ΑΓΕΥΣΤΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!

Νέαι δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας προβληματίζουν εντόνως εκκλησιαστικούς κύκλους δια το πως δύναται να αποφασίζη άνθρωπος άγευστος Ορθοδοξίας δια την θρησκευτικήν εκπαίδευσιν. Συγκεκριμένως ο Υπουργός ερωτηθείς περί «θρησκείας» εδήλωσεν εις τον δίαυλον Esos της 8ης Μαΐου 2017:

«Με τη θρησκεία δεν ξέρω πως τα πάω. Τα πάω νομίζω πολύ δημιουργικά με τους θρησκευόμενους. Θεωρώ ότι είναι πολίτες που έχουν αυτές τις ανησυχίες  και αυτές τις πεποιθήσεις, φτάνει ο καθένας να μη παραβιάζει το χώρο του άλλου . Νομίζω συνυπάρχουμε. Υπάρχουν ακραία στοιχεία, αλλά θα πρέπει να τα αγνοήσουμε, για να  πάμε όλοι μαζί μπροστά”».

Την επομένην επίσκεψιν εις το Υπουργείον επραγματοποίησεν ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας. Ανεκοίνωσεν ότι η προσχολική αγωγή καθίσταται υποχρεωτική, ώστε από 4 μόλις ετών η Πολιτεία θα αναλαμβάνη την διαπαιδαγώγησιν των τέκνων. Αυτό μας εθύμισεν ολοκληρωτικά καθεστώτα, εις τα οποία από νήπια εγίνετο πλύσις εγκεφάλου, ώστε να μη δύναται να τα επηρεάση η οικογένεια. Σχετικώς εδήλωσεν ο κ. Τσίπρας:

«η μεγαλύτερη αλλαγή την οποία επιδιώκουμε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο της πατρίδας μας είναι να αλλάξουμε τη νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας. Είναι να πιστέψουμε όλοι μας πρώτα οι γονείς και να το μεταλαμπαδεύσουμε αυτό και στους μαθητές ότι η πραγματική μαθησιακή διαδικασία γίνεται στο σχολείο».

Ανησυχητική ήτο η δήλωσις περί του νέου περιεχομένου των μαθημάτων εν γένει και των Θρησκευτικών:

«Πρέπει ήδη να γνωρίζετε όσοι είστε εκπαιδευτικοί συντάκτες ότι έχει γίνει μία συστηματική προετοιμασία σε νέα προγράμματα σπουδών, αλλά και στο συνοδευτικό εκπαιδευτικό υλικό ιδίως στην Ιστορία, στα Θρησκευτικά, στις Ξένες γλώσσες, στην Τεχνική Εκπαίδευση».

Δεν αιφνιδίασε τον Ο.Τ. η δήλωσις αυτή καθώς προ καιρού έχομεν κατ’ επανάληψιν ενημερώσει τους αναγνώστας και την Ιεραρχίαν ότι παρά τον προσχηματικόν διάλογον, ο οποίος σκοπόν είχε να μειώση τας αντιδράσεις, αι αποφάσεις έχουν ληφθή και το νέον πρόγραμμα οδεύει προς την μόνιμον εγκατάστασίν του εις τα σχολεία. Εμπαιγμός μέγας του πιστού λαού! Συμπαιγνία της Ιεραρχίας;

Η επιβεβαίωσις ήλθε προσφάτως, όταν αίφνης κατέστη γνωστόν ότι ο διάλογος επερατώθη μετά από έξι συναντήσεις! Εις τας συναντήσεις μετείχαν οι Μητροπολίται Ύδρας κ. Εφραίμ, Μεσογαίας κ. Νικόλαος και Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, γνωστοί δια τα φρονήματά των. Ως σημειώνει εις το άρθρον του ο κ. Απόστολος Λακασάς εις την εφημερίδα «Καθημερινή» της 4ης Μαΐου 2017:

«Με πολλές διορθώσεις στα νέα προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών ολοκληρώθηκε ο διάλογος ανάμεσα στις επιτροπές του υπουργείου Παιδείας και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι δύο πλευρές παρουσιάζονται ικανοποιημένες, καθώς και η πλειονότητα των παρατηρήσεων της Εκκλησίας έγιναν δεκτές, ενώ δεν αλλοιώνεται η φιλοσοφία των νέων προγραμμάτων… Συγκεκριμένα, έχουν γίνει δεκτές από το ΙΕΠ οι προτάσεις για αλλαγές σε κεφάλαια άλλων θρησκειών, τα οποία παρουσιάζονταν συγκριτικά με τα αντίστοιχα κεφάλαια της Ορθοδοξίας. Αυτά τα θέματα μεταφέρθηκαν σε ξεχωριστό κεφάλαιο. Επίσης, έγιναν δεκτές παρατηρήσεις των ιεραρχών σε σχέση με τις δραστηριότητες και τις εργασίες που θα κάνουν οι μαθητές στο πλαίσιο των Θρησκευτικών. Πλέον, αναμένεται οι παρατηρήσεις αυτές να ενσωματωθούν στα νέα προσωρινά βιβλία –φάκελοι υλικού, όπως ονομάζονται– που θα διανεμηθούν στους μαθητές τον Σεπτέμβριο…».

Κατά Θείαν Πρόνοιαν ακριβώς την επομένην ημέραν εκυκλοφόρησεν ο Ο.Τ. με κύριον κεντρικόν θέμα του το ζήτημα των Θρησκευτικών. Συγκεκριμένα εις αυτό το άρθρον με τίτλον «ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ» με αδιάσειστα στοιχεία που εδράζοντο εις όσα ο λέκτωρ της Θεολογικής Σχολής των Αθηνών κ. Κουκουνάρας – Λιάγκης μέλος του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» και συνθεμελιωτής με τον κ. Στ. Γιαγκάζογλου των νέων προγραμμάτων έχει γράψει κατά καιρούς, αλλά και ισχυρίσθη εις την πρόσφατον ημερίδα του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» απεδείξαμεν ότι δεν είναι μόνον το περιεχόμενον συγκρητιστικόν, αλλά η ιδία η μεθοδολογία και φιλοσοφία είναι αυταί αι οποίαι καλλιεργούν εις τους μαθητάς ότι η αλήθεια είναι σχετική εις το ζήτημα της πίστεως εις τον Θεόν!

Νέα επιβαρυντικά στοιχεία

Οι δομήτορες του νέου προγράμματος δεν αποκρύπτουν τας προθέσεις των. Επληροφορήθημεν από την εφημερίδα «Χριστιανική» της 6ης Απριλίου 2017 δια ημερίδα με θέμα «Το μάθημα των θρησκευτικών σήμερα». Ο κ. Πάνος Νικολόπουλος, λέκτορας Νομικής ΕΚΠΑ ανεφέρθη στον «έωλο ισχυρισμό κάποιων νομικών κύκλων για άσκηση προσηλυτισμού των νέων ΑΠΣ και ποινική δίωξη όσων τα εφαρμόζουν». Η ποινική δίωξις όμως δύναται να ασκηθή εις όσους εφαρμόζουν το παλαιόν πρόγραμμα, όπως ετόνισαν τα μέλη του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» εις την πρόσφατον ημερίδα των. Ο κ. Μόσχος Δημήτριος, επίκουρος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και πρόεδρος του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» «τόνισε την ανάγκη της κίνησης της διαδικασίας χειραφέτησης των νέων ανθρώπων στο μτθ, ώστε να συνομιλήσουν με τον αποκαλυπτόμενο Θεό»! Ο κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου, υποψήφιος δια την θέσιν της δογματικής εις την Θεολογικήν Σχολήν Αθηνών, είπεν ότι «τα νέα ΑΠΣ στο μτθ υλοποιούν με πιο έντονο τρόπο τις αναφορές των παλαιοτέρων προγραμμάτων που εμπεριείχαν το άνοιγμα προς την ετερότητα καθώς και τις νεότερες τεχνικές διδασκαλίας διεξαγωγής του μαθήματος». Επομένως παραδέχεται ότι τα νέα προγράμματα στρέφονται προς την «ετερότητα» -με ο,τι αυτό σημαίνει- και ότι εφαρμόζουν νέας τεχνικάς, αι οποίαι ως απεκάλυψεν ο Ο.Τ. καλλιεργούν εις τον μαθητήν την ιδέαν ότι η αλήθεια είναι σχετική! Η κ. Βουλγαράκη Εύη ανέφερεν ότι «τα βιβλία που θα εκπονηθούν για το μτθ δεν μπορεί παρά να έχουν επικουρικό ρόλο στο μάθημα», δηλαδή ο διδάσκων θα έχη μεγάλην ελευθερίαν αυτενεργείας με ο,τι συνεπάγεται αυτό.

Ο νέος ρόλος της Εκκλησίας: ο ανθρωπισμός

Απολύτως συντονισμένος εις αυτήν την γραμμήν ο Σεβ. Δημητριάδος, φίλος άλλωστε των τριών Μητροπολιτών που εχειρίσθησαν το ζήτημα. Εις Θεολογικήν Ημερίδα, που διωργανώθη από το Γραφείον Επιθεωρήσεως Θρησκευτικών Μαθημάτων, Μέσης Εκπαίδευσης, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, ωμίλησεν ο Σεβ. Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, με θέμα «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ». Παραθέτομεν χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Αυτές είναι οι προκλήσεις, οι οποίες θέτουν το ερώτημα της αναγκαιότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών. Ευεργετικές, κατά μίαν έννοια, προκλήσεις, καθώς μας καλούν να απεγκλωβιστού­­με από περιορισμένων οριζόντων συζητήσεις περί μορφής η μεθόδου, και να ανοιχτούμε σε ορίζοντες πλατείς, ορίζοντες πανανθρώπινους και φλέγοντες…

Τίποτε αυτονόητο δεν υφίσταται πλέον. Οι κοσμοϊστορικές αλλαγές που συνέβησαν πριν 1.700 χρόνια με άξονα το μήνυμα της αγάπης, της ανθρώπινης συμφιλίωσης και της αιώνιας ανθρώπινης προοπτικής που έφερε ο Χριστιανισμός, απαιτούν νέα μύηση συνοδευόμενη από εμβάθυνση πνευματικότητας, γνώση των παγκοσμίων συνθηκών και θερμό οραματισμό. Πάνω σε αυτές τις συνισταμένες μπορεί με άνεση να δομηθεί ένα μάθημα συνθέτοντας όλες τις τάσεις… Με δεδομένες τις παγκόσμιες εξελίξεις, καθίσταται σαφές πως όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρξουμε, να διαλεγόμαστε, να συνθέτουμε και να αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα. Στεγανά σύνορα δεν μπορούν να υπάρξουν. Δεν υπάρχουν, πλέον, αμιγώς Εθνικά προβλήματα…

Επιτρέψτε μου να έχω μία υποψία: Οι μεγάλες συζητήσεις σχετικά με το μάθημα, πέραν των αντικειμενικών εκκρεμοτήτων, ίσως και να υποδηλώνουν μία αμηχανία, μία εκκρεμότητα αν προτιμάτε, ως προς τον ρόλο της συνολικής Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη επιστροφής στα ουσιώδη, τα θεμελιώδη. Ένα μεγάλο όραμα, η διατύπωση η μάλλον η επαναδιατύπωση μιας μεγάλης αποστολής έχω την βεβαιότητα πως θα λύσει αυτομάτως πληθώρα θεμάτων. Και ως τέτοια έρχομαι να διατυπώσω την υπεράσπιση του μεγαλείου του ανθρώπου… Ένα νέο μάθημα θρησκευτικών καλείται να μιλήσει για τον Θεό, υπερασπιζόμενο τον άνθρωπο, ως ζωντανή εικόνα του Θεού δημιουργού».

Μετά από αυτά δικαίως ο Σεβασμιώτατος θα πρέπη να λάβη τον τίτλον του κήρυκος της παγκοσμιοποιήσεως και του ανθρωπισμού. Δυσ­τυχώς καμίαν σχέσιν δεν έχει ο ανθρωπισμός με το μήνυμα του Ευαγγελίου. Έχει λησμονήσει την πατερικήν διδασκαλίαν και έχει εκτραπή προς την κοινωνιολογίαν ο Σεβασμιώτατος με αποτέλεσμα να αλλοιώνη την ουσίαν της Εκκλησίας και να την εκφυλίζη εις θρησκευτικόν φιλανθρωπικόν καθίδρυμα.

Νομίζομεν ότι συνειδητοποιεί οιοσδήποτε δια ποίον λόγον έχει συνταχθή με τον σύνδεσμον «ΚΑΙΡΟΣ». Τα ίδια ακριβώς απηύθυνε εις τον χαιρετισμόν του προς το ακροατήριον ημερίδος με θέμα το μάθημα των Θρησκευτικών και την ενοριακήν κατήχησιν ο κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, μέλος του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ». Η κ. Σοφία Καρεκλά εις την ανταπόκρισίν της δια την ιστοσελίδα orthodoxia.info της 5 Μαΐου 2017 μας αναφέρει και τον χαιρετισμόν, εις τον οποίον μεταξύ άλλων είπεν ο κ. Κωνσταντίνου:

«Και η Εκκλησία μπορεί να αποτελέσει τον παράγοντα εκείνον που θα κινητοποιήσει τον πνευματικό κόσμο να βρει το θάρρος, ώστε να προβάλει, μέσα σε μία εποχή απόλυτου ευτελισμού και απαξίωσης του ανθρώπινου προσώπου, τις διαχρονικές ανθρώπινες αξίες της αγάπης, του αλληλοσεβασμού και της αλληλεγγύης».

Εις την ιδίαν ημερίδα ο Γερμανός Καθηγητής που ωμίλησεν ήτο σαφής δια την πορείαν που θα ακολουθήση το μάθημα:

«Για τον κ. Schrοder, η θρησκευτική εκπαίδευση και αγωγή στο σχολείο θέτει συγκεκριμένους στόχους, όπως “να παρουσιάζει στους νέους ανθρώπους τις θρησκείες και τις ομολογίες ως υποδείγματα που κομίζουν προτάσεις και νοηματοδοτήσεις της ζωής. Να γνωρίζουν και να κατανοούν θρησκείες και ομολογίες, με τις οποίες δεν έχουν καμία σχέση. Να κατανοήσουν τη σημασία που έχουν οι θρησκείες στη σύγχρονη κοινωνία και πως μπορεί να προσδιοριστούν οι σχέσεις μεταξύ Εκκλησιών, θρησκευτικών κοινοτήτων και πολιτείας”. Τέλος, υπογράμμισε ότι, “όλοι οι παραπάνω στόχοι μπορούν να επιτευχθούν μόνο όταν το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τις αρχές των θρησκευτικών κοινοτήτων, καθώς και όταν αυτού του είδους το μάθημα συνεργάζεται στενά με άλλες ομολογίες και άλλες θρησκείες”…».

Τραγικός επίλογος

Προσφάτως έλαβε μεγάλην δημοσιότητα κείμενον του κ. Θανάση Παπαθανασίου, μέλους του «ΚΑΙΡΟΥ», με τίτλον «Σχόλιο στο «Παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα»», το οποίον εγράφη την Μ. Παρασκευήν και καταφέρεται εναντίον των Σεβ. Πειραιώς και Σεβ. Καλαβρύτων. Διαφωνούμεν με τα περισσότερα από τα οποία γράφει, συμφωνούμεν όμως με το ότι «Η Ιερά Σύνοδος, λοιπόν, πέραν του κινδύνου του Μελετίου δεν έχει νιώσει την ανάγκη να καλέσει κανέναν άλλον επίσκοπο, για κανέναν άλλο λόγο!». Ίσως είναι καιρός η Ιεραρχία να καλέση εις απολογίαν Μητροπολίτας, οι οποίοι κηρύττουν τον ανθρωπισμόν, Ιεράρχας οι οποίοι πριν την από έγκρισιν της Ιεραρχίας κατακλείουν τον διάλογον μη έχοντες γνώσιν περί της μεθοδολογίας που οδηγεί τους μαθητάς εις τον σχετικισμόν, Καθηγητάς που συνηγορούν εις το νέον παιδομάζωμα και θεολόγους, οι οποίοι την Μ. Παρασκευήν επιτίθενται εις Μητροπολίτας, τους οποίους κατηγορούν ότι Μεγάλη Εβδομάδα κάνουν τα ίδια με αυτούς!

Ορθόδοξος Τύπος