ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ


Ευχή Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω, ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ!


Εγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ. (Αποκάλυψις Ιωάννου 1,8).

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΡΑΦΑΗΛ - ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΕΙΡΗΝΗ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ - ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ - ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Δευτέρα 29 Απριλίου 2019

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ


Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ· Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου καθὼς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος. Ἀμήν.


ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ - ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Κυριακή 28 Απριλίου 2019

ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΠΕΘ


ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΜΗ ΙΔΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΣΑΝΤΕΣ!


Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. Ιωάννης 20,29)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!



ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ


Σάββατο 27 Απριλίου 2019

O ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ «ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ»!

O Οικουμενισμὸς αμφισβητεί
και πάλι το «Θαύμα του Αγίου Φωτός»!

Γράφει ὁ κ. Νικόλαος Ζαχαριάδης, Θεολόγος – Συγγραφεύς, Πρόεδρος τῆς ΠEΘ Ν. Ἠλείας

1. Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ


Τὸ Ἅγιο Φῶς στὰ Ἱεροσόλυμα, ποὺ βγαίνει κάθε Μ. Σάββατο, εἶναι τὸ «Θαῦμα τῶν Θαυμάτων!!!». Δυστυχῶς καὶ πάλι ἀσεβεῖς – ἄθεοι καὶ ἄπιστοι ἀκόμα καὶ κάποιοι μεμονωμένοι κληρικοὶ ἢ σχισματικοὶ ἢ καθηρημένοι κοροϊδεύουν ἀπὸ τηλεοράσεως, ὅτι ἀνάβουν μὲ σπίρτα (φωτιὰ) τὸ Ἅγιο Φῶς. Ντροπή!!! Γιατί γίνεται αὐτὸ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή; Κάθε χρόνο τὰ ἴδια; Ἀθεΐα καὶ ἀπὸ κληρικούς; ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ…
Ἡ τελετὴ τοῦ Ἁγίου Φωτὸς γίνεται χωρὶς ἀναμμένα κεριά, μάλιστα μέσα σ’ ὅλη τὴν ἐκκλησία, δὲν ὑπάρχει καντήλι ἢ κερὶ ἀναμμένο… Γύρω ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο, ὁ κόσμος εἶναι μαζεμένος, ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλον, ὅπως σ’ ἕνα μεγάλο θέαμα, συν­ωστισμὸς παντοῦ…Ὅλοι κρατοῦν μία δέσμη ἀπὸ κεριὰ (33 στὸν ἀριθμὸ) σύμφωνα μὲ τὰ χρόνια τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴ γῆ. Βρίσκονται μέσα σὲ μία ἀμήχανη προσμονή!!! Ἡ πομπὴ τῶν κληρικῶν κυκλώνει τρεῖς φορὲς τὸν Πανάγιο Τάφο. Ὁ Πανάγιος Τάφος τοῦ Κυρίου μας εἶναι σφραγισμένος ἀπὸ τὸ προηγούμενο βράδυ μὲ τὴν αὐστηρὴ ἐπίβλεψη τῆς ἰσραηλινῆς ἀστυνομίας. «Τὸ Φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν…» (Ἰω. κεφ. 1, στίχ. 5). Ἀφοῦ γίνουν τρεῖς περιφορές, στὴν τρίτη ἀποσφραγίζεται ἡ πύλη τοῦ Παναγίου Τάφου καὶ ὁ Πατριάρχης εἰσέρχεται, πιάνει μὲ τὸ χέρι του τὸ βαμβάκι, πάνω ἀπὸ τὴν πλάκα τοῦ Παναγίου Τάφου, ποὺ εἶναι ἀναμμένο μὲ φῶς (φωσφορίζον), τὸ ὁποῖο δὲν καίει καὶ μὲ αὐτὸ βγαίνει ἔξω πρὸς τὸ πλῆθος. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι». Μόλις βγεῖ τὸ Ἅγιο Φῶς, ὅπως τὸ εἶδα, εἶναι γαλάζιο καὶ τὰ πρῶτα 20 λεπτὰ δὲν καίει καθόλου, μετὰ ἀποκτᾶ καύση!!! Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, μὲ διαβεβαίωσε ὅτι τὰ πρῶτα 20 λεπτὰ τὸ Ἅγιο Φῶς εἶναι ΑΚΤΙΣΤΟ!!! ΑΚΤΙΣΤΟ!!! Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Θεάνθρωπος καὶ Λυτρωτής μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ Ὄρος Θαβὼρ ἔδειξε γιὰ λίγο στοὺς μαθητές του Πέτρο, Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη τὸ ἀστραποβόλο φῶς τῆς Θεότητος καὶ τὴ δόξα ΤΟΥ, ἔτσι καὶ τώρα ὁ Ἀναστημένος μας Χριστὸς στέλνει μία ἀκτίνα τῆς δικῆς ΤΟΥ δόξας ποὺ εἶναι τὸ «ΑΓΙΟ ΦΩΣ», πάνω στοὺς συγκεντρωμένους Ὀρθοδόξους, ποὺ βρίσκονται πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου (στὸ μυστικὸ Δεῖπνο τῆς Ἀναστάσεως). Τὸ ΑΓΙΟ ΦΩΣ!!! φωνάζουν… Τὸ ΑΓΙΟ ΦΩΣ βγαίνει ὑπὸ μορφὴ τοξοειδῶν λάμψεων – κατευθύνσεων καὶ πλημμυρίζει τὸ χῶρο τοῦ Πανίερου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ὅπου ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κρατώντας τὸ Ἅγιο Φῶς μὲ τὰ 33 κεριὰ ἐπισφραγίζει τὸ «Θαῦμα τῶν Θαυμάτων». Τὸ ΜΕΓΑ!!! Μὲ τὴν Θεία Λειτουργία τοῦ Μ. Σαββάτου καὶ μὲ τὶς καμπάνες ποὺ χτυποῦν συνεχῶς χαρμόσυνα… Σ’ αὐτὴν τὴν ἀνεκλάλητη χαρά, τὸν ἐνθουσιασμό, τὰ δάκρυα συγκινήσεως ὅλοι ἀναφωνοῦμε μὲ ἱερὸ πόθο: «Ὢ Πάσχα τὸ Μέγα καὶ ἱερώτατον Χριστέ…!!!»

2. ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΔΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ
Τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτὸς τὸ ἔζησα 4 φορὲς ὅταν ἐπισκέφθηκα τὰ Ἱεροσόλυμα. Τὰ ἴδια εἶδα κάθε φορά. Εἶδα ἔντονα τὶς γαλαζόλευκες ἀστραπές. «Ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα» (Ψαλμὸς 115, 1). Οἱ μαρτυρίες περὶ τῆς γνησιότητας τοῦ Ἁγίου Φωτὸς εἶναι χιλιάδες… γιατί ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος χριστιανός, εἶναι ἄξιος τοῦ μακαρισμοῦ τοῦ Κυρίου μας ποὺ βροντοφώναξε: «Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ἰω. κεφ. 20. στίχ. 29). Σὲ πολλοὺς ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὸ θαῦμα ἦταν ἔκδηλη!!! Μάρτυρες τοῦ φοβεροῦ σημείου!!! Μακάριος = εὐτυχισμένος. Εἶδα τὸ Ἅγιο Φῶς νὰ βγαίνει μὲ μορφὴ μπάλας στρογγυλῆς καὶ νὰ γυρίζει γύρω – γύρω ἀπὸ τὸ ἱερὸ κουβούκλιο καὶ νὰ ἀνάβουν ἀμέσως ὅλα τὰ καντήλια. Ἔκλαιγα ἀπὸ συγκίνηση… καὶ δόξαζα τὸν Σταυρωθέντα καὶ Ἀναστάντα Κύριό μας!!!

3. ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ
Ὅταν τὸ 1579 μ.Χ. δὲν ἄφηναν τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων νὰ πάρει τὸ Ἅγιο Φῶς, αὐτὸ ἔσχισε τὴν κολώνα ποὺ τὴν βλέπουμε μέχρι σήμερα!!! Τότε ὁ χότζας ἀπὸ τὴ λάμψη τοῦ Ἁγίου Φωτὸς φώναξε: «Μέγας ὁ Θεὸς τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν» φώναξε ἀπὸ τὸ τζαμί!!! Τόν χότζα, ἀφοῦ διαπληκτίστηκε μὲ Μωαμεθανοὺς γιὰ τὸ Ἅγιο Φῶς, τὸν ἔρριξαν ἀπὸ τὸν μιναρὲ κάτω στὴν εἴσοδο τοῦ Παναγίου Τάφου. Ὁ χότζας ἐνδόμυχα σὰν νὰ εἶπε τὸ ἁγιογραφικό: «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ» (Μᾶρκ. κεφ. 9, στίχ.24). Ὁ χότζας ὁμολόγησε τὸ θαῦμα καὶ εἶναι μάρτυρας καὶ Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας ΜΑΣ μὲ τὸ ὄνομα Τοῦνομ. Ἡ μνήμη τοῦ χότζα τοῦ Ἁγίου Τοῦνομ ἑορτάζεται τὴν 18η Ἀπριλίου. Τὰ λείψανά του σήμερα βρίσκονται στὴ Μονὴ τῆς Μεγάλης Παναγιᾶς στὰ Ἱεροσόλυμα κοντὰ στὸ Γολγοθᾶ, γι’ αὐτὸ ἐρωτῶ. Τί ἔχουν νὰ ποῦν γι’ αὐτὸ οἱ θρασύτατες μονάδες, παπάδων ποὺ ἀμφισβήτησαν τὸ Ἅγιο Φῶς καὶ σκανδάλισαν τὸν ὀρθόδοξο ἑλληνικὸ λαό; Τὸ ἄκουσαν!!! Τὸ εἶδαν!!! Πρέπει νὰ ὑποστοῦν κυρώσεις… Κατασκανδάλισαν τοὺς πάντες, ἀφοῦ ἀκούστηκε καὶ ἀπὸ τηλεοράσεως…
Ὑπάρχουν 42 ἱστορικὲς μαρτυρίες ἀδιαμφισβήτητες περὶ τοῦ θαύματος τοῦ Ἁγίου Φωτὸς ἀπὸ τὸν 9ο ἕως τὸν 16ο αἰῶνα καὶ ἀπὸ Ὀρθοδόξους Ἄραβες, Μουσουλμάνους, Παπικούς, Προτεστάντες καὶ ἄθεους ποὺ πίστευσαν κ.λπ.
Ἡ Μαρτυρία τοῦ χότζα τοῦ Ἁγίου Τοῦνομ ἔγινε τὸν 16ο αἰῶνα τὸ 1579 μ.Χ γιὰ τὸν κίονα ποὺ διερράγη καὶ ἀνεφλέγη διὰ τοῦ Ἁγίου Φωτός. Ἔτσι οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀκόμη καὶ ρασοφόροι κατατροπώνονται…..γιατί ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἕνα ἀκάθαρτο πνεῦμα κατὰ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη. Μὲ αὐτὴν ἐκτυλίσσεται ἡ 5η Σταυροφορία γιὰ Νέα ἅλωση τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν… Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀποσκοπεῖ στὴν νοθεία τῆς Πίστεως, στὸ Θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

4. «ΜΗ ΠΛΑΝΑΣΘΕ, ΘΕΟΣ
ΟΥ ΜΥΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ» (Γαλ. κεφ. 6ο, στίχ. 7)
Δυστυχῶς, σὲ μεγάλες γιορτὲς οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις πολεμοῦν τὴν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία, μὲ σκοπὸ νὰ κλονίσουν τὴν Πίστη μας. Δυστυχῶς ἀκόμα καὶ ρασοφόροι, ὅ,τι καὶ νὰ λένε πάντοτε ἐμφώλευε καὶ ἕνας Ἰούδας προδότης. Μὲ τοὺς προδότες ἔπεφταν τὰ κάστρα. Τὸ κάστρο τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, ἂν καὶ πολεμεῖται καὶ ἐκ τῶν ἔσω, εἶναι ἀπόρθητο, γιατί εἶναι Ἅγιο καὶ Πανάγιο!!! Ἀκούσαμε ὑποσχέσεις γιὰ κάθαρση τῆς Ἐκκλησίας… δὲν εἴδαμε τίποτα. Κάθαρση σ’ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς Ἱερωσύνης, γιὰ ἀνηθικότητα, ἀπιστία, ἀναλήθεια, ἀπάτη, αἵρεση κ.λπ. Ὁ Μ. Βασίλειος καθήρεσε 30 ἀνάξιους ἐπισκόπους. Ὁ ἱ. Χρυσόστομος ξήλωσε 70 Ἀρχιερεῖς. Κληρικοὶ ἀμφισβητοῦν τὴν πίστη μας, τὰ θαύματα. Γιατί; Μάτια δὲν ἔχουν νὰ δοῦν τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός; «Ὢ γενεὰ πονηρὰ σημεῖον ἐπιζητεῖ…» (Ματθ. κεφ. 16, στίχ. 4). Ὅσοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους μας, συναγελάζονται μὲ αἱρετικοὺς καὶ διαφοροποιοῦνται ἀπὸ τὴν γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων γίνονται ἐπίορκοι καὶ δὲν ὀρθοτομοῦν τὴν ἀλήθεια!!! Τότε ἰσχύει «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πρξ. Κεφ. 5, στίχ. 29)
Πρέπει νὰ ἔχουμε θερμὴ πίστη, ὅπως οἱ Προφῆτες, Ἀπόστολοι, Πατέρες καὶ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. «Πρόσθες ἡμῖν Κύριε πίστιν» (Λουκ. κεφ. 17 , στίχ. 5) θερμὴν καὶ ἀκράδαντον.
Τὶς ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ ΜΑΣ, ὅπως τὸ «ΑΓΙΟ ΦΩΣ», δὲν ἔχει κανένας δικαίωμα νὰ τὶς ἐμπαίζει… νὰ τὶς θίγει… γιατί δὲν εἶναι δικές του… «Νὰ ξεχάσουμε ὅτι ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ ΜΑΣ, δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας, νὰ τὴν κάνουμε, ὅ,τι θέλουμε…» (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς). Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας κηρύττει ἀγάπη, ἀλλὰ ἐν ἀληθείᾳ καὶ Ὀρθοδοξίᾳ… Ὅ,τι παρέλαβε μᾶς τὰ παραδίδει γνήσια, ἀκέραια, ἀλώβητα «τέλεια καὶ ὁλοκληρωμένα καὶ ἐν μηδενὶ λειπόμενα» (Ἰακ. Κεφ. 1, στίχ. 4) ὅσα παρέλαβε. Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία μας πολεμᾶ ἀνυποχώρητα κάθε αἵρεση, ἀναλήθεια, κακοδοξία καὶ πλάνη ποὺ παραμορφώνει τὴν ἀλήθεια ποὺ μᾶς παρέδωκε…

Ἐμεῖς δὲν ἀποτειχιζόμεθα… μένουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ τοὺς τὰ ψάλλουμε σὲ ἦχο βαρὺ διατονικό, ἐναρμόνιο!!! Ἀσυμβίβαστοι σὲ θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ!!!
«Λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦ­μεν·» (Α΄ Κορ. κεφ. 4, στίχ. 12 – 13).
ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ; «ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΥΣ…»
Μὲ ἀγωνιστικὸ ἐν Χριστῷ χαιρετισμό.
Καταθέτω ἀγανακτισμένος καὶ ἀνθίσταμαι διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν κατάντια…
ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ


ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!


Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ!


Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ!


«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ- ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ!


Πέμπτη 25 Απριλίου 2019

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν, λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»

[Απ’ την 193 Επιστολή του]

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ, Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!


Μην το βάζεις κάτω ο Θεός είναι δίπλα σου. Και ότι και αν σου συμβαίνει θα σου δώσει την δύναμη να το ξεπεράσεις. 

ΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


Ας αγωνιστούμε να μείνουμε στον δρόμο του Θεού.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ- ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ Ο ΥΪΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


ΚΥΡΙΕ, ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ, ΑΛΛ' ΟΠΩΣ ΕΣΥ!


πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ. (Ματθαίος 26,39).
Μετάφραση: Πατέρα μου, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει από αυτό εμένα το ποτήρι. Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΡΚΟΣ, Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος είναι ο συγγραφέας του δεύτερου ομώνυμου ευαγγελίου. Ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η μητέρα του ήταν μια ευσεβής γυναίκα από την Ιερουσαλήμ, στο σπίτι της οποίας μαζεύονταν χριστιανοί για να προσευχηθούν (Πράξ. 12,12). Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα.
Το ιουδαϊκό του όνομα ήταν Ιωάννης. Το όνομα Μάρκος ήταν ρωμαϊκό και το πήρε σύμφωνα με τη συνήθεια που υπήρχε τότε να έχουν δύο ονόματα. Μ' αυτό το όνομα έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο (Πράξ. 12,12,25. 15,27).
  
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ότι γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον Μάρκο προέρχεται από άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης και την εκκλησιαστική παράδοση. Κατά τους αρχαίους αλλά και κατά τους νεώτερους χρόνους επικράτησε η υπόθεση ότι ο Μάρκος είναι εκείνος, που, όπως αναφέρει ο ίδιος στο Ευαγγέλιο του, κρατούσε "κεράμιον ύδατος" (Μάρκ. 14,13) και oδήγησε τους αποστόλους στον οικοδεσπότη, που φιλοξένησε τον Ιησού για το μυστικό δείπνο (Μάρκ. 14,14). Ακόμη ότι είναι ο Μάρκος εκείνος ο νεανίας που ακολούθησε τον Ιησού μετά τον Μυστικό Δείπνο στον κήπο της Γεσθημανής τυλιγμένος σ' ένα σινδόνι και ότι μετά τη σύλληψη του Ιησού οι υπηρέτες όρμησαν και προς αυτόν. Μα ο νεανίσκος, για να γλιτώσει, άφησε το σινδόνι και έφυγε γυμνός (Μάρκ. 14,51-52).

Ο Μάρκος από πολύ νωρίς μπήκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας, συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απόστολο Παύλο στο πρώτο τους ιεραποστολικό ταξίδι. Ο Μάρκος τους συνόδευσε στην αρχή ως βοηθός και συνεργός (Πράξ. 12,25. 13,5), αλλά αργότερα για άγνωστους λόγους (ίσως εξαιτίας των κοπώσεων) τους εγκατέλειψε στην Πέργη της Παμφυλίας και επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ (Πράξ. 13,13). Το γεγονός όμως αυτό δυσαρέστησε τον Απόστολο Παύλο.
Ο Βαρνάβας και ο Παύλος διαφώνησαν για το αν θα έπρεπε να έρθει μαζί τους στο δεύτερο ιεραποστολικό ταξίδι, καθώς ο Βαρνάβας επέμενε να τον πάρουν, ενώ ο Παύλος δε συμφωνούσε. Αποτέλεσμα αυτής της διαφωνίας ήταν να χωριστούν οι απόστολοι, και ο Βαρνάβας με το Μάρκο να πάνε στη Κύπρο, ενώ ο Παύλος με το Σίλα να ξεκινήσουν την δεύτερη περιοδεία τους η οποία κατέληξε στη Μακεδονία (Πράξ. 15,36-41).
Οι σχέσεις πάντως του Μάρκου με τον Παύλο αποκαταστάθηκαν σύντομα, γιατί ο Παύλος τον θεωρεί "συνεργόν", καθώς βλέπουμε το Μάρκο να βρίσκεται στη Ρώμη κατά την πρώτη φυλάκιση του Παύλου (Κολ. 4,10. Φιλήμ. 24). Μάλιστα αργότερα ο Παύλος ζητάει από τον Τιμόθεο να φέρει το Μάρκο στη Ρώμη γιατί του ήταν χρήσιμος στη διακονία (Β' Τιμ. 4,11), κάτι που δείχνει πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Παύλου. Ο Μάρκος ήταν μαζί με τον Πέτρο στη Ρώμη όταν έγραφε την πρώτη επιστολή του (Α' Πέτρ. 5,13).
Αργότερα εργάστηκε για πολύ καιρό κοντά στον Απόστολο Πέτρο, ο οποίος τον αποκαλούσε "γιο του" (Α' Πέτρ. 5,13), κάτι που δείχνει τη σχέση που είχαν μεταξύ τους.

Διάφορες παραδόσεις για το Μάρκο εμφανίζονται σε εκκλησιαστικούς συγγραφείς. Ο Ιππόλυτος τον ονομάζει "κολοβοδάκτυλον", είτε γιατί είχε δυσανάλογα μικρά δάκτυλα σε σχέση προς το σώμα του, είτε γιατί το ευαγγέλιο του στερείται εισαγωγής και επιλόγου.
Ο Επιφάνιος παραδίδει ότι υπήρξε ένας από τους εβδομήντα μαθητές του Χριστού και ότι ανήκει σ' εκείνους που σκανδαλίστηκαν από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στο ευαγγέλιο του Ιωάννη 6,60-66 για τη βρώση της σάρκας του και τον εγκατέλειψαν.
  
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Βαρβαρία.

Κατά την παράδοση ο Μάρκος ήταν συνοδός του Πέτρου στη Ρώμη και κατόπιν κατέληξε στην Αίγυπτο, ιδρύοντας την εκκλησία της Αλεξάνδρειας, της οποίας υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος και την οποία ποίμανε από το 43 μέχρι το 68 μ.Χ.. Η αιγυπτιακή Εκκλησία αποδίδει στον Μάρκο τη συγγραφή μιας από τις αρχαιότερες λειτουργίες της.

ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ο Μάρκος έγραψε το δεύτερο κατά σειρά Ευαγγέλιο στην Καινή Διαθήκη περί το 65 μ.Χ.. Το Ευαγγέλιό του είναι το συντομότερο από τα τέσσερα Ευαγγέλια και είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού.  Θεωρείται το αρχαιότερο και αποτέλεσε πηγή για τ' άλλα  δύο Συνοπτικά Ευαγγέλια.
Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει συμπεριλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου. Έχει συμπεριλάβει κυρίως τα θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Από τη διδασκαλία Του παραλείπει την επί του όρους Ομιλία και τις πιο πολλές από τις μακρές ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο Κύριος και όχι αυτά που είπε. Και τούτο, γιατί κύριος σκοπός της συγγραφής του ήταν με την έκθεση αυτή των θαυμάτων να αποδείξει τη θεϊκή καταγωγή του Ιησού  και τη δύναμη Του, ιδιαίτερα δια των θαυμάτων. Γι' αυτό και οι αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, που είναι σύμβολο της δύναμης.

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Ο Απόστολος Μάρκος είχε μαρτυρικό θάνατο.  Κάποια μέρα που κήρυττε στην Αλεξάνδρεια, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι ειδωλολάτρες, και αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν και τον διαπόμπευσαν στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες.
Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι Χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό. Το λείψανό του φυλασσόταν στην Αλεξάνδρεια μέχρι το 828, οπότε μεταφέρθηκε από δύο εμπόρους στη Βενετία και έκτοτε φυλάσσεται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστη Μάρκου στις 25 Απριλίου.

Τετάρτη 24 Απριλίου 2019

Ο ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ
Αλκιβιάδου 6
71207 Ηράκλειο Κρήτης
Τ.Θ. 2223
Ηράκλειο 15-4-2019
Αριθμ. Πρωτ. 10

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με αφορμή την προτεινόμενη κατάργηση των άρθρων 198, 199 και 201 του Ποινικού Κώδικα ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων
εκφράζει την αντίθεση του και συνάμα την εύλογη απορία του για τη σκοπιμότητα αυτής της ενέργειας. Τα άρθρα αυτά αφορούν στην δημόσια και κακόβουλη βλασφημία των θείων, στην δημόσια και κακόβουλη καθύβριση όχι μόνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, αλλά και κάθε θρησκείας που αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, καθώς  και στην περιύβριση νεκρού, όπως αφαίρεση του νεκρού λειψάνου ή της τέφρας ή διενέργεια πράξεων στο νεκρό σώμα που είναι υβριστικές και ανάρμοστες, παραπέμπουν δε στο χώρο της μαγείας και της ερωτικής διαστροφής.
Ο ισχύων Ποινικός Κώδικας, στα συγκεκριμένα άρθρα, τιμωρεί την εσκεμμένη κακή πράξη, τον κακόβουλο σχεδιασμό, αυτόν που αποβλέπει στην ηθική ή στην υλική βλάβη κάποιου. Αλίμονο αν μια Πολιτεία δεν την απασχολεί ο περιορισμός της κακής βούλησης μεταξύ των πολιτών, και μάλιστα, η κακόβουλη προσβολή των ιερών και οσίων τους, όπως συμβαίνει να είναι ο Θεός τον οποίο λατρεύουν και ο αποθανών συγγενής τους. 
Παρενθετικά, αξίζει να επισημανθεί ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, ανεξάρτητα από τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα υβρίζεται, ευκαίρως ακαίρως, από διάφορους κύκλους που νομίζουν πως έτσι θα αποκτήσουν το χρίσμα του «προοδευτικού». Επίσης, σύμφωνα με έκδοση του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, του 2016, για τα περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα, από τα διακόσια δεκαπέντε (215) περιστατικά που καταγράφηκαν, τα διακόσια οκτώ (208) έγιναν εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και αφορούν τυμβωρυχίες/ νεκροσυλίες, βανδαλισμούς, διαρρήξεις, κλοπές, ιεροσυλίες, εμπρησμούς και λοιπές βεβηλώσεις), ένα (1) εις βάρος Ρωμαιοκαθολικού χώρου, πέντε (5) εις βάρος Εβραϊκών χώρων και ένα (1) εις βάρος Μουσουλμανικού.
Είναι οξύμωρο, το κράτος να θεσπίζει νόμο (4285/2012) για την καταπολέμηση μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, αλλά να αποποινικοποιεί τις κακόβουλες πράξεις εναντίον των ιερών και των οσίων των πολιτών. Αν λάβουμε δε υπ’ όψιν τα ανωτέρω περιστατικά σε θρησκευτικούς χώρους, τελικά η αποποινικοποίηση φαίνεται πως πλήττει, σχεδόν αποκλειστικά, τους Ορθόδοξους Χριστιανούς πολίτες.
Η αποποινικοποίηση των κακόβουλων πράξεων δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στην Ελλάδα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.  Με βάση την τιμή προς τον θεό, οι άνθρωποι, παγκοσμίως, δημιούργησαν τον πολιτισμό τους. Η ανάδειξη των αξιών της ζωής, καθώς και οι πρώτες γνώσεις των επιστημών από τον σεβασμό προς το θείο δημιουργήθηκαν.
Εύλογο λοιπόν παραμένει το ερώτημα για τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων καταργήσεων, εκτός αν μέσω αυτών προετοιμάζεται η απελευθέρωση των μέχρι σήμερα κατώτερων και εκφυλιστικών στάσεων και επιλογών, με σκοπό τη νομιμοποίησή τους ως κατά φύσιν, μολονότι βεβαίως αυτές προσβάλλουν και καταργούν ακόμη και τη στοιχειώδη έννοια του αλληλοσεβασμού.

Η αποποινικοποίηση των εν λόγω πράξεων θα οδηγήσει σε καταδικαστέες πράξεις, όπως η αυτοδικία, η καλλιέργεια έχθρας μεταξύ πιστών διαφορετικού θρησκειακού χώρου, καθώς και σε ανεξέλεγκτες εκφυλιστικές και προσβλητικές συμπεριφορές «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν» (Εφεσίους 5,12).
Ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων χαιρετίζει το Ανακοινωθέν της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία τοποθετεί το πρόβλημα στη θεολογική, ιστορική και πολιτισμική βάση του, και θέτει όλους εμάς, άρχοντες και αρχόμενους, ως πολίτες αυτού το Τόπου, ενώπιον των ευθυνών μας. 

Για το ΔΣ 
Ο Πρόεδρος                                                                           Η Γεν. Γραμματέας
Μιχαήλ Τσακιράκης                                                             Ελένη Βασσάλου    

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ- ΜΕΓΑ ΕΥΧΕΛΑΙΟ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!


ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ- ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΧΕΛΑΙΟ!


Τρίτη 23 Απριλίου 2019

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!


ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΓΕΥΣΑΣΘΕ ΚΑΙ ΙΔΕΤΕ ΟΤΙ ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!


γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν. (Ψαλμός 32,9).

Μετάφραση: Δοκιμάστε προσωπικώς και θα πεισθήτε, ότι ο Κυριος είναι αγαθός και ευεργετικός. Μακάριος είναι ο άνθρωπος, ο οποίος εις αυτόν στηρίζει τας ελπίδας του.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

ΑΒΒΑΣ ΗΣΥΧΙΟΣ: ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ!


Αββάς Ησύχιος: Άφησε με εμπιστοσύνη το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην αγάπη του και το μέλλον στην Πρόνοιά του!

ΕΥΛΟΓΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ!


ΨΑΛΜΟΣ 102ος

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καί, πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ·
εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ·
τὸν εὐιλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου·
τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς·
τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.
ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.
ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωυσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.
οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος·
οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ·
οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν,
ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν·
καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς, ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν,
ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.
ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ· ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει·
ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.
τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν
τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.
Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.
εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.
εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ·
εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ· εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!


ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!


ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!

Σάββατο 20 Απριλίου 2019

ΕΥΧΕΣ ΤΗΣ ΠΕΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ


«Τὰ Πάθη τὰ σεπτά, ἡ παροῦσα ἡμέρα,
ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ Κόσμῳ,
Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται, τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι,

ὁ τὰ σύμπαντα, ἐν τῇ δρακὶ περιέχων,
καταδέχεται, ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ,
τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.»
Κάθισμα
Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ

Τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα βιώνουμε τή μεγάλη καὶ ἀνυπέρβλητη ταπείνωση τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος «ἐπί πώλου ὄνου καθεσθῆναι καταδεξάμενος» καὶ «λεντίῳ ζωννύμενος, μαθητῶν πόδας ἔνιψε» καὶ «ἐμπτυσμούς καὶ μάστιγας καὶ κολαφισμούς καὶ Σταυρόν καὶ θάνατον ὑπομείνας, διά τήν τοῦ κόσμου σωτηρίαν», ἀπὸ ἄκρα φιλανθρωπία, μὲ σκοπὸ νὰ δείξει καὶ σὲ μᾶς τὸν δρόμο τῆς σωτήριας ταπείνωσης καὶ τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης.
Τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, καθώς πλησιάζει ἡ ἑβδομάδα τῶν Ἁγίων Παθῶν, εὔχεται νὰ ἀποκτήσουμε ὅλοι μας, «ἐν Χριστῷ», τὸ λυτρωτικὸ πνεῦμα μαθητείας, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ μετάσχουμε τῶν σωτηρίων Παθῶν Του ἀλλὰ καὶ νὰ ἑορτάσουμε εὐφρόσυνα τὴν λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.


Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ


Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν, πρὸ τοῦ σοῦ Πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἢγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός, ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν, Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένοςὁἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

ΤΟ ΝΗΣΙ (OCTROB) - ΡΩΣΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ



Πρόκειται για μια περιπέτεια, που αφηγείται την ιστορία του π. Ανατόλιου, ενός παράξενου μοναχού σ' ένα νησί του ρωσικού βορρά. Ο μοναχός εκείνος, παλεύοντας με προσωπικά πάθη, έζησε ως "διά Χριστόν σαλός", δηλαδή παρίστανε τον τρελό κρύβοντας από τους άλλους ότι είχε γίνει πλέον ένας άγιος. Μόνο τα παιδιά και οι ταπεινοί αντιλαμβάνονταν τι κρυβόταν μέσα στην ψυχή του.

Η ΓΕΦΥΡΑ (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ )


Μια χριστιανική ταινία με τραγικό ήρωα έναν πατέρα. Μια μηχανική βλάβη και ξαφνικά ένα τρομερό δίλλημμα. Ποιον να σώσει; Τον μονάκριβο γιο του ή τους ανθρώπους που οι ζωές τους βρίσκονται στα χέρια του;

Ένα χριστιανικό βίντεο που δείχνει με παραβολικό τρόπο, πώς ο Θεός θυσίασε τον μονάκριβο Υιό Του, για να μην χαθεί κανείς από εμάς, αλλά να έχουμε ζωή αιώνια.

Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ


Πολύ σημαντικό και σύγχρονο ντοκιμαντέρ του ρωσικού καναλιού 1 (Channel 1) HD για τη ζωή και τα σύγχρονα θαύματα του Αγίου Λουκά του Ιατρού.
Παρατίθενται μαρτυρίες και πολύ σημαντικά στοιχεία για τη ζωή του, ενώ και Ρώσοι πιστοί περιγράφουν με ποιο τρόπο είχαν γιατρευτεί θαυματουργικά από τον Άγιο.
Η ταινία είναι στη Ρωσική γλώσσα με Ελληνικούς υποτίτλους.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2019

ΜΙΑ ΘΟΛΗ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ: Ο "ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ" ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Αυτές τις ημέρες λαμβάνουμε ανώνυμες προσκλήσεις για να συμμετάσχουμε στην ετήσια «Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού» από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά (εφεξής ΜτΙ).
Η θρησκεία των ΜτΙ έχει τις απαρχές της στις ΗΠΑ του 19ου αιώνα, ως ακραία παραφυάδα μίας νέας προτεσταντικής κίνησης με εσχατολογικές εμμονές και χιλιαστικές αντιλήψεις. (Αντβεντισμός: ανέμεναν στις μέρες τους τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού).

Βασικό κληροδότημα του προτεσταντικού υποβάθρου των ΜτΙ είναι, μεταξύ άλλων, η κακόδοξη θέση απέναντι στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαίτερα της ιερωσύνης και της Θ. Ευχαριστίας. Θα σταθούμε εδώ, με την ευκαιρία της αναφερόμενης σύναξης των ΜτΙ.
Σε αντίθεση με τους Διαμαρτυρόμενους, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τη δωρεά του Χριστού μας διατηρώντας αναλλοίωτη τη συνείδηση και πίστη ότι μεταλαμβάνουμε το ίδιο το Σώμα και Αίμα Του, όπως μεταβάλλονται κατά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στη Θ. Λειτουργία που τελεί ο Ιερέας με την δοθείσα σ’ αυτόν Χάρη της ιερωσύνης. Τούτο το πράττουμε καθ’ υπόδειξη και εντολή του Κυρίου «τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἑμὴν ἀνάμνησιν»[1]. Η ανάμνηση όμως της σταυρικής Του θυσίας και Ανάστασης σφραγίζεται ως Θ. Ευχαριστία με τη διαβεβαίωση: «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς»[2]· και «ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις»[3].
Επομένως η Εκκλησία του Χριστού ανέκαθεν παρέλαβε και τηρεί τη φρικτή αυτή παρακαταθήκη της Θ. Ευχαριστίας, α) ως ανάμνηση του Κυριακού Δείπνου, της μετ’ αυτό σταυρώσεως και Αναστάσεως του Χριστού και όλης εν γένει της ενσάρκου οικονομίας του και β) για να μετέχει στη ζωή του ενανθρωπήσαντος Χριστού δια της αληθούς βρώσεως και πόσεως της σαρκός και αίματός Του.
Είναι γνωστό ότι ο Προτεσταντισμός γεννήθηκε ως η οργισμένη απάντηση, το “όχι”, στη σκαιότητα και τις ωμότητες του αιρετικού - παπικού ιερατείου. Ο προτεστάντης δεν θέλει πια να ακούει για ιερωσύνη.  Προσάρμοσε την πίστη του χωρίς αυτήν. Η πεισματική άρνηση της ιερωσύνης αλλοιώνει την εκκλησιαστική του συνείδηση και συνεπιφέρει αυτομάτως την απόρριψη του μυστηριακού χαρακτήρα των λιγοστών τελετών του, αφήνοντας αυτές εσκεμμένα “κούφιες” από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και θεωρώντας τις ως απλές συμβολικές πράξεις ή αναμνηστικές τελετουργίες (όπως η Θ. Ευχαριστία). Θεωρούν ότι ο Θεός ενεργεί απευθείας στον πιστό και όχι δια των καθαγιασμένων προσφερομένων δώρων. Τελικά τα προσφερόμενα -ψωμί και κρασί- δε διαφέρουν από οποιοδήποτε άλλο γεύμα αφού εύκολα μπορούν να βρεθούν σε κάθε τραπέζι, όπου συνδυάζοντας κάποιος λίγη προσευχή και ανάγνωση μπορεί να τελέσει μία προτεσταντικού τύπου «ανάμνηση». Τί το ιδιαίτερο ζήτησε επομένως ο Χριστός μας στο Μυστικό Δείπνο; Να τρώμε, μόνο για να θυμόμαστε; Δεν μπορούμε να θυμόμαστε και χωρίς να τρώμε; Αυτά για τον προτεσταντισμό.
Οι ΜτΙ βυθίζονται πέραν του προτεσταντικού σκοτασμού. Όχι μόνον απορρίπτουν την ιερωσύνη και τη μεταβολή των δώρων σε Σώμα και Αίμα Χριστού, αλλά αποκλείουν τους περισσότερους πιστούς από το δικαίωμα να μεταλάβουν! Συνεπώς ούτε ανάμνηση του Κυριακού Δείπνου τελούν.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ΜτΙ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) Το «Μικρό Ποίμνιο», στο οποίο συμμετέχουν μόνο 144.000 χριστιανοί και προορίζονται να συμβασιλεύσουν με τον Ιησού στον ουρανό από το 1914, οπότε και πραγματοποιήθηκε η Β’ Παρουσία του! Μόνο αυτοί είναι οι μέτοχοι της Καινής Διαθήκης του Θεού με τον άνθρωπο[4]! Για τους υπόλοιπους ΜτΙ δεν ισχύει η Καινή Διαθήκη, ως συμφωνία, με βάση τα κείμενά τους[5]. Η γενιά του ’14 μάλιστα, σύμφωνα με τις ψευδοπροφητείες τους, θα ήταν και η τελευταία πριν από τον Αρμαγεδδώνα (δηλαδή την καταστροφή από τον Θεό όλων των απίστων, μη μαρτύρων) και κανείς από εκείνη τη γενιά δε θα γνώριζε θάνατο. Όπως ήταν αναμενόμενο οι περισσότεροι πέθαναν. Μόνον όσοι ολίγιστοι από αυτούς βρίσκονται ακόμη εν ζωή έχουν δικαίωμα να κοινωνούν! «Σήμερα», λένε, «υπάρχει μόνο ένα υπόλοιπο από τους 144.000 πιστούς ακολούθους του Χριστού, οι οποίοι “έχουν χρίσμα από τον άγιο”, τον Ιεχωβά»[6]. β) Οι υπόλοιποι απαρτίζουν τον «πολύ όχλο», που δεν έχει καμία απολύτως ουράνια προοπτική αλλά ανταμείβεται με την υπόσχεση ενός αιωνίου και επιγείου παραδείσου αφθονίας, ευδαιμονίας και χαράς, χωρίς ασθένειες, θάνατο και κακία. Αυτοί, η συντριπτική πλειονότητα δηλαδή, δεν κοινωνούν ποτέ[7].
Ο Κύριος προσκαλεί όλους τους πιστούς  «λάβετε, φάγετε.. πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες»[8], εντούτοις οι ΜτΙ έχουν εκπαιδευτεί από τα έντυπά τους “Ξύπνα”, “Σκοπιά” κλπ να αποδέχονται ότι η κοινωνία δεν προορίζεται γι’ αυτούς. Εύλογα θα ρωτήσει κάποιος: “Από τη μία μας στερείτε τη συμμετοχή στο Δείπνο, από την άλλη μας προσκαλείτε στην Ανάμνηση. Η Ανάμνηση όμως προϋποθέτει Δείπνο, λέει η Γραφή. Γιατί τελικά να παρευρεθούμε στη σύναξή σας”; «Από ευγνωμοσύνη», απαντά εμπαικτικά το “Κυβερνών Σώμα” στα επίσημα κείμενά του![9]
Οι ΜτΙ απορρίπτουν κι αυτήν ακόμα τη θεότητα του Χριστού. Αρνούνται την Αγία Τριάδα. Η αποκάλυψη του Τριαδικού Θεού από τον ίδιο τον σαρκωθέντα Θεό Λόγο, το κέντρο της Αγίας γραφής, είναι “ειδωλολατρία” για τους ΜτΙ[10]. Και τι απομένει λοιπόν να κάνουν στην σύναξή τους; Απομένει ο θάνατος…. ο θάνατος του Ιησού! Αποκλείεται ακόμα και η εν σώματι πραγματική Του Ανάσταση!
Ο Ιησούς Χριστός μας, ο Νυμφίος της Εκκλησίας, πρέπει να μείνει σωματικά νεκρός για τους ΜτΙ! Δεν επιτρέπεται να αναστηθεί διότι «αν ανασταινόταν με το ίδιο σάρκινο σώμα, θα ακύρωνε τη λυτρωτική θυσία»[11] του! Εξηγούμε: Διδάσκουν ότι ο Ιησούς που προϋπήρχε των ανθρώπων, ως το πρώτο δημιούργημα του Ιεχωβά με το όνομα ‘αρχάγγελος Μιχαήλ’[12], έπρεπε να πάρει ανθρώπινο σώμα για να εξαγοράσει με τη θυσία του -σαν λύτρο- την ανθρωπότητα από τη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου. Δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί η δικαιοσύνη του Ιεχωβά με άλλο τρόπο, διότι μετά την πτώση των πρωτοπλάστων «οι κανόνες δικαιοσύνης του Θεού απαιτούσαν να μην παραβλέψει ούτε να συγχωρήσει απλώς τις αμαρτίες τους»[13]. Έπρεπε λοιπόν να τους «προμηθεύσει το απαραίτητο νομικό μέσο για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες τους»[14]! Αυτό το λύτρο είναι η ζωή του Ιησού και «αποτελεί τη νομική βάση»[15], για να λυθεί και νομικά η παρεξήγηση… Για να το πούμε διαφορετικά, το σώμα του Χριστού είναι το πρόστιμο που χρωστάμε στον Ιεχωβά! Αν αναστηθεί σωματικά είναι σαν παίρνει πίσω το καταβληθέν...
Δυστυχώς όμως το λύτρο του Ιησού είναι ατελές καθώς δεν εξασφαλίζει, όπως θα περιμέναμε, καθολική ανάσταση -όλης δηλαδή- της ανθρωπότητας, αλλά μόνο μερική διότι θα αναστηθούν εδώ στη γη μόνο όσοι δέχονται τον Ιεχωβά ή θα τον δεχτούν, ενώ οι πονηροί δεν θα αναστηθούν ποτέ· απλά έχουν σβήσει[16].
Ακόμα κι ο θάνατος του Ιησού λοιπόν, μισή δουλειά έκανε! Αλλά έστω κι έτσι, προς χάριν των λεγομένων, πώς να τιμήσουμε τον θάνατό Του στη σύναξη των ΜτΙ; Περιμένει κανείς να γίνει αναφορά τουλάχιστον στο πιο χαρακτηριστικό σημείο αυτού, δηλαδή τον Τίμιο Σταυρό, αλλά και πάλι οι ΜτΙ έχουν εκπαιδευτεί να βλασφημούν τον Σταυρό του Χριστού μας, κακοποιώντας τα κείμενα της Αγ. Γραφής.
Θάνατος του Ιησού χωρίς Σταυρό, χωρίς Ανάστασή Του, χωρίς ανάσταση όλων των ανθρώπων, χωρίς Μυστικό Δείπνο, χωρίς Σώμα και Αίμα, χωρίς Θεό… Τι να κάνουμε τότε σ’ αυτήν την θολή και θλιβερή σύναξη; Καλύτερα να μη γινόταν. Καλύτερα να μην παρέδιδε τίποτε ο Χριστός, αν τα πράγματα ήταν όπως τα παρουσιάζει η εταιρεία «Σκοπιά». Αντιλαμβανόμαστε πως ό, τι παραλαμβάνουμε από την Εκκλησία μας δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, παραδίδεται εντελώς αντεστραμμένο και διεστραμμένο από τους ΜτΙ, οι οποίοι αφού εβλασφήμησαν το όνομα του Χριστού και της Αγίας Τριάδος με κάθε τρόπο -περισσότερο κι από τον αιρεσιάρχη Άρειο (τον οποίο εθαύμαζε ο ιδρυτής τους)- αξιώνουν να ονομάζονται χριστιανοί.
Η έκθεση αυτή δεν έχει σκοπό να αναιρέσει συστηματικά τις αναρίθμητες κακοδοξίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά να ενημερώσει τους ορθοδόξους αδελφούς που δέχονται αυτόν τον καιρό τις διαρκείς ενοχλήσεις των επιμόνων γειτόνων μας. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στην ενορία σας, όπου διατίθεται πλούσιο υλικό για μελέτη και αρχείο με πολύτιμες μαρτυρίες αδελφών που κατάφεραν με τραγικό κόστος να ξεφύγουν από την μάλλον τρομοκρατική και όχι “του Θεού” οργάνωση της Σκοπιάς.
Καλό και ευλογημένο το υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής! Με τη χάρη του Τριαδικού Θεού να ζήσουμε τα Άγια Πάθη του Χριστού μας και να εορτάσουμε τη λαμπροφόρο Του Ανάσταση!

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΨΑΛΙΔΙΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
_________________________________
[1] Λκ. 22,19
[2]Ιω. 6, 53
[3]Ιω. 6, 55
[4]«Αυτή η διαθήκη, αυτό το συμβόλαιο σαν να λέγαμε, δίνει σε 144.000 πιστούς Χριστιανούς τη δυνατότητα να πάνε στον ουρανό. Εκεί θα υπηρετήσουν ως βασιλιάδες και ιερείς», Τι διδάσκει πράγματι η Αγία Γραφή;, 2005, σ. 207
[5]Τι διδάσκει..., ό.π. . The Watchtower, 15-3-2010, σσ. 26-27
[6]Σκοπιά, 15-1-2015, σ. 17
[7]«Υπακούοντας στην εντολή του Ιησού παρακολουθούν το Δείπνο του Κυρίου, αλλά μόνο ως γεμάτοι σεβασμό παρατηρητές, χωρίς να συμμετέχουν», Τι διδάσκει…, ό.π.
[8]Μτθ 26, 26-28
[9]Σκοπιά, ό.π.
[10]Πραγματική πίστη, 2016, σ. 24
[11] https://bit.ly/2UBo5SM
[12]«...ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο Ιησούς στην προανθρώπινη ύπαρξή του. Μετά την ανάσταση και την επάνοδό του στον ουρανό, ο Ιησούς ανέλαβε και πάλι την υπηρεσία του ως ο Μιχαήλ», Σκοπιά, 1-4-2010, σ. 19
[13] https://bit.ly/2D8kd0P
[14]Ό.π.
[15]Ό.π.
[16] Τι Μπορεί να μας Διδάξει η Αγία Γραφή;, σσ.77-79