Παιδιά μου νά εἶστε ζωντανά ψάρια...
Όταν ήμουν ιεροκήρυκας στα ψηλά βουνά των Γρεβενών, εκεί που είναι οι πηγές του Αλιάκμονα, είδα ένα θαυμαστό πράγμα. Είδα στα νερά του Αλιάκμονα, ότι όσα ψάρια ήταν ψόφια, τα έπαιρνε το ποτάμι και τα πήγαινε κάτω στη Θεσσαλονίκη, όσα ψάρια ήταν ζωντανά, πηγαίνανε κόντρα με το ρεύμα.
Παιδιά μου, ζωντανά ψάρια να είστε, του Μεγάλου Ψαρά, του Ιησού Χριστού! Να πάτε κόντρα με την άπιστη και διεφθαρμένη κοινωνία. Κόντρα με τον πατέρα και τη μάνα, όταν είναι άπιστοι και σας σπρώχνουν προς την αθεΐα. Κόντρα με τους δασκάλους και τους καθηγητάς, αν αυτοί ξεκλίνουν από τον προορισμό τους και σας κηρύττουν απιστία και αθεΐα. Κόντρα με τη διεστραμμένη κοινωνία, κόντρα στο ρεύμα αυτό το παγκόσμιο της διαφθοράς, κόντρα με όλους τους δαίμονας.
Θα αντισταθούμε ως Έλληνες, ως Ελληνίδες, ως Χριστιανοί. Και να είστε βέβαιοι ότι, όσον ολίγοι και να είστε, δεν θα νικήσουν οι άθεοι και οι άπιστοι θα νικήσουν οι πιστοί. Γιατί πράγματι ο Χριστός δεν απέθανε, αλλά ζει και βασιλεύει είς τους αιώνας των αιώνων
Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 126
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου