ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 17 Απριλίου 2023

ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

 
Τα ξεχωριστά έθιμα της Εβδομάδας της Διακαινησίμου
 
Σε πολλά μέρη του τόπου μας, η κάθε ημέρα έχει τα δικά της ξεχωριστά έθιμα
 
Μπορεί οι επτά ημέρες της διακαινησίμου εβδομάδας να θεωρούνται ως «μία» ημέρα, όπως η Κυριακή του Πάσχα, ωστόσο, σε πολλά μέρη του τόπου μας, η κάθε ημέρα έχει τα δικά της ξεχωριστά έθιμα.
 
Την Δευτέρα της Διακαινησίμου ένα ιδιαίτερο έθιμο αναβιώνει στα Γιαννιτσά Πέλλας, ι «Κουνιές». Σε επίκαιρα σημεία της πόλης στήνονται κούνιες, στις οποίες αιωρείται όποιος το επιθυμεί για το «καλό», υπέρ υγείας και πλούσιας σοδειάς.
Έθιμα Δευτέρα της Διακαινησίμου
Στην Καστανούσα Σερρών και τις Κρηνίδες Καβάλας αναβιώνει το ποντιακό πασχαλινό έθιμο των «αυγομαχιών». Οι διαγωνιζόμενοι έχουν στη διάθεσή τους από τριάντα αβγά έκαστος και νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά.
Στην Αράχωβα διεξάγεται ο παραδοσιακός αγώνας των γερόντων. Άνδρες μεγάλης ηλικίας ξεκινούν έναν αγώνα σε ανηφορικό δρόμο, από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου μέχρι τον λόφο. Πίσω τους ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα που τους συνοδεύουν, ενώ ακολουθούν και άλλες δοκιμασίες και αγωνίσματα, που ονομάζονται «κλέφτικα», όπως το σήκωμα της πέτρας.
Στο Κτικάδο Τήνου στρώνουν το «Τραπέζι της Αγάπης», ένα γιορταστικό τραπέζι με πασχαλινά εδέσματα.
Στην Ρεντίνα αναβιώνουν τα «Μπαϊράκια». Οι κάτοικοι βγάζουν σε λιτανεία τα λάβαρα και οι πιστοί πλειοδοτούν σε χρήματα για να έχουν την τιμή να τα κρατήσουν.
 
Στην περιοχή Πλαστήρα της Καρδίτσας τελείται τη δεύτερη μέρα του Πάσχα ένα πανάρχαιο θρησκευτικό έθιμο, «τα σίγνα»(από την λατινική λέξη «Signum» που σημαίνει κυρίως σημείο, σφράγισμα, σήμαντρο, σημαία, εικόνα. Το τελετουργικό του, που περιλαμβάνει τόσο τη λιτάνευση εικόνων και λαβάρων όσο και το «σφράγισμα» των δέντρων που είναι κοντά στα εξωκκλήσια της διαδρομής. Για τα «σφραγισμένα» δένδρα, τα οποία δεν πείραζε πλέον κανείς, οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού πίστευαν ότι τους προστάτευαν από τα κακά πνεύματα.
Σε πολλά χωριά τη δεύτερη μέρα της Λαμπρής μετά την εκκλησία συνηθίζουν τα ρίχνουν τα αβγά κάτω από έναν βράχο. Στο χωριό Μαργαρίτα της Έδεσσας πιστεύουν ότι αν μια χρονιά δεν ρίξουν κόκκινα αβγά στο βράχο η σοδειά τους θα καταστραφεί.
 
Τρίτη της Διακαινησίμου
Στα Μέγαρα, στην πλατεία της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Γαλιλαίου (ή Χορευταρά), μετά τη Θεία Λειτουργία στήνεται γλέντι με τα μέλη των λαογραφικών συλλόγων να χορεύουν τον Χορό της Τράτας. Χορεύεται αποκλειστικά από γυναίκες και πήρε το όνομά του από τη χαρακτηριστική κίνηση που κάνουν οι χορευτές και θυμίζει τράτα.
Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής αναβιώνει το έθιμο «Του μαύρου νιου τ’ αλώνι». Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, οι πρεσβύτεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά – σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον Καγκελευτό χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την Επανάσταση του 1821.
Στα Λιμενάρια της Θάσου διατηρείται και στις μέρες μας το πανάρχαιο έθιμο «Για βρεξ’ Απρίλη μου». Οι κάτοικοι της κοινότητας και οι επισκέπτες το γιορτάζουν με δημοτικούς χορούς, ενώ σε μεγάλα τσουκάλια μαγειρεύεται κρέας με ρύζι, που στη συνέχεια μοιράζεται στους συγκεντρωμένους.
Στις Ελευθερές Καβάλας αναβιώνουν τα παραδοσιακά «Μαζίδια». Πρόκειται για ένα έθιμο που χρονολογείται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι πιστοί μεταφέρουν εν πομπή τα εικονίσματα από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ταξιάρχη, την παλαιότερη εκκλησία της περιοχής, στα «Μαζίδια», όπου βρίσκεται το γραφικό εξωκλήσι των Αγίων Ραφήλ, Ειρήνης και Νικολάου Στη συνέχεια, στην πλατεία του παλιού, παραδοσιακού οικισμού, στήνεται μεγάλο γλέντι. Το χορό αρχίζει ο ιερέας και ακολουθούν οι κάτοικοι του χωριού, που χορεύουν και τραγουδούν τρία συγκεκριμένα τραγούδια, που διασώθηκαν με το πέρασμα των χρόνων.
 
Πέμπτη της Διακαινησίμου
Στο χωριό Βώλακα της Τήνου, στο καθολικό ξωκλήσι της Παναγίας Καλαμάν, μετά τη Θεία Λειτουργία, γίνεται λαμπρό πανηγύρι, με μουσική και πασχαλινούς μεζέδες.
Στη Καλή Βρύση Δράμας περιφέρεται η εικόνα της Αναστάσεως για την προστασία του χωριού από κάθε κακό και ιδιαίτερα από το χαλάζι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την παραγωγή την ανοιξιάτικη περίοδο.
 
pronews.gr

Παρασκευή 14 Απριλίου 2023

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: ΟΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΝ ΣΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΕΥΡΕΘΗΣΑΝ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΥΦΛΟΣ!

Όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά,
ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός
 
Η Ιερά παράδοση αναφέρει, ότι όταν ο Χριστός οδηγούνταν στο Γολγοθά, ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που παρευρέθησαν, ήταν και ένας τυφλός, που δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε και ρώτησε κάποιον:
– Τί συμβαίνει εδώ;
– Πάνε να σταυρώσουν 2 ληστές και έναν πλάνο! του απάντησε.
Οι Εβραίοι σήκωσαν στο σταυρό, πρώτα τους 2 ληστές και όταν σήκωσαν τρίτο το Χριστό, ο τυφλός απέκτησε θαυματουργικά το φως του και άρχισε να βλέπει!
Βλέποντας αυτό το θαύμα ο τυφλός αναφώναξε:
– Εσύ που με έδωσε το φως, εσένα πλάνο λένε;
Ήταν γραφτό στα μάτια μου, να βλέπω και να κλαίνε!
Πάρε το φως που μου έδωσες
και τύφλωσε με πάλι!
Ο τυφλός ζήτησε από τον Χριστό να τυφλωθεί πάλι, για να μην βλέπει την αχαριστία των ανθρώπων!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αμάρτημα από την αχαριστία!
 
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης του Αγίου Ανδρέα 

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!

Χριστέ μου,
Εσύ που σταυρώθηκες για την ψυχή μας,
Δώσε δύναμη και κουράγιο
σε όσους πονούν και υποφέρουν. 

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!

Κύριε Ιησού Χριστέ,
Εσύ είσαι η Ανάσταση και η Ζωή.
Δέξου στο φως σου όσους φεύγουν.
Δίνε δύναμη σε όσους μένουν.
Παρηγόρησε αυτούς που πενθούν.
Ενίσχυσε όσους πονούν και υποφέρουν. 

Πέμπτη 13 Απριλίου 2023

ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ!

Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Διακονώντας και όχι εξουσιάζοντας τον αδελφό γινόμασθε όμοιοι με τον Κύριο. Ο Χριστός υπέδειξε την οδό κατά τη νύχτα του Μυστικού Δείπνου. Ενώ ήταν ο Κύριος, έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ, ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ!

Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι! (Λουκάς 23,34)
 
Πατέρα συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν. 

Δευτέρα 10 Απριλίου 2023

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ- Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ & ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου
 
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο Πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.
Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13). Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει πως την ώρα που ο Κύριος επιτίμησε τη συκή και ξηράθηκε, κατέπεσαν αμέσως τα καταπράσινα φύλλα της και την επόμενη μέρα ξεράθηκε και η ρίζα της (Μαρκ. 11:21). Οι μαθητές έκθαμβοι από το θαύμα αυτό δεν ζητούσαν να μάθουν την βαθύτερη έννοιά του, αλλά είχαν την απορία «πως παραχρήμα εξηράνθη η συκή;» (Ματθ. 21:20). Πρώτη φορά είχαν δει τιμωρία της άψυχης φύσεως.
Ο Κύριος παίρνοντας αφορμή από την απορία των μαθητών, χωρίς να εξηγήσει την συμβολική σημασία του θαύματος, τους δίδαξε για τη μεγάλη δύναμη της πίστεως, η οποία όταν συνοδεύεται από εσωτερική θέρμη και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μπορεί να κατορθώσει αφάνταστα πράγματα. Τους είπε: «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται·» (Ματθ. 21:21). Αυτή την πίστη θέλει η Εκκλησία μας να μεταδώσει και σε μας.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου». Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει την ημέρα αυτή 6 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
 
https://www.saint.gr 

Κυριακή 9 Απριλίου 2023

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ!

Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Σε έναν που κατηγορούσε τους παπάδες, του είπα:

– Όταν ο Χριστός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, εκεί οι κάτοικοι Τον υποδέχθηκαν με τα βαΐων και κλάδων. Άλλοι άπλωναν βάϊα και άλλοι άπλωναν τα ρούχα τους στο δρόμο. Όμως πάνω σε αυτά δεν πάτησε ο Χριστός, αλλά ο γάιδαρος, που έφερνε τον Χριστό! Έτσι και εσύ θα πας στον παπά, όχι για τον παπά, αλλά για Αυτόν που φέρει ο παπάς…

Κυριακή 2 Απριλίου 2023

Ε' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ: (+ ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ).

 Ε' Κυριακή των Νηστειών- Οσία Μαρία η Αιγυπτία (Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος)

Κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν τιμῶμεν τὴν μνήμην τῆς ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία ἑορτάζεται καὶ κατὰ τὴν 1ην Ἀπριλίου. «Ἐτάχθη δὲ αὕτη καὶ σήμερον, ἐγγίζοντος ἤδη τοῦ τέλους τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, πρὸς διέγερσιν τῶν ραθύμων καὶ ἁμαρτωλῶν εἰς μετάνοιαν, ἐχόντων ὑπόδειγμα τὴν ἑορταζομένην ἁγίαν», ὡς γράφει τὸ «Ὡρολόγιον». Ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίον ἀντιγράφομεν τὰ ἑξῆς περὶ τῆς ἁγίας αὐτῆς γυναικός: «Αὕτη δωδεκαέτις ἔτι οὖσα ἔλαθε τοὺς γονεῖς αὐτῆς καί, ἀπελθοῦσα εἰς Ἀλεξάνδρειαν, ἔζησε βίον ἄσωτον 17 ἔτη. Εἶτα ὑπὸ περιεργείας κινουμένη ἀπῆλθε μετὰ πολλῶν προσκυνητῶν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἵνα παρευρεθῇ εἰς τὴν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὕψωσιν, ὅπου ἐδόθη εἰς πᾶν εἶδος ἀκολασίας καὶ πολλοὺς ἔσυρεν εἰς τῆς ἀπωλείας τὸν βυθόν. Θέλουσα δὲ εἰσελθεῖν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καθ᾿ ἣν ἡμέραν ὑψοῦται ὁ Σταυρός, ἠσθάνθη τρὶς καὶ τετράκις δύναμίν τινα ἀόρατον κωλύουσαν αὐτὴν τῆς εἰσόδου, ἐνῷ τὸ μετ᾿ αὐτῆς πλῆθος τοῦ λαοῦ ἀνεμποδίστως εἰσήρχετο. Πληγεῖσα οὖν τὴν καρδίαν ἐκ τούτου, ἀπεφάσισεν ἵνα μεταβάλῃ ζωὴν καὶ ἐξιλεώσῃ τὸν Θεὸν διὰ μετανοίας· καὶ οὕτως ἐπιστρέψασα πάλιν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν εἰσῆλθεν εὐκόλως εἰς αὐτήν. Προσκυνήσασα δὲ τὸ Τίμιον Ξύλον ἀνεχώρησε τὴν αὐτὴν ἡμέραν ἀπὸ τῆς Ἱερουσαλήμ, διέβη τὸν Ἰορδάνην, εἰσῆλθεν εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς ἐρήμου καὶ ἔζησεν ἐν αὐτῇ 47 ἔτη ζωὴν σκληροτάτην καὶ ὑπὲρ ἄνθρωπον, μόνη μόνῳ Θεῷ προσευχομένη. Περὶ δὲ τὰ τέλη τῆς ζωῆς συναντήσασα ἐρημίτῃ τινὶ Ζωσιμᾷ τὸ ὄνομα καὶ τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς βίον αὐτῆς διηγηθεῖσα, παρεκάλεσεν αὐτὸν ἵνα κομίσῃ αὐτῇ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια πρὸς κοινωνίαν· ὃ καὶ ἐποίησεν ἐκεῖνος τὸ ἑπόμενον ἔτος κατὰ τὴν Μεγάλην Πέμπτην. Τὸ δὲ ἐφεξῆς ἔτος ἐπανελθὼν πάλιν ὁ Ζωσιμᾶς εὗρεν αὐτὴν νεκρὰν ἐπὶ γῆς ἡπλωμένην καὶ γράμματα πλησίον αὐτῆς ταῦτα λέγοντα· «Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, θάψον ὧδε τὸ σῶμα τῆς ἀθλίας Μαρίας. Ἀπέθανον τὴν αὐτὴν ἡμέραν, καθ᾿ ἣν ἐκοινώνησα τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Εὔχου ὑπὲρ ἐμοῦ». Τάττεται δὲ ὁ θάνατος αὐτῆς τῷ 378 ἔτει ἢ τῷ 437 κατ᾿ ἄλλους».
Ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, μαζὶ μὲ τὴν ὁσίαν Πελαγίαν, τὸν ὅσιον Μωυσῆ τὸν Αἰθίοπα, τὸν ἱερὸν Αῦγουστῖνον καὶ ἀλλους, εἶνε ζωντανὰ ὑποδείγματα τῆς δυνάμεως τῆς μετανοίας. Ἄνθρωποι ποὺ ἐβυθίσθησαν εἰς τὸν βόρβορον τῆς ἁμαρτίας μέχρι κεφαλῆς, ἔφθασαν ἔπειτα τὴν καθαρότητα τῶν Ἀγγέλων! Πόση ἡ δύναμις τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ! Ἄς μὴ ἀπελπιζώμεθα, ὅσον πολὺ καὶ ἂν ἔχωμεν βυθισθῆ εἰς τὴν ἁμαρτίαν. Δυνάμεθα καὶ πάλιν νὰ γίνωμεν κατάλευκοι, ὅπως ἤμεθα μετὰ τὸ Βάπτισμα. Ἀρκεῖ νὰ μετανοήσωμεν!
Ἡ Ἐκκλησία μας ψάλλει σήμερον:
«Τῆς ἁμαρτίας τὴν ἀχλὺν ἐκφυγοῦσα, τῆς μετανοίας τῷ φωτὶ αὐγασθεῖσα, τὴν σὴν καρδίαν ἔνδοξε προσῆξας τῷ Χριστῷ, τούτου τὴν πανάμωμον καὶ ἁγίαν Μητέρα, πρέσβυν συμπαθέστατον προσενέγκασα· ὅθεν καὶ τῶν πταισμάτων εὗρες ἀποχὴν καὶ σὺν ἀγγέλοις ἀεὶ ἐπαγγέλλεσαι».
Δηλαδή: Ἀφοῦ διέφυγες ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας καὶ ἐφωτίσθης ἀπὸ τὸ φῶς τῆς μετανοίας, προσέφερες, ὦ δοξασμένη ἁγία Μαρία, τὴν καρδίαν σου εἰς τὸν Χριστόν. Ἐκεῖνος δὲ τὴν ἐδέχθη, διότι σὺ ἔβαλες νὰ μεσιτεύσῃ πρὸς Αὐτὸν ἡ ἀκηλίδωτος καὶ ἁγία Μήτηρ Του, ἡ γεμάτη ἀπὸ συμπάθειαν. Δι᾿ αὐτὸ ὄχι μόνον ἀπηλλάγης ἀπὸ τὰς ἀμαρτίας σου, ἀλλὰ καὶ εὐφραίνεσαι αἰωνίως μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους.
 
(Αρχιμ. Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος, Περίοδος Τριωδίου, Πόρος Τροιζηνίας: Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος, 2011)
Πηγή ψηφ. κειμένου: agiosthomas.gr)

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ).

 Γ' Νηστειών: Εις την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (Άγιος Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

Χθες στον όρθρο βγάλαμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χριστού. Με πολύ ευλάβεια ψάλαμε όλοι το τροπάριο: «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμε Δέσποτα καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν» και προσκυνήσαμε τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας. Είναι πολύ σπουδαίο πράμα η προσκύνηση του τιμίου Σταυρού του Χριστού διότι μαρτυρεί για την πίστη μας και την θερμή αγάπη που έχουμε για τον Υιό του Θεού ο οποίος μας έσωσε από την εξουσία του διαβόλου.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος σκοπός για τον οποίο στη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τοποθετούμε για προσκύνηση τον τίμιο Σταυρό του Χριστού. Ο σκοπός αυτός γίνεται κατανοητός όταν διαβάζουμε το λόγο του Κυρίου που λέει: «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν» (Λκ. 21, 19). Αν τόση μεγάλη σπουδαιότητα έχει σύμφωνα με το λόγο αυτό του Χριστού η υπομονή ώστε αυτή σώζει τον άνθρωπο, τότε ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους στη ζωή μας είναι να μάθουμε την υπομονή. Και δεν υπάρχει δάσκαλος καλύτερος που θα μπορούσε να μας μάθει την υπομονή από τον Σταυρό του Χριστού μας.
Αν θα έχουμε τον Σταυρό του Κυρίου χαραγμένο στην καρδιά μας. Αν θα συγκινούμαστε διαβάζοντας κάθε μέρα τα λόγια του Συμβόλου της Πίστεως: «Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου…». Αν σε κάθε δυσκολία και θλίψη που μας στέλνονται από το Θεό θα βλέπουμε νοερά το Σταυρό του Χριστού, τότε θα μάθουμε πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την υπομονή.
Αν έχεις φοβερό πόνο που σε βασανίζει και δεν μπορείς να υπομένεις άλλο, δες το Σταυρό, δες τον Υιό του Θεού με το κεφάλι σκυμμένο να φορά το ακάνθινο στεφάνι. Σκέψου πόσες φορές χτυπούσαν το κεφάλι αυτό, σκέψου τον πόνο που προκαλούσαν στο Σωτήρα μας τα αγκάθια και θα μάθεις να υπομένεις τον πόνο σου.
Αδυνάτησαν τα χέρια σου, δεν μπορούν πια να κάνουν δουλειά και γι’ αυτό έχασες το κουράγιο; Δες τα άχραντα χέρια του Χριστού με τα οποία έκανε αμέτρητα θαύματα, με ένα μόνο άγγιγμα των οποίων επανέφερε στη ζωή τους νεκρούς και άνοιγε τα μάτια των εκ γενετής τυφλών και γι’ αυτό καρφωμένα τώρα στο Σταυρό. Φαντάσου πόσο πονούσαν τα άχραντα αυτά χέρια του Κυρίου Ιησού, πληγωμένα με καρφιά, υπό το βάρος του σώματος. Θυμήσου ταυτόχρονα και τις δικές σου ασχημίες που έκανες μ’ αυτά τα αδύνατα πια χέρια σου. Σκέψου όλα αυτά και θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τον πόνο.
Βρίσκεσαι στη φυλακή και τα πόδια σου είναι δεμένα με αλυσίδες όχι για κακουργίες αλλά για το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Δες τα άχραντα πόδια Του με τα οποία περπατούσε πάνω στα νερά της λίμνης Γεννησαρέτ και πήγαινε στη Βηθανία να αναστήσει τον τετραήμερο Λάζαρο. Αυτά τώρα οι υπηρέτες του διαβόλου τα κάρφωσαν στο Σταυρό. Όταν το σκεφτείς θα σου είναι πιο εύκολο να υπομένεις τα δεσμά σου.
Έχασες την όρασή σου; Ήταν θέλημα Θεού. Θυμήσου πως μετά την τελευταία λέξη «τετέλεσται», που ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε πάνω στο Σταυρό, το χέρι του θανάτου έκλεισε τα λαμπρότερα του ήλιου μάτια Του και με ευχαριστία θα σηκώνεις το βάρος της τύφλωσης. Θυμήσου και το ότι εκτός από τα φοβερά βάσανα που ο Υιός του Θεού υπέφερε πάνω στο Σταυρό είχε πάνω του και το βάρος των αμαρτιών όλου του κόσμου. Θυμήσου επίσης πως ένας από τους στρατιώτες κέντησε με την λόγχη την πλευρά Του και αμέσως βγήκε αίμα και νερό με τα οποία πλύθηκαν οι αμαρτίες σου και τα οποία σε προστατεύουν από τις επιθέσεις του πολεμίου.
Βλέπεις, λοιπόν, πώς με το Σταυρό του Χριστού αυξάνει η υπομονή σου; Βλέπεις πώς διδάσκεσαι από το Σταυρό την μεγάλη αυτή αρετή της υπομονής χωρίς την οποία δεν θα μπορέσεις να εισέλθεις από την στενή πύλη και να ακολουθήσεις την μακριά και τεθλιμμένη οδό των θλίψεων που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών;
Να δοξάσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Μεγάλο Θεό και Σωτήρα μας τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο Οποίος με το φοβερό Σταυρό του μας δίνει τη δύναμη να υπομένουμε τις αμέτρητες θλίψεις σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή μας και να σώζουμε με την υπομονή τις ψυχές μας. Ας ψάλλουμε και άλλη μια φορά: «Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν». Αμήν.
 
(Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και Ομιλίες Τόμος Α΄, εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη, 2014)
 
(Πηγή ψηφ. κειμένου: agiosthomas.gr)

Κυριακή 12 Μαρτίου 2023

Β' ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ- ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (+ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BLOOM).

 Β’ Κυριακή Νηστειών: Κυριακή Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ψαλμούς, διαβάζουμε τὰ παρακάτω: Ἐκεῖνοι ποὺ ἔσπειραν μὲ δάκρυα στὰ μάτια, θὰ θερίσουν μὲ χαρά. Ἐὰν στὴ διάρκεια τῶν ἑβδομάδων ποὺ προετοιμαζόμαστε γιὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα εἴδαμε κάθε τι ἄσχημο καὶ ἀνάξιο ποὺ ὑπάρχει μέσα μας νὰ καθρεφτίζεται στὶς παραβολὲς τοῦ Εὐαγγελίου, ἐὰν σταθήκαμε ἐνώπιον τῆς κρίσης τῆς συνείδησής μας καὶ τοῦ Θεοῦ, τότε πραγματικὰ ἔχουμε σπείρει μὲ δάκρυα τὸν δρόμο γιὰ τὴν σωτηρία μας. Καὶ ὅμως ὑπάρχει ἀκόμα χρόνος ἐπειδὴ ἀκόμα καὶ ὅταν εἰσερχόμαστε στὴν περίοδο τοῦ θερισμοῦ, ὁ Θεὸς μᾶς δίνει παράταση· καθὼς προχωροῦμε προοδευτικὰ πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πρὸς τὴν Ἡμέρα τῆς Ἀνάστασης, μποροῦμε ἀκόμα, κάθε στιγμή, μὲ πρόσωπο πρὸς τὴν νίκη τοῦ Θεοῦ, νὰ στραφοῦμε σὲ Ἐκεῖνον μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ μὲ συντετριμμένη καρδιά, καὶ νὰ ποῦμε: «Κύριε, ἴσως εἶμαι ὁ ἐργάτης τῆς ἑνδεκάτης ὥρας, ἀλλὰ δέξου με ὅπως ὑποσχέθηκες!»
Τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα γιορτάσαμε τῆς γιορτὴ τοῦ Θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν ἡμέρα ποὺ ἡ ἐκκλησία διακήρυξε ὅτι εἶναι σωστὸ νὰ ἁγιογραφοῦμε τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἦταν μία δήλωση σὲ σχέση μὲ τὴν τέχνη, ἦταν μία βαθιὰ θεολογικὴ διακήρυξη τῆς Ἐνσάρκωσης. Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μᾶς εἶπε ὅτι δὲν μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ ἀντιπροσωπευθεῖ ἀπὸ καμία εἰκόνα, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα ἀπύθμενο μυστήριο· δὲν εἶχε κἄν ὄνομα ἐκτὸς ἀπὸ τὸ μυστηριῶδες ὄνομα ποὺ μόνο ὁ Ἀρχιερέας γνωρίζει. Ἀλλὰ στὴν Καινὴ Διαθήκη μάθαμε καὶ γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μας ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, ὅτι ἡ πληρότητα τῆς Θεότητας ἔχει ὑποταχθεῖ καὶ εἶναι ἀκόμα ὑποταγμένη γιὰ πάντα στὴν ἀνθρώπινη σάρκα· καὶ γι’ αὐτὸ ὁ Θεὸς ἔχει ἀνθρώπινο ὄνομα: Ἰησοῦς καὶ ἔχει ἀνθρώπινο πρόσωπο ποὺ μποροῦν νὰ ἀναπαραστήσουν οἱ εἰκόνες. Ἑπομένως ἡ εἰκόνα εἶναι μία διακήρυξη τῆς βεβαιότητάς μας ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος· καὶ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐπιτύχει μία ἔσχατη, ἔνδοξη, τραγικὴ ἑνότητα μέ μᾶς, νὰ γίνει ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ γίνουμε ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά Του. Καὶ ἔτσι θὰ μπορούσαμε ἤδη τὴν περασμένη ἑβδομάδα νὰ χαροῦμε· καὶ νὰ γιατί μία ἑβδομάδα πρίν, ὅταν προετοιμαζόμασταν νὰ συναντήσουμε αὐτὸ τὸ θαῦμα, αὐτὸ τὸ θαῦμα τῆς Ἐνσάρκωσης, διακριτικά, μὲ ἕναν τρόπο ποὺ δὲν μποροῦν σχεδὸν τὰ αὐτιά μας νὰ συλλάβουν, ἡ Ἐκκλησία ἔψαλλε τὸν κανόνα τοῦ Πάσχα: Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν! – ἐπειδὴ δὲν πρόκειται γιὰ μία ὑπόσχεση γιὰ τὸ μέλλον, εἶναι μία βεβαιότητα τοῦ παρόντος, ποὺ μᾶς ἀνοίγετε σὰν μιὰ πόρτα νὰ εἰσέλθουμε μέσω τοῦ Χριστοῦ, τῆς Θύρας ὅπως καλεῖ τὸν ἑαυτό Του, στὴν αἰωνιότητα.
Καὶ σήμερα θυμόμαστε τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς μεγάλους Ἁγίους τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁποῖος διακήρυξε, μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῶν ἀσκητῶν καὶ ὅλων τῶν πιστῶν, ὅτι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ἕνα κτιστὸ Δῶρο – εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν ἑαυτό Του ὥστε νὰ μᾶς διαπνέει ἡ παρουσία Του, ὥστε σταδιακά, ἐὰν μοναχὰ τὸν δεχτοῦμε, ἂν Τοῦ ἀνοιχτοῦμε, νὰ γίνουμε διάφανοι ἢ τουλάχιστον σχεδὸν διάφανοι στὸ φῶς Του, ὥστε νὰ γίνουμε ἀρχικὰ καὶ ὁλοένα πιὸ πολὺ μέτοχοι τῆς Θεϊκῆς Του φύσης.
Αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ἁπλὰ μία ὑπόσχεση· εἶναι μία βεβαιότητα ποὺ ἔχουμε ἐπειδὴ αὐτὸ συνέβη σὲ χιλιάδες ἀνθρώπους ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ προσκυνοῦμε ὡς Ἁγίους τοῦ Θεοῦ: ἔγιναν μέτοχοι τῆς Θεϊκῆς φύσεως, εἶναι γιὰ μᾶς μία ἀποκάλυψη καὶ μία βεβαιότητα γιὰ ὅ,τι καλούμαστε νὰ εἴμαστε καὶ νὰ γίνουμε.
Καὶ σήμερα ἕνα ἀκόμα βῆμα μᾶς ὁδηγεῖ στὴν χαρά, στὴν δόξα τοῦ Πάσχα. Σὲ μία ἑβδομάδα θὰ ὑμνήσουμε τὸν Σταυρὸ- τὸν Σταυρὸ ποὺ ἦταν τρόμος γιὰ τοὺς ἐγκληματίες, καὶ ἔχει γίνει τώρα σημεῖο νίκης καὶ σωτηρίας, διότι γιὰ μᾶς ἡ ἀγάπη τοῦ Σταυροῦ δὲν ἔχει μέτρο, δὲν ἔχει ὅρια, εἶναι τόσο βαθιὰ ὅσο ὁ Θεός, ἀγκαλιάζει τὰ πάντα ὅπως ὁ Θεός, καὶ εἶναι πράγματι τόσο τραγικὰ νικηφόρα ὅπως ὁ Θεὸς εἶναι τὸ ἴδιο τραγικὸς καὶ νικηφόρος, ποὺ προκαλεῖ δέος, ποὺ ἀκτινοβολεῖ τὸ ἤρεμο, εὐφρόσυνο φῶς ποὺ ψάλλουμε στὸν Ἑσπερινό.
Ἂς ἑτοιμαστοῦμε νὰ συναντήσουμε τοῦτο τὸ γεγονός, τὸ ὅραμα τοῦ Θεοῦ, νὰ τὸ προσέξουμε, καὶ νὰ δοῦμε σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο τῆς Θεϊκῆς ἀγάπης, μία νέα δυνατὴ βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας· καὶ ὅταν ὁ χορὸς ψάλλει τούτη τὴ φορὰ πιὸ δυνατὰ τὸν κανόνα τῆς Ἀνάστασης, ἂς κατανοήσουμε ὅτι βῆμα – βῆμα ὁ Θεὸς μᾶς ὁδηγεῖ σὲ μία νίκη ποὺ Ἐκεῖνος ἔχει κερδίσει, καὶ ποὺ θέλει νὰ μοιραστεῖ μαζί μας.
Καὶ τότε θὰ προχωρήσουμε· θὰ ἀκούσουμε τὸν Ἅγιο ποὺ μᾶς διδάσκει πῶς νὰ δεχτοῦμε τὴν χάρη ποὺ προσφέρει ὁ Θεός, πῶς νὰ γίνουμε ἀντάξιοί Του· καὶ μὲ ἕνα ἀκόμα βῆμα – θὰ δοῦμε τὴν νίκη τοῦ Θεοῦ στὸ πρόσωπο τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας καὶ θὰ φθάσουμε στὸ κατώφλι τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας. Ἀλλὰ ἂς θυμηθοῦμε ὅτι βρισκόμαστε τώρα σὲ μία νέα περίοδο, μία ἐποχὴ ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτεται, ποὺ καλούμαστε νὰ τὴν ἐνδυθοῦμε, νὰ ἀνταποκριθοῦμε σ’ αὐτὴν μὲ εὐγνωμοσύνη, μία εὐγνωμοσύνη ποὺ θὰ μᾶς μεταμορφώσει σὲ νέους ἀνθρώπους- καὶ νὰ ἀνταποκριθοῦμε ἐπίσης μὲ χαρά! Καὶ μία χαρὰ γεμάτη ἀπὸ δάκρυα σὲ ἀπάντηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, μία χαρὰ ποὺ εἶναι μία ἀξιόπιστη ἀπάντηση στὴν Θεϊκὴ ἀγάπη. Ἀμήν!
 
(Ἀπόδοση καί πηγή Κειμένου: agiazoni.gr)

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2023

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Σαρακοστή είναι μια χρονική περίοδος που έχει καθοριστεί από την εκκλησία σαν περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ονομάζεται Τεσσαρακοστή ή Μεγάλη Σαρακοστή γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας, δηλ. από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Βδομάδα.

Πήρε το όνομα της από τον αριθμό σαράντα γιατί αρχικά είχε διάρκεια 40 ημερών. Αργότερα προστέθηκε και η Μεγάλη Εβδομάδα και για αυτό είναι παραπάνω από 40 μέρες.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

ΤΥΡΙΝΗΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ (Β') ( ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΟΥΡΟΖ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BLOOM).

 Τυρινής: Κυριακή τής Συγγνώμης (β’) († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Ες τ νομα το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος.
O
βδομάδες πο προηγήθηκαν τς Κυριακς τς Συγγνώμης εναι βδομάδες που μέσα π στορίες παραβολς, μφανιζόμαστε μ τ βασικ μαρτήματα μας, τν ατία τς πτώσης μας.
Τούτη τ
ν περίοδο θ πρεπε ν εχαμε ξετάσει σ βάθος τν αυτό μας· ν σταθομε νώπιον το Θεο, λλοτε μ φρίκη γι ,τι δεχτήκαμε ν γίνουμε, λλοτε μ πόνο γι ,τι χει γίνει ς πακόλουθο τς ζως μας.
Κα
τώρα φθάσαμε στ σημεο πο καλεται Τεσσαρακοστή (Lent). Lent εναι μι παλι γγλικ λέξη πο χει τς ρίζες της στν Γερμανικ γλώσσα κα σημαίνει νοιξη, τ ξύπνημα τς ζως. Δν εναι πι περίοδος πο μς παραχωρήθηκε γι μετάνοια. Εναι καιρς πο φόσον χουμε μετανοήσει, θ μπορομε μαζ ν κινηθομε πρς να μονοπάτι πο θ μς δηγήσει, μέσα π τ παραδείγματα τν γίων, πρτα στν Γολγοθ μ τν Χριστ κα κε ν δομε ποις εναι ο συνέπειες τς μαρτωλότητάς μας· πειδ, καθς διαβάζουμε στν βίο νς γίου, στν πάντηση νς ερέα πο παρακαλοσε τν Χριστ ν τιμωρήσει τος μαρτωλος, Κύριος το παρουσιάστηκε κα επε· «Ποτ ν μν τ ζητς ατ. κόμα κι ν πρχε μόνο νας μαρτωλς στν κόσμο, θ γινόμουν ξαν νθρωπος, κα θ πέθαινα πάλι στ σταυρ γι ν σωθε κενος».
ταν θ σταθομε μαζ δίπλα στ Σταυρό, τ βράδυ τς Μ. Πέμπτης, δίπλα στν τάφο το Χριστο τν Μ. Παρασκευή, πρέπει ν ντιληφθομε τι ατ συνέβη γι τν καθένα μας, – χι γι τ σύνολο τς νθρωπότητας, λλ γι τν καθένα μας. Χριστς πέθανε γι μς κα πρέπει κείνη τ στιγμ ν παρουσιαστομε τσι πο ν Το δείξουμε τι δν πέθανε μάταια πάνω στν σταυρό. Κα τότε ν κινηθομε πρς τν νάσταση μ γαλλίαση, μ’ εγνωμοσύνη, λλ πίσης νανεωμένοι, ν’ ποκτήσουμε νέα παρξη – χι τέλεια, πειδ χουμε καιρ μπροστ μας ν’ κολουθομε τ διο μονοπάτι, βμα-βμα, ξαν κα ξανά, μέχρι ν ριμάσουμε κα ν μπορέσουμε ν εσέλθουμε στν Βασιλεία το Θεο.
Σήμερα θ
ζητήσουμε συγχώρηση νας π τν λλον. Ατ εναι κάτι πραγματοποίητο, ν φανταστομε τι μπορομε ν πλησιάσουμε τν καθένα πο μς πλήγωσε, μς τραυμάτισε, πο κάποτε κατέστρεψε τ ζωή μας κα ν πομε˙ «ς συμφωνήσουμε τι τρόμος πο φερες στ ζωή μου, δν πάρχει πλέον. Σ συγχωρ, πήγαινε ναπαυμένος».
Δ
ν εμαστε ρκετ ριμοι γι’ ατ. Ο μάρτυρες ταν κανο˙ μες χι. λλ ατ πο μπορομε ν κάνουμε, πο μπορε καθένας μας ν κάνει, εναι ν πε˙ «πειδ σ γάπησε τόσο Χριστς, στε ν γίνει νθρωπος, ν ζήσει, ν διδάξει κα ν πεθάνει γι σένα, σέ δέχομαι πως εσαι. Πραγματικά, θ μουν τόσο χαρούμενος, ν σουν διαφορετικς, ν δν σουν σταυρς στος μους μου, πληγ στν καρδιά μου, τρόμος στ ζωή μου, ταπείνωση. λλ χουμε κόμα καιρ μπροστά μας, κα τώρα σ δέχομαι πως εσαι, κα θ σ σηκώσω στος μους, πως λέει πόστολος Παλος˙ «Ν φέρετε νας τ βάρη το λλου, πειδ τσι θ κπληρώσετε τ νόμο το Χριστο».
Κα
φέρω τ βάρος το λλου σημαίνει, πρτα πρτα, ποδέχομαι τν πλησίον μου πως εναι, μ τν λπίδα τι τ πράγματα θ’ λλάξουν, κάνοντας προσευχ πως χάρη το Θεο ν μεταμορφώσει, ν’ λλάξει ατ τ πρόσωπο – λλ πίσης κι μένα, πειδ πς μπορ ν κρίνω τς μαρτίες λλων, ν εμαι μαρτωλς νθρωπος, ν εμαι πειρασμς, πληγ στ ζω τόσων λλων νθρώπων;
ς κάνουμε ατ τν προσπάθεια. ταν πομε νας στν λλον: «Συγχώρα με», ν πετε, «να, σ συγχωρ», δν σημαίνει τι κάθε τι κακ νάμεσα μας χει διαγραφε, δν πάρχει πλέον. λλ σημαίνει˙ «Σ δέχομαι πως εσαι, μ τς μαρτίες σου, πληγ στ σάρκα μου, πρόβλημα γι τ ζωή μου – λλ σ ποδέχομαι κα θ βαστάξω τ δοκιμασία μου κα σένα, γι λη μου τ ζωή, κα θ προσεύχομαι ν σ’ ελογε Θες κα ν μς θεραπεύσει κα τος δύο, μέχρι πο ν φτάσω ν μν εμαι πειρασμς γι σένα, ατία τς πτώσης σου.
ς προσευχηθομε λοιπν μαζ στ διάρκεια τούτης τς λειτουργίας, μετανοώντας νώπιον το Θεο γι΄ ατ πο εμαστε κα γι ,τι μασταν, λλ κα γι ν φέρουμε κοντά στν Θε νας τν λλον.
πορεία μας πρς τν Γολγοθ, πρς τν νάσταση, μοιάζει μ τος ταξιδιτες πο πιβιβάζονται στ διο πλοο, πως γραψε νας ρχαος συγγραφέας. Δν θ φτάσουν ποτ σφαλες, ν μεταξύ τους πάρχουν διαμάχες, ν δν εναι να. ς γίνουμε να, «Να, σ συγχωρ,» σημαίνει, «Σ δέχομαι, πως εσαι, μ τς ποιες συνέπειες. Σ δέχομαι, κα προσφέρω τ ζωή μου ντάλλαγμα γι τ δική σου.» μήν. 

(Πηγή: agiazoni.gr)