στη Μονή Δαμάστας Φθιώτιδος.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 21/9 (Οσίου, του Σαββαιτη) ή της 29/5 (Μάρτυρα).
ΙΩΝΑ Αγίου, Μητροπ. Ρωσίας (+ 1461, 31η Μαρτίου, 27η Μαιου και 5η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Το Λείψανο του αγ. Ιωνά ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1472 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. Η αγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά το 1547.
ΙΩΝΑ Αγίου, Επισκόπου Περμ Ρωσίας (+ 1470, 29η Ιαν.
και 6η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.
ΙΩΝΑ Οσίου, της Οδησσού (+ 1902, 17η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Οδησσού.
ΙΩΝΑ Οσίου, Στάρετς του Κιέβου (+ 1902, 9η Ιανουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Αγίας Τριάδος Κιέβου.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, της Αριμαθαίας (1ος αι., 31η Ιουλίου):
Ένας των οδόντων στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Αλαβέρντ Γεωργίας (+ 570, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αλαβέρντ Γεωργίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Σαμάκου, του Κρητός (+ 1511, 22α Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Παντοκράτορος Γαιτανίου Ζακύνθου.
Το Λείψανο του οσ. Ιωσήφ ανακομίσθηκε αδιάφθορο και αναπαύθηκε στη Μονή του στο σημερινό Ηράκλειο, μέχρι την μεγάλη έξοδο των Κρητών του 1669, κατά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, οπότε μεταφέρθηκε από πρόσφυγες στη Ζάκυνθο. (Βλ. Αρχιμ. Χατζή – Παρθενίου Κάρδαρη, «Ο αγ. Ιωσήφ ο εκ Κρήτης – Βίος, Πολιτεία και Ακολουθία αυτού», 1947).
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπ. Τιμισοάρας Ρουμανίας (+ 1656, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Τριών Ιεραρχών Τιμισοάρας.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπολίτου Αστραχάν Ρωσίας (+ 1672, 11η Μαιου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αναλήψεως Αστραχάν Ρωσίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Καππαδόκου (18ος – 19ος αι.):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Κρητός, του Γεροντογιάννη :
Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Τα Λείψανα στο Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Ούστβιμ Βολόγδας Ρωσίας.
ΙΩΝΑ Οσίου, της Οδησσού (+ 1902, 17η Μαιου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Οδησσού.
ΙΩΝΑ Οσίου, Στάρετς του Κιέβου (+ 1902, 9η Ιανουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή Αγίας Τριάδος Κιέβου.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, της Αριμαθαίας (1ος αι., 31η Ιουλίου):
Ένας των οδόντων στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Αλαβέρντ Γεωργίας (+ 570, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό του Αλαβέρντ Γεωργίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Σαμάκου, του Κρητός (+ 1511, 22α Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Παντοκράτορος Γαιτανίου Ζακύνθου.
Το Λείψανο του οσ. Ιωσήφ ανακομίσθηκε αδιάφθορο και αναπαύθηκε στη Μονή του στο σημερινό Ηράκλειο, μέχρι την μεγάλη έξοδο των Κρητών του 1669, κατά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, οπότε μεταφέρθηκε από πρόσφυγες στη Ζάκυνθο. (Βλ. Αρχιμ. Χατζή – Παρθενίου Κάρδαρη, «Ο αγ. Ιωσήφ ο εκ Κρήτης – Βίος, Πολιτεία και Ακολουθία αυτού», 1947).
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπ. Τιμισοάρας Ρουμανίας (+ 1656, 15η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Τριών Ιεραρχών Τιμισοάρας.
ΙΩΣΗΦ Αγίου, Μητροπολίτου Αστραχάν Ρωσίας (+ 1672, 11η Μαιου)
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αναλήψεως Αστραχάν Ρωσίας.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Καππαδόκου (18ος – 19ος αι.):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής.
ΙΩΣΗΦ Οσίου, του Κρητός, του Γεροντογιάννη :
Απότμημα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Κ
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Μάρτυρος:
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 22/3, της 24/5, της 29/7, της 28/9, της 7/11 ή της 14/12.ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 705, 23η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Φρασινέι Ρουμανίας.
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ρίμνικ Ρουμανίας (+ 1868, 11η Απριλίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Τσέρνικας Βουκουρεστίου.
ΚΑΜΑΣΙ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός Τούλτσεας Ρουμανίας.
ΚΑΝΔΙΔΟΥ Μάρτυρος, της Τραπεζούντος, του μετά μ. Ευγενίου (+ 303, 21η Ιανουαρίου):
Απότμημα στη Μονή Παναγίας Σουμελά Βερμίου.
ΚΑΡΠΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Θυατείρων, του μετά μ. Παπύλου (+ 251, 13η Οκτωβρίου):
Απομήματα στις Μονές Σταυρονικήτα Αγίου Όρους και Τιμίου Σταυρού Σάμου.
ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ Οσίας, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.
ΚΕΝΔΕΟΥ Οσίου, της Κύπρου (; 6η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΚΑΤΕΒΑΝ Μεγαλομάρτυρος, Βασιλίσσης της Γεωργίας (+ 1624, 13η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα και η δεξιά στο Ναό αγ. Γεωργίου Αλαβέρντ Γεωργίας.
Τα λοιπά Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.
ΚΗΡΥΚΟΥ Παιδομάρτυρος (+ 305, 15η Ιουλίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
Μέρος της δεξιάς στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Μία αδιάφθορος παλάμη στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Μέρος της αριστεράς χειρός και του δεξιού ποδός στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Μέρος ποδός στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.
Μία κερκίδα στη Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
Μέρος της δεξιάς και ένα τεμάχιο στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Ολύμπου, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Δουσίκου Τρικάλων, Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, οσ. Θεοδοσίου Άργους και Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Μάρτυρος:
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρα πρόκειται· της 22/3, της 24/5, της 29/7, της 28/9, της 7/11 ή της 14/12.ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Πατριάρχου ΚΠόλεως (+ 705, 23η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Φρασινέι Ρουμανίας.
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ρίμνικ Ρουμανίας (+ 1868, 11η Απριλίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Τσέρνικας Βουκουρεστίου.
ΚΑΜΑΣΙ Μάρτυρος, του Νικολιτσέλ Ρουμανίας (4ος αι., 6η Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Κοκός Τούλτσεας Ρουμανίας.
ΚΑΝΔΙΔΟΥ Μάρτυρος, της Τραπεζούντος, του μετά μ. Ευγενίου (+ 303, 21η Ιανουαρίου):
Απότμημα στη Μονή Παναγίας Σουμελά Βερμίου.
ΚΑΡΠΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Θυατείρων, του μετά μ. Παπύλου (+ 251, 13η Οκτωβρίου):
Απομήματα στις Μονές Σταυρονικήτα Αγίου Όρους και Τιμίου Σταυρού Σάμου.
ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ Οσίας, της Ράξου Κρήτης (4ος αι., 17η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στη Μονή Οδηγητρίας Τυμπακίου Κρήτης.
ΚΕΝΔΕΟΥ Οσίου, της Κύπρου (; 6η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΚΑΤΕΒΑΝ Μεγαλομάρτυρος, Βασιλίσσης της Γεωργίας (+ 1624, 13η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα και η δεξιά στο Ναό αγ. Γεωργίου Αλαβέρντ Γεωργίας.
Τα λοιπά Λείψανα στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.
ΚΗΡΥΚΟΥ Παιδομάρτυρος (+ 305, 15η Ιουλίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
Μέρος της δεξιάς στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Μία αδιάφθορος παλάμη στη Μονή Μεγ. Μετεώρου.
Μέρος της αριστεράς χειρός και του δεξιού ποδός στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Μέρος ποδός στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.
Μία κερκίδα στη Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
Μέρος της δεξιάς και ένα τεμάχιο στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου Ολύμπου, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Δουσίκου Τρικάλων, Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, οσ. Θεοδοσίου Άργους και Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΚΙΚΙΛΙΑΣ Μάρτυρος, της Ρώμης (+ 288, 22α Νοεμβρίου):
Το αδιάφθορο Λείψανο στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Ρώμης.
Απότμημα στη Συλλογή του ΡΚ Αββαείου του αγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.
Οι σύγχρονοι του μαρτυρίου της αγ. Κικιλίας Χριστιανοί, έντυσαν το σώμα της Μάρτυρος με χρυσοϋφαντα υφάσματα, το τοποθέτησαν σε ένα φέρετρο από κυπαρίσσι και το ενταφίασαν στην Κατακόμβη του αγ. Καλλίστου.
Το 822 ο Πάπας Πασχάλης Α’, κατά την διάρκεια της αναστηλώσεως του Ναού που αφιερώθηκε στη μνήμη της (πρόκειται για την ομώνυμη Βασιλική που κτίσθηκε στη θέση του σπιτιού της μετά τους διωγμούς), θέλησε να μεταφέρει τα Λείψανά της στο νέο Ναό, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει τον τάφο της. Τότε η Αγία με εμφάνισή της του υπέδειξε την θέση του τάφου! Το Λείψανο της Μάρτυρος Κικιλίας βρέθηκε τότε αδιάφθορο, ανάμεσα στους σκελετούς των άλλων Μαρτύρων που μαρτύρησαν μαζί της (του συζύγου της Βαλεριανού, του αδελφού του Τιβουρτίου και του δημίου Μαξίμου).
Μία από τις πλέον τεκμηριωμένες ανακομιδές του σώματος έγινε το 1599, όταν ο Καρδινάλιος Σφονδράτο (επί Πάπα Κλήμεντος Η’), προχώρησε στην αναστήλωση μερικών τμημάτων της Βασιλικής. Στις 20 Οκτωβρίου αυτού του έτους, κατά την διάρκεια εργασιών κάτω από την Αγία Τράπεζα του Ναού, βρέθηκαν δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι που περιείχαν η μία τα Λείψανα των άλλων Μαρτύρων και η άλλη το αδιάφθορο σώμα της αγ. Κικιλίας. 1422 χρόνια μετά το μαρτύριο και τον ενταφιασμό της Μάρτυρος, το κυπαρισσένιο φέρετρο βρέθηκε άσηπτο και το Λείψανο άριστα διατρημένο. Ένα μεταξωτό πέπλο κάλυπτε το παρθενικό σώμα, κάτω από το οποίο διακρινόταν το χρυσοϋφαντο ένδυμα της Αγίας, το θανάσιμο τραύμα στο λαιμό και τα λεκιασμένα με το αίμα της άλλα ενδύματα! Το Λείψανο βρισκόταν σε πλάγια θέση και η Αγία ήταν μικρού αναστήματος.
Με εντολή του Πάπα το Λείψανο εκτέθηκε σε λαικό προσκύνημα μέχρι την μνήμη της Αγίας, την 22α Νοεμβρίου. Στη συνέχεια το Λείψανο τοποθετήθηκε και πάλι στο αρχικό φέρετρο και στη συνέχεια σε μία ασημένια λάρνακα, η οποία ενταφιάσθηκε κάτω από την Αγία Τράπεζα από τον ίδιο τον Πάπα, παρουσία 42 Καρδιναλίων, καθώς και διπλωματικών εκπροσώπων πολλών χωρών.
Την ίδια περίοδο ο γλύπτης Στέφανος Μαντέρνο (1576 – 1636), φιλοτέχνισε ένα άγαλμα της Αγίας, το οποίο αναπαριστά την ακριβή στάση του Λειψάνου της. Το άγαλμα αυτό στήθηκε εμπρός από την Αγία Τράπεζα και δίνει την εντύπωση ανοικτής σαρκοφάγου.
Η Βασιλική της αγ. Κικιλίας διατηρήται σε άριστη κατάσταση και δεν υπάρχει ιστορική μαρτυρία, ότι το αδιάφθορο Λείψανό της μετακινήθηκε από την θέση του, κάτω από την Αγία Τράπεζα (αν και απότμημα του Λειψάνου της φυλάσσεται στο Παπικό Αββαείο του αγ. Φραγκίσκου, στο Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.). Το δεύτερο Παρεκκλήσιο στο δεξιό κλίτος του Ναού είναι το δωμάτιο στο οποίο καταδικάσθηκε σε θάνατο η Αγία. Εκεί βρέθηκαν υπολλείματα Ρωμαικού λουτρού. Ακόμη, η μαρμάρινη πλάκα της Αγίας Τραπέζης, είναι εκείνη πάνω στην οποία επέζησε η Αγία κατά το μαρτύριο της ασφυξίας. (Rev. Prosper Gueranger, «Abbe de Solesmes», σελ. 283).
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αγκύρας, του μετά του μ. Αγαθαγγέλου (+ 296, 23η Ιανουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας·
Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου Αγίου Όρους και Φανερωμένης Σαλαμίνος.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Πάπα Ρώμης (+ 101, 24η Νοεμβρίου):
Μέρη Κάρας στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, στη Μονή Ίνκερμαν Σεβαστουπόλεως Κριμαίας και στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή Πετράκη Αθηνών.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Βουλγαρίας (+ 916, 22α Νοεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Οσίου, του Σαγματά (+ 1111):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Θηβών.
ΚΟΔΡΑΤΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 21η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Αρτοκωστάς Κυνουρίας και Κύκκου Κύπρου.
ΚΟΛΟΥΜΒΑ Αγίου, Ιεραποστόλου της Σκωτίας (+ 597, 9η Ιουνίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Down Βορείου Ιρλανδίας.
ΚΟΝΩΝΟΣ Μάρτυρος (5η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για τον Μάρτυρα Κόνωνα τον Κηπουρό ή τον Μάρτυρα Κόνωνα της Ισαυρίας, που εορτάζουν την ίδια ημέρα.
ΚΟΝΩΝΟΣ Οσίου, του Ακάμαντος (1ος αι., 5η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΚΟΠΡΙΟΣ Οσίου, της Πετσένγκας Ρωσίας (15ος αι., 4η Φεβρουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο Ναό του χωριού Βλαντιμήρσκο – Πετσένησκυ της Βολόγδας Ρωσίας.
ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσίου, του Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας (+ 1693, 22α Ιουλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Νικολάου Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας.
Το Λείψανο του οσ. Κορνηλίου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1702. Ο Αρχιεπίσκοπος Ροστώφ αγ. Δημήτριος εξέτασε το Λείψανο το 1705 και πρώτος φιλοπόνησε το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο του Αγίου.
ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσιομάρτυρος, Ηγουμένου Μονής Σπηλαίων Πσκώφ (+ 1570, 20η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.
Το Λείψανο του Οσιομάρτυρος Κορνηλίου, αμέσως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του από τον παρανοικό Τσάρο Ιωάννη Δ’ τον Τρομερό, κατατέθηκε σε κρύπτη. Το 1690 ο Μητροπολίτης Πσκώφ Μάρκελλος ανακόμισε το Λείψανό του αδιάφθορο. Τότε συντάχθηκε και η Ασματική του Ακολουθία. Το Λείψανο έμεινε σε άφθαρτη κατάσταση για 120 χρόνια, μέχρι το 1810, οπότε και διαλύθηκε. Το 1872 και το 1892 τα οστά του Αγίου κατατέθηκαν σε νέες λάρνακες και σήμερα φυλάσσονται στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.
ΚΟΣΜΑ του Αναργύρου:
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, Ντέτσανης και Σοπόσανι Κοσσυφοπεδίου.
Δεν διευκρινίζεται ποιάς συζυγίας των Αγίων Αναργύρων.
ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του Ρωμαίου (+ 284, 1η Ιουλίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Απότμημα στο ΡΚ Ναό αγ. Αναργύρων Ρώμης.
ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του εκ της Ασίας (3ος αι., 1η Νοεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΚΟΣΜΑ του Ερημίτου, του Κρητός (+ 658, 2α Σεπτεμβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.
Άγνωστος στους Συναξαριστές. Στοιχεία του βίου του παρουσιάσε ο Καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης στη διδακτορική του διατριβή με την οποία αποκάλυψε πολλούς Αγίους Κρήτης της Α’ Βυζαντινής Περιόδου («Οι Άγιοι της Α’ Βυζαντινής Περιόδου της Κρήτης και η σχετική προς αυτούς φιλολογία», 1970). Τον Βίο του οσ. Κοσμά συνέγραψε ο Μητροπ. Ρόδου Κύριλλος Κογεράκης («Κρητικόν Πανάγιον, ήτοι Ακολουθίαι Πάντων των εν Κρήτη Αγίων», τόμος 2ος , 2000, σελ. 53).
Τα Λείψανα του οσ. Κοσμά μεταφέρθηκαν στη Βενετία το 1058 από Βενετούς εμπόρους και κατατέθηκαν στο Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Οι Βενετοί τιμούν την μετακομιδή του την 2α Σεπτεμβρίου.
ΚΟΣΜΑ Οσιομάρτυρος, Πρώτου Αγίου Όρους (+ 1279, 18η Νοεμ. και 5η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Πρωτάτου Αγίου Όρους.
Μία πλευρά στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΚΟΣΜΑ Οσίου, του Βερχότσκ Ρωσίας (+ 1704, 1η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Νικολάου Βερχότσκ Αικατερίενμπουργκ Ρωσίας.
ΚΟΣΜΑ Ιερομάρτυρος, του Αιτωλού (+ 1779, 24η Αυγούστου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.
Η σιαγόνα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Αποτμήματα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, τον ομώνυμο Ναό Κονίτσης και στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου.
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αντιοχείας (+ 304, 2α Οκτ.):
Ένας των ποδών στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Μέρος Κάρας στον ομώνυμο Ναό Μένικου Λευκωσίας.
Μέρος χειρός στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Φυλής Αττικής.
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1406, 16η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Μεγαλομάρτυρος (305 – 311, 7η Ιουλίου):
Η Κάρα, η δεξιά και δύο τεμάχια στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα Κάρας στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Παναγίας Έβρου, αγ. Αναργύρων Καστοριάς, Σεπετού Ηλείας και Κύκκου Κύπρου.
Το αδιάφθορο Λείψανο στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Ρώμης.
Απότμημα στη Συλλογή του ΡΚ Αββαείου του αγ. Φραγκίσκου, Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.
Οι σύγχρονοι του μαρτυρίου της αγ. Κικιλίας Χριστιανοί, έντυσαν το σώμα της Μάρτυρος με χρυσοϋφαντα υφάσματα, το τοποθέτησαν σε ένα φέρετρο από κυπαρίσσι και το ενταφίασαν στην Κατακόμβη του αγ. Καλλίστου.
Το 822 ο Πάπας Πασχάλης Α’, κατά την διάρκεια της αναστηλώσεως του Ναού που αφιερώθηκε στη μνήμη της (πρόκειται για την ομώνυμη Βασιλική που κτίσθηκε στη θέση του σπιτιού της μετά τους διωγμούς), θέλησε να μεταφέρει τα Λείψανά της στο νέο Ναό, αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει τον τάφο της. Τότε η Αγία με εμφάνισή της του υπέδειξε την θέση του τάφου! Το Λείψανο της Μάρτυρος Κικιλίας βρέθηκε τότε αδιάφθορο, ανάμεσα στους σκελετούς των άλλων Μαρτύρων που μαρτύρησαν μαζί της (του συζύγου της Βαλεριανού, του αδελφού του Τιβουρτίου και του δημίου Μαξίμου).
Μία από τις πλέον τεκμηριωμένες ανακομιδές του σώματος έγινε το 1599, όταν ο Καρδινάλιος Σφονδράτο (επί Πάπα Κλήμεντος Η’), προχώρησε στην αναστήλωση μερικών τμημάτων της Βασιλικής. Στις 20 Οκτωβρίου αυτού του έτους, κατά την διάρκεια εργασιών κάτω από την Αγία Τράπεζα του Ναού, βρέθηκαν δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι που περιείχαν η μία τα Λείψανα των άλλων Μαρτύρων και η άλλη το αδιάφθορο σώμα της αγ. Κικιλίας. 1422 χρόνια μετά το μαρτύριο και τον ενταφιασμό της Μάρτυρος, το κυπαρισσένιο φέρετρο βρέθηκε άσηπτο και το Λείψανο άριστα διατρημένο. Ένα μεταξωτό πέπλο κάλυπτε το παρθενικό σώμα, κάτω από το οποίο διακρινόταν το χρυσοϋφαντο ένδυμα της Αγίας, το θανάσιμο τραύμα στο λαιμό και τα λεκιασμένα με το αίμα της άλλα ενδύματα! Το Λείψανο βρισκόταν σε πλάγια θέση και η Αγία ήταν μικρού αναστήματος.
Με εντολή του Πάπα το Λείψανο εκτέθηκε σε λαικό προσκύνημα μέχρι την μνήμη της Αγίας, την 22α Νοεμβρίου. Στη συνέχεια το Λείψανο τοποθετήθηκε και πάλι στο αρχικό φέρετρο και στη συνέχεια σε μία ασημένια λάρνακα, η οποία ενταφιάσθηκε κάτω από την Αγία Τράπεζα από τον ίδιο τον Πάπα, παρουσία 42 Καρδιναλίων, καθώς και διπλωματικών εκπροσώπων πολλών χωρών.
Την ίδια περίοδο ο γλύπτης Στέφανος Μαντέρνο (1576 – 1636), φιλοτέχνισε ένα άγαλμα της Αγίας, το οποίο αναπαριστά την ακριβή στάση του Λειψάνου της. Το άγαλμα αυτό στήθηκε εμπρός από την Αγία Τράπεζα και δίνει την εντύπωση ανοικτής σαρκοφάγου.
Η Βασιλική της αγ. Κικιλίας διατηρήται σε άριστη κατάσταση και δεν υπάρχει ιστορική μαρτυρία, ότι το αδιάφθορο Λείψανό της μετακινήθηκε από την θέση του, κάτω από την Αγία Τράπεζα (αν και απότμημα του Λειψάνου της φυλάσσεται στο Παπικό Αββαείο του αγ. Φραγκίσκου, στο Φάργκο Νεβάδας Η.Π.Α.). Το δεύτερο Παρεκκλήσιο στο δεξιό κλίτος του Ναού είναι το δωμάτιο στο οποίο καταδικάσθηκε σε θάνατο η Αγία. Εκεί βρέθηκαν υπολλείματα Ρωμαικού λουτρού. Ακόμη, η μαρμάρινη πλάκα της Αγίας Τραπέζης, είναι εκείνη πάνω στην οποία επέζησε η Αγία κατά το μαρτύριο της ασφυξίας. (Rev. Prosper Gueranger, «Abbe de Solesmes», σελ. 283).
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αγκύρας, του μετά του μ. Αγαθαγγέλου (+ 296, 23η Ιανουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας·
Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου Αγίου Όρους και Φανερωμένης Σαλαμίνος.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ιερομάρτυρος, Πάπα Ρώμης (+ 101, 24η Νοεμβρίου):
Μέρη Κάρας στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, στη Μονή Ίνκερμαν Σεβαστουπόλεως Κριμαίας και στη ΡΚ Βασιλική του αγ. Πέτρου Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή Πετράκη Αθηνών.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Βουλγαρίας (+ 916, 22α Νοεμβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας.
ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Οσίου, του Σαγματά (+ 1111):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Θηβών.
ΚΟΔΡΑΤΟΥ Αποστόλου, εκ των Εβδομήκοντα (1ος αι., 21η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Αρτοκωστάς Κυνουρίας και Κύκκου Κύπρου.
ΚΟΛΟΥΜΒΑ Αγίου, Ιεραποστόλου της Σκωτίας (+ 597, 9η Ιουνίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Down Βορείου Ιρλανδίας.
ΚΟΝΩΝΟΣ Μάρτυρος (5η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για τον Μάρτυρα Κόνωνα τον Κηπουρό ή τον Μάρτυρα Κόνωνα της Ισαυρίας, που εορτάζουν την ίδια ημέρα.
ΚΟΝΩΝΟΣ Οσίου, του Ακάμαντος (1ος αι., 5η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΚΟΠΡΙΟΣ Οσίου, της Πετσένγκας Ρωσίας (15ος αι., 4η Φεβρουαρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο Ναό του χωριού Βλαντιμήρσκο – Πετσένησκυ της Βολόγδας Ρωσίας.
ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσίου, του Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας (+ 1693, 22α Ιουλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή αγ. Νικολάου Περεγιασλάβλ Ζαλέσκυ Ρωσίας.
Το Λείψανο του οσ. Κορνηλίου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1702. Ο Αρχιεπίσκοπος Ροστώφ αγ. Δημήτριος εξέτασε το Λείψανο το 1705 και πρώτος φιλοπόνησε το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο του Αγίου.
ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ Οσιομάρτυρος, Ηγουμένου Μονής Σπηλαίων Πσκώφ (+ 1570, 20η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.
Το Λείψανο του Οσιομάρτυρος Κορνηλίου, αμέσως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του από τον παρανοικό Τσάρο Ιωάννη Δ’ τον Τρομερό, κατατέθηκε σε κρύπτη. Το 1690 ο Μητροπολίτης Πσκώφ Μάρκελλος ανακόμισε το Λείψανό του αδιάφθορο. Τότε συντάχθηκε και η Ασματική του Ακολουθία. Το Λείψανο έμεινε σε άφθαρτη κατάσταση για 120 χρόνια, μέχρι το 1810, οπότε και διαλύθηκε. Το 1872 και το 1892 τα οστά του Αγίου κατατέθηκαν σε νέες λάρνακες και σήμερα φυλάσσονται στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ.
ΚΟΣΜΑ του Αναργύρου:
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Ιβήρων Αγίου Όρους, Λειμώνος Λέσβου, Ντέτσανης και Σοπόσανι Κοσσυφοπεδίου.
Δεν διευκρινίζεται ποιάς συζυγίας των Αγίων Αναργύρων.
ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του Ρωμαίου (+ 284, 1η Ιουλίου):
Μέρος Κάρας στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Απότμημα στο ΡΚ Ναό αγ. Αναργύρων Ρώμης.
ΚΟΣΜΑ Αναργύρου, του εκ της Ασίας (3ος αι., 1η Νοεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου και Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΚΟΣΜΑ του Ερημίτου, του Κρητός (+ 658, 2α Σεπτεμβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.
Άγνωστος στους Συναξαριστές. Στοιχεία του βίου του παρουσιάσε ο Καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης στη διδακτορική του διατριβή με την οποία αποκάλυψε πολλούς Αγίους Κρήτης της Α’ Βυζαντινής Περιόδου («Οι Άγιοι της Α’ Βυζαντινής Περιόδου της Κρήτης και η σχετική προς αυτούς φιλολογία», 1970). Τον Βίο του οσ. Κοσμά συνέγραψε ο Μητροπ. Ρόδου Κύριλλος Κογεράκης («Κρητικόν Πανάγιον, ήτοι Ακολουθίαι Πάντων των εν Κρήτη Αγίων», τόμος 2ος , 2000, σελ. 53).
Τα Λείψανα του οσ. Κοσμά μεταφέρθηκαν στη Βενετία το 1058 από Βενετούς εμπόρους και κατατέθηκαν στο Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Οι Βενετοί τιμούν την μετακομιδή του την 2α Σεπτεμβρίου.
ΚΟΣΜΑ Οσιομάρτυρος, Πρώτου Αγίου Όρους (+ 1279, 18η Νοεμ. και 5η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στο Ναό του Πρωτάτου Αγίου Όρους.
Μία πλευρά στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΚΟΣΜΑ Οσίου, του Βερχότσκ Ρωσίας (+ 1704, 1η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στη Μονή αγ. Νικολάου Βερχότσκ Αικατερίενμπουργκ Ρωσίας.
ΚΟΣΜΑ Ιερομάρτυρος, του Αιτωλού (+ 1779, 24η Αυγούστου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.
Η σιαγόνα στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Αποτμήματα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, τον ομώνυμο Ναό Κονίτσης και στη Μονή Μεταμ. Σωτήρος Ναυπάκτου.
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Αντιοχείας (+ 304, 2α Οκτ.):
Ένας των ποδών στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Μέρος Κάρας στον ομώνυμο Ναό Μένικου Λευκωσίας.
Μέρος χειρός στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Απότμημα στην ομώνυμη Μονή Φυλής Αττικής.
ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1406, 16η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου Κρεμλίνου.
ΚΥΡΙΑΚΗΣ Μεγαλομάρτυρος (305 – 311, 7η Ιουλίου):
Η Κάρα, η δεξιά και δύο τεμάχια στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα Κάρας στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Παναγίας Έβρου, αγ. Αναργύρων Καστοριάς, Σεπετού Ηλείας και Κύκκου Κύπρου.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ Μάρτυρος:
Μία των χειρών στον Καθεδρικό Ναό της Επισκοπής Χούς Ρουμανίας.
Αποτμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους και στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Κυριακού πρόκειται. Της 28ης Οκτωβρίου (Ιερομάρτυρος), της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος, δημότου), επίσης της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος), της 1ης Αυγούστου (Μάρτυρος), της 2ας Μαιου (Μάρτυρος), της 24ης Μαιου (Παιδομάρτυρος) ή της 25ης Ιουνίου (Μάρτυρος).
ΚΥΡΙΑΚΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αναχωρητού και Επισκόπου (+ 269, 30η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 444, 18η Ιαν. και 9η Ιουλίου):
· Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (+ 386, 18η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ του Ισαποστόλου, Φωτιστού των Σλαύων (+ 869, 11η Μαιου):
Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Οσίου, της Πάρου (+ 1833):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου.
ΚΥΡΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Τιμ. Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ισαποστόλου, του Μεγάλου (+ 337, 21η Μαιου):
Μία ωμοπλάτη στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας, του Θαυματουργού (+ 1129, 21η Μαιου) :
Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος του Γιαροσλάβ Ρωσίας (+ 1257, 3η Ιουλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ.
Το Λείψανο του Ηγεμόνος Κωνσταντίνου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1501 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1800, 14η Νοεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Ύδρας.
Μία κνήμη στη Μονή Ευαγγελισμού Σκιάθου.
Αποτμήματα στο Ναό Εισοδείων Θεοτόκου Νεοχωρίου Ρόδου και στη Μονή Νταού Πεντέλης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μπρινκοβεάνου, Νεομάρτυρος, Ηγεμόνος της Βλαχίας (+ 1714, 16η Αυγ.):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου).
Τα Λείψανο στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1802):
Μέρος Λειψάνων στις Μονές Ιβήρων και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ιερομάρτυρος, του Νέου (Ποντγκόρσκυ, + 1918):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, Κιρζεμάνι Μορντοβίας Ρωσίας.
Το 1918 (άγνωστο ποια ημερομηνία), μετά το πέρας μιάς Ακολουθίας, δύο αθειστές συνέλαβαν τον Ιερέα Κωνσταντίνο (εφημέριο του χωριού Κιρζεμάνι, της περιοχής Μπολσόγιε Ιγνάτιεβο της Μορντοβίας, της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας) , του έσχισαν τα ράσα, του πέρασαν χαλινό στο στόμα ! και αφού τον περιέφεραν σε όλο το χωριό, τον σταύρωσαν στην πόρτα της εκκλησίας! Ενταφιάσθηκε στο άκρο του κοιμητηρίου, διότι οι εκτελεστές του δεν επέτρεψαν να ταφεί μέσα σ’ αυτό.
Από το 1992, ο εφημέριος του χωριού π. Αλέξανδρος Νικίτιν, άρχισε την συλλογή πληροφοριών από τους χωρικούς και τελικά βρήκε τον τάφο του Ιερομάρτυρος, την 13η Ιουνίου 2001. Το Λείψανό του βρέθηκε αδιάφθορο και ευωδιαστό· «Αν και έμεινε στη γη για 83 χρόνια – γράφει ο π. Αλέξανδρος – διατηρήθηκε σε εξαιρετικά καλή κατάσταση· το δέρμα, τα οστά, τα νύχια και τα μαλλιά, δεν υπέστησαν καμμία φθορά… Ο Ιερέας ήταν με άμφιά του και με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε σταυρό και κάτω από το δεξί του χέρι ήταν ένα Ευαγγέλιο, το οποίο ανοίξαμε και ξεφυλλίσαμε… Στα χέρια του ήσαν ορατά τα τρυπήματα των καρφιών· βρήκαμε τέσσερα καρφιά μέσα στο φέρετρο». (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός», φ. 308/2002, σελ. 142 – 143). Ένα άλλο παράδοξο γεγονός είναι η ανεύρεση μιάς πηγής καθαρού νέρου μέσα στον τάφο και κάτω από το φέρετρο του Ιερομάρτυρος! (οι ενορίτες πιστεύουν, ότι πρόκειται περί θαύματος).
Η μνήμη του, μέχρι την διακήρυξη της αγιότητάς του από κάποια Εκκλησιαστική Αρχή, τιμάται την 25η Ιανουαρίου, κατά την Σύναξη των Ρώσων Νεομαρτύρων.
Μία των χειρών στον Καθεδρικό Ναό της Επισκοπής Χούς Ρουμανίας.
Αποτμήματα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους και στο Ναό Ζλάταρι Βουκουρεστίου.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Κυριακού πρόκειται. Της 28ης Οκτωβρίου (Ιερομάρτυρος), της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος, δημότου), επίσης της 6ης Σεπτεμβρίου (Μάρτυρος), της 1ης Αυγούστου (Μάρτυρος), της 2ας Μαιου (Μάρτυρος), της 24ης Μαιου (Παιδομάρτυρος) ή της 25ης Ιουνίου (Μάρτυρος).
ΚΥΡΙΑΚΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αναχωρητού και Επισκόπου (+ 269, 30η Ιανουαρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (+ 444, 18η Ιαν. και 9η Ιουλίου):
· Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (+ 386, 18η Μαρτίου):
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ του Ισαποστόλου, Φωτιστού των Σλαύων (+ 869, 11η Μαιου):
Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.
ΚΥΡΙΛΛΟΥ Οσίου, της Πάρου (+ 1833):
Η Κάρα στη Μονή αγ. Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου.
ΚΥΡΟΥ του Αναργύρου (+ 311, 31η Ιανουαρίου):
Η Κάρα στη Μονή Τιμ. Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ισαποστόλου, του Μεγάλου (+ 337, 21η Μαιου):
Μία ωμοπλάτη στη Μονή Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στις Λαύρες Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας και αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας, του Θαυματουργού (+ 1129, 21η Μαιου) :
Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Αγίου, Ηγεμόνος του Γιαροσλάβ Ρωσίας (+ 1257, 3η Ιουλίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ.
Το Λείψανο του Ηγεμόνος Κωνσταντίνου ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1501 και κατατέθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Γιαροσλάβ, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1800, 14η Νοεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Ύδρας.
Μία κνήμη στη Μονή Ευαγγελισμού Σκιάθου.
Αποτμήματα στο Ναό Εισοδείων Θεοτόκου Νεοχωρίου Ρόδου και στη Μονή Νταού Πεντέλης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μπρινκοβεάνου, Νεομάρτυρος, Ηγεμόνος της Βλαχίας (+ 1714, 16η Αυγ.):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου).
Τα Λείψανο στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νεομάρτυρος, του Υδραίου (+ 1802):
Μέρος Λειψάνων στις Μονές Ιβήρων και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ιερομάρτυρος, του Νέου (Ποντγκόρσκυ, + 1918):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αρχαγγέλλου Μιχαήλ, Κιρζεμάνι Μορντοβίας Ρωσίας.
Το 1918 (άγνωστο ποια ημερομηνία), μετά το πέρας μιάς Ακολουθίας, δύο αθειστές συνέλαβαν τον Ιερέα Κωνσταντίνο (εφημέριο του χωριού Κιρζεμάνι, της περιοχής Μπολσόγιε Ιγνάτιεβο της Μορντοβίας, της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας) , του έσχισαν τα ράσα, του πέρασαν χαλινό στο στόμα ! και αφού τον περιέφεραν σε όλο το χωριό, τον σταύρωσαν στην πόρτα της εκκλησίας! Ενταφιάσθηκε στο άκρο του κοιμητηρίου, διότι οι εκτελεστές του δεν επέτρεψαν να ταφεί μέσα σ’ αυτό.
Από το 1992, ο εφημέριος του χωριού π. Αλέξανδρος Νικίτιν, άρχισε την συλλογή πληροφοριών από τους χωρικούς και τελικά βρήκε τον τάφο του Ιερομάρτυρος, την 13η Ιουνίου 2001. Το Λείψανό του βρέθηκε αδιάφθορο και ευωδιαστό· «Αν και έμεινε στη γη για 83 χρόνια – γράφει ο π. Αλέξανδρος – διατηρήθηκε σε εξαιρετικά καλή κατάσταση· το δέρμα, τα οστά, τα νύχια και τα μαλλιά, δεν υπέστησαν καμμία φθορά… Ο Ιερέας ήταν με άμφιά του και με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε σταυρό και κάτω από το δεξί του χέρι ήταν ένα Ευαγγέλιο, το οποίο ανοίξαμε και ξεφυλλίσαμε… Στα χέρια του ήσαν ορατά τα τρυπήματα των καρφιών· βρήκαμε τέσσερα καρφιά μέσα στο φέρετρο». (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός», φ. 308/2002, σελ. 142 – 143). Ένα άλλο παράδοξο γεγονός είναι η ανεύρεση μιάς πηγής καθαρού νέρου μέσα στον τάφο και κάτω από το φέρετρο του Ιερομάρτυρος! (οι ενορίτες πιστεύουν, ότι πρόκειται περί θαύματος).
Η μνήμη του, μέχρι την διακήρυξη της αγιότητάς του από κάποια Εκκλησιαστική Αρχή, τιμάται την 25η Ιανουαρίου, κατά την Σύναξη των Ρώσων Νεομαρτύρων.
Λ
ΛΑΖΑΡΟΥ του Τετραημέρου (1ος αι., 17η Οκτωβρίου):
Μέρος της Κάρας και μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου.
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό του Autum Γαλλίας.
Απότμημα χειρός στη Μονή Παντανάσσης Περιστεράς Θεσσαλονίκης.
Αποτμήματα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους, στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ Ρωσίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΛΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, Κράλη των Σέρβων (+ 1389, 15η Ιουνίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.
Ο μ. Λάζαρος ενταφιάσθηκε στη Μονή της Ραβάνιτσας. Το 1391 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και έμεινε εκεί. Το 1683 οι Τούρκοι κατέστρεψαν την Μονή και το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή Νέα Ραβάνιτσα. Το 1942 το Λείψανο μεταφέρθηκε για ασφάλεια στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός». φ. 290 – 291/1999, σελ. 198 – 199 και 212).
ΛΑΖΑΡΟΥ Νεομάρτυρος, του Βουλγάρου (+ 1823, 23η Απριλίου):
Αποτμήματα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αρχιδιακόνου (+ 258, 10η Αυγούστου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό «εκτός των Τειχών» Ρώμης.
Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Εγκλείστου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (14ος – 15ος αι., 20η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μεγαρέως (+ 1770, 7η Μαρτίου):
Η Κάρα, η σιαγόνα και τμήματα των χειρών στη Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος.
ΛΕΟΝΤΟΣ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγ. και 11η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Μάρτυρος, της Τριπόλεως της Συρίας (+ 73, 18η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1605, 18η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Ζερμπίτσης Σπάρτης.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, της Αχαιας (+ 1452, 11η Δεκεμβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ραντάουτς Ρουμανίας (15ος αι., 1η Ιουλίου):
Τα Λείψανα ενταφιασμένα στον Καθεδρικό Ναό του Ραντάουτς.Δεν είναι γνωστός ο χρόνος κοιμήσεως του οσ. Λεοντίου, ούτε ο χρόνος ανακομιδής του Λειψάνου του, το οποίο βρέθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον Επισκοπικό Ναό του Ραντάουτς. Το 1621 – 22 ο Ουκρανός περιηγητής Θεολόγος Ιερομόναχος Ζαχαρίας Κοπηνστένσκυ, έγραψε ότι «στο Ραντάουτς, στην Επισκοπή, ο αγ. Λαυρέντιος ο Θαυματουργός βρέθηκε με το σώμα ακέραιο». Στην ιστορική πορεία δεν είναι γνωστό τι απέγινε το Λείψανο του Αγίου. Άλλοι δέχονται, ότι χάθηκε το 1639 (όταν λεηλατήθηκε ο Ναός από κατακτητές) και άλλοι, ότι ενταφιάσθηκε στον Ναό το 1783, για να ασφαλισθεί. Επικρατέστερη είναι η δεύτερη εκδοχή.
ΛΕΩΝΙΔΟΥ Μάρτυρος και των «συν αυτώ» 7 μ. Γυναικών (+ 250, 16η Απριλίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Επιδαύρου Τροιζηνίας.
ΛΟΓΓΙΝΟΥ Μάρτυρος, του Εκατοντάρχου (1ος αι., 16η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
ΛΟΥΚΑ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 18η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του αγ. Βίτωνος Πράγας.
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Μονή των Βενεδικτίνων της αγ. Ιουστίνης, στην Πάδουα της Ιταλίας. Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Μία των χειρών στο Ναό αγ. Νικολάου Κλειτσού Ευρυτανίας.
Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ιβήρων, Παντελεήμονος και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στον ομώνυμο Ναό των Θηβών, όπου και ο τάφος του.
ΛΟΥΚΑ Οσίου, του Στειριώτου (10ος αι., 7η Φεβρουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Στειρίου Βοιωτίας.
Η Κάρα στην Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Το αδιάφθορο Λείψανο του οσ. Λουκά του Στειριώτη φυγαδεύθηκε στη Λύση μέσω Άρτας και Βοσνίας, λόγω της προελάσεως των Οθωμανών. Τον Αύγουστο του 1463 έφθασε στη Βενετία, όπου έγινε δεκτό ως Λείψανο του Ευαγγελιστού Λουκά. Η απόδοση του Λειψάνου στον οσ. Λουκά τον Στειριώτη άρχισε τον 19ο αι. και κορυφώθηκε το 2001 με την εγγραφή του Αγίου στο Νέο Ρωμαικό Μαρτυρολόγιο από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’. Το 1986, μετά από ενέργειες του τότε Μητροπ. Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου, η ΡΚ Εκκλησία επέστρεψε το Λείψανο στην Εκκλησία της Ελλάδος και κατατέθηκε στη Μονή του. Πάντως το πρόβλημα της γνησιότητος του Λειψάνου του οσ. Λουκά παραμένει εφ’ όσον το λείψανο που επιστράφηκε φέρει Κάρα και στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους φυλάσσεται Κάρα που αποδίδεται στον ίδιο Άγιο. (Βλ. περισσότερα επ. Φαναρίου Αγαθαγγέλου…, αυτ., σελ. 215 – 240).
ΛΟΥΚΑ Οσιομάρτυρος, της Μυτιλήνης (+ 1802, 23η Μαρτίου):
Μέρος Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
ΛΟΥΚΙΑΣ Μάρτυρος, των Συρακουσών (304, 13η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Ιερεμίου Βενετίας.
Ένας βραχίονας στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.
Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μάρτυρος Λουκίας μεταφέρθηκε το 1040 στην ΚΠολη από τον Βυζαντινό Στρατηγό Γεώργιο Μανιάκη, ο οποίος ανακατέλαβε τις Συρακούσες από τους Άραβες. Το Λείψανο αφαίρεσε από την ΚΠολη το 1204 ο Δόγης Ερρίκος Δάνδολος και το μετέφερε στη Βενετία, όπου το κατέθεσε στον αγ. Γεώργιο τον Μείζονα. Το 1280 το Λείψανο μεταφέρθηκε για περισσότερη ασφάλεια στον προς τιμήν της Μάρτυρος Ναό, στην είσοδο του Μεγάλου Καναλιού. Το 1860 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό του αγ. Ιερεμίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Το 970 – 972 ο Επίσκοπος Θεοδόριχος της Μαγεντίας, συνοδεύοντας τον εξάδελφό του Αυτοκράτορα Όθωνα Α’, αφαίρεσε το Λείψανο και το μετέφερε στην Επισκοπή του, όπου και σήμερα φυλάσσεται, στο Ναό του αγ. Βικεντίου.
ΛΟΥΜΠΟΥΪΝΟΥ (Lubuinus) Αγίου, Ιεραποστόλου (+ 773, 16η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Deventer Ολλανδίας.
ΛΟΥΝΤΙΜΙΛΛΑΣ Μάρτυρος, Βασιλίσσης της Τσεχίας (+ 970, 16η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό αγ. Γεωργίου Πράγας.
ΛΑΖΑΡΟΥ του Τετραημέρου (1ος αι., 17η Οκτωβρίου):
Μέρος της Κάρας και μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Λάρνακος Κύπρου.
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό του Autum Γαλλίας.
Απότμημα χειρός στη Μονή Παντανάσσης Περιστεράς Θεσσαλονίκης.
Αποτμήματα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους, στη Μονή των Σπηλαίων του Πσκώφ Ρωσίας και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΛΑΖΑΡΟΥ Μάρτυρος, Κράλη των Σέρβων (+ 1389, 15η Ιουνίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.
Ο μ. Λάζαρος ενταφιάσθηκε στη Μονή της Ραβάνιτσας. Το 1391 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και έμεινε εκεί. Το 1683 οι Τούρκοι κατέστρεψαν την Μονή και το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Μονή Νέα Ραβάνιτσα. Το 1942 το Λείψανο μεταφέρθηκε για ασφάλεια στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται. (Περιοδικό «Άγιος Κυπριανός». φ. 290 – 291/1999, σελ. 198 – 199 και 212).
ΛΑΖΑΡΟΥ Νεομάρτυρος, του Βουλγάρου (+ 1823, 23η Απριλίου):
Αποτμήματα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου και στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Αρχιδιακόνου (+ 258, 10η Αυγούστου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Ναό «εκτός των Τειχών» Ρώμης.
Αποτμήματα στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Εγκλείστου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (14ος – 15ος αι., 20η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Λαύρα.
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μεγαρέως (+ 1770, 7η Μαρτίου):
Η Κάρα, η σιαγόνα και τμήματα των χειρών στη Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνος.
ΛΕΟΝΤΟΣ Μάρτυρος, της Κεφαλληνίας (4ος αι., 24η Αυγ. και 11η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ζαχαρίου Βενετίας.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Μάρτυρος, της Τριπόλεως της Συρίας (+ 73, 18η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, του Μυροβλύτου (+ 1605, 18η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Ζερμπίτσης Σπάρτης.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Οσίου, της Αχαιας (+ 1452, 11η Δεκεμβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
ΛΕΟΝΤΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ραντάουτς Ρουμανίας (15ος αι., 1η Ιουλίου):
Τα Λείψανα ενταφιασμένα στον Καθεδρικό Ναό του Ραντάουτς.Δεν είναι γνωστός ο χρόνος κοιμήσεως του οσ. Λεοντίου, ούτε ο χρόνος ανακομιδής του Λειψάνου του, το οποίο βρέθηκε αδιάφθορο και κατατέθηκε στον Επισκοπικό Ναό του Ραντάουτς. Το 1621 – 22 ο Ουκρανός περιηγητής Θεολόγος Ιερομόναχος Ζαχαρίας Κοπηνστένσκυ, έγραψε ότι «στο Ραντάουτς, στην Επισκοπή, ο αγ. Λαυρέντιος ο Θαυματουργός βρέθηκε με το σώμα ακέραιο». Στην ιστορική πορεία δεν είναι γνωστό τι απέγινε το Λείψανο του Αγίου. Άλλοι δέχονται, ότι χάθηκε το 1639 (όταν λεηλατήθηκε ο Ναός από κατακτητές) και άλλοι, ότι ενταφιάσθηκε στον Ναό το 1783, για να ασφαλισθεί. Επικρατέστερη είναι η δεύτερη εκδοχή.
ΛΕΩΝΙΔΟΥ Μάρτυρος και των «συν αυτώ» 7 μ. Γυναικών (+ 250, 16η Απριλίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο Ναό Επιδαύρου Τροιζηνίας.
ΛΟΓΓΙΝΟΥ Μάρτυρος, του Εκατοντάρχου (1ος αι., 16η Οκτωβρίου):
Απότμημα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
ΛΟΥΚΑ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 18η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του αγ. Βίτωνος Πράγας.
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Μονή των Βενεδικτίνων της αγ. Ιουστίνης, στην Πάδουα της Ιταλίας. Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Μία των χειρών στο Ναό αγ. Νικολάου Κλειτσού Ευρυτανίας.
Τρία τεμάχια στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας, Ιβήρων, Παντελεήμονος και Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στον ομώνυμο Ναό των Θηβών, όπου και ο τάφος του.
ΛΟΥΚΑ Οσίου, του Στειριώτου (10ος αι., 7η Φεβρουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Στειρίου Βοιωτίας.
Η Κάρα στην Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Το αδιάφθορο Λείψανο του οσ. Λουκά του Στειριώτη φυγαδεύθηκε στη Λύση μέσω Άρτας και Βοσνίας, λόγω της προελάσεως των Οθωμανών. Τον Αύγουστο του 1463 έφθασε στη Βενετία, όπου έγινε δεκτό ως Λείψανο του Ευαγγελιστού Λουκά. Η απόδοση του Λειψάνου στον οσ. Λουκά τον Στειριώτη άρχισε τον 19ο αι. και κορυφώθηκε το 2001 με την εγγραφή του Αγίου στο Νέο Ρωμαικό Μαρτυρολόγιο από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’. Το 1986, μετά από ενέργειες του τότε Μητροπ. Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου, η ΡΚ Εκκλησία επέστρεψε το Λείψανο στην Εκκλησία της Ελλάδος και κατατέθηκε στη Μονή του. Πάντως το πρόβλημα της γνησιότητος του Λειψάνου του οσ. Λουκά παραμένει εφ’ όσον το λείψανο που επιστράφηκε φέρει Κάρα και στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους φυλάσσεται Κάρα που αποδίδεται στον ίδιο Άγιο. (Βλ. περισσότερα επ. Φαναρίου Αγαθαγγέλου…, αυτ., σελ. 215 – 240).
ΛΟΥΚΑ Οσιομάρτυρος, της Μυτιλήνης (+ 1802, 23η Μαρτίου):
Μέρος Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
ΛΟΥΚΙΑΣ Μάρτυρος, των Συρακουσών (304, 13η Δεκεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό του αγ. Ιερεμίου Βενετίας.
Ένας βραχίονας στο ΡΚ Ναό του αγ. Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.
Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μάρτυρος Λουκίας μεταφέρθηκε το 1040 στην ΚΠολη από τον Βυζαντινό Στρατηγό Γεώργιο Μανιάκη, ο οποίος ανακατέλαβε τις Συρακούσες από τους Άραβες. Το Λείψανο αφαίρεσε από την ΚΠολη το 1204 ο Δόγης Ερρίκος Δάνδολος και το μετέφερε στη Βενετία, όπου το κατέθεσε στον αγ. Γεώργιο τον Μείζονα. Το 1280 το Λείψανο μεταφέρθηκε για περισσότερη ασφάλεια στον προς τιμήν της Μάρτυρος Ναό, στην είσοδο του Μεγάλου Καναλιού. Το 1860 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό του αγ. Ιερεμίου, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Σύμφωνα με μία δεύτερη παράδοση που υπάρχει στη Δύση, το Λείψανο της Μάρτυρος δεν έφυγε ποτέ από τις Συρακούσες για την ΚΠολη. Εκεί το βρήκε τον 8ο αι. ο Δούκας του Σπολέτο Φεροβάλδος Β’, κατά την διάρκεια μιάς επιδρομής του, και το μετέφερε στο Κορφίνιο. Το 970 – 972 ο Επίσκοπος Θεοδόριχος της Μαγεντίας, συνοδεύοντας τον εξάδελφό του Αυτοκράτορα Όθωνα Α’, αφαίρεσε το Λείψανο και το μετέφερε στην Επισκοπή του, όπου και σήμερα φυλάσσεται, στο Ναό του αγ. Βικεντίου.
ΛΟΥΜΠΟΥΪΝΟΥ (Lubuinus) Αγίου, Ιεραποστόλου (+ 773, 16η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Deventer Ολλανδίας.
ΛΟΥΝΤΙΜΙΛΛΑΣ Μάρτυρος, Βασιλίσσης της Τσεχίας (+ 970, 16η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό αγ. Γεωργίου Πράγας.
Μ
ΜΑΓΩΝ Τριών, Γασπάρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ (1ος αι., 25η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη ΡΚ Αρχιεπισκοπή της Κολωνίας και αποτμήματα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς τα Λείψανα των Τριών Μάγων ανακλύφθηκαν στην Περσία από την αγ. Ισαπόστολο Ελένη, από την οποία και μεταφέρθηκαν στην ΚΠολη. Τον 5ο αι. μαρτυρείται μεταφορά τους στο Μιλάνο, απ’ όπου το 1163 μεταφέρθηκαν στην Κολωνία, όπου και σήμερα φυλάσσονται.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Αιγυπτίου (; 390, 19η Ιανουαρίου):
Η σιαγόνα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.
Απότμημα στην Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
Μέρος των λοιπών Λειψάνων στην ομώνυμη Κοπτική Μονή της Αιγύπτου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Μητροπολίτου Κιέβου (+ 1497, 1η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1563, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου, κατά την Σύναξη Πάντων των Ιεραρχών της Μόσχας):
ΜΑΓΩΝ Τριών, Γασπάρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ (1ος αι., 25η Δεκεμβρίου):
Τα Λείψανα στη ΡΚ Αρχιεπισκοπή της Κολωνίας και αποτμήματα στη Συλλογή της ΡΚ Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων.
Κατά τους Ρωμαιοκαθολικούς τα Λείψανα των Τριών Μάγων ανακλύφθηκαν στην Περσία από την αγ. Ισαπόστολο Ελένη, από την οποία και μεταφέρθηκαν στην ΚΠολη. Τον 5ο αι. μαρτυρείται μεταφορά τους στο Μιλάνο, απ’ όπου το 1163 μεταφέρθηκαν στην Κολωνία, όπου και σήμερα φυλάσσονται.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Αιγυπτίου (; 390, 19η Ιανουαρίου):
Η σιαγόνα στη Μονή οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής.
Απότμημα στην Μονή αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
Μέρος των λοιπών Λειψάνων στην ομώνυμη Κοπτική Μονή της Αιγύπτου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Ιερομάρτυρος, Μητροπολίτου Κιέβου (+ 1497, 1η Μαιου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στον Καθεδρικό Ναό αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Ρωσίας (+ 1563, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου, κατά την Σύναξη Πάντων των Ιεραρχών της Μόσχας):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Κοιμ. Θεοτόκου
Κρεμλίνου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Σερβίας (+ 1574, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αθωνίτου (προ του 1508, 14η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στη Σκήτη Αγίας Άννας Αγίου Όρους.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Κάνεφ Ρωσίας (+ 1678, 13η Μαιου, 7η Σεπτ. και 10η Οκτ.):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αναλήψεως Περεγιασλάβλ Ρωσίας.
Ο αγ. Μακάριος φονεύθηκε το 1678 από Οθωμανούς επιδρομείς. Ενώ το Λείψανό του ήταν στο Ναό της Μονής του για να κηδευθή, ο Ναός πυρπολήθηκε από τους εισβολείς, αλλά το Λείψανο έμεινε άθικτο! Ενταφιάσθηκε την 8η Σεπτεμβρίου 1678. Το 1688 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και μεταφέρθηκε στο Περεγιασλάβλ. Το 1713 κατατέθηκε στο νεόδμητο Ναό του Μιχαήλοβσκ και το 1786 στη Μονή της Αναστάσεως του Περεγιασλάβλ. Κατά την Επανάσταση του 1917, οι επαναστάτες σεβάσθηκαν το Λείψανο, το οποίο το 1942 μεταφέρθηκε στο Ναό Αγίας Τριάδος, στη πόλη Χερκάς, και το 1965 στο Ναό Γενν. Θεοτόκου της ιδίας πόλεως, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, του Νοταρά, Επισκόπου Κορίνθου (+ 1805, 17η Απριλίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Νέα Μονή Χίου.
Απότμημα στη Μονή Παναγίας Κορυφής Καμαρίου Κορινθίας.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, Στάρετς της Όπτινα Ρωσίας (+ 1860, 7η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βατοπεδινού (+ 1822, 22α Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρος.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Πατμίου:
Απότμημα στη Μονή αγ. Γεωργίου Κρημνών Ζακύνθου.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου:
Μέρος στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.
Άγνωστος στους Συναξαριστές, μνημονεύεται από τον Κύπριο Χρονογράφο Μαχαιρά.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Σερβίας (+ 1574, 13η Ιουλίου και 30η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Πατριαρχείο Πεκκίου Κοσσυφοπεδίου.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Αθωνίτου (προ του 1508, 14η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στη Σκήτη Αγίας Άννας Αγίου Όρους.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Κάνεφ Ρωσίας (+ 1678, 13η Μαιου, 7η Σεπτ. και 10η Οκτ.):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο Ναό Αναλήψεως Περεγιασλάβλ Ρωσίας.
Ο αγ. Μακάριος φονεύθηκε το 1678 από Οθωμανούς επιδρομείς. Ενώ το Λείψανό του ήταν στο Ναό της Μονής του για να κηδευθή, ο Ναός πυρπολήθηκε από τους εισβολείς, αλλά το Λείψανο έμεινε άθικτο! Ενταφιάσθηκε την 8η Σεπτεμβρίου 1678. Το 1688 το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο και μεταφέρθηκε στο Περεγιασλάβλ. Το 1713 κατατέθηκε στο νεόδμητο Ναό του Μιχαήλοβσκ και το 1786 στη Μονή της Αναστάσεως του Περεγιασλάβλ. Κατά την Επανάσταση του 1917, οι επαναστάτες σεβάσθηκαν το Λείψανο, το οποίο το 1942 μεταφέρθηκε στο Ναό Αγίας Τριάδος, στη πόλη Χερκάς, και το 1965 στο Ναό Γενν. Θεοτόκου της ιδίας πόλεως, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Αγίου, του Νοταρά, Επισκόπου Κορίνθου (+ 1805, 17η Απριλίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Νέα Μονή Χίου.
Απότμημα στη Μονή Παναγίας Κορυφής Καμαρίου Κορινθίας.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, Στάρετς της Όπτινα Ρωσίας (+ 1860, 7η Σεπτεμβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Καλούγας Ρωσίας.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσιομάρτυρος, του Βατοπεδινού (+ 1822, 22α Ιουνίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρος.
ΜΑΚΑΡΙΟΥ Οσίου, του Πατμίου:
Απότμημα στη Μονή αγ. Γεωργίου Κρημνών Ζακύνθου.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου:
Μέρος στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.
Άγνωστος στους Συναξαριστές, μνημονεύεται από τον Κύπριο Χρονογράφο Μαχαιρά.
ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Αγίων (+ 166 π. Χ., 1η Αυγούστου):
Αποτμήματα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.
ΜΑΚΡΙΝΗΣ Οσίας, αδελφής Μεγ. Βασιλείου (+ 380, 19η Ιουλίου):
Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Μέρος της αριστεράς χειρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Μέρος στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΜΑΝΤΟΣ Μάρτυρος: Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Κύκκου Κύπρου.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται, της 7ης Νοεμβρίου, της 20ης Νοεμβρίου, της 2ας Σεπτεμβρίου, της 3ης Δεκεμβρίου, της 24ης Ιανουαρίου, της 12ης Ιουλίου ή της 29ης Ιουλίου.
ΜΑΞΙΜΟΥ του Ομολογητού (+ 662, 21η Ιανουαρίου):
Η δεξιά στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
ΜΑΞΙΜΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Βλαχίας (+ 1546, 18η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.
ΜΑΞΙΜΟΥ Οσίου, του Γραικού (+ 1556, 21η Ιανουαρίου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
Αποτμήματα στις Μητροπόλεις Άρτης και Σπάρτης και στο Παρεκκλήσιο της οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΜΑΞΙΜΟΥ Ιερομάρτυρος (Σάντοβιτς, + 1914):
Τα Λείψανα στο χωριό Ζντένια Πολωνίας.
ΜΑΡΔΑΡΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.
ΜΑΡΙΑΜΝΗΣ Αγίας, αδελφής Αποστόλου Φιλίππου (1ος αι., 17η Φεβρουαρίου):
Μία πτέρνα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Αποτμήματα στη Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.
ΜΑΚΡΙΝΗΣ Οσίας, αδελφής Μεγ. Βασιλείου (+ 380, 19η Ιουλίου):
Μέρος του δεξιού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Μέρος της αριστεράς χειρός στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Μέρος στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΜΑΝΤΟΣ Μάρτυρος: Αποτμήματα στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Κύκκου Κύπρου.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Μάρτυρος πρόκειται, της 7ης Νοεμβρίου, της 20ης Νοεμβρίου, της 2ας Σεπτεμβρίου, της 3ης Δεκεμβρίου, της 24ης Ιανουαρίου, της 12ης Ιουλίου ή της 29ης Ιουλίου.
ΜΑΞΙΜΟΥ του Ομολογητού (+ 662, 21η Ιανουαρίου):
Η δεξιά στη Μονή αγ. Παύλου Αγίου Όρους.
ΜΑΞΙΜΟΥ Αγίου, Μητροπολίτου Βλαχίας (+ 1546, 18η Ιανουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Μονή Κουπίνοβο Σερβίας.
ΜΑΞΙΜΟΥ Οσίου, του Γραικού (+ 1556, 21η Ιανουαρίου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
Αποτμήματα στις Μητροπόλεις Άρτης και Σπάρτης και στο Παρεκκλήσιο της οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΜΑΞΙΜΟΥ Ιερομάρτυρος (Σάντοβιτς, + 1914):
Τα Λείψανα στο χωριό Ζντένια Πολωνίας.
ΜΑΡΔΑΡΙΟΥ Μάρτυρος, του μετά μ. Αυξεντίου (284 – 305, 13η Δεκεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Κοιμ. Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης.
ΜΑΡΙΑΜΝΗΣ Αγίας, αδελφής Αποστόλου Φιλίππου (1ος αι., 17η Φεβρουαρίου):
Μία πτέρνα στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΡΙΑΣ Μυροφόρου, της Μαγδαληνής (1ος αι., 22α
Ιουλίου):
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Η αριστερά αδιάφθορη στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και 40 Μαρτύρων Σπάρτης, στη Ρ. Κ. Βασιλική του Λατερανού Ρώμης, στη Ρ Κ Βασιλική του αγ. Μαξιμίνου Μασσαλίας και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Vezelau Γαλλίας.
ΜΑΡΙΑΣ Αγίας, της Μυροφόρου (1ος αι., 23η Μαιου):
Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.
ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της Αιγυπτίας (+ 530, 1η Απριλίου):
Απότμημα στον Ορθόδοξο Ναό αγ. Ιωσήφ, Γουάτον Ιλλινόις Η.Π.Α.
Στην Ορθόδοξη Συναξαριστική παράδοση δεν υπάρχουν μαρτυρίες για Λείψανα της οσ. Μαρίας της Αιγυπτίας.
ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της μετονομασθείσης Μαρίνος (; 12η Φεβρουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό της Παναγίας Formosa Βενετίας.
Το αδιάφθορο Λείψανο της οσ. Μαρίας (από το οποίο λείπει το αριστερό χέρι) μεταφέρθηκε στη Βενετία το 1231 ή 1233 από την ΚΠολη, από τον Ιωάννη Da Borea, ως Λείψανο της αγ. Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Το 1806 – 1810 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό της Παναγίας Formosa, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΜΑΡΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος, της Αντιοχείας (4ος αι., 17η Ιουλίου):
Μέρη της Κάρας στις Μονές αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής (το μέτωπο) και Παναχράντου Άνδρου.
Η δεξιά στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Η αριστερά στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Απότμημα ισχυακού στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σοφικού Κορινθίας και στη Μονή Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς.
ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ Μάρτυρος, της Χίου (; 1500, 22α Ιουλίου):
Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Η αριστερά αδιάφθορη στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές αγ. Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και 40 Μαρτύρων Σπάρτης, στη Ρ. Κ. Βασιλική του Λατερανού Ρώμης, στη Ρ Κ Βασιλική του αγ. Μαξιμίνου Μασσαλίας και στον ομώνυμο ΡΚ Ναό Vezelau Γαλλίας.
ΜΑΡΙΑΣ Αγίας, της Μυροφόρου (1ος αι., 23η Μαιου):
Απότμημα στη Μονή Παν. Τουρλιανής Μυκόνου.
ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της Αιγυπτίας (+ 530, 1η Απριλίου):
Απότμημα στον Ορθόδοξο Ναό αγ. Ιωσήφ, Γουάτον Ιλλινόις Η.Π.Α.
Στην Ορθόδοξη Συναξαριστική παράδοση δεν υπάρχουν μαρτυρίες για Λείψανα της οσ. Μαρίας της Αιγυπτίας.
ΜΑΡΙΑΣ Οσίας, της μετονομασθείσης Μαρίνος (; 12η Φεβρουαρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στο ΡΚ Ναό της Παναγίας Formosa Βενετίας.
Το αδιάφθορο Λείψανο της οσ. Μαρίας (από το οποίο λείπει το αριστερό χέρι) μεταφέρθηκε στη Βενετία το 1231 ή 1233 από την ΚΠολη, από τον Ιωάννη Da Borea, ως Λείψανο της αγ. Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Το 1806 – 1810 το Λείψανο μεταφέρθηκε στο Ναό της Παναγίας Formosa, όπου και σήμερα φυλάσσεται.
ΜΑΡΙΝΗΣ Μεγαλομάρτυρος, της Αντιοχείας (4ος αι., 17η Ιουλίου):
Μέρη της Κάρας στις Μονές αγ. Κυπριανού Φυλής Αττικής (το μέτωπο) και Παναχράντου Άνδρου.
Η δεξιά στη Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους.
Η αριστερά στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Απότμημα ισχυακού στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σοφικού Κορινθίας και στη Μονή Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς.
ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ Μάρτυρος, της Χίου (; 1500, 22α Ιουλίου):
Απότμημα στη Μονή Νταού Πεντέλης.
ΜΑΡΚΟΥ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 25η Απριλίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Βενετίας.
Αποτμήματα στις Μονές Κύκκου Κύπρου και Ευαγγελιστρίας Συκαμίνου Ωρωπού και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΑΡΚΟΥ Νεομάρτυρος, της Χίου (+ 1801, 5η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μητρόπολη Χίου.
ΜΑΡΤΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Τουρώνης Γαλλίας (+ 397, 11η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Tour Γαλλίας.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 5:
Απότμημα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίων Μαρτύρων πρόκειται.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, των Μεγάρων Αττικής (; 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Μεγάρων Αττικής.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, της Κρήτης (+ 250, 23η Δεκεμβρίου):
Μία πλευρά (αγνώστου Μάρτυρος) στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Αποτμήματα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 40, της Σεβαστείας (+ 320, 9η Μαρτίου):
Μία Κάρα στο Μητροπ. Ναό αγ. Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως.
Μέρος στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σπάρτης και στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Νταού Πεντέλης, αγ. Ανθίμου του Ίβηρος Βουκουρεστίου και αγ. Αντωνίου Φοίνικος Αριζόνας Η.Π.Α. και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 14.000 Παίδων (1ος αι., 29η Δεκεμβρίου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Αποτμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 20.000, της Νικομήδειας (4ος αι., 28η Δεκεμβρίου):
Ογκώδες μίγμα Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στην ομώνυμη ΡΚ Βασιλική της Βενετίας.
Αποτμήματα στις Μονές Κύκκου Κύπρου και Ευαγγελιστρίας Συκαμίνου Ωρωπού και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΑΡΚΟΥ Νεομάρτυρος, της Χίου (+ 1801, 5η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μητρόπολη Χίου.
ΜΑΡΤΙΝΟΥ Αγίου, Επισκόπου Τουρώνης Γαλλίας (+ 397, 11η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Καθεδρικό Ναό Tour Γαλλίας.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 5:
Απότμημα στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίων Μαρτύρων πρόκειται.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, των Μεγάρων Αττικής (; 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Μεγάρων Αττικής.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 10, της Κρήτης (+ 250, 23η Δεκεμβρίου):
Μία πλευρά (αγνώστου Μάρτυρος) στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Αποτμήματα στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 40, της Σεβαστείας (+ 320, 9η Μαρτίου):
Μία Κάρα στο Μητροπ. Ναό αγ. Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως.
Μέρος στη Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Σπάρτης και στις Μονές Προυσού Ευρυτανίας, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Νταού Πεντέλης, αγ. Ανθίμου του Ίβηρος Βουκουρεστίου και αγ. Αντωνίου Φοίνικος Αριζόνας Η.Π.Α. και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 14.000 Παίδων (1ος αι., 29η Δεκεμβρίου):
Μεγάλο μέρος των Λειψάνων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Αποτμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
ΜΑΡΤΥΡΩΝ 20.000, της Νικομήδειας (4ος αι., 28η Δεκεμβρίου):
Ογκώδες μίγμα Λειψάνων στη Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ του Ευαγγελιστού (1ος αι., 16η Νοεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Σαλέρνο Ιταλίας.
Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1085, 5η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΜΑΤΘΙΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 9η Αυγούστου):
Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Μαρίας Magiorre Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της Χίου (+ 1462, 20η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Ύδρας και στη Μονή οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου.
ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της αομάτου, της Μόσχας (+ 1952, 19η Απριλίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Σκέπης Μόσχας.
Η οσ. Ματρώνα η αόματος ανήκε στη μαρτυρική Ρωσική Εκκλησία των Κατακομβών· τα θαύματά της, αλλά και λόγοι ποιμαντικής σκοπιμότητος, ανάγκασαν το Πατριαρχείο Μόσχας να προχωρήση στην διακήρυξη της αγιότητός της.
ΜΑΥΡΑΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Τιμοθέου (+ 286, 3η Μαιου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Κοιλανίου Λεμεσού Κύπρου.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ Αγίου:
Απότμημα στο Ναό αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Θεσσαλονίκης.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 1/7 και 10/7 (Μαρτύρων) ή της 27/12 (Ιερομάρτυρος).
ΜΕΘΟΔΙΑΣ Οσίας, της Κιμώλου (+ 1908, 5η Οκτωβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο Ναό Οδηγητρίας Κιμώλου.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Πατάρων (+ 312, 20η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Μέρος των Λειψάνων στον ομώνυμο ΡΚ Καθεδρικό Ναό του Σαλέρνο Ιταλίας.
Αποτμήματα στις Μονές Ζωγράφου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ Οσίου, της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου (+ 1085, 5η Οκτωβρίου):
Το Λείψανο αδιάφθορο στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΜΑΤΘΑΙΟΥ Νεομάρτυρος, υιού Νεομ. Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (+ 1714, 16η Αυγούστου):
Τα Λείψανα στο Ναό αγ. Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.
ΜΑΤΘΙΑ Αποστόλου, εκ των Δώδεκα (1ος αι., 9η Αυγούστου):
Μέρος των Λειψάνων στη ΡΚ Βασιλική της αγ. Μαρίας Magiorre Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της Χίου (+ 1462, 20η Οκτωβρίου):
Η Κάρα στη Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στην ομώνυμη Μονή Ύδρας και στη Μονή οσ. Διονυσίου Λιτοχώρου.
ΜΑΤΡΩΝΗΣ Οσίας, της αομάτου, της Μόσχας (+ 1952, 19η Απριλίου):
Τα Λείψανα στη Μονή Αγίας Σκέπης Μόσχας.
Η οσ. Ματρώνα η αόματος ανήκε στη μαρτυρική Ρωσική Εκκλησία των Κατακομβών· τα θαύματά της, αλλά και λόγοι ποιμαντικής σκοπιμότητος, ανάγκασαν το Πατριαρχείο Μόσχας να προχωρήση στην διακήρυξη της αγιότητός της.
ΜΑΥΡΑΣ Μάρτυρος, της μετά μ. Τιμοθέου (+ 286, 3η Μαιου):
Η Κάρα στον ομώνυμο Ναό Κοιλανίου Λεμεσού Κύπρου.
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Ναό του αγ. Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.
ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ Αγίου:
Απότμημα στο Ναό αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Θεσσαλονίκης.
Δεν διευκρινίζεται περί ποίου Αγίου πρόκειται· της 1/7 και 10/7 (Μαρτύρων) ή της 27/12 (Ιερομάρτυρος).
ΜΕΘΟΔΙΑΣ Οσίας, της Κιμώλου (+ 1908, 5η Οκτωβρίου):
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στο Ναό Οδηγητρίας Κιμώλου.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ Αγίου, Επισκόπου Πατάρων (+ 312, 20η Ιουνίου):
Απότμημα στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ του Ισαποστόλου, Φωτιστού των Σλαύων (+ 885,
11η Μαιου):
Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ Οσίου, της Νιβρύτου Κρήτης (16ος αι., 25η Ιουνίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Γεωργίου Επανωσήφη Ηρακλείου Κρήτης·
Απότμημα στη Μονή Καλυβιανής Μοιρών Κρήτης.
ΜΕΛΑΝΗΣ Οσίας, της Ρωμαίας (+ 439, 31η Δεκεμβρίου):
Μία των χειρών στον Οίτυλο Λακωνίας.
Αποτμήματα στις Μονές Νταού Πεντέλης, Παν. Δαμάστας Φθιώτιδος, Μπούρα Μεγαλοπόλεως και Καλαμίου Επιδαύρου.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 1105, 1η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Οινόης Βιλίων Αττικής.
Βλ. σχετικά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Χαρκόβου Ουκρανίας (+ 1840, 29η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Χαρκόβου Ουκρανίας.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, της Ρόδου:
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Παναγίας Υψενής Ρόδου.
ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΥ Μάρτυρος (; 259, 25η Νοεμβρίου):
Τμήματα της Κάρας στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Διονυσίου Αγίου Όρους (και απότμημα).
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Ζερμπίτσης Σπάρτης και Κύκκου Κύπρου.
ΜΗΝΑ Μεγαλομάρτυρος, του Αιγυπτίου (+ 304, 11η Νοεμβρίου):
Μέρος χειρός στη Μονή οσ. Αθανασίου του Αθωνίτου Μεγάρων.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Παναγίας Έβρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Ηρακλείου Κρήτης.
Απότμημα στον ομώνυμο Προσκυνηματικό Ναό Θεσσαλονίκης.
ΜΕΘΟΔΙΟΥ Οσίου, της Νιβρύτου Κρήτης (16ος αι., 25η Ιουνίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Γεωργίου Επανωσήφη Ηρακλείου Κρήτης·
Απότμημα στη Μονή Καλυβιανής Μοιρών Κρήτης.
ΜΕΛΑΝΗΣ Οσίας, της Ρωμαίας (+ 439, 31η Δεκεμβρίου):
Μία των χειρών στον Οίτυλο Λακωνίας.
Αποτμήματα στις Μονές Νταού Πεντέλης, Παν. Δαμάστας Φθιώτιδος, Μπούρα Μεγαλοπόλεως και Καλαμίου Επιδαύρου.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, του Νέου (+ 1105, 1η Σεπτεμβρίου):
Η Κάρα στην ομώνυμη Μονή Οινόης Βιλίων Αττικής.
Βλ. σχετικά στο περί γνησιότητος των αγίων Λειψάνων κεφάλαιο.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Χαρκόβου Ουκρανίας (+ 1840, 29η Φεβρουαρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγ. Θεοτόκου Χαρκόβου Ουκρανίας.
ΜΕΛΕΤΙΟΥ Οσίου, της Ρόδου:
Το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων στη Μονή Παναγίας Υψενής Ρόδου.
ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΥ Μάρτυρος (; 259, 25η Νοεμβρίου):
Τμήματα της Κάρας στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Διονυσίου Αγίου Όρους (και απότμημα).
Αποτμήματα στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, οσ. Μελετίου Οινόης Βιλλίων Αττικής, Ζερμπίτσης Σπάρτης και Κύκκου Κύπρου.
ΜΗΝΑ Μεγαλομάρτυρος, του Αιγυπτίου (+ 304, 11η Νοεμβρίου):
Μέρος χειρός στη Μονή οσ. Αθανασίου του Αθωνίτου Μεγάρων.
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Παναγίας Έβρου και στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Ηρακλείου Κρήτης.
ΜΗΝΑ Μάρτυρος, του Καλλικελάδου (; 313, 10η
Δεκεμβρίου):
Η αδιάφθορη γλώσσα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.
Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.
ΜΗΝΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Παν. Γουμένισσας Κιλκίς.
ΜΗΤΡΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Αγάθωνος Φθιώτιδος και Πετράκη Αθηνών.
ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ Αγίου, Επισκόπου Βορονέζ Ρωσίας (+ 1703, 7η Αυγ. και 23η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Βορονέζ Ρωσίας.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Επισκόπου Συννάδων (+ 818, 23η Μαιου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΙΧΑΗΛ Οσίου, του Μαλεινού (+ 962, 12η Ιουλίου):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, πρώτου Μητροπολίτου Κιέβου (+ 992, 15η Ιουνίου και 30η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΜΙΧΑΗΛ Μάρτυρος, Ηγεμόνος του Τσερνίκωφ Ρωσίας (+ 1245, 14η Φεβρ. και 20η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ Κρεμλίνου Μόσχας.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας (12ος αι., 21η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.
ΜΙΧΑΙΟΥ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1385, 5η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
ΜΝΑΣΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Ταμασού Κύπρου (1ος αι., 19η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και αγ. ΗρακλειδίουΚύπρου.
ΜΟΔΕΣΤΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων:
Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Πέντε τμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Αρχαγγέλου Αριδαίας, Άνω και Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας, Δουσίκου και Γκούρας Τρικάλων, Πεντέλης Αττικής, Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας και Βουλκάνου Μεσσηνίας.
Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται περί του αγ. Μοδέστου Α’ (4ος αι., 18η Δεκεμβρίου) ή του αγ. Μοδέστου Β΄ (+ 634, 16η Δεκεμβρίου).
ΜΟΝΙΚΑΣ Αγίας, μητρός Ιερού Αυγουστίνου (4ος αι., 4η Μαιου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Αυγουστίνου Campo Marzio Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή αγ. Σεραφείμ Σάρωφ και Αυγουστίνου Τρίκορφου Δωρίδος.
ΜΠΟΒΟΥ (Bovo) Οσίου, του Εγκλείστου (+ 659, 1η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Χάρλεμ Ολλανδίας.
ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου (1ος – 2ος αι., 17η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.
ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Κνωσσού Κρήτης (+ 305, 8η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΜΥΡΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, της Κυζίκου (+ 250, 17η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΥΡΩΠΗΣ Μάρτυρος, της Εφεσσίας (+ 251, 2α Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΜΩΥΣΕΩΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Ρωσίας (+ 1362, 25η Ιανουαρίου):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΩΚΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 295, 11η Μαιου):
Αποτμήματα στις Μονές αγ. Διονυσίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Η αδιάφθορη γλώσσα στη Μονή Λειμώνος Λέσβου.
Αποτμήματα στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και στο Μουσείο Μπενάκη των Αθηνών.
ΜΗΝΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Παν. Γουμένισσας Κιλκίς.
ΜΗΤΡΟΔΩΡΑΣ Μάρτυρος (+ 305, 10η Σεπτεμβρίου):
Αποτμήματα στις Μονές Παντοκράτορος Αγίου Όρους, Παν. Γουμενίσσης Κιλκίς, Αγάθωνος Φθιώτιδος και Πετράκη Αθηνών.
ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥΣ Αγίου, Επισκόπου Βορονέζ Ρωσίας (+ 1703, 7η Αυγ. και 23η Νοεμβρίου):
Τα Λείψανα στον ομώνυμο Ναό Βορονέζ Ρωσίας.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Επισκόπου Συννάδων (+ 818, 23η Μαιου):
Η Κάρα στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός στη Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Λειμώνος Λέσβου και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΙΧΑΗΛ Οσίου, του Μαλεινού (+ 962, 12η Ιουλίου):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, πρώτου Μητροπολίτου Κιέβου (+ 992, 15η Ιουνίου και 30η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.
ΜΙΧΑΗΛ Μάρτυρος, Ηγεμόνος του Τσερνίκωφ Ρωσίας (+ 1245, 14η Φεβρ. και 20η Σεπτεμβρίου):
Τα Λείψανα στον Καθεδρικό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ Κρεμλίνου Μόσχας.
ΜΙΧΑΗΛ Αγίου, Ηγεμόνος Μούρωμ Ρωσίας (12ος αι., 21η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Μονή Ευαγγ. Θεοτόκου Μούρωμ Ρωσίας.
ΜΙΧΑΙΟΥ Οσίου, του Ραντονέζ Ρωσίας (+ 1385, 5η Μαιου):
Τα Λείψανα στη Λαύρα Αγίας Τριάδος – αγ. Σεργίου Μόσχας.
ΜΝΑΣΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, Επισκόπου Ταμασού Κύπρου (1ος αι., 19η Οκτωβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στις Μονές Κύκκου και αγ. ΗρακλειδίουΚύπρου.
ΜΟΔΕΣΤΟΥ Αγίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων:
Η Κάρα στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους.
Μέρος Κάρας στη Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.
Η δεξιά στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Πέντε τμήματα στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα στις Μονές Αρχαγγέλου Αριδαίας, Άνω και Κάτω Ξενιάς Αλμυρού Μαγνησίας, Δουσίκου και Γκούρας Τρικάλων, Πεντέλης Αττικής, Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας και Βουλκάνου Μεσσηνίας.
Δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται περί του αγ. Μοδέστου Α’ (4ος αι., 18η Δεκεμβρίου) ή του αγ. Μοδέστου Β΄ (+ 634, 16η Δεκεμβρίου).
ΜΟΝΙΚΑΣ Αγίας, μητρός Ιερού Αυγουστίνου (4ος αι., 4η Μαιου):
Μέρος των Λειψάνων στο ΡΚ Ναό αγ. Αυγουστίνου Campo Marzio Ρώμης.
Απότμημα στη Μονή αγ. Σεραφείμ Σάρωφ και Αυγουστίνου Τρίκορφου Δωρίδος.
ΜΠΟΒΟΥ (Bovo) Οσίου, του Εγκλείστου (+ 659, 1η Οκτωβρίου):
Τα Λείψανα στο ΡΚ Ναό του Χάρλεμ Ολλανδίας.
ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Ταμάσου Κύπρου (1ος – 2ος αι., 17η Σεπτεμβρίου):
Μέρος των Λειψάνων στη Μονή αγ. Ηρακλειδίου Κύπρου.
ΜΥΡΩΝΟΣ Αγίου, Επισκόπου Κνωσσού Κρήτης (+ 305, 8η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
ΜΥΡΩΝΟΣ Ιερομάρτυρος, της Κυζίκου (+ 250, 17η Αυγούστου):
Απότμημα στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
ΜΥΡΩΠΗΣ Μάρτυρος, της Εφεσσίας (+ 251, 2α Δεκεμβρίου):
Απότμημα στο Παρεκκλήσιο οσ. Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
ΜΩΥΣΕΩΣ Αγίου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Ρωσίας (+ 1362, 25η Ιανουαρίου):
Απότμημα στη Λαύρα αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
ΜΩΚΙΟΥ Ιερομάρτυρος, του Ιαματικού (+ 295, 11η Μαιου):
Αποτμήματα στις Μονές αγ. Διονυσίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
(Συνεχίζεται…)
