Ένας γέροντας είπε, πως η
ταπείνωση είναι ισχυρότερη από κάθε δύναμη. Διηγήθηκε μάλιστα και τούτο. Δύο επίσκοποι γειτονικών
επαρχιών είχαν κάποτε μεταξύ τους κάποια παρεξήγηση. Κι όταν ό
ένας πλούσιος και αυταρχικός, ενώ ο άλλος ταπεινός. Ο αυταρχικός ζητούσε να
κάνει κακό στον ταπεινό. Το άκουσε αυτός κι έλεγε στους κληρικούς του: -Θα νικήσουμε, με τη
χάρη του Θεού. -Ποιός μπορεί,
δέσποτα, να τον νικήσει αυτόν; του έλεγαν οι κληρικοί. -Kάνετε υπομονή,
παιδιά μου, και θα δείτε το έλεος του Θεού, τους απαντούσε εκείνος. Περίμενε λοιπόν την
κατάλληλη ευκαιρία. Και όταν ο άλλος επίσκοπος είχε πανήγυρη κάποιων αγίων
μαρτύρων, πήρε τους κληρικούς του και κίνησε, λέγοντας τους: -Aκολούθησε με! Kαι ό,τι
με βλέπετε να κάνω, αυτό να κάνετε κι εσείς. Και θα τον νικήσουμε! Καθώς λοιπόν τον
ακολουθούσαν, έλεγαν μεταξύ τους: -Tι πρόκειται να κάνει
άραγε; Φτάνοντας, βρήκαν να
γίνεται λιτανεία. Κι ήταν έκει συγκεντρωμένη όλη η πόλη. Τότε ο επίσκοπος, μαζί
με τους κληρικούς του, πέφτει στα πόδια εκείνου του αυταρχικού λέγοντας: -Συγχώρα μας, δέσποτα,
δούλοι σου είμαστε! Ο άλλος, κατάπληκτος από
το γεγονός, συγκινήθηκε γιατί ο Θεός αλλοίωσε την καρδιά του, έπιασε κι αυτός
τα πόδια του και του είπε: -Eσύ είσαι δεσπότης
και πατέρα μου! Από τότε δημιουργήθηκε
μεγάλη αγάπη ανάμεσα τους. Και έλεγε στους
κληρικούς του ο ταπεινός επίσκοπος: -Δεν σας έλεγα, παιδιά
μου, ότι θα νικήσουμε με την αγαθότητα του Θεού; Kι εσείς λοιπόν, όταν έχετε
έχθρα με κάποιον, το ίδιο να κάνετε, και θα νικάτε με τη χάρη του Kυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου