ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΜΠΟΔΙΟ!

Άγιος Αντώνιος: Γι’ αυτόν που θέλει να σωθεί, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο εκτός από την αμέλεια και την τεμπελιά της ψυχής. Πολλοί είναι οι δρόμοι της σωτηρίας των ανθρώπων, εξαιτίας της φιλανθρωπίας του Θεού.

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΣΚΗΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ: Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΠΕ!

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΠΕ

Ο Μέγας Αντώνιος, λίγο πριν πεθάνει είπε:
– Είμαι στην ηλικία των 105 ετών και διαπίστωσα ότι η μεγαλυτέρα άσκηση είναι να κάνει κανείς καθημερινώς τα πνευματικά του καθήκοντα.
Έλεγε ότι ο άνθρωπος πρέπει σταθερά να κάνει τα πνευματικά του καθήκοντα και όχι μία μέρα να κάνει παραπάνω και την επομένη να μην κάνει τίποτα. Πρωταρχική μέριμνα είναι να αναβαθμίσει ο άνθρωπος ποιοτικά τον πνευματικό του αγώνα και όχι ποσοτικά. Έπεται η ποσοτική αναβάθμιση. Θέλει ο Θεός να βλέπει τον καθημερινό μας κόπο. Όχι τον πολύ, αλλά τον καθημερινό.
Επιτελώντας καθημερινά τα πνευματικά μας καθήκοντα με χαρά, παίρνουμε καθημερινό μισθό από το Άγιο Πνεύμα, στέλνοντας ένα λουλούδι στο θρόνο του Θεού.

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ!

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας
Η ταπείνωση του Μεγάλου Αντωνίου

Και όταν ο Μέγας Αντώνιος ξεψύχησε και η Αγία ψυχή του, ήταν στα χέρια των αγγέλων και ανέβαινε στον ουρανό, ο σατανάς βλέποντάς τον από μακριά, τον φώναξε:
Αχ Αντώνιε, μου ξέφυγες!
Όχι ακόμα! του λέει ο Μέγας Αντώνιος.

Ακούτε ταπείνωση; Στα χέρια του αγγέλου η ψυχή του Μεγάλου Αντωνίου, έχει βγει από το σώμα και δεν έχει περιθώριο να αμαρτήσει, αλλά δεν άφησε να μπει στο μυαλό του μέσα, ότι "ναι", εγώ σου ξέφυγα, εγώ σε νίκησα! Όχι!!! Δεν το είπε αυτό το πράγμα! Διότι μόνο η ταπείνωση νικάει τον σατανά.

Και όταν ο Μέγας Αντώνιος πάτησε το πόδι του στον Παράδεισο, είπε:
Τώρα, με τη Χάρη του Θεού σε νίκησα!

Έτσι πρέπει να λέμε και να κάνουμε και εμείς. Άνθρωπε, μην αφήσεις ποτέ να περάσει από το νου σου, ότι κάτι είσαι και ότι κάτι κάνεις. Χάθηκες. Αλλά να είσαι πάντα ταπεινόφρων και να πιστεύεις, ότι αν έκανες κάτι, το έκανες με τη Χάρη του Θεού και επειδή το ήθελε ο Θεός.