ΣΤΕ: ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ - ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τις αποφάσεις του τέως υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου με τις οποίες καθορίσθηκαν τα προγράμματα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου.

Ειδικότερα, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του ΣτΕ, με τις υπ΄ αριθμ. 1749 - 1752/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (προεδρεύων ο αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η Σύμβουλος Επικρατείας Παρασκευή Μπραΐμη) ακυρώθηκαν οι 101470/Δ2/16.6.2017 και 99058/Δ2/13.6.2017 αποφάσεις του υπουργού Παιδείας.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΣτΕ, ακυρώθηκαν οι 101470/Δ2/16.6.2017 και 99058/Δ2/13.6.2017 αποφάσεις του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τις οποίες καθορίστηκαν τα προγράμματα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών αφενός του δημοτικού και του γυμνασίου και αφετέρου του λυκείου.

Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές.

Εξάλλου, σύμφωνα με το ΣτΕ, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης. Η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας». Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, τα επίδικα προγράμματα σπουδών, όπως προκύπτει από τους σκοπούς και το περιεχόμενό τους, δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των ορθόδοξων μαθητών, διότι τα μεν προγράμματα του δημοτικού και του γυμνασίου δεν περιέχουν ολοκληρωμένη -και διακριτή έναντι άλλων δογμάτων και θρησκειών- διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της ορθόδοξης εκκλησίας, το δε πρόγραμμα του λυκείου είναι αποσυνδεδεμένο από τη διδασκαλία αυτή.

Αντιθέτως, δίδεται ιδιαίτερη έμφαση είτε στην προβολή στοιχείων κοινών με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε στη διδασκαλία διαφόρων ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων, τα οποία είτε είναι αντικείμενο κυρίως άλλων μαθημάτων (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε είναι άσχετα ή και αντίθετα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία (λύκειο).

Τελικά, κρίθηκε ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών έρχονται σε αντίθεση με τα άρθρα 16 παρ.2 και 13 παρ.1 του Συντάγματος, με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και με την Αρχή της Ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, άρθρα 14 και 9 της ΕΣΔΑ).

http://thriskeftika.blogspot.com

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 12η Σεπτεμβρίου 2019

ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Η απελθούσα μαρξίζουσα κυβέρνηση του κομματικού συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ μας κληροδότησε πολλά προβλήματα, με τις αντιχριστιανικές πολιτικές της επιλογές.

Μεταξύ αυτών είναι και οι νομοθετικές ρυθμίσεις της κατά της Εκκλησίας μας, μέσω των οποίων επεχείρησε να πλήξει την ελληνορθόδοξη ταυτότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας, διαπνεόμενη από ένα σαφές αντιχριστιανικό και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα. Όπως είναι γνωστό, με μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις της, προσπάθησε να θέσει στο περιθώριο την Εκκλησία μας και να περιορίσει την επιρροή της στο δημόσιο βίο της χώρας. Προσπάθησε να εγκαθιδρύσει ένα «άθεο κοσμικό κράτος», άχρωμο θρησκευτικά, με αναιμικές και πολύ περιορισμένες δραστηριότητες της  Ορθοδόξου Εκκλησία μας στη δημόσια ζωή. Κλασικό παράδειγμα οι προταθείσες αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις των άρθρων 3 και 21 και για τον όρκο του ισχύοντος Συντάγματος, τα οποία καθορίζουν την ακατάλυτη ενότητα του λαού μας με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ως την αέναη τροφό και σώτειρα του Γένους μας, εδώ και αιώνες.

Μια σοβαρή πτυχή του αντιεκκλησιαστικού μένους της ήταν και το μάθημα των Θρησκευτικών. Την ενοχλούσε σοβαρά ο Ορθόδοξος προσανατολισμός του μαθήματος, εκφράζοντας παράλληλα και την «Ένωση Αθέων Ελλάδας», τις διάφορες ομάδες του νεοπαγανιστικού πλέγματος και τους αιρετικούς και αλλοθρήσκους της χώρας, οι οποίοι δεν ξεπερνούν το 5% των πολιτών. Παραβιάζοντας βασικά άρθρα του Συντάγματος που καθορίζουν τον ελληνορθόδοξο προσανατολισμό της παιδείας, κατόρθωσε να μεταλάξει το μάθημα σε θρησκειολογικό, δηλαδή σε ένα «άχρωμο» και ανούσιο μάθημα σπουδής του φαινομένου της θρησκείας και γνώσης των διαφόρων θρησκειών, χωρίς να δίνεται η απαιτούμενη έμφαση στην διάπλαση του ελληνορθοδόξου χαρακτήρα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών, οι οποίοι δηλώνουν Ορθόδοξοι. Και το χειρότερο: Η θρησκειολογική μετάλλαξη του μαθήματος προβλεπόταν μόνο για τους Ορθοδόξους μαθητές, ενώ για τους ετεροδόξους και αλλοθρήσκους δόθηκε πλήρης νομική ελευθερία να διδάσκεται ως ομολογιακό – κατηχητικό από εκπαιδευτικούς δικούς τους και με διδακτικά βιβλία δικά τους! Αυτό έγινε με καταφανή καταπάτηση της συνταγματικής επιταγής περί ισονομίας των πολιτών!

Οι σφοδρές αντιδράσεις της μαθητικής κοινότητας (καθηγητών, μαθητών), της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, των γονέων, διαφόρων οργανώσεων και κυρίως οι σημαντικότατες δικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, (που έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα), δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την απόφαση της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις αποφάσεις της.

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Ιουλίου η νέα κυβέρνηση είχε ήδη προαναγγείλει ότι θα σεβασθεί τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, θα καταργήσει τους φακέλλους του μαθήματος των θρησκευτικών, που καθιερώθηκαν επί Υπουργών Φίλη και Γαβρόγλου, και θα αποκαταστήσει το μάθημα στην μορφή που αυτό είχε πριν από το 2016. Επίσης είχε δηλώσει ότι δεν θα ψήφιζε την αναθεώρηση των άρθρων του Συντάγματος, που αφορούσαν την Εκκλησία. Ωστόσο με θλίψη διαπιστώσαμε ότι και η νέα σχολική χρονιά αρχίζει χωρίς να έχουν ανακληθεί οι σχετικές εγκύκλιοι της προηγουμένης κυβερνήσεως για το μάθημα των Θρησκευτικών, που σημαίνει ότι και σ’ αυτή τη σχολική χρονιά θα συνεχιστεί η διδασκαλία του μαθήματος σύμφωνα με αυτές, δηλαδή θα συνεχιστεί να διδάσκεται το μάθημα ως διαθρησκειακό. Το γεγονός αυτό ξεσήκωσε, όπως ήταν αναμενόμενο, εύλογες και σφοδρές αντιδράσεις, τόσο στη μαθητική κοινότητα, όσο και στους γονείς, οι οποίοι είδαν για μια ακόμη φορά την νέα κυβέρνηση να αθετεί τις προεκλογικές δεσμεύσεις της.

Μεταξύ των δικαιολογημένων, κατά τη γνώμη μας, αντιδράσεων, υπήρξε και μια εμπεριστατωμένη ανοιχτή επιστολή του κ. Δημητρίου Μερτζεμέκη, τέως Επιθεωρητού του Υπουργείου Οικονομικών, προς την Υπουργό Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια», (4-9-2019). Την παρακαλεί να πράξει τα αυτονόητα στο θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, εφαρμόζοντας την αρχή της ισονομίας και εκδηλώνοντας έμπρακτα το σεβασμό της προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, ως μια ελάχιστη ενέργεια και προσφορά προς Αυτήν, η οποία τόσο επιδεικτικά περιφρονήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Μεταξύ των άλλων τόνισε: «Με αγωνία περιμέναμε επιτέλους την ανάληψη των νέων καθηκόντων σας και σας ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο δύσκολο, αλλά θεάρεστο έργο που αναλάβατε στον τομέα της Παιδείας. Γράφω ότι σας περιμέναμε με μεγάλη αγωνία, γιατί όσα συνέβαιναν τον τελευταίο καιρό, κυρίως στον πολύπαθο χώρο του υπουργείου που προΐστασθε, ήταν πρωτοφανή και πρωτάκουστα από κάθε πλευρά, σε ό, τι αφορά τουλάχιστον τον τομέα των θρησκευτικών μαθημάτων στη Στοιχειώδη και τη Μέση Εκπαίδευση. Γι' αυτό με την παρούσα θα θέλαμε, όχι μόνο ο υποφαινόμενος αλλά και πληθώρα άλλων ελληνορθόδοξων πολιτών, να αποκαταστήσετε τα αυτονόητα και τη νομιμότητα στο πολύ σπουδαίο αυτό θέμα που προέκυψε, ως μη όφειλε, λόγω της ιδεοληψίας και της εμπάθειας που επέδειξαν οι προκάτοχοι σας υπουργοί (κ. Φίλης και Γαβρόγλου) σε βάρος της ορθοδόξου πίστεως μας. […] Αυτό που σας καλούμε σήμερα να κάνετε είναι μία αυτονόητη απλή ενέργεια με μία ελάχιστη προσφορά στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την τροφό του Γένους μας, της οποίας η πολύτιμη γνώμη δυστυχώς έως σήμερα περιφρονείται, αφού σχεδιάζουν ερήμην αυτής. Η υπόθεση αυτή έχει εξελιχθεί σε έναν γόρδιο δεσμό αναίτια, μέσα στην καρδιά του υπουργείου σας, και ταλαιπωρεί, όπως είναι επόμενο, την εκπαιδευτική κοινότητα, τους καθηγητές, τους δασκάλους, τους γονείς, τους μαθητές και κυρίως την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος. Και γι' αυτό λοιπόν, τύχη αγαθή, έλαχε σε σας ο κλήρος να τον κόψετε, αφού εδώ και αρκετά χρόνια ταλαιπωρεί όλους αυτούς λόγω των ιδεοληψιών και της εμπάθειας των προηγούμενων υπουργών». Και καταλήγει: «Σας παρακαλούμε να αναθέσετε απευθείας και χωρίς κανέναν διάλογο τη σύνταξη των βιβλίων των Θρησκευτικών στον κύριο και πλέον αρμόδιο φορέα, που δεν είναι άλλος από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ώστε να προβεί με δική της επιτροπή (και όχι του Ι. Εκπ. Πολιτικής), δηλαδή να γίνει κάτι ανάλογο που έγινε και για τις άλλες τρεις θρησκείες των ετεροδόξων και αλλοδόξων. Να προσθέσουμε επιπλέον και κάτι ακόμη, πολύ χρηστικό. Επειδή για τη νέα σχολική χρονιά 2019-2020 προφανώς δεν προλαβαίνουν τα νέα βιβλία να συνταχθούν και να εκτυπωθούν, γι΄  αυτό γνώμη μας είναι ότι θα πρέπει να ορίσετε με εγκύκλιο σας η διδασκαλία των γνήσιων ορθόδοξων θρησκευτικών να γίνει από βιβλία παλαιά, των προ των κ. Φίλη και Γαβρόγλου περιόδων, που ίσως να βρίσκονται στις αποθήκες του υπουργείου σας, ή έστω, αν δεν υπάρχουν, να γίνει άμεσα η ανατύπωση τους, ώστε να είναι έτοιμα για τον προσεχή Σεπτέμβριο. Τελικά, πιστεύουμε ότι και η δική σας δυναμική και στοχευμένη παρέμβαση θα αποκαταστήσει πλήρως το δίκαιο και θα φέρει το αναμενόμενο αποτέλεσμα, καθώς και τη γαλήνη στο υπουργείο σας».

Νομίζουμε ότι το περιεχόμενο της επιστολής του κ. Μεντζεμέκη μας καλύπτει, διότι οι δικοί του προβληματισμοί και η ευχή να αποκατασταθεί ο Ορθόδοξος χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών, είναι και δικοί μας, όπως και όλων των συνειδητών πιστών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων. Ελπίζουμε οι καθυστερήσεις του Υπουργείου να οφείλονται σε αντικειμενικές δυσκολίες και όχι σε εσκεμμένη τακτική. Ο χρόνος θα δείξει.  Φυσικά δεν κρύβουμε και την δυσφορία μας και τον προβληματισμό μας διότι, απ’ ότι πληροφορούμαστε, τις θέσεις λήψης αποφάσεων στο Υπουργείο Παιδείας έχουν καταλάβει δυστυχώς (και) πρόσωπα, τα οποία είχαν πρωτοστατήσει στην προηγούμενη κυβέρνηση για την μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών σε θρησκειολογικό.

Μεγάλο προβληματισμό προκάλεσε επίσης η πρόσφατη απόφαση που εξέδωσε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019 η Αρχή Προστασίας Δεδομένων κατά της αναγραφής της ιθαγένειας και του θρησκεύματος στα απολυτήρια και τα αρχεία που τηρούνται στα σχολεία, καθώς επίσης και για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, που είναι προδήλως παράνομη, διότι όφειλε η «Αρχή» να θέσει στο αρχείο τις αιτήσεις των Ενώσεων Αθέων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και όχι να εκφέρει κρίσιν επ’ αυτών. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της «Αρχής» οι συγκεκριμένες διαδικασίες για την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο, στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστηµα «myschool», αλλά και στη δήλωση ότι ο µαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος προκειμένου να απαλλαγεί από το µάθηµα των Θρησκευτικών αντιβαίνουν «τις διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, οι οποίες κατοχυρώνουν την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και τη θρησκευτική ελευθερία, ως συνταγµατική αρχή και ως ατοµικό δικαίωµα και µε το άρθρο 9 της ΕΣ∆Α, διότι αντιβαίνει στην αρνητική θρησκευτική ελευθερία των µαθητών και των γονέων τους, οι οποίοι έχουν και το ειδικότερο δικαίωµα να διαπαιδαγωγήσουν ελευθέρως τα παιδιά τους µε βάση τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις, σύµφωνα µε το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣ∆Α, καθώς και µε το άρθρο 9 της ΕΣ∆Α και το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣ∆Α». Επίσης αντιβαίνουν προς τη θεµελιώδη αρχή της αναγκαιότητας της επεξεργασίας δεδοµένων προσωπικού χαρακτήρα.     Ωστόσο οι παρά πάνω ισχυρισμοί, πέραν των ανωτέρω, όπως αναφέρει πολύ εύστοχα πρόσφατο δημοσίευμα, (https://www.inewsgr.com/0/dyo-dikastikes-apofaseis-adeiazoun-tin-archi-prostasias-gia-ta-thr), δεν έχουν κανένα νομικό έρεισμα, διότι έρχονται σε ευθεία αντίθεση με δυο δικαστικές αποφάσεις, όπως θα δούμε παρά κάτω, προκαλώντας το εύλογο ερώτημα, γιατί οι αρμόδιοι νομικοί της Αρχής δεν τις έλαβαν υπόψη τους κατά την έκδοση της απόφασής τους.

Η πρώτη είναι η  απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων που αφορούσε στο ζήτημα της απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών. Η απόφαση τόνιζε ότι «οι άθρησκοι, οι αλλόθρησκοι και οι ετερόδοξοι μαθητές έχουν δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά μόνον όταν συντρέχουν στο πρόσωπό τους λόγοι θρησκευτικής συνείδησης, τους οποίους οφείλουν να επικαλούνται οι ίδιοι, ή οι γονείς τους (ότι δηλαδή είναι άθεοι, αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι)». Συνεπώς τεκμηριωμένα θα έπρεπε να υπάρξει αιτιολόγηση του λόγου απαλλαγής. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια απόφαση «οι διευθυντές των σχολικών μονάδων, οφείλουν να ελέγχουν τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων (λόγων) απαλλαγής, ότι δηλαδή πρόκειται για άθεο, ή αλλόδοξο, ή ετερόθρησκο μαθητή, προκειμένου να διαπιστωθεί η τήρηση του προεκτεθέντος συνταγματικού κανόνα του ειδικού σκοπού του μαθήματος των Θρησκευτικών, που πραγματώνεται με την υποχρεωτική παρακολούθηση από τους Ορθόδοξους μαθητές και για να τηρηθεί ο συνταγματικός κανόνας του άρθρου 13 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος, ώστε να διευκολυνθεί ο άθρησκος, αλλόθρησκος, ή ετερόδοξος μαθητής, στην άσκηση του δικαιώματός του να απολαύσει “ανεμπόδιστα” την ελευθερία της θρησκευτικής του συνείδησης. Απορρίπτεται η χρήση του δικαιώματος της απαλλαγής με το πρόσχημα ότι υπάρχουν λόγοι συνείδησης».

Η δεύτερη είναι  η απόφαση 660/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας για το πρόγραμμα σπουδών επί Νίκου Φίλη για το μάθημα των Θρησκευτικών, η οποία ανατρέπει πλήρως  το κύρος της απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που λοιδωρήθηκε από τον δήθεν προοδευτικό χώρο ως «σκοταδιστική», έκρινε ότι «ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι, άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών χωρίς καμμία δυσμενή συνέπεια, εφ’ όσον οι γονείς τους υποβάλουν αξιόπιστη δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως, ήτοι διότι είναι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι, να παρακολουθήσουν τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών».

Κλείνοντας, δεν κρύβουμε την αγωνία μας για την επαναφορά στην νομιμότητα, την αποκατάσταση μιας άδικης μεταχειρίσεως της Εκκλησίας μας σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες και ομολογίες, αλλά και την καταφανή περιφρονήση της θελήσεως της συντριπτικής πλειοψηφίας του πιστού λαού μας. Για μας τους Ορθοδόξους Έλληνες η Εκκλησία μας δεν εξυπηρετεί απλά «θρησκευτικές ανάγκες», αλλά είναι τρόπος ζωής, απόλυτα συνυφασμένη με την μακραίωνη εθνική μας πορεία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση με τις αιρετικές «εκκλησίες», τις οποίες ο δυτικός άνθρωπος πασχίζει να «ξεφορτωθεί» στις τραγικές ημέρες μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι η τροφός του Γένους μας και η σώζουσα διδασκαλία της είναι η αληθινή ζωή και ο τρόπος πραγματώσεως του πιστού λαού μας. Γι’ αυτό και απαιτούμε να είναι υποχρέωση του Κράτους μας να μορφώνει τα παιδιά μας «εν Χριστώ», καθιστώντας αυτά «σύμμορφους της εικόνας» Αυτού. Χωρίς να παραγνωρίζουμε την αξία της κατά κόσμον γνώσεως και σοφίας, προτάσσουμε την εν Χριστώ «μόρφωση», διότι όπως τονίζει ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «και νους και επιθυμία προς εκείνον (τον Χριστόν) κατεσκευάσθη, και λογισμόν ελάβομεν, ίνα τον Χριστόν γινώσκωμεν, επιθυμίαν, ίνα προς εκείνον τρέχομεν, μνήμην έσχομεν, ιν’ εκείνον φέρωμεν, επεί και δημιουργημένοις αυτός αρχέτυπον ην» (Νικολάου Καβάσιλα, Περί της εν Χριστώ ζωής 6, PG 150,680A). Για μας πρότυπο δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεάνθρωπος και ως εκ τούτου, ο εκπαιδευτικός προσανατολισμός μας είναι η Εκείνου προσοικείωση. Καλούμε λοιπόν και εμείς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να αφουγκραστεί και να συνειδητοποιήσει αυτή την πραγματικότητα και να προχωρήσει στην αληθινά επωφελή διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα παιδιά μας, στους αυριανούς πολίτες της πατρίδας μας.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.com

ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΕΘ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ                                    

Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2019

Χαλκοκονδύλη 37 – 104 32 ΑΘΗΝΑ                                            

Αρ. Πρωτ.:  52

Τηλ. 210 5224180 FAX 2105224420

Email: petheol@gmail.com

Ιστοχώρος: petheol.gr

Προς: κ. Κωνσταντίνο Μενουδάκο

Επιτ. Πρόεδρο του ΣτΕ

Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας

Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Κοιν.: κ. Νίκη Κεραμέως

Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Όπως διαβάσαμε στον τύπο, εξεδώσατε απόφαση με την οποία ισχυρίζεστε ότι δεν θα πρέπει να δηλώνεται το θρήσκευμα να παίρνουν απαλλαγές οι μαθητές, ούτε να αναγράφεται το θρήσκευμα και η υπηκοότης στα απολυτήρια των μαθητών. Οφείλουμε να σημειώσουμε, ωστόσο, ότι η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων 115/2012 που είναι υποχρεωτικά εφαρμοστέα, συγκρούεται άμεσα με το σκεπτικό της απόφασης της Ανεξάρτητης Αρχής που υπηρετείτε, διότι κρίνει το θέμα εντελώς διαφορετικά, καθώς υποχρεώνει όλους τους μαθητές να δηλώνουν το θρήσκευμά τους και ορίζει και την διαδικασία χορήγησης των απαλλαγών(1).

Υπ’ όψη ότι η ως άνω απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων έχει ισχύ απόφασης Συμβουλίου της Επικρατείας. 

Σας ενημερώνουμε επίσης, ότι εκτός από την προειρημένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων, υπάρχει και η Απόφαση 660/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας για το Πρόγραμμα Σπουδών του πρώην Υπουργού Παιδείας  κ. Ν. Φίλη για το μάθημα των Θρησκευτικών, η οποία κρίνει ότι οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών «χωρίς καμμία δυσμενή συνέπεια, εφ’ όσον οι γονείς τους υποβάλουν αξιόπιστη δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως, ήτοι διότι είναι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι, να παρακολουθήσουν τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών».

Σημειώνουμε τα ανωτέρω, θεωρώντας βάσιμη την ανάγκη για διορθωτική έκδοση της απόφασής σας. Στην περίπτωση που η εν λόγω  απόφασή σας έχει υπόψη της τα ανωτέρω δεδομένα, αποτελεί παράλειψη, εν προκειμένω, ο ερμηνευτικός παραγκωνισμός τους που επισημαίνουμε, κάτι που δεν είναι ασυνάρτητο ως προς το άρθρ. 42 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα.

Υπ’ όψη ότι το προαναφερόμενο άρθρ. 10 του  Συντάγματος σας υποχρεώνει να μας στείλετε σύντομα την απάντησή σας, προκειμένου να προχωρήσουμε, αν χρειαστεί, στις κατά νόμον περαιτέρω ενέργειες μας.

Μετά τιμής

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

            Ο Πρόεδρος                                                  Ο Γεν.  Γραμματέας

       Ηρακλής Ρεράκης                                          Παναγιώτης Τσαγκάρης

Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ                      Υπ. Δρ. Θεολογίας

1.       Η Απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων που αφορούσε στο ζήτημα της απαλλαγής μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών τόνιζε ότι «οι άθρησκοι, οι αλλόθρησκοι και οι ετερόδοξοι μαθητές έχουν δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά μόνον όταν συντρέχουν στο πρόσωπό τους λόγοι θρησκευτικής συνείδησης, τους οποίους οφείλουν να επικαλούνται οι ίδιοι ή οι γονείς τους (ότι δηλαδή είναι άθεοι, αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι)» συνεπώς τεκμηριωμένα θα πρέπει να υπάρξει αιτιολόγηση του λόγου απαλλαγής. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια απόφαση «οι διευθυντές των σχολικών μονάδων, οφείλουν να ελέγχουν τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων (λόγων) απαλλαγής, ότι δηλαδή πρόκειται για άθεο ή αλλόδοξο ή ετερόθρησκο μαθητή, προκειμένου να διαπιστωθεί η τήρηση του προεκτεθέντος συνταγματικού κανόνα του ειδικού σκοπού του μαθήματος των Θρησκευτικών, που πραγματώνεται με την υποχρεωτική παρακολούθηση από τους Ορθόδοξους μαθητές και για να τηρηθεί ο συνταγματικός κανόνας του άρθρου 13 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος, ώστε να διευκολυνθεί ο άθρησκος, αλλόθρησκος ή ετερόδοξος μαθητής, στην άσκηση του δικαιώματός του να απολαύσει “ανεμπόδιστα” την ελευθερία της θρησκευτικής του συνείδησης. Απορρίπτεται η χρήση του δικαιώματος της απαλλαγής με το πρόσχημα ότι υπάρχουν λόγοι συνείδησης».

http://thriskeftika.blogspot.com

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΙΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ;

Η σχολική θεολογική διδασκαλία και η αλλαγή της συμπειριφοράς των μαθητών;

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Το θέμα αυτό συνδυάζεται και με το γενικότερο ενδιαφέρον, που υπάρχει στο σχολείο, σχετικά με την επίδραση που ασκεί η σχολική μάθηση τόσο στις γνωστικές δομές όσο και στην αλλαγή της συμπεριφοράς των μαθητών στο πλαίσιο της σχολικής της μικροκοινωνίας, αλλά, κυρίως, της μετασχολικής μακροκοινωνίας στην οποία εισέρχονται.

Η επιρροή, όμως, που δέχονται οι μαθητές από τις θεολογικές γνώσεις, ενδιαφέρει γενικότερα και τον χώρο της Εκκλησίας, διότι και αυτή προσφέρει παρόμοιο διδακτικό έργο στους κόλπους της.

Το θέμα, μάλιστα, σχετίζεται και με την όλο και πιο έντονα διαπιστούμενη ανάγκη επανευαγγελισμού των Χριστιανών και, κατά συνέπεια, της ουσιαστικότερης σύνδεσης χριστιανικής πίστης και ζωής, γεγονός που μπορεί να σηματοδοτήσει θετικές προοπτικές για την ανανέωση τόσο της διδασκαλίας της Εκκλησίας και της συναφούς πα­ρε­χόμενης σχολικής θεολογικής αγωγής όσο και της μέσω αυτής βελτίωσης της ποιότητας της ηθικοκοινωνικής ζωής.

Η σχολική θεολογική αγωγή έχει ως αντικείμενο δι­δασκαλίας την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, μέσα από χριστιανικές γνώσεις που προσφέρονται μεθοδικά στους μαθητές.

Η θρησκευτική συνείδηση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η θεολο­γι­κή ταυτότητα του ανθρώπου, καθώς είναι αυτή, που επηρεάζει τη σκέψη, τις αποφάσεις, την ηθική και κοινωνική ζωή και συμπερι­φο­ρά του.

Η γνώση της επίδρασης που ασκείται στον μαθητή με την καλλιέργεια της συνείδησής του βοηθά να κατανοήσει κανείς την πρακτική διάσταση της θεο­λο­γικής διδασκαλίας που έχει καταγραφεί στους εκπαιδευ­τικούς Νόμους, από το 1976.

Ειδικό­τερα παρατηρείται ότι:

α) Ο Εκπαιδευτικός Νόμος (309) του 1976, στα σημεία που αναφέρεται στους στόχους της θεολογικής διδασκα­λίας, κάνει λόγο για «αφύπνιση της ηθικής συνείδησης», «όξυνση της ηθικής κρίσης», «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» και «τόνωση του θρησκευτικού φρονήματος».

β) Ο ισχύων Εκπαιδευτικός Νόμος (1566) του 1985, ορί­ζοντας το έργο και τις υποχρεώσεις του σχολείου έναντι των μαθητών, τονίζει ότι το σχολείο βοηθά τους μαθητές να εξοικειώνονται «με τις ηθικές, θρησκευτικές, εθνικές, αν­θρωπιστικές και άλλες αξίες», να τις οργανώνουν και να τις διευρύνουν «σε σύστημα αξιών», «ώστε να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους, να ελέγχουν και να κατευ­θύ­νουν το συναισθηματικό τους κόσμο σε στόχους δημιουρ­γικούς και πράξεις ανθρωπιστικές» και, τέλος, να συνειδη­το­ποιούν «τη βαθύτερη σημασία του ορθόδοξου χριστιανικού ήθους και της σταθερής προσήλωσης στις πανανθρώπινες αξίες».

γ) Το «Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευ­τικά» του 1998 στοχεύει με σαφήνεια «στην καλ­λιέργεια του ορθόδοξου εκκλησιαστικού χριστιανικού φρο­νήματος και την πορεία της ζωής των μαθητών σύμφωνα με αυτό». Το θεολογικό μάθημα, σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό, μπορεί να «δίνει τη δυνατότητα στον πιστό μαθητή να αυξή­σει την πίστη του και να γνωρίσει καλύτερα το πρόσωπο του Χρι­στού, στον αδιάφορο την ευκαιρία να συγκινηθεί από την αγά­πη του Θεού και σ’ εκείνον που εναντιώνεται να κατα­λά­βει το λάθος του, αφού δεν είναι υποχρεωτική η αποδοχή του».

Αναφέρει ακόμη ότι το μάθημα των Θρησκευτικών έχει ως αποστολή «να καθοδηγεί τον μαθητή στη σωστή κοινωνικοποίησή του. Η ζωή της κοινότητας, της Ενορίας, με την κοινή λα­τρεία, αποτελούν τις πιο ουσιαστικές συντεταγμένες σωστού προσανατολισμού για ολοκλήρωση των ανθρώπων και εξαν­θρωπισμό της κοινωνίας».

Με βάση τα παραπάνω, οι σχολικές γνώσεις, μέρος των οποίων αποτελεί και η θεολογική μάθηση, είναι το μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σύμφωνα με τις θεωρίες της συ­μπε­ριφοράς, για να αποκτηθεί να διορθωθεί ή να επεκταθεί μια επι­­θυ­μητή συμπεριφορά ή, ακόμη, για να αντιμετωπιστούν προ­βληματικές συμπεριφορές.

Με τη διδασκαλία των διαφόρων γνωστικών αντικειμένων στο σχολείο, μορφώνονται οι μα­θητές, με καθορισμένες δομές, που τους καθιστούν ικανούς να συμμετέχουν και να δραστηριοποιούνται στο κοινωνικό τους περιβάλλον καθώς και να προλαμβάνουν ή να αντι­με­τωπίζουν προβληματικές καταστάσεις.

Ένα παράδειγμα προσπάθειας αλλαγής συγκεκρι­μέ­νης συμπεριφοράς, μέσα από τις διδακτικές διαδικασίες της θεολογικής μόρφωσης, μπορεί να μας δείξει τον τρόπο που χρησιμοποιούνται οι γνωστικές και συναισθηματικές δομές καθώς και η ανάλογη επιχειρηματολογία για να προκύψει ένα αποτέλεσμα στην αλλαγή της συμπεριφοράς.

Αν, δηλαδή, για παράδειγμα, οι στάσεις κάποιων παιδιών έχουν επηρεαστεί από το πε­ρι­βάλλον τους, μέσα από κάποια αρνητικά στερεότυπα ή προ­καταλήψεις έναντι των ξένων, τότε, με κατάλληλους χει­ρισμούς των θεολόγων - παιδαγωγών, μπορούν να αλλάξουν τόσο οι στά­σεις όσο και οι συμπεριφορές τους.

Μια σειρά από περιεκτικές ενότητες, που διδάσκονται στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, προ­σφέρουν ευκαιρίες για διάλογο, προβληματισμό και ανα­συγκρό­τηση των προτύπων και των δομών της σκέψης.

Η διδακτική ενότητα των Θρησκευτικών της Γ’ Τάξης Δημοτικού, με τον τίτλο: «Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι αδέλφια», είναι αφιερωμένη στην καλλιέργεια της αποδο­χής της διαφορετικότητας, συνδέοντας τη στάση αυτή με την πίστη στον Θεό.

Ως συνέπεια συνδέσεως της συμπεριφοράς με την πίστη στον Θεό, προβάλλεται στο συ­γκεκριμένο βιβλίο και στηρίζεται και από τον εκπαι­δευ­τικό, η θέση ότι «ο Θεός είναι πατέρας όλων και όλοι είναι αδέρφια, παιδιά της ίδιας οικογένειας».

Ανα­φέρεται, επίσης, αυτό που είπε ο Απ. Παύλος ότι «για τους χριστιανούς δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους αν­θρώπους: “Δεν υπάρχει Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρ­χει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα, όλοι είμαστε ένας χάρη στον Ιησού Χριστό”».

Ακόμη, με αναφορά στην ορθόδοξη Ιεραποστολή, δίνεται η ευ­καιρία να συνδεθεί η συμπεριφορά με την η ενότητα και την οικουμενικότητα της Εκκλησίας, στην οποία ο μαθητής ανήκει ως μέλος.

Έτσι, αναφέρεται ότι η Εκκλησία «προσπαθεί να αγκα­λιάσει όλους τους ανθρώπους, χωρίς να κάνει δια­κρί­σεις, αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί, άσπροι ή μαύροι, άνδρες ή γυναίκες, μορφωμένοι ή αμόρφωτοι. Αυτό είναι το όραμα της Εκκλησίας: να γίνουν κάποτε όλοι οι άνθρωποι και οι λαοί ένα σώμα, μια μεγάλη οικογένεια, που τα μέλη της θα ζουν με αγάπη, σεβασμό και αλληλοκατανόηση, όπως οι πρώτες χρι­στιανικές κοινότητες αγάπης».

 Κατευθυντήριος άξονας της χριστιανικής ζωής, όπως αυτή παρουσιάζεται στα σχολικά βιβλία, που ίσχυαν έως το 2016, είναι η προσφορά  χριστιανικής αγάπης στους συναν­θρώ­πους. Η αγάπη αυτή παρουσιάζεται χωρίς χρώμα και σύνορα, ως μία, μοναδική και ίδια για όλους.

Μετά το 2016, δυστυχώς, η σχολική διαθρησκειακή ή πολυθρησκειακή αγωγή, που επιβλήθηκε στα ελληνικά σχολεία και ισχύει έως σήμερα, επιχειρεί -παράνομα, αντισυνταγματικά και ενάντια σε κάθε μορφή παιδαγωγικής δεοντολογίας- την αλλοίωση  της ορθόδοξης χριστιανικής παραδόσεως, την οποία παιδιόθεν έχουν οι μαθητές.

Ωστόσο, η ορθόδοξη παράδοση έχει δικές της κοινωνικές δομές, προεκτάσεις και εφαρμογές και δεν έχει ανάγκη θρησκειακών δανείων.

Διότι, όπως προκύπτει από τη θεολογική γνώση, ευθύνη για την προσφορά της αγάπης έχουν όλοι οι χρι­στιανοί, οι οποίοι, μάλιστα, καλούνται, με βάση την πίστη τους, να μοιραστούν τα αγα­θά τους με όσους δεν έχουν, αφού πρώτα νικήσουν το μεγάλο εμπόδιο, που είναι ο εγωισμός, που γεννά τον ατο­μικισμό και δεν επιτρέπει την ανιδιοτελή προσφορά  στους άλλους.

 Σε διδα­κτική ενότητα των προηγούμενων Θρησκευττικών, μάλιστα, για τον Μ. Βασίλειο, αναφέρεται ότι το όραμά του «ήταν μια κοινωνία, όπου θα ζουν ενωμένοι μεταξύ τους οι άνθρω­ποι, ανεξάρτητα από την πατρίδα, την κατα­γωγή και την κοινωνική τάξη του καθενός... Κανέναν δεν άφη­σε αβοήθητο. Ούτε τους ειδωλολάτρες, ούτε τους Εβραίους της πόλης!».

Δεν έχει επομένως ανάγκη η σχολική χριστιανική θεολογική διδασκαλία από τα ηθικοκοινωνικά διδάγματα των θρησκειών, όπως αυτά με αυταρχισμό επιβλήθηκαν να διδάσκονται στα παιδιά από το 2016 και εντεύθεν. Διότι στην ορθόδοξη θεολογία, η αγάπη και η προσφορά προς τους άλλους συνδέεται με την αγάπη και την πίστη προς τον Χριστό, αφού κάθε φορά που ο άνθρωπος προσφέρει αγάπη στους συνανθρώπους έρχεται πιο κοντά στο Χριστό.

Η αλληλεγγύη αποτελεί συνέπεια της αγάπης και της αγαθοσύνης, που καλλιεργούνται και κυριαρχούν, ως αρετές, στις καρδιές των ανθρώπων, μέσα από την προσωπική σχέση τους με τον Τριαδικό Θεό.

Τα διαθρησκειακά και  θεοσοφικά κοκτέϊλ και αφηγήματα, που εφηύραν κάποιοι από το 2016 για να τα εισάγουν αντισυνταγματικά στα σχολεία για να προσηλυτίσουν και  να διαβρώσουν την ελληνική ορθόδοξη κοινωνία και κοινωνικότητα των νέων μας, δεν έχουν τη δυναμική να υποκαταστήσουν την οικεία πίστη των μαθητών προς τον μόνο Αληθινό Τριαδικό Θεό και την θετική επίδραση που αυτή ενέχει στην αλλαγή της συμπεριφοράς των μαθητών. Για όλους τους παραπάνω λόγους, αναμένεται από την νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας η τήρηση των υποσχέσεών της για εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ που ακυρώνει τα νέα αντορθόδοξα Προγράμματα των Θρησκευτικών και η επιστροφή του μαθήματος στην ορθόδοξη πολιτισμική κανονικότητα.

Ορθόδοξη Αλήθεια, 31.07.2019

http://thriskeftika.blogspot.com

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΕΘ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα 22 Ιουλίου 2019

Αριθμ. Πρωτ.  47

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αντίλογος της ΠΕΘ στον Μητροπολίτη Μεσσηνίας

για το μάθημα των Θρησκευτικών

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος κατά καιρούς έχει προβεί σε διάφορες δηλώσεις για το μάθημα των Θρησκευτικών, με τις οποίες η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) διαφωνεί. Η ΠΕΘ απέφυγε, έως σήμερα, να σχολιάσει τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Ο Μητροπολίτης, όμως, συνεχίζει τις δηλώσεις του για το σοβαρό ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Πρόσφατα, απαντώντας σε δημοσιογραφικό ερώτημα (ΣΚΑΪ, εκπομπή «Σήμερα», 17/7/2019) είπε ότι: «Για το θέμα των Θρησκευτικών δεν μπορεί να ξεκινήσει καμία μορφή συζήτησης, εάν πρώτα δεν δημοσιευτούν και δεν δούμε ποιες είναι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας απέναντι στις προσφυγές, οι οποίες κατετέθησαν κατά των Υπουργικών Αποφάσεων του κ. Γαβρόγλου»!

Η συγκεκριμένη δήλωση εκτιμούμε ότι βρίσκεται στη γνωστή γραμμή στήριξης των ακυρωμένων από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) «Προγραμμάτων Φίλη – Γαβρόγλου», που ακολουθεί συστηματικά ο Μητροπολίτης. Η γραμμή αυτή συνηγορεί στη μεθοδευμένη  φθοροποιό αλλοίωση του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών για τους παρακάτω πολύ συγκεκριμένους λόγους:

1. Όταν το ΣτΕ, με δύο συνεχόμενες αποφάσεις του (Άνοιξη του 2018), καταδίκασε και ακύρωσε τα πολυθρησκειακά Προγράμματα Φίλη, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, ως μέλος της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής διαλόγου Εκκλησίας – Πολιτείας για τα Θρησκευτικά, έσπευσε, τότε, να δηλώσει ότι «το ΣτΕ κατήργησε αυτά που είχε καταργήσει ήδη το υπουργείο Παιδείας» (1), ταυτιζόμενος έτσι με την επιχειρηματολογία του τέως Υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κ. Γαβρόγλου, αλλά και των εκπροσώπων του Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ», οι οποίοι προέβησαν σε παρόμοιες δηλώσεις(2). Προφανώς, τότε, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας αγνόησε ή περιφρόνησε -διότι δεν εντοπίσαμε κάποια δημόσια δήλωσή του στην οποία να αναφέρει το αντίθετο- την κείμενη νομολογία και πρακτική, σύμφωνα με την οποία το Υπουργείο Παιδείας είναι υποχρεωμένο, μετά τις προειρημένες αποφάσεις του ΣτΕ, να επαναφέρει τα προηγούμενα Προγράμματα Σπουδών.

Άραγε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας συνεχίζει ακόμα και σήμερα να αγνοεί ή να περιφρονεί τη Νομολογία του ΣτΕ η οποία λέει ότι: «Η διοίκηση μετά την έκδοση της ανωτέρω δικαστικής αποφάσεως, είχε υποχρέωση συμμορφουμένη με το περιεχόμενο αυτής, όχι μόνο να θεωρήσει ως ανύπαρκτες τις ακυρωθείσες με την απόφαση αυτή διοικητικές πράξεις, αλλά και με θετικές ενέργειές της να χωρήσει στην αναμόρφωση της δημιουργηθείσας, βάσει των εν λόγω πράξεων, καταστάσεως, ώστε να περιέλθουν τα πράγματα στη θέση που θα βρίσκονταν, αν οι πράξεις αυτές δεν είχαν εκδοθεί» (ΣτΕ 276/2016, 7/2010,  347/1997);

Εκ των πραγμάτων ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας φάνηκε να ακολουθεί τις αντισυνταγματικές επιλογές του τέως Υπουργού Παιδείας κ. Γαβρόγλου και να παρουσιάζει ως νέα, τα «Προγράμματα Φίλη», που εν τω μεταξύ είχε επανεκδώσει, με απόφασή του ο κ. Γαβρόγλου, νομίζοντας ο κ. Υπουργός ότι, έτσι, παρακάμπτει νομιμοφανώς τον σκόπελο των αποφάσεων του ΣτΕ, χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό! Θυμίζουμε, ότι τα «Προγράμματα Γαβρόγλου» είναι πανομοιότυπα  με αυτά του Φίλη, όπως έχει αποδείξει η επιστημονική και εμπεριστατωμένη μελέτη του Εργαστηρίου Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ (2018), που δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν.

Εν προκειμένω, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε, αν έλαβε υπόψη ή αν τελικά αγνόησε η Τριμελής εξ Αρχιερέων Επιτροπή της Ιεραρχίας  της Εκκλησίας της Ελλάδος, που διεξήγαγε το διάλογο για το μάθημα των Θρησκευτικών με το Υπουργείο Παιδείας, αλλά και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ως μέλος της, την απόφαση-προτροπή των Συνιεραρχών τους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, για «συνεκτίμηση των κρίσεων της 660/2018 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας»(3).

2. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας φαίνεται να διατηρεί, έως σήμερα, την ίδια γραμμή και την ίδια στάση έναντι του ΣτΕ. Αυτό διαπιστώνεται με τη συνέντευξη που έδωσε στις (17/07/2019), εκφράζοντας την πεποίθηση ότι δεν πρέπει να γίνει καμία αλλαγή στο μάθημα των Θρησκευτικών, εάν δεν υπάρξει νέα απόφαση του ΣτΕ. Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση, εύλογα προκύπτει το ερώτημα, αν θα πρέπει να αναμένεται το ΣτΕ να αυτοακυρωθεί και να εκδώσει μια απόφαση, που να είναι θετική για τα «Προγράμματα Γαβρόγλου», τα οποία, όμως, είναι ολόϊδια με τα «Προγράμματα Φίλη» που πέρυσι το ΣτΕ, εν Συντάγματι φρονόν, καταδίκασε και ακύρωσε.

Βρίσκεται επίσης, στη δικαιοδοσία αλλά και είναι υποχρέωση της νέας Υπουργού, σύμφωνα και με τις προγραμματικές δηλώσεις της ιδίας, αλλά και της νέας κυβέρνησης, να εφαρμόσει πιστά τις αποφάσεις του ΣτΕ, που ο κ. Γαβρόγλου με ασέβεια και περιφρόνηση προς τους Θεσμούς της Δημοκρατίας δεν εφάρμοσε, συνεπικουρούμενος όχι από συνοδικές αποφάσεις αλλά από προσωπικές τοποθετήσεις μεμονωμένων Ιεραρχών, όπως αυτές του Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Αναμένουμε από την κ. Υπουργό, να αποσύρει με νέο δικό της ΦΕΚ τα αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα «Προγράμματα Φίλη – Γαβρόγλου» και να δρομολογήσει την έκδοση νέων Προγραμμάτων, αποκαθιστώντας έτσι τη συνταγματική νομιμότητα και κανονικότητα στο συγκεκριμένο θέμα.

3. Να θυμίσουμε ακόμη, ότι όλα τα σημεία  των «Προγραμμάτων Φίλη», στα οποία βασίστηκε το ΣτΕ για να τα ακυρώσει, εντοπίζονται αυτολεξεί στα «Προγράμματα Γαβρόγλου». Επιπλέον,  τα Προγράμματα αυτά, εκτός από αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα, κρίθηκαν από το ΣτΕ ως προσηλυτιστικά, με τη λογική ότι προσανατολίζουν τους μαθητές σε αλλότριους πνευματικούς και γνωσιακούς στόχους. Θυμίζουμε επίσης στον κάθε ενδιαφερόμενο ότι τα Προγράμματα αυτά καταδικάστηκαν με επίσημη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Μάρτιος 2016) και αποδομήθηκαν λεπτομερώς και ολοσχερώς, με εμπεριστατωμένη πολυσέλιδη μελέτη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, που εστάλη τον Σεπτέμβριο του 2016 στον τότε Πρωθυπουργό της χώρας και στους τότε αρχηγούς των πολιτικών κοινοβουλευτικών κομμάτων. Θυμίζουμε, ακόμη, ότι τα Προγράμματα αυτά, λόγω της ακαταλληλότητάς τους για τους/τις μαθητές/τριες, κρίθηκαν αρνητικά από το Άγιο Όρος, από πλείστους Αρχιερείς, από το σύνολο σχεδόν των Θεολόγων, από πλήθος Συνεδρίων, Ημερίδων και δημοσιευμάτων πλείστων Επιστημόνων και από τη μεγάλη πλειονότητα του Ελληνικού λαού.

Όλα αυτά και άλλα πολλά «ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός», παρακαλούμε να λάβουν υπόψη τους ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας αλλά και οι «Καιροφυλακτούντες» ομοφρονούντες του και ευελπιστούμε ότι έτσι, ίσως, γίνει αντιληπτό και κατανοητό από εκείνους, το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργούν τα «Προγράμματα Φίλη – Γαβρόγλου» στο μάθημα των Θρησκευτικών και κατ΄ επέκταση τα εμπόδια που θέτουν στην καλλιέργεια της πνευματικής προόδου των μαθητών και στην οικοδόμηση των ορθόδοξων χριστιανικών πνευματικών τους ερεισμάτων.

Κατόπιν των ανωτέρω, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) προβληματίζεται με τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Διότι, αν όντως ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, είναι υπέρμαχος των Προγραμμάτων που έχουν ακυρωθεί από το ΣτΕ και από τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων γονέων, θεολόγων, εκκλησιατικών παραγόντων, αγιορειτών κ.ά., τότε ποια άραγε, είναι τα εχέγγυα της αμεροληψίας στην κρίση του, ως μέλους της  Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής ή οποιασδήποτε άλλης μελλοντικής Επιτροπής, που θα κληθεί για να διαχειριστεί το διάλογο της Εκκλησίας - πολιτείας για το μάθημα των Θρησκευτικών;

Όλα τα παραπάνω τα αναφέρουμε καθηκόντως, σεβόμενοι ανθρωπίνως την τιμή και την υπόληψη του συγκεκριμένου Μητροπολίτη.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

Υποσημειώσεις:

1. Χρυσόστομος: Το ΣτΕ κατήργησε αυτά που είχε καταργήσει ήδη το υπουργείο Παιδείας, 22/03/2018, Ηλ. πηγή:https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/3433547/chrisostomos-to-ste-katirgise-afta-pou-iche-katargisi-idi-to-ipourgio-pedias

2. Διαμορφώνεται περιβάλλον θρησκευτικού σκοταδισμού, 21/03/2018,https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/144414_diamorfonetai-periballon-thriskeytikoy-skotadismoy και πρόσφατα ακόμη, «Καιρός» για εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά, 20/07/2019, Ηλ. πηγή:http://www.newsnowgr.com/article/1277636/kairos-gia-efarmogi-ton-apofaseon-tou-ste-gia-ta-thriskeftika.html

3. Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Απρίλιο, 19/04/2018, Ηλ. πηγή:http://iaath.gr/content/oloklirothikan-oi-ergasies-tis-dis-gia-mina-aprilio

http://aktines.blogspot.com

ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Τα Θρησκευτικά Γαβρόγλου και η νέα κυβέρνηση

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Η κυβερνητική αλλαγή που ακολούθησε τις εθνικές εκλογές έφερε και το τέλος της θητείας του Κώστα Γαβρόγλου στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.

Παραμένουν όμως σε ισχύ πολλές προβληματικές αποφάσεις του απελθόντος Υπουργού. Η νέα Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ήδη εξήγγειλαν σημαντικές αλλαγές στο χώρο της παιδείας όπως την κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια και την ακύρωση των σχεδίων ίδρυσης τέταρτης Νομικής Σχολής.

Κατά την τελετή παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Παιδείας η νέα Υπουργός έκανε μία δήλωση με νόημα, συνδέοντας τα θέματα του χαρτοφυλακίου «Θρησκευμάτων» με τις επιταγές του Συντάγματος. Είπε μεταξύ άλλων ότι «ο Συνταγματικός νομοθέτης προβλέπει, μεταξύ των βασικών αποστολών του Κράτους, την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης». Και πρόσθεσε με νόημα ότι «σκοπεύουμε να υπηρετήσουμε όλες αυτές τις επιταγές». Κατά την προηγούμενη περίοδο ως επικεφαλής του Τομέα Παιδείας της Ν.Δ. η Νίκη Κεραμέως είχε δηλώσει ότι οι αποφάσεις του ΣτΕ που ακυρώνουν τα «νέα Θρησκευτικά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εφαρμοστούν. Συνδυαζόμενες οι παραπάνω δηλώσεις και εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, έχει δημιουργηθεί μία νέα δυναμική επίλυσης του ζητήματος των Θρησκευτικών στη βάση των επιταγών του Συντάγματος, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν με τις αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Ως γνωστόν αναμένεται και νέα απόφαση του ΣτΕ για την οποία υπήρξε από την πλευρά του Υπουργείου διαρροή ότι θα δημοσιοποιούνταν τον περασμένο Μάιο, ωστόσο ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί. Σε κάθε περίπτωση οι ήδη υπάρχουσες δύο τελεσίδικες αποφάσεις δεσμεύουν τη Διοίκηση και εν προκειμένω το Υπουργείο Παιδείας και η νέα Υπουργός, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι δικηγόρος, φαίνεται να το αντιλαμβάνεται πλήρως.

Τα Θρησκευτικά αποτελούν για τη νέα κυβέρνηση ένα ακόμη ζήτημα στο οποίο ο απελθών Υπουργός κ. Γαβρόγλου επέδειξε αδιαλλαξία παρακάμπτοντας τεχνηέντως τις δικαστικές αποφάσεις και πετυχαίνοντας η Διοικούσα Εκκλησία να συρθεί σε έναν ανούσιο διάλογο για πράγματα που ήδη είχαν αποσαφηνιστεί από τη Δικαιοσύνη. Στην πρόθεσή της να επιλύσει το όλο ζήτημα η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Διοικούσα Εκκλησία, όταν αυτή εκφράζεται μέσω της αρχιεπισκοπικής αυλής, δεν είναι με το μέρος της συνταγματικής νομιμότητας και της ορθόδοξης θεολογίας αλλά υιοθετεί μάλλον την «αριστερίστικη» νεο-θεολογία αυτών που σχεδίασαν τα «νέα Θρησκευτικά» και πέτυχαν τη γενικευμένη εφαρμογή τους μέσω της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πρόθυμα υπηρέτησε το στόχο της μετατροπής του μαθήματος των Θρησκευτικών σε πολυθρησκειακό και συγκρητιστικό για ευνόητους λόγους.

Ως γνωστόν, το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών όπως και των άλλων μαθημάτων καθορίζεται με Υπουργικές Αποφάσεις. Επομένως η εφαρμογή στην πράξη των αποφάσεων του ΣτΕ δεν απαιτεί κανενός είδους νομοθετική εργασία στη Βουλή αλλά μία νέα Υπουργική Απόφαση με την οποία θα ακυρώνεται η Υ.Α. Γαβρόγλου, λόγω και των όσων αναφέρονται στις αποφάσεις του ΣτΕ και θα επανέρχεται το μάθημα στην προ Φίλη και Γαβρόγλου κατάσταση. Πρακτικά οι «Φάκελοι Μαθήματος» θα πρέπει να τεθούν εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παρόλο που ο Κώστας Γαβρόλγου έσπευσε να τους αποστείλει στα σχολεία για να προκαταλάβει τις εξελίξεις. Στους διδάσκοντες μπορεί να δοθεί εντολή χρήσης των βιβλίων που υπήρχαν πριν τους Φακέλους και τα οποία είναι αναρτημένα στο Ψηφιακό Σχολείο. Σε εύλογο χρόνο, μετά την εκτύπωσή τους, τα βιβλία αυτά μπορούν να αποσταλούν στα σχολεία για χρήση από εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Είναι σαφές ότι η νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να «υπηρετεί» τα Θρησκευτικά Φίλη-Γαβρόγλου που φέρουν την υπογραφή Γιαγκάζογλου και της ομάδας του. Εάν δεν προχωρήσει άμεσα η απαραίτητη αλλαγή, μέσα σε λίγο χρόνο τα στελέχη της νέας κυβέρνησης θα ακούσουν το Νίκο Φίλη να καυχιέται ότι μπορεί ο ίδιος να απομακρύνθηκε από το Υπουργείο, μπορεί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ να έφυγε από την κυβέρνηση, όμως τα «νέα Θρησκευτικά» που εκείνοι έφεραν, έμειναν για πάντα στα ελληνικά σχολεία!

Ορθόδοξος Τύπος, 19.07.2019

http://thriskeftika.blogspot.com

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ, ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ Κ.Α

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιεροδιδασκάλων «Κωνσταντίνος ο εξ Οικονόμων» στην 37η Γ.Σ. που πραγματοποιήθηκε στα Γρεβενά της Ένδοξης Μακεδονίας μας προχώρησε ομόφωνα στην έκδοση του παρακάτω ψηφίσματος.

Ένας ολόκληρος χρόνος συμπληρώθηκε από την αποφράδα εκείνη ημέρα της υπογραφής της «Συνθήκης των Πρεσπών» και μετά την κατάθεση ψηφίσματος στην Κατερίνη πέρυσι, ερχόμεθα στα Γρεβενά να υψώσουμε για ακόμη μια φορά φωνή διαμαρτυρίας για την παραχώρηση του ονόματος, της ταυτότητας, της εθνότητας, της γλώσσας της Μιας Ελληνικής Μακεδονίας στη γείτονα χώρα. Όλοι μας όμως γνωρίζουμε και εμείς πρώτοι ότι τίποτα δεν χάνεται ούτε σβήνεται όσο το διατηρούμε στο μυαλό μας και στην καρδιά μας…

Καταθέτουμε την αγωνία μας και την στήριξή μας μα και συνάμα την προσευχή μας για τους αδελφούς μας Βορειοηπειρώτες που βιώνουν καθημερινά σωματική και ψυχολογική πίεση, απώλεια περιουσιακών στοιχείων καθώς και τον κίνδυνο εξαιτίας της εμφυλιακής σύγκρουσης που ζει η Αλβανία.

Καταγγέλλουμε την προσπάθεια εκ μέρους των ιθυνόντων για την λεγόμενη Συνταγματική αναθεώρηση των άρθρων 3 και 21.

Η εισαγωγή του όρου «ουδετεροθρησκεία» στο άρθρο 3 σκοπό έχει:

 1ο Την αποκοπή της Μητέρας Εκκλησίας απ’ το Ελληνικό κράτος. Αυτό βάζει νάρκη στα θεμέλια της σχέσεως του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου αλλά και των άλλων Ορθόδοξων Εκκλησιών εντός Επικρατείας όπως η Ημιαυτόνομος Εκκλησία της Κρήτης με τραγικές συνέπειες για ολόκληρο τον Ελληνισμό.

2. Η κατάργηση του Ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών μεταβάλλοντάς το σε θρησκειολογικό, ξένο προς την Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας.

3. Κατάργηση θρησκευτικών αργιών και ορθοδόξων συμβόλων.

Στο άρθρο 21 θέλοντας να εξαλείψουν την έννοια της οικογένειας της Ελληνικής Οικογένειας αντικαθιστούν την φράση «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους».

Αποτελεί ύψιστη υποκρισία ότι ενδιαφέρονται για την στήριξη της υπογεννητικότητας και του τεράστιου δημογραφικού προβλήματος και αντί να ψηφίζουν γενναία μέτρα για την οικονομική ανακούφιση των οικογενειών και των παιδιών τους, προσπαθούν να διαλύσουν το πρώτο κύτταρο της κοινωνίας μας.

Εμείς οι 50 Παπαδάσκαλοι που σμίξαμε στην όμορφη πόλη των Γρεβενών θα υπενθυμίζουμε μαζί με τους αδελφούς που λόγοι υγείας και απόστασης τους εμπόδισαν να είναι κοντά μας – ότι ο Αγώνας και η Αντίσταση κόντρα στο ρεύμα θα γίνεται πάντα απ’ τους λίγους για να ακολουθήσουν οι πολλοί.

«Η μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί».

Ήρθε η στιγμή να υψώσουμε φωνή και ανάστημα σε όλα αυτά που κάνουν μικρότερη την Πατρίδα μας και περιθωριοποιούν την Ορθόδοξη πίστη μας και την Εκκλησία του Χριστού μας.

Ο Πανάγαθος Τριαδικός Θεός να ευλογεί το λαό μας, να μας ενδυναμώνει στη δύσκολη καθημερινότητά μας και η Παναγία Μάνα μας, η Υπέρμαχος Στρατηγός, να φυλάει την Πατρίδα μας εκ παντοίων κινδύνων.

Γρεβενά 2 Ιουλίου 2019

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
π. ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΙΚΑΚΗΣ 

ΤΑ ΜΕΛΗ
π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ Αντιπρόεδρος
π. ΘΩΜΑΣ ΓΑΚΗΣ Ταμίας
π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΚΟΛΙΑΣ Γραμματέας
π. ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Μέλος

http://aktines.blogspot.com

ΠΕΘ: Ο ΝΕΚΡΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΥΘΑΛΗΘΕΙΑ

Αθήνα 20 Μαΐου 2019

Αριθμ. Πρωτ. 30 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Νεκροφόρος και η περί Παιδείας μυθαλήθεια

Μια φορά κι έναν Καιρό ζούσε στην Πόλη η οικογένεια του Νεκροφόρου.

Ο Νεκροφόρος ήταν παιδί από καλούς γονείς της Πόλης, όμως ήταν τέτοιας άτακτης φύσης, που, όταν  βρισκόταν στην Εκκλησία,  χλεύαζε τους Αγίους καί μουντζούρωνε τις εικόνες τους. «Ε, παιδί, είναι», έλεγαν στην Εκκλησιά, «θα μεγαλώσει»...

Μεγαλώνοντας, ο Νεκροφόρος, όλο καί πιο πολύ αρέσκονταν στη μουντζουρική μάθηση και κατάφερε να περάσει στην Ανώτατη Σχολή ψευδολογίας στην κατεκτημένη Πόλη. Ήταν από τους πρώτους, μάλιστα, που σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή ψευδολογίας του Mastag. Έκανε ειδίκευση στο θέμα: «Ιστορία της ψευδολογίας και εφαρμογή της στον χώρο της εκπαίδευσης». Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας Σχολών (στις Σχολές αυτές μπερδεύουν πολύ τα γράμματα της λέξης διδάκτορας) που επιδοτούνταν από «Οργανώσεις Ψευδολογίας και Πολέμου» (ΟΨΠ).

Ήξερε, λοιπόν, καλά ότι, μιλώντας για την ειρήνη, μπορούσε εύκολα να κάνει τον λαθροπόλεμο και, μιλώντας για αγάπη μπορούσε να  πειράζει με κόκκινα μαρκαδοράκια, χωρίς να τον βλέπουν, τις εικόνες των αγίων του πολιτισμού της πραγματικής Αγάπης.

Σε μια εποχή μεγάλης κατάπτωσης, όπου κυριαρχούσε στη χώρα που οι γονείς του κατέφυγαν -αφού στη χώρα που γεννήθηκαν καταδιώχθηκε η πραγματική Αγάπη και προσφύγεψαν- αναζητούσαν υπουργούς διακεκριμένους στην ψευδαπάτη. Την εποχή αυτή η ψευδαπάτη θεωρούνταν το μεγαλύτερο προσόν, διότι, μέσω αυτής, θα γινόταν η ταφή του πολιτισμού της πραγματικής Αγάπης χωρίς τιμές.

Ο  Αυτοκράτορας της χώρας, που έδειχνε εσχάτως να ενδιαφέρεται για τη χριστολογία (!), είχε διαλέξει τον Νεκροφόρο, ανάμεσα σε άλλους πολλούς καθαιρετικούς, για να κουμαντάρει την καθαίρεση της πραγματικής μόρφωσης. Αυτή, πλέον, έπρεπε να  φυλακισθεί από την εκπαίδευση στην απνεύματη γνώση, δια της συγγραφής φακέλων αντί Βίβλου, που θα αναδείκνυαν, μέσω της προβολής νεκρών ειδήσεων και της προπαγάνδας, όλους τους νεκρότοπους και τις πτωματικές επιστήμες. Ο Νεκροφόρος ήταν, σύμφωνα με τα πνευματοκτόνα μέτρα μετρήσεως του «Καιρού», ο καλύτερος φίλος του αδηφάγου παραπολιτισμού.

Τώρα, λοιπόν, είχε έλθει η ώρα που έπρεπε να αποσυρθούν όλες οι εικόνες αγίων από τα σχολεία, να προκριθούν μόνο εκείνοι οι καθηγητές που βεβήλωναν τις  αγιογραφίες καί τις κλωτσούσαν με φτυσιές στα προαύλια, στρώνοντας τα παγγάρια της αγοροπωλησίας των «προοδευτικών» τους κατορθωμάτων.

Έπρεπε τάχιστα, σαν ήταν η τελευταία εξουσία του κόσμου, να προαχθούν όσοι παραχάραζαν το νόημα του πολιτισμού της πραγματικής Αγάπης. Έτσι, θα γινόταν πράξη το όνειρο για τη δημιουργία της Νεκρόπολης στη χώρα της Ακρόπολης!

Οι υπεύθυνοι για τον «θανατισμό» της χώρας χαίρονταν με τον Νεκροφόρο, προπάντων οι Μεγάλοι Αρχιερείς των παλιών καί νέων ειδώλων και του θρησκειοπολιτισμού.., όσοι, δηλαδή, απολάμβαναν τον βίο τους μέσα σταθρησκειοσάβανα και θεωρούσαν, οι δυστυχείς, τα δισκοπότηρα ως νεκροπότηρα!

Ο Νεκροφόρος έφερνε με ζήλο σε πέρας το πειρασμικό πάρεργό του, μιλώντας γαυριών σε Συνέδρια ψευδολογίας και νεκροπολιτισμού, που προκρίνουν τα «dead news». Κι αφού ευχαριστιὀταν τόσο πολύ, σκοτώνοντας τις λέξεις, άρχισε να καταπιάνεται και με τους αριθμούς. Ακόμα κι αυτή η αρτιότητα του δυο και δυο ίσον τέσσερα, άρχισε να τον ενοχλεί κι αυτή. Για τον κατάφορο βιασμό των επιστημών της Ιστορίας, της Γεωγραφίας, και της Γλωσσολογίας, εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους. Αυτός κι όμοιοί του, όμως, τους μέτρησαν  με χοντρά μυωπικά γυαλιά και φόβο, κάτω από το μουστάκι. Κατ’ αντιστοιχίαν, τους χιλιάδες Θεολόγους, που αντιδρούν στις νεκροφόρες αποφάσεις και τις παραθρησκευτικές οσμές, τους μετρούσε στα κομμένα δάχτυλα. Έτσι, στην  εκβιαζόμενη χώρα διδάσκονται, πλέον, άλλα μαθηματικά, που υπηρετούν την προπαγάνδα του φθονόφιλου εξουσιασμού!

Ο Νεκροφόρος πίστευε στην εξουσία, την οποία έχτιζε πάνω στη βεβήλωση της αγιότητας και ουδέποτε ένιωσε ότι οι βεβηλωμένοι Άγιοι, ναι αυτοί, εύχονται υπέρ της επιστήμης του αληθούς και της Παιδείας  στον τόπο όπου μαρτύρησαν και μαρτυρούν ακόμη την Αλήθεια, η οποία αναζωγραφεί αχειροποίητα τις βεβηλωμένες εικόνες τους...

Εκ του ΔΣ της ΠΕΘ

https://thriskeftika.blogspot.com