ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

του Κωνσταντίνου Παπαχριστοδούλου, 

Προέδρου του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ.

Η «Νέα Εποχή» πολιορκεί άμεσα και με πολλούς τρόπους το παιδί. Από τη βρεφική κιόλας ηλικία η εύπλαστη παιδική ψυχή δέ­χεται πλήθος εικόνων και μηνυμάτων με τη θεματολογία και τις διδασκαλίες της «Νέας Εποχής».

Θα σταχυολογήσουμε μερικά χαρακτη­ριστικά παραδείγματα ώστε να παρουσιάσουμε, κατά το δυνατόν στους γονείς, το μέγεθος του προβλήματος.

Παιδικά παιχνίδια (Επιτραπέζια, Ηλεκτρονικά) – Παιδικά περιοδικά και αναγνώσματα – Τηλεόραση και τηλεοπτικές εκπομπές – Διαδίκτυο - Μουσική

Τα παιδιά και η «Νέα Εποχή»

Χάρι Πότερ ή η πλέον αριστοτεχνική αλ­λά και βίαιη εισβολή του αποκρυφισμού και της μαγείας στον κόσμο του παιδιού.

Το πρόβλημα δεν χρειάζεται συστάσεις. Αποτελεί από μόνο του ένα φαινόμενο παγ­κόσμιας εκδοτικής και κινηματογραφικής «επιτυχίας». Πρόκειται για ένα ελκυστικό μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές-ήρωες παι­διά, με ενδιαφέρουσα πλοκή και αρκετή δράση και χιούμορ. Το θέμα δεν θα μας απα­σχολούσε αν οι πρωτοφανείς για τα χρονικά της διαφήμισης και του marketing χειρισμοί δεν είχαν εξαντλήσει κάθε θεμιτό και αθέ­μιτο μέσον προκειμένου να το προβάλουν και να το καταστήσουν «No1» στις επιλογές των μικρών καταναλωτών, με αποτέλεσμα οι προεκτάσεις του και τα παρελκόμενά του να αποτελέσουν πραγματικό κίνδυνο για τα παιδιά. Κι αν η «Ποτερομανία» δεν είχε χτυ­πήσει ακόμα και επίσημους φορείς.

Το Νοέμβριο του 2001 προβλήθηκε στη χώρα μας η πρώτη ταινία της σειράς. Ενό­ψει των Χριστουγέννων ολόκληρες τάξεις Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων, ακόμα και ολόκληρα σχολεία στην Αθήνα, συνοδευόμενα από δασκάλους και καθηγητές επισκέ­φθηκαν τους κινηματογράφους και μάλιστα μετά από σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας. Αργότερα ακολούθησαν και τα επόμενα βιβλία και οι επόμενες ταινίες. Η χρήση «κυνικού marketing» (όπως το απεκάλεσαν ειδήμονες του χώρου) είχε σαν αποτέλεσμα την τεράστια «επιτυχία», διαν­θισμένη συχνά από υστερικές εκδηλώσεις των οπαδών. Στο σημείο αυτό παραθέτουμε τα συμπεράσματα διεξοδικής έρευνας πού διεξήχθη στα πλαίσια της Π. Ε. Γ. σχετικά με το φαινόμενο «Χάρι Πότερ» («Ναι ή ΟΧΙ στο Χάρι Πότερ;» Ιωάννη Μηλιώνη, 4^ηΈκδοση Π.Ε.Γ., Αθήνα 2003):

«Πόσο κατάλληλα μπορεί να είναι βιβλία που έχουν τα εξής προβλήματα;

1.  Εξοικειώνουν με το κακό, τη μαγεία, τον αποκρυφισμό, τη δαιμονολογία.

2.  Καλλιεργούν το φόβο.

3.  Καλλιεργούν αρνητικά συναισθήματα.

4.  Περιέχουν αντιπαιδαγωγικά μηνύμα­τα.

5.  Διαμορφώνουν ρατσιστική συνείδηση.

Να θυμίσουμε ότι σε πολλά σημεία των βιβλίων, οι ήρωες μαθαίνουν και εκτελούν ξόρκια, φτιάχνουν φίλτρα, κάνουν επικλή­σεις, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν φράσεις για «καλό» ή «κακό» σκοπό, ανυψώνουν αντικείμενα, επικοινωνούν με νεκρούς, διδά­σκονται αστρολογία, μαντεία, κατάρες με τις οποίες μπορούν να εξουσιάσουν, να βα­σανίσουν ή και να φονεύσουν. Τα αποκρυφιστικά και σατανιστικά σύμβολα και στοι­χεία είναι πολυάριθμα, το ίδιο και οι σκηνές που προκαλούν τρόμο φρίκη και αηδία. Με ύπουλο τρόπο τα μικρά παιδιά διδάσκονται ότι υπάρχει «καλή» και «κακή» μαγεία και ο καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει.

Αντί άλλης κριτικής θα παραθέσουμε μερι­κά σχόλια αναγνωστών των βιβλίων, μικρής ηλικίας, όπως είναι φυσικό, που κυκλοφο­ρούσαν στο διαδίκτυο την περίοδο εκείνη:

Βασίλης Χ., 14 ετών: «...έχω διαβάσει όλα τα βιβλία τον Χάρι Πότερ σε λιγότερο από 3 μήνες. Θέλω να σας ομολογήσω ότι θα έκα­να τα πάντα για να ζήσω έστω και μια μέρα στον κόσμο των μάγων. Δεν με επηρεάζει μό­νο το γεγονός ότι θα χρησιμοποιήσω μαγεία αλλά και το ότι ο τρόπος των μάγων είναι πιο απλός, ωραίος και καλός».

Ευτυχία Μ., 11 ετών: «Αγαπητέ Χάρι Πό­τερ, Ζω τόσο πολύ στον κόσμο της μαγείας, -στον κόσμο σας δηλαδή- που η μαμά μου τα βράδια μου κρύβει το βιβλίο για να πέ­σω για ύπνο. Μόνο που λυπάμαι τόσο πολύ που δεν μπορώ κι εγώ να κάνω μαγικά σαν και σένα».

Κωνσταντίνο Θ., 12 ετών: «Είσαι ένα φαινόμενο! όχι καιρικό αλλά μαγικό! Θα ήθελα πολύ να μου μάθεις το ξόρκι της κλή­τευσης, που τόσο καλά ξέρεις, ίσως μου φα­νεί χρήσιμο. Θέλω ακόμα μερικά ιδιαίτερα μαθήματα για την «Κατάρα Αβάντα Καντάβρα» Εύχομαι να είναι αποτελεσματική για να εξοντώσω τον κ. Γεωγραφίας και την κ. Γυμναστικής. Τους μισώ, όπως εσύ τον κ. Σνέϊπ».

Νομίζουμε ότι οι αθώες, κατά τα άλλα επιστολές των μικρών παιδιών είναι αποκα­λυπτικές. Οι εκδόσεις «Ψυχογιός» μας ανα­φέρουν ότι τα γράμματα των παιδιών μόνο κατά το έτος 2000 ξεπέρασαν τα 7.500.

Ειδικοί ερευνητές, σε διεθνές επίπεδο, υπο­γραμμίζουν ότι το περιεχόμενο των βιβλίων της Ρόουλινκ δεν αποτελεί ένα παραδοσιακό παιδικό ανάγνωσμα, αλλά περιέχουν ακρι­βή αναφορά σε αποκρυφιστικές διαδικασίες και πρακτικές με βάση ένα «σύγχρονο» τρό­πο αναφοράς που προβάλλει τη μαγεία σαν μία αποδεκτή και επιβραβευμένη στάση ζωής. Η εντυπωσιακή δε αποδοχή των βιβλίων αυτών από τα παιδιά, οφείλεται προφανώς στο ισχυρότατο δίκτυο προώθησης της αποκρυφιστικής θεματολογίας, που είναι έργο της «Νέας Εποχής» του Υδροχόου. Αρκεί να πούμε ότι στο μηχανισμό προώθησης συμ­μετέχουν επιχειρηματικοί κολοσσοί όπως: η Coca Cola, η Lego, η Marks & Spenser και η Hewlett Packard.

Παιδικά παιχνίδια.

Η «Νέα Εποχή» δε θα μπορούσε να αφήσει ανέγγιχτο και το πιο αθώο μέσο επικοινωνίας με το παιδί, το παιχνίδι. Εδώ μπορούμε να πούμε χωρίς ενδοιασμούς ότι η εποχή της αθωότητας έχει παρέλθει οριστι­κά. Οι κούκλες έχουν δώσει τη θέση τους σε ομοιώματα ηρώων από τις ταινίες Χάρι Πό­τερ. Τα αρκουδάκια αντικαθίστανται από τα αμφιλεγόμενα «Πόκεμον». Τα ηλεκτρο­νικά παιχνίδια βρίθουν δαιμονικών οντοτή­των, ωμής βίας, αποκρυφιστικών συμβόλων, και μαγικών πρακτικών. Και τα πλέον αθώα περιοδικά όπως το γνωστό «Μίκυ Μάους», διαθέτουν πλέον στήλη Αστρολογίας.

Οι παιδικές εκπομπές κυρίως αυτές, που απευθύνονται σε μεγάλα παιδιά και εφή­βους προσπαθούν συστηματικά να προβά­λουν τις αρχές της «Νέας Εποχής», και να δημιουργήσουν κυρίως εξοικείωση με το δαιμονικό, την ασχήμια και τη βία. Με όλα αυτά, δεν ηχεί πλέον παράξενα στ' αυτιά μας η «δήλωση» ενός 10χρονου παιδιού το οποίο, στις πατρικές συμβουλές ενός ειδικού συνεργάτη απάντησε: «Δεν ξέρω τι μου λέτε, αλλά εμένα μου αρέσουν οι σατανιστές» (Περιοδικό «ΔΙΑΛΟΓΟΣ», Έκδοση Διορθόδοξος Σύνδε­σμος Πρωτοβουλιών Γονέων, τεύχος 30, σελ. 32). Αυτό μετά την τραγική έκκληση της μητέρας του για βοήθεια: «Σας παρακαλώ, είπε η μητέρα, πέστε κάτι στο γιο μου. Του αρέσει να διαβάζει βιβλία με μάγους, παραμελεί τα μαθήματά του και ζητάει επίμονα να του αγοράσουμε τα βιβλία του Χάρι Πότερ». Το γεγονός είναι πραγματικό. Η κατάσταση είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Θα προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε σε μερικές χαρακτηριστι­κές περιπτώσεις ώστε να καταδείξουμε το μέγεθος του προβλήματος.

Επιτραπέζιο παιδικό παιχνίδι, που προ­σφέρεται σε κουτί με σχήμα φέρετρου, καλεί τα παιδιά να παίξουν πάνω σε χαρτόνι που απεικονίζει ένα νεκροταφείο με σπασμένα μνήματα. Οι μικροί παίκτες υποδύονται ρόλους όπως... το φάντασμα Χελίν, το βαμ­πίρ Μπάροθι... τη μάγισσα Σαντρέν, τον λυ­κάνθρωπο Τζιβαουντίν, τη μούμια Κονρού κ.λπ. Νικητής είναι όποιος φτάσει πρώτος στο κέντρο του νεκροταφείου όπου είναι γραμμένη η λέξη «Εφιάλτης». Στο παιχνίδι οι παίκτες κερδίζουν κάρτες με συνθήματα όπως: «Γίνε ανελέητος», «Κάνε ό,τι θες για να τρομάξεις κάποιον», «όταν δεις πανσέ­ληνο ούρλιαξε», «Τους ηλίθιους τους κάνω ότι θέλω». Τώρα ρίξε το ζάρι γρήγορα, γιατί θα σου σπάσω τα μούτρα, παλιοσκουλίκι». Το μόνο σχόλιο που μπορούμε να κάνουμε είναι ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι αποτελεί εισαγωγή στο σατανισμό. Τα συνθήματα δε που ακούγονται αποτελούν βασικές αρχές του σατανισμού!

Ο κόσμος του ηλεκτρονικού παιχνιδιού, ιδιαίτερα ελκυστικός και ευρύτατα διαδε­δομένος μεταξύ των παιδιών, αποτελεί σί­γουρα μία πύλη για την εισαγωγή στον αποκρυφισμό, τη μαγεία και το σατανισμό. Η ολοένα αυξανόμενη και απόλυτα ρεαλι­στική εικονοπλασία, τα εξαιρετικής πλοκής σενάρια φαντασίας και κυρίως η ελεύθερη πρόσβαση όλων των παιδιών στο χώρο αυ­τό δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Θα αναφερθούμε σε πολύ χαρακτηριστικά παι­χνίδια και στο περιεχόμενο τους.

α) «Ο Μύθος της Ζέλντα». Ξεκίνησε το 1986 και αριθμεί 10 τίτλους παιχνιδιών εκ των οποίων οι 5 πρώτοι, που δεν βρίσκονται στην κυκλοφορία, πούλησαν περισσότερα από 26.500.000 αντίτυπα. Από τα πρώτα παιχνίδια που περιλαμβάνουν αποκρυφιστικά σύμβολα.

β) «Primal» (Πρωτόγονος). Για το παι­χνίδι αυτό θα αφήσουμε να μιλήσει η δια­φήμισή του: «Η Τζεν και ο Σκρι πρέπει να σώσουν τον κόσμο Ομπλίβιον. Πορευθείτε μαζί τους στα τέσσερα δαιμονικά βασίλεια για να επαναφέρετε την τάξη στο Σύμπαν. Έχοντας τη δυνατότητα να βιώσετε τέσσε­ρις δαιμονικές μορφές και να εξερευνήσετε τέσσερα δαιμονικά βασίλεια, το Primal εί­ναι ο ιδανικός τρόπος να ανακαλύψετε τη, σκοτεινή πλευρά σας». Εδώ πλέον μιλάμε για ταύτιση με τους δαίμονες και για πλήρη εξοικείωση με παραστάσεις και φρασεολο­γία δαιμονική.

γ) «Παιχνίδια Ρόλων. R.P.G. (Role Playing Games). Πρόκειται για παιχνίδια όπου τα παιδιά ταυτίζονται με φανταστικούς ρόλους και παίζουν ομαδικά πάνω σε ένα σενάριο. Το περιεχόμενο βέβαια δεν είναι καθόλου αθώο. Αυτό ποy πρέπει να ανησυ­χήσει τους γονείς είναι η εξάρτηση από το παιχνίδι και τους ρόλους που το παιδί υπο­δύεται. Παιδιά που έχουν απορροφηθεί σε ένα τέτοιο παιχνίδι παρουσιάζουν αντιδρά­σεις και συμπεριφορά όμοια με άτομα εγκλω­βισμένα στις «σέκτες» και τις «καταστροφι­κές λατρείες». Οι χριστιανοί γονείς οφείλουν να ξέρουν ότι αυτό το φαινομενικά αθώο παιχνίδι περιέχει σε μεγάλο βαθμό θέματα όπως: 1. Μαγεία, δαιμονολογία, θεούς ημί­θεους, 2. Οι παίκτες αναλαμβάνουν ρόλους κλεφτών, δολοφόνων, μάγων, πολεμιστών, κληρικών και θαυματοποιών, 3. Στα πλαί­σια του παιχνιδιού οι παίκτες ακρωτηριάζονται, απαγάγονται, δολοφονούνται και προσφέρονται ως ανθρωποθυσίες για να κατευνάσουν τον ανάλογο θεό στον οποίο ο παίκτης δολοφόνος έχει ορκιστεί υποταγή. 4. Οι παίκτες εθίζονται στον αποκρυφισμό. Ας δούμε τη μαρτυρία ενός πρώην πρωταθλητή των R.P.G.: «...το βιβλίο οδηγιών τουπαιχνιδιού ενθαρρύνει τους καλούς παί­κτες να ψάξουν σε αποκρυφιστικές πηγές για πληροφορίες, με στόχο τη βελτίωση της απόδοσής τους στο παιχνίδι».

Παιδικά περιοδικά και αναγνώσματα

Στις 23 Οκτωβρίου 2002, ένα νέο «παιδι­κό» περιοδικό είδε το φως της κυκλοφορίας. Το W.I.T.C.H. Περιοδικό που απευθύνεται κυρίως σε κορίτσια -από 7 χρονών και άνω. Πρόκειται για ένα Comic με χαριτωμένες κατά τα άλλα ιστορίες. Ο τίτλος σημαίνει βέβαια «Μάγισσα» και αποτελεί τη μετα­γλωττισμένη έκδοση ξενόγλωσσου πρωτοτύ­που. Οι πρωταγωνίστριες είναι 5 -των οποί­ων τα αρχικά των ονομάτων σχηματίζουν το W.I.T.C.H.- και έχουν μαγικές δυνάμεις. Εκτός από το εικονογραφημένο ανάγνω­σμα, τα παιδιά μας διδάσκονται στο ίδιο περιοδικό: Αριθμολογία (ή Αριθμοσοφία. Την απόκρυφη επιστήμη που προσδίδει μυ­στικιστικό συμβολισμό στους αριθμούς), Τεϊομαντεία (την «Καφεμαντεία» των Κινέ­ζων), Αστρολογία, Αλχημεία (πυρ, αήρ, γη, ύδωρ), αποκρυφιστική χαρακτηρολογία και πολλά άλλα. Σας παρουσιάζουμε ενδεικτικά το περιεχόμενο μιας σελίδας.

«Τα κορίτσια ενώ διασκεδάζουν & ένα σχολικό πάρτι -το οποίο σημειωτέον, γίνε­ται με την ευκαιρία της παγανιστικής εορ­τής Halloween (Χαλοουγουίν)-, h Συμπαντι­κή/πλανητική ιεραρχία, των Ανειλημμένων Διδασκάλων (παραπέμπει στην Λευκή αδελ­φότητα της Θεοσοφίας), προγραμματίζει το μέλλον τους. Σε άλλες σελίδες προβάλλονται δαίμονες και άρχοντες δαιμονίων».

Πρόσφατα, πριν τις γιορτές των Χριστου­γέννων, κυκλοφόρησε από πολύ γνωστό εκδοτικό οίκο που ασχολείται με το εκπαι­δευτικό βιβλίο, ένα φρικτό ανάγνωσμα. Η «Μαγολογία»! Πρόκειται για μία πολυτε­λέστατη έκδοση, ιδιαίτερα ελκυστική στο μάτι, με χρώματα, σχέδια και γραφικά τρικ που απευθύνεται σε παιδιά. Ουσιαστικά αποτελεί ένα εγχειρίδιο εισαγωγής στη μα­γεία και το σατανισμό. Εκπαιδεύει τον ανα­γνώστη σε κάθε είδους «μαγικά» τεχνάσμα­τα (αστρολογία, μαγικά σύμβολα, φίλτρα, επικλήσεις, ξόρκια, φυλαχτά, μαντεία κ. ά.). Τα παρουσιάζει δε με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι. Εξάπτει στο έπακρο τη φαντασία του παιδιού και το εθί­ζει σε ένα κόσμο ονειρικό και αρκούντως επικίνδυνο. Στο βιβλίο γίνονται αναφορές σε γραπτά κείμενα του Anton Szandor LaVey, του «πάπα» του Νεοσατανισμού και τhς «Σατανιστικής Βίβλου» με πολύ έντεχνο και καλυμμένο τρόπο. Από ένα και μόνο μικρό, χαρακτηριστικό κείμενο μπορεί να καταλά­βει κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος τι κιν­δύνους κρύβει για τα παιδιά αυτό το βιβλίο: «Για να κάνεις τα μαγικά σου, πρέπει πρώ­τα να καλέσεις για βοήθεια το κατάλληλο ξωτικό, πνεύμα ή τζίνι. Τα μαγικά λόγια, όπως και η χρήση μανδύα με συγκεκριμένο χρώμα, θυμιάματος με συγκεκριμένο άρω­μα ή ραβδίου με συγκεκριμένο ξύλο, είναι στην ουσία το μέσο για να έρθεις σε επικοι­νωνία με το ξωτικό και να του ζητήσεις να εκτελέσει την εντολή σου». Αλλού διαβά­ζουμε: «Ο επιμελής μαθητής μπορεί να βρει διάφορους τρόπους να χρησιμοποιήσει τις μαγικές του δυνάμεις για να εκδικηθεί αν­θρώπους που νιώθει ότι τον έχουν βλάψει ή παρεξηγήσει». Αφού αναφέρει αυτό, παρα­κάτω αποκαλύπτει ότι αυτά τα μάγια είναι απαγορευμένα γιατί ανήκουν στη μαύρη μαγεία. Ο «νοών νοείτω». Κατά την άποψή μας η έκδοση και κυκλοφορία τέτοιων βιβλί­ων αποτελεί εγκληματική ενέργεια εις βάρος των παιδιών και αποτελεί απότοκο της «Ποτερομανίας», που έχει καταλάβει όλο τον πλανήτη. Βλέπουμε ότι σιγά-σιγά το παιχνί­δι γίνεται πιο σκληρό και τα μηνύματα, που εκπέμπονται δεν είναι πια καλυμμένα αλλά ωμά και χτυπούν ακριβώς το στόχο τους. Την παιδική ψυχή.

Τηλεόραση και τηλεοπτικές εκπομπές 

Η Ελλάδα θεωρείται η χώρα που οι κάτοικοί της δαπανούν τον περισσότερο χρόνο σε παρακολούθηση τηλεοπτικών εκπομπών, από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης. Σαν όργανο επικοινωνίας και πληροφόρησης θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Επομένως οτιδήποτε προβάλλεται μπορεί να επηρεάσει άμεσα μεγάλες μάζες πληθυσμού. Ο χώρος της «Νέας Εποχής» δεν θα μπορούσε να μη χρησιμοποιήσει αυτό το δημοφιλές μέσον. Θα επικεντρωθούμε κυρίως στις παιδικές εκπομπές. Όπως προείπαμε, η εποχή της αθωότητας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αρκεί να κάνουμε μία σύγκριση των παιδικών εκπομπών της 10ετίας του '80 με την σημερινή πραγματικότητα: '80 (1. «Μάγια η Μέλισσα», 2. «Ο Παραμυθάς» με τον Νίκο Πιλάβιο, 3. «Φρουτοπία», 4. «Στρουμφάκια», 5. «Νιλς Χόλγκερσον», 6. «Χάιντι», 7. «Κάντυ-Κάντυ», 8. «Ροζ Πάνθηρας», 9. Sport Billy, 10. «Μπόλεκ και Λόλεκ», 11. «Τόμ και Τζέρυ», 12. Looney Tunes κ.λπ.). Σήμερα τα παιδιά μας παρακολουθούν: 1. τα Pokemon και τα Digimon (τα μικρά ζωάκια Πόκεμον στην αρχή φαίνονται αθώα και μετά εξελίσσονται σε τέρατα. Είναι προικισμένα με υπερφυσικές και παραφυσικές δυνάμεις με αποτέλεσμα ο «κόσμος των Πόκεμον» να είναι σε μεγάλο βαθμό, όχι απλώς φανταστικός, αλλά αποκρυφιστικός), 2. το «Γιου-Γκι-Ο» (παιχνίδι με κάρτες και τηλεοπτικές σειρές στις οποίες εικονίζονται τέρατα, δαίμονες και αποκρυφιστικά σύμβολα. Πρόσφατα, μητέρα κατήγγειλε ότι στο Νηπιαγωγείο θεώρησαν καλό να προβάλουν σε βίντεο τις πιο πάνω σειρές με αποτέλεσμα το παιδί της να σταματήσει να ζωγραφίζει αθώα σχέδια και να ζωγραφίζει πλέον τέρατα). 3. Τις «Μάγισσες» (εκπομπή για μεγάλους τηλεθεατές με απροκάλυπτη παρουσίαση μαγικών τεχνικών, επικλήσεων, φίλτρων, παρουσία δαιμονικών μορφών και κάθε είδους αποκρυφιστικής και σατανιστικής πρακτικής). Και όλα αυτά σε ώρες υψηλότατης τηλεθέασης. Δεν θα αναφερθούμε σε πλήθος άλλων παιδικών εκπομπών που προβάλλουν διάφορους τερατόμορφους και σατανικούς ήρωες δημιουργώντας αυτό που ονομάζουμε εξοικείωση με τον τρόμο και την ασχήμια. Ούτε και το γεγονός ότι τέτοιοι «ήρωες» φιγουράρουν ως «στόλισμα» και αξεσουάρ πάνω σε πασχαλινές λαμπάδες.
 

Internet – Διαδίκτυο 

Το σπουδαίο αυτό εργαλείο πληροφόρησης μπορεί, όπως είναι φυσικό, να οδηγήσει τα παιδιά σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς. Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο με ιστοσελίδες που παραπέμπουν σε χιλιάδες «Νέο-εποχήτικες» ομάδες, κινήσεις και σέκτες. Οι πλέον επικίνδυνες είναι αυτές που προπαγανδίζουν το σατανισμό και τη μαγεία. Έτσι, μπορεί κάνεις να βρει σε ιστοσελίδα σατανιστικής ομάδας, υπό τον τίτλο «Νέα της Κόλασης», ποιοι είναι οι «Δέκα λόγοι για τους οποίους είναι πολύ θαυμάσιο να είσαι σατανιστής». Και βέβαια υπάρχει εκτενής ανάλυση για το πως θα το πετύχεις. Σε άλλη σελίδα διαβάζουμε: «Συμμετέχετε για να προάγουμε τις μεθόδους και να γεννήσουμε ένα σατανικό έθνος με το να προχωρήσετε στις επίλεκτες δυνάμεις των πιστών οπαδών του σατανά... Έχει φτάσει η ώρα να συντρίψουμε τη Χριστιανική υποκρισία και να φέρουμε στο προσκήνιο την κυριαρχία του σατανά στη γη, να φέρουμε τους χριστιανούς γονατιστούς μπροστά μας, δηλαδή να τους υποτάξουμε και να τους κυριεύσουμε...». Η προσφορά μέσω του Internet εμπλουτίζεται ακόμη με πολλές «αγγελίες» για αναζητήσεις φίλων σατανιστών ή με την προβολή των προτιμήσεών τους σε θυσίες, ακρωτηριασμούς, κανιβαλισμό... μπάνιο σε αίμα κατσίκας και πως να το πίνει κανείς σε ανθρώπινο κρανίο» (Περιοδικό «ΔΙΑΛΟΓΟΣ», Έκδοση Διορθόδοξος Σύνδεσμος Πρωτοβουλιών Γονέων, τεύχος 28, σελ. 5-6). Εδώ έχουμε μία από τις πιο σκληρές πλευρές του Διαδικτύου με απρόβλεπτες συνέπειες στον ευαίσθητο ψυχισμό του παιδιού και των εφήβων.
 

Μουσική (Heavy metal, Black metal, Death metal) 

Και μόνο οι λέξεις χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο αυτής της κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενης μουσικής. Δυστυχώς, αρκετοί νέοι μέσα στην εφηβική τους αναζήτηση και αμφισβήτηση θεωρούν ότι η ενασχόληση με αυτό το είδος «μουσικής» αποτελεί ένα είδος επανάστασης και απελευθέρωσης από το κατεστημένο. Η ιδιαίτερη εμφάνιση που προκαλεί το ντύσιμο, τα μαλλιά, και οι ψυχεδελικές απόκοσμες φιγούρες που εικονίζονται πάνω στα μαύρα ρούχα δίνουν την εντύπωση ότι ο νεαρός οπαδός αυτής της νοοτροπίας βρίσκεται σε άλλο κόσμο ενίοτε όχι φυσιολογικό. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτού του είδους η ενασχόληση μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο σατανισμό, αφού η όλη ατμόσφαιρα, η εμφάνιση των συγκροτημάτων, το περιεχόμενο των τραγουδιών άλλα και η ομολογία των «μουσικών», παραπέμπουν σε αυτόν. Διάσπαρτα παντού είναι και τα σατανιστικά σύμβολα: 1. Evil-sing (ο γνωστός χαιρετισμός διπλώνοντας τα μεσαία δάχτυλα με τον αντίχειρα και εκτείνοντας τα δυο ακριανά. Ο χαιρετισμός αυτός συναντάται σε όλα τα είδη της metal μουσικής και βέβαια ως σήμα κατατεθέν στο χώρο της thrash, death, black, gothic σκηνής. Προέρχεται από το χώρο του παγανισμού των Κελτών και αποτελεί ένα είδος ομολογίας προς το σατανά. 2. Ανεστραμμένη πεντάλφα, 3. ανάποδος Σταυρός, 4. Corpse-paint (Ειδικό μακιγιάζ για τις συναυλίες με άσπρο χρώμα που δίνει στα μέλη του συγκροτήματος την εμφάνιση πτώματος!). Απ' όλα αυτά προκύπτει αβίαστα ένα ερώτημα: Ποιά παιδαγωγική, ψυχική, και πολιτιστική ωφέλεια, μπορεί να έχει ένας νέος που ασχολείται, ενίοτε με πάθος με αυτού του είδους τη «μουσική». Αν η πραγματική μουσική, σε όλα τα είδη και τις εκφάνσεις της, κατατείνει στην ψυχική ανάταση και την πρόκληση ευφορίας και πλούσιων συναισθημάτων, ή κατ' ευφημισμόν metal μουσική οδηγεί τον άνθρωπο στην αποκτήνωση και στην απόλυτη διαστροφή.
 

(Απόσπασμα άρθρου στο Περιοδικό «Διάλογος», τ. 48, Απρίλιος-Ιούνιος 2007) 

http://www.alopsis.gr