ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑΣ ΗΛΙΕ: "ΟΛΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΕΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ!"

 Ένας καλόγερος κάποτε με αγία ζωή διάβασε στην Αγία Γραφή το «χίλια έτη…». Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία και με απλότητα της είπε: «Παναγία μου, πες στο Χριστό να μου εξηγήσει πώς είναι τόσο όμορφα στον Παράδεισο, ώστε τα χίλια χρόνια να φαίνονται ότι είναι μία μέρα. Ήταν εκκλησιαστικός στο διακόνημα και ηλικιωμένος. Το βράδυ, όταν έφευγαν οι άλλοι μοναχοί, αυτός έμενε στο ναό, προσευχόταν κι έλεγε: «Παναγία μου, πες μου πώς γίνεται αυτό». Οι πόρτες της εκκλησίας ήταν ανοιχτές. Μέσα στην εκκλησία μπήκε ένας αετός. Ήταν τόσο όμορφος που δεν περιγραφόταν. Είχε χιλιάδες χρώματα κι έλαμπε. Όταν τον είδε ο μοναχός παρακάλεσε την Παναγία να τον βοηθήσει να τον πιάσει. Κι όταν θέλησε να τον πιάσει, ο αετός έφυγε, πήγε στην πόρτα και προσποιούταν ότι δεν μπορούσε να πετάξει. Ο μοναχός τον κυνήγησε και ο αετός ξέφυγε στο δάσος, σ’ ένα ξέφωτο και κάθησε σ’ ένα δέντρο. Ήταν μια ήσυχη βραδιά με πανσέληνο. Ο μοναχός κοιτούσε τον αετό κι άρχισε να κλαίει, γιατί δεν μπορούσε να τον πιάσει. Ο αετός τότε άρχισε να τραγουδάει ένα τραγούδι, που δεν άκουσε ανθρώπινο αυτί. Ο μοναχός καθηλώθηκε έτσι 300 χρόνια! Τόσα τραγούδησε το πουλί κι έπειτα έφυγε. Ο μοναχός όμως στενοχωρήθηκε και θύμωσε, γιατί νόμισε ότι πέρασε μόνο μια ώρα. Θυμήθηκε τότε ότι άφησε ανοιχτή την εκκλησία και γύρισε να την κλειδώσει. Όλα όμως είχαν αλλάξει. Πήγε τότε στον πορτάρη του μοναστηρίου κι αυτός εξεπλάγη. Και τούτο γιατί ο αετός που ήταν Άγγελος Κυρίου του είχε δώσει τέτοια χάρη που έλαμπε, ευωδίαζε. Γι’ αυτό και ο θυρωρός απόρησε. Τον ρώτησε λοιπόν:

-Από πού είσαι;

-Από εδώ. Είμαι ο εκκλησιαστικός.

-Δεν σε γνωρίζω. Περίμενε να ρωτήσω τον ηγούμενο.

Πήγε στον ηγούμενο και του είπε πως ήλθε κάποιος μοναχός που άστραφτε το πρόσωπό του κι έχει το κλειδί της εκκλησίας στο χέρι. Ο ηγούμενος του απάντησε: Άφησέ τον να μπει, γιατί απόψε 3 φορές άκουσα μια φωνή να ανοίξω τις πόρτες για να έλθει μέσα το Άγιο Πνεύμα. Άφησέ τον, γιατί κρύβει μεγάλο μυστήριο.

Ο ηγούμενος ήλθε στο μοναχό και τον ρώτησε τί συμβαίνει. Κι αυτός διηγήθηκε το συμβάν με τον αετό και το υπέροχο τραγούδι του.

-Πόση ώρα τραγούδησε, τον ρώτησε.

-Μια ώρα περίπου κι έφυγε. Κι εγώ ήλθα να κλειδώσω, αλλά δεν γνωρίζω πού είναι το μοναστήρι. Ή εγώ τρελάθηκα, ή πράγματι κάτι συμβαίνει, γιατί το μοναστήρι που υπηρετούσα δεν είναι αυτό.

Τότε ο ηγούμενος συγκέντρωσε στην εκκλησία τους άλλους μοναχούς και τους ρώτησε αν τον γνωρίζουν. Όμως ούτε αυτός γνώριζε κανένα, ούτε αυτόν αυτοί.

-Ποιος ήταν ο ηγούμενος, όταν εσύ ήσουνα απόψε στην εκκλησία; τον ρώτησε.

Είπε το όνομά του, έψαξαν στο αρχείο της μονής και βρήκαν ότι έζησε πριν από 300 χρόνια. Η αλήθεια δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Όλοι τρόμαξαν κι εξεπλάγησαν. Ο μοναχός συγκινημένος ζήτησε να κοινωνήσει και τους αποχαιρέτησε.

-Συγχωρέστε με, αδελφοί. Εγώ τώρα φεύγω και θα ξαναειδωθούμε όταν ηχήσουν οι σάλπιγγες!

Το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο και την ώρα εκείνη κοιμήθηκε.

Φαντασθείτε, αφού αυτός έζησε τόσο όμορφα 300 χρόνια με το τραγούδι ενός αγγέλου, και νόμισε πως πέρασε μόνο μία ώρα, πόσο ωραία θα είναι στον παράδεισο, εκεί που τραγουδάνε χιλιάδες Χερουβείμ, Σεραφείμ, άγγελοι κλπ. Κανείς δεν μπορεί να περιγράψει την ομορφιά του Παραδείσου. Γι’ αυτό και εγώ θέλω να σας δω οπωσδήποτε στον Παράδεισο. Είναι πολύ όμορφα εκεί! Καλή αντάμωση! Να συναντηθούμε όλοι στον Παράδεισο!

-π. Κλεόπα, θα σας παρακαλέσουμε θερμά να εύχεσθε να… μας φάει όλους ο Παράδεισος.

Το πρόσωπα του φωτίστηκε, η φωνή του δυνάμωσε πάλι:

-Όλους θα μας φάει ό Παράδεισος!.. Γράψτε μου τα ονόματά σας για να τα μνημονεύω. Και σας παρακαλώ πολύ να προσεύχεσθε και σεις για μένα, γιατί είμαι ο πιο αμαρτωλός που υπάρχει στον κόσμο!

~Γέροντας Κλεόπας

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: "ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ."

"Να ξέρης, δεν σώζονται όσοι αυτοκτονούν..."
(Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης)

Κάποτε ένα νέο παιδί ήρθε για εξομολόγηση και ήταν απελπισμένο από μια επαναλαμβανόμενη αμαρτία του, και ο πειρασμός τον έφθασε στο σημείο να βρη ένα όπλο και να θέλη να αυτοκτονήση.

 Προσπαθούσα πολύ καιρό να τον πείσω με αγάπη και υπομονή να βγάλη τον πειρασμό της απελπισίας από μέσα του, μάταια όμως. Τότε του πρότεινα να πάη στο Μοναστήρι του οσίου Δαυίδ του Γέροντα στην Εύβοια να ξεκουραστή λίγες μέρες, εάν είχε ευλογία από τον Γέροντα της Μονής όσιο Ιάκωβο, μια και ήταν γιορτινές μέρες.

 Εγώ δεν μίλησα με τον Γέροντα, ο νέος ανέβηκε στο Μοναστήρι, έμεινε αρκετές ημέρες, δεν μίλησε κι εκείνος σε κανέναν για το πρόβλημά του, και έφθασε η μέρα της αναχώρησής του. Ο Γέροντας τον συνόδευσε στην πόρτα, δίνοντάς του μια τσάντα γεμάτη με δώρα, και αφού του έδωσε ευχές του είπε:

– Να ξέρης, δεν σώζονται όσοι αυτοκτονούν!

Ο νέος τα έχασε!

Πραγματικά ο πειρασμός τον είχε κάνει να πιστέψη ότι, εάν αυτοκτονούσε, θα σωζόταν γιατί θα σταματούσε την αμαρτία... Γύρισε αναπαυμένος και αλλοιωμένος και παρέδωσε το όπλο.

Μαρτυρία από το βιβλίο, 
ο «Γέρων Ιάκωβος, Διηγήσεις, Νουθεσίες, Μαρτυρίες»

"ΚΑΙ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!"

 Και στα Ιεροσόλυμα είμαι κι εδώ και παντού! 

Μια ομάδα προσκυνητών από την Ελλάδα διοργάνωσε προσκυνηματική εκδρομή στους Αγίους Τόπους. 

Μεταξύ αυτών ήταν και ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο οποίος αποφάσισε να πραγματοποιήσει την  ιερή επιθυμία της ψυχής του, να προσκυνήσει τους Θεοβάδιστους Τόπους, όπου συνέβησαν όλα τα μεγάλα γεγονότα της επίγειας ζωής του Θεανθρώπου Λυτρωτού του κόσμου.

Η εκδρομή αυτή όμως γινόταν ατμοπλοϊκώς, με καράβι, και ήταν το ταξίδι πολύωρο και κουραστικό.

 Κουράστηκε λοιπόν ο εν λόγω προσκυνητής και γόγγυσε μέσα του. Ένας ολιγόπιστος λογισμός του έλεγε:

“Τάχα ήταν ανάγκη να κάνουμε τόσο κουραστικό ταξίδι, για να πάμε στα Ιεροσόλυμα; Λες και εκεί θα δούμε τον Χριστό; Λες και θα είναι εκεί και θα μας περιμένει!”

Δεν πρόλαβε να τελειώσει ο λογισμός του και … μέσα στην καμπίνα του πλοίου παρουσιάστηκε ο Ίδιος ο Κύριος γλυκύτατος και απερίγραπτος, μέσα σε Φως και Θεϊκή δόξα! 

Συγκλονίστηκε ο άνδρας μπροστά σ’ αυτή τη θέα και έπεσε στα γόνατα κλαίγοντας και λέγοντας: 

“Συγχώρεσέ με , Χριστέ μου!... Συγχώρεσέ με!...”

Ο Κύριος, ο “πράος και ταπεινός τη καρδία”, τον κοίταξε στοργικά και του είπε:

- Και στα Ιεροσόλυμα είμαι κι εδώ και παντού!

Και λέγοντας αυτά έγινε άφαντος.

Περιττό να πούμε πως ο εν λόγω προσκυνητής έζησε κατόπιν το ωραιότερο και κατανυκτικότερο προσκύνημα της ζωής του. Συνειδητοποίησε δε το μεγάλο και υπέροχο γεγονός ότι ο Θεός μας είναι πάντα κοντά μας!

Είη ευλογητός εις τους αιώνας!

Πηγή: «ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ & ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»

ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ, ΔΩΡΙΔΑ 2007

ΑΓΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ Η ΕΝ ΠΑΦΩ

 
Αγία Κωνσταντία η εν Πάφω

 
Η Αγία Κωνσταντία ήταν από την Πάφο και όπως γράφει ο Άγιος Ιερώνυμος στο βιβλίο του «Εις το περί εκκλησιαστικών συγγαφέων βιβλίον» ήταν μαθήτρια του Αγίου Ιλαρίωνα του Μέγα ο οποίος ασκήτεψε στο χωριό Επισκοπή της Πάφου.
Μετά τον θάνατο του αγίου Ιλαρίωνα, η αγία Κωνσταντία παρέμεινε στον τάφο του και με αγώνες ασκητικούς προσπαθούσε να μιμηθεί τον άγιο, προσευχόμενη αδιάλειπτα και αγωνιζομένη για την ψυχική της τελείωση. Με την πίστη της και τις πρεσβείες του αγίου Ιλαρίωνος αξιώθηκε να κάνει και θαύματα.
Μνεία για την Αγία Κωνσταντία γίνεται και από τον χρονογράφο Κυπριανό ενώ ο Κύπριος λόγιος Στέφανος Λουζινιάνος (16ου αιώνα μ.Χ.) αναφέρει ότι η Αγία αυτή εθεωρείτο προστάτιδα της Πάφου. Ο Στέφανος Λουζινιανός γράφει επίσης τα εξής για την Αγία Κωνσταντίνα:
«Η Κωνσταντία, πολύ ευγενής κυρία της πόλεως Πάφου, υπήρξε μαθήτρια του Αγιοτάτου Πατρός Ιλαρίωνος, η οποία απέθανεν από αφόρητον λύπην, όταν ήκουσε τον θάνατον του κυρίου της και πως το σώμα του εκλάπη από μαθητήν του. Αξιέπαινος η πιστή αγάπη της: όχι μόνον ηγάπησε τον κύριόν της ενόσω έζη, αλλά και του απέδιδεν άκραν αγάπην και μετά τον θάνατόν του».
Η Αγία Κωνσταντία έχει πλήρη ακολουθία στα Κύπρια Μηναία και στο απολυτίκιό της ονομάζεται «Προστάτιδα της Πάφου». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 25 Αυγούστου.
 
https://www.saint.gr

Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων

του Αγίου Βαρθολομαίου του Αποστόλου

 
Ο Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Αρμενία. Το άγιο λείψανο του οι χριστιανοί το έβαλαν μέσα σε μια πέτρινη θήκη και το έκρυψαν στην Ουρβανούπολη. Επειδή, όμως, η θήκη γιάτρευε πολλές ασθένειες, συνέρεαν σ' αυτή πλήθη λαού. Γι' αυτό οι ειδωλολάτρες, όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πέταξαν τη θήκη στη θάλασσα, μαζί με άλλες τέσσερις θήκες μαρτύρων. Τότε έγινε κάτι το θαυμαστό. Η θήκη με το λείψανο του Αγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία των άλλων τεσσάρων θηκών, αφού πέρασαν τη Μαύρη Θάλασσα, τα στενά του Ελλησπόντου, το Αιγαίο πέλαγος και το Αδριατικό, έφθασαν αριστερά της Σικελίας, στο νησί Λιπαρά. Έπειτα, οι θήκες που συνόδευαν τη θήκη του Αγίου Βαρθολομαίου πήγε η κάθε μία σε διαφορετικούς τόπους της Ιταλίας. Τότε λοιπόν, ο Άγιος του Θεού αποκαλύφθηκε στον επίσκοπο της Λιπαρός Αγάθωνα, ο όποιος, αφού κατέβηκε στην παραλία και είδε τη θήκη, έμεινε εκστατικός. Με σεβασμό τότε, συνόδευσαν τη θήκη με το άγιο λείψανο εκεί όπου θαυματουργικά υπέδειξε ο Απόστολος του Θεού και όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Δίκαια, έτσι, μπορεί να πει κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοὶς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμός ξζ' 36). Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ' Αυτόν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Βαρθολομαίου στις 25 Αυγούστου. 

ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΗΣ: "Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΚΕΙΝΟ ΛΑΔΙ, ΕΤΡΕΨΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΣΕ ΦΥΓΗ".

 Παναγία μου, τι δύναμη έχει το λάδι από το καντήλι σου!!!

🌿Όση ώρα είναι αναμμένα τα καντήλια, αυτά φωνάζουν ελέησον, ελέησον, ελέησον… τον άνθρωπο, που άναψε το καντήλι, προς το Θεό.

Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής:

Μιά νύχτα είχε πάρει λιγάκι ο ύπνος τον δούλο του Θεού. Ξαφνικά φάνηκε ο διάβολος κρατώντας μιάν αξίνα! 

Τη σήκωσε ψηλά για να τον χτυπήσει, μα, πριν προλάβει να την κατεβάσει, κυριεύτηκε από φρίκη και τρόμο, τραβήχτηκε πίσω και χάθηκε σαν καπνός, ξεφωνίζοντας και κάνοντας μεγάλο θόρυβο, ενώ ο Νήφων, ξύπνιος πιά, τον άκουσε να τρίζει τα δόντια και να λέει: 

Αχ, Μαρία! Εσύ, όπως πάντα, με καίς! Εσύ, που προστατεύεις αυτό το αγύριστο κεφάλι! 

Απο τα θυμωμένα εκείνα λόγια του σατανά, ο δίκαιος κατάλαβε ότι η Παναγία τον υπερασπιζόταν και τον σκέπαζε με τη χάρη της, επειδή κάθε βράδυ, πριν κοιμηθεί συνήθιζε να παίρνει λάδι απ’ το καντήλι της και ν’ αλείφεται με πολλή ευλάβεια στο μέτωπο, στον αυχένα, στην καρδιά και σ’ όλα του τα αισθητήρια. 

Η μυστική δύναμη, που είχε το άγιο εκείνο λάδι, έτρεψε το διάβολο σε φυγή.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ: "ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ, ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟ".

Το να γνωρίζουμε την πονηρία των ανθρώπων , δηλαδή το κακό που κάνουν οι άλλοι , μικρό ή μεγάλο , μας αλλοιώνει την λογική , μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας , διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό . Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας .

Γι’ αυτό δεν πρέπει να θέλουμε να μαθαίνουμε , να γνωρίζουμε τί κάνει ο άλλος . Αν έρθουν αν μου μιλήσουν για άλλους , θα τους κλείσω το στόμα ή θα σηκωθώ να φύγω . Και αν κάποιος έρθει να μου πει τον πόνο του , θα του πω , δεν έχεις Γέροντα ; στον Γέροντά σου να μιλήσεις .

Και αν μου απαντήσει ότι δεν έχει , θα του πω : Να βρεις ! Εγώ δεν είμαι Πνευματικός… πήγαινε να βρεις έναν Πνευματικό που θα μπορεί να σε παρακολουθεί . Ξέφυγε δηλαδή εσύ την αμαρτία του άλλου . Όσο μένεις άτρωτος από τα κακά του άλλου , τον βοηθάς .

Διότι , μόλις ο άλλος σου πει κάτι κακό , αμέσως ξεπέφτει στα μάτια σου και μειώνεται η αγάπη σου , όσο και αν νομίζεις ότι τον βοηθάς . Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι . Καταστρέφεται όλως διόλου η αγάπη μας και προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους , εφ’ όσον αναμειγνυόμεθα στην ιδιωτική ζωή τους . Αυτή είναι υπόθεση μόνο του αρμοδίου προσώπου και ποτέ εμού του μοναχού ή λαϊκού .  Το να αγαθοποιώ όσους με κακοποιούν , με οδηγεί στην ειρήνη . Διότι όλοι οι άνθρωποι τελικώς μας βάζουν προσκόμματα .

Με έναν λόγο , με ένα βλέμμα , με το περπάτημά τους , με την χαρά τους , με την λύπη τους , παρεμβαίνουν στην πορεία μας . γι’ αυτό χρειάζεται φόβος και τρόμος , μην τυχόν και αντιδράσουμε στα προσκόμματα που μας βάζουν και διασαλευθεί η ειρήνη του νου και της καρδιάς μας , μήπως δηλαδή προκαλέσουμε τον χωρισμό από τον Θεόν .  Χρειάζεται φόβος και τρόμος , μην τυχόν και περιφρονήσω τον αδελφό μου , μην τυχόν νομίζω ότι αυτός είναι υπεύθυνος για τις συμφορές μου , διότι αυτό είναι ξεπεσμός μου από τον Θεόν . 

Ο Άγιος Ισαάκ τονίζει :  «Ουδέποτε φταίει ο άλλος για κάποιοπαράπτωμα , πάντοτε φταις εσύ».  Δεν σου φταίει ο άλλος επειδή εσύ κουράσθηκες , αμάρτησες , δυσπίστησες , αλλοιώθηκες . Βλέπεις κάποιον να τρώει με τα χέρια του και αγανακτείς . Αυτό δείχνει σαφώς ότι δεν άρχισες ακόμη την πνευματική σου ζωή . Η άσκησίς σου είναι στα προοίμια .

Για να μπορέσεις να ξεπεράσεις αυτούς τους σκοπέλους , να αγαθοποιείς όποιον σε κακοποιεί . Σκόρπα , όσο μπορείς , αγαθότητα . Είσαι στον κόσμο ; Μπορείς να του βρεις δουλεία . Είναι στο μοναστήρι ; Εάν σε καταρασθεί , να τον ευλογήσεις , εάν σε χτυπήσει από την δεξιά σιαγώνα , να του πεις , χτύπα με και από την άλλη . Δείξε την αγάπη σου , ανάλογα με το πώς σου ανοίγει δρόμο ο ίδιος ο Θεός .  Όμως διαρκώς συμβαίνουν στην ζωή μας απρόοπτα . Έρχεσαι στο μοναστήρι για να βρεις πνευματική ζωή , και συναντάς κακούς . Είναι απρόοπτο .

Ζητάς κελλί από την πλευρά του μοναστηριού που δεν έχει υγρασία , το αποκτάς , διαπιστώνεις όμως ότι η θάλασσα σου προκαλεί αλλεργία , οπότε δεν μπορείς να χαρείς ούτε την ημέρα ούτε την νύχτα . Αμέσως θα σου πει ο λογισμός , σήκω να φύγεις . Είναι απρόοπτο . Σε πλησιάζω με την ιδέα ότι είσαι καλός άνθρωπος και βλέπω ότι είσαι ανάποδος . Απρόοπτο .  Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας , διότι έχομε θέλημα και επιθυμίες . Τα απρόοπτα είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας , γι’ αυτό και μας φαίνονται απρόοπτα , στην ουσία όμως δεν είναι .

Διότι άνθρωπος που αγαπά τον Θεόν προσδοκά τα πάντα και λέγει πάντοτε «γενηθήτω το θέλημά σου». Θα έρθει βροχή , λαίλαπα , χαλάζι , κεραυνός ; «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον». Επειδή αυτά κοστίζουν στην σαρκικότητά μας , γι’ αυτό εμείς τα βλέπουμε ως απρόοπτα .

Για να μην ταράσσεσαι λοιπόν κάθε φορά και στεναχωριέσαι , για να μην αγωνιάς και προβληματίζεσαι , να τα περιμένεις όλα , να μπορείς να υπομένεις ό,τι έρχεται .

Πάντα να λες , καλώς ήλθες αρρώστια , καλώς ήλθες αποτυχία ,  καλώς ήλθες μαρτύριο . Αυτό φέρνει την πραότητα , άνευ της οποίας δεν μπορεί να υπάρχει καμία πνευματική ζωή .  

Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου – Λόγοι Ασκητικοί-Περί Αρετών  

(στη φώτο με τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς)

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΟΤΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙΤΕ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Ποτέ σας και σε καμμία δύσκολη περίσταση, να μην απελπιστείτε. Θα δώσετε την εμπιστοσύνη σας στον Θεό. Θα προσευχηθείτε και θα Του ζητήσετε τη δύναμη. Το τι θα κάνει και πως, αυτό είναι δικό Του θέμα...
Και πως ο Θεός επεμβαίνει, εκεί που δεν περιμένεις!... Εκεί που κλείνουν όλα επί κακώ και όλοι σου λένε, «δεν γίνεται τίποτα», τσακ ανοίγει μια πορτούλα, του Θεού πορτούλα όμως...!

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΕΝΩΣΕΙΣ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα. 

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΕΞΕΤΑΖΕ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙΝΑ, ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ!

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Εξέταζε καλά εκείνα, που έρχονται στην καρδιά σου για να πεις, πριν να περάσουν στη γλώσσα και θα βρεις πολλά, που είναι καλύτερα να μην βγουν από το στόμα σου.

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: "ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΠΑΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ ΑΓΑΠΕΣ: ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΜΑΣ".

Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεστε χιλιάδες φορές, ἀδελφοί μου, ὅσοι βγάζετε τό ψωμί σας μέ τόν κόπο σας, γιατί αὐτό τό ψωμί εἶναι εὐλογημένο. Καί, ἄν θέλετε, δίνετε λίγο και στούς φτωχούς· ἔτσι ἀγοράζετε τόν παράδεισο.  Ἀπεναντίας, νά κλαῖτε καί νά θρηνεῖτε μέ μαῦρα δάκρυα ὅσοι ζεῖτε με ἁρπαγές, μέ ἀδικίες καί μέ τοκογλυφίες, γιατί μ’ αὐτές δέν κερδίζετε παρά τόν αἰώνιο θάνατο καί τήν κόλαση.

Ἄν θέλουμε καί ἐδῶ νά περάσουμε καλά καί στόν παράδεισο νά πᾶμε, πρέπει νά ἔχουμε δύο ἀγάπες: ἀγάπη προς τόν Θεό μας καί ἀγάπη πρός τούς ἀδελφούς μας. Ἀκόμα κι ἄν κάνουμε, ἀδελφοί μου, χίλιες χιλιάδες καλά, νηστεῖες, προσευχές, ἐλεημοσύνες, ἀκόμα κι ἄν χύσουμε τό αἷμα μας γιά τόν Χριστό μας, ἐφόσον δέν ἔχουμε αὐτές τίς δύο ἀγάπες, ὅλα ἐκεῖνα τά καλά εἶναι τοῦ διαβόλου καί πηγαίνουμε στήν κόλαση.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: "Ο ΑΝΔΡΑΣ ΕΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ,ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙΝ ΕΓΙΝΕ ΓΕΡΟΣ".

«Ο άνδρας, αδελφοί μου, εγέννησε την γυναίκα από την πλευρά του, χωρίς γυναίκα, και μετά πάλιν έγινε γερός. Εδανείσθη η γυναίκα την πλευράν από τον άνδρα και την  εχρωστούσε.  

Εγεννήθησαν  ωσάν  τα  άστρα  του ουρανού γυναίκες εις τον Κόσμον, αλλά δεν εφάνη καμμία αξία  να  γεννήση  άνδρα,  να  πληρώση  την  πλευράν  οπού εχρεωστούσε, παρά η Δέσποινα Θεοτόκος, οπού ηξιώθη διά  την  καθαρότητά  Της  και  εγέννησε  τον  γλυκύτατον Χριστόν εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα, παρθένος, και πάλιν  έμεινε  παρθένος,  και  επλήρωσεν  Εκείνη την πλευράν του Αδάμ!

Ακούετε, αδελφοί μου, τί χαρμόσυνα Μυστήρια έχει η Αγία μας Εκκλησία; Μα  τα  έχει  κρυμμένα  και  θέλουν  ξεσκέπασμα.  Διά τούτο  πρέπει  να  μάθετε  όλοι  σας  γράμματα,  διά  να καταλαμβάνετε πώς περιπατείτε. 

Πρέπει και συ, ω άνδρα, να μη μεταχειρίζεσαι την γυναίκα σου ωσάν σκλάβα, διότι πλάσμα του Θεού είναι και εκείνη καθώς και συ. Τόσον εσταυρώθηκεν ο Θεός δι’  εσέ,  όσον  και  δι’  εκείνην!

Πατέρα  λέγεις  εσύ  τον  Θεόν, Πατέρα τον λέγει και εκείνη. Έχετε μίαν πίστιν, ένα βάπτισμα, δεν την έχει ο Θεός την γυναίκα κατωτέραν. 

Διά τούτο την έκαμεν από την μέσην του ανδρός, διά να είναι ο άνδρας ωσάν την κεφαλήν και η γυναίκα το σώμα. Διά τούτο δεν την έκαμεν από το κεφάλι, διά να μη καταφρονή τον άνδρα. Ομοίως πάλιν δεν την έκαμε από τα ποδάρια, διά να μη καταφρονή ο άνδρας την γυναίκα»!

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)

dromokirix

ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΛΥΒΙΑΝΗΣ

 Όσιος Χαράλαμπος Καλυβιανής

 

Επί των ημερών του μακαριστού Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας Τιμοθέου, κατά τη διαμόρφωση της αυλής της Ιεράς Μονής Παναγίας Καλυβιανής, δίπλα σχεδόν στον παλαιό Ιερό Ναό της, βρέθηκε ένας τάφος, από τον οποίο ξεχύθηκε ευωδία και βρέθηκαν και ιερά λείψανα. Ο Όσιος αποκαλύφθηκε σε πολλούς και φανέρωσε την καταγωγή του από το χωριό Δαφνές, όπου ήλθε και αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή της Καλυβιανής. Έζησε βίο ασκητικό και έτυχε ο ίδιος θαύματος από την Παναγία.
Μεταξύ των θαυμάτων πού έκαμε ο Όσιος ήταν και στη γυναίκα τού αγά από τα Καλύβια, με αποτέλεσμα να βαπτισθούν όλα τα μέλη της οικογένειάς του χριστιανοί.
Κτίστηκε Ναός προς τιμήν του από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Τιμόθεο, τον οποίο εγκαινίασε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριος, μετά των Οσιομαρτύρων και λοιπών Οσίων της Ιεράς Μονής, στις 29 Σεπτεμβρίου 2012 μ.Χ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου και στις 23 Αυγούστου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

 Όσιος Καλλίνικος, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης 

Πρόκειται για τον Πατριάρχη Καλλίνικο τον Α', που διαδέχτηκε τον Παύλο τον Γ'. Ήταν προηγουμένως πρεσβύτερος της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, και σκευοφύλακας του ναού των Βλαχερνών.
Ο Καλλίνικος ο Α', είχε μεγάλα πλεονεκτήματα λόγου και ήθους, και γι αυτόν ο Εφραίμιος λέει ότι ήταν «ανήρ λόγω βίω τε και καλώς εμπρέπων». Στα χρόνια όμως της πατριαρχίας του βασίλευε ένας ασύνετος αυτοκράτορας ο Ιουστινιανός ο Β'. Αυτός λοιπόν, για να κάνει μια πολυτελή βρύση κοντά στ' ανάκτορα του, διάλεξε σαν τόπο το χώρο που βρισκόταν ο ναός της Θεοτόκου και απαίτησε από τον Καλλίνικο, να δώσει ευχή να γκρεμίσουν τον ναό! Ο Καλλίνικος απάντησε ότι, η Εκκλησία έχει ευχές για την ανέγερση ναών και όχι για τον κρημνισμό. Στην πίεση όμως του αυτοκράτορα, ο Καλλίνικος ξεφώνησε: «Ας είναι δόξα εις σε Χριστέ μου, ότι πάντοτε ανέχεσαι και υπομένεις». Ήταν δηλαδή μια ευχή εις βάρος του αυτοκράτορα. Πράγματι το 695 μ.Χ. ο Ιουστινιανός Β' έπεσε από τον στρατηγό Λεόντιο, και μέσα στον Ιππόδρομο του έκοψαν τη μύτη και τον εξόρισαν στη Χερσώνα.
Αργότερα το 705 μ.Χ., όταν με προδοσία μαζί με τους Βουλγάρους και Σλαύους, μπήκε στη Κωνσταντινούπολη, το πρώτο του θύμα ήταν ο Πατριάρχης Καλλίνικος. Δηλαδή τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον τύφλωσε και τον εξόρισε στη Ρώμη. Ο Πατριάρχης Καλλίνικος ο Α', πατριάρχευσε από το 693 ως το 705 μ.Χ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου και στις 23 Αυγούστου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: "Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΘΑ ΑΓΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΣΑΣ".

 "Ο αγιασμός και ο Τίμιος Σταυρός, θα αγιάζουν τα φαγητά σας.."

“Κάθε πρωί, να πίνετε παιδιά μου αγιασμό. πολύ αγιασμό. Να ρίχνετε οι νοικοκυρές λίγο και στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύετε!“.
Το πρωί λένε οι ειδικοί, ότι είναι καλό όταν ξυπνάμε, να πίνουμε ένα ποτήρι νερό. 
Καλό λοιπόν είναι, όταν το πρωί γεμίσουμε το ποτήρι μας με νερό, να ρίχνουμε μέσα σ αυτό και λίγο αγιασμό. Αμέσως θα έχουμε ένα ποτήρι γεμάτο αγιασμό.
Να κάνουμε το σημείο του Σταυρού, και να το πίνουμε όλο, τρώγοντας και αντίδωρο το οποίο φέρνουμε στα σπίτια μας απ την Κυριακάτικη, η όποια άλλη Θεία λειτουργία.
Ο Άγιος Κοσμάς έλεγε : “Θα έρθει εποχή, που οι άνθρωποι θα έχουν όλα τα αγαθά στο τραπέζι τους, αλλά δεν θα μπορούν να τα φάνε”.
Πράγματι αν σήμερα ξέραμε τι τρώμε και παρ’ολα αυτά ζούμε, μόνο για αυτό, θα έπρεπε να δοξαζουμε τον Θεό!
Για αυτό λοιπόν. Μια όμορφη συνήθεια που πρέπει να αποκτήσουν οι νοικοκυρές, είναι να έχουν και ένα μπουκάλι αγιασμό στα ντουλάπια της κουζίνατους, και κάθε φορά που μαγειρεύουν, αφού πρώτα σταυρώσουν τα φαγητά, ύστερα να ρίχνουν λίγο αγιασμό στην κατσαρόλα τους.
Ο αγιασμός και ο Τίμιος Σταυρός, θα αγιαζουν τα φαγητά σας, και θα σκορπίζουν όλη την βλάβη του διαβόλου που βρίσκονται σ αυτά.
Θα διαπιστώσετε ότι τα φαγητά σας θα αποκτήσουν ευλογία και νοστιμιά.

Όσιος  Ιάκωβος Τσαλίκης.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΕΙ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΥ!

Μέγας Βασίλειος: Κανείς να μην κλαίει την φτώχεια τον. Ούτε να απελπίζεται για τη ζωή του αυτός που δεν έχει καθόλου περιουσία, αλλά να παραδειγματίζεται, από το τι σοφίζεται η χελιδώνα. Εκείνη όταν χτίζει τη φωλιά της, τα μεν ξυλαράκια τα μεταφέρει με το στόμα, την δε λάσπη, επειδή δεν μπορεί να την πάρει με τα πόδια, καταβρέχει στο νερό τα άκρα των πτερύγων της, έπειτα κυλιέται στη λεπτότατη σκόνη και έτσι κατασκευάζει τη λάσπη που της χρειάζεται. Και κολλώντας σιγά-σιγά τα ξυλαράκια μεταξύ τους, έχοντας τη λάσπη σαν κόλλα, τρέφει μέσα στη φωλιά αυτή, τα μικρά της. Και αν κανείς βγάλει τα μάτια των νεοσσών της, η χελιδώνα έχει από τη φύση μια ιατρική τέχνη, με την οποία επαναφέρει στην υγεία τα μάτια των παιδιών της. Αυτά να σε διδάσκουν και να μην εκτρέπεσαι στο έγκλημα εξαιτίας της φτώχειας. Και όταν είσαι στις χειρότερες συμφορές, να μην απελπίζεσαι και κάθεσαι αδρανής, αλλά να καταφεύγεις στον Θεό, ο Οποίος αφού στην χελιδώνα χαρίζει τόσο μεγάλα πράγματα, θα δώσει πολύ ανώτερα σ' αυτούς που Τον καλούν σε βοήθεια με ισχυρή κραυγή και με όλη την καρδιά τους.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕ ΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Να μην αγωνιάς καθόλου, αλλά κάνε γνωστό το κάθε τι στον Θεό, με την προσευχή και την παράκληση μαζί και με την ευχαριστία, γιατί Αυτός είπε στην σκληρότητα της ζωής «δεν θα σε αφήσω, ούτε θα σε εγκαταλείψω».

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΙΝ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πριν να βγεις από το σπίτι σου, να σταυρώνεις τρεις φορές το μέτωπό σου, λέγοντας ταυτόχρονα (για κάθε φορά που σταυρώνεσαι) την εξής φράση: «Αποτάσσομαί σοι Σατανά, και τη πομπή σου και τη λατρεία σου, και συντάσσομαί Σοι Χριστέ».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: "ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ!"

*Κουβαλάω στούς ώμους μου τόν Σταυρό πού ο Κύριος μού έδωσε, αυτόν πού αξίζω, αυτόν πού τά έργα μου τόν φτιάχνουν μικρό ή μεγάλο. Όταν μέ αφήνει ό εγωισμός νά ακούσω, στά αυτιά μου έρχονται ό ήχος τών μαστίγιων, τών ράβδων καί τών ύβρεων πού δέχτηκε ό Κύριος γιά εμένα καί αυτό μού δίνει τή δύναμη νά αγκαλιάσω περισσότερο τόν Σταυρό μου καί νά κλάψω γοερά ώστε νά δροσίσω μέ τά δάκρυά μου Τόν διψασμένο Κύριό μου...! Αγαπώ τόν Σταυρό μου, γιατί είναι ένα κομμάτι από Εκείνον...!».*

*Μακαριστός Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης*

*✝️1931-2018*

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: "ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ".

Ούτε μία ημέρα δεν παραλείπω να διαβάσω το Ευαγγέλιο και τον Απόστολο της ημέρας και του Αγίου. Με όλα αυτά όχι μόνον η ψυχή, αλλά και το σώμα μου τέρπεται και ζωογονείται. Έτσι συνομιλώντας με τον Κύριο, μνημονεύοντας την Ζωή και τα Πάθη Του, δοξολογώντας Αυτόν ημέρα και νύκτα, αινώ και ευχαριστώ τον Λυτρωτή μου για όλα τα Ελέη Του, τα οποία εξέχεε στο ανθρώπινο γένος και σε μένα τον ανάξιο.

Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ