Η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

H ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ

ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Το χαρακτηριστικό της μεταμοντέρνας κοινωνίας είναι η φυγή από τον Θεό! Δηλαδή σε μια τέτοια κοινωνία , οτιδήποτε θυμίζει τον Θεό, σε δημόσιο χώρο ή στις καρδιές των ανθρώπων, πρέπει να αμφισβητηθεί, να απομακρυνθεί και να αντικατασταθεί επειγόντως.

Οι αρχιτέκτονες της άθεης κοινωνίας θεωρούν ως έγκλημα την χριστιανική διαπαιδαγώγηση του παιδιού στην οικογένεια, αφού έτσι αυτά αποτελούν μια δύσκολη λεία για όλους όταν το παιδί ωριμάσει.

Υπό αυτήν την προοπτική το βασικό χαρακτηριστικό του μοντέρνου παιδαγωγικού συστήματος και των ιδεολογιών που επιθυμούν να κατέχουν τις ψυχές των παιδιών είναι η απομάκρυνσή τους από τους γονείς και η ενσωμάτωση τους σε όμοια μορφωτικά συστήματα οπού η προσέγγιση τους μέσω διαφόρων ιδεολογιών γίνεται πιο εύκολη.

Α) Μαθήματα θρησκευτικών που προπαγανδίζουν τον αθεϊσμό και τον ηθικό σχετικισμό

Ένα από τα ποιο αμφιλεγόμενα εκπαιδευτικά προγράμματα λαμβάνει μέρος στο Κεμπέκ του Καναδά, το οποίο προβλέπει να αντικαταστήσει στη ψυχή των παιδιών τον Θεό με κάποια ιδεολογία. Το υπουργείο παιδείας του Κεμπέκ ,τον Σεπτέμβριο του 2008, χωρίς προηγούμενη δημόσια συζήτηση!, επέβαλε σε όλους τους μαθητές -από το δημοτικό ως το λύκειο- το νέο μάθημα θρησκευτικής ηθικής και πολιτισμού, με δηλωμένη πρόθεση να διδάξει τα παιδιά την ισότητα των θρησκειών, τον πλουραλισμό, την ανοχή, την πολυπολιτισμικότητα και να «διευκολύνει» την πνευματική τους ανάπτυξη για την αυτοολοκλήρωσή τους

Με άλλα λόγια, το πρόγραμμα έχει ως σκοπό να αντικαταστήσει την αυθεντία των γονιών με αυτήν του κράτους, όσον αφορά στη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, αφήνοντας την εντύπωση ότι καμιά θρησκεία δεν είναι καλύτερη από την άλλη, έτσι ώστε το να διαλέξεις θρησκεία να μην  είναι καθόλου διαφορετικό από το να διαλέξεις κάποιο προϊόν στην θέση κάποιου άλλου.

Εξ άλλου, στις συζητήσεις για την νέα θεώρηση του κόσμου, που επέβαλε το κράτος τόσο στα δημόσια όσο και στα ιδιωτικά σχολεία, οι ποιο πολλοί σχολιαστές παρατήρησαν ότι η μόνη «θρησκεία» που υποστηρίζει το μάθημα είναι ο ηθικός και θρησκευτικός σχετικισμός και η υπονόμευση της επικρατούσης θρησκείας του Κεμπέκ- του χριστιανισμού!

Ο σκοπός φαίνεται ξεκάθαρα από τον τρόπο που έχει καθοριστεί η ύλη. Ο χριστιανισμός είναι τοποθετημένος δίπλα στις ποιο σκοτεινές ειδωλολατρικές θρησκείες, ενώ ο Ιησούς Χριστός έχει τοποθετηθεί δίπλα σε άλλους «μεγάλους ανθρώπους» όπως το Βούδα, με σκοπό να υπονομεύσει στα παιδιά την πίστη στον Χριστό ως Θεάνθρωπο (βλέπε www.coalition-org). Ένας από τους συγγραφείς του μαθήματος δήλωσε ανοιχτά ότι η βασική ιδέα πάνω στην οποία στηρίζεται το μάθημα είναι η «παιδαγωγία της σύγκρουσης» του Hegel, έχοντας ως σκοπό τον «κλονισμό, τη μη δημιουργία μιας στερεής θρησκευτικής ταυτότητας στα παιδιά μας.

Β) Ο ''εξαγνισμός'' της γλώσσας και το Oxford Junior Dictionary.

Ένας άλλος λεπτός τρόπος για να βγάλεις από τις καρδιές των παιδιών τον Θεό και τον παραδοσιακό τρόπο αντίληψης του κόσμου έλαβε χώρα στην Μεγ. Βρετανία.

Το νέο Oxford Junior Dictionary φαίνεται να εμπνεύστηκε από τον Νίτσε, ο οποίος τρελάθηκε αρνούμενος τον Χριστό: «δεν θα μπορέσουμε να απαγκιστρωθούμε από τον Θεό, εάν δεν σταματήσουμε να πιστεύουμε στην  γραμματική».

Υπό αυτήν την έννοια, στην τελευταία έκδοση του Oxford Junior Dictionary εξαλείφθηκαν λέξεις όπως: άγιος, επίσκοπος, μοναστήρι, αβατείον, ψαλμός, αμαρτία, διάβολος, αυτοκράτορας, μονάρχης,  αυτοκρατορία, αλλά και λέξεις που αποδίδουν τον πλούτο του περιβάλλοντος κόσμου: γάιδαρος, βόδι, πελεκάνος, βελανιδιά, βερικοκιά, τουλίπα, βιολέτα, κ.τ.λ., για να αντικατασταθούν με άλλες, όπως μπλοκ, ΜΡ3player, βάση δεδομένων,   διασημότητα, ανοχή, ΕΕ, εκδίκηση, σύγκρουση κ.α. (βλέπε ιστοσελίδα της Daily Telegraph).

Αυτό είναι το ολοκληρωτικό σχέδιο της εκ θεμελίων αλλαγής του κόσμου,  μέσω της αλλοίωσης της γλώσσας, έτσι όπως την περίγραψε ο Όργουελ στο μυθιστόρημά του "1984". Στην ολοκληρωτική κοινωνία που περιγράφει ο  Όργουελ  το υπουργείο Αλήθειας απασχολείται με την αλλοίωση της ιστορίας με το διαρκές επαναγράψιμο της, και την αλλαγή αντίληψης του κόσμου με την αλλοίωση και την απλοποίηση της γλώσσας.

Σκοπός τους είναι η γλώσσα να μετατραπεί σε σλόγκαν, ενώ οι σκέψεις των ανθρώπων σε στερεότυπα. Αυτό που περιγράφει ο  Όργουελ δεν διαφέρει καθόλου από αυτό που γίνεται στην Μ. Βρετανία. Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η γλώσσα εκκαθαρίζεται από λέξεις που θυμίζουν τον Θεό, Εκκλησία, παράδοση, αλλά και λέξεις που ενώνουν τον άνθρωπο με την περιβάλλουσα πραγματικότητα και την χαρακτηρίζουν. Η γλώσσα απλοποιείται όχι μόνο ποιοτικά, αλλά και ποσοτικά –ενώ παραπέμπει όλο και ποιο πολύ σε μια τεχνική πραγματικότητα- όπου ο Θεός και ο από Αυτόν δημιουργημένος κόσμος δεν έχουν θέση.

Γ) Ο.Η.Ε και η καταστροφή της παραδοσιακής οικογένειας

Εδώ πρόκειται για μια θεώρηση που θέλει να αντικαταστήσει τους γονείς στην εκπαίδευση των παιδιών.

Πρόκειται για ένα ολοκληρωτικό -σύμφωνα με τις προθέσεις του- έργο, όπου έχει ως βάση την σύμβαση του Ο.Η.Ε για τα δικαιώματα του παιδιού. Σκοπός του είναι η «δια βίου μόρφωση» και «η φροντίδα του παιδιού εκτός οικογένειας σε ειδικευόμενες υπηρεσίες»

Για παιδιά μέχρι 6-7 ετών προβλέπεται η οργάνωση σε ειδικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, που θα αντικαταστήσουν σταδιακά τους γονείς και θα ασχοληθούν με όλες τις πτυχές της φροντίδας του παιδιού, από την υγεία και τη φυσική ανάπτυξη, μέχρι την γλωσσική ανάπτυξη και την επικοινωνία και την κοινωνικό-αισθηματική του ανάπτυξη.

Η συγκεκριμένη σύμβαση του Ο.Η.Ε για τα δικαιώματα του παιδιού προβλέπει ότι το κράτος μπορεί να αντικαταστήσει το γονιό, εκεί όπου το «συμφέρον» του παιδιού το επιβάλλει, ενώ σε μια σύγκρουση μεταξύ γονιού και παιδιού το κράτος μπορεί να επέμβει υπέρ του παιδιού, αποσύροντας την κηδεμονία από τους γονείς.

Το παιδί θεωρείται αυτόνομη ύπαρξη, αποκομμένο από την εξουσία των γονέων του, στο οποίο πρέπει να καλλιεργηθεί και να αξιοποιηθεί το εγώ. Όντας μια αυτόνομη ύπαρξη, το παιδί πρέπει να αναγνωρισθεί ως «παράγοντας της ίδια του της ανάπτυξης». Για παιδιά άνω των 3 ετών το σχέδιο προβλέπει την μόρφωση (εκπαίδευση) των παιδιών στο πνεύμα της «διαφορετικότητας» και του «πολυπολιτισμού»

Αυτή η ολοκληρωτική θεώρηση της εκπαίδευσης των παιδιών βασίζεται στον Αμερικανό Arnold Goessel, καθηγητή την περίοδο του μεσοπολέμου στο Clark University, ο οποίος πίστευε ότι το πιο καλό σύστημα εκπαίδευσης για την Αμερική είναι «ένα εθνικό σύστημα βρεφοκομείων και νηπιαγωγείων που θα αντικαταστήσει τους γονείς»

Ο Arnold Goessel έχει επηρεαστεί σημαντικά από τον G. Stanley Hall, έναν από τους πιο μεγάλους υποστηρικτές της ευγονίας.

http://proskynitis.blogspot.com/