ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΠΕ!

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΠΕ

Ο Μέγας Αντώνιος, λίγο πριν πεθάνει είπε:
– Είμαι στην ηλικία των 105 ετών και διαπίστωσα ότι η μεγαλυτέρα άσκηση είναι να κάνει κανείς καθημερινώς τα πνευματικά του καθήκοντα.
Έλεγε ότι ο άνθρωπος πρέπει σταθερά να κάνει τα πνευματικά του καθήκοντα και όχι μία μέρα να κάνει παραπάνω και την επομένη να μην κάνει τίποτα. Πρωταρχική μέριμνα είναι να αναβαθμίσει ο άνθρωπος ποιοτικά τον πνευματικό του αγώνα και όχι ποσοτικά. Έπεται η ποσοτική αναβάθμιση. Θέλει ο Θεός να βλέπει τον καθημερινό μας κόπο. Όχι τον πολύ, αλλά τον καθημερινό.
Επιτελώντας καθημερινά τα πνευματικά μας καθήκοντα με χαρά, παίρνουμε καθημερινό μισθό από το Άγιο Πνεύμα, στέλνοντας ένα λουλούδι στο θρόνο του Θεού.

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΑΝΕΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα: Ο χρόνος της ζωής μας, είναι ένα δάνειο που μας χαρίζει Θεός. Το δάνειο πρέπει να το επιστρέψουμε σε ένα βιβλιάριο που θα έχει τα έργα μας, καθώς και τα ένσημα που έχουμε κολλήσει σε αυτήν τη ζωή, για να μας δώσει ο Θεός στη συνέχεια την αιώνια σύνταξη στην Βασιλεία των Ουρανών.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΜΟΝΟ ΤΟ "ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ"!

Ο αγράμματος μοναχός που έλεγε μόνο το «Χαίρε Μαρία»
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Κάποιος αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμμία προσευχή να πει. Του λέει ο γέροντας: – Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια προσευχή να λες το: «Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε»

– Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω…
– Ε, τότε λέγε μόνο το: «Χαίρε Μαρία»…
– Αυτό μπορώ να πω! Αυτό μπορώ να το μάθω, είπε ο μοναχός.
»Χαίρε Μαρία» έλεγε ο μοναχός καθημερινά, χιλιάδες φορές.

Ο διάβολος του παρουσιάστηκε μια μέρα και του είπε:
– Σταμάτα να λες αυτήν την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε πλησιάσω..

Κοιμήθηκε ο γέροντας και το θάψανε. Στο τάφο του μετά από καιρό άνθισε μόνο του ένα λουλούδι. Ανοίξανε τον τάφο να δούνε και είδαν παραδόξως, ότι είχε ρίζα την καρδιά του μοναχού, η οποία δεν είχε λιώσει και έγραφε πάνω σε αυτήν: «Χαίρε Μαρία» με χρυσά γράμματα!

Έμεινε στην ιστορία ο μοναχός αυτός ως ο «Χαίρε Μαρίας».

Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται και κάθε φορά που την εγκωμιάζει, κάθε φορά προβιβάζεται.

Γεροντικό