ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ!

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Για τους αγίους Αποστόλους

 «Οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και
τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ»
(Mατθ. 4:20). 

Στο έργο της απολυτρώσεως και σωτηρίας των ανθρώπων ο φιλάνθρωπος, ο υπεράγαθος και Θεάνθρωπος Κύριός μας Ιησούς Χριστός κάλεσε ως συνεργούς του δώδεκα άνδρες, τους οποίους και μαθητές και αποστόλους του ονόμασε· και πρώτους από τους  μαθητές του κάλεσε τα δύο ζεύγη αδερφών, Πέτρο και Ανδρέα, Ιάκωβο και Ιωάννη. Μια μέρα, ενώ ο Κύριός μας περπατούσε στην ακρογιαλιά τής θάλασσας της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Πέτρο και τον αδελφό του Ανδρέα, που ήταν ψαράδες και ετοίμαζαν τα δίχτυα τους, και τους λέει: «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. 4:19). Ελάτε μαζί μου και εγώ θα σας κάνω αλιείς ανθρώπων, να πιάνετε με το δίχτυ της πίστεως λογικούς ανθρώπους. Αμέσως ο Πέτρος και ο Ανδρέας άφησαν τα δίχτυα και ακολούθησαν τον Χριστό. Αφού προχώρησε λίγο ο Κύριος, είδε άλλους δύο αδελφούς, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη μαζί με τον πατέρα τους Ζεβεδαίο, οι οποίοι και αυτοί ετοίμαζαν τα δίχτυα τους, και κάλεσε και αυτούς· και αυτοί με την ίδια προθυμία και τον ίδιο ζήλο άφησαν το πλοίο, τα δίχτυα και τον πατέρα τους και ακολούθησαν τον Χριστό. 

Θαυμάζω, απορώ και εξίσταμαι, πώς για ένα τέτοιο παμμέγιστο έργο ο Θεάνθρωπος Ιησούς δεν κάλεσε εγγράμματους επιστήμονες και σοφούς, παρά κάλεσε τους αγράμματους ψαράδες; Αλλά μου λύνει  την απορία και τον θαυμασμό ο θεοκήρυκας απόστολος Παύλος: «τα μωρά του κόσμου ο Θεός εξελέξατο, ίνα καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή, ίνα καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή και τα εξουθενημένα και τα μη όντα, ίνα τα όντα καταργήση, όπως μη καυχήσηται πάσα σαρξ». Επειδή από τη δική τους σοφία δεν γνώρισαν οι άνθρωποι τον Θεό, ευδόκησε ο Θεός με τη μωρία του κηρύγματος να σώσει αυτούς που πιστεύουν σε αυτόν.

Οι άγιοι Απόστολοι για την προθυμία, τον ζήλο, την πίστη, την αφοσίωση που έδειξαν στο κάλεσμα του Διδασκάλου τους και για την αγάπη τους προς Αυτόν έλαβαν πλούσια τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Από άσοφοι έγιναν πάνσοφοι, από αλιείς ιχθύων, αλιείς ανθρώπων. Έγιναν Κήρυκες, Θεολόγοι και Διδάσκαλοι όλης της οικουμένης. «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας», ψάλλει η Ορθόδοξη  Εκκλησία μας. Οι πρώην αγράμματοι Απόστολοι υπερέβησαν στη σοφία και στη μάθηση όλους τους σοφούς, τους ρήτορες και επιστήμονες… Με μία δημηγορία ο Απόστολος Πέτρος σαγηνεύει στα δίχτυα της πίστεως τρεις χιλιάδες ψυχές. Έλαβαν δύναμη από τον Χριστό οι άγιοι Απόστολοι, για να υποτάξουν τα έθνη στον Χριστιανισμό. Ξεκίνησαν από την Ιερουσαλήμ δώδεκα στον αριθμό χωρίς όπλα, χωρίς χρήματα, χωρίς επιστήμες και τέχνες, ήταν αγράμματοι, άσοφοι ψαράδες. Όλοι ήταν εχθροί των Αποστόλων, αυτοκράτορες, βασιλείς, ηγεμόνες, τοπάρχες, σατράπες, στρατηγοί, αξιωματικοί, στρατιώτες, ιδιώτες και όλα τα συστήματα των φιλοσόφων. 

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός που κάλεσε τους αγίους του Αποστόλους, καλεί και εμάς και όλους. Μας καλεί, όχι για να γίνουμε αλιείς ανθρώπων, γιατί δεν είναι δυνατό να γίνουμε όλοι απόστολοι, ούτε όλοι προφήτες ή διδάσκαλοι ή θαυματουργοί· μας καλεί για να μας αναπαύσει. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. Ελάτε προς εμένα, όσοι κοπιάζετε για τη φύλαξη των εντολών μου και όσοι μετανοείτε για τις αμαρτίες σας, και εγώ θα σας αναπαύσω. Ελάτε προς εμένα όλοι. Εγώ είμαι το φως του κόσμου, ελάτε προς το φως, όσοι είστε στο σκοτάδι της αμαρτίας, για να φωτιστείτε. Εγώ είμαι η οδός, αφήστε την οδό της αμαρτίας και ελάτε προς εμένα, για να περπατήσετε την οδό της αρετής. Εγώ είμαι η ζωή, αφήστε την αμαρτία, γιατί προξενεί θάνατο. Εγώ είμαι η αλήθεια, αφήστε το ψεύδος και ελάτε προς εμένα, για να μάθετε την αλήθεια. Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής, ελάτε προς εμένα, λάβετε, φάγετε το σώμα μου και πιείτε το αίμα μου, για να έχετε ζωή αιώνια, για να είστε μαζί μου. Εγώ είμαι το ύδωρ το ζων, το οποίο όποιος πιει, δεν θα διψάσει στον αιώνα. Ελάτε προς εμένα, για να σας κάνω υιούς μου και θεούς κατά χάρη. Εγώ είπα, θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες. Εγώ υιούς εγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ηθέτησαν».

Εμείς σε αυτά τα καλέσματα να μη φράζουμε τα αυτιά και να μην κλείνουμε τα μάτια μας, αλλ’ ας ακούσουμε τη φωνή του πανάγαθου Σωτήρα μας Ιησού Χριστού: «Εγώ ειμί η αγάπη. Ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ…» 

Από πρόχειρες σημειώσεις του Γέροντα Φιλοθέου Ζερβάκου, 1920-30 περίπου. Δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό “Όσιος Φιλόθεος της Πάρου” 11, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 159. 

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ!

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος
Εγκώμιο στους αγίους Αποστόλους 

Χαίρετε, άγιοι Απόστολοι, βασιλείς του Χριστού· διότι σ’ εσάς εμπιστεύθηκε την επουράνια και την επίγεια βασιλεία. Σας έδωσε την εξουσία να κυβερνάτε και να φροντίζετε και τους δυο θρόνους, θέλοντας από τη μια να αποκατασταθεί η κληρονομιά της επίγειας βασιλείας, από την άλλη να αστράψει η δόξα, να πλεονάσει η ομορφιά, να φανερωθεί το φως, να γίνουν γνωστά τα μυστήρια, να κηρυχθεί η δύναμη της επουράνιας βασιλείας.

Χαίρετε εσείς που είστε το άλας της γης, που ποτέ δεν μπορεί να χάσει τη δύναμή του. Χαίρετε εσείς που είστε το φως του κόσμου (Ματθ. 5:13-14), που μένει στην ανατολή και λάμπει παντού, που φωτίζει αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι, που καίει χωρίς ξύλα. Το λυχνάρι είναι ο Χριστός, και λυχνοστάτης ο Πέτρος, και λάδι η χορηγία του Αγίου Πνεύματος.

Χαίρετε εσείς που είστε το φως του κόσμου, στο οποίο υποχωρεί η νύχτα όλη· που δεν το σκιάζει η νεφέλη, δεν το αντιμάχεται η καταιγίδα, ούτε η λαίλαπα το πλησιάζει, απεναντίας φωτίζονται μ’ αυτό τα σκοτάδια που έχουμε μέσα μας, φανερώνονται τα κρυφά, διασαφηνίζονται τα ασαφή, καθαρίζονται οι λογισμοί.

Χαίρετε εσείς που είστε οι σφραγιστές των ιερέων (1), οι εκπαιδευτές των διδασκάλων, οι ψαράδες των εθνών, οι κήρυκες των λαών, οι παιδαγωγοί των δικαίων, οι πλύντες των αμαρτωλών, οι σφάκτες της αμαρτίας, οι φωτιστές των απίστων, οι ανίκητοι φύλακες, οι δραστήριοι έμποροι.

Χαίρετε εσείς που είστε οι χαλκουργοί και της δικής μου φωνής, οι χορηγοί της αμαρτωλής γλώσσας μου, οι ενδυναμωτές της αδυναμίας μου, οι γυμναστές της παρρησίας μου, οι τεχνίτες των λόγων μου.

Χαίρετε εσείς που δεν κρατάτε σακκούλι (Ματθ. 10:9-10) και όμως γεμίσατε με πλούτο όλη την οικουμένη· εσείς που δεν είχατε περιττό ραβδί, και όμως διώξατε τους λύκους από παντού· εσείς που δεν είχατε δεύτερο χιτώνα, και όμως ντύθηκαν από σας βασιλιάδες· εσείς που δεν είχατε διπλά υποδήματα, και όμως ταράξατε τη γη με τις πορείες σας και οι νεφέλες έτρεχαν κάτω από τα πόδια σας. Οι Άγγελοι έδειχναν το δρόμο, τακτοποιώντας τον, η θάλασσα επίσης καθώς βαδίζατε στην επιφάνειά της σας κρατούσε σαν πλοία ιστιοφόρα. Εσείς που δεν είχατε ασημένια νομίσματα στη ζώνη σας, και δεν είχε το βαλάντιό σας χρυσάφι, όμως δανείζατε από το σακκούλι σας πολλά στους χωλούς· και όταν άγγιξε ο τυφλός τη ζώνη σας, άρχισε να μετρά την πάροδο των ημερών, και να υπολογίζει με τα μάτια του τον ήλιο, και να δείχνει με το δάχτυλό του τα αστέρια, κάτι που προηγουμένως δεν το γνώριζε.

Χαίρετε, οι εμποδιστές του Διαβόλου και οι ανατροπείς των δαιμόνων· οι καθαιρέτες της πλάνης· εσείς που αφαιρέσατε την απάτη από τις ψυχές· που τα μαντήλια σας (Πραξ. 19:12) μιμούνται τις άκρες των ενδυμάτων του Κυρίου· που οι σκιές σας πραγματοποίησαν πολλές και διάφορες θεραπείες (Πραξ. 5:15) στις πόλεις και στις χώρες.

Χαίρετε εσείς που βρήκατε το θησαυρό τον κρυμμένο στο χωράφι (Ματθ. 13:44)· εσείς που δείξατε στη γυναίκα τη δραχμή που έχασε (Λουκ. 15:9)· εσείς που προσκομίσατε στον Χριστό διπλά τα τάλαντα του κηρύγματος, τα οποία σας εμπιστεύθηκε· εσείς που ρίξατε στο βυθό της οικουμένης το δίχτυ, και έπιασε κάθε λογής ψάρια· εσείς που πιάσατε ψάρια, με τα οποία, και ως τώρα ακόμη δειπνώντας στον ουρανό ο Βασιλιάς, ευφραίνεται· εσείς που διδάξατε τη σοφή γυναίκα να ανακατώσει τα τρία σάτα αλεύρι και να κάνει μία ζύμη (Ματθ. 13:33· Λουκ. 13:21)· εσείς που αφαιρέσατε τους φράχτες και αναγκάσατε τους περαστικούς και αναζητήσατε τις ερήμους και γεμίσατε με καλεσμένους τους θαλάμους του γάμου του Νυμφίου (Λουκ. 14:23).

Χαίρετε εσείς που βρήκατε τον ακρογωνιαίο λίθο (Χριστό), και από αυτό το λίθο τόσους πολλούς βασιλικούς νυφικούς θαλάμους ανυψώσατε, τόσες πολλές εκκλησίες ανοικοδομήσατε επάνω στη γη, όμοιες με ουρανούς, τόσα πολλά θυσιαστήρια θεμελιώσατε για τη θυσία που γεννά τη ζωή.
________________

(1) Αναφέρεται στην εξουσία των Αποστόλων να επικυρώνουν με τη σφραγίδα της χειροτονίας το αξίωμα της ιεροσύνης. 

(Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. Ζ’, «Εγκώμιο στον Πέτρο και στον Παύλο…». Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 112) 

ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΟΝΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 
Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής

(Σύναξις της αγίας κόνεως της εκπορευομένης εκ του τάφου του Ιωάννου του Θεολόγου)

 
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου, «ὁ ἐπιπεσῶν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ», είναι εκείνος που έγραψε το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, αλλά και τις τρεις Καθολικές Επιστολές, που φέρουν το όνομά του.
Η μνήμη του Αποστόλου Ιωάννου εορτάζεται στις 26 Σεπτεμβρίου. Η σημερινή εορτή συνδέεται με την ανάδυση θαυματουργικής κόνεως (σκόνης) από τον τάφο του Ευαγγελιστού, μέσω της θαυματουργικής επενέργειας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν «επίγειο μάνα».

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, αφού, ύστερα από θείο φωτισμό, προέβλεψε ότι επρόκειτο να μεταστεί από την παρούσα ζωή στην αιώνια και ατελεύτητη, παρέλαβε τους μαθητές του και βγήκε έξω από την Έφεσο. Εκεί σε ένα σημείο υπέδειξε να ανοιγεί τάφος. Μόλις έγινε αυτό, μπήκε μέσα ζωντανός και κοιμήθηκε με ειρήνη. Ο τάφος αυτός εφεξής έγινε πηγή ιαμάτων.

Η Σύναξη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου, ετελείτο στον περιφανή ναό του, ο οποίος βρισκόταν στον τόπο που ονομάζεται Έβδομον, στο σημερινό Μακροχώρι Κωνσταντινουπόλεως. Για το ναό αυτό στον Έβδομον, που υπήρχε κατά τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., γνωρίζουμε σχετικά από τον Σωκράτη τον Σχολαστικό. Κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. ο ναός του Θεολόγου ήταν καταβεβλημένος, ίσως εξαιτίας σεισμών ή καιρικών επηρειών και γι' αυτό ανήγειρε αυτόν εκ βάθρων ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Μακεδών.

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε, την φράση που συνεχώς έλεγε στους μαθητές του ο Απόστολος Ιωάννης: «Τέκνια, αγαπάτε αλλήλους» (Ιωαν. ιγ΄ 34), που σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Και όταν οι μαθητές του ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, αυτός απάντησε «διότι είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται, αρκεί».

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Άγιος Ματθαίος Απόστολος και Ευαγγελιστής

 
Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευίς. Ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία.
Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν: «Ἀκολούθει μοι». Ο Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό - για την εποχή εκείνη - επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε. Οι φαρισαίοι, όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ο Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Ματθαίου, θ' 13). Δηλαδή, λέει ο Κύριος, δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους που νομίζουν τους εαυτούς τους δίκαιους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς, για να μετανοήσουν και να σωθούν.
Στο Ματθαίο οφείλει η Εκκλησία μας το πρώτο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο, που γράφτηκε το 64 μ.Χ. Ο Ματθαίος κατά την παράδοση κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 16 Νοεμβρίου. 
 
https://www.saint.gr 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος: Ο Ιησούς Χριστός θυσιάστηκε για να μας ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας, και μάλιστα θυσιάστηκε όχι μόνο για τις δικές μας αμαρτίες, αλλά και όλου του κόσμου! 

Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων

του Αγίου Βαρθολομαίου του Αποστόλου

 
Ο Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Αρμενία. Το άγιο λείψανο του οι χριστιανοί το έβαλαν μέσα σε μια πέτρινη θήκη και το έκρυψαν στην Ουρβανούπολη. Επειδή, όμως, η θήκη γιάτρευε πολλές ασθένειες, συνέρεαν σ' αυτή πλήθη λαού. Γι' αυτό οι ειδωλολάτρες, όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πέταξαν τη θήκη στη θάλασσα, μαζί με άλλες τέσσερις θήκες μαρτύρων. Τότε έγινε κάτι το θαυμαστό. Η θήκη με το λείψανο του Αγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία των άλλων τεσσάρων θηκών, αφού πέρασαν τη Μαύρη Θάλασσα, τα στενά του Ελλησπόντου, το Αιγαίο πέλαγος και το Αδριατικό, έφθασαν αριστερά της Σικελίας, στο νησί Λιπαρά. Έπειτα, οι θήκες που συνόδευαν τη θήκη του Αγίου Βαρθολομαίου πήγε η κάθε μία σε διαφορετικούς τόπους της Ιταλίας. Τότε λοιπόν, ο Άγιος του Θεού αποκαλύφθηκε στον επίσκοπο της Λιπαρός Αγάθωνα, ο όποιος, αφού κατέβηκε στην παραλία και είδε τη θήκη, έμεινε εκστατικός. Με σεβασμό τότε, συνόδευσαν τη θήκη με το άγιο λείψανο εκεί όπου θαυματουργικά υπέδειξε ο Απόστολος του Θεού και όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Δίκαια, έτσι, μπορεί να πει κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοὶς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμός ξζ' 36). Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ' Αυτόν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Βαρθολομαίου στις 25 Αυγούστου. 

ΑΓΙΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

 

Άγιος Θαδδαίος ο Απόστολος

ή Λεββαίος ή Ιούδας του Ιακώβου

 
Εβραίος από την Έδεσσα ο Απόστολος Θαδδαίος και πολύ μορφωμένος στις θείες Γραφές, είχε ανεβεί στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού. Όταν άκουσε το κήρυγμα του και είδε την αγγελική του ζωή, τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε επεδίωξε και βαπτίστηκε απ' αυτόν. Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον ακολούθησε μέχρι το σωτήριο Πάθος.
Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, επέστρεψε στην πατρίδα του Έδεσσα. Εκεί καθάρισε από τη λέπρα τον τοπάρχη Αύγαρο και κατόπιν τον βάπτισε χριστιανό. Αφού δίδαξε και φώτισε με το λόγο της αληθείας πολλούς και ίδρυσε πολλές εκκλησίες στις πόλεις της Συρίας, έφθασε στη Βηρυτό. Ο Θαδδαίος και εκεί με τη χάρη του Θεού δίδαξε το Ευαγγέλιο και βάπτισε πολλούς.
Τελικά, εκεί υπέστη μαρτυρικό θάνατο, μαζί με τον Απόστολο Σίμωνα τον Ζηλωτή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Απόστολου Θαδδαίου στις 21 Αυγούστου.

http://www.saint.gr