Έχετε
ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς; Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα
μικρό διάστημα, και παρατηρήστε τι θα ανακαλύψετε:
Προκύπτει
κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε. Σας βρίσκει κάποια δυστυχία, και νοιώθετε λύπηση
για τον εαυτό σας.
Βλέπετε
κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα.
Συναντιέστε
με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά,
και αρχίζετε να τον φθονείτε.
Αναπολείτε
τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε
υπερηφάνεια….
Όλη
αυτή η σαπίλα: ματαιοδοξία, σαρκική επιθυμία, λαιμαργία, ακηδία, κακία… η μία
στοιβαγμένη πάνω στην άλλη, τελικά καταστρέφουν την καρδιά. Και όλα αυτά
μπορούν να διαπεράσουν την καρδιά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.
Για
τον λόγο αυτό, κάποιος ασκητής που ασκούσε αυστηρό έλεγχο στον εαυτό του, είπε
-πολύ σωστά- ότι «η καρδιά του ανθρώπου είναι
γεμάτη από δηλητηριώδη φίδια. Μόνο οι καρδιές των αγίων είναι απαλλαγμένες από
αυτά τα φίδια: τα πάθη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου