Ἡμέρα χαρμόσυνος, καὶ εὐφροσύνης ἀνάπλεως, πεφανέρωται σήμερον, φαιδρότης δογμάτων γάρ, τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καὶ λάμπει, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων νῦν, ἐκτυπωμάτων καὶ λάμψεσι, καὶ ὁμόνοια γίνεται, τῶν Πιστῶν θεοβράβευτος.
Μητροπολίτης Φλωρίνης κ. Αυγουστίνος Καντιώτης: Δὲν θὰ τιμωρηθῇ μόνο αὐτὸς ποὺ κάνει τὸ κακό · θὰ τιμωρηθῇ κι αὐτὸς ποὺ δὲν κάνει τὸ καλό. Πολλοὶ ἄνθρωποι λένε· Ἐγὼ δὲ σκότωσα, δὲν πόρνευσα, δὲν μοίχευσα, δὲν προσέβαλα τὴν τιμὴ τοῦ ἄλλου, δὲν πῆγα στὸ δικαστήριο ν᾽ ἁπλώσω τὸ χέρι μου στὸ Eὐαγγέλιο, δὲν συκοφάντησα, δὲν ἔκλεψα… Ἐν τούτοις, καὶ ἂν δὲν κάναμε αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, δὲν μποροῦμε νὰ πάρουμε πιστοποιητικὸ ἁγιότητος οὔτε νὰ βγάλουμε εἰσιτήριο γιὰ τὸν παράδεισο. Θὰ τιμωρηθῇ ὡς κακοποιὸς ὄχι μόνο ὁ κλέφτης, ὁ ἀπατεώνας, ὁ μοιχός, ὁ πόρνος, ὁ βλάστημος, ἀλλὰ καὶ πᾶς μὴ ἀγαθοποιός, καθένας ποὺ μποροῦσε νὰ κάνῃ τὸ καλὸ καὶ δὲν τὸ ἔκανε. Θεέ μου, συχώρεσέ μας· πόσα καλὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο καὶ δὲν τὰ κάναμε! Πόσα τάλαντα ἔχουμε κρυμμένα καὶ δὲν τὰ ἀξιοποιήσαμε!
Π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Από νηπιακής ηλικίας έχω συνηθίσει να κάνω το σταυρό μου βγαίνοντας από το σπίτι. Μετά το σεισμό του 1981 κάνω τον σταυρό μου και μπαίνοντας στο σπίτι.
Π.
Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Τίς θλίψεις πρέπει νά τίς δεχόμαστε ὅπως δεχόμαστε τήν
ταλαιπωρία μίας χειρουργικῆς ἐπεμβάσεως, προκειμένου νά ἐξασφαλίσουμε τήν ὑγεία
μας. Ὁ πόνος ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο˙ καί ὅσο αὐτός ταπεινώνεται, τόσο πλησιάζει
τόν Θεό.
Στίς
μεγάλες θλίψεις μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά παρηγορήση. Γι’ αὐτό, τό καλύτερο εἶναι ἡ
προσευχή καί ὄχι τόσο οἱ λόγοι παρηγορίας.
Παναγία μου! Σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου για όσες φορές σου ζήτησα βοήθεια και προσέτρεξες στο πλευρό μου!
Μεγαλόχαρη σκέπασέ μας κάτω από την σκέπη σου! Βοήθησέ μας! Σώσε μας!
π. Ανανίας Κουστένης: Ο Αφέντης Χριστός είναι Παντοκράτορας και με ανεπανάληπτη «μαγκιά» θα παίρνει αιώνια τα πρωτεία του «κοσμοκράτορα» διαβόλου και των πάσης φύσεως συνεργατών του.
Όσιος
Μακάριος της Όπτινα: Οι θλίψεις και τα βάσανα εδραιώνουν την πίστη μέσα μας,
και μας διδάσκουν να περιφρονούμε τον κόσμο και τη δόξα του. Πίστευε
πάντοτε ότι κανένα κακό, καμιά λύπη δεν μπορεί να μας βρεί-ούτε μια τρίχα δεν
μπορεί να πέσει από το κεφάλι μας-χωρίς να το παραχωρήσει ο Θεός.
Τίποτα δεν γίνεται, λέει ο αββάς Δωρόθεος, χωρίς την πρόνοια του Θεού. Καί όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, οπωσδήποτε αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναί, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή.
Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Όπως είναι αδύνατη η συνύπαρξη φωτιάς και νερού, έτσι είναι ενάντιες η δικαιολογία και η ταπείνωση.
