ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: «ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ ΣΕ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ»

H πρόρρηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου: «Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς, και θα μας κυβερνούν πλούσιοι τραπεζίτες» επιβεβαιώνεται – δυστυχώς – σε εντυπωσιακό βαθμό.

Όταν το 2005 ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό.
Όταν, το 2006, είπε «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας». Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.

«Κάποιοι ετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας (18/2/2005).
Θα μας μετατρέψουν σκόπιμα σε φτωχούς (7/9/2007).

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

«Κάναμε μεγάλα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Πήγαμε στο φεγγάρι, αλλά δεν βρίσκουμε το δρόμο να πάμε στον γείτονά μας. Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε τον πλανήτη μας. Έχουμε περισσότερες γνώσεις και λιγότερη κρίση. Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και χάσαμε τις αξίες μας. Έχουμε πλατύτερους δρόμους και στενότερες αντιλήψεις. Έχουμε περισσότερες ανέσεις και λιγότερο χρόνο. Αγαπάμε σπάνια, ζηλεύουμε και μισούμε συχνά. Έχουμε τις βιτρίνες μας γεμάτες και τις αποθήκες της ψυχής μας έρημες και άδειες.  Δώσαμε χρόνια στη ζωή μας και δεν δώσαμε ζωή στα χρόνια μας». Λόγια ενός ανώνυμου φοιτητή στο διαδίκτυο. 

(Από το βιβλίο του Δημ. Μπουραντά: «Επί σκηνής χωρίς πρόβα, εκδόσεις: Πατάκη).

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ: ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΑΒΛΟΙ Ή ΝΑ ΜΑΓΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Τελικά η προειδοποίηση Του Θεού στην Αποκάλυψη, προς τον Επίσκοπο της Εφέσου πραγματοποιήθηκε και μετά από 1800 χρόνια σχεδόν η Εκκλησία της Μ. Ασίας εξορίστηκε και μεταφυτεύθηκε στην παλαιά Ελλάδα.
«τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς» (Αποκ.β΄5).

Η αύξηση της ανομίας και της αποστασίας καθώς και το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Μ. Ασίας στις αρχές του 20ου  αιώνα, ειδικά μάλιστα στην Σμύρνη που έδρευαν πολλοί Παπικοί αιρετικοί και Προτεστάντες ,έφεραν έναν νέο συγκρητισμό και μία άμβλυνση του Ορθόδοξου ήθους και έτσι ήρθε επακόλουθα  η καταστροφή.
Στην περίπτωση αυτή όπως αποδείχτηκε προτιμά ο Θεός μία Εκκλησία, ένας Ιερός Ναός, με άπαντα τα εν αυτώ, να καταστρέφεται, ή να καίγεται ή ακόμη να μετατρέπεται σε στάβλο παρά να μαγαρίζεται από τον κόπρο της αιρέσεως και της απιστίας.
Διότι οι Ναοί ξαναφτιάχνονται, ψυχές όμως αθάνατες και Εικόνες του Θεού που χάνονται στην αίρεση και στην πλάνη δεν ξαναορθώνονται.

Άραγε τί μέλλον έχει σήμερα η Εκκλησία μας και οι Ναοί μας στον Ελλαδικό χώρο που παρείσφρυσε με πραξικοπηματικό τρόπο η παναίρεση του ΟΙκουμενισμού;

Ο δυσβάχταχτος ΕΝΦΙΑ και οι λοιπές υπερφορολογήσεις στους Ναούς, οι εκολαπτόμενοι Τζιχαντιστές στην πατρίδα μας που περιμένουν να κάνουν την κίνησή τους, οι αντιεξουσιαστές με τις γνωστές επιθέσεις και βεβηλώσεις των Εκκλησιών και άλλοι, ακονίζουνε ήδη τα μαχαίρια τους…

Θα αφήσει ο Θεός λοιπόν τους Ναούς να μαγαρίζονται και να βεβηλώνονται από αυτήν την πολυαίρεση της Πανθρησκείας  ή θα επιτρέψει να καταστραφούν, να καούν ή να δημευθούν και να μετατραπούν και πάλι σε σύγχρονους στάβλους (Κλαμπ, Μπαρ, εστιατόρια, γήπεδα, τζαμιά) όπως στην Ευρώπη;

  
Ειλικρινά δεν ξέρω!
Ιερεύς π.Διονύσιος Ταμπάκης 

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

ΠΡΩΤΑ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ!

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Προσευχή, πίστη και εμπιστοσύνη στις βουλές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Άκουγα κάποιον σεβάσμιο γέροντα σε μια από τις επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος να μας λέει: «Προσοχή γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι... Ζούμε σε πονηρούς καιρούς...».

Όντως κατά την ταπεινή μου άποψη ζούμε σε πονηρούς καιρούς και μάλιστα όλοι λίγο πολύ το καταλαβαίνουμε... Δεν χωράει όμως η λέξη «απελπισία» στο λεξιλόγιο ενός Ορθόδοξου Χριστιανού. Δεν μπορούμε να «απελπιζόμαστε» διότι ο Κύριος επιτρέπει τα πάντα προς το γενικό μας όφελος και ας μην το διανοούμεθα...
Ακούω πολλούς συνανθρώπους μας να μιλάνε για την κρίση και ν' αναπολούν καιρούς προ κρίσης! Μα αλήθεια πιστεύουμε πως η κρίση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας; Αλήθεια όταν λέμε κρίση τι ακριβώς εννοούμε; Διότι θα έλεγα πως κρίση είχαμε πολλά χρόνια πριν την οικονομική, την ηθική! Ναι μάλιστα, πολλά χρόνια πριν είχαμε την ηθική κρίση και την κρίση αξιών αλλά τις κάλυπτε σθεναρά ο μανδύας των υλικών απολαύσεων!
Για να ξεπεράσουμε την οποιαδήποτε οικονομική κρίση θα πρέπει πρωτίστως να ξεπεράσουμε ο καθένας από εμάς την κρίση αξιών που τον διακατέχει! Μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία θα βλέπουμε μόνο τις ταμπέλες της «οικονομικής κρίσης», της «απελπισίας» και θα μας υπερκαλύπτει ο ίσκιος από το βουνό της απόγνωσης που θα μας «σπείρει» τεχνηέντως ο μισόκαλος...
Αδέλφια μου εν Χριστώ η λέξη απελπισία στο Ορθόδοξο λεξικό δεν υπάρχει! Κανείς που πιστεύει στον Ιησού Χριστό τον Σωτήρα των ψυχών δεν δύναται να είναι απελπισμένος... Γι' αυτό προσευχή, πίστη και εμπιστοσύνη στις βουλές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και θα δείτε πως όλα θα έρθουν...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ…– ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ ΚΟΚΚΑΛΑ!

Κακομοίρη Νεοέλληνα…
Ρίξε μια ματιά πίσω σου και πες μου τι βλέπεις; Μέχρι να δεις, θα σου πω εγώ τι βλέπω, κοιτάζοντας τα βήματα, που έκανες μέχρι να φτάσεις ως εδώ.
Γεννήθηκες στη γη, που έβγαλε από τα σπλάχνα της τον Όμηρο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Πυθαγόρα και τον Αριστοτέλη. Που στο χώμα της έκανε τα πρώτα του βήματα ο Μεγαλέξανδρος και το πότισε με το αίμα του ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες.
Που τις πληγές των αρχαίων ανθρώπων της, γιάτρεψαν ο Ιπποκράτης και ο Ασκληπιός και την ευλογημένη φύση της παρατήρησαν ο Ηράκλειτος και ο Δημόκριτος. Στην γη των ανθρώπων, που καθιέρωσαν την φιλοξενία έναντι όλων των αλλοφύλων και τον κοσμοπολιτισμό, έχοντας όμως αδιαπραγμάτευτη αγάπη για την φυλή και την ελευθερία τους, που τιμώρησαν παραδειγματικά κάθε επίδοξο εισβολέα ανά τους αιώνες.
Που αγκάλιασαν με άδολη αγάπη τον Σωτήρα Χριστό και διέδωσαν στα πέρατα του κόσμου τον Λόγο Του με την μοναδική στον κόσμο γλώσσα τους.
Πόσο τυχερός ήσουνα…
Τόσο πλούτο μάζεψαν πριν από σένα κι εσύ ήσουνα ο μοναδικός ιδιοκτήτης. Κι εσύ πώς άραγε τον αξιοποίησες; Μήπως τον αυγάτισες; Όχι βέβαια. Είπες να ξοδέψεις λίγο κι άρχισες να τον ανταλλάσσεις με τους άλλους λαούς γύρω σου, που δεν έχασαν την ευκαιρία…
Αντάλλαξες τον λαμπρό αρχαίο σου πολιτισμό με τον εκβαρβαρισμό της Βαλκανικής ενδοχώρας και των υπανάπτυκτων ανατολικών γειτόνων σου, την κρυστάλλινη Ορθόδοξη παράδοσή σου με την δυτικόφερτη θολή θρησκειολογική υποκουλτούρα και τον ανατολίτικο “ωχαδερφισμό”. Όμως δεν σταμάτησες εκεί.
Ξεπούλησες όσο-όσο και ό,τι πρόλαβες να φτιάξεις μόνος σου στη σύντομη μετά το 1830 διαδρομή σου.
Αντάλλαξες τον Καβάφη με τον Αύγουστο Κορτώ, τον Ελύτη με τον Ιατρόπουλο, τον Παπανικολάου με τον Φουστάνο, τον Χατζηδάκη με τον Μαζωνάκη και τον Τσαρούχη με τον Λάκη Γαβαλά. Αντάλλαξες, δύσμοιρε, τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τον ΓΑΠ, το άσμα με τον αμανέ, το φιλότιμο με το ραχάτι, την τιμημένη γενιά του έπους του ’40, που κράτησε την Ελλάδα όρθια μέσα στον κυκεώνα του πολέμου και των παγκόσμιων ανακατάξεων, που τον ακολούθησαν, με τη επονείδιστη γενιά του Πολυτεχνείου. Αντάλλαξες τον μαργαρίτη της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής σου κληρονομιάς με τα καθρεφτάκια και τις χάντρες του “καλτ” και του “τρανσ”, σαν γνήσιος ιθαγενής, και, εν τέλει, αντάλλαξες το κλέος με το όνειδος…
Κι όλα αυτά με τι αντάλλαγμα; Κανά διαμερισματάκι με υμιυπαίθριο, κανά αυθαίρετο εξοχικό σε κάποιο κακομούτσουνο παραθεριστικό θέρετρο, το ΙΧ με μηδέν τοις εκατό προκαταβολή και 5 χρόνια άτοκες δόσεις, το Σαββατοκύριακο με την φιλεναδίτσα στην Μύκονο ελέω διακοποδανείου και πιστωτικής, και άλλα νόστιμα ψίχουλα, που σου πέταξαν οι “μαζί τα φάγαμε” πολιτικοί ταγοί σου, που καταβρόχθισαν με την ενσυνείδητη ανοχή σου το καρβέλι…
Και τώρα, τί; Τώρα είσαι θυμωμένος και προδομένος, έτσι λες.
Ψήφισες αυτόν που σου δήλωσε προεκλογικά άθεος και σε ενοχλεί, που αλλάζουν τα θρησκευτικά και απαγορεύονται οι παπάδες στα σχολεία. Επικρότησες δια της κάλπης όλους αυτούς, που σου δήλωναν τόσα χρόνια ευθαρσώς ότι είναι διεθνιστές και οπαδοί των ανοιχτών συνόρων και εξοργίζεσαι με την κυρά – Τασία που άνοιξε τα σύνορα και τον Μουζάλα, που αποκάλεσε τα Σκόπια “Μακεδονία”.
Ψήφισες ομοθυμαδόν το ηρωικό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του Ιουνίου, έδωσες απλόχερα λαϊκή εντολή για το μεγάλο ΝΑΙ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου και συνεχίζεις να απορείς, γιατί οι πολιτικοί, που εσύ επέλεξες τα έχουν κάνει σκ... με τις επιλογές τους. Επικρίνεις με ευκολία τους πάσης φύσεως ανεπάγγελτους, ιδεόληπτους και διαταραγμένους, που έχουν στελεχώσει τη σημερινή σου διακυβέρνηση, αλλά αγνοείς ότι όλο αυτό το τσίρκο είναι το είδωλό σου, που αντανακλάται στον πολιτικό καθρέφτη. Τολμάς και βγάζεις γλώσσα, εσύ, που ενώ έχασες τρεις λεβέντες αετούς της προαιώνιας αιγαιακής σου θάλασσας, που έπεσαν με ελικόπτερο στη ”αμφισβητούμενη και γκρίζα ζώνη” της Κινάρου, προτίμησες να αποτίσεις φόρο τιμής με λαϊκό προσκύνημα στην σορό του – πράγματι αδικοχαμένου παλικαριού – Παντελίδη…
Κακομοίρη Νεοέλληνα… Κοντεύουν διακόσια χρόνια από τότε που έκανες τα πρώτα σου βήματα στο νέο σου Κράτος κι ακόμη μπουσουλάς στα γόνατα και μυαλό δεν έβαλες… Τώρα σε περιμένει η πτώση, που έρχεται με την ταχύτητα του φωτός και εσύ κοιτάς το δέντρο αντί για το δάσος που καίγεται.
Ίσως αυτό να είναι “κάποια λύσις”, που είπε κι ο ποιητής. Ίσως να είναι και η μόνη λύση στον γόρδιο δεσμό που έχεις μπλέξει και, όπως απέδειξε ο μεγαλύτερος των Ελλήνων, λύνεται μόνο δια της σπάθης. Άλλωστε την Ύβρι διαδέχεται πάντοτε με μαθηματική ακρίβεια και νομοτέλεια η Νέμεσις. Κι εσύ υπήρξες για πολλά χρόνια υβριστής…
Εύχομαι ολόψυχα μέσα από την επερχόμενη καταστροφή, να αναδειχθούν, επιτέλους, οι αρχέγονες δυνάμεις σου, που θα φέρουν την λύση. Τρέμω μόνο στην ιδέα, ότι το κακό, που έρχεται, θα το διαδεχθούν τα ίδια ταπεινά σου ένστικτα, που ακολούθησαν τις καταστροφές του 1897 του 1922 και του 1974…

Πηγή: Ομοθυμαδόν, Τράπεζα Ιδεών

ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΕΘΝΟΣ

Καθὼς μελετοῦμε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη τὴν ἱστορία τοῦ λαοῦ τῶν Ἑβραίων, διαπιστώνουμε τὴν ἰ­διαίτερη στοργὴ καὶ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτούς, ἰδιαιτέρως κατὰ τὰ σαράν­τα χρόνια ποὺ περιπλανιόντουσαν στὴν ἔρημο.

Τώρα πλέον ἔχουν ἐγκατασταθεῖ στὴν πολυπόθητη γῆ Χαναάν, ὕστερα ἀπὸ πολλὲς θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις προστασίας τους ἀπὸ τὸν Θεό. Οἱ γεροντότεροι καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ, ποὺ διαδέχθηκε τὸν Μωυσῆ στὴν ἡγεσία τοῦ λαοῦ, ἔχουν πεθάνει. Ἔμειναν πλέον οἱ νεότεροι στὴν ἡλικία. «Ἀνέστη γενεὰ ἑτέρα» (Κριτ. β΄ 10), γενεὰ ποὺ δὲν ἔζησε τὶς θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στοὺς προγόνους τους.

Ἡ νεότερη γενιὰ τὰ εἶχε βρεῖ ὅλα ἕτοιμα. Ἐγκαταστάθηκε μὲ ἀσφάλεια σ᾿ αὐτὴ τὴν περιοχή. Δὲν ἔλαβε ὅμως στὰ σοβαρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐδῶ κατοικοῦσαν πλῆθος εἰδωλολατρικῶν λαῶν – οἱ Χαναναῖοι, οἱ Χετταῖοι, οἱ Ἀμορραῖοι, οἱ Φερεζαῖοι, οἱ Εὐαῖοι καὶ οἱ Ἰεβουσαῖοι – ποὺ εἶχαν τὶς δικές τους συνήθειες καὶ θρησκεῖες. Λάτρευαν τὸν Βάαλ καὶ τοὺς ἄλλους ψευδοθεούς. Ἔτσι ἡ καθημερι­νὴ ἐπικοινωνία μὲ αὐτοὺς ἀσυναίσθητα ἄρχισε νὰ τοὺς ἐπηρεάζει στὴ ζωή τους, καθὼς καὶ στὴν πίστη καὶ λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων τους.
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη χρησιμοποιεῖ βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς γιὰ τὸ κατάντημα αὐτὸ τῶν Ἑβραίων: «Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς Βααλίμ» (Κριτ. β΄ 11)· ἔκαναν αὐτὸ ποὺ εἶναι πονηρὸ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ λάτρεψαν τὰ ἀγάλματα τοῦ Βάαλ. «Ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων» (Κριτ. β΄ 17)· ἐγκατέλειψαν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ἐξαχρειώθηκαν λατρεύοντας ψευδοθεούς. Ὁ ξεπεσμὸς τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ στὴν εἰδωλολατρία περιγράφεται μὲ τὴ φρι­κια­στικὴ λέξη «ἐξεπόρνευσαν».

Ἡ συμβίωση μὲ τοὺς εἰδωλολάτρες, οἱ καθημερινὲς συχνὲς συναλλαγὲς μὲ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λαοὺς συνετέλεσαν στὸ νὰ κάνουν στενὲς φιλίες καὶ γνωριμίες μεταξύ τους. «Ἔλαβον τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἔδωκαν τοῖς υἱοῖς αὐτῶν» (Κριτ. γ΄ 6). Δηλαδὴ ἄρχισαν τὰ συνοικέσια. Πῆραν αὐτοὶ γυναῖκες ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ τὶς κόρες τους τὶς ἔδωσαν στὰ παιδιὰ τῶν εἰδωλολατρῶν.

Δὲν λάμβαναν ὑπ᾿ ὄψη τους ὅτι αὐτοὶ μὲν πιστεύουν καὶ λατρεύουν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ βρίσκονται στὸ φῶς τῆς ἀλήθειας, ἐνῶ οἱ ἄλλοι λατρεύουν τὰ εἴ­δωλα καὶ βρίσκονται στὸ ψέμα καὶ στὸ σκοτάδι. Τὰ ἀντιμετώπιζαν ἐπιπόλαια καὶ χωρὶς νὰ δίνουν βαρύτητα στὸ τί θὰ ἐπακολουθοῦσε μὲ αὐτὸ τὸν ἄφοβο συγχρωτισμό τους. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ τοὺς ἐγκαταλείπει ὁ Θεὸς στὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν τους καὶ νὰ περιέρχονται σὲ κατάσταση σκλαβιᾶς καὶ δυσ­τυχίας γιὰ πολλὰ χρόνια. Ὅταν κάποτε συνειδητοποιοῦσαν τὸ κατάντημά τους καὶ κατέφευγαν μὲ μετάνοια στὸν Κύριο, Ἐκεῖνος, φιλεύσπλαχνος καὶ ἐλεήμων, ἄκουε τὴν κραυγὴ τῆς ἀγωνίας τους καὶ τοὺς ἐλευθέρωνε (Κριτ. γ΄ 15).

Ἀσφαλῶς πολλὰ ἔχουν νὰ μᾶς διδάξουν αὐτὰ τὰ γεγονότα καὶ μᾶς τοὺς σημερινοὺς Ὀρθόδοξους Ἕλληνες.

Τὰ τελευταῖα χρόνια τὴ χώρα μας τὴν κατακλύζουν πλήθη ἀλλοεθνῶν προσ­φύγων καὶ λαθρομεταναστῶν. Πολλοὶ παραμένουν ὡς μόνιμοι κάτοικοι. Ἄλλοι συνεχίζουν τὸ ταξίδι τους στὶς ἄλλες εὐ­ρωπαϊκὲς χῶρες. Ταυτόχρονα ἡ ἐλεύθε­ρη διακίνηση μεταξὺ τῶν κρατῶν - με­λῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως δί­νει τὴ δυνατότητα στοὺς πολίτες της νὰ ἐγκαθίστανται στὴ χώρα τῆς προτιμήσεώς τους καὶ νὰ ἀναπτύσσουν ἐκεῖ ἐπαγγελματικὲς καὶ ὅποιες ἄλλες δραστηριότητες. Ὅλα αὐτὰ δημιουργοῦν πρόβλημα στὴν αὐτοσυνειδησία μας ὡς Ἑλλήνων καὶ μάλιστα Ὀρθοδόξων, ὅπως ζήσαμε μέσα ἀπὸ ἀμέτρητες δυσ­κολίες τόσους αἰῶνες.

Τώρα πιὰ καλούμαστε νὰ συμβιώ­σουμε καὶ νὰ συνεργασθοῦμε μὲ πλῆ­θος λαῶν καὶ μάλιστα ἀλλόδοξων καὶ ἀλ­λόθρησκων. Αὐτὸ ὀφείλουμε νὰ τὸ λά­­βουμε πολὺ σοβαρὰ ὑπ᾿ ὄψη μας. Διατρέχουμε κίνδυνο νὰ χάσουμε τὸν προσανατολισμό μας, τὴν πίστη μας, τὴν ἀλήθεια. Τὸ νὰ ἔχεις γνωρίσει τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴ βρεφικὴ ἡλικία, ἀπὸ γονεῖς καὶ προγόνους ποὺ πίστευαν καὶ λάτρευαν τὸν ἀληθινὸ Θεό, νὰ ἔχεις ἀ­κούσει θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τοῦ Θε­οῦ γιὰ τὴν προστασία τοῦ ἔθνους σου, καὶ τώρα νὰ Τὸν ἀρνεῖσαι καὶ νὰ παρασύρεσαι σὲ ἄλλα ρεύματα, τάχα προοδευτικά, εἶναι βαρὺ καὶ ἀσυγχώρητο σφάλμα. Καὶ θὰ πληρωθεῖ πολὺ ἀκριβά.

Λοιπόν, χρειάζεται πολλὴ προσοχὴ καὶ συνεχὴς ἐπαγρύπνηση. Νὰ μὴν κάνουμε ἀβαρίες στὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ λατρείας μας. Νὰ μένουμε πιστοὶ στὴν παράδοση τῶν Πατέρων μας, Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι καὶ Ἕλληνες. Μόνο μὲ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις θὰ μπορέσουμε νὰ ἐπιζήσουμε ὡς ἔθνος. Καὶ ὄχι μόνο νὰ ἐπιζήσουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀκτινοβολήσουμε τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας μας στὴν Εὐρώπη καὶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο.

Πηγή: Ο Σωτήρ

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ κ. ΠΑΥΛΟΣ: ''Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ''

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σιατίστης κ. Παύλου

Δέν ξέρω ἐάν ἐδῶ πού φτάσαμε ὑπάρχει ἐλπίδα καί ἔξοδος ἀπό τή δύσκολη ὥρα πού περνᾶμε. Ἐάν ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἐνδεχόμενο ἐλπίδας, αὐτό μόνο ἀπό τό λαό μπορεῖ νά προέλθει, ἐάν μπορέσει νά συνετισθεῖ, ἐάν μπορέσει νά μετανοήσει, ἐάν μπορέσει νά ἀναλάβει τίς εὐθῦνες του. 
Οἱ ἐξουσίες στάθηκαν ἀδύνατες, γιατί ὑπῆρξαν λίγες σέ ποιότητα. Οἱ κατά καιρούς ἐξουσίες πού κυβέρνησαν αὐτό τόν τόπο, στάθηκαν ἀνίκανες καί ἕνα καθαρό μάτι διαβλέπει ὅτι δέν ἔχουν πλέον τήν δυνατότητα νά βοηθήσουν τήν Πατρίδα. Ἐάν μποροῦσαν θά τό εἶχαν κάνει.
Ὄχι δέ μόνον δέν ἔκαναν καλό, ἀλλά ἔκαναν κακό, γιά τήν ἀκρίβεια κακούργησαν ἐναντίον τῆς Πατρίδας καί τοῦ λαοῦ. Τό κακούργημα δέν εἶναι μόνο ὅτι τόν κατάστρεψαν οἰκονομικά, ἀλλά τόν διέφθειραν ψυχικά. Προκειμένου νά μποροῦν νά ἀπολαμβάνουν τήν ἐξουσία τους καί τά λάφυρά της, διέφθειραν τήν ψυχή αὐτοῦ τοῦ λαοῦ καί μάλιστα μέ τέτοιο τρόπο πού καταντᾶ δαιμονικός.
Ἐκμεταλλεύθηκαν τά ἀνθρώπινα πάθη μέ στόχο νά ἐκμαυλίσουν συνειδητά τόν λαό. Μέ ὑποταγμένα στήν ἐξουσία τά τηλεοπτικά κανάλια διαμόρφωσαν τίς εἰδήσεις διά νά διαφθείρουν τόν λαό καί νά κλονίσουν συνειδήσεις ὥστε κάποτε νά μποροῦν νά τοῦ πετάξουν στά μοῦτρα τό «μαζί τά φάγαμε».
Ὁ λαός διαβρωμένος ἔγινε αἰχμάλωτος τοῦ δικοῦ του ὁράματος, αὐτοῦ πού τοῦ καλλιέργησαν καί τώρα κάποιοι ἔχουν τήν ἐλπίδα ὅτι θά ξανάρθουν ἐκεῖνες οἱ «καλές ἡμέρες» τῆς καλοπέρασης καί κανείς ἀπό τούς πολιτικούς δέν ἔχει τό θάρρος νά τούς πεῖ ὅτι αὐτές δέν θά ξανάρθουν, γιατί ἦταν μέρες ἀνομίας, καί δέν πρέπει νά ξανάρθουν.
Ἡ κατάρρευση τῆς Πατρίδας μας ἦταν σχεδιασμένη μέ βασικούς συνεργάτες τούς πολιτικούς πού ἀφιονισμένοι μέ τό ἀφιόνι τῆς ἐξουσίας στάθηκαν ἀνίκανοι νά ἀντιδράσουν. Τό σκάνδαλο τοῦ Χρηματιστηρίου δέν ἦταν μιά καλοστημένη παγίδα μέ τόν τότε Πρωθυπουργό νά σπρώχνει τό λαό νά παίρνει δάνεια γιά νά ἀγοράζει μετοχές; Ποιός λογοδότησε γι’αὐτό;
Ὁ καταναλωτισμός ἔγινε ὅραμα ζωῆς. Μέ κάθε τρόπο οἱ Ἕλληνες ὠθοῦντο πρός τήν κατεύθυνση αὐτή. Δάνειο γιά διακοπές, δάνειο γιά Χριστούγεννα σέ ἐξωτικούς προορισμούς, δάνεια, δάνεια, δάνεια. Οἱ ἐξουσίες δέν γνώριζαν ποῦ πήγαινε αὐτή ἡ ἱστορία; Ἄν γνώριζαν ἔχουν τήν πρώτη εὐθύνη καί πρέπει νά ἀναζητηθεῖ. Ἐάν δέν γνώριζαν ἦταν ἔνοχοι γιά λόγους βλακείας. Ἤξεραν ὅμως τά πάντα. 
Παράλληλα μέ τόν εὐδαιμονισμό, ἕνα πνεῦμα λοιδωρίας ἀπέναντι σέ ὅ,τι πνευματικό, ὅ,τι παραδοσιακό καί ταυτόχρονα ἕνα τσουνάμι ἐπιθέσεων ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Συνασπισμένα κανάλια, ὑπηρέτες ξένων πρῶτα συμφερόντων καί τῆς ἑλληνικῆς ἐξουσίας μετά, προσπαθοῦσαν νά γκρεμίσουν τή σχέση τῶν νεοελλήνων μέ τήν πηγή τῆς δυνάμεως.
Ἕνα πολύ ἐνδιαφέρον θέμα πρός μελέτη θά ἦταν ἡ στάση τῶν ΜΜΕ ἀπέναντι στόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ὀφειλόταν σέ καθαρό δημοσιογραφικό ἐνδιαφέρον ἤ ἐκτελοῦσαν διατεταγμένη ὑπηρεσία μέ διατάκτες ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος;
Μόνον ἠλίθιοι δέν καταλάβαιναν τότε ὅτι ἑτοιμαζόταν ἡ μεγάλη ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ λαοῦ. Μόνον ἠλίθιοι δέν μποροῦσαν νά καταλάβουν ὅτι στόχος δέν ἦταν ὁ Θεός, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος. Δέν καταλάβαιναν ὅτι προσπαθοῦσαν νά καταστρέψουν τό καταφύγιο τῶν ἀνθρώπων γιά νά τούς ἐξουδενώσουν.
Μιλοῦσαν γιά τήν «μεγάλη Ἐκκλησιαστική περιουσία» πού αὐτοί καί τό συνἀφι τους τήν εἶχαν ληστέψει. Ἡ Ἐκκλησία εἶχε παραχωρήσει τό 96% τῆς περιουσίας της πρός χάριν τοῦ λαοῦ. Προκάλεσα ἀρκετές φορές τούς δημοσιογράφους, ὅτι μιά πολύ ἐνδιαφέρουσα ἔρευνα θά ἦταν νά ἐρευνήσουν ἄν αὐτή ἡ ἐκκλησιαστική περιουσία πού δόθηκε κατά καιρούς γιά χάρη τοῦ λαοῦ πῆγε πραγματικά στό λαό ἤ πῆγε στίς τσέπες τῶν ἀδίστακτων. Ἀλλά κανείς δέν τόλμησε.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο γιά τό κομμάτι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί τήν τύχη του πού ἀφοροῦσε τήν πρώτη Μητρόπολη του, Θηβῶν καί Λεβαδείας. Ἀντιμετωπίσθηκε ἀπό ὅλους διά τῆς σιγῆς. Ἡ ὑπόθεση κάνει «τζίζ».
Αὐτό πού στόχευσε ἡ ἐξουσία τό πέτυχε, ἀλλά αὐτό εἶναι καί τό μεγάλο ἔγκλημά της. Νά διαφθείρει τό λαό γιά νά τόν ἀναγκάσει σέ σιωπή καί σέ ὑποταγή.
Καί κατάφερε ἐπίσης ἔν τινι μέτρῳ νά συκοφαντήσει τήν Ἐκκλησία γιά νά τήν τρομάξει, γιά νά στρέψει τόν λαό ἐναντίον της, σάν τόν Νέρωνα πού ἔκαψε τήν Ρώμη καί μετά κατηγόρησε τούς χριστιανούς σάν ὑπαίτιους. Ὅταν κάποια στιγμή ὁ λαός θά καταλάβει, παρόλο πού προσπαθοῦν νά τόν ἀποπροσανατολίσουν, τότε θά δεῖ τό μεγάλο καί σκληρό παιχνίδι πού ἔπαιξαν εἰς βάρος του.
Ἡ εὐθύνη τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας γιά τήν καθυστέρηση σ’αὐτό τόν τόπο σέ νευραλγικούς τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς εἶναι καί μεγάλη καί ἐγκληματική.
Ἡ κατάσταση καί τό κατάντημα τῆς δημόσιας ὑγείας, τῆς δημόσιας Παιδείας, τῆς διεφθαρμένης διοίκησης καί τόσοι ἄλλοι τομεῖς, ὀφείλουν τήν ὑπανάπτυξη τους στούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας.
Αὐτούς δέν τούς ἔνοιαξε ἡ Πατρίδα τούς ἔνοιαζε μόνο ἡ ἐξουσία. Δέν τούς ἔνοιαζε οὔτε κἄν τό κόμμα τους, πού γι’αὐτούς ἦταν μέσο προσωπικοῦ πλουτισμοῦ καί μέσο διατήρησης τῆς ἐξουσίας. Πόσοι καί πόσο κατάλαβαν αὐτό τόν τόπο, τήν ἱστορία του καί τήν παράδοσή του;
Εὔκολοι σέ δεκάρικους λόγους, θεώρησαν ὡς πολιτική τοποθέτηση καί πολιτικό διάλογο τά διάφορα σλόγκαν μέ τά ὁποῖα νόμιζαν ὅτι ἀσκοῦν πολιτική. Τό πρῶτο μνημόνιο εἶχε 234 σελίδες.
Τό ὑπέγραψαν ὅλοι, χωρίς κανείς νά τό διαβάσει. Τό ὑπέγραψαν μέσα σέ τρεῖς ὧρες, χωρίς νά ξέρουν τί ὑπογράφουν. Ὑψηλόβαθμα στελέχη ἐπισκέπτονται ξένους ὀργανισμούς γιά νά ὑπερασπίσουν ὑποτίθεται τά συμφέροντα τῆς Πατρίδας καί οἱ συνομιλητές τους δέν μποροῦν νά καταλάβουν γιατί ἀκριβῶς πῆγαν καί τί ἀκριβῶς ἤθελαν.
Αὐτό εἶναι τό ἐπἰπεδο τους, τῶν περισσοτέρων τουλάχιστον. Γιατί ἄν αὐτοί πού πηγαίνουν ἔχουν «τέτοιες» ἱκανότητες, μπορεῖτε νά καταλάβετε πόσες ἔχουν αὐτοί πού τούς στέλνουν.
Ἡ ἀνικανότητα, ἀλλά καί ἡ ἰδιοτέλεια τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας φαίνεται στήν ἀνικανότητα ἤ τήν ἄρνηση τους νά συναινέσουν σέ ἕνα κοινό τόπο, σέ μιά κοινή συνισταμένη, γιά σοβαρά προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τούς ἀνθρώπους. Ἔτσι ἄν μιά Κυβέρνηση πάρει μιά νομοθετική πρωτοβουλία π.χ. γιά τήν Παιδεία, ἡ ἀντιπολίτευση θά ἀντιδράσει καί θά καταψηφίσει.
Θά ξεσηκώσει ὀργανωμένες ὁμάδες γιά νά ματαιώσει τά πάντα. Ἐάν ἡ ἀντιπολίτευση αὐτή γίνει αὕριο Κυβέρνηση καί πάρει γιά τό ἴδιο θέμα τήν ἴδια ἀκριβῶς ἤ περίπου πρωτοβουλία, ἡ νέα ἀντιπολίτευση θά καταψηφίσει αὐτό πού ὡς Κυβέρνηση θέλησε νά ψηφίσει. Γιατί νά τό κάνει ὁ ἅλλος καί νά μήν τό κάνουμε ἐμεῖς; Δέν μπόρεσαν ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων νά κάνουν κάτι μαζί. Αὐτό τό ὀνομάζουν πολιτική.
Ἀλλά αὐτή ἡ συμπεριφορά πού εἶναι σχεδόν πάντα ἡ ἴδια στίς ἐναλλασσόμενες ἐξουσίες δείχνει τήν ἀληθινή ποιότητά τους καί τό ποιοί εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τό κατάντημα τῆς Πατρίδος.
Ἦταν Νομάρχης. Γνώρισε τήν τοπική αὐτοδιοίκηση καί τίς ἀνάγκες της. Γίνεται βουλευτής. Ὡς βουλευτής μέ τό κόμμα του νομοθετεῖ σωστά μέτρα γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση. Ἔλα ὅμως πού στίς ἐκλογές γιά τήν ἀνάδειξη τοπικῶν ἀρχόντων ἡ ἀντιπολίτευση ἐκλέγει πολλούς νέους δημοτικούς καί Νομαρχιακούς ἄρχοντας.
Καί πηγαίνει στήν Βουλή μέ τήν ἐντολή ἀπό τό κόμμα του πού κυβερνᾶ νά εἰσηγηθεῖ τό κουτσούρεμα τῶν ἁρμοδιοτήτων γιά νά μήν ὠφεληθοῦν οἱ ἀντίπαλοι. Αὐτοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας στήν Ἑλλάδα, γι’αὐτό καί τήν ἄφησαν ὑποανάπτυκτη, γι’αὐτό καλλιέρησαν τήν διαφθορά, τήν ἄντληση μίζας, γι’αὐτό τήν ἔφεραν σέ αὐτό τό σημεῖο. Ποιός ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας ἔνοιωσε στό πετσί του τήν οἰκονομική κρίση;
Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους δέν δείχνει κάτι τέτοιο. Καί ἡ σημερινή ἐξουσία δέν κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά θερίζει τούς καρπούς πού ἔσπειρε. Μέ τήν ἀνευθυνότητα τῆς ἀντιπολίτευσης ἔσπειρε ἀνέμους καί τώρα θερίζει θύελλες.
Καί προσπαθεῖ νά ἀποπρασανατολίσει γιά μιά ἀκόμη φορά τήν κοινωνία πού ζεῖ σέ ἔκτακτες ἀνάγκες, ψηφίζοντας νόμους καί νομοσχέδια γιά νά διατηρήσει τά κουρέλια τῆς προοδευτικότητας καί ἀντί νά ζητᾶ συγγνώμη γιά τό κατάντημα τῶν ἀνθρώπων, ζητᾶ συγγνώμη γιά τά νομοσχέδια τῆς ντροπῆς πού ἄργησε τάχα νά ψηφίσει.
Ἕνα ἄλλο κλασικό παράδειγμα τῆς ἀνίκανης ἐξουσίας εἶναι αὐτό πού ζοῦμε αὐτές τίς ἡμέρες μέ τούς ἀγρότες. Σχεδόν κάθε χρόνο ἔχουμε καταλήψεις δρόμων. Πρίν ἡ σημερινή ἐξουσία γίνει κυβέρνηση ἔτρεχε στά μπλόκα γιά νά στηρίξει τά αἰτήματα τῶν ἀγροτῶν. Τότε εἶχαν δίκαιο καί μόνο ἐφέτος ἔχουν ἄδικο; Κάποιοι λένε ὅτι ἔχουν μέν δίκαιο, ἀλλά οἱ συνθῆκες εἶναι δύσκολες.
Πρίν δύο χρόνια δέν ἦταν καί μόνον τώρα ἔγιναν; Ἔχουν δίκαιο οἱ ἀγρότες;Ἐάν ναί νά τό παραδεχθοῦν ὅλοι. Ἐάν ἔχουν ἄδικο ἤ εἶναι ὑπερβολικοί νά τούς τό ποῦν ΟΛΟΙ, διαφορετικά εἶναι ἀνεύθυνοι.
Ἔπειτα ἀπό τόσες ἡμέρες πού ἡ χώρα παρουσιάζει παράλυση, ἡ ἐξουσία καί τώρα καί στό παρελθόν κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Γιατί ἔπρεπε νά ρεζιλεύεται ἔτσι ἡ Πατρίδα μας; Δέν μποροῦσαν ἀπό τήν ἀρχή νά διαλεχθοῦν μέ εὐθύνη, νά τοποθετηθοῦν ὅλοι καί νά ἀποφύγουμε κάθε λίγι καί λιγάκι αὐτό τό μπάχαλο; Αὐτό λέγεται ὑπεύθυνη διακυβέρνηση τῆς χώρας ἀπό ὅλες τίς ἐξουσίες πού πέρασαν;
Ἡ ἐξουσία κατέστρεψε αὐτό τόν τόπο, τόν λεηλάτησε γιά πάρτη της, τόν διέφθειρε ἐκμεταλλευόμενη τά πάθη τῶν ἀνθρώπων, τόν δίχασε καί ἔστρεψε τόν ἕνα μετά τόν ἄλλο, ἔστρεψε τήν μία ὁμάδα ἐναντίον τῆς ἄλλης. Σήμερα ἡ ὑπενθύμιση τῶν μπλέ, πράσινων καί κόκκινων καφενείων τοῦ παρελθόντος μόνο ντροπή μπορεῖ νά προκαλέσει σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο.
Ὄργανο στά χέρια ξένων προσπάθησε νά καταστρέψει τήν γλῶσσα, τήν ἱστορία, τήν πίστη στόν Θεό, μέ στόχο τήν ἐξουδένωση καί τήν πλήρη ὑποταγή τοῦ λαοῦ, αἰχμάλωτου ἀπατηλῶν ὀνείρων καί ψεύτικων ὑποσχέσεων. Καμιά ἐξουσία δέν εἶπε ποτέ τήν ἀλήθεια στόν λαό.Τήν λύση πού ὑπῆρχε δέν τήν εἶπε κανείς στόν λαό γιατί δέν συνέφερε τίς ἐξουσίες.
Ἡ λύση δέν θά ἔλθει ἀπό καμμία ἀπό τίς συνηθισμένες ἐξουσίες. Ἡ λύση θά προέλθει ἀπό τόν λαό, ὅταν πρῶτα συνειδητοποιήσει τίς δικές του τεράστιες εὐθύνες, ὅταν καταλάβει ὅτι ἔχει καί ἐκεῖνος εὐθύνη γιά τό σημερινό κατάντημα του.
Ὅταν καταλάβει ὅτι καμμία λύση δέν θά εἶναι ἀνώδυνη πλέον. Ὅταν ἀποφασίσει νά λειτουργήσει ἑνωτικά καί ὄχι διασπαστικά. Ὅταν ἀποφασίσει νά γονατίσει ὁλόκληρος, γιά νά γίνει ὁ καθένας ἀλληλέγγυος μέ τόν ἄλλο. Τέλος ὅταν ἀποφασίσει ἐθελούσια καί ὄχι ἀναγκαστικά νά δυσκολευτεῖ, γιά νά σηκωθεῖ καί πάλι ὁλόκληρος.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Γιατί η επιστροφή στο Εθνικό νόμισμα αποτελεί μονόδρομο για τη σωτηρία της Ελλάδος
Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η αρνητική αντιμετώπιση του εθνικού μας νομίσματος από την πλειονοψηφία των Ελλήνων, μπορεί να δικαιολογηθεί, μόνο, αν πιστεύουν πρώτον, ότι η σωτηρία μας είναι εντός των Μνημονίων και δεύτερον ότι οι δανειστές μας πασκίζουν για τη σωτηρία μας, την ανάπτυξή μας και την ταχεία έξοδό μας από την κρίση.

Θεωρώ και τις δύο αυτές υποθέσεις αυταπόδεικτα αστήρικτες και θα πρόσθετα και παρανοϊκές. Αλλά, αν έτσι είναι τότε η μοναδική λύση στο ελληνικό δράμα βρίσκεται εκτός Μνημονίων και τότε το εθνικό μας νόμισμα εμφανίζεται, πράγματι, ως μονόδρομος.

Την παράλογη απέχθεια των Ελλήνων προς το εθνικό τους νόμισμα, θα την αποδώσω στην απεριόριστη εξουσία των ΜΜΕ, και στη δυνατότητά τους να μεταβάλλουν την πραγματικότητα, δημιουργώντας μέσω της επανάληψης, εσφαλμένες εντυπώσεις και πεποιθήσεις. Ωστόσο, αυτή φαίνεται να τελειώνει, αφού η τελευταία ευρωπαϊκή έρευνα δίνει 44% υπέρ της δραχμής και μόνον 42% υπέρ του ευρώ, ενώ ταυτόχρονα περισσότερο από 60% των Ελλήνων πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα του ευρώ ήταν βλαβερά για την Ελλάδα.

ΜΕΡΟΣ Ι. Στον μνημονιακό αστερισμό δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας

Το πόσο ουτοπική είναι η υπόθεση προσμονής θετικών αποτελεσμάτων, από την εφαρμογή των Μνημονίων τώρα και στο διηνεκές, προκύπτει από την μέχρι σήμερα τραυματική εξαετή εμπειρία από αυτά, αλλά και από το σύνολο των λογικών προβλέψεων για το μέλλον.

Α. Οι συνέπειες των Μνημονίων μέχρι σήμερα

Η εφαρμογή των Μνημονίων επιδείνωσε όλους ανεξαιρέτως τους βασικούς οικονομικούς, κοινωνικούς και ψυχολογικούς δείκτες, έτσι που να είναι αυτόχρημα φαιδρές όλες οι κατά καιρούς διαβεβαιώσεις κυβερνητικών, που δήθεν διαπιστώνουν success stories, άμεση έξοδο στις αγορές, καταγραφή θετικών αναπτυξιακών ρυθμών και άλλα παρόμοια.

Ενδεικτικά θα υπενθυμίσω κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις καθολικής επιδείνωσης στην Ελλάδα και εν συνεχεία θα αναφερθώ σε προβλέψεις για τις εξελίξεις στο μέλλον. Από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα προκύπτει, αναμφίβολα, ότι οι μαχαιριές στην οικονομία και κοινωνία της χώρας στόχευσαν με ακρίβεια στο σύνολο των ζωτικών διαρθρώσεων και λειτουργιών της, έτσι που η ανόρθωσή της να αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Σε πρόσφατη δήλωση ο πρόεδρος των Ελλήνων βιομηχάνων είπε ότι θα χρειαστούν γύρω στα100δις ευρώ για να ξανασταθεί στα πόδια της η οικονομία. Τα θεωρώ ανεπαρκή, γιατί η οικονομία μας έχει διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Αυτή η καταστροφή που συνεχίζεται, και μάλιστα με εντεινόμενους ρυθμούς, είναι παρανοϊκό να υποστηρίζεται ότι αποβλέπει στη σωτηρία μας.

*Μακροοικονομικά δεδομένα

Στην αρχή της κρίσης το χρέος αντιπροσώπευε περίπου 100% του τότε ΑΕΠ, και ήταν βιώσιμο. Σήμερα, και παρά το αποτυχημένο, επειδή ανεπίτρεπτα αργοπορημένο "κούρεμα", το ποσοστό του χρέους έχει περίπου διπλασιαστεί, στο ΑΕΠ. Και συνεχίζει να σκαρφαλώνει ακάθεκτο έτσι που σε απόλυτους αριθμούς, από 324 δις ευρώ το 2014, θα φθάσει το 2016 στα 337,6 αντίστοιχα. Για την περίοδο 2007-2015 διαπιστώνεται δραματική και χωρίς προηγούμενο, για οικονομία σε ειρήνη, πτώση του κατά κεφαλή ΑΕΠ κατά 27,6%, που αντιστοιχεί σε 70 δις ευρώ και σε απώλεια εισοδήματος, για κάθε Έλληνα πολίτη, ίση με 6.100 ευρώ το χρόνο. Το ελληνικό κατά κεφαλή ΑΕΠ αναλογούσε στο 84,4% του αντίστοιχου Μ.Ο. των κρατών-μελών της ΕΕ, και τώρα εκτιμάται μόνο στο 53,6%2. Η επίσημη ανεργία έφθασε στο 27%, ενώ η ανεπίσημη αγγίζει εφιαλτικά ύψη, αν ληφθεί υπόψη και η σημαντική υποχώρηση της πλήρους απασχόλησης προς όφελος αβέβαιων και ανασφαλών μορφών της.

Πριν από την έναρξη της κρίσης η ανεργία ήταν μόνον 7.8%. Η ιδιωτική κατανάλωση, που αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης έχει δραματικά συρρικνωθεί κατά περίπου 47 δισεκατομμύρια ευρώ. Ούτε και οι φετινές γιορτές μπόρεσαν να την ανακάμψουν, αφού ο τζίρος έπεσε κατά 8% σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό, και σε σύγκριση με την έναρξη της κρίσης κατά περίπου 50%3. Εικόνα πανωλεθρίας εμφανίζει η επένδυση, δημόσια και ιδιωτική, αφού οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου από 57,2 δις ευρώ πριν από την κρίση, ελαχιστοποιήθηκαν στα 18,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Μισθοί και συντάξεις έχουν καταποντιστεί. Και στον χώρο των επιχειρήσεων η τελευταία έκθεση της Price Water House Coopers (PwC) που αφορά σε 2.824 ελληνικές επιχειρήσεις με έσοδα άνω των 10 εκατ. ευρώ, καταλήγει στο εφιαλτικό συμπέρασμα ότι το 40%, περίπου, από αυτές είναι υπερδανεισμένες, χωρίς καμιά πιθανότητα επιβίωσης. Ο δείκτης των αυτοκτονιών, έχει αυξηθεί, από 3,35 ανά 100.000 για την περίοδο 2003-2010 σε 4,56 το 2012 αντίστοιχα. Όπως θα ήταν αναμενόμενο, το 44% των Ελλήνων κατακλύζονται από αρνητικά συναισθήματα, όπως φόβο, ανασφάλεια, αγωνία, απογοήτευση, αγανάκτηση και θυμό. Αλλά και η υγεία των Ελλήνων με χαμηλά εισοδήματα εμφανίζει τάση επιδείνωσης, αφού το 25% αδυνατεί να εξασφαλίσει τα φάρμακα και τη θεραπεία που έχει ανάγκη. 42% των ερωτηθέντων αντιμετωπίζουν χρόνια νοσήματα. Η πιο καταστρεπτική, γιατί γενικά μη αντιστρέψιμη εξέλιξη της κρίσης είναι, αναμφίβολα, η μαζική φυγή εγκεφάλων, προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Το κόστος αυτής της φυγής εκτιμάται στο αστρονομικό ποσό των 170 δισεκατομμυρίων ευρώ.

*Δημοσιονομικά και χρηματοπιστωτικά

Η φοροκαταιγίδα, στην οποίαν κατέφυγαν οι προηγούμενες και η παρούσα κυβέρνηση, απέβλεπε στην ικανοποίηση των ολοένα πιο απάνθρωπων απαιτήσεων των δανειστών. Λησμόνησαν, ωστόσο, ότι σε περίοδο συνεχώς μειούμενων εισοδημάτων, η φοροκαταιγίδα είναι καταδικασμένη να καταλήξει σε αποτελέσματα διαμετρικά αντίθετα από τα επιδιωκόμενα, καθώς ολοένα μεγαλύτερο ποσοστό των φορολογουμένων βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών του.

Έτσι, ενώ το 2009 τα δηλωθέντα εισοδήματα φυσικών προσώπων ήταν 100,3 δις ευρώ, το 2014 δεν ήταν παρά μόνο 73 αντίστοιχα. Αναφορικά, με το σύνολο των φορολογικών εσόδων της χώρας, αυτά ήταν το 2009 51.266 δις ευρώ και το 2015 εκτιμάται ότι θα είναι μόνο 43.162 αντίστοιχα. Το κράτος αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Και σε αυτόν τον κρανίου τόπο, κάποιοι αναζητούν πρωτογενές πλεόνασμα, που για το 2015 αναγγέλλεται της τάξεως του 4,3 δις ευρώ και, φυσικά, βουτηγμένο στο αίμα. Ωστόσο, ο τραγικός τρόπος δημιουργίας του, ουδόλως εμποδίζει το κουαρτέτο, αλλά και την Κυβέρνηση να το εξαγγέλλει θριαμβευτικά. Οι φόροι, που πληρώθηκαν το 2014 έφθασαν στο, όντως, αδιανόητο ποσοστό του 53,3% των εισοδημάτων των πολιτών. Κάτω από αυτές τις δραματικά ανθυγιεινές συνθήκες πως να υποστηριχθεί, σοβαρά, η ανάκαμψη της οικονομίας; Να πάμε και στην τραγωδία των καταθέσεων, που τελικά οδήγησε στα capital controls. Το διαθέσιμο χρήμα έχει μειωθεί από 262 δις ευρώ το 2009 σε 153 τώρα. Ακόμη, η Ελλάδα έχει, ουσιαστικά, μείνει χωρίς τράπεζες. Πράγματι, αφού από την αρχή της κρίσης χάθηκαν 3.500 καταστήματα και 50.000 θέσεις εργασίας εντός και εκτός της χώρας, τελικά η αξία τους μηδενίστηκε, και από περίπου 215 δις ευρώ σταθμισμένο ενεργητικό, τελικά, καταληστεύτηκαν από ξένα funds, που τις άρπαξαν για το εξευτελιστικό ποσό των 750 εκατομμυρίων ευρώ, και έτσι χάθηκαν και τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ που δανείστηκαν οι Έλληνες για την ανακεφαλαιοποίησή τους.

Β. Οι προοπτικές για το μέλλον

Παρά τα συντρίμμια, που έφερε η εσφαλμένη πολιτική των Μνημονίων, οι αρμόδιοι τολμούν να υπόσχονται ότι το μέλλον μας θα είναι καλύτερο. Δυστυχώς, όμως, θα είναι χειρότερο, και μάλιστα στο διηνεκές. Ιδού μερικά συντριπτικά στοιχεία όχι μόνο για την παρούσα, αλλά και για τις επερχόμενες γενιές αρχίζοντας με τις προβλέψεις της παγκόσμιας έκθεσης του 2015 από την εταιρία PROGNOS ΑG:

Σύμφωνα με αυτές, και με την υπόθεση ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη, το χρέος στο ΑΕΠ, αναμένεται να αναρριχηθεί στο 245% του ΑΕΠ το 2022, ενώ παράλληλα και μέχρι το 2020 η οικονομία θα συρρικνώνεται με ετήσιο ρυθμό 0,8%. Υπολογίζεται, εξάλλου ότι η ανεργία θα χρειασθεί 25 χρόνια για να πέσει κάτω από το 10% του ενεργού πληθυσμού και μόνο το 2034 η Ελλάδα θα επιστρέψει στο επίπεδο που βρισκόταν πριν από την κρίση.

Για το 2016 προβλέπεται, ακόμη, συνέχιση της πτώσης των εσόδων του Κράτους, κυρίως από την άμεση φορολογία, αλλά και πτώση δραματική των εσόδων κοινωνικής ασφάλισης που θα περιοριστούν στα 19 δισεκατομμύρια ευρώ από 26 που ήταν αντίστοιχα πριν από την κρίση. Δεκάδες πολίτες, που έπρεπε να είναι στην εντατική, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν κρεβάτι στα νοσοκομεία. Για το 2016 αναμένεται περαιτέρω πτώση του κατά κεφαλή εισοδήματος, που θα φθάσει συνολικά στο 30% και η επίσημη ανεργία θα ανέλθει σε 30% επίσης.

Σε πείσμα της αφανισμένης οικονομίας μας, οι δανειστές απαιτούν μέχρι το 2018, επιπλέον 7,5 δις ευρώ. Τέλος, συχνά, ακούμε διαβεβαιώσεις της μορφής, ότι αξίζει να υποστούμε και αυτήν την τελευταία θυσία, για να βγούμε από την επιτήρηση. Αυτές είναι εντελώς παραπειστικές, εφόσον η αλήθεια είναι ότι θα είμαστε, αναγκαστικά, υπό επιτήρηση ώσπου να αποπληρώσουμε το 75% του χρέους.


Β. Παντελώς αδικαιολόγητες οι υποθέσεις ότι τα Μνημόνια θα σώσουν την Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι τελειωμένη αν παραμείνει στη φαρμακερή αγκαλιά του κουαρτέτου. Η πραγματικότητα αυτή, αναγνωρίζεται εδώ και καιρό από εκπροσώπους διεθνών οργανισμών, αλλά και από πολυάριθμους οικονομολόγους-ερευνητές, όχι όμως από τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Πράγματι, η αποτελεσματικότητα προγραμμάτων, που περιστρέφονται γύρω από την εσωτερική υποτίμηση, την ελαχιστοποίηση των μισθών, και τον ανθυγιεινό πανικό εναντίον του πληθωρισμού, αμφισβητήθηκε, σχεδόν από την αρχή της εφαρμογής τους. Εντελώς, ενδεικτικά αναφέρομαι στις επόμενες δηλώσεις/αναγνωρίσεις σφαλμάτων:

-Η πιο σημαντική ομολογία του ότι το ελληνικό πρόγραμμα ήταν, εξαρχής, εσφαλμένο και ανίκανο να έχει θετική έκβαση, προέρχεται από τον, κατά κάποιο τρόπο πατέρα του, τον πρ. επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ Olivier Blanchard, που στις αρχές του 2013, δήλωσε ότι

"η εκτίμηση των πολλαπλασιαστών δεν ήταν ορθή, με αποτέλεσμα να αναμένεται πολλαπλάσια ύφεση αυτής που αρχικά επιδιωκόταν".

Αλλά, υπάρχει και δεύτερη πρόσφατη και συντριπτική έκθεση του ΔΝΤ στην οποία αναγνωρίζεται το έγκλημα, που διαπράχθηκε εναντίον της Ελλάδας, με την ομολογία:

"Δεν υπολογίσαμε την αναδιάρθρωση χρέους-Παραβιάσαμε το καταστατικό".

Είχαν προηγηθεί ανάλογες αντιδράσεις, από την κυρία Christine Lagarde, τον πρώην Γενικό Διευθυντή του ΔΝΤ Dominique Strauss-Kahn, τον καθηγητή Assoka Monti, το γνωστό οικονομολόγο Martin Wolf και εντελώς πρόσφατα με επιστολή τους προς ΗΠΑ και ΕΕ. Η έκθεση αφήνει αιχμές για το εσφαλμένο πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Τρόϊκα. Νομπελίστ ζητούν να εφαρμοστούν πολιτικές που να εξασφαλίσουν ανάπτυξη στην Ελλάδα. Πως αντέδρασαν οι ελληνικές κυβερνήσεις τότε και τώρα; Η απάντηση, όσο απίστευτη και αν είναι, είναι ότι απλώς δεν αντέδρασαν, αλλά δέχθηκαν πειθήνια την περιφρονητική δήλωση/προτροπή του Γερμανού ΥΠΟΙΚ ότι

"το πρόγραμμα είναι άριστο, αλλά οι ανίκανοι Έλληνες δεν το εφαρμόζουν σωστά, και δεν έχουν παρά να εξακολουθήσουν τις μεταρρυθμίσεις".

Ένα ειδεχθές έγκλημα που κατάστρεψε ένα ολόκληρο έθνος, και παραμένει χωρίς τιμωρία, αλλά και χωρίς αλλαγή της εξαρχής λανθασμένης πολιτικής.

Έγινε, τελικά, πιστευτή αυτή η εκδοχή του Γερμανού ΥΠΟΙΚ, που διαψεύδει το ΔΝΤ; Μα φυσικά όχι, και μια από τις πολλές αποδείξεις είναι η απάντηση του ίδιου υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας στον πρ. Έλληνα υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, όταν του επέστησε την προσοχή ότι "αυτό το πρόγραμμα δεν θα επιτύχει", απάντησε με κυνισμό; " Το γνωρίζω".

Και να συνεχίσω με τον γνωστό Γερμανό οικονομολόγο Hans Werner Sinn του Ινστιτούτου ΙFO και σύμβουλο του Wolfgang Schäuble , ο οποίος δήλωσε:

"Η Ελλάδα θα επανέλθει σε δύο χρόνια στη σημερινή κατάσταση, και τότε θα βγει από την Ευρωζώνη με διπλό νόμισμα", δεδομένου ότι "το συμφωνημένο πρόγραμμα θα ναυαγήσει, και θα χρειαστεί και τέταρτο Μνημόνιο". Και εμείς, ως "πρόβατα για σφάξιμο" τι άραγε περιμένουμε;

* Οι δανειστές, φυσικά, δεν θέλουν το καλό μας, και αν και αυταπόδεικτο, ιδού μερικές κραυγαλέες αποδείξεις:

α) Αφού εξόντωσαν μισθωτούς και συνταξιούχους, οι δανειστές προχωρούν αδίστακτα στον αφανισμό των αγροτών και των επιχειρηματιών, που κατόρθωσαν, μέχρι στιγμής να επιβιώσουν. Η χαριστική βολή στην οικονομία μας που πνέει τα λοίσθια.

β) Απελευθερώνεται η πρόσβαση των λεγόμενων funds (άλλως, κοράκια ), που θα αγοράζουν τα κόκκινα δάνεια των δανειοληπτών, που δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν στο 5%-50% της αξίας τους. Εξανεμίζονται, έτσι, περιουσίες της τάξεως των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ , που εκπροσωπούν τους κόπους και τα όνειρα ζωής περίπου 420.000 νοικοκυριών, και πολλά από αυτά θα πυκνώσουν τις τάξεις των αστέγων.

γ) Με συνοπτικές διαδικασίες προχωρεί το αναίσχυντο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. 14 αεροδρόμια, ουσιαστικά, χαρίστηκαν σε Γερμανούς, και αγνοήθηκε πολυτελώς το 72% του ΟΧΙ των Επτανησίων σε σχετικό δημοψήφισμα. Είναι, παράλληλα, έκδηλη η ανυπομονησία των δανειστών για την επιτάχυνση της εκποίησης της χώρας, προτού καταρρεύσει πλήρως η χώρα. Τι είδους ανάπτυξη μπορεί, άραγε, να γίνει όταν δεν θα υπάρχει πια τίποτε για να αναπτυχθεί;

δ) Οι δανειστές έχουν το θράσος (και γιατί όχι, αφού γίνονται ασμένως αποδεκτά όσα παράλογα μας ζητούν ) να απαιτήσουν από τη Γενική Γραμματεία εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών την πλήρη καταγραφή με κάθε λεπτομέρεια, κάθε στοιχείου που βρίσκεται στην κατοχή των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων. Και αυτά για αρπαγή.
  
Συμπέρασμα Μέρους Ι

Παρανοϊκό να πιστεύει κανείς ότι το περιεχόμενο των Μνημονίων αποβλέπει στη σωτηρία μας. Πού είναι λοιπόν το αίσθημα αυτοσυντήρησής μας;

Μέρος ΙΙ. Υπάρχει ελπίδα μόνον αν επανέλθουμε στο εθνικό μας νόμισμα

Δεν θα επεκταθώ σε τεχνητής φύσης λεπτομέρειες για το πως θα πρέπει να γίνει αυτή η μετάβαση, αλλά θα παραπέμψω στην πράγματι εξαιρετική εισήγηση του καλεσμένου μας καθηγητή Gerard Lafay με τίτλο "Έξοδος από το ευρώ", που πιστεύω ότι πρέπει να έχει μια όσο γίνεται ευρύτερη κυκλοφορία. Να σας πληροφορήσω ακόμη ότι ο καθηγητής Gerard Lafay έχει εκδώσει ένα βιβλίο για την Ελλάδα, που μόλις κυκλοφόρησε στο Παρίσι, με άρθρα Ελλήνων και Γάλλων υπέρ της επανόδου στο εθνικό μας νόμισμα, είναι αυτό και το συνιστώ σε όσους διαβάζουν γαλλικά. Θα αναφερθώ απλώς, στο τι σημαίνει κυρίαρχο εθνικό νόμισμα και τι μπορούμε λογικά να αναμένουμε από την πιθανότητα εισαγωγής του.

Α. Που έγκειται η σπουδαιότητά του

Συχνά, όσοι είναι εναντίον μιας νέας δραχμής αμφισβητούν τις δυνατότητές της με το επιχείρημα "τι περισσότερο θα κάνει η δραχμή που δεν το κατορθώνει το ευρώ";

Είναι, φυσικά, τραγικά λανθασμένη αυτή η άποψη. "Όχι μόνο επειδή το ευρώ είναι δανειζόμενο χρήμα, που μας δίνεται με το σταγονόμετρο, και συνεπώς δεν μπορεί να στηρίξει τις αναπτυξιακές ανάγκες μιας κατεστραμμένης οικονομίας, όχι μόνο γιατί η ΕΚΤ μπορεί να διακόψει την παροχή του όποτε και για οποιανδήποτε αιτία το αποφασίσει, προκαλώντας μας ασφυξία, όπως το βιώσαμε ήδη. Αλλά, και επειδή το χρήμα, εκτός από το ότι είναι μέτρο αξίας, μέσο ανταλλαγής και μέσο εξόφλησης υποχρεώσεων, αποτελεί επιπλέον και ισχυρότατο μέσο κατεύθυνσης της οικονομίας.

Το ευρώ κατασκευάστηκε ως ουδέτερο νόμισμα, ως νόμισμα φάντασμα ή νόμισμα ατελές και γι’ αυτό δεν έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει τα πραγματικά μεγέθη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Είναι, απλώς, προγραμματισμένο για να εξασφαλίζει στα κράτη-μέλη της ΕΕ νομισματική ισορροπία, αδιαφορώντας για την πορεία των πραγματικών οικονομικών μεγεθών. Οι σχετικές προδιαγραφές των εμπνευστών του, που ήταν πανικόβλητοι στη σκέψη του πληθωρισμού, στους κόλπους της Ευρωζώνης, κατασκεύασαν ένα νόμισμα απολύτως θωρακισμένο εναντίον του πληθωρισμού, αλλά φευ όχι και εναντίον της ύφεσης.

Το Σύμφωνο Σταθερότητας απαιτεί από τα κράτη-μέλη την τήρηση όρων, όχι μόνον εξωπραγματικών, αλλά και βλαβερών, δεδομένου ότι καταλήγουν σε στραγγαλιστική λιτότητα, σε μόνιμο περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας, σε υψηλή ανεργία, αλλά και σε κραυγαλέες ανισότητες. Πρόκειται για τους μη παρεμβατικούς οικονομολόγους, που πιστεύουν στην αυτορρύθμιση των αγορών κτλ., σε αντίθεση με τούς παρεμβατικούς που επικρατούν το 1936 με τον J.M. Keynes. Οι παρεμβατικοί, λοιπόν, οικονομολόγοι αναγνωρίζουν, ως τον κυρίαρχο ρόλο του χρήματος, τη δυνατότητα επηρεασμού της οικονομίας. Κάθε μορφή ή βαθμός οικονομικού προγραμματισμού, για να καταλήξει σε συνθήκες ισορροπίας οφείλει να εξασφαλίσει κατευθυντήριο ρόλο στο χρήμα, καθώς και στη νομισματική πολιτική. Π.χ. η αναπτυξιακή προσπάθεια χρειάζεται κατάλληλη νομισματική πολιτική, με επαρκή ρευστότητα, ακόμη και κάποιο ποσοστό ελεγχόμενου πληθωρισμού, μέχρι το σημείο που η επιπλέον προσθήκη ποσότητας χρήματος δεν επηρεάζει το επίπεδο των τιμών, διότι εξαντλείται στη σταδιακή απορρόφηση της ανεργίας. Η πραγματοποίηση της πλήρους απασχόλησης σηματοδοτεί το σημείο, πέραν του οποίου η προσθήκη ποσότητας χρήματος αυξάνει τις τιμές, σύμφωνα με τη θεωρία του J.M. Keynes, αλλά όχι πριν. Εξάλλου, στις ιδιότητες του χρήματος, ο Keynes προσθέτει και αυτήν της προφύλαξης, αναμένοντας στο μέλλον καλύτερες ευκαιρίες. Η σπουδαιότητα του χρήματος έγκειται στο γεγονός ότι από την ποσότητά του εξαρτάται η ένταση της οικονομικής δραστηριότητας, ο ρυθμός ανάπτυξης, ο τρόπος κατανομής του εισοδήματος και ο όγκος της απασχόλησης. Είναι, συνεπώς, σαφές ότι η ισχύς ανήκει σε αυτούς που δημιουργούν το χρήμα και σε αυτούς που το ελέγχουν. Το χρήμα είναι δύναμις. Και αναφέρω τη σχετική ρήση του M.A. Rothschild׃ "Αφήστε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιού".

Β. Τι μπορούμε να επιτύχουμε με τη νέα δραχμή

Από αυτές τις απεριόριστες δυνατότητες του χρήματος έχει δραματική ανάγκη η κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, για να αρχίσει σχεδόν από το μηδέν την ανασυγκρότηση της παραγωγικής της βάσης, για να αναγεννήσει το διαλυμένο κράτος Πρόνοιας, για να περιορίσει τις χωρίς προηγούμενο ανισότητες κατανομής της, για να επικεντρωθεί στις μεταρρυθμίσεις από τις οποίες έχει πράγματι ανάγκη και όχι σε αυτές που συνίστανται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, και στη δημιουργία συνθηκών ζούγκλας στην αγορά εργασίας, για να αποκτήσουν και πάλι οι Έλληνες αυτοεκτίμηση και αξιοπρέπεια, για να ξαναγίνουν κυρίαρχοι της χώρας τους. Και, τελικά, για να πληρώσουν το χρέος τους, μέσω της ανάπτυξης και όχι της συρρίκνωσης της οικονομίας τους, όταν αυτό πάψει να είναι λερναία Υδρα, και βέβαια αφού συμψηφιστεί με τα χρέη των Γερμανών από το κατοχικό δάνειο και από τις καταστροφές της κατοχής.[***]

Με την εκτύπωση του εθνικού μας νομίσματος, και χωρίς πανικό απέναντι σε έναν ελεγχόμενο πληθωρισμό, που περιορίζει το χρέος και είναι επιθυμητός, θα αρχίσει η ανασυγκρότηση. Και ας εγκαταλείψουμε, όσο πιο γρήγορα γίνεται, τις ουτοπίες, που άλλοτε οραματίζονται συρροή ξένων επενδύσεων, που δήθεν εξασφαλίζουν την ανάπτυξη και άλλοτε διαπιστώνουν δήθεν την έναρξή της. Στο σημείο μηδέν που βρίσκεται η Ελλάδα, οι ξένοι προσελκύονται μόνον για να συμμετάσχουν στο γενικό ξεπούλημα.

Να επισημάνω, ακόμη, την άμεση ανάγκη μιας κυβέρνησης, οικουμενικής ή σωτηρίας, που να θέσει τέρμα στην εφαρμογή της κατά συρροή εγκλημάτων εναντίον του ελληνικού λαού και να επικεντρωθεί στην προσπάθεια εξεύρεσης του λιγότερου οδυνηρού τρόπου, για τη μετάβαση της χώρας στο εθνικό της νόμισμα.[***]

Το τελικό συμπέρασμα της εισήγησής μου είναι μια ευχή: δηλαδή, αυτό το τόσο ηθελημένα παρεξηγημένο GREXIT, που χρησιμοποιείται, ως Αρμαγεδδών, να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται η αρχή της αναγέννησης της Ελλάδας.[***]

*Από το Συνέδριο του ΜΑΧΩΜΕ 15-17/1.2016 στην πρ. ΑΣΟΕΕ 

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

EΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ: "ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΤΟΥΣ ΥΙΕ ΜΟΥ! ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ"

Σχεδόν πριν από ένα χρόνο, ένας από τους πλέον φωτισμένους, μεγάλους αγιορείτες Γέροντες μας του Εξωτερικού, είδε ένα συγκλονιστικό όραμα το οποίο παραθέτουμε περιληπτικά:  

Η Παναγιά μας γονατιστή μπροστά στον δικαιοκρίτη Χριστό, Τον παρακαλούσε να γλιτώσει την Ελλάδα από κάποιο πολύ μεγάλο κίνδυνο και καταστροφή που θα ερχόταν μελλοντικά!  
– Όχι μητέρα έλεγε ο Κύριος… Κοίταξε τι γίνεται στην Ελλάδα. Κοίταξε την αμαρτία…  
– Συγχώρεσέ τους υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά…  
– Όχι μητέρα. Δεν με αγαπά και δεν πιστεύει, με τέτοιες σαρκικές αμαρτίες…  
– Σε παρακαλώ παιδί μου, με δάκρυα τώρα παρακαλά τον Κύριο η Παναγία. Μην το αφήσεις να γίνει…  
-Δεν γίνεται μητέρα και μην μου το ζητάς σε παρακαλώ, είπε ο Χριστός πικραμένος από τους Έλληνες, που έχασαν κάθε ευσέβεια και μέτρο, κάθε καθαρότητα και πνευματικότητα,μολύνοντας με αμαρτία και πονηριά και ασέβεια μικρούς και μεγάλους…  
– Άκουσε παιδί μου και Κύριε μου, επέμενε η Παναγιά. Άκουσε τις προσευχές μου και άκουσε τα και τα παιδιά σου που με επικαλούνται και με παρακαλούν να σε παρακαλέσω…  
– Δεν γίνεται μητέρα… Η αμαρτία ξεχείλισε… Μην επιμένεις… λέει ο ολόφωτος Χριστός και χάνεται…  

Τότε στεναχωρημένη η Παναγιά μας, η Υπέρμαχος Στρατηγός της Ελλάδας, κάνει κάτι απρόσμενο. Σηκώνεται όρθια, βγάζει τον μανδύα της και τον αφήνει προστατευτικά πάνω στην Ελλάδα! Ως Αγία Σκέπη! Ως Φοβερά Προστασία!   Ένα συγκλονιστικό όραμα με το οποίο ο Χριστός μάς αφήνει μία εντελώς τελευταία ευκαιρία μετάνοιας και διόρθωσης για χάρη και μόνον της μητέρας Του! Μας κρατά ακόμη, μισάνοιχτη την πόρτα, αποκλειστικά για χάρη της Παναγιά μας, της μάνα της Ελλάδας, που σε τόσες μπόρες και φουρτούνες και πολέμους και σεισμούς και αιώνες μας έσωσε!   Η Παναγιά μάς υπερασπίζεται πια με δική της ευθύνη, επειδή και εμείς τόσο την επικαλούμαστε και με τις συνεχείς παρακλήσεις και προσευχές, ιδίως των Μοναστηριών μας.   Της ζητούμε διαρκή προστασία, παρά την αμαρτωλότητά μας, που προκαλεί την οργή του Θεού, όπως η αθεΐα, οι βρισιές στα θεία, η απόλυτη ασέβεια, και ιδίως οι μοιχείες, τα σωματικά και παρά φύσιν σαρκικά και η τρομερή ομοφυλοφιλία, που είναι η μεγαλύτερη αμαρτία στον κόσμο, κατέστρεψε Σόδομα και Γόμορα και έφερε τον Κατακλυσμό του Νώε…  
Λίγο πριν τα τρομερά δεινά που έρχονται, τα οποία ούτε καν μπορούμε να διανοηθούμε και που μπορεί να είναι πτώχευση, φτώχεια, πείνα, εμφύλιος, εισβολές, σεισμοί, επιδημίες, ξεχωριστά ή και όλα μαζί… 

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ!

Ζούμε σε ταραχώδεις εποχές, στις ημέρες των έσχατων χρόνων, όπως μας έχουν επισημάνει και οι φωτισμένοι Πατέρες μας.   Η αμαρτία γύρω μας πληθύνεται και το κακό ολοένα και μεγαλώνει. Το «βασίλειο» της ανομίας και της ακολασίας διαδίδεται και επεκτείνεται απ’ άκρου σε άκρου. Ακόμα και εδώ στην χώρα μας, το λίκνο της Ορθοδοξίας, που έχει ποτιστεί με το αίμα χιλιάδων μαρτύρων και Αγίων.   Και όμως, κάτι σπουδαίο φαίνεται να έρχεται. Στην άκρη του τούνελ αρχίζει να αχνοφαίνεται ένα φως. Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι όλα αυτά πάνω στα οποία στήριξε την ευτυχία του και τα όνειρά του δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ψεύτικες υποσχέσεις και όνειρα άνευ περιεχομένου.   Το ψέμα εξάλλου έχει κοντά ποδάρια. Δεν σημαίνει βέβαια αυτό, ότι η κοινωνία έχει οδηγηθεί μαζικά σε πραγματική μετάνοια και επιστροφή στην αγκαλιά του Θεού.   Όχι, αλλά τα πρώτα βήματα έχουν γίνει. Σιγά σιγά η «μαγιά», που έλεγε και ο Όσιος Παΐσιος μεγαλώνει.   Ταυτοχρόνως επισημαίνουμε ένα γεγονός που δεν είναι τυχαίο. Εξάλλου για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς τύχη δεν υπάρχει, παρά μόνο πρόνοια του Θεού.   Έτσι, βλέπουμε όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια, μια πολύ μεγάλη προβολή της Ορθοδοξίας και των Αγίων της μέσα από όλα τα Μ.Μ.Ε. Κυριακάτικες εφημερίδες με μεγάλη αναγνωσιμότητα μοιράζουν βιβλία της πίστης μας με βίους και θαύματα Αγίων, Καινές Διαθήκες κ.λ.π. Στο διαδίκτυο βλέπουμε να αυξάνονται τα site, που προβάλουν την Ορθοδοξία και ολοένα να μεγαλώνει το κοινό που ενδιαφέρεται να μάθει πράγματα γύρω από την πίστη μας. Δεν δείχνουν λοιπόν κάτι όλα αυτά;   Γι’ άλλη μια φορά λοιπόν, εκεί όπου πλεονάζει η αμαρτία, υπερπερισσεύει η χάρις, κατά την έκφραση του αποστόλου Παύλου. Δόξα τω Θεώ. Αυτό γίνεται και σήμερα. Τα προορατικά λόγια των Αγίων και των Γερόντων της Ορθοδοξίας μας δίνουν την ελπίδα και μας εμπνέουν την σιγουριά ότι κάτι σπουδαίο έρχεται για την πατρίδα μας και την Ορθοδοξία ανά τον κόσμο.   Ο Όσιος Παΐσιος μας έλεγε: «Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ θὰ ψάχνεις νὰ βρεῖς ἄπιστο καὶ δὲ θὰ βρίσκεις. Ἀλλά, γιὰ νὰ φτάσουμε σ᾽ αὐτὸ τὸ σημεῖο, θὰ ἔχουν προηγηθεῖ φοβερὰ πράγματα».   Και επίσης έλεγε: «Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Έξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό!».   Μετάνοια, πίστη στον Θεό και υπομονή και ο Θεός δεν θα μας αφήσει. Αμήν.
Σ.Κ.