ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΝΑΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ 400 ΕΤΩΝ

 Το μυστήριο με το ναό φάντασμα 400 ετών
 
Είναι αναμφίβολα ο πιο παράξενος ναός του κόσμου και περιμένει στωικά την επόμενη ξηρασία για να μπορέσει να αναδυθεί στο φως της μέρας.
 
Ένας ναός –  φάντασμα ετών 400 αναδύεται, κάθε φορά που  η στάθμη του νερού του ποταμού Grijalva, στη νότια πολιτεία Τσιάπας του Μεξικού, είναι πολύ χαμηλή λόγω της έντονης ξηρασίας. Μάλιστα, ψαράδες της περιοχής σχολιάζουν, πως όταν η στάθμη του νερού χαμηλώνει δραματικά, οι επισκέπτες μπορούν και να περπατήσουν με ασφάλεια μέσα στην εκκλησία.
 
Ο ναός αναδύθηκε για πρώτη φορά το 2002 και ύστερα ξανά το 2015, προκαλώντας έκπληξη όχι μόνο στους κατοίκους της περιοχής, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς το θέαμα που προσφέρει είναι σίγουρα μοναδικό.
Το καμπαναριό υψώνεται εγκαταλελειμμένο από μνήμες 48 ολόκληρα μέτρα πάνω από το έδαφος παραδίδοντας μαθήματα ιστορίας αλλά και οικολογίας…
 
Λόγος της εμφάνισης του ναού, δεν είναι άλλος από την ξηρασία, η οποία μάλιστα την τελευταία φορά προκάλεσε την πτώση της στάθμης του ποταμού Grijalva μέχρι και είκοσι πέντε μέτρα.
 
Ο ναός λέγεται ότι  κατασκευάστηκε από μια ομάδα μοναχών που κατέφθασαν στην περιοχή περίπου στα μέσα του 16ου αιώνα. Ωστόσο, εγκαταλείφθηκε, όμως, πλήρως μεταξύ του 1773 και 1776, εξαιτίας των μαζικών επιδημιών που έπληξαν την περιοχή εκείνο το διάστημα, σύμφωνα με τις πληροφορίες του αρχιτέκτονα Carlos Navarete ο οποίος μελέτησε σε βάθος το ίδιο το οικοδόμημα και την ιστορία του. Οι επιδημίες αποτελούσαν συχνό φαινόμενο στην Αμερική από τα τέλη του 15ου αιώνα όταν εξερευνητές, άποικοι και έμποροι μετέφεραν από τα εδάφη της Ευρώπης στο Νέο Κόσμο, άγνωστα μέχρι τότε, βακτήρια και ιούς.
 
Το 1966, οπότε και ολοκληρώθηκε το κοντινό φράγμα, ο ναός  πλημμύρισε και το νερό τον σκέπασε ολοκληρωτικά για τα επόμενα σαράντα χρόνια.
 
https://www.dogma.gr

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

Ο ΑΗ ΓΙΩΡΓΗΣ Ο ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ


Άγιος Γεώργιος– Το μοναστήρι του βρίσκεται στην Πρίγκηπο και το πρόσωπό του ενώνει Ρωμιούς και Τούρκους σ΄ένα κοινό τόπο λατρείας. Είναι το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, όπου οι μουσουλμάνοι πάνε στην εκκλησιά μαζί με τους χριστιανούς στην εορτή του Αγίου.

Το μοναστήρι του Άη Γιώργη του Κουδουνά βρίσκεται στο νότιο λόφο της Πριγκήπου, στον Μαρμαρά.
Κάθε χρόνο το επισκέπτονται 250.000 άτομα, κυρίως Τούρκοι, γυναίκες, άντρες και παιδιά που ανεβαίνουν προς το μοναστήρι κρατώντας στα χέρια τους καρουλάκια. Ξετυλίγουν την κλωστή μέχρι να φτάσουν στην είσοδο της εκκλησίας. Δεν επιτρέπεται να μιλάνε όσο ανεβαίνουν.
Μπορούν να μιλήσουν μόνο στην επιστροφή όταν θα έχουν αφήσει την ευχή τους στον Άγιο. Μόνο έτσι θα τους ακούσει ο Άγιος και θα πραγματοποιήσει την ευχή τους. Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει σε ένα χαρτάκι και το αφήνει στον Άγιο. Πολλοί θα επιστρέψουν σε σύντομο χρονικό διάστημα για να ευχαριστήσουν τον Άη Γιώργη που άκουσε την προσευχή τους και ικανοποίησε την επιθυμία τους ή βρήκε λύση στο πρόβλημά τους.
Όπως λένε χιλιάδες Τούρκοι που έρχονται κάθε χρόνο στον Άγιο Γεώργιο, «ο άγιος δεν ξεχωρίζει Ρωμιούς από αλλόθρησκους και τους φροντίζει όλους». Γι’ αυτό και του ζητούν καλύτερη δουλειά, να τους φέρει το κατάλληλο ταίρι, να τους βοηθήσει να αγοράσουν σπίτι ή να κρατήσει το κακό μακριά από την οικογένειά τους.

Η ιστορία της μονής
Η παράδοση λέει ότι το μοναστήρι ιδρύθηκε το 963, επί αυτοκράτορος Νικηφόρου Β΄ Φωκά. Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά δόθηκε ως δώρο από τη γυναικεία μονή της Ειρήνης της Αθηναίας. Αργότερα, το 1204, δέχθηκε επιδρομή από τους Σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, και το 1302 καταστράφηκε από φωτιά. Οι μοναχοί κατάφεραν να διασώσουν κειμήλια και την εικόνα του Αγίου, τα οποία στη συνέχεια τα έκρυψαν σε δυσπρόσιτη περιοχή. Η εικόνα βρέθηκε από έναν βοσκό, ο οποίος είδε λέει όνειρο τον άγιο που του είπε ότι η εικόνα είναι εκεί όπου θα ακούσει να χτυπούν τα κουδούνια. Έτσι κι έγινε. Από τότε, δίνονται στους προσκυνητές που φθάνουν στη μονή κουδουνάκια ως ευλογία.



Παρασκευή 23 Αυγούστου 2019

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ


Η θλιμμένη Παναγιά, η Παναγιά της ελπίδας, η Παναγιά της χαρμολύπης, η Παναγιά της Πατρίδας μας…

Στο γέρμα του καλοκαιριού στέκει η Μαυροφόρα, με βλέμμα αγέρωχο, εδώ στην άνω Ήπειρο, να θυμίζει τις παλαιές κυράδες της Δερόπολης, τις αδούλωτες Χιμαριώτισσες, τις λυγερόκορμες Βουρκιώτισσες των Αγίων Σαράντα, τις ξακουστές Κορυτσαίες του Μοράβα.

Κι έτσι όλοι οι Βορειοηπειρώτες έχοντας πότε ακούσια και πότε εκούσια τη σκέψη μας σ’ Εκείνη, λαμβάνουμε θάρρος από τις πρεσβείες Της. Εξάλλου δεν είναι λίγες οι δικές μας «Παναγίες», εδώ στην πολύπαθη γη των Δωριέων και του Πατροκοσμά.

Κάθε χωριό και εκκλησιά αφιερωμένη στην Αρχόντισσα των Ορθοδόξων, στη Μητέρα του Θεανθρώπου, της οποίας την Κοίμηση εορτάζουμε. Ναι, εορτάζουμε, διότι είμαστε πεποισμένοι πως με την Μετάστασή Της, έλαβε εξολοκλήρου τη Χάρη να στέκει παρούσα ανάμεσα σε όλους όσοι Την έχουμε ανάγκη και όχι μόνο…

Παναγιά «Η Κωσταρίτισσα» πλησίον των Αγίων Σαράντα, μέσα στο σπήλαιο όπου και πολλοί καταφεύγουν προς όφελος του σώματος και της ψυχής τους.

Παναγιά «Η Ραβενιώτισσα», στην ξακουστή Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Καλογοραντζή της Δερόπολης.

Παναγιά η λεγόμενη «Βαγγελίστρα της Βάνιστας» όπου και η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο χωριό Βάνιστα της Δερόπολης. Πολλές οι μαρτυρίες για εμφανίσεις Της στην πλατεία του εν λόγω χωριού και όχι μόνο.

Παναγιά «Η Λαμποβίτισσα» εντός του Λαμπόβου του Σταύρου. Παναγιά «Η Ζερβατινή», Παναγιά «Του Δρϋάνου» στην ομώνυμη Μονή των Ζερβατών.

Παναγιά «Η Αθαλιώτισσα» στα όρη της Χιμάρας…

Παναγιά στην Άνω Επισκοπή, Παναγιά στη Δερβιτσάνη!

Με περισσή χαρά η ιερή μας παράδοση συμβαδίζει με το βίωμα, συμπάσχει με το μαρτύριο και αναστένεταισε κάθε ευκαιρία για συνέχεια στον τόπο μας!

Είθε οι μέρες που διανύουμε να συνεισφέρουν στο μέγιστο στηνεδραίωση του ελληνισμού στον τόπο!

Γεώργιος Γκοτζιάς, Εκπαιδευτικός 

https://www.pemptousia.gr

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2019

"ΚΡΑΣΟΠΑΝΑΓΙΑ": ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΧΩΜΑ


Το πανέμορφο, γραφικό εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς», που βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο των Μεθάνων. Το μικρό αυτό εκκλησάκι είναι χτισμένο πάνω σε απότομα γκρίζα βράχια, που τα δέρνουν τα κύματα εδώ και χρόνια.
Ο μύθος της «Κρασοπαναγιάς» λέει, πως πριν πολλά, πολλά χρόνια, ένας ναυτικός, είχε φορτώσει τη βάρκα του με βαρέλια κρασί και πήγαινε στον Πειραιά για να τα πουλήσει. Στο δρόμο τον έπιασε φουρτούνα και παρακάλεσε την Παναγία να τον βοηθήσει να πάει καλά στον προορισμό του και θα έφτιαχνε ένα εκκλησάκι από κρασί. Πραγματικά η Παναγία τον βοήθησε και, όταν γύρισε, έφτιαξε το πολύ μικρό αυτό εκκλησάκι. Για το χτίσιμο του, ανακάτεψε χώμα με κρασί αντί για νερό και, γι’ αυτό, το μέρος που έχτισε το εκκλησάκι ονομάστηκε Κρασοπαναγιά.

Σε άλλη παραλλαγή ο άνθρωπος αυτός είναι έμπορος, δεν φτάνει στον προορισμό του αλλά, αφού σώθηκε με τη βοήθεια της Παναγίας, στη συνέχεια έχτισε το εκκλησάκι χρησιμοποιώντας το λίγο κρασί που του είχε απομείνει.
Η «Κρασοπαναγιά» παραμένει άγνωστη και παρθένα περιοχή. Αρκετοί Ποριώτες αγνοούν την ύπαρξη της και πολλοί λίγοι είναι αυτοί που την έχουν επισκεφτεί. Ωστόσο το εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς», συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα αξιοθέατα της χερσονήσου των Μεθάνων, τόσο για τους «σκαφάτους» του θαλάσσιου τουρισμού, όσο και για τους τολμηρούς του φυσιολατρικού τουρισμού, που το επισκέπτονται κάθε χρόνο από την ξηρά, για να θαυμάσουν την αρμονία του ανθρώπινου παράγοντα με την άγρια ομορφιά των Μεθάνων.
Υπάρχουν δυο τρόποι για να επισκεφτεί κάποιος το εκκλησάκι. Ο πρώτος είναι και ο ευκολότερος, από τη θάλασσα. Μπορείτε να το επισκεφτείτε με σκάφος ή καΐκι, με αφετηρία ή τερματισμό, το γραφικό Βαθύ για ουζάκι.
Ο άλλος τρόπος, για τους πιο ριψοκίνδυνους, είναι από τη στεριά, με τα πόδια, σε μία πορεία 3,8χμ από την Καμένη Χώρα, όπου η υψομετρική διαφορά κατάβασης είναι 200 μ. Η διαδρομή χαρακτηρίζεται ως αρκετά κουραστική, αφού το τελευταίο μέρος της διαδρομής γίνεται όχι από το μονοπάτι αλλά ακολουθώντας περάσματα (εν μέρει αναρριχητικά) σε απόκρημνα βράχια.
Το εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς» μας περιμένει να μας… κεράσει, όχι κρασί – όπως λέει το όνομα του – αλλά γαλήνη, δέος, οξυγόνο και ιώδιο, από το πάντρεμα της θάλασσας με τον ηφαιστειακό παράδεισο των Μεθάνων.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 100 ΧΡΟΝΙΑ- Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΣΤΟ «ΛΙΚΝΟ» ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Πώς ήταν το Άγιο Όρος πριν από έναν αιώνα, ποιά ήταν τα διακονήματα των μοναχών και ποιά η καθημερινότητα στην Αθωνική Πολιτεία, στο «λίκνο» της Ορθοδοξίας, περιγράφει με μαγνητοσκόπηση της εποχής του 1917, ένα κινηματογραφικό συνεργείο λήψεων.


Όλες οι απαντήσεις  βρίσκονται σε αυτό το εξαιρετικά σπάνιο υλικό από το Άγιο Όρος, που κινηματογραφήθηκε κατά τα έτη 1917 και 1918 και δείχνει τη λειτουργική ζωή και όλα όσα βρήκαν παρακαταθήκη οι σημερινοί μοναχοί που διακονούν σήμερα το Περιβόλι της Παναγίας, αλλά και από τα Μετέωρα.
Το πρώτο μέρος του βίντεο γαλλικής παραγωγής που φιλοξενείται από την «Αγιορειτική Ταινιοθήκη»,  περιέχει υλικό από τα Μετέωρα με θέα τις πεδιάδες της Θεσσαλίας.
Το μεγαλύτερο μέρος του βίντεο, ωστόσο, είναι αφιερωμένο στο Άγιο Όρος, και περιλαμβάνει ιερές πομπές από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου προς στις Καρυές και από την Ιερά Μονή Ιβήρων προς το Βατοπαίδι καθώς και σπάνια πλάνα από τις Ιερές Μονές.
Διακριτό είναι επίσης το Μοναστήρι της Σιμωνόπετρας, που κρέμεται στην αρχαία πλαγιά με θέα στη θάλασσα.
Το συγκεκριμένο υλικό αποτελεί παράθυρο στο παρελθόν και κάνει τον θεατή να ταξιδεύει στην καθημερινότητα των μοναχών, των αρχών του περασμένου αιώνα.
Δείτε το συγκλονιστικό από κάθε άποψη βίντεο


Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ


ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ: «ΚΟΣΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ»

Η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής «Ελεούσης» στο 20ο χλμ της Εθνικής Οδού Μεσολογγίου- Αγρινίου θυμίζει μετεωρίτικο μοναστήρι έτσι «καρφωμένη» που είναι στο βουνό στην αρχή του περάσματος Κλεισούρας του βουνού Αράκυνθος ή Ζυγός. Ανάμεσα στους θεόρατους βράχους με το αιώνιο κάλλος και το μεγαλείο τους είναι σκαλισμένο το βυζαντινό μοναστήρι της Κλεισούρας, που αναδεικνύεται μέσα από την σπηλιά.
Το εκκλησάκι της Παναγίας της Ελεούσας, που είναι ένα από τα ωραιότερα μοναστήρια της πατρίδος μας, αποτελεί σπουδαίο προσκυνηματικό κέντρο και σημείο αναφοράς της θρησκευτικής ζωής του τόπου.

Οι χιλιάδες των περαστικών μέρα και νύχτα στρέφουν το βλέμμα τους ψηλά στη μορφή της Παρθένου Αγίας Ελεούσας σχηματίζουν ταπεινά το σχήμα του σταυρού και απευθύνουν μυστικές προσευχές, επικοινωνώντας με μοναδικό τρόπο με την Παναγιά. Η Αγία Ελεούσα φρουρός άγρυπνος παραστέκει στο μόχθο και την ψυχική κούραση του οδοιπόρου, που διασχίζει τον Αράκυνθο. Πολλοί επισκέπτες ανηφορίζουν για να προσεγγίσουν στον υποβλητικό χώρο της σπηλιάς, που βρίσκεται η θαυματουργός εικόνα, υποκλινόμενοι μπροστά της και διακατεχόμενοι από την ειρήνη της καρδιάς, του πνεύματος και της ψυχής, που μόνο εκείνη δύναται να τους προσφέρει με την Χάρη και την ευλογία της Θεοτόκου Αγίας Ελεούσας.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ

Συνεχίζεται στο παρεκκλήσι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου σε οικισμό (Σχοινάς) της Αλεξανδρείας Ημαθίας ευωδιαζει σε συγκεκριμένο σημείο του προαυλίου χώρου που περιεφραξαν για να μην πατά ο κόσμος, όπως μπορείτε να δείτε στα παρακάτω βίντεο και το οποίο σύμφωνα με τις μαρτυρίες μόνιμα πλέον ευωδιαζει.

Πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιοχή έρχονται να προσκυνήσουν και να νοιώσουν την ευωδιά που προέρχεται στο εξωτερικό πίσω μέρος του Ιερού Ναού.






Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΡΟΤΟΝΤΑ

Η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης αποδόθηκε στο κοινό το Δεκέμβριο του 2015, μετά από πολύχρονες εργασίες συντήρησης που απαιτήθηκαν εξαιτίας των σεισμών του 1978 που έπληξαν τη Θεσσαλονίκη και το μεγαλύτερο μέρος των μνημείων της. Η ταινία που μπορείτε να παρακολουθήσετε είναι μοναδική, καθώς το γύρισμά της έγινε στο επίπεδο του θόλου πριν από την αφαίρεση των ικριωμάτων, με σκοπό να αναδείξει τα μοναδικής τέχνης πρωτοχριστιανικά ψηφιδωτά της.

Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα των φεστιβάλ:
Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, 2016,
Rassegna del Cinema Archeologico, Ροβερέτο, Ιταλία, 2016,
FICAB, Ισπανία, 2016,
Συνάντηση Αρχαιολογικού Κινηματογράφου Βελιγραδίου, 2017.
Τη Γενική επιμέλειά της είχε ο κ. Ιωάννης Κανονίδης, Αναπληρωτής Προϊστάμενος Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης
Την Επιστημονική επιμέλεια ανέλαβε ο κ.  Σταμάτιος Θ. Χονδρογιάννης, τέως Αναπλ. Προϊστάμενος Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης

Η Σκηνοθεσία-Λήψη-Συναρμογή εικόνας έγινε από την κ. Ελένη Στούμπου-Κατσαμούρη, Αρχαιολόγο-σκηνοθέτρια στην Εφορεία Χαλκιδικής & Αγίου Όρους.

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΗΣΤΗΣ- Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ

Είναι ο πρώτος άγιος που πέρασε στον Παράδεισο. Ο ληστής κρεμόταν πάνω στον σταυρό, μόλις λίγα μέτρα μακριά από το Σταυρό του Χριστού, πάνω στον Γολγοθά. Βαθιά μετανιωμένος είπε προς τον Θεάνθρωπο: "Κύριε, μνήσθητί μου, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου". Ο Χριστός ανταποκρίθηκε στην ειλικρινή μεταμέλειά του και του είπε: "Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω".

Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά τιμάται από την ορθόδοξη εκκλησία αλλά ουδέποτε Ιερός Ναός είχε αφιερωθεί σε αυτόν! Πρόσφατα ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά απέκτησε το πρώτο του ναΰδριο (εκκλησάκι) σε όλο τον κόσμο! Βρίσκεται στην "αγκαλιά" της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Φιλοπτώχου Αδελφότητας "Η Οσία Ξένη", στη Θεσσαλονίκη και πλέον αποτελεί τον προστάτη άγιο της Διακονίας Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων. "Ψυχή" τόσο της Αδελφότητας όσο και της Διακονίας είναι ο αρχιμανδρίτης πατέρας Γερβάσιος Ραπτόπουλος.

Τι εντυπωσίασε το ληστή;

Τούτες τις μέρες της Μεγάλης βδομάδας ο νους μου επίμονα σκάλωσε στην περίπτωση του ληστή, πάνω στο σταυρό. Οι Ευαγγελιστές δεν μας έχουν διασώσει το όνομά ή την καταγωγή του. Αγνοούμε τα πάντα γι’ αυτόν! Οι Πατέρες και οι υμνογράφοι της Εκκλησίας μας τον εγκωμιάζουν ανώνυμα και τον προβάλλουν ως παράδειγμα! Οι αγιογράφοι τον παριστάνουν εντός του Παραδείσου κουβαλώντας στην πλάτη το σταυρό του και γύρω από το φωτοστέφανο σημειώνουν: «Ο Άγιος Ληστής»! Ήταν «κακούργος» (Λουκ. 23, 39) κι έγινε Άγιος, πρώτος πολίτης του Παραδείσου!
Ο ληστής ήταν μέλος συμμορίας που δρούσε στην ύπαιθρο. Λήστευε τους περαστικούς. Δεν ήταν ένας επαναστάτης που αγωνιζόταν ενάντια στη ρωμαϊκή κυριαρχία - τέτοιος ήταν ο Βαραββάς. Ήταν κακοποιός! Στο ενεργητικό του είχε φόνους και ληστείες. Ο ίδιος ομολόγησε πως είχε διαπράξει σωρό άτοπα και απρεπή. Την ύστατη στιγμή ξεφύτρωσε μέσα του ο φόβος του Θεού. Πίστεψε στη μέλλουσα ζωή! Πιθανότατα να είχε ιουδαϊκή καταγωγή, γιατί αναγνώρισε τη μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού και γνώριζε την προφητεία του Ησαΐα, πως ο Μεσσίας θα ανάσταινε τους άξιους Ισραηλίτες, για να λάβουν μέρος μαζί με τους Πατριάρχες στη μεσσιανική πανήγυρη (Ησ. 26, 19 και Δαν. 12, 2), γι’ αυτό ζήτησε από τον εσταυρωμένο Χριστό να τον συγχωρήσει. Κι Εκείνος απλόχερα χάρισε στον αφυδατωμένο από την αιμορραγία και πνιγμένο στην αμαρτία ληστή τη συμπάθεια και την αιωνιότητα!
Τι στάθηκε, αλήθεια, ικανό να μεταστρέψει την πονηρή διάθεση του ληστή, αφού δεν ήταν παρών σε νεκραναστάσεις και σε θαύματα του Ιησού; Αυτή την ώρα εμπρός του είχε έναν Ιησού εγκαταλελειμμένο, εξευτελισμένο, σταυρωμένο, πικραμένο. Έναν Ιησού φαινομενικά αδύναμο. Τι τον εντυπωσίασε;
Κάτω από τους τρεις σταυρούς έβλεπε ένα πλήθος να βρίζει και να περιγελά το σταυρωμένο Δάσκαλο της Γαλιλαίας κι ενώ περίμενε να δει σ’ Αυτόν έστω έναν ελάχιστο θυμό, Τον άκουσε να λέει: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, διότι δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λουκ. 23, 34)! Στο άκουσμα αυτό, ο ληστής αναλογίστηκε: Ο Ιησούς έχει αγάπη, συγχωρεί και τους σταυρωτές Του, άρα θα συγχωρήσει και θ’ αποδεχθεί κι εμένα, όποιος κι αν είμαι, ό,τι κι αν έχω διαπράξει. Και δε διαψεύστηκε.
Ο ληστής εξομολογήθηκε σωστά πάνω στο σταυρό. Μετάνιωσε. Κατηγόρησε τον εαυτό του. Ομολόγησε τις αμαρτίες του. Δεν προέβαλε δικαιολογίες. Πεθύμησε την αιωνιότητα. Κι ο Θεός της αγάπης και της συγγνώμης, ο Ιησούς, ξεψυχώντας ως άνθρωπος, ως Θεός πήρε για συνοδό Του στη Βασιλεία Του ένα διάσημο κακούργο! Ο ληστής «αυθημερόν» στον Παράδεισο!

Η αθωότητα και η ανεξικακία του Θεού μας, συγκλόνισε και ράγισε την πέτρινη καρδιά του ληστή! Εμείς, αλήθεια, ως πότε θα παραμένουμε ασυγκίνητοι κι αμετανόητοι μπροστά στο πέλαγος της αγάπης Του;

Του π. Αθανασίου Γιουσμά

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ

Μακριά από το θόρυβο των μεγάλων πόλεων της Ρωσίας, σε ένα σκηνικό που θυμίζει έντονα παραμύθι, βρίσκεται ένα πανέμορφο εκκλησάκι.
Το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο  στον Άγιο Ανδρέα στέκεται επιβλητικό στο εσωτερικό της λίμνης Βουόκσα πάνω σε έναν μικρό σωρό από βράχια, σε σημείο που μοιάζει απίθανο να συναντήσεις εκκλησία.
Ο ορθόδοξος ναός κατασκευάστηκε το 2000 από έναν αρχιτέκτονα και καθηγητή πανεπιστημίου που ονομάζονταν Αντρέι και έχει μπει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η μοναδική εκκλησία στον κόσμο χτισμένη σε ένα τόσο μικρό νησί.
Και πράγματι το «νησί» είναι τόσο μικρό που η Εκκλησία μοιάζει σαν να επιπλέει στο νερό της λίμνης!

Στο μικρό εκκλησάκι δεν γίνονται οργανωμένες χριστιανικές τελετές. Περισσότερο αποτελεί καταφύγιο ανθρώπων που θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την καθημερινότητα τους και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα να προσευχηθούν και να χαλαρώσουν. Η πρόσβαση στο εκκλησάκι είναι εφικτή μόνο με βάρκα.







Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΝΑΟΥ ΤΟΥ AΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΤΗ ΔΑΜΑΣΚΟ

Στην ιερή ελεύθερη Δαμασκό έγιναν τα εγκαίνια του ναού του Αγίου γέροντος Παϊσίου του Έλληνα.Ο μεγαλοπρεπής ναός που του αφιερώθηκε στη Δαμασκό στην πρωτεύουσα της αντίστασης κατά της νέας τάξης δεν έχει όμοιό του ούτε στην Ελλάδα για την οποία ακόμη αποτελεί σημείο αμφιλεγόμενο. Ανηγέρθηκε στην περιοχή της Jaramana. Παρόντες κατά τα εγκαίνια πλήθος κόσμου o πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννης ο 10ος και σύσσωμη σχεδόν η ιεραρχία  των ελληνορθόδοξων μητροπόλεων της ιστορικής Συρίας τοποτηρητές άλλων εκκλησιών πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι.

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος από τα Φάρασα της Καππαδοκίας με απήχηση και αποδοχή τεράστια από τη Ρωσία τα Βαλκάνια ως και τη Μέση Ανατολή Συρία Λίβανο τιμάται επί προεδρίας Bashar al Assad μ’ έναν ναό αντάξιο του έργου του της φήμης του και της απήχησής.



Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

ΜΕΤΕΩΡΑ: ΟΙ ΒΡΑΧΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Στο δυτικό άκρο των Μετεώρων, στο υψηλότερο σημείο τους, βρίσκεται το μοναστήρι που η ίδρυσή του σηματοδότησε την αφετηρία του οργανωμένου μετεωρικού μοναχισμού. Η Ιερά μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή Μεγάλου Μετεώρου, όπως είναι γνωστή, δεσπόζει σε έκταση 50 στρεμμάτων εκφράζοντας το μεγαλείο και την ιστορία της μοναχικής ζωής στην περιοχή.
Είναι το παλαιότερο μοναστήρι με ιστορία που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, χάρη στον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη.
Τα σκαλοπάτια προς τη μονή- είναι χτισμένη σε ύψος 613 μέτρων- λαξεύτηκαν τον 20ο αιώνα. Όταν ανέβηκαν στον βράχο οι πρώτο μοναχοί, αιώνες πριν, η ανάβαση γινόταν με δοκάρια και σκαλωσιές που αργότερα έδωσαν τη θέση τους σε ανεμόσκαλες και δίχτυ.
Το Μοναστήρι του Μεγάλου Μετεώρου είναι το μεγαλύτερο από τα έξι που συνεχίζουν να είναι ενεργά και υποδέχεται τον επισκέπτη εντείνοντας το αίσθημα κατάνυξης και δέους που κυριαρχεί στα Μετέωρα. Στον βράχο όπου είναι χτισμένο υπάρχουν πολλά κτίσματα που εντυπωσιάζουν με τη σπάνια ομορφιά τους.
Στα αριστερά ανεβαίνοντας, πριν την είσοδο της μονής, ξεχωρίζει το ασκητήριο του Όσιου Αθανασίου, μέσα στον βράχο, ενώ η θέα κόβει την ανάσα.
Η μονή έχει πολλές εικόνες με μεγάλο ενδιαφέρον και καλλιτεχνική σημασία και η βιβλιοθήκη της είναι από τις πλουσιότερες. Το κελάρι της μονής λειτουργεί σήμερα ως μουσείο αντικειμένων καθημερινής ζωής.
Το μοναστήρι διαθέτει έξι παρεκκλήσια και σε αυτό του Τιμίου Προδρόμου οι αγιογραφίες του χρονολογούνται από το 1682.

Φεύγοντας από τη μονή, αξίζει κανείς να περιηγηθεί και στον προαύλιο χώρο της μονής, από όπου η θέα φτάνει μέχρι τον Πηνειό και το βουνό Κόζιακας.









Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΝΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ!

Έχει όμως και ο Θεός τον «οίκο» του, που είναι ο ναός. Όταν κτυπά η καμπάνα και τρέχουμε σ' αυτόν, ανταποκρινόμαστε στην πρόσκληση του Θεού. Εκεί τον συναντάμε, όταν πηγαίνουμε να λειτουργηθούμε. Δεν είμαστε σ' αυτή τη σύναξη μια ανομοιογενής μάζα ανθρώπων, όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται. 

Στη θεία λατρεία οι οποιεσδήποτε ανομοιότητες που έχουμε εξαφανίζονται. Κοινό μας στοιχείο, αλλά και συνδετικός κρίκος, είναι πως είμαστε πιστοί, δηλαδή άνθρωποι που μας ενώνει το Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αυτός, ο αναστημένος Κύριος, είναι ανάμεσά μας στη Θεία Λειτουργία. Αυτός είναι Θεός κι εμείς είμαστε λαός του, η Εκκλησία του. Γι' αυτό οι Πατέρες ονόμασαν το ναό «επίγειο ουρανό». Το λέει κι ένα τροπάριο: «Ενώ στεκόμαστε στο ναό της δόξας σου, νομίζουμε πως είμαστε στον ουρανό».

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

ΣΕΝΤΛΕΚ ΤΣΕΧΙΑΣ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΜΕΝΗ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΣΤΑ


Ένας ναός που έχει διακοσμηθεί από 70.000 σκελετούς. Ακόμα και η Αγία Τράπεζα είναι κατασκευασμένη από οστά. Το οστεοφυλάκιο του Σεντλέκ, είναι μια μικρή εκκλησία που βρίσκεται κάτω από το κοιμητήριο της πόλης της Τσεχίας. Από τα ταβάνια του κρέμονται 4 μεγάλοι πολυέλαιοι που αποτελούνται από ανθρώπινα οστά κάθε μεγέθους.

Αποτελεί το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο της πόλης. Συγκεντρώνει περίπου 200.000 επισκέπτες κάθε χρόνο. Όλα ξεκίνησαν τον 14 ο αιώνα, όταν ο βασιλιάς Οτοκάρ Β’ της Βοημίας έστειλε τον ηγούμενο της μονής των Αγίων Πάντων (όπου στεγάζεται σήμερα το οστεοφυλάκιο) στους Αγίους Τόπους. Ο Χένρι, όπως έλεγαν τον ιερωμένο, κατά την επιστροφή του έφερε χώμα από τον Γολγοθά και το σκόρπισε στο νεκροταφείο της μονής.

Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε σημαντική και διαδόθηκε παντού. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να επιθυμούν να ενταφιάζονται όλο και περισσότεροι στα «άγια χώματα» του Σεντλέκ. Τον 14ο και 15ο αιώνα, στο νεκροταφείο γινόταν το αδιαχώρητο, παρά τις συνεχείς επεκτάσεις. Περίπου το 1400, κτίστηκε στη μέση του νεκροταφείου μια γοτθική εκκλησία, στο εσωτερικό της οποίας υπήρχε ένα παρεκκλήσι. Ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν σαν οστεοφυλάκιο. Το 1511, τη μονή διαχειριζόταν μια τυφλή μοναχή, που ήταν υπεύθυνη για τις εκταφές και την φύλαξη των οστών.

Η μακάβρια εικόνα του ναού, είναι δημιούργημα του ξυλογλύπτη Φράντισεκ Ριντ.  Τον επέλεξε η οικογένεια Σβάρτσερνμπεργκ, που ήθελε να «τακτοποιήσει» οριστικά τα χιλιάδες οστά που φυλάσσονταν στο σημείο για εκατοντάδες χρόνια. Πρόκειτο για την πιο αριστοκρατική οικογένεια της Βοημίας, που ασκούσε μεγάλη επιρροή σε όλους τους τομείς.



Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΛΑΤΙ

Ο ναός της Αγίας Βαρβάρας είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς, καθώς όχι μόνο είναι υπόγειος, χτισμένος  240 μέτρα κάτω από τη γη, αλλά επιπλέον είναι και φτιαγμένος από αλάτι!

Σε μία υπόγεια σπηλιά στο Τίργκου-Όκνα της Ρουμανίας βρίσκεται ο εντυπωσιακός ναός της Αγίας Βαρβάρας. Η εκκλησία είναι χτισμένη 240 μέτρα κάτω από τη γη στα αλατωρυχεία της αρχαίας Δακίας. Ολόκληρος ο ναός δημιουργήθηκε από ανθρακωρύχους και είναι φτιαγμένος από αλάτι.
Η εκμετάλλευση του αλατιού στην Ρουμανία ξεκίνησε εκατοντάδες χρόνια πριν. Η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας βρίσκεται στον Πυλώνα, το ένατο επίπεδο του ορυχείου.
Ο ναός ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1992 και ήταν η πρώτη εκκλησία από αλάτι στην Ευρώπη. Ανάμεσα στα δύο εικονοστάσια είναι τοποθετημένο ένα ξύλινο τέμπλο με 24 εικόνες. Τα κηροπήγια, τα εικονοστάσια είναι επίσης κατασκευασμένα από αλάτι. Εκτός από σημαντικός χώρος λατρείας θεωρείται δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην προστάτιδα των ανθρακωρύχων, την Αγία Βαρβάρα.
Στο βίο της Αγίας Βαρβάρας αναφέρεται ότι κρύφτηκε μέσα σε έναν βράχο για να αποφύγει τον πατέρα της, ο οποίος  την κυνηγούσε. Από τότε θεωρήθηκε η Αγία των εργατών στα ορυχεία και τα μεταλλεία, ενώ επίσης είναι η προστάτιδα του Πυροβολικού.
Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη Διοσκόρου ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως.
Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη εντός πύργου. Δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες, καθώς ο πατέρας της ήταν φανατικός ειδωλολάτρης, λόγος για τον οποίο άλλωστε προσπάθησε να κρατήσει κρυφή την πίστη της στον Τριαδικό Θεό. Ένα τυχαίο περιστατικό, όμως, την πρόδωσε. Ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και, έτσι, βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χριστιανή.
Εξοργίσθηκε τόσο που την κυνήγησε εντός του πύργου με το ξίφος του για να την φονεύσει. Η Αγία κατέφυγε στα όρη, αλλά ο πατέρας της την συνέλαβε και την παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα, Μαρκιανό, κατηγορώντας την για την πίστη της. Όταν ανακρίθηκε, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και καθύβρισε τα είδωλα. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διεπομπέφθη γυμνή στην πόλη και τέλος σφαγιάσθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Η σύναξη της Αγίας ετελείτο στο μαρτύριο αυτής, στον Βασιλίσκο πλησίον της αγίας Ζηναΐδος.
Τα Λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας διαφυλάχθηκαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι τον 11ο αιώνα μ.Χ.., οπότε ένα μέρος τους μεταφέρθηκε στη Βενετία, όταν Δόγης ήταν Ο Πέτρος Β’ Orseol (991 – 1009 μ.Χ.). Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν από την Πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, η οποία νυμφεύθηκε τον γιό του Δόγη Πρίγκιπα Ιωάννη. (Σύμφωνα με μέρος των πηγών – Ιωάννη τον Διάκονο και Ανδρέα Δάνδολο – η Μαρία ήταν ανιψιά ή και αδελφή των Αυτοκρατόρων Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’, όμως το πλέον πιθανό είναι να ήταν μία από τις αδελφές του μελλοντικού Αυτοκράτορα Ρωμανού Γ’).
Ο Πριγκιπικός Γάμος ευλογήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, με παρανύμφους τους Αυτοκράτορες. Μάλιστα η παραμονή του ζεύγους στη Βασιλεύουσσα παρατάθηκε μέχρι το 1004 μ.Χ. (εκεί γεννήθηκε και το πρώτο παιδί τους).
Στη Βενετία τα Λείψανα της Μεγαλομάρτυρος κατατέθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου. Ο Ιωάννης πέθανε από πανώλη στη Βενετία, το 1009 μ.Χ. Μετά τον θάνατό του δύο αδέλφια του, ο Επίσκοπος του Τορτσέλλο Όρσο και η Φιληκίτη, Ηγουμένη της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου επίσης στο Τορτσέλλο, πέτυχαν την μεταφορά των Λειψάνων στη Μονή αυτή, όπου παρέμειναν μέχρι τον 18ο αιώνα μ.Χ.
Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν και πάλι στο Ναό του Αγίου Μάρκου κατά την περίοδο των Ναπολεοντίων Πολέμων, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Πάντως μέρος τους παρέμεινε και στη Μονή του Τορτσέλλο. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες η Κάρα της Αγίας μεταφέρθηκε στο Μοντεκοτίνι της Ιταλίας, όπου σήμερα φυλάσσεται, όπως και το μέρος των Λειψάνων που φυλάσσεται στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ριέτι.
Επίσης, κατά το 12ο αιώνα μ.Χ., μέρος υπολοίπων λειψάνων της Αγίας μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στο Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ με τους Χρυσούς Τρούλους στο Κίεβο, όπου παρέμειναν ως το 1930 μ.Χ., όταν μεταφέρθηκαν εκ νέου στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Βλαδίμηρου στην ίδια πόλη.
Την 1η Ιουνίου 2003 μ.Χ., μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος. Το Λείψανο παραλήφθηκε με τις δέουσες τιμές από τον Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο και κατατέθηκε στο ομώνυμο Προσκύνημα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής.
Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ΄ άλλες Χώρες Αγία προστάτις πυροβολικού. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ως Προστάτις του όπλου αυτού το 1828 μ.Χ. όπου και αναφέρεται η πρώτη σχετική τελετή με δοξολογία και παράθεση στη συνέχεια γεύματος όπου έλαβαν μέρος αξιωματικοί και οπλίτες πυροβολητές.
Στη Ορθόδοξη εικονογραφία η Αγία Βαρβάρα ζωγραφίζεται πολλές φορές μ’ ένα ποτήριο στο χέρι όντας προστάτιδα ενάντια στο αιφνίδιο θάνατο και μη θέλοντας να στερηθούν οι ετοιμοθάνατοι την θεία κοινωνία. Συχνά τη συναντούμε κοντά σ΄ έναν πύργο (με τρία παράθυρα) ή κρατώντας ένα βιβλίο (για τους ετοιμοθάνατους) ή ένα κλαδί φοίνικα.

Πηγή: dogma.gr 

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

NENAD BADOVINAC: «ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ»

Ο 39χρονος Nenad Badovinac ανέβασε μια όμορφη ταινία που ετοίμασε για το Άγιον Όρος.
Ο νεαρός προσκυνητής με σπουδές στο Τμήμα Οργάνωσης και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ, είναι ο τεχνικός σύμβουλος της ιστοσελίδας Manastir Lepavina και πνευματικό τέκνο του Αγιορείτη Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Λεπαβίνα, Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ.

Όπως λέει ο ίδιος η ταινία κινηματογραφήθηκε με μία ημι-επαγγελματική φωτογραφική μηχανή. Η ταινία είναι ερασιτεχνική κι εκτελέστηκε το 2015.