ΠΕΘ: Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, Κ. ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ, ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 2017

Αριθμ. Πρωτ.  127

Δελτίο τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Ο Υπουργός Παιδείας, κ. Γαβρόγλου, ψεύδεται και εμπαίζει

τον ελληνικό λαό για το μάθημα των Θρησκευτικών

Σε πρόσφατη συνέντευξη του(29/9/2017), ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Γαβρόγλου, δήλωσε για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, ότι «Στο βιβλίο έχουν γίνει αλλαγές, μετά από συζητήσεις με την Εκκλησία οι οποίες και τις δέχθηκε. Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο συνύπαρξης παρά τις διαφορές μας» (sic!).

Σε περίπτωση που η μεταφορά στον τύπο της συνέντευξης του κ. Υπουργού είναι ορθή, οφείλουμε, κατ΄ αρχάς, να εκφράσουμε τη θλίψη μας για τα γραμματικά σφάλματα και την κακή χρήση της ελληνικής(sic!). Επί της ουσίας, εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για τον τρόπο με τον οποίο ο Υπουργός συμπεριφέρεται στον ελληνικό λαό, παραπλανώντας τον με ασύστολα ψεύδη.

Για την αποκατάσταση της αλήθειας, αναφέρουμε τα εξής: Στις 27 Ιουνίου 2017, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε έκτακτη Συνεδρίασή της για το μάθημα των Θρησκευτικών, αποφάσισε τη συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο. Το ανακοινωθέν της Ιεραρχίας κατέληγε, αναφέροντας επί λέξει ότι: «Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, αφούενημερώθηκε περί των αποτελεσμάτων του διαλόγου μεταξύ της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής και της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας, αποφάσισε την συνέχιση του διαλόγου υπό της ιδίας Επιτροπής διά την παρακολούθηση του υλικού των νέων βιβλίων πριν αυτά τυπωθούν». Επομένως, η Εκκλησία ενημερώθηκε για τα αποτελέσματα του διαλόγου δεν αποφάσισε υπέρ των νέων Προγραμμάτων! Μήπως, ο Υπουργός Παιδείας έχει δυσκολίες στην ελληνική γλώσσα και δεν κατανοεί ότι διαφορετικό είναι το εννοιολογικό περιεχόμενο της λέξης «ενημερώθηκε» και διαφορετικό της λέξης «αποφάσισε»; Αν κατανοεί τις διαφορές, αλλά επιμένει να διαστρεβλώνει όσα αποφασίστηκαν από την Εκκλησία, τότε παραπλανά σκοπίμως τον ελληνικό λαό και προκαλεί με σκαιό τρόπο την Εκκλησία.

Σε κάθε περίπτωση, μετά και από αυτές τις δηλώσεις του κ. Υπουργού αλλά και τις διαμαρτυρίες των γονέων, οι θεολόγοι, οι γονείς και όλος ο ελληνικός λαός, αναμένουν την απάντηση της Εκκλησίας, για το αν ισχύουν όσα της καταμαρτυρεί ο κ. Υπουργός. Αν πάλι δεν ισχύουν, αυτά που διαδίδει ο κ. Υπουργός, τότε αυτός διαδίδει ψευδείς ειδήσεις σε βάρος της Εκκλησίας, υποκαθιστώντας το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Συνόδου και ενεργώντας, κυριολεκτικά, ως εκπρόσωπός της. Δεν είναι δυνατόν για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, που αφορά τη χριστιανική αγωγή των ορθοδόξων νέων να αισθάνονται οι γονείς αφενός την πνευματική διάβρωση και αποδόμηση που επιχειρεί η πολιτεία σε βάρος των παιδιών τους και, αφετέρου, την πνευματική σιωπή και ουδετερότητα της μητέρας Εκκλησίας.

Στην ίδια συνέντευξη ο κ. Γαβρόγλου απαξίωσε τις αντιδράσεις των γονέων που επιστρέφουν τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία ή ζητούν την απαλλαγή των παιδιών τους από τις συγκεκριμένες πολυθρησκειακές διδακτικές ενότητες, χαρακτηρίζοντας «μεμονωμένες» τις όποιες αντιδράσεις και, κατά συνέπεια, θεωρώντας το θέμα ότι «δεν αξίζει καν να το σχολιάσουμε».

Ο κ. Υπουργός προφανώς δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος των αντιδράσεων, των εκπαιδευτικών που διδάσκουν το μάθημα και του λαού, που σιγά – σιγά καταλαβαίνει τι προωθείται μέσα από αυτά τα Προγράμματα. 

Ωστόσο ο κ. Γαβρόγλου οφείλει να αντιμετωπίσει το θέμα, με την ανάλογη σοβαρότητα που αυτό έχει και να απαντήσει ή μάλλον να απολογηθεί υπεύθυνα στους γονείς και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό για τα παρακάτω:

1.       Γιατί το Υπουργείο του έχει πάρει απόφαση και επιτρέπει σε μειονοτικές ομάδες, όπως, για παράδειγμα, εκείνες των Μουσουλμάνων, των Ρωμαιοκαθολικών ή των Εβραίων μαθητών να διδάσκονται στα σχολεία τους αμιγώς, ως θρησκευτικά, μόνον τη δική τους πίστη και οι ορθόδοξοι μαθητές που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του μαθητικού πληθυσμού να έχουν αυτή την άνιση και αντισυνταγματική μεταχείριση, δηλαδή να διδάσκονται, όχι τη δική τους πίστη, αλλά όλες τις θρησκείες και μάλιστα πολτοποιημένες στις ίδιες ενότητες;

2.       Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, με μια υπουργική Απόφαση, που αφορά τα Προγράμματα ή τα Βιβλία των Θρησκευτικών, να παραβιάζει και στην ουσία καταργεί το Σύνταγμα(άρθρο 16 παρ. 2), την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου και τον -σε εφαρμογή του Συντάγματος ισχύοντα- εκπαιδευτικό νόμο 1566/1985 ο οποίος, μάλιστα, προβλέπει ότι η παιδεία υποβοηθά τους μαθητές «να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης»;

3.       Έχει το δικαίωμα, ως Υπουργός, να αγνοεί το ευρωπαϊκό δίκαιο και να μην λαμβάνει υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της 20ής Ιουλ. 2007  (υπόθεση Folgero κατά Νορβηγίας), η οποία καταδικάζει τη Νορβηγία, διότι εισήγαγε στα δημόσια σχολεία ύλη μαθήματος θρησκευτικών, όμοια με την του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας, δηλαδή ύλη πολυθρησκευτική;

4.       Γιατί παραβιάζει εν γνώσει του, με το νέο πολυθρησκειακό Πρόγραμμα και τους φακέλους για το μάθημα των Θρησκευτικών το άρθρο 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο επιβάλλει στα Ευρωπαϊκά Κράτη την υποχρέωση να εισάγουν ύλη μαθήματος Θρησκευτικών, σύμφωνη προς τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων;

5.       Γιατί προκαλεί τη συνείδηση των ορθοδόξων γονέων, οι οποίοι, ως μέλη της επικρατούσας στη χώρα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωρίζουν καλώς ότι η Ορθόδοξη Πίστη ορίζει σαφώς το περιεχόμενό της και κάθε τι αλλότριο αυτής της πίστης είναι αντίθετο με την πίστη των παιδιών τους, διότι, ιδιαίτερα για την ηλικία και την κρίση που διαθέτουν, εγκυμονεί τον κίνδυνο άρνησης της οικείας πίστεως και προσχώρησης σε άλλη δοξασία;

Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός οφείλει να γνωρίζει την αλήθεια, και από την Πολιτεία και από την Εκκλησία του!

Το ΔΣ της ΠΕΘ

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΚΡΗΤΗ: ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ - ΓΟΝΕΙΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ- ΕΞΩΔΙΚΟ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Κρήτη: Αντιδράσεις για τα Θρησκευτικά

- Γονείς επιστρέφουν τα βιβλία στα σχολεία

Στα σχολεία επιστρέφουν γονείς μαθητών τα βιβλία των Θρησκευτικών, αρνούμενοι τα παιδιά τους να διδαχθούν το περιεχόμενο τους. Πρόκειται για μία πανελλαδική πρωτοβουλία η οποία στην Κρήτη έχει ήδη πάρει σάρκα και οστά, όπως είπε σήμερα στο Ράδιο Κρήτη και στην εκπομπή του Μανώλη Αργυράκη ο πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Υποστηρικτών των Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών, Αντώνης Ιερωνυμάκης.

Η πρωτοβουλία έχει ξεκινήσει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπως τη Θεσσαλονίκη και σιγά σιγά φαίνεται να εξαπλώνεται. Τα βιβλία χαρακτηρίζονται "ακατάλληλα", "παρουσιάζοντας μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος".

Ο Σύλλογος έστειλε εξώδικο στον υπουργό Παιδείας το οποίο κοινοποιείται στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο.

Αναλυτικά στο εξώδικό του συλλόγου αναφέρονται τα παρακάτω:

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ  ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Του Παγκρήτιου Συλλόγου Υποστηρικτών των Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών, με έδρα το Ηράκλειο Κρήτης, οδός Ταϋγέτου 1, Τ.Κ. 71 303, Τηλ. 2810 253294

ΚΑΤΑ

Του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 151 80 για οποιαδήποτε τακτική ή ενέργεια του που αφορά στην εμμονή του στην χρήση και διδασκαλία ακατάλληλων και απαράδεκτων βιβλίων θρησκευτικών στα σχολεία.

Kοινοποίηση: Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Κ. Ιερώνυμο

Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα  άρθρο 16 παρ. 2 η παιδεία έχει ως σκοπό μεταξύ άλλων την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης». Ως τέτοια εννοείται ενόψει  του άρθρου 3 παρ. 1  Συντάγματος για την Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, η συνείδηση που διαμορφώνεται σύμφωνα με το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα το οποίο πρεσβεύει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Επομένως από τον συνδυασμό των άρθρων 13 παρ. 1  για το απαραβίαστο της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και από το οποίο απορρέει και η υποχρέωση των γονέων να μεταδώσουν στα ανήλικα τέκνα τους τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τον νόμο 1566/1985 (άρθρο 1 παρ. 1) που η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να παρέχει παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μαθητών, το παραπάνω άρθρο 16  παρ. 2 του Συντάγματος και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου ( άρθρο 9 παρ. 1) δεν επιβάλλεται η απλή θρησκειολογική ενημέρωση ώστε ο μαθητής να γίνεται κοινωνός όλων ή των κυριότερων θρησκειών ή δογμάτων, για να επιλέξει, όταν ωριμάσει πνευματικά την θρησκεία ή το δόγμα της αρεσκείας του. Αντίθετα μάλιστα όπως ορίζεται, η Ελληνική Πολιτεία φροντίζει ιδιαίτερα και ειδικά για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές  «να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της Ορθόδοξης Χριστιανικής Παράδοσης».

Επειδή ο «φάκελος μαθητή» του μαθήματος θρησκευτικών που φέρει την μορφή βιβλίου και γενικά τα σχολικά εγχειρίδια θρησκευτικών που διδάσκονται στα σχολεία δεν πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις του νόμου. Είναι λοιπόν παράνομα και ως τέτοια πρέπει να αποβληθούν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Επειδή, συγκεκριμένα με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Αντίθετα μάλιστα παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη των νόμιμης αποστολής τους.

Επειδή σε αυτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος και έρχονται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη μας και τον πολιτισμό μας.

Επειδή δεν ανεχόμαστε ως Σύλλογος την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και Ιουδαίων Ελλήνων πολιτών που έχουν την ευχέρεια βάσει των νόμων 4235/2014 άρθρο 68 και 4386/2016 άρθρο 55 να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας κατ’ άρθρο 4 παρ.1  Συντάγματος.

Επειδή η Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου ρητά ορίζει ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές-φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Επικροτούμε και στηρίζουμε την επιστροφή των ακατάλληλων φακέλων μαθητών και θρησκευτικών εγχειριδίων στο Υπουργείο.

ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕ

1. Την απόσυρση των παράνομων και ακατάλληλων θρησκευτικών εγχειριδίων από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.

2. Την επιστροφή στην διδασκαλία των παλαιών θρησκευτικών εγχειριδίων(αυτών και όσων δεν επέφεραν αρνητικές αντιδράσεις), δοκιμασμένων και αποδεκτών από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.

3. Όσοι φάκελοι μαθητών-εγχειρίδια θρησκευτικών επιστράφηκαν ή θα επιστραφούν στο Υπουργείο να μην αποτελέσουν μέσο αξιολόγησης των μαθητών αυτών.

http://aktines.blogspot.gr 

ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ: ΚΥΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΤΗΣ Δ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Κύμα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η νέα μορφή όλων των βιβλίων των θρησκευτικών και κυρίως της Δ’ Δημοτικού με γονείς να προετοιμάζονται να υποβάλουν ομαδικές μηνύσεις προς το υπουργείο Παιδείας και κληρικούς να συνιστούν ψυχραιμία. Στην περιοχή του Αγρινίου ήδη γονείς έχουν πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις, ώστε να συντονιστούν και να εξετάσουν τον τρόπο αντίδρασή τους.

Ο εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου π. Κωνσταντίνος Καντάνης ανέφερε πως το μάθημα των θρησκευτικών ήταν ομολογιακό.

Σύμφωνα με το σύνταγμα άρθρο 16 παρ.2, την Ευρωπαϊκή σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τον νόμο 1566/1985 τα παιδιά μορφώνονταν με βάση το δόγμα της ορθόδοξης θεολογίας. «Η προσπάθεια αυτή δημιουργεί τεράστια σύγχυση στα παιδιά. Έχουν αλλάξει όλα τα βιβλία των θρησκευτικών σε όλες τις τάξεις. Τα παιδιά από την Γ’ Δημοτικού διαβάζουν για τον Αλλάχ, για την προσευχή στον Αλλάχ, για το Κοράνι και τις γιορτές των Μουσουλμάνων. Δεν ήταν υποχρεωμένοι οι μαθητές σε όλη την Ελλάδα να κάνουν θρησκευτικά. Σε περιοχές π.χ. όπως η Σύρος που είναι παπικοί και στη Θράκη τα παιδιά έκαναν μάθημα βάσει του δόγματος που πιστεύουν. Υπήρχε ελευθερία θρησκευτικής συνειδήσεως, κάτι που κατήργησαν φέτος με τα νέα βιβλία. Όπως έχουν μετατρέψει το μάθημα σήμερα, θα μπορούσαν να το κάνουν ως πολιτισμικό μάθημα θρησκειών, ώστε να καλυφθούν και θέσεις άνεργων εκπαιδευτικών και θεολόγων. Αλλοιώνουν πλήρως το μάθημα των θρησκευτικών, καθώς σε κάποιες τάξεις του Δημοτικού ζητούν να κάνουν έρευνα και να συντάξουν εργασίες οι μαθητές για το πώς ο Ιμάμης και ο Ραβίνος βοηθούν τους ανθρώπους στην προσευχή ή κείμενα του Κορανίου βοηθούν να γίνεται καλύτερη η οικογένεια. Αποτελεί προσβολή για την παράδοση των ελληνόπουλων και παράλληλα είναι αντισυνταγματική πράξη» σημείωσε στη «Σ» ο π. Καντάνης, ο οποίος συμπλήρωσε πως: «πολλοί γονείς αντέδρασαν, πρώτα όμως ήρθαν σε επικοινωνία με κληρικούς. Οι γονείς δεν πρέπει να τρέξουν να κάνουν υπεύθυνες δηλώσεις απαλλαγής των παιδιών από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτοί που δημιούργησαν το όλο κλίμα ήθελαν να φέρουν στο σημείο αυτό την κατάσταση, ώστε να καταργήσουν το μάθημα των θρησκευτικών. Θεωρώ ότι υπάρχουν δύο δρόμοι χωρίς φωνές και καταλήψεις που πρότειναν πολλοί γονείς. Ο πρώτος είναι η επιστροφή των βιβλίων με δήλωση προς το υπουργείο για την τεκμηριωμένη από το σύνταγμα αντισυνταγματικότητα του βιβλίου καταθέτοντας και αίτημα κατάργησής του. Ο δεύτερος δρόμος είναι ομάδες γονέων να προβούν σε μηνυτήρια αναφορά και να ζητήσουν από τις αρχές την κατάργηση των συγκεκριμένων βιβλίων και την επαναφορά των προηγούμενων».

Στον Άγιο Δημήτριο από τον Οκτώβριο θα ξεκινήσουν ενημερώσεις κάθε Τετάρτη απόγευμα προς τους γονείς για να γνωρίζουν καλύτερα τα θέματα της πίστεως.

Για το θέμα έχουν εκδοθεί επίσημες ανακοινώσεις από την Πανελλήνια Πρωτοβουλία Γονέων και την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων.

Σύμφωνα πάντως με τον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας Χρήστο Κολοβό: «μέχρι στιγμής δεν έχει κατατεθεί καμία επίσημη αναφορά σε τοπικό επίπεδο. Ότι έχει καταγραφεί βρίσκεται σε θεωρητικό και φιλολογικό επίπεδο. Είναι θέμα όμως που αφορά τους σχολικούς συμβούλους καθώς άπτεται της παιδαγωγικής ευθύνης. Απ’ ότι πάντως γνωρίζω, στην περιοχή του Αιτωλικού, γονείς εξέφρασαν τη δυσφορία τους σε σχολικό σύμβουλο».

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, ότι ήδη στην Αιγιάλεια υπεβλήθη η πρώτη αίτηση απαλλαγής μαθητού, ενώ ισχυρό κίνημα για την απόσυρση του βιβλίου έχει δημιουργηθεί και στην Δυτική Αχαΐα.

Νίκος Αγγελόπουλος, Κώστας Χονδρός για την εφημερίδα «Συνείδηση»

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΕΡΧΕΤΑΙ "ΚΥΜΑ" ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ!

Θέμα έχει προκύψει στις σχολικές κοινότητες της Πάτρας και της Αχαΐας αλλά και γενικότερα, με τις αλλαγές που υπάρχουν στα βιβλία των θρησκευτικών.

Οι αλλαγές αυτές αφορούν τα βιβλία όλων των βαθμίδων του σχολείου, ξεκινώντας από το δημοτικό και το γυμνάσιο και φτάνοντας έως και το λύκειο. Για αυτό, άλλωστε, τα θρησκευτικά βιβλία άργησαν να έρθουν κατά μία με δύο εβδομάδες σε σύγκριση με τα υπόλοιπα.

Οι αντιδράσεις όμως των γονέων και των μεγαλύτερων σε ηλικία μαθητών δεν έχουν να κάνουν τόσο με την καθυστέρηση που υπήρξε, όσο με τα περιεχόμενο των βιβλίων.

Σύμφωνα με αρκετούς γονείς που έριξαν μία ματιά στα βιβλία των θρησκευτικών, το επίσημο θρήσκευμα της Ελλάδος, η Ορθόδοξη πίστη, έρχεται σε δεύτερη μοίρα και δίνεται μεγαλύτερο βάρος στις υπόλοιπες θρησκείες από τον μουσουλμανισμό και τον ισλαμισμό έως και τον βουδισμό.

Την παρατήρηση αυτή δεν την έκαναν μόνο γονείς, αλλά και οι ίδιοι οι καθηγητές της Θεολογίας που πρόκειται να διδάξουν στα παιδιά τα βιβλία αυτά. Ορισμένοι μάλιστα, εξέφρασαν και ανοικτά τους προβληματισμούς στους μαθητές τους.

Κάποιοι γονείς το προχωρούν ακόμα περισσότερο. Βλέπουν στην διδακτική ύλη των θρησκευτικών, την προσπάθεια για να περάσουν αλλόθρησκα μηνύματα. Ήδη μάλιστα σε σχολείο της Αιγιάλειας, ο προϊστάμενος Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Φανερωμένης Αιγίου, πατέρας Αθανάσιος Λιακόπουλος, έχοντας ένα παιδί που φοιτά στην δ’ τάξη του δημοτικού, προχώρησε σε πιο δραστικά μέτρα.

Κατέθεσε υπεύθυνη δήλωση στη διεύθυνση του σχολείου όπου φοιτά το παιδί του, ζητώντας να απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών, ενώ έφερε το όλο ζήτημα στο σύλλογο των γονέων και των καθηγητών.

Παρόμοιες αντιδράσεις αναμένεται να υπάρξουν και από άλλους γονείς. Έτσι, το μάθημα των θρησκευτικών πρόκειται να απασχολήσει και την φετινή σχολική χρονιά την επικαιρότητα, δημιουργώντας τους ανάλογους τριγμούς στις σχολικές κοινότητες.

patrasevents25 Σεπ 2017

http://aktines.blogspot.gr

ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ

Την ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών έχουν οι γονείς

Δημήτρης Παπαγεωργίου, Δημοσιογράφος

Το κυβερνητικό υπερστέλεχος Μαρία Γιαννακάκη, πρώην βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς και νυν γενική γραμματέας στο υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, χαρακτήρισε μέσω… twitter ως «σκοταδισμό» και «μισαλλοδοξία» την απόφαση ενός γονέα (την οποία μάλλον έχουν μιμηθεί και άλλοι) να ζητήσει να μη διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών στο παιδί του. 

Εάν ο γονέας ήταν κάποιας θρησκευτικής μειονότητας στη χώρα, φυσικά δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Επειδή όμως είναι μέλος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι προφανές ότι πρόκειται για έναν… «κοινωνικό εγκληματία». 

Το να συζητήσουμε για τα διπλά στάνταρ της Αριστεράς όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών που δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη «ταυτότητα», πέραν του ότι είναι Ελληνες και χριστιανοί, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα, αφού είναι πλέον γνωστό τοις πάσι.

Αυτό που έχει νόημα είναι το να υπογραμμίσουμε ότι, σύμφωνα με τη μακρά παράδοση της ελευθερίας που υπάρχει στη Δύση, την ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού καθενός από εμάς δεν την έχει η γενική γραμματέας οποιουδήποτε υπουργείου. Αυτή είναι ευθύνη, την οποία -σύμφωνα τουλάχιστον με τη συντηρητική αντίληψη- έχουν αποκλειστικά οι γονείς του. Οι οποίοι είναι και νομικά υπεύθυνοι γι’ αυτό, μέχρι να ενηλικιωθεί, του προσφέρουν φαγητό και στέγη, και γνωρίζουν καλύτερα από κάθε κρατικό υπάλληλο την ιδιαίτερη ψυχολογία του, τις ανάγκες του. Και έχουν, φυσικά, το ανθρώπινο δικαίωμα να του μεταδώσουν τις αξίες τους. 

Αυτή η από γενιά σε γενιά μετάδοση των αξιών είναι που ευθύνεται, άλλωστε, για την ιστορική πορεία των εθνών. 

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, η επικυριαρχία της Αριστεράς αλλά και η στάση μιας μερίδας της δεξιάς πολιτικής ελίτ επέτρεψαν σε διάφορους κυρίους να πιστέψουν ότι, επανδρώνοντας το υπουργείο Παιδείας είτε με υπερμάχους του κολεκτιβισμού είτε με ιστορικούς αναθεωρητές, θα αναλάβουν αυτοί να διαπαιδαγωγήσουν τα Ελληνόπουλα με βάση τις αρχές της παγκοσμιοποίησης, της πολιτικής ορθότητας και του θρησκευτικού συγκρητισμού. 

Από τη διδασκαλία για το Ισλάμ μέχρι τον… συνωστισμό στη Σμύρνη, αλλά και τις εκδηλώσεις σε σχολεία για τον… Φύσσα, τα Ελληνόπουλα εκτίθενται σε αριστερίστικη πλύση εγκεφάλου. Ποιο το ζητούμενο; Ακριβώς το να σταματήσει η μετάδοση των αξιών από γενεά σε γενεά. Επί της ουσίας, να σταματήσει η διαχρονική πορεία των εθνών. Γιατί το έθνος δεν έχει θέση στις ιδεοληψίες της Αριστεράς.

Με δεδομένο το ότι η ιδιωτική Παιδεία είναι εντελώς απλησίαστη για τη συντριπτική πλειονότητα του λαού μας, αλλά και το ότι το homeschooling απαγορεύεται στη χώρα μας, μοναδική λύση φαντάζουν οι κινήσεις γονέων, όπως αυτή που καταδίκασε η κυρία Γιαννακάκη. 

Το να ζητήσουν, δηλαδή, οι γονείς επίσημα να μην υποβάλλονται τα παιδιά τους σε πλύση εγκεφάλου.

dimokratianews, 25.09.2017

http://aktines.blogspot.gr 

ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Πανελλήνια Πρωτοβουλία Γονέων για την Εκπαίδευση

Εμείς, οι γονείς και κηδεμόνες των παιδιών πού βρίσκονται στην Α΄/βάθμια και

Β΄/βάθμια ἐκπαίδευση, δηλώνουμε πρός κάθε πλευρά ὅτι ἐπιθυμοῦμε ἡ παρεχόμενη στά παιδιά μας παιδεία στή Χώρα μας νά εἶναι σύμφωνη μέ τούς ἄξονες τοῦ Συντάγματος τῆς πατρίδας μας καί ἀκόλουθη τῶν ἀρχῶν καί ἀξιῶν πού ἔθρεψαν ἱστορικά τό ἔθνος μας καί διαμόρφωσαν τήν πολιτιστική του ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπία. Δέν θά ἀνεχθοῦμε κανένα στοιχεῖο ξένο πρός τίς ἱστορικές, θρησκευτικές καί πολιτιστικές μας παραδόσεις νά νοθεύσει τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν μας.

Γιά τόν λόγο αὐτό ἀντιδροῦμε στήν προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῆς χριστιανικῆς παιδείας τῶν παιδιῶν μας καί τόν μέχρι τώρα χαρακτήρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί ἀναγκαζόμαστε μέ λύπη νά ἐπιστρέψουμε στήν προϊσταμένη ἀρχή ὡς ἀπαράδεκτους τούς νέους φακέλους ἀπό τούς ὁποίους στό ἑξῆς θά διδάσκεται στά σχολεῖα τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Χριστιανική Εστία Λαμίας

Ἡ ἐπιστολή ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ: ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ.

Παναγιώτης Τσαγκάρης,

Έλληνα ξύπνα. Ήρθε η ώρα. Αντίσταση τώρα.

Εμπρός εσύ ραγιά, σώπασε και

δίδαξε στα παιδιά σου την προσευχή του Αλλάχ.

Εξευτελισμός και τέλος.

Ο απόλυτος διασυρμός-εξευτελισμός

της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελληνικής Εκκλησίας

και το τέλος του Ελληνικού Ορθόδοξου Χριστιανικού κράτους.

Του Παναγιώτη Τσαγκάρη,

Γεν. Γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων

Η διανομή από το Υπουργείο Παιδείας, στους μαθητές/τριες των ελληνικών  σχολείων των νέων βιβλίων-«Φακέλων μαθητή» του μαθήματος των Θρησκευτικών,

συνιστά τον απόλυτο διασυρμό-εξευτελισμό της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελληνικής Εκκλησίας και του Ελληνικού κράτους, διότι διαμέσου αυτών των «Φακέλων» ουσιαστικά:

1. H Ορθόδοξη Χριστιανική Ελληνική Εκκλησία αυτοπαραιτείται πλέον από το δικαίωμά της να χαρακτηρίζεται ως η Εκκλησία, εκχωρώντας στην πολιτεία το δικαίωμα αφενός να την χαρακτηρίζει ως μία των Θρησκειών και  όχι ως την Εκκλησία, την κατέχουσα την μόνη εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια και αφετέρου να διδάσκει, να κατηχεί και να προπαγανδίζει τους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές/τρίες με πολυθρησκειακή διδασκαλία η οποία καλλιεργεί το διαθρησκειακό πνεύμα, τη σύγχυση και τον συγκρητισμό.

2. Η Διοικούσα Εκκλησία, υποταγμένη και συμβιβασμένη καθώς είναι, με αδικαιολόγητη δουλοπρέπεια, στην νεοταξική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ακολουθεί το πνεύμα της «ρεαλπολιτίκ» και δίνει την γραμμή της υποχώρησης στις κάθε είδους νεοταξικές απαιτήσεις, στην παθητικά αποδεχόμενη τα πάντα και υπνώτουσα Ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα να επέρχεται -και σε συνδυασμό με τη σταδιακή ολοκλήρωση του σχεδίου του ειρηνικού εποικισμού της χώρας από μουσουλμανικές ορδές που συντελείται σταδιακά στις μέρες μας- το τέλος του σύγχρονου Ελληνικού Ορθόδοξου Χριστιανικού κράτους.

Μια νέα Άλωση του Ελληνισμού, της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας,κολοσσιαίων, κοσμοπολιτικών, οικουμενικών διαστάσεων και συνεπειών επιχειρείται και συντελείται, μέσω όλων των προαναφερόμενων αυτών γεγονότων, που ίσως είναι μεγαλύτερες των συνεπειών που βίωσε ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και τη Μικρασιατική καταστροφή.

Δανειζόμενοι μάλιστα και ελαφρά παραφράζοντας φράσεις από τη δραματική και προφητική επιστολή, του Αγίου Χρυσόστομου Σμύρνης στον Ελευθέριο Βενιζέλο, την προπαραμονή του μαρτυρικού θανάτου του στις 25 Αυγούστου 1922, κατά την κατάληψη της Σμύρνης, στην οποία διακρίνεται η αγωνία του γι΄ αυτό που επέρχεται για τους Έλληνες της περιοχής, χωρίς κανείς να μπορεί να το αποτρέψει, θα λέγαμε και εμείς σήμερα ότι : «Ο Ελληνισμός, το Ελληνικόν Κράτος αλλά και σύμπαν το Ελληνικόν Έθνος καταβαίνει πλέον εις τον Άδην από του οποίου καμμία πλέον δύναμις δεν θα δυνηθή να το αναβιβάση και το σώση…». Απευθυνόμενος τότε στους Έλληνες, ο μαρτυρικός Ιεράρχης τόνιζε,  ότι «της αφαντάστου ταύτης καταστροφής βεβαίως αίτιοι είναι οι πολιτικοί και προσωπικοί σας εχθροί, πλην και Υμείς φέρετε μέγιστον της ευθύνης βάρος δια τας πράξεις Σας...». Η ίδια ακριβώς διαπίστωση ισχύει σήμερα στο ακέραιο και για τους νεοέλληνες. Ναι, έτσι είναι διότι η Ελληνική κοινωνία δεν αποδομείται, έχει ήδη αποδομηθεί!

Άραγε, λοιπόν, δεν υπάρχει λόγος πλέον, να τεκμηριώσει ο οποιοσδήποτε τίποτε και για κανέναν; Μήπως ήρθε η ώρα κι η στιγμή που κάποιος πρέπει να αναφωνήσει το ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ του Ελληνισμού, της Ελλάδας;

Θεωρούμε πως όχι ακόμη. Φαίνεται ότι δυστυχώς στην Ελληνική κοινωνία και Εκκλησία υπάρχουν πολλοί ραγιάδες αλλά υπάρχουν ακόμη και Έλληνες με ανδρεία ψυχή και δυνατή χριστιανική πίστη. Επομένως Έλληνες, «επέστη η μεγάλη ώρα της μεγάλης εκ μέρους σας χειρονομίας».

Εμπρός λοιπόν εσείς οι ραγιάδες, εμπρός εσείς οι σκλάβοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, σιωπήστε και διδάξτε στα ορθόδοξα παιδιά σας την προσευχή του Αλλάχ, μέσα από τα βιβλία των Θρησκευτικών που σας επιβάλλει το ελληνικό κράτος.

Εμπρός όμως κι εσείς οι γενναίοι Έλληνες, ξυπνήστε τώρα, αντισταθείτε τώρα! Διατηρήστε την ελευθερία και την ταυτότητα των Ελλήνων. Κρατήστε ψηλά στην ψυχή σας, την Ελλάδα!

Αντίσταση τώρα!

Εφημερίδα «Ορθόδοξος τύπος», 22 Σεπτεμβρίου 2017

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: «ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ, ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ;»

«Πόσο δημοκρατική  είναι η πολιτική ηγεσία, 

που διώκει την ορθόδοξη πίστη του λαού που κυβερνά;»

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής 

της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Μετά το μάθημα των θρησκευτικών, η πολιτική ηγεσία της χώρας συνεχίζει την επιχείρηση αποορθοδοξοποίησης της Ελλάδας και των Ελλήνων με την σταδιακή κατάργηση της προσευχής, του εκκλησιασμού,  του Σταυρού, των Εικόνων.

Μέσα στο Υπουργείο Παιδείας, λίγες μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο, πετιέται  η Εικόνα της μητέρας του Χριστού και όλων των Ορθοδόξων στα σκουπίδια, ενώ ο Πρωθυπουργός της χώρας υποδέχεται τον Πρόεδρο της Γαλλίας με την ελληνική Σημαία κακοποιημένη, καθώς  αφαιρέθηκε εσκεμμένα ο Σταυρός από την κορυφή του ιστού της και αντικαταστάθηκε με μια λόγχη.

Η σημερινή πολιτική ηγεσία, πάσχουσα από οξείας μορφής ιδεοληψία, φαίνεται να ακολουθεί πιστά, σταθερά και απροκάλυπτα πλέον τη σκληρή τακτική της ασέβειας, έναντι της ορθόδοξης πίστης, των ιερών, των οσίων και των συμβόλων του ελληνικού λαού. Όμως, αυτή είναι η πίστη πάνω στην οποία στηρίζεται πνευματικά η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού και με τη βοήθεια της οποίας έζησε και επέζησε σε πολύ δύσκολα χρόνια της ιστορίας του ο Ελληνισμός, πολεμώντας με την Παναγία, τον Σταυρό και την πίστη για την ελευθερία της χώρας.

Ωστόσο, δεν ακούστηκε, ποτέ, να ασεβεί αυτή η πολιτική ηγεσία σε βάρος άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας, δείχνοντας καθαρά ότι εφαρμόζει μια αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική πολιτική ανισοτήτων και διακρίσεων σε βάρος όμως της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.

Από την άλλη πλευρά, δείχνει καθαρά τις υλιστικές της προτιμήσεις, όταν διαχωρίζει τους ορθόδοξους σε σώμα και ψυχή και επιλέγει να ασχολείται μόνον με το σώμα και την ύλη τους, ενώ πληγώνει και μαραζώνει, συνεχώς, με τις αποφάσεις και τις πράξεις της, την ψυχή τους.

Περιφρονεί, εχθρεύεται και πολεμά λυσσαλέα και αντιδημοκρατικά την ορθόδοξη πίστη, το μόνο στοιχείο ελπίδας που απέμεινε στον ελληνικό λαό. Το ερώτημα, βέβαια, το οποίο, καθώς φαίνεται, δεν την απασχολεί είναι: Με αυτήν την αντορθόδοξη στάση κερδίζει η χάνει η Ελλάδα, η κοινωνία της, ο πολιτισμός της, η ίδια η πολιτική αυτής της ηγεσίας; 

Διότι, αν είχε ερευνήσει το θέμα, θα έβλεπε ότι σε πολλές χώρες και κοινωνίες παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, μέσα από επιστημονικές έρευνες, ότι η πολιτική της αποϊεροποίησης, του υλισμού και της εκκοσμίκευσης, όσο και αν κάποιες κυβερνήσεις ευνόησαν την επικράτησή τους στη συνείδηση των πολιτών, δεν μπόρεσαν να καθιερωθούν ούτε να εξαλείψουν την πίστη από τις ψυχές των ανθρώπων. Το αντίθετο, μάλιστα, αφού ακόμη και οι πιστοί, που πρόσκαιρα αποστατούν και επιχειρούν να αρνηθούν την πνευματική τους φύση και ταυτότητα, δεν το κατορθώνουν, λόγω της οντολογικής τους σύστασης, με αποτέλεσμα να επιστρέφουν στην πίστη, απογοητευμένοι από τα ψυχικά προβλήματα, τα κενά και τα πνευματικά αδιέξοδα που βίωναν μακράν του Θεού και Δημιουργού τους.

Ταυτόχρονα, ο άνθρωπος, επειδή συνειδητοποιεί ότι οι ανθρώπινες και κοινωνικές  σχέσεις, όταν  βασίζονται στο υλιστικό και ατομικιστικό πρότυπο του ευδαιμονισμού και στερούνται από ένα ηθικό, πνευματικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, δεν προσφέρουν αληθινή χαρά και ψυχική πλήρωση στον σύγχρονο άνθρωπο.

Ως κοινωνικό και πολιτισμικό όν, μάλιστα, που είναι, αισθάνεται διωκόμενος και ανελεύθερος, όταν διαπιστώνει ότι του υποτιμούν ή του καταργούν τα «μεγάλα» και «σπουδαία» της ζωής, όπως έλεγε ο Δ. Σολωμός.

Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, οι Έλληνες πολίτες αισθάνονται, πέρα από την οικονομική ασφυξία και καταπίεση, μια πνευματική απειλή από πράξεις της πολιτικής ηγεσίας, που στοχεύουν και μεθοδεύουν, αφενός, την ερήμωση και αποξήλωση των αρχών και των αξιών που συνθέτουν την πολιτισμική τους αυτοσυνειδησία και ταυτότητα και, αφετέρου, την, μέσω της παιδείας και των αντιπολιτισμικών δράσεων, καθοδήγηση των παιδιών τους προς ένα πνευματικό και πολιτισμικό συγκρητισμό και αποχρωματισμό, σε μια νέα εποχή παγκοσμιοποιημένης ομογενοποίησης, ορφανής από τις αξίες που νοηματοδοτούν τη ζωή. 

Δυστυχώς είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής ηγεσίας που στρέφει την ιστορία, κατά τον 21^ου αιώνα, προς τα πίσω σε αυτοκρατορίες και καθεστώτα που δίωξαν, με απύθμενο πάθος την εξ Αποκαλύψεως ορθόδοξη πίστη, προσπαθώντας να την υποκαταστήσουν με μια ενδοκοσμική φιλοσοφικού και ουμανιστικού τύπου άθεη θρησκευτικότητα ή πνευματικότητα.

 Μέσα στην παραζάλη της εξουσίας, όμως, δεν έχει συνειδητοποιήσει η παρούσα ηγεσία της χώρας ότι, όπως είναι αδύνατο και αφύσικο να βγάλει ο άνθρωπος μέσα από την καρδιά  του το ιερό σύμβολο που λέγεται «μητέρα» που τον γέννησε και τον μεγάλωσε, έτσι δεν μπορεί να αποβάλει και να απορρίψει από μέσα του την πίστη στον Θεό και την «μητέρα» Εκκλησία.

Όταν, μάλιστα, επιχειρήσει κάποιος να το πράξει, τότε το μόνο που πετυχαίνει είναι να καταλήξει στην αίσθηση «των κενών που ζητούν πλήρωση», σύμφωνα με τον Οδ. Ελύτη.

Ο ελληνικός λαός, όσο χαλαρός και αν φαίνεται ότι είναι έναντι της πνευματικής του ταυτότητας, όσο και να καταπιέζεται από τη συσσώρευση των  τεχνητών προβλημάτων οικονομικής φύσεως που του δημιούργησαν άλλοι, παραμένει στενά και οντολογικά συνδεμένος με τον Θεό και, πάντως, δεν πρόκειται να αλλοτριωθεί μέσα από χαμηλού επιπέδου, πρόσκαιρα και ανούσια ιδεοληπτικά και καθεστωτικά σχέδια πνευματικής αποδομήσεως.

 Πολλά καθεστώτα και  πολλές φορές έχουν προσπαθήσει, ανεπιτυχώς στην ιστορία της χώρας, να εφαρμόσουν παρόμοια σχέδια αποπνευμάτωσης του λαού. Οι Ορθόδοξοι πολίτες αυτής της χώρας, όμως,  φορούν πάνω από την καρδιά τους, ως φύλακα και σύμβολο αγάπης και θυσίας τον Σταυρό.

Η σημερινή πολιτική ηγεσία, οφείλει να κατανοήσει, να σεβαστεί και να αποδεχθεί, μέσα από δημοκρατική ευαισθησία, το γεγονός ότι η πίστη στον Χριστό επηρεάζει σε ένα μεγάλο  βαθμό το φρόνημα, τη συνείδηση, τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά της πλειονότητας του ελληνικού λαού και να παύσει να επιβάλει, μέσα από τα σχολεία, τις πιο αντιδημοκρατικές και απαρχαιωμένες ιδεοληψίες για να την αποδομήσει.

Διότι, αν πραγματικά είχε σχέση με την αληθινή δημοκρατική πολιτική και ήθελε το καλό και το συμφέρον του ελληνικού λαού και του τόπου, θα έπρεπε να ξέρει και να εκτιμά, αφενός το σωτηριακό έργο του Χριστού και τη σημασία του για τον ελληνικό λαό, αφετέρου, τις ηθικοκοινωνικές και πολιτισμικές συνέπειες που έχει αυτό το έργο, ως προς την έμπνευση αρχών και προτύπων που έχουν ανάγκη οι πιστοί, που είναι ταυτόχρονα και πολίτες της χώρας, σε πράξεις αλήθειας, ελευθερίας, αγάπης, ειρήνης, πραότητας, αγαθοσύνης, δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, αλληλεγγύης, ισότητας, αξιοπρέπειας, εντιμότητας, και κάθε άλλης αρετής.

Θα έπρεπε επίσης, η πολιτεία, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής της πολιτικής, να γνωρίζει ότι η ορθόδοξη αγωγή -τη διδασκαλία της οποίας τόσο πολύ απεχθάνεται, καθώς επιβάλλει αντ’ αυτής μια αντορθόδοξη και συγρητισμική πολυθρησκειακή διδασκαλία- είναι εκείνη που εμπνέει την ορθόδοξη πίστη, την πίστη που δημιουργεί και καλλιεργεί όλους τους πνευματικούς μηχανισμούς της ύπαρξης, με τους οποίους ο πολίτης μπορεί να αντιστέκεται στις καταστρεπτικές δυνάμεις του κόσμου που αλλοτριώνουν και φθείρουν και τον ίδιο και την κοινωνία.

Η ορθόδοξη πίστη και η διδασκαλία της είναι επίσης εκείνη, που γεννά στους χριστιανούς πολίτες την αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη, τη θυσία και την προσφορά προς τους άλλους και που αποτελεί το πνευματικό υπόβαθρο και τον εμπνευστικό παράγοντα των κοινωνικών ή φιλανθρωπικών δράσεων, οι οποίες υποβοηθούν τις κοινωνικές υπηρεσίες της χώρας.

Αντί να βλέπει συνεπώς η πολιτεία θετικά όλα αυτά τα πνευματικά στοιχεία, που προσφέρει και καλλιεργεί η ορθόδοξη πίστη και αγωγή στους χριστιανούς πολίτες και, αντί να την εντάσσει στα δικά της εκπαιδευτικά προγράμματα,  διώκει ό, τι ορθόδοξο έχει απομείνει στην ελληνική παιδεία, στοχεύοντας προς την αποορθοδοξοποίησή της -στην ουσία προς τον απανθρωπισμό της- και προς τη μετατροπή του σχολείου και του κράτους, σε ουδετερόθρησκο σχολείο και κράτος.

Συμπερασματικά, όμως, αν η πολιτεία με την πολιτική της απεχθάνεται και πολεμά την πίστη του ελληνικού λαού, δηλαδή εκείνο που αγαπά και σέβεται και τιμά και πιστεύει ο λαός εκείνη εννοείται ότι υπηρετεί, τότε έχει ή δεν έχει διολισθήσει, με ραγδαίους ρυθμούς, από το πολίτευμα της δημοκρατίας στον ολοκληρωτισμό;

Ορθόδοξη Αλήθεια,  30-08-2017 και 13/09/2017

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ

Ἀποφασισμένοι οἱ γονεῖς ἀναλαμβάνουν τὴν εὐθύνη

τῆς θρησκευτικῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν τους

Ὀρθόδοξη Δασκάλα

Ἀνησυχία καί ἀποτροπιασμό ἔχουν δημιουργήσει στίς περισσότερες ἑλληνικές οἰκογένειες τά νέα βιβλία Θρησκευτικῶν, πού μέ ἔμμεσο καί ὕπουλο τρόπο στοχεύουν νά ἀντικαταστήσουν τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στά ἑλληνικά Σχολεῖα, μέ "θρησκειολογικοῦ χυλοῦ".   

Πρόκειται γιά βιβλία μέ ἀναφορές σέ θρησκεῖες ἀλλότριες, ἀλλά καί προσπάθεια νά μυηθοῦν τά παιδιά βιωματικά στίς διδαχές αὐτῶν τῶν θρησκειῶν (μέ προβολή τῶν προσευχῶν τους, τῆς εἰκονογραφίας τους κ.τ.λ.), χωρίς νά ἐξετάζεται ἀπό παιδαγωγικῆς ἤ ψυχολογικῆς ἀπόψεως ἡ ἐπίδραση τῶν διδασκαλιῶν αὐτῶν στήν μόλις τώρα διαμορφούμενη ψυχοσύνθεση τῶν παιδιῶν.

Ποιός ὕψωσε φωνή, νά καταδείξει, ὄχι μόνο τά παραπάνω ἀνακόλουθα, ἀλλά καί τήν ἀντίθεση τῶν διδαγμάτων αὐτῶν σέ συγκεκριμένα ἄρθρα τοῦ Συντάγματός μας (Ἄρθρο 3 και Ἄρθρο 16, παράγρ. 2) πού ἐπιτάσσουν ὡς βασική ἀποστολή τῆς ἐκπαίδευσης στό Σχολεῖο, τήν «ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν», ἀλλά καί ρητῶς ἀναφέρουν τήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία τῶν Ἑλλήνων, στήν ὁποία πρέπει νά ἀναζητοῦνται τά στοιχεῖα ἐκεῖνα πού, κατά τόν Νομοθέτη, θά ἀναπτύξουν τήν θρησκευτική συνείδηση τῶν μαθητῶν;

Τά Ὀρθόδοξα Ἑλληνόπουλα δέν θά διαμορφωθοῦν "κατά παραγγελία" μέσα από τήν ὑποχρεωτική καί ἐπιλεκτική διδασκαλία τῶν ἄλλων θρησκειῶν. Καθώς ἐπιτάσσει τό Σύνταγμα πρέπει νά καλλιεργηθοῦν μέσα στό Σχολεῖο τους σύμφωνα μέ τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση καί ὄχι μέ τίς ἀλλότριες θρησκεῖες εἰδικά σέ ἀνώριμη παιδική ἡλικία πού ἐπιβάλλονται καί προωθοῦνται γιά νά ἁλωθοῦν οἱ πεποιθήσεις καί τό φρόνημα τῶν Νεοελλήνων.

Γιά ἄλλες θρησκευτικές κοινότητες ὁ νόμος προβλέπει νά διδάσκονται τή θρησκεία τους μέ δασκάλους καί βιβλία τῆς ἐπιλογῆς τους. Γιά τά παδιά μας, πού εἶναι Ὀρθόδοξα ποιός "σοφός" ἐπεφύλαξε αὐτή τήν ἄδικη μεταχείρηση;

Ἄς τό πάρουμε εἴδηση πιά ὅλοι: τά αὐτονόητα τελείωσαν. Δέν θά μαθαίνουν τήν πίστη τους ἀπό τό Σχολεῖο καί τούς Δασκάλους τους τά παιδιά. Τά νέα βιβλία φασιστικά ἐπιβάλλουν τά «ἄθεα γράμματα». Γι’ αὐτό λοιπόν:

• Οἱ Γονεῖς ἄς πάρουν στά χέρια τους τήν εὐθύνη τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν τους.

• Ἄς καταθέσουν νομική δήλωση στό Ὑπουργεῖο κι ἄς γνωστοποιήσουν τήν ἀντίρρησή τους στό νά διδαχθοῦν καί νά δεχθοῦν τά παιδιά τους βιωματικές ἐμπειρίες ἀπό ἄλλες θρησκεῖες (ἰσλαμική, ἰουδαϊκή κ.τ.λ.) πρίν καλά καλά μάθουν τήν δική τους θρησκεία καί διαμορφώσουν τήν κρίση καί τή συνείδησή τους μ’ αὐτήν , ὅπως ἐπιτάσσει τό Σύνταγμα καί κατανοεῖ κάθε λογικός ἄνθρωπος.

• Ἄς προβάλλουν τίς ἀντιρρήσεις τους στήν μετατροπή τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό μάθημα μέ ὁμολογιακό χαρακτήρα, ὅπως ἔχει τώρα, σέ ἕνα μάθημα– θρησκειολογικό χυλό, πού θά ταϊζει σάν τήν μάγισσα Κίρκη τήν πολιπολιτισμική κοινωνία πού ἐπιδιώκουν νά ἐγκαθιδρύσουν, προκειμένου νά προωθοῦν τούς ἰδιοτελεῖς σκοπούς τους καί νά ἀπελευθερώνουν τά ἄνομα ἔνστικτά τους.

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΑΣΚΑΛΑ

http://aktines.blogspot.gr 

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η έναρξη της σχολικής περιόδου πάντοτε συνοδεύεται από μια σειρά συζητήσεων, σχολιασμών και πολιτικών διαξιφισμών που αφορούν τα συνηθισμένα... δευτερεύοντα: την κατάσταση των σχολικών αιθουσών, την επάρκεια ή μη των υποδομών, τη διανομή των βιβλίων και τη στελέχωση των σχολείων με δασκάλους και καθηγητές. Ακόμα ένα ζήτημα που απασχολεί τη δημόσια σφαίρα είναι η μετακίνηση των μαθητών που μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές και η κάλυψη του σχετικού κόστους. Επίσης, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αξιολογούν -ορθά- ως σημαντικό το θέμα των ωρομισθίων και των αναπληρωτών και το επικοινωνούν με όλα τα διαθέσιμα σε εκείνους μέσα.

Όμως σχεδόν άπαντες αποφεύγουν να σχολιάσουν το βασικότερο των θεμάτων: το περιεχόμενο της διδασκαλίας που λαμβάνουν οι μαθητές στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Η νέα γενιά υποτίθεται ότι δεν φοιτά στα σχολεία επειδή είναι νόμιμα και υποχρεωτικά «πάρκινγκ» όπου μπορούν οι γονείς να αφήσουν τα παιδιά, να πάνε στη δουλειά τους και να επιστρέψουν για να τα παραλάβουν.

Η Παιδεία, όπως ορίζει σαφώς το Σύνταγμα (άρθρο 16.2) και συνιστά η κοινή λογική, «αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Η απλή ανάγνωση των προδιαγραφών του περιεχομένου της δημόσιας εκπαίδευσης, τις οποίες περιγράφει ο καταστατικός χάρτης της χώρας, δείχνει ότι κάθε νέα σχολική χρονιά σηματοδοτεί, από την πλευρά της εκτελεστικής εξουσίας, την πραγματοποίηση ενός πνευματικού πραξικοπήματος, το οποίο δένει χειροπόδαρα τους νόες των νέων στις ρυπαρές νεοταξικές αλυσίδες του αποχριστιανισμού και του αφελληνισμού.

Ένα από τα ηχηρότερα παραδείγματα της παραβίασης του γράμματος αλλά και του πνεύματος του Συντάγματος στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης είναι το γεγονός ότι η λέξη «συνωστισμός», αναφερόμενη στη σφαγή των Ελλήνων της Σμύρνης από τα κτήνη του Κεμάλ, δεν γράφτηκε σε τουρκική εφημερίδα ή σε προεκλογικό φυλλάδιο των Γκρίζων Λύκων, αλλά στο βιβλίο της Ιστορίας της στ΄ δημοτικού. Η Μαρία Ρεπούση, στην οποία ανήκει η μητρότητα αυτού του άθλιου όρου, δεν έδρασε αυτοβούλως. Διορίστηκε από το υπουργείο Παιδείας για να αποτυπώσει τον ανθελληνισμό της σε σχολικό βιβλίο.

Επίσης, το ίδιο το κράτος επιδιώκει την κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και την αποχριστιανοποίηση της νεολαίας μας. Το κράτος του κ. Γαβρόγλου προωθεί τα δηλητηριώδη νεοταξικά ιδεολογήματα, που δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό και τις ανάγκες του έθνους μας.

Αυτά τα θέματα του δημόσιου εκπαιδευτικού ζητήματος πρέπει να συζητηθούν και να λυθούν. Τα υπόλοιπα έπονται.

dimokratianews10.09.2017

http://aktines.blogspot.gr

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ: Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ - ΚΡΙΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Ἡ κρίση τοῦ σχολείου - Κρίση ἀνθρωπιᾶς

Σαράντος Ι. Καργάκος, Ιστορικός - Συγγραφέας

Οι πολλὲς θεωρίες περί παιδείας ἔφαγαν τὴν ἔρμη τὴν παιδεία. Ποτέ ἄλλοτε στὴν ἱστορία δὲν εἴχαμε τόση συσσώρευση παιδαγωγικῶν θεωριῶν, τόσο μεγάλο ὄγκο συγγραφῶν, ἀλλὰ ποτὲ τὸ σχολεῖο δὲν ἦταν τόσο ἀναιμικὸ ὡς θεσμός. Σήμερα –καὶ τοῦτο τὸ σήμερα ἔχει διάρκεια πολλῶν δεκαετιῶν– θὰ ἦταν πιὸ σωστὸ νὰ μιλᾶμε ὄχι γιὰ σχολεῖο ἀλλὰ γιὰ μὴ σχολεῖο. Γιὰ πολλὰ παιδιὰ –καὶ μάλιστα προικισμένα παιδιὰ– τὸ σχολεῖο εἶναι ἕνα περιττὸ φορτίο, καὶ σ’ αὐτὸ συμφωνοῦν καὶ πολλοί γονεῖς. 

Τὰ σύγχρονα σχολεῖα στὸ βαθμὸ ποὺ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν πολιτεία δὲν ἔχουν προσωπικότητα, ἄρα δὲν βοηθοῦν σὲ τίποτα τὰ παιδιὰ νὰ διαμορφώσουν ὑγιῆ προσωπικότητα. Ἀπεναντίας, λόγῳ τῆς ἀτελοῦς λειτουργίας καὶ θολῶν κατευθύνσεων, δημιουργοῦν σὲ πολλὰ παιδιὰ μιὰ στρεβλὴ ἤ ἀχαμνὴ προσωπικότητα. Σὲ κάποια μάλιστα οὔτε κὰν προσωπικότητα ἀλλὰ προσωπεῖο. Τώρα μάλιστα μὲ τὴν ἐπέκταση τῶν ἠλεκτρονικῶν μαθησιακῶν ἐργαλειῶν, ποὺ ὑποκαθιστοῦν καὶ τὸ δάσκαλο καὶ τὸ βιβλίο, δὲν θὰ ἔχουμε νέες γενιὲς μὲ πρόσωπο, θὰ ἔχουμε ἀπρόσωπες ἐκφράσεις προσωπικότητας. Πλάσματα ποὺ θὰ λειτουργοῦν μὲ... βύσμα!

Ἀσφαλῶς τὸ παλαιότερο σχολεῖο ἦταν αὐστηρὸ –συχνότατα ὑπέρμετρα αὐστηρὸ– ἀλλὰ εἶχε μιὰ ἀποστολὴ καὶ ἔδινε στὰ παιδιὰ –πέρα ἀπὸ τὰ ἀναγκαῖα γιὰ τὰ τότε δεδομένα γνωστικὰ ἐφόδια– ἕναν σκοπό, ἕναν προορισμό. Ἀκόμη καὶ ἀγράμματοι γονεῖς ἔλεγαν –καί οἱ παλαιότεροι τὸ ἀκούγαμε συχνὰ– τοῦτο τὸ παιδαγωγικά εὐεργετικό: «Θὰ στείλω τὸ παιδί μου στὸ σχολεῖο νὰ γίνει “ἄνθρωπος”». Ἀφότου ἡ χρησιμοθηρία καὶ ὁ ὠφελιμισμὸς κυριάρχησαν στὴ ζωὴ μας, αὐτὸ ποὺ ἐνδιέφερε ἦταν ἡ μὲ κάθε τρόπο ἐπιτυχία, ἔστω κι ἄν τὸ παιδί γινόταν... ἀπάνθρωπο. Εὐτύχησα ἐπὶ 35 χρόνια νὰ διδάξω σὲ σχολεῖα –κυρίως σὲ φροντιστήρια– σὲ ἐφήβους ποὺ προορίζονταν γιὰ σχολὲς ὑψηλῶν ἀπαιτήσεων. Ὁ ρόλος μου ἦταν νὰ προγυμνάζω τὰ παιδιὰ γιὰ ὑψηλὲς βαθμολογικὲς ἐπιδόσεις. Ἤμουν ἕνας καλός «προπονητὴς» καὶ εἶχα χάρη στούς «ἀθλητὲς» μου - κατακτήσει πολλά πρωταθλήματα. Ποτὲ ὅμως δὲν ξέχασα τὸ ρόλο τοῦ παιδαγωγοῦ. Καὶ ἄν καμαρώνω γιὰ κάτι εἶναι γιὰ τοὺς παλιοὺς μου μαθητὲς ποὺ, ἄν καὶ ἔφθασαν ψηλὰ, δὲν τοὺς ἀπέλιπεν ἡ ἀνθρωπιὰ. Ἀλλ’ ἄν μὲ πλήγωνε τότε κάτι, καὶ μάλιστα πολύ βαθιὰ, ἦταν κάποιες συναντήσεις μὲ γονιούς. Ὅταν τοὺς ἔλεγα λόγια καλὰ γιὰ τὸ ἦθος τῶν παιδιῶν τους, μερικοὶ μοῦ ἀπαντοῦσαν κυνικὰ: «Δὲν μ’ ἐνδιαφέρουν αὐτὰ. Αὐτὸ ποὺ μ’ ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ ἄν τὸ παιδί μου θὰ μπεῖ». Κι ἐγὼ συχνὰ - ἄν ὁ γονιὸς ἦταν ἰδιαίτερα προκλητικὸς, ἔλεγα: «Ναὶ, θὰ μπεῖ. Ἀλλὰ τὸ ζήτημα εἶναι τὶ θὰ βγεῖ;». Ὑποχρεώθηκα κάποτε νὰ πῶ σ’ ἕνα νέο Ἀσκληπιάδη, ποὺ, λόγῳ ἐντόνου προβολῆς, εἶχε ἐξελιχθεῖ σὲ Σάυλωκ τῆς Ἰατρικῆς, τοῦτο τὸ λυπηρὸ: «Λυπᾶμαι βαθιὰ ποὺ συνέβαλα κάποτε στὴν ἐπιτυχία σου». Ὑπὸ τὴν καθοδήγησή μου εἶχε πάρει 20 στὸ μάθημα τῆς Ἐκθέσεως Ἰδεῶν, μόνο ποὺ τὶς ἰδέες ποὺ τοῦ δίδαξα ἐγώ, μόλις μπῆκε στὸ Πανεπιστήμιο, τὶς πέταξε μαζί μὲ τὰ ἀνθρώπινα μέλη ποὺ ἔκοβε!

Τὸ παλαιό σχολεῖο –τὸ ξαναλέμε– ἦταν αὐστηρὸ ἀλλὰ γιὰ τὸ σύνολο τῶν παιδιῶν ἦταν πολύ ἀγαπητό. Πρόσφατα μίλησα στὸ Αἰγάλεω μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς παρουσιάσεως ἑνὸς βιβλίου παλαιοῦ συμμαθητῆ γιὰ τὴν περιώνυμη «Παράγκα» τῆς Ὁδοῦ Θηβῶν ἀπ’ ὅπου ἀποφοιτήσαμε σ’ ἕναν πολύ δύσκολο γιὰ τὴν πατρίδα μας καιρό. Εἶπα στὸ ἀκροατήριο: «Τὸ σχολεῖο αὐτὸ δὲν μοῦ ἐδίδαξε τίποτα· μοῦ ἔμαθε ὅμως τὰ πάντα». Κυρίως μοῦ ἔμαθε νὰ μὴ ζητῶ τίποτα ἀπό τοὺς γονεῖς μου, τίποτα ἀπό τὴν πολιτεία. Νὰ ζητῶ μόνο ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου. Καὶ αὐτὸ τὸ μάθημα τὸ εἰσπράξαμε ὅλα τὰ τότε παιδιἀ. Προσφέραμε στὴ χώρα μας πολλὰ χωρίς νὰ ζητήσουμε τίποτα. Εἴχαμε περηφάνεια, ὅπως ἔλεγε ἕνα γλυκύτατο ἆσμα. Στὶς ἀρχὲς καὶ στὴ μέση τοῦ καλοκαιριοῦ εἶχα τὴ χαρὰ νὰ συναντηθῶ μὲ μιὰ ἀνθοδέσμη παλαιῶν μου μαθητριῶν ποὺ τὶς παρέλαβα κοριτσάκια 12 ἐτῶν τὸ 1965 καὶ τὶς δίδαξα ὥς τὶς 19 Μαρτίου 1969, ὅταν τὶς ἐγκατέλειψα ξαφνικὰ λόγῳ πολιτικῆς παρεμβολῆς. Τὶς ρώτησα: «Τὶ ἀπ’ ὅσα σᾶς ἔλεγα τότε, μπορεῖ ἀκόμη νὰ θυμᾶστε;». Καὶ τότε μία ἀπὸ αὐτὲς ἀποκρίθηκε: -«Οἱ καλοὶ βαθμοὶ δὲν κάνουν καὶ τὸν καλόν ἄνθρωπο».

Καί τότε, στὴ θύμηση αὐτὴ, βούρκωσαν τὰ μάτια μου...

Πηγή:  Κόντρα Ημερομηνία:  05/09/2017 sarantoskargakos

http://aktines.blogspot.gr