ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: Ο ΜΕΓΑΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΛΕΓΕ!

Ο Μέγας Στρατηλάτης των Ουρανίων Δυνάμεων, ο σκούρος (ο Μιχαήλ) έλεγε: “Αφού δεν λένε για μετάνοια και ντρέπονται να το πούνε εκείνοι που πρέπει λέγε εσύ στον κόσμο να μου φωνάζουν στα δύσκολα και να μου λένε: Έχων σε προστάτην και βοηθόν, φύλακα και ρύστην της ψυχής μου της ταπεινής, Μιχαήλ Πρωτάρχα και Μέγα Ταξιάρχα, εν ώρα του κινδύνου, σύ μοι βοήθησον”».
(Έψαλλε το Μεγαλυνάριο του Αρχαγγέλου που το απαγγέλει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της κάθε ημέρας).
 
Πηγή: “Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης”, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, εκδ. Θεομόρφου, Β΄ έκδοση, σελ. 149
 

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ, Η ΣΑΡΚΑ ΘΑ ΤΑ ΦΕΡΕΙ ΑΥΤΑ!

«Η ΣΑΡΚΑ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ» (16 Δεκεμβρίου 2015)

Καταγραφή από τις φροντίστριές της.

Γερόντισσα: «Έρχονται δύσκολα… Η σάρκα θα τα φέρει αυτά. Έτσι λέει ο Θεός. Θα κλειστούνε οι άνθρωποι στα σπίτια τους, αναταραχή, αίμα, βοή και για λίγο Τούρκοι. Φταίνε και οι Σοΐκοι* γιατί γροικούνε* τους άλλους και λένε ένα σωρό βρομιές και γελούνε. Εγλυκαθήκανε όλοι σε τούτανα. Και όσοι δεν τα κάνουνε, τα γροικούνε και δεν τους νοιάζει καθόλου. Γι’ αυτό έφυγε το περιστεράκι που δεν είναι περιστεράκι αλλά Φως άπλετον (εννοεί το Άγιο Πνεύμα)».

* Σοϊκός = σωστός, καλής ποιότητας, καλής γενιάς άνθρωπος
* Γροικώ = ακούω, καταλαβαίνω

Πηγή: “Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης”, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, εκδ. Θεομόρφου, Β΄ έκδοση, σελ. 144 

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΩΛΗΣ: Η ΑΘΗΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΩΛΗΣ: ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΡΑΒΔΟΥΧΟΙ ΘΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ!

-Θεολόγε θὰ ἔρθει ἡ στιγμὴ ποὺ πολλοὶ ραβδούχοι θὰ προπαγανδίζουν τις νέες ταυτότητες καὶ θὰ λειτουργοῦν ὡς τυφλὰ ὄργανα τοῦ διαβόλου, μοῦ εἶχε πεῖ τὸ Φθινόπωρο τοῦ 2019 στὴν Ἁλίαρτο, ὅπου κατέβαινε γιὰ νὰ ξεχειμωνιάσει.

-Αποκλείεται γέροντα, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἔχει ἀποφανθεῖ ἀπὸ παλιά γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Δὲν νομίζω νὰ ἀναιρέσει τὶς ἀποφάσεις της.

-Μακάρι-μακάρι νὰ μὴν πέσουν στο στόμα τοῦ λύκου οἱ ραβδούχοι μας... Γιατί ἂν πέσουν θὰ καταστοῦν συγκάτοικοι τῶν σταυρωτῶν τοῦ Κυρίου μας στὴν Κόλαση.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ, ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ματαιοδοξία: Μια ασθένεια της ψυχής

Η ματαιοδοξία είναι μια ψυχική ασθένεια. Κυριεύει τούς ανθρώπους που έχασαν ή δεν απέκτησαν ποτέ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ. Το “βιβλίο της Ζωής” η Αγία Γραφή, γράφει: «ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ». Ο σοφός επιθυμεί να ομιλεί για τον δημιουργό του. Ο ματαιόδοξος για τον εαυτό του. Ο φίλος σου κολλάει μόνο σ’ εκείνους, που του κάνουν τα κέφια και τον κολακεύουν. Μιλάει μόνο για τον εαυτό του, και θέλει να μιλάνε οι άλλοι μόνο γι’ αυτόν! Μαζεύει τις φωτογραφίες του που μπήκαν στις εφημερίδες! Και ξεχνάει ότι οι εφημερίδες βάζουν και φωτογραφίες εγκληματιών! Και διαβάζει στους άλλους γράμματα που του στέλνουν και τον εκθειάζουν. Και το αποτέλεσμα; Έγινε ανυπόφορος σ’ όλους! Όλοι τον αποφεύγουν. Γιατί θέλει όλοι γύρω του να ασχολούνται μ’ αυτόν.
Είναι αξιολύπητος άνθρωπος! ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ! Γιατί αν χειροτερέψει η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ του, θα κάμει κακό και στους άλλους αλλά και στον εαυτό του! Θύμισέ του στην κατάλληλη ευκαιρία από το βιβλίο των Παροιμιών τα λόγια του σοφού Σολομώντος: «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης». Κάνε μαζί του έναν περίπατο στο νεκροταφείο. Και ειπέ του: «Να κάτω από τα πόδια μας είναι σαπισμένα πια τα στόματα μερικών ανθρώπων, που όσο ζούσαν μας εγκωμίαζαν!».
 
Θυμηθείτε και την εξής ιστορία της Ανατολής: 
Στην άκρη του δρόμου ήταν μία ψηλή φοινικιά. Και από κάτω της είχαν φυτρώσει αγκάθια, πολλά αγκάθια. που έφραζαν τον δρόμο. Περνούσαν από εκεί οι ταξιδιώτες. και τα αγκάθια τους τρυπούσαν και τους έγδερναν. Και αυτοί νευρίαζαν και έβριζαν τα αγκάθια Γιατί δεν βρέθηκε κανείς να τα κόψει, να μη τρυπούν τους ανθρώπους! 
Το επήραν επάνω τους τα αγκάθια! Και σήκωσαν κεφάλι στον φοίνικα! Και τον έβριζαν με καταφρόνια:
- Κρίμα στο ύψος σου! Τι σε ωφελεί, αφού κανείς δεν μιλάει για σένα! Ακούς πόσο κάθε μέρα οι άνθρωποι μιλάνε για μας. Έχομε τιμή. Συ δεν έχεις τίποτε!
 
Τότε τους απάντησε ο φοίνικας:
- Πικρή είναι η δόξα σας, όπως είσθε και σεις πικρά. Καλύτερα να μη λένε τίποτε για μένα, παρά να λένε αυτά που λένε για σας. Οι άνθρωποι μιλάνε για μένα μόνο όταν μαζεύουν τους χουρμάδες μου! Ναι, είναι αλήθεια. Αραιά μιλάνε για μένα Μα πάντοτε γεμάτοι ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη! 
Οι αληθινοί άνθρωποι ενδιαφέρονται, για το πως θα πάρουν καλούς καρπούς για τη ζωή τους. Και όχι πως θα ακούσουν επαίνους.
Η δόξα ακολουθεί πάντοτε τους καλούς ανθρώπους. Μπορεί βέβαια να μην ακούγεται σ’ αυτή τη ζωή. Μα σίγουρα θα φανεί στην άλλη, στην αιώνια! Γι’ αυτό και ο Χριστός, όταν έκανε ένα καλό, συνήθως έλεγε στους ευεργετηθέντες: Προσέξτε, να μη το πείτε σε κανένα!
Το ίδιο και οι άγιοι της Εκκλησίας. Καταλάβαιναν, τι σημασία είχαν τα λόγια αυτά του Χριστού. και απέφευγαν την ανθρώπινη δόξα σαν την φωτιά!
Κάποτε μια ευγενής κυρία επήγε από την Ρώμη στην Αίγυπτο, να ιδεί τον Άγιο Αρσένιο. Και νάτη, μπροστά στον άγιο! Και άρχισε να τον εγκωμιάζει! Μα ο άγιος, μόλις άκουσε τα λόγια της, μπήκε στο κελί του γρήγορα και έκλεισε την πόρτα!

‘Ένας άλλος ασκητής, συνεπής στο Ευαγγέλιο, έλεγε:
Κάθε εγκωμιαστική λέξη που λένε για μένα, μου ανοίγει αγιάτρευτη πληγή στην ψυχή μου.
Εκείνον που θα θελήσει να διορθώσει έναν τέτοιον άνθρωπο, θα τον βοηθήσει ο Θεός! Και σένα, πίστεψέ με, θα σε βοηθήσει ο Πανάγαθος Πατέρας μας να θεραπεύσεις τον φίλο σου από την ματαιοδοξία. Μα να το ξέρεις: Δεν θα τον θεραπεύσεις εσύ. Ο Ουράνιος Ιατρός θα τον θεραπεύσει χάρις στη δική σου προσευχή.

Π. ΣΑΒΒΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ: Ο ΦΘΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ!

Π. Σάββας Αχιλλέως

Ο φθόνος είναι το φοβερότερο αμάρτημα!

 
Ο φθόνος είναι το φοβερότερο αμάρτημα! Και αν μεν καταλάβει τον ή την σύζυγο, ο έτερος σύζυγος υποφέρει φοβερά δοκιμασία. Εάν δηλαδή ο σύζυγος ζηλεύει την σύζυγό του, τότε εκείνη διέρχεται μαρτύριο εις την ζωήν της. Και αν η σύζυγος ζηλεύει τον σύζυγο τότε εκείνος μαρτυρεί πραγματικά και υποφέρει.

Εάν μεταφερθούμε στους άλλους αδελφούς και ζηλεύει ο ένας τον άλλον, έρχονται φοβερές καταστάσεις οι οποίες είναι ανεξέλεγκτες.
Εάν μεταφερθούμε στην εργασία, στην οποία εργάζεται ο καθένας από εμάς και ιδούμε την ζήλειαν και τον φθόνον, θα ιδούμε ότι και εκεί καταστρέφονται τα πάντα.
Εάν μεταφερθούμε σε μία επιχείρηση η οποία έχει πολλούς εργάτες με πολλά γραφεία, θα ιδούμε ότι ο ένας που κάθεται εις το ένα γραφείο, ζηλεύει τον άλλον, ο οποίος κάθεται στο άλλο γραφείο.
Και εάν μεταφερθούμε στους γειτόνους θα δούμε ότι ο γείτονας ζηλεύει και φθονεί τον γείτονά του και την πρόοδο των τέκτων του… κ.ο.κ.

Πρέπει να καταπολεμήσουμε τον φθόνον και την ζήλειαν, να αφαιρέσουμε από την ψυχή μας την πονηρία. «Αφέλετε τας πονηρίας από των ψυχών υμών» (Ησαΐας 1,16), λέει ο Θεός. Διώξτε την πονηρία από μέσα σας.
Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ο φθονερός είναι αδύνατον να κληρονομήσει τον Ουρανόν. Ότι και να πράξει ο φθονερός άνθρωπος στον κόσμο τούτο, είναι ξένος από τον Παράδεισο. Κατατρώγει τον φθονερό ο διάβολος, όπως το σαράκι κατατρώγει το ξύλο. Ο φθονερός καταστρέφει τη σωφροσύνη της ψυχής. Δεν θα κάνει λάθος κανείς, εάν ονομάσει τους φθονερούς χειρότερους και από τα θηρία και απ’ αυτούς ακόμη τους δαίμονες!»

Εάν φανταστούμε αυτή τη σκέψη του Ιερού Χρυσοστόμου, φρίττουμε. Ο φθονερός χειρότερος από τους δαίμονες; «Ναι, λέει, διότι οι δαίμονες, δεν φθονούν ο ένας τον άλλον. Μόνο ο φθονερός φθονεί τον αδελφό του. Οι δαίμονες συγκεντρώνονται όλοι μαζί και έχουν έναν εχθρό, τον άνθρωπο. Ενώ ο άνθρωπος, έχει τον συνάνθρωπό του εχθρό. Αυτόν, ο οποίος την ώρα της Θείας Κοινωνίας, κοινωνεί από το ίδιο Άγιο Ποτήριο, από το ίδιο Αίμα του Θεού». Φοβερό το αμάρτημα του φθόνου αδελφοί μου!

Ένα παράδειγμα φοβερό είναι αυτό το οποίο παρουσιάζεται εις την σημερινή κοινωνία. Καταφεύγουν ενίοτε εις μαγείες αδελφοί εναντίον αδελφών. Καταφεύγουν εις τους μάγους, για να εκδικηθεί ο αδελφός τον αδελφό, διότι ο αδελφός του προοδεύει και εκείνος δεν προοδεύει. Ο αδελφός παντρεύει τα παιδιά του και εκείνος δεν τα παντρεύει. Ο αδελφός περνούν τα παιδιά του εις τα μαθήματα και στα πανεπιστήμια, εκείνου δεν περνούν. Και δεν προσπαθεί ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος να πει:
- Θεέ μου, όπως ευλογείς τον αδελφό μου, ευλόγησε και εμένα. Όπως δίδεις χαρά στον αδελφό μου, δώσε και σε μένα.
Δεν το κάνει. Και τί κάνει; Προσπαθεί να εξαφανίσει τον αδελφό του…

(π. Σάββας Αχιλλέως – ομιλία 379) 

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ, Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ!

Ο διάβολος, ο μοναχός και ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος

Γεροντικόν

 

Ο Αββάς Μακάριος όταν κατοικούσε στην Πανέρημο ήταν ο μόνος αναχωρητής σε αυτή, ενώ παρακάτω ήταν άλλη έρημος με περισσοτέρους αδελφούς.
Παρατηρούσε ο γέρων την οδό, και βλέπει το Σατανά με μορφή ανθρώπου να περνά δίπλα του καθώς ανέβαινε. Φαινόταν να φορά κεντητό χιτώνα από λινό διάτρητο και από κάθε τρύπα κρεμόντουσαν φιαλίδια. Και του λέγει ο μεγάλος γέροντας.
-Που πηγαίνεις; Και του είπε.
-Πηγαίνω να υπενθυμίσω τους αδελφούς.
Ο δε γέρων του λέει.
-Και τι σου χρειάζονται αυτά τα φιαλίδια;
Και είπε.
-Φέρνω γεύματα στους αδελφούς.
Και είπε ο γέρων.
-Και όλα αυτά;
Αποκρίθηκε ο Σατανάς.
-Ναι. Εάν δεν αρέσει σε κάποιον το ένα, φέρω το άλλο, Εάν δε ούτε τούτο, του δίνω το άλλο.
Οπωσδήποτε από αυτό κάποιο θα του αρέσει.

Και αφού είπε αυτά έφυγε. Ο δε γέρων εξακολουθούσε να παρατηρεί τους δρόμους, μέχρι που επέστρεψε εκείνος. Και καθώς τον είδε ο γέρων του λέει.
-Να σωθείς.
Αυτός αποκρίθηκε.
-Που μπορώ να σωθώ;
Του λέει ο γέρων.
-Γιατί;
Αυτός του απαντά.
-Γιατί όλοι μου έγιναν άγριοι και κανένας δεν με ανέχεται.
Του λέει ο γέρων.
-Δεν έχεις λοιπόν εκεί κανένα φίλο;
Αυτός του λέει. Ναι, έχω ένα φίλο και αυτός τουλάχιστον με υπακούει και όταν με βλέπει στρέφεται σαν ανέμη.
Του λέει ο γέρων.
-Και πώς λέγετε ο αδελφός;
Αυτός του απαντά.
-Θεόπεμπτος.

Όταν είπε αυτά έφυγε. Και αφού σηκώθηκε ο αββάς Μακάριος, πηγαίνει στην παρακάτω έρημο.
Και μόλις έμαθαν οι αδελφοί, πήραν βάια και εξήλθαν να τον υποδεχτούν. Και μάλιστα ο καθένας ευπρεπιζόταν, νομίζοντας ότι ο γέρων επρόκειτο να καταλύσει σε αυτόν.
Αυτός όμως ζητούσε να μάθη ποιος ήταν στο όρος που ονομάζονταν Θεόπεμπτος. Και, όταν τον βρήκε, μπήκε στο κελί του. Ο Θεόπεμπτος τον υποδέχτηκε χαρούμενος. Όταν δε άρχισε να εξοικειώνεται μαζί του, λέει ο γέρων.
-Πώς πηγαίνουν τα προβλήματα σου αδελφέ;
Αυτός του είπε.
-Με τις ευχές σας καλά.
Είπε ο γέρων.
-Μήπως σε πολεμούν οι λογισμοί;
Αυτός είπε.
-Για την ώρα καλά είμαι. Γιατί φοβόταν να πει. Του λέει ο γέρων.
-Ιδού πόσα χρόνια είμαι ασκητής και τιμούμαι από όλους, κι εμένα το γέροντα ενοχλεί το πνεύμα της πορνείας.
Αποκρίθηκε ο Θεόπεμπτός λέγοντας.
-Πράγματι κι εμένα Αββά.
Ο δε αββάς προφασιζόταν ότι και άλλοι λογισμοί τον πολεμούν, μέχρι να τον κάνει να ομολογήσει. Μετά του λέει.
-Πώς νηστεύεις;
-Μέχρι την ένατη ώρα του λέει.
Του λέει ο γέρων.
-Νήστευε έως το βράδυ, κάνε άσκηση και αποστήθιζε το Ευαγγέλιο και τις άλλες γραφές, και αν σου έλθει λογισμός, μην προσέξεις ποτέ κάτω, αλλά πάντοτε επάνω και αμέσως ο Κύριος θα σε βοηθήσει.

Και αφού σταύρωσε ο γέρων τον αδελφό, πήγε στην δική του έρημο. Και παρατηρώντας πάλι βλέπει τον δαίμονα και του λέει.
-Που πάλι πηγαίνεις; Να υπενθυμίσω τους αδελφούς του λέει. Και έφυγε.
Όταν επέστρεφε του λέει ο άγιος.
-Πως πηγαίνουν οι αδελφοί; Αυτός του λέει.
-Κακώς. Ο δε γέρων του λέει.
-Γιατί; Και απάντησε.
-Είναι όλοι άγριοι, και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι και αυτός που είχα φίλο υπάκουο, δεν γνωρίζω πώς, διαστράφηκε και δεν υπακούει, αλλά έγινε αγριότερος από όλους, και ορκίσθηκα να μην ξαναπατήσω εκεί, παρά μόνο έπειτα από πολύ χρόνο.
Και αφού είπε έτσι, αναχώρησε, αφήνοντας τον γέροντα.
Και ο άγιος εισήλθε στο κελί του.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: ΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΠΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗ ΓΗ!

Τα πιο πολύτιμα πράγματα που υπάρχουν στη γη

 

Κάποια  στιγμή στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα ,που υπάρχουν στη γη.

Οι άγγελοι ξεκίνησαν και έψαξαν ολόκληρη τη γη. Πολλοί ομολογουμένως έφεραν πολλά ωραία και πολύτιμα πράγματα. Ξεχώρισαν όμως τρείς.

Ο ένας έφερε και απέθεσε στον θρόνο του Θεού ένα ωραιότατο μαργαριτάρι. Ήταν μια σταγόνα ιδρώτα. Είχε πέσει από το μέτωπο κάποιου που τίμια προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του.

-Ωραίο το εύρημα σου, είπε ο Θεός ,αλλά υπάρχει και πιο ωραίο από αυτό.

Ήρθε τότε δεύτερος άγγελος. Αυτός απέθεσε με σεβασμό μπροστά στον Θεό ένα κατακόκκινο ρουμπίνι. Ήταν μια σταγόνα αίματος ενός ήρωα, που είχε πέσει στο πεδίο της τιμής. Οι άγγελοι έμειναν εκστατικοί. Ασφαλώς αυτός θα κέρδιζε το βραβείο.

-Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ακόμη ,είπε ο Θεός.

 Τότε όλοι στράφηκαν προς το μέρος του τρίτου αγγέλου, που εκείνη την ώρα ερχόταν και με πολλή ευλάβεια άφησε να κυλίσει στον θρόνο του Θεού ένα αστραφτερό διαμάντι, που όμοιο μ ‘αυτό ποτέ δεν είχαν δει. Ήταν ένα δάκρυ κάποιου αμαρτωλού, που γονατιστός ομολογούσε τις αμαρτίες του μπροστά στον πνευματικό.

-Αυτό είναι το πιο πολύτιμο πράγμα , είπε τότε ο Θεός και το βραβείο δόθηκε στον τελευταίο άγγελο. Αλήθεια, πόσο αξίζει η μετάνοια και η εξομολόγηση.

Αυτό το βεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος, που λέγει  «Λέγω ύμίν ότι ούτω χαρά έσται έν τω ούρανω έπί ένί άμαρτωλώ μετανοούντι… ούτω, λέγω υμίν, χαρά γίνεται ενώ­πιον των αγγέλων του Θεού έπί ένί άμαρτωλώ μετανοούντι» (Λουκά ιε’ 7, 10).

 

Γεροντικόν

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Επειδή είναι ανθρωπίνως αδύνατο να διορθωθεί η κατάσταση, θα επέμβει ο Θεός. Θα γίνει φανερή η επέμβασή Του. Μετά ο κόσμος θα ζητά να μάθει για τον Θεό. Θα έλθουν καλές ημέρες. Εκεί θα δείτε ισότητα και δημοκρατία. 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΕΡΙΚΩΝ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή με πόνο, για να βάλη ο Θεός το χέρι Του. Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά.