Την υψηλοτέραν των
ουρανών,
και καθαρωτέρα
λαμπηδόνων ηλιακών,
την Παραμυθίαν ημών
των παροικούντων,
Μονή Βατοπαιδίου,
ύμνοις τιμήσωμεν.
Δέσποινα και Μήτηρ
του Λυτρωτού,
δέξαι παρακλήσεις
μοναζόντων τη ση Μονή,
και Παραμυθία γενού
ημών και σκέπη, και πρέσβυς τω Υιώ σου,
υπέρ των δούλων σου.
Νυν καιρός ανάγκης
ήλθεν ημίν,
νυν παρέστη χρεία
βοηθείας Κόρη της σης.
λύτρωσαι ουν πάσης
ανάγκης και κινδύνου,
και χείρα βοηθείας,
τάχιστα όρεξον.
Τέτρωμαι τω πόθω σου
Μαριάμ,
φλέγει με ο έρως
καθοράν σου της ιεράς,
εικόνος Παρθένε το
κάλλος και την δόξαν,
και κόρον ου λαμβάνω
του μεγαλύνειν σε.
Χαίρε Πανυπέρτιμε
Μαριάμ,
η Παραμυθία της σης
ποίμνης και αρωγή,
η τον Θεόν Λόγον
κρατούσα εν αγκάλαις.
όν δίδου σοις ικέταις
σεμνή ευϊλατον.
Κόρη πανακήρατε η
ελπίς,
των απηλπισμένων και
αντίληψις των πιστών,
σώσον σους οικέτας
από παντοίας βλάβης,
Παρθένε Θεοτόκε,
Παραμυθία μου.
Νυν ευαγγελίζεται
Γαβριήλ,
το χαίρε κραυγάζων
μετά δέους τη Μαριάμ.
ώ του ξένου τρόπου,
εν μήτρα γαρ αχράντω,
συνείληπται ο
Πλάστης, σώζων όν έπλασε.
Ζώνη πολυτίμητε της
Αγνής,
πηγή των θαυμάτων,
και χαρίτων ο θησαυρός,
σώσον τους σους
δούλους, από παντοίας βλάβης,
ως της ζωής το
σκεύος, συ περιζώσασα.
Τας σεπτάς εικόνας
σου της μορφής,
την Παραμυθίαν
προσκυνούμεν και τας λοιπάς,
την Αντιφωνούσαν, την
θείαν Εσφαγμένην
και την Παντάνασσαν.
Τους ασπαζομένους σου
ευλαβώς,
σορόν των λειψάνων,
και τελούντας σου την φαιδράν,
μνήμην περιφρούρει,
από πάσης ανάγκης,
Ευδόκιμε τρισμάκαρ,
αξιοθαύμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου