ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ!

Οι προφητείες του Πατέρα Αρσένιου Μπόκα για την Εκκλησία και τη Ρουμανία:

" Σε λυπάμαι που είσαι αδύναμος στην πίστη. Θα αποτύχεις εξαιτίας του φόβου. Ο φόβος είναι από τον Διάβολο Μην φοβάστε να σώσετε τις ψυχές σας. Θα έρθουν πολύ δύσκολοι καιροί, αλλά όλες επιτρέπονται από τον Θεό. Είναι ο σύντροφος του καθενός, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.

... Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Λυπάμαι που είστε οι τελευταίοι. Θα σε κοσκινίσουν. Θα βάλουν φόρους, φόρους και άλλους φράχτες. Θα τα πάρουν όλα! Ξέρεις, πολλοί θα φύγουν από τη χώρα, αλλά λίγοι θα επιστρέψουν. Θα έρθει η ώρα που θα ήθελαν να επιστρέψουν και δεν μπορούν άλλο, γιατί η Ρουμανία θα περιβάλλεται από φλόγες ".

Θα δείτε και θα καταλάβετε τη βρωμιά γύρω σας: στη δουλειά, στα καταστήματα, στα κρατικά ιδρύματα, στην ηγεσία της και κυρίως στην πολιτική. Δυστυχώς, θα μπει κρυφά στην εκκλησία, και θα βρωμίσει μερικές ψυχές εδώ. Οι άνθρωποι σχεδόν θα χάσουν την ελπίδα τους. Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε δόξα ο Θεός πάνω τους ".

Πατέρας Αρσένιος Μπόκα

ΑΒΒΑΣ ΠΑΜΒΩ: ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ!

Η προφητεία του Αββά Παμβώ προς μαθητή του

- Ώστε λοιπόν, Γέροντα, πρόκειται να αλλάξουν οι παραδόσεις και τα έθιμα των Χριστιανών; Μήπως δεν θα υπάρχουν πλέον ιερείς εις την Εκκλησίαν αφού θα βαδίσει προς αυτό το κατάντημα;

Τότε ο αββάς εσυνέχισεν:

- Εις τους καιρούς εκείνους πλέον, θα κρυώσει η αγάπη του Θεού από τις περισσότερες ψυχές και θα πέσει θλίψις μεγάλη εις τον κόσμον. Το ένα έθνος θα ρίχνεται εναντίον του άλλου. Οι λαοί θα μετακινούνται από τους τόπους των. Οι άρχοντες θα ανακατωθούν, οι ιερωμένοι θα το ρίξουν εις την αναρχίαν, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν εις την αμέλειαν.

Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιον πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρίαν τόσον της ιδικής των ψυχής, όσον και του ποιμνίου των και θα περιφρονούν παντελώς ένα τοιούτον ζήτημα. Όλοι θα δείχνουν προθυμίαν και δραστηριότητα προ πάντων δια τα τραπέζια και διά τας ορέξεις των. Θα είναι οκνηροί εις τας προσευχάς και πρόχειροι εις τας κατακρίσεις.

Τους βίους και τας διδαχάς και τα παραδείγματα των αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν, αλλά μάλλον θα κατηγορούν και θα λέγουν ότι, εάν εζούσαμε και μεις εις εκείνα τα χρόνια, έτσι θα συμπεριφερόμεθα.

Οι δε αρχιερείς θα υποχωρούν μπροστά στους ισχυρούς της γης. Και θα λύνουν τις διάφορες υποθέσεις, βγάζοντες από πολλές μεριές δώρα και απολαβές λογιών λογιών για λογαριασμό των. Τον πτωχόν δεν θα τον υπερασπίζουν, θα θλίβουν τας χήρας γυναίκας και θα καταπονούν τα ορφανά.

Αλλά και εις τον λαόν θα εισχωρήσει ασωτία... Οι περισσότεροι δεν θα πιστεύουν εις τον Θεόν, θα μισούνται αναμεταξύ των και θα αλληλοτρώγονται ωσάν τα θηρία, θα κλέπτουν ο ένας τον άλλον και θα μεθύουν και θα περπατούν ωσάν τυφλοί.

Τέλος ξαναρωτά ο μαθητής:

- Τι λοιπόν πρέπει να κάνει κάποιος σε κείνη την περίστασιν;

Και ο Γέρων Παμβώ απεκρίθη:

- Τέκνον μου, εις εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος αν ημπορέσει να σώσει την ψυχή του και να παρακινά και τους άλλους δια να σωθούν, αυτός θα ονομασθεί μέγας εις την βασιλείαν των Ουρανών...

Το Μέγα Γεροντικόν – Τόμος Α’ κεφ. Α’ 84 σελ.113,115

 (Εκδ. Ι. Ησυχ. «Το Γενέσιον της Θεοτόκου» Πανόραμα Θεσσαλονίκης)

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΠΟΣΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Πόσοι χριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν τη δόξα του Θεού και των Αγίων του ενώπιον των "υιών του αιώνος τούτου" που τη βλασφημούν! Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια.

Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει "Γεννηθήτω το θέλημά Σου". Ή να αναφωνήσει : "Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον (Ιώβ α' 21). Αν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

Από το βιβλίο "Η εν Χριστώ ζωή μου"

ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ: ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός: Αδελφοί μου, συμπάθεια να έχετε ο ένας για τον άλλον. Όχι με μίσος και έχθρα, όχι με φθόνον και κακία, όχι με πονηρία και σκληρότητα ψυχής και απανθρωπιά. Παρά με συμπάθεια, με μακροθυμία, με καρτερία, με σπλάχνα οικτιρμών και φιλανθρωπίας. Σήμερα είσαι εσύ, αύριο εγώ, τώρα σφάλλει ο ένας, σε λίγο ο άλλος. Κάθε στιγμή μας συγχωρεί ο Θεός. Και εμείς να συγχωρούμεν αλλήλους μας, και εμείς να κλαύσωμεν και να θρηνήσωμεν και να λυπηθούμεν και να συμπονέσωμεν και να παρακαλέσωμεν τον τον Θεόν για το σφάλμα του αδελφού μας. Αυτή είναι η μεγαλυτέρα αρετή. Όσες αρετές και αν έχης, όσα καλά έργα και προσευχές και αγαθοεργίες και αν κάμης, όλα τα υπερβαίνει, εάν πης ένα λόγο:Θεέ μου, συγχώρεσε τον αδελφόν μου για ό,τι μου έκανε.»

ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ: ΜΗ ΖΗΤΕΙ ΝΑ ΜΑΝΘΑΝΗΣ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΣΟΥ!

Άγιος Σάββας της Καλύμνου: Μή ζήτει, ἀδερφέ, νά μανθάνῃς μεγάλα καί ἀκατανόητα, διότι αὐτά δέν χρειάζονται διά τήν σωτηρίαν σου. Διά τοῦτο φεῦγε ἀπό αὐτά διά νά ἀκολουθήσῃ εἰς σέ ἡ ὡραιοπρόσωπος ταπεῖνωσις καί νά σέ συναριθμήσῃ εἰς τήν αἰώνιον τῶν ἀΰλων Ἀγγέλων ὁμήγυριν.

(Απόσπασμα εκ Χειρόγραφου τοῦ ἁγίου Σάββα)

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Πού μας οδηγούν η νηστεία και η μετάνοια; Ποιός είναι ο σκοπός τους; Για ποιό  λόγο μπαίνουμε σ’ αυτή τη δοκιμασία; Και η νηστεία και η μετάνοια μας οδηγούν στην κάθαρση της ψυχής από την αμαρτία, στη ψυχική ειρήνη, στην ένωσή μας με το Θεό. Μας εμπνέουν την αίσθηση της αφοσίωσης και της υιοθεσίας, μας δίνουν παρρησία στο Θεό. Υπάρχουν πραγματικά πολλοί και σπουδαίοι λόγοι για να νηστεύουμε και να εξομολογιόμαστε με καρδιακή συντριβή. Θα έχουμε πολύ μεγάλη ανταπόδοση γι’ αυτό το συνειδητό αγώνα μας. Έχουμε πολλοί από μας την αίσθηση της υιικής αγάπης για το Θεό; Τολμούμε με παρρησία και χωρίς έλεγχο ν’ απευθυνθούμε στο δημιουργό μας στον ουρανό και να Τον αποκαλέσουμε «Πατέρα μας»; Μήπως, αντίθετα, δεν μπορεί να βγει τέτοια υιική φωνή από την καρδιά μας, επειδή αυτή έχει νεκρωθεί από τις εγκόσμιες ματαιότητες, από την προσκόλληση στ’ αγαθά και τις απολαύσεις του κόσμου; Μήπως κρατούμε τον ουράνιο Πατέρα μας μακριά από την καρδιά μας; Μήπως είναι ένας τιμωρός, ένας εκδικητικός Θεός αυτός που έχουμε φτιάξει μέσα μας, επειδή απομακρυνθήκαμε από κοντά Του «εις χώραν μακράν»;

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΠΑΡΑΔΩΣΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Παραδώσου θεληματικά και ολοκληρωτικά στην Πρόνοια και το Θέλημα του Θεού. Μήν θλίβεσαι όταν χάνεις κάποιο υλικό πράγμα ή γενικά οποιοδήποτε ορατό αντικείμενο. Μήν χαίρεσαι στο κέρδος. Μοναδική σου χαρά πρέπει να είναι να κερδίσεις τον Ίδιο τον Κύριο, γιατί όταν μας λείπει η πίστη στην Πρόνοιά Του, πολλά κακά μας προκύπτουν.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΣΤΡΑΦΩ, Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Όπου και αν στραφώ, προς όποια κατεύθυνσι και αν κινηθώ, ο Θεός είναι μπροστά μου. Όλοι οι δρόμοι μου Αυτόν έχουν ως τέρμα τους. «Πού πορευθώ από του πνεύματός σου και από του προσώπου σου πού φύγω;» (Ψαλμ. ρλη΄ 7)

Σε όλα τα έργα σου, είτε στο σπίτι σου είτε στον τόπο της δουλειάς σου, μην ξεχνάς ότι όλη η δύναμις, το φως σου και η επιτυχία σου έγκεινται στον Χριστό και στον Σταυρό του. Ιησού, βοήθησέ με. Ιησού, φώτισέ με. Αυτού είναι η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ: ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ!

Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεόν για νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγορίας. Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδος και αποκήρυξις της απελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος απηλλαγμένος από αισχύνη.

Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωσις με τον Κύριον, με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματά μας. Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως. Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων. Μετανοών σημαίνει επινοητής τιμωριών του εαυτού του. Μετάνοια σημαίνει υπερβολική ταλαιπωρία της κοιλίας (με νηστεία) και κτύπημα της ψυχής με υπερβολική συναίσθησι.

Τρέξατε και ελάτε. Ελάτε όλοι όσοι παρωργίσατε τον Θεόν, για να ακούσετε αυτά που έχω να σας διηγηθώ. Συγκεντρωθήτε για να ιδήτε αυτά πού μου έδειξε ο Θεός προς οικοδομήν. Ας τοποθετήσωμε πρώτη και ας προτιμήσωμε μια διήγησι πού αναφέρεται σε τιμημένους εργάτες της αρετής πού ζούσαν χωρίς τιμή.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ;

Άγιος Ιωαννησ της Κλιμακος: Τι είναι η διάκριση;

Διάκρισις σημαίνει συνείδησις αμόλυντη και καθαρότης των αισθήσεων.

ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ: ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ!

Μίαν φοράν ήτο κάποιος άνθρωπος πολύ ευσεβής και ενάρετος. Αλλά, όταν του συνέβη κάτι, δηλαδή μια δοκιμασία εις την ζωήν του από τον Θεόν, άφησε αχαλίνωτη την σκέψιν του και προχωρούσε προς ζημίαν της αθανάτου ψυχής.

Η δοκιμασία ήταν αυτή: Είχε δυο παιδιά, τα οποία δεν υπάκουαν εις τους λόγους του. Ό,τι και να τα συμβούλευε είχαν εκείνα τας ιδικάς των σκέψεις και απομακρύνοντο από τον Θεόν και την συμβουλήν του πατρός των. Αλλά ο πατέρας δεν εμελέτησε τον νόμον του Θεού, δεν επειθάρχησε την σκέψιν του, ώστε να μην πλανηθή εις την ολιγοπιστίαν και αντί να μείνη ακοίμητος φρουρός εις την προσευχήν διά τα παιδιά του και να δοξάζη τον Πατέρα μας τον εν τοίς Ουρανοίς, παρεπονείτο εις τον Θεόν και έλεγε:

«Εγώ, Θεέ μου, έκανα τόσα καλά, εβοήθησα φτωχούς, δυστυχισμένους, φυλακισμένους, αλλά τα παιδιά μου μού τα άφησες χωρίς την προστασίαν Σου και αντί να με κάνης ευτυχισμένον και να με αγκαλιάση η ευλογία Σου, με άφησες έρημον και μοναχόν να πλανώμαι εις την θλίψιν. Γι’ αυτό και εγώ έφυγα μακρυά σου, διότι επερίμενα την συμπαράστασίν Σου».

Αλλά δεν πρέπει, αγαπητά μου παιδιά, κατ’ αυτόν τον τρόπον να έχωμεν μέσα μας την πίστιν μας προς τον Θεόν. Ο πατέρας και η μητέρα δεν πρέπει να χάνουν την πίστιν τους και να απομακρύνωνται από τον Θεόν. Πρέπει με πίστιν ακλόνητον και υπομονήν να παρακαλούμε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν να μας φωτίση και να μας δυναμώση εις τας ώρας της θλίψεως, διότι, διά να σώσωμεν την ψυχήν μας, πρέπει να περνούμε ημέρας θλίψεως

Άγιος Ραφαηλ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 108-109

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ!

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας. Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη φοβερά κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.

Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα. Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο. Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού. Η γλώσσα μας καίει και σπεύδουμε να πούμε στους άλλους αυτό που είδαμε και ακούσαμε.

Ξεχνάμε ότι αν εμείς κρίνουμε τους άλλους θα μας κρίνει και εμάς ο Θεός. Ξεχνάμε ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρίνουμε τον πλησίον διότι αυτό δεν είναι δική μας υπόθεση αλλά του Θεού, ο οποίος είναι Υπέρτατος Κριτής, ο οποίος μόνος γνωρίζει την καρδιά του ανθρώπου και μπορεί να αποδώσει δικαία κρίση. Εμείς όμως κατακρίνουμε τον πλησίον και πολλές φορές με πολύ βαριά λόγια. Δεν σκεφτόμαστε ότι ο αδελφός μας μπορεί να μετανόησε ήδη και να του αφέθηκε η αμαρτία του, επειδή μετανόησε βαθιά.

ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ: Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΟΡΩΝ!

Ἡ αἰτία τῶν συμφορῶν

Ἐκεῖνο τόν καιρό ἔπεσε φοβερό θανατικό στή γῆ. Οἱ ἄνθρωποι πέθαιναν ξαφνικά καί μέ φρικτό τρόπο.

Ἕνας φίλος τοῦ Ὁσίου, πού λεγόταν Γρηγόριος, ἦρθε στό κελλί του καί τόν ρώτησε:

-Σέ παρακαλῶ, πάτερ, πές μου, πῶς ἔγινε καί μᾶς βρῆκε τοῦτο τό κακό;

-Ἦταν φυσικό, παιδί μου, ἀποκρίθηκε ὁ δίκαιος χωρίς δισταγμό. Πικραίνομαι τόσο πολύ τόν ἀθάνατο Θεό, παραβαίνοντας συνέχεια τό νόμο Του. Γι' αὐτό μᾶς ἔστειλε τοῦτο δερπάνι, πού μᾶς θερίζει. Εἶναι γραμμένο ὅτι "ἁμαρτία θάνατον κατεργάζεται". Νά, χθές εἶδα ἕναν ἄνδρα φοβερό, πού ἀπειλοῦσε τῆ γῆ καί τῆς ἔλεγε: "Ὅλους τούς ἀκόλαστους πού ζοῦνε πάνω σου, ὄλους τούς μέθυσους καί τούς κοιλιόδουλους, ὅλους τούς φιλάργυρους καί τούς τοκογλύφους, ὅλους τούς ψεῦτες καί τούς συκοφάντες, μά προπαντός ὅλους τούς σοδομίτες, που δέν μετανοοῦν, ἐγώ θά τούς ἐξολοθρεύσω!...

"Ἄν λοιπόν, παιδάκι μου, δέν εἴχαμε παροργίσει τόν Πλάστη καί προστάτη μας, δέν θά παθαίναμε ὅ,τι πάθαμε". Ἀλλά ποῦ ν' ἀκούσεις καί πόσα ἄλλα χειρότερα εἶπε! Δέν θά τ' ἀντέξεις...Ἀπείλησε πώς θά μᾶς θερίσει μέ δρεπάνι καί θά μᾶς περάσει ἀπό λεπίδι, γιατί δέν βλέπει νά ἔχουμε καθόλου μετάνοια, οὔτε τήν παραμικρή διόρθωση. Ἡ δοξασμένη Του Μητέρα στεκόταν δίπλα Του περίλυπη καί Τόν ἱκέτευε ν' ἀναβάλει τήν τιμωρία. Τό ἴδιο κι ἕνας ἱεράρχης-δέν μπόρεσα νά καταλάβω ποιός, μόνο θυμᾶμαι πώς ἦταν λευκότριχος καί λίγο φαλακρός. Ἀλλά μάταια. "Μήπως ἐσεῖς εἶστε πιό σπλαχνικοί ἀπό μένα;", τούς ἔλεγε. "Μήπως πονᾶτε περισσότερο;...Δέν βλέπετε τί κακό γίνεται; Ὅλοι σχεδόν περιφρονοῦν τόν ἅγιο νόμο μου! Κανείς δέν μέ σέβεται"....

-Πραγματικά, πάτερ, εἶπε ὀ Γρηγόριος, ὀ λαός ἀποδεκατίστηκε. Οἱ πιό πολλοί βασανίζονται στό κρεβάτι τοῦ πόνου...Πές μου ὅμως, ποιά εἶναι ἡ κύρια αἰτία τοῦ θανατικοῦ αὐτοῦ, ἀλλά καί ὅλων γενικά τῶν ἀσθενειῶν;

-Παιδί μου Γρηγόριε, ἀποκρίθηκε ὁ γέροντας, γι' αὐτούς πού ἀρρωσταίνουν βαριά εἶναι γραμμένο τό"κατέβαλες αὐτούς ἐν τῷ ἐπαρθῆναι", ἐνῶ γιά τούς ὑγιεῖς ἐναρέτους τό "ὁ ἰώμενος τους συντετριμμένους τήν καρδίαν". Ἀκοῦς; "...τούς συντετριμμένους τήν καρδίαν"! Τούς ταπεινούς δηλαδή! Σκέψου, λοιπόν: Ἄν ὁ Θεός δέν λυπήθηκε οὔτε τόν ἀπόστολο

Παῦλο, τόν μεγάλο φωστῆρα, ἀλλά τοῦ ἔδωσε ἀρρώστια ἁγιαστική, "ἄγγελον σατᾶν, ἵνα αὐτόν κολαφίζῃ", κι ἔτσι νά μήν ὑπερηφανεύεται γιά τό πλῆθος τῶν ἀποκαλύψεων πού τοῦ ἔγιναν, πῶς δέν θά δώσει ἐξουσία στό σατανᾶ νά χτυπήσει μέ τήν ἀρρώστια κι ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς, ὥσπου νά γίνουμε ταπεινοί; Γιατί δέν φτάνει πού εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ἀλλά τό παίρνουμε καί πάνω μας! Ἀλλά τί λέει ἡ Γραφή; Ὅτι "τό ἐν ἀνθρώποις ὑψηλόν βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ". 

ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Ὅσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανῆς

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: ΑΓΑΠΑ ΤΟ ΘΕΟ!

Αγάπα το Θεό…

Αν σιωπάς, να σιωπάς από αγάπη.

Αν μιλάς, να μιλάς από αγάπη.

Αν διορθώνεις κάποιον, να τον διορθώνεις από αγάπη.

Αν συγχωρείς, να συγχωρείς από αγάπη.

Στο βάθος της καρδιάς σου, να έχεις τη ρίζα της αγάπης.

Από μια τέτοια ρίζα, μόνο καλό μπορεί να προέλθει.

Αγάπα το Θεό, και κάνε ότι θέλεις.

Ιερός Αυγουστίνος

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΧΡΗΜΑΤΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν ελπίζει σε χρήματα, ούτε στο μέγεθος της δύναμής του, αλλά επαναπαύεται στη βοήθεια που θα του δώσει ο Θεός. Είναι γεμάτος πίστη και αγάπη, ζει έχοντας θάρρος στην αγαθή του συνείδηση, εμφανίζεται με την παρρησία γιου απέναντι στον ουράνιο Πατέρα του και Τον επικαλείται για να έλθει η βασιλεία Του στη γη και το θέλημα του να πραγματώνεται στη γη όπως και στον ουρανό.

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ Ή ΝΑ ΠΑΡΩ ΦΑΡΜΑΚΑ;

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Τι να κάνω όταν είμαι άρρωστος: Να προσευχηθώ ή να πάρω φάρμακα;

- Όταν βρέχει, μερικοί θα φορέσουν σανδάλια και θα πουν ότι με τη βοήθεια του Θεού δεν θα κρυώσουν. Και όταν κρυώσουν; Τι θα φταίει ο Κύριος αν αυτοί κρύωσαν με την απερισκεψία τους; Κι άλλοι όταν αρρωσταίνουν, θα πουν από υπερηφάνεια: «Δεν θέλω φάρμακα, θα με βοηθήσει ο Θεός». Ευλογημένε! Αν πονάει το κεφάλι σου, πιες πρώτα ένα παυσίπονο, με πίστη στον Κύριο, διότι στα φάρμακα ο Κύριος έβαλε θεραπευτική δύναμη. Γιατί αμέσως καταφεύγεις στον Κύριο; Αν δεν σε βοηθήσει το παυσίπονο, τότε να επικαλεστείς τους αγίους. Εγώ, ο αμαρτωλός, δεν τολμώ να ζητήσω κάτι από τον Θεό. Μόνο το έλεός Του ζητάω!

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Τα πάντα για την ψυχή, την ψυχή για τίποτα στον κόσμο.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΠΕΡΙ ΤΡΙΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΟΜΙΛΗΣ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Περί τριών πραγμάτων μην βιάζεσαι να μιλάς: Περί του Θεού- μέχρι να στερεώσεις την πίστη σ’ Αυτόν. Περί της αμαρτίας του άλλου- μέχρι να θυμηθείς τη δική σου- και περί της επόμενης ημέρας- μέχρι την αυγή της.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό άκομα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΤΑΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΤΟΤΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ, ΠΩΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ ΑΛΛΗ!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ενόσω ο άνθρωπος βρίσκεται εντός του σώματος σε αυτό τον κόσμο, καυχάται για πολλές από τις κοσμικές αξίες. Όταν όμως αποχωριστεί από το σώμα τότε διαπιστώνει, να δώσει ο Θεός να μην το γνωρίσει, πως έξω από τον Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει καμία αξία άλλη. Τότε δεν θα μπορέσει να κάνει καμία σκέψη για οποιαδήποτε εξαγορά και ανταλλαγή της ψυχής. Ω, πόσο φρικτή είναι η θέση της αμαρτωλής ψυχής όταν αποκόπτονται όλα τα νήματα που την συνδέουν με τον κόσμο και τον Θεό και κείνη, γυμνή και τετραχηλισμένη, πτωχή και πάμπτωχη βρεθεί στον κόσμο των πνευμάτων!