ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΜΕ 20 ΕΥΡΩ!

Μάθημα ζωής με 20 ευρώ!

 

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές «Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.
Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε… «Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;»
 
Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι. Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του.
Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο. Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση: «Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.
 
«Παιδιά μου» τους είπε «Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα. «Ότι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του. Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ!! Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν, άνθρωποι και γεγονότα. Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία, αλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά. Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει».
 
ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΟΛΑΣΘΗΚΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΑΦΗΣΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ!

Σε ένα κάστρο ζούσε γυναίκα ευγενέστατη και πλούσια, όπου έπραξε αισχρότατο αμάρτημα και δεν το είπε σε κανέναν πνευματικό από την ντροπή της πράξεως της, για να μην το μάθεις άλλος κανείς. Μια ημέρα έτυχε να περνάει ένας ξένος ιερομόναχος με τον υποτακτικό του, όπου πήγαιναν να προσκυνήσουν τον άγιο τάφο, και βλέποντας αυτούς η γυναίκα σε μια εκκλησία όπου έκαναν εορτή και λειτούργησε ο πνευματικός, έβαλε στον νου της να εξομολογηθεί σε αυτόν, ήταν ξένος και δεν την ήξερε. Αφού πήγαν σε ένα μέρος του Ναού, άρχισε να λέει τις αμαρτίες της. όταν θέλησε να πει εκείνο το μέγα ανόμημα, της ήρθε τόσο μεγάλη ντροπή εκ διαβολικής συνεργείας, όπου κοκκίνισε και δεν μπορούσε να το πει.

Ο δε υποτακτικός του πνευματικού ήταν απλός και ενάρετος άνθρωπος και από μακριά στεκούμενος έβλεπε πως έβγαινε από το στόμα της γυναίκας ένα φίδι για κάθε αμάρτημα όπου εξομολογούταν και ύστερα από αυτά είδε ένα μεγάλο φίδι όπου έβγαλε τρεις φορές την κεφαλήν του για να βγει από το στόμα της έπειτα σύρθηκε μέσα και δεν ξαναβγήκε. Τότε είδε και τα μικρότερα φίδια που είχαν βγει από το στόμα της να ξαναμπαίνουν στο στόμα αυτής γιατί δεν είπε και το άλλο αμάρτημα. Αφού της διάβασε την συγχωρετική ευχή ο Πνευματικός η γυναίκα έφυγε. Ο δε υποτακτικός του είπε αυτά που είδε στον εξομολόγο και αυτός κατάλαβε την υπόθεση και ξεκίνησε να βρει την γυναίκα για να της φανερώσει την οπτασία προς αυτήν και να την παρακινήσει να φανερώσει και το άλλο ανόμημα, και πηγαίνοντας προς το σπίτι αυτής την βρήκε πεθαμένη. κλαιόμενος έκανε προσευχή στον Κύριο για την ψυχή της τι απέγινε. Και ιδού είδε αυτήν καθεζόμενην επάνω σε έναν φοβερό δράκοντα και δύο άλλα φίδια να την έχουν περικυκλώσει και της έδιναν πόνο ανείκαστο. Τότε είπε σε αυτούς: -Εγώ είμαι η άσεμνη γυναίκα, όπου εξομολογήθηκα σήμερα και επειδή δεν είπα ένα ανόμημα που έπραξα, με παρέδωσε ο Κριτής, να με θανατώσει αυτός ο δράκος και να φλογίζομαι σε ατελείωτη κόλαση, διότι με περίμενε τόσο καιρό να το ομολογήσω και εγώ από την ντροπή μου το έκρυψα. Και τώρα δεν έχω ελπίδα σωτηρίας καμία η ταλαίπωρη. Αυτά αφού είπε έγινε άφαντη.....
Για αυτό αδελφοί μην αμελούμε την εξομολόγηση, την κάθαρση της ψυχής που μόνο μέσω αυτής θα φτάσουμε στην σωτηρία, μην κρύβουμε αμαρτήματα από την ντροπή μας την ώρα της εξομολόγησης που βρισκόμαστε στον ίδιο τον Θεό μπροστά, διότι την μετάνοια την δίνει ο Θεός ,την ντροπή ο πονηρός.
 
Αγάπιου Λανδού- Βιβλίο

(Από το AMAΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ)

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΠΑΝΩ Σ' ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ

Τη ζωή του στο Θεό φαίνεται πως έχει αφιερώσει εδώ και είκοσι χρόνια ένας μοναχός από τη Γεωργία, ο οποίος κατοικεί πάνω σε ένα βράχο, ζώντας μια αυστηρή ασκητική ζωή, μακριά από τα προβλήματα και τους πειρασμούς της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο μοναχός Μάξιμος (Maxime Qavtaradze), μετά την πτώση της Ε.Σ.Σ.Δ και έχοντας περάσει κάποιο διάστημα στη φυλακή, αποφάσισε να αλλάξει τρόπο ζωής και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Όπως είπε και ο ίδιος έπινε και ήταν χρήστης παράνομων ουσιών, αλλά μόλις βγήκε από τη φυλακή, ήξερε ότι ήταν ώρα για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του.

Ο 59χρονος άνδρας, ζει πάνω στο βράχο που ονομάζεται Katshki, πάνω στον οποίο είναι χτισμένη μια Εκκλησία. Στους πρόποδες του, υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια θρησκευτική κοινότητα.

Για να εγκαταλείψει το βράχο, πράγμα που κάνει μόνο δύο φορές την εβδομάδα, πρέπει να χρησιμοποιήσει μια σκάλα 40 μέτρων, η κατάβαση της οποίας διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά. Όταν παραμένει για αρκετές μέρες στο βράχο, προμηθεύεται τα τρόφιμα απο ένα καλάθι που είναι δεμμένο με σχοινί.

Συχνά τον επισκέπτονται ιερείς ή άνθρωποι προβληματισμένοι και απογοητευμένοι από τις δυσκολίες της ζωής και τα προβλήματα, για να ζητήσουν τη βοήθειά του.

Τρέφονται, κοιμούνται , και προσεύχονται με τους ιερείς, γύρω στις επτά ώρες την μέρα. Ξυπνούν από τις δύο η ώρα τα ξημερώματα και βοηθούν στις δουλειές της Μονής.

Μέχρι τον 15ο αιώνα, όπου εισέβαλλαν οι Οθωμανοί στη Γεωργία, κατοικούσαν στυλίτες, ορθόδοξοι Χριστιανοί που ζούσαν πάνω σε βράχους για να αποφεύγουν τους πειρασμούς.

Για αρκετούς, αιώνες ο βράχος ήταν ακατοίκητος. Το 1944 ένα γκρουπ ορειβατών με επικεφαλής τον Alexander Japaridze, ανακάλυψαν τα ερείπια ενός παρεκκλησιού και τα οστά ενός στυλίτη.

Η ζωή που έχει επιλέξει ο άνδρας αυτός δεν είναι καθόλου εύκολη. Απαιτεί μεγάλες θυσίες και απομόνωση, αφοσίωση στην προσευχή και στο Θεό.

Λίγοι θα διάλεγαν να ακολουθήσουν αυτόν τον δύσκολο τρόπο ζωής. Ο μοναχός Μάξιμος, φαίνεται πως έχει βρει το νόημα της ζωής και τον πραγματικό του εαυτό τα τελευταία είκοσι χρόνια διαμονής στον βράχο Katshki.

Πηγή: Θεοδώρα Αβαγιανού

ΟΤΑΝ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΚΛΑΨΕ...

 Όταν ο Άγγελος έκλαψε…

 

Γεμάτα τα μικρά στρογγυλά τραπεζάκια μέσα και έξω από το καφενείο, γεμάτα από βιαστικούς πελάτες που έρχονται έτσι στα γρήγορα έναν καφέ να πιουν, να στυλωθεί η ψυχή τους, και μετά να ξαναπάνε απέναντι, δίπλα να σταθούν στο δικό τους άνθρωπο, δίπλα ή καλύτερα ένα να γίνουν με τον πόνο και την ανημπόρια, που κατάληψη έχουν κάνει σε όλα τα πατώματα, σε όλα τα δωμάτια του μεγάλου νοσοκομείου και έχουν ποτίσει θαρρείς ολόκληρο το τεράστιο οικοδόμημα.
Ένα καφεδάκι, μια-μια η ρουφηξιά αλλά η σκέψη είναι εκεί, και τα πόδια χορεύουν σαν να βιάζονται να πάνε πάλι κοντά σε αγαπημένο άρρωστο. —Κάτσε εδώ, καλά είναι, τι καφέ θες να πάω να φέρω.
Σε λίγο γύρισε με το δισκάκι, δυο νεράκια και δυο καφεδάκια. Λίγα τα λόγια τους αλλά φανέρωναν την έντασή τους, την έγνοια και την ανησυχία τους. Μια φωνή έκανε και τους δυο να γυρίσουν το κεφάλι. —Με λένε Άγγελο και, αν επιτρέπετε, θα ήθελα να καθίσω μαζί σας.
Βουβά δόθηκε η άδεια και ο Άγγελος έσυρε την καρέκλα του και κάθισε κοντά τους με τους ώμους γερμένους, όχι τόσο από τα χρόνια όσο από τον πόνο που κουβάλαγε μέσα του.
—Επάνω η Ελένη μου πεθαίνει. Πονάει, πεθαίνει. Όλα έγιναν ξαφνικά. Πονάω μου είπε εδώ. Στη θάλασσα ήμασταν. Οι εξετάσεις έδειξαν καρκίνο στο πάγκρεας. Οι γιατροί μου είπαν να την ξεγράψω. Έτσι ξαφνικά, όλα, σε ενάμιση μήνα. —Ο Θεός να σας δίνει δύναμη, το καλύτερο να γίνει.
—Ποιος Θεός; Τίποτα δεν υπάρχει, ούτε Θεός ούτε διάβολος. Τι μου λες τώρα; Τίποτα, τίποτα. Χήρα η Αδριανούλα, η κόρη μου και με ένα κάρο αρρώστιες. Εμείς μεγαλώνουμε τη Γιωργίτσα, την εγγονούλα μας. Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω; Ένα φίλο είχα κολλητό 35 χρόνια και τώρα που πλούτισε με πούλησε, ούτε να τη δει δεν ήρθε. Φοβάται μήπως του ζητήσω λεφτά. Σκατά, τίποτα δεν υπάρχει…
Και ξεστόμισε βλαστήμιες ο Άγγελος, βλαστήμιες φοβερές. Και ανατρίχιασαν όλοι, όσοι τις άκουσαν. Βλαστημούσε Θεό και Αγίους, τη ζωή του την ίδια. Το πρόσωπό του άγριο γεμάτο θυμό, τα χείλια του πανιασμένα το χρώμα του προσώπου του κατακίτρινο και πελιδνό.
Την είδα να απλώνει το χέρι της και τρυφερά να κρατάει το δικό του, λες και τον γνώριζε χρόνια. —Μη βλαστημάς Άγγελε, μη, σε παρακαλώ. Άκουσέ με, κοίταξέ με στα μάτια και άκουσέ με. Μην τα βάζεις με το Θεό. Φαίνεσαι καλός και έξυπνος άνθρωπος.
—Αν υπάρχει, είναι κακός. Αν ήταν καλός, δε θα είχε φτιάξει έτσι τα πράγματα.
—Άγγελε, σκέψου, πόσο καλά τα έχει φτιάξει. Έφτιαξε τον κόσμο μας όμορφο, αλλά ασχήμια τον γεμίσαμε. Σκέψου ποιος φταίει, σκέψου ποιος μολύνει, ποιος χαλάει του Θεού την πλάση. Ποιος φαρμάκωσε τα τρόφιμα, ποιος τα μετάλλαξε, ποιος πείραξε τα φάρμακα. Εμείς Άγγελε, εμείς καταστρέφουμε τα πάντα. Εμείς κάνουμε τους πολέμους και αδιάκριτα σκορπάμε το θάνατο. Εμείς σκορπάμε την ορφάνια. Εμείς αδειάζουμε τις αγκαλιές των μανάδων. Εμείς γεμίσαμε όλων των ειδών τους καρκίνους τον κόσμο. Εμείς ευθυνόμαστε για εκατομμύρια θανάτους από πείνα, δίψα και αρρώστιες. Άγγελε, μην τα βάζεις με το Θεό. Μην αρνιέσαι τον Πατέρα σου και ορφανεύεις, τώρα που περισσότερο από ποτέ Τον χρειάζεσαι.
—Ξέρεις σε πόσα μοναστήρια πήγα, πόσα τάματα έχω κάνει; Είπε αυτός και η φωνή του είχε μαλακώσει. Το πρόσωπό του ημέρευε.
—Δε μας χρωστάει ο Θεός. Εμείς χρωστάμε σ’ Αυτόν και στους εαυτούς μας. Είσαι έξυπνος άνθρωπος, μπορείς να καταλάβεις. Σήκωσε ψηλά τα μάτια σου, κοίτα Επάνω. Εκεί θα βρεις δύναμη και παρηγοριά. Θα προσευχόμαστε για σένα, την Ελένη σου την Αδριανή και τη Γιωργίτσα σας. Στο υπόσχομαι.
Το κυρτό του σώμα ίσιωσε, κάλυψε τα μάτια με τα χέρια του και ψιθύρισε ένα ευχαριστώ. Χωρίς να χαιρετίσει κίνησε να πάει απέναντι, να σταθεί κοντά στην Ελένη του, με βήμα πιο σταθερό κι ας άκουγαν όλοι το λυγμό του. Γιατί, όταν ο Άγγελος ίσιωσε το κορμί του και κοίταξε ψηλά, έκλαψε.
 
Σημείωση: Τα πρόσωπα και η σκηνή είναι πέρα για πέρα αληθινά
 
ΔΙΑΚΟΝΗΜΑ

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΩΝ!

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΩΝ

Ο Ηγούμενος κάποιου Κοινοβίου, πολύ ευλαβής και ενάρετος άνθρωπος, έκανε κάθε μέρα αυτή την προσευχή:
- Σε παρακαλώ Κύριε, μη με χωρίσεις από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ μας να απολαύσομε όλοι μαζί την Ουράνια μακαριότητα.
Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, πως ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάσταση. Πλησίαζε η εορτή ενός Αγίου, που πανηγύριζε το γειτονικό τους Μοναστήρι. Οι Αδελφοί του Μοναστηριού εκείνου προσκαλέσανε τον Αββά του Κοινοβίου και ολόκληρη την συνοδεία του να πάρουν μέρος στην πανήγυρη. Εκείνος όμως αποφάσισε να μην πάει, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του έκαναν εκεί. Την παραμονή ακριβώς, άκουσε μυστηριώδη φωνή στον ύπνο του να τον διατάζει να πάει οπωσδήποτε στο πανηγύρι, αφού στείλει νωρίτερα τους υποτακτικούς του. Ο Ηγούμενος υπάκουσε στην θεία προσταγή...
Μόλις ξημέρωσε, πρόσταξε τους μαθητές του να ξεκινήσουν παρευθύς για το γειτονικό Κοινόβιο. Στο δρόμο τους συνάντησαν πεσμένο χάμω ένα δυστυχισμένο γέρο να βογκά. Τον ρώτησαν, τι του συνέβαινε.
- Είμαι άρρωστος, τους αποκρίθηκε με κόπο, και δεν έπαψε ν’ αναστενάζει. Πήγαινα στο γιατρό με το ζώο μου, μα σαν έφτασα σε τούτο το μονοπάτι, μ’ έριξε κάτω κι’ έφυγε. Τι έγινε, κι’ εγώ δεν ξέρω. Ούτε άνθρωπος βρέθηκε να με βοηθήσει να σηκωθώ.
Τα τελευταία λόγια τα πρόφερε με πολύ παράπονο.
- Τι να σου κάνουμε γέροντα, του είπαν οι Καλόγεροι. Είμαστε κι εμείς πεζοί και βιαστικοί.
Συνέχισαν έτσι το δρόμο τους για να φτάσουν στην ώρα τους στο πανηγύρι, αφήνοντας στη μέση του δρόμου αβοήθητο το φτωχό γέρο.
Σε λίγο να κι’ ο Ηγούμενος. Είδε τον άνθρωπο σε κακή κατάσταση. Έσκυψε πάνω του με συμπόνια. Άκουσε τα βάσανά του και τον ρώτησε με καταφανή έκπληξη:
- Καλά, δεν πέρασαν από δω πριν από λίγο κάτι νέοι Καλόγεροι. Γιατί δεν τους σταμάτησες να σε βοηθήσουν; θα έπρεπε, χωρίς άλλο, να σε είδαν.
- Με είδαν και με ρώτησαν, Αββά, είπε με λύπη ο Γέρος. Μου είπαν όμως πως ήσαν πεζοί και βιαστικοί και δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτε.
Ο Ηγούμενος αναστέναξε βαθιά, ντροπιασμένος από την συμπεριφορά των μαθητών του.
- Αν στηριχτείς πάνω μου, θα μπορέσεις να περπατήσεις λίγο;
- Αδύνατο να κινηθώ, Πάτερ.
- Έλα λοιπόν να σε ανεβάσω στους ώμους μου, είπε αποφασιστικά ο γέρο Ηγούμενος, κι ο Θεός θα βοηθήσει να φτάσουμε εκεί που πηγαίνεις.
- Δεν μπορείς να με κουβαλήσεις τόσο δρόμο πάνω στους ώμους σου. Μήπως είσαι κι’ εσύ νέος; Πήγαινε, Αββά, στη δουλειά σου και μη χασομεράς άδικα για μένα. Ευχήσου μόνο να μ’ ελεήσει ο Θεός.
- Δε σ’ αφήνω έτσι, σε τέτοια κατάσταση, διαμαρτυρήθηκε ο άνθρωπος του Θεού. Θα σε πάω στην πόλη.
Με πολύ κόπο ανέβασε τον άρρωστο στους αδύνατους ώμους του ο γέρο Ηγούμενος. Το βάρος στην αρχή του φάνηκε ασήκωτο. Με μεγάλη δυσκολία κατόρθωσε να σέρνει τα πόδια του. Παράδοξο πράγμα! Σιγά-σιγά αλάφραινε, ώσπου σε μια στιγμή του φάνηκε πως του έφυγε από την πλάτη το φορτίο. Σήκωσε το κεφάλι να ιδεί τι συνέβαινε. Αντί του φτωχού γέρου, που είχε πάρει στους ώμους του, στεκόταν μπροστά του ένας πανέμορφος Άγγελος.
- Μ’ έστειλε ο Κύριος να σε πληροφορήσω, του είπε με τη γλυκιά φωνή του που έμοιαζε με υπερκόσμια μουσική, πως τότε μόνο θ’ αξιωθούν οι μαθητές σου να βρεθούν μαζί σου στη Βασιλεία Του, όταν ακολουθήσουν τα ίχνη σου. Διαφορετικά, άδικα κοπιάζεις και προσεύχεσαι γι’ αυτούς. Ο Θεός δίνει στον καθένα την αμοιβή των έργων του.
Ο Άγγελος με μιας χάθηκε στα ουράνια. Ο γέρο Ηγούμενος, συλλογισμένος, γύρισε πίσω στο Μοναστήρι του για ν’ αρχίσει καινούργιο αγώνα. Χρειαζόταν ακόμη κοπιαστική δουλειά για να μορφώσει χαρακτήρες.
 
Από το Γεροντικό

Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Αυτή η εικόνα δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Αγιογραφία. Εκπροσωπεί οικουμενιστικά και ρωμαιοκαθολικά πρότυπα. Είναι μια λαϊκιστική και εμπορευματοποιημένη χυδαιότητα, αν όχι βλασφημία.

Η ορθόδοξη αγιογραφία έχει συγκεκριμένα πρότυπα. Δεν είναι προϊόν φαντασίας και ελεύθερη τέχνη. Η ορθόδοξη αγιογραφία αποτελεί εργαλείο για να ΔΙΑΒΑΖΕΙ ο άλλος τα δόγματα της Εκκλησίας και όχι μια νατουραλιστική ή ρεαλιστική ιστοριούλα. 

Η παραπάνω εικόνα δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Αγιογραφία. Είναι σαν να τραγουδάμε την ώρα της λειτουργίας κοσμικά άσματα για τα καλά παιδιά πού πάνε εκδρομή. Μοιάζει με αυτά τα πόστερ πού απεικονίζουν άζυμους άρτους, κολονάτα δισκοπότηρα, ξανθούς χριστούς, θηλυπρεπή αγγελάκια. Το κάθε πράγμα στον χώρο του. Δεν πρέπει να γίνονται όλα για συναισθηματικές ικανοποιήσεις και για τα ΛΕΦΤΑ.

Η Γέννηση του Χριστού

Δείτε την παραπάνω ορθόδοξη εικόνα της Γέννησης και τις άλλες σχετικές εικόνες. Ο Ιωσήφ, μονίμως σε γεροντική ηλικία, είναι στο πλάι σχεδόν παραριγμένος. Δεν έχει σχέση ούτε με την μητέρα, ούτε με τον τόκο, ούτε με τον Χριστό τον ίδιο. Είναι κει για να διακονεί το μυστήριο, αλλά δεν έχει ουσιαστική σχέση με αυτό. Η θέση του είναι δευτερεύουσα και διακονική.

Η Εκκλησία μας για να αναβιβάσει και να αναδείξει το νόημα του ορθοδόξου γάμου, ποτέ δεν χρησιμοποίησε το παράδειγμα του Ιωσήφ και της Μαρίας, οι όποιοι άλλωστε δεν ήταν σε καθεστώς γάμου, αλλά σε νομική προστασία η μεν υπό τον δε. Πάντα προέβαλε την σχέση Νυμφίου Χριστού-Νύμφης Εκκλησίας ή νύμφης ψυχής και το Θαύμα στην Κανά πού εγκαινίασε τον νέο κόσμο του Θεού, την γαμήλια σχέση Θεού και ανθρώπου, μετατρέποντας την υδαρότητα αυτής της σχέσης σε μεστότητα ουσιαστική. Στα ίδια πλαίσια κινείται και η θεολογία της λογχευθείσης του πλευράς.

Όπως η πρώτη Εύα πλάστηκε από την πλευρά του Αδάμ, έτσι και η Εκκλησία από το Αίμα και το Βάπτισμα του Χριστού. Τα πάντα στην Ορθοδοξία είναι μυστηριακά και ξεφεύγουν από την ανθρώπινη θέληση και την κατά παραγγελίαν επιθυμία.

Άλλωστε στην ιερολογία και τις ευχές του Γάμου πουθενά δεν αναφέρεται η γαμική σχέση Ιωσήφ Μαρίας, ενώ παρατίθενται όλα σχεδόν τα ζεύγη της ιεράς ιστορίας.

π. Παντελεήμων Kρούσκος

Δείτε κι ένα βίντεο με τον π.Θεόδωρο Ζήση στο Αρχονταρίκι του Ι.Ν. Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης την Κυριακή 22-9-2013 (24/9/2013), όπου μιλά για το ίδιο θέμα. Παρουσίαση του βιβλίου: Η αιρετική απεικόνιση της «Αγίας Οικογένειας».

http://www.sophia-ntrekou.gr

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

«Η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του».

«Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται».

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή».

«Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται».

******

-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;

-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.

-Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;

-Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη· τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο. Εκεί ήταν το γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης Ησαΐας;

-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:… «Ἐπιδώσω σοι μαζόν, τῷ τὰ σύμπαντα τρέφοντι, ἢ υμνήσω σε, ὡς Υἱὸν καὶ Θεόν μου; ποίαν εὕρω ἐπὶ σοί προσηγορίαν;»

-Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε!

Γέροντα, πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;

-Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ὁ άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού.

Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.

Από το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ”

Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟΝ ΤΙΚΤΕΙ!

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ἦχος γ´. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ.

Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει,
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει.
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι.
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι.
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον,
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ
Η Παρθένος (Μαρία) σήμερα τον Υπερούσιο (Θεό) γεννάει
και η γη το σπήλαιο προσφέρει στον Απρόσιτο.
Οι άγγελοι μαζὶ με τους βοσκους δοξολογούν
και οι Μάγοι μαζὶ με το άστρο οδοιπορούν,
επειδή για εμάς γεννήθηκε (σαν) Παιδί Νέο
ο Άχρονος Θεός.

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΒΗΘΛΕΕΜ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ

Σχετικά με το πλαστικό χρήμα υπάρχουν τα παρακάτω ερωτήματα:

Εάν κάποτε για λόγους "οικονομικής κρίσης" ή γιατί έτσι θέλουν, οι τράπεζες επιβάλλουν αρνητικά επιτόκια, πως ο πολίτης θα μπορεί να εξασφαλίσει τα χρήματά του και την αγοραστική του δύναμη;

Επίσης πολλοί άνθρωποι δεν είναι ικανοί να πληρώσουν άμεσα όλο τον φόρο που αυθαίρετα τους αναλογεί, καθώς το κράτος τον αυξάνει κατά την επιθυμία του, προτιμώντας να πληρώσουν για την συντήρηση της οικογένειάς τους και την δική τους. Όμως με το ηλεκτρονικό χρήμα το κράτος θα παίρνει απευθείας όλα τα χρωστούμενα αφήνοντας τους πολίτες να επιβιώσουν με...ηλεκτρονικό αέρα κοπανιστό.

Εάν βάσει ψυχολογικού και αγοραστικού προφίλ το Σύστημα κρίνει κάποιον επικίνδυνο λόγω ιδεών και απήχησης σε κοινωνικές ομάδες, και πέραν της φυσικής του καταδίωξης ("τυχαία" περιστατικά βίας εναντίον του φυσικού προσώπου από "τυχαίους" κακοποιούς, που τον περιμένουν με ρόπαλα κοντά στο σπίτι του γιατί δεν είναι αρεστός σε κάποιους) που μπορεί να υποστεί, ποιος εξασφαλίζει τα χρήματα του εν λόγω υποκειμένου από ηλεκτρονική "εξαφάνιση";

Ας δούμε τώρα τι έλεγε ο Άγιος πλέον Παΐσιος για την χρεωστική κάρτα με την οποία θα υποχρεωθούμε να πληρώνουμε.

Το βιβλίο "σκεύος εκλογής", του αγιορείτη ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγγελόγλου, εκδόθηκε το 1996! Εχει σαν θέμα λόγους και προφητείες του Γέροντα Παϊσίου. Στην σελίδα σελίδα 421 γράφει σχετικά:

«Επέβαλαν (και θα επιβάλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο, που όχι μόνον να μην μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε. Με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλουν στον λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν τον λαό να αγανακτήσει. Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα».

Θα λένε: «Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεστε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν. Για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους, πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοι είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοι οι φοροφυγάδες».

Από το βιβλίο “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρωτή Θεσσαλονίκης βλέπουμε πάλι ότι ο τελικός στόχος των κοσμοεξουσιαστών είναι η ενοποίηση των πάντων σε μια ηλεκτρονική ταυτότητα και μετά η ενσωμάτωσή της στο χέρι μας ή στο μέτωπό μας πάλι με την προοπτική της απόλυτης υποδούλωσης ώστε ο άνθρωπος να μετεξελιχθεί σε έναν αριθμό υπό μόνιμη παρακολούθηση και προπαντώς να μην αποτελεί ποτέ αντίπαλο για το νέο παγκόσμιο ολοκληρωτικό σύστημα διακυβέρνησης του πλανήτη.

Το πείραμα ως φαίνεται ξεκινάει από την χώρα μας. Αυτά που θα γίνουν εδώ δεν έχουν γίνει πουθενά αλλού. 

Είπε ο γέροντας: τώρα ο διάβολος αγρίεψε. Έγινε εξουσία , κι έχει κυκλοφορήσει (με τους ανθρώπους του), ειδικές κάρτες με τον αριθμό 666 (κάρτες Τραπεζών, κλπ).

«Ο Αντίχριστος άρχισε την δουλειά του. Να τώρα μας ήρθε και το 666 . Θα το κάνουν από εδώ, θα το κάνουν από εκεί , και θα καταλήγουν όλοι ότι πρέπει να σφραγισθούμε, γιατί δεν γίνεται αλλιώς . Όλα αυτά σιγά – σιγά . Η Εκκλησία π ρ έ π ε ι να μας πει τι θα κάνουμε»

«Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώσει ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθεί το πλάσμα Του, θα αφήσει το πλάσμα του ο Χριστός; 

Θα παρουσιασθεί στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώσει από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθει μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. 

Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λέει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβει ο Χριστός, θα δώσει μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξει όλο το κακό και θα το βγάλει σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Έξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό!

Έτσι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθει ως Κριτής να κρίνοι τον κόσμο. Άλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήσει το πλάσμα Του. Σφράγισμα ίσον άρνηση 

Ενώ ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη για το χάραγμα, μερικοί δεν καταλαβαίνουν. Τι να τους πεις; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς "Γνωστικούς".

Δυστυχώς η αχρήματη κοινωνία φέρνει στο προσκήνιο πάλι τα γνωστά εδάφια της Αποκάλυψης του Ιωάννη.

κεφ. Ιγ’ 16 “ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπί τῆς χειρός αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπί τῶν μετώπων αὐτῶν, καί ἵνα μή τις δύναται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὂνομα τοῦ θηρίου ἢ τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου˙ ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς“ = 666."  

Όπως έλεγε και ο Πατροκοσμας 250 χρόνια πριν «Θα 'ρθεί καιρός, που θα σάς πουν να βουλωθείτε με τη βούλα τού Σατανά. Να μη βουλωθείτε. Αν βουλωθείτε, και στου βοδιού το κέρατο να κρυφθείτε, θα σάς βρουν».

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ "ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ" ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Μια αληθινή παράνοια επικρατεί τον τελευταίο καιρό στην μαζική ενημέρωση όπου όλα τα κανάλια εν χορώ προσπαθούν να πείσουν τον Έλληνα να καταργήσει τα μετρητά, και να χρησιμοποιεί πλαστικό χρήμα, βάζοντας έτσι από μόνος το κεφάλι του στην "γκιλοτίνα" του ολοκληρωτισμού που έρχεται.

Ήδη πολλοί συμπολίτες έχουν επηρεαστεί από την προπαγάνδα των ΜΜΕ και της κυβέρνησης και εκφράζουν θετική άποψη για το ζήτημα της κατάργησης των μετρητών χωρίς να έχουν σκεφτεί ποτέ τις συνέπειες τις οποίες όταν τις καταλάβουν θα είναι πλέον πολύ αργά, καθώς η πόρτα του "κελιού" της "αιώνιας ηλεκτρονικής φυλακής" θα έχει κλείσει και θα έχει πεταχτεί και το "κλειδί".

To παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο προχωρά στην τελική του επίθεση κατά της ανθρώπινης ελευθερίας με πρόσχημα την φοροδιαφυγή και την παράνομη δραστηριότητα: Την κατάργηση των μετρητών και το δικαίωμα του πολίτη να αγοράζει ανώνυμα χωρίς να καταγράφεται και να δημιουργείται αυτόματα το αγοραστικό και άρα το ψυχολογικό του προφίλ με βάση το οποίο, το Σύστημα θα ξέρει εάν αποτελεί κάποιου είδους απειλή γι' αυτό.

Μετρητά σημαίνει ελευθερία επιλογών χωρίς να νιώθει κάποιος ότι παρακολουθείται λόγω αυτών. Μετρητά σημαίνει και έλεγχος στο προσωπικό πορτοφόλι. Έχεις χρήματα αγοράζεις, δεν έχεις δεν παίρνεις τίποτα παρά μόνο τα προς το ζην.

Οι προϋπολογισμοί των οικογενειών ξετινάχθηκαν από τότε που στην ζωή τους πέρασε το "πλαστικό" χρήμα αφού όλοι αγόραζαν με φρενίτιδα πέραν των πραγματικών τους δυνατοτήτων με πίστωση ότι τους έρχονταν κυριολεκτικά στην "κούτρα". Οι άνθρωποι όταν έχουν πίστωση ξεφεύγουν καθώς δεν νιώθουν το φυσικό όριο της έλλειψης πραγματικού φυσικού χρήματος.

Και όμως το παγκόσμιο (και εγχώριο) κατεστημένο προσπαθεί να πείσει τους πολίτες όλων των χωρών ότι η κατάργηση των μετρητών θα είναι κάτι πολύ καλό για αυτούς, και ότι θα τους προσφέρει ευημερία!

Οι Financial Times προ μηνός δημοσίευσαν ένα ανώνυμο άρθρο (!) το οποίο κάνει έκκληση για την κατάργηση των μετρητών, προκειμένου να δοθεί στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις περισσότερη εξουσία! Το άρθρο είχε μεταφραστεί από το καταπληκτικό ιστολόγιο redskywarning.blogspot.gr

Με τίτλο «Η περίπτωση σχετικά με την συνταξιοδότηση άλλου ενός βάρβαρου λειψάνου», (The case for retiring another “barbarous relic”), το άρθρο επικρίνει το γεγονός ότι οι άνθρωποι αποθηκεύουν μετρητά σε αναμονή μιας άλλης οικονομικής κατάρρευσης, ένας παράγοντας, όπως λέει το άρθρο, ο οποίος προκαλεί «πολλή στρέβλωση στο οικονομικό σύστημα».

«Η ύπαρξη των μετρητών - ένας τίτλος στον κομιστή με μηδενικό επιτόκιο - περιορίζει την ικανότητα των κεντρικών τραπεζών να προωθήσουν μια ύφεση της οικονομίας. Η ανησυχία είναι ότι οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις καταθέσεις τους σε μετρητά, αν η κεντρική τράπεζα κινήσει τα ποσοστά σε αρνητικό έδαφος».

Διαμαρτυρόμενος ότι τα μετρητά δεν μπορούν να παρακολουθούνται και να εντοπίζονται, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η κατάργησή τους θα «κάνει τη ζωή ευκολότερη στην προσπάθεια που κάνει η κάθε κυβέρνηση να εξαλείψει την παραοικονομία»!

Η κατάργηση των μετρητών θα δώσει επίσης στις κυβερνήσεις μεγαλύτερη εξουσία για την άρση των φόρων απευθείας από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ανθρώπων, σημειώνοντας πως «ο φόρος προστιθέμενης αξίας, για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιβληθεί αυτόματα - και να επιστρέφεται - σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τις συναλλαγές μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών».

Ο αρθρογράφος κάνει έκκληση επίσης για την «τιμωρία ανθρώπων που χρησιμοποιούν μετρητά», με το να αναγκαστούν να «πληρώνουν οι χρήστες για το προνόμιο της ανωνυμίας», ώστε να «εξακολουθούν να επηρεάζονται από τη νομισματική πολιτική»!

Το άρθρο απηχεί ένα επιχείρημα που προέβαλε ο Kenneth Rogoff, ο εβραϊκής καταγωγής Αμερικάνος οικονομολόγος και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος ζήτησε τα υψηλής ονομαστικής αξίας χαρτονομίσματα όπως των 100 € και των 500 € να καταργηθούν.

Ας σημειωθεί ότι ο Rogoff παρευρέθηκε σε μια συνάντηση στο Λονδίνο νωρίτερα αυτό το χρόνο όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve), την ΕΚΤ, καθώς και συμμετέχοντες από τις ελβετικές και τις κεντρικές τράπεζες της Δανίας. Το ζήτημα της απαγόρευσης των μετρητών ήταν στην πρώτη γραμμή της ατζέντας.

Πέρυσι, ο Rogoff ζήτησε επίσης «την εξάλειψη του φυσικού νομίσματος» για να σταματήσει η "φοροδιαφυγής και η παράνομη δραστηριότητα", καθώς και το να προλαμβάνονται οι άνθρωποι από το να αποσύρουν χρήματα, όταν τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν!

Η ατζέντα για την απαγόρευση των μετρητών συζητήθηκε επίσηςστην φετινή συνεδρίαση της μυστικοπαθούς Λέσχης Bilderberg, στην οποία παραβρέθηκε ο Martin Wolf, ο εβραϊκής καταγωγής Βρετανός επικεφαλής σχολιαστής των Financial Times.

Ο πρώην οικονομολόγος της Τράπεζας της Αγγλίας Jim Leaviss έγραψε ένα άρθρο για την London Telegraph νωρίτερα αυτό το έτος στο οποίο έλεγε πως μια κοινωνία χωρίς μετρητά θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο εάν «αναγκάζονταν όλοι να ξοδέψουν μόνο με ηλεκτρονικά μέσα από ένα λογαριασμό που θα ανήκε σε μια κρατική τράπεζα», η οποία θα πρέπει να «παρακολουθείται ή ακόμα και ελέγχεται άμεσα από την κυβέρνηση».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν την απόσυρση των μετρητών σε ποσότητες τόσο χαμηλές όσο £ 5000 ως «ύποπτη δραστηριότητα», ενώ στη Γαλλία, στους πολίτες θα απαγορευτεί να πραγματοποιούν πληρωμές σε μετρητά πάνω από  1000 €. Η ανάκληση και η κατάθεση μετρητών ποσού 1.000 € θα υπόκειται επίσης σε έλεγχο ταυτότητας.

«Δεν υπάρχει πιο διαβόητη οικονομική πολιτική κατά της ελευθερίας που μπορεί να φανταστεί κανείς από το να απαγορευτούν τα μετρητά», γράφει ο Michael Krieger.

«Φυσικά, αν ξαφνικά "τελειώσουν" τα μετρητά, θα υπάρξει αύξηση της ζήτησης για χρυσό και ασήμι, των οποίων στη συνέχεια θα απαιτηθεί η απαγόρευση. Στη συνέχεια, ο κύκλος της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής τυραννίας θα είναι πλήρης, και το να ξεφύγουμε από αυτή θα είναι σχεδόν αδύνατον».

Έτσι λοιπόν παρουσιάζεται ένα όμορφο περιτύλιγμα κατάργησης της φοροδιαφυγής και της λεγόμενης παράνομης δραστηριοτητας (την παράνομη δραστηριότητα των επικεφαλής του Συστήματος ποιος θα την ελέγχει;) για να πεισθούν οι πολίτες ότι είναι ώρα να εγκαταλείψουν την ελευθερία τους και να ενδυθούν όλοι τις "στολές" επί εποχής Μάο, και να συμμετάσχουν οικειοθελώς στο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ το "1984", όπου όλα παρακολουθούνται και όλα κατευθύνονται, αλλά κυρίως όλα απαγορεύονται.

Και καλό θα είναι να μας απαντήσει το Σύστημα και οι ντόπιοι εκφραστές του που επιθυμούν την κατάργηση των μετρητών (ήδη πολλοί Έλληνες πολιτικοί το έχουν ζητήσει) τα παρακάτω ερωτήματα.

Εάν κάποτε για λόγους "οικονομικής κρίσης" ή γιατί έτσι θέλουν, οι τράπεζες επιβάλλουν αρνητικά επιτόκια, πως ο πολίτης θα μπορεί να εξασαφαλίσει τα χρήματά του και την αγοραστική του δύναμη;

Επίσης πολλοί άνθρωποι δεν είναι ικανοί να πληρώσουν άμεσα όλο τον φόρο που αυθαίρετα τους αναλογεί, καθώς το κράτος τον αυξάνει κατά την επιθυμία του,προτιμώντας να πληρώσουν για την συντήρηση της οικογένειάς τους και την δική τους. Όμως με το ηλεκτρονικό χρήμα το κράτος θα παίρνει απευθείας όλα τα χρωστούμενα αφήνοντας τους πολίτες να επιβιώσουν με...ηλεκτρονικό αέρα κοπανιστό.

Εάν βάσει ψυχολογικού και αγοραστικού προφίλ το Σύστημα κρίνει κάποιον επικίνδυνο λόγω ιδεών και απήχησης σε κοινωνικές ομάδες, και πέραν της φυσικής του καταδίωξης ("τυχαία" περιστατικά βίας εναντίον του φυσικού προσώπου από "τυχαίους" κακοποιούς, που τον περιμένουν με ρόπαλα κοντά στο σπίτι του γιατί δεν είναι αρεστός σε κάποιους) που μπορεί να υποστεί, ποιος εξασφαλίζει τα χρήματα του εν λόγω υποκειμένου από ηλεκτρονική "εξαφάνιση"; 

Ότι παύσει να υπάρχει ηλεκτρονικά, απλά δεν υπάρχει. Δεν θα υπάρχει χαρτί που να αποδεικνύει ότι είχατε μισθοδοσία, ή ότι είχατε...τόσες "ηλεκτρονικές πιστωτικές μονάδες" στον λογαριασμό σας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμα και από χάκερς, αλλά στην περίπτωση του κρατικού μηχανισμού απλά θα μπορούσε να "εξαφανίσει" ηλεκτρονικά έναν άνθρωπο για όποιον λόγο θα επέλεγε το "βαθύ κράτος" (το οποίο ηλεκτρονικά θα γίνει ακόμα πιο ανεξέλεγκτο σε κάθε χώρα και όχι μόνο στην Ελλάδα).

Με το ίδιο σκεπτικό, άνθρωποι φίλα προσκείμενοι και δουλικοί στο Σύστημα, ποιος θα εμποδίζει την αθρόα "εμφάνιση" ηλεκτρονικού χρήματος στο "πορτοφόλι" τους για τις "υπηρεσίες" που προσφέρουν, αφού κανείς δεν θα μπορεί να το ελέγξει εάν το Σύστημα δεν το επιθυμεί. Δηλαδή, θα υπάρχει πάλι "μαύρο" χρήμα αλλά ηλεκτρονικό αυτή τη φορά και το κυριότερο προσβάσιμο μόνο στους αρεστούς και σε αυτούς που εργάζονται πιστά για το "βαθύ κράτος". 

Οι Ρωμαίοι είχαν ένα (από τα πολλά) σοβαρό ρητό.«Verba volant, scripta manent» όπου στην ελληνική γλώσσα αποδίδεται ως "τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν", αντί για λόγια θα έχουμε τις ηλεκτρονικές "αερολογίες". Όταν καταργηθεί το χαρτί, η απόδειξη για το τι είμαστε και τι διαθέτουμε θα εναπόκειται στο κράτο όχι σε μας. Η σχέση θα γίνει μονόδρομη και θα παύσει να είναι αμφίδρομη.

Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι οι οποίοι ζουν από τους γονείς τους και δουλειές του ποδαριού, οι οποίες τους αποδίδουν κάποια "μαύρα" μεροκάμματα για την επιβίωσή τους, που σίγουρα δεν είναι η πηγή της κατάρρευσης της ελληνική οικονομίας, και ας προσπαθούν τα εγχώρια ΜΜΕ να εξισώσουν τον μικρό φοροφυγά του 50άρικου, με αυτόν των εκατομμυρίων ευρώ. 

Αλλιώς τότε δεν υπάρχει ανάγκη να έχουμε πταισματοδικεία και πταίσματα, όλα θα γίνονταν κακουργοδικεία και τα πταίσματα θα εξισώνονταν με κακούργημα.

Σε μια αχρήματη κοινωνία ακόμα και η δουλειά θα μπορούσε να γίνει μέσο πίεσης. Συμμορφώνεσαι δια παντός με τους "κανόνες", και ζεις, ή αντιδράς και μπαίνεις στο περιθώριο μην μπορώντας να επιβιώσεις πλέον ούτε βιολογικά.

Ας πάμε στα ιατρικά δεδομένα: Σωστά αντιδρούν οι γιατροί. Πρέπει να γνωρίζει όλος ο πλανήτης τα ιατρικά μας προβλήματα; Εάν κάποιος πάει ψυχολόγο, πρέπει να το μάθει ο εργοδότης του; Γιατί θα το μάθει. 

Πρέπει κάποιος να πηγαίνει για συνέντευξη σε δουλειά και εκ των προτέρων να γνωρίζουν (νόμιμα-παράνομα ποσώς έχει σημασία) τι προβλήματα υγείας αντιμετωπίζει και να του δίνουν τα "παπούτσια στο χέρι"; Τι θα λένε τότε τα ΜΜΕ "μα υπάρχει προστασία προσωπικών δεδομένων"; Ε και; Όποιος το μάθει δεν θα το πει, απλά θα το χρησιμοποιήσει δυσμενώς για τον υπο εξέταση υποψήφιο.

Πρέπει όλος ο πλανήτης να μαθαίνει τις σεξουαλικές προτιμήσεις καθενός; Πως την βρίσκει με την γυναίκα του, η με "παράνομο" δεσμό (αφού θα καταγράφονται ακόμα και οι αγορές σε καταστήματα ερωτικών ειδών, διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία κλπ);

Θα γίνουν όλοι άμεσα εκβιάσιμοι στα μάτια του κάθε τυχαίου υπαλλήλου του ΥΠΟΙΚ ή των τραπεζών ή και της ίδιας της εκάστοτε κυβέρνησης που απλά ενοχλείται από την εναντίον της (νόμιμη) δράση από κάποιους πολίτες, και θα ήθελε να μπορεί να τους "ξεφορτωθεί"-ξεφτιλίσει-καταστρέψει την δημόσια εικόνα τους, με όσο γίνεται πιο εύκολο και πλήρη τρόπο;

Με το πάτημα ενός κουμπιού, θα "λασπώνεται" ο οποιοσδήποτε ενοχλητικός, γιατί απλούστατα επιλεκτικά θα παραδίδεται στην δημόσια χλεύη, διότι όλοι πάντα έχουν κάτι να κρύψουν ή δεν θέλουν να μαθευτεί, αυτός άλλωστε είναι και ο ορισμός της ιδιωτικότητας-ατομικότητας.

Ας πάμε και στους συνειδησιακούς λόγους:

Δυστυχώς η αχρήματη κοινωνία φέρνει στο προσκήνιο πάλι τα γνωστά εδάφια της Αποκάλυψης του Ιωάννη.

κεφ. Ιγ’ 16 “ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπί τῆς χειρός αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπί τῶν μετώπων αὐτῶν, καί ἵνα μή τις δύναται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὂνομα τοῦ θηρίου ἢ τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου˙ ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς“ = 666."

Όπως έλεγε ο Πατροκοσμας «Θα 'ρθεί καιρός, που θα σάς πουν να βουλωθείτε με τη βούλα τού Σατανά. Να μη βουλωθείτε. Αν βουλωθείτε, και στου βοδιού το κέρατο να κρυφθείτε, θα σάς βρουν» 

Δηλαδή ένα κείμενο 2.000 χρόνων παλιό είναι έτοιμο να επιβεβαιωθεί και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός! Ούτε καν σαν σκέψη δεν περνάει από τα "μεγάλα" τηλεοπτικά ΜΜΕ ότι ένα πολύ ανησυχητικό (ιερό) κείμενο που περιγράφει φρικτά πράγματα που θα συμβούν σε όσους αποδεχτούν το "χάραγμα", μετά από δύο χιλιετίες οδεύει προς ολοκλήρωση.

Τι θα κάνουν άραγε; Θα επιβάλλουν να "κοπούν" αυτά τα εδάφια από την Αποκάλυψη του Ιωάννη για να μην δημιουργούνται "κακοί" και "ενοχλητικοί" συνειρμοί;

Τι θα γίνει όταν όλοι θα ζουν με πλαστικό χρήμα και θα ξεκινήσουν τα ίδια πάλι ΜΜΕ να διαφημίζουν τον μόνο τρόπο για να μην χαθεί ποτέ, που θα είναι να ενσωματωθεί στα  χέρια των πολιτών; Και τι θα κάνουν τότε οι πολίτες; Για την διευκόλυνσή τους θα τρέξουν να "σφραγιστούν" σαν τα κοτόπουλα με έναν άκρως προσβλητικό τρόπο;

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό από την στιγμή που τείνουν να καταργήσουν την επιλογή και να κάνουν υποχρεωτική την χρήση του πλαστικού χρήματος.

Είναι ανησυχητικό να εμπιστευθεί κάποιος απόλυτα την ίδια του την ζωή σε ένα Σύστημα που μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι δεν έχει καλές προθέσεις, και στο μέλλον μόλις πάρει την εξουσία μπορεί να γίνουν πολύ, πολύ χειρότερες, τόσο που ο Μεσαίωνας να φαντάζει σαν...περίπατος σε παιδική χαρά.

Ένα τέτοιο Σύστημα πολύ εύκολα μπορεί να γίνει παγκόσμιο, συγκεντρωτικό και τυρρανικό. Εύκολα μπορεί να φέρει έναν ηγεμόνα στην απόλυτη εξουσία αφού θα ελέγχει κυριολεκτικά τα πάντα. Τώρα αν αυτός θα λέγεται Αντίχριστος, Αυτοκράτορας, Δικτάτορας, ή οι φίλοι του θα τον λένε...Μπίλι, είναι θέμα οπτικής γωνίας και πεποιθήσεων του καθενός, το αποτέλεσμα όμως θα είναι το ίδιο, η απόλυτη άνευ όρων σκλαβιά.

http://www.pronews.gr

ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΝΤΗΤΡΟΪΤ

Στις 19 Δεκεμβρίου 2015, ο Ναός του Σατανά στο Ντιτρόιτ πραγματοποίησε μια τελετή στα σκαλιά του Καπιτωλίου στο Λάνσινγκ, Μίτσιγκαν, καθιστώντας την πρώτη τελετή κύρωσης σατανικού μέλους τους!!!

Οι Σατανιστές Δημόσια και χωρίς κανέναν μα κανέναν περιορισμό σηκώνουν τις αμερικανικές μαύρες σημαίες τους, και ορκίζονται χωρίς κανέναν φραγμό να φέρουν τις σατανικές πρακτικές τους στα σχολεία, τις επιχειρήσεις, ακόμη και μέχρι το Λευκό Οίκο. Οι Έσχατες Ημέρες, όπου η κατάπτωση της ανθρωπότητας θα φτάσει στο ύψιστο σημείο είναι τώρα….

  

http://www.pronews.gr

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

   

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: "Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ"

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναφερόμενος για το σύμφωνο συμβίωσης είπε ότι η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή.

«Εντάξει τώρα, η Εκκλησία έχει τα πιστεύω της. Αυτοί που είναι στην Εκκλησία και πιστεύουν, έχουν έναν τρόπο ζωής. Ο, τι είναι έξω από αυτό το πράγμα είναι εκτροπή από τη ζωή» τόνισε.   Σε εκείνο το σημείο, ένας άνδρας τον ρώτησε «Μακαριότατε όλα δεν είναι παιδιά του Θεού;», με τον Αρχιεπίσκοπο να απαντά πως: «Όλα είναι παιδιά του Θεού αλλά δεν μπορούμε να λέμε πως ό,τι κάνουν, είναι όλα καλά».

http://www.pronews.gr

Ο ΧΩΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ

Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοϊκό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.

-Για που με το καλό; τον ρώτησε.

-Πάω στην εκκλησία, του απάντησε ο χωρικός.
-Και δε μου λες, του λέει ειρωνικά ο σοφός. Μήπως ξέρεις να μου πεις, ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;
-Κι από τα δύο.
-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-Γίνεται, κύριε. Να, είναι τόσο μεγάλος, που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί, αλλά και τόσο μικρός, που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.
  

Κι ο σοφός τα 'χασε με τη σοφή απάντηση του απλοϊκού μα πιστού χωρικού.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ!

 Η διάκριση του πνευματικού

 

Στο εξομολογητήριο κάποιου πνευματικού ήρθε ένας πολύ βαριά αμαρτωλός. Άλλος με τόσα μεγάλα κρίματα δεν του είχε ξανατύχει. Καθώς λοιπόν τον άκουγε, κυριεύθηκε από φρίκη. Αναταράχθηκαν τα σωθικά του. «Θεέ μου! Πω πω φρικαλεότητες! Τι ακούω! Τι σατανάς είναι τούτος»!
Δεν πρόλαβε ο δυστυχής νʼ αποτελειώσει και ο πνευματικός γεμάτος ταραχή του είπε:
- Σταμάτησε! Έχω φρίξει. Θα χάσω το μυαλό μου. Δεν είναι ανθρώπινες αμαρτίες αυτές. Σατανικές είναι. Φύγε! Η συγχώρησης σου έλειψε. Φύγε! Δεν μπορώ άλλο να σε ακούω. Φύγε!
 
Βγήκε από το εξομολογητήριο απεγνωσμένος. Τι να κάνει τώρα; Το μόνο που του είχε απομείνει στον κόσμο ήταν το έλεος του Θεού. Αφού όμως και η πόρτα αυτή έκλεισε, δεν του απέμεινε τίποτε. Αντικρίζοντας κάτω την θάλασσα σκεπτόταν την μόνη λύση: Να ορμήσει να πνιγεί! Να θέσει τέρμα στις τραγωδίες του!
Ο Θεός όμως είναι μεγάλος! Στην κατάσταση αυτή τον είδε κάποιος αγιαννανίτης μοναχός, που έτυχε να είναι και γνώριμός του!
- Ε! Τι συμβαίνει; Πώς είσαι έτσι; Τι έχεις;
Εκείνος δεν μιλούσε.
- Ε! Τι έπαθες; Γιατί δε μιλάς;
Με τα πολλά κατόρθωσε να μάθει τα καθέκαστα. Στενοχωρήθηκε, πικράθηκε η ψυχή του. Πώς να τον βοηθήσει; Σκέφθηκε πως μια μόνο λύση απέμενε, να τον οδηγήσει πάση θυσία στον παπα-Σάββα. Κουράστηκε πολύ, αλλά στο τέλος νίκησε.
 
Σαν τον αντίκρισε ο παπα-Σάββας κατάλαβε όλο του το δράμα. Ο αδελφός μου, σκέφτηκε, βρίσκεται στην άβυσσο. Για να τον ανεβάσω χρειάζεται να κατεβώ κι εγώ ως εκεί.
- Πνευματικέ, υπάρχει για μένα σωτηρία;
- Για σένα, αδελφέ μου; Για όλους υπάρχει σωτηρία. Η ευσπλαχνία του Θεού είναι πιο πλατιά από τον ουρανό και πιο βαθιά από την άβυσσο.
- Μπα! Για μένα τον αμαρτωλό δεν υπάρχει σωτηρία. Αδύνατο. Δεν υπάρχει για μένα.
- Για σένα; Αστείο πράγμα. Αφού, να σκεφθείς υπήρξε για μένα σωτηρία.
- Και τι αμαρτίες έκανες εσύ;;
- Μεγάλες, πολύ μεγάλες αμαρτίες.
- Τί μεγάλες! Ποιος μπορεί να έχει φταίξει στον Θεό σαν εμένα τον ταλαίπωρο!
- Και όμως! Να, κάποτε δεν πρόσεξα, παρασύρθηκα κι έπεσα στην εξής αμαρτία.
Και ανέφερε εδώ ο παπα-Σάββας κάποια σοβαρή αμαρτία. Ο άλλος τότε σαν να ζωντάνεψε. Πήρε θάρρος.
- Α! Πνευματικέ μου, την αμαρτία αυτή, έτσι ακριβώς, την έχω κάνει κι εγώ.
- Κι εσύ;΄Μην ανησυχείς. Ο Θεός θα σε συγχωρήσει. Αρκεί που το ομολόγησες.
 
Ο παπα-Σάββας προχώρησε με τον ίδιο τρόπο. Το τέχνασμα πέτυχε απόλυτα. Ξεθάρρεψε ο δυστυχής και παρουσίασε με κάθε ειλικρίνεια όλο το θλιβερό κατάλογο των εγκλημάτων του. Του έδινε κουράγιο η ιδέα πως ο πνευματικός ήταν όμοιός του.
- Εγώ, του λέει στο τέλος ο παπα-Σάββας, μετανόησα και έκλαψα πικρά. Έχω δύο χρόνια τώρα που άλλαξα ζωή. Μου έβαλαν κανόνα μάλιστα να γίνω ... πνευματικός. Το έκανα κι αυτό. Έκανα ελεημοσύνες. Έκανα νηστείες. Έγινα άλλος άνθρωπος.
- Κι εγώ, πνευματικέ μου, μετανοώ με όλη μου την ψυχή. Και νηστείες και ό,τι άλλο μου πεις θα το εφαρμόσω.
- Αφού αποφασίζεις νʼ αλλάξεις ζωή, σκύψε να σου αδειάσω την συγχωρητική ευχή, να σου εξαλείψει ο Θεός όλες τις αμαρτίες.
 
Έπειτα από λίγο ένας άνθρωπος φτερούγιζε από χαρά γιατί πέταξε από πάνω του δυσβάσταχτα φορτία. Συναντώντας στην σκήτη της Αγίας Άννης τον γνωστό του μοναχό του είπε:
- Μʼ έσωσες! Έγινα άλλος άνθρωπος.
- Να δοξάζεις τον Θεό.
- Καλός πνευματικός! Καλός! Πονετικός! Μόνο που ο καημένος έκανε στη ζωή του χειρότερα από μένα.
Ο άλλος που μπήκε αμέσως στο νόημα, του είπε:
- Χειρότερα από σένα; Να γελάσω λίγο! Αυτός, Χριστιανέ μου, ζει από μικρός στο Άγιον Όρος και είναι σωστός άγγελος. Γιʼ αυτό αξιώθηκε να γίνει και ιερέας.
 
Ο άλλος έμεινε άναυδος. Τι συνέβαινε; Με τις εξηγήσεις που του έγιναν, κατάλαβε το τέχνασμα της αγάπης. Δοκίμασε μεγάλη έκπληξη. Πράγματι, έπειτα από το πλήγμα που του έφερε ο προηγούμενος πνευματικός δεν υπήρχε άλλος τρόπος να σωθεί από το χείλος της αβύσσου. Και από την στιγμή αυτή κορυφώθηκε μέσα του ένας απέραντος θαυμασμός και μια απεριόριστη αγάπη για τον υπέροχο γιατρό και θεραπευτή των ψυχών.
 
Από το Γεροντικό