ΟΙ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ – ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Οι περί Θεού πλάνες των Μορμόνων – Συνοπτική θεώρηση

15 Ιανουαρίου 2020

Οι Μορμόνοι είναι μια αιρετική και παραχριστιανική κίνηση που ιδρύθηκε στις Η.Π.Α τον 19ον αιώνα από τον Joseph Smith (1805 -1844 ). Η εν λόγω παραχριστιανική κίνηση είναι γνωστή διεθνώς και με την επίσημη ονομασία της ως «Εκκλησία του Ι. Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών«. Πιο γνωστή όμως είναι με το όνομα Μορμόνοι, που το λαμβάνουν από το  ιερό  τους βιβλίο γνωστό ως «Βιβλίο του Μόρμον», το οποίο έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες στον κόσμο[1], όπως φυσικά και στην ελληνική και θεωρείται, σύμφωνα πάντα με την αίρεση, το χρονικό επικοινωνίας του Θεού με τους αρχαίους κατοίκους της Αμερικής[2].

Αξιολογώντας από ορθόδοξο πρίσμα τα πιστεύω της εν λόγω κίνησης, χωρίς δυσκολία,θα διαπιστώσουμε, ότι οι αντιλήψεις των Μορμόνων αποτελούν ένα μεταλλείο πλανών. Πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται και από την περί Θεού διδασκαλία της αίρεσης. Κατά την μορμονική διδασκαλία υπάρχουν πολλοί θεοί[3]. Ο Θεός Πατέρας που ονομάζεται Ελωχίμ, θεωρείται πατέρας όλων των θεών, ήταν κάποτε άνθρωπος όπως εμείς, προοδευτικά εξυψώθηκε και έγινε Θεός[4]. Ως Θεός έχει επίσης σάρκα και οστά, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται σε επίσημο ιερό κείμενό τους: «Ο Πατέρας έχει σώμα από σάρκα και οστά, τόσο ψηλαφητό όπως και του ανθρώπου »[5].

Επίσης, μεταξύ των θεών συναριθμούνται και άνθρωποι που πέθαναν, αναστήθηκαν, εξελίχθηκαν και υπερυψώθηκαν σε ύψιστο βαθμό δόξας[6]. Είναι πια αιώνιοι και αποκτούν απογόνους στον πνευματικό κόσμο, δηλαδή, γεννούν πνεύματα που κάποια στιγμή θα γίνουν άνθρωποι[7].

Οι μορμονικές αυτές απόψεις είναι απολύτως αντίθετες με την περί Θεού χριστιανική διδασκαλία. Απηχούν χονδροειδείς περί θεού αντιλήψεις που συναντά κάποιος σε αρχαίες ειδωλολατρικές  θρησκείες.

Είναι αυτονόητο ότι με τόσο παχυλές και άκρως αντιχριστιανικές περί Θεού αντιλήψεις δεν ήταν δυνάτον να διαφυλαχθεί ακέραιη από τους Μορμόνους η χριστιανική διδασκαλία για το μυστήριο της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Για τους Μορμόνους ο Πατέρας, ο Υιός και το Αγ. Πνεύμα δεν είναι τρεις διακριτές υποστάσεις, ο ένας άμα και Τριαδικός Θεός, αλλά τρεις ξεχωριστοί θεοί[8], μεταξύ, βεβαίως, των άλλων θεών. Ο Υιός και το Αγ. Πνεύμα είναι μάλιστα κατά τους Μορμόνους απόγονοι του Θεού Πατέρα και της ουράνιας συζύγου του[9].

Ο Υιός, που ονομάζεται Ιεχωβά, δεν είναι φύσει Θεός, αλλά ον που εξελίχθηκε σε Θεό αφού πρώτα δημιουργήθηκε αρχικά ως πνεύμα και μετά κατέστη παιδί του Θεού Πατέρα και μια ουράνιας μητέρας[10]. Μάλιστα κατά την προΰπαρξή του ο Υιός και ο Σατανάς είναι αδέλφια[11]. Το Αγ. Πνεύμα, σε αντίθεση με τον Θεό Πατέρα που έχει σάρκα και οστά, αυτό δεν έχει και θεωρείται «άτομο Πνεύματος»[12].

Βλέπουμε ότι ενώ διατηρείται η χριστιανική ορολογία (π.χ. Άρθρο 1, των Άρθρων  Πίστης του J. Smith), η μορμονική κατανόηση του μυστηρίου του Τριαδικού Θεού είναι όχι μόνο κακόδοξη, αλλά και ριζικώς αντίθετη από την χριστιανική[13]. Και με αυτές τις θέσεις των  Μορμόνων, όπως και με πολλές άλλες ριζικά αντίθετες στο χριστιανισμό  σ’ άλλα θέματα πίστεως, τίθεται το ερώτημα, εάν και σε πιο βαθμό οι Μορμόνοι έχουν σχέση όντως με τον Χριστιανισμό. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ήδη, ότι οι Μορμόνοι ουσιαστικά αποτελούν μία νέα θρησκεία με συγκρητιστικά στοιχεία[14].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Βλ. M. Utsch,Mormonen, στο Quellentexte zur neuen Religiosität, EZW Texte 215, σ. 31.

[2] Βλ. P. Meinhold, Ökumenishe Kirchenkunde, 1962, σσ. 574-575.

[3] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 121:32. Α. Hoekema, TheFourMajorCults, 1963, σσ. 36-38.W. Martin, The Kingdom of the Cults, 1997, σ. 222.

[4] Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, ὅπ.π., σ. 38.

[5] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 130:22. Α. Hoekema, TheFourMajorCults, ὅπ.π., σ.35

[6] Πρβλ. S. Leuenberger, Mormonen, 20052, σ. 30.

[7] Βλ. Διδαχή & Διαθῆκες, 132:19-20, 37.

[8] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792, σσ. 576 – 577.

[9] Βλ.D.H.Ludlow(Ed), Encyclopedia of Mormonism, τομ. 2 (1992), σ. 649.

[10] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792,σσ. 546 – 547, 742.

[11] Βλ. Bruce R. McConkie, MormonDoctrine, 19792, σ. 192. Πρβλ. Panorama der neuen Religiοsität, 2001, σ.581.

[12] Βλ. Διδαχή & Διαθήκες, 130:22. Βλ. αναλυτικά W. Martin, The Kingdom of the Cults, ὅπ.π., σσ. 226 -228.

[13] Βλ. Α. Hoekema, The Four Major Cults, ὅπ.π., σ. 34.

[14] Βλ. αναλυτικά W. Thiede, Die «Heiligen  der Letzte Tage» Christen jenseits der Christenheit, EZW Texte 161/ 2001, σσ. 2-5.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΓΚΑ

ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ

ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ;

Τό προσωπεῖο μιᾶς θρησκευτικῆς τεχνικῆς

π. Σωτήριος Ἀθανασούλιας

Ἕνα φαινόμενο, πού ἐπεκτείνεται συνεχῶς στήν ἐποχή μας καί προσλαμβάνει μεγάλες διαστάσεις, εἶναι ἡ διείσδυση τῆς λεγόμενης ἀνατολικῆς «πνευματικότητας» στίς χριστιανικές ἤ ἐκκοσμικευμένες κοινωνίες τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Ἀπό τή στιγμή πού τό ἀποκρυφιστικό κίνημα τῆς Νέας Ἐποχῆς υἱοθέτησε βασικές ἀντιλήψεις καί τεχνικές τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ, ὅπως ἡ μετενσάρκωση, τό κάρμα, ὁ διαλογισμός, ἡ γιόγκα κ.ἄ., καί τίς προωθεῖ σέ κάθε κατεύθυνση, τά στοιχεῖα αὐτά, ἀκόμη καί στήν Ἑλλάδα, τείνουν νά γίνουν μέρος τῆς καθημερινότητας, ἀφοῦ γίνονται ἀποδεκτά ἀπό ὅλο καί περισσότερους συνανθρώπους μας. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι, συνήθως, δέν μεταφέρονται ὅπως πραγματικά εἶναι, δηλαδή ὡς ἀντιλήψεις, τεχνικές ἤ ἀκόμη καί ὡς πράξεις λατρείας μιᾶς ἄλλης θρησκείας ριζικά ἀσύμβατης μέ τόν Χριστιανισμό, ἀλλά ἐμφανίζονται μέ κάθε εἴδους προσωπεῖα, προσαρμοσμένα στά χριστιανικά ἤ κοσμικά πρότυπα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα θρησκευτικῆς τεχνικῆς, πού ἐμφανίζεται μέ τό προσωπεῖο ἀκίνδυνης καί εὐεργετικῆς μεθόδου, εἶναι ἡ γιόγκα, μέ τήν ὁποία θά ἀσχοληθοῦμε στό τεῦχος αὐτό. Πράγματι, ἡ ἐν λόγῳ τεχνική προωθεῖται σήμερα ἀπό μέσα ἐνημερώσεως, ἐφημερίδες, περιοδικά, εἰδικά ἔντυπα, ὁμάδες, ὀργανώσεις καί μεμονωμένα πρόσωπα (γκουροῦ, δασκάλους τῆς Ἀνατολῆς), ὡς ἕνα εἶδος γυμναστικῆς, ὡς μέθοδος χαλάρωσης καί εὐεξίας κ.λπ. Γυμναστήρια καί κέντρα ὀμορφιᾶς τήν ἐντάσσουν στά προγράμματά τους, ἀγνοώντας σέ πολλές περιπτώσεις τί πραγματικά εἶναι. Εἰδικότερα, ἡ γιόγκα ἐμφανίζεται συνήθως, α) ὡς ἕνα εἶδος γυμναστικῆς, πού ὠφελεῖ τό σῶμα, ὅπως κάθε ἄλλη μέθοδος γυμναστικῆς ἤ καί ἀκόμη περισσότερο, ἀλλά ὠφελεῖ ἐξίσου καί τό «πνεῦμα», β) ὡς μία μέθοδος ἐντελῶς ἀκίνδυνη γιά τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί εὐεργετική, τά «θετικά» ἀποτελέσματα τῆς ὁποίας κατοχυρώνονται, δῆθεν, καί ἐπιστημονικῶς, καί γ) ὡς μέθοδος, πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τή θρησκεία, ἄρα μπορεῖ νά τήν ἀσκεῖ ἄνετα ὁποιοσδήποτε, ἀκόμη καί ὁ συνειδητός Χριστιανός.

Γιά παράδειγμα, σέ μιά πρόχειρη ἀναζήτηση στό διαδίκτυο, διαβάζουμε σέ ἱστοσελίδες πού τήν προωθοῦν: «Ἡ γιόγκα δυναμώνει τό σῶμα, ἡρεμεῖ τό νοῦ καί εἶναι κατάλληλη γιά ὅλους, ἀκόμη καί γιά ἐκείνους πού δέν ἔχουν γυμναστεῖ ποτέ». «Θεωρεῖται ... ὁ πιό ἀποτελεσματικός τρόπος γιά νά ἀποβάλλεις τό στρές τῆς καθημερινότητας καί νά νιώσεις ἡρεμία καί γαλήνη, κάτι πού δέν παίρνεις ἀπό ἕνα πρόγραμμα ἄρσης βαρῶν». «Ἡ γιόγκα εἶναι μιά ἀρχαία ἐπιστήμη καί φιλοσοφία, πού πλέον ἀναγνωρίζεται καί ἀπό τή σύγχρονη δυτική ἰατρική». «Ἐπικεντρώνεται στήν σωματική ὑγεία καί νοητική εὐεξία». «Δέν ἔχουμε καμία σχέση μέ τή Θρησκεία, τόν Ἀποκρυφισμό ἤ μαύρη μαγεία καί ἄλλα». Ἀλλοῦ ἀπαριθμοῦνται τά «εὐεργετικά» της ἀποτελέσματα καί, λίγο - πολύ, προβάλλεται ὡς λύση ὅλων τῶν προβλημάτων: «Ἡ γιόγκα σέ κάνει πιό παραγωγικό ... αὐξάνει τήν ἐνέργειά σου ... ἐνισχύει τό μεταβολισμό σου ... σέ χαλαρώνει καί σέ βοηθᾶ νά κοιμηθεῖς καλύτερα ... ἐνισχύει τίς ἀρθρώσεις σου ... δυναμώνει τή σπονδυλική σου στήλη ... σώζει τά πόδια σου ... ἐνισχύει τό ἀνοσοποιητικό σου σύστημα ... "ἀνοίγει" τήν καρδιά σου ... μειώνει τή φλεγμονή ... χαρίζει καλή κυκλοφορία ... ἐνισχύει τή λίμπιντο ... βελτιώνει τό συντονισμό, τό χρόνο ἀντίδρασης, τή μνήμη, ἀκόμα καί τόν δείκτη νοημοσύνης ... καίει πολλές θερμίδες»! (http://www.wefit.gr/new/fitness/25-logoi-gia-na-kaneis-yoga-kathe-mera-akomi-ki-an-eisai-antras/). Πρίν δοῦμε κατά πόσο ἰσχύουν παρόμοιοι ἰσχυρισμοί, ἄς δοῦμε τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ γιόγκα.

Τί εἶναι ἡ γιόγκα

Ὁ ὅρος «γιόγκα» στό ἰνδικό λεξιλόγιο προέρχεται ἀπό τήν σανσκριτική ρίζα jug καί σημαίνει «ζεύξη», «ἕνωση», «σύνδεση» μέ τήν ὑπέρτατη ὑπερβατική πραγματικότητα. Σημαίνει, ἐπίσης, τήν «ἀτραπό» ἤ τήν «ὁδό» γι’ αὐτή τήν ἕνωση, δηλαδή τίς τεχνικές, μέ τίς ὁποῖες ἐπιτυγχάνεται. Εἶναι φανερό, ὅτι ἡ ἕνωση ἐδῶ νοεῖται ἀποκλειστικά ἐντός τῶν περί Θεοῦ ἀντιλήψεων τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Κατά τήν ἀρχαία αὐτή θρησκεία, ὁ Θεός δέν εἶναι Πρόσωπο, ὅπως στή χριστιανική Παράδοση, ἀλλά μιά ἀπρόσωπη Ἐνέργεια, πού διαχέεται στό σύμπαν. Μεταξύ Θεοῦ, ἀνθρώπου καί κόσμου δέν ὑπάρχει οὐσιαστική διαφορά, γιατί ὅλα τά πράγματα ἔχουν ἕνα θεῖο πυρῆνα, μιά θεϊκή οὐσία. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν ἄνθρωπο. Οἱ «θεοί» τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ εἶναι ὄντα, πού ἁπλῶς βρίσκονται πιό κοντά στήν ὑπέρτατη καί ἀπρόσωπη θεότητα. Σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί κάθε ὄντος, εἶναι νά ἐπιστρέψει στή θεότητα, νά ἑνωθεῖ μέ αὐτήν, νά διαλυθεῖ μέσα σ’ αὐτήν, ὥστε νά καταργηθεῖ ἡ «δυαδικότητα» Θεοῦ καί ἀνθρώπου, νά γίνει ὁ ἄνθρωπος ἕνα μέ τόν Θεό. Κατά συνέπειαν, ἡ «ἕνωση» αὐτή ἀντιστοιχεῖ μέ ὅ,τι ὀνομάζουμε «σωτηρία» ἤ «θέωση» στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ δέ γιόγκα ἀντιστοιχεῖ ἀκριβῶς μέ τή διαδικασία, μέ τήν ὁδό πρός τή θέωση. Δηλαδή, ἡ γιόγκα δέν εἶναι μιά ἁπλῆ θρησκευτική τεχνική, ἀλλά κάτι πού βρίσκεται στόν πυρῆνα τῆς θρησκείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ.

Ὅπως εἶναι γνωστό, ὁ Ἰνδουϊσμός διακρίνεται σέ ἑκατοντάδες σχολές ἤ αἱρέσεις μέ μεγάλες διαφορές, ἀλλά καί μέ ἐχθρότητες μεταξύ τους. Ὅλες, ὡστόσο, ἀποδέχονται ὡς ἱερό κείμενο τή Μπαγκαβάτ Γκιτά («Θεῖο Τραγούδι»). Αὐτή εἶναι τό «εὐαγγέλιο» κάθε μορφῆς Ἰνδουϊσμοῦ, αὐτή μελετοῦν οἱ Ἰνδουϊστές κάθε μέρα καί αὐτή ψάλλουν στή λατρεία τοῦ Κρίσνα. Κατά τή Μπαγκαβάτ Γκιτά, ἡ γιόγκα δέν εἶναι ἀνθρώπινο εὕρημα ἤ δημιούργημα, ὅπως π.χ. ἡ ἐπιστήμη, ἀλλά «θεία» ἀποκάλυψη, δῶρο, πού ὁ «Κύριος τῆς γιόγκα», ὁ «θεός» Κρίσνα προσφέρει στόν κόσμο: «Στόν κόσμο αὐτόν ἀπό παλιά ἕνας διπλός δρόμος φανερώθηκε ἀπό μένα, ὤ ἀναμάρτητε. Τοῦ Γνιάνα γιόγκα γιά τούς ἀνθρώπους τῆς συλλογῆς καί τοῦ Κάμμα γιόγκα γιά τούς ἀνθρώπους τῆς δράσης» (3,33 κ.ἄ.). Ἡ γιόγκα εἶναι ἡ μορφή λατρείας, μέ τήν ὁποία ὁ «θεός» θέλει νά λατρεύεται: «Οἱ μεγάλες ψυχές ... Ἐμένα λατρεύουν ... πάντα δοξάζοντάς με καί ἀγωνιζόμενοι μέ ἀποφασιστικότητα προσκυνώντάς με, μέ λατρεύουν μέ ἀφοσίωση πάντα σέ γιόγκα» (9, 13-14).

Κατά τόν διακεκριμένο Θρησκειολόγο καί Καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλβανίας Ἀναστάσιο, ὁ τελικός σκοπός τῆς γιόγκα, δηλ. ὁ «φωτισμός» ἤ ἡ «ἕνωση», ἐπιτυγχάνεται σέ διάφορα στάδια τεχνικῶν, τά κυριώτερα τῶν ὁποίων εἶναι:

«α) Ἡ αὐτοσυγκράτηση (yama): συμ­μόρφωση πρός ὁρισμένες ἐπιταγές, ὅπως εἶναι ἀποφυγή γενετησίων σχέσε­ων, κλοπῆς, φιλαργυρίας.

β) Ἡ αὐτοκαλλιέργεια (niyama): ἐπιδίωξη ἀταραξίας, καθαριότητος, συ­νέπειας στήν ἄσκηση κ.τ.λ.

Ὕστερα ἀπό αὐτά τά δύο στάδια ὁ ἀσκούμενος μυεῖται καί παίρνει ἀπό τόν δάσκαλό του (γκουροῦ), ἕνα νέο ὄνομα καί μιά τελετουργική φράση (μάντρα), τήν ὅποια ὀφείλει νά ἐπαναλαμβάνει ἐπίμονα, γιά νά ἐπιταχυνθεῖ ἡ πορεία του πρός τή λύτρωση.

γ) Ὁ ἔλεγχος τοῦ σώματος (asana): μέ εἰδικές στάσεις τοῦ σώματος ἐπιδιώκεται ἡ ἐπιβολή πάνω στίς ζωτικές ἐνέρ­γειες τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ.

δ) Ἡ ρύθμιση της ἀναπνοῆς (Pranayma): μέ τήν ἐφαρμογή τῶν ἀσκήσεων αὐτῶν ὁ ἀναπνευστικός ρυθμός ἐπιβραδύνεται, τό σῶμα καί ὁ νοῦς ἠρεμοῦν καί ὁλόκληρη ἡ νοητική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου προετοιμάζεται γιά τά τελικά στάδια τῆς γιόγκα,

ε) Ἡ συγκράτηση τῶν αἰσθήσεων (pratyahar): μέ τήν παρατεταμένη ἐνατένιση ἑνός ἀντικείμενου, ὁ «γιόγκι» (δηλαδή ὁ ἀσκούμενος στή γιόγκα), ἐπιδιώκει νά ἐπιβληθεῖ πάνω στίς αἰσθήσεις του.

στ) Ἡ συγκέντρωση τῆς προσοχῆς (dharana): ἡ καθήλωση αὐτή τοῦ νοῦ ἀποβλέπει στή δημιουργία ἑνός μονωτι­κοῦ φραγμοῦ ἀπό τά γύρω φαινόμενα καί τίς ἐσωτερικές φαντασίες. Γιά νά τό πετύχει ἡ ἰνδουϊστική παράδοση ἔχει διαμορφώσει διάφορες τεχνικές, στίς ὁποῖες δεσπόζουν ἡ ἐπανάληψη τῆς ἰνδουϊστικῆς ἱερῆς συλλαβῆς «Ὤμ», σιωπηλά ἤ μέ μακρόσυρτο ψαλμικό ρυθ­μό, ἡ ἐνατένιση ἰδιότυπων σχημάτων κ.ἄ. Τά ἑπόμενα δύο τελευταῖα στάδια ὁδηγοῦν στόν τελικό σκοπό τῆς γιόγκα, πού εἶναι:

ζ) Ὁ στοχασμός, ἡ ἐνατένιση καί ἡ θε­ωρία (dhyana).

η) Ὁ φωτισμός, ἡ ἀπελευθέρωση (samadhi) ... ὁ γιόγκι καταλήγει σέ μιά κατάσταση ὑπερβάσεως καί αὐτῆς ἀκό­μη τῆς συνειδητότητος. Δέν ἀντιλαμβάνεται οὔτε χρῶμα, οὔτε ὀσμή, οὔτε ἦχο, οὔτε ἁφή, οὔτε τόν ἑαυτό του, οὔτε κανέναν ἄλλο. Τό πνεῦμά του «ἐλευθερώ­νεται» σύμφωνα μέ τήν ἔκφραση τῶν μυημένων ἀπό τή μνήμη καί τή λήθη. Αὐτό θεωρεῖται ἐπίγνωση, φωτισμός» (Ὄψεις Ἰνδουϊσμοῦ - Βουδισμοῦ, Ἀθήνα 1985, σ. 83-85).

Βέβαια, ὑπάρχουν διάφορες μορφές γιόγκα. Οἱ πιό γνωστές εἶναι ἡ Χάθα γιόγκα καί ἡ Ράτζα γιόγκα. Στήν ποικιλία τῶν μορφῶν στεγάζονται ἐντελῶς διαφορετικές ἀντιλήψεις καί πρακτικές, ἀπό τόν ἄκρατο «ἀσκητισμό», ὡς τόν πιό ἀπίθανο ὀργιαστικό ἐρωτισμό (Τάντρα καί Κουνταλίνι γιόγκα). Σέ κάθε περίπτωση ἀπαραίτητη εἶναι ἡ ὕπαρξη τοῦ κατάλληλου ὁδηγοῦ, τοῦ φωτισμένου δασκάλου, τοῦ γκουροῦ. Οἱ μαθητές τοῦ ὀφείλουν ἀπόλυτη ἀφοσίωση καί ἀπόλυτη ὑποταγή. Αὐτός μόνο γνωρίζει τήν ὁδό πρός τή λύτρωση. Βέβαια, μεταξύ τῶν μαθητῶν ὑπάρχουν τάξεις καί διαβαθμίσεις. Γιά παράδειγμα, στήν κίνηση τοῦ γνωστοῦ γκουροῦ Σατυανάντα στήν κατώτερη βαθμίδα βρίσκονται οἱ «Κάρμα Σανυάσιν», πού ζοῦν γιά νά ἐκπληρώσουν τό κάρμα τους καί νά προχωρήσουν στό ἀνώτερο μονοπάτι τῆς «Σαννυάσα». Ὁ «Σαντάκα Σαννυάσιν» μπαίνει στήν ἄμεση ὑποταγή τοῦ γκουροῦ, ἀκόμη κι ἄν αὐτός ἐμφανίζεται σάν τύραννος. Ὁ «Σαννυάσιν μαθητής» βαδίζει τόν δρόμο τῆς «ἀνώτερης κατανόησης τοῦ νοῦ» καί βρίσκεται στήν ἀπόλυτη ὑποταγή τοῦ γκουροῦ. Στήν ἀνώτερη βαθμίδα βρίσκεται ὁ «ταντρικός μαθητής», πού ἐκτελεῖ τυφλά τίς ἐντολές τοῦ γκουροῦ (Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Ἀποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Ἐποχή», Ἀθῆναι 1993, σ. 173). Κατά τόν γκουροῦ Σατυανάντα, «ἡ Κουνταλίνι γιόγκα εἶναι ἡ θρησκεία τοῦ αὔριο. Ἄν φοβᾶστε νά ξυπνήσετε τήν Κουνταλίνι σας, θά τό προσπαθήσει ἡ ἑπόμενη γενιά, καί ἄν ἀποτύχει τότε θά προσπαθήσει ἡ ἑπομένη. Σέ ἕνα ἑκατομμύριο χρόνια ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι κύριοι τῆς Κουνταλίνι»! (ὅ.π., σ. 175).

Ἀπό τά παραπάνω προκύπτει σαφῶς, ὅτι δέν ἰσχύουν οἱ ἰσχυρισμοί ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι κάτι ἄσχετο μέ τή θρησκεία. Ἀντίθετα, προκύπτει ὅτι εἶναι μιά θρησκευτική τεχνική, μιά πράξη λατρείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τῶν παραφυάδων του. Μήπως, ὅμως, μποροῦν νά διαχωριστοῦν τά θρησκευτικά ἀπό τά «εὐεργετικά» στοιχεῖα καί νά ἀσκεῖται ἡ γιόγκα μόνο γιά τά «εὐεργετικά» της ἀποτελέσματα; Κάτι τέτοιο θά ἰσοδυναμοῦσε μέ τό νά κάνει ἕνας πιστός τοῦ Ἰσλάμ κάθε πρωΐ καί γιά ἀρκετή ὥρα μετάνοιες μπροστά σέ μιά μεγάλη εἰκόνα τῆς Παναγίας, λέγοντας τήν εὐχή «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς» καί κάνοντας τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, καί νά ἰσχυρίζεται ταυτόχρονα ὅτι αὐτά τά κάνει γιά τήν πρωϊνή του γυμναστική, ὅτι κάνει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ γιά νά γυμνάζονται τά δάκτυλά του καί ὅτι παρά ταῦτα παραμένει πιστός μουσουλμάνος! Ἄς δοῦμε, ὅμως, ἄν ἡ γιόγκα ἔχει ὄντως εὐεργετικά ἀποτελέσματα.

Πόσο ἀκίνδυνη εἶναι ἡ γιόγκα

Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, ὅσοι μεταφέρουν τή γιόγκα στή Δύση, τήν προβάλλουν ὡς μέθοδο εὐεργετική γιά τό σῶμα καί τό «πνεῦμα», ἰσχυριζόμενοι ὅτι τά θετικά της ἀποτελέσματα κατοχυρώνονται δῆθεν καί ἐπιστημονικῶς. Ὅμως, αὐτά ἀποτελοῦν γενικές καί ἀόριστες διακηρύξεις τῶν ὀπαδῶν της. Δέν ἀποδεικνύονται, δέν προκύπτουν ἀπό ἔγκυρες ἔρευνες καί στατιστικές καί σέ καμία σοβαρή πανεπιστημιακή σχολή δέν διδάσκεται ἐπιστημονικῶς ἡ γιόγκα, παρά τίς προσπάθειες νά διεισδύσει σέ ὅλους τούς χώρους. Τό ὅτι ἕνας γυμναστής, κατόχος πανεπιστημιακοῦ πτυχίου, ἤ ἕνας φυσιοθεραπευτής, τήν ἐντάσσει στό πρόγραμμά του δέν ἀποτελεῖ, προφανῶς, ἐπιστημονική κατοχύρωση τῆς γιόγκα, ὅπως τό ὅτι ἕνας γιατρός ἀσκεῖ παράλληλα τήν Ὁμοιοπαθητική δέν ἀποτελεῖ ἀπόδειξη ὅτι ἡ Ὁμοιοπαθητική εἶναι ἐπιστήμη.

Τό σημαντικότερο εἶναι, ὅτι οἱ ἰσχυρισμοί πώς ἡ γιόγκα εἶναι μιά καλή γυμναστική ἤ μιά ἀποτελεσματική μέθοδος «γιά ὑγεία καί ὁμορφιά», ἀπορρίπτονται ἀπό τούς ἴδιους τούς αὐθεντικούς δασκάλους της, τούς Ἰνδούς γκουρού. Ἔτσι, ὁ γκουρού Σατυανάντα ἀπευθύνει τήν ἑξῆς ἔκκληση: «Θερμά σᾶς παρακαλῶ ὅλους τούς ὁμιλητές καί ὅλους αὐτούς οἱ ὁποῖοι τήν ἐξασκοῦν νά μήν ὑποβιβάζουν τήν γιόγκα κάτω τοῦ ἀληθινοῦ σκοποῦ της. Ἐάν θέλεις νά κάνεις γιόγκα μόνον γιά τήν ὀμορφιά σου, ὑπάρχουν γι’ αὐτό τό σκοπό τά κέντρα ὀμορφιᾶς. Παρακαλῶ πήγαινε σ’ αὐτά καί μήν ἔρχεσαι στά κέντρα τῆς γιόγκα. Ἐάν θέλεις ἐπίσης νά φορμάρεις τό σῶμα σου, ὑπάρχουν τά κέντρα φυσιοθεραπευτικῆς ἀγωγῆς καθώς καί ἄλλα παρόμοια μέρη γιά νά πᾶς. Πήγαινε λοιπόν ἐκεῖ. Γιατί στά κέντρα τῆς γιόγκα θά πρέπει μόνον ὁ σκοπός τῆς ἀνάπτυξης τῆς συνειδητότητός σου νά σέ φέρνει» (Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, ὅ.π., σ. 169-170).

Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος ἀναφέρει τό χαρακτηριστικό περιστατικό τοῦ F.W. Haack, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τόν ναό τῆς γιόγκα στό Γκόρακ Νάτ καί ρώτησε τόν ἐκεῖ «ἡγούμενο»: «Σουαμίζι τί λές γιά τήν ἄποψη πώς ἡ γιόγκα εἶναι εὐεργετική γιά τή σωματική ὑγεία;». Ὁ γκουρού γέλασε μέ τήν καρδιά του καί ἀπάντησε: «Νεαρέ φίλε, εἶναι χαρακτηριστικό γιά τούς ἀνθρώπους τῆς Δύσης νά ἀναζητοῦν παντοῦ κάποιο κέρδος». Τότε πῆρε σοβαρό ὕφος, ἔβαλε τό χέρι του στόν ὦμο τοῦ Haack καί πρόσθεσε: «Νεαρέ φίλε, ἡ γιόγκα εἶναι ἡ τέχνη τοῦ νά πεθάνει κανείς, ὄχι τοῦ νά ζήσει»! (ὅ.π., σ. 176).

Κάποιες μορφές γιόγκα ὁδηγοῦν σέ πολύ ἐπικίνδυνους χώρους γιά τή σωματική ὑγεία, ἀκόμη καί σέ ἀπειλή γιά τήν ἴδια τή ζωή. Ὁ γκουρού Σατυανάντα δέν φαίνεται νά συμμερίζεται καθόλου τήν ἄποψη ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι μιά ἀκίνδυνη μέθοδος, πού μόνο καλό μπορεῖ νά προσφέρει. «Μπορεῖ νά συμβεῖ ἕνα ἀτύχημα», ἐπισημαίνει. «Ἀλλά τά πάντα εἶναι ρίσκο. Ἡ ζωή εἶναι ἕνα μεγάλο ρίσκο, καί ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νά εἶναι ἕνας ριψικίνδυνος πολεμιστής». «Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά μπορεῖ νά τρελαθεῖς καί νά περάσεις τά ὑπόλοιπα χρόνια σου σέ ἕνα ψυχιατρεῖο. Δυστυχῶς αὐτό ἔχει συμβεῖ σέ μερικούς ἀνθρώπους πού ἀκολουθοῦν πρακτικές γιόγκα χωρίς καθοδήγηση». Πρός ἀποφυγήν τέτοιων κινδύνων συνιστᾶ ἀκραῖες ταντρικές τεχνικές, ὅπως τό νά πίνει κάποιος τά οὖρα του! (ὅ.π., σ. 173-174).

Ὁ ἔσχατος σκοπός τῆς γιόγκα συνιστᾶ ὁ ἴδιος σοβαρό κίνδυνο γιά κάθε σκεπτόμενο ἄνθρωπο. Ὄντως, στά τελικά στάδια ὁ γιόγκι «δέν ἀντιλαμβάνεται οὔτε χρῶμα, οὔτε ὀσμή, οὔτε ἦχο, οὔτε ἁφή, οὔτε τόν ἑαυτό του, οὔτε κανέναν ἄλλο». Προφανῶς, ἡ κατάσταση αὐτή ἰσοδυναμεῖ μέ τή μετατροπή τοῦ ἀνθρώπου σέ φυτό! Ὁ «Μραχμανίστα Γκουρού», κατά τόν Σατυανάντα, «εἶναι τό ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς πνευματικῆς ἐξέλιξης». «Δέν ἔχει ἐπίγνωση γιά ζητήματα πού ἀφοροῦν τό σῶμα ... ζεῖ σέ ἀπόλυτη σιωπή, ἐξωτερική καί ἐσωτερική. Συχνά δέν ἔχει ἐπίγνωση τῶν μαθητῶν πού τόν περιτριγυρίζουν. Κατά καιρούς μπορεῖ νά προφέρει λέξεις πού εἶναι ἀσυνάρτητες». Οἱ εὑρισκόμενοι σ’ αὐτό τό ἐπίπεδο «μπορεῖ νά χάσουν ἐντελῶς τήν ἐπίγνωση τοῦ σώματος καί νά πάψουν νά τρῶνε, παρ’ ὅλο πού τούς προσφέρουν τροφές. Μετά ἀπό αὐτό, δέν μποροῦν νά ζήσουν γιά περισσότερο ἀπό δέκα ἤ δώδεκα μέρες καί σύντομα ἐγκαταλείπουν αὐτή τή θνητή μορφή» (ὅ.π., σ. 175). Νά γιατί ἡ γιόγκα δέν προσφέρει ὑγεία καί εὐεξία, ἀλλά ὁδηγεῖ στήν ἐξουδετέρωση τοῦ σώματος, ὅπως καί ὁλόκληρης τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου! Νά γιατί «ἡ γιόγκα εἶναι ἡ τέχνη τοῦ νά πεθάνει κανείς, ὄχι τοῦ νά ζήσει»!

Ἡ γιόγκα στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας

Ἡ Ἐκκλησία μας σέβεται ἀπόλυτα τό δικαίωμα κάθε ἀνθρώπου νά προσχωρήσει στόν Ἰνδουϊσμό καί σέ κάθε ἄλλη θρησκεία. Δέν ἀνέχεται, ὅμως, τό γεγονός νά ὁδηγεῖται κάποιος ἐκεῖ χωρίς νά τό θέλει, χωρίς νά τό ἔχει ἐπιλέξει καί χωρίς νά εἶχε τήν πρόθεση νά τό κάνει. Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τή γιόγκα. Ἡ ἄσκησή της ὁδηγεῖ στή σταδιακή ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί στή σταδιακή ἐξοικείωση μέ τίς ἀρχές τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ μέχρι τήν πλήρη ἔνταξη στίς τάξεις του. Πολλοί ἀκολούθησαν τή γιόγκα, ἐπειδή τούς προσφέρθηκε ὡς τέχνη ζωῆς. Κατέληξαν, ὅμως, νά γίνουν Ἰνδουϊστές καί νά ζοῦν σέ κοινόβια («ἀσράμ») γνωστῶν γκουρού στήν Ἰνδία ἤ σέ ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου.

Εἰδικότερα, μέ τήν ἄσκηση τῆς γιόγκα ἐξασθενεῖ ἡ Ὀρθόδοξη ἀντίληψη ὅτι ὁ Θεός εἶναι Πρόσωπο (ἀκριβέστερα, ὅτι εἶναι τρία Πρόσωπα), μέ τό Ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά σχετίζεται καί νά διαλέγεται ὡς ἕτερος. Ἐξασθενεῖ ἡ αἴσθηση τῆς τεράστιας διαφορᾶς μεταξύ τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ καί τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί ἀνθρώπου, μπροστά στήν ὁλιστική καί πανθεΐζουσα ἀντίληψη τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν ὅτι «ὅλα εἶναι ἕνα», ὅλα ἔχουν θεϊκή οὐσία, ὅλα εἶναι ἐπί μέρους μορφές καί ἐκδηλώσεις μιᾶς ἀπρόσωπης θεότητας.

Τό ἴδιο τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό κέντρο τῆς πίστεώς μας, σταδιακά σχετικοποιεῖται. Ὁ Χριστός παύει πλέον νά θεωρεῖται ὡς μόνος Ἅγιος, μόνος Κύριος, μόνος Σωτήρ καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Τό πολύ θεωρεῖται ἕνας φωτισμένος δάσκαλος, ἕνας γκουρού, ὅπως πολλοί ἄλλοι, ἤ μιά κατάσταση στήν ὁποία ὁ καθένας μπορεῖ νά φθάσει ἤ ἀκόμη καί νά τήν ξεπεράσει!

Ἡ σωτηρία, τέλος, δέν προέρχεται ἀπό τόν Χριστό, οὔτε προσφέρεται ἔξωθεν, κατά τό θρησκευτικό ὑπόβαθρο τῆς γιόγκα, ἀλλά ἔρχεται ἀπό μᾶς τούς ἴδιους, πηγάζει ἀπό μέσα μας, ἀρκεῖ νά ἐφαρμόσουμε κάποιες τεχνικές. Αὐτές δέν ἔχουν σκοπό νά θεραπεύσουν τήν ἐνοικοῦσα στό σῶμα ἁμαρτία, ὅπως ἡ Ὀρθόδοξη ἄσκηση, ἀλλά νά ἐξουδετερώσουν τό ἴδιο τό σῶμα. Σωτηρία δέν εἶναι ἡ διάσωση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ὅπως στούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, πού διατηροῦν ὅλα τά προσωπικά τους γνωρίσματα, ψυχικά καί σωματικά, ἀλλά ἡ ἐξαφάνιση καί ἡ διάλυσή του μέσα στήν ἀπρόσωπη θεότητα. Τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἀντιστρέφεται πλήρως! Συμπερασματικά, γιά τόν Χριστιανό ἡ γιόγκα εἶναι ἡ μέθοδος γιά νά χάσει ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχει: τήν πίστη του στόν Χριστό. 

Πηγή: http://sathanasoulias.blogspot.com, https://ellasnafs.blogspot.com

Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ: ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Το κόσμημα της του Χριστού εκκλησίας

Αρχιμ. Χριστόδουλος Αγγελόγλου, Πνευματικός και Λειτουργός του Ι. Ησυχαστηρίου «Παναγία, η Φοβερά Προστασία»

Στα χρόνια μας έφυγε από αυτή τη ζωή πλήθος Γερόντων, Επισκόπων, Ιερέων, Μοναχών. Όπως όλοι γνωρίζετε, σ’ αυτό το blog δεν αναφερθήκαμε στην εκδημία ουδενός από αυτούς. Σήμερα ο Κύριος ημών Ιησούς, έκρινε ότι στο πλαίσιο «γενικής συσκότισης» που έχει επιβάλει και μας αξίζει, έπρεπε να πάρει κοντά Του τον Πρωτοπρεσβύτερο Πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό· τώρα είναι που εξέλιπε κάθε λόγος και τη θέση του παίρνει το γεμάτο “παράπονο” κλάμα…

Σήμερα η Ελλαδική Εκκλησία απεκδύθη το κόσμημά της.

Σήμερα η Θεολογική Σχολή έχασε την ψυχή της Θεολογίας της και τον Καθηγητή της.

Σήμερα ο έγγαμος κλήρος έχασε το καύχημα και αγλάϊσμά του.

Σήμερα ο ελληνικός λαός έχασε έναν πραγματικό Πατέρα, ο οποίος τον γαλούχησε με την Αλήθεια του Πνεύματος, με τα νάματα της θεολογίας και με την πραγματική αγάπη για την ελληνοχριστιανική παράδοση.

Σήμερα ένα φως για την Ελλάδα, για την Εκκλησία, για την Οικουμένη, για όλους εμάς, έσβησε.

Ο ιερός κλήρος έχασε την προσωποποίηση της αρχοντιάς, της ειλικρίνειας, της ανιδιοτέλειας και της ευγένειας.

Σήμερα η Στρατευομένη Εκκλησία θρηνεί και η Θριαμβεύουσα αγάλλεται…

Πατέρα Γεώργιε, εύχου προς Κύριον υπέρ ημών. Είναι σίγουρο ότι εν Πνεύματι Θεού κατέστησες την Μνήμη σου Αιώνιον και παράδειγμα προς μίμηση.

https://aktines.blogspot.com

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ: «ΤΗΝ ΛΟΓΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΛΑΙΣ!»

«Τὴν λογιοσύνη νὰ τὴν κλαῖς!»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στὴν Ἐκκλησία μας ἔχουμε πλῆθος θεολόγων. Ὅλοι οἱ Μητροπολίτες εἶναι θεολόγοι, ὅλοι οἱ πρὸς ἀρχιερατείαν ὑποψήφιοι ἀρχιμανδρίτες εἶναι θεολόγοι καὶ ἕνα μεγάλο ποσοστὸ τῶν ἐφημερίων ἐπίσης.

Καὶ αὐτὸ μὲ τὴν πρώτη ματιὰ φαίνεται ὡς εὐλογία. Ἡ μακρόχρονη ὅμως ἐμπειρία τῶν μὴ θεολόγων κληρικῶν εἶναι ἀρνητική. Δὲν μποροῦν νὰ δικαιολογήσουν πολλὲς πράξεις τῶν θεολόγων καὶ μάλιστα τῶν μητροπολιτῶν, ποὺ ἡ φήμη τους κάποτε ξεπερνᾶ καὶ τὰ ὅρια τῆς πατρίδας μας.

Οἱ λόγιοι κληρικοὶ (ὑπάρχουν πάντα οἱ φωτεινὲς ἐξαιρέσεις) ἔχουν ἕνα κοινὸ γνώρισμα. Εἶναι φιλόδοξοι, μὲ μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ τὸ ὅποιο συγγραφικό τους ἔργο, καὶ πάντα στοχεύουν στὰ ὑψηλὰ ἀξιώματα. Γιὰ νὰ πετύχουν τὸ σκοπὸ τους ἀλλάζουν συνεχῶς τὶς ἀπόψεις τους καὶ προτείνουν ἀπίθανες λύσεις γιὰ τὰ διάφορα προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας, ἀνάλογα πάντα μὲ τὸ τί ἐπικρατεῖ, ἀλλὰ καὶ τί τοὺς συμφέρει. Οἱ «μεγάλοι» αὐτοὶ θεολόγοι παρακολουθοῦν τὰ γεγονότα, ἑλίσσονται συνεχῶς καὶ ἐκδηλώνονται μὲ τρόπο ποὺ ὡραιοποιεῖται ἡ προσωπική τους εἰκόνα, γιὰ νὰ ἐντυπωσιάζουν τοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνθρώπους τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, οἱ ὁποῖοι μάλιστα κάποια στιγμὴ μποροῦν νὰ τοὺς βοηθήσουν ὑπογείως, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴ βαθύτερη ἐπιθυμία τους, δηλαδὴ νὰ κατακτήσουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία.

Στοὺς λόγιους Μητροπολίτες οἱ μεταξύ τους σχέσεις εἶναι μονίμως διαταραγμένες. Δὲν λείπουν οἱ δημόσιες συγκρούσεις, γεγονὸς ποὺ ἀπογοητεύει τὸ λαό, γιατί τοὺς ἔχει σὲ μεγάλη ἐκτίμηση. Τελικά, οἱ σοφοὶ αὐτοὶ Μητροπολίτες ὠφελοῦν ἢ βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία; Βελτιώνουν τὸ ποιμαντικό της ἔργο, ὁδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἐνισχύουν τὴν πίστη τους στὸν οὐράνιο Πατέρα καὶ ἐνισχύουν τὴν ἐλπίδα τους στὴν οὐράνια βασιλεία; Συνήθως ὄχι. Εἶναι κοσμικοί, δὲν πολυασχολοῦνται μὲ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ νοῦς τους ἀπασχολεῖται μὲ ἐφήμερες ὑποθέσεις, μακριὰ ἀπὸ τὸ καθαρὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Πολλὲς φορὲς ἀφοσιώνονται τόσο πολὺ στὰ κοσμικὰ θέματα ποὺ γίνονται ἀγνώριστοι καὶ τοὺς ξεχνᾶ ὁ λαός. Εἶναι σὰν νὰ μὴ ὑπάρχουν. Νομίζεις ὅτι οἱ μητροπόλεις τους χηρεύουν! Τόση περιφρόνηση γιὰ τὴ μεγάλη τους πνευματικὴ ἀποστολή! Στὶς κοσμικὲς ὅμως ἐκδηλώσεις εἶναι πάντα παρόντες, συμφύρονται μὲ τοὺς διαφόρους ἄρχοντες τοῦ κόσμου καὶ συμπληρώνουν τὴν εἰκόνα τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας.

Ἡ κατάσταση ποὺ περιγράφουμε ἐπιδεινώνεται, ὅταν οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολίτες ἀναλαμβάνουν τὰ ἡνία τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας. Δὲν ἐργάζονται γιὰ κάτι τὸ οὐσιαστικὸ καὶ δὲν συμβάλλουν στὴ βελτίωση τῶν κακῶς ἐχόντων στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὶς ἐπίμονες μάλιστα προσωπικές τους ἀπόψεις ὁδηγοῦν τὰ προβλήματα σὲ ἀδιέξοδα, μὲ ἀποτέλεσμα τὰ προβλήματα νὰ πολλαπλασιάζονται ἀντὶ νὰ λύνονται καὶ νὰ ἐξαλείφονται.

Ἔχουμε παραδείγματα ἀρχιεπισκόπων, οἱ ὁποῖοι θορύβησαν ὅσο κατεῖχαν τὸ ἀξίωμα, χωρὶς τελικὰ νὰ δοῦμε πνευματικὴ καρποφορία, ἀλλὰ ἀντίθετα πλήγωσαν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ πλῆθος τῶν σκανδάλων ποὺ ἐμφανίστηκαν στὴν αὐλὴ τους χωρὶς νὰ ἀντιδροῦν οἱ ἴδιοι. Ἀντίθετα, συγκάλυπταν τοὺς σκανδαλοποιούς καὶ δημιουργοῦσαν πολλὲς ὑποψίες καὶ γιὰ τὸ πρόσωπό τους.

Καὶ τὸ συμπέρασμα: Ἡ θεολογικὴ γνώση δὲν εἶναι τὸ σωσίβιο τῆς σωτηρίας, οὔτε τὰ ἀποτελεσματικότερο μέσο γιὰ τὴν ἐπιτυχία τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ συμβαίνει, γιατί λείπει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ταπείνωση. Λείπουν δηλαδὴ οἱ ἀναγκαῖες προϋποθέσεις, γιὰ νὰ ἀποφεύγονται τὰ πνευματικὰ ναυάγια.

Ορθόδοξος Τύπος

http://thriskeftika.blogspot.com

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Άρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου

Ο Οίκουμενισμός χωρίς μάσκα

‘Από τήν διαφωτιστικήν καί άξιόλογον προσφοράν τού άειμνήστου άγωνιστοϋ Κληρικοϋ πατρός Χαραλ. Βασιλοπούλου «Ο ΟΙκουμενισμός χωρίς μάσκα», βιβλίον Ιδιαίτερα έπίκαιρον εις τάς πονηρά ς ήμέρας μας, φιλοξενούμε μόνον τήν είσαγωγήν καί τό τελευταϊον Κεφάλαιον τού βιβλίου πρός ένημέρωσιν καί άφύπνισιν καί τών εύσεβών .

Τί είναι Οίκουμενισμός

Καί τώρα θά έρωτήσης, άναγνώστα, τί είναι ό Οικουμενισμός; Ποιό είναι τό «πιστεύω» τού Οίκουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί έπιδιώκει καί τί μέσα χρησιμοποιεί;Στά σοβαρά αύτά έρωτήματα θά σού δοθή άπάντησις, διά τού παρόντος βιβλίου.

Θά πρέπει όμως, προηγουμένως καί άπό τήν άρχή, νά ξεκαθαρίσωμε κάπως τά πράγματα, ώστε νά γνωρίζης περί τίνος άκριβώς πρόκειται. Πρέπει νά βρίσκεσαι άπό τήν άρχή στό κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε νά μπορέσης εύκολα νά παρακολουθήσης έπειτα, βήμα πρός βήμα, όλες τις συγκλονιστικές άποκαλύψεις τού όλεθρίου σκοπού, πού έπιδιώκει καί τών καταχθονίων καί σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οίκουμενισμός.

‘Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιον τού Διεθνούς Σιωνισμού καί έχει ώς μοναδικόν σκοπόν τήν πολιτικήν Καί θρησκευτικήν Κατάκτησιν τής Οίκουμένης! Στά μάτια όμως τού Κόσμου φαίνεται, ότι ό Οίκουμενισμός είναι Κίνημα παγκόσμιον, διά τήν πολιτικήν, οίκονομικήν καί τήν θρησκευτικήν ένωσιν τής άνθρωπότητος.

‘Εκ πρώτης, βεβαίως, όψεως, διά τούς άγνοούντας τά πράγματα, ό σκοπός αύτός τής ένώσεως τής άνθρωπότητος φαίνεται καλός καί ώφέλιμος. Καί τούτο, διότι στόν Οίκουμενισμό έπιφανειακά κυριαρχεί τό σύνθημα τής ειρήνης, πού τό λαχταρούν όλοι. Κυριαρχεί τό σύνθημα τής ένότητος, Πού τό θέλουν οι πάντες.

Μιλούν άκόμη κατά κόρον γιά άγάπη. Καί Ποιός δέν τήν Θέλει τήν άγάπη! ‘Αλλά ή άγάπη τού Οίκουμενισμού είναι άπάτη. Δέν ξεκινά άπό τόν πόνο γιά τόν συνάνθρωπο, όπως τόν έδίδαξε ό Χριστός, άλλά άπό τό μϊσος, τήν ίποκρισία καί τό ψέμμα, διά τήν ύποταγήν τών πάντων.

Γι’ αύτό, ένώ άκοϋμε νά μιλούν γιά ένότητα, γιά εΙρήνη, γιά άγάπη, γιά συνεργασία οικονομική καί κοινό νόμισμα, έν τούτοις βλέπομε άπό τήν άλλη μεριά τήν έντασι, τήν όξυνσι, τήν καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων καί μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα γιά τήν καταβαράθρωσι καί έξαφάνισι τών μικρών καί άδυνάτων Κρατών.

‘Αλλά δέν θά έπεκταθούμε έδώ περισσότερο, γιά τήν σατανική άλυσίδα τών σκοτεινών δυνάμεων, πού προπαρασκευάζουν μυστικά τήν καταστροφή τών ‘Εθνών καί Ιδιαίτερα τών ‘Ορθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. αύτό άς τό έξετάσουν άλλοι άρμοδιώτεροι καί άς λάβουν τά μέτρα τους. εμέϊς, έδώ, Θά σταθούμε μόνον στόν Θρησκευτικό Οίκουμενισμό.

Τί είναι ό σημερινός θρησκευτικός Οίκουμενισμός!

‘Ο θρησκευτικός Οίκουμενισμός τής σήμερον είναι Κίνησις, διά τήν ένωσιν τών αίρετικών Όμολογιών τής Δύσεως μετά τής ‘Ορθοδοξίας κατ’ άρχάς καί εΙς δεύτερον στάδιον διά τήν ένωσιν όλων τών θρησκειών εις ένα τερατώδες κατσκεύασμα, εΙς μίαν Πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχε νά έξαφανίση, μέσα σ’ αύτό τό χωνευτήρι, τόν Χριστιανισμόν καί ιδίως τήν Όρθοδοξίαν, πού κατέχει τήν Άλήθειαν. Σκοπεύει δέ εις τήν τελική φάσι τού σκοτεινού του σχεδίου νά άντικαταστήση τήν λατρεία τού ένός Θεού, μέ τήν λατρεία τού Σατανά!

Αύτό φαίνεται έκ πρώτης όψεως άπίστευτο. Καί όμως, αύτό κυρίως έπιδιώκει ό πολυδαίδαλος μηχανισμός τής Οικουμενικής Κινήσεως, διά τήν δραστηριότητα τής όποιας τόσον συχνά άκούμε στις ήμέρες μας νά γίνεται λόγος.‘Ο Οίκουμενισμός, όπως άποδεικνϋεται άπό στοιχεϊα σοβαρά καί άδιάσειστα, πού θά διαβάσης, άναγνώστα, στή συνέχεια, εΙναι ένα σατανικό κατασκεύασμα τών σκοτεινών Δυνάμεων. Είναι μιά μεγάλη, φοβερή καί τρομερή αίρεσις ή μάλλον παναίρεσις. Είναι μία σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών καί παραδόσεων σέ μιά τραγελαφική ένότητα.

Είναι μία δολία πλάνη, καταστρωμένη μέ σατανικό σχέδιο, ή δποία ύποστηρίζει, ότι πουθενά δέν ύπάρχει ή μοναδική, ή άπόλυτος, ή ένιαία ‘Αλήθεια. Ούτε καί στήν ‘Ορθοδοξία!

“Ετσι ό Οίκουμενισμός καταντά ένα τέρας, πού καταβροχθίζει τά πάντα. Καταντά ένα καμίνι, πού προσπαθέϊ νά χωνέψη καί συγκεράση όλες τίς θρησκεϊες. Είναι ένας νεώτερος αίρετικός Συγκρητισμός, πού ύπόσχεται νά λύση όλα Τά Προβλήματα! ‘Ο δέ Θεός γιά τόν Οίκουμενισμό, εΙναι ένας άόριστος Θεός, πού δέχεται έξ ίσου τήν λατρείαν όλων τών θρησκειών.

Γιά τόν Οίκουμενισμό δέν ύπάρχει προσωπικός Θεός. ‘Ο Οίκουμενισμός δέν πιστεύει τίποτε, άλλά καί τίποτε δέν άπορρίπτει στό άνακάτεμα καί στή νέα σύνθεσι τής θρησκείας, τήν όποίαν έπιδιώκει νά κατασκευάση. Δέν ύπάρχουν γιά τόν Οικουμενισμό Θρησκείες καί Πατρίδες. Μέ τρόπο έπιδέξιο καί δήθεν γιά λόγους ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα τό σύνθημα: «Κάτω τά σύνορα!!».

“Ολα, λοιπόν συνθλίβονται, άφομοιώνονται καί έξαφανίζονται στό άβυσσαλέο στόμα τού Οίκουμενισμού.

‘Ο Οίκουμενισμός είναι μιά φοβερή λαίλαψ, πού προετοιμάζεται νά ξεθεμελιώση, όπως φαντάζεται, τήν «Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν» τού Χριστού. Είναι άγριος τυφών τών δυνάμεων τού σκότους, πού συγκεντρώνει τήν καταστροφική του μανία έναντίον κυρίως τής ‘Ορθοδοξίας, μέ τόν σκοτεινό του πόθο νά τήν έκμηδενίση καί νά τήν άφανίση.

Καί τούτο, διότι γνωρίζει, ότι μόνη ή ‘Ορθοδοξία κρατέϊ άνόθευτη τήν ‘Αλήθεια καί Μόνη αύτή μπορει νά σώση τόν άνθρωπο. «Τις πέτρες τίς πετούν στις καρυδιές, πού έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ό Κολοκοτρώνης.

“Ετσι καί ό Οικουμενισμός χτυπα τήν ‘Ορθοδοξία, διότι αύτή έχει άξια, κατέχει τόν θησαυρόν τής ‘Αληθείας.

‘Αλλά, ένώ είναι τόσον τρομερά τά σχέδια τού Οίκουμενισμού, έν τούτοις τά κρύβει έπιμελέστατα κάτω άπό ένα άριστοτεχνικό μανδύα άθωότητος. “Ολα προχωρούν μέ μελέτη, μέ σύστημα, μέ όργάνωσι.

‘Ο Οίκουμενισμός, σήμερα, είναι ή έξέλιξις τού φοβερούσχεδίου τών όργάνων τού Σατανά στό πιό κρίσιμο σημείο.Μέ τόν Οίκουμενισμό, χτυπούν σήμερα, μέ ολας των τάς δυνάμεις, τήν ‘Εκκλησία τού Χριστού σί άσπονδοι καί δόλιοι έχθροί της. Σκοτεινές δυνάμεις καί άόρατα έπιτελεία έχουν συγκεντρώσει τά πυρά τους στό σκοπό αύτό. Πόλεμος γίνεται. Καί πόλεμος μεγάλος, πού δυστυχώς οί πολλοί δέν τόν έχουν κάν πάρει είδησι.

“Ολοι οί έχθροί τού Χριστού, ένωμένοι κάτω άπό ένα άόρατο έπιτελείο, πού κρύβεται Πίσω άπό ώραίες λέξεις, σοβαροφανείς όργανισμούς καί ένωτικά συνθήματα άπάτης, δουλεύουν ήμέρα καί νύχτα, γιά νά άφανίσουν τήν Άγίαν Του Έκκλησία, νά νοθεύσουν τήν ‘Αλήθεια, πού μάς άπεκάλυψε ό Θεάνθρωπος καί νά ματαιώσουν έτσι τήν σωτηρία τού άνθρώπου,νά βάλουν δέ στή θέσι τού Χριστού, ώς άρχηγό τού κόσμου,τόν διάβολο «ώστε ατόν εις τόν Ναόν τού Θεού ώς Θεόν καθίσαι άποδεικνύντα έαυτόν, ότι έστί Θεός» (Β’ Θεσ. β’ 4).

Αι δυνάμεις τού σκότους έθεσαν τελευταίως σέ ένέργεια όλα τά μέσα, γιά νά μπορέσουν νά ξεθεμελιώσουν τήν Έκκλησία τού Χριστού. Γενική, λοιπόν, έπίθεσι έπιχειρούν έναντίον τής ‘Εκκλησίας έφ’ όλων τών μετώπων κάτω άπό τήν άθώα έπωνυμία τού Οίκουμενισμού.

‘Ο Οίκουμενισμός, μέ λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν καί θρησκευτικόν, μέ σκοπόν τήν υποταγήν τής άνθρωπότητος κάτω άπό μίαν παγκόσμιον Κυβέρνησιν... καί τήν ένωσιν όλων τών Θρησκειών εις μίαν Πανθρησκείαν, ώστε νά έξαφανισθή ό Χριστιανισμός, νά έξαφανισθή ή σώζουσα Όρθόδοξος πίστις καί νά λατρεύεται στό τέλος, άντί τού άληθινού Θεού, ό Σατανάς!

Τό καθήκον τών Έλλήνων

Τί πρέπει νά κάνωμε τώρα έμεϊς οΙ “Ελληνες έναντίον αύτών τών ζοφερών σχεδίων τού Οίκουμενισμού; Εχομε Ιερό καθήκον καί έπιτακτική ύποχρέωσι νά κρατήσωμε άκηλίδωτη τήν Όρθόδοξον Πίστιν μας άπό τούς πνιγηρούς άνέμους τών Οίκουμενιστών. ‘Εχομε Ιερό χρέος νά άγωνισθούμε ύπέρ τής ‘Εκκλησίας μας. Διότι δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε, ότι ή ‘Ορθοδοξία είναι τό κέντρον καί ή ούσία της δυνάμεως τού ‘Ελληνικού ‘Εθνους. ‘Η ‘Ορθοδοξία είναι ή Πανίσχυρη σπονδυλική στήλη τού Γένους μας.

Τό Έλληνικόν ‘Έθνος μέ τήν ‘Ορθοδοξία έμεγαλούργησε,έθριάμβευσε καί έφθασε στόν κολοφώνα τής δόξης. Μέ τήν πίστι στήν ‘Ορθόδοξο ‘Εκκλησία καί μέ τήν δύναμί της άποτίναξε βαρβαρικούς ζυγούς, συνέτριψε ύπερφιάλους, σκληρούς τυράννους καί άπέκτησε τόν ζείδωρο τής ‘Ελευθερίας άνεμο.

‘Ισχύς, δύναμις καί κραταίωμα τής Φυλής μας εΙναι ή Άγία μας ‘Εκκλησία. Μέ αύτήν ζή ό Λαός μας. Μέ αύτήν άναπνέει καί γιγαντούται. Δέν θά ύπήρχε σήμερα τό ‘Ελληνικό ‘Εθνος, έάν δέν ήταν βαθειά ριζωμένο στήν άσάλευτη Όρθοδοξία. ‘Εάν όμως άπομακρυνθή άπό τούς κρουνούς τής θείας δυνάμεώς της, θά άφανισθή...

Στόν άφανισμό αύτό μάς όδηγεί ό σημερινός Οίκουμενισμός, ό όποιος προσπαθει νά άποκόψη τις ρίζες τής Φυλής μας άπό τήν Ζωοδότειρα ‘Ορθοδοξία.

Τό πρώτο, λοιπόν, καθήκον ήμών τών ‘Ελλήνων είναι ν’ άντιτάξωμε πείσμονα άντίστασι στόν θανάσιμον τούτον έχθρόν. Καθήκον όλων μας είναι νά άρνηθούμε τήν είδωλολατρεία, πού εισάγει ό Οίκουμενισμός. Νά μήν έπιτρέψωμε στούς προσηλυτιστάς έχθρούς τής πίστεώς μας νά καταδολιεύουν τήν θρησκευτική καί έθνική μας ένότητα. Καθήκον μέγα καί εύθύνη μοναδική έχομε, νά διαδώσωμε παντού τήν Όρθοδοξία. Καλούμεθα, σήμερα, ν’ άναλάβωμε τήν έκπλήρωσι τής υψίστης άποστολής μας, πού είναι νά φέρωμε τό άληθές μήνυμα τής έν Χριστώ άπολυτρώσεως καί άποκαλύψεως στήν σύγχρονη άνθρωπότητα.

Νά γίνωμε φωτοδότες τού άνεσπέρου φωτός τού Κυρίου σ’ έκείνους πού.έχουν έγκλωβισθή στό έρεβος τής αίρέσεως καί σ’ όλους όσους δηλητηριάζει ή Λερναία “Υδρα τού Οίκουμενισμού.

Πρέπει, έμεϊς σί “Ελληνες, νά έχωμε πάντα στό νού μας, ότι ή Θεία Πρόνοια μάς διάλεξε γιά αύτήν τήν Οίκουμενική άποστολή, τής έπανόδου στήν ‘Ορθοδοξία τών άποσχισθέντων έξ Αυτής. Καί άλλοίμονό μας άν, άντί αύτού, αύτοκτονήσωμε μέσα στήν άθεία τού σημερινού Οικουμενισμού! Τό καθήκον τών ‘Ελλήνων είναι νά διαφυλάξουν τήν θεία, τήν μεγάλη, τήν ‘Ιερή Παρακαταθήκη τής Παραδόσεως, άμίαντη, άφθαρτη, άπαραχάρακτη. Κάθε Όρθόδοξος “Ελλην καλείται νά προτάξη τήν άδάμαστη καί άκαταγώνιστη δύναμι τής πίστεώς μας έναντίον τών ύπούλων έχθρών τής ‘Ορθοδοξίας, οι όποίοι μάχονται νά διαστρέψουν τήν ‘Αλήθεια τής Έκκλησίας μας. Κάθε “Ελλην καλείται νά προασπίση τήν πίστιν του, άγωνιζόμενος έναντίον έκείνων, Πού έπιδιώκουν τήν κατάλυσι καί τήν κατάργησι τής ‘Ιεράς Παραδόσεως καί τού Δόγματος τής ‘Αγίας μας ‘Εκκλησίας, μέ αίτιολογικά δόλια καί πλημμυρισμένα άπό άμαρτία.

“Ολοι οι “Ελληνες καλούνται νά όρθώσουν άνάστημα έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάργησι τών ‘Ιερών Κανόνων έν όνόματι μιάς άμαρτωλής άνακαινίσεως καί άναγεννήσεως τής ‘Εκκλησίας. Οι ‘Ορθόδοξοι Χριστιανοί τής Πατρίδος μας καλούνται νά βροντοφωνάζουν όχι! στούς δολιοφθορείς τής άγιας μας Πίστεως καί τής Πατρίδος, ώ όποίοι συνεργάζονται μέ τόν χριστιανομάχο Οίκουμενισμό. Καθήκον ήμών τών ‘Ελλήνων είναι νά ζούμε μέσα στήν ζωογόνο Πνοή τής ‘Ορθοδοξίας, σύμφωνα μέ τόν Νόμον τού Θεού, χωρίς νά ξεφεύγουμε, ούτε κεραία άπό τά άπαραχάρακτα όρια τής ‘Εκκλησίας. Νά καταγγέλωμε άκόμη τούς έχθρούς τής ‘Εκκλησίας. Νά έπισημαίνωμε τις φθοροποιές ξενοκίνητες δυνάμεις τού σκότους, άρνούμενοι διάλογο μέ τόν άθεο Οίκουμενισμό.

Καί όταν θά παλεύωμε γιά τήν πίστι μας έναντίον Σιωνιστών, Μασώνων, Χιλιαστών, Παπικών, Προτεσταντών, άθέων νά ένθυμούμεθα μέ Ιερό ρίγος, ότι τό “Αγιον καί Ίερόν Εύαγγέλιον έγράφη εις τήν ‘Ελληνική γλώσσα. Αι Οίκουμενικαί Σύνοδοι συνεκροτήθησαν όλες σέ έλληνικό έδαφος καί τά Δόγματα διετυπώθησαν Έλληνιστί.

Νά ένθυμούμεθα, ότι τό Έλληνικόν “Εθνος έδωσε γιγάντια άναστήματα πίστεως: “Ελληνες ήσαν οί μεγάλοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τής Οίκουμένης. “Ελληνες ήσαν σί περισσότεροι “Αγιοι Μάρτυρες, ‘Οσιοι, ‘Ομολογηταί καί έγκρατευταί.

Ή ‘Ελλάς έκράτησε άνόθευτη τήν ‘Ιερά Παράδοσι καί τήν ‘Ορθοδοξία. Τό Έλληνικόν “Εθνος έστειλε τούς Ίεραποστόλους στήν ‘Ανατολή, στήν Δύσι, στό Νότο καί στό Βορρά καί διέδωσε τήν Πίστιν τού Χριστού στήν ‘Ασία, στήν Εύρώπη καί στήν ‘Αφρική. Μετελαμπάδευσε τό Φώς τού Χριστού στους Σλαύους τού Βορρά. Δέν ύπάρχει μεγαλυτέρα δύναμις, γιά τό ‘Ελληνικό “Εθνος, άπό τήν εύλογία αύτή τού Θεού.Διά τούτο πάς “Ελλην πρέπει νά έπαγρυπνή καί νά μάχεται μέ όλας του τάς δυνάμεις, γιά τήν ‘Ορθοδοξία. Νά κτυπά άνελέητα τις ύπουλες προπαγάνδες καί τίς αίρέσεις, πού φέκαρουν διαιρέσεις καί διχασμόν τού ‘Εθνους.

Προσοχή προπαντός άπό τούς καταχθονίους Οικουμενιόλια στάς. Οι Οικουμενισταί είναι έχθροί τής Πατρίδος, χειρότεροι άπό κάθε άλλον έχθρόν καί θά πρέπει νά τεθούν έκτός Νόμου τώρα, προτού, αύριον, νά είναι άργά. Διότι, τό τονίζομεν, χάνοντας τήν Άγίαν Όρθοδοξίαν μας δέν είναι δυνατόν νά ύπάρξωμε πλέον ούτε ώς “Εθνος Έλληνικόν, ούτε ώς Λαός ‘Ελληνικός.

Σύσσωμοι οι ‘Ορθόδοξοι Χριστιανοί διακηρύττομε τήν πίστι μας εΙς τήν Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν. Δηλούμεν δέ μέ ιερή συγκίνησι, ότι τήν άγιωτάτήν την τού Χριστού Έκκλησίαν μας θά κρατήσωμε άμετακίνητη καί τήν Όρθόδοξον Πίστι άπαραχάρακτη, όπως μάς τήν παρέδωσεν ό Κύριος καί οΙ ‘Απόστολοι. Θά μείνωμε μέχρι θανάτου σταθεροί στήν ‘Εκκλησία τού Χριστού, τής όποίας «καί πύλαι ‘Αδου ού κατισχύσουσιν» (Ματθ. ΙΣΤ’ 18). Δέν θά άφήσωμε τήν ‘Ορθοδοξία μας νά τήν βεβηλώση ό έπάρατος Οίκουμενισμός. Βροντοφωνούμε δέ πρός όλας τάς κατευθύνσεις, όιωνι- πως οι Πατέρες μας:

«Αύτη η Πίστις τών ‘Αποστόλων.

Αϋτη ή Πίστις τών Πατέρων.

Αϋτη ή Πίστις τών ‘Ορθοδόξων.

Αύτη ή Πίστις τήν Οίκουμένην έστήριξεν».

(‘Από τό βιβλίον «‘Ο Οίκουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε’, ‘Αθήναι 1988).

http://aktines.blogspot.com

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ: ΝΑΥΑΓΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ!

Ναυάγια εἰς τὴν Ἐκκλησίαν

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Μέλη του "ΚΑΙΡΟΥ" στον Αρχιεπίσκοπο - 24.09.2019

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δημιουργοῦν πολλὰ προβλήματα στοὺς πιστοὺς ἀνθρώπους, παρόλο ποὺ τὸ πρῶτο αὐτοαποκαλεῖται «Μητέρα Ἐκκλησία» καὶ ἡ δεύτερη ἀποδέχεται τὸν χαρακτηρισμὸ «θυγατέρα».

Ἡ πραγματικότητα ἀποδεικνύει ὅτι ἡ «Μητέρα Ἐκκλησία» δὲν ἔχει στοργὴ πρὸς τὴν «θυγατέρα», ὅταν μιλάει γιὰ Νέες Χῶρες, γιὰ ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, γιὰ πατριαρχικὲς ἐπαρχίες στὰ Δωδεκάνησα καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ γιὰ σταυροπηγιακὲς μονὲς στὴν Ἑλλάδα, γιὰ τὶς ὁποῖες ποτὲ δὲν ἔχει ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τὴν συντήρησή τους. Καὶ ἀπαιτεῖ ὅλοι νὰ ἔχουμε δουλικὸ φρόνημα ἀπέναντί του καὶ νὰ συμφωνοῦμε ἀπερισκέπτως σὲ ὅ,τι προκλητικὸ ἀποφασίζει, περιφρονώντας τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες της. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ τὸ οὐκρανικὸ θέμα, στὰ ὁποῖα πρωτοστατεῖ ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος. Καὶ στὰ δύο ἔχει πλήρη ἀποτυχία, ὅπως συνέβη καὶ μὲ τὴν Σύνοδο στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης. Δέν ἐπιθυμῶ νὰ ἀσχοληθῶ περισσότερο μὲ τὸν Πατριάρχη τοῦ Γένους (ποιοῦ Γένους, τοῦ παλαιοῦ ἢ τοῦ νέου;) οὔτε καὶ νὰ ἐκδηλώσω σεβασμὸ σὲ οἰκουμενιστὲς καὶ γενικὰ σὲ ὑψηλόβαθμους κληρικούς, ποὺ ἔχουν παπικὸ φρόνημα, ἐνῷ ἀνήκουν στὴν Ὀρθοδοξία!

Στὴν πρόσφατη Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀποδείχτηκε ὅτι ἀπουσιάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ οἱ ἀποφάσεις εἶναι ἕτοιμες ἀπὸ καιρό. Ἁπλῶς καλοῦνται οἱ Ἱεράρχες νὰ ὑπογράψουν, χωρὶς νὰ λαμβάνονται οἱ ἀπόψεις ἐκείνων ποὺ διαφωνοῦν καὶ εἶναι πάντα ἐλάχιστοι. Στὴν πραγματικότητα δὲν λειτουργεῖ τὸ συνοδικὸ σύστημα, γιὰ τὸ ὁποῖο καυχῶνται οἱ Ἱεράρχες, ἀλλὰ ποτὲ δὲν ἀγωνίζονται νὰ τὸ ἐφαρμόσουν. Δέχονται τὶς ἀποφάσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῶν συνεργατῶν του, δείχνουν ἀρρωστημένη ὑπακοή, τοὺς λείπει ἡ ἀρετὴ τῆς παρρησίας καὶ φοβοῦνται ἀκόμα καὶ τὴ σκιά τους. Τοὺς χρησιμοποιεῖ μὲ τρόπο ἀπαράδεκτο ὁ Πρῶτος, ὁ ὁποῖος πάρα πολλὲς φορὲς ἐνεργεῖ μὲ τρόπο ποὺ προκαλεῖ καὶ σκανδαλίζει. Σημειώνουμε τρεῖς χτυπητὲς περιπτώσεις, ποὺ οἱ ἀποτυχίες ἦταν κραυγαλέες καὶ προκλητικές.

Ὅταν συνέρχεται ἡ Ἱεραρχία γιὰ ἐκλογὴ νέων Ἐπισκόπων, οἱ πιστοὶ ἄνθρωποι ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὸ κατάντημα. Τὰ ὀνόματα τῶν ὑποψηφίων εἶναι γνωστὰ ἀπὸ τότε ποὺ ἐκοιμήθησαν οἱ Μητροπολίτες, κάποτε καὶ πρὸ τῆς κοιμήσεώς τους. Ἐπιλέγει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, δίνει τὴ γραμμὴ καὶ οἱ συνοδικοὶ ἀκολουθοῦν τὸν μεγάλο οἰακοστρόφο! Ἔτσι ὅπως πᾶμε καὶ τοὺς νεωκόρους τῶν ἐνοριακῶν ναῶν θὰ τοὺς ἐκλέγει καὶ θὰ τοὺς διορίζει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Καί ὕστερα διερωτώμεθα, γιατί πολλοὶ Μητροπολίτες εἶναι ἀνάξιοι τῆς ὑψηλῆς τους ἀποστολῆς ἢ γιατί ἀσχολοῦνται μὲ ἀλλότρια ἔργα ποὺ ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἐν Χριστῷ ζωή, τὴν ὁποία πρέπει οἱ ἴδιοι νὰ ἀκολουθοῦν καὶ τὸ ποίμνιο νὰ παραδειγματίζεται ἀπ’ αὐτούς.

Στὴν πρόσφατη Ἱεραρχία ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐξέλεξε τὸν πρωτοσύγκελλό του γιὰ ἐπίσκοπο μεγάλης Μητροπόλεως, δέχθηκε ἐπίσης τὴν ἐπιστολὴ – ἐπιθυμία ἑνὸς μεγάλου (κατὰ κόσμον σοφοῦ) Μητροπολίτου τῆς Ἀττικῆς νὰ ἐκλεγεῖ καὶ ὁ δικός του πρωτοσύγκελλος, ὅπως καὶ τὴν ὑπόδειξη ἑνὸς παραιτηθέντος Μητροπολίτου νὰ ἐκλεγεῖ στὴ θέση του συνεργάτης του. Καὶ τὰ τρία πρόσωπα τὰ γνωρίζαμε. Δὲν περιμέναμε τὴν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐκλογή τους! Καὶ ἀπορεῖ ὁ ἁπλὸς πιστὸς καὶ λέει: «Γιατί πηγαίνουν οἱ Δεσποτάδες στὴν Ἀθήνα γιὰ ἐκλογές; Γιατί πηγαίνουν, ἀφοῦ ἡ ἐκλογὴ ἔγινε πρὸ πολλοῦ;».

Ἕνας εὐαίσθητος καὶ ἁπλὸς Ἀρχιεπίσκοπος ποτὲ δὲν θὰ ἐνεργοῦσε μὲ αὐτὸν τὸν ἀντισυνοδικὸ τρόπο. Ἀλλὰ τί νὰ πεῖ κανείς; Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπαράδεκτη παράδοση στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος!

Ἕνα ἄλλο παράδειγμα τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς ἀποτυχίας. Τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα τὸ ὑποβάθμισαν καὶ στὴν οὐσία τὸ κατήργησαν οἱ στενότατοι συνεργάτες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου παρὰ τὶς κραυγὲς ἀγωνίας ποὺ ἀκούγονταν ἀπὸ τὸ λαό. Δυστυχῶς συμφωνοῦσε- καὶ συμφωνεῖ -μὲ τοὺς συγκεκριμένους ἄσοφους κατὰ Θεὸν θεολόγους! Γι’ αὐτὸ καὶ τοὺς ἄφηνε ἥσυχους νὰ συνεχίζουν τὸ ὀλέθριο ἔργο τους.

Ἰδιαίτερη θλίψη προκάλεσε ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου (δὲν γράφω τῆς Ἱεραρχίας, γιατί δὲν λειτουργεῖ τὸ συνοδικὸ σύστημα) νὰ ἀκολουθήσει τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος προκάλεσε μεγάλο σχίσμα στὴν Ὀρθοδοξία μὲ τὸ νὰ ἀναμειχθεῖ στὸ θέμα τῆς Οὐκρανίας καὶ νὰ πρωτοσταστήσει στὴν αὐτοκεφαλία της, ὑπηρετώντας σκοπιμότητες. Ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συμμετέχει στὸ πνευματικὸ ἔγκλημα καὶ λαμβάνει βαρύτατες εὐθύνες ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ ἄλλες αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, τὸ ἔκανε πρώτη ἡ «θυγατέρα» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, φοβούμενη μήπως τὴν τιμωρήσει ἡ στοργικὴ «Μητέρα»!

Δυστυχῶς, στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχουμε πολλὰ ναυάγια ἀπὸ ὑπαιτιότητα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, χωρὶς ὅμως νὰ ὑπάρχουν ναυαγοσῶστες, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε σὲ κάτι καλύτερο. Ἀλίμονο!

Ορθόδοξος Τύπος

https://thriskeftika.blogspot.com

Π. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ : ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας μέσῳ τῶν συλλείτουργων καί τῆς μνημονεύσεως ἔχει τραγικότατες πρακτικές συνέπειες.    

Θίγεται πλέον βάναυσα ἡ περί μυστηρίων διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, διότι οἱ ἀπαρτίζοντες τήν νέα ψευδοεκκλησία τῆς Οὐκρανίας σχισματικοί, ἀχειροτόνητοι, αὐτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι καί ἀφορισμένοι δέν ἔχουν Χάρι, ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια.

Εἰδικότερα, ὅταν Ἱεράρχες ἐπιτρέπουν στούς σχισματικούς ψευδοκληρικούς νά προΐστανται καί νά προεξάρχουν στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας στίς Μητροπόλεις τους, ἐγείρονται μεγάλα ζητήματα, ὅπως, ἄν ὄντως ἔχει τελεσθεῖ ἔγκυρη Θεία Λειτουργία, ἄν ὄντως ἔχουν μεταβληθεῖ ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καί ἄν οἱ πιστοί μεταλαμβάνουν ὄντως Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Δυστυχῶς, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική, διότι οἱ σχισματικοί, ὄντες ἐκτός Ἐκκλησίας, δέν εἶναι κανονικοί κληρικοί, δέν κατέχουν τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν ἔχουν ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια. Ἑπομένως, ἡ Θεία Λειτουργία, πού τελοῦν, εἶναι ἄκυρη. Ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος δέν μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅσες φορές κι ἄν ποῦν τά λόγια τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά τήν μεταβολή τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ πιστοί κοινωνοῦν μόνο ἄρτο καί οἴνο, καί ὄχι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται μόνον ἐξωτερικῶς καί φαινομενικῶς καί ὄχι κατά τήν οὐσία, διότι δέν κατέρχεται ἡ τελειωτική Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Στίς παραπάνω περιπτώσεις φυσικά ἰσχύουν οἱ Ἱεροί Κανόνες, ὅπως ὁ 10ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού λέγει : «Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ, κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω»[1][1], ὁ 11ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού λέγει : «Εἴ τις καθηρημένῳ, Κληρικός ὤν, Κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καί αὐτός»[1][2], ὁ 45ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τόν ὁποῖο ἑρμηνεύοντας ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, λέγει : «…ὅποιος μέ τούς ἀφορισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιοῦτοι εἶναι οἱ αἱρετικοί), πρέπει νά συναφορίζεται καί αὐτός κατά τόν Ι΄ των αὐτῶν Ἀποστόλων. Εἰ δέ καί ἐσυγχώρησεν εἰς τούς αἱρετικούς αὐτούς νά ἐνεργήσουν κανένα λειτούργημα, ὡσάν Κληρικοί, ἄς καθαίρηται, ἐπειδή ὅποιος Κληρικός συλλειτουργήσει μέ καθηρημένους (καθώς τοιοῦτοι εἶναι οἱ αἱρετικοί κατά τόν Β΄ καί Δ΄ Κανόνα τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου) συγκαθαιρεῖται καί αὐτός κατά τόν ΙΑ΄ των Ἀποστόλων»[1][3], ὁ 2ος τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Τοπικῆς Συνόδου, ἀναγνωρισμένης ἀπο Οἰκουμενικές, πού λέγει : «ὁ κοινωνών ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται»[1][4] καί ἄλλοι συμφωνοῦντες Κανόνες.  

Τέτοια περιστατικά δυστυχῶς συνέβησαν πρόσφατα καί πολύ φοβόμαστε ὅτι θά ἐνταθοῦν ἀκόμη περισσότερο στό μέλλον μετά τήν ἀναγνώριση τῆς νέας σχισματικῆς Οὐκρανικῆς ψευδοεκκλησίας καί τοῦ ἐπικεφαλῆς της σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Ἐπιφανίου ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας. Ἄς ἀναφέρουμε μερικά.

α) Τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 20-10-2019, στόν Ἑλληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Νέας Ὑόρκης, τελέστηκε ἀρχιερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας Ἐπιφανίου καί συλλειτουργούντων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου καί Μητροπολιτῶν τῆς Ἀμερικῆς. Ἐπιπλέον ἔγινε καί μία χειροτονία εἰς διάκονον[1][5].

β) Τό Σάββατο, 26-10-2019, ὁ σχισματικός ψευδεπίσκοπος Ὀλβίας Ἐπιφάνιος τῆς νέας ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἱερούργησε στόν Ἱ. Ν. Ἁγίου Δημητρίου Βόλου, κατόπιν ἀδείας τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου[1][6].

γ) Δύο Οὐκρανοί ψευδεπίσκοποι, ὁ Περεγιασλάβ Ἀλέξανδρος καί ὁ Βίννιτσα Συμεών τῆς νέας ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας μαζί μέ ψευδοϊερεῖς καί λαϊκούς, πραγματοποίησαν τό πρῶτο μεγάλο προσκύνημα στόν Ἑλλαδικό χῶρο ἀπό τίς 9 ἕως τίς 15 Νοεμβρίου 2019. Στίς 11 Νοεμβρίου λειτούργησαν μόνοι τους στό Προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου Εὐβοίας, κατόπιν ἀδείας τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου[1][7]. Στίς 12 Νοεμβρίου λειτούργησαν στό Μοναστήρι τοῦ Τρικόρφου Φωκίδος, συλλειτουργούντων τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Φωκίδος Θεοκτίστου καί τοῦ Πρωτοσυγκέλλου - Ἡγουμένου Ἀρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη[1][8]. Στίς 15 Νοεμβρίου λειτούργησαν στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Μαρίνης Ἠλιουπόλεως, προσκεκλημένοι τοῦ ἐφημερίου Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημητρίου, συλλειτουργοῦντος τοῦ βοηθοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἀνδρούσης Κωνστάντιου[1][9].

Στίς παραπάνω περιπτώσεις ἡ Θεία Λειτουργία, πού τελέστηκε ἀπό τούς σχισματικούς, εἶναι ἄκυρη, χωρίς μεταβολή τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ.

Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ἐπισκέφθηκαν, ἐπίσης, τήν Ἰερά Μονή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἐφραίμ στή Νέα Μάκρη[1][10], τήν Ἱερά Μονή Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης[1][11], τόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν[1][12], τήν Ἱερά Μονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων[1][13], τόν Ὅσιο Δαβίδ Εὐβοίας, τό Καστράκι Καλαμπάκας, καί τό Μεγάλο Μετέωρο.

Ἐδῶ θά θέλαμε νά τονίσουμε ὅτι δέν θά ἔπρεπε νά ἐπιτρέψουν στούς σχισματικούς Οὐκρανούς νά προσκυνήσουν σέ Ναούς καί Μοναστήρια, γιά τόν λόγο ὅτι δὲν ἐπρόκειτο γιὰ ἀπλούς προσκυνητὲς, ἀλλὰ γιά ἀνθρώπους σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία, με δόλο καί μέ σκοπό νά δείξουν ὅτι σύμπας ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας τούς ἀποδέχεται κανονικά, ὥστε νὰ τοὺς συνηθίσουμε, χωρίς ἀντιδράσεις.  

Πρός ἀντιμετώπιση, λοιπόν, τῆς ἀνωτέρω κρισίμου καταστάσεως συνιστᾶται στούς μέν κληρικούς νά ἀποφεύγεται ἡ συμπροσευχή καί τό συλλείτουργο μέ τούς σχισματικούς καί ὅσους τούς ἀναγνωρίζουν, στούς δέ πιστούς νά ἀποφεύγεται ὀ ἐκκλησιασμός σέ Ναούς, ὅπου λειτουργοῦν σχισματικοί καί ὅσοι τούς ἀποδέχονται.

---

[1][1] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σ. 13.

[1][2] Ὅ. π., σσ. 13-14.

[1][3] Ὅ. π., σσ. 50-51.

[1][4] Ὅ. π., σσ. 407-408.

[1][5] Συλλείτουργο Ἐπιφανίου Κιέβου καί Ἐλπιδοφόρου Ἀμερικῆς στή Νέα Ὑόρκη (video - photos),  20-10-2019, http://fanarion.blogspot.com/2019/10/video-photos.html, https://katanixi.gr/2019/10/21/συλλείτουργο-του-σχισματικού-επιφαν/

[1][6] Ὁ σχισματικός ψευδεπίσκοπος Ὀλβίας Ἐπιφάνιος στόν Βόλο, 26-10-2019, https://katanixi.gr/2019/10/28/ο-σχισματικός-ψευδεπίσκοπος-ολβίας-ε/

[1][7] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί λειτούργησαν στόν Ἅγ. Ἰωάννη τόν Ρῶσσο καί πῆγαν Μετέωρα καί Ὅσιο Δαυίδ Εὐβοίας, 12-11-2019, https://tasthyras.wordpress.com/2019/11/12/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-λειτούργησα/

[1][8] Θερμή ὑποδοχή ἀπό τόν Φωκίδος Θεόκτιστο σέ Οὐκρανούς Ἱεράρχες, 12-11-2019, https://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/33035-thermi-upodoxi-apo-ton-fokidos-theoktisto-se-oukranous-ierarxes, Ὁ Φωκίδος συλλειτούργησε μέ τούς σχισματικούς Οὐκρανούς, 12-11-2019, http://aktines.blogspot.com/2019/11/blog-post_276.html, Νέα πρόκληση Φωκίδος Θεόκτιστου. Καλεῖ τόν Μόσχας νά μήν ἐναντιώνεται στούς σχισματικούς (φωτο - βίντεο), 15-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/15/νέα-πρόκληση-φωκίδος-θεόκτιστου-καλε/, Πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Φωκίδος στό ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ : Γιατί δεχτήκαμε τούς Οὐκρανούς Ἐπισκόπους, 15-11-2019, https://www.vimaorthodoxias.gr/eipan/protosygkelos-tis-mitropolis-fokidos-sto-vima-orthodoxias-giati-dechtikame-tous-oukranous-episkopous/

[1][9] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί στήν Ἁγ. Μαρίνα Ἠλιούπολης, 15-11-2019,  https://tasthyras.wordpress.com/2019/11/16/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-στην-αγ-μαρίν/

[1][10] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ψεύδονται ὅτι ἦσαν παρόντες στή μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί στή Μονή τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Αἴγινας, 09-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/09/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-ψεύδονται-ότ/

[1][11] ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ!!! Οἱ Οὐκρανοί σχισματικοί, πού ἐπισκέπτονται τήν Ἑλλάδα, ἐξαφανίστηκαν, 11-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/11/συναγερμοσ-οι-ουκρανοί-σχισματικοί-π/

[1][12] Δραματικές εξελίξεις στην Πάτρα…, 13-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/13/δραματικές-εξελίξεις-στην-πάτρα/

[1][13]

[1] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί «ἐπίσκοποι» πλησιάζουν στόν Ἅγιο Ἀνδρέα Πατρῶν, 13-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/13/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-επίσκοποι-πλ/

http://aktines.blogspot.com