ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ: ΦΟΒΕΡΕΣ ΛΟΙΜΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΘΗΚΑΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΕ ΠΙΣΤΗ, ΓΟΝΑΤΙΣΑΝ, ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, ΛΙΤΑΝΕΥΣΑΝ ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ...!

Αιτωλίας Κοσμάς : “φοβερὲς λοιμικὲς ἀσθένειες, τὶς ὁποῖες δὲν μπόρεσε ἡ ἐπιστήμη νὰ θεραπεύση, θεραπεύθηκαν ὅταν οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ, μὲ πίστι, γονάτισαν μέσα στὸν Ἱερὸ Ναό, προσευχήθηκαν μὲ δάκρυα μετανοίας, λιτάνευσαν ἱερὰ λείψανα ἁγίων καὶ ἱερὲς εἰκόνες, ἔζησαν συνειδητὴ μυστηριακὴ ζωή.”

 Ἐν  Ἱερᾷ  Πόλει  Μεσολογγίου  τῇ  4ῃ  Μαρτίου  2021

Ἀριθ. Πρωτ.: 188                              ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ  ΤΥΡΙΝΗΣ  2021

 Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η   Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 138)


Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Αὐτὴ ἡ Ἐγκύκλιος γράφεται ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο μὲ εἰλικρινῆ πόνο ψυχῆς, ὄχι μόνο διότι στερηθήκαμε κάτι πολύτιμο, ὑλικό, φθαρτό καί γήινο, ἀλλά γιατί πονοῦμε γιά ὅλα ὅσα συμβαίνουν γύρω μας τελευταῖα. Πολλοὶ ἀδελφοί μας ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ, ἐπηρεασμένοι καὶ φοβισμένοι, στεροῦνται ὅ,τι πιὸ πολύτιμο μᾶς χάρισε ὁ Τριαδικὸς Θεὸς, διὰ τοῦ Σαρκωθέντος καὶ Σταυρωθέντος Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ∙ στεροῦνται τοῦ Παναγίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου.

Εἰδικὰ ἀπὸ τὴ σημερινὴ ἡμέρα, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς, καὶ ἀπὸ αὔριο Καθαρὰ Δευτέρα, ποὺ εἰσερχόμαστε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, χρειάζεται νὰ εἶναι ἰδιαίτερη ἡ προσοχὴ τῶν πιστῶν γιὰ τὴ Θεία Κοινωνία τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.  

Ὑπάρχει, ἀγαπητοί, μία «πανδημία» ὅπως ὀνομάζεται. Ἐπὶ ἕνα χρόνο τώρα, οἱ ὑπεύθυνοι τονίζουν ὅτι πρέπει νὰ προσέξουμε τὴν σωματική μας ὑγεία. Ἐπιβλήθηκαν ἄμεσα μέτρα, περιορισμοί, ἀπαγορεύσεις, ἀλλὰ καὶ ἀπειλές, γιὰ νὰ μὴν ἐκτεθῆ ἡ σωματική μας ὑγεία σὲ κίνδυνο.

Ἔχοντας, λοιπόν, ὅλα αὐτὰ ὑπ’ ὄψιν μας, ἄς ἐπιτραπῆ νὰ κάνουμε σήμερα δύο παρατηρήσεις.

Α). Κανεὶς δὲν κατηγορεῖ τοὺς ὑπευθύνους γιὰ τὴν ἀνησυχία καί τήν φροντίδα τους, ὅσον ἀφορᾶ στὸν κίνδυνο τῆς ὑγείας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅσο ὑπάρχει ἡ ἐπιδημία.  Ἐρωτοῦμε, ὅμως:

Γιά ποιό λόγο στὶς ἐνημερώσεις τους, στὶς ἀνακοινώσεις τους, τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως γελοῦν, εἰρωνεύονται, πολεμοῦν, ἐκφράζουν ἐχθρότητα γιὰ τὴν Ἁγία τοῦ Χριστοῦ μας Ἐκκλησία, γιὰ τὴν Ἄλήθειά Της, γιὰ τὴν Πίστι Της, γιὰ τὴν Παντοδύναμο Θεία Χάρι τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, γιὰ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια; Γιὰ ποιὸ λόγο ἀναρτήσεις, δημοσιεύσεις, καταφέρονται περιφρονητικά καὶ συκοφαντικὰ ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῶν ζωοποιῶν Μυστηρίων της;  Ἄλλο εἶναι ἡ φροντίδα γιὰ τὴν ὑγεία τῶν συνανθρώπων μας καὶ ἄλλο ἡ πολεμικὴ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Μυστηρίων της.

Ὅσοι μιλοῦν περιφρονητικὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὴν σώζουσα Χάρι Της, ἔχουν φροντίσῃ νὰ γνωρίσουν τὸν Χριστό, τὴν παρουσία Του στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου, τὴν εὐτυχία καὶ τὴν χαρὰ μὲ τὶς ὁποῖες γεμίζει τὸν χριστιανό; Φρόντισαν ποτὲ νὰ ταπεινωθοῦν, νὰ καθαρίσουν τὴν καρδιά τους ἀπὸ τὴ θόλωσι τοῦ κόσμου γιὰ νὰ κατανοήσουν τί θὰ πῇ Χάρις Θεοῦ; Ἂν τὸ τζάμι εἶναι θολωμένο, ὅσο κι ἂν λάμπῃ ὁ ἥλιος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν δοῦμε. Αὐτὸ δὲν σημαίνει, ὅμως, ὅτι δὲν ὑπάρχει καὶ ὅτι δὲν λάμπει ὁ ἥλιος.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φροντίδα της, θέλει μόνο νὰ βοηθήση καὶ νὰ σώσῃ τὸ λαὸ της. Ὄχι νὰ τὸν ζημιώση. Ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἀρνεῖται τὴν ἐπιστήμη, ἀφοῦ «Κύριος ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην» (Σ.Σειράχ 38,6). Ὅμως, πιστεύει ὅτι πάνω ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη ὑπάρχει ἡ Παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Ποτὲ ἡ Ἐκκλησία δὲν εἰρωνεύεται τὴν ἐπιστήμη.

Δυστυχῶς, ὅμως, σήμερα πολλοὶ ἐνεργοῦν μόνο μὲ τὴν πεπερασμένη λογικὴ καὶ κινούμενοι ἀπὸ ἄλλες φωνές, εἰρωνεύονται καὶ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία μας. Σταυρώνουν καὶ πάλι τὸν Χριστό μας. Ὅσο καὶ ἄν οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας χύνουν δηλητήριο ἀγνωμοσύνης καὶ ἐχθρότητος, ἡ καθαρὴ ἱστορία τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς στὴν πατρίδα μας - ἀλλὰ καὶ ἄλλων ὀρθοδόξων χωρῶν - βεβαιώνει ὅτι φοβερὲς λοιμικὲς ἀσθένειες, τὶς ὁποῖες δὲν μπόρεσε ἡ ἐπιστήμη νὰ θεραπεύση, θεραπεύθηκαν ὅταν οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ, μὲ πίστι, γονάτισαν μέσα στὸν Ἱερὸ Ναό, προσευχήθηκαν μὲ δάκρυα μετανοίας, λιτάνευσαν ἱερὰ λείψανα ἁγίων καὶ ἱερὲς εἰκόνες, ἔζησαν συνειδητὴ μυστηριακὴ ζωή.

Ταυτόχρονα, ἐπώνυμοι, διακεκριμένοι ἰατροὶ ἐπιστήμονες, ὁμολογοῦν ὅτι ὅταν στὴν διακονία τους - καὶ μάλιστα στὸ χειρουργεῖο - οἱ ἴδιοι ἀδυνατοῦσαν νὰ προχωρήσουν, κάποιος Ἄλλος κινοῦσε τὰ χέρια τους καὶ θαυματουργικὰ ἦλθε ἡ θεραπεία.

Ἄς προσέξουν, λοιπὸν, ὅσοι περιφρονοῦν καὶ συκοφαντοῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του. Ἂν θέλουν νὰ εἶναι ἄθεοι, ἂς κρατήσουν τὴν λεγομένη ἀθεΐα τους γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Μὴν ἐπηρεάζουν καὶ φοβίζουν τὸν εὐσεβῆ λαὸ πολεμώντας τὴν σώτειρα Μητέρα του, τὴν ἁγία Ἐκκλησία, πολεμώντας τὸν Χριστό μας.

Ἐδῶ, ἄς μᾶς ἐπιτρέψουν καὶ ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα: Οἱ πολέμιοι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων Μυστηρίων, ἀφοῦ κόπτονται γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, γιατί δὲν διαμαρτύρονται γιὰ τὰ ἑκατοντάδες χιλιάδες βρέφη ποῦ πετάγονται στοὺς ὑπονόμους μὲ τὶς ἐκτρώσεις; Δὲν εἶναι ἄνθρωποι τὰ παιδιὰ αὐτά;

Β). Ὅλη αὐτὴ ἡ στρατευμένη πολεμικὴ ἔσπειρε φόβους, ἀνησυχίες, ὀλιγοπιστία στοὺς Χριστιανούς μας, στὸν εὐσεβῆ λαό μας.

Ὁ κάθε ἄσχετος καὶ ἄγευστος πίστεως καὶ θείας Ἀληθείας, ὁ ἀμέτοχος τῶν φρικτῶν Μυστηρίων καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας, βγῆκε σὲ μιὰ ὀθόνη, πῆρε ἕνα μικρόφωνο, ἔγινε ἀνώτερος τῶν Ἀποστόλων, τῶν θεοφόρων Πατέρων, τῶν ὁσίων, τῶν μαρτύρων, τῶν νεομαρτύρων, καὶ εἰρωνεύεται τὸ φρικτὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τὸ τεθεωμένο Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας καὶ δογματίζει προτρέποντας: «Μὴν κοινωνᾶτε γιατί θὰ μολυνθῆτε… Μὴν ἐκκλησιάζεσθε!».

Δὲν γνωρίζουμε πῶς βλέπουν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Δὲν γνωρίζουμε ἄν πιστεύουν ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία δὲν εἶναι ψωμάκι καὶ κρασάκι. Μποροῦν, ὅμως, νὰ μελετήσουν, χωρὶς ἐγωισμὸ καὶ προκατάληψι, καὶ νὰ βεβαιωθοῦν ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἦλθε στὴ γῆ ἁπλὰ γιὰ νὰ σταυρωθῇ καὶ νὰ ἀναστηθῇ καταργώντας τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν θάνατο. Αὐτὸ δὲν ἀρκοῦσε. Ἀφοῦ μᾶς λύτρωσε ἀπὸ τὴν δυναστεία τοῦ διαβόλου καὶ ἔντυσε τὴν φύση μας μὲ τὸν χιτῶνα τῆς ἀφθαρσίας, θέλησε νὰ μᾶς κάμει τέλεια δικούς Του, νὰ εἶναι μέσα μας ὁ Ἴδιος μὲ τὸ Ἄχραντο Σῶμα Του, νὰ εἶναι μαζί μας, μέ ἐμᾶς ποὺ Τὸν ἀγαπᾶμε καὶ πιστεύουμε στὸ σωτήριο ἔργο Του, στὴ θεότητά Του.

Ὡς Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός δίνεται στὸν ἄνθρωπο καὶ ὁ ἄνθρωπος θεοποιεῖται μὲ τὴν ἄρρητη δωρεά. Τί φοβερὸ, ἀλήθεια, Μυστήριο!  Ποιός μπορεῖ νὰ τὸ χωρέσῃ στὸ πήλινο μυαλό του;

Δὲν γνωρίζουμε πάλι, ἂν αὐτὲς τὶς θεῖες ἀλήθειες τὶς γνωρίζουν ὅσοι πολεμοῦν σήμερα τὴν Ἐκκλησία, ὅσοι θέλουν νὰ ἀποκόψουν τοὺς χριστιανοὺς ἀπὸ τὸ ἅγιο Ποτήριο τῆς Ζωῆς.  Ἐκεῖνο πού μᾶς θλίβει εἶναι ὅτι οἱ δογματισμοί τους καὶ οἱ ἀπειλὲς, φοβίζουν τοὺς χριστιανοὺς καὶ τοὺς στεροῦν τὸ φάρμακο τῆς ἀθανασίας.

Ὀφείλουμε νὰ ὁμολογήσουμε τὴν ἀλήθεια: Ὅποιος δὲν κοινωνεῖ τοῦ Παναγίου Σώματος καὶ τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας, τακτικὰ καὶ ἄξια, στερεῖ τὴν ἀθάνατη ψυχή του ἀπὸ τὸν Πανάγιο Ἄρτο καὶ τὴν ὁδηγεῖ στὸν θάνατο. Ὁ Κύριος τὸ διεκήρυξε: «Ἐγὼ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβᾶς… ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάν. στ΄ 51, 58).

Πονᾶμε, λοιπὸν, γιατί οἱ χριστιανοί μας διστάζουν νὰ κοινωνήσουν. Διστάζουν νὰ ἐκκλησιαστοῦν, φοβοῦνται νὰ κοινωνήσουν. Πονᾶμε ἀκόμα, γιατί βλέπουμε χριστιανοὺς νὰ τρέχουν νὰ κοινωνήσουν πρῶτοι. Ἁρπάζουν τὸ μάκτρο γιὰ νὰ δεχθοῦν πρῶτοι τὴν Θεία Κοινωνία, γιὰ νὰ μὴν κοινωνήσουν ἄλλοι πρῶτα καὶ τοὺς «μεταδώσουν μόλυνσι».

Ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, μεγαλύτερο ἁμάρτημα ἀπὸ αὐτό; Ὑπάρχει μεγαλυτέρα ὕβρις, βλασφημία, προσβολὴ τοῦ Χριστοῦ μας ἀπὸ αὐτὴ τὴν συμπεριφορά; Τί εἶναι ὁ Χριστός; Πιστεύουμε ὅτι εἶναι ὁ Θεός; Ὅτι εἶναι Αὐτὸς ποὺ νίκησε τὸν διάβολο, τὴν ἁμαρτία, τὸν θάνατο καὶ μᾶς χάρισε ζωή, εἰρήνη, χαρά, ἀνάστασι, ἀφθαρσία, ἀθανασία;

Ἀγαπητοί, σ’ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς τῆς ἀποστασίας, μὴν ἀκοῦμε φωνὲς σκοτισμένες καὶ ἀντίχριστες. Μὴν παρασυρόμαστε ἀπὸ τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Μὴν ὁδηγήσουμε τὴν ψυχὴ μας σὲ αἰώνιο θάνατο, ἐπειδὴ τονίζεται τόσο πολὺ ἡ ὑγεία τοῦ σώματος.

Ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς καὶ τὸ σῶμα φροντίζει μὲ προσοχή, γιατί εἶναι «ναὸς τοῦ ἁγίου Πνεύματος», ἀλλὰ καὶ ποτὲ δὲν ἀγνοεῖ τὴν αἰώνια ζωὴ τῆς ἀθανάτου ψυχῆς του, «..ἐπιμελεῖται ψυχῆς πράγματος ἀθανάτου». Ποτὲ δὲν λησμονεῖ ὅτι ἡ ψυχὴ χωρὶς Χριστὸ πεθαίνει, γιατί δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ φθάση στὴν αἰωνιότητα χωρὶς τὴν ἕνωσί της, ἐδῶ στὴ γῆ, μὲ τὸν Χριστό.

Ὡς πνευματικὸς πατέρας θερμὰ παρακαλῶ ὅλους, νὰ μὴν ἀκοῦμε ἀλλότριες καὶ πολέμιες φωνές, οἱ ὁποῖες προσβάλλουν καὶ εἰρωνεύονται τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία καὶ τὰ χαριτόβρυτα Μυστήριά της, τὰ ὁποῖα χαρίζουν στὸν χριστιανὸ ζωή, μεταμόρφωσι, εἰρήνη, γαλήνη, ἕνωσι μὲ τὸν Σαρκωθέντα Θεό, ἁγιασμό, ἀφθαρσία καὶ ἀθανασία.

Μὴ φοβώμαστε, μὴν ἀποφεύγουμε, ἀδελφοί μου, τὸν ἐκκλησιασμό. Kαὶ τὸ πιὸ φοβερό, μὴ διστάζουμε νὰ πλησιάσουμε τὸ ζωοπάροχο Ἅγιο Ποτήριο καὶ νὰ κοινωνήσουμε τοῦ ἁγίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅποιος φοβᾶται νὰ κοινωνήσει ἤ ἔχει λογισμὸ ὀλιγοπιστίας, προσβάλλει καὶ ὑβρίζει τὸν Χριστό μας. Δὲν Τὸν πιστεύει, δὲν Τὸν ἀγαπᾷ.

Ἀδελφοί μου,

Εἰσερχόμαστε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή.  Μὴ χάσουμε τὴν Πίστι μας  καὶ  τὸ  θάρρος  μας.  Κληρικοὶ καὶ  λαϊκοί,  ἂς  μετανοήσουμε  μὲ προσωπικὴ βαθειὰ μετάνοια. Ἄς προσευχηθοῦμε θερμά, ἐμπρὸς στὸν Ἐσταυρωμένο Λυτρωτή μας, ἐμπρὸς στὴν ἀνύστακτη Μητέρα μας, τὴν Παναγία μας, ἐμπρὸς στοὺς Ἁγίους μας καὶ τὰ ἱερὰ λείψανά τους. Ἄς γονατίσουμε μὲ τελωνικὴ συναίσθησι καὶ ἂς ζητήσουμε συγχώρησι, ὥστε νὰ ἀπομακρύνει ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Θεὸς τὴν ἐπιδημία.

Μὴ λησμονοῦμε τοὺς ἁγίους Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι καὶ τὸ αἷμα τους ἔχυσαν γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν ἁγιασμό τους. Δὲν ἔχασαν, οὔτε χάθηκαν. Ζοῦν εἰς τὸν αἰῶνα! Ἔχασαν καὶ χάθηκαν, χάνουν καὶ χάνονται, ὅσοι πολέμησαν καὶ πολεμοῦν τὸν Ἀναστάντα Χριστό.

Εὔχομαι πατρικὰ ὅλοι μας, μὲ τὸν Χριστὸ στὴν καρδιά, νὰ προχωρήσουμε μὲ μεγαλύτερη συναίσθηση τοῦ ἀγῶνα μας κατὰ τὴν Ἁγία Τεσσαρακοστή, ὥστε νὰ ζοῦμε εὐτυχεῖς στὴ γῆ ἀλλὰ καὶ τὴν αἰωνιότητα νὰ κατακτήσουμε.

Μέ τήν ἀγάπη τοῦ ταπεινοῦ μας Χριστοῦ,

        Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

http://aktines.blogspot.com

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 22a Φεβρουαρίου 2021
 
ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ!
 
Ο αθεϊσμός είναι η πλέον χειρότερη μορφή του παραλογισμού, παρά το γεγονός ότι θέλει να παρουσιάζεται από τους αθεϊστές, ως συνεπής ορθολογισμός, αποδεχόμενος μόνον ό,τι είναι σύμφωνο με την λογική και την επιστημονική έρευνα. Ο μεγάλος χριστιανός λογοτέχνης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είχε πει πως «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται», για να ορίσει όχι απλά τον παραλογισμό του αθεϊσμού, αλλά και τη δαιμονική του προέλευση και ενέργεια. Το Γραφείο μας αναγκάστηκε πολλές φορές σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μας, να ασχοληθεί με την αθεΐα και να καταδείξει μεταξύ άλλων, ότι αυτή δεν αποτελεί απλώς και μόνον άρνηση της υπάρξεως του Θεού, άρνηση κάθε μορφής δογματισμού και κάθε μεταφυσικής αναγωγής του ανθρώπου σε ένα υπέρτατο όν, αλλά ότι συνιστά εν τέλει μια ιδιότυπη «θρησκεία», η οποία όμως εμπερικλείει στο εσώτατο είναι της  ένα πλήθος αντιφάσεων, που οδηγούν στην απόλυτη άρνηση της λογικής.     
  
Αντίθετα  η Ορθόδοξη Εκκλησία μας αφ’ ενός μεν δεν απορρίπτει την λογική, διότι αυτή είναι χρήσιμη και αναγκαία προκειμένου να μας οδηγήσει σε μια εισαγωγική πίστη ως προς την ύπαρξη του Θεού, αφ’ ετέρου όμως γνωρίζει τα όριά της, πέραν των οποίων επακολουθεί η άμεση εμπειρία, όχι μόνον της υπάρξεως και παρουσίας του Θεού, αλλά και η ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, διά των ακτίστων και μεθεκτών ενεργειών της Θείας Χάριτος. Αυτή μας ανυψώνει πέρα από τα κτιστά και ορατά και μας καθιστά κοινωνούς του αγίου Τριαδικού Θεού. Μ’ άλλα λόγια η Ορθόδοξη Εκκλησία μας προσφέρει σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο και τις λογικές αποδείξεις περί της υπάρξεως του Θεού, αλλά και την εμπειρική και βιωματική γνώση του αγίου Τριαδικού Θεού. Ο μέγας και κορυφαίος Πατήρ της Εκκλησίας μας, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο θεοφώτιστο έργο του «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου πίστεως», στο κεφάλαιο με τίτλο: «Απόδειξις ότι έστι Θεός», (βλ. Ε.Π.Ε. Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τομ. 1, σελ. 60-64), παραθέτει πλήθος λογικών αποδείξεων για την ύπαρξη του Θεού. Επίσης ο εξ’ ίσου μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας άγιος Αθανάσιος παρατηρεί σχετικά ότι: «Έστι και από των φαινομένων την περί Θεού γνώσιν καταλαβείν, της κτίσεως ώσπερ γράμμασι διά της τάξεως και αρμονίας τον εαυτής δεσπότην και ποιητήν σημαινούσης και βοώσης». «Ούτω γαρ διεκόσμησε την κτίσιν, ώστε και μη ορώμενον αυτόν τη φύσει όμως εκ των έργων γνωρίζεσθαι», (βλ. Μ. Αθανασίου, «Κατά ελλήνων», 34,35, PG 25,68 & «Kατά Αρειανών», λόγος ΙΙ, 32, PG 26,216). Ο μέγας απόστολος των Εθνών Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του αναλύει και εξηγεί, πως ο άνθρωπος χρησιμοποιώντας την λογική και τις αισθήσεις του, μπορεί να αναχθεί, όχι μόνον στην περί Θεού γνώση και ύπαρξη, αλλά επί πλέον να αποκτήσει μια αμυδρή εικόνα της άπειρης δύναμης και σοφίας Του: «διότι το γνωστόν του Θεού φανερόν εστιν εν αυτοίς· ο γαρ Θεός αυτοίς εφανέρωσε. τα γαρ αόρατα αυτού από κτίσεως κόσμου τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και θειότης», (1,19-20).  Την ίδια αυτή μεγάλη αλήθεια επισημαίνει και ο ψαλμωδός: «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα», (18,1).
Ο αθεϊσμός δεν περιορίζεται μόνο στο χώρο της μεταφυσικής, προσπαθώντας να σβήσει την πίστη στο Θεό και να εξαφανίσει κάθε μορφή θρησκείας από τη ζωή των ανθρώπων. Επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, επιχειρώντας να αλλάξει και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Κατόρθωσε να κατασκευάσει έναν νέο τύπο ανθρώπου, χωρίς αισθήματα, βίαιο, εκδικητικό, άτεγκτο στις παρανοϊκές ιδέες του, έτοιμο να διαπράξει και το πλέον ειδεχθή εγκλήματα στο όνομα της «κοινωνικής προόδου», όπως την «ευαγγελίζεται». Στην πραγματικότητα όμως μας οδήγησε σε ένα πισωγύρισμα στον πρωτογονισμό και τη βαρβαρότητα. Αδιάψευστοι μάρτυρες αυτής της φρικτής πραγματικότητος αποτελούν οι ανείπωτες βιαιότητες και τα εκατομμύρια εγκλήματα των  Γάλλων επαναστατών κατά την Γαλλική Επανάσταση του 1789, αλλά και τα αιματοβαμμένα αθεϊστικά μαρξιστικά καθεστώτα, που κυριάρχησαν κατά την Ρωσική Επανάσταση του 1917. Ωστόσο παρά την παταγώδη χρεωκοπία του, ιδίως μετά την κατάρρευση της μαρξιστικής – αθεϊστικής κοσμοθεωρίας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως, δεν παύει να προσπαθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του στην σύγχρονη κοινωνία με δημοσιεύματα που εισηγούνται «τολμηρές κοινωνικές προτάσεις» για την δήθεν «πρόοδο της κοινωνίας» και την «απελευθέρωσή της από τα χριστιανικά δεσμά του παρελθόντος».
Μια τέτοια «τολμηρή πρόταση» έκαμε πρόσφατα ο γνωστός άγγλος επαγγελματίας αθεϊστής Richard Dawkins, ο οποίος έγινε γνωστός παγκοσμίως  με το βιβλίο του: «Η Περί Θεού Αυταπάτη». Αφού πίστεψε ότι «κατέρριψε» την πίστη στο Θεό, και «ξεμπέρδεψε» μαζί Του, προσφέροντας «ύψιστη υπηρεσία στην ανθρωπότητα» (!!!), έρχεται τώρα να μας προτείνει μια άλλη «ύψιστη υπηρεσία», να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε, ένα άλλο χριστιανικό ταμπού, την απέχθεια βρώσης ανθρωπίνου κρέατος! Μας προτείνει να γίνουμε κανίβαλοι! Δείτε την απίστευτη και ανατριχιαστική είδηση: «Ο επαγγελματίας αθεϊστής Richard Dawkins (γνωστός από το βιβλίο “Η περί Θεού αυταπάτη“), μας προτείνει ότι η καλλιέργεια και η κατανάλωση ανθρώπινου “κρέατος” θα μπορούσε να βοηθήσει την κοινωνία να ξεπεράσει το “ταμπού” της ενάντια στον κανιβαλισμό.... Σχολιάζοντας ένα άρθρο από της βρετανικής Independent, το οποίο αναδεικνύει τα οφέλη του “καθαρού κρέατος” που παράγεται στο εργαστήριο, ο Dawkins έγραψε στο tweeter ότι ίσως κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να γίνει με ανθρώπινη σάρκα που θα βοηθούσε τη δυτική κουλτούρα να αποβάλει ένα άλλο παράλογο υπόλοιπο από τις αναχρονιστικές χριστιανικές της ρίζες. Ο Dawkins δήλωσε ότι η κατανάλωση ανθρώπινου κρέατος που παράγεται από εργαστήριο θα αποτελέσει μια “ενδιαφέρουσα δοκιμαστική περίπτωση για την ηθική των επακόλουθων παραγόντων σε σχέση με την αντίδραση μπλιαχ”, η οποία εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα μόνο και μόνο επειδή φαίνονται ηθικά αποτροπιαστικά» (Ιστ. https://apagoreuetai-group.blogspot.com/)!
Ο εν λόγω αθεϊστής, εκμεταλλευόμενος την, εξ ίσου ανατριχιαστική, είδηση περί παραγωγής «κρέατος» στα εργαστήρια από βλαστοκύτταρα ζώων, έκαμε ένα βήμα παραπέρα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «Ο Richard Dawkins προτείνει να πάει η διαδικασία ένα βήμα παραπέρα και να παραχθεί ανθρώπινο “κρέας”, το οποίο πιθανότατα θα προέρχεται επίσης από βλαστοκύτταρα…. Ως απόλυτος υλιστής ο Dawkins αρνείται την ύπαρξη του οτιδήποτε δεν μπορεί να μετρηθεί από την επιστήμη και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν γι’ αυτόν μεταφυσικοί και ηθικοί φραγμοί. Πάντως, προς το παρόν, καλό είναι οι προσκεκλημένοι σε δείπνο στο σπίτι του, να επιλέξουν μια θέση κοντά στην πόρτα, σε περίπτωση που ο οικοδεσπότης τους αποφασίσει να αλλάξει το μενού»! Ο κανιβαλισμός εθεωρείτο ως μια πράξη αποτρόπαια και καταδικαστέα από τους πανάρχαιους κώδικες ηθικής όλων των προχριστιανικών λαών, αλλά και από όλες τις μεταχριστιανικές κοινωνίες. Το ότι έχει δαιμονική προέλευση, αποδεικνύεται από τις μυθολογικές διηγήσεις, σύμφωνα με τις οποίες άνθρωποι, με δαιμονικό φρόνημα, ασκούσαν τον κανιβαλισμό για θρησκευτικούς λόγους. Δυστυχώς στις τραγικές ημέρες μας δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις φρικτών εγκληματικών ενεργειών με ανθρωποθυσίες και κανιβαλισμούς στο χώρο του αποκρυφισμού και κύρια του σατανισμού.
Περαίνοντας, επισημαίνουμε ότι η πρόταση για βρώση ανθρώπινης σάρκας, από τον κ. Richard Dawkins, αποδεικνύει πόσο αντιανθρώπινο και μισάνθρωπο σύστημα είναι ο αθεϊσμός, αλλά και την εφιαλτική κοινωνία, την οποία οραματίζεται. Δεν γνωρίζουμε αν ο σύγχρονος αποστατημένος και αλλοτριωμένος πνευματικά και ηθικά κόσμος υιοθετήσει την «τολμηρή πρόταση» του κ. Dawkins, να γίνει κανίβαλος!!! Άλλωστε, όπως έχει γίνει γνωστό, υπάρχει ήδη κάποιο είδος κανιβαλισμού. Πολλές βιομηχανίες τροφίμων και φαρμάκων σήμερα παρασκευάζουν φαρμακευτικά σκευάσματα και βελτιωτικά τροφών, χρησιμοποιώντας έμβρυα εκτρώσεων. Η πρόταση για βρώση ανθρώπινης σάρκας, από τον κ. Richard Dawkins, επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την κλασική διαπίστωση του μεγάλου Φιοντόρ Ντοστογιέβσκι: «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται», ακόμα και ο φρικώδης κανιβαλισμός!
 
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΟΤΑΝ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 15η Ιουνίου 2020

ΟΤΑΝ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!

Έγινε ήδη λόγος σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας για τον ιδιότυπο διωγμό που εξαπέλυσε η Πολιτεία τους τελευταίους τρεις μήνες εναντίον της Εκκλησίας, με κύριο στόχο να συκοφαντηθεί και ενοχοποιηθεί η Θεία Κοινωνία ως αιτία μεταδόσεως του κορωνοϊού στους πιστούς και κατ’ επέκταση, να  απαξιωθεί το ιερότερο, το κορυφαίο μυστήριο της Εκκλησίας μας, η Θεία Ευχαριστία. Και παραθέσαμε πολλές αποκαλυπτικές σχετικές δηλώσεις φορέων της Πολιτείας και εκπροσώπων της  αρμόδιας επιτροπής του Υπουργείου Υγείας, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Το θέμα, όπως ήταν επόμενο πήρε διαστάσεις, αφού και ο ίδιος ο Παν. Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με επιστολή του στις 17.5.2020 προς την Εκκλησία της Ελλάδος, ζητάει να πληροφορηθεί την γνώμη της σχετικά «προς το θέμα της κοινής πορείας στην ποιμαντική αντιμετώπιση των αμφισβητήσεων του καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας». Η ΔΙΣ στην Συνεδρία της 3ης.6.2020 και με αφορμή το Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου ανακοίνωσε, ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος εμμένει στην εξ αρχής εκφρασθείσα δογματική και θεολογική επιβεβαίωσή της ότι ‘το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας παραμένει αδιαπραγμάτευτο, όπως μας παρεδόθη από την περί αυτού διδασκαλία της Ορθοδόξου Παραδόσεως και των αγίων Πατέρων της αγίας μας Εκκλησίας’, ως επίσης και το ότι ‘η διαδικασία μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας προς τους πιστούς παραμένει ως έχει και όπως μας έχει παραδοθεί υπό των αγίων Πατέρων και υπό της Ιεράς μας Παραδόσεως’».
Προς στιγμήν φάνηκε, ότι το θέμα έκλεισε με την αποστομωτική απάντηση της ΔΙΣ προς τους χριστιανομάχους πολιτικούς. Ωστόσο ο αρχέκακος όφις, ο διάβολος, δεν ησύχασε. Άρχισε τώρα να πολεμάει την Εκκλησία, όχι πλέον από έξω, (μέσω των χριστιανομάχων πολιτικών), αλλά από μέσα, χρησιμοποιώντας ως όργανά του εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακόμη και επισκόπους. Δηλαδή πρόσωπα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να είναι οι φύλακες «της Ιεράς μας Παραδόσεως», δυστυχώς, με απαράδεκτες δηλώσεις και ενέργειές τους, όχι απλά «ρίχνουν νερό στο μύλο» των χριστιανομάχων, αλλά προχωρούν και σε καινοτομίες, οι οποίες μαρτυρούν ξεκάθαρα, (όπως θα φανεί με όσα θα λεχθούν παρά κάτω), ότι και αυτοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, από την οποία πάσχουν και οι χριστιανομάχοι. Στις γραμμές που ακολουθούν, θα σχολιάσουμε δηλώσεις και ενέργειες ενός εξ αυτών, του  Αρχιεπίσκοπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, κινούμενοι από αγάπη προς την αλήθεια του Ευαγγελίου και της Ορθοδόξου Παραδόσεως μας, αλλά και προς επαγρύπνηση του πιστού λαού του Θεού. 
Όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, (βλ. «Ρομφαία», 25.5.2020), ο κ. Ελπιδοφόρος σε εκτενές Υπόμνημα του στις 18.5.2020 προς τους κληρικούς της Αρχιεπισκοπής του «έδωσε οδηγίες στους κληρικούς των κοινοτήτων της άμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, (Νέα Υόρκη, Κονέκτικατ και Ουάσιγκτον), να προσφέρουν προσωρινά τη Θεία Κοινωνία στους πιστούς, χρησιμοποιώντας πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια, για μία μόνο χρήση ανά άτομο». Σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπομνήματος: «Η ενορία θα πρέπει να χρησιμοποιεί πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια που θα είναι μίας χρήσης κατά τη διανομή της Αγίας Κοινωνίας. Ο ενορίτης θα πλησιάζει το δισκοπότηρο και θα του ζητηθεί να γείρει το κεφάλι του πίσω και να ανοίξει το στόμα του πλατιά, έτσι ώστε η Κοινωνία να πέσει μέσα στο στόμα του. Ο ιερέας θα χρησιμοποιήσει ένα νέο κουτάλι για να προσφέρει Κοινωνία και στη συνέχεια θα τοποθετήσει το κουτάλι σε ξεχωριστό δοχείο πριν από τον επόμενο ενορίτη. Αντί της μάκτρας, (Communion Cloth), η ενορία θα έχει διαθέσιμες πετσέτες μίας χρήσης για τους πιστούς, και όταν πλησιάζει το δισκοπότηρο, ο ενορίτης θα πάρει μια χαρτοπετσέτα, θα την κρατά κάτω από το πηγούνι του, θα σκουπίζει το στόμα του και στη συνέχεια θα πετάει την πετσέτα. σε ένα δοχείο στο σολέα, το περιεχόμενο του οποίου θα καεί την ίδια μέρα. Μετά από κάθε ραντεβού, τα κουτάλια θα βυθιστούν σε βραστό νερό για να καθαριστούν».
Από άλλο σχετικό δημοσίευμα πληροφορηθήκαμε τους «θεολογικούς» λόγους, που προβάλλει για να δικαιολογήσει την καινοτομία αυτή, στην οποία προχώρησε. Σε πρόσφατη διαδικτυακή συζήτηση στην Αμερική, (βλ. ιστολ. «Ακτίνες», 2.6.2020), απαντώντας σε ερωτήματα πιστών, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής: «Τι είναι πιο σημαντικό για όλους μας; Η Θεία Κοινωνία, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ή ο τρόπος που μεταλαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα Του; Η απάντηση είναι απλή. Δεν είναι ο τρόπος της μετάληψης, αλλά η ίδια η Θεία Κοινωνία, που μας σώζει και μας χαρίζει αιώνια ζωή. Οπότε, το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι δοκίμασε η εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να αλλάξει.  Ακόμα και προσωρινά, ή όχι προσωρινά. Αυτή η παράδοση, της κοινής λαβίδας, δεν είναι κάτι που αποφασίζεται από οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική) Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, στην ιστορία της εκκλησίας. Είναι μια πρακτική που έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ ευπρόσδεκτη και γι αυτό ήταν ευρέως διαδεδομένη, χωρίς καμία προσπάθεια και χωρίς κανέναν να επιβάλει, ή να υποχρεώσει τους πιστούς να χρησιμοποιήσουν την κοινή λαβίδα. Και στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουμε ότι το σημαντικό είναι ότι λαμβάνουμε, ότι όλοι κοινωνούμε, από το κοινό Ποτήριο, όχι από το ένα κοινό κουτάλι. Και υπάρχουν κάποιες ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο. Γιατί πρέπει να κρατήσουμε αυτούς τους ανθρώπους μακριά από την Θ. Κοινωνία, μόνο λόγω της κοινής λαβίδας;».        
Είναι γεγονός ότι το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου είναι εκείνο «που μας σώζει και μας χαρίζει αιώνια ζωή», όμως το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, ότι «το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι δοκίμασε η εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να αλλάξει», με την πρόφαση ότι «δεν είναι κάτι που αποφασίζεται από οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική), Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών». Ο παραδοσιακός τρόπος της μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με την μία κοινή αγία λαβίδα έχει καθιερωθεί εδώ και περίπου 1200 χρόνια στη ζωή της Εκκλησίας και επομένως έχει ενσωματωθεί ως ουσιαστικό και αναπόσπαστο  στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας Παραδόσεως. Και μπορεί, βέβαια, καμία Οικουμενική, ή Τοπική, Σύνοδος να μην ασχολήθηκε ειδικά με τον τρόπο μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας, ωστόσο επειδή αποτελεί ουσιαστικό και αναπόσπαστο στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας παραδόσεως, ισχύει στην προκειμένη περίπτωση ο θεόπνευστος λόγος του αποστόλου Παύλου: «Άρα ουν αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου, είτε δι’ επιστολής ημών», (Β΄ Θεσ. 2,15).    
Εδώ τίθεται επίσης το ερώτημα: Αφού, όπως ισχυρίζεται ο κ. Ελπιδοφόρος, η παραδοσιακή μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, «έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ ευπρόσδεκτη και γι ‘αυτό ήταν ευρέως διαδεδομένη», για ποιο λόγο σήμερα, μετά από 1200 χρόνια, θα πρέπει να αλλάξει; Τι κρύβεται πίσω από αυτή την αλλαγή; Μα είναι φανερό, τι κρύβεται! Ο φόβος μεταδόσεως του κορωνοϊού μέσω της Θείας Κοινωνίας διά της κοινής αγίας λαβίδος. Το ομολογεί και ο ίδιος παρά κάτω: «Και υπάρχουν κάποιες ανησυχίες, ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο». Εάν υπάρχει μέσα μας η παραμικρή αμφιβολία, μήπως ο κορωνοϊός μεταδίδεται μέσω της Θείας Κοινωνίας, τότε ουσιαστικά δεν πιστεύουμε, ότι  στο Άγιο Ποτήριο, μετά τον καθαγιασμό του άρτου και του οίνου, υπάρχει το τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ότι υπάρχει δηλαδή ο όλος Χριστός, ο Οποίος όχι μόνον δεν μπορεί να γίνει αίτιος μεταδόσεως ασθενειών και θανάτου, αλλά αντίθετα είναι η αληθινή ζωή, η πηγή της ζωής και φάρμακο αθανασίας, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ίδιος «εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται· και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιω.11,25). Και ακόμη: «εγώ ειμί ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα, και ο άρτος δε ον εγώ δώσω η σαρξ μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής» (Ιω.6,35,51).
Την μεγάλη αυτή αλήθεια επιβεβαιώνει και η ιστορική πραγματικότητα. Από τη δισχιλιετή ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν μαρτυρείται καμία περίπτωση μετάδοσης μολυσματικής νόσου από τη Θεία Κοινωνία. Διακεκριμένοι επιστήμονες, ιατροί λοιμοξιολόγοι και καθηγητές Ιατρικών Σχολών επισημαίνουν, ότι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, ότι η Θεία Κοινωνία διασπείρει μεταδοτικές ασθένειες. Το μόνο επιστημονικό δεδομένο που μπορεί να υπάρχει και που η επιστημονική κοινότητα αποδέχεται, εκεί που δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα, είναι η αναδρομική μελέτη της κλινικής εμπειρίας, που στην περίπτωση της Θείας Κοινωνίας αφορά αναδρομική κλινική εμπειρία 2000 χρόνων, (π.χ. Ιερείς και όχι μόνον, που καταλύουν καθημερινά τη Θεία Κοινωνία στα Νοσοκομεία, ακόμη και Νοσοκομεία Λοιμωδών Νόσων κλπ) και ουδέποτε τους έχει μεταδοθεί ο,τιδήποτε.
Ισχυρίζεται ακόμη ο κ. Ελπιδοφόρος ότι «Κατά τη διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας, λαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού και το σώμα και το αίμα του Κυρίου, μας μεταδίδουν ζωή και όχι ασθένειες….. όμως, ας μην ξεχνάμε ότι τα μέσα, τα εργαλεία με τα οποία προσφέρουμε στη Θεία Κοινωνία, είναι φθαρτά και γήινα». Η αγία Λαβίδα, (αυτή είναι η ορθή ονομασία και όχι ο χαρακτηρισμός «κοινό κουτάλι»), όπως και το άγιο Ποτήριο, είναι μεν «φθαρτά και γήινα», επειδή όμως έρχονται σε επαφή με το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου, δέχονται και αυτά τον αγιασμό, που προέρχεται από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Μεταδίδεται και σ’ αυτά η άκτιστη ενέργεια της Χάριτος του αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό άλλωστε και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για οποιαδήποτε άλλη χρήση και χαρακτηρίζονται ως άγια και ιερά. Η άκτιστη Χάρις μεταδίδεται στα ιερά σκεύη, όπως ακριβώς μεταδίδεται και στα άγια λείψανα και στις άγιες εικόνες, τα οποία ακριβώς γι’ αυτό προσκυνούμε, επειδή είναι μεταδοτικά Χάριτος. Επειδή λοιπόν η αγία Λαβίδα αγιάζεται από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας, είναι αδύνατον να μεταδίδει ιούς και μεταδοτικές ασθένειες. Ο κ. Ελπιδοφόρος, με τον τρόπο που εκφράζεται, αφήνει να εννοηθεί, ότι η αγία Λαβίδα, ως φθαρτή και γήινη, μπορεί να μεταδώσει ασθένειες. Αν όμως μπορεί να μεταδώσει ασθένειες, τότε αυτό σημαίνει,  ότι δεν αγιάζεται από το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν δέχεται δηλαδή την άκτιστη ενέργεια της Θείας Χάριτος, που ενυπάρχει μέσα στο τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Κυρίου. Αν όμως η άκτιστη Θεία Χάρις δεν έχει τη δύναμη να αγιάσει την αγία Λαβίδα, τότε αυτό σημαίνει ότι η Θεία Χάρις δεν είναι άκτιστη, αλλά κτιστή. Η εσφαλμένη αυτή παραδοχή οδηγεί αναπόδραστα στο συμπέρασμα, ότι η Θεία Κοινωνία, κτιστή ούσα και στο ίδιο οντολογικό επίπεδο με τα κτιστά υλικά αντικείμενα, δεν δύναται να τα αγιάσει, με αποτέλεσμα ο πιστός στην προσπάθειά του να μεταλάβει ζωή κινδυνεύει να λάβει θάνατο από το φθαρτό και γήινο Δισκοπότηρο και τη φθαρτή και γήινη Λαβίδα. Σε τελική ανάλυση ο κ. Ελπιδοφόρος δέχεται την φραγκολατινική διδασκαλία περί απρόσιτου Θεού και κτιστών θείων ενεργειών.
Εσφαλμένη είναι επίσης, κατά τη γνώμη μας και η δικαιολογία που προβάλλει, ότι «μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο», ή ότι κάποιοι ενορίτες εκφράζουν  «κάποιες ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει κάποια προβλήματα υγείας». Η Εκκλησία ποτέ δεν αποφασίζει, με κριτήριο το τι «αισθάνονται», ή τι δεν αισθάνονται, τα μέλη της. Αν δηλαδή αισθάνονται «άνετα», ή όχι, με τις αποφάσεις της, αλλά με κριτήριο το θέλημα του Θεού και την δογματική διδασκαλία της. Ούτε προσαρμόζεται ανάλογα με τις επιθυμίες και τους προβληματισμούς του καθενός. Αλλοίμονο αν υιοθετούσε τέτοιου είδους τακτικές. Θα είχε εκκοσμικευθεί και θα ακύρωνε την αποστολή της.  Η Εκκλησία καλεί τους πιστούς, (όσοι είναι προετοιμασμένοι κατάλληλα), να μεταλάβουν Σώμα και Αίμα Χριστού «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης». Αν σε κάποιον απουσιάζει η πίστη, τότε καλύτερα θα είναι να μην μεταλάβει, διότι αν μεταλάβει, η Θεία Κοινωνία όχι μόνο δεν θα μεταδώσει μέσα του «άφεση αμαρτιών και ζωήν αιώνιον», αλλά θα γίνει «εις κρίμα» και «εις κατάκριμα».               
Κλείνοντας, εκφράζουμε την βαθειά μας λύπη, για όσα ο κ. Ελπιδοφόρος είπε και έπραξε. Εμποτισμένος από την παναίρεση του Οικουμενισμού, δεν μπόρεσε δυστυχώς, να απαγκιστρωθεί από τον πειρασμό του κόσμου, ο οποίος «εν τω πονηρώ κείται» (Α΄Ιωαν.5,19) και ταυτίστηκε μαζί του. Αθέτησε την ευαγγελική προτροπή «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, ή ανθρώποις» (Πραξ.5,29). Έβαλε πάνω από τον Χριστό, την αληθινή ζωή και τον χορηγό της ζωής, την ιατρική επιστήμη, για την οποία, δυστυχώς συχνά εφαρμόζεται το λόγιο του Πλάτωνα «πάσα τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία τις και ου σοφία φαίνεται». Συντάχτηκε με τη θέληση και την επιθυμία του πτωτικού κόσμου και κυρίως με όσους θέλουν την πίστη στα μέτρα τους και βάζουν πάνω απ’ όλα την σωματική υγεία τους.
Έχουμε την ταπεινή γνώμη, ότι η επιστολή την οποία  έστειλε ο παν. Οικουμενικός Πατριάρχης προς την Εκκλησία της Ελλάδος,  για την οποία έγινε λόγος παρά πάνω, θα έπρεπε να αποσταλεί πρωτίστως και κυρίως προς τον κ. Ελπιδοφόρο. Η δήλωση του παν. Οικουμενικού Πατριάρχου, στην ως άνω επιστολή, «ότι ουδόλως προτιθέμεθα να αποστώμεν εκ των κληροδοτηθέντων, πάσιν ημίν υπό των μακαρίων Πατέρων ημών», υποχρεοί και τον κ. Ελπιδοφόρο, Επίσκοπον όντα της Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Θρόνου.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Ι. Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΥΠΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 27η Απριλίου 2020

ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΥΠΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ένας πρωτοφανής και ιδιότυπος διωγμός εν εξελίξει εναντίον της Εκκλησίας, με πρόφαση την διασφάλιση της δημόσιας υγείας από την επιδημία του κορωνοϊού φαίνεται να εφαρμόζεται μεθοδευμένα και συστηματικά τον τελευταίο καιρό από την Πολιτεία. Έχουμε ήδη αναφερθεί στο φλέγον θέμα των περιοριστικών μέτρων της πολιτείας λόγω κορωνοϊού κατ’ επανάληψη σε προηγούμενες ανακοινώσεις μας, ωστόσο θεωρήσαμε καθήκον μας να επανέλθουμε και πάλι, καθώς καθημερινά διαπιστώνουμε τόσο από το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ ένα καταιγισμό άρθρων και δημοσιεύσεων,  όσο και από πάμπολλα τηλεφωνήματα και email που δεχόμεθα από πνευματικά τέκνα, αδελφούς εν Χριστώ και συνεργάτες, την  συνεχώς διογκουμένη οργή και αγανάκτηση του πιστού λαού του Θεού.  
Όπως φάνηκε από το γράμμα και το πνεύμα των τριών Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων, αλλά και από τα ίδια τα γεγονότα, η σωματική υγεία ανυψώθηκε ως υπέρτατο αγαθό, υπεράνω και της πνευματικής υγείας και οι σωματικές ανάγκες υπεράνω των πνευματικών αναγκών, τις οποίες υπηρετεί και διακονεί η Εκκλησία, ως πνευματικό ιατρείο των ψυχών. Ο ρόλος της και η αποστολή της επιδεικτικά λοιδορήθηκε και περιφρονήθηκε, ενώ κλήθηκε η «θεά» επιστήμη, ως μόνη ικανή και άξια πάσης εμπιστοσύνης, να δώσει τα φώτα της στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Τα γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητος τις τελευταίες ημέρες και ιδίως την Μεγάλη Εβδομάδα με συλλήψεις πιστών, στουχτερά πρόστιμα, πράξεις βίας από αστυνομικούς, ποινικές διώξεις εις βάρος αρχιερέων και ιερέων, σφράγισμα ναών και προσκυνημάτων από αστυνομικές δυνάμεις, τέλεση Θείων Λειτουργιών και ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, είτε σε σπίτια και αποθήκες «διά τον φόβον των ιουδαίων», είτε σε ώρες μεταμεσονύκτιες, όπου δεν κυκλοφορεί κανένας στους δρόμους και πολλά άλλα, συνθέτουν μια ατμόσφαιρα που θυμίζει την εποχή των κατακομβών, ή την εποχή του αμείλικτου διωγμού εναντίον της Εκκλησίας από το αντίχριστο Σοβιετικό καθεστώς της πάλαι ποτέ κομμουνιστικής Ρωσίας.
Ο ιδιότυπος διωγμός εναντίον της Εκκλησίας στράφηκε προς δύο κυρίως κατευθύνσεις: 1) Στο να αποκλειστεί με κάθε τρόπο  η προσέλευση των πιστών στους ναούς και η συμμετοχή τους στις ιερές ακολουθίες με την πρόφαση ότι υπάρχει κίνδυνος συνωστισμού, και 2) Να αποκλεισθεί η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, ως πράξη που θέτει σε κίνδυνο την δημόσια υγεία με το κλείσιμο των Εκκλησιών.         
Όπως έχουμε επισημάνει σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, ο κίνδυνος του συνωστισμού μπορούσε να προληφθεί από την Πολιτεία σε συνεργασία με την Εκκλησία με κατάλληλα προληπτικά μέτρα, ανάλογα με αυτά που έλαβε στις Υπεραγορές και στις Τράπεζες, όπου εφαρμόσθηκε ελεγχόμενος αριθμός εισερχομένων. Είναι φανερό, ότι η πολιτεία ενήργησε στην προκειμένη περίπτωση με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Είναι τουλάχιστον άδικο και μεροληπτικό, να επιτρέπει μεν την λειτουργία των Υπεραγορών και των Τραπεζών και να βάζει λουκέτο στους Ναούς. Να δείχνει ανοχή στο συνωστισμό, που πολλές φορές παρατηρήθηκε στους χώρους  αυτούς, ή στις λαϊκές αγορές και να μην επιτρέπει την προσκύνηση του Ιερού Επιταφίου, ή την κατ’ ιδίαν προσευχή, ούτε ακόμη και με την τήρηση των αναγκαίων υγειονομικών μέτρων.  Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα: «Σε μια Εκκλησία έβγαλαν τα βάγια την Κυριακή των Βαΐων έξω από την πόρτα και επενέβησαν οι δυνάμεις καταστολής, να τα ξαναβάλουν μέσα, μη τυχόν και μαζευτεί κόσμος…. Οικοτροφεία, γηροκομεία, άσυλα ανιάτων, δομές μεταναστών, καταυλισμοί τσιγγάνων, αδελφότητες, κοινόβια, συνεργεία αυτοκινήτων και εξωτερικά συνεργεία του Δήμου, ή τεχνικών Εταιρειών, όλοι μαζί συζούν και δουλεύουν μέχρι αυτή την ώρα με ελάχιστες ως μηδενικές προφυλάξεις και μόνο στις Εκκλησίες επιτρέπονται αυστηρά μόνο 4 άτομα και αυτά σε διασπορά».
Όσο για αποκλεισμό από την Θεία Κοινωνία, η στάση της πολιτείας ήταν ακόμη πιο ένοχη και απαράδεκτη. Η ποινική δίωξη του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου και του π. Γεωργίου Σχοινά από το Κουκάκι, επειδή τόλμησαν να κοινωνήσουν κάποιους πιστούς, ξεσκεπάζουν και αποκαλύπτουν τις πραγματικές προθέσεις της Πολιτείας. Όπως απέδειξε δημόσια ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος άγιος Κερκύρας, όπως και οι άλλοι υπόδικοι κληρικοί, δεν διέπραξαν κάποιο αδίκημα, διότι πουθενά στις υπουργικές αποφάσεις δεν υπάρχει απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά όμως τους ασκήθηκε ποινική δίωξη. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει, ότι ένας από τους κύριους λόγους του κλεισίματος των Εκκλησιών, ήταν να αποκλεισθεί πάσει θυσία ο λαός από την Θεία Μετάληψη, ως δήθεν αιτία μολύνσεως και μεταδόσεως του κορωνοϊού. Ματαίως προσπάθησαν διακεκριμένοι επιστήμονες, όπως οι καθηγητές κ. Ελένη Γιαμαρέλλου, ο κ. Κουντουράς κ.α. να επισημάνουν ότι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, ότι η Θεία Κοινωνία διασπείρει μεταδοτικές ασθένειες. Οι επισημάνσεις τους όχι απλά δεν ελήφθησαν υπόψη, αλλά στιγματίστηκαν ως «αντιεπιστημονικές», οι επιστήμονες αυτοί απειλήθηκαν ότι θα συρθούν σε πειθαρχικές και ποινικές διώξεις, ως δήθεν διασπείροντες «επικίνδυνες απόψεις για την δημόσια υγεία»! Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο 152 ιατρών επιστημόνων από την Κύπρο, οι οποίοι με επιστολή τους ζητούν από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, να ανοίξουν οι Εκκλησίες. Γράφουν μεταξύ άλλων τα εξής: «Όπως γνωρίζετε και εσείς, ως Ορθόδοξος χριστιανός, η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Χριστός και η μετάληψή Του από τους Ορθοδόξους χριστιανούς, δεν αποτελεί απλά ένα θρησκευτικό, εθιμοτυπικό, τελετουργικό καθήκον, αλλά τη βάση της πίστεώς τους, καθώς και αναφαίρετο δικαίωμά τους. Παρόλο που είμαστε σίγουροι, ότι και εσείς, ως Ορθόδοξος χριστιανός συμμερίζεστε τα δόγματα της Ορθοδοξίας, μεταξύ των οποίων και ότι η Θεία Κοινωνία είναι ‘εφόδιο ζωής αιωνίου’ και ότι από αυτή, ή μέσω αυτής, δεν είναι δυνατόν να μεταφερθούν ιοί, σας αναφέρουμε ότι και επιστημονικά δεν υπάρχει στη βιβλιογραφία οποιοδήποτε επιστημονικό άρθρο, μελέτη, ή έρευνα, που να αποδεικνύει ότι με τη Θεία Κοινωνία μεταδίδονται μικρόβια και ιοί. Το μόνο επιστημονικό δεδομένο που μπορεί να υπάρχει και που η επιστημονική κοινότητα αποδέχεται, εκεί που δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα, είναι η αναδρομική μελέτη της κλινικής εμπειρίας, που στην περίπτωση της Θείας Κοινωνίας αφορά αναδρομική κλινική εμπειρία 2000 χρόνων (π.χ. Ιερείς και όχι μόνον, που καταλύουν καθημερινά τη Θεία Κοινωνία στα Νοσοκομεία, ακόμη και Νοσοκομεία Λοιμωδών Νόσων κλπ) και ουδέποτε τους έχει μεταδοθεί οτιδήποτε».
Το λυπηρό είναι ότι, απέναντι στις σκληρές και στοχευμένες κατά της Εκκλησίας απαγορεύσεις, δεν υπήρξε ουσιώδης αντίδραση από μέρους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, είχε το θάρρος και την τόλμη να ζητήσει μιά γενναία συγνώμη από τον Θεό και τον πιστό λαό του Θεού. Σε πρόσφατο δημοσίευμά του με τίτλο «Συγχώρεσε με Θεέ μου και συ λαέ μου για την ευθύνη της σιωπής μου….», έγραψε: «Μη αντέχοντας όλη αυτή την εσωτερική συντριβή επικοινώνησα, το απόγευμα του Πάσχα, με πρόσωπο που εμπιστεύομαι την κρίση του και δεν ανήκει στον εκκλησιαστικό χώρο, εξομολογούμενος τα μύχια της καρδιάς. ‘Μήπως Σεβασμιώτατε οι ευθύνες βαραίνουν περισσότερο την Εκκλησία; Μήπως δεν έπεισε την Πολιτεία ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί τα του ‘οίκου’ Της, όπως π.χ. οι αλυσίδες τροφίμων, κ.α. που έμειναν ανοιχτά, υπό όρους και προϋποθέσεις; Μήπως δεν διαπραγματεύτηκε σωστά και τίμια; Μήπως… ‘νίψατε’ τας χείρας σας ψιθυρίζοντας: ‘αθώος ειμί’, κλειδωθήκατε στους Ναούς σας και θεωρήσατε ότι έτσι εκπληρώνετε το χρέος σας; Μήπως κάνατε τον Χριστό “live”, “facebook”, “instagrame”, “YouTube”, μεταφέροντας το Μυστήριο στην άψυχη οθόνη μιάς τηλεόρασης και πιστέψατε ότι έτσι θα αναπαύσετε την συνείδηση σας; Προτείνατε εναλλακτικές λύσεις στην Πολιτεία, ή συγκατατεθήκατε χωρίς αντίλογο; Τι θα πράξετε εάν αύριο, σε μια άλλη περίπτωση, π.χ. θεομηνία, σας ζητήσει και πάλι η Πολιτεία να κλείσετε τους Ναούς; Ποιος έχει την ευθύνη των ψυχών που εμπιστεύονται την Εκκλησία; Η Πολιτεία, ή η Εκκλησία; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι οι πιστοί όλες αυτές τις ημέρες ένιωθαν απόκληροι και ανεπιθύμητοι από την Εκκλησία που θεωρούν μάνα τους’; ….Συγχώρεσε με Θεέ μου και συ λαέ μου για την ευθύνη της σιωπής μου….». Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ μη παραβιάζων  τις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις της Πολιτείας,  επέτρεψε στους ιερείς της επαρχίας του να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, όσους προσέλθουν στους Ιερούς Ναούς, ή κατ’ οίκον το εκζητήσουν.
Υποστηρίχτηκε από κάποιους, πως η ΔΙΣ συμφώνησε με τα σκληρά και άδικα περιοριστικά μέτρα κατά της Εκκλησίας από φόβο, μήπως καταλογισθεί κάποιο κρούσμα, λόγω του Εκκλησιασμού στην Εκκλησία. Αλλά αυτή είναι μια υπόθεση και το ερώτημα είναι, αν για μια υπόθεση ήταν πρέπον, να υποστούν τέτοια πνευματική ζημία οι πιστοί, καθ’ ον χρόνον μάλιστα σε όλες τις Ορθόδοξες βαλκανικές χώρες και στη Γεωργία επετράπη ο Εκκλησιασμός και η Θεία Μετάληψη, τηρουμένων παραλλήλως και των υγειονομικών μέτρων. Παρήγορο υπήρξε το γεγονός, ότι το βράδυ της Ανάστασης ο πιστός λαός του Θεού έψαλε με αναμμένες λαμπάδες από τα μπαλκόνια και τις ταράτσες των σπιτιών το «Χριστός Ανέστη»,  ενώ την ώρα που κτύπησαν, (κατ’ εξαίρεση), οι καμπάνες για το «Χριστός Ανέστη», φωταγωγήθηκαν οι πόλεις και τα χωριά από τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικά. Δήλωσαν με αυτό τον έντονο και παραστατικό τρόπο τη σθεναρή αντίθεσή τους, σε όσους προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Θείας Εγέρσεως.
Αυτή τη στιγμή που γράφεται το σχόλιο, η υπουργός Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως δήλωσε, πως δεν γνωρίζει πότε θα αρθούν τα μέτρα για την απαγόρευση της θείας λατρείας και τον εκκλησιασμό των πιστών, για δύο λόγους: πρώτον διότι οι ειδικοί, ενώ κάνουν προβλέψεις και δρομολογούν την άρση μέτρων για άλλους τομείς, όπως τα εμπορικά καταστήματα και τα κέντρα αισθητικής (!!!), δεν έχουν ασχοληθεί με το άνοιγμα των εκκλησιών και δεύτερον δεν έχει δεχθεί κανένα σχετικό αίτημα από πλευράς της ΔΙΣ, παρ’ ότι ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος απέστειλε σχετική επιστολή στον Πρωθυπουργό. 
Κλείνοντας, επισημαίνουμε ότι το φετινό Πάσχα ήταν το πρώτο Πάσχα που «γιορτάσθηκε» χωρίς να εορτασθεί  στην πατρίδα μας. Ζούμε στους εσχάτους χρόνους, αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Τα σημεία των καιρών το δείχνουν ξεκάθαρα. Αυτό δεν το λέμε για να απελπιστούμε, άλλα για να προετοιμαστούμε για μεγαλύτερους διωγμούς στο μέλλον, άλλοτε συγκεκαλυμμένους και άλλοτε πιο απροκάλυπτους. Ας αγωνιστούμε λοιπόν να δυναμώσουμε την πίστη μας και να βιώσουμε βαθύτερα την μετάνοια, ώστε την ώρα του διωγμού να μην προδώσουμε τον Χριστό, αλλά να δώσουμε την καλή μαρτυρία της ομολογίας μας, πράγμα που το ευχόμαστε από καρδίας σε όλους.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΤΑΓΩΝ: «ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΑΣ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ»


Του Αιμίλιου Πολυγένη
''Από σήμερα ανοίγουμε τις εκκλησιές μας και είμαστε εδώ ώστε όποιος θέλει να έρθει να μας ζητήσει το λόγο'' τόνισε χαρακτηριστικά στο κήρυγμά του ο Σεβ. Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος σήμερα, Κυριακή του Θωμά.
Ο Σεβασμιώτατος με αφορμή την χθεσινή εν κινήσει συναυλία από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στις γειτονιές της Αθήνας μίλησε για δύο μέτρα και δύο σταθμά.
"Αυτές τις μέρες κάναμε υπακοή στο κράτος για την ασφάλεια όλων μας και τηρήσαμε τα μέτρα, σφραγίσαμε τις εκκλησίες σταματήσαμε τις καμπάνες κλπ. Όμως είδαμε χθες, αυτούς που θεσπίσαν τους νόμους με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό, να έχουν συνωστιστεί μαζί με τους συνεργάτες του και πολλούς άλλους, ώστε να ακούσουν μία περιφερομένη συναυλία" - ανέφερε ο Μητροπολίτης Σταγών κ. Θεόκλητος.
"Χωρίς τα μέτρα ασφάλειας, χωρίς τις αποστάσεις κλπ. Δεν γίνεται να υπάρχουνε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Γι' αυτό και εμείς από σήμερα ανοίγουμε τις εκκλησιές μας και είμαστε εδώ ώστε όποιος θέλει να έρθει να μας ζητήσει το λόγο" - συμπλήρωσε ο Σεβασμιώτατος.
Κλείνοντας το κήρυγμά του ο κ. Θεόκλητος υπογράμμισε: "οι επιτάφιοι και η λιτανεία πείραξαν, που υπό την ευθύνη μας θα ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα οι πιστοί".

Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ: "ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΙ; ΤΟΣΗ ΑΣΕΒΕΙΑ; ΤΟΣΗ ΑΠΙΣΤΙΑ;"

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη 12η Απριλίου 2020
ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς:
«Έξοδος Μεσολογγίου: το πολυτιμότερο στεφάνι της Ελλάδος!»

Κεκλεισμένων των θυρών, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, πραγματοποιήθηκαν χτες Σάββατο του Λαζάρου, αλλά κυρίως σήμερα, Κυριακή των Βαΐων, οι θρησκευτικές τελετές της 194ης Επετείου της Εξόδου της Ηρωικής Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων (1826), λόγω των εκτάκτων μέτρων για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, στο τέλος της αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση «υπέρ αναπαύσεως των αειμνήστων αγωνιστών και προμάχων της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, Ιωσήφ και Πορφυρίου των Αρχιερέων και πάντων των μετ’ αυτών πατέρων και αδελφών». Στη συνέχεια της Θ. Λειτουργίας, ώρα 10:30΄, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τη Δοξολογία για την 194ην Επέτειο της Εξόδου, με τη συμμετοχή μόνο των Κληρικών της Ιεράς Πόλεως.
Επισημαίνεται ότι, κατά την ώρα που γίνεται συνήθως η λιτάνευση της Εικόνας της Εξόδου, οι καμπάνες όλων των Ιερών Ναών της Ιεράς Πόλεως, την 20:00΄ ώρα του Σαββάτου σήμαναν πένθιμα, ενώ πανηγυρικά την 11:00΄ της Κυριακής, αποδίδοντας έτσι, λόγω των σημερινών συνθηκών, έστω και την ελάχιστη τιμή προς τους Ήρωες της Πατρίδος μας.

Αναφερόμενος στην απόδοση Τιμής προς τους Ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Κοσμάς, τόνισε ότι «η ηρωική Έξοδος του Μεσολογγίου μας υπαγορεύει το δικό μας καθήκον, την ευγνωμοσύνη την οποία οφείλουμε στον Κύριο και Θεό μας, στην αγάπη Του, στην προστασία Του, στη βοήθειά Του. Ευγνωμοσύνη η οποία οφείλει να μας δυναμώσει την πίστη, την καθαρή και συνειδητή πίστη στη Θεότητα, στην Παντοδυναμία, στην Αγάπη του Χριστού μας».
Ο Σεβασμιώτατος, είπε ότι «οι προπάτορες αγωνιστές της Εξόδου του Μεσολογγίου αγωνίστηκαν με αγάπη και θυσιάστηκαν με τη φλογερή πίστη τους στο Χριστό μας». Επισημαίνοντας την ετοιμασία των αγωνιστών για την Έξοδο, τόνισε τα εξής: «Εκείνη την ημέρα, τελέσθηκε η τελευταία Θεία Λειτουργία, την οποία ετέλεσε ο ιερομάρτυρας και εθνομάρτυρας επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ και οι κληρικοί του. Από τα μισογκρεμισμένα αρχοντικά, από τις καλύβες έτρεξαν γέροι και παιδιά, από τις ντάπιες οι αρματωμένοι, όσοι μπορούσαν έτρεξαν και έφτασαν στον Ιερό Ναό. Γονάτισαν, προσευχήθηκαν, κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων, ενώθηκαν με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας και ετοιμάσθηκαν για την Έξοδο. Απέθαναν βέβαια, ενίκησαν όμως! Στεφάνωσαν την Ελλάδα με το πολυτιμότερο στεφάνι που λέγεται «Έξοδος Μεσολογγίου!».
Συνδέοντας τα ιστορικά γεγονότα με την σημερινή δύσκολη κατάσταση που ζούμε, ο Μητροπολίτης κ. Κοσμάς, είπε πως «οι αγωνιστές άφησαν σε όλους εμάς μια αλήθεια: Η Ελλάδα πάντοτε αγωνίσθηκε με τη βοήθεια και τη σκέπη του Χριστού μας, της Παναγίας μας και τις πρεσβείες των Αγίων, σε κάθε δυσκολία. Οι Έλληνες αυτοί, οι ηρωικοί, οι γενναίοι, με τη θερμή πίστη τους και με την προστασία του Τριαδικού Θεού μας και τις πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων, ξεπέρασαν κάθε δυσκολία…
Είναι φοβερά, αγαπητοί, τα γεγονότα που ζούμε σήμερα. Ναι, υπάρχει και σήμερα ένας μεγάλος πειρασμός, μια δοκιμασία, μια επιδημία. Πώς όμως αντιμετωπίζουμε εμείς τον κίνδυνο; Πώς αντιμετώπισαν τον κίνδυνο εκείνοι οι γενναίοι, οι μαρτυρικοί πρόμαχοι, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι;; Την ημέρα των Βαΐων δεν ελησμόνησαν την αγάπη του Θεού μας. Δεν λησμόνησαν την Θεότητά Του, την Παντοδυναμία Του. Έστω κι αν κινδύνευαν, στο Χριστό μας κατέφυγαν! Ούτε αποθαρρύνθηκαν, ούτε ολιγοψύχησαν, ούτε πρόδωσαν Χριστό και Πατρίδα. Εδόξασαν και τον Λυτρωτή τους, αλλά και την Ελλάδα!
Πόσο διαφέρουμε εμείς σήμερα, αγαπητοί. Τη δοκιμασία μας την αντιμετωπίζουμε μόνο με ανθρώπινα κριτήρια, με εγωισμό και περιφρόνηση στο Χριστό. Φοβόμαστε μήπως ο Χριστός μας μεταδώσει ασθένειες! Αποφεύγουμε τη Θεία Κοινωνία, δεν ασπαζόμαστε εικόνες, μάλιστα μας προέτρεψαν μερικοί να μην ασπασθούμε τον Επιτάφιο, τον Εσταυρωμένο, το Ευαγγέλιο! Αγαπητοί, δεν φοβόμαστε καθόλου; ..είμαστε παντοδύναμοι; Τόση ασέβεια; Τόση απιστία; Ξεχνάμε τις θεραπείες που μας χάρισε η Παναγία μας και τόσα άλλα θαύματα;
Ας γονατίσουμε όλοι μας σήμερα, αγαπητοί. Ας ζητήσουμε το έλεος του Θεού. Ας δυναμώσουμε την πίστη μας. Ας μιμηθούμε τους προμάχους του Μεσολογγίου. Όχι άλλη απιστία! Όχι άλλος πόλεμος κατά της Εκκλησίας του Χριστού μας και των Αχράντων Μυστηρίων. Ας συνέλθουμε! Έρχεται Μεγάλη Εβδομάδα».

Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας
της  Ιεράς  Μητροπόλεως

http://thriskeftika.blogspot.com

Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 26η Μαρτίου 2020

ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

Το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, ο Αδάμ και η Εύα, όπως μας πληροφορεί το βιβλίο της Γενέσεως, πλάσθηκε από τον Θεό τελευταίο από όλα τα δημιουργήματα του Θεού, ως η κορωνίδα της δημιουργίας, ευρισκόμενο στο μεταίχμιο μεταξύ ορατής και νοητής κτίσεως, μετέχον τόσο του νοητού όσον και του αισθητού κόσμου. Πλάσθηκε κατ’ εικόνα Θεού, με προορισμό να φθάσει στο καθ’ ομοίωσιν, να αναχθεί δηλαδή στην κατά χάριν θέωση και να γίνει μέτοχος της θείας μακαριότητας, με τη δική του ελεύθερη επιλογή και προ πάντων με την πλήρη και τελεία υπακοή του στο θέλημα του Θεού, ως απαραίτητος όρος εξαρτήσεώς του από τον Θεόν. Όμως η παρακοή του στην συγκεκριμένη εντολή του Θεού ανέτρεψε,(ευτυχώς όχι ανεπανόρθωτα), αυτή τη δυνατότητα του αρχικού του προορισμού και τον οδήγησε στην τραγωδία της πτώσεως, στην τραγωδία της φθοράς και του θανάτου: «Επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου· εν λύπαις φαγή αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου·  ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι, και φαγή τον χόρτον του αγρού. εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου, έως του αποστρέψαι σε εις γην, εξ’ ης ελήφθης, ότι γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν.3,16-20). Αψευδής μάρτυρας αυτής της δικαίας, αλλά και φιλάνθρωπης αποφάσεως του Θεού, η ανθρώπινη ιστορία, η οποία είναι μεστή ωδίνων, πόνου, φθοράς και ασθενειών, οι οποίες τον οδηγούν στον πικρό θάνατο.
Αυτές τις ημέρες η ανθρωπότητα ολόκληρη βιώνει έναν τρομακτικό εφιάλτη, μια μεγάλη και φοβερή επιδημία παγκοσμίων διαστάσεων, την λοιμώδη νόσο του κορωνοϊού, ενός φοβερού και επικίνδυνου ιού, με ταχύτατο και ύπουλο τρόπο μεταδόσεως, με μεγάλη λοιμογόνο δύναμη και ανυπολόγιστες καταστρεπτικές συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και οικονομικές. Ξεκίνησε από την πόλη Γιουχάν της μακρινής και πολυάνθρωπης Κίνας από ζωονόσο που μεταλλάχθηκε σε άνθρωπο όσο και εξαπλώθηκε με καταπληκτική ταχύτητα σε όλο τον κόσμο, μολύνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και στέλνοντας στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες. Μόνο στη γειτονική μας χώρα, την Ιταλία, έχουν χάσει τη ζωή τους περίπου 7.000 άνθρωποι μέχρι στιγμής, ενώ έχουν μολυνθεί δεκάδες χιλιάδες, με το ρυθμό των θανάτων να αυξάνει κατά γεωμετρική πρόοδο. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, κάθε τρία λεπτά πεθαίνει και ένας ιταλός, ενώ η ιταλική κυβέρνηση δεν προλαβαίνει να κατασκευάζει  φέρετρα και δεν  έχει μνήματα να θάψει τους πεθαμένους. Η κατάσταση στα νοσοκομεία και στις μονάδες εντατικής θεραπείας είναι απερίγραπτα τραγική. Υπάρχει ένας υπερκορεσμός ασθενών σε συνδυασμό με ανεπάρκεια ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού, ανεπάρκεια φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού. Οι κυβερνήσεις όλων των κρατών σήμαναν συναγερμό και εφάρμοσαν σκληρά προληπτικά μέτρα για την μείωση της μετάδοσης του φονικού ιού. Μέτρα σκληρά έλαβε και η ελληνική κυβέρνηση, κλείνοντας χώρους εργασίας και μαζικής ψυχαγωγίας και μαζί όλους τους χώρους λατρείας, απαγορεύοντας ακόμη και την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας, ένα γεγονός πρωτόγνωρο στα εκκλησιαστικά χρονικά. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα απαγορεύτηκε και η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, δημιουργώντας ένα κλίμα φόβου, αβεβαιότητας και απελπισίας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος μέσα στην παραφροσύνη της επάρσεώς του, μεθυσμένος από τις καταπληκτικές αλματώδεις προόδους του τεχνολογικού του πολιτισμού, διεκήρυξε προ πολλού το «θάνατο του Θεού» και ανέβασε τον εαυτό του στη θέση Του. Αγνοώντας την κτιστή και πεπερασμένη του φύση, νόμισε ότι βρήκε το «σωματίδιο του Θεού» και ότι θα μπορούσε ως θεός να δημιουργήσει ανθρώπινα όντα, κάτι σαν ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη, που θα έλυναν όλα τα παγκόσμια προβλήματα της ανθρωπότητας. Όμως ένας αόρατος ιός, μεγέθους μερικών εκατομμυριοστών του χιλιοστομέτρου, ήρθε να γκρεμίσει την ανθρώπινη έπαρση και να φανερώσει την ανθρώπινη αδυναμία και σμικρότητα. Να τον προσγειώσει στην πραγματικότητα και να τον απογυμνώσει από την ύβρη της αλαζονείας του, η οποία τον εξομοίωσε με τους ανθρώπους της εποχής του πύργου της Βαβέλ. Οι υπερφίαλοι ισχυροί της γης γονάτισαν μπροστά στον αόρατο εχθρό και τρέμουν από φόβο. Κάποιοι ισχυροί ηγέτες μολύνθηκαν και απομονώθηκαν με τρόμο, για να μην έχουν την κατάληξη των τραγικών θυμάτων του ιού. Αλαφιασμένοι καταναλωτές αδειάζουν τα ράφια των καταστημάτων, τρέφοντας την ψευδαίσθηση ότι έτσι μπορούν να επιβιώσουν από έναν ενδεχόμενο αποκλεισμό. Άλλοι έντρομοι παίρνουν προληπτικά διάφορα φάρμακα, προξενώντας βλάβες στον οργανισμό τους. Κάποιοι άλλοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη «θεά» επιστήμη, να βρει το αποτελεσματικό εμβόλιο.
Βιώνοντας την θλίψη και την οδύνη όλων αυτών, των «αποκαλυπτικού» χαρακτήρος γεγονότων, εύλογα γεννώνται μέσα μας τα ερωτήματα: Γιατί άραγε επέτρεψε ο Θεός, να υποφέρει η ανθρωπότητα από αυτή τη φοβερή μάστιγα και να χάνουν τη ζωή τους χιλιάδες συνάνθρωποι μας; Γιατί δεν καταπαύει με ένα πρόσταγμά Του την εξάπλωση του ιού και τη φονική του δύναμη; Ποια είναι η βαθύτερη αιτία αυτού του κακού, αυτής της συμφοράς; Την απάντηση στα παρά πάνω ερωτήματα μας δίνουν οι άγιοι Πατέρες μας, οι οποίοι επισημαίνουν ότι η αρχική αιτία και η ρίζα όλων των κακών, των θλίψεων και των συμφορών είναι η αμαρτία και η αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό και το θέλημά Του. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρατηρεί ότι «εάν το σπουδαιότερο νόσημα, αυτός ο θάνατος δηλαδή, έχει τη ρίζα και την αιτία του στην αμαρτία, πολύ περισσότερο τα περισσότερα από τα νοσήματα. Εκτός από αυτά στην αμαρτία οφείλεται και το ότι υποφέρουμε», (ΕΠΕ 10,222. PG 57,345). Οι πόλεμοι, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι θεομηνίες, οι τυφώνες, οι φονικές επιδημίες κ.λπ. από εκεί  προέρχονται και επομένως δεν είναι αίτιος όλων αυτών των   κακών ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος. Απλώς ο Θεός, ως άριστος παιδαγωγός, παραχωρεί να έρθουν όλα αυτά από πολλή φιλανθρωπία και αγάπη, για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη μετάνοια και στη σωτηρία. Χρησιμοποιεί δηλαδή εν τη πανσοφία Του όλα αυτά τα κακά, που είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, για να γίνουν φάρμακα κατά της αμαρτίας. Ο μέγας Βασίλειος σε ομιλία του με τίτλο: «Ότι ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός», παρατηρεί μεταξύ άλλων τα εξής: «Οι αφανισμοί των πόλεων και οι σεισμοί και οι πλημμύρες και οι απώλειες των στρατευμάτων και τα ναυάγια και όλες οι πολυάνθρωπες καταστροφές, είτε από την γη, είτε από την θάλασσα, είτε από τον αέρα, είτε από την φωτιά, είτε από οποιαδήποτε αιτία, προκαλούνται, γίνονται, για τον σωφρονισμό αυτών που επιζούν. Διότι ο Θεός με δημόσιες μάστιγες σωφρονίζει την γενικευμένη κακία του λαού…. Οι θάνατοι δε επέρχονται όταν συμπληρωθούν τα όρια της ζωής, που εξ’ αρχής για τον καθένα όρισε η δικαία κρίσις του Θεού, ο οποίος από μακρυά προβλέπει το συμφέρον για τον καθένα από μας», (ΕΠΕ. 7, 92-100).
Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος, ο οποίος έζησε τις φρικαλεότητες και των δύο παγκοσμίων πολέμων και εξορίσθηκε στα στρατόπεδα του Νταχάου από τους Ναζί, έγραφε χαρακτηριστικά για την καθολική αποστασία της Ευρώπης, (και γενικότερα της Δύσεως) και τον άθεο πολιτισμό της: «Οι αιρετικοί λαοί της εποχής μας έδωσαν εις τον Χριστόν και Κύριον την τελευταίαν θέσιν εις την τράπεζαν του κόσμου τούτου, ως εις έσχατον επαίτην, ενώ εις τας πρώτας θέσεις ετοποθέτησαν τους μεγάλους των άνδρας, τους πολιτικούς, τους λογοτέχνας, τους μυθοποιούς, τους επιστήμονας, τους κεφαλαιούχους, ακόμη και τους τουρίστας και τους ποδοσφαιριστάς... Ο Χριστός απεμακρύνθη από την Ευρώπην, όπως κάποτε από την χώραν των Γαδαρηνών, όταν οι Γαδαρηνοί το εζήτησαν. Μόλις όμως Αυτός έφυγεν, ήλθε ο πόλεμος, η οργή, ο τρόμος και η φρίκη, η κατάρρευσις και η καταστροφή. Επέστρεψεν εις την Ευρώπην ο προχριστιανικός βαρβαρισμός....μόνον που αυτός ήταν εκατό φορές φρικωδέστερος».

Αυτή η γενικευμένη αποστασία των ανθρώπων της εποχής που έζησε  ο άγιος Νικόλαος, μπορούμε να πούμε ότι επαναλαμβάνεται και στην εποχή μας, με αποτέλεσμα να βιώνουμε την φρίκη της πανδημίας του κορωνοϊού και πολλές άλλες παιδαγωγικές «επιφορές» που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Και από ότι φαίνεται θα έρθουν στο μέλλον και άλλα ακόμη μεγαλύτερα κακά, εξ’ αιτίας της αμετανοησίας και σκληροκαρδίας μας. Φυσικά η αποστασία δεν απουσιάζει και από την πατρίδα μας, η οποία, ενώ ευεργετήθηκε πολυμερώς και πολυτρόπως στη διάρκεια της ιστορίας της από τον Κύριο, την Παναγία και τους αγίους μας, εν τούτοις φάνηκε αχάριστη απέναντι σε τόσες πολλές και μεγάλες ευεργεσίες. Η Ελληνική Πολιτεία και η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια δυστυχώς όλο και περισσότερο απωθεί τον Σωτήρα Κύριο από τη ζωή της, με πλήθος νόμων αντιχριστιανικών, με την αλλοτρίωση του μαθήματος των θρησκευτικών και την σταδιακή μεταμόρφωσή του σε θρησκειολογικό, με την προοδευτική και αλματώδη ισλαμοποίηση της χώρας, την ανέγερση Τζαμιού στην Αθήνα,(αντί της εκπληρώσεως του τάματος του Έθνους), με την δημιουργία κατευθύνσεως Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, με τη αλλαγή της ανθρώπινης οντολογίας και την δημόσια προβολή και διαφήμισή της με παρελάσεις υπερηφανείας και τη θέσπιση του ανίερου συμφώνου συμβίωσηςκαι της υιοθέτησης παιδιών ατόμων του ιδίου φύλου, με την προβολή θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες ευθέως υβρίζεται το πανάγιο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, με την νομιμοποίηση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού στη «Σύνοδο» της Κρήτης, με την αποδοχή και νομιμοποίηση των σχισματικών της Ουκρανίας και με πολλά άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Η αποστασία της εποχής μας δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έχει ξεπεράσει ακόμη και αυτήν επί των ημερών του Νώε και της ρωμαϊκής εποχής. Η λατρεία του αληθινού Θεού αντικαταστάθηκε με τη λατρεία του Σατανά, ενώ παράλληλα τα οικουμενιστικά ανοίγματα πολλών επισκόπων, που φθάνουν μέχρι και αυτή την μυστηριακή διακοινωνία, δημιουργούν βαθειά ρήγματα στην ενότητα της Ορθοδοξίας, αφήνοντας ψυχρούς και αδιάφορους τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες.
Ελάχιστοι δυστυχώς είναι εκείνοι οι οποίοι, υψώνουν τα μάτια στο Θεό, για να αναθέσουν τη λύση του προβλήματος  στον Μεγάλο Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων μας. Καταφεύγουν σ’ Αυτόν, που είναι η πηγή της ζωής και χορηγεί τη ζωή, στο Θεό. Γονατίζουν με δάκρυα στα μάτια και προσεύχονται όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και για όλο τον κόσμο που δοκιμάζεται, να γίνει ίλεως ο Θεός «επί ταις αμαρτίαις ημών» και να καταπαύσει την επιδημία.

Η πρόσφατη απόφαση του πρωθυπουργού να απαγορεύσει, για λόγους προληπτικούς, την τέλεση στους Ιερούς Ναούς κάθε Ιερής Ακολουθίας, ακόμη και αυτής της Θείας Λειτουργίας, αποτελεί την πιο οδυνηρή παιδαγωγική μάστιγα του Θεού. Ο Θεός από αγάπη και φιλανθρωπία και αποβλέποντας στο πνευματικό συμφέρον όλων, μας στέρησε προσωρινά, από το Ποτήριο της Ζωής, επιβάλλοντας κατά κάποιον τρόπο ένα είδος ακοινωνησίας, ένα «επιτίμιο», σαν αυτά τα επιτίμια που επιβάλλει ο πνευματικός σε πιστούς, που έπεσαν σε βαριές αμαρτίες, για να μας βοηθήσει να έλθουμε εις εαυτούς, να μετανοήσουμε αληθινά και να αποβάλουμε την σκληροκαρδία μας. Στην προκειμένη περίπτωση πιστεύουμε ότι βρίσκει πλήρη εφαρμογή ο θεόπνευστος λόγος του προφήτη Ησαΐα: «ουαί έθνος αμαρτωλόν, λαός πλήρης αμαρτιών, σπέρμα πονηρόν, υιοί άνομοι· εγκατελίπατε τον Κύριον και παρωργίσατε τον άγιον του  Ισραήλ. … τι μοι πλήθος των θυσιών υμών; λέγει Κύριος· πλήρης ειμί ολοκαυτωμάτων κριών, και στέαρ αρνών και αίμα ταύρων και τράγων ου βούλομαι, ουδέ αν έρχησθε οφθήναι μοι. τις γαρ εξεζήτησε ταύτα εκ των χειρών υμών; πατείν την αυλήν μου ου προσθήσεσθαι· εάν φέρητε σεμίδαλιν, μάταιον· θυμίαμα, βδέλυγμά μοι εστι· τας νουμηνίας υμών και τα σάββατα και ημέρανμεγάλην ουκ ανέχομαι· νηστείαν και αργίαν και τας νουμηνίας υμών και τας εορτάς υμών μισεί η ψυχή μου· εγενήθητέ μοι εις πλησμονήν, ουκέτι ανήσω τας αμαρτίας υμών. όταν εκτείνητε τας χείρας υμών προς με, αποστρέψω τους οφθαλμούς μου αφ  υμών, και εάν πληθύνητε την δέησιν, ουκ εισακούσομαι υμών» (Ησ.4,11-15). Δηλαδή «Αλλά αλίμονο σε σένα, έθνος αμαρτωλό, λαέ, που είσαι γεμάτος αμαρτίες, απόγονοι πονηρών προγόνων, υιοί παράνομοι. Εγκαταλείψατε τον Κύριο και παροργίσατε τον άγιο Θεό εναντίον σας …Ο Κύριος λέγει: τι να κάμω εγώ το πλήθος των θυσιών σας; Είμαι γεμάτος και χόρτασα από θυσίες ολοκαυτωμάτων κριών, που μου προσφέρετε. Δεν θέλω πλέον ούτε το λίπος των αμνών, ούτε το αίμα των ταύρων και των τράγων. Ούτε θέλω να έρχεστε κατά τις μεγάλες εορτές και να παρουσιάζεστε ενώπιον μου στο ναό με τις προσφορές και τις θυσίες σας. Ποιος ζήτησε αυτά από τα χέρια σας; Δεν θα σας επιτρέψω λοιπόν να πατήσετε την αυλή του ναού μου. Εάν μου προσφέρετε, δια τον τύπον μόνον, θυσία σιμιγδαλιού, θα είναι μάταια και άχρηστη για σας η προσφορά. Και αυτό ακόμη το ευώδες θυμίαμα είναι σιχαμερό σε μένα, όταν δεν συνοδεύεται από καθαρότητα καρδιάς. Δεν θα ανεχτώ πλέον την εορτή της πρώτης εκάστου μηνός, ούτε καν και την ημέρα του Σαββάτου, ούτε την μεγάλη και επίσημη εορτή του Εξιλασμού. Τις νηστείες σας και τις αργίες σας των εορτών σας και τις εορτές εκάστης πρώτης του μηνός και τις άλλες εορτές  σας αποστρέφεται η ψυχή μου. Σας χόρτασα, μου καθίσατε στο στομάχι, δεν θα ανεχτώ πλέον τις αμαρτίες σας. όταν υψώνετε ικετευτικές τις χείρες σας σε μένα και ζητάτε την βοήθειά μου, εγώ γυρίζω αλλού τα μάτια μου από σας με αποστροφή. Και εάν πολλαπλασιάσετε και παρατείνετε τις δεήσεις σας, δεν θα σας ακούσω». Φοβεροί όντως λόγοι, που μιλούν από μόνοι τους και δεν χρειάζεται κανέναν σχολιασμό. Φαίνεται ότι δεν είμαστε άξιοι, κλήρος και λαός, εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων, να κοινωνούμε το πανάγιο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και γι’ αυτό επέτρεψε ο Θεός να στερηθούμε και αυτή ακόμη τη Θεία Κοινωνία.

Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε με τον πλέον δραματικό τρόπο την ανάγκη της μετάνοιας όλων μας, κλήρου και λαού. Η φοβερή πανδημία των ημερών μας χωρίς αμφιβολία, είναι το τραγικό αποτέλεσμα της έσχατης αποστασίας μας. Και ταυτόχρονα παραχώρηση δοκιμασίας από μέρους του Θεού για να έρθουμε εις εαυτούς. Για να μετανοήσουμε αληθινά και γνήσια, όπως οι κάτοικοι της πόλεως Νινευί, για τους οποίους γίνεται λόγος στο βιβλίο του Ιωνά. Σύμφωνα με τη σχετική διήγηση, όταν ο προφήτης Ιωνάς ήρθε στην πόλη και προανήγγειλε την καταστροφή της σε τρείς ημέρες, όλοι οι κάτοικοι της πόλεως μετανόησαν έμπρακτα με νηστείες και προσευχές, σκεπτόμενοι πως «ει μετανοήσει ο Θεός και αποστρέψει εξ’ οργής θυμού αυτού και ου μη απολώμεθα» (Ιων.3,9). Και πράγματι ο Θεός της αγάπης και των οικτιρμών δεν τιμώρησε τους Νινευΐτες, διότι «είδεν ο Θεός τα έργα αυτών, ότι απέστρεψαν από των οδών αυτών των πονηρών, και μετενόησεν ο Θεός επί τη κακία, ή ελάλησε του ποιήσαι αυτοίς, και ουκ εποίησε» (Ιων.3,10). Ας αποβάλλουμε από μέσα μας κάθε φόβο, δειλία και πανικό, όπως αρμόζει σε αληθινούς χριστιανούς, αναθέτοντας την ζωή μας στα χέρια του Θεού, σύμφωνα με την προτροπή της Εκκλησίας μας: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα», τηρώντας παράλληλα και τις οδηγίες των γιατρών και τις εντολές της πολιτείας. 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών