ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ 2ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Γονείς 2ου Δημοτικού Σχολείου Καινουρίου:

Επιστρέφουν βιβλία Θρησκευτικών στο Υπουργείο!

Κύμα αντιδράσεων έχει προκαλέσει πανελλαδικά και στην Αιτωλοακαρνανία η νέα μορφή όλων των βιβλίων των θρησκευτικών του φετινού σχολικού έτους και κυρίως της Δ’ Δημοτικού.

Όπως είχε αναφέρει η «Σ» στις 26 Σεπτεμβρίου σε αντίστοιχο ρεπορτάζ, γονείς προετοιμάζονταν να υποβάλουν ομαδικές μηνύσεις προς το Υπουργείο Παιδείας ή να επιστρέψουν τα βιβλία των παιδιών τους.

Το όλο κλίμα που δημιουργήθηκε σε πανελλαδικό επίπεδο, έκανε όλο και περισσότερους γονείς να αρχίσουν να αναρωτιούνται τι συμβαίνει με τα βιβλία των θρησκευτικών. Αποτέλεσμα του αναβρασμού αυτού, ήταν σε κάποια σχολεία οι γονείς και οι σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων να διοργανώσουν ενημέρωση με τη συμμετοχή Θεολόγων.

Αντίστοιχη διαδικασία ακολουθήθηκε λοιπόν και στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καινουρίου με τους γονείς και το σύλλογο να κάνει ένα επιπλέον βήμα, να λάβει δηλαδή την απόφαση να επιστρέψει τα βιβλία στο Υπουργείο Παιδείας και να ζητήσει να επανέλθουν για διδασκαλία στις αίθουσες τα περσινά βιβλία, για τα οποία όπως ανέφερε στη «Σ» η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Κατερίνα Ρεντίφη: «να μεν παρουσίαζαν και άλλες θρησκείες, αλλά δεν προκαλούσαν σύγχυση στα παιδιά».

Η κ. Ρεντίφη τόνισε επίσης: «ξεκινήσαμε να συλλέγουμε βιβλία για να τα επιστρέψουμε στο Υπουργείο Παιδείας όπως επίσης και υπεύθυνες δηλώσεις από τους γονείς των παιδιών. Μέσα σε μια μέρα συγκεντρώθηκαν 20 δηλώσεις και βιβλία, ενώ τα παιδία που φοιτούν στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Καινουρίου είναι 50. Θα συλλέγουμε όλη την εβδομάδα βιβλία και δηλώσεις γονέων. Αρχικά έγινε μια συγκέντρωση με τον Σύλλογο Γονέων και τον Διευθυντή του σχολείου, καθώς υπήρχαν πολλά παράπονα σχετικά με το βιβλίο των θρησκευτικών. Κατόπιν, η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων, πρότεινε να συλλέξουμε τα βιβλία και να τα επιστρέψουμε στο υπουργείο. Σαν σύλλογος γενικότερα και σαν Πρόεδρος προσωπικά θεώρησα σωστό πρώτα να γίνει μια έγκυρη ενημέρωση και έπειτα να προβούμε στην συγκέντρωση των βιβλίων, ώστε να γνωρίζουμε όλοι τι πρόκειται να κάνουμε και για ποιο λόγο επακριβώς. Συνεπώς, κάναμε συνέλευση – εκδήλωση στο σχολείο με προσκεκλημένους επιστήμονες που είναι γνώστες του θέματος, τον κ. Μάλαινο, τον κ. Παπαθανασίου και τον κ. Ξευγένη που είναι Θεολόγοι και ανήκουν στην Ένωση Θεολόγων, οι οποίοι μας ανέλυσαν πλήρως τι ακριβώς έχει αλλάξει στο μάθημα των θρησκευτικών από πέρσι. Κατόπιν της ενημέρωσης, συγκεντρωθήκαμε εκ νέου τα μέλη του συλλόγου και οι υπόλοιποι γονείς και κατά συντριπτική πλειοψηφία αποφασίσαμε να προβούμε στην επιστροφή των βιβλίων των θρησκευτικών, φακέλου μαθητή όπως ονομάζεται πλέον, στο Υπουργείο Παιδείας ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Το θέμα αφορά τα βιβλία των θρησκευτικών από την Γ’ τάξη του Δημοτικού έως και την ΣΤ’ τάξη. Το όλο ζήτημα είναι ότι οι αλλαγές στα βιβλία των θρησκευτικών θα επιφέρουν στα παιδία σύγχυση και συγκρητισμό. Ένα παιδάκι άλλα θα ακούει στο σπίτι, αλλά θα διαβάζει. Τα βιβλία περιέχουν το «πάτερ ημών», μια προσευχή των μωαμεθανών και μια προσευχή ινδουισμού. Το να παρουσιάζονταν τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε θρησκείας το καταλαβαίνουμε και το αντιλαμβανόμαστε. Το παιδί, δεν έχει την κατάλληλη ηλικία για να είναι σε θέση να αποφασίζει».

Μάλιστα η κ. Ρεντίφη διευκρινίζει: «δεν θέλουμε να καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών, η όλη ιστορία μπορεί να είναι μια αφορμή για την κατάργηση του μαθήματος. Δεν αποσκοπούμε σε κάτι τέτοιο».

Κων/νος Χονδρός

sinidisi.gr, http://thriskeftika.blogspot.gr

ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος για τα Θρησκευτικά

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν Συνεδρία τῆς 27 Ἰουνίου 2017 ἐνημερώθηκε περί τῶν ἀποτελεσμάτων τοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Τριμελοῦς ἐξ’ Ἀρχιερέων Ἐπιτροπῆς καί τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί ἀποφάσισε τήν συνέχιση τοῦ διαλόγου γιά τήν παρακολούθηση τῶν νέων βιβλίων πρίν αὐτά τυπωθοῦν χωρίς ὅμως νά ἐγκρίνει ἤ νά ἀπορρίψει τά τετράδια.

Μετά τήν διανομή τῶν τετραδίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τά ὁποῖα θά ἀξιολογηθοῦν προκειμένου νά ἐκτυπωθοῦν ἤ ὄχι ὡς βιβλία, διαπιστώνουμε ὅτι αὐτά ἀπέχουν πάρα πολύ ἀπό τό περιεχόμενο, τό ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία θά ἐνέκρινε (ἄρθρον 16, παράγραφος 3 τοῦ Συντάγματος καί ἄρθρον 9, παράγραφος ε’ τοῦ Νόμου 590/1977).

Ἡ διαπίστωση αὐτή ὁδηγεῖ πάρα πολλούς συλλόγους γονέων σέ ὁλόκληρη τήν Χώρα νά ἐπιστρέφουν τά τετράδια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, γεγονός πού ὠφείλεται στήν ἀξιέπαινη εὐαισθησία τῶν γονέων γιά τήν διατήρηση τῆς Ἑλληνορθοδόξου ταυτότητος καί παραδόσεως τῆς παιδείας, μακράν ἀπό κάθε ἀνεπίτρεπτη καπηλεία ἤ ἀπό κάθε ἀπαράδεκτη πολεμική.

Ἐκτιμῶ ὅτι οἱ ἁρμόδιοι ὠφείλουν νά λάβουν ὑπ’ὄψιν τά γεγονότα αὐτά καί νά προβοῦν σέ διόρθωση τῶν κειμένων ὥστε τά παιδιά μας νά διδάσκονται τήν Πίστη μας, χωρίς θρησκευτικούς συγκρητισμούς, οἱ ὁποῖοι μόνο ὡς ἐγκυκλοπαιδική πληροφόρηση μποροῦν νά διδαχθοῦν σέ μεγαλύτερες καί πιό ὥριμες ἡλικίες.

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ;

Γιατί προκαλούν αντιδράσεις τα νέα βιβλία των Θρησκευτικών;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Αντωνόπουλος, θεολόγος M.Th.

Φουντώνουν οι αντιδράσεις για τα βιβλία των Θρησκευτικών, με μια επαναστατική στα παγκόσμια εκπαιδευτικά χρονικά κίνηση, την επιστροφή των βιβλίων-Φακέλων που δόθηκαν στα παιδιά για τη διδασκαλία του μαθήματος.

Οι αντιδρώντες γονείς, υποστηρίζουν τεκμηριωμένα ότι υπάρχει άνιση μεταχείριση ανάμεσα στους ορθόδοξους και τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους μαθητές, καθώς οι θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα, όπως των Μουσουλμάνων, Ρωμαιοκαθολικών και Ιουδαίων, με νόμους του κράτους έχουν την ευχέρεια να επιλέγουν τα διδακτικά εγχειρίδια για την κατηχητική-ομολογιακή διδασκαλία της θρησκείας τους στα ελληνικά σχολεία, ενώ οι ορθόδοξοι, αν και πλειοψηφία, δεν έχουν τέτοια επιλογή.

Χρησιμοποιεί το Υπουργείο Παιδείας δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτό δηλαδή που δικαιούται και το απολαμβάνει ο Εβραίος, ο Μουσουλμάνος και ο Ρωμαιοκαθολικός μαθητής, δηλαδή τη διδασκαλία της δικής του πίστεως, για ποιον λόγο η πολιτεία να το στερεί στον ελληνορθόδοξο μαθητή; Παραβιάζει δηλαδή την αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας. Μεροληπτεί εις βάρος των ορθοδόξων μαθητών εφαρμόζοντας ρατσιστική και παντελώς ανεξήγητη μεταχείριση της πλειοψηφίας.

Οι ανατολικές θρησκείες, τις οποίες διδάσκονται τα Ελληνόπουλα από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού δεν έχουν καμία σχέση με τις ρίζες της Ευρώπης, στην οποία ανήκουμε. Η ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία στα σχολεία είναι χρήσιμη και για τη συνειδητοποίηση του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Εκείνο που πρέπει να τονισθεί είναι ότι δεν είναι κακό να δίδεται στους μαθητές των μεγάλων τάξεων Γυμνασίου και Λυκείου σε ξεχωριστά κεφάλαια, ενημέρωση για άλλα δόγματα και άλλες θρησκείες που έχουν μεγάλο αριθμό πιστών. Η θεμελιώδης διαφωνία στα νέα Προγράμματα Σπουδών, της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων και άλλων ειδικών επιστημόνων είναι ως προς τον τρόπο παρουσιάσεως της Ορθοδοξίας και των θρησκευμάτων. Αντί να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της ορθοδόξου διδασκαλίας και των άλλων θρησκειών, το Νέο Πρόγραμμα τα παρουσιάζει όλα μαζί συγκεχυμένα και ισοπεδωμένα. Οι άγιοι της Εκκλησίας αναμειγνύονται με πολιτικά πρόσωπα, η ορθόδοξη νηστεία με τη γιόγκα κ.λπ. Τα Νέα Προγράμματα Σπουδών, δέσμια της πολυθρησκειακής τους ιδεολογίας, εξετάζουν τον Ιησού Χριστό ως δάσκαλο, παράλληλα με τον Βούδα, τον Λάο Τσε και τον Μωάμεθ, και, αντίστοιχα, παραθέτουν δίπλα –δίπλα ισότιμα και ισόκυρα με τις διδασκαλίες του Χριστού, κάποια αποφθέγματα των θρησκευτικών αρχηγών.

Ως κράτος δείχνουμε μεγάλο ενδιαφέρον να διασώσουμε τη βιοποικιλότητα του ελληνικού χώρου. Το μόνο όμως που δεν προστατεύεται, το μόνο που, μάλιστα, απειλείται η συνέχεια της ύπαρξής του και οι κίνδυνοι επιτείνονται με μέτρα, νόμους και πολιτικές, είναι η Ελληνορθόδοξη παράδοσή μας και ας το επιτάσσει ρητά το Σύνταγμά του Ελληνικού κράτους. Η Ελληνική Πολιτεία, τόσο ευαίσθητη οψίμως σε ζητήματα “αυτοπροσδιορισμού”, οφείλει να σεβαστεί την ιδιοπροσωπία μας ως Ορθοδόξων Χριστιανών, το Νόμο, το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.

Η προσπάθεια για την επιβολή στα σχολεία ενός αποχριστιανοποιημένου και πολυθρησκειακού μαθήματος στη θέση των ορθόδοξων Θρησκευτικών θα οδηγήσει σε μια περαιτέρω αμφισβήτηση του πολιτισμού μας και σε διαστρέβλωση της εθνικής μας ταυτότητας.

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, πολλές φορές έχει κάνει έκκληση στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κώστα Γαβρόγλου και σε όσους ακόμη εργάζονται για την με κάθε τρόπο βίαιη επιβολή των αντιχριστιανικών και αντορθόδοξων ιδεοληψιών τους στην ελληνική κοινωνία, να εγκαταλείψουν αυτή την καταστροφική – αποδομητική, αδιέξοδη πολιτική, καθώς και τη διχαστική ρητορική τους. Κάλεσε ακόμα τους αρχιτέκτονες αυτής της μεθόδευσης να σταματήσουν άμεσα να οργανώνουν, με τη δύναμη της εξουσίας, την πνευματική καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού, το σπουδαιότερο κομμάτι του οποίου είναι η Ορθοδοξία.

Ο Θεός των Χριστιανών είναι Θεός της αγάπης και της ειρήνης, δεν είναι Θεός του μίσους και των σκοτωμών όπως σε άλλες θρησκείες. Μην πολεμάτε λοιπόν την Ορθοδοξία και την Ελλάδα αγαπητοί υπεύθυνοι, διότι σκοτώνετε τη ζωή σας και τα παιδιά σας.

Η λαϊκή αντίδραση ποτέ δεν πάει χαμένη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απόσυρση της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Γι’ αυτό κι έχουν μεγάλη σημασία οι δράσεις των γονέων για το ζήτημα των Θρησκευτικών.

Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, τα Νέα Προγράμματα Σπουδών και τα νέα βιβλία-Φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών, ως προς τη φιλοσοφία, τη δομή και το περιεχόμενό τους, είναι και αντισυνταγματικά και αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα και γι΄ αυτό πρέπει το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων:

 να αποσύρει άμεσα τα τωρινά βιβλία μαζί με τα Νέα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά, που οδήγησαν σε αυτού του είδους τα βιβλία (Φακέλους),

 να επαναφέρει σε ισχύ τα προηγούμενα Προγράμματα και Βιβλία, αφού γίνουν οι απαιτούμενες παιδαγωγικού και μεθοδολογικού περιεχομένου διορθώσεις, από εξειδικευμένους επί τούτου παιδαγωγούς και θεολόγους.

 να αντιμετωπίζει, όχι με ιδεοληπτικά, αλλά με θεολογικά και παιδαγωγικά κριτήρια το όλο πλαίσιο της αγωγής των Ελλήνων ορθοδόξων μαθητών μέσα από όλες γενικά τις εκπαιδευτικές και προγραμματικές δράσεις, στις οποίες τον τελευταίο καιρό παρατηρείται διαρκώς και μονίμως μια τάση υποτίμησης, προσβολής, υποβάθμισης, διάβρωσης, στοχοποίησης και διωγμού της ορθόδοξης ταυτότητας και κληρονομιάς που πολιτισμικά θεωρείται αναγκαία και απαραίτητη για την ολόπλευρη ανάπτυξή τους,

 να σεβαστεί επιτέλους, τη συνταγματική νομιμότητα και το ορθόδοξο χριστιανικό πιστεύω της συντριπτικής πλειονοψηφίας του Ελληνικού λαού.

tameteora.gr, http://thriskeftika.blogspot.gr

ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ

Το χρωστάμε σε όσους θα έρθουν

Του Δημητρίου Νταφούλη*

Το θρησκευτικό συναίσθημα και γενικότερα η θρησκεία είναι για κάθε πιστό το οξυγόνο της ψυχής του. Η θρησκευτικότητα του ανθρώπου είναι συνυφασμένη με την ψυχή του και έργο της κατήχησης είναι να τον οδηγήσει στην κατάκτηση της γνώσης του δόγματος ώστε να έχει ορθό θρησκευτικό προσανατολισμό.

Η γνώση του ευαγγελικού λόγου και των μυστηρίων για έναν τρόπο ζωής με αγάπη στο Θεό και τον πλησίον, η γνώση του δόγματος, των πατερικών λόγων, της μαρτυρίας των αγίων και της ιερής παράδοσης, οριοθετεί και ερμηνεύει εννοιολογικά τη θρησκευτική συνείδηση και το περιεχόμενό της.

Η προσφορά της στο έθνος μεγάλη, αφού με την εθνική συνείδηση κράτησαν το γένος στη ζωή σε αιώνες σκλαβιάς και το εμψύχωναν στον αγώνα του για την ελευθερία!

Αυτή η θρησκευτική συνείδηση τροφοδοτείται και καλλιεργείται τόσο από την οικογένεια και την εκκλησία όσο και από το σχολείο συστηματικά και προγραμματισμένα με το μάθημα των Θρησκευτικών και την οργάνωση της σχολικής ζωής.

Μια ιστορική αναδρομή και μελέτη των σχετικών άρθρων όλων των μέχρι σήμερα Συνταγμάτων και της νομοθεσίας «περί Παιδείας» της χώρας μας πληροφορεί και πείθει για την αναγκαιότητα της διδασκαλίας του μαθήματος, αφού έτσι «επιτυγχάνεται η εθνική και θρησκευτική συνείδηση και διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών επί τη βάσει του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού αλλά και γιατί οι νέοι «εξοικειώνονται βαθμιαία με τις ηθικές, θρησκευτικές, εθνικές, ανθρωπιστικές και άλλες αξίες και να τις οργανώνουν σε σύστημα αξιών». Συμβάλλει δε καθοριστικά στη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης και ισορροπημένης προσωπικότητας του παιδιού και το βοηθάει να ενταχθεί στην εκκλησία του Χριστού «ως συμπολίτης των αγίων και οικείος Θεού».

Σήμερα μάλιστα είναι περισσότερο επιτακτική η διδασκαλία του μαθήματος Θρησκευτικών γιατί ο άνθρωπος έχει σχεδόν αποηθικοποιηθεί και απομακρυνθεί από τον Χριστό χάρη του χρήματος και των κάθε είδους απολαύσεων προς ικανοποίηση του «εγώ» του.

Οφείλουμε, λοιπόν, ως πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί, πολιτεία, εκκλησία και λαός να αγρυπνούμε γιατί όπως λέει ο Απ. Παύλος «ενστήσονται καιροί χαλεποί, έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι.. διάβολοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι!». Και τότε;

Τι μπορείς να βάλει άραγε στη θέση του Θεού άμα τον βγάλεις από τη σκέψη του ανθρώπου; Από πού να βυζάξει ελπίδα και δύναμη;

Τα όποια προβλήματα δημιουργούνται σήμερα στα σχολεία μας με τη φοίτηση των παιδιών των μεταναστών, προσφύγων και άλλων δεν θεραπεύονται με εκπτώσεις του δικού μας πολιτισμού. Ούτε γίνεται να αλλάξουμε τα προγράμματα σπουδών σε βάρος των Ελληνοπαίδων και να μην προβάλουμε τα εθνικά και θρησκευτικά μας σύμβολα.

Τούτο σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ρατσισμό. Εξάλλου από τον όρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου γνωρίζουμε «πως τους ανθρώπους δεν τους ξεχωρίζουμε από το χρώμα και το χώμα αλλά από την αρετή!».

Ας κάνουν και οι ξένοι ό,τι έκαναν και κάνουν και οι απόδημοι Έλληνες, ιδρύοντας σχολεία «μητρικής γλώσσας», όπου οργανωμένα τα παιδιά τους να διδάσκονται τη γλώσσα και τη θρησκεία τους. Και ο απόδημος Ελληνας έζησε δύσκολες καταστάσεις στις χώρες υποδοχής. Και με την «κατ’ οίκον αγωγή» διδάσκοντας το δικό τους Θεό, ιστορία, πολιτισμό και θρησκεία επιβίωσε.

Εξάλλου ένας από τους στόχους των διαπολιτισμικών σχολείων σήμερα είναι να γνωρίσει ο ένας πολιτισμός τον άλλο.

Η πρόθεση «δια» δε σημαίνει διαίρεση. Σημαίνει τον τρόπο, τη μέθοδο και τη διαδικασία με την οποία πραγματώνεται η όσμωση των πολιτισμών.

Ετσι λειτουργούν και τα ευρωπαϊκά λεγόμενα σχολεία όπου κάθε χώρα - μέλος διατηρεί το δικαίωμά της σε ιδιαίτερη ώρα και όχι κοινή να διδάσκει το «δόγμα» της και την ιστορία της.

Τα προβλήματα βρίσκουν τη λύση τους αν οι θεσμοί εργάζονται με σεβασμό για μια ανθρώπινη κοινωνία όπου θα απολαμβάνουμε σε ασφάλεια τα αγαθά της ζωής και τα δώρα τους πνεύματος.

Το μπορούμε και το χρωστάμε σε όσους έρχονται!

(*) Ο κ. Δημήτριος Νταφούλης υπηρέτησε ως σύμβουλος Εκπαίδευσης Πρεσβειών BENELUX και επιθεωρητής ευρωπαϊκών σχολείων

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, http://thriskeftika.blogspot.gr

ΔΕΚΑ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Πρόσκληση για επιστροφή των νέων βιβλίων Θρησκευτικών

«Διογκώνεται πανελλαδικά το κύμα αντίδρασης κατά των νέων βιβλίων («φακέλων») του μαθήματος των Θρησκευτικών», υποστηρίζουν σε ανακοίνωσή τους δέκα σύλλογοι της Λάρισας,

οι οποίοι σε ανακοίνωσή τους, ενημερώνουν τους γονείς που δεν επιθυμούν να διδαχθούν τα παιδιά τους την ύλη των νέων βιβλίων, πώς μπορούν να τα επιστρέψουν στα σχολεία και στο Υπουργείο Παιδείας.

Αναλυτικότερα αναφέρουν: «Ολοένα και περισσότεροι γονείς, ανησυχώντας για τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των παιδιών τους η προβολή της πανθρησκείας, επιστρέφουν πίσω τα βιβλία ως απαράδεκτα και αξιώνουν τη διδασκαλία του μαθήματος με ορθόδοξη ομολογιακή κατεύθυνση.

Η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους μάλιστα έχει από καιρό εκφράσει την αμέριστη συμπαράσταση των Αγιορειτών πατέρων στους αντιδρώντες γονείς, γράφοντας σε δημόσια επιστολή της: «Πώς είναι δυνατόν νά μή σταθώμεν εις τό πλευρόν των γονέων, οί όποιοι συναισθανόμενοι τόν κίνδυνον διά τήν μόλυνσιν της ψυχής των τέκνων τους, άναγκάζονται νά έπιστρέψουν ώς άπαραδέκτους τούς «Φακέλους Μαθήματος Θρησκευτικών»;»

Μαθαίνουμε ωστόσο ότι ορισμένα στελέχη της εκπαίδευσης, αρνούμενα να συμμορφωθούν προς τις εκ του νόμου υποχρεώσεις τους ως δημόσιων λειτουργών, δημιουργούν κωλύματα στους γονείς που επιστρέφουν τους «φακέλους» στο σχολείο, επικαλούμενα αβάσιμους ισχυρισμούς.

Για τον λόγο αυτό αναγκαζόμαστε να διευκρινίσουμε τα εξής:

Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν.2690/1999 όπως ισχύει), άρθρο 12: «Κάθε έγγραφο που περιέρχεται στην υπηρεσία με οποιονδήποτε τρόπο, καταχωρίζεται αυθημερόν στο βιβλίο εισερχομένων, κατ’ αύξοντα αριθμό, με χαρακτηρισμό και μνεία του θέματος στο οποίο αναφέρεται και του αριθμού των στοιχείων που το συνοδεύουν. Στο ίδιο βιβλίο αναγράφονται επίσης το όργανο προς το οποίο το έγγραφο απευθύνεται, καθώς και η ημερομηνία εισόδου του. Η υπηρεσία οφείλει να χορηγεί βεβαίωση καταχώρισης του εγγράφου με όλα τα παραπάνω στοιχεία».

Κατά συνέπεια, κάθε σχολική μονάδα στην οποία γονέας παραδίδει έγγραφο, γνωστοποιώντας με αυτό την εκ μέρους του επιστροφή βιβλίων, έχει την υποχρέωση, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή όχι με το περιεχόμενο του εγγράφου, να το παραλαμβάνει και να το πρωτοκολλεί ως εισερχόμενο, γνωστοποιώντας στον υποβάλλοντα τον αριθμό πρωτοκόλλου.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι γονείς επιστρέφουν τα βιβλία Θρησκευτικών χρησιμοποιώντας αντί άλλου εγγράφου ένα έντυπο που επιγράφεται «Δήλωση επιστροφής βιβλίου/φακέλου μαθητή μαθήματος Θρησκευτικών».

Επειδή το έντυπο αυτό απευθύνεται προς το Υπουργείο Παιδείας, ορισμένοι διευθυντές σχολείων αρνούνται να το παραλάβουν ισχυριζόμενοι αναρμοδιότητα. Ο ισχυρισμός όμως αυτός δεν ευσταθεί, δεδομένου ότι κάθε σχολική μονάδα αποτελεί Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, στην οποία μάλιστα η πρόσβαση των γονέων/πολιτών είναι συνήθως πολύ ευκολότερη από ό,τι στο ίδιο το Υπουργείο.

Άλλωστε το εν λόγω έντυπο επιστροφής βιβλίων αποτελεί ουσιαστικά αίτηση, όπως αποδεικνύεται από το ίδιο το κείμενό του, όπου περιλαμβάνεται με έντονα κεφαλαία γράμματα η λέξη «ΑΙΤΟΥΜΑΙ». Επομένως, και αν ακόμη τα σχολεία θεωρηθούν αναρμόδια για μια αίτηση που απευθύνεται προς το Υπουργείο Παιδείας, έχουν ωστόσο την υποχρέωση να τη διαβιβάσουν σε αυτό, σύμφωνα πάλι με τον ΚΔΔ (Ν.2690/1999), που στην παρ. 1α του άρθρου 4 ορίζει: «Αν η αίτηση υποβληθεί σε αναρμόδια υπηρεσία, η υπηρεσία αυτή οφείλει, μέσα σε τρεις (3) ημέρες, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια και να γνωστοποιήσει τούτο στον ενδιαφερόμενο».

3. Τα επιστρεφόμενα βιβλία είναι κατ’ ουσίαν συνημμένα στην ανωτέρω αίτηση και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της. Κατά συνέπεια η αίτηση δεν επιτρέπεται να διαβιβαστεί στο Υπουργείο μεμονωμένα, διαχωριζόμενη από τα επισυναπτόμενα σε αυτή βιβλία.

Εξάλλου ο ισχυρισμός ότι τα βιβλία αποτελούν περιουσία του σχολείου - και επομένως επιβάλλεται να παραμείνουν σε αυτό - δεν ευσταθεί, πολύ περισσότερο για βιβλία που έχουν ήδη παραδοθεί σε μαθητές. Επειδή ωστόσο η ευθύνη για την κυκλοφορία των απαράδεκτων αυτών βιβλίων των Θρησκευτικών δεν ανήκει στους διευθυντές σχολείων ή τα τοπικά στελέχη της εκπαίδευσης, θεωρούμε πως δεν συντρέχει λόγος για αντιπαράθεση των γονέων μαζί τους. Ως εκ τούτου είναι προτιμότερο οι γονείς να αποστέλλουν την αίτηση/δήλωση επιστροφής μαζί με τα επιστρεφόμενα βιβλία απευθείας στο Υπουργείο Παιδείας σε συστημένο φάκελο, ζητώντας από το Υπουργείο αριθμό πρωτοκόλλου. Στην περίπτωση αυτή καλό θα είναι να ενημερώνουν και το σχολείο για την κίνησή τους αυτή, κοινοποιώντας σε αυτό αντίγραφο της αίτησης/δήλωσής τους. Ανεξάρτητα πάντως από τη διαδικασία επιστροφής που θα επιλέξουν οι γονείς, είναι υποχρεωτικός ο σεβασμός στο δικαίωμά τους «όπως εξασφαλίζωσι τήν μόρφωσιν και έκπαίδευσιν» των παιδιών τους «συμφώνως προς τάς ίδίας αύτών θρησκευτικός και φιλοσοφικός πεποιθήσεις» (Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Πρόσθετο Πρωτόκολλο, άρθρο 2, Ν.Δ. 53/1974). Τακτικές, όπως εκείνη που συνέβη σε σχολείο, με τα επιστραφέντα βιβλία να ξαναδίνονται προσωρινά σε μαθητές για να τα χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια του μαθήματος των Θρησκευτικών, παρότι οι γονείς τους τα έχουν επιστρέψει ως απαράδεκτα, συνιστούν κατάφωρη παραβίαση του ανωτέρω νόμιμου δικαιώματος και για τον λόγο αυτό είναι αντιδεοντολογικές και παράνομες. Για μια ακόμη φορά χαιρετίζουμε τη δυναμική αντίσταση των γονέων στην επιχειρούμενη αποδόμηση της ορθόδοξης χριστιανικής ταυτότητας των παιδιών, και δηλώνουμε πως συμπαρατασσόμαστε μαζί τους. Σε περίπτωση δε που συμβεί να μας καταγγελθεί ανάρμοστη ή παράνομη συμπεριφορά εκπαιδευτικών έναντι είτε γονέων που επιστρέφουν τα βιβλία είτε παιδιών τους που παρακολουθούν χωρίς βιβλίο το μάθημα των Θρησκευτικών, επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας για την αναζήτηση ευθυνών από τους υπολόγους.

Καλούμε όλους τους γονείς να συστρατευθούν στην πρωτοφανή αυτή μαζική διαμαρτυρία κατά της αλλοίωσης του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, επιστρέφοντας στο Υπουργείο Παιδείας τους αντίστοιχους «φακέλους» ως απαράδεκτους και απαιτώντας την ανάκληση του σχετικού Προγράμματος Σπουδών. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τον Νόμο, το Σύνταγμα, και τις Διεθνείς Συμβάσεις».

Οι Σύλλογοι που υπογράφουν τα παραπάνω είναι οι εξής: Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων Ένωση Θεολόγων Λάρισας, Γ.Ε.Χ.Α. (Γονέων Ένωσις «η Χριστιανική Αγωγή») Λάρισας, Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων Λάρισας Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Χριστιανική Εστία Λάρισας «Ο Απόστολος Παύλος», Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος» Λάρισας, Φιλανθρωπικό Σωματείο «Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Ορθόδοξος Ιεραποστολικός Σύλλογος «Πορεία Αγάπης», Σύλλογος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής «Ο Απόστολος Βαρνάβας».

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΑ «ΟΧΙ» ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ

Οι αξίες που καλλιεργούν τα «ΟΧΙ» 

και η σύγχρονη απαξίωση των αξιών

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ

Στην ιστορική του διαδρομή ο ελληνικός λαός κλήθηκε πολλές φορές να επιδείξει και να αναδείξει τα δικά του εθνικά και πολιτισμικά «ΟΧΙ», εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό τις ατελείωτες και ανεξάντλητες αξίες της ελληνικής ψυχής.

Αξίες είναι οι πνευματικές, πολιτισμικές και κοινωνικές αρχές και παρακαταθήκες, που εμπνέουν και καθορίζουν τις αξιολογικές κρίσεις και προσδιορίζουν τα κριτήρια του επιθυμητού του κάθε ανθρώπου. Στην παιδαγωγική διαδικασία, οι αξίες συνδέονται με τα πρότυπα η δε βίωσή τους θεωρείται απαραίτητη για να μορφωθεί και να ολοκληρωθεί ο άνθρωπος. Πρόκειται για ένα σύνολο προϋπαρχόντων εθνικών, ηθικοθρησκευτικών, πολιτισμικών και κοινωνικών κανόνων, με τους οποίους παιδαγωγούνται οι άνθρωποι από την παιδική τους ηλικία και οι οποίοι επηρεάζουν την αναπτυσσόμενη δομή του χαρακτήρα τους καθώς και τον τρόπο της σκέψης, της βούλησης και της συμπεριφοράς τους στο παρόν και στο μέλλον.

Η κοινή μόρφωση, με βάση κοινές αρετές, αξίες και πρότυπα δημιουργεί και τις απαραίτητες και επικρατούσες παιδαγωγικές συνθήκες για την ομαλή και γόνιμη συμβίωση των μελών της κοινωνίας. Η καλλιέργεια κοινών αξιών, επίσης, αποτελεί την αναγκαία πυξίδα των γραπτών και άγραφτων νόμων, που ρυθμίζουν την ομαλή κοινωνική τάξη και ευημερία και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να αναπτύσσεται και να καλλιεργείται στις ανθρώπινες συνειδήσεις ένας άρτιος και σταθερός αξιακός κώδικας και ένα πνεύμα ελευθερίας και αντιστάσεως, συνθήκες που συμβάλλουν στην κοινωνική ενότητα και στην αποτροπή της πολιτισμικής σήψης και εξαθλίωσης.

Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα, στον χώρο της Παιδείας και του Πολιτισμού, παρατηρείται μια μεθοδευμένη προσπάθεια είτε να υποτιμηθούν οι αξίες, οι αρετές και τα πρότυπα του λαού είτε να αλλοιωθούν και να παραμερισθούν, με το πρόσχημα, αφενός, ενός ανερμάτιστου εκσυγχρονισμού, που οδηγεί στον απανθρωπισμό της κοινωνίας και, αφετέρου, ενός προοδευτισμού, που προσανατολίζει, όχι προς τις ελληνορθόδοξες αξίες και την αληθινή πρόοδο, αλλά προς την πνευματική και πολιτισμική εξαθλίωση.

Απέναντι όμως σε αυτήν την αποδομητική τακτική, προβάλλουν, όπως συνέβαινε πάντα στην Ελλάδα, οι ανεξίτηλες αξίες και οι αστείρευτες πνευματικές αντιστάσεις του ελληνικού λαού με τα αγέρωχα «ΟΧΙ», που ματαιώνουν τα σχέδια των αποδομητών, όποιοι και αν είναι αυτοί. Τέτοιες αντιστάσεις απέναντι στην απαξίωση των αξιών του ελληνισμού παρατηρούνται και σήμερα απέναντι στην επιχειρούμενη μετατροπή του ορθόδοξου φρονήματος του λαού μας, μέσω της πολυθρησκειακής αγωγής, στην επιχειρούμενη αλλοίωση της διδασκαλίας της ελληνικής Ιστορίας, στα θέματα της αλλαγής του φύλου, συμβίωσης ή γάμου ομοφυλόφιλων και  υιοθέτησης από αυτούς τέκνων, στην διακηρυσσόμενη απελευθέρωση της χρήσης ορισμένων ναρκωτικών ουσιών, στα προβλήματα που προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη και, καθώς φαίνεται, προγραμματισμένη άνωθεν, είσοδο προσφύγων και μεταναστών κ.ά.

Οι αντιστάσεις αυτές δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός, παρά τις αδυναμίες και τις υποχωρήσεις που εμφανίζει, λόγω της ακατάπαυστης πλύσης εγκεφάλου που δέχεται, μέσω των γνωστών μηχανισμών και εργαλείων που χρησιμοποιούνται, στο πλαίσιο της παιδείας και της πληροφόρησης, δεν έχει λυγίσει. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι όλες αυτές οι δοκιμασίες του ελληνικού λαού αποτελούν αντίτιμα που πληρώνει η χώρα, λόγω της οργανικής σύνδεσής της με την Ευρώπη.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι διαφορετική. Η ευρωπαϊκή ένωση δεν υποχρεώνει στα θέματα αυτά καμιά χώρα να ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο αξιών. Αντίθετα, κάθε ευρωπαϊκή χώρα, έχει την αποκλειστική δυνατότητα και ελευθερία να ρυθμίζει και να οργανώνει, όπως εκείνη θέλει και σύμφωνα με τα δικά της πολιτισμικά πρότυπα, τα δικά της εκπαιδευτικά, κοινωνικά και άλλα παρόμοια πνευματικά και πολιτισμικά θέματα.

Δεν μπορούν επομένως να ισχυρίζονται οι κυβερνώντες ότι η Ευρώπη μας πιέζει και μας δίνει εντολές. Την ευθύνη για εμάς και τον τόπο μας, για την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διατήρηση και  καλλιέργεια των αρετών, των αξιών και των προτύπων μας ή, αντίθετα, για την μεθόδευση αποδόμησής τους την έχουν οι κυβερνώντες. Αυτοί, για ποικίλους γνωστούς ή άγνωστους λόγους, δεν επιτελούν έντιμα και συνειδητά το ελληνικό τους καθήκον, που επιτάσσει η λειτουργία των θεσμών, με βάση τους νόμους, τις ελληνικές αρετές, αρχές και τα πρότυπα. Γι’ αυτό  ο λαός, όπως μαρτυρούν και πολλοί ποιητές και λογοτέχνες, είναι ανάγκη πάντοτε να αγρυπνεί, να γρηγορεί και να αντιστέκεται για να μπορεί να υπερασπίζεται τις πνευματικές του Θερμοπύλες και να προτάσσει το δοξασμένο «ΟΧΙ» σε κάθε εξωτερική ή εσωτερική προσπάθεια αλλοτρίωσης ή αλλοίωσης των ελληνορθόδοξων διαχρονικών αρετών και αξιών του.

Ο Οδυσσέας Ελύτης περιγράφει τα όρια μέσα στα οποία στεγάζεται η ελληνική ψυχή:  «Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω» (Άξιον Εστίν).

Ο Νικηφόρος Βρετάκος, στο ποίημά του, «Αντιστέκομαι», γράφει: «Αντιστέκομαι όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκαλα τ’ αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες, μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουν, μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως» (Ημερολόγιο, Τα Ποιήματα, τ. 2, Τρία Φύλλα).

Ο Άγγελος Σικελιανός, επίσης, γράφει στο ποίημά του, «Αντίσταση»: «Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια, εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος. Εδώ σηκώνετ’ όλ’ η γη, με τους αποθαμένους, και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της. Kι απάνω απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους, φωτάει με μιας Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος» (Λυρικός βίος).

Είμαστε στην Ευρώπη με τις διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτισμικές αξιακές δομές των κρατών - μελών της και αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα. Η Ευρώπη, όμως, έχει τον δικό της πολιτισμό, τη δική της ταυτότητα και τις δικές της πολιτισμικές και θρησκευτικές δυνάμεις ή αδυναμίες. Όμως αντίσταση σημαίνει να γνωρίζεις εκτός των άλλων τα πνευματικά σύνορά σου για τα οποία αντιστέκεσαι.

Ο μεγάλος Φώτης Κόντογλου, γνωρίζοντας καλά τις πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αλλά και την υπάρχουσα ξενομανία, που υπάρχει ως αδυναμία σε κάποιους πολίτες, έλεγε ότι  «η Ευρώπη είναι η δοκιμαστική πέτρα για κάθε έναν από μας. Ή θα γίνει πίθηκος ξενόδουλος, θαυμάζοντας όλα όσα βλέπει κι ακούει και θ’ αρνηθεί το γάλα της μάνας του, ή θα καταλάβει πόσο ψεύτικα είναι τα φανταχτερά στολίδια της, και πόση βαρβαρότητα υπάρχει κάτω από την πολιτισμένη επιφάνειά της και θα αγαπήσει με πάθος τον τόπο του, νοιώθοντας «με επίγνωση», την πνευματική του ευγένεια».

Ως προς το έργο που επιτελείται στα ελληνικά σχολεία ο Κόντογλου, με πνεύμα διάκρισης και όχι κατάκρισης, γράφει: «Τα σχολειά, αν βγάλει κανένας λίγα στην μπάντα, τ’ άλλα όλα δουλεύουν για να βγάλουνε λεβαντίνους κι όχι Έλληνες, μ’ όλα τα ψευτοελληνικά εξωτερικά πασαλείμματα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, που διδάσκουνε τα παιδιά μας, πέσανε με τα μούτρα στα «μοντέρνα». Γινήκανε θεριακλήδες του μοντερνισμού. Ο νους και ο λογισμός τους, μέρα-νύχτα, στριφογυρίζει στις μοντέρνες ανοησίες. Την Ελλάδα δεν θέλουνε μήδε να την ακούσουνε. Δεν υπάρχει πιο αντιπαθητικό και πιο μικρόμυαλο πλάσμα από τον ξιπασμένο άνθρωπο, που αρνήθηκε το γάλα της μάνας του. Λοιπόν, από τέτοιους δασκάλους τι θα μάθουνε τα κακόμοιρα τα παιδιά μας; Θα μάθουνε, πως για να γίνει κανένας σπουδαίος και για να φαίνεται πως είναι έξυπνος, πρέπει να μην έχει τίποτα ελληνικό απάνω του.Είτε βιβλίο, είτε τραγούδι, είτε παιδικό θέατρο, είτε χορός, είτε προσευχή, όλα πρέπει να μην είναι ελληνικά, για να είναι καλά για τους μαθητές των σκολειών μας» (Ευλογημένο Καταφύγιο).

Υπάρχουν όμως και πολλοί ΕΛΛΗΝΕΣ δάσκαλοι ή γονείς ή απλοί αγνοί άνθρωποι που λένε «ΟΧΙ» και αντιστέκονται,  ακολουθώντας το πνεύμα του Μακρυγιάννη που μιλάει για τις ΘΕΣΕΙΣ του ΕΛΛΗΙΝΙΣΜΟΥ: «Είναι αδύνατες οι θέσεις κ’ εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει... Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε· τρώνε από μας και μένει και μαγιά».

Ορθόδοξη Αλήθεια, 08.11.2017

http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ, ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ, ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗ Δ/ΝΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΧΙΟΥ

Επέστρεψαν, ως απαράδεκτα, τα βιβλία των θρησκευτικών

στη Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Γονείς μαθητών του Σχολικού Κέντρου Καμποχώρων

  

Μια κούτα με βιβλία θρησκευτικών των τάξεως Γ’ Δ’ Ε’ και Στ’ κατέθεσε στη Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολικού Κέντρου Καμποχώρων, συνοδευόμενα με έγγραφη δήλωση διαμαρτυρίας, υπογεγραμμένη από την πλειοψηφία των γονέων όλων των τάξεων.

Πρόκειται για μια κίνηση στην οποία έχουν προχωρήσει κι άλλοι σύλλογοι γονέων πανελλαδικά, διαμαρτυρόμενοι για το περιεχόμενο των νέων βιβλίων θρησκευτικών.

Όπως αναφέρει σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχ. Κέντρου Καμποχώρων, οι γονείς βρίσκονται στη θέση αυτή «διότι τα νέα βιβλία των θρησκευτικών περιέχουν υλικό από διδασκαλίες πολλών θρησκειών, χωρίς να δίδεται η δέουσα προτεραιότητα και βαρύτητα στο Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα, και προκαλούν σύγχυση σε παιδιά ηλικίας 8-11 χρόνων ως προς την Ορθόδοξη θρησκευτική διαπαιδαγώγησή τους, την οποία επιθυμούμε και δικαιούμαστε συνταγματικά να τους παρέχεται από την Ελληνική Πολιτεία».

“Γι’ αυτό», συνεχίζουν, «επιστρέφουμε ως απαράδεκτα τα νέα βιβλία και ζητούμε τη σύνταξη νέων σχολικών εγχειριδίων με ορθόδοξο προσανατολισμό αλλά και την εντωμεταξύ κατεπείγουσα διευθέτηση του θέματος έστω με τη διανομή και χρήση των εγχειριδίων που ίσχυαν μέχρι και πέρυσι.»

«Σε μια εποχή που οι αρχές και οι αξίες της Ελληνικής οικογένειας βάλλονται, θεωρούμε ζωτικής σημασίας την έμπρακτη προάσπιση των πιστεύω μας», καταλήγει το κείμενο το Συλλόγου.

alithia.gr

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ: ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΙΠΠΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 9/11/2017 ΜΕ ΘΕΜΑ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

http://aktines.blogspot.gr

ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ-ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Και ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων ζητάει  από τους γονείς να επιστρέψουν πίσω στο Υπουργείο Παιδείας τα νέα βιβλία-Φακέλους των Θρησκευτικών

Και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων, σε συνεργασία με την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Ημαθίας,

ζήτησε, με μήνυμά του που αναγνώστηκε στους Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεώς του την περασμένη Κυριακή (5/11/2017), από τους γονείς να επιστρέψουν πίσω στα σχολεία ή στο Υπουργείο Παιδείας τα νέα βιβλία-Φακέλους των Θρησκευτικών, καθώς διαπιστώνεται ότι το πολυθρησκειακό τους περιεχόμενο δεν αντιστοιχεί στην πίστη των ορθοδόξων και βαπτισμένων μαθητών και τους προξενεί σύγχυση που απειλεί τη χριστιανική τους συνείδηση και αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων να διδάσκονται τα παιδιά τους την πίστη της Εκκλησίας τους, στην οποία οι ίδιοι τα ενέταξαν ως μέλη.

Μάλιστα, αξιοσημείωτο είναι ότι προτάθηκε να συγκεντρώνονται τα νέα βιβλία-φάκελοι στους Ιερούς Ναούς των ενοριών της Μητροπόλεως για να επιστραφούν ομαδικά στο Υπουργείο καθώς μερικοί Διευθυντές σχολείων αρνούνται να τα παραλάβουν.

Μετά από αυτήν την εξέλιξη, πολλοί γονείς διερωτώνται,  αν θα πρέπει οι ίδιοι ατομικά ή συλλογικά, ή η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων ή κάποιος άλλος φορέας να αναλάβει την πρωτοβουλία να κινηθούν πλέον οι νόμιμες διαδικασίες εναντίον όλων όσων απαξιώνουν και προσβάλλουν τους γονείς και την μοναδική ευθύνη που εκείνοι έχουν έναντι της ανατροφής των παιδιών τους αλλά και όσων απροκάλυπτα παρανομούν ή διαπράττουν παράβαση καθήκοντος, κινούμενοι από ιδιοτελή ή άλλα κίνητρα και σκοπιμότητες, παραβαίνοντας κατάφορα το Σύνταγμα, τον εκπαιδευτικό νόμο και τον καταστατικό Χάρτη (Νόμο) της Εκκλησίας της χώρας μας, που έχουν θεσπισθεί και ισχύουν για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των νέων μας να απολαμβάνουν χριστιανική και όχι πολυθρησκειακή αγωγή στα ελληνικά σχολεία.

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΚΑΙ Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ Κ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ-ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Δύσκολα τά σημερινά μας χρόνια, ἀδελφοί χριστιανοί! Εἶναι χρόνια Ἀποκαλύψεως. Σέ κάθε βέβαια ἐποχή ζοῦν οἱ ἄνθρωποι τά ὅσα γράφει ἡ Ἀποκάλυψη, ἀλλά στήν σημερινή μας ἐποχή ζοῦμε τά γεγονότα της ἀκόμη περισσότερο. Πολύ ἁμαρτία καί πολύ ἀσέβεια στόν κόσμο. Τό χειρότερο ὅμως στήν ἐποχή μας εἶναι ὅτι ἡ ἁμαρτία ἔγινε νόμος καί κυβερνᾶ. Γι᾽ αὐτό εἶπα ὅτι ζοῦμε περισσότερο τό βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης, γιατί βλέπουμε στά πράγματα αὐτά πού γράφει τό ἱερό βιβλίο: Τό ἑπτακέφαλο θηρίο μέ τά δέκα κέρατά του ἔλαβε ἐξουσία καί κυβερνᾶ!...

2. Γιά νά ἀφήσω τά ἄλλα ἔρχομαι στά Σχολεῖα μας. Παλαιότερα ἔλεγε ἡ γιαγιά στό ἐγγονάκι της: «Ἄντε, παιδί μου, στό Σχολειό νά μάθεις γράμματα, γιά νά μοῦ ᾽ξηγᾶς τό Εὐαγγέλιο»! Τώρα ὅμως, στά σημερινά μας χρόνια, δέν διδάσκουν τό Εὐαγγέλιο στά Σχολεῖα μας, γιατί ἄλλο εἶναι τό θρησκευτικό μάθημα. Εἶναι μάθημα πολυ-θρησκευτικό. Τί σημαίνει αὐτό; Ἀκοῦστε: Μία εἶναι, χριστιανοί μου, ἡ ἀληθινή πίστη, ἡ πίστη τῶν ὀρθοδόξων. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγε: «Ὅλες οἱ πίστεις εἶναι ψεύτικες· μόνη ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία, τό νά πιστεύωμεν καί νά βαπτιζώμεθα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Νά εὐφραίνεσθε ὅπου εἶσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καί νά κλαίετε διά τούς ἀσεβεῖς καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος»! Τά παιδιά μας, λοιπόν, μέχρι τώρα πήγαιναν στό Σχολεῖο καί μάθαιναν μέ τό θρησκευτικό τους μάθημα τήν ὀρθόδοξη πίστη, γιατί αὐτή εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή καί αὐτή πιστεύουμε ἐμεῖς ἐδῶ στήν Ἑλλάδα μας, πού εἶναι ὀρθόδοξο ἔθνος.  Τώρα ὅμως τό θρησκευτικό μάθημα, μέ τήν ἀπόφαση τῶν κυβερνώντων, τό ἔκαναν πολυ-θρησκευτικό. Μέ τό μάθημα αὐτό τό παιδί τώρα θά μαθαίνει ὅλα τά θρησκεύματα, καί τά ψεύτικα, καί ἄς ἐκλέξει μόνο του τί θά πιστεύσει γιά ἀληθινό. Μπράβο τους! «Τό μυαλό τους καί μιά λίρα», ἔτσι λένε στήν πατρίδα μου! Καί πολύ τούς πάει μία λίρα, γιατί εἶναι ἀκριβή! Ἄν εἶναι δυνατόν, τό ἀκατήχητο ἀκόμη παιδάκι τοῦ Δημοτικοῦ, ἤ ὁ ἔφηβος τοῦ Γυμνασίου καί Λυκείου, νά κάνει μόνος του ἐπιλογή τῆς πίστης του. Ἄν ἔχει τήν δύναμη ὁ μικρός μαθητής νά κρίνει μεταξύ τῶν διαφόρων θρησκευμάτων, τά ὁποῖα μάλιστα στά νέα θρησκευτικά βιβλία προσφέρονται καί παρουσιάζονται ὡς ἰσότιμα καί ἰσόκυρα, χωρίς νά τονίζεται ἡ ἀνωτερότητα τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Τό μόνο πού θά καταλάβει ὁ σημερινός μαθητής ἀπό τό θρησκευτικό του βοήθημα εἶναι ὅτι ὅλα τά θρησκεύματα εἶναι καλά καί πρέπει νά τά σεβόμαστε καί νά μήν τά κατηγοροῦμε. Ὅλους νά τούς δεχόμαστε, γιατί ὅλοι τους πιστεύουν σέ κάποιο θεό. Αὐτό ἀκριβῶς, χριστιανοί μου, αὐτό εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Εἶναι ἕνα κατασκεύασμα, σατανικό κατασκεύασμα, πού δέχεται ὅλα τά θρησκεύματα, ὅλες τίς πίστεις μέ θρησκευτικό ἀνακάτωμα, καί μέ τέχνη μάλιστα κατασκευασμένο, γιά νά εἶναι εὔγευστο στούς ἀνθρώπους.

Εἴδατε, χριστιανοί μου, ὁ τρισκατάρατος, πῶς τά κατάφερε νά κάνει τήν ἀρχή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπό τά Δημοτικά Σχολεῖα; Εἴδατε; Τόν καταραμένο καί τρισκαραμένο!...

3. Ἐμεῖς, ὦ ἀδελφοί χριστιανοί, θά εἴμαστε μαθητές καί μαθήτριες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ πού μᾶς λέγει, ὅπως σᾶς εἶπα: «Ὅλες αἱ πίστεις εἶναι ψεύτικες· μόνη ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία»! Καί τό ἄλλο πάλι πού μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος: «Νά εὐφραινόμαστε ὅπου εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί νά κλαίουμε διά τούς ἀσεβεῖς καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος»! Καί αἱρετικοί βέβαια εἶναι καί οἱ παπικοί μέ τίς τόσες καί τόσες αἱρέσεις τους...

Τί θά κάνουμε μέ τά νέα θρησκευτικά βιβλία; Ἐμεῖς ἐδῶ, σάν Μητρόπολη Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, κλῆρος καί λαός, ταχθήκαμε θεωρητικά ἀπό τήν ἀρχή ἐνάντια πρός τά βιβλία αὐτά. Καί ἀρκεστήκαμε στήν πολεμική τους μέ ὁμιλίες, μέ φυλλάδια καί μέ κατ᾽ ἰδίαν συζητήσεις. Εἶδα ὅμως ἀπό τά διαδίκτυα ὅτι σέ ἄλλες Μητροπόλεις οἱ χριστιανοί, μέ τήν εὐλογία μάλιστα καί ἔμνευση τῶν Ἀρχιερέων Ποιμένων τους, ἀντέδρασαν δυναμικά μέ συγκεντρώσεις, μέ διαδηλώσεις στούς δρόμους καί πορεῖες πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀκόμη. Πόσο χάρηκα καί πόσο ζήλεψα τίς ἐκδηλώσεις αὐτές τῶν ἄλλων ἀδελφῶν μας χριστιανῶν, μέ τούς ἱερεῖς τους μαζί. Λυπήθηκα δέ, γιατί δέν ἐγνώριζα ἐκ τῶν προτέρων τίς διαδηλώσεις τους, γιά νά ἤμουν καί ἐγώ – ὁπωσδήποτε θά ἤμουν – ὡς ἁπλός ἱερωμένος στήν κατά φάραγγα Αἰλών ἱερή τους πορεία πρός τό Ὑπουργεῖο!

Ὡς ἐπίσκοπος τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ τόπου, συμβουλεύω τούς γονείς, κατά μίμηση καί ἄλλων καλῶν Ποιμένων, τήν ἐπιστροφή πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας (διά τῶν Σχολείων) τῶν βιβλίων τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος στούς συντάξαντας αὐτό ὡς ἀπαράδεκτα!

4. Ἀλλά γιατί λέμε ὅλο γιά τό Σχολεῖο; Περισσότερο ἀπό τό Σχολεῖο ἐγώ πιστεύω στήν Οἰκογένεια. Σεῖς, λοιπόν, οἱ χριστιανοί γονεῖς καί ἅγιες γιαγιές, σεῖς θά ἀναλάβετε νά διδάξετε τήν πίστη μας στά παιδιά σας καί τά ἐγγόνια σας. Καί σεῖς, μέ τήν πίστη πού ἔχετε καί τήν ἀγάπη πρός τά παιδιά σας, θά τά πεῖτε πολύ καλύτερα ἀπο κάθε ὑπουργό καί κάθε δάσκαλο. Γιατί σεῖς θά μιλήσετε στά παιδιά σας καί γιά καντήλι καί γιά νηστεία καί θά τά πάρετε ἀπό τό χέρι γιά νά πᾶτε τήν Κυριακή στήν Ἐκκλησία.

Καί πάνω ἀπό τήν κάθε οἰκογένεια, ὦ χριστιανοί μου, εἶναι ἡ μεγάλη οἰκογένεια τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία κατά πρῶτο λόγο εἶναι ὑπεύθυνη γιά τήν Κατήχηση τῶν παιδιῶν της, ὄχι μόνο τῶν μικρῶν μαθητῶν, ἀλλά καί τῶν μεγάλων. Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἔχει τά Κατηχητικά ὅλων τῶν ἡλικιῶν γιά τά παιδιά καί τά κηρύγματα γιά σᾶς τούς μεγάλους. Παρακαλῶ νά προτρέπετε τά παιδιά γιά τήν φοίτησή τους στά Κατηχητικά καί σεῖς οἱ μεγάλοι νά ἔρχεσθε στήν Ἐπισκοπή στίς ὁμιλίες πού θά μᾶς κάνουν καί ξένοι προσκεκλημένοι ὁμιλητές μας.

5. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, ἀδελφοί, ἐκοιμήθη ὁ Μητροπολίτης Μάνης μακαριστός πλέον Χρυσόστομος. Ἀπέθανε τόν καλύτερο θάνατο, πού τόν ζηλεύουμε ὅλοι. Πέθανε λειτουργώντας, τήν ὥρα μάλιστα τοῦ Καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων! Πραγματικά ζηλεύω τόν θάνατο αὐτό. Πρίν λοιπόν ἀπό τήν ὥρα αὐτή, τήν στιγμή πού θά λεγόταν στήν Θεία Λειτουργία τό «Πιστεύω», ἐβγῆκε ὁ μακαριστός Ἱεράρχης ἔξω τοῦ Βήματος καί εἶπε λίγα λόγια (μπορεῖτε νά τά ἀκούσετε ἀπό τό διαδίκτυο). Τά λόγια Του αὐτά εἶναι ἡ διαθήκη Του, τήν ὀποία ἄφησε στό Ποίμνιό Του, ἀλλά καί σέ ᾽μᾶς τούς Ἀρχιερεῖς καί ὅλους τούς κληρικούς καί χριστιανούς. Εἶπε γενικά τά ἑξῆς: Στά χρόνια μας θέλουν νά ἀλλοιώσουν τήν πίστη μας καί νά κάνουν ἕνα μεικτό κατασκεύασμα ἀπό ὅλα τά θρησκεύματα καί ἔτσι νά χαθεῖ ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας. Γι᾽ αὐτό ἐμεῖς τώρα – εἶπε ὁ ἅγιος Ἱεράρχης – θά ποῦμε ὅλοι μαζί τό «Πιστεύω» μας, ὡς μία ὁμολογία ὅτι κρατοῦμε τήν πίστη μας ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας, χωρίς νά τήν ἀλλοιώσουμε. Καί ἄρχισε, λοιπόν, ὅλο τό Ἐκκλησίασμα νά λέει μαζί μέ τόν Δεσπότη του τό «Πιστεύω». Ἐκεῖνο δέ πού μοῦ ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση εἶναι ὅτι ἀπήγγειλαν τό «Πιστεύω» ἀπέξω καί δυνατά καί τά μικρά παιδιά καί οἱ μεγάλοι καί οἱ ἐπίσημοι, γιατί ἦταν πανήγυρη ἡ ἡμέρα. Τό φαινόμενο αὐτό, ξαναλέγω, μέ ἐνθουσίασε, μέ συνεκίνησε, ἀλλά καί μέ πόνεσε. Γιατί σέ μᾶς ἐδῶ δέν νομίζω ὅτι τά παιδιά μας, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι καί οἱ ἄρχοντές μας, ξέρουν νά λέγουν τό «Πιστεύω». Γι᾽ αὐτό καί θά διανείμω στά Σχολεῖα ἕνα ἁπλό φυλλάδιο προτρέποντας τά παιδιά καί τούς μεγάλους νά λέγουν τό «Πιστεύω» κάθε μέρα καί ἰδιαίτερα τό βράδυ πρίν ἀπό τόν ὕπνο. Ἡ προσευχή πρίν ἀπό τόν ὕπνο λέγεται «Ἀπόδειπνο», ὅπου λέγουμε τό «Πιστεύω». Ξέρετε γιατί; Γιατί ὁ ὕπνος εἶναι εἰκόνα τοῦ θανάτου. Ἄν πεθάνω στόν ὕπνο μου, φτάνει πού εἶπα τό «Πιστεύω» καί θά πάρει τήν ψυχή μου ὁ ἄγγελός μου, ἀφοῦ ὁμολόγησα τήν πίστη μου!

Ἀλλά μή φοβᾶστε, χριστιανοί μου. Δέν θά πεθάνετε ἔτσι αἰφνίδια. Θά ζήσετε πολλά-πολλά χρόνια γιά νά παντρέψετε τά παιδιά σας καί τά ἐγγόνια σας καί μετά θά εἴμαστε ὅλοι μαζί αἰώνια χρόνια στήν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐπουράνια. Ἀλλά τό «πιστεύω» νά τό μάθετε ὅλοι ἀπέξω, μικροί καί μεγάλοι, ὅπως στήν Μάνη, καί νά τό λέτε κάθε βράδυ πρίν ἀπό τόν ὕπνο σας.

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ: «ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ…», ΤΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ!

«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…»*, τα παραπλανητικά!

Του Παναγιώτη Τσαγκάρη, Γενικού Γραμματέα της ΠΕΘ

Α) Κύκλοι διάφοροι και μάλιστα, και κάποιοι πέριξ του Υπουργείου Παιδείας, ισχυρίζονται πολλές φορές, ότι διάφορες πανίσχυρες αθεϊστικές και αντιχριστιανικές οργανώσεις που ελέγχονται από πολιτικά και οικονομικά κέντρα της Δύσης, επιθυμούν την αλλαγή της φυσιογνωμίας του μαθήματος των Θρησκευτικών και γι΄ αυτό το λόγο η Κυβέρνηση προωθεί τις αλλαγές στο συγκεκριμένο μάθημα, οι οποίες και είναι επουσιώδεις. Οι εν λόγω κύκλοι μάλιστα, θεωρούν ότι οι αλλαγές αυτές είναι και μια μεγάλη επιτυχία, διότι έτσι, δεν καταργείται το μάθημα όπως θα επιθυμούσαν και οι ανωτέρω οργανώσεις αλλά και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί της Κυβέρνησης της «Αριστεράς». Ωστόσο τίθενται ορισμένα ερωτηματικά:

1. Αν οι υποστηρικτές του Ορθόδοξου Χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών χαρακτηρίζονται με απίστευτη ευκολία από τους κάθε είδους αυτοχαρακτηρισμένους «προοδευτικούς», ως οπισθοδρομικοί, συντηρητικοί, θρησκοφασίστες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους ενός ανθρώπου, που μισεί θανάσιμα τον συνάνθρωπό του, πως άραγε θα έπρεπε κάποιος να χαρακτηρίσει εκείνους που α) ανερυθρίαστα ομολογούν ότι αλλοιώνουν την αποκαλυπτική αλήθεια της πίστης τους εξισώνοντάς την με τις ανθρωποκατασκευασμένες θρησκείες του κόσμου και β) παραδίδουν τον έλεγχο της πατρίδας σε ξένα κέντρα και συμφέροντα;

2. Ως προς την ουσία των επιχειρημάτων των διαφόρων κύκλων, θα πρέπει να λεχθεί ότι ουσιαστικά, το μάθημα των Θρησκευτικών καταργείται όταν διαστρέφεται ο χαρακτήρας, η δομή και οι σκοποί του και μεταμορφώνεται σε ένα πολιτικό και ιδεολογικό αφήγημα μετασχηματισμού της θρησκευτικής συνείδησης των παιδιών, καθώς τα οδηγεί διαμέσου του συγκρητισμού και της πανθρησκείας, στην αποχριστιανοποίηση, την ατομική θρησκεία, το μηδενισμό και την αθεΐα. Έτσι, το μάθημα των Θρησκευτικών μεταβάλλεται επιτήδεια, όπως πολύ επιτυχημένα έχει ειπωθεί, σ΄ ένα εργαλείο σύγχρονου θρησκευτικού γενιτσαρισμού.

3. Επίσης, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι τα λεγόμενα περί ολοτελούς κατάργησης του μαθήματος από το σχολικό πρόγραμμα στερούνται σοβαρότητας και βρίσκονται στη σφαίρα του φανταστικού, διότι, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, αυτό θα ισοδυναμούσε με επίσημη παραδοχή κατάλυσης του ισχύοντος Συντάγματος. Εξάλλου, ο παραπάνω ισχυρισμός περί καταργήσεως, είναι φανερό ότι χρησιμοποιείται ως ένα καθαρά επικοινωνιακό - εκφοβιστικό μέσο, για να παραπλανήσει αδαείς και ευκολόπιστους στην αποδοχή τετελεσμένων αναφορικά με το μάθημα των Θρησκευτικών. Εκείνο που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι με τις διάφορες μεθοδεύσεις  του Υπουργού Παιδείας (βλ. μείωση διδακτικών ωρών, αφαίρεση του μαθήματος από τις σχολικές εξετάσεις, μη διορισμό Θεολόγων καθηγητών, κ.λ.π.), το μάθημα αποψιλώνεται και περιθωριοποιείται μέσα στο σχολικό πρόγραμμα.

Β) Ένα άλλο επιχείρημα, που συνήθως προβάλλεται για να επιτευχθεί η εξαναγκαστική συμμόρφωση των  αντιτιθέμενων, στην αποδοχή των μεταρρυθμιστικών απορυθμίσεων, που επιχειρούνται στο μάθημα των Θρησκευτικών είναι και η επίκληση μελλοντικών σημείων και τεράτων που εν είδει Αρμαγεδώνος θα ενσκήψουν και θα επιφέρουν πολύ μεγαλύτερα δεινά στον ήδη σκληρά δοκιμαζόμενο νεοέλληνα. «Θα γίνουν πράγματα και θαύματα» λοιπόν, ισχυρίζονται εκείνοι που γνωρίζουν πριν από μας για μας και με αυτήν την «ακαταμάχητη» επιχειρηματολογία((sic!) καλούνται οι δυστυχείς υπήκοοι να υποταχτούν πάλιν και πολλάκις, στην προδιαγεγραμμένη μοίρα τους που αποφάσισαν οι τρανοί αφέντες του κόσμου τούτου και να αποδεχτούν να υποστούν το μικρότερο κακό από το χειρότερο που επαπειλείται.

Με αυτά και με άλλα φληναφήματα, επιχειρείται ανερυθρίαστα να ποδηγετηθούν  οι πολίτες και γενικότερα, οι λαοί του κόσμου και να εξαναγκαστούν σε πολιτική συμμόρφωση στην θέληση των λίγων, των ισχυρών, των ηγητόρων, των αφεντάδων. Τελικά, βέβαια, σε όλα αυτά πείθονται μόνον εκείνοι που θέλουν να πειστούν και εκβιάζονται μόνον εκείνοι που θέλουν να εκβιαστούν, εκείνοι δηλαδή που όρισαν την ζωή τους να την ζουν ως ραγιάδες, χωρίς ψυχική ανδρεία και γενναιότητα. Διότι ειδικά για την περίπτωση αυτή έχει γράψει ο Καντ: «Όποιος κατάντησε τον εαυτό του σκουλήκι, δεν έχει δικαίωμα να παραπονείται, εάν οι άλλοι τον καταπατούν...»

* Από το ρεμπέτικο τραγούδι «Μάνα μου Ελλάς - Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα»(1983). Στίχοι: Νίκος Γκάτσος. Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος. Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Δημητράτος. Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Από την εφημερίδα «Ορθόδοξος τύπος», 10 Νοεμβρίου 2017

http://aktines.blogspot.gr

Ο ΑΡΧΙΜ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΕ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ

Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου»

Γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὸ Γυμνάσιο

Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὸ Γυμνάσιο, μὲ τὸ πρόσχημα τοῦ σεβασμοῦ στὴν ἑτερότητα καὶ τὸν πλουραλισμό, ἔχασε τὸν ὁμολογιακό του χαρακτήρα, σύμφωνα μὲ τὸ νέο ἀναθεωρημένο πρόγραμμα σπουδῶν (ἀ.π. 101470/Δ2/16-6-2017, ΦΕΚ Β΄ 2014/19-6-2017). Ἔχουμε μία ἀποδόμηση τοῦ Ὀρθόδοξου χαρακτήρα τοῦ μαθήματος καὶ τὴ μεταβολή του σὲ διαθρησκειακό, συγκρητιστικό, πολυθρησκειακό. Μὲ προκάλυμμα τὴ σύγχρονη παιδαγωγικὴ προσέγγιση, τὶς τεχνικὲς διδασκαλίας, ποὺ ὅμως εἶναι ἀνεφάρμοστες στὴ σχολικὴ πραγματικότητα, μιὰ καὶ ὑπάρχει ἔλλειμμα ὑποδομῆς καὶ τὸ συνεχόμενο δίωρο ποὺ προτείνεται γιὰ τὴ διδασκαλία εἶναι ἀνεφάρμοστο, τὸ νέο πρόγραμμα σπουδῶν (ΝΠΣ) ποὺ αὐθαίρετα ἐπιβάλλεται προκαλεῖ σύγχυση, ἀμφιβολία, ἀπορία στοὺς μαθητὲς καὶ δικαιολογημένη ἀντίδραση στοὺς γονεῖς. Ἐπιπλέον καταστρατηγεῖται τὸ Σύνταγμα.

Τὸ μάθημα εἶναι ἀπονευρωμένο, καθὼς τοῦ λείπει ἡ δομή, τὸ συγκεκριμένο περιεχόμενο, ἡ ἱστορικὴ συνέχεια. Ὁ «φάκελος τοῦ μαθήματος» περιέχει ὑλικὸ ἀπὸ πολλὲς θρησκεῖες ἐπιλεκτικὸ καὶ ὡραιοποιημένο, ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξη πίστη, ποὺ παρουσιάζεται μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα, ὑπηρετεῖτοὺς σκοποὺς τῆς Νέας Ἐποχῆς· χάνεται τὸ κριτήριο τῆς ἀλήθειας καὶ ὁδηγούμαστεστὴ μαζοποίηση καὶ τὴ δουλοποίηση. Μέσα σ’ αὐτὴ τὴ σύγχυση ποὺ προκαλεῖται, ὁ Χριστὸς Σωτήρας δίπλα στὸν Μωάμεθ καὶ τὸν Βούδα, ἡ Ἁγία Γραφὴ ποὺ ἁγιάζει δίπλα στὶς μυθικὲς ἀφηγήσεις, οἱ Ἅγιοι, πρότυπα ζωῆς, δίπλα σὲ δαιμονικὲς λατρεῖες, ἡ θρησκευτικὴ διαπαιδαγώγηση ποὺ παρέχεται δὲ βοηθᾶ στὴν υἱοθέτηση μιᾶς ξεκάθαρης καὶ ὑπεύθυνης στἀσης πίστεως καὶ ζωῆς.

«Τί ποιήσομεν ἀδελφοί;» (Πράξεις 2.37). Ν’ ἀγωνιστοῦμε μὲ παρρησία, ν’ ἀντιδράσουμε ὅπως μποροῦμε, γιατὶ «ζῇ Κύριος» καὶ ἡ εὐθύνη μας εἶναι μεγάλη.

Πρόταση: Ὁ «φάκελος μαθήματος» τῶνΝΠΣ νὰ φυλαχθεῖ στὸ σχολεῖο καὶτὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καλὸ εἶναι νὰ γίνει κειμενοκεντρικὸ μὲ βάση τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Πατέρες.

Στὴν Α΄ τάξη οἱ μαθητὲς νὰ μελετοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνθολόγιο Παλαιοδιαθηκικῶν κειμένων κατάλληλα προσαρμοσμένο.

Στὴ Β΄ τάξη οἱ μαθητὲς νὰ μελετοῦν ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Λυτρωτῆ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Εὐαγγελισμὸς Θεοτόκου, Γέννηση Χριστοῦ, παραβολές, θαύματα…)

Στὴ Γ’ τάξη οἱ μαθητὲς νὰ μελετοῦν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία μέσα ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ νὰ ἐμπλουτίζεται ἡ περικοπὴ ἀνάλογα (π.χ. Ἀποστολικὴ Σύνοδος, Οἰκουμενικές…).

Γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὸ Λύκειο.

Ἀναφορικὰ μὲ τὰ ΝΠΣ τοῦ Λυκείου (ἀ.π. 99058/Δ2/13-06-2017, ΦΕΚ Β΄ 2015/19-6-2017) θὰ καταθέσουμε ὁρισμένα σχόλια, χωρὶς νὰ προβοῦμε σὲ ἐκτενεῖς ἀναφορές, ἱκανὰ ὡστόσο νὰ καταδείξουντὴν ἀντίθεσηἀνάμεσα στὰ ΝΠΣ καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀντιλαμβάνονται τὴν Ὀρθόδοξη μεθοδολογία.

Ὑπάρχει δυσκολία νὰ ἀναγνωρίσει κάποιος ἐννοιολογική ταυτότητα ὑπὸ τὴν ἀρχὴ ἑνὸς κεντρικοῦ θέματος οὐσίας στὰ ΝΠΣ, ὅπως εἶναι ἡ Λειτουργική, ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ ἡ διδασκαλία τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἡ Ἠθική. Οἱ γενικόλογοι τιτλοφορούμενοι φάκελοι Θρησκεία καὶ σύγχρονος ἄνθρωπος τῆς Α΄ Λυκείου, Θρησκεία καὶ κοινωνία τῆς Β΄ Λυκείου, Θρησκεία καὶ σύγχρονος κόσμος τῆς Γ΄ Λυκείου εἶναι ἄσχετοι μὲ τὶς σωτηριολογικὲς ἔννοιες ‘Ἐκκλησία’ καὶ ‘Ὀρθοδοξία’, σχετικοὶ ὡστόσο μὲ ‘θρησκειολογικοῦ τύπου’ διατυπώσεις-διαπιστώσεις. Τὰ ΝΠΣ σχετικοποιοῦν τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση στὴ βάση μίας θρησκειολογικῆς συρραφῆς. Δίδεται ἡ αἴσθηση ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστης εἶναι δευτερεύουσας σημασίας. Ἐν τέλει ὑποτιμᾶται ἡ ἴδια ἡ ὑπόσταση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ποτὲ οἱ Πατέρες δὲν τοποθέτησαν στὴν ἴδια βάση τὸ σωστὸ καὶ τὸ λάθος, τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν αἵρεση. Ἐξορθολογίζεται τὸ ἐμπειρικὸ-πνευματικὸ βίωμα τῆς ἀποκαλυφθείσας ἐν Χριστῷ πίστης στοὺς Πατέρες, καθὼς στὴν ἴδια βάση μελέτης τοποθετεῖται, λόγου χάρη, ἡ δημιουργία καὶ ἡ λύτρωση στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ στὰ ἄλλα θρησκεύματα ἤ σὲ ἄθεους συγγραφεῖς (Β΄ Λυκείου, ενότητα 1.2 & 1.3). Μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἰδεοληπτικὴ θρησκειολογικὴ σούπα ποὺ προσφέρουν τὰ ΝΠΣ ὅλες οἱ θρησκεῖες πάνω κάτω κατέχουν καὶ ἐκφράζονται μὲ τὰ ἴδια θρησκευτικὰ δεδομένα. Πῶς μπορεῖ νὰ νοηθεῖ ἄραγε ἡ ἑνότητα 1.3 περὶ ‘ἐπικοινωνίας’, (Α΄ Λυκείου) ὅπου ἔχουν ἐπιστρατευθεῖ μία πλειάδα ἄσχετων καὶ σχετικῶν μαζὶ κειμένων περὶ προσευχῆς; Τὸ γνήσιο, τὸ αὐθεντικὸ μὲ τὶ συμπλέκεται, γιὰ νὰ διατυπώσει ἐν τέλει τὶ πράγμα; Πῶς ἐκλαμβάνονται οἱ εἰσηγήσεις αὐτὲς ἀπὸ τοὺς μαθητές;

Τὸ βασικὸ ἐπιχείρημα περὶ τῆς ὀρθοδοξότητας τῶν ΝΠΣ ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές τους βασίζεται στὴν ποσοτικὴ ὑπεροχὴ τῶν χριστιανικῶν κειμένων σὲ σχέση μὲ ἐκεῖνα ἄλλων θρησκειῶν. Μία ποσοτικὴ ὑπεροχή ἡ ὁποία παρεισάγει τεχνηέντως καὶ ὕπουλα τὴν ἀμφισβήτηση τοῦ ὀρθοτομοῦντος δόγματος. Παιδαγωγικῶς τὰ δεδομένα αὐτὰ σὲ μαθητὲς ποὺ καλοῦνται νὰ διαμορφώσουν την πολύπλευρη, ἑπομένως καὶ τὴ θρησκευτική τους προσωπικότητα, τοὺς καλλιεργοῦν ἐρωτηματικὰ γιὰ τὴν ποιότητα τῆς ἀλήθειας ποὺ ἐκπροσωποῦν. Εἶναι φανερὴ ἡ σχετικοποίηση τοῦ θρησκευτικοῦ βιώματος, τοῦ γνήσιου, τοῦ ἀληθινοῦ. Ἁπλοποιοῦνται οἱ δομὲς πίστης. Ὁ μαθητὴς εὔκολα μπορεῖ νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ συμπεράσματα τοῦ τύπου: ‘ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τὸ ἴδιο καὶ ὁ καθεὶς ἁπλῶς ἀναζητᾶ μὲ διαφορετικὸ τρόπο τὸν Θεό’, μὲ ἀποτέλεσμα να διερωτηθεῖ γιατὶ ὁ δικός μας Θεός νὰ εἶναι ὁ ἀληθινός. Δημιουργοῦνται ἑπομένως προϋποθέσεις ἀμφισβήτησης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ πίστη ὅμως δὲν εἶναι προϊὸν ἐγκεφαλικῶν διεργασιῶν καὶ προσεγγίσεων, ἀλλὰ ἐμπειρικὸ βίωμα ποὺ συνδέεται μὲ τὴν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι προσφερθεῖσα χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ ξεκάθαρη ἀνάγνωση τῶν δεδομένων τῆς παραδοσιακῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας, τὴν ὁποία ἀσπάζεται ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ ὀρθοφρονοῦντος Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀποτελεῖ τὴν ἀπαρασάλευτη βάση γιὰ νὰ μπορέσει ο μαθητής να ἀντιληφθεῖ τὸ θρησκευτικὸ ὑπόβαθρό του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὄχι μόνον θὰ καλλιεργήσει γνήσια τὴν θρησκευτική του συνείδηση, ἀλλὰ καὶ θὰ ἀντιληφθεῖ τὴν ἀναγκαιότητά της στο σύγχρονο κόσμο. Μέσα ἀπὸ ἀποσαφηνισμένες καὶ ὄχι συγκεχυμένες διδακτικὲς ἑνότητες θὰ καταστεῖ ἱκανὸς νὰ διαλεχτεῖ μὲ τὴ νοοτροπία, τὰ πιστεύω τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τὴν ποικιλομορφία τῶν διαφόρων θρησκειῶν ποὺ τὸν περιστοιχίζουν.

Πρόταση: Παρακαλοῦμε, ὅπως ἄλλοι πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς ἔχουν προτείνει, γιὰ ἀπόσυρση τῶν‘φακέλων’ καὶ προσωρινὴ χρήση τῶν βιβλίων Θρησκευτικῶν τῶν προηγούμενων ἐτῶνμέχρι τῆς διευθέτησης τοῦ ὑφιστάμενου προβλήματος στὴ βάση τῆς ἀκραιφνοῦςὀρθόδοξης διδασκαλίας, ὅπως τὴν ἐγγυᾶται ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς Ὁποίαςἀναπόσπαστα μέλη εἶναι οἱ θεολόγοι καθηγητὲς τῶν σχολείων καὶ ἡ συντριπτικὴπλειονότητα τῶν μαθητῶν.

Ἀρχιμ. Χρίστος Κυριαζόπουλος,

Δρ Βυζαντινῆς Ἱστορίας

πρ. Σχολικὸς Σύμβουλος Φιλολόγων Ἀνατολικῆς Θεσσαλονίκης

καὶ Ὁμάδα Θεολόγων Καθηγητῶν

http://aktines.blogspot.gr