ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ!


Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός: Τρία πράγματα να κρατάτε στη ζωή σας: αυστηρότητα στον εαυτό σας, συμπάθεια στους συνανθρώπους σας, και πίστη στο Θεό. Όλα αυτά ελκύουν τη χάρη και το έλεος του Θεού.

ΟΓΕΡΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΓΕΡΝΑ!


Γέρων Νεκτάριος Βιτάλης: Ο άνθρωπος αρχίζει να γερνά όχι όταν ασπρίζουν τα μαλλιά του αλλά όταν μαυρίζει η καρδιά του.

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ


Αν πούμε ότι δεν το περιμέναμε, θα πούμε ψέματα. Στην Ελβετία και συγκεκριμένα στην Γενεύη, οι πολίτες ψήφισαν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα θρησκευτικά σύμβολα, θα απαγορευθούν.
Οι Κρατικοί υπάλληλοι, δεν θα μπορούν να φοράνε ούτε Σταυρό, ούτε Μπούρκα, ούτε Χιτζάμπ κλπ

Για να προλάβουμε αυτούς που θα πουν ότι οι Ελβετοί, απλά προσπαθούν να μειώσουν τον θρησκευτικό φανατισμό των Μουσουλμάνων ΜΟΝΟ, θα πρέπει να γίνει μια πολύ σημαντική διευκρίνιση:

Στην Ελβετία, το 35.9% (του πληθυσμού) είναι μέλος της Καθολικής Εκκλησίας, το 25% (του πληθυσμού) είναι μέλος της Ελβετικής Μεταρρυθμισμένης ή Αναμορφωμένης εκκλησίας (κατηγορία Χριστιανικών Προτεσταντικών εκκλησιών), ενώ ΜΟΝΟ το 5.4% ανήκει σε κάποια Ισλαμική κοινότητα και ακόμα ένα 0.3% ακολουθεί το Εβραϊκό Θρήσκευμα.

Οι υπόλοιποι Ελβετοί είτε δηλώνουν άθεοι, είτε δηλώνουν ότι πιστεύουν αλλά ότι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους, μέλη κάποιας Εκκλησίας.
Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι το μικρό ποσοστό, που δηλώνει ότι ανήκει σε κάποια Ισλαμική κοινότητα. Επομένως, ο νόμος που απαγορεύει τα Θρησκευτικά σύμβολα, επηρεάζει άμεσα τους Χριστιανούς. Δεν θα φοράνε Σταυρό αυτοί οι άνθρωποι. Τουλάχιστον αυτό λέει ο νόμος που ψήφισαν οι πολίτες (εκεί λένε ότι έχουν άμεση Δημοκρατία, οπότε….οι πολίτες έχουν τον πρώτο λόγο υποτίθεται).
Οι απαγορεύσεις βέβαια, ισχύουν και για τις μη Χριστιανικές ομάδες. Ήδη Αριστερές συλλογικότητες, αντιδρούν για την απαγόρευση της…ΜΠΟΥΡΚΑΣ.
Δεν αντιδρούν για την κατάργηση των Χριστιανικών συμβόλων.
Βέβαια, δεν λένε ότι θα υπάρχει πρόβλημα με τον Σταυρό αλλά αυτό είναι αυτονόητο, αφού θα απαγορευτούν ΟΛΑ τα Θρησκευτικά σύμβολα.
Συμπέρασμα: Η Χριστιανική Ευρώπη, μας αποχαιρετά!

voiceofeurope.com από el.gr  - Του Γιώργου Φαρμάκη

ΠΕΘ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΤΥΠΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΚΥΡΩΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 20 Φεβρουαρίου 2019
Αριθμ. Πρωτ. 10

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)

Διαμαρτυρία για την επανεκτύπωση από το Υπουργείο Παιδείας 
των ακυρωμένων από το ΣτΕ σχολικών βιβλίων των Θρησκευτικών

Η ΠΕΘ διαμαρτύρεται και καταγγέλλει στον ελληνικό λαό τα τεχνάσματα του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο επιχειρεί, για μια ακόμη χρονιά, να επιβάλει αυταρχικά στα Ελληνόπουλα, ως διδακτέα ύλη, τα ακυρωμένα από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ως αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντιεκκλησιαστικά, Νέα Πολυθρησκειακά Προγράμματα και βιβλία-«φακέλους» του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Στην προσπάθειά του αυτή, έστειλε πρόσφατα Εγκύκλιο για να επανεκτυπωθούν και για το επόμενο σχολικό έτος 2019-2020 τα βιβλία ή «φάκελοι» του μαθήματος των Θρησκευτικών και να μοιραστούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στους μαθητές των σχολείων.
Ο ισχυρισμός που χρησιμοποιεί το Υπουργείο, για να ξεφύγει από τον σκόπελο του ΣτΕ, ότι άλλαξε τα Προγράμματα και τα βιβλία είναι ολοφάνεραψευδής και παραπλανητικός, διότι αυτά παραμένουν ακριβώς τα ίδια, με αυτά που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ. Το Υπουργείο άλλαξε μόνον τον αριθμό του Φύλου Εφημερίδας της Κυβέρνησης, τη χρονολογία και την υπογραφή και, με αυτά τα τεχνουργήματα, προσπαθεί να κοροϊδέψει και να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και κυρίως τους γονείς των μαθητών.
Ένα απλό παράδειγμα για να κατανοηθεί η απάτη του Υπουργείου Παιδείας είναι το ακόλουθο: Είναι ξεκάθαρο ότι, εάν ένα φάρμακο  κριθεί, από την αρμόδια υπηρεσία, επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία και απαγορευτεί η κυκλοφορία και η χρήση του, τότε δεν μπορεί το κράτος να αναγράφει νέο αριθμό κυκλοφορίας στο ίδιο απαγορευμένο φάρμακο και να διατάσσει την διακίνησή του, με το πρόσχημα ότι δήθεν το άλλαξε και το εξυγίανε, εξαπατώντας έτσι τους ασθενείς με κίνδυνο τη δηλητηρίασή τους.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι δυνατό, τα ακυρωμένα από το ΣτΕ Πολυθρησκειακά Προγράμματα και βιβλία, που κρίθηκαν, ως επικίνδυνα και ακατάλληλα για την πνευματική υγεία των παιδιών και, ειδικότερα, ως βλαβερά για την ανάπτυξη της συνείδησής τους, να έρχεται το Υπουργείο Παιδείας, ενεργώντας αυθαίρετα και αντισυνταγματικά, να δίνει εντολή να επανεκδίδονται και να ξαναμοιράζονται στα παιδιά μας.
Με τέτοιες μεθοδεύσεις, το Υπουργείο  διατήρησε τα παράνομα βιβλία στο σχολείο κατά το σχολικό έτος 2018-2019 και στοχεύει να τα διατηρήσει και για το σχολικό έτος 2019-2020.
Ως Θεολόγοι Καθηγητές και υπεύθυνοι παιδαγωγοί, αισθανόμαστε ότι εκβιαζόμαστε να διδάσκουμε στα παιδιά του ελληνικού λαού στο μάθημα των Θρησκευτικών ύλη αντισυνταγματική, μη ορθόδοξη, μη εκκλησιαστική και με μη παιδαγωγικές μεθόδους, τα οποία αποσκοπούν στην πνευματική δηλητηρίασή τους.
Προς τούτο, διαμαρτυρόμαστε εντονότατα και καταγγέλλουμε το Υπουργείο Παιδείας στον Ελληνικό λαό γι΄ αυτό που επιχειρεί σε βάρος της χριστιανικής συνείδησης και της δικής μας, ως Θεολόγων – Παιδαγωγών και των μαθητών μας.
 Οι αυταρχικές και παράνομες αυτές ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας αποδεικνύουν, για μια ακόμη φορά, ότι συμπεριφέρεται με αντιδημοκρατική νοοτροπία,  με απείθεια έναντι των αποφάσεων του ΣτΕ και με παραβίαση των αρχών του Συντάγματος, των νόμων της Ελληνικής Δημοκρατίας και των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και ειδικότερα των Ελλήνων γονέων και μαθητών.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να συμμορφωθεί τόσο με το Συναγματικό μας Χάρτη, που στηρίζει τη Δημοκρατία στον τόπο μας,  όσο και με τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις, κυρίως, όμως, να σεβασθεί τα παιδιά του ελληνικού λαού και τους καθηγητές Θεολόγους και να ανακαλέσει την παράνομη Εγκύκλιο.
Για θεραπεία των αντισυνταγματικών του ενεργειών, το Υπουργείο όφειλε και οφείλει, μετά τις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ, ως διοικητική αρχή που είναι,
α) να σταματήσει πάραυτα να παρανομεί και να δηλητηριάζει τα Ελληνόπουλα με τις επικίνδυνες κατηχήσεις του στην πολυθρησκεία και κατ΄ επέκταση στην ατομική θρησκεία και την αθεϊα,
 β) να συμμορφωθεί πλήρως με τις αποφάσεις του ΣτΕ, το Σύνταγμα και τους νόμους και
γ) να επιστρέψει άμεσα στην προηγούμενη νόμιμη κατάσταση, όπως ορίζεται από το ΣτΕ, εκτυπώνοντας και διανέμοντας στους μαθητές τα αμέσως προηγούμενα βιβλία του 2006, μέχρι να συγγραφούν άλλα, που να είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους και με ύλη, όπως ορίζεται με τις δύο αμετάκλητες αποφάσεις του ΣτΕ, που δημοσιεύτηκαν την Άνοιξη του 2018.

Το Δ.Σ. της ΠΕΘ

http://thriskeftika.blogspot.com

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ!


Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!


Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ!

ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΦΙΛΟΘΕΗ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Αγία Φιλοθέη η Αθηναία 

Η Αγία Φιλοθέη γεννήθηκε το έτος 1522 μ.Χ. στην τουρκοκρατούμενη τότε Αθήνα. Οι ευσεβείς γονείς της ονομάζονταν Άγγελος και Συρίγα Μπενιζέλου. Η μητέρα της ήταν στείρα και απέκτησε την Αγία μετά από θερμή και συνεχή προσευχή. 

Ο Κύριος που ικανοποιεί το θέλημα εκείνων που Τον σέβονται και Τον αγαπούν, άκουσε την δέησή της. Και πράγματι, μια ημέρα η Συρίγα μπήκε κατά την συνήθειά της στο ναό της Θεοτόκου για να προσευχηθεί και από τον κόπο της έντονης και επίμονης προσευχής την πήρε για λίγο ο ύπνος. Τότε ακριβώς είδε ένα θαυμαστό όραμα. Ένα φως ισχυρό και λαμπρό βγήκε από την εικόνα της Θεομήτορος και εισήλθε στην κοιλιά της. Έτσι ξύπνησε αμέσως και έκρινε ότι το όραμα αυτό σήμαινε στην ικανοποίηση του αιτήματός της. Έτσι κι έγινε. Ύστερα από λίγο καιρό η Συρίγα έμεινε έγκυος και έφερε στον κόσμο τη μονάκριβη θυγατέρα της. 

Μαζί με την Χριστιανική ανατροφή, έδωσαν στην μοναχοκόρη τους και κάθε δυνατή, για την εποχή εκείνη, μόρφωση. Έτσι η Ρηγούλα (ή Ρεβούλα, δηλαδή Παρασκευούλα), αυτό ήταν το όνομά της προτού γίνει μοναχή, όσο αύξανε κατά την σωματική ηλικία, τόσο προέκοπτε και κατά την ψυχή, όπως λέει το συναξάρι της. 

Σε ηλικία 14 χρονών, οι γονείς της την πάντρεψαν, παρά την θέλησή της, με έναν από τους άρχοντες της Αθήνας. Αργότερα, αφού πέθαναν οι γονείς και ο σύζυγός της, ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο πόθο της. Αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στον Χριστό, γίνεται μοναχή και παίρνει το όνομα Φιλοθέη. 

Κατ' αρχήν, ύστερα από εντολή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, τον οποίο είδε σε όραμα, οικοδόμησε ένα γυναικείο μοναστήρι με αρκετά κελιά, στο οποίο και έδωσε το όνομα του Αγίου για να τον τιμήσει. Στο μοναστήρι πρόσθεσε και άλλα αναγκαία οικοδομήματα και εκτάσεις και το προικοδότησε με μετόχια και υποστατικά, που υπερεπαρκούσαν για τη διατροφή και συντήρηση των μοναζουσών. 

Το μοναστήρι αυτό του Αγίου Ανδρέα σωζόταν στην Αθήνα, με τη Χάρη του Θεού, επί πολλά έτη μετά την κοίμηση της Αγίας και ήταν πλουτισμένο, όχι μόνο με υποστατικά και διάφορα μετόχια, αλλά και με πολυειδή χρυσοΰφαντα ιερατικά άμφια και σκεύη, απαραίτητα για τις ετήσιες ιερές τελετές και αγρυπνίες. Προπαντός όμως το μοναστήρι σεμνυνόταν και εγκαλλωπιζόταν με το θησαυρό του τιμίου και αγίου λειψάνου της Αγίας, το οποίο ήταν αποθησαυρισμένο και αποτεθειμένο στο δεξιό μέρος του Ιερού Βήματος, όπου και το ασπάζονταν με ευλάβεια όλοι οι Χριστιανοί. Το τίμιο λείψανο της Αγίας σκορπούσε ευωδία, γεγονός που αποτελούσε εμφανή μαρτυρία και απόδειξη της αγιότητας αυτής. 

Το παράδειγμά της, λοιπόν, να αφιερωθεί στον Χριστό, το ακολουθούν και άλλες νέες. Σε λίγο διάστημα, η μονή έφθασε να έχει διακόσιες αδελφές. Η μονή της Οσίας Φιλοθέης γίνεται πραγματικό λιμάνι. Εκεί βρίσκουν προστασία όλοι οι ταλαιπωρημένοι από την σκλαβιά. Εκεί οι άρρωστοι βρίσκουν θεραπεία, οι πεινασμένοι τροφή, οι γέροντες στήριγμα και τα ορφανά στοργή. 

Η Οσία, παρά τις αντιδράσεις των Τούρκων, οικοδομεί διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα, νοσηλευτήρια, ορφανοτροφεία, «σχολεῖα διὰ τοὺς παίδας τῶν Ἀθηναίων, διὰ ν’ ἀνοίξη τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν πρὸς τὴν παράδοσιν καὶ τὴν δόξαν τῶν προγόνων των». Πρωτοστατεί σε όλα αυτά τα έργα η ηγουμένη Φιλοθέη. Διδάσκει με τα λόγια και με τη ζωή της. Στηρίζει τους πονεμένους σκλάβους με την προσευχή της. Ιδιαίτερες είναι οι φροντίδες της για να σώσει από τον εξισλαμισμό ή την αρπαγή των Τούρκων τις νέες Ελληνίδες. Το έργο της, κατά βάση εθνικό και θρησκευτικό, ξεπέρασε τα όρια της Αθήνας και έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Αδιαφιλονίκητη ιστορική επιβεβαίωση για το έργο αυτό παρέχει η αλληλογραφία της Φιλοθέης με τη Γερουσία της Βενετίας (1583 μ.Χ.), από την οποία ζητούσε οικονομική βοήθεια. 

Η όλη όμως δράση της Αγίας Φιλοθέης εξαγρίωσε κάποτε τους Τούρκους. Κάποια στιγμή την συλλαμβάνουν και εκείνη με πνευματική ανδρεία ομολογεί: «Εγώ διψώ να υπομείνω διάφορα είδη βασανιστηρίων για το όνομα του Χριστού, τον οποίο λατρεύω και προσκυνώ με όλη μου την ψυχή και την καρδιά, ως Θεό αληθινό και άνθρωπο τέλειο και θα σας χρωστάω μεγάλη ευγνωμοσύνη αν μπορείτε μια ώρα πρωτύτερα να με στείλετε προς Αυτόν με το στεφάνι του μαρτυρίου». Ύστερα από την ηρωική αυτή απάντηση προς τους κατακτητές, όλοι πίστευαν ότι η πανευτυχής και φερώνυμη Φιλοθέη εντός ολίγου θα ετελειούτο διά του μαρτυρικού θανάτου. Όμως, κατά θεία βούληση, την τελευταία σχεδόν στιγμή πρόφθασαν κάποιοι Χριστιανοί και καταπράυναν τον ηγεμόνα με διάφορους τρόπους. Έτσι πέτυχαν να ελευθερώσουν την Αγία. 

Αφεθείσα πλέον ελεύθερη, η Αγία Φιλοθέη, επέστρεψε αναίμακτη στο μοναστήρι της, όπως επί Μεγάλου Κωνσταντίνου ο μυροβλύτης Νικόλαος και πολλούς αιώνες αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Φρόντιζε δε, όχι μόνο για τη σωτηρία της δικής της ψυχής αλλά και των άλλων, αφού τους μεν ενάρετους τους στερέωνε στην αρετή, τους δε αμαρτωλούς τους βελτίωνε ηθικά και τους οδηγούσε στη μετάνοια. Και αποκλειστικά για το σκοπό αυτό πέρασε στη νήσο Τζια (Κέα), όπου προ πολλού είχε οικοδομήσει μετόχι, για να αποστέλλει εκεί τις μοναχές εκείνες που φοβούνταν για διαφόρους λόγους να διαμένουν στην Αθήνα. Στην Τζια έμεινε αρκετό χρόνο και κατήχησε θεαρέστως τις ασκούμενες αδελφές στην ακριβή τήρηση των κανόνων της μοναστικής ζωής. Μόλις τελείωσε το έργο της εκεί, επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα. 

Έτσι λοιπόν, η Αγία Φιλοθέη, αφού έφθασε στην τελειότητα και στην πράξη και στην θεωρία, αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί θαύματα, από τα οποία, προς απόδειξη του θαυματουργικού της χαρίσματος, θα μνημονεύσουμε ένα μόνο, το ακόλουθο: Ζούσε στην εποχή της ένας νέος, ποιμένας προβάτων, ο οποίος από πολύ μικρός είχε συνηθίσει στις κλεψιές και στις ραδιουργίες. Ο νέος αυτός, κατά παραχώρηση του Θεού, κυριεύθηκε από τον Σατανά. Εξ αιτίας τούτου περιφερόταν στα βουνά και στις σπηλιές γυμνός και τετραχηλισμένος, θέαμα όντως ελεεινό. Πολλές φορές, όταν συνερχόταν από την τρέλα, στην οποία τον είχε οδηγήσει ο Σατανάς, σύχναζε στα γύρω μοναστήρια για να βρει θεραπεία στην ασθένειά του. Δεν μπορούσε όμως να πετύχει τίποτε. Κάποιοι, που τον ευσπλαγχνίστηκαν, τον οδήγησαν στην Αγία Φιλοθέη η οποία, ύστερα από πολύ και εκτενή προσευχή τον λύτρωσε από εκείνη τη διαβολική μάστιγα. Έπειτα, αφού το νουθέτησε αρκετά, τον εισήγαγε και στην τάξη των μοναχών. Και έτσι ο νέος εκείνος, αφού εκάρη μοναχός, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του με μετάνοια και άσκηση, θαυμαζόμενος απ' όλους. 

Μάταια οι Τούρκοι προσπαθούν να ανακόψουν την δράση της. Ώσπου μια νύχτα, στις 2 Οκτωβρίου του έτους 1588 μ.Χ., πήγαν στο μονύδριο που είχαν οικοδομήσει στα Πατήσια (έτυχε τότε να εορτάζεται η μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αρεοπαγίτου και η Αγία μαζί με τις άλλες αδελφές βρίσκονταν στον ιερό ναό επιτελώντας ολονύκτια αγρυπνία) και πέντε από αυτούς ανέβηκαν στον εξωτερικό τοίχο και πήδησαν μέσα στην αυλή. Στην συνέχεια εισέβαλαν στο ναό, όπου άρπαξαν την Αγία και την μαστίγωσαν με μανία και βαναυσότητα και την εγκαταλείπουν ημιθανή έξω από τη μονή της. 

Έξω από το ναό, στα δεξιά της εισόδου του, σώζεται η κολώνα, όπου η Φιλοθέη δέθηκε και μαστιγώθηκε. Οι μοναχές της την μετέφεραν στην κρύπτη της στην Καλογρέζα. Εκεί η Φιλοθέη υποκύπτει στα τραύματά της στις 19 Φεβρουαρίου 1589 μ.Χ. 

Είκοσι ημέρες μετά από την κοίμηση της Αγίας, ο τάφος της ευωδίαζε. Ακόμη, όταν μετά από ένα έτος έγινε η ανακομιδή, το τίμιο λείψανό της βρέθηκε σώο και ακέραιο. Επιπλέον ήταν γεμάτο με ευωδιαστό μύρο, τρανή και λαμπρή απόδειξη της θεάρεστης και ενάρετης πολιτείας της, προς δόξα και αίνο του Θεού και καύχημα της πίστεώς μας. Το ιερό λείψανό της βρίσκεται σήμερα στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών. Στο μνήμα της απάνω βρεθήκανε γραμμένα τούτα τα λόγια: «Φιλοθέης υπό σήμα τόδ' αγνής κεύθει σώμα, ψυχήν δ' εν μακάρων θήκετο Yψιμέδων». 

H Φιλοθέη ανακηρύχθηκε αγία επί Oικουμενικού Πατριάρχου Mατθαίου B΄ (1595 - 1600 μ.Χ.). Ο Nεόφυτος ο μητροπολίτης Aθηνών, αφού εξήτασε και ερεύνησε τα κατά τον βίον και το μαρτύριον της οσίας, σύνταξε αναφορά στο Πατριαρχείο μαζί με τους επισκόπους Kορίνθου και Θηβών και με τους προκρίτους της Aθήνας για να τάξει την οσία Φιλοθέη στους χορούς των αγίων. Σ' αυτό το συνοδικό έγγραφο είναι γραμμένα και τούτα: «Eπειδή εδηλώθη ασφαλώς ότι το θειότατον σώμα της οσιωτάτης Φιλοθέης ευωδίας πεπληρωμένον εστί και μύρον διηνεκώς εκχείται, αλλά και τοις προσιούσι τε ασθενέσι τε και θεραπείας δεομένοις την ίασιν δίδωσι... τούτου χάριν έδοξε ημίν τε και πάση τη ιερά Συνόδω των καθευρεθέντων ενταύθα αρχιερέων συγγραφήναι και ταύτην εν τω χορώ των οσίων και αγίων γυναικών, ώστε κατ' έτος τιμάσθαι και πανηγυρίζεσθαι». Tην Aκολουθία της την έγραψε κάποιος σοφός και ευλαβής άνθρωπος που ονομαζόταν Iέραξ. Aνάμεσα στα ωραία εγκώμια είναι και τούτο: «Δαυΐδ γαρ το πράον έσχες και Σολομώντος, σεμνή, την σοφίαν, Σαμψών την ανδρείαν, και Aβραάμ το φιλόξενον, υπομονήν τε Iώβ, του Προδρόμου δε θείαν άσκησιν...». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 19 Φεβρουαρίου. 

http://www.saint.gr

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ

Ἀπολυτίκιον  
Ἀθηναίων ἡ πόλις ἡ περιώνυμος Φιλοθέην τιμᾷ τὴν ὁσιομάρτυρα καὶ ἀσπάζεται αὐτῆς τὸ θεῖον λείψανον, ὅτι ἐβίωσε σεμνῶς καὶ μετήλλαξε τὸ ζῆν ἀθλήσει καὶ μαρτυρίῳ, καὶ πρεσβεύει πρὸς τὸν Σωτῆρα, διδόναι πᾶσι τὸ θεῖον ἔλεος.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ!


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Κακό δεν είναι το ν' αμαρτήσεις. Κακό είναι το να μη μετανοήσεις για το αμάρτημα που έκανες. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΕΝ ΕΛΑΒΕΣ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΤΟΝ ΤΕΜΠΕΛΗ!


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΟ ΠΙΠΤΕΙΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ, ΤΟ ΕΜΜΕΝΕΙΝ ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΝ, ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΕΙΝ ΘΕΙΟΝ!


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ Ο ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ!


Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας (Προς Εβραίους 13,8).

Μετάφραση:
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χτες και σήμερα και στους αιώνες. 

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!


ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΡΙΩΔΙΟ- ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ, ΖΩΟΔΟΤΑ!


ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ- ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!


Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

ΡΑΚΟΒΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Προσοχή! Σχέδιο διαστρέβλωσης των προφητειών
Ρακοβαλή Αθανάσιου

Αφελείς συμπεριφορές και διαδόσεις φημών. 

Κοντά στο 1992 κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, στον οποίο θα μπλεχτεί και η Ελλάδα, γιατί τότε έπεφταν δύο πασχαλιές μαζί, όπως είχε προφητέψει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Πράγματι τότε συνέπιπταν ημερολογιακά δύο μεγάλες γιορτές μαζί, το Πάσχα και ο Ευαγγελισμός και αυτό θεωρήθηκε από κάποιους σαν ερμηνεία της προφητείας του αγίου. Η φήμη διανθιζόταν και με άλλες λεπτομέρειες… Στο Άγιον Όρος Χριστιανοί (μοναχοί και λαϊκοί) αναμετέδιδαν την φήμη με κάποιο δισταγμό και επιφύλαξη, άλλοι βρίσκονταν σε μια κατάσταση διέγερσης και αναμετέδιδαν την φήμη σαν σίγουρο γεγονός και κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα και τα θεωρούσαν όλα αυτά ανοησίες. Τα πράγματα δικαίωσαν τους τελευταίους. 

Λίγο πριν το 2004 κυκλοφορούσε η φήμη ότι δεν θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, γιατί θα ξεσπάσει πόλεμος. Πάλι εμφανίσθηκαν οι τρεις παρά πάνω κατηγορίες ανθρώπων. Μερικοί μάλιστα αγόραζαν και τρόφιμα…Πάλι τα πράγματα απέδειξαν ότι η φήμη ήταν μία σαπουνόφουσκα. Αυτές είναι δύο από αρκετές άλλες φήμες μικρότερης έκτασης που έφτασαν στα αυτιά μου. 

Τι συμβαίνει;…Υπάρχουν κάποιοι χριστιανοί (μοναχοί, ιερείς και λαϊκοί) που έχουν ευλάβεια ανακατεμένη με βλάβη, όπως έλεγε χαριτολογώντας ο όσιος Παΐσιος, που παριστάνουν τους χαρισματικούς, ενώ δεν είναι. Επιθυμούν τον θαυμασμό και τον σεβασμό του πλήθους, γι’ αυτό αναμεταδίδουν αυτές τις φήμες σαν βεβαιότητες, έστω και αν γνωρίζουν υποσυνείδητα ότι αυτό το παιχνίδι έχει ημερομηνία λήξης. Περιπαίζονται από την ματαιοδοξία. Δεν μπορούν να αντιληφθούν τη ζημιά που προκαλούν στο κύρος της Εκκλησίας και στους αδύναμους στην πίστη. 

Κοντά σ’ αυτούς υπάρχει και μία κατηγορία ανθρώπων που αρέσκονται να ακούν και να πιστεύουν τέτοιες φήμες χωρίς να εξετάζουν την εγκυρότητα της πηγής που τις διαδίδει, χωρίς να κοσκινίζουν τα πράγματα, χωρίς να βάλουν την απλή λογική να δουλέψει. Προφανώς μια τέτοια φήμη τους δημιουργεί μια ψυχική διέγερση που τους ευχαριστεί, κάνει την ζωή τους πιο συναρπαστική και έρχεται να καλύψει κάποια ψυχολογικά κενά. Από που αλλού μπορεί να πηγάζει αυτή η ανώριμη συμπεριφορά; Έτσι κάπως εξηγούσα τότε τα πράγματα για αρκετά χρόνια. 

Πριν από τα Χριστούγεννα του 2008 κυκλοφόρησε μια άλλη φήμη, εξαιρετικά επείγουσα.! Έλεγε ότι θα γίνει πόλεμος μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Μέσα στον Ιανουάριο του 2009. Καλούσαν τον κόσμο να πάρει τρόφιμα και κάποια χρήματα για να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση, που θα δημιουργηθεί και θα διαρκέσει γύρω στους τρεις με έξι μήνες. Την φήμη την αναμετέδιδαν κάποιοι λαϊκοί αλλά και μοναχές. Αυτή την φορά κατονόμαζαν και την πηγή. Υποτίθεται ότι ήταν ο γέροντας Εφραίμ από την Αμερική. Επειδή ό γέροντας ήταν γνωστός και σεβαστός και είχε μεγάλο κύρος, η φήμη εξαπλώθηκε πολύ, σ’ όλη την Ελλάδα. Έφτασε να κυκλοφορεί ευρέως και στο διαδίκτυο. Πολλοί άνθρωποι συμμορφώθηκαν προς τις οδηγίες. Ευτυχώς υπήρξαν και αυτοί που δεν παρασύρθηκαν από το γενικό κλίμα. Πέρασαν οι μέρες και δεν έγινε τίποτε. Η φήμη για μία ακόμη φορά έπεσε στο κενό. Ο ‘Συναγερμός χτύπησε λάθος.’ !!! 

Δύο με τρεις μήνες μετά ο γέροντας Εφραίμ έκπληκτος έβγαλε μία ανακοίνωση από την Αμερική και δήλωσε ότι αυτός ποτέ δεν είχε πει τέτοια πράγματα. Κάποιοι είχαν παραφουσκώσει και παρερμηνεύσει τα λόγια του η -ακόμη χειρότερα- ξεκίνησαν χωρίς καν αφορμή; Το όνομα του π. Εφραίμ είχε δυσφημισθεί σε ευρεία κλίμακα! 

Τι είχε συμβεί; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν δώσει βάση στο όνομα του γέροντος Εφραίμ ένοιωθαν τώρα εξαπατημένοι και γελοιοποιημένοι. Το κύρος του γέροντος είχε δεχθεί ισχυρό πλήγμα, η πίστη των αδύνατων στην Εκκλησία και στους Αγίους της είχε κλονισθεί. Και οι εχθροί της Εκκλησίας χαίρονταν που είχε -κατ’ αυτούς- αποδειχθεί περίτρανα η χαζομάρα και η συμλεγματικότητα των Χριστιανών, που πιστεύουν σε Αγίους χαρισματούχους γέροντες και στις προφητείες τους. Κερδισμένοι βγήκαν οι εχθροί της Εκκλησίας και ό διάβολος. 

Το ίδιο ακριβώς διάστημα έπαιζε και ένα άλλο σενάριο, που αφορούσε τον άγιο Παΐσιο, και συνδυαζόταν με το σενάριο που προσπαθούσαν να το αποδώσουν στον π. Εφραίμ. 

Η αλήθεια. 

Είναι γεγονός ότι ο γέροντας Παΐσιος είχε πει, ότι θα φέρει ο Θεός έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων και στο τέλος θα μας δώσουν την Πόλη. Θα πολεμούν μεταξύ τους και στο τέλος θα πουν σαν συμβιβαστική λύση: Την Πόλη ούτε εμείς, ούτε εσείς θα την πάρετε. Θα την δώσουμε στους Έλληνες. Αυτά τα λόγια τα έχω ακούσει και εγώ με τα αυτιά μου και γνωρίζω ότι τα έχει πει και σε πολλούς άλλους. Μάλιστα είπε σε κάποιον νεαρό άνδρα που τον επισκεπτόταν για πρώτη φορά, εσύ θα μπεις σημαιοφόρος στη Πόλη. Αποδείχθηκε ότι ο νέος αυτός ήταν αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Αυτή την ιστορία την γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια και είναι αληθινή πέρα ως πέρα. 

Η μέθοδος αποδόμησης της αλήθειας. 

Δεκαπέντε χρόνια μετά την κοίμηση του αγίου Παϊσιου, άκουσα αυτή την ιστορία διανθισμένη με κάποιες λεπτομέρειες, που εγώ τις άκουγα για πρώτη φορά και όσους από τους κοντινούς μαθητές του γέροντα ρώτησα και αυτοί δεν τις γνώριζαν. Αυτό το γεγονός με παραξένεψε πολύ. Πως γίνεται και οι κοντινοί του π. Παϊσίου δεν τα γνώριζαν και τα γνώριζαν κάποιοι άλλοι; 

Οι λεπτομέρειες που κόλλησαν κοντά στον αληθινό πυρήνα της ιστορίας είναι οι εξής: α) Το όνομα αυτού του αξιωματικού και β) ότι αποστρατευόταν την άνοιξη του 2009. Αυτό αμέσως έδινε ένα δραματικό χρονικό προσδιορισμό, ότι αυτή η προφητεία θα έπρεπε να εκπληρωθεί την άνοιξη του 2009.!!! Aπό την εποχή του Γκέμπελ (υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ) είναι γνωστή αυτή η μέθοδος διαστρέβλωσης και συκοφάντησης της αλήθειας. Γνωρίζω πολύ καλά πόσο έντονα αντιδρούσε ό όσιος, όταν κάποιοι προσπαθούσαν να κάνουν τέτοιους ακριβείς χρονικούς προσδιορισμούς. Να όμως που τώρα γινόταν αυτό ακριβώς που αντιπαθούσε ο άγιος … Ιεχωβάδες θα γίνουμε;… 

Η άνοιξη ήρθε και πέρασε, ο αξιωματικός αποστρατεύθηκε, πόλεμος δεν έγινε, την Πόλη δεν μας την δώσανε. Έτσι με την βοήθεια αυτών των λεπτομερειών που κόλλησαν στον αληθινό πυρήνα των προφητειών του αγίου Παϊσίου, κατόρθωσαν να τον βγάλουν ψεύτη και αναξιόπιστο στα μάτια των ανθρώπων που δεν τον γνώρισαν και που δεν γνωρίζουν τα πράγματα από κοντά. Προσπαθούν δηλαδή να κτυπήσουν το κύρος και την επιρροή που έχει ό όσιος Παΐσιος στους ευρύτερους ελληνικούς και ορθοδόξους χριστιανούς κύκλους. 

Προπαγάνδα ! 

Μάλιστα για να γίνει το κακό πιο αποτελεσματικό, το ίδιο διάστημα άρχισαν να κυκλοφορούν μια γελοία ιστορία για τρεις επιστολές που δήθεν έγραψε ο άγιος Παΐσιος και τις εμπιστεύθηκε σε ένα άγνωστο πρόσωπο με την οδηγία να τις παραδώσει τόσα χρόνια μετά τον θάνατο του, στον πρόεδρο της Ρωσίας, στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον αρχηγό του ελληνικού στρατού. Και αυτό πολύ παράξενο!!. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα κανένας από τους γνωστούς του γέροντα να μην γνωρίζει τίποτε; Ποιοί είναι αυτοί οι άγνωστοι που κυκλοφόρησαν αυτή την γελοία και προβοκατόρικη ιστορία με τις επιστολές: Τι ρόλο παίζουν; Που αποσκοπούν; Αυτό συνδυάσθηκε και με το δήθεν σενάριο του π. Εφραίμ και κυκλοφορούσαν μαζί ευρέως στο διαδίκτυο και παρέσυραν πολλούς ευλαβείς μεν, αφελείς δε, που είχαν εμπιστοσύνη στους δύο γεροντάδες. Δυστυχώς υπήρχαν και μερικοί χριστιανοί, που είχαν πολλή ευλάβεια μαζί με λίγη βλάβη, που αναπαρήγαγαν αυτές τις ύποπτες ιστορίες με περισσή ελαφρότητα, αφέλεια και ζήλο. 

Πονηροί πράκτορες 

Ποιοι άλλοι, εκτός των αφελών χριστιανών, είναι που βάζουν σε κίνηση αυτό τον τροχό των διαδόσεων σε τόσο πλατιά κλίμακα; Ποιοι έχουν τέτοιες επικοινωνιακές δυνατότητες;.. 

Από α) την μέθοδο και τον τρόπο διάδοσης, β) από το γεγονός ότι κατόρθωσαν να διαδώσουν τόσο πλατιά τα ψέματά τους, μήπως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το σχεδιασμένο και καλά οργανωμένο; Αν σκεφτούμε δε, ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που η Εκκλησία πολεμείται συστηματικά, ότι υπάρχει σε εξέλιξη μία πολιτική αποχριστιανικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, μπορούμε να σκεφτούμε ότι όλα αυτά είναι ‘βούτυρο στην φέτα’ ενός ευρύτερου σχεδίου επεξεργασμένου από πληρωμένους ψυχολόγους, επαγγελματίες συκοφάντες, πληρωμένους καθοδηγητές γνώμης, πράκτορες που εκμεταλλεύονται την ανοησία και τις προβληματικές προσωπικότητες κάποιων χριστιανών για να πλήξουν το κύρος των Αγίων και της Εκκλησίας. 

Ας μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας την αφέλεια και την ανοησία. Ας σταθούμε με φόβο και προσοχή. Ας γίνουμε φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί, γιατί -όπως έλεγε ο μακαριστός άγιος γέροντας Παΐσιος- ζούμε στον καιρό του Αντιχρίστου και κοιμόμαστε με τα τσαρούχια. Ας ελέγχουμε πολύ καλά τις πηγές μας όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά πράγματα και πρόσωπα. Ας μην προσθέτουμε ή αφαιρούμε το παραμικρό πάνω στα προφητικά λόγια των συγχρόνων αγίων μας.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Είναι σημαντικό γεγονός, όταν σύγχρονες έρευνες έρχονται να επιβεβαιώσουν την ορθότητα και πιστότητα της μεθόδου θεραπείας των ανθρώπων μέσα από την Ορθόδοξη ζωή. Αυτά που από πολλούς αιώνες πριν η Εκκλησία προτείνει ως μοντέλο ζωής, προτείνονται από επιστήμονες και άλλους φορείς ως τρόπος πραγματικής απελευθέρωσης του ανθρώπου, ως τρόπου απόκτησης της πραγματικής ελευθερίας 1. Για παράδειγμα, υπάρχει μια συγγένεια στόχων της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας με την λογοθεραπεία του Frankl (1905-1997).

Και εκεί σκοπός αυτής της ψυχοθεραπευτικής μεθόδου είναι η εύρεση του σκοπού της ζωής, η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις εκάστοτε οικονομικές συνθήκες ή ψυχολογικές προϋποθέσεις.
Πράγματι αυτό είναι ένα σημαντικό μήνυμα που πρέπει να λεχθεί στα νέα παιδιά αλλά και τους μεγαλύτερους, ότι ναι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει την μέθοδο που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευτυχία, που δεν είναι κάτι άλλο αλλά η απόκτηση της αγάπης, η ένωση δηλαδή του ανθρώπου με το Θεό.
Η Εκκλησία λοιπόν έχει τον τρόπο να οδηγήσει τον άνθρωπο στην ευτυχία, στην χαρά.
Γνωρίζουμε την πορεία προς την κατεύθυνση αυτή από την Παλαιά Διαθήκη, έγινε σαφέστερη στην Καινή Διαθήκη και έχει απόλυτα προσδιοριστεί μετά το μεγάλο και σημαντικό γεγονός της Πεντηκοστής.
Ο τρόπος από τότε μέχρι και σήμερα είναι ο ίδιος. «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή ουράνια χαρίσματα λαβών» είναι αυτός ο δρόμος που ξέρουμε ότι οδηγεί στα πνευματικά χαρίσματα.
Η αγάπη, η υπομονή, η ανεξικακία, η ελεημοσύνη είναι αυτά πού βοηθούν τον άνθρωπο με γρήγορα βήματα να ανέβει την ουράνια σκάλα, τη σκάλα των αρετών.
Όλες οι ασθένειες έχουν συνήθως παθολογικά αίτια. Πάθη είναι αυτά που τις δημιουργούν. Αρετές όμως είναι αυτές που τα θεραπεύουν. Για κάθε μία δράση υπάρχει η αντίδραση. Για κάθε μια πληγή υπάρχει το αντίδοτο.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Όταν κάποιος ασθενεί επισκέπτεται τον κατάλληλο γιατρό, δέχεται από αυτόν προσεκτική εξέταση, αν χρειαστεί υποβάλλεται και σε εξετάσεις.
Ο γιατρός έχοντας την κατάλληλη γνώση και πείρα και αξιολογώντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων δίνει την δέουσα αγωγή και ζητά από τον ασθενή την αυστηρή τήρησή της.
Στην συνέχεια ξαναβλέπει τον ασθενή αρκετές φορές μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία του. Το ίδιο γίνεται με αντίστοιχο τρόπο και με τον πνευματικό στην Εκκλησία.
Η αποκατάσταση της υγείας στην περίπτωση αυτή λέγεται κάθαρση, η οποία αν παραμείνει μια σταθερή κατάσταση στον άνθρωπο οδηγεί στον φωτισμό και στη συνέχεια στη θέωση, στον αγιασμό δηλαδή, στην ένωση του ανθρώπου με το Θεό.
Είναι παράξενο και κάπως τραγικό πως οι άνθρωποι σήμερα ακολουθούν χίλιους τρόπους που τους παρουσιάζονται ως εύκολοι τρόποι απόκτησης της ευτυχίας και της εσωτερικής γαλήνης (γιόγκα, διαλογισμό, εσωτερισμό, κ.α.) και απορρίπτουν την σίγουρη οδό της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας, που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και που γνωρίζουμε ότι έχει βέβαια αποτελέσματα (πλήθος αγίων).
Υπάρχει πρόβλημα σοβαρό διότι οι μετέχοντες στην Εκκλησία δεν βλέπουν την Εκκλησία ως ιατρείο, ως θεραπευτήριο. Δεν θέλουν να αποκαλύψουν την πληγή τους αλλά μάλλον να την θωπεύσουν με επαίνους και καλολογία.
Η εκκλησία όμως δεν θρέφει πάθη ούτε αναπτύσσει εγωισμούς. Έχει ρόλο θεραπευτικό.
Υπάρχει για να καθαρίζει τα μάτια των ανθρώπων, για να τους ανοίγει το διάφραγμα προκειμένου να αναπνεύσουν καθαρό ουρανό για να δουν, να ζήσουν τη βασιλεία του Θεού μέσα στην καρδιά τους.
Ένας τέτοιος χριστιανός που το επιτυγχάνει αυτό δεν μπορεί να ζει σε κατάθλιψη. Είναι πλημμυρισμένος στη χαρά. Αγαπά όλους τούς ανθρώπους και προσφέρεται από αγάπη σε όλους.
Είναι ο άνθρωπος της πραγματικής χαράς, του φωτός. Δεν τον επισκιάζει κανένα σκοτάδι. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έχουμε ανάγκη, που έχει ανάγκη η κοινωνίας μας.
Και η Ευρώπη και η Αμερική και φυσικά και η Ελλάδα αναζητούν τον άνθρωπο αυτό αλλά συχνά με λάθος τρόπο. Θέλουν τα καλά αποτελέσματα αλλά χωρίς κόπο και πόνο .
Πράγμα όμως αδύνατο για την μεταπτωτική ανθρώπινη ύπαρξη. Τώρα κατά το κοινώς λεγόμενο «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ».
Είναι επίκαιρη όσο ποτέ η ορθόδοξη ψυχοθεραπεία. Είναι το φάρμακο, το βάλσαμο της εποχής μας, μιας εποχής που δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να το καταλάβεις ότι οδηγείται από το κακό στο χειρότερο.
Η Εκκλησία όμως έχει τη θέση της και τον ρόλο της, την διακονία και την αποστολή της. Είναι εργαστήριο πλάσης ψυχών και εργαστήριο θεραπείας παθών.
Μια τέτοια Εκκλησία, που οι λειτουργοί της έχοντας αυτογνωσία και γνωρίζουν τον σκοπό της δεν μπορεί παρά να γίνεται σεβαστή από όλους.
Όχι μόνο σεβαστή αλλά και αγαπητή και ανοικτή σε όλους. Μια Εκκλησία οικογένεια που υποδέχεται τους ανθρώπους και σιγά σιγά τους μεταμορφώνει και τους ομορφαίνει. Μια τέτοια Εκκλησία μάς χρειάζεται, οικογένεια!

1. Οι στόχοι της Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας και ο ρόλος της Εκκλησίας, Δρ. Πάρης Μπίνος MSc Λογοπαθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (30 Σεπτεμβρίου 2016 Πεμπτουσία)


ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ: ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Η ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΛΗΓΗΣ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 14η Φεβρουαρίου 2019

ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ: ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ 
Ή ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΟΙΓΜΑ  ΤΗΣ ΠΛΗΓΗΣ;

Δεν μας έφθανε η μεγάλη πληγή που μας άνοιξε η «Σύνοδος» της Κρήτης, (2016), με την νομιμοποίηση, (αντί της καταδίκης), του Οικουμενισμού και τις εξ’ αιτίας αυτής ολέθριες συνέπειες για την καθολική ενότητα της Εκκλησίας
με την δημιουργία, ως γνωστόν, νέων σχισμάτων και διαιρέσεων και μας ήρθε δύο χρόνια μετά, ως κεραυνός εν αιθρία, ένα καινούργιο μείζον πρόβλημα, πανορθοδόξων και αυτό διαστάσεων, η χορήγηση Αυτοκεφάλου στην Ουκρανία, που έγινε αφορμή δημιουργίας νέου μεγάλου σχίσματος, με ανυπολόγιστες για την διορθόδοξη ενότητα συνέπειες. Οι εξελίξεις γύρω από το ζήτημα αυτό είναι καταιγιστικές, με το σχίσμα αντί να θεραπεύεται, δυστυχώς να βαθαίνει όλο και περισσότερο. Η αντικανονική εκκλησιαστική απόσχιση της Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο της Ρωσίας, με το οποίο επί αιώνες ήταν εκκλησιαστικά συνδεδεμένη, με μονομερείς ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια, όπως ήταν επόμενο,  στην άρνηση πολλών Τοπικών Εκκλησιών, (Πατριαρχεία Μόσχας, Αντιοχείας, Σερβίας, Εκκλησία Πολωνίας, κ.α.), να αναγνωρίσουν αυτό το εκκλησιαστικό «πραξικόπημα», ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν αμήχανες και αναποφάσιστες. Το γεγονός ότι καμία Τοπική Εκκλησία δεν ανταποκρίθηκε, να στείλει αντιπροσωπία στην ενθρόνιση του νέου «προκαθημένου» στην Ουκρανία, κ. Επιφανίου, λέγει πολλά και δείχνει πάνω στην πράξη ότι, (προς το παρόν τουλάχιστον), καμία δεν δέχεται  να αναγνωρίσει τον νέο «προκαθήμενο». Το Άγιον Όρος, με συντριπτική πλειοψηφία, (15 στις είκοσι Μονές), αρνήθηκε να στείλει αντιπροσωπία στην ενθρόνιση.

Η υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας , η οποία ειρήσθω αντιπροσωπεύει το 80% του πιστού λαού της Ουκρανίας με 90 κανονικούς επισκόπους, 12.500 ενορίες, 5.000 μοναχούς και εκατομμυρία πιστούς,αρνήθηκε να συμμετάσχει στην δήθεν «ενωτική σύνοδο», που έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο, (15.12.2018), για την εκλογή του προκαθημένου. Εν τω μεταξύ ο διωγμός που εξαπέλυσε ο κρατικός μηχανισμός κατά της κανονικής Εκκλησίας με βίαιες διαρπαγές Ναών, ιερών Μονών κλπ, είναι άνευ προηγουμένου και τείνει να εξελιχθεί σε εμφύλιο σπαραγμό. Ωστόσο οι πιστοί της κανονικής Εκκλησίας παρ’ όλες τις πιέσεις και την βία που χρησιμοποιείται εις βάρος τους, παραμένουν αμετακίνητοι και συνεχίζουν να αγωνίζονται με σθένος για να κατοχυρώσουν τα δίκαια αιτήματά τους.
Πρόσφατα έπεσε στην αντίληψή μας άρθρο σχετικό με το ουκρανικό ζήτημα,  του Σεβ. Μητροπολίτου Αρκαλαχωρίου, (Κρήτης) και καθηγητού του ΑΠΘ, κ. Ανδρέα Νανάκη, στην ιστοσελίδα: «Ρομφαία», με τίτλο:«Αυτοκέφαλο Ουκρανίας: Θεραπεία πνευματικού προβλήματος».Μελετήσαμε με προσοχή το άρθρο και διαπιστώσαμε, ότι παραποιείται η πραγματικότητα για ευνοήτους λόγους. Είναι εμφανής η προσπάθεια του συντάκτου, όχι απλώς να συγκαλύψει, αλλά και να δικαιώσει αυτή την ενέργεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είτε με υπεραπλουστεύσεις στο όλο  εκκλησιαστικό πρόβλημα, είτε αποσιωπώντας ουσιώδεις πλευρές του. Ουσιαστικά επαναλαμβάνει την περιρρέουσα επιχειρηματολογία περί δήθεν «θεραπείας» του ουκρανικού προβλήματος. Μάλλον συσκοτίζει τα πράγματα.       

Προφανώς, για να προϊδεάσει τους αναγνώστες, ότι αυτά που γράφει ευθυγραμμίζονται με τους αγίους Πατέρες, παραθέτει ένα απόφθεγμα του νεοφανούς αγίου και ομολογητού της Ορθοδοξίας Ιουστίνου Πόποβιτς«Η ανθρώπινη προσωπικότητα, σε όλες τις βαθμίδες της αμαρτίας, είναι στη βάση της θεοκεντρική και χριστοκεντρική και το νόημα και το πλήρωμά της το βρίσκει στη συνένωση με τον Θεάνθρωπο και Σωτήρα Ιησού Χριστό»Πολύ ορθά και άξια πολλής προσοχής τα όσα γράφει  εδώ ο άγιος, τον οποίο ιδαιτέρως σεβόμαστε και τιμούμε, διότι είναι ο διδάσκαλος και οδηγός μας στον αντιοικουμενιστικό αγώνα, στον οποίο ανάλωσε το βίο του. Μόνο που δεν μας λέει εδώ ο συντάκτης, τι θα έλεγε, αν ζούσε σήμερα ο άγιος, σχετικά με το όλο ζήτημα του ουκρανικού σχίσματος. Θα ήταν άραγε σύμφωνος, να χορηγηθεί Αυτοκεφαλία, καθ’ ον χρόνον η συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και του λαού δεν το επιθυμεί; Θα ήταν σύμφωνος να χορηγηθεί, με τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκε και με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε; Θα επέμενε να καταλυθεί η κανονική τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, για χάρη των αμετανόητων σχισματικών, οι οποίοι έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην τοπική Εκκλησία; Θα αγνοούσε το γεγονός, ότι εν προκειμένω δεν υφίσταται το λεγόμενο «έκκλητο» σε άλλη τελεία Πατριαρχική Σύνοδο παρά μόνον σε Οικουμενική Σύνοδο και ότι επομένως η χορήγηση Αυτοκεφαλίας αποτελεί επέμβαση στο κανονικό έδαφος της Εκκλησίας της Ρωσίας; Θα αγνοούσε, ότι όλα τα κατ’ έτος εκδιδόμενα «Ημερολόγια», ή «Επετηρίδες» και αυτού ακόμη του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέχρι και του έτους 2018, αναγράφουν ότι η Εκκλησία της Ουκρανίας υπάγεται κανονικώς στην Εκκλησία της Ρωσίας; Ότι από τον 17ο αιώνα και εντεύθεν όλα τα «Συνταγμάτια», στα οποία καταγράφονται οι κανονικές δικαιοδοσίες των θρόνων, δεν αναφέρουν την Ουκρανία στις υποκείμενες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο εκκλησιαστικές επαρχίες; Ότι όλα τα Πατριαρχεία και οι κατά τόπους Αυτοκέφαλες Εκκλησίες θεωρούν ως μοναδικό κανονικό Μητροπολίτη Κιέβου τον κ. Ονούφριο, που υπάγεται στην Εκκλησία της Ρωσίας; Δεν νομίζουμε.
Βεβαίως είναι αλήθεια ότι «η ανθρώπινη προσωπικότητα, σε όλες τις βαθμίδες της αμαρτίας, είναι στη βάση της θεοκεντρική και χριστοκεντρική…». Είμαστε όμως βέβαιοι, ότι αν ζούσε σήμερα ο άγιος, θα απηύθυνε την παρά πάνω φράση στους αμετανόητους σχισματικούς, οι οποίοι δεν αποδέχθηκαν την απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας και το χειρότερο: όντας καθηρημένοι και αφορισμένοι, συνέχιζαν επί τρεις σχεδόν δεκαετίες να αυθαιρετούν, «χειροτονώντας» «επισκόπους» και «κληρικούς». Όπως είναι γνωστό, πολλοί από τους πρωτεργάτες του σχίσματος του 1991 είχαν ανύπαρκτη χειροτονία, (όπως ο Μακάριος Μαλέτιτς), όπως και οι «επίσκοποι» και οι «ιερείς» της σχισματικής ομάδας του. Και όμως όλοι αυτοί, αναγνωρίστηκαν ως κανονικοί κληρικοί, με μια γραφειοκρατική πατριαρχική απόφαση, χωρίς κανονικές χειροτονίες!
Παρά κάτω συνεχίζει: «Άλλοτε ο πειρασμός της ματαιοδοξίας και της συλλογικής ή ατομικής φιλοδοξίας, άλλοτε η βεβαιότητα της πνευματικής αυτάρκειας και πληρότητας και άλλοτε η συμπόρευση με άρχοντες και εξουσίες του κόσμου τούτου συστοιχίζουν Εκκλησία και επισκόπους σε πολιτικές στοχεύσεις και σκοπιμότητες, με αποτέλεσμα οι συνεπίσκοποι, με τους οποίους συλλειτούργησαν και συνυπέγραψαν για την αναγκαιότητα του ουκρανικού αυτοκεφάλου κοινές διακηρύξεις, εν προκειμένω αρχιερείς να καθαιρούνται, στον δε εκκλησιαστικό αφορισμό να επικαλούνται κανονικά παραπτώματα τα οποία επί τούτου ενθυμήθηκαν». Δυστυχώς δεν ομιλεί με σαφήνεια και δεν μας εξηγεί, ποιους εννοεί. Είναι όμως φανερό, ποιους κατέβαλε «ο πειρασμός της ματαιοδοξίας και της συλλογικής, ή ατομικής φιλοδοξίας», για να δημιουργήσουν το σχίσμα στην Ουκρανία. Ο σχισματικός Φιλάρετος ο οποίος σήκωσε παντιέρα «Αυτοκεφαλίας», όταν απέτυχε να γίνει Πατριάρχης Μόσχας! Το ίδιο και ο έτερος σχισματικός ο Μακάριος, ο οποίος δημιούργησε δική του «Εκκλησία», για να γίνει «προκαθήμενος» της «νέας ουκρανικής Εκκλησίας», χειροτονημένος από ένα καθηρημένο διάκονο και ένα αυτοχειροτονημένο ψευδοπατριάρχη!
Ισχυρίζεται ότι «η συμπόρευση με άρχοντες και εξουσίες του κόσμου τούτου συστοιχίζουν Εκκλησία και επισκόπους σε πολιτικές στοχεύσεις και σκοπιμότητες», υπονοώντας μάλλον, ότι οι επίσκοποι της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας συστοιχίστηκαν με την ρωσική κυβέρνηση. Αλλά αποσιωπά το γεγονός ότι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο συμπορεύτηκε δυστυχώς «με άρχοντες και εξουσίες του κόσμου τούτου». Είναι σήμερα γνωστές σε όλους οι παρεμβάσεις των Δυτικών, για να αποκατασταθούν οι σχισματικοί και καθηρημένοι του Κιέβου και να δοθεί η περιβόητη Αυτοκεφαλία στη «νέα Εκκλησία». Και όλοι γνωρίζουν ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο, για να προωθηθούν γεωπολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες των δυτικών, (Η.Π.Α., Ευρωπαϊκή Ένωση, Ν.Α.Τ.Ο.), όπως αποδείξαμε σε παλαιότερη ανακοίνωσή μας: (βλ. «Έκκληση προς την Ιερά Συνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετικά με το Ουκρανικό ζήτημα», 21.1.2019). Όλοι γνωρίζουν ότι το Αυτοκέφαλο δόθηκε, για να αποσπασθεί και εκκλησιαστικά η Ουκρανία από την σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, ώστε να ματαιωθεί κάθε προσπάθεια δημιουργίας μιας μεγάλης συνομοσπονδίας Ορθοδόξων κρατών στην ανατολική Ευρώπη με κυρίαρχη δύναμη την Ρωσία. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ (Πατριαρχείου Ρωσίας) κ. Ιλαρίων είναι αποκαλυπτικός: «Η βιασύνη της νομιμοποίησης των ουκρανικών μη-κανονικών σχισματικών οργανώσεων, οφείλεται σε πολιτικούς λόγους που οι ουκρανικές αρχές δεν κρύβουν. Βλέπουμε ήδη τους πρώτους πικρούς καρπούς αυτής της πολιτικοποίησης της εκκλησιαστικής ζωής» (Ιστ. Ρομφαία). Αυτή την σημαντική παράμετρο του ουκρανικού ζητήματος την αποσιωπά ο συντάκτης, για ευνοήτους λόγους.

Παρά κάτω γράφει: «Μακάρι στον έσω μας άνθρωπο, στις παραπάνω περιπτώσεις, να ομολογούμε καθαρτικά την αλήθεια και την πειρασμική δοκιμασία της ψυχοπαθούς (πάθη ψυχής) αυτής εκκλησιαστικής καταστάσεως, η οποία διαταράσσει την ενότητα και την ειρήνη της Εκκλησίας και επιφέρει διαμελισμό εις τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου μας…Η ενότητα και η ειρήνη στη διαχρονική, εκκλησιαστική, πατερική, εμπειρική μαρτυρία, προϋποθέτουν θεοκεντρικότητα και χριστοκεντρικότητα. Καρπός αυτής της πνευματικής καταστάσεως είναι η συγχώρεση που επιφέρει την εκκλησιαστική ειρήνη». Και πάλι δεν μας διευκρινίζει, ποιοι ευθύνονται για τη διατάραξη της ενότητας και της ειρήνης στην Εκκλησία και επέφεραν τον διαμελισμό στον άρραφο χιτώνα του Χριστού. Μήπως ο Ονούφριος και η περί αυτόν Ιεραρχία και το εκκλησιαστικό πλήρωμα της κανονικής Εκκλησίας; Ασφαλώς όχι! Τον άρραφο χιτώνα του Χριστού τον έσχισαν οι σχισματικοί, (Φιλάρετος και Μακάριος) και τώρα τον σχίζουν ακόμη περισσότερο, όσοι θέλησαν να δώσουν κανονικότητα στην αντικανονικότητα εκείνων! Ασφαλώς «η ενότητα και η ειρήνη…προϋποθέτουν θεοκεντρικότητα και χριστοκεντρικότητα». Και ασφαλώς καρπός αυτής της πνευματικής καταστάσεως είναι η συγχώρεση. Η βασική προϋπόθεση όμως της συγχώρεσης είναι η μετάνοιαΔυστυχώς πουθενά δεν συναντήσαμε ίχνος μετάνοιας από τους εκκλησιαστικούς «αντάρτες» σχισματικούς. Ουδέποτε μετανόησαν για την ανυπολόγιστη ζημία που προκάλεσαν στη μαρτυρική Εκκλησία της Ουκρανίας και ουδέποτε υποτάχτηκαν στην δίκαιη απόφαση της καθαιρέσεώς των από την Εκκλησία της Ρωσίας. Ας υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό, (γιατί έχει πολλή μεγάλη σημασία), ότι αυτή την δίκαιη απόφαση την επεκύρωσε με επιστολή του ο Παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με το υπ’ αριθμ. 1203/29.8.1999 Πατριαρχικόν Του Γράμμα προς τον Μακαριστόν Πατριάρχην Μόσχας κυρόν Αλέξιον.

Παρά κάτω προσθέτει: «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, εδραζόμενος στο φιλοκαλικό αυτό θεμέλιο ότι η αμαρτωλότητα δεν καταλύει τη θεοκεντρικότητα και τη χριστοκεντρικότητα της ανθρώπινης υπόστασης, με συνείδηση και φρόνημα πνευματικής διάκρισης, εκ της οποίας απορρέουν η υπομονή, η σιωπή, η προσδοκία, αλλά και η συγχωρητικότητα, για τριάντα χρόνια περίπου, από το 1991, όταν αποφασίστηκε η ανεξαρτησία της Ουκρανίας, έως το 2018, είχε εμπιστευθεί στο Πατριαρχείο της Μόσχας το εκκλησιαστικό πρόβλημα του ουκρανικού ανεξάρτητου κράτους. Προσδοκούσε ότι η Εκκλησία της Ρωσίας θα ηδύνατο να επιφέρει την ειρήνη και την ενότητα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας». Ποιοι είναι αυτοί, που αποφάσισαν την ανεξαρτησία της Ουκρανίας το 1991; Μια μικρή ομάδα σχισματικών, καθ’ όν χρόνον η συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και του πιστού λαού της Ουκρανίας δεν το επιθυμούσε. Και εξακολουθεί να μην το επιθυμεί μέχρι σήμερα, μετά από 30 χρόνια!  Επίσης, τι θα μπορούσε να κάνει η Εκκλησία της Ρωσίας, όταν οι σχισματικοί του Κιέβου δεν εξεδήλωσαν την παραμικρή μετάνοια και ταπείνωση; Υπάρχει άλλος δρόμος για την αποκατάσταση «της ειρήνης και της ενότητος» από τον δρόμο της μετανοίας; Ασφαλώς όχι. Και το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής δεν άργησε να φανεί. Η κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή διώκεται από την κυβέρνηση του Ποροσένκο με έναν άγριο διωγμό άνευ προηγουμένου, ο δε πιστός λαός έχει μπλεχτεί στη δύνη ενός εμφύλιου σπαραγμού  μέχρις αίματος! Ιδού ποια είναιη «ειρήνη και η ενότητα» που έφεραν στην Ουκρανία. Πολύ ορθά παρατηρεί  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων:«Δεν μπορούμε να προδώσουμε τους αδελφούς μας στην Ουκρανία, ονομάζοντας το μαύρο άσπρο και ανάποδα και να δεχθούμε τους σχισματικούς χωρίς μετάνοια, κάτι το οποίο είναι αντίθετο προς την Ιερά Παράδοση, την Κανονική τάξη και την βούληση της αυτοδιοικούσας Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» (Ιστ. Ρομφαία).
Και καταλήγει ο συντάκτης, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος: «…αφουγκράστηκε και αποδέχθηκε τις διαρκείς και συνεχείς εκκλήσεις των κορυφαίων θεσμικών εκπροσώπων του ουκρανικού λαού και με την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο, διά του έκκλητου, συγχώρεσε και αποκατέστησε τον Φιλάρετο με τον Μακάριο και τους περί αυτούς κληρικούς και λαϊκούς». Ποιους αφουγκράστηκε, ο Οικουμενικός Πατριάρχης; Τον ουνίτη ουκρανό προέδρο κ. Ποροσένκο, την κυβέρνησή του και τους σχισματικούς. Αφουγκράσθηκε μήπως τον κανονικό Μητροπολίτη του Κιέβου κ. Ονούφριο και την περί αυτόν Σύνοδο; Το μόνο που έκαμε ήταν να του στείλει «τελεσίγραφο», για να συμμετάσχει στην εκλογή του «προκαθημένου» της «νέας Εκκλησίας»! Συζήτησε με το Πατριαρχείο Ρωσίας, στη δικαιοδοσία του οποίου είναι εδώ και τέσσερις αιώνες  η Εκκλησία της Ουκρανίας; Αρκέστηκε μόνο να στείλει και στον Πατριάρχη της Ρωσίας «τελεσίγραφο», με το οποίο τον καλούσε ένα αναγνωρίσει τη «νέα Εκκλησία»!
Κλείνοντας εκφράζουμε για πολλοστή φορά την βαθιά ανησυχία και λύπη μας για τις τραγικές εξελίξεις  στην μαρτυρική Ουκρανία. Από όσα παραθέσαμε παρά πάνω γίνεται φανερό ότι η αναφορά του συντάκτου στον νεοφανή άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς και ο συσχετισμός των θεοφωτίστων λόγων του με τους χειρισμούς του Οικουμενικού Πατριάρχου στο ουκρανικό ζήτημα υπήρξε ατυχέστατη.

Εκ του Γραφείου επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών

Ο ΙΣΚΕ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ 13/2/2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ο Ι.Σ.Κ.Ε. για το σχέδιο της κυβέρνησης
που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα

Το “σχέδιο υλοποίησης της Συμφωνίας Πολιτείας-Εκκλησίας” που έδωσε χθες (12/2/2019) στη δημοσιότητα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας απορρίπτεται ως απαράδεκτο. Είναι σχέδιο απαξίωσης του ιερού κλήρου και της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικότερα.

Πρόκειται περί απλής αναδιατύπωσης με περισσότερες και ανούσιες θεσμολάγνες φράσεις του αρχικού σχεδίου που είχε απορριφθεί προ μηνών από τον Ι.Σ.Κ.Ε. με το από 4-1-2019 εμπεριστατωμένο, ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο υπόμνημα που είχε στείλει ο Ι.Σ.Κ.Ε. προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Με τη “νέα” πρόταση της κυβέρνησης ο ιερός κλήρος αποκόπτεται οργανικά από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών η οποία εφεξής θα αναφέρεται ως απλώς μεταβιβάζουσα τα χρήματα μισθοδοσίας των κληρικών στον υπό σύσταση Λογαριασμό(!!) με την επωνυμία “Ταμείο Μισθοδοσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος”, στο οποίο εφεξής θα υπαγόμαστε και από το οποίο εφεξής θα μισθοδοτούμαστε σύμφωνα με το απαράδεκτο αυτό σχέδιο. Επομένως, σύμφωνα με το προτεινόμενο από την κυβέρνηση σχέδιο, οι κληρικοί διαγράφονται από τα Μητρώα του κοινού μισθολογίου (Κληρικοί) και του Ειδικού Μισθολογίου (Αρχιερείς) αφού η Ενιαία Αρχή Πληρωμών απεκδύεται κάθε άλλης ευθύνης μετά την επιχορήγηση γενικά του ποσού μισθοδοσίας των κληρικών από το κράτος προς το υπό σύσταση Ταμείο-Λογαριασμό. Πρόκειται για δήθεν νέο σχέδιο με φραστικές εικονικές αλλαγές προς δημιουργία εντυπώσεων στο ευρύ κοινό. Περιλαμβάνει ανόητα αναμασήματα προς παραπλάνηση των κληρικών και των οικογενειών τους.

Ο Ι.Σ.Κ.Ε. βεβαίως εμμένει στις σταθερές αρχικές του θέσεις και ως προς το μισθολογικό καθεστώς τού ιερού κλήρου και ως προς τα άλλα θέματα που περιλαμβάνονται στο απαράδεκτο και γι’ αυτό απορριπτέο σχέδιο που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Ο Ι.Σ.Κ.Ε. δεσμεύεται να δώσει περαιτέρω προφορικές και γραπτές εξηγήσεις επί του απαράδεκτου και απορριπτέου σχεδίου της κυβέρνησης, όταν και όπου κληθεί, μαζί με τον Νομικό του Σύμβουλο Αλέξη Μητρόπουλο και τους εξειδικευμένους συνεργάτες του, τόσο για το μισθολογικό του ιερού κλήρου όσο και για το μείζον και εθνικό ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας.

ΕΚ ΤΟΥ Ι.Σ.Κ.Ε.