Σελίδες

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ

Πότε ἔγινε ἡ πραγματικὴ καταστροφὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ
Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου ,
Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)
    
Ὅταν μιὰ Σχολὴ ἰδρυμένη μὲ σκοπὸ νὰ διδάσκει Ὀρθόδοξη Θεολογία, σὲ συμφωνία μάλιστα καὶ μὲ τὸ ἰσχύον σύνταγμα, τουλάχιστον ὡς τώρα, ποὺ προβλέπει γιὰ τὴν «ἐπικρατοῦσα θρησκεία» (ἄρθρο 3), ποὺ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη, καὶ ἀνάλογη παιδεία πρὸς ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης σύμφωνα μὲ αὐτή (ἄρθρο 16.2), ἀθετεῖ αὐτόν σὲ περιπτώσεις ὅπως:

Εἰσάγωντας ἐντὸς τῶν κόλπων της Εἰσαγωγικὴ Κατεύθυνση Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν ἀπὸ 1η Σεπτεμβρίου 16 γιὰ νὰ τροφοδοτήσει τὰ σχολεία τῆς Θράκης μὲ δασκάλους τοῦ Ἰσλάμ, ποὺ ἡ κοινὴ λογικὴ ἀντιλαμβάνεται ὅτι ποιὸ ἀκατάλληλο μέρος γιὰ νὰ λυθεῖ αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῶν μουσουλμάνων τῆς Θράκης ἀπὸ τὸ τόπο ποὺ διδάσκεται ὁ Χριστὸς δὲν ὑπήρχε κατὰ τὸ «τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;», Β Κορ. 6,14. Καὶ ὅμως κάποιοι τὸ θέλησαν καὶ τὸ τόλμησαν, πρώτα μέσα ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Σχολή, καὶ τελικὰ τὸ πετύχαν. Μάλιστα βρήκαν καὶ ἄλλοθι τοῦ «κατορθώματός» τους στὴ προτίμηση τῆς Σχολῆς ἀπὸ σχετικὰ μεγάλο ἀριθμὸ μαθητῶν, ποὺ προφανῶς εἶχαν βέβαια στὴν προτεραιότητά τους κίνητρα θρησκειολογικὰ ἤ ἐπαγγελματικὰ καὶ ὄχι τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ θὰ προτιμοῦσαν καὶ πάλι τὴν ΕΚΜΣ ὅπου καὶ ἄν βρισκόταν, ἤ στὴ Φιλοσοφικὴ ἤ σὲ ἄλλη Σχολὴ. 

(Ἀποφεύγοντας νὰ ποῦμε κάτι γιὰ τὸ συνέδριο γιὰ τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ποὺτουλάχιστον ἄσχετα μὲ τὶς ἐπιδιώξεις του ἤταν Πατριάρχης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας)διοργανώνοντας «Διεθνή Επιστημονική Ημερίδα, αφιερωμένη στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας και Αποστολικό Βικάριο Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη (Σπιτέρη), με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών ιερατικής διακονίας» στὶς 25 Μαΐου 18. Πρόκειται λοιπὸν γιὰ ἀπόδοση τιμῆς σὲ αἱρετικὸ ἀρχιεπίσκοπο γιὰ τὰ 50 χρόνια ̍ιερατικής διακονίας̍ του στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὴν ὁποία εἶναι ἄγνωστο πόσες ψυχὲς Ἑλλήνων προσηλύτισε στὸν παπισμό! Βέβαια κάτι τέτοιο ἤταν ἀναμενόμενο τὴν στιγμὴ ποὺ εἶχε γίνει ἀρχὴ παλαιότερα. Ἔτσι λοιπὸν στὶς 21 Ἀπριλίου 15 ἡ Σχολὴ εἶχε διοργανώσει τὴν ἡμερίδα «Πρότυπα Θρησκευτικών Ηγετών στὸν 21ο αἰώνα» μὲ στόχο τὴν διεθνή προβολή καὶ ἀνάδειξη μαζὶ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ αἱρεσιάρχου πάπα Φραγκίσκου Α’. Ὀρθόδοξη Σχολὴ νὰ προβάλλει τὸν αἱρετικὸ θρησκευτικὸ ἡγέτη ὡς πρότυπο…! Ἀλλὰ βέβαια…ὅλοι ἀδέλφια εἴμαστε, τὶ μας χωρίζει;

Διοργανώνοντας τὸ 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μὲ θέμα “Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία στὸν 21ο αἰώνα”, ὄχι γιὰ νὰ ἐντοπιστοῦν τὰ προβλήματα στὴν διεξαγωγὴ καὶ στὶς  ἀποφάσεις της καὶ οἱ ἀποκλίσεις τους ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Συνοδικὴ καὶ Ἁγιοπατερικὴ Παράδοση, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀναδειχθεῖ αὐτὴ καὶ νὰ προβληθοῦν οἱ ἀποφάσεις της ὡς αὐθεντικὲς καὶ κατὰ συνέπεια ὡς κανόνας ζωῆς στὸν ὁποῖο ὅλοι θὰ πρέπει νὰ εὐθυγραμμιστοῦμε. Τὶ καὶ ἄν οἱ ἀντιδιαμετρικὰ ἀντίθετες σὲ πολλὰ σημεῖα τῶν προσυνοδικῶν κειμένων ἀποφάσεις τῆς ΙΣΙ τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀγνοήθηκαν, ὁμότιμοι καθηγητὲς τῆς Σχολῆς ἀντιτάχθηκαν σφόδρα στὰ προσυνοδικὰ κείμενα καὶ ποτὲ δὲν δέχθηκαν τὶς ἀποφάσεις, τὸ ἴδιο καὶ ἡ ΙΜ Πειραιῶς ἐκφράζοντας τὶς θέσεις της σὲ ἡμερίδα λίγους μήνες πρὶν τῆς Συνόδου (πρόσφατα ἔκφρασε πάλι τὶς θέσεις της στὴ «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία» στις 5η Ὀκτωβρίου 18), τέσσερις τοπικὲς Ἐκκλησίες δὲν συμμετεῖχαν καν, πολλοὶ ἱεράρχες ποὺ συμμετεῖχαν δὲν ὑπέγραψαν κάποια κείμενα; Ἄνευ καμιᾶς σημασίας ὅλα αὐτὰ γιὰ τὸ Συνέδριο τῆς Σχολῆς.

Γιὰ νὰ μὴν ἀναφερθοῦμε λεπτομερειακὰ στὶς προσωπικὲς ἀπροϋπόθετες  συμμετοχὲς πολλῶν καθηγητῶν σὲ διορθόδοξους καὶ διαχριστιανικοὺς διαλόγους χωρὶς κανένα ὀρθόδοξο ὄφελος ὡς τώρα καὶ χωρὶς καμιὰ προοπτικὴ ὅπως ἀποδεικνύεται τρανταχτά, μόνο γιὰ προσωπικὴ ἀνάδειξη καὶ δόξα. Καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀναφερθοῦμε σὲ συμμετοχὲς ἀπὸ τὴ Σχολὴ σὲ συμπροσευχὲς ἤ στὴν καθιερωμένη παρουσία καθηγητῶν της σὲ οἰκουμενιστικὰ κέντρα ὅπως αὐτὸ τοῦ Bose.   
 Ὅταν λοιπὸν συμβαίνουν αὐτὰ σὲ μιὰ σχολή, εἰς βάρος τῆς ἀποστολῆς της νὰ διδάσκει τὴν Ὀρθόδοξη πίστη σὲ ὅποιον τὸ ζητά, πρωτίστως στὰ ἑλληνόπουλα, μήπως ἐπειδὴ ὑπάρχει καὶ Θεός, θὰ ἔπρεπε ὅλα νὰ τὰ περιμένουμε; Τουλάχιστον ὅσοι πιστεύουμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη εἶναι ἀληθινὴ. Μήπως ὑπάρχει περίπτωση τὰ γεγονότα στὶς 6 Δεκέμβρη 18 νὰ  συνέβησαν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ καὶ ὄχι κάπου ἀλλοῦ ἐπειδὴ οἱ ἀντιεξουσιαστὲς εἶχαν θρησκευτικὰ κίνητρα; Ἡ ἐπέτειος τῆς δολοφονίας τοῦ δεκαπεντάχρονου δὲν ἔχει καθαρὰ πολιτικοκοινωνικὸ χαρακτήρα, ἀφοῦ σκοτώθηκε ἀπὸ ἀστυνομικὸ σὲ δρόμο τῶν ἐξαρχείων, καὶ κανένας ἱερέας δὲν ἐμπλέκεται, οὔτε σὲ καμιὰ Θεολογικὴ Σχολὴ ἤ σὲ κανένα ναό δὲν συνέβηκε; Μήπως ὅμως ὑπάρχει περίπτωση νὰ ἐνέπλεξαν στὴν κινητοποίησή τους καὶ νὰ κατευθύνθηκαν ἀπὸ μιὰ γενικὴ ἀποστροφὴ στὴν Ἐκκλησία, ἔστω καὶ ἀκαίρως; Ἀλλὰ τότε γιατὶ οἱ  ̍συντροφοί̍  τους στὰ παράλληλα ἐπεισόδια στὰ ἐξάρχεια δὲν ἐπιτέθηκαν, ἀντὶ γιὰ τὴν Θεολογικὴ Σχολὴ ποὺ εἶναι μακρυά, σὲ κάποιο ναὸ ἐκεῖ γύρω; Μήπως τελικὰ ὁ πραγματικὸς λόγος ποὺ βρέθηκαν ἐκεῖ δὲν προέρχεται ἀπὸ αὐτούς, ἀλλὰ αὐτοὶ βρέθηκαν ἐκεῖ κατὰ συγκυρία ἀπὸ τὴν πλευρά τους ἤ γιὰ κάποιον δευτερεύον ἐπουσιώδη λόγο, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν βρεθεῖ καὶ σὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου καὶ νὰ κάνουν τὴν ̍δουλειά̍ τους; Γιατὶ καὶ στὴ Φιλοσοφικὴ ποὺ μπήκαν δὲν πειράξαν τίποτα αὐτὴ τὴ φορὰ παρὰ μόνο τὶς κλειδαριὲς ποὺ παραβιάσαν καὶ τοὺς καφέδες ποὺ ἤπιαν; Καὶ ἀκόμα γιατὶ ἔκαναν τέτοιες ἀνεπανάληπτες καταστροφὲς καὶ μόνο μετὰ ἀπὸ ὧρες τοὺς ἀντιλήφθηκε ἡ ἀστυνομία, ὥστε τότε καὶ μόνο νὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ παραβιάσει τὸ ἄσυλο;

   Μήπως ὁ Θεὸς τελικὰ τὸ ἐπέτρεψε νὰ γίνει ἐκεῖ τὸ ἐπερχόμενο κακὸ ἀντὶ ἀλλοῦ, χωρὶς νὰ ἀφυπνίσει, οὔτε τὴ διοίκηση τοῦ Πανεπιστημίου, οὔτε τὰ ὄργανα τῆς τάξης, ἤ νὰ τοὺς ἐξασφαλίσει τὰ μέσα, νὰ δράσουν πιὸ ἔγκαιρα; Ἄρα αὐτὸ σημαῖνει ὅτι, εἴτε ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ, ὥστε νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν Σχολή της ὁ Θεός, ἤ πλέον ἡ Σχολὴ δὲν ὑπηρετεῖ τὴν Ὀρθοδοξία γιὰ τὴν ὁποία τὴν ἔχει προορίσει καὶ τὴν ἔχει εὐλογήσει ὁ Θεὸς, καὶ αὐτὴ ὑπάρχει καὶ λειτουργεῖ στὸ Ὀρθόδοξο Ἔθνος μας, πράγμα ποὺ διασφαλίζεται καὶ ἀπὸ τὸ ἰσχύον σύνταγμα, ὅπως προαναφέραμε ἤδη. Γιὰ ὅσους λοιπὸν πιστεύουν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ καὶ μόνος βέβαιος δρόμος σωτηρίας, αὐτὸ ποὺ ἰσχύει εἶναι ὁπωσδήποτε ὅτι ἡ Σχολὴ ὑπηρετεῖ ἄλλους σκοποὺς ἀπὸ αὐτὸν γιὰ τὸν ὁποῖο ἰδρύθηκε, πράγμα τὸ ὁποῖο ἰδίως μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἔχει γίνει πλέον ἄκρως ἐμφανές. Ὁ Θεὸς καταλαβαίνουμε ὅτι ἐπιτρέπει νὰ μὴν ἔχουμε μιὰ Ὀρθόδοξη Σχολὴ γιὰ τὶς πολλὲς ἁμαρτίες μας ὡς λαός, ὅμως αὐτὸ δὲν σημαῖνει ὅτι θὰ ἀφήσει ἄλλους νὰ σφετεριστοῦν ἕνα μέρος ποὺ ἔχει ὁριστεῖ στὴν ὑπηρεσία Του, οὔτε θὰ ἐπιτρέψει νὰ τὸ χρησιμοποιοῦν κατὰ βούληση σύμφωνα μὲ τὶς δικὲς τους ὀρέξεις καὶ σκοπιμότητες, ἐπαναπροσδιορίζοντας ἐκ νέου γι’ αὐτὸ ἕναν ἄλλο χαρακτήρα καὶ σκοπό του. Μήπως λοιπὸν αὐτὸ ποὺ συνέβη φέτος στὶς 6 Δεκέμβρη εἶναι ἕνα μήνυμα τοῦ Θεοῦ ποὺ προειδοποιεῖ γιὰ τὰ χειρότερα ποὺ μποροῦν νὰ ρθοῦν σύντομα στὴν Σχολή, ἄν οἱ ἰθύνοντες δὲν ἀλλάξουν γραμμὴ πλεύσης, γιατὶ προφανῶς αὐτὸ ποὺ κάνουν τώρα μόνο  σύμφωνο μὲ τὸ θέλημά τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι; Καὶ ὅποιος δὲν κάνει τὸ θέλημά Του στὸ τέλος ἀκούει τὸ «ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος», Μτ. 23,38. Πάντως ἄν ὁ Θεὸς μας δίνει πρὸς τὸ παρὸν μόνο αὐτὸ τὸ δυνατὸ μήνυμα, αὐτὸ σημαῖνει ὅτι ὑπάρχει ἀκόμα χρόνος ἐπίγνωσης καὶ διόρθωσης πρὶν εἶναι πολὺ ἀργά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου