Ο ΧΩΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ

Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.

-Για που με το καλό; τον ρώτησε.

-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε ο χωρικός.
-Και δε μου λες, του λέει ειρωνικά ο σοφός. Μήπως ξέρεις να μου πεις, ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;
-Κι από τα δύο.
-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-Γίνεται, κύριε. Να, είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί, αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.
  

Κι ο σοφός τα 'χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού μα πιστού χωρικού.