ΣΥΝΑΞΗ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Σύναξη πάντων των Κρητών Αγίων

Εορτάζει την Κυριακή μεταξύ 1 και 7 Ιουλίου εκάστου έτους.

Kάθε πρώτη Κυριακή του Ιουλίου, η Εκκλησία μας, εορτάζει την σύναξη πάντων των εν Κρήτη διαλαμψάντων Αγίων. Η Κρήτη, ευδόκησε ο Θεός, να έχει στην ιστορία της, σημαντικές μορφές του Χριστιανικού πνεύματος που έδρασαν και εδίδαξαν στο νησί. Αυτό το μαρτυρούν τόσο οι βιβλιογραφικές πηγές που υπάρχουν, όσο και οι Κρητικοί Άγιοι που τιμώνται από την Εκκλησία, με πιο γνωστούς τον Απόστολο Τίτο, τον πρώτο επίσκοπο της Κρήτης (βλέπε 25 Αυγούστου) και τον θαυματουργό Άγιο Μύρωνα (βλέπε 8 Αυγούστου). Την Χριστιανική λατρεία από τα βάθη των αιώνων στο νησί της Κρήτης τη μαρτυρούν οι πολυάριθμες παλαιοχριστιανικές Βασιλικού ρυθμού, αλλά και πολλά άλλα μεγαλόπρεπα οικοδομήματα που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν με την επιβλητικότητα τους.

Ο Χριστιανισμός στην Κρήτη επισήμως ξεκινάει με την παρουσία του Αποστόλου Τίτου, ο οποίος ως συνοδός του Απόστολου Παύλου και του Βαρνάβα μετείχε στην Αποστολική Σύνοδο των Ιεροσολύμων στα 49 μ.Χ. Πιστός μαθητής του Παύλου τον ακολουθεί στις περιοδείες του σε Ευρώπη και Ασία, ενώ μεταξύ 62 και 63 μ.Χ. οι δυο τους βρίσκονται στο νησί θεμελιώνοντας τη Χριστιανική λατρεία. Ο Παύλος αναθέτει στον αγαπημένο του μαθητή την οργάνωση της Εκκλησίας στην Κρήτη αναφέροντας στην Α’ προς Τίτον Επιστολή : «Τούτου χάριν κατέλιπον σε εν Κρήτη». Η γη των Κρητών είναι ποτισμένη στο διάβα των αιώνων με το αίμα Αγίων Μαρτύρων, οι οποίοι εστέφθησαν με το αμάραντο της νίκης του Χριστού στεφάνι.

https://www.saint.gr

Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ ΤΗΣ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop.

Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία.

Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.

Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.

– Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ’ έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος, εσύ μετά θα κάμεις την κατάλυση και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου.

Ο ιερέας έγνευσε συγκαταβατικά. Στα κοντινά κελιά ακούστηκε η κουβέντα κι άρχισαν να μαζεύονται διάφοροι στο πλάι του ναού, εκεί που ήταν ένα μικρό χάλασμα, με λιγοστή θέα στο ιερό. Παραμόνευσαν οι χανσενικοί στο τέλος της Λειτουργίας κι είδαν τον παπά δακρυσμένο και γονατιστό στην Ιερή Πρόθεση να κάνει την κατάλυση.

Πέρασε μήνας. Οι χανσενικοί τον περίμεναν. Πίστευαν πως θά ‘ρθει τούτη τη φορά ως ασθενής κι όχι ως ιερέας. Όμως ο παπάς επέστρεψε υγιής και ροδαλός κι άρχισε με ηθικό αναπτερωμένο να χτυπά την καμπάνα του παλιού ναΐσκου. Έκτοτε και για δέκα τουλάχιστον χρόνια η Σπιναλόγκα είχε τον ιερέα της. Οι χανσενικοί αναστύλωσαν μόνοι τους της εκκλησία και συνάμα αναστύλωσαν και την πίστη τους. Κοινωνούσαν τακτικά και πάντα κρυφοκοίταζαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης, για να βεβαιωθούν πως το “θαύμα της Σπιναλόγκα” συνέβαινε ξανά και ξανά.

To 1957, με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών και την ίαση των λεπρών, το λεπροκομείο έκλεισε και το νησί ερημώθηκε. Μόνο ο ιερέας έμεινε στο νησί ως το 1962, για να μνημονεύει τους λεπρούς μέχρι 5 χρόνια μετά το θάνατό τους. Ιδού, λοιπόν, ένας σύγχρονος αθόρυβος ήρωας, που δεν τιμήθηκε για το έργο του από κανέναν, και που -αν προσέξατε- δεν παραθέσαμε το όνομά του γιατί απλά δεν το γνωρίζουμε! Το γνωρίζει όμως -σίγουρα- ο Θεός! Κι αυτό μας αρκεί!

ΑΦΗΓΗΣΗ

Ήμουνα λεπρός. Έζησα στη Σπιναλόγκα πολλά χρόνια. Η κατάστασή μας ήταν φρικτή. Η αρρώστια παραμόρφωνε τα πρόσωπά μας, έτρωγε τα άκρα μας. Πολλοί λεπροί ήταν χωρίς φρύδια, χωρίς μάτια, χωρίς μύτη, χωρίς χείλη, χωρίς δάκτυλα χεριών και ποδιών. Πολλών το σώμα σκεπαζόταν από μια φρικτή κρούστα. Οι πληγές ξερνούσαν πολλές φορές ακαθαρσίες και έτσι κολλούσε το σώμα με τα ρούχα. Και είχαν οι πληγές μια τρομερή βρώμα από πύο! Η ιατρική περίθαλψη ήταν ασήμαντη. Υπήρχε στο νησί ένας γιατρός και ήμαστε οι άρρωστοι περίπου εξακόσιοι! Και δεν έφταναν αυτά. Ζούσαμε οι περισσότεροι σε σπίτια μικρά, υγρά και ανήλια.

Ο φόβος της μόλυνσης έκανε όλους τους υγιείς ανθρώπους να μην τολμούν να μας πλησιάσουν. Ήταν τούτο κάτι ανώτερο από τις δυνάμεις τους. Δεν μπορούσε η ψυχή να νικήσει τη σάρκα.

Ο γιατρός, οι νοσοκόμες, οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι γυναίκες, που έπλυναν τα ρούχα μας, άφηναν το νησί της φρίκης λίγο πριν τη δύση του ηλίου και πήγαιναν με βενζινάκατο στην Πλάκα, που ήταν δυτικά και απέναντι της Σπιναλόγκας. Φεύγοντας έκλειναν την πελώρια πύλη του βενετσιάνικου τείχους, που χώριζε την αποβάθρα από το χωριό μας. Και μέναμε οι λεπροί ολομόναχοι. Συντροφιά με τη μοίρα μας! Η απομάκρυνσή τους βέβαια από το νησί ήταν δικαιολογημένη. Έπρεπε να ζήσουν μερικές ώρες μακριά από το «νησί των ζωντανών νεκρών», όπως αποκαλούσαν τη Σπιναλόγκα τότε δημοσιογράφοι των αθηναϊκών εφημερίδων.

Τις δύσκολες ώρες όλοι μας, όταν δεν μπορούμε να σταθούμε όρθιοι με τα μάτια καρφωμένα στο συνάνθρωπό μας, γονατιστοί στρέφομε τα μάτια μας προς τα άνω. Και εμείς, βρισκόμενοι στη Σπιναλόγκα, στο Γολγοθά του ανθρώπινου πόνου, πηγαίναμε στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και προσευχόμαστε σιωπηλά. Νιώθαμε όλοι την ανάγκη ενός ιερέα. Εκείνος μόνο θα μπορούσε να μας παρηγορήσει με το λόγο του Θεού, να μας συμπαρασταθεί πνευματικά. Όμως ιερέας ερχόταν στο νησί μας από την Ελούντα μόνο δύο φορές το μήνα. Ερχόταν Σαββατόβραδο, έκανε τον εσπερινό και έφευγε. Ερχόταν πάλι την επόμενη μέρα, τελούσε τη Θεία Λειτουργία και έφευγε. Ερχόταν και άλλες φορές. Τότε όμως ερχόταν από αναπότρεπτη ανάγκη, για να κηδέψει τους νεκρούς μας!

Κάποια μέρα καθόμαστε μερικοί άντρες στην αυλή του καφενείου μας, που ήταν κοντά στην πύλη. Τότε πιο πέρα φάνηκε ένας ιερέας. Καταλάβαμε όλοι μας ότι ήρθε στο νησί, για να λειτουργήσει. Μόλις μας είδε ήρθε κοντά μας. Μας καλημέρισε με εγκαρδιότητα. Όλοι μας όρθιοι και με ελαφρά υπόκλιση τον καλωσορίσαμε. Κανένας μας όμως δεν έτεινε το χέρι του, για να τον χαιρετήσει. Ο λεπρός δεν πρέπει να χαιρετά με χειραψία. Κι αυτό, για να μη μεταδώσει την καταραμένη του αρρώστια. Τότε εκείνος μας χαιρέτησε όλους με χειραψία! Μας είπε απλά ότι θα μείνει κοντά μας, για να μας βοηθάει στην εκπλήρωση των χριστιανικών μας καθηκόντων. Η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη.

Την άλλη μέρα πήγαμε στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Παρακολουθήσαμε όλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά, με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία, που τελούσε με δωρική απλότητα και απροσμέτρητη ευσέβεια. Την Κυριακή αυτή δεν μεταλάβαμε. Δεν είχαμε ενημερωθεί έγκαιρα για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και δεν είχαμε νηστέψει. Στο τέλος της Λειτουργίας πήραμε από το χέρι του αντίδωρο. Και παίρνοντας το αντίδωρο του φιλούσαμε όλοι το χέρι! Ήταν κάτι που το επιδίωξε ο ίδιος. Καθώς έδινε το αντίδωρο, πλησίαζε το χέρι του στο στόμα μας. Όλων μας τα μάτια βούρκωσαν από συγκίνηση. Πριν έρθει εκείνος, το αντίδωρο το παίρναμε από ένα καλαμόπλεχτο πανέρι που τοποθετούσε ο νεωκόρος στο παγκάρι.

Την επόμενη Κυριακή πήγαμε σχεδόν όλοι στην εκκλησία. Η εκκλησία ήταν κατάμεστη, το ίδιο και το προαύλιό της. Τη μέρα αυτή μεταλάβαμε όλοι. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας είδαμε τον ιερέα μας να καταλύει ο,τι είχε απομείνει στο Άγιο Ποτήριο από τη μετάληψή μας! Ανοίξαμε όλοι τα ματιά μας από έκπληξη. Νομίζαμε ότι ονειρευόμαστε. Χοντρά και καυτά δάκρυα ανάβρυσαν από τα μάτια μας. Ο προηγούμενος ιερέας ο,τι απέμενε από τη μετάληψή μας -ασφαλώς κατά θεία οικονομία- το έχυνε στο χωνευτήρι.

Ο ιερομόναχος Χρύσανθος έμενε κοντά μας νύκτα και μέρα. Και έμεινε κοντά μας δέκα χρόνια! Τα χρόνια αυτά εκδήλωσε σε όλους μας όχι μόνο την αγάπη της γλυκύτητας, αλλά και την αγάπη της ευποιίας. Μας επισκεπτόταν στα σπίτια μας. Μας καθοδηγούσε όλους. Ενίσχυε με τα λίγα χρήματα που είχε τους φτωχούς. Και έκανε τούτο τηρώντας το «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. ΣΤ´, 3). Ευγνωμονώ, όπως και όλοι οι άρρωστοι της Σπιναλόγκας, τον πατέρα Χρύσανθο για…

Δεν ολοκλήρωσε όμως τη φράση του. Ξέσπασε σ᾽ ένα βουβό κλάμα.

Η Αστυνομική Ταυτότητα του ιερομονάχου Χρυσάνθου, όπου αναγράφεται ως κατοικία του η Σπιναλόγκα.

Ο πατήρ Χρύσανθος, κατά κόσμον Ματθαίος Κατσουλογιαννάκης, γεννήθηκε στα Έξω Μουλιανά της Επαρχίας Σητείας στις 15 Ιουλίου 1893. Παρακολούθησε μαθήματα της έκτης τάξης του δημοτικού σχολείου χωρίς να πάρει απολυτήριο. Ο επίσκοπος Ιεράς και Σητείας Αμβρόσιος τον έκρινε μοναχό το 1911 και τον τοποθέτησε στη Μονή Τοπλού. Στις 20 Ιανουαρίου τον χειροτόνησε ιεροδιάκονο και στις 26 Σεπτεμβρίου 1920 ιερομόναχο. Το 1941, έπειτα από αίτησή του, ο επίσκοπός του Φιλόθεος Μαζοκοπάκης τον μετέθεσε στην Μονή Φανερωμένης Ιεράπετρας. Εξεδήμησε εις Κύριον στις 3 Απριλίου 1972 και ενταφιάσθηκε στη Μονή Τοπλού.

https://www.ekklisiaonline.gr

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!

Την Κυριακήν 26 Νοεμβρίου 2017, η ωριαία τηλεοπτική εκπομπή του Κρήτη ΤV με τίτλον «Ορθόδοξος Λόγος», την οποίαν παρουσιάζει ο κ. Ιωάννης Λίλης, Καθηγητής Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης, ησχολήθη με τον χαρακτήρα του νέου μαθήματος των Θρησκευτικών. Εις την εκπομπήν συμμετείχεν ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, ο οποίος προέβη εις βαρυσημάντους παρεμβάσεις σχετικώς με το φλέγον ζήτημα.

Αρχικώς ετέθη το ερώτημα ποίος ήτο ο χαρακτήρ του μαθήματος μέχρι προ τινος και ο προσκεκλημένος π. Κ. Δοξαστάκης απήντησεν ότι ήτο ομολογιακόν με τον Σεβ. Κρήτης να συμπληρώνη: «Παραδοσιακό. Αυτό που ήταν η Παράδοσή μας. Αυτό που ήμασταν εμείς». Συνεχίζων ο π. Κωνσταντί­νος είπε ότι το μάθημα κατήντησε «πανθρησκειακό. Μέσα στα βιβλία υπάρχουν όλες οι θρησκείες του κόσμου» με τον Αρχιεπίσκοπον να υπογραμμίζη «χωρίς λόγο». «Είναι ανησυχητικό αυτό που συμβαίνει», είπεν ο ιερεύς και ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος προς αυτόν ετόνισεν «ανησυχητικόν η και απαράδεκτον; Απαράδεκτον! Δεν είμαστε αυτοί που είμαστε; Θα χάσουμε την ταυτότητά μας;». Ο θεολόγος-εκπαιδευτικός κ. Εμμανουήλ Ρουσάκης ανέφερε σχετικώς με τας άλλας θρησκείας την ρήσιν του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου ότι «το πνεύμα το Ορθόδοξον είναι το αληθές», ενώ τα άλλα πνεύματα είναι «πνεύματα πλάνης» και ο Σεβ. Ειρηναίος επανέλαβεν εντυπωσιασμένος την φράσιν «πνεύματα πλάνης! Πώπω!». Παρούσα εκπαιδευτικός ερωτήθη από τον Σεβασμιώτατον ποία είναι η γνώμη των μαθητών δια το νέον μάθημα και εκείνη απήντησεν ότι τους προκαλεί σύγχυσιν, «ενώ γνωρίζουμε ότι έχουν το περιθώριον μετά το Λύκειον να διαλέξουν», με τον κ. Ειρηναίον να σχολιάζη «πολύ σωστά». Αναφερόμενος εις την ελευθερίαν των μαθητών ο Αρχιεπίσκοπος επεσήμανεν ότι οφείλουν να μάθουν «όχι μόνο τι θέλουν αλλά και το τι είναι το σωστό. Πως να μάθουν τα παιδιά μας την αλήθεια, αν πρώτα δεν ξεκαθαρίσουμε αυτό, εκείνο κ.λπ.».

Η εκπομπή συνέχισε με ζωντανήν σύνδεσιν με τον Καθηγητήν της Παιδαγωγικής εις την Θεολογικήν Σχολήν Θεσσαλονίκης και νεοεκλεγέντα Πρόεδρον της ΠΕΘ κ. Ηρακλήν Ρεράκην, ο οποίος ανέπτυξε τους λόγους δια τους οποίους το νέο μάθημα είναι αντιπαιδαγωγικόν. Ερωτών τον Σεβασμιώτατον αν συμφωνή, εκείνος απήντησεν «όχι μόνον συμφωνώ, αλλά υπέρ συμφωνώ με όσα είπε ο εκλεκτός καθηγητής, διότι νομίζω ότι είναι σαφέστατα και ορθότατα και θεολογικά και παιδαγωγικά. Ελέχθη προηγουμένως τι θα μάθη το παιδί. Είναι σημαντικόν το τι θα μάθη, αλλά σημαντικώτερον είναι το τι είναι. Τι είναι το παιδί μας (δηλ. ότι είναι μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση). Να αποκτήση το παιδί μία ταυτότητα αληθινή, δική του και όχι βουδιστική η οποιαδήποτε άλλη». Ο κ. Ρεράκης επεσήμανεν ότι αυτό γράφεται και εις το Σύνταγμα, δηλ. να μορφωθή το παιδί συμφώνως προς την ταυτότητα που έχει, με τον Σεβασμιώτατον να υποσημειώνη «και όχι να το παραγνωρίσουμε. Αυτό είμαστε εμείς δεν είμαστε κάτι άλλο». Εις τας αντιρρήσεις που εξέφρασεν ο κ. Καθηγητής δια το συνονθύλευμα των θρησκειών εις το Δημοτικόν ο Αρχιεπίσκοπος συνεπλήρωσεν εμφατικώς «και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο». Ο κ. Ρεράκης απαντών εις ερώτημα του συντονίζοντος κ. Ι. Λίλη πως κρίνει ότι εις το παλαιόν πρόγραμμα περιελαμβάνετο η διδασκαλία των θρησκειών εις την Β Λυκείου, ήτο καταφατικός σχετικώς με την πρόβλεψιν γνώσεως των θρησκειών εις την Β Λυκείου. Εις αυτό το σημείον ο Σεβασμιώτατος παρενέβη λέγων «και να προσθέσω λίγο για την ηλικία. Άλλο το παιδί που είναι στο Δημοτικό, άλλο το παιδί που είναι Γυμνάσιο και άλλο το παιδί που είναι στο Λύκειο και μάλιστα στη Β Λυκείου. Το παιδί στη Β Λυκείου μπορεί οπωσδήποτε να ξεκαθαρίση τα πράγματα, αλλά στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο πως;».

Ο κ. Λίλης εζήτησεν από τον Αρχιεπίσκοπον να διευκρινίση τι σημαίνει «παραδοσιακό» και εκεί­νος είπε «2.000 τόσα χρόνια έχουμε αυτήν την παράδοση, τώρα θα την εγκαταλείψουμε; Για ποιό λόγο; Για ποιό λόγο; Θα πάψουμε να είμασε αυτοί που ήμασταν για ποιό λόγο;».

Εις την συνέχειαν της εκπομπής προεβλήθησαν αποσπάσματα από τα βιβλία με τον Σεβασμιώτατον να σχολιάζη σχετικώς όσον αφορά τας περιεχομένας πληροφορίας δια τας άλλας θρησκείας: «μπορούν να τις μάθουν όταν μεγαλώσουν, αλλά Δημοτικού και Γυμνασίου;». Επιπροσθέτως απεκάλυψε το εξής: «έχω ακούσει ότι μία δασκάλα στο Δημοτικό δεν διδάσκει την Ορθοδοξία, αλλά τις άλλες θρησκείες. Φαντασθείτε μία δασκάλα να μη δίδει στα παιδιά που διδάσκει την δική μας την πίστη, γιατί; Γιατί; Γιατί;… τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν, να βρουν τον δρόμο τους, να ξέρουν που πάνε, όχι να είναι μέσα σε ένα χάος». Ο Αρχιεπίσκοπος ερώτησεν έπειτα τον κ. Ρουσάκην ποία είναι η στάσις των παιδιών. Ο κ. Ρουσάκης απήντησεν ότι κάποια έχουν αποστασιοποιηθή και μάλιστα ότι εις το 11ον Γυμνάσιον Ηρακλείου οι μαθηταί προχώρησαν εις κατάληψιν του σχολείου, δια να διαμαρτυρηθούν. Ο Σεβασμιώτατος εσημείωσεν ότι «αυτό είναι σημαντικό, αυτό είναι σημαντικό… εάν τα παιδιά έκαναν μόνα τους τέτοια αντίδρασι αυτό είναι πολύ σημαντικό». Η παρισταμένη εκπαιδευτικός κ. Ροδούλα Ανδρουλιδάκη έθεσε το ζήτημα σχετικώς με αλλοθρήσκους, που επιθυμούν να παρακολουθούν το μάθημα. «Εγώ έχω ακούσει ότι παιδιά που δεν είναι Ορθόδοξα, που ανήκουν σε άλλες θρησκείες θέλουν να γνωρίσουν την Ορθοδοξία (με το μάθημα των θρησκευτικών από το οποίο δεν παίρνουν απαλλαγή)», είπε ο Αρχιεπίσκοπος και μετά από δύο λεπτά ανέφερε ότι «άκουσα έναν Υπουργό που είπε ότι όλους τους ανθρώπους τους θεωρώ το ίδιο και επίσης ότι είμαι άθεος, δεν λέω όνομα αλλά υπογραμμίζω το γεγονός».

Κατακλείων την εκπομπήν ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης είπε δια τον χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών συνοπτικώς τα εξής:

«Πολύ απλά θα πω: Δεν πρέπει να χάσουμε την ταυτότητά μας. Δεν πρέπει να χάσουμε αυτό που είμαστε. Σεβόμαστε τους πάντες και τα πάντα. Όλες τις θρησκείες, όλους τους ηγέτες των θρησκειών. Τα πάντα, τα πάντα σεβόμαστε. Αλλά δεν θέλουμε να διαλύσουμε την δική μας Εκκλησία. Δεν είναι σωστό. Για ποιό λόγο; Για ποιό λόγο θα ταυτίσουμε, θα ανακατέψουμε τα πάντα;

Βεβαίως, μπορούμε να το κάνουμε ως μεγάλοι. Αλλά, να δώσουμε στα παιδιά μας, να συγχύσουμε τα παιδιά μας από μικρά; Σε αυτή την κατάσταση;

Εμείς, ως μεγάλοι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ο,τι θέλουμε. Αλλά, τα παιδιά μας να μη τους διδάξουμε αυτό που πρέπει να πιστεύουν; Αυτό που είναι; Αυτό που η Ελλάδα είναι; Αυτό που ζούμε; Αυτά να μη τα έχουμε καθόλου;».

Αμείλικτα ερωτήματα

Ποία η θέσις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών δια τα όσα είπεν ο Αρχιεπίσκοπος της Κρήτης εφ’ όσον είναι προφανές ότι έπαψε να υφίσταται συμφωνία;

Πως ο Σεβ. Ύδρας κ. Εφραίμ ισχυρίσθη ότι ο παριστάμενος κατά την συζήτησιν εις το Υπ. Παιδείας Σεβ. Αρκαλοχωρίου συνεφώνησε πλήρως εκ μέρους της Εκκλησίας της Κρήτης;

Διατί δεν λαμβάνει δημοσίως θέσιν ο Σεβ. Αρκαλοχωρίου;

Πότε θα συνέλθη η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια να ψηφίση δια τα νέα θρησκευτικά;

Πότε θα συνέλθη η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, δια να τοποθετηθή ως ολομέλεια δια τα νέα θρησκευτικά;

Πιστεύομεν ότι μετά και από αυτήν την ρητήν έκφρασιν απορρίψεως των θρησκευτικών από τον Αρχιεπίσκοπον της Κρήτης όλοι οι Σεβ. Μητροπολίται της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων έχουν κάθε δικαίωμα και είναι απολύτως δικαιολογημένοι να λάβουν αποφάσεις επιστροφής των παρανόμων πολυθρησκευτικών φακέλων και παραλλήλως να ζητήσουν σύγκλησιν των Ιεραρχιών τους δια το ζήτημα των νέων συγκρητιστικών θρησκευτικών.

Ορθόδοξος Τύπος

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΠΛΗΡΩΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ!

Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Ορθοδόξου Τύπου» (05.01.2018) αναφέρεται στη θέση της Εκκλησίας της Κρήτης για τα νέα Θρησκευτικά και τονίζει την διαφορά με την Εκκλησία της Ελλάδος. Μεταφέρουμε απόσπασμα του πρωτοσέλιδου άρθρου:

Διαφωνεί πλήρως η Εκκλησία της Κρήτης με την Εκκλησίαν της Ελλάδος δια τα νέα θρησκευτικά!

Εἰς τὴν ἐνημερωτικοῦ χαρακτῆρος συνεδρίασιν τῆς ὁλομελείας τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

τὴν 27ην Ἰουνίου 2017, Ἱεράρχαι ἐπείσθησαν διὰ τὰ νέα θρησκευτικὰ μετὰ τὴν εἰσήγησιν τοῦ Σεβ. Ὕδρας κ. Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος μεταξὺ ἄλλων εἶχεν ὑποστηρίξει ὅτι συνεφώνησεν ὁ Σεβ. Ἀρκαλοχωρίου, ἐκπροσωπῶν τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Κρήτης. Ἀρχικῶς τὸ Ἰνστιτοῦτον Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) διέψευσε μέρος τῆς εἰσηγήσεως, ἔπειτα ὁ Σεβ. Μεσογαίας διέψευσεν ἕτερον μέρος καὶ μόλις πρὸ τῶν Χριστουγέννων διευκρινίσθη καὶ ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία διαφωνεῖ πλήρως μὲ τὰ νέα θρησκευτικά. Συγκεκριμένως εἰς τὸν «Ο.Τ.» (φ. 2192/ 15.12.2017) ἀπεμαγνητοφωνήσαμεν τὰ ὅσα ἀπορριπτικὰ διὰ τὸ νέον μάθημα εἶπε δημοσίως εἰς τηλεοπτικὸν δίαυλον ὁ Σεβ. Κρήτης, ἐνῶ ἐν τῷ μεταξὺ ἐδόθη εἰς τὴν δημοσιότητα καὶ ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἀπέστειλεν ἡ Ἱεραρχία τῆς Κρήτης πρὸς τὸν Ὑπ. Παιδείας ἐκφράζουσα τὴν ὁμόφωνον διαφωνίαν αὐτῆς σχετικῶς μὲ τὸ νέον πρόγραμμα. Εὐστόχως τὸ χαρακτηρίζει ὡς προσπάθειαν ἐπιβολῆς «θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ», ἡ ὁποία προκαλεῖ «σύγχυση», καὶ τὸ κρίνει τόσον βλαπτικὸν, ὥστε νὰ ζητήση κατεπειγόντως ἀλλαγάς δι’ ὅσον χρόνον ἀκόμη αὐτὸ δὲν ἔχει ἀποσυρθῆ. Μάλιστα, ἐζήτησε νὰ ἐνημερωθοῦν διὰ τὴν θέσιν της ἄμεσα ὅλοι οἱ θεολόγοι τῆς πνευματικῆς δικαιοδοσίας της. Μετὰ ἑπομένως καὶ ἀπὸ αὐτὸ εἶναι ἡλίου φαεινότερον ὅτι ἡ θετικὴ εἰσήγησις τοῦ Σεβ. Ὕδρας ἔχει καταπέσει ἐντελῶς. Διὰ τοῦτο, λαμβανομένου ὑπ’ ὄψιν καὶ τὸ ὅτι ἡ Ἱεραρχία δὲν ἀπεφάνθη τὸν παρελθόντα Ἰούνιον, πρέπει νὰ συγκληθοῦν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται ἐκ νέου προκειμένου νὰ πληροφορηθοῦν τὰ ἀληθῆ γεγονότα καὶ νὰ ψηφίσουν δι’ ἀδιαβλήτου μυστικῆς διαδικασίας, ὥστε νὰ καταλήξουν ἀβιάστως εἰς τὴν ὀρθὴν ἀπόφασιν.

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΜΑΖΙΚΟΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Προβληματισμό προκαλούν στους κόλπους της εκκλησίας της Κρήτης τα αλλεπάλληλα περιστατικά βανδαλισμών σε ναούς και εκκλησίες του νησιού, που συχνά μπαίνουν στο στόχο βανδάλων.

Και στη Μεσσαρά υπάρχουν πολλά καταγεγραμμένα περιστατικά, όπως τονίζει ο μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας, Μακάριος.

"Να περιφρουρήσουμε την πνευματική μας κληρονομιά. Καταδικάζω απερίφραστα τέτοιου είδους περιστατικά, εκφράζοντας, παράλληλα, την αγανάκτηση μου για αυτά τα ακραία φαινόμενα."

Ο Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας, αναφέρεται, επιπλέον, στον εμπρησμό της αυλής των γραφείων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και τη διακοπή της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Θεσσαλονίκης, χαρακτηρίζοντας τέτοιου είδους φαινόμενα ως λυπηρά, που κάθε υγιής νους πρέπει να τα καταδικάζει, όπως ξεκαθαρίζει.

http://aktines.blogspot.gr

Η ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΡΗΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟ "ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΡΗΤΗΣ ΙΛΑΡΙΩΝΑ"

ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΡΗΤΗΣ