Όσιος
Ησαΐας ο Αναχωρητής: Αλλοίμονόν μας, διότι καταβάλλομεν προσπαθείας να
συναναστρεφώμεθα τους ισχυρούς και τους πλουσίους και να αρέσωμεν εις αυτούς,
ενώ, απ’ εναντίας, αποφεύγωμεν ως ενοχλητικούς τους πτωχούς και αφανείς, που
παρακαλούν να μας πλησιάσουν.
Όσιος Δωρόθεος: (Ο άνθρωπος) επειδή δεν φροντίζει για τις δικές του κακίες, επειδή δεν κλαίει, όπως είπαν οι Πατέρες, τον πεθαμένο εαυτό του, δεν μπορεί σε τίποτε απολύτως να διορθώσει τον εαυτό του, αλλά πάντοτε απασχολείται με τον πλησίον. Και τίποτα δεν παροργίζει τόσο τον Θεό, τίποτα δεν ξεγυμνώνει τόσο τον άνθρωπο και δεν τον οδηγεί στην εγκατάλειψη, όσο η καταλαλιά, η κατάκριση και η εξουδένωση του πλησίον.
Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Τη σιωπὴ νὰ τὴν ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τὸ λόγο. Γιατὶ ἡ σιωπὴ φέρνει θησαυρό, ἐνῷ ἡ ὁμιλία τὸν διασκορπίζει.
