ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Παρασκευή 31 Μαΐου 2019

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»


«Θα συμβούν γεγονότα πολλά. Ίσως προλάβετε να ζήσετε και εσείς πολλά από τα σημεία, που γράφει η Αποκάλυψη. Σιγά – σιγά αρκετά αρχίζουν και βγαίνουν. Φωνάζω ο ταλαίπωρος πριν από τόσα χρόνια. Είναι φοβερή, εξωφρενική η κατάσταση. Η παλαβομάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθει «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας» (Β΄ Θεσσαλονικείς 2, 3).

Θα γίνει τρελοκομείο. Μέσα στην αναμπουμπούλα που θα επικρατεί, θα ξεσηκωθεί κάθε κράτος να κάνει ό,τι του λέγει ο λογισμός. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, τα συμφέροντα των μεγάλων να είναι τέτοια που θα μας βοηθήσουν. Κάθε λίγο θα ακούμε κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα πράγματα. Μόνον, που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα – τάκα (γρήγορα). Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων.

Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον Μεσσία. Γι΄ αυτούς ο Μεσσίας είναι βασιλιάς, δηλαδή θα κυβερνήσει εδώ στη γη. Οι Ιεχωβάδες, και αυτοί αποβλέπουν σε έναν βασιλιά επίγειο. Θα παρουσιάσουν οι Σιωνιστές έναν, και οι Ιεχωβάδες θα τον δεχθούν. Θα πουν «αυτός είναι». Θα γίνει μεγάλη σύγχυση. Μέσα στην σύγχυση αυτή όλοι θα ζητούν έναν Μεσσία, για να τους σώσει. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πει : «Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδας, εγώ είμαι ο Χριστός, που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός, που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων. Πέντε «εγώ» θα έχει……. Ο αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος, κατά κάποιον τρόπον, ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιασθεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμο.

Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Γι΄ αυτό λέγει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί (Ματθαίος 24, 24 και Μάρκος 13, 22). Όσοι δεν έχουν καλή διάθεση δεν θα φωτισθούν και θα πλανηθούν στα χρόνια της αποστασίας. Γιατί, όποιος δεν έχει Θεία Χάρη, δεν έχει πνευματική διαύγεια, όπως και ο διάβολος».

ΠΗΓΗ : ΣΩΤΗΡΧΟΣ Μ.Π., ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ, εκδ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΑΘΗΝΑ 2009, σ. 56 κ.ε.

ΓΕΡΩΝ ΝΕΟΦΥΤΟΣ: ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ


Ο μακαριστός γέροντας Νεόφυτος (κατά κόσμον Ναούμ Σκαρκαλάς), που εκοιμήθη εν Κυρίω τον Μάιο του 2005, άφησε μνήμη πολύ εναρέτου και αγίου ανδρός. Εφλέγετο από διάπυρο έρωτα προς τον Θεό και την αγία Του Εκκλησία, την οποία διηκόνησε με πολύ ζήλο, με όλη την ζωή του..Ο γέροντας δεν είχε ιδιαίτερο χάρισμα λόγου. Όμως τα απλά αλλά χαριτωμένα λόγια του ωφελούσαν πολύ τους ακροατάς του.  Παραθέτουμε ενδεικτικώς κάποια από αυτά:
Να μη σταματήσετε τον εκκλησιασμό και την εξομολόγηση Από την Εκκλησία βγαίνει η αγιότης. Μέσα από την Εκκλησία και τα μυστήριά της δυναμώνει η πίστη μας. Εγώ,παιδί μου, από το σπίτι στην Εκκλησία και από την Εκκλησία στο σπίτι. Έτσι να κάνης και συ.

****
 Να πηγαίνουμε από την νύχτα στην Εκκλησία. Όταν τελειώνη ο εξάψαλμος, να κάνουμε τρεις μετάνοιες και να ζητούμε (νοερώς) την βασιλεία του Θεού. Στο «Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…» να λέμε (νοερώς): «Μέγα το όνομα της Αγίας Τριάδος».
 Να μη φεύγουμε από την Θ. Λειτουργία πριν το «Δι᾿ευχών…» εκτός σοβαρού λόγου, γιατί μοιάζουμε τον Ιούδα. Να λέμε συχνά: «Ζη Κύριος Παντοκράτωρ» και «Το έλεός σου Κύριε καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου».
****
  Η προσευχή είναι το Οξυγόνο του Χριστιανού. Η προσευχή είναι συνομιλία με τον Θεό. Όπως πας, ας πούμε, στον Νομάρχη και λες έτσι εκείνο, αλλιώς το άλλο, έτσι να τα λες και με τον Θεό. Να συζητάς μαζί Του. Από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 5 το πρωί ο ουρανός είναι ανοιχτός. Τότε ο φύλακας Άγγελος ανεβαίνει στον Θεό και εμείς πρέπει να είμαστε στο σπίτι και όχι έξω, γιατί είναι η ώρα που πολεμά ο πονηρός. Τις ώρες αυτές να κάνουμε προσευχή, παρακλήσεις και ο ,τι άλλο μπορούμε, όταν μάλιστα έχουμε σοβαρό πρόβλημα και θέλουμε βοήθεια από τον Θεό. Να Του μιλάμε, όπως μιλάμε στον πατέρα μας.
****
 Οι προσευχές μας δεν ακούγονται πάντοτε, γιατί ο Θεός έχει για κάθε άνθρωπο τον σκοπό του. Ξέρετε γιατί το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται και ο Θεός; Γιατί είναι άδειο. Το λέμε χωρίς νόημα. Να σηκώνεστε νωρίς το πρωί, για να τακτοποιήτε τα πνευματικά σας καθήκοντα. Στο νοικοκυριό να είστε παράδειγμα. Να είστε καθαροί αλλά όχι επίμονοι στα υλικά και στα εξωτερικά. Το βάρος να το ρίχνετε στην μελέτη και στην προσευχή.
****
 Να διαβάζετε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας και την Παράκλησή της. Την Κυριακή, τον Κανόνα του Ιησού Χριστού. Την Δευτέρα, του Αγίου Αγγέλου. Την Τετάρτη και Παρασκευή, του Τιμίου Σταυρού. Το Σάββατο, των Αγίων Πάντων. Πέντε αρετές σώζουν τον άνθρωπο: Προσευχή, εγκράτεια, ελεημοσύνη, πτωχεία, μακροθυμία. Προσευχή, συντριβή, ταπείνωση, εξομολόγηση. Θα περάσουμε δύσκολες μέρες, γιατί ο κόσμος δεν εξομολογείται, και αυτοί που εξομολογούνται δεν κάνουν καθαρά εξομολόγηση. Θα χαθή η πίστη από τους ανθρώπους.
****
Έρχονται οι άνθρωποι και λένε: Διάβασέ μου μία συγχωρητική ευχή. Βρε τι λες; Χωρίς εξομολόγηση ευχή; Τι είναι αυτά; Λένε· αυτά τα λέει ο Νεόφυτος. Όχι, δεν τα λέει ο Νεόφυτος. Ο Χριστός τα λέει.
****
Να τηρήτε την νηστεία, να έχετε προσευχή, ελεημοσύνη και να μη παραμελήτε τον κανόνα σας. Η νηστεία είναι αγιότης. Είναι η ακρίβεια της πίστεώς μας. Να ζητάτε από όλους συγγνώμη και να την νιώθετε. Να ταπεινωνόσαστε.
****
Ένα είναι το μέλημά μας, πως θα σωθούμε. Μέσον της σωτηρίας μας είναι η ταπείνωσις. Για να αποκτήσουμε την ταπείνωσι να μη μιλάμε, να μη θυμώνουμε, να μην αντιμιλούμε, να μην εκδικούμαστε.

Από το περιοδικό: «Όσιος Γρηγόριος» – Περίοδος Β’, έτος 2006 (Έκδοση Ι.Μ.Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος)


ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΤΑΥΤΑΣ ΤΑΣ ΕΣΧΑΤΑΣ ΗΜΕΡΑΣ!


Ταύτας τας εσχάτας ημέρας, όπου τα χνώτα του Αντιχρίστου μολύνουν γην και θάλασσαν και πάσαν πνοήν ζωής, ως δρόσον χάριτος αναψύχουσαν, ως αύραν Προφήτου Ηλιού αναρριπίζει ο Θεός την ενέργειαν της νοεράς προσευχής εις τα στήθη και την καρδίαν της Εκκλησίας, ως αντίδοτον ψυχικής και σωματικής υγείας και σωτηρίας δια τας ημέρας που έρχονται και θα έλθουν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης


ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΠΩ! ΠΩ! ΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ! ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ!


Κατά το σχέδιο που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο, θα κάνει και τις πράξεις του, για να σωθεί, αυτός ο άνθρωπος.
Πω ! Πω ! Τι θα περάσουμε! Δυσκολίες μεγάλες. Η Αθήνα έχει κρυφούς Αγίους πολλούς, αλλά και το Άγιο Όρος με τον Άγιο Δημήτριο στηρίζουν τη Βόρειο Ελλάδα. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Δημήτριο.
Με το Άγιο Μύρο του κοιμάμαι. Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά. Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα είναι ή πολύ φωτισμένα, ή πολύ σκοτισμένα.
Τα παιδιά των ενάρετων οικογενειών, είναι η μαγιά του Χριστού και το μέλλον της Ελλάδας.

– Απομαγνητοφωνημένο υλικό μοναχών, πνευματικών παιδιών του Γέροντος από την Ελλάδα, που τον επισκέφθηκαν στην Ελληνορθόδοξη Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου, στην Αριζόνα της Αμερικής.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: ΕΝΑ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ!


Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης: Ένα κομποσχοίνι που κάνεις για τον αδελφό σου, για τον συγγενή σου, δεν πάει χαμένο. Ο Θεός θα τον βοηθήσει, όταν βρεθεί σε δύσκολη θέση. Το κομποσχοίνι, όχι βοηθάει, αλλά και ψυχή από την κόλαση μπορεί να βγάλει! Τόση δύναμη έχει η προσευχή.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ: ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΩΝΑ!


Γερόντισσα Μακρίνα: Μέχρι να πεθάνουμε θα έχουμε αγώνα επειδή τα πάθη είναι ζυμωμένα με το αίμα μας... Δίχως κόπο κανείς δεν σώζεται... Όσο κοπιάζει κανείς τόσο χάρη παίρνει. Όλα ο Θεός τα πληρώνει. Τίποτε δεν πάει χαμένο.

ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΩ, ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΩ!


Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Όταν προσκομίζω , έλεγε ο Γέροντας, βλέπω τις ψυχές που περνούν από μπροστά μου και με παρακαλούν να τις μνημονεύσω, και να θέλω να τις ξεχάσω δεν μπορώ.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΡΔΙΑΝ ΚΑΘΑΡΑΝ!


Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης: Ὁ Θεὸς μᾶς θέλει καρδίαν καθαράν. Νὰ προσέχουμε μόνο στὸ Θεό. Ὁ Θεὸς δὲν θέλει μέσα στὴν καρδιά μας συντροφιές, θέλει μόνον Αὐτὸς νὰ βασιλεύει. Ἂν μποροῦμε νὰ τὸ πετύχουμε, τότες πετυχαίνουμε καὶ εὔκολα τὴν καρδιακὴ προσευχή.

ΟΣΙΟΣ ΙΣΑΑΚΙΟΣ ΥΜΝΟΣ

Ψήφω Θεού προς θείον ήρθη χωρίον,
Γης Iσάκιος εκλιπών το χωρίον.
Γην λίπεν Iσακίου τριακοστή κυδάλιμον κηρ.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η πολυχρόνια υπομονή οδηγεί στην ταπείνωση. Η ταπείνωση οδηγεί στην υγεία της ψυχής. Η υγεία της ψυχής στη γνώση του Θεού. Η γνώση του Θεού, στην αγάπη του Θεού. Και τέλος, η αγάπη του Θεού, στη χαρά του Θεού, τη γλυκύτερη όλων!

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΕΥΣΕΒΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΛΕΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙ ΚΑΝΕΝΑ!


Μέγας Βασίλειος: Ευσεβής είναι όχι εκείνος που ελεεί πολλούς, αλλά εκείνος που δεν αδικεί κανένα.

ΓΕΡΩΝ ΤΥΧΩΝ: ΕΝΑΣ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΑΡΗ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!


Γέρων Τύχων: Ένας ταπεινός άνθρωπος έχει περισσότερη Χάρη από πολλούς ανθρώπους. Κάθε πρωΐ ο Θεός ευλογεί τον κόσμο με το ένα χέρι, άλλ’ όταν ιδή κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια. Πά-πά-πά, παιδί μου! εκείνος που έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ο μεγαλύτερος από όλους.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ!


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όπως ο χειμώνας είναι κατάλληλος για την καλλιέργεια της γης, έτσι και οι θλίψεις είναι κατάλληλες για τη φροντίδα της ψυχής. Δύο κέρδη φέρνει η θλίψη· μας κάνει αξιολογότερους και προσεχτικότερους.


Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος: Τρώγεις; εὐχαρίστησε τόν Θεό, καί πρίν καί μετά τό φαγητό. Κοιμᾶσαι; εὐχαρίστησε τόν Θεό, καί πρίν καί μετά τόν ὕπνο. Κάνεις ἀγοραπωλησία; τό ἴδιο νά κάνης.. Τά πάντα νά κάνης στό ὄνομα του Κυρίου, καί ὅλα θά σοῦ πᾶνε καλά..

  
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο. Γι΄ αυτό σου δόθηκε το στόμα από τον Θεό Όχι γιά να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου. Εάν δεν δέχεσαι τον ξένο όπως θα δεχόσουν τον Χριστό, καλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου. Εάν όμως τον δέχεσαι σαν τον Χριστό, τότε μη ντραπείς να πλύνεις τα πόδια του. Μη περιμένεις την ημέρα του θανάτου σου για να μάθεις την αδυναμία σου. Διερεύνησε τον εαυτό σου όσο ακόμα ζει. Προχώρησε με τη σκέψη σου στο εσωτερικό του. Και τότε θα δεις όλη τη μηδαμινότητά του.


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πώς να σε ονομάσω άνθρωπο; Όταν ορμάς και χοροπηδάς σαν ταύρος, κλωτσάς σαν γαϊδούρι, χλιμιντρίζεις σαν άλογο όταν βλέπεις γυναίκα, τρως σαν αρκούδα, παχαίνεις όπως το μουλάρι, μνησικακείς όπως η καμήλα, αρπάζεις σαν λύκος, οργίζεσαι σαν φίδι, δαγκώνεις όπως ο σκορπιός, φέρεσαι ύπουλα σαν αλεπού, χύνεις δηλητήριο όπως η κόμπρα και η οχιά, πολεμάς τα αδέρφια σου όπως ο διάβολος; Πως μπορώ, λοιπόν να σε ονομάσω άνθρωπο, όταν δεν βλέπω σε σένα τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης;

29 ΜΑΪΟΥ 1453- Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ!



Τρίτη 28 Μαΐου 2019

ΑΓΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΒΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΛΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ!


Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Οἱ δαίμονες συνηθίζουν νά ἀποτραβιοῦνται μέ δόλο προσωρινά, γιά νά ξεθαρρευτεῖ ὁ ἄνθρωπος νομίζοντας ὅτι ἔγινε ἀπαθής καί νά ἀφήσει τόν ἑαυτό του χωρίς προσοχή.
Καί τότε ξαφνικά πηδοῦν πάνω στήν ταλαίπωρη ψυχή του καί τήν ἁρπάζουν σάν σπουργίτι. Καί ἄν τήν νικήσουν, τή ρίχνουν χωρίς οἶκτο σέ κάθε ἁμάρτημα, χειρότερο ἀπό ἐκεῖνα γιά τά ὁποῖα ζητοῦσε πρωτύτερα συγχώρηση.
Ἄς σταθοῦμε λοιπόν μέ φόβο Θεοῦ καί ἄς φυλάξομε τήν καρδιά μας, ἐκτελώντας τήν ἄσκησή μας. Καί ἄς κρατοῦμε τίς ἀρετές, πού ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στήν κακία τῶν ἐχθρῶν δαιμόνων.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΟΥ, ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ!


Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Στην προσευχή σου, κλείσε τα μάτια σου δια να μη βλέπουν άλλο τίποτε, και σκορπίζεται ο νους σου, και ύψωσε τον νου σου, και όλην σου την καρδίαν εις τον ουρανόν, και εις τον Θεόν, και ζήτει από Αυτόν το έλεός του με δάκρυα!

ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ Ο ΣΙΝΑΪΤΗΣ: ΠΡΩΤΑ Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ!


Όσιος Φιλόθεος ο Σιναΐτης: Πρώτα είναι η προσβολή του πονηρού λογισμού, έπειτα ο συνδυασμός, έπειτα η συγκατάθεση, έπειτα η αιχμαλωσία, κατόπιν το πάθος που γίνεται μόνιμο με τη συνήθεια και τη συνέχεια. Αυτή είναι η ήττα μας στην εναντίον μας πάλη. Έτσι εξάλλου διδάσκεται και από τους αγίου Πατέρες.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΑΓΑΠΗ!


Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Ή αγάπη πού προέρχεται από τα πράγματα αυτού του κόσμου μοιάζει με το φως του λυχναριού, πού συντηρείται με το λάδι ή ακόμη, μοιάζει με το χείμαρρο, πού τρέχει μόνο όταν βρέχει και γίνεται ξερός όταν σταματήσει ή βροχή. Όμως ή αγάπη πού προέρχεται από το Θεό είναι σαν την πηγή πού αναβλύζει και ποτέ δε σταματάει ή ροή της και το νερό της δε σώνεται, γιατί ό Θεός μόνος είναι ή πηγή της αγάπης.

ΑΓΙΟΣ ΤΥΧΩΝ ΤΟΥ ΖΑΝΤΟΝΣΚ: ΟΠΩΣ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ, ΕΤΣΙ ΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ Σ' ΕΜΑΣ!


Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ: Όπως φερόμαστε στον πλησίον μας, έτσι φέρεται και ο Θεός σ’ εμάς. Από σένα, τον ίδιο, άνθρωπε, εξαρτάται η άφεση των αμαρτιών σου. Στα χέρια σου κρέμεται η σωτηρία ή η καταστροφή σου. Και ξέρεις μόνος σου πολύ καλά, ότι χωρίς άφεση δεν υπάρχει δικαίωση και σωτηρία.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ: Ο ΦΡΟΝΙΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΟΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!


Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Ο φρόνιμος άνθρωπος, επειδή αναλογίζεται τη θεραπευτική ενέργεια της κρίσεως του Θεού, υπομένει ευχαρίστως τις συμφορές που του επέρχονται και σκέφτεται ότι κανένας άλλος δεν είναι αίτιός τους παρά μόνο οι αμαρτίες του. Ο ανόητος όμως, επειδή δε γνωρίζει τη σοφότατη πρόνοια του Θεού, όταν αμαρτάνει και τιμωρείται, θεωρεί ως αιτίους των συμφορών του ή το Θεό, ή τους ανθρώπους.

Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΓΕΜΙΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΡΑΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όταν αδειάζεις από το Θεό θα σε βρουν και θα σε γεμίσουν χίλια άλλα κακά. Γέμισε τη ζωή σου με το Χριστό για να μαραθούν όλα τα κακά.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΟΠΟΙΟΣ ΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ’ ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένο μές στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως· έξω απ’ τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: “Κύριε Ιησού Χριστέ…”. Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά.
Όλα με την προσευχή τακτοποιούνται. Αλλά πρέπει να έχεις αγάπη, φλόγα στην προσευχή. Να μην έχεις άγχος αλλά εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Όλα είναι μέσα στην πνευματική ζωή. Όλα αγιάζονται, και τα καλά και τα δύσκολα και τα υλικά και τα πνευματικά και όσα αν ποιήτε, προς δόξαν Θεού ποιείτε.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΩΡΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΤΕ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Μωρέ τον Χριστό να αγαπήσετε. Τον Χριστό…! Και μη φοβόσαστε τίποτα. Αδιαλείπτως να προσεύχεστε. Ο Θεός δεν θέλει πολλά. Μόνο την ευχούλα να μην αφήνετε. Να μη σταματάτε να του μιλάτε. Τον Χριστό να έχετε, γιατί ζωή χωρίς τον Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει τέλειωσε…

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ- ΠΡΟΚΟΠΙ ΕΥΒΟΙΑΣ

Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος 

Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους. Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο αγάς τον πήρε μαζί του στο χωριό του. Πολλοί από τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του αρνήθηκαν την πίστη του Χριστού και έγιναν Μουσουλμάνοι, είτε γιατί κάμφθηκαν από τις απειλές, είτε γιατί δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις και τις προσφορές υλικών αγαθών.

Ο Ιωάννης, όμως, ήταν από μικρός αναθρεμμένος με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και αγαπούσε πολύ τον Θεό και την πίστη των πατέρων του. Ήταν από εκείνους τους νέους, όπου τους σοφίζει η γνώση του Θεού, όπως κήρυξε ο σοφός Σολομών, λέγοντας: «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι φέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι».

Έτσι, λοιπόν, και ο μακάριος Ιωάννης, έχοντας την σοφία που δίδει ο Θεός σε εκείνους που τον αγαπούν, έκανε υπομονή στη δουλεία και στην κακομεταχείρηση του αφέντη του και στις ύβρεις και τα πειράγματα των Οθωμανών, οι οποίοι τον φώναζαν «κιαφίρη», δηλαδή άπιστο, φανερώνοντάς του την περιφρόνηση και την απέχθειά τους. Στον αφέντη του και σε όσους τον παρακινούσαν να αρνηθεί την πίστη του, αποκρινόταν με σθεναρή γνώμη ότι προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πέσει σε τέτοια φοβερή αμαρτία. Στον αγά είπε: «Εάν με αφήσεις ελεύθερο στην πίστη μου, θα είμαι πολύ πρόθυμος στις διαταγές σου. Αν με βιάσεις να αλλαξοπιστήσω, γνώριζε ότι σού παραδίδω την κεφαλή μου, παρά την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα αποθάνω».

Ο Θεός, βλέποντας την πίστη του και ακούγοντας την ομολογία του, μαλάκωσε την σκληρή καρδιά του αγά και με τον καιρό τον συμπάθησε. σε αυτό συνήργησε και η μεγάλη ταπείνωση όπου στόλιζε τον Ιωάννη, καθώς και η πραότητά του.

Έμεινε, λοιπόν, ήσυχος ο μακάριος Ιωάννης από τις υποσχέσεις και απειλές του Οθωμανού κυρίου του, ο οποίος τον είχε διορισμένο στον σταύλο του, για να φροντίζει τα ζώα του. Σε μία γωνιά του σταύλου ξάπλωνε το κουρασμένο σώμα του και αναπαυόταν, ευχαριστώντας τον Θεό, διότι αξιώθηκε να έχει ως κλίνη τη φάτνη στην οποία ανεκλίθη κατά την γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ήταν δε αφοσιωμένος στο έργο του, περιποιούμενος με στοργή τα ζώα του κυρίου του, τα οποία αισθάνονταν τόση την προς αυτά αγάπη του Αγίου, ώστε να τον ζητούν όταν απουσίαζε, να τον προσβλέπουν με αγάπη και να χρεμετίζουν με χαρά όταν τα χάιδευε, ωσάν να συνομιλούσαν μαζί του.

Με τον καιρό ο αγάς τον αγάπησε, καθώς και η σύζυγός του, και του έδωσαν για κατοικία ένα μικρό κελλί κοντά στον αχυρώνα. Όμως ο Ιωάννης δεν δέχθηκε και εξακολούθησε να κοιμάται στον σταύλο, για να καταπονεί το σώμα του με την κακοπέραση και με την άσκηση, μέσα στη δυσοσμία των ζώων και στα ποδοβολητά τους. Κάθε νύχτα ο σταύλος γέμιζε από τις προσευχές του Αγίου και η κακοσμία γινόταν οσμή ευωδίας πνευματικής. Ο μακάριος Ιωάννης είχε εκείνο τον σταύλο ως ασκητήριο, και εκεί πορευόταν κατά τους κανόνες των Πατέρων, επί ώρες γονυπετής και προσευχόμενος, κοιμώμενος για λίγο επάνω στα άχυρα, χωρίς άλλο σκέπασμα παρά μία παλαιά κάπα, γευόμενος με διάκριση, πολλές φορές μόνο λίγο ψωμί και νερό, και νηστεύοντας τις περισσότερες ημέρες.

Συνέχεια έψαλλε τους λόγους του ιερού ψαλμωδού: «Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται. Ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου καὶ ἐλπιῶ ἐπ’ Αὐτόν. Ὅτι Αὐτὸς ρύσεταί με ἐκ παγίδος θηρευτοῦ καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους. Ἔθεντο με ἐν λάκκῳ κατωτάτῳ, ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὸν Κύριον ἐκέκραξα ἐν τῷ θλίβεσθαί με καὶ εἰσήκουσέ μου. Κύριος φυλάξει τὴν εἴσοδόν μου καὶ τὴν ἔξοδόν μου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Πρὸς σὲ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου Κύριε, τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. Ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὐτῶν, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεόν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτιρῆσαι ἡμᾶς». Ψαλμούς σιγόψαλλε και κατά την ώρα που ακολουθούσε πίσω από το άλογο του αφέντη του.

Με την ευλογία που έφερε ο Άγιος στον οίκο του Τούρκου Ιππάρχου, αυτός πλούτισε και έγινε ένας από τους ισχυρούς του Προκοπίου. Ο Άγιος ιπποκόμος του, εκτός της προσευχής και της νηστείας, που έκανε ως άλλος Ιώβ, πήγαινε τη νύχτα και έκανε όρθιος αγρυπνίες στο νάρθηκα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, η οποία ήταν κτισμένη μέσα σε ένα βράχο και βρισκόταν κοντά στον οίκο του Τούρκου κυρίου του. Εκεί πήγαινε κρυφά τη νύχτα, κοινωνούσε δε κάθε Σάββατο τα Άχραντα Μυστήρια. και ο Κύριος, «ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ νεφρούς», επέβλεψε επί τον δούλο του τον πιστό και έκανε, ώστε να πάψουν να τον περιπαίζουν και να τον υβρίζουν οι σύνδουλοί του και οι άλλοι αλλόθρησκοι.

Αφού, λοιπόν, ο αφέντης του Ιωάννη πλούτισε, αποφάσισε να υπάγει για προσκύνημα στη Μέκκα, τη ιερά πόλη των Μωαμεθανών. Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες από την αναχώρησή του, η σύζυγός του παρέθεσε τράπεζα και προσκάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους του ανδρός της, για να ευφρανθούν και να ευχηθούν να επιστρέψει υγιής στον οίκο του από την αποδημία. Ο μακάριος Ιωάννης διακονούσε στην τράπεζα. Παρέθεσαν δε σε αυτή και ένα φαγητό, το οποίο άρεσε πολύ στον αγά, το λεγόμενο πιλάφι, το οποίο συνηθίζουν πολύ στην Ανατολή. Τότε η οικοδέσποινα θυμήθηκε τον σύζυγό της και είπε στον Ιωάννη: «Πόση ευχαρίστηση θα ελάμβανε, Γιουβάν, ο αφέντης σου, αν ήταν εδώ και έτρωγε μαζί μας από τούτο το πιλάφι!». Ο Ιωάννης τότε ζήτησε από την κυρία του ένα πιάτο γεμάτο πιλάφι και είπε ότι θα το έστελνε στον αφέντη του στη Μέκκα. Στο άκουσμα των λόγων του γέλασαν οι προσκεκλημένοι. Αλλά η οικοδέσποινα είπε στην μαγείρισσα να δώσει το πινάκιο με το φαγητό στον Ιωάννη, σκεπτόμενη ή ότι ήθελε να το φάει ο ίδιος μόνος του ή να το πάει σε καμιά φτωχή χριστιανική οικογένεια, όπως συνήθιζε να κάνει, δίδοντας το φαγητό του.

Ο Άγιος το πήρε και πήγε στον σταύλο. Εκεί γονυπέτησε και έκανε προσευχή εκ βάθους καρδίας παρακαλώντας τον Θεό να αποστείλει το φαγητό στον αφέντη του με όποιον τρόπο οικονομούσε Εκείνος με την παντοδυναμία Του. Με την απλότητα που είχε στην καρδιά του ο Ιωάννης πίστεψε ότι ο Κύριος θα εισακούσει την προσευχή του και το φαγητό θα πήγαινε θαυματουργικά στη Μέκκα. Πίστευε, «μηδὲν διακρινόμενος» κατά τον λόγο του Κυρίου, χωρίς να έχει κανένα δισταγμό ότι αυτό που ζήτησε θα γινόταν. Και, όπως λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, «τὰ ὑπερφυῆ ταῦτα σημεῖα συμβαίνουσι τοῖς ἁπλουστέροις τῇ διανοίᾳ καὶ θερμοτέροις τῇ ἐλπίδι», ότι, δηλαδή, αυτά τα υπερφυσικά θαύματα συμβαίνουν σε εκείνους που έχουν απλούστερη διάνοια και είναι θερμότεροι στην ελπίδα την οποία έχουν προς τον Θεό. Πράγματι! το πιάτο με το φαγητό χάθηκε από τα μάτια του Οσίου. Ο μακάριος Ιωάννης επέστρεψε στην τράπεζα και είπε στην οικοδέσποινα ότι έστειλε το φαγητό στη Μέκκα. Ακούγοντας οι προσκεκλημένοι τον λόγο αυτό γέλασαν και είπαν ότι το έφαγε ο Ιωάννης.

Αλλά ύστερα από λίγες ημέρες γύρισε από την Μέκκα ο κύριός του και έφερε μαζί του το χάλκινο πιάτο, προς μεγάλη έκπληξη των οικίων του. Μόνο ο μακάριος Ιωάννης δεν εξεπλάγη. Έλεγε, λοιπόν, ο αγάς πιο οικίους του: «Την δείνα ημέρα (και ήταν η ημέρα του συμποσίου, κατά την οποία είπε ο Ιωάννης ότι έστειλε το φαγητό στον αφέντη του), την ώρα κατά την οποία επέστρεψα από το μεγάλο τζαμί στον τόπο όπου κατοικούσα, βρήκα επάνω στο τραπέζι, σε έναν οντά (δωμάτιο) όπου τον είχα κλειδωμένο, τούτο το σαχάνι (πιάτο) γεμάτο πιλάφι. Στάθηκα με απορία, σκεπτόμενος, ποίος άραγε είχε φέρει εκείνο το φαγητό και προ πάντων δεν μπορούσα να εννοήσω με τί τρόπο είχε ανοίξει την πόρτα, την οποία είχα κλείσει καλά. Μη γνωρίζοντας πως να εξηγήσω αυτό το παράδοξο πράγμα, περιεργαζόμουν το πιάτο μέσα στο οποίο άχνιζε το πιλάφι και είδα με απορία ότι ήταν χαραγμένο το όνομά μου επάνω στο χάλκωμα, όπως σε όλα τα χάλκινα σκεύη της οικίας μας. Ωστόσο, με όλη την ταραχή όπου είχα από εκείνο το ανεξήγητο περιστατικό, κάθισα και έφαγα το πιλάφι με μεγάλη όρεξη, και ιδού το πιάτο που το έφερα μαζί μου, και είναι αληθινά το δικό μας».

Ακούγοντας αυτή τη διήγηση οι οικείοι του Ιππάρχου εξέστησαν και απόρησαν, η δε σύζυγός του, του εξιστόρησε πως ζήτησε ο Ιωάννης το πιάτο με το φαγητό και είπε ότι το έστειλε στη Μέκκα, και ότι, ακούγοντάς τον να λέγει ότι το έστειλε, γέλασαν.

Αυτό το θαύμα μαθεύτηκε σε όλο το χωριό και στη γύρω περιοχή και όλοι θεωρούσαν πλέον τον Ιωάννη ως άνθρωπο δίκαιο και αγαπητό στον Θεό, τον έβλεπαν δε με φόβο και σεβασμό, και δεν τολμούσε κανείς να τον ενοχλήσει. Ο κύριός του και η σύζυγός του τον περιποιούνταν περισσότερο και τον παρακαλούσαν πάλι να φύγει από τον σταύλο και να κατοικήσει σε ένα οίκημα, το οποίο ήταν κοντά στον σταύλο, όμως εκείνος δεν ήθελε να αλλάξει κατοικία. Περνούσε, λοιπόν, τον βίο του με τον ίδιο τρόπο, ως ασκητής, εργαζόμενος όπως πριν στην περιποίηση των ζώων και κάνοντας με προθυμία τα θελήματα του αγά.

Αλλά ύστερα από λίγα χρόνια, κατά τα οποία έζησε ο μακάριος Ιωάννης με νηστεία, προσευχή και χαμευνία, πλησιάζοντας στο τέλος της ζωής του, ασθένησε και ήταν ξαπλωμένος πάνω στα άχυρα του σταύλου, τον οποίο είχε αγιάσει με τις δεήσεις του και με την κακοπάθεια του σώματός του για το όνομα και την αγάπη του Χριστού.

Προαισθανόμενος ο Όσιος το τέλος του, ζήτησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και γι' αυτό έστειλε και κάλεσε έναν ιερέα. Αλλά ο ιερεύς φοβήθηκε να μεταφέρει φανερά τα Άγια Μυστήρια στο σταύλο, εξαιτίας του φανατισμού των Τούρκων. Όμως σοφίστηκε, κατά Θεία φώτιση, και πήρε ένα μήλο, το έσκαψε, έβαλε μέσα την Θεία Κοινωνία και έτσι μετέβη στο σταύλο και κοινώνησε τον μακάριο Ιωάννη. Ο Ιωάννης, μόλις έλαβε το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Κυρίου, παρέδωσε την αγία ψυχή του στα χέρια του Θεού, τον Οποίο τόσο αγάπησε. Ήταν το 1730 μ.Χ.

Το 1733 μ.Χ., το ακέραιο και ευωδιάζον ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου μεταφέρθηκε, μετά την εκταφή του, αρχικά στη λατομημένη σε βράχο εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, αργότερα στο νεόδμητο ναό του Αγίου Βασιλείου και τέλος στο ναό που ανεγέρθηκε προς τιμήν του. Τοποθετήθηκε σε λάρνακα στο δεξιό μέρος της Εκκλησίας. Εκεί κατέφθαναν αναρίθμητοι προσκυνητές και πάσχοντες από διάφορα νοσήματα που εύρισκαν την θεραπεία τους.

Το Λείψανο του Οσίου βρίσκεται αδιάφθορο στο ομώνυμο Προσκύνημα Προκοπίου Ευβοίας. Η δεξιά του Οσίου βρίσκεται στη Μονή Παντελεήμονος Αγίου Όρους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στις 27 Μαΐου. 

Κυριακή 26 Μαΐου 2019

ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ, Ο ΘΕΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠ' ΟΣΑ ΤΟΥ ΛΕΣ!


Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός ακούει περισσότερα απ’ όσα Του λες. Απαντά περισσότερα απ’ όσα ζητάς. Δίνει περισσότερα απ’ όσα ποτέ φανταζόσουν, στον δικό Του χρόνο και με τον δικό Του τρόπο.

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΟΥ!


Ο Θεός είναι το καταφύγιο και η δύναμή μου!

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!


ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. (Ιωάννης 11,25-26)

Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα κι αν πεθάνει θα ζήσει,  και καθένας που ζει και πιστεύει σ’ εμένα δε θα πεθάνει στον αιώνα.

Ο ΘΕΟΣ ΜΠΟΡΕΙ, ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ!


Ο Θεός μπορεί, όταν ο άνθρωπος θέλει!

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!


Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!

ΒΑΣΤΑΖΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!


Βάσταζε το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!

ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


Μακάριος ο άνθρωπος που αφήνει τη ζωή του στα χέρια του Θεού!

ΕΙΜΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!


Σάββατο 25 Μαΐου 2019

ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!


Μην αφήσεις κανέναν να σβήσει τη φλόγα της πίστης σου στον Θεό.

ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΝΑ ΣΕ ΒΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!


Μην αφήνεις τη γνώμη των άλλων, να σε βγάζει από το θέλημα του Θεού για τη ζωή σου.

ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΙ ΑΝ ΠΕΣΕΙΣ, Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΣΕ ΣΗΚΩΣΕΙ!


Όσες φορές κι αν πέσεις, ο Θεός είναι εκεί να σε σηκώσει.

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ!


Όταν μια πόρτα κλείνει, ο Θεός ανοίγει μια άλλη.

ΜΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΟΥ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!


Μη στηρίζεις τις ελπίδες σου σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό!

ΟΙ ΔΥΟ ΛΥΚΟΙ (ΙΝΔΙΑΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ)


Ένα βράδυ ένας γέρος (Ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων .
Είπε: “Γιέ μου”, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο “λύκων” που υπάρχουν σε όλους μας.
Ο ένας λύκος είναι το Κακό.Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή,η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Καλό.Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία,η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.”
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό, και μετά ρώτησε τον παππού του:
“Ποιος λύκος νικάει?” 
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε:
“Αυτός που ταΐζεις”.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ: ΟΣΟΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΜΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ!


Φώτης Κόντογλου - Παράδοση
Ἀπὸ τὸ βιβλίο του «Πονεμένη Ρωμιοσύνη»,
τῶν ἐκδόσεων «Ἀστήρ»

Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά. Κουράγιο, ὁ καιρὸς θὰ δείξει ποιὸς ἔχει δίκιο, ἂν καὶ δὲ χρειάζεται ὁλότελα αὐτὴ ἡ ἀπόδειξη.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

ΕΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ!


Εάν βρίσκεσαι εκεί που σε τοποθέτησε ο Θεός, να είσαι σίγουρος ότι θα έρθει να σε συναντήσει.

ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΟΠΛΟ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ!


Όποιος κάνει το σταυρό του, όπλο έχει στο πλευρό του. (Λαϊκή Παροιμία)

ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού. Να μην ξεχνάμε ποτέ, πως αυτούς που αδικούν οι άνθρωποι τους δικαιώνει ο Θεός!