Σελίδες

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2022

ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΟΠΩΣ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕ ΣΕΝΑ!

«Κάνε ὑπομονή, ὅπως κάνω κι ἐγώ μέ σένα!»

Μιά γερόντισσα, ἁγία ψυχούλα, ζοῦσε στόν Πειραιᾶ μόνη της. Τό μοναχοπαίδι της ἀκολούθησε τό δρόμο τοῦ Μοναχισμοῦ· ἀφιερώθηκε στό Θεό! Ἐκείνη δέχτηκε τό γεγονός δοξάζοντας τό Θεό γιά τήν τιμή πού ἔκανε στό παιδί της καί στήν ἴδια, παρ᾿ ὅλο πού ἀπόμεινε μόνη της. Ἐπιπλέον δέν εἶχε καί καλή ὑγεία· εἶχε ἄσθμα, πού πολύ τή βασάνιζε καί πολλές φορές ἔφθανε κοντά στό θάνατο.

Μ᾿ αὐτόν τόν ἀγῶνα πέρασαν ἀρκετά χρόνια. Κάποτε ὁ Θεός, βραβεύοντας τήν πίστη καί τήν ἀφοσίωσή της σ᾿ Ἐκεῖνον, παραχώρησε κι ἀνοίξανε πρός στιγμήν τά μάτια τῆς ψυχῆς της κι ἀξιώθηκε νά δεῖ τόν Ἄγγελο φύλακα τῆς ψυχῆς της! Ἡ φωτεινότητα καί ἡ θεία γλυκύτητά του γέμισαν μέ ὑπερκόσμια χαρά τήν εὐλαβέστατη γερόντισσα. Τώρα εἶχε δεῖ μέ τά μάτια της ὅτι στήν πραγματικότητα ποτέ δέν ἦταν μόνη. Ἔτσι, προσευχόταν πλέον μέ μεγαλύτερη πίστη καί θερμότητα.

Ὅμως, ἡ ἀσθένεια σύν τῷ χρόνῳ θέριευε. Καί κάποτε, σάν ἀδύναμος ἄνθρωπος, λύγισε, χύνοντας πολλά δάκρυα μέσα στόν πόνο της! Τότε, στή δύσκολη αὐτή στιγμή, ξαναφάνηκε χαμογελαστός ὁ Ἅγιος Ἄγγελός της, ἔτοιμος νά τήν ἐνισχύσει. Ἡ γριούλα ὅμως τόν πρόφτασε καί τοῦ εἶπε μέ πόνο:

– Ἅγιε μου Ἄγγελε, παρακάλεσε καί σύ τόν Κύριο νά μέ πάρει! Δέν ἀντέχω πλέον!

Καί ἐκεῖνος τῆς ἀπάντησε στοργικά, ἀλλά σταθερά:

– Πρέπει, γερόντισσα, νά κάνεις λίγη ὑπομονή ἀκόμη.

Ἐπειδή ὅμως ἐκείνη δυσκολευόταν νά τό δεχτεῖ, πρόσθεσε:

– Κι ἐγώ κάνω ὑπομονή τόσα χρόνια καί κάθομαι κοντά σου, καί στεροῦμαι τή χαρά τοῦ Οὐρανοῦ! Κάνε καί σύ λίγο ἀκόμη!

Ὅταν ἄκουσε αὐτά τά λόγια του, ἐκείνη συγκλονίστηκε κι εἶπε μέσα ἀπ᾿ τήν ψυχή της:

– Γενηθήτω τό θέλημα τοῦ Κυρίου!

Ὁ Ἅγιος Ἄγγελος τότε, ἔπαψε νά φαίνεται, ἀλλά ἡ ἐμφάνιση καί τά λόγια του ἄφησαν στή γριούλα μιά ἀπέραντη γαλήνη καί μιά θεία παρηγοριά. (Αὐτό τό γεγονός τό ἐμπιστεύτηκε στό Μοναχό γιό της, ὅταν κατέβηκε μιά φορά ἀπ᾿ τό Ἅγιο Ὅρος γιά νά τήν ἐπισκεφτεῖ.)

Ἀλήθεια, πόσο μεγάλη ἀγάπη ἔχουν καί οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι γιά τόν ἄνθρωπο! Ἄλλωστε, τό ἔχει πεῖ κι ὁ Κύριος, πώς ὅταν μετανοεῖ ἕνας ἁμαρτωλός ἄνθρωπος καί μπαίνει στό δρόμο τῆς σωτηρίας, χαρά γίνεται στόν Οὐρανο, καί ἀπ᾿ τούς Ἁγίους, καί ἀπ᾿ τούς Ἀγγέλους…

Ἀπό τό βιβλίο: «Μηνύματα ἀπό τόν Οὐρανό»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου