Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

Η θλιμμένη Παναγιά, η Παναγιά της ελπίδας, η Παναγιά της χαρμολύπης, η Παναγιά της Πατρίδας μας…

Στο γέρμα του καλοκαιριού στέκει η Μαυροφόρα, με βλέμμα αγέρωχο, εδώ στην άνω Ήπειρο, να θυμίζει τις παλαιές κυράδες της Δερόπολης, τις αδούλωτες Χιμαριώτισσες, τις λυγερόκορμες Βουρκιώτισσες των Αγίων Σαράντα, τις ξακουστές Κορυτσαίες του Μοράβα.

Κι έτσι όλοι οι Βορειοηπειρώτες έχοντας πότε ακούσια και πότε εκούσια τη σκέψη μας σ’ Εκείνη, λαμβάνουμε θάρρος από τις πρεσβείες Της. Εξάλλου δεν είναι λίγες οι δικές μας «Παναγίες», εδώ στην πολύπαθη γη των Δωριέων και του Πατροκοσμά.

Κάθε χωριό και εκκλησιά αφιερωμένη στην Αρχόντισσα των Ορθοδόξων, στη Μητέρα του Θεανθρώπου, της οποίας την Κοίμηση εορτάζουμε. Ναι, εορτάζουμε, διότι είμαστε πεποισμένοι πως με την Μετάστασή Της, έλαβε εξολοκλήρου τη Χάρη να στέκει παρούσα ανάμεσα σε όλους όσοι Την έχουμε ανάγκη και όχι μόνο…

Παναγιά «Η Κωσταρίτισσα» πλησίον των Αγίων Σαράντα, μέσα στο σπήλαιο όπου και πολλοί καταφεύγουν προς όφελος του σώματος και της ψυχής τους.

Παναγιά «Η Ραβενιώτισσα», στην ξακουστή Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Καλογοραντζή της Δερόπολης.

Παναγιά η λεγόμενη «Βαγγελίστρα της Βάνιστας» όπου και η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο χωριό Βάνιστα της Δερόπολης. Πολλές οι μαρτυρίες για εμφανίσεις Της στην πλατεία του εν λόγω χωριού και όχι μόνο.

Παναγιά «Η Λαμποβίτισσα» εντός του Λαμπόβου του Σταύρου. Παναγιά «Η Ζερβατινή», Παναγιά «Του Δρϋάνου» στην ομώνυμη Μονή των Ζερβατών.

Παναγιά «Η Αθαλιώτισσα» στα όρη της Χιμάρας…

Παναγιά στην Άνω Επισκοπή, Παναγιά στη Δερβιτσάνη!

Με περισσή χαρά η ιερή μας παράδοση συμβαδίζει με το βίωμα, συμπάσχει με το μαρτύριο και αναστένεταισε κάθε ευκαιρία για συνέχεια στον τόπο μας!

Είθε οι μέρες που διανύουμε να συνεισφέρουν στο μέγιστο στηνεδραίωση του ελληνισμού στον τόπο!

Γεώργιος Γκοτζιάς, Εκπαιδευτικός 

https://www.pemptousia.gr

"ΚΡΑΣΟΠΑΝΑΓΙΑ": ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΧΩΜΑ

Το πανέμορφο, γραφικό εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς», που βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο των Μεθάνων. Το μικρό αυτό εκκλησάκι είναι χτισμένο πάνω σε απότομα γκρίζα βράχια, που τα δέρνουν τα κύματα εδώ και χρόνια.

Ο μύθος της «Κρασοπαναγιάς» λέει, πως πριν πολλά, πολλά χρόνια, ένας ναυτικός, είχε φορτώσει τη βάρκα του με βαρέλια κρασί και πήγαινε στον Πειραιά για να τα πουλήσει. Στο δρόμο τον έπιασε φουρτούνα και παρακάλεσε την Παναγία να τον βοηθήσει να πάει καλά στον προορισμό του και θα έφτιαχνε ένα εκκλησάκι από κρασί. Πραγματικά η Παναγία τον βοήθησε και, όταν γύρισε, έφτιαξε το πολύ μικρό αυτό εκκλησάκι. Για το χτίσιμο του, ανακάτεψε χώμα με κρασί αντί για νερό και, γι’ αυτό, το μέρος που έχτισε το εκκλησάκι ονομάστηκε Κρασοπαναγιά.

Σε άλλη παραλλαγή ο άνθρωπος αυτός είναι έμπορος, δεν φτάνει στον προορισμό του αλλά, αφού σώθηκε με τη βοήθεια της Παναγίας, στη συνέχεια έχτισε το εκκλησάκι χρησιμοποιώντας το λίγο κρασί που του είχε απομείνει.

Η «Κρασοπαναγιά» παραμένει άγνωστη και παρθένα περιοχή. Αρκετοί Ποριώτες αγνοούν την ύπαρξη της και πολλοί λίγοι είναι αυτοί που την έχουν επισκεφτεί. Ωστόσο το εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς», συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα αξιοθέατα της χερσονήσου των Μεθάνων, τόσο για τους «σκαφάτους» του θαλάσσιου τουρισμού, όσο και για τους τολμηρούς του φυσιολατρικού τουρισμού, που το επισκέπτονται κάθε χρόνο από την ξηρά, για να θαυμάσουν την αρμονία του ανθρώπινου παράγοντα με την άγρια ομορφιά των Μεθάνων.

Υπάρχουν δυο τρόποι για να επισκεφτεί κάποιος το εκκλησάκι. Ο πρώτος είναι και ο ευκολότερος, από τη θάλασσα. Μπορείτε να το επισκεφτείτε με σκάφος ή καΐκι, με αφετηρία ή τερματισμό, το γραφικό Βαθύ για ουζάκι.

Ο άλλος τρόπος, για τους πιο ριψοκίνδυνους, είναι από τη στεριά, με τα πόδια, σε μία πορεία 3,8χμ από την Καμένη Χώρα, όπου η υψομετρική διαφορά κατάβασης είναι 200 μ. Η διαδρομή χαρακτηρίζεται ως αρκετά κουραστική, αφού το τελευταίο μέρος της διαδρομής γίνεται όχι από το μονοπάτι αλλά ακολουθώντας περάσματα (εν μέρει αναρριχητικά) σε απόκρημνα βράχια.

Το εκκλησάκι της «Κρασοπαναγιάς» μας περιμένει να μας… κεράσει, όχι κρασί – όπως λέει το όνομα του – αλλά γαλήνη, δέος, οξυγόνο και ιώδιο, από το πάντρεμα της θάλασσας με τον ηφαιστειακό παράδεισο των Μεθάνων.

https://www.news247.gr

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ- Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ!

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ

Η προσευχή της γαλήνης

Ω! Παναγιά μου, Δέσποινα, γλυκύτατη Παρθένα
εις τον αγώνα της ζωής, βοήθα με και εμένα.

Βοήθησέ με Παναγιά, γλυκιά μου Παναγία,
γιατί η ζωή είναι θάλασσα, μεγάλη τρικυμία …

Και ναυαγός ευρίσκομαι μέσα στη βιοπάλη,
στη χάρη σου στηρίζομαι, Παρθένα, τη μεγάλη.

Και σαν μητέρα ευσπλαχνική, ελπίζω να μας σώσεις,
και από ορατούς και αόρατους εχθρούς να μας γλιτώσεις.

Στη σκέπη των πτερύγων σου σκέπασε Παναγιά μου,
όλου του κόσμου τα παιδιά και ύστερα τα δικά μου.

Και φώτισέ τα, Παναγιά, Χριστό να ακολουθήσουν
και στον αγώνα της ζωής με πίστη να βαδίσουν.

Την πίστη, την πραότητα μην την αμελήσουν,
καθώς και την εγκράτεια μην την καταπατήσουν.

Ναι, Παναγιά μου, Δέσποινα, λυπήσου και ευσπλαχνίσου
και άφεση αμαρτιών ζήτησε απ’ το Παιδί Σου.

Να συγχωρήσει πταίσματα και τα αμαρτήματά μας,
να οδηγήσει στο καλό και εμάς και τα παιδιά μας.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗΤΗΡ ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΤΟΥ, ΔΕΞΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ!

Άξιον εστίν (Μεγαλυνάρια της Παναγίας)

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

Τὴν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν καὶ καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν, τὴν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας, τὴν Δέσποιναν τοῦ κόσμου, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Ἀπὸ τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν, ἀσθενεῖ τὸ σῶμα, ἀσθενεῖ μου καὶ ἡ ψυχή· πρὸς σὲ καταφεύγω τὴν Κεχαριτωμένην, ἐλπὶς ἀπηλπισμένων, σύ μοι βοήθησον.

Δέσποινα καὶ Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ, δέξαι παρακλήσεις ἀναξίων σῶν ἱκετῶν, ἵνα μεσιτεύσῃς πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα. Ὦ Δέσποινα τοῦ κόσμου, γενοῦ μεσίτρια.

Ψάλλομεν προθύμως σοι τὴν ὠδήν, νῦν τῇ πανυμνήτῳ Θεοτόκῳ χαρμονικῶς· μετὰ τοῦ Προδρόμου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, δυσώπει, Θεοτόκε, τοῦ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς.

Ἄλαλα τὰ χείλη τῶν ἀσεβῶν, τῶν μὴ προσκυνούντων τὴν εἰκόνα σου τὴν σεπτὴν, τὴν ἱστορηθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου, Λουκᾶ ἱερωτάτου, τὴν ὁδηγήτριαν.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαὶ, Πρόδρομε Κυρίου, ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

ΠΡΟΣ ΤΙΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΩ ΑΛΛΗΝ ΑΓΝΗ;

" Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή;

που προσδράμω λοιπόν και σωθήσομαι;
που πορευθώ;
ποίαν δε εφεύρω καταφυγήν;
ποίαν θερμήν αντίληψιν;
ποίον εν ταις θλίψεσι βοηθόν;
Εις σε μόνην ελπίζω,
εις σε μόνην καυχώμαι,
και επί σε θαρρών κατέφυγον. "

(Από την Μεγάλη Παράκληση στην Παναγία)

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΡΟΣΔΕΞΑΙ, ΤΑΣ ΔΕΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ!

Δέσποινα πρόσδεξαι, τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.

(Από τον μικρό Εσπερινό της ΚΔ' του μηνός Ιουνίου)

ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΝΑ ΛΕΣ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ"!

Στις δυσκολίες της ζωής να λες «Παναγιά μου»! Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει!

ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ!

Να έχουμε όλοι την βοήθεια της Παναγίας μας!

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Υπεραγία Θεοτόκε ελέησον και σώσον ημάς!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ!

Εύχομαι σε κάθε σπίτι να βρίσκεται η ευλογία και η μεσιτεία του Ιησού Χριστού και της Θεοτόκου μητέρας μας.

ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΟΙ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Όταν είναι να προσευχηθείς στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε πρίν την ακράδαντο βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγεις από μπροστά της χωρίς να βρείς έλεος.«Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται», ψάλλει η Εκκλησία με πίστη στη Θεομήτορα. Το να έχουμε αυτή τη βεβαιότητα, αυτήν την ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη, είναι σωστό και δίκαιο.Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του Ελεήμονος Θεού.Το έλεος της το μαρτυρεί η Εκκλησία όλων των εποχών και όλων των τόπων. Δεν υπάρχει περίπτωση να αδιαφορήσει για μας η Παναγία.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Ὅταν προσεύχεσαι στήν Παναγία, νά μήν κλείνεις τά μάτια σου, γιατί ἡ Παναγία σέ κοιτάζει στά μάτια. Νά τήν κοιτᾶς τήν Παναγία...

Η ΥΨΙΦΩΝΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΣΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ

Συγκλονίζει η Τζίνα Πούλου υψίφωνος της Λυρικής Σκηνής Αθηνών η οποία είχε προσκυνήσει με ευλάβεια την Αγία Ζώνη, όταν το Θεομητορικό κειμήλιο είχε έρθει το 2017 στη Νέα Ιωνία.

Αξιοσημείωτο είναι ότι λίγες μέρες πριν φτάσει η Τιμία Ζώνη της Παναγίας στην Αθήνα, είχε εμφανιστεί ένα ογκίδιο στον λαιμό της και ογκίδια στο στήθος. Οι ανησυχητικές ενδείξεις μαζί με τον πόνο που ένιωθε την είχαν τρομάξει και η διαδικασία των εξετάσεων και η πορεία που θα έπαιρνε η καθημερινότητά της, την είχε καταβάλει.

Έμαθε από το διαδίκτυο ότι η Αγία Ζώνη βρίσκεται στην Αθήνα και μια φίλη της, της έστειλε μήνυμα να πάει να προσκυνήσει για να βοηθηθεί και να πάρει κουράγιο και δύναμη.

“Oταν διάβασα το μήνυμα της φίλης μου με κυρίευσε μια έντονη επιθυμία, ένιωθα ότι η Παναγία με καλούσε να προσκυνήσω. Είδα την Πλατυτέρα και η εικόνα της δεν έφυγε από το μυαλό μου. Σηκώθηκα με κλάματα, πήρα τα παιδιά μου και έφτασα στο Ναό. Δε μπορώ να σας περιγράψω τι ένιωθα , δεν περιγράφεται. Όταν πλησίασα την Αγία Ζώνη ένιωσα την μια ευωδία να με πλημμυρίζει. Φόρεσα πάνω μου την κορδέλα. Επιστρέψαμε στο σπίτι και όλο το βράδυ ήταν σα να μην είχα φύγει ποτέ από το Ναό και κοιμήθηκα τόσο ήσυχα εκείνο το βράδυ σα να μην συνέβαινε τίποτα κακό στη ζωή μου.

Την άλλη μέρα ξύπνησα και δεν είχα τίποτα, ούτε το ογκίδιο στο λαιμό, ούτε στη μασχάλη και στο στήθος. Έψαχνα να τα βρω και δεν τα έβρισκα. Είχαν εξαφανιστεί. Πήγα και την ευχαρίστησα εκεί που είναι η Αγία Ζώνη και πάλι. Μέσω του Ιερού κειμηλίου αυτού παίρνουμε κι εμείς κουράγιο. Είναι ένα μέρος του ενδύματος της Μητέρας του Θεού και της δικής μας.

Δεν μπορείς να μη νιώθεις δέος. Σαν όλα αυτά τα προσωπικά αντικείμενα που μπορεί να έχουμε όλοι από αγαπημένα μας πρόσωπα και τα φυλάμε για να τους θυμόμαστε και να τα αγγίζουμε. Έτσι και η Παναγία, άφησε την Αγία Ζώνη για να παίρνουμε κουράγιο κι ευλογία. Γι αυτό είναι θαυματουργή η Αγία Ζώνη , γιατί σου αλλάζει την ζωή.»

Ο καθένας από εμάς ζει το δικό του θαύμα που καμία φορά φοβάται να το πει μην τυχόν και τον περάσουν για γραφικό όμως η ομολογία της Πίστης μας , μας σώζει. Η πίστη και το θάρρος να ομολογήσουμε την δική μας αλήθεια για την βοήθεια που δεχόμαστε απλόχερα από την Παναγία.

πηγή: orthodoxianewsagency.gr

ΒΙΒΛΙΟ «Θαύματα της Αγίας Ζώνης»: ⇒    ΕΔΩ

Ο ΓΕΡΟ ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ

Αλλά και οι λαϊκοί πού μένουνε στο Άγιον Όρος παίρνουνε μία χάρη, παρ’ ότι πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν έχουνε και βίο σωστό και πολλές φορές ίσως μας σκανδαλίζουν.

Μερικοί λένε: «τι τους θέλουμε αυτούς τους κοσμικούς εδώ πέρα και δεν τους βγάζει έξω ή Ιερά Κοινότης».

Σε παλαιότερη εποχή, απ’ ότι μας λέει ο παπά-Ακάκιος των Παχωμαίων πού είναι μεγαλύτερος, αποφάσισε ή Ιερά Κοινότης να τους μαζέψει όλους αυτούς -εμείς τους λέγαμε «ζεύγαλους» ή «καβιώτες»- και να τους βγάλει έξω, να τους κάνη εξορία από το Άγιον Όρος, διότι οι περισσότεροι από αυτούς μεθούσανε, πέφτανε στους δρόμους, ζούσαν άσωτη ζωή.

Τότε υπήρχαν τα καράβια τα μεγάλα, όπως το «Γεώργιος Φ», πού ερχότανε από Θεσσαλονίκη και πήγαινε Καβάλα, και κάθε δεκαπενθήμερο περνούσε από την Δάφνη. Αυτή ήταν ή συγκοινωνία του Αγίου Όρους. Όταν τους μαζέψανε εκεί στην Δάφνη, είπαν: «Μια πού είναι τώρα μαζεμένοι όλοι -ίσως να ήταν καμιά πενηνταριά άτομα- να τους βγάλουμε μία φωτογραφία, έτσι για ανάμνηση, για την ιστορία, να τους έχουμε».

Όταν έβγαλαν την φωτογραφία και εμφανίσανε την πλάκα, είδανε επάνω απ’ όλους αυτούς τους «ζεύγαλους» την Παναγία μας να τους σκεπάζει. Παρουσιάστηκε ή Παναγία στην πλάκα, οπότε αποφάσισαν οι πατέρες να μη τους διώξουν: «Αφού ή Παναγία μας τους σκεπάζει, ποιοι είμαστε εμείς πού θα τους διώξουμε;».

Γνωρίσαμε έναν απ’ αυτούς, πού τον έλεγαν γέρο-Κώστα, ο όποιος έμενε στο Μπουραζέρι, πριν να πάνε ακόμα εκεί οι πατέρες, όταν ήταν λίγοι Ρώσοι. Είχανε εξώσπιτα απ΄ έξω και ζούσανε κάποιοι απ αυτούς τους «ζεύγαλους»· Σ’ ένα καλυβάκι εκεί ζούσε και ο γέρο-Κώστας.

Έναν βαρύ χειμώνα είχε πέσει πολύ χιόνι και ο γέρο-Κώστας αρρώστησε από γρίπη. Είχε πέσει 60-70 πόντους χιόνι και δεν μπορούσε κανείς να πάει να τον δη. Όταν έλιωσε το χιόνι, πήγαν οι άλλοι λαϊκοί, οι «ζεύγαλοι», εκεί να τον δουν, και του λένε:

«Γέρο-Κώστα πώς τα πέρασες με το χιόνι; Ποιος σου έφερνε ψωμί εδώ πέρα; Είχες τρόφιμα να περάσης;».

«Είχα αρρωστήσει, παιδιά, πολύ άσχημα και θα πέθαινα από γρίπη, αλλά μία μαυροφόρα κυρία ερχότανε, άναβε την σόμπα μου και μ’ έκανε και τσάι. Μου ‘δινε και παξιμάδι και έτσι πέρασα αυτή την κρίση. Αλλιώς θα πέθαινα, θα ήμουν πεθαμένος».

Τον υπηρετούσε ή Παναγία και αυτός το θεωρούσε τόσο φυσιολογικό…

https://ieramonopatia.gr

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ! ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!

ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ!