Η Ασκήτρια εν τω κόσμω
Λαμπρινή Βέτσιου-Δρίβα, από την Άρτα, που κοιμήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2002,
προείπε σε διάφορους ανθρώπους όσα πολύ δύσκολα έρχονται για την Ελλάδα και
τους Έλληνες, που
ξέχασαν τον Θεό,
ακολουθώντας αδιέξοδους δρόμους και θεωρίες, αθεΐα, απιστία, αιρέσεις, σαρκικές
ηδονές και υλισμό!
Που δεν έσκυψαν να
πιουν από το γάργαρο και δωρεάν νερό της αιωνιότητας, της ευσέβειας, της
ευλογημένης Ορθοδοξίας. Που ξέχασαν να κάνουν ακόμη και τον σταυρό τους, το
«δόξα τω Θεώ», την Παναγιά της μάνα μας, τον Εκκλησιασμό της Κυριακής, το
καντηλάκι της βραδινής προσευχής…
«Η Ελλάδα θα πέσει
έξω: Φόροι, φτώχεια και επιστροφή στα χωριά»
«Η Ελλάδα, μια ώρα,
οικονομικά θα πέσει έξω! Τα λεφτά θα εξευτελιστούν. Τυχεροί όσοι θα έχουν χρυσό
(ως μέσο συναλλαγής) και ένα κομμάτι γης».
Μου είπε η γερόντισσα
(έγινε μοναχή από τον π. Μητροφάνη) για το σπίτι μου (1990):
–«Τι το θες παιδί μου
τόσο μεγάλο σπίτι; Θα έρθει καιρός που θα βάλουν φόρο και στα βήματά σας μέσα
σ’ αυτό, και στα άτομα που είστε μέσα»! (Τώρα έχουμε τεκμήριο διαβίωσης –
φορολόγηση τετ. μέτρων και το χαράτσι ΕΝΦΙΑ).
–Τυχεροί όσοι θα
μένουν σε καλύβες (μικρά σπιτάκια). Τα αυτοκίνητα θα τα αράξει ο κόσμος στις
αυλές του! Αν έχεις δουλειά θα δουλεύεις όλη μέρα, το μισό μεροκάματο θα το
δίνεις για βενζίνη για να πάς στη δουλειά σου και το υπόλοιπο να ταΐσεις τα
παιδιά σου και αν φτάσουν για να φάνε… Την αποθήκη που βάζει ο πατέρας σου το
χόρτο για τα ζώα θα σε παρακαλάνε για να μείνουν μέσα! Γεμάτος έκπληξη της
είπα. Βρε γιαγιά έχει ποντίκια μέσα! Η γιαγιά μου είπε:
–Όταν κάποιος δεν έχει
που να βάλει την οικογένειά του, τα ποντίκια θα υπολογίσει; Αφού έριξε μια
ματιά στον ουρανό με κοίταξε και μου είπε:
–Θα είναι άτομα από την
Αθήνα και από άλλα μέρη, και από νησιά θα έρθει κόσμος! Πότε θα γίνουν αυτά
γιαγιά; Δεν θα ζω εγώ τότε!
…Τα πράγματα θα
αλλάξουν, δεν θα είναι όπως τώρα. Θα έρθει μεγάλη φτώχεια! Θα πουν, είσαι
μακροχρόνια άνεργος, δικαιούσαι ένα βοήθημα οικονομικό, για να το πάρεις όμως
θα πρέπει να έχεις την κάρτα-ταυτότητα. Εκεί θα εξαπατηθούν πολλοί… Σκέψου ένα
πατέρα με τρία παιδιά που έχουν τρεις μέρες να φάνε. Θα τρέχει αμέσως να πάρει
τη κάρτα, για να αγοράσει λίγα μακαρόνια, λίγα φασόλια… (Δεν μιλάει για απλή
τραπεζική κάρτα, αλλά για υπέρ κάρτα-ταυτότητα).
«Θα έρθει ο κατήφορος
με το ευρώ και μετά μεγάλη φτώχεια»
…Ήξερε τα μελλούμενα
και έλεγε ότι μας περιμένουν πολύ δύσκολα χρόνια. Λυπόταν τα μικρά παιδιά και
έλεγε: «Αν ήξεραν τι θα περάσουν»!. Αλλά αμέσως συμπλήρωνε:
«Έχει ο Θεός.Θα
οικονομήσει για τους Χριστιανούς».
Περισσότερα, έλεγε,
δεν την άφηνε ο Χριστός να ειπεί …
Αιωνία άς είναι η
μνήμη της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου