ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

ΕΝΑΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Ο κορυφαίος Αμερικανός αστρονόμος Φρεντ Χόϋλ αμφισβήτησε έντονα την Δαρβινική θεωρία σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα «Κοριέρε ντέλλα Σέρα». Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της 9ης Ιουνίου 1987 που μετέφρασαν το άρθρο, μερικά αποσπάσματα:

Η θεωρία του Δαρβίνου, που απασχόλησε τόσο πολύ τους βιολόγους και τους χημικούς, είναι κι αυτή κατά τη γνώμη μου ένα μεγάλο λάθος…Κατά τον Δαρβίνο, τα ζώα και τα φυτά κάνουν κάθε τόσο μικρά βιολογικά «βήματα». Όταν συσσωρευτούν πολλά τέτοια βήματα, τότε πραγματοποιείται – υπό την επιρροή τους – ένα μεγάλο βήμα, που οδηγεί σε αλλαγές μορφής, σε διαφοροποιήσεις.

Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα ποτέ τι είδους μικρά ή μεγάλα βήματα, και πόσα, χρειάζονται (ή χρειάστηκαν) για να διαμορφωθεί η διαφορά, λόγου χάρη, ανάμεσα σ’ ένα άλογο και μια αρκούδα. Ή για να εμφανιστούν οι διαφορές στη βιολογική ιστορία του ίδιου του αλόγου και μόνο, ή της ίδιας της αρκούδας…
Και μου είναι αδύνατον να συλλάβω τα «βήματα», οιουδήποτε μεγέθους, που πρέπει να χρειάστηκαν για να διαφοροποιηθούν, ούτε λίγο ούτε πολύ τα τόσο διαφορετικά πράγματα που λέγονται ζώα, από τη μια μεριά, και φυτά, από την άλλη.

Αν ο Δαρβίνος είχε δίκιο, τα ευρήματα της παλαιοντολογίας θα ήταν διαφορετικά, δεν θα ήταν αυτά που ξέραμε. Θα έπρεπε λόγου χάρη να είχαμε βρει πολλά απολιθώματα ζώων σε κάποιο από τα στάδια της μεταλλαγής – ας πούμε, πολλά μισοάλογα και πολλές μισοαρκούδες. Για την ακρίβεια μάλιστα, στατιστικά, θα έπρεπε αυτά τα «μισά», αυτές οι μεσαίες καταστάσεις, να είναι περισσότερα από τα σκέτα άλογα και τις σκέτες αρκούδες!

Κατά ανάλογο τρόπο, θα έπρεπε το γεωλογικό «αρχείο» της Γης να είναι γεμάτο και από άλλες διαφοροποιήσεις: μισοζώα-μισοφυτά, ή μισοασπόνδυλα-μισοσπονδυλωτά, μισοερπετά-μισοπτηνά, και ούτω καθ’ εξής.
Και όμως, δεν υπάρχει τίποτα απ’ όλα αυτά! Οφείλω να θυμίσω στους φανατικούς Δαρβινιστές, ότι από καταβολής κόσμου, όπως μας δείχνουν τουλάχιστον τα απολιθώματα, τα πάντα φαίνονται σταθερά. Τα άλογα είναι άλογα, και οι αρκούδες, αρκούδες.

Υπάρχουν βέβαια τύποι, μορφές, αλόγων, ξεκινώντας για παράδειγμα από το παλαιότατο μικρόσωμο αλογάκι με την πενταδάχτυλη οπλή, που ζούσε πριν 60 εκατομμύρια χρόνια, και φτάνοντας ως τα σημερινά άλογα, που η οπλή τους έχει περιοριστεί σε ένα μεγάλο δάχτυλο. Πουθενά όμως δεν αντίκρισαν οι ερευνητές κάτι που να είναι λίγο άλογο και λίγο αρκούδα, ή οτιδήποτε παρόμοιο.

Η θεωρία του Δαρβίνου, περί μικρών, βαθμιαίων αλλαγών, από τις οποίες τάχα προήλθαν όλα τα είδη, δεν είναι απλώς λαθεμένη. Είναι χονδροειδής και αστήρικτη.
Όλα όσα έχουμε μάθει σχετικά πρέπει να τα αναθεωρήσουμε, και είναι στ’ αλήθεια κρίμα που δαπανήθηκαν τόσες διδακτικές ώρες και τόσος κόπος στα σχολεία μας για να μεταδοθούν αυτές οι επιπολαιότητες.
Η θεωρία του Δαρβίνου δεν θα είχε διαδοθεί τόσο πολύ, αν δεν της έκαναν την χάρη να της κηρύξουν τον πόλεμο οι θρησκευτικές οργανώσεις. Η αντίδραση δυνάμωσε τους Δαρβινιστές και η επιστημονικοφανής άποψή τους έγινε γενικά αποδεκτή.  

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΑΚΑΚΟΣ: Ο ΟΜΟΤΙΜΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ


Στον Γιώργο Ρήγα
Ο πραγματικός ερευνητής αναζητά την αλήθεια και, τελικά, εκεί είναι που συναντά τον Θεό. Τέτοιο είναι το παράδειγμα του Παναγιώτη Δημακάκου, ομότιμου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος σημειώνει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»: 
«Θρησκεία και επιστήμη είναι δίδυμες αδελφές. Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια».

Φλογερός ευπατρίδης και πρωτοπόρος στον τομέα της αγγειοχειρουργικής, με χιλιάδες επεμβάσεις στο ενεργητικό του, γνώρισε την αναγνώριση σε μεγάλα ιατρικά κέντρα στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε για να δημιουργήσει στον τόπο του. Παρά τις πολλές διακρίσεις του, με σεμνότητα και συγκίνηση εξομολογείται πως έχει την προσευχή ως νοερό όπλο. Με προσωπική του φροντίδα, το δωμάτιο στο οποίο εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος στο Αρεταίειο Νοσοκομείο έγινε χώρος προσκυνήματος, ενώ το παρεκκλήσι του αγίου στο νοσοκομείο αγιογραφήθηκε με τα θαύματά του.

Από τη μακρά εμπειρία σας στο χειρουργικό τραπέζι, έχετε ζήσει περιπτώσεις θείας παρέμβασης;

Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Μπορώ να σας πω την περίπτωση ενός αρρώστου 52 ετών από τη Σαμοθράκη, με 5 παιδιά, όπου είχε αποφραγμένη την αορτή του. Καθάρισα την αορτή και είδα ότι οι βλάβες αυτές προχωρούσαν και στις νεφρικές αρτηρίες. Αν μείνουν οι νεφροί μία ώρα χωρίς ροή αίματος και οξυγόνο, νεκρώνουν. Αυτό τότε δεν φαινόταν στις εξετάσεις και είχε ήδη περάσει μισή ώρα, ώσπου να καθαρίσω την αορτή και να την κλείσω. Συνειδητοποιώ πλέον ότι θα έχω έναν νεφροπαθή ασθενή, που θα πρέπει 2 και 3 φορές την εβδομάδα να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση. Με λούζει κυριολεκτικά κρύος ιδρώτας, τα νεότερα παιδιά βέβαια δεν συνειδητοποιούν τίποτα, και εκείνη την ώρα ψελλίζω μέσα από τη μάσκα τρεις φορές, σαν προσευχή: «Γλυκέ μου Χριστέ, άπλωσε τα χέρια Σου και κατηύθυνε τα δικά μου δάχτυλα». Όπως έχω ανοιχτή την αορτή και εκφύονται τα αγγεία, «τυφλά» βγάζω με τις λαβίδες ό,τι σκληρά αθηρώματα και σε λιγότερο από μισή ώρα κάνω την πιο «τρελή» επέμβαση που θα μπορούσα να κάνω. Πέντε παιδιά τον περίμεναν εκεί έξω κι εγώ έκανα κάτι ανορθόδοξο!
Όταν κάναμε την επομένη μια ενδοφλέβια αγγειογραφία, που μας φωτογραφίζει τις αρτηρίες, ομολογώ ότι ο ασθενής φαινόταν, όχι σαν να είναι χειρουργημένος, αλλά όπως τον γέννησε η μάνα του. Σαν να μην είχε αρρωστήσει ποτέ! Τότε στην επίσκεψή μου επάνω έκανα ομολογία στους νέους συναδέλφους μου: «Δεν χειρούργησα εγώ, παρακάλεσα και χειρούργησε κάποιος άλλος». Δεν το ξεχνώ ποτέ αυτό.

Μπορούμε να μιλήσουμε και για περιστατικά που έχουν επανέλθει;

Θυμάμαι το παράδειγμα ενός ασθενούς που παρουσίασε ανακοπή της καρδιάς και είχε διάρκεια ανάνηψης πλέον της μίας ώρας. Όταν επανήλθε, με σοβαρότητα και ικανοποίηση, σαν να συμμετείχε ενεργά στην όλη διαδικασία. «Γιατρέ, είχατε σοβαρό πρόβλημα μαζί μου. Αργήσατε και κουραστήκατε πολύ», μου είπε και με ευχαρίστησε. Οι άρρωστοι σε «αποχωρητικές» καταστάσεις, όταν καταβάλλουμε προσπάθειες επανόδου τους στη ζωή, φαίνεται ότι συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή. Κάποιοι μαρτυρούν ότι βρέθηκαν σε κάποιον κόσμο φωτεινό και όμορφο. Είναι ικανοποιημένοι. Κάποιοι άλλοι περιγράφουν λεπτομέρειες από τις ιατρικές μας ενέργειες, ακόμη κι από συζητήσεις, κατά τον χρόνο της ανάνηψης.

Εσείς προσωπικά έχετε προσευχηθεί για ασθενείς σας;

Χειρούργησα μια γυναίκα 65 ετών στην καρωτίδα, σε μια, κατά τα άλλα, επέμβαση ρουτίνας. Η ασθενής όταν ξύπνησε από τη νάρκωση ήταν ημιπληγική από τη μία πλευρά, στο χέρι και στο πόδι, δεν επικοινωνούσε κι έλεγε πράγματα ασυνάρτητα. Στην αγγειογραφία και στο κρανίο όλα έδειχναν απολύτως φυσιολογικά. Μιλώ με τους συγγενείς κι ανοίγω για δεύτερη φορά, προκειμένου να ελέγξω. Ακολούθησε συμβούλιο καθηγητών, ειδικών, αλλά κανείς δεν μπορούσε να δώσει απάντηση. Αποφασίσαμε την παραμονή της ασθενούς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μέχρι την άλλη ημέρα το πρωί, σε βαθιά νάρκωση. Δεν θα ξεχάσω την ημερομηνία: 8 Νοεμβρίου 2006, παραμονή του Αγίου Νεκταρίου. Δεν μπορούσα να εκκλησιαστώ, γιατί είχα στις 7 το πρωί προγραμματισμένο χειρουργείο. 

Γινόταν αγρυπνία στον Ι.Ν. του Αγίου Νεκταρίου στο Νέο Ηράκλειο. Στάθηκα για πολλή ώρα, παρακάλεσα τον άγιο και κοινώνησα. Την επομένη νωρίς το πρωί άνοιξα τον μικρό ναό που έχουμε φτιάξει για τον άγιο στο Αρεταίειο, άναψα ένα κεράκι, ζήτησα και πάλι τη βοήθειά του και πήγα και χειρούργησα. Η ασθενής ξύπνησε, είχε θαυμάσια επικοινωνία με το περιβάλλον, κινούσε ελεύθερα όλα τα άκρα, πήρε το πρόγευμά της κανονικά, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, με φυσιολογική επικοινωνία μαζί μας.

Νιώθετε την παρουσία του αγίου στο Αρεταίειο;

Ο άγιος, αφότου εγκαταστάθηκε μόνιμα το 1908 στην Αίγινα, σπάνια την εγκατέλειπε. Απέκρυπτε, μάλιστα, το πρόβλημα της υγείας του, υποφέροντας σιωπηλά τους σωματικούς πόνους και το βαρύ μαρτύριο. Όταν, όμως, η κατάστασή του επιδεινώθηκε, δέχθηκε την υπόδειξη του γιατρού για εισαγωγή σε νοσοκομείο της Αθήνας. Έκτοτε παραμένει μεγάλη η ευλογία του για το Αρεταίειο και το πανεπιστήμιό μας, αφού φιλοξένησε για νοσηλεία τον μεγάλο άγιο του 20ού αιώνα. Σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του ιατρού Καραπλή, οι γάζες που είχαν χρησιμοποιηθεί με την κοίμησή του ευωδίαζαν και γι’ αυτό δεν τις πέταξαν, αλλά τις τοποθέτησαν μέσα στη γη. Νοσηλεύτηκε στη γ’ θέση (απορίας), όπου στην παρακείμενη κλίνη νοσηλευόταν ύστερα από ατύχημα ένας παραπληγικός ασθενής. Από τότε κιόλας, αμέσως μετά την κοίμησή του, εκδηλώθηκε το πρώτο από μια σειρά θαυμάτων του Αγίου Νεκταρίου στο νοσοκομείο μας. Κατά την αλλαγή του ιερού λειψάνου, η μοναχή Ευφημία τοποθέτησε τη φανέλα του αγίου στο κρεβάτι του παραπληγικού, ο οποίος αιφνίδια σηκώθηκε και άρχισε να βηματίζει ελεύθερα. Έκτοτε, στο δωμάτιο υπάρχει η εικόνα του, ένα καντήλι που καίει συνεχώς και από το 2000 είναι τόπος προσκυνήματος, χωρίς να νοσηλεύονται ασθενείς. Όνειρό μου ήταν ο χώρος αυτός να γίνει εκκλησία και μάλιστα είχα βρει και τα οικονομικά μέσα για να το υλοποιήσω… αλλά η διοίκηση δεν ήθελε να ακούσει τίποτα από αυτά.

Πολλοί επιστήμονες κοιτάζουν με δυσπιστία ό,τι δεν εξηγείται με όρους επιστημονικούς. Τι θα τους λέγατε;

Ο αληθινός επιστήμονας αναζητά την αλήθεια. Επειδή ο Θεός αλήθεια εστί, εξαρτάται από τον Θεό. Γίνεται έτσι λάτρης, μύστης, ακόλουθος, μαθητής του. Ο ίδιος, ομολογώ, δεκαετίες τώρα, δεν χειρουργώ χωρίς να έχει προηγηθεί προσευχή και, κατά κανόνα, καθαρίζω με το αντισηπτικό την περιοχή του δέρματος που θα χειρουργήσω, ξεκινώντας με το σημείο του Σταυρού για ευλογία. 

Αν, μάλιστα, βρεθώ σε δύσκολα χειρουργεία, κάνω νοερά προσευχή. 
Σας εξομολογούμαι ότι πολλές φορές «εφημερεύει» ο ίδιος ο Χριστός 
και ζούμε την παρουσία του...

Με τις μαρτυρίες αυτές μπορώ να πω σε κάθε συνάδελφο: το απόλυτο είναι θεία κτίση. Το σχετικό με την πρόοδο της επιστήμης, την πείρα, την Τέχνη, την τόλμη και την αρετή χειρουργούμε. Δεν ανήκει, όμως, σε εμάς το 100%. Μπορεί να έχω εκτελέσει μία επέμβαση 200.000 φορές και ύστερα από τόση πείρα να παρουσιάσει κάποιος μια εμπλοκή, ένα κακό. Γι’ αυτό ο ίδιος προσωπικά έχω την προσευχή ως νοερό όπλο.

Η ασθένεια είναι κρίκος θρησκείας και επιστήμης. 
Αυτές οι δύο είναι δίδυμες αδελφές. 
Δεν συγκρούονται, αλλά είναι πυλώνες του κτιρίου που λέγεται αλήθεια.

Από τη μακρά εμπειρία σας, έχετε γνωρίσει ασθενείς που ξεπέρασαν το κλινικό πρόβλημα με όπλο την πίστη τους;

Ασθενείς με πίστη έχουν ιδιαίτερο χάρισμα, είναι γαλήνιοι, ήρεμοι, γεμάτοι ελπίδα και προσευχόμενοι συγκεντρώνουν περισσότερη δύναμη. Το θαύμα, άλλωστε, είναι προϊόν πίστεως, δώρο μέγιστο για όσους την κατέχουν, δύναμη ανεξάντλητη. Το θαύμα εμφανίζεται σιωπηλά, αθόρυβα, και, ξαναλέω, επιτυγχάνεται μέσω πίστεως, η οποία ούτε υποχρεωτική ούτε καταναγκαστική είναι, αλλά εδρεύει και πηγάζει από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.

Ποια εφόδια πρέπει να έχει ένας νέος γιατρός;

Το κάλλος της ιατρικής επιστήμης βρίσκεται στην εμπιστοσύνη, την οποία ο ίδιος ο Δημιουργός έχει εκδηλώσει για την ιπποκράτεια επιστήμη, για τον διάκονο του ανθρώπινου πόνου στην Παλαιά Διαθήκη: «Και ιατρώ δος τόπον, και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος». Ο γιατρός είναι το πρώτο και το τελευταίο πρόσωπο που βλέπει κανείς όταν έρχεται και όταν εγκαταλείπει τα γήινα. Στην ενδιάμεση λοιπόν ζωή, η αποστολή του είναι να φροντίζει την καλή ποιότητα υγείας, διότι χαρά μεγαλύτερη δεν υπάρχει από το να είναι κανείς υγιής. Όλοι καταλαβαίνουμε πόσο ευτυχής είναι ο ζητιάνος, όταν είναι υγιής, συγκριτικά με έναν άρρωστο βασιλιά. Γι’ αυτόν τον λόγο ο γιατρός πρέπει να είναι ένας οικουμενικός ευπατρίδης, όταν πλησιάζει τον άρρωστό του, στοργικός πατέρας, όπως ο Κύριος που μας δημιούργησε, με τριπλή προσωπικότητα: καλό επιστήμονα, ανθρωπιστή και με πίστη στον Χριστό. Αν έχει αυτές τις προϋποθέσεις, τότε μπορεί να δει και τις περιπτώσεις που αναφέραμε με τη θεία παρέμβαση σε πολλές στιγμές της ζωής του.

Τι φοβάστε από την κρίση στον τόπο;

Ένα έθνος και μία πατρίδα μπορεί να ελπίζουν, αν η νεολαία υπερέχει των γερόντων, αν οι γεννήσεις υπερέχουν των θανάτων. Τώρα εμείς έχουμε έναν γερασμένο πληθυσμό, με 120.000 θανάτους και μόνο 100.000 γεννήσεις. Με την Ελλάδα να ψυχορραγεί στην εντατική μονάδα, έχουμε ελεύθερες τις εκτρώσεις, με 1.000 δολοφονίες κάθε πρωί! Χίλια ελληνόπουλα κάθε πρωί σκοτώνονται. Αν κοιτάξεις το καρδιογράφημα ενός εμβρύου, θα δεις την καρδιά του να χτυπά από την 4η εβδομάδα. Μιλάμε για δολοφονίες σε άτομα που δεν μπορούν να αμυνθούν. Δείτε τα νούμερα: Πετάμε στους οχετούς 350.000 ζωές τον χρόνο, δηλαδή μια πόλη σαν την Πάτρα. Αντί να στηρίξουμε, λοιπόν, την οικογένεια και τα νέα ζευγάρια, που φοβούνται εξαιτίας της οικονομικής ανασφάλειας, δημιουργούμε αφύσικους στην οικογένεια θεσμούς.

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ: ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Γέρων Κλεόπα Ήλιε: Ξέρετε τι έκανε τώρα η επιστήμη; Όπως μία μέλισσα που μόλις τώρα βγήκε λίγο από την κυψέλη και έχει την εντύπωση ότι γνωρίζει όλον τον κόσμο! Αυτό έκανε και ο άνθρωπος μέχρι τώρα. Βγήκε λίγο στο διάστημα και του φάνηκε ότι πήγε σε όλο το σύμπαν.

Το σύμπαν ομολογεί την ύπαρξη και τη δύναμη του Θεού που με την πρόνοιά Του και τις ενέργειές Του στηρίζει όλα που υπάρχουν στον κόσμο αυτό. Η δύναμη του Θεού φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε το σύμπαν. 

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ: «ΙΔΟΥ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ»

Μια ομάδα ψυχολόγων και ιατρών που εργάζονται  στο Technische Universität του Βερολίνου, ανακοίνωσαν σήμερα το πρωί ότι έχει αποδειχθεί από κλινικά πειράματα, η ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής μετά το θάνατο.   Αυτή η εκπληκτική ανακοίνωση βασίζεται στα συμπεράσματα μιας μελέτης με τη χρήση μιας νέας ιατρικής μεθόδου μέσω της οποίας εποπτεύονται επιθανάτιες εμπειρίες.

Αυτή η αμφιλεγόμενη διαδικασία επαναλαμβάνεται σε περισσότερους από 944 εθελοντές στα τελευταία τέσσερα χρόνια, απαιτεί ένα σύνθετο μίγμα φαρμάκων συμπεριλαμβανομένων της επινεφρίνης και διμεθυλοτρυπταμινης, που προορίζονται να επιτρέπουν στον οργανισμό να επιβιώσει από την κατάσταση της διαδικασίας ανάνηψης του κλινικού θανάτου και χωρίς ζημιές.   Το σώμα μπαίνει σε μία κατάσταση προσωρινά σε κώμα και με ένα μείγμα φαρμάκων που φιλτράρονται στο οξυγόνο του αίματος κατά τη διάρκεια της ανάνηψης 18 λεπτά αργότερα.   Η εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής της εμπειρίας κατέστη δυνατή με την ανάπτυξη ενός νέου καρδιοπνευμονικού (CPR) μηχανήματος που ονομάζεται AutoPulse. Αυτό το είδος της συσκευής έχει χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, επαναφέροντας ανθρώπους που είχαν πεθάνει μεταξύ 40 λεπτών και μιας ώρας και είχαν επιθανάτιες εμπειρίες   Η ομάδα των επιστημόνων με επικεφαλής τον Δρ Berthold Ackermann, παρακολούθησε τις εργασίες και έχουν συντάξει τις μαρτυρίες των εθελοντών.   Αν και υπάρχουν κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις από το ένα άτομο στο άλλο, όλοι έχουν κάποιες αναμνήσεις από την περίοδο της κλινικού θανάτου και η συντριπτική πλειοψηφία περιγράφει πολλές παρόμοιες αισθήσεις.

Οι περισσότερες κοινές αναμνήσεις περιλαμβάνουν αίσθημα της απόσπασης από το σώμα, τα συναισθήματα της αιώρησης, συνολικής ηρεμίας, την ασφάλεια, τη ζεστασιά, την εμπειρία της απόλυτης διάλυσης, και την  συντριπτική παρουσία φωτός.   Οι επιστήμονες λένε ότι γνωρίζουν καλά ότι τα συμπεράσματά τους θα μπορούσαν να σοκάρουν πολλούς ανθρώπους, όπως και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει καμία επίπτωση στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των εθελοντών σχετικά με τις αισθήσεις και τις εμπειρίες που περιγράφονται κατά τη τέλος του πειράματος.   Σύμφωνα με το worldnewsdailyreport.com οι εθελοντές υπολογίζονται να αποτελούνται από  Χριστιανούς, Μουσουλμάνους, Εβραίους, Ινδουιστές, Βουδιστές  και άθεους.


«Ξέρω ότι τα αποτελέσματά μας θα μπορούσαν να διαταράξουν τις πεποιθήσεις πολλών ανθρώπων», λέει ο Δρ. Ackermann. «Αλλά κατά κάποιο τρόπο, έχουμε μόλις απαντήσει σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι ελπίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να μας συγχωρήσουν. Ναι, υπάρχει ζωή μετά το θάνατο και αυτό μοιάζει να ισχύει για όλους. 

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Σε όλη την ιστορία, πολλοί αρχαιολόγοι υποστήριξαν πως είχαν ανακαλύψει την αρχαία πόλη των Σοδόμων και Γομόρρων, ωστόσο πολλά από αυτά τα συμπεράσματα τους περιείχαν ανεπαρκή ποσότητα αποδεικτικών στοιχείων.

Τώρα, ένας αρχαιολόγος, ο Steven Collins του Trinity Southwest University στο Νέο Μεξικό, πιστεύει ότι η ομάδα του έχει ανακαλύψει την αρχαία πόλη και έχει πάρα πολλά στοιχεία για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του. Τα ευρήματά του περιλαμβάνουν ένα χρυσωρυχείο των μνημειακών κατασκευών, έργα τέχνης, κρύσταλλα γύψου, έναν τεράστιο χαλκό της Εποχής της πόλης-κράτους, θείο, και ουσία που μοιάζει με στάχτη, στοιχεία που καλύπτουν την βιβλική αξίωση που βρέθηκε στη Γένεση 19: 24-25:

«Τότε ο Κύριος έβρεξε πάνω από τα Σόδομα και Γόμορρα θειάφι και φωτιά από τον από τον ουρανό? Και αυτός ανέτρεψε αυτές τις πόλεις, και όλο τον κάμπο και όλους τους κάτοικους των πόλεων, και αυτό που αναπτύχθηκε επάνω στο έδαφος».


Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΜΟΡΡΩΝ

Μετά τη φιλοξενία του Αβραάμ, όταν ο Κύριος έφευγε από το σπίτι του είπε στον Αβραάμ: «Η κακή φήμη των Σοδόμων και των Γομόρρων διαδόθηκε πολύ και η αμαρτία τους είναι πολύ βαριά. Θα κατεβώ, λοιπόν, να εξακριβώσω αν αληθεύουν όλες αυτές οι διαδόσεις που έφτασαν ως εμένα». Οι δυο άγγελοι έφυγαν από το σπίτι του Αβραάμ και κατευθύνθηκαν προς τα Σόδομα. Αλλά ο Κύριος παρέμεινε ακόμη μαζί με τον Αβραάμ.
Πλησίασε τότε ο Αβραάμ και του είπε: «θα καταστρέψεις τους δικαίους μαζί με τους αμαρτωλούς; Ίσως υπάρχουν κάποιοι δίκαιοι στην πόλη. θα τους καταστρέψεις κι αυτούς; Δε θα συγχωρήσεις την περιοχή για χάρη των λίγων δικαίων που βρίσκονται σ’ αυτήν; Δε γίνεται να θανατώσεις δικαίους κι αμαρτωλούς μαζί, σαν να ήταν όλοι το ίδιο. Δεν είναι δυνατό! Ο κριτής όλης της γης δεν πρέπει να αποδώσει δικαιοσύνη;»

Ο Κύριος του απάντησε: «Αν βρω στην πόλη των Σοδόμων έστω και δέκα δικαίους, δε θα καταστρέψω την πόλη και την περιοχή για χάρη των δέκα».

Οι δυο άγγελοι έφτασαν στα Σόδομα το βράδυ. Ο Λωτ τους φιλοξένησε, τους περιποιήθηκε και τους ετοίμασε το δείπνο. Πριν όμως κοιμηθούν, οι άντρες των Σοδόμων περικύκλωσαν από παντού το σπίτι. Ήταν εκεί όλος ο αντρικός πληθυσμός της πόλης, νέοι και γέροι. Φώναζαν στο Λωτ και του έλεγαν: «Πού είναι εκείνοι οι άνθρωποι που ήρθαν σπίτι σου απόψε; Φέρ’ τους μας έξω, να συνευρεθούμε μαζί τους!»

Τότε ο Λωτ τους παρακάλεσε και τους έλεγε, «μην τους κάνετε κανένα κακό, γιατί είναι φιλοξενούμενοι μου κι ήρθαν να προστατευτούν στο σπίτι μου».

Εκείνοι όμως φώναζαν και έλεγαν: «Ήρθε ένας ξένος και θέλει να μας κρίνει!» «Τώρα θα σου κάνουμε χειρότερα απ’ ότι σ’ εκείνους». Και σπρώχνοντας με βία το Λωτ προσπαθούσαν να του σπάσουν την πόρτα.

Τότε οι δύο άγγελοι άπλωσαν το χέρι τους και τράβηξαν το Λωτ μέσα στο σπίτι και έκλεισαν την πόρτα. Κατόπιν τύφλωσαν όλους όσοι ήταν απ’ έξω, μικρούς και μεγάλους, έτσι που άδικα προσπαθούσαν να βρουν την πόρτα του σπιτιού.

Είπαν τότε οι δυο άγγελοι στο Λωτ: «Πάρε τη γυναίκα σου, το γαμπρό σου, τους γιους σου και τις κόρες σου και όποιον δικό σου έχεις στην πόλη και φύγετε γιατί θα καταστρέψουμε αυτό τον τόπο. Είναι μεγάλη η κατακραυγή που υψώνεται στον Κύριο ενάντια στους κατοίκους της περιοχής και ο Κύριος μας έστειλε να καταστρέψουμε τα Σόδομα».

Ο Λωτ πήγε και μίλησε στους γαμπρούς του, που επρόκειτο να παντρευτούν τις θυγατέρες του και τους είπε: «Σηκωθείτε και φύγετε από ‘δω, γιατί ο Κύριος θα καταστρέψει την πόλη». Αυτό όμως φάνηκε αστείο στους γαμπρούς του και τον ειρωνεύτηκαν.

Όταν ξημέρωσε, οι άγγελοι είπαν στο Λωτ: «Σήκω, πάρε τη γυναίκα σου και τις δυο σου κόρες, για να μην καταστραφείς για τις αμαρτίες της πόλης. Φύγε και μην κοιτάξεις πίσω σου και μη σταθείς πουθενά σε όλη την περιοχή».

Όταν ο Λωτ απομακρύνθηκε, τότε ο Κύριος άφησε από τον ουρανό να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Οι πόλεις εκείνες και οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστηση της καταστράφηκαν. Η γυναίκα όμως του Λωτ παρέβη την προειδοποίησή του αγγέλου και κοίταξε πίσω για να δει τι συνέβαινε και αμέσως έγινε στήλη άλατος. Σε όλη την περιοχή ανέβαινε από τη γη καπνός, σαν να έβγαινε από καμίνι.

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΕΜΠΕΝ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ: ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Ο Νευροχειρούργος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Έμπεν Αλεξάντερ, ένας από τους εγκυρότερους πρώην σκεπτικιστές για την ζωή μετά τον θάνατο, ξύπνησε από κώμα 7 ημερών και μίλησε λέγοντας ότι … πήγε και ήρθε! Αυτή την εμπειρία του περιγράφει στο βιβλίο του «Απόδειξη Παραδείσου» (Proof of Heaven).

Σε μια πολύκροτη εκπομπή του ABC channel που έσπασε σε θεαματικότητες κάθε ρεκόρ, ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Έμπεν Αλεξάντερ περιέγραψε το Ταξίδι από το οποίο επέστρεψε, λέγοντας ότι ήρθε από πολύ μακριά…

Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στα «κεντρικά» της Βοστόνης, με τους πιο έγκυρους του κόσμου νευροχειρούργους και νευροψυχίατρους για ομάδα θεραπόντων, οι νοσοκόμες εξέταζαν το σώμα του νευροχειρούργου Αlexander που είχε υποστεί βαριά βακτηριακή μηνιγγίτιδα, επανειλημμένως, ανοίγοντας τα βλέφαρα και φωτίζοντας τα μάτια του Alexander με τον πιο εκτυφλωτικό φακό.
Και ο ίδιος όμως ο κορυφαίος καθηγητής, από την ώρα που ξύπνησε, όπως και στην συνέντευξή του στο ABC, δηλώνει ότι «Δεν Ήταν Εκεί». Το Ταξίδι που πήγε στον Παράδεισο, επιμένει ότι ήταν αληθινό.

Ο καθηγητής Νευροχειρουργικής του Χάρβαρντ, που ήδη εξέδωσε το βιβλίο του «Απόδειξη Παραδείσου», (Proof of Heaven), απέδειξε, όταν επανήλθε στις αισθήσεις του, ότι ο εγκέφαλος του δεν είχε καμία δυνατότητα ούτε να σκεφτεί, ούτε να ονειρευτεί, ούτε να θυμηθεί, ή να σχηματίσει πλάνα και εικόνες, όπως αυτά που έφερε μαζί του ο Alexander γυρνώντας απ’ το κώμα!

Υποστηρίζει τώρα, ότι υπάρχουμε πέρα από το σώμα μας και γνωρίζουμε πέρα από τον εγκέφαλο μας. Προτρέπει μάλιστα την σύγχρονη Επιστήμη να αλλάξει αντίληψη για την Αντίληψή μας, και περιγράφει τον παράδεισο …«Δεν είχα γλώσσα, ούτε καμιά από τις γήινες αναμνήσεις μου. Δεν είχα αίσθηση του σώματος μου καθόλου, αλλά βρέθηκα σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μια άλλη διάσταση, αλλά υπερ-πραγματική.

Ο καθηγητής νευροχειρουργικής του πιο έγκυρου στο κόσμο Κέντρου Γνώσης της Ιατρικής, του Χάρβαρντ, που λόγω ειδικότητας είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να γνωρίζει τις λειτουργίες, τα όρια και τους μηχανισμούς κάθε νευρώνα του ανθρώπινου εγκεφάλου, έχει ήδη αποδείξει με το παράδειγμα του, σε επιστημονικούς όρους ότι, η Εμπειρία κ η Ανάμνηση, με τις Εικόνες Ζωντανές αφότου ξύπνησε απ’ το κώμα, είναι απολύτως αδύνατον να συνέβησαν σε ανθρώπινο εγκέφαλο με τόσο μολυσματική βακτηριακή μηνιγγίτιδα η οποία είχε εξαφανίσει, από τον δικό του εγκέφαλο.

Ο Δρ. Αλεξάντερ εξήγησε στην εκπομπή του ABC το «περιστατικό του εαυτού του», λέγοντας ότι τα εγκεφαλογραφήματα έδειχναν απολύτως νεκρές τις περιοχές του εγκεφάλου που προσδίδουν συνείδηση, σκέψη, μνήμη και κατανόηση:

«..Γνωρίζω ότι πολλοί θα το αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου».

«…Οι παραισθήσεις, στις οποίες αποδίδαμε ως σκεπτικιστές την εξήγηση από τις περιγραφές ασθενών με Επιθανάτιες Εμπειρίες, απαιτούν τη λειτουργία κάποιου ελάχιστου, βασικού να μη τι άλλο, συγχρονισμού στο φλοιό του εγκεφάλου. Στη δική μου περίπτωση, τα επίπεδα της γλυκόζης που με μια βακτηριακή μηνιγγίτιδα πέφτουν από 100 στο 80 – 60, και με μια επιθετική μηνιγγίτιδα φτάνουν στο 20, σε μένα είχαν φτάσει στο 1. Κανένας ασθενής δε θα θυμόταν τίποτα σ αυτά τα επίπεδα, ούτε ο εγκέφαλος θα ήταν ικανός να τα παράξει».Στο πιο επιστημονικό Ταξίδι στο Παράδεισο που άκουσαν οι άνθρωποι ποτέ, ο δρ Αλεξάντερ περιγράφει: «Ήμουν μια κουκίδα Επίγνωσης χωρίς να κουβαλάω καμία από τις γήινες εμπειρίες μου, ούτε το σώμα μου. Στην αρχή, (πριν φτάσω στον Παράδεισο) βρέθηκα ένα κατασκότεινο περιβάλλον με κάποιου τύπου ‘καλωδίωση’. Σαν να θυμάμαι ρίζες, και διακλαδώσεις, και εκεί νομίζω ότι έμεινα για πολύ καιρό, θα έλεγα, για χρόνια».


« … Ελευθερώθηκα από εκείνο το πανέμορφο σπειροειδές λευκό φως που εξέπεμπε μια απίστευτα συγκλονιστική μελωδία που με εισήγαγε στη Φωτεινή Κοιλάδα …»

Σαν σκηνή από παιδικό παραμύθι ο Dr.Alexander θυμάται μια νεαρή γυναίκα να εμφανίζεται διάσπαρτα στον Χωροχρόνο (.. “να τσουλάει μπροστά του στον Χώρο και τον Χρόνο”..!) και χωρίς λόγια να του μιλά:

«Με κοίταζε, και χωρίς καμία λέξη καταλάβαινα ( τηλεπαθητικά ) αμέσως ότι μου έλεγε, έπαιρνα το μήνυμα μόνο από το κοίταγμά της: “.. “Είσαι αγάπη, είσαι εκλεκτός, δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι …”

Κι όμως ναι, ο τόσο αυστηρός ακαδημαϊκά καθηγητής του Χάρβαρντ, θυμάται, και περιγράφει επιστημονικά στην μαρτυρία της δικής του Επιθανάτιας Εμπειρίας, τη νεαρή γυναίκα να ίπταται πάνω σ ένα φτερό πεταλούδας! Ενδιαφέρον έχει η περιγραφή του Αλεξάντερ για τον Θεό. Τον αντιλήφθηκε μέσα από μια σφαίρα κρυστάλλινου φωτός.

«Ο Θεός …», λέει χαρακτηριστικά, « …ήταν μια απέραντη παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής συνείδησης. Αλλά ήταν αυτή η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου και Απίστευτου …»

Το ενδιαφέρον είναι ότι στα εξονυχιστικά τεστ αντιληπτότητας, μνήμης και κάθε άλλης εγκεφαλικής λειτουργίας που περίμεναν τον Δόκτορα όταν γύρισε από … το κώμα,- για τα γήινα-, του έδειξαν, αμέσως μόλις ξύπνησε στην ΜΕΘ (και αυτό χαρακτηρίζεται επιστημονικά απρόβλεπτο, ή και θαύμα, γιατί δεν υπήρχαν πιθανότητες ο εγκέφαλός του να επανέλθει), και μια σειρά από φωτογραφίες γνωστών και άγνωστων στην ζωή του μέχρι πριν από το ατύχημα.

Αναγνώρισε την βιολογική του αδελφή, – που ποτέ όσο ζούσε πριν το νοσοκομείο δεν είχε συναντήσει γιατί ήταν υιοθετημένος-, στο πρόσωπο της νεράιδας του απ’ τον Χωροχρόνο. Τώρα, με πλήρως αποκατεστημένη την λειτουργία του εγκέφαλου του,- τόσο θεαματικά που σκίζουν πτυχία στο Χάρβαρντ!, o Alexander προκαλεί την Επιστήμη, να αλλάξει κι αυτή με τη σειρά της, μυαλά!

«Είναι πια ξεκάθαρο για την Σύγχρονη Γνώση ότι πρέπει να αναποδογυρίσουμε το πλάνο και να το δούμε από την άλλη πλευρά,» λέει.

« …Η συνειδητότητα υπάρχει σε μια πολύ πιο πλούσια μορφή , ελεύθερη και ανεξάρτητη από τον εγκέφαλο, γιατί πηγάζει από την συνείδηση των ψυχών μας οι οποίες είναι αιώνιες, και το γεγονός ότι η Επίγνωση, η Συνείδηση, η Ψυχή, το Πνεύμα μας, δεν εξαρτώνται από την ύπαρξη του εγκεφάλου στο φυσικό σύμπαν. Στην πραγματικότητα η συνειδητότητα απελευθερώνεται σε πολύ πιο πλούσια επίγνωση όταν είμαστε Εκτός …»

Υ.Γ Το γεγονός αυτό είναι μια κοσμική εμπειρία ενός ανθρώπου που βίωσε όπως λέγει την έννοια του Παραδείσου. Εμείς, χωρίς να τον αμφισβητούμε, ως Χριστιανοί ορθόδοξοι έχουμε αδιαμφισβήτητες εμπειρίες αγίων γερόντων που από την εδώ ζωή τους μετέχουν των γεγονότων του Παραδείσου, δεχόμενοι ουράνιες επισκέψεις ή ζώντας ουράνιες καταστάσεις και αφήνουμε ως τέλος την εμπειρία του μακαρίου Αποστόλου Παύλου που είναι καταγεγραμμένη στο ιερό Ευαγγέλιο (Β΄ Κορ. ιβ΄ 2­4). 

http://www.agioritikovima.gr/perizois/37329-empen-aleksante