ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2022

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΚΑΣ ( ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ) ΤΗΣ ΕΠΙΒΑΤΗΝΗΣ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ.

Στο κεντρικώτερο σημείο της Σόφιας, χαμηλά χω­μένη μέσα στο έδαφος υπήρχε μία όμορφη και αρχαία Εκκλησούλα, της Αγίας Πέτκας, δηλαδή της Αγίας Παρα­σκευής της Επιβατηνης. (Στα βουλγαρικά η έκτη ημέρα της εβδομάδος ονομάζεται Πέτακ) που τιμάται ιδιαίτερα εκεί, και που τα λείψανα της σήμερα βρίσκονται στην Ρουμα­νία.
   Με αυτόν τον Ναό συνδέονται εντυπωσιακά και τρο­μερά γεγονότα, που έκαναν «ισχυρούς» της γης να υπο­τάξουν την βούλησί τους σε κάποια άλλη ακαταμάχητη βούλησι και δύναμι.
Γύρω στο 1963 απεφάσισαν οι αρμόδιοι να διαπλατύνουν τον κεντρικό δρόμο. Αυτό εσήμαινε ότι το Χριστια­νικό μνημείο έπρεπε να κατεδαφισθή. Θα απαλάσσονταν έτσι και από ένα ανεπιθύμητο κτίσμα. Το συνεργείο κατεδαφίσεως ετοιμάσθηκε. Τον πρώτο ρόλο θα τον έπαιζε μία μπολντόζα. Σε λίγα λεπτά της ώρας θα τον σώριαζε σε ερείπια. Έτσι υπελόγιζαν τα πράγματα. Τους ήρθαν ό­μως ανάποδα. Τραγουδήθηκε άλλο τραγούδι κι’ όχι αυτό που επιθυμούσαν.
Ενώ έβαζαν εμπρός την μπολντόζα και την κατεύ­θυναν προς τον Ναό, πάθαινε συνεχώς βλάβες. Την έφτια­χναν, αλλά και πάλι έσπαζε. Αδύνατο να πλησιάσουν στην Εκκλησία. Και σαν να μην έφθανε αυτό, μόλις γυρίζει στο σπίτι του ο εργάτης που με μανία επιζητούσε το γκρέμισμα, βρίσκει νεκρό ένα από τα μέλη της οικογε­νείας του!
Εν τω μεταξύ ο υπεύθυνος αυτής της επιχειρήσεως πληροφορήθηκε ότι οι εργάτες δεν κατώρθωσαν τίποτε. Έμαθε και τις λεπτομέρειες. Του φάνηκαν όλα ανόητα, και αγριεμένος είπε: «Δεν αξίζετε τίποτε. Μόνο για παρα­μύθια είσαστε. Αύριο θα πάω να τον γκρεμίσω ο ίδιος»!
Αλλά ο δυστυχής έμεινε μόνο με τα μεγάλα λό­για. Μόλις ανέβηκε μανιώδης επάνω στο μηχάνημα και βάδισε προς την Εκκλησία, και αυτό έσπασε, αλλά — το πιο συνταρακτικό — βρήκε και ο ίδιος ξαφνικά τον θά­νατο! Καταλαβαίνετε τι θλίψις, αλλά και τι τρόμος επα­κολούθησε. Δεν απέμεινε τίποτε άλλο, παρά να ανακα­λέσουν την διαταγή της κατεδαφίσεως.
Και για να ομορφύνη ο χώρος έφτιαξαν κάτι σαν υπό­γεια καταστήματα και μία πλατεία γύρω από τον Ναό, όπως φαίνεται στην προηγούμενη φωτογραφία.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΝΤΟΜΠΡΙ ΑΠΟ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΕΓΙΝΕ ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ!


Ο παππούς Ντόμπρι 13.2.2018 (†).
Από σωματοφύλακας του βασιλιά έγινε ζητιάνος για τον Θεό!

Με το ένα χέρι κρατούσε το πλαστικό ποτήρι και με το άλλο μοίραζε εικονίτσες. Ευεργετούσε τους φτωχούς, και ηθελημένα παρέμενε φτωχότερός τους. Ο σύγχρονος σαλός άγιος της Βουλγαρίας
Η φύση μας, όπως λένε οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και αργότερα ο μέγας Βασίλειος, είναι φτιαγμένη ν’ αγαπάει. Ο Πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης αναφέρει πως “Όταν φτάσει κανείς σ’ αυτό το σημείο, ν’ αγαπά, όχι συναισθηματικά αλλά να νιώθει αυτό που διδάσκει η Θεία Λειτουργία, ότι δηλαδή ο άλλος είναι ο εαυτός μου, τότε παραχωρεί την ύπαρξή του στον άλλον.” Βέβαια στην πράξη όλα δυσκολεύουν. Παρόλα αυτά εμφανίζονται κατά καιρούς υπάρξεις που καταργούν την ατομικότητά τους χωρίς να φοβούνται ότι θα καταστραφούν. Ένας τέτοιος ήταν και ο παππούς Ντόμπρι, όπως όλοι τον αποκαλούσαν. Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1914 στο χωριό Μπαϊλόβο στην Βουλγαρία και μεγάλωσε με πολλές δυσκολίες, ορφανός από πατέρα.Ήταν μια φιγούρα σαν βγαλμένη από την Βίβλο που το πλάνο της ζωής του είχε προορισμό να ζει για τους άλλους.Ο κόσμος σήμερα φλερτάρει καθημερινά με το απαράδεκτο μανιφέστο “Ο θάνατός σου η ζωή μου”. Η Εκκλησία όμως έχει την Κεφαλή της να επαναστατεί κάνοντας πράξη το “Ο Θάνατός μου η ζωή σου”.
Ο Ντόμπρι, ή Δημητρόφ Ντομπρέβ, είχε μια μοναδική διαδρομή κατά τη διάρκεια της οποίας, ότι κι αν έκανε δεν ξεχνούσε ότι ανήκει στον Χριστό: Νεαρός διετέλεσε σωματοφύλακας του βασιλιά των Βουλγάρων Μπόρις Γ΄ και της οικογένειάς του. Στα 1940 παντρεύτηκε και απέκτησε στην πορεία τέσσερα παιδιά. Η θέση του ήταν αξιοζήλευτη και ηρωική στα μάτια των συμπατριωτών του, καθώς ο ηγεμόνας αποδείχθηκε από τους πιο αγαπητούς της χώρας μέχρι σήμερα. Ο Δημητρόφ ήταν έτοιμος και εκπαιδευμένος να θυσιαστεί για τον αρχηγό του κράτους του, αν προέκυπτε ανάγκη. Και ακριβώς πάνω σε αυτή την θυσιαστική του θητεία ήρθε η ανατροπή. Μια από αυτές που θα μπορούσαν να γίνουν έμπνευση για κινηματογραφική ταινία.

Θεία παρέμβαση

Κατά τη διάρκεια του β΄παγκοσμίου πολέμου, μια βόμβα που στόχευε τον Βούλγαρο μονάρχη εξερράγη κοντά τους και ο «πρωταγωνιστής» σώθηκε. Από εκείνη τη στιγμή η αντίληψή του για τον κόσμο γύρω του, άλλαξε δραματικά. Πεπεισμένος ότι ήταν η Θεία παρέμβαση που τον γλίτωσε από το θάνατο, αποφάσισε να αφιερώσει όση ζωή του απέμεινε στον Θεό. Αυτό το διάστημα θα αποδεικνυόταν πολύ μεγάλο. Θα πέθαινε στα 103 του. Εντωμεταξύ από αγάπη ξεκινά να κρύβει κατ’ εντολή της Εκκλησίας της χώρας του μαζί με πολλούς χριστιανούς τους Εβραίους από τους Ναζί. Έζησε τον θάνατο της γυναίκας και των δύο από τα τέσσερα παιδιά του, χωρίς ο προσωπικός του πόνος να τον εμποδίσει να βοηθά τους ζωντανούς.. Μετά το τέλος του πολέμου, με την κυριαρχία του κομμουνισμού στην χώρα του,εκείνος αποφασίζει ν’ αποφύγει τις μεγάλες πόλεις και εργάστηκε στις κομμούνες σ’ ένα χωριό σαν βοσκός. Αγνοώντας τις αυστηρές απαγορεύσεις, επισκεπτόταν μυστικά τόπους προσκυνήματος στα βουνά για να προσευχηθεί.

Απ’ ό,τι μάζευε ως επαίτης δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό του

Ωστόσο οι μεγαλύτερες ανατροπές συμβαίνουν για να ξαφνιάσουν την ασφαλή μονοτονία μας. Αυτός, που ήταν ένα ίνδαλμα στο παρελθόν, ένας ήρωας που ζούσε δίπλα στον βασιλιά, σε αξίωμα που το ζήλευε όλος ο λαός, καταλήγει με την θέλησή του στο κατώτερο κοινωνικό επίπεδο. Ωστόσο δεν σταματά εκεί. Για τον αληθινά ταπεινό, δεν υπάρχει όριο. Η αγάπη καταργεί την λογική και ο Ντόμπρι γίνεται επαίτης. Παντρεύεται την φτώχεια του και ξεκινά να ζητιανεύει για όλη την υπόλοιπη ζωή του από τον θρόνο των επαιτών: Μάζευε χρήματα από τον κόσμο στο δρόμο και τα έδινε στο Θεό. Δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό του. Ο ίδιος μάλιστα είχε πει πως «μετά από μερικά χρόνια, όλοι θα καταλάβουν την σημασία αυτής της πράξης».
Περνώντας τα χρόνια, απομονωνόταν ολοένα και περισσότερο από τις υλικές διαστάσεις της ζωής, αφιερώνοντας τον εαυτό του αποκλειστικά στην πνευματική ζωή. Έλεγε «Τα νιάτα και τα χρήματα φεύγουν, οι φιλίες δεν είναι σίγουρες, η ομορφιά κρατάει για λίγα χρόνια, η έπαρση στη ζωή είναι μικρής διάρκειας, αλλά μας αποκαλύπτουν που κρύβεται η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ο ίδιος ο Θεός».

Ο ναός που έγινε στέκι του στη Σόφια
η σύνταξη των 80 ευρώ (!) και η μεγάλη δωρεά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Εάν κάποιος ήθελε να βρει τον Ντόμπρι δεν ήταν δύσκολο. Το στέκι του βρισκόταν μπροστά από την μεγαλύτερη Ορθόδοξη Εκκλησία στα Βαλκάνια, τον καθεδρικό ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στη Σόφια της Βουλγαρίας. Με το ένα χέρι του κρατούσε το αιώνιο πλαστικό του ποτήρι ζητώντας ελεημοσύνη και με το άλλο μοίραζε εικονίτσες στους περαστικούς και τους προσκυνητές. Συγκινούσε μεταδίδοντας μαζί με τα εικονάκια και την αγάπη του. Ευχόταν στους συμπολίτες του να έχουν υγεία και τους παρακινούσε να δοξάζουν το Θεό. Η επιλογή του να είναι ντυμένος σαν χωριάτης χωρίς επιτήδευση, είχε το κοινωνικό παράδοξο να πετυχαίνει να ξεχνούν οι άνθρωποι την ατημέλητη όψη του. Προφανώς γιατί μαζί με την προσευχητική του διάσταση, ο καθένας θα μπορούσε να εμπιστευτεί μια φιγούρα που έμοιαζε να έχει βγει από τις σελίδες του Τσέχωφ ή του Τολστόϊ. Κάποιοι φιλεύσπλαχνοι του έδιναν ψωμί αλλά και πολλοί έλεγαν πως τα έχει χαμένα. Δεν θιγόταν. Ήταν πεπεισμένος ότι «όσοι αγαπούν το Θεό, αγαπούν και μένα». «Αυτό που κάνω είναι ελεημοσύνη, όχι επαιτεία». Κοιμόταν στο πάτωμα του φτωχικού του σπιτιού και δεν τον απασχολούσε να ακούει τα νέα και τις ειδήσεις.

Τα δώρισε όλα

Τα χρόνια περνούσαν και ο Ντόμπρι γερνούσε. Οι περισσότεροι άνθρωποι παρατηρώντας τον πίστευαν πως είναι ένας συνηθισμένος γερο-ζητιάνος. Τον ξεχώριζε κανείς από απόσταση από τα ολόλευκα μακριά μαλλιά και γένια του, αλλά και την τρυφερή του όψη. Όσοι τον γνώριζαν καλά τον εκτιμούσαν και του φιλούσαν το χέρι ως ένδειξη σεβασμού δείχνοντας την αγάπη τους. Εξακολουθούσε να τριγυρνά ατημέλητος, πάντα φορώντας το μαύρο κουρελιασμένο παλτό του και τα σκισμένα παπούτσια του. Η σύνταξή του ήταν περίπου 80€ και πάντα ευχαριστούσε το Θεό που τον συντηρεί. Όταν ρωτήθηκε, απάντησε πως στις καλές μέρες μάζευε περίπου 150€ μέχρι που επέστρεφε και φρόντιζε τον κήπο του.
Περίπου το έτος 2000, δωρίζει όλα τα υπάρχοντά του στην Ορθόδοξη Εκκλησία και εγκαθίσταται στο χωριό που γεννήθηκε, στο Μπαϊλόβο σε μια μικρή και ταπεινή προσθήκη στο ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Ήταν αξιοθαύμαστος ο ρακένδυτος Ντόμπρι, με τα ευγενικά γαλάζια μάτια, που εξακολουθούσε και στα βαθιά του γεράματα να διασχίζει, όπως όταν ήταν νέος από το χωριό Μπαϊλόβο, μέχρι την πρωτεύουσα Σόφια, είκοσι χιλιόμετρα, χειμώνα-καλοκαίρι. Ούτε το απόλυτο ψύχος δεν μπορούσε να τον σταματήσει να ολοκληρώσει τη συγκεκριμένη διαδρομή. Κάθε μέρα. Μη σταματώντας ποτέ να συλλέγει χρήματα για την ανακαίνιση των εκκλησιών και των μοναστηριών και βοηθούσε τα ορφανοτροφεία σε όλη τη Βουλγαρία. Ένας χρυσοθήρας της αγάπης που, για όσους είχαν μάτια ανοικτά, έδειχνε με τη ζωή του ποια είναι πραγματικά η χριστιανική ζωή. Ήταν πάμπτωχος, αλλά έλαμπε.

Αυτός ο γέροντας επαίτης μέχρι το τέλος της ζωής του κατάφερε να προσφέρει τη μεγαλύτερη δωρεά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας μετά τον Τσάρο.
Σήμερα ο παππούς Ντόμπρι αναγνωρίζεται στην χώρα ως άγιος, καθώς όπως υπολογίζεται, είχε καταφέρει να δωρίσει 25.000 λέβα στο μοναστήρι «Ελεσνίσκι» και στην εκκλησία του oρεινού χωριού Γκόρνο Καμάρτσι, 11.000 λέβα στην εκκλησία του χωριού του Αγίων Κυρίλλου και Μεδοθίου και 37.500 λέβα στον καθεδρικό ναό Αλεξάνδρου Νιέφσκι της Σόφιας, καθώς και για ορφανοτροφεία. Όλες αυτές οι δωρεές ανέρχονται συνολικά στα 40.000 ευρώ.
Όσοι θυμούνται αναφέρουν ότι οι άνθρωποι τον έβλεπαν με ιλαρό πρόσωπο να προσεύχεται στις εικόνες των εκκλησιών της πρωτεύουσας, κρατώντας αναμμένο κερί και κάνοντας μετάνοιες, ενώ αναφερόταν σε μια παλιά αμαρτία του, την οποία δεν αποκάλυπτε. Το πιθανότερο ήταν να ταπείνωνε με την ανακοίνωση αυτή τον εαυτό του. Αυτή τη τακτική της αυτοσυκοφαντίας την συναντούμε συχνά στους ασκητές της ταπείνωσης. Επέμενε να υποστηρίζει πως υπέφερε από αυτό το “πνευματικό χρέος” και είχε να ξεχρεώσει αυτό που είχε διαπράξει στο παρελθόν και τον έκανε να υποφέρει, ζητώντας νυχθημερόν συγχώρεση από τον Θεό.

Σε λαϊκό προσκύνημα

Εκοιμήθη στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Κρεμικόβτσι, βορειοανατολικά της Σόφιας, μια Τρίτη στις 13 Φεβρουαρίου του 2018.
Το σώμα του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στον ιερό ναό των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Στην κηδεία του μαζεύτηκε πλήθος λαού, πολλοί κληρικοί και Επίσκοποι και ο Πατριάρχης Νεόφυτος.
Υπάρχουν πολλές αναφορές ότι κατά την κηδεία συνέβησαν θαύματα θεραπείας από ασθένειες. Τέσσερις βαριά ασθενείς μαρτυρούν ότι ανακουφίστηκαν και θεραπεύθηκαν αμέσως μόλις ενταφιάστηκε. Ο τάφος αποφασίστηκε να ασφαλιστεί με τσιμέντο για να μην υπάρξουν επεμβάσεις, αφού είναι πεποίθηση πολλών ότι η Εκκλησία θα τον κατατάξει στο χορό των Αγίων της.
Σε μια εποχή όπου η διαφθορά αποτελεί επιδημία, μικροί και μεγάλοι τιμούν την χωρίς αντάλλαγμα προσφορά του. Ακόμη και κάποιοι καλλιτέχνες του δρόμου τον ζωγραφίζουν, αφού ένα έργο γκράφιτι με το πρόσωπό του και το κερί που προσευχόταν στολίζει τον τοίχο μιας εξαόροφης πολυκατοικίας στο κέντρο της πόλης, μνημείο στην ανιδιοτέλεια.

* * * *
Ντόμπρι στα Βουλγάρικα σημαίνει καλός. Ο Παππούς Ντόμπρι ευεργετούσε τους φτωχούς, αν και ηθελημένα παρέμενε φτωχότερός τους.Του ήταν αδιάφορο να τον θυμούνται ως μεγάλο ευεργέτη. Ο Ντόμπρι ήταν φύση καλή και μάλιστα “Καλή λίαν”.

Ευχαριστώ τον καλό φίλο Κ. Καρατζογιάννη για την βοήθεια στην έρευνα από αγγλικές και βουλγαρικές πηγές καθώς δεν υπήρχαν επαρκείς ελληνικές αναφορές.
Κατατζογιάννης Κωνσταντίνος, Σοφία Χατζή

Πηγή: ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 18.12.2019

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΓΚΑΔΑ

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΓΚΑΔΑ
Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης,   σε ομιλία του την ημέρα της εορτής του Αγίου Αθανασίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου της ιστορικής περιοχής Λητής, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στη Σύνοδο της Κρήτης  με την εξής αναφορά : «Αυτή είναι η ακριβής αλήθεια περί των πραγμάτων που αφορούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που συνεκλήθη τον Ιούνιο εις την νήσον Κρήτην.  Όλα τα άλλα εκφράζουν πολιτικές σκοπιμότητες και όταν μπαίνουν αυτές οι σκοπιμότητες στα πνευματικά θέματα της Εκκλησίας τότε δημιουργούνται προβλήματα» (www.imlagada.gr).

Πιστεύω στα περί ‘’πολιτικών σκοπιμοτήτων’’, απάντηση δίνει η στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας  για τη Σύνοδο της Κρήτης. Ποια πολιτική σκοπιμότητα μπορεί κάποιος να διακρίνει στη θεολογική θέση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας,  για τη Σύνοδο της Κρήτης;  Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας www.bg-patriarshia.bg, ημερομηνίας 29 Νοεμβρίου 2016, όπου αναφέρεται  στο  κείμενο της Συνόδου της Κρήτης ‘’Η σχέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο’’,  επισημαίνει  με σαφήνεια τις αντιφάσεις, καθώς και το ότι δεν είναι σύμφωνες οι αντιφάσεις αυτές, με όσα διδάσκει η δογματική και κανονική Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν είναι με βάση το γράμμα και το πνεύμα των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων.  Ποια πολιτική σκοπιμότητα καταδεικνύει η θεολογική αυτή θέση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας;
Ποια πολιτική σκοπιμότητα μπορεί κάποιος να διακρίνει στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, όπου γίνεται ρητή  αναφορά στην παρουσία ‘’…ετεροδόξων θρησκευτικών ομάδων (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική κλπ)’’ και όχι εκπροσώπων ‘’ετεροδόξων εκκλησιών’’;  Ποια πολιτική σκοπιμότητα καταδεικνύει η στάση αυτή του Πατριαρχείου Βουλγαρίας;  Ποια πολιτική σκοπιμότητα μπορεί να διακρίνει κάποιος στη θεολογική θέση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας όταν εδώ και καιρό επισημαίνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ότι «εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν υπάρχουν άλλες εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις και σχίσματα»;
Ποια επίσης πολιτική σκοπιμότητα μπορεί κάποιος να διακρίνει στη θέση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για την ‘’αόρατη εκκλησία’’, τη ‘’θεωρία των κλάδων’’, τη ‘’βαπτισματική θεολογία’’ ή την ‘’ισότητα των δογμάτων’’»;  «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να δεχτεί τις διαφορετικές έννοιες και τα δόγματα στα οποία οι ετερόδοξοι έχουν δικαιολογήσει αυτήν την ενότητα, όπως είναι οι θεωρίες για την ύπαρξη μιας φαινομενικής ‘’ενότητας’’ όλων των χριστιανικών δογμάτων, όπως οι διδασκαλίες για την ‘’αόρατη εκκλησία’’, τη ‘’θεωρία των κλάδων’’, τη ‘’βαπτισματική θεολογία’’ ή την ‘’ισότητα των δογμάτων’’», σημειώνει το Πατριαρχείο Βουλγαρίας.  Ποια πολιτική σκοπιμότητα υπάρχει;

Ποια πολιτική σκοπιμότητα μπορεί να διακρίνει κάποιος στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, που επισημαίνει  με Ορθόδοξη σαφήνεια τη θέση της, για τη νομιμοποίηση της συμμετοχής στο Π.Σ.Ε.;   Ιδού η σχετική αναφορά :  ‘Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας, ευτυχώς, εδώ και πολύ καιρό δεν συμμετέχει (στο (Π.Σ.Ε.)’’. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας έχει αποχωρήσει από το Π.Σ.Ε. το έτος 1998 και εξακολουθεί να τηρεί αυτή τη στάση.  Ποια πολιτική σκοπιμότητα ενυπάρχει στη στάση της αυτή; Η γενικόλογη απαξιωτική αναφορά του Μητροπολίτη Λαγκαδά Ιωάννη περί πολιτικών σκοπιμοτήτων, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΗ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ-ΝΕΑ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ

Νέα απόφαση της Βουλγαρικής Εκκλησίας επιβεβαιώνει την απόρριψη της Συνόδου της Κρήτης… Κατά τη συνεδρίασή της στις 11 Δεκεμβρίου του 2016 η βουλγαρική Ιερά Σύνοδος ουσιαστικά σφράγισε όσα είχε αποφασίσει από τον Νοέμβριο για την Σύνοδο της Κρήτης. Βάσει λοιπόν του ανακοινωθέντος της 11ης Δεκεμβρίου «εγκρίθηκε ομόφωνα και υπογράφτηκε από τον αρχιερέα. η № 22 της 15/11/2016 απόφαση που περιέχει τη συνοδική Γνώμη σχετικά με τη Σύνοδο στην Κρήτη (Ιούνιος 2016) και το κείμενο που ενέκρινε «Οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο Χριστιανικό κόσμο»».
Όπως το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ είχε αναλύσει σε άρθρο το περασμένο Σάββατο οι Βούλγαροι στην προαναφερθείσα γνωμοδότηση διαλύουν κυριολεκτικά στα εξ ων συνετέθη την Περγάμειο “θεολογία” βάση της οποίας συντάχθηκαν τα κείμενα της Συνόδου του περασμένου Ιουνίου.

Το πρώτο σημαντικό συμπέρασμα της βουλγαρικής εκκλησίας, λοιπόν, είναι ότι, σε σύγκριση με την αρχική έκδοσή τους, τα εγκριθέντα και ψηφισθέντα κείμενα της Συνόδου της Κρήτης έχουν υποβληθεί σε “ορισμένες, αλλά ασήμαντες και ανεπαρκείς” αλλαγές
Αναφερόμενη η βουλγαρική εκκλησία συγκεκριμένα στο πολύκροτο κείμενο «Οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο» σημειών ειπως για το σημείο 4 “μπορούμε να πούμε ότι πάντα στην Ορθόδοξη Εκκλησία όταν λέγεται κάτω από την “ενότητα όλων” εννοείται η σύζευξη ή επιστροφή στην αγκαλιά της, υπό τον Άγιο Βάπτισμα, και με την Αγία Μετάνοια για όλα τα περιπλανώμενα στοιχεία σε αυτόν τον κόσμο που έχουν πέσει σε αίρεση και σχίσμα, σύμφωνα με το κανονικό δίκαιο της Εκκλησίας. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ποτέ δεν έχασε την ενότητα στην πίστη και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορεί να αποδεχθεί την υποτιθέμενη «ανάκτησης ενότητας » με “άλλους χριστιανούς” (…)

Η βουλγαρική εκκλησία κρατώντας στην κυριολεξία φραγγέλιο σημειώνει ακόμη πως η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να δεχτεί τις διαφορετικές έννοιες και δόγματα ετεροδόξων και θεωρίες για την ύπαρξη μιας φαινομενικής «ενότητας» όλων των χριστιανικών δογμάτων, όπως. οι διδασκαλίες της «αόρατης εκκλησίας», «η θεωρία των κλάδων», «η βαπτιστική θεολογία» ή «η ισότητα των δογμάτων».
Όλες αυτές οι θεωρίες, σύμφωνα με την θεολογικά τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία που παραθέτει η βουλγαρική εκκλησία, μπορεί να συνδεθουν με το δημιουργηθέν δόγμα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, το οποίο κατεδαφίστηκε και καταδικάστηκε από την Άγια Εκκλησία. Αν δεχτούμε αυτό το δόγμα, τότε μπορεί να δικαιολογήσουμε την παρουσία της χάριτος του Θεού σε διάφορα χριστιανικά δόγματα, στα οποία υποτίθεται πως επίσης όπως στην Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί κανείς να βρει τη σωτηρία.
Σημειώνει δε πως όσοι υποστηρίζουν αυτό το τεκμήριο της χάριτος σε όλα τα χριστιανικά δόγματα και κατ’ επέκτασιν την κοινή προσπάθεια για να επιτευχθεί η πληρότητα της ενότητας εν Χριστώ συντάσσονται με το Διάταγμα για τον Οικουμενισμό της Β΄Βατικάνειας Συνόδου!

Σε σχέση με την αναφορά και την έγκριση του σημείου 5 του ιδίου κειμένου, περί της «χαμένης ενότητας όλων των Χριστιανών»η βουλγαρική εκκλησία το χαρακτηρίζει απαράδεκτο “γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει χάσει ποτέ την ενότητα της, παρόλο που αιρέσεις και σχίσματα, έχουν αποκοπεί από το σώμα της Εκκλησίας, το σώμα δεν χάνει την πρωταρχική οντολογική ακεραιότητα του, η οποία συνεπάγεται οντολογική ενότητα ενώπιον της υποστάσεως του Χριστού”.

Όσον αφορά το σημείο 6, παραγραφοι 16 και ούτω καθεξής έως 20 όπου γίνεται αναφορά για “ετεροδόξες χριστιανικές εκκλησίες και ομολογίες” με τις οποίες δεν είναι όμως σε κοινωνία η Ορθόδοξη Εκκλησία, η βουλγαρική Σύνοδος ξεκαθαρίζει πως “δεν είναι δυνατόν κάθε αιρετική ή σχισματική κοινότητα να ονομάζεται «εκκλησία». Η παρουσία πολλών εκκλησιών είναι απαράδεκτη σύμφωνα με τα δόγματα και τους κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας”
Προσθέτει δε πως στην περίπτωση αυτή, η ιστορική ονομασία »εκκλησίες» για τις αποκλίνουσες από την Ορθόδοξη Εκκλησία κοινότητες έρχεται σε σαφή αντίθεση με την παράγραφο. 1 και με τις αρχικές αναφορές του σημείου 6 του εγγράφου , όπου αναφέρεται πως “Η Εκκλησία είναι μία και μόνο”.

Κατόπιν προχωράει στο σημείο 12 όπου σχολιάζει τη…διαβεβαίωση πως “κατά τη διεξαγωγή των θεολογικών διαλόγων κοινός στόχος όλων είναι η τελική αποκατάσταση της ενότητας της αληθινής πίστης και της αγάπης», τονίζοντας πως η αναφορά αυτή είναι υπερβολικά απλοϊκή και δεν καλύπτει όλες τις διαστάσεις της διαδικασίας. Επιμένει δε πως “Ο τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η ενότητα είναι μέσω της μετάνοιας, της ομολογίας της ορθοδόξου πίστεως και της βάπτισης”.

Στο σημείο 20 όπου αναφέρεται ότι «οι προοπτικές των θεολογικών διαλόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την υπόλοιπη Χριστιανοσύνη πάντα καθορίζονται με βάση τις αρχές της εκκλησιολογίας και τα κανονικά κριτήρια της Ορθοδοξίας όπως ήδη καθιέρωνονται από την εκκλησιαστική παράδοση» η βουλγαρική εκκλησία σημειώνει πως ο πιο ακριβής όρος θα ήταν αντί του “εκκλησιαστική παράδοση” να γραφτεί “την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.»
Η συνολική εντύπωση της βουλγαρικής εκκλησίας σε αυτό το κομμάτι είναι ότι υπάρχουν πολλές ασαφείς εκφράσεις και ασυνεπής εκκλησιολογική ορολογία. Είναι επίσης σημαντικό ότι δεν δικαιολογείται και δεν ολοκληρώνεται ο πρωταρχικός στόχος αυτών των θεολογικών διαλόγων με τους ετεροδόξους, που είναι η επιστροφή των ετεροδόξων στην κανονική τάξη στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και επίσης δεν διατυπώνονται με σαφήνεια οι αρχές των διαλόγων αυτών. Ειδική μνεία η βουλγαρική σύνοδος κάνει και για το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησίών από το οποίο απέχει σημειώνοντας πως το κείμενο της Κρήτης “Νομιμοποιεί την ΜΚΟ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών», στο οποίο η BOC-BP, ευτυχώς, εδώ και πολύ καιρό δεν συμμετέχει”.

Τέλος, η βουλγαρική εκκλησία επικρίνει και όσα αναφέρονται στο σημείο 22. Συγκεκριμένα εκεί αναφέρονται τα εξης:
“Η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί καταδικαστέαν πάσαν διάσπασιν της ενότητος της Εκκλησίας, υπό ατόμων ή ομάδων, επί προφάσει τηρήσεως ή δήθεν προασπίσεως της γνησίας Ορθοδοξίας. Ως μαρτυρεί η όλη ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η διατήρησις της γνησίας ορθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον διά του συνοδικού συστήματος, το οποίον ανέκαθεν εν τη Εκκλησία απετέλει την ανωτάτην αυθεντίαν επί θεμάτων πίστεως και κανονικών διατάξεων (κανών 6 της Β’ Οικουμενικής Συνόδου).”

Αυτή η αναφορά για τους Βούλγαρους συνεπάγεται σαφώς αλάθητο και άκριτη αναφορά στη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη, (ειδικά το προαναφερθέν υπογραμμισμενο απόσπασμα), και συμπληρώνει πως χωρίς τη δογματική συνείδηση του συνόλου των Ορθοδόξων. το σύστημα της Οικουμενικής Συνόδου δεν μπορεί να παρέχει αυτόματη ή μηχανική ορθότητα της για την πίστη των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας κατά τη συνεδρίασή της στις 15 Νοεμβρίου 2016 μελέτησε το κείμενο της Συνόδου της Κρήτης για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο και προχώρησε σε δημοσίευση πολύ σημαντικών θεολογικών παρατηρήσεων επί του κειμένου αυτού. Ακολούθως κατέληξε στα εξής συμπεράσματα:

1. Η Σύνοδος της Κρήτης δεν είναι ούτε Μεγάλη ούτε Οικουμενική λόγω της μη συμμετοχής σε αυτήν μιας σειράς Ορθοδόξων Εκκλησιών εξαιτίας οργανικών και θεολογικών λαθών που υπήρξαν κατά την προετοιμασία της.
2. Η προσεκτική μελέτη των κειμένων που εγκρίθηκαν από τη Σύνοδο της Κρήτης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάποια από αυτά περιέχουν θέσεις αντίθετες με την Ορθόδοξη Εκκλησία, τη δογματική και κανονική παράδοση της Εκκλησίας, το πνεύμα και το γράμμα των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων.
3. Απαιτείται περαιτέρω θεολογική συζήτηση και επεξεργασία των κειμένων ώστε να διορθωθούν ή να αντικατασταθούν με νέα που θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα και την παράδοση της Εκκλησίας.

Η Βουλγαρική Εκκλησία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος και ζωντανό μέλος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ως μέλος του Σώματος του Χριστού τόσο η τοπική Εκκλησία της Βουλγαρίας όσο και οι Μητροπόλεις του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στο εξωτερικό θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε αδελφική, ευχαριστιακή, πνευματική, δογματική και κανονική κοινωνία με όλες τις άλλες τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες - και με όσες συμμετείχαν στη Σύνοδο της Κρήτης και με όσες απουσίασαν. Η Εκκλησία δεν είναι μια κοσμική οργάνωση αλλά θεανθρώπινος οργανισμό. Δεν επηρεάζεται και δεν πρέπει να επηρεάζεται στη ζωή της από πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα. Κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι «η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή».

Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ - ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ Η ΠΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΡΗΤΗ

Με σημερινή (4/6/2016) ανακοίνωσή του το Πατριαρχείο Βουλγαρίας δηλώνει ότι:

1. Η απόφαση της Συνόδου της 1ης Ιουνίου 2016 για τη Μεγάλη Σύνοδο είναι ομόφωνη και υπεγράφη από τον Πατριάρχη Βουλγαρίας και όλα τα Μέλη της Συνόδου.
2. Η απόφαση της Συνόδου είναι κατηγορηματική: Η Εκκλησία της Βουλγαρίας δεν θα συμμετάσχει στη Μεγάλη Σύνοδο για τους λόγους που ήδη ανακοίνωσε.
3. Η απόφαση της Συνόδου εστάλη σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.
4. Ακυρώθηκε η πτήση που θα μετέφερε στην Κρήτη τα μέλη της αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Βουλγαρίας.
5. Βουλγαρική αντιπροσωπεία διαπραγματεύεται ευνοϊκούς όρους για την ακύρωση των κρατήσεων ώστε αυτή να οριστικοποιηθεί.


Τα Μέλη της Συνόδου της Εκκλησίας της Βουλγαρίας διατηρούν υψηλή εκκλησιαστική συνείδηση και ο πιστός λαός εμπιστεύεται την Εκκλησία η οποία δεν θα υποκύψει σε περιττές και ανάξιες προσπάθειες χειραγώγησης.