ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: "ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ".

 " Υπάρχει μια γνώμη του Θεού".

Εις την Παλαιάν Διαθήκην, υπάρχει μια γνώμη του Θεού διά του Σολομώντος που λέγει το εξής: «Σοφός εστίν ο σώζων ψυχάς». Δεν λέγει σοφός έστιν ο αποταμιεύων χρυσόν, ο αγοράζων αγρούς, ο κτίζων σπίτια κτλ., αλλά ο σώζων ψυχάς. Αυτός, λέγει, είναι σοφός... 

+Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας

ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΟ! ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ!

Έχουμε ένα μεγάλο Θεό! Μην το ξεχνάτε!
Για τον Θεό όλα είναι δυνατά (Ματθαίος 19,26). 

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Ο Θεός δεν τιμωρεί, ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται, απομακρυνόμενος από τον Θεό. Είναι, ας πούμε: Εδώ νερό, εκεί φωτιά. Είμαι ελεύθερος να διαλέξω, βάζω το χέρι μου στο νερό, δροσίζομαι, το βάζω στη φωτιά, καίγομαι. 

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΣΚΕΠΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η σκέπη και η πρόνοια του Θεού απλώνεται επάνω σε όλους τους ανθρώπους, την βλέπουν όμως όσοι καθάρισαν τον εαυτό τους από την αμαρτία.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ!

Άγιος Νεκτάριος: Ένας μόνο ξέρει τί έχεις περάσει και μόνο Αυτός, μπορεί να σου  δώσει δύναμη. Μόνο ο Θεός.

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ: Η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Η παντοδυναμία του Θεού σταματάει εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία του ανθρώπου. Όχι πως αύτη καθεαυτή η θεία παντοδυναμία έχει όρια, όχι βέβαια! Αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το ανθρώπινο αυτεξούσιο, γιατί το σέβεται. 

ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Άγιος Ἀνατόλιος της Όπτινα: Τι είναι αυτά που λέτε; Ο Θεός την αγαπάει την ελευθερία. Όπου το πνεύμα Κυρίου εκεί ελευθερία, όπως λέει ο απόστολος. Με το ζόρι δεν θέλει να γίνεται τίποτε! Κανέναν δεν τραβάει κοντά Του με το ζόρι! Δεν δεσμεύει κανέναν. Καλούμε να ρθούν στο σπίτι μας, επειδή το θέλουν. Έτσι και ο Χριστός κάλεσε τους Ιουδαίους. Δεν αποκλείει κανέναν. Όλους, μας υπόσχεται να μας αναπαύσει κοντά Του! «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι• καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ. 11, 28). Και όταν εμείς δεν πηγαίνωμε κοντά Του, δεν μας τραβάει με το ζόρι!

Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ, ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Ο κάθε άνθρωπος στην ζωή, έχει ανάγκη από την ύπαρξη του Θεού, γιατί χωρίς Εκείνον δεν υπάρχει αύριο! 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΣΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΠΟΥ ΖΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΦΥΛΑΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Σήμερα, μέσα στους τόσους κινδύνους πού ζει ο άνθρωπος, ο Θεός τον φυλάει όπως η μάνα το μικρό παιδί, όταν αρχίζει να περιπατάει. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. 

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΠΡΟΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΕΙ!

 Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης:

Ο Θεός προγνωρίζει, αλλά δεν προορίζει

 

Είναι ασύλληπτη η γνώση του Θεού απ’ το δικό μας νου. Είναι άπειρη, περιλαμβάνει όλα τα όντα, ορατά και αόρατα, έσχατα και αρχαία. Τα γνωρίζει ο Θεός όλα με ακρίβεια, σε όλο το βάθος και το πλάτος τους. Ο Κύριος γνωρίζει εμάς, πριν γνωρίσομε εμείς τον εαυτό μας. Γνωρίζει τις διαθέσεις μας και την παραμικρή μας σκέψη, τους λογισμούς, τις αποφάσεις μας, πριν να τις πάρομε. Αλλά και προ της συλλήψεώς μας και προ καταβολής κόσμου μας γνώριζε καλά. Γι’ αυτό ο Δαβίδ θαυμάζει και φωνάζει:
«Κύριε, ἐδοκίμασάς με καὶ ἔγνως με… σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρόθεν… τὴν τρίβον μου… ἐξιχνίασας καὶ πάσας τὰς ὁδούς μου προεῖδες… σὺ ἔγνως πάντα τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα… ἰδού, Κύριε, σὺ ἔγνως πάντα· σὺ ἔπλασάς με καὶ ἔθηκας ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν χεῖρά Σου».[1]
Το Πνεύμα το Άγιον εισχωρεί παντού. Γι’ αυτό εκείνος που εμφορείται υπό του Αγίου Πνεύματος έχει και αυτός τη γνώση του Θεού. Γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Του τα φανερώνει το Άγιον Πνεύμα. Τίποτα δεν είναι άγνωστο στον Θεό απ’ τις πράξεις μας, αλλά γράφονται όλα. Γράφονται κι όμως δεν γράφονται. Γεννιούνται και υπάρχουν, αλλά και δεν γεννιούνται. Αυτό που ξέρετε εσείς τώρα, το ξέρει ο Θεός προ καταβολής κόσμου. Σας θυμίζω αυτό που λέει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος στην Ευχή προ της Θείας Μεταλήψεως. Ακούστε: «Τὸ μὲν ἀκατέργαστόν μου ἔγνωσαν οἱ ὀφθαλμοί Σου· ἐπὶ τὸ βιβλίον δέ Σου καὶ τὰ μήπω πεπραγμένα γεγραμμένα Σοι τυγχάνει».[2]
Αυτά τα λόγια κάποιοι τα παρεξηγούν και τα μπερδεύουν. «Αφού ο Θεός τα έχει όλα γραμμένα, έχομε μοίρα, λένε, έχομε τύχη, έχομε πεπρωμένο. Άρα ήταν γραμμένο και πεπρωμένο να κάνεις, για παράδειγμα, φόνο· σε είχε προορίσει γι’ αυτό ο Θεός». Θα μου πεις: «Αν είναι γραμμένο ότι εγώ επρόκειτο να σκοτώσω εσένα, είμαι εγώ υπεύθυνος ή ανεύθυνος; Αφού και τα “μήπω πεπραγμένα γεγραμμένα Σοι τυγχάνει”, γιατί να είμαστε υπεύθυνοι οι άνθρωποι; Τώρα πες μου εσύ, που λέεις ότι ο Θεός είναι αγαθός, γιατί το έγραφε και δεν με απέτρεπε να το κάνω;».
Εδώ είναι το μυστήριο. Ο Θεός εν τη παντοδυναμία Του και παγγνωσία Του γνωρίζει τα πάντα, και τα μέλλοντα να συμβούν, αλλά δεν είναι Εκείνος υπαίτιος για το κακό. Ο Θεός προγνωρίζει, αλλά δεν προορίζει. Για τον Θεό δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Όλα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιόν Του. Πώς το λέει ο Απόστολος Παύλος; «Πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς Αὐτοῦ» [3]. Ως παντογνώστης γνωρίζει και το αγαθό και το κακό. Συνεργάζεται με το αγαθό ως φύσει αγαθός και είναι ξένος του κακού. Αφού είναι ξένος του κακού, πώς είναι δυνατόν να μας προορίζει γι’ αυτό; Ο Θεός εδημιούργησε τα πάντα καλά λίαν και έδωσε σε όλα αγαθό, άγιο προορισμό.
Το κακό είναι πρόβλημα, το οποίο η θρησκεία μας το εξηγεί μ’ ένα θαυμάσιο τρόπο, που καλύτερος δεν υπάρχει. Η εξήγηση που του δίνει είναι η εξής: Το κακό υπάρχει και προέρχεται απ’ τον διάβολο. Μέσα μας έχομε και το κακό πνεύμα και το αγαθό πνεύμα και μάχονται αλλήλοις. «Ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει· οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» [4]. Μέσα μας, δηλαδή, γίνεται πάλη μεταξύ καλού και κακού. Σ’ αυτήν, όμως, την πάλη ο άνθρωπος είναι ελεύθερος ν’ αποφασίσει τι θα διαλέξει. Άρα δεν είναι ο Θεός που προορίζει κι αποφασίζει αλλά η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Ο Θεός εν τη παντογνωσία Του γνωρίζει μ’ όλη την ακρίβεια όχι απλώς από πριν αλλά προ καταβολής κόσμου ότι ο τάδε θα κάνει, παραδείγματος χάριν, φόνο, όταν γίνει τριάντα τριών ετών. Αλλά ο άνθρωπος εν τη ελευθερία της βουλήσεώς του –δώρο που του έδωσε ο Θεός και το διαστρέβλωσε– ενεργεί αυτοβούλως. Δεν είναι ο Θεός ο αίτιος, ούτε μας προορίζει γι’ αυτό το σκοπό. Η παγγνωσία Του δεν μας υποχρεώνει. Σέβεται την ελευθερία μας, δεν την καταργεί. Μας αγαπάει, δεν μας κάνει δούλους, μας δίνει αξία. Ο Θεός δεν επεμβαίνει στην ελευθερία μας, τη σέβεται, μας δίνει το ελεύθερο. Άρα είμαστε υπεύθυνοι, διότι κάνομε αυτό που θέλομε εμείς. Δεν μας αναγκάζει ο Θεός. Είναι προδιαγεγραμμένο και γνωστό στον Θεό ότι θα σκοτώσεις εσύ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά δεν είναι κανονισμένο υπό του Θεού να το κάνεις. Πώς είναι δυνατό ο Θεός, που μας εδημιούργησε από άπειρη αγάπη κι ο ίδιος είναι απόλυτη αγάπη και θέλει μόνο την αγάπη, να θελήσει να σε οδηγήσει στην κακία και στο φόνο; Σου δίνει την ελευθερία και μετά σου την παίρνει; Εσύ ενεργείς ελεύθερα, εσύ αποφασίζεις αυτό που ο Θεός γνωρίζει εκ των προτέρων, χωρίς να σε αναγκάζει, γι’ αυτό και είσαι εσύ υπεύθυνος.
Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά, θέλουν θείο φωτισμό, για να τα κατανοήσει ο άνθρωπος. Είναι μυστήρια. Το αγαθό στη φύση είναι μυστήριο. Δεν είναι ωραίο ένα λουλουδάκι με ποικίλα χρώματα, που σε τραβάει και σε κάνει να το αγαπήσεις; Το πλησιάζεις κι έχει άρωμα τόσο ευγενικό, τόσο λεπτό, που σε κάνει να το αγαπάεις πιο πολύ. Αυτό είναι το αγαθό. Ε ναι, αλλά δεν είναι όμως κι αυτό μυστήριο; Πώς έγιναν αυτά τα χρώματα, πώς έγινε αυτό το άρωμα; Το ίδιο μπορούμε να πούμε για τα πουλιά, για τα ζώα, για τα υδρόβια. Όλα εκφράζουν την αγαθότητα του Θεού.
Λένε μερικοί: «Γιατί ο Θεός να με κάνει να πονάω, γιατί να με κάνει να αμαρτάνω εύκολα, γιατί να μου δώσει αυτό το χαρακτήρα;…» κ.α. Και πάλι σας λέγω. Ο Θεός μας έχει πλάσει καλούς. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ό,τι πιο ωραίο και καλό. Τον προόρισε να γίνει τέλειος. Του έδωσε, όμως, και την ελευθερία κι έτσι έγκειται και σ’ εκείνον ν’ ακολουθήσει το αγαθό ή το κακό. Από το ένα μέρος η αγάπη του Θεού κι από το άλλο η ελευθερία του ανθρώπου. Αγάπη και ελευθερία μπλέκουν. Ενώνεται το πνεύμα με το Πνεύμα. Αυτή είναι η μυστική ζωή. Όταν το πνεύμα μας ενώνεται με το Πνεύμα του Θεού, τότε κάνομε το αγαθό, γινόμαστε αγαθοί.
Για τα πάθη μας ευθύνεται άλλος, η βούλησή μας. Ο Θεός δεν θέλει να περιορίσει τη βούλησή μας, δεν θέλει να μας πιέσει, δεν θέλει να επιβάλει τη βία. Από μας εξαρτάται τι θα κάνομε και πώς θα ζήσομε. Ή θα ζούμε τον Χριστό και θα έχομε τα θεία βιώματα και την ευτυχία ή θα ζούμε στη μελαγχολία και στη λύπη. Μέση κατάστασις, μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι. Ή το ένα ή το άλλο. Η φύση εκδικείται, μισεί το κενό. Το καθετί μπορεί να είναι έτσι, αλλά μπορεί και να μην είναι. Το φίλημα, επί παραδείγματι μπορεί να είναι άγιο και μπορεί να είναι πονηρό. Αλλ’ αυτό έχει αξία, να ενεργεί ο άνθρωπος ελεύθερα. Ενώ, αν μας έκανε άβουλους και κάναμε μόνο ό,τι θέλει ο Θεός, δεν θα υπήρχε ελευθερία. Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο να ζητάει μόνος του να γίνει καλός, να το επιθυμεί μόνος του και να γίνεται, τρόπον τινά, σαν δικό του το κατόρθωμα, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται απ’ την χάρι του Θεού. Έρχεται πρώτα στο σημείο να το θέλει, να το αγαπάει, να το επιθυμεί και κατόπιν έρχεται η θεία χάρις και το κατορθώνει.
__________________
[1] Ψαλμ. 138, 1-5.
[2] Ακολουθία Θείας Μεταλήψεως, ζ΄ ευχή, Συμεών Νέου Θεολόγου.
[3] Εβρ. 4, 13.
[4] Ματθ. 6, 24.
 
(Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, “Βίος και λόγοι”, Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά, 2015)

ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Παιδί μου, αν μπορούσαμε να δούμε πόσο μας αγαπάει ο Θεός, πόσο καλός είναι ο Θεός, θα τρελαινόμασταν.
Nα κάνεις προσευχή κάθε μέρα και να λες, πέραν των άλλων: «Φύλαξε με, Θεέ μου, από την κακία των ανθρώπων».
Ο Θεός είναι δίπλα μας, θα του μιλήσεις σαν φίλο σου: «Έλα, βοήθησε με».
Όταν προσεύχεσαι, να ξέρεις ότι είσαι μπροστά στον Χριστό και την Παναγία. Να είσαι ταπεινός και να λες: «Έλα, Παναγία μου, να με βοηθήσεις να διορθωθώ».
Η Παναγία θα σε βοηθήσει, γιατί είναι εδώ και σε ακούει.
Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας.
Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε, γιατί θα ερχόσασταν σε έπαρση και μπορεί να του ζητάγατε και χαζά πράγματα. Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας.
Θα δείτε, μέρα με τη μέρα, ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής σας…
Nα δεις ένα αυτί πού κατεβάζει ο Θεός από τον Ουρανό και ακούει την προσευχή σου, όταν δεν νοιάζεσαι για υλικά, αλλά παρακαλάς για σωτηρία ψυχών!… 

ΑΒΒΑΣ ΗΣΑΪΑΣ: Η ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής: Η αγαθότητα του Θεού φανερώνεται σε τούτο: Οποιαδήποτε ώρα επιστρέψει ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του, τον υποδέχεται με χαρά, χωρίς να του λογαριάζει τα προηγούμενα σφάλματά του, όπως είναι γραμμένο για τον άσωτο υιό (Λουκ. 15:11-32). Αυτός άφησε την τροφή των χοίρων, δηλαδή τα σαρκικά του θελήματα, και γύρισε ταπεινωμένος στον πατέρα του. Γι΄ αυτό κι εκείνος τον δέχθηκε, προστάζοντας αμέσως να του φορέσουν τη στολή της αγνότητος και τον αρραβώνα της υιοθεσίας, πού χαρίζει το Άγιο Πνεύμα (πρβλ. Ρωμ. 8:15, 23. Β΄Κορ. 1:22, 5:5. Εφ. 1:13-14). Γιατί ο Κύριός μας είναι ελεήμων και θέλει την επιστροφή του ανθρώπου. 

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ- ΑΛΛ' ΟΤΕ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ Η ΧΡΗΣΤΟΤΗΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΥ!

Όταν εφανερώθη  η χρηστότης

και η φιλανθρωπία του  σωτήρος ημών Θεού

 
3.4 ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν θεοῦ, 3.5 οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ἃ ἐποιήσαμεν ἡμεῖς ἀλλὰ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔλεος ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως πνεύματος ἁγίου, 3.6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ᾽ ἡμᾶς πλουσίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν, 3.7 ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενηθῶμεν κατ᾽ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. (Προς Τίτον επιστολή 3,4-7)
 
Όταν όμως εφανερώθηκε η αγαθότης και η φιλανθρωπία του  σωτήρος ημών Θεού, όχι από τα έργα της δικαιοσύνης που εκάμαμε ημείς, αλλά σύμφωνα με το άπειρον έλεός του μας έσωσε δια μέσου του βαπτίσματος, του λουτρού αυτού της αναγεννήσεως και δια του ξεκαινουργώματος, που χαρίζει το Αγιον Πνεύμα, το οποίον ο Θεός έχυσε και έδωσεν εις ημάς πλουσίως δια του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος μας. Και τούτο, δια να δικαιωθώμεν με την σωτήριον χάριν Εκείνου και να γίνωμεν κληρονόμοι της αιωνίου ζωής, σύμφωνα με την χαρμόσυνον ελπίδα, που ο ίδιος μας έχει δώσει. 

ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ- 50 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ!

ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

50 μέρες μετά το Άγιο Πάσχα

Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν,

τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον,

τό σύν Πατρί καί Υἱῶ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον,

το λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν.

Βοήθειά μας!

Το Άγιο Πνεύμα να φωτίζει τη ζωή όλων μας!

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. (Ιω. 8,12)
 
“εγώ είμαι το φως του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περιπατήση στο σκοτάδι, αλλά θα έχη το φως της ζωής. (Ιω. 8,12) 

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΓΕΙ, ΑΛΛΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΑΣ!

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Ο Θεός µπορεί να αργεί, αλλά απαντάει πάντα στις προσευχές µας. Με το µυαλό µόνο δεν λύνονται τα προβλήµατα. Το µυαλό, µας κάνει πιο έξυπνους, αλλά όχι πιο επιτυχηµένους. Η προσευχή είναι απόδειξη ότι η καθηµερινή πορεία µας έχει κατεύθυνση προς τον ουρανό, ότι έχουµε ανακαλύψει τον δρόµο προς τον Θεό. 

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: Ο ΘΕΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Ο Θεός φροντίζει για όλους. Η απελπισία είναι σχεδόν απιστία. 

ΤΟΝ ΤΑΠΕΙΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΝΥΨΩΝΕΙ, ΤΟΝ ΕΓΩΪΣΤΗ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΤΑΙ!

Τον ταπεινό άνθρωπο ο Θεός τον ανυψώνει, τον εγωϊστή τον αποστρέφεται. 

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ!

Γερόντισσα Γαλακτία: Ὁ Θεὸς εἶναι Φῶς! Ἄπλετον (ἡ συνηθισμένη της ἔκφραση) καὶ ἀνερμήνευτον! Ἐκεῖ τὰ ξέρεις ὅλα, δὲν ρωτᾶς τίποτα, μόνο ἀπολαμβάνεις. Εἶναι φῶς ὀντότητας. Πῶς νὰ σᾶς πῶ…σκέφτεται, μιλεῖ, μόνο ἀγαπᾶ, ἐνεργεῖ ὅλα τὰ καλά…(εἶναι πρόσωπο).

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΠΟΡΕΙΣ Ν' ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ!

Μαζί με τον Θεό μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις κάθε δυσκολία!