ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Οσίου Παισΐου γιά την Παναγία

Ρώτησαν κάποτε τον Όσιο Παΐσιο:
– Πέστε μας , Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

– Τι να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.

– Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική , όπως και το όνομα του Χριστού;

-Ναι. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια την Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται. Ή, να το βρη κάπου γραμμένο, το ασπάζεται με ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του.
Μπορεί να κάνη ολόκληρη Ακολουθία με έναν συνεχή ασπασμό στο όνομα της Παναγίας. Και όταν προσκυνά την εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η ίδια η Παναγία, και πέφτει κάτω λειωμένος, διαλυμένος από την αγάπη Της.

– Γέροντα, να μας λέγατε κάτι από το προσκύνημά σας στην Παναγία της Τήνου.

– Τι να πω; Μια τόσο μικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη!
Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της. Παραμέρισα λίγο, για να μην εμποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.

– Μερικοί, Γέροντα, σκανδαλίζονται από τα πολλά αφιερώματα που έχουν οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας.

-Να σας πω τι έπαθε μια φορά ένας πολύ απλός και ευλαβής προσκυνητής.
Πήγε στην Μονή Ιβήρων και προσκύνησε την Παναγία την Πορταΐτισσα. Εκεί, η εικόνα είναι γεμάτη φλουριά. Στον γυρισμό, πηγαίνοντας για την Μονή Σταυρονικήτα, μπήκε σε λογισμούς
«Παναγία μου, είπε, εγώ ήθελα να Σε δω αλλιώς απλή, όχι με φλουριά».
Τι παθαίνει εν τω μεταξύ; Τον έπιασε ένας πόνος δυνατός, ζαλίστηκε και έμεινε εκεί, στην μέση του δρόμου. Άρχισε λοιπόν να ζητάη βοήθεια από την Παναγία: «Παναγία μου, έλεγε, κάνε με καλά και θα σου φέρω δυό φλουριά!».
Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία και του είπε: «Έτσι μου τα έφεραν τα φλουριά. Μήπως εγώ τα ζήτησα; Μήπως τα ήθελα εγώ;».

Και αμέσως ο πόνος σταμάτησε. Βλέπετε, επειδή είχε καλή διάθεση, πολλή πίστη, τον βοήθησε η Παναγία.
Εγώ μερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην Παναγία, σκέφτομαι: «Πώς να πάω πίσω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;».
Κόβω λίγα αγριολούλουδα, τα πηγαίνω στην εικόνα Της και λέω: «Παναγία μου, πάρε αυτά τα λουλούδια από το Περιβόλι Σου».
Πριν πάω στο Άγιον Όρος , άκουγα να λένε ότι είναι «το Περιβόλι της Παναγίας» και περίμενα να δω λουλούδια, δένδρα οπωροφόρα κ.λπ.
Όταν πήγα και είδα άγριες καστανιές, κουμαριές, κατάλαβα ότι είναι πνευματικό το περιβόλι της Παναγίας. Αργότερα ένιωσα μέσα σε αυτό και την παρουσία Της.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ: "ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΛΥΠΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΑΣ".

Την Κυρία Θεοτόκο, να μην Την λυπούμε, να Την έχουμε αδιαλείπτως στο στόμα μας. Το ''Θεοτόκε Παρθένε'' και το ''Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε και Κεχαριτωμένη Μαρία...'', να μην λείπει από το στόμα μας. Έτσι να Την ικετεύουμε, να Την παρακαλούμε, γιατί χαίρεται η Παναγία, χαίρεται και ο Χριστός, όταν υμνολογούμε την Κυρία Θεοτόκο.      

                                                     Γεροντίσσης Μακρίνας Βασσοπούλου.

ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

 
Προεόρτια της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού

 
Ο Κύριος είχε προειπεί στους μαθητές του για τούς κινδύνους, για τα πάθη του και την θανάτωση του και επίσης για το τι θα τραβούσαν στην συνέχεια από τους ειδωλολάτρες και τους εχθρούς του Ευαγγελίου, λέγοντας τους πως αυτά ανήκουν στην παρούσα ζωή. Εκείνο όμως που έχει ουσιαστική σημασία είναι η αιώνια ζωή.
Έτσι λοιπόν ο Χριστός θέλοντας να δείξει στους μαθητές του μία πρόγευση της αιώνιας ζωής, παρέλαβε τρεις από τους μαθητές τους, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τούς ανέβασε σε ένα βουνό. Εκεί μεταμορφώθηκε και έλαμψε το πρόσωπό Του σαν το φως. Και τότε εμφανίστηκαν ο Μωυσής και ο Ηλίας οι οποίοι συνομίλησαν μαζί με τον Ιησού. Ο Κύριος πήρε μόνο αυτούς τούς μαθητές, διότι είχαν κάποια υπεροχή έναντι των άλλων. Συγκεκριμένα ο Πέτρος γιατί αγαπούσε πολύ τον Χριστό, ο Ιωάννης γιατί τον αγαπούσε πολύ ο Χριστός και ο Ιάκωβος επειδή είχε την δύναμη να πιει το ποτήρι που ήπιε ο Χριστός. Τους Μωϋσή και Ηλία τους έφερε για να διορθώσει τις εντυπώσεις που υπήρχαν μέχρι τότε για το ποίος ήταν, αν ήταν δηλαδή ο Ιωάννης ο Βαπτιστής η κάποιος μεγάλος προφήτης. Αυτά λοιπόν συνέβησαν στην Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο όρος Θαβώρ.

ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: "Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ".

Η Παναγία είναι η μεγαλυτέρα ασφάλεια του ανθρώπου… 

Και είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να κάνη ευχή και να μην ανακαλύψει την Παναγία μέσα εις την ζωήν του…

Όσιος Ιωσήφ ο ησυχαστής . 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: "ΤΩΡΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΘΗΛΑΣΩ ΛΙΓΟ ΧΑΡΗ" .

– Γέροντα, όταν έχω συνέχεια πτώσεις στον αγώνα μου με πιάνει λύπη.

– Να ψέλνης το «Πάντων προστατεύεις αγαθή» και το «Πάντων θλιβομένων η χαρά». Αυτό να το κάνης σαν κανόνα, και η Παναγία θα σε βοηθήση. Η Παναγία δεν μας αφήνει· μας κουβαλάει στην πλάτη Της, αρκεί κι εμείς να το θέλουμε και να μην κλωτσάμε, όπως κάνουν τα άτακτα παιδιά.

– Γέροντα, θα ήθελα η Παναγία να κρατήση κι εμένα στην αγκαλιά Της, όπως κρατάει τον Χριστό.

– Δεν σε κράτησε ποτέ εσένα; Δεν ένιωσες καμμιά φορά σαν μωρό στην αγκαλιά Της; Εγώ αισθάνομαι σαν παιδάκι κοντά Της. Την νιώθω Μάνα μου. Πολλές φορές ακουμπώ στην εικόνα Της και λέω: «Τώρα, Παναγία μου, θα θηλάσω λίγο Χάρη». Νιώθω σαν μωρό που θηλάζει στην αγκαλιά της μάνας του ξέγνοιαστο, και τρέφομαι με Χάρη.

– Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε μου δίνει αμέσως αυτό που Της ζητώ και άλλοτε όχι;

– Η Παναγία, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή μας• όποτε δεν έχουμε, μας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ!

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ, ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!

Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Όταν λέμε την παράκληση έχουμε χαρά και φώτιση από την Παναγία μας. Πολύ μας βοηθάει η Παναγία μας. Μας βγάζει από πολλά αδιέξοδα. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΒΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΒΙΩΤΟΣ, ΕΑΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ο ανθρώπινος βίος θα ήταν αβίωτος, εάν οι πιστοί δεν είχαμε την Παναγία να συνομιλούμε μαζί της. Είναι η Μεσίτρια και η αληθινή παρηγορία μας. 

ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: "Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ".

 "Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια."

Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε. Μια φορά ήρθε σ’ εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:

-Πάτερ, απελπίστηκα. Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.

Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιος ήταν πραγματικός μοναχός και ποιος μόνο φορέας του σχήματος. Πώς να διορθωθώ; Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία.

-Έχεις δίκιο, του είπα. Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε, επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε.

-Υπάρχει άραγε κάποια ελπίδα σωτηρίας;

-Σίγουρα υπάρχει. Να κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.

-Ποιο όμως το όφελος της προσευχής, εάν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;

-Υπάρχει τεράστιο όφελος. Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια. Από την απλή εκφώνηση των λέξεων της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή. Ακόμη και αν βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής, ακόμη και τότε μας είναι χρήσιμη και σωτήρια. Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο που προσεύχεται.

Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινας

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΡΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: "ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΣΙΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ".

Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα ελαττώματά μας. Δε μας διώχνει ο Χριστός από κοντά του. Ελάτε όλοι μαζί να παρακαλέσουμε τη μεσίτρια του κόσμου, τη Βασίλισσα τον Ουρανών, να μας βοηθήσει στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Όπως έλεγε ο Απόστολος Παύλος: «Γρηγορείτε και προσεύχεστε. Επισκέπτεστε τους ασθενείς»
Πρέπει όλοι μας να διαδίδουμε την Ορθοδοξία. Δίχως την Ορθοδοξία δεν κάνουμε τίποτα. Να μην είμαστε προδότες στη θρησκεία μας, την πίστη μας. Ο Άγιος Νεκτάριος είναι το παράδειγμα σε όλο τον κόσμο, πρέπει να τον μιμηθούμε. Η αγάπη είναι μεγάλο πράγμα. Ο Θεός δε διώχνει κανέναν. Η Παναγία μας μεσιτεύει προς τον Θεό. Είναι στο πλευρό μας και μας καθοδηγεί. Εμείς όμως δεν τους αγαπάμε πραγματικά, το Θεό μας, την Παναγία, τους Αγίους μας. Στη πραγματικότητα δεν κάνουμε τίποτα. Χρειάζεται ΥΠΟΜΟΝΗ και ΠΡΟΣΕΥΧΗ.