ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Καθάρισε την καρδιά σου απ' όλες τις πονηρές σκέψεις, ώστε να τους βλέπεις όλους με απλότητα, και θα δεις την ειρήνη του Θεού να βασιλεύει στην ψυχή σου. 

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Ο ταπεινός άνθρωπος 

Τον περιγράφει θαυμάσια ο Αββάς Ησαΐας με τα εξής: Εκείνος που έχει ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα για να ελέγξει τον αμελή ή αυτόν που καταφρονεί. Ούτε και μάτια έχει για να προσέχει τα ελαττώματα των άλλων.

Δεν έχει αυτιά, για να ακούσει όσα δεν ωφελούν την ψυχή του και δεν έχει καμία σχέση με κανένα, εκτός από τις αμαρτίες του. Προς όλους τους ανθρώπους είναι ειρηνικός, για την εντολή του Θεού και όχι για φιλία. Εάν κανείς νηστεύει αυστηρά και τρώγει κάθε εξ ημέρες και επιδοθεί σε μεγάλους κόπους, όλοι οι κόποι αυτοί πηγαίνουν χαμένοι, εφόσον δεν βαδίζει την οδό της ταπεινοφροσύνης. Αδελφέ συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει συγχωρήσουν και η ταπείνωση θα έρθει σε σένα. Αγάπησε την ταπείνωση και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου. Να μη βαρυνθείς για κάποιον κόπο, διότι ο κόπος και η κακοπάθεια και η σιωπή γεννούν την ταπείνωση. Η δε ταπείνωση συγχωρεί όλες τις αμαρτίες. 

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: Η ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Η αγαθότητα του Θεού φανερώνεται σε τούτο: Οποιαδήποτε ώρα επιστρέψει ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του, τον υποδέχεται με χαρά, χωρίς να του λογαριάζει τα προηγούμενα σφάλματά του, όπως είναι γραμμένο για τον άσωτο υιό (Λουκ. 15:11-32). Αυτός άφησε την τροφή των χοίρων, δηλαδή τα σαρκικά του θελήματα, και γύρισε ταπεινωμένος στον πατέρα του. Γι΄ αυτό κι εκείνος τον δέχθηκε, προστάζοντας αμέσως να του φορέσουν τη στολή της αγνότητος και τον αρραβώνα της υιοθεσίας, πού χαρίζει το Άγιο Πνεύμα (πρβλ. Ρωμ. 8:15, 23. Β΄Κορ. 1:22, 5:5. Εφ. 1:13-14). Γιατί ο Κύριός μας είναι ελεήμων και θέλει την επιστροφή του ανθρώπου. 

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΑΝ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΛΠΙΔΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Αν απαλλαγεί ο νους από κάθε ελπίδα αυτού του κόσμου, αυτό είναι το σημείο ότι πέθανε μέσα σου η αμαρτία. 

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΖΕΙΣ ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ!

 

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Μη συνηθίζεις να κουβεντιάζεις για πράγματα, που δεν είδες με τα ίδια σου τα μάτια, σαν να τα έχεις δει. Μη βεβαιώνεις με πεποίθηση εκείνα, που έχεις μόνο ακούσει. Συνήθιζε τη γλώσσα σου να λέει πάντα αλήθεια. Το ψέμα γεννιέται συχνά από την επιθυμία να αρέσουμε στους ανθρώπους κι απομακρύνει από την ψυχή το φόβο του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΟΛΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Όλα προέρχονται από τη δικαιοσύνη και την πρόνοια του Θεού, γι΄αυτό ο πιστός να μην επιδιώκει την εκπλήρωση του δικού του, αλλά του θείου θελήματος.

Αδελφέ, αν συναντήσεις κάποια δυσκολία είτε στα έργα σου είτε στα λόγια σου είτε (ακόμα και) στις σκέψεις σου, να μη ζητάς καθόλου το θέλημά σου ούτε την ευκολία σου αλλά φρόντιζε ν΄ανακαλύπτεις (ποιο είναι) ακριβώς το θέλημα του Θεού, και αυτό να κάνεις στην εντέλεια, έστω κι αν φαίνεται πώς θέλει κόπο, πιστεύοντας με όλη σου την καρδιά, ότι αυτό σε συμφέρει περισσότερο από κάθε ανθρώπινη σύνεση. Γιατί η (κάθε) εντολή του Θεού είναι (δοσμένη για να μας εξασφαλίσει την) αιώνια ζωή, και όσοι την επιζητούν δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό.

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΙΣΗΣΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν μισήσει τά ἔργα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, δέν μπορεῖ νά λατρεύσει τόν Θεό. Καί ποιά εἶναι ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ; Τό νά μήν ἔχει κανείς τίποτε ξένο στό νοῦ του, ὅταν προσεύχεται σ' Αὐτόν· νά μήν νιώθει ἄλλη ἡδονή, ὅταν Τόν δοξολογεῖ. νά μή διατηρεῖ καμιά κακία, ὅταν ψάλλει σ' Αὐτόν. νά μήν ἔχει μίσος ἐναντίον κανενός, ὅταν προτιμᾶ Αὐτόν· οὔτε νά ὑπάρχει καμιά ζηλοφθονία πονηρή πού νά μᾶς ἐμποδίζει ὅταν ἀπευθυνόμαστε σ' Αὐτόν συνεχῶς καί νά τόν θυμόμαστε πάντοτε. Γιατί τά παραπάνω σκοτεινά ἐμπόδια εἶναι τεῖχος πού περικυκλώνει τή δυστυχισμένη ψυχή καί δέν μπορεῖ νά λατρεύσει καθαρά τόν Θεό, ἐφόσον τά ἔχει αὐτά. Γιατί τῆς γίνονται ἐμπόδια στό δρόμο της πρός τόν Θεό καί δέν τήν ἀφήνουν νά Τόν συναντήσει καί νά Τόν δοξολογήσει μέσα της καί νά προσευχηθεῖ σ' Αὐτόν μέ γλυκύτητα στήν καρδιά γιά νά φωτιστεῖ ἀπό Αὐτόν. Γι' αὐτό ὁ νοῦς σκοτίζεται πάντοτε καί δέν μπορεῖ νά προκόψει κατά Θεόν, γιατί δέν φροντίζει νά τά κόψει ὅλα αὐτά μέ πνευματική γνώση.

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΑΝ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΛΠΙΔΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Αν απαλλαγεί ο νους από κάθε ελπίδα αυτού του κόσμου, αυτό είναι το σημείο ότι πέθανε μέσα σου η αμαρτία.

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Καθάρισε την καρδιά σου απ' όλες τις πονηρές σκέψεις, ώστε να τους βλέπεις όλους με απλότητα, και θα δεις την ειρήνη του Θεού να βασιλεύει στην ψυχή σου.

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΘΛΙΨΕΙ ΚΑΙ ΛΥΠΗΘΕΙΣ Ή ΘΥΜΩΣΕΙΣ, ΤΟΤΕ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΕ!

Αββάς Ησαΐας: Πρόσεξε καλά, αν κανείς σε θλίψει και λυπηθείς ή θυμώσεις, τότε να σιωπήσεις και να μην πεις τίποτε που δεν πρέπει. Όταν ύστερα, με την προσευχή, ηρεμήσει η καρδιά σου, μίλησε στον αδελφό σου με λόγια παρηγορητικά και συμβουλευτικά.

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: ΜΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΝΗΡΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!

Αββάς Ησαΐας ο Αναχωρητής: Μην αντιμετωπίσεις με πονηρία κανέναν άνθρωπο, για να μην αχρηστέψεις τους (πνευματικούς) κόπους σου. Με όλους τους ανθρώπους να κρατάς την καρδιά σου καθαρή, και θα δεις την ειρήνη του Θεού (να βασιλεύει) μέσα σου. Γιατί όπως ακριβώς, όταν ο σκορπιός χτυπήσει κάποιον, το δηλητήριό του διατρέχει ολόκληρο το σώμα και προσβάλλει την καρδιά του ανθρώπου, έτσι προσβάλλει την καρδιά και η κακία εναντίον του πλησίον. Γιατί το δηλητήριό της μολύνει την ψυχή, που κινδυνεύει έτσι (να χαθεί) από την πονηρία. Όποιος λοιπόν λυπάται τους κόπους του και δεν θέλει να χαθούν, πετάει γρήγορα από πάνω του αυτόν το σκορπιό, δηλαδή την πονηρία και την κακία.

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΩΜΕΘΑ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ, ΕΝΩ ΑΠΟΦΕΥΓΟΜΕΝ ΩΣ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΑΝΕΙΣ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Αλλοίμονόν μας, διότι καταβάλλομεν προσπαθείας να συναναστρεφώμεθα τους ισχυρούς και τους πλουσίους και να αρέσωμεν εις αυτούς, ενώ, απ’ εναντίας, αποφεύγωμεν ως ενοχλητικούς τους πτωχούς και αφανείς, που παρακαλούν να μας πλησιάσουν.

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Τη σιωπὴ νὰ τὴν ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τὸ λόγο. Γιατὶ ἡ σιωπὴ φέρνει θησαυρό, ἐνῷ ἡ ὁμιλία τὸν διασκορπίζει.

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΡΙΟ, ΟΣΟ ΟΙ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΕΙΣ!

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας:
«Τίποτε δὲν ὠφελεῖ τόσο τὸν ἀρχάριο ὅσο οἱ προσβολὲς καὶ οἱ περιφρονήσεις. Ὅπως δηλαδὴ προκόβει τὸ δένδρο ποὺ ποτίζεται καθημερινά, τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἀρχάριος ποὺ περιφρονεῖται καὶ ὑπομένει».

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟ!

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας:
«Τη σιωπὴ νὰ τὴν ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τὸ λόγο. Γιατὶ ἡ σιωπὴ φέρνει θησαυρό, ἐνῷ ἡ ὁμιλία τὸν διασκορπίζει».

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΑΛΙΜΟΝΟ ΜΟΥ!

Ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας:
«Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, γιατὶ δὲν ἀγωνίσθηκα γιὰ τὴ σωτηρία μου.
Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, γιατὶ δὲν ἀγωνίσθηκα νὰ καθαρίσω τὸν ἑαυτό μου, ὥστε νὰ εἶμαι ἄξιος νὰ γείρει λίγο πρὸς τὸ μέρος μου ὁ ἐλεήμων Θεός.
Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, γιατὶ δὲν ἀγωνίσθηκα νὰ βγῶ νικητὴς στοὺς πολέμους τῶν ἐχθρῶν σου, ὥστε Ἐσὺ νὰ βασιλεύσεις μέσα μου».
 
Εἶπε πάλι:
«Ἀλίμονό μου, ποὺ ὁλόγυρά μου βρίσκεται τ᾿ ὄνομά Σου, κι ὅμως ἐγὼ ὑπηρετῶ τοὺς ἐχθρούς σου.
Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, γιατὶ κάνω αὐτὰ ποὺ ἀηδιάζει ὁ Θεός, γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν μὲ θεραπεύει».
 
Εἶπε ἀκόμη:
«Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, γιατὶ ἔχω ἀπέναντί μου κατηγόρους γιὰ ὅσα γνωρίζω καὶ γιὰ ὅσα δὲν γνωρίζω καὶ δὲν μπορῶ νὰ τὰ ἀρνηθῶ.
Ἀλίμονό μου, ἀλίμονό μου, πῶς μπορῶ νὰ συναντήσω τὸν Κύριό μου καὶ τοὺς ἁγίους του, ἀφοῦ οἱ ἐχθροί μου δὲν ἄφησαν οὔτε ἕνα μέλος μου καθαρὸ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ;»

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ!

Ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας εἶπε:

«Εἶναι ἀπαραίτητο αὐτὸς ποὺ ζεῖ τὴ ζωὴ τῆς ἡσυχίας νὰ βάζει τὸν φόβο τῆς συνάντησης μὲ τὸν Θεὸ μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἀνάσα του, γιατὶ ἐνόσω ἡ ἁμαρτία πείθει τὴν καρδιά του νὰ τὴν ἀκολουθεῖ, δὲν ἦρθε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ μέσα του ἀκόμα καὶ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ».

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: Η ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ!

Λένε για τον Αββά Ησαΐα, πως πήγε κάποτε σε κάποιο κτηματία, που αλώνιζε τα σπαρτά του, και κρατώντας ένα ζεμπίλι του είπε. – Δος μου, νάχεις την ευχή μου, λίγο σιτάρι. Κι’ αυτός τον κοίταξε καλά-καλά και του απάντησε. -Γιατί να σου δώσω Γέροντα; μήπως ήλθες κι’ εσύ να με βοηθήσεις στο θέρο; – Όχι, του απάντησε εκείνος. -Τότε πως ζητάς να σου δώσω σιτάρι; του λέει ο κτηματίας. – Όποιος λοιπόν δεν θερίζει, δεν έχει δικαίωμα σε τίποτα; του απάντησε ο Γέροντας. -Ναι, Γέροντά μου, σε τίποτε απολύτως, του είπε ο κτηματίας.

Ύστερα από αύτη τη συζήτηση έφυγε ο Αββάς. Οι αδελφοί λοιπόν που τον είδαν να πηγαίνει προς τ’ αλώνι, τρέξανε κοντά του κι’ αφού του έβαλαν μετάνοια τον ρώτησαν· -Γιατί το έκανες αυτό, Γέροντα; Και τους αποκρίθηκε εκείνος· -Το έκανα, για να το έχουμε όλοι μας σαν παράδειγμα, πως οποίος δεν κοπιάσει, δεν μπορεί να περιμένει από το Θεό καμιά ανταμοιβή.

Ένας άλλος Γέροντας ησύχαζε μέσα στην έρημο· κι’ ως δώδεκα μίλια μακρυά από τη νερομάνα που υδρεύονταν. Κάποτε λοιπόν που πήγαινε να γεμίσει τ’ ασκιά του παρακουράσθηκε και είπε με το νου του: Γιατί να κάνω άσκοπα τόσο κόπο και δεν έρχομαι να μείνω κάπου έδώ κοντά στο νερό;

Την ώρα λοιπόν που έκανε τον λογισμό αυτό, αισθάνθηκε πως κάποιος τον ακολουθούσε. Και γυρίζοντας, είδε πραγματικά έναν, που ερχόταν από πίσω του και που μετρούσε τα βήματα του· και τον ρώτησε ο Γέροντας· ποιός είσαι του λόγου σου και τί κάνεις εδώ; – Άγγελος του Κυρίου είμαι, και μ’ έστειλε, για να μετρώ τα βήματά σου και να δώσω ανάλογα και την ανταμοιβή σου. Και λέγοντας αυτά χάθηκε από εμπρός του.

Ο Γέροντας λοιπόν από τη στιγμή εκείνη, αναπτερώθηκε, και πήρε κουράγιο, κι’ αποφάσισε να δείξει μεγαλύτερη προθυμία στο κόπο. Πήγε λοιπόν παραμέσα ακόμη στην έρημο, και πέντε μίλια ακόμη μακρύτερα από τη νερομάνα.

Μα και για τον Αββά Χαιρήμονα, που έμενε σε Σκήτη, λένε πως η σπηλιά, που χρησιμοποιούσε, ήταν σαράντα ολόκληρα μίλια μακρυά από την Εκκλησία, και δώδεκα μίλια από το νερό και από το έλος, που έκοβε τα βούρλα για τα πλεκτά του.

Κι’ όμως ο Γέροντας καθόλου δεν υπολόγισε, ούτε τον κόπο που έκανε, για να κουβαλά το νερό και τα βούρλα. Ούτε και φοβήθηκε την απόσταση από την Εκκλησιά, παρά πήγαινε τακτικότατα, κάθε Κυριακή, στην Ιερά Σύναξη…

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΣΥΧΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΛΙ!

 

Κάποιος ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ἡσαΐα:

«Πῶς πρέπει νὰ ἡσυχάζει κανεὶς μέσα στὸ κελί;»

Καὶ ἀποκρίθηκε ὁ Γέροντας:

«Τὸ νὰ ἡσυχάζει κανεὶς στὸ κελὶ σημαίνει νὰ ἐκθέτει συνεχῶς τὸν ἑαυτό του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἐπιστρατεύει ὅλη του τὴ δύναμη γιὰ νὰ ἀντιστέκεται σὲ κάθε λογισμὸ ποὺ σπέρνει ὁ ἐχθρός, γιατὶ αὐτὸ σημαίνει ἀναχώρηση ἀπὸ τὸν κόσμο».

Καὶ εἶπε ὁ ἀδελφός:

«Τί σημαίνει κόσμος;»

«Κόσμος εἶναι -ἀπάντησε ὁ Γέροντας- τὸ νὰ διασπᾶται κανεὶς σὲ πολλὲς καὶ διάφορες ὑποθέσεις.

Κόσμος εἶναι τὸ νὰ ἐνεργοῦν οἱ ἄνθρωποι τὰ ἀντίθετα πρὸς τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ νὰ ἱκανοποιοῦν τὰ σαρκικά τους θελήματα.

Κόσμος εἶναι τὸ νὰ νομίσει κανεὶς ὅτι μένει παντοτινὰ στὴ ζωὴ αὐτή.

Κόσμος εἶναι νὰ φροντίζει γιὰ τὸ σῶμα πρὸς βλάβην τῆς ψυχῆς καὶ νὰ καυχιέται γι᾿ αὐτὰ ποὺ ἀφήνει πίσω του.

Κι αὐτὰ δὲν τὰ εἶπα ἀπὸ μόνος μου, ἀλλὰ ὁ Ἰωάννης ὁ Ἀπόστολος εἶναι ποὺ τὰ λέει:

Μὴν ἀγαπᾶτε τὸν κόσμο μήτε ὅσα εἶναι τοῦ κόσμου».

ΟΣΙΟΣ ΗΣΑΪΑΣ Ο ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ''ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ''!

 
Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ἡσαΐα γιὰ τὴ φράση τῆς προσευχῆς ποὺ ὑπάρχει στὸ Εὐαγγέλιο:
«Τί σημαίνει τό: Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου;»
Καὶ ἐκεῖνος ἀποκρίθηκε:
«Αυτό ἀφορά τους τελείους. Εἶναι ἀδύνατο νὰ ἁγιασθεῖ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ἐμᾶς, ἐφόσον μᾶς ἐξουσιάζουν τὰ πάθη».