ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Προβληματισμοί για τα νέα Θρησκευτικά

Κωνσταντίνος Ι. Αντωνόπουλος, θεολόγος M.Th.

Πρόσφατα και κατά τη συζήτηση στη Βουλή νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας με άλλο θέμα, ο Υπουργός Παιδείας εξήγγειλε ξαφνικά την γενικευμένη εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Από όλα αυτά, φαίνεται αφενός ότι έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του και αφετέρου ότι όσα είχε υποσχεθεί για διάλογο με την Εκκλησία και τους Θεολόγους για μη μονομερείς ενέργειες για το μάθημα των  Θρησκευτικών ήταν προσχηματικά.

Ο Υπουργός Παιδείας δήλωνε :

Στις 29/09/2015  μετά από τη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο : «Δεν πρόκειται να υπάρξουν μονομερείς ενέργειες στο θέμα των Θρησκευτικών» (Εφημ. “Πρώτο Θέμα” 29/09/2015 ).

Στις 12/03/2016: « Το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να αναμορφωθεί… Τα Θρησκευτικά πρέπει να πάψουν να είναι ομολογιακό μάθημα και να γίνουν μάθημα γνώσης των θρησκειών... Είμαστε σε διάλογο με εκπροσώπους της Εκκλησίας. Είναι προφανές ότι η αναμόρφωση των Θρησκευτικών είναι προϋπόθεση, για να παραμείνουν υποχρεωτικό μάθημα»(Εφημ “Καθημερινή” 12.3.2016). Mε το «ομολογιακό μάθημα» ο Υπουργός εννοεί τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος.

Σύμφωνα με τα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών θα διδάσκεται το μάθημα ως μείγμα στοιχείων από τον Χριστιανισμό, τον Ιουδαϊσμό, το Ισλάμ, τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό, τον Ταοϊσμό και τον Κομφουκιανισμό. Γίνεται  δηλαδή μεγάλη προσπάθεια να αντικατασταθεί το μάθημα των Θρησκευτικών με  ένα μάθημα θρησκειολογικού συγκρητισμού. 

Η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους με επιστολή  που έστειλε στις 4/4/16 προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη εξέφρασε την αντίθεσή της για την επιχειρούμενη μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογικό. Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων οι Αγιορείτες Πατέρες: «Η μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών εις θρησκειολογικόν,…. θα αποτελέση σοβαρόν πλήγμα εις τον ευαίσθητον χώρον της Παιδείας και μας ευρίσκει απολύτως αντιθέτους».

Η Εκκλησία της Ελλάδος σε δύο πρόσφατες συνοδικές αποφάσεις έδωσε μία ευκαιρία για γόνιμη διαλογική σύνθεση και έδειξε ότι δεν θα είχε αντίρρηση να διδάσκονται οι θρησκείες σε χωριστές όμως ενότητες από τον Χριστιανισμό.  Έτσι με αποφάσεις α) της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας, που συνήλθε τον Ιανουάριο του 2016 και β) της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, που συνήλθε τον Μάρτιο του 2016, πρότεινε στο Υπουργείο «να γίνουν μερικές βελτιώσεις στο τρέχον Πρόγραμμα, εντάσσοντάς το στα σύγχρονα παιδευτικά δεδομένα. Να εισαχθούν σε κάθε βιβλίο μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, αφού δοθεί προτεραιότητα στην ορθόδοξη παράδοση, την οποία ακολουθεί η πλειοψηφία των ελλήνων πολιτών». Με την πρόταση αυτή μάλιστα συμφώνησε και η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων.

Με την ξαφνική απόφασή του ο κ. Υπουργός δείχνει  περιφρόνηση προς το Σύνταγμα, τους Νόμους και τις αποφάσεις των δικαστηρίων που αφορούν στην ορθόδοξη αγωγή των ορθοδόξων μαθητών και ταυτόχρονα, αποκαλύπτει ότι εκείνο το οποίο σχεδιάζει είναι ένας «πολυθρησκειακός Ακταρμάς».

            Το πρόβλημα των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), «δεν αφορά στην ποσότητα, αλλά στη δομή και στην ποιότητα, αφού με τη συστηματική μείξη ετερόκλητων θρησκειακών πληροφοριών, η περίτεχνη αλλοίωσή τους και εν συνεχεία η διδασκαλία τους σε μικρά παιδιά, τα οποία δεν είναι ακόμη σε θέση να διακρίνουν τις διαφορές του Χριστιανισμού από τις θρησκειακές δοξασίες, αποτελεί προσπάθεια σύγχυσης και αλλοίωσης ή αλλαγής της πίστεώς τους.  Τα νέα Προγραμμάτα Σπουδών, δέσμια της πολυθρησκειακής τους ιδεολογίας, «θολώνουν τα νερά» - αποκρύπτουν, σκόπιμα, τη θεμελιώδη αλήθεια της χριστιανικής πίστης, πως ο Χριστός είναι ο μόνος Θεάνθρωπος και Σωτήρας του κόσμου. Εξετάζουν τον Ιησού Χριστό ως δάσκαλο, παράλληλα με τον Βούδα, τον Λάο Τσε και τον Μωάμεθ, και, αντίστοιχα, παραθέτουν δίπλα –δίπλα ισότιμα και ισόκυρα με τις διδασκαλίες του Χριστού, κάποια  αποφθέγματα των θρησκευτικών αρχηγών».

Η αντιχριστιανική και αντιπαιδαγωγική επίδραση που ασκείται, μέσω της πολτοποίησης του Χριστιανισμού είναι μία διά της πλαγίας οδού επίθεση στην ορθόδοξη παράδοση.  Αν θα πετύχει τελικά το εγχείρημά  εξαρτάται κυρίως από τη στάση που θα τηρήσουν οι διδάσκοντες –θεολόγοι και δάσκαλοι – απέναντι στις επιχειρούμενες αλλαγές.

http://aktines.blogspot.gr