ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: "Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΖΩΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΓΕΝΝΗΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΑΙΝΕΙΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ."

Πριν αρκετά χρόνια μετά από μια μεγάλη γιορτή ένα νέο ζευγάρι με κάλεσαν στο σπίτι τους για καφέ. Το ζευγάρι είχε τότε δυο παιδιά. Καθισμένοι στο όμορφο μπαλκόνι του σπιτιού η νεαρή σύζυγος με ερωτά, για λογαριασμό κάποιας φίλης της, όπως μου είπε, ποιά είναι η θέση της Εκκλησίας για τις εκτρώσεις.

Τής είπα ότι για να καταλάβει την θέση της Εκκλησίας πρέπει να απαντήσει σ᾽ ένα ερώτημα. Το έμβρυο που έχει συλληφθεί στην μήτρα μιας γυναίκας τι ανθρωπολογική ταυτότητα έχει; Είναι πλήρης άνθρωπος που εξελίσσεται, ή είναι ένα ανθρωποειδές που περιμένει τον ήλιο ή τον αέρα για να λάβει υπόσταση, να γίνει πλήρης άνθρωπος;

Της εξήγησα ότι η Εκκλησία λέγει ότι είναι πλήρης άνθρωπος εξ άκρας συλλήψεως. Γι᾽ αυτό θεωρεί ότι η έκτρωση είναι καταστροφή της ζωής. Είναι έγκλημα και μάλιστα ειδεχθές, γιατί στρέφεται εναντίον του πιο αθώου και του πιο ανυπεράσπιστου πλάσματος στον κόσμο. Η συζήτηση μας τελείωσε εκεί.

Πέρασαν δύο χρόνια από τότε και την ίδια μέρα και γιορτή δέχθηκα πάλι την ίδια πρόσκληση από τα ίδια πρόσωπα και την αποδέχθηκα. Καθώς ετοιμαζόταν ο καφές, για να μην είναι μόνη η σύζυγος καθίσαμε στην αρχή στην κουζίνα. Αλλά εκεί κυκλοφορούσε και ένας μπόμπιρας, ένα μικρό παιδάκι που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του. Επεχείρησα να χαϊδέψω το κεφαλάκι του, όταν ακούω την μητέρα του να μου λέγει: «Αν αυτός ζει το οφείλει σε σάς» και μου αποκάλυψε ότι το πρό δύο ετών ερώτημα αφορούσε την ίδια.

Επάνω στο τραπέζι βρισκόταν ένα μεγάλο μαχαίρι του ψωμιού. Είπα λοιπόν στην μητέρα δείχνοντάς το: «πάρτο και σφάχτο». Η μητέρα αντέδρασε σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Τι κουβέντα μου λέγει είναι αυτή που είπατε; Γιατί, σου φαίνεται φρικτή, της απάντησα. Μα σοβαρολογείτε, πάτερ! Ναι, της είπα, σοβαρολογώ, γιατί θέλω τώρα να καταλάβεις καλά αυτό που θα έκανες τότε. Βλέπεις τώρα μπροστά σου αυτό που θα έκανες τότε; Βλέπεις ποιό παιδί θα κατέστρεφες; Τώρα σου φαίνεται φρικτό, τότε δεν θα ήταν;

Πριν λίγο καιρό μια φωτογραφία έκανε το γύρο του κόσμου. Το μικρό παιδάκι που ξεβράσθηκε στις ακτές. Το μικρό προσφυγόπουλο που πέθανε στο δρόμο προς την ελευθερία. Δικαιολογημένος ο αποτροπιασμός. Το μέγεθος του όμως ανάλογο προς την υποκρισία του πολιτισμένου κόσμου, καθώς και πολλών δικών μας. Όλοι αυτοί που χρησιμοποιούσαν την εικόνα του μικρού παιδιού για να κατηγορήσουν τους άλλους σαν ενόχους αρνούνται να κοιτάξουν μια ακόμη φωτογραφία, για την ακρίβεια ένα βίντεο με τον τίτλο «σιωπηλή κραυγή».

Το βίντεο αυτό είναι η κινηματογράφηση μιας έκτρωσης από ένα γιατρό. Η εικόνα του πνιγμένου προσφυγόπουλου ωχριά μπροστά στο βίντεο αυτό. Το ταλαίπωρο πλάσμα τουλάχιστον ήταν αρτιμελές. Εκεί ένα άλλο παιδάκι κομματιάζεται κυριολεκτικά και δολοφονείται αδίστακτα, γιατί είναι ανεπιθύμητο. Το προσφυγόπουλο πνίγηκε, γιατί κάποιοι δεν μπόρεσαν να το σώσουν. Εδώ, στις εκτρώσεις κάποιοι συνειδητά δολοφονούν.

Μια κοινωνία, μια δημοσιογραφία, επίσημοι άρχοντες, αγανακτούν δήθεν στην θέα του πνιγμένου παιδιού και σιωπούν στην εξόντωση χιλιάδων παιδιών από τους ίδιους τους ψευτοαγανακτισμένους. Σκεφθήκατε ποτέ, πόσες Ελλάδες έχουμε αφανίσει.

Είναι εντυπωσιακή μια κοινωνία, που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά που πνίγονται ή που πεθαίνουν από την πείνα, αλλά διεκδικεί το δικαίωμα να τα σκοτώνει πριν έλθουν στον κόσμο. Είναι απάνθρωπη μια κοινωνία, που στο βωμό της ανεύθυνης απόλαυσης θυσιάζει ανθρώπινες ζωές και απαιτεί το δικαίωμα αυτό να το έχει ανενόχλητη και από την άλλη πλευρά καταδικάζει σε βαρύτατες ποινές (καλά κάνει) αυτούς που κακοποιούν ένα ζώο.

Η κακοποίηση ζώων απαγορεύεται, η κακοποίηση και η δολοφονία ανθρώπων βρεφικής ηλικίας επιβραβεύεται και επαινείται δημοσίως. Η κυρία ή η δεσποινίς που δολοφόνησε το αθώο παιδί μέσα της, μπορεί να διαμαρτύρεται γιατί κακοποιήθηκε το σκυλάκι της; Μια εξουσία και μια Βουλή, που νομοθετεί και καταδικάζει την κακοποίηση των ζώων, με ποιό ηθικό ανάστημα επικροτεί την δολοφονία αθώων υπάρξεων, την νομιμοποιεί και την πληρώνει;

Ποιός πολιτισμός μπορεί να επικροτεί την δολοφονία χιλιάδων αθώων υπάρξεων, των πιο ανυπεράσπιστων ανθρωπίνων πλασμάτων και να μην είναι αυτός, ο πολιτισμός της βαρβαρότητας; Η παράνοια μιας εξουσίας και μιας κοινωνίας συνίσταται στο να αυστηροποιούν τη νομοθεσία που προστατεύει τα ζώα και να χαλαρώνουν αυτήν που αφορά την αξία της ανθρώπινης ζωής. Μια τέτοια εξουσία είναι ανήθικη και μια τέτοια κοινωνία είναι βρώμικη. Από πότε το να σκοτώσεις ένα παιδί έξω από την μήτρα της μητέρας του είναι έγκλημα και το να το σκοτώνεις μέσα σε αυτήν είναι πράξη προόδου και πολιτισμού;

Είναι υποκρισία μεγατόνων, όταν βλέπεις ένα παιδικό πτώμα στην ακρογιαλιά πνιγμένο όχι μόνο από τη θάλασσα, αλλά και από την αδιαφορία ανθρώπων εγκληματιών με γραβάτα και κοστούμι, αλλά να επιδοκιμάζεις τον θρυμματισμό της κεφαλής και των οστών αθώων υπάρξεων [τακτική που εφαρμόζεται κατά την έκτρωση η οποία εκτελείται και στο παραπάνω βίντεο] στο βωμό της απόλαυσης και του δολοφονικού εγωκεντρισμού. Μια τέτοια κοινωνία δικαιούται να ευτυχήσει και να προοδεύσει; Ένας τέτοιος λαός μπορεί και δικαιούται να περιμένει καλύτερες ημέρες;

Πού είναι οι υποκριτές της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Τα αγέννητα, αλλά ζωντανά παιδιά, δεν έχουν δικαιώματα και έχουν δικαιώματα τα σκυλιά και τα γατιά; Και όλοι αυτοί είναι προοδευτικοί ή άθλιοι; Ποιός πατέρας και ποιά μάννα δικαιούνται να απαιτούν το σεβασμό και την αγάπη των παιδιών τους, όταν αυτά μαθαίνουν ότι ζουν όχι από την αγάπη των γονιών τους αλλά από την τύχη, γιατί γεννήθηκαν πρώτα ή δεύτερα..;

Μια κοινωνία που στηρίζεται στην αδικία και στην απανθρωπιά, μια κοινωνία και μια έννομη τάξη που δεν σέβεται τα δικαιώματα των υπαρκτών, αλλά αγέννητων παιδιών, είναι κοινωνία παρακμής. Τούτη την ώρα το υπ᾽ αριθμ. 1 πρόβλημα της Πατρίδας μας, η βόμβα στα θεμέλια της είναι η υπογεννητικότητα ή αλλιώς το δημογραφικό πρόβλημα.

Η πατρίδα μας δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς. Οι εχθροί είναι εντός των τειχών. Βρίσκονται σε πολλά από τα σπίτια μας, στα υπουργικά γραφεία και στα βουλευτικά έδρανα, στα νοσοκομεία και στα μαιευτήριά μας. Αυτή είναι η ωμή, η ωμότατη αλήθεια. Δεν υπάρχουν καλύτεροι συνεργάτες των όποιων εχθρών της πατρίδας από εμάς τους Έλληνες.

Δεν υπάρχουν πιο επικίνδυνοι υπονομευτές και του ασφαλιστικού και του εργατικού και του συνταξιοδοτικού προβλήματος της χώρας, από τους ανθρώπους της εξουσίας, που έχουν στοχοποιήσει την πολύτεκνη οικογένεια και τους πολίτες αυτής της χώρας, που αυτοοδηγούνται στην χρεοκοπία και «αυτοκτονούν» την πατρίδα.

Αυτοί που κατοχυρώνουν νομικά το δικαίωμα δολοφονίας των αγέννητων παιδιών και αυτοί που χρησιμοποιούν ένα τέτοιο ανήθικο δικαίωμα, αυτοί που δεν βλέπουν τα παιδιά σαν καρπούς της αγάπης τους, αλλά σαν απλά κομφόρ της αρρωστημένης νοοτροπίας τους, αυτοί που θεωρούν πολυτιμότερα τα σκυλιά, από τα παιδιά και προσφέρουν στα σκυλιά παιδική θαλπωρή και στα παιδιά σκυλίσιο πέταγμα, κάτι για το οποίο θα διαμαρτύρονταν ακόμη και τα σκυλιά, αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί της πατρίδας, αυτοί είναι οι αληθινά απάνθρωποι.

Η πιο απεχθής διαφθορά είναι το να θεωρείς την αρετή ως βλακεία, να σαρκάζεις την τιμιότητα, το να ειρωνεύεσαι τους έντιμους ανθρώπους, το να πολεμάς την αληθινή φύση των όντων και να ονομάζεις την διαστροφή, ως εναλλακτικό τρόπο ζωής.

Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα στα παιδιά μας ότι, ποτέ δεν θα γίνουν και δεν θα είναι ευτυχισμένα αν τα χέρια και προ παντός οι καρδιές τους είναι σφραγισμένα από το θάνατο αθώων υπάρξεων που τους τον πρόσφεραν, σαν άλλοι Ηρώδες, στο βωμό της διασκέδασής τους. Πρέπει να τους πούμε ότι αυτοί ζουν, γιατί κάποιοι δεν τους μιμήθηκαν και τους χάρισαν την ζωή και όχι το θάνατο.

Αν δεν σέβονται τα παιδιά, που χάρις σε εκείνους και μέσα από τις σχέσεις τους απέκτησαν ύπαρξη, με ποιό δικαίωμα μπορούν να απαιτήσουν σεβασμό στην δική τους την ζωή; Μόνοι μας και με τις πράξεις μας σχετικοποιούμε την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Με ποιά φόντα λοιπόν θα παραστήσουμε τους προοδευτικούς και θα κατηγορήσουμε αυτούς, που με τα όπλα του θανάτου σκοτώνουν νέα παιδιά, όταν αυτοί οι ίδιοι σκοτώνουν τα δικά τους τα παιδιά; Αυτή δεν είναι και η βασικότερη αιτία της αθεΐας των πολλών; Επειδή ο Θεός μας λέγει ξεκάθαρα ότι «ουκ έξεστί σοι», δηλαδή δεν σου επιτρέπεται να καταστρέφεις την ανθρώπινη ζωή, γι᾽ αυτό τόσο άνετα και τόσο επιπόλαια κάποιοι λένε «δεν υπάρχει Θεός», για να μπορούν άνετα να σκοτώνουν αθώα βρέφη κάνοντας το κέφι τους.

Ίσως κάποιοι θεωρήσουν σκληρά και προκλητικά αυτά τα λόγια. Ναι, λοιπόν, αυτό θέλω, να προκαλέσω την σκληροκαρδία όλων όσων είναι υπεύθυνοι για την σύγχρονη γενοκτονία των εκτρώσεων. Να υπερασπιστώ αυτά τα παιδιά, που όπως γράφει η Ιωάννα Σκαρλάτου, στο εξαιρετικό πόνημά της, «Τα Μωρά της Λίμνης» κλαίνε ασταμάτητα, γιατί δεν έχουν μάτια για να δουν, δεν έχουν χείλη και στόμα να χαμογελάσουν. Τα κατέστρεψαν οι γιατροί με την εντολή των γονιών τους.

Πολύ σκληρές οι σκηνές στην παραπάνω 25λεπτη ταινία Silent Scream.

Παρακαλούμε να ΜΗΝ την παρακολουθήσετε εάν δεν είστε προετοιμασμένοι

να δείτε την διαδικασία και το αποτέλεσμα των αμβλώσεων!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ''ΣΗΜΕΡΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΑΠΗΡΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΝΕ, ΠΑΙΔΙΑ ΕΓΩΪΣΤΕΣ''

Καταιγιστικός και αποκαλυπτικός, ως συνήθως, μέσα από την λαγαρή περιγραφή του και τις ιστορίες που διανθίζουν τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος έκλεισε την εφετινή Σχολή Γονέων και Νέων Ζευγαριών προσκεκλημένος της Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών, όπου και ανέπτυξε το πολυσύνθετο και δύσκολο θέμα: "Πόσο καλά γνωρίζεις το παιδί σου;", θέτοντας "...τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων".

"Το ερώτημα είναι το είναι το παιδί...; Αλλά επίσης και τι είναι η ψυχή, Πιστεύουμε ότι το παιδί μας έχει ψυχή; Τα παιδιά ρωτούν σήμερα με αγωνία: "αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Γιατί η ζωή που μας προσφέρετε δεν είναι ζωή. Σήμερα στην ζωή μας ζούμε πλήξη και ανία...". Αυτό σημαίνει πως ότι προσφέραμε ως κοινωνία, οικογένεια και σχολείο ήταν σκουπίδια και με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τα παιδιά στα ναρκωτικά... Δυστυχώς σήμερα φτιάξαμε παιδιά ανάπηρα, παιδιά που δεν αγαπάνε, που δεν ερωτεύονται... γιατί κάναμε τα παιδιά μας εγωιστές... Μήπως τελικά αφήνουμε τα παιδιά μας ανοχύρωτα; Ο Χριστός μας είπε να αφήσουμε τα παιδιά να έρθουν κοντά του. Είναι ο πιο καλός τους φίλος. Εμείς τα αφήνουμε να πάνε κοντά του; ...Μας ενδιαφέρει να έχουν πνευματικό, ώστε να μάθουν τα της Εκκλησίας; ...Από το σημερινό σχολείο δεν περιμένω τίποτα εκτός από μερικούς δασκάλους που λειτουργούν ιεραποστολικά.

Αλλά και οι γονείς δεν αντιδράτε, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της θεματικής εβδομάδας με την ενότητα των έμφυλων ταυτοτήτων... Τα παιδιά που από μικρά δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία, όταν μεγαλώσουν πηγαίνουν στον ψυχίατρο... Τα πιο σημαντικά είναι τα έξι πρώτα χρόνια, γιατί τότε είναι μέσα στο σπίτι και τότε μπορούμε να τους μάθουμε για τον Χριστό. Δεν αγνοούμε την ψυχολογία των παιδιών, αλλά την οντολογία. Όταν η οντολογία απουσιάζει τότε και η ψυχολογία παραπαίει. Βοηθείστε τα παιδιά σας να προοδεύσουν σοφία, χάριτι και ηλικία. Γι’ αυτό χρειάζονται αγάπη και αλήθεια. Οι δυσκολίες υπήρχαν πάντοτε. Όμως αυτός που εμπιστεύεται την ζωή του στον Χριστό δεν λυγίζει και δεν παραδίδεται.

http://www.romfea.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΔΩΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ!

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

«Ἀρχή ἄνδρα δείκνυσι», λέγει ἕνα ἀρχαῖο καί σοφότατο ρητό. Αὐτό σημαίνει: Δῶσε ἐξουσία σέ κάποιον γιά νά δεῖς ποιά εἶναι ἡ ποιότητα του. Πῶς ἀσκεῖ τήν ἐξουσία.

Ἐάν τήν ἀσκεῖ δημοκρατικά ἤ ἀπολυταρχικά. Ὁ συνετός ἄρχων εἶναι αὐτός πού ἀσκεῖ τήν ἐξουσία ἐπί τῇ βάσει τῶν νόμων καί ὄχι κατά τό θέλημα του.

Αὐτός πού σέβεται τούς νόμους καί δέν θεωρεῖ ὅτι νόμος εἶναι τό θέλημα του.  

Αὐτό τό ρητό νομίζω ὅτι προσδιορίζει τόν τρόπο πού ἄσκησε τήν ἐξουσία ὡς ὑπουργός ὁ πρώην Ὑπουργός Παιδείας κ. Φίλης.

Ἄσκησε τήν ἐξουσία κατά τό θέλημα του καί ὄχι ἐπί τῇ βάσει τῶν νόμων. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Ὁ κ. Φίλης πολλές φορές σχολιάζοντας τίς δικαιολογημένες ἀντιδράσεις τῆς Ἐκκλησίας στό θέμα τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος τόνιζε ὅτι «τό κράτος νομοθετεῖ», θεωρώντας μᾶλλον ὅτι τό κράτος ἦταν ἐκεῖνος.

Οὐδείς καί πολύ περισσότερο ἡ Ἐκκλησία ἀμφισβήτησε ποτέ τοῦτο. Τό ἐρώτημα εἶναι τό πῶς νομοθετεῖ. Νομοθετεῖ αὐθαιρέτως, κάνοντας κατάχρηση τῆς ἐξουσίας ἤ νομοθετεῖ ἐπί τῇ βάσει τῶν νόμων; Ἄς τό ἐρευνήσουμε.

Ὑπάρχει νόμος τοῦ Κράτους πού ἀναθέτει στήν Ἐκκλησία τήν ἐπιστασία ἐπί τοῦ δογματικοῦ περιεχομένου τῶν βιβλίων τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος.

Ἕνας ἀπόλυτα λογικός νόμος ὁ ὁποῖος ἰσχύει σέ πολλά κράτη. Στήν Ἐκκλησία κανείς δέν εἶναι ὑπεράνω τῆς Ἐκκλησίας ὑπεύθυνος γιά τό θέμα αὐτό. Οὔτε κανείς ἐπί μέρους Ἱεράρχης, οὔτε κανείς θεολόγος καθηγητής, οὔτε πολύ περισσότερο κανένας ἐπί μέρους πολίτης ἔστω κι ἐάν εἶναι Ὑπουργός.

Τό Γερμανικό κράτος προκειμένου νά διορίσει ἕνα θεολόγο καθηγητή ὁποιουδήποτε δόγματος σέ ἕνα σχολεῖο τοῦ ζητᾶ τήν ἔγκριση τοῦ Ἀνωτάτου Θρησκευτικοῦ Λειτουργοῦ τοῦ δόγματος του πού ἑδρεύει στήν Γερμανία.

Ἕνας ὀρθόδοξος θεολόγος ἐπί παραδείγματι, δέν ὑπάρχει περίπτωση νά διδάξει θρησκευτικά σέ σχολεῖο τῆς Γερμανίας ἄν δέν ἔχει τήν ἔγκριση τοῦ Μητροπολίτου Γερμανίας.

Ἁπλά τό κράτος εἶναι σοβαρό καί δέν ἀναλαμβάνει εὐθύνες πού δέν ἔχει.

Ἡ Ἐκκλησία αὐτό ζήτησε καί ὁ Ὑπουργός τό ἀρνήθηκε. Ὁ νόμος ὅμως ὑποχρεώνει τήν ἐξουσία νά ζητήσει τήν γνωμάτευση τῆς Ἐκκλησίας καί δεσμεύει τήν ἐξουσία νά σεβαστεῖ αὐτήν τήν γνωμάτευση.

Δέν μπορεῖ κανένα Κράτος, κανένας ὑπουργός, κανένας Πανεπιστημιακός νά ἀποφανθεῖ ἐπί τοῦ θέματος τούτου.

Ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας γιά τό δογματικό περιεχόμενο εἶναι δεσμευτική γιά τήν ἐξουσία καί ὅταν ὁ Ὑπουργός τήν παρακάμπτει στηριζόμενος σέ δικούς του συμβούλους παρανομεῖ.

Ὁ Ὑπουργός μίλησε πολλές φορές γιά οὐδετερόθρησκο κράτος. Μᾶλλον μπέρδεψε τήν ἐπιθυμία του μέ τήν πραγματικότητα.

Τό Σύνταγμα τῆς χώρας μας δέν μιλᾶ γιά οὐδετερόθρησκο κράτος, ἀλλά γιά ἀνεξίθρησκο.

Ἀναγνωρίζει ὅτι ὑπάρχει ἐπικρατοῦσα Θρησκεία. Ἐπιτάσσει τήν καλλιέργεια τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν μαθητῶν.

Ἑρμηνεύοντας τό Σύνταγμα τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἔχει μέ δύο ἀποφάσεις του ἐξηγήσει ὅτι αὐτή ἡ διαμόρφωση ἀναφέρεται στήν Ὀρθόδοξη πίστη.

Τό ἴδιο ἀπεφάσισε πρόσφατα καί τό Ἐφετεῖο Χανίων. Τήν ἑρμηνεία τοῦ Συντάγματος δέν τήν κάνει αὐθαίρετα ὁ κάθε Ὑπουργός, ἀλλά ἡ Δικαιοσύνη τῆς ὁποίας οἱ ἀποφάσεις εἶναι δεσμευτικές γιά τόν Ὑπουργό. Τό εἴδαμε ἄλλωστε αὐτό πολύ πρόσφατα καί σέ ἄλλη περίπτωση.

Ἡ Δικαιοσύνη εἶναι θεραπαινίδα τῶν νόμων καί ὄχι τῆς ἐξουσίας, διαφορετικά ἡ Ἐξουσία ρέπει πρός τήν ἀπολυταρχία.

Καί σέ αὐτό λοιπόν τό σημεῖο ὁ κ. Ὑπουργός παρενόμησε καί ἐνήργησε αὐθαίρετα κατά τό δοκοῦν καί ὄχι κατά τό πρέπον.

Ὑπάρχει καί ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο πολύ πρόσφατο καί αὐτό. Εἶναι ἡ συνάντηση τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἀρχιερέων οἱ ὁποῖοι τόν συνόδευσαν, μέ τόν Πρωθυπουργό, παρισταμένου καί τοῦ κ. Φίλη. Οἱ δύο πλευρές συμφώνησαν νά ἀρχίσει διάλογος ἀπό μηδενική βάση.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος χαιρέτησε τήν ἀπόφαση τῆς Πολιτείας. Κατά τήν συνάντηση αὐτή ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ρώτησε τόν κ. Φίλη. «Ἐσεῖς συμφωνεῖτε κ. Ὑπουργέ;» καί ὁ Ὑπουργός ἀπάντησε: «Ἀφοῦ τό λέει ὁ Πρωθυπουργός ἀσφαλῶς συμφωνῶ».

Τά μεσάνυκτα τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ κ. Ὑπουργός ἐκδίδει Δελτίο Τύπου μέ ἄλλο περιεχόμενο. Τό ἑπόμενο πρωῒ ἔκπληκτος ὁ Μακαριώτατος ἀπό τό δελτίο τύπου τοῦ κ. Ὑπουργοῦ ἐρωτᾶ τό Μέγαρο Μαξίμου: «Τί ἰσχύει τελικά, ἡ δέσμευση καί ἡ ἀπόφαση τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἤ αὐτά πού δηλώνει ὁ Ὑπουργός;»

Τό Μέγαρο Μαξίμου μέ γραπτή του ἀπάντηση δηλώνει: «Αὐτό πού εἶπε ὁ Πρωθυπουργός, τά ὑπόλοιπα εἶναι προσωπικές ἀπόψεις» ἐννοεῖται τοῦ κ. Ὑπουργοῦ. Ποιός λοιπόν παρενόμησε;

Ποιός ἐπεχείρησε νά παίξει ἄσχημο παιχνίδι εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας; Ποιός ἐξέθεσε τόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό;

Ὁ κ. Φίλης ἐπεχείρησε νά παρουσιασθεῖ ὡς ἥρωας στό στενό κομματικό ἀκροατήριο.

Ὅτι ἐξυφάνθη συνωμοσία ἐναντίον του, προκειμένου νά ἐπιτευχθεῖ ὁ πολιτικός του θάνατος.

Ἐπί τῆς οὐσίας ἔπεσε ἐκεῖνος στό λάκκο πού ἄνοιξε γιἀ τήν Ἐκκλησία καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως τόν κ. Φίλη δέν τόν πολέμησε οὔτε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, οὔτε ὁ Πρωθυπουργός, οὔτε κανείς ἄλλος.

Πολεμήθηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Καί ἐκεῖνος δέν προσπάθησε νά πολεμήσει τούς Ἱεράρχες, ἀλλά τίς ἀθῶες ψυχές τῶν παιδιῶν.

Ὑπάρχει ἕνα ἀκόμη σημεῖο ἀποκαλυπτικό τοῦ τρόπου σκέψης καί τῶν μεθόδων τοῦ προσώπου αὐτοῦ. Ἀπό τήν μία πλευρά κατηγόρησε τήν Ἐκκλησία ὡς ὑπεύθυνη γιά τόν ἠθικό ἐκτραχηλισμό τῆς κοινωνίας, ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη κατηγόρησε πάλι τήν Ἐκκλησία ὅτι ἐπιδιώκει τόν ἠθικό φρονηματισμό τῶν νέων.

Τί λοιπόν ἀπό τά δύο συμβαίνει, γιατί καί τά δύο δέν μποροῦν νά συνυπάρχουν. Ἁπλούστατα ἀπεκάλυψε ποιός πραγματικά εἶναι ὑπεύθυνος γιά τό πρῶτο.

Ἡ Ἐκκλησία θά ἀγωνίζεται πάντα γιά τόν φρονηματισμό ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί αὐτό εἶναι καί τιμή καί καύχημα της. Στό σπίτι λοιπόν τοῦ κρεμασμένου δέν μιλᾶνε γιά σχοινί.

Ὑπάρχουν βέβαια καί ἄλλα σοβαρά θέματα πού ἀφοροῦν τήν Παιδεία τῶν παιδιῶν μας, τήν Παιδεία τῆς Πατρίδος, ὅπως ἡ ἄρνηση τῆς διδασκαλίας τῆς Ἱστορίας.

Ἀκόμη καί αὐτή ἡ πονηρή ἀπόφαση πού μπορεῖ σήμερα νά φαίνεται ἀρεστή τόσο στά παιδιά ὅσο καί στούς γονεῖς τους πού τούς παρέχει τήν εὐκολία ὅσο χαμηλούς βαθμούς κι’ἄν ἔχουν στά πρωτεύοντα μαθήματα ἄν μέ τά ὑπόλοιπα ἔχουν ἕνα μέσο ὅρο 13 νά περνοῦν στήν ἑπόμενη τάξη, ἐπί τῆς οὐσίας ὑπηρετεῖ τόν στόχο νά ἔχουμε ἕνα οὐσιαστικά ἀπαίδευτο λαό, γιά νά μήν ἔχει αὔριο ἀπαιτήσεις οἰκονομικῶν ἀπολαυῶν καί νά εἶναι εὔκολα χειραγωγήσιμος.

Μιά Κυβέρνηση τῆς Ἀριστερᾶς διατάκτης τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ὁ κ. πρ. Ὑπουργός ἀγνόησε κάτι βασικό. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος τήν στηρίζει, Ἐκεῖνος τήν προστατεύει, Ἐκεῖνος διασκεδάζει βουλάς καί ἐθνῶν καί ὑπουργῶν.

Ἀγνόησε ὅτι πολλοί ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησία. Οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, Αὕτη δέ ὑπέρ τόν οὐρανόν ἀναβέβηκεν.

http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΑΓΙΟΤΗΤΑ, ΕΝΑΣ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ κ. ΠΑΥΛΟΣ: ''Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ''

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σιατίστης κ. Παύλου

Δέν ξέρω ἐάν ἐδῶ πού φτάσαμε ὑπάρχει ἐλπίδα καί ἔξοδος ἀπό τή δύσκολη ὥρα πού περνᾶμε. Ἐάν ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἐνδεχόμενο ἐλπίδας, αὐτό μόνο ἀπό τό λαό μπορεῖ νά προέλθει, ἐάν μπορέσει νά συνετισθεῖ, ἐάν μπορέσει νά μετανοήσει, ἐάν μπορέσει νά ἀναλάβει τίς εὐθῦνες του. 

Οἱ ἐξουσίες στάθηκαν ἀδύνατες, γιατί ὑπῆρξαν λίγες σέ ποιότητα. Οἱ κατά καιρούς ἐξουσίες πού κυβέρνησαν αὐτό τόν τόπο, στάθηκαν ἀνίκανες καί ἕνα καθαρό μάτι διαβλέπει ὅτι δέν ἔχουν πλέον τήν δυνατότητα νά βοηθήσουν τήν Πατρίδα. Ἐάν μποροῦσαν θά τό εἶχαν κάνει.

Ὄχι δέ μόνον δέν ἔκαναν καλό, ἀλλά ἔκαναν κακό, γιά τήν ἀκρίβεια κακούργησαν ἐναντίον τῆς Πατρίδας καί τοῦ λαοῦ. Τό κακούργημα δέν εἶναι μόνο ὅτι τόν κατάστρεψαν οἰκονομικά, ἀλλά τόν διέφθειραν ψυχικά. Προκειμένου νά μποροῦν νά ἀπολαμβάνουν τήν ἐξουσία τους καί τά λάφυρά της, διέφθειραν τήν ψυχή αὐτοῦ τοῦ λαοῦ καί μάλιστα μέ τέτοιο τρόπο πού καταντᾶ δαιμονικός.

Ἐκμεταλλεύθηκαν τά ἀνθρώπινα πάθη μέ στόχο νά ἐκμαυλίσουν συνειδητά τόν λαό. Μέ ὑποταγμένα στήν ἐξουσία τά τηλεοπτικά κανάλια διαμόρφωσαν τίς εἰδήσεις διά νά διαφθείρουν τόν λαό καί νά κλονίσουν συνειδήσεις ὥστε κάποτε νά μποροῦν νά τοῦ πετάξουν στά μοῦτρα τό «μαζί τά φάγαμε».

Ὁ λαός διαβρωμένος ἔγινε αἰχμάλωτος τοῦ δικοῦ του ὁράματος, αὐτοῦ πού τοῦ καλλιέργησαν καί τώρα κάποιοι ἔχουν τήν ἐλπίδα ὅτι θά ξανάρθουν ἐκεῖνες οἱ «καλές ἡμέρες» τῆς καλοπέρασης καί κανείς ἀπό τούς πολιτικούς δέν ἔχει τό θάρρος νά τούς πεῖ ὅτι αὐτές δέν θά ξανάρθουν, γιατί ἦταν μέρες ἀνομίας, καί δέν πρέπει νά ξανάρθουν.

Ἡ κατάρρευση τῆς Πατρίδας μας ἦταν σχεδιασμένη μέ βασικούς συνεργάτες τούς πολιτικούς πού ἀφιονισμένοι μέ τό ἀφιόνι τῆς ἐξουσίας στάθηκαν ἀνίκανοι νά ἀντιδράσουν. Τό σκάνδαλο τοῦ Χρηματιστηρίου δέν ἦταν μιά καλοστημένη παγίδα μέ τόν τότε Πρωθυπουργό νά σπρώχνει τό λαό νά παίρνει δάνεια γιά νά ἀγοράζει μετοχές; Ποιός λογοδότησε γι’αὐτό;

Ὁ καταναλωτισμός ἔγινε ὅραμα ζωῆς. Μέ κάθε τρόπο οἱ Ἕλληνες ὠθοῦντο πρός τήν κατεύθυνση αὐτή. Δάνειο γιά διακοπές, δάνειο γιά Χριστούγεννα σέ ἐξωτικούς προορισμούς, δάνεια, δάνεια, δάνεια. Οἱ ἐξουσίες δέν γνώριζαν ποῦ πήγαινε αὐτή ἡ ἱστορία; Ἄν γνώριζαν ἔχουν τήν πρώτη εὐθύνη καί πρέπει νά ἀναζητηθεῖ. Ἐάν δέν γνώριζαν ἦταν ἔνοχοι γιά λόγους βλακείας. Ἤξεραν ὅμως τά πάντα. 

Παράλληλα μέ τόν εὐδαιμονισμό, ἕνα πνεῦμα λοιδωρίας ἀπέναντι σέ ὅ,τι πνευματικό, ὅ,τι παραδοσιακό καί ταυτόχρονα ἕνα τσουνάμι ἐπιθέσεων ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Συνασπισμένα κανάλια, ὑπηρέτες ξένων πρῶτα συμφερόντων καί τῆς ἑλληνικῆς ἐξουσίας μετά, προσπαθοῦσαν νά γκρεμίσουν τή σχέση τῶν νεοελλήνων μέ τήν πηγή τῆς δυνάμεως.

Ἕνα πολύ ἐνδιαφέρον θέμα πρός μελέτη θά ἦταν ἡ στάση τῶν ΜΜΕ ἀπέναντι στόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ὀφειλόταν σέ καθαρό δημοσιογραφικό ἐνδιαφέρον ἤ ἐκτελοῦσαν διατεταγμένη ὑπηρεσία μέ διατάκτες ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος;

Μόνον ἠλίθιοι δέν καταλάβαιναν τότε ὅτι ἑτοιμαζόταν ἡ μεγάλη ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ λαοῦ. Μόνον ἠλίθιοι δέν μποροῦσαν νά καταλάβουν ὅτι στόχος δέν ἦταν ὁ Θεός, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος. Δέν καταλάβαιναν ὅτι προσπαθοῦσαν νά καταστρέψουν τό καταφύγιο τῶν ἀνθρώπων γιά νά τούς ἐξουδενώσουν.

Μιλοῦσαν γιά τήν «μεγάλη Ἐκκλησιαστική περιουσία» πού αὐτοί καί τό συνἀφι τους τήν εἶχαν ληστέψει. Ἡ Ἐκκλησία εἶχε παραχωρήσει τό 96% τῆς περιουσίας της πρός χάριν τοῦ λαοῦ. Προκάλεσα ἀρκετές φορές τούς δημοσιογράφους, ὅτι μιά πολύ ἐνδιαφέρουσα ἔρευνα θά ἦταν νά ἐρευνήσουν ἄν αὐτή ἡ ἐκκλησιαστική περιουσία πού δόθηκε κατά καιρούς γιά χάρη τοῦ λαοῦ πῆγε πραγματικά στό λαό ἤ πῆγε στίς τσέπες τῶν ἀδίστακτων. Ἀλλά κανείς δέν τόλμησε.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο γιά τό κομμάτι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί τήν τύχη του πού ἀφοροῦσε τήν πρώτη Μητρόπολη του, Θηβῶν καί Λεβαδείας. Ἀντιμετωπίσθηκε ἀπό ὅλους διά τῆς σιγῆς. Ἡ ὑπόθεση κάνει «τζίζ».

Αὐτό πού στόχευσε ἡ ἐξουσία τό πέτυχε, ἀλλά αὐτό εἶναι καί τό μεγάλο ἔγκλημά της. Νά διαφθείρει τό λαό γιά νά τόν ἀναγκάσει σέ σιωπή καί σέ ὑποταγή.

Καί κατάφερε ἐπίσης ἔν τινι μέτρῳ νά συκοφαντήσει τήν Ἐκκλησία γιά νά τήν τρομάξει, γιά νά στρέψει τόν λαό ἐναντίον της, σάν τόν Νέρωνα πού ἔκαψε τήν Ρώμη καί μετά κατηγόρησε τούς χριστιανούς σάν ὑπαίτιους. Ὅταν κάποια στιγμή ὁ λαός θά καταλάβει, παρόλο πού προσπαθοῦν νά τόν ἀποπροσανατολίσουν, τότε θά δεῖ τό μεγάλο καί σκληρό παιχνίδι πού ἔπαιξαν εἰς βάρος του.

Ἡ εὐθύνη τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας γιά τήν καθυστέρηση σ’αὐτό τόν τόπο σέ νευραλγικούς τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς εἶναι καί μεγάλη καί ἐγκληματική.

Ἡ κατάσταση καί τό κατάντημα τῆς δημόσιας ὑγείας, τῆς δημόσιας Παιδείας, τῆς διεφθαρμένης διοίκησης καί τόσοι ἄλλοι τομεῖς, ὀφείλουν τήν ὑπανάπτυξη τους στούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας.

Αὐτούς δέν τούς ἔνοιαξε ἡ Πατρίδα τούς ἔνοιαζε μόνο ἡ ἐξουσία. Δέν τούς ἔνοιαζε οὔτε κἄν τό κόμμα τους, πού γι’αὐτούς ἦταν μέσο προσωπικοῦ πλουτισμοῦ καί μέσο διατήρησης τῆς ἐξουσίας. Πόσοι καί πόσο κατάλαβαν αὐτό τόν τόπο, τήν ἱστορία του καί τήν παράδοσή του;

Εὔκολοι σέ δεκάρικους λόγους, θεώρησαν ὡς πολιτική τοποθέτηση καί πολιτικό διάλογο τά διάφορα σλόγκαν μέ τά ὁποῖα νόμιζαν ὅτι ἀσκοῦν πολιτική. Τό πρῶτο μνημόνιο εἶχε 234 σελίδες.

Τό ὑπέγραψαν ὅλοι, χωρίς κανείς νά τό διαβάσει. Τό ὑπέγραψαν μέσα σέ τρεῖς ὧρες, χωρίς νά ξέρουν τί ὑπογράφουν. Ὑψηλόβαθμα στελέχη ἐπισκέπτονται ξένους ὀργανισμούς γιά νά ὑπερασπίσουν ὑποτίθεται τά συμφέροντα τῆς Πατρίδας καί οἱ συνομιλητές τους δέν μποροῦν νά καταλάβουν γιατί ἀκριβῶς πῆγαν καί τί ἀκριβῶς ἤθελαν.

Αὐτό εἶναι τό ἐπἰπεδο τους, τῶν περισσοτέρων τουλάχιστον. Γιατί ἄν αὐτοί πού πηγαίνουν ἔχουν «τέτοιες» ἱκανότητες, μπορεῖτε νά καταλάβετε πόσες ἔχουν αὐτοί πού τούς στέλνουν.

Ἡ ἀνικανότητα, ἀλλά καί ἡ ἰδιοτέλεια τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας φαίνεται στήν ἀνικανότητα ἤ τήν ἄρνηση τους νά συναινέσουν σέ ἕνα κοινό τόπο, σέ μιά κοινή συνισταμένη, γιά σοβαρά προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τούς ἀνθρώπους. Ἔτσι ἄν μιά Κυβέρνηση πάρει μιά νομοθετική πρωτοβουλία π.χ. γιά τήν Παιδεία, ἡ ἀντιπολίτευση θά ἀντιδράσει καί θά καταψηφίσει.

Θά ξεσηκώσει ὀργανωμένες ὁμάδες γιά νά ματαιώσει τά πάντα. Ἐάν ἡ ἀντιπολίτευση αὐτή γίνει αὕριο Κυβέρνηση καί πάρει γιά τό ἴδιο θέμα τήν ἴδια ἀκριβῶς ἤ περίπου πρωτοβουλία, ἡ νέα ἀντιπολίτευση θά καταψηφίσει αὐτό πού ὡς Κυβέρνηση θέλησε νά ψηφίσει. Γιατί νά τό κάνει ὁ ἅλλος καί νά μήν τό κάνουμε ἐμεῖς; Δέν μπόρεσαν ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων νά κάνουν κάτι μαζί. Αὐτό τό ὀνομάζουν πολιτική.

Ἀλλά αὐτή ἡ συμπεριφορά πού εἶναι σχεδόν πάντα ἡ ἴδια στίς ἐναλλασσόμενες ἐξουσίες δείχνει τήν ἀληθινή ποιότητά τους καί τό ποιοί εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τό κατάντημα τῆς Πατρίδος.

Ἦταν Νομάρχης. Γνώρισε τήν τοπική αὐτοδιοίκηση καί τίς ἀνάγκες της. Γίνεται βουλευτής. Ὡς βουλευτής μέ τό κόμμα του νομοθετεῖ σωστά μέτρα γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση. Ἔλα ὅμως πού στίς ἐκλογές γιά τήν ἀνάδειξη τοπικῶν ἀρχόντων ἡ ἀντιπολίτευση ἐκλέγει πολλούς νέους δημοτικούς καί Νομαρχιακούς ἄρχοντας.

Καί πηγαίνει στήν Βουλή μέ τήν ἐντολή ἀπό τό κόμμα του πού κυβερνᾶ νά εἰσηγηθεῖ τό κουτσούρεμα τῶν ἁρμοδιοτήτων γιά νά μήν ὠφεληθοῦν οἱ ἀντίπαλοι. Αὐτοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας στήν Ἑλλάδα, γι’αὐτό καί τήν ἄφησαν ὑποανάπτυκτη, γι’αὐτό καλλιέρησαν τήν διαφθορά, τήν ἄντληση μίζας, γι’αὐτό τήν ἔφεραν σέ αὐτό τό σημεῖο. Ποιός ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας ἔνοιωσε στό πετσί του τήν οἰκονομική κρίση;

Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους δέν δείχνει κάτι τέτοιο. Καί ἡ σημερινή ἐξουσία δέν κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά θερίζει τούς καρπούς πού ἔσπειρε. Μέ τήν ἀνευθυνότητα τῆς ἀντιπολίτευσης ἔσπειρε ἀνέμους καί τώρα θερίζει θύελλες.

Καί προσπαθεῖ νά ἀποπρασανατολίσει γιά μιά ἀκόμη φορά τήν κοινωνία πού ζεῖ σέ ἔκτακτες ἀνάγκες, ψηφίζοντας νόμους καί νομοσχέδια γιά νά διατηρήσει τά κουρέλια τῆς προοδευτικότητας καί ἀντί νά ζητᾶ συγγνώμη γιά τό κατάντημα τῶν ἀνθρώπων, ζητᾶ συγγνώμη γιά τά νομοσχέδια τῆς ντροπῆς πού ἄργησε τάχα νά ψηφίσει.

Ἕνα ἄλλο κλασικό παράδειγμα τῆς ἀνίκανης ἐξουσίας εἶναι αὐτό πού ζοῦμε αὐτές τίς ἡμέρες μέ τούς ἀγρότες. Σχεδόν κάθε χρόνο ἔχουμε καταλήψεις δρόμων. Πρίν ἡ σημερινή ἐξουσία γίνει κυβέρνηση ἔτρεχε στά μπλόκα γιά νά στηρίξει τά αἰτήματα τῶν ἀγροτῶν. Τότε εἶχαν δίκαιο καί μόνο ἐφέτος ἔχουν ἄδικο; Κάποιοι λένε ὅτι ἔχουν μέν δίκαιο, ἀλλά οἱ συνθῆκες εἶναι δύσκολες.

Πρίν δύο χρόνια δέν ἦταν καί μόνον τώρα ἔγιναν; Ἔχουν δίκαιο οἱ ἀγρότες;Ἐάν ναί νά τό παραδεχθοῦν ὅλοι. Ἐάν ἔχουν ἄδικο ἤ εἶναι ὑπερβολικοί νά τούς τό ποῦν ΟΛΟΙ, διαφορετικά εἶναι ἀνεύθυνοι.

Ἔπειτα ἀπό τόσες ἡμέρες πού ἡ χώρα παρουσιάζει παράλυση, ἡ ἐξουσία καί τώρα καί στό παρελθόν κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Γιατί ἔπρεπε νά ρεζιλεύεται ἔτσι ἡ Πατρίδα μας; Δέν μποροῦσαν ἀπό τήν ἀρχή νά διαλεχθοῦν μέ εὐθύνη, νά τοποθετηθοῦν ὅλοι καί νά ἀποφύγουμε κάθε λίγι καί λιγάκι αὐτό τό μπάχαλο; Αὐτό λέγεται ὑπεύθυνη διακυβέρνηση τῆς χώρας ἀπό ὅλες τίς ἐξουσίες πού πέρασαν;

Ἡ ἐξουσία κατέστρεψε αὐτό τόν τόπο, τόν λεηλάτησε γιά πάρτη της, τόν διέφθειρε ἐκμεταλλευόμενη τά πάθη τῶν ἀνθρώπων, τόν δίχασε καί ἔστρεψε τόν ἕνα μετά τόν ἄλλο, ἔστρεψε τήν μία ὁμάδα ἐναντίον τῆς ἄλλης. Σήμερα ἡ ὑπενθύμιση τῶν μπλέ, πράσινων καί κόκκινων καφενείων τοῦ παρελθόντος μόνο ντροπή μπορεῖ νά προκαλέσει σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο.

Ὄργανο στά χέρια ξένων προσπάθησε νά καταστρέψει τήν γλῶσσα, τήν ἱστορία, τήν πίστη στόν Θεό, μέ στόχο τήν ἐξουδένωση καί τήν πλήρη ὑποταγή τοῦ λαοῦ, αἰχμάλωτου ἀπατηλῶν ὀνείρων καί ψεύτικων ὑποσχέσεων. Καμιά ἐξουσία δέν εἶπε ποτέ τήν ἀλήθεια στόν λαό.Τήν λύση πού ὑπῆρχε δέν τήν εἶπε κανείς στόν λαό γιατί δέν συνέφερε τίς ἐξουσίες.

Ἡ λύση δέν θά ἔλθει ἀπό καμμία ἀπό τίς συνηθισμένες ἐξουσίες. Ἡ λύση θά προέλθει ἀπό τόν λαό, ὅταν πρῶτα συνειδητοποιήσει τίς δικές του τεράστιες εὐθύνες, ὅταν καταλάβει ὅτι ἔχει καί ἐκεῖνος εὐθύνη γιά τό σημερινό κατάντημα του.

Ὅταν καταλάβει ὅτι καμμία λύση δέν θά εἶναι ἀνώδυνη πλέον. Ὅταν ἀποφασίσει νά λειτουργήσει ἑνωτικά καί ὄχι διασπαστικά. Ὅταν ἀποφασίσει νά γονατίσει ὁλόκληρος, γιά νά γίνει ὁ καθένας ἀλληλέγγυος μέ τόν ἄλλο. Τέλος ὅταν ἀποφασίσει ἐθελούσια καί ὄχι ἀναγκαστικά νά δυσκολευτεῖ, γιά νά σηκωθεῖ καί πάλι ὁλόκληρος.

http://www.romfea.gr

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Τη θέση του για το σύμφωνο συμβίωσης κατέθεσε ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος. Ο ίδιος τονίζει ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να αποδεχθεί την ομοφυλοφιλία αλλά υπογραμμίζει ότι: «Ἡ κάθετη άρνηση της Ἐκκλησίας στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας δεν σημαίνει την απόρριψη, ούτε την περιφρόνηση, ούτε περισσότερο το φτύσιμο κανενός ανθρώπου. Αυτός ο λόγος που ακούστηκε από ιερωμένο πρόσωπο ΔΕΝ έχει σχέση με την Εκκλησία γιατί δεν έχει καμμία σχέση με τον Χριστό. Ο Χριστός δεν μίλησε ΠΟΤΕ με τέτοιο τρόπο για τους αποτυχημένους και τους αμαρτωλούς».   Ταυτόχρονα κάνει λόγο για μέρες σήψης και παρακμής που έρχονται, ενώ ρωτάει τον Αλέξη Τσίπρα, αν θα διδάξει στα παιδιά του ότι μπορούν να έχουν άνετα οποιοδήποτε σεξουαλικό προσανατολισμό θέλουν.

Φοβοῦμαι ὅτι σέ αὐτό τόν τόπο μπερδευτήκαμε τόσο πολύ ὥστε δέν μποροῦμε πιά νά χωρίσουμε δυό γαϊδουριῶν ἄχυρα.   Χάσαμε τίς λέξεις καί τίς ἔννοιές τους. Φθάσαμε στό σημεῖο λέξεις καί ἔννοιες πού τίς χρησιμοποιοῦμε ἀπό αἰῶνες τώρα νά τίς καταστήσουμε περιττές γιά τό λεξιλόγιο μας, κάποιες ἴσως καί ἐπικίνδυνες. Προσπαθοῦμε νά ἐπιβάλουμε τό στραβό καί τό λάθος σάν καλό καί συκοφαντοῦμε τό καλό σάν ἐπικίνδυνο, σάν ρατσιστικό, σάν λάθος.   Ὅλα ἐτοῦτα σκέπτομαι αὐτές τίς ἡμέρες καθώς γίνεται λόγος γιά τό σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης καί στόν χῶρο τῶν ὁμοφυλόφίλων σχέσεων.   Κατ’ἀρχήν ἡ Πολιτεία ἀκούγεται ὅτι τό προωθεῖ. Ἐδῶ ἴσως θά ταίριαζε τό ἄλλο ἀπόφθεγμα τοῦ λαοῦ μας. « Ἐδῶ ὁ κόσμος καίγεται καί ἡ γριά ξεροχτενίζεται».   Στήν πραγματικότητα ἡ Πολιτεία ἀποδεικνύει πόσο ἐμπαίζει τόν κόσμο ὅταν μιλάει γιά διαβούλευση, τήν ὁποίαν προφανῶς δέν ἐννοεῖ.   Ἁπλά ἐπιχειρεῖ νά δώσει ἕνα ἐπίχρισμα δημοκρατικότητας στίς πρό πολλοῦ εἰλημμένες ἀποφάσεις της. Κάποιος μέ ρώτησε ἄν ἔλαβα μέρος στήν διαβούλευση καί ἐγώ ἁπλά χαμογέλασα.   Ἁπλά, τίς ἑκάστοτε ἐξουσίες δέν τίς ἐνδιαφέρει ὁ λαός, ἀλλά τά συμφέροντα τῆς ἐξουσίας, οἱ ἀπόψεις της, οἱ ἰδεοληψίες της τίς ὁποῖες κάθε φορά ἐπιχειρεῖ νά δικαιώσει.
Οἱ ἐξουσίες, ὅπως γράφει ὁ Ντοστογιέφσκι, ποτέ δέν πίστεψαν τόν λαό καί ποτέ δέν σεβάσθηκαν τόν λαό. Μονίμως τόν ἐνέπαιξαν καί τόν ἐμπαίζουν.   Χάρηκα πολύ πού διαπίστωσα ὅτι συμφώνησε καί ἡ Νέα Δημοκρατία στήν ἐπέκταση τοῦ συμφώνου, διότι ἐπί τέλους ἔπεσαν οἱ μάσκες καί αἰσθάνομαι ἀπόλυτα δικαιωμένος γιά ὅσα καί στό παρελθόν καί τόν τελευταῖο καιρό ἔχω πεῖ καί ἔχω γράψει γιά τήν ἀληθινή ταυτότητα τῶν πολιτικῶν κομμάτων.   Μήπως ἦλθε ἡ ὥρα νά κλείσουμε τήν πόρτα σέ ὅλους αὐτούς πού μᾶς ἐπισκέπτονται τάχα ἀπό σεβασμό καί ἐπί τῆς οὐσίας γιά τά παιχνίδια τῆς ἐξουσίας τους; 

Ἄς προχωρήσουμε ὅμως παρακάτω. Πιστεύει στ’ἀλήθεια κανείς ὅτι ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νά ἀλλάξει τίς αἰώνιες ἀλήθειες Της καί νά προσαρμόζεται στίς ἀντιλήψεις τῆς κάθε ἐποχῆς; Τότε δέν μπορεῖ νά εἶναι καί νά λέγεται Ἐκκλησία.   Ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν ἄνθρωπο, γιά τή ζωή του, γιά τήν ταυτότητα του εἶναι ξεκάθαρη καί ἡ καθημερινότητα ἐπιβεβαιώνει τήν αἰώνια ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας.   Ἡ Ἐκκλησία ὡς ἔχουσα τήν ἀλήθεια μπορεῖ καί ἑρμηνεύει τήν οὐσία τῶν ὅσων συμβαίνουν σήμερα καί πάρα πολλά ἀπό αὐτά, τά ἔχει πεῖ ἀπό καιρό. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ξεκάθαρος. Ὁ Τριαδικός Θεός ἐδημιούργησε τόν ἄνθρωπο, «κατ’εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς».

Ὁ Θεός κατεσκεύασε τόν ἄνθρωπο καί ὁ τρόπος τῆς κατασκευῆς του, ἡ διαφοροποίηση τῶν φύλων, τό γενετικό ὑλικό τοῦ κάθε φύλου, ἡ σοφία τῆς κατασκευῆς τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἔργο τῆς Σοφίας Του καί τῆς Ἀγάπης Του. 
Αὐτή δέ ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐκείνη πού «πανταχοῦ, πάντοτε καί ὑπό πάντων ἐπιστεύθη». Αὐτή ἡ ἀλήθεια δέν ἀλλάζει γιατί ἁπλά εἶναι ἀλήθεια.   Ἔτσι ἐπάνω στό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ξεκάθαρη.Ὁ Θεός ἐποίησε τόν ἄνθρωπο! «ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» καί μέ τόν τρόπο τῆς κατασκευῆς τους τούς ἔδωσε τήν δυνατότητα νά αὐξάνονται καί νά πληθύνονται καί νά κατακυριεύσουν τῆς γῆς. Οὔτε ἄρσεν καί ἄρσεν, οὔτε θῆλυ καί θῆλυ, ἀλλά ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἡ Ἐκκλησία μίλησε γιά τήν ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου.   Τό ρῆμα ἁμαρτάνω σημαίνει στά ἑλληνικά ἀποτυχαίνω, κάνω λάθος. Ἡ λέξη ἁμαρτία σημαίνει ἀποτυχία.   Κάποιοι νόμισαν ὅτι ἄν ἀλλάξουν ἤ περιποιηθοῦν τίς λέξεις θά ἀλλάξουν καί τά πράγματα.   Ἔτσι μποροῦν νά βαπτίσουν τήν ἀποτυχία σάν «διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολοισμό». Τό θέλετε ἔτσι; Νομίζετε ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό ἀλλάζετε τήν οὐσία τῶν πραγμάτων; Εὐχαρίστως ἄν αὐτό σᾶς ἱκανοποιεῖ νά δεχθῶ τόν ὅρο «διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό», ἀλλά ἔχω τήν εὐθύνη νά σᾶς προειδοποιήσω ὅτι πρόκειται γιά ἀποτυχημένο προσανατολισμό.
Ἡ σεξουαλικότητα δέν εἶναι γιά τήν σεξουαλικότητα. Ἡ ἑτερότητα τῶν φύλων ἀποβλέπει στήν δημιουργία.   Αὐτή εἶναι ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων. Δέν μπορεῖ νά πεῖ ψέματα σέ κανένα. Δέν μπορεῖ νά παραπλανήσει κ α ν έ ν α. Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού θέλουν νά παραπλανηθοῦν.   Διακίωμα τους, ἀλλά καί δικαίωμα ἀναφαίρετο τῆς Ἐκκλησίας νά καταθέτει τήν ἀλήθειά Της. Εἶναι λοιπόν ἀσυμβίβαστη ἡ ὁμοφυλοφιλία μέ τήν Ἐκκλησιαστική ζωή.   Ἡ Ἐκκλησία πιστεύει, ὅπως καί κάθε λογικός ἄνθρωπος, ὅτι καί μέ τήν ἀνθρώπινη ζωή εἶναι ἀσυμβίβαστη.   Μήπως κύριοι τῆς Ἐξουσίας θά πρέπει ἡ Ἐκκλησία νά προσαρμοστεῖ αὕριο καί μέ τήν παιδοφιλία ἤ τήν κτηνοβασία; Κάποιοι περιμένουν μετά τό πέρασμα τῆς σχετικῆς νομοθεσίας νά ἀρχίσουν νά σᾶς ἐνοχλοῦν καί γιά τήν νομιμοποίηση καί τῆς παιδοφιλίας.   Θά ἀρχίσει ἴσως νά σᾶς πιέζει ἡ Εὐρώπη. Ἐσεῖς εἶσθε ἱκανοί γιά ὅλα. Μήπως πρέπει καί πάλι νά συμβιβαστοῦμε; Ἡ κάθετη ἄρνηση τῆς Ἐκκλησίας στήν ἀποδοχή τῆς ὁμοφυλοφιλίας δέν σημαίνει τήν ἀπόρριψη, οὔτε τήν περιφρόνηση, οὔτε περισσότερο τό φτύσιμο κανενός ἀνθρώπου. 
Αὐτός ὁ λόγος πού ἀκούστηκε ἀπό ἱερωμένο πρόσωπο ΔΕΝ ἔχει σχέση μέ τήν Ἐκκλησία γιατί δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τόν Χριστό. Ὁ Χριστός δέν μίλησε ΠΟΤΕ μέ τέτοιο τρόπο γιά τούς ἀποτυχημένους καί τούς ἁμαρτωλούς.   Μίλησε μέ ἀγάπη, τούς θεράπευσε ἀπό τίς ἀσθένειες τους, τούς προειδοποίησε νά μήν ξαναμαρτήσουν γιά νά μήν τούς συμβοῦν χειρότερα, ἀλλά ποτέ δέν τούς ἔφτυσε καί δέν ἔδιωξε κανένα ἀπό ὅσους τόν πλησίασαν.   Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι ἰδεολογία, εἶναι ἀγάπη καί ἐπειδή εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἀλήθεια καί διακονεῖ καί τήν ἀγάπη καί τήν ἀλήθεια.   Ἄλλωστε οἱ ἄνθρωποι πού ἐνδίδουν στόν πειρασμό, οἱ ἄνθρωποι πού παρασύρονται σέ λάθος τρόπο ζωῆς δέν ἔχουν ἄλλο ἀποκούμπι ἀπό τήν Ἐκκλησία. Οἱ ὑποτιθέμενοι φίλοι καί συμπαραστάτες τους τούς γυρίζουν τήν πλάτη σέ περίπτωση πού νοσήσουν ἀπό κάποια ἀπό τίς σχετικές ἀσθένειες.   Αὐτός πού γράφει αὐτή τήν ὥρα ἔχει δεχθεῖ καί ἔχει στηρίξει τέτοια πρόσωπα, ὅταν οἱ ἄλλοι, «οἱ προοδευτικοί», οἱ «μοντέρνοι» τούς ἔχουν γυρίσει τήν πλάτη καί νοιώθει ἰδιαίτερη ἱκανοποίηση γιατί κάποια νέα παιδιά τά βοήθησε καί τά βοηθᾶ νά βροῦν τό δρόμο τους.   Ξεκάθαρα λοιπόν καί μέ τήν γλῶσσα τή δική σας εἶναι ἕνας ἀποτυχημένος σεξουαλικός προσανατολισμός. Αὐτό λοιπόν κατάντησε ὁ ἄνθρωπος; Συρρικνώθηκε σέ κάποιον α ἤ β σεξουαλικό προσανατολισμό!!! Σέ μιά μηχανή ἠδονῆς!!!   Ὁ Σωκράτης ἔλεγε: «μήν σᾶς νοιάζει τί λένε οἱ πολλοί, ἀλλά τί λέει ὁ ἕνας, ὁ εἰδικός, ἡ ἀλήθεια!»   Ἡ ἀλήθεια δέν εἶσθε ἐσεῖς κύριοι, ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι ἡ Εὐρώπη, ἡ ἐν ἁμαρτίαις γηράσασα, ἡ ἀλήθεια μέ τήν ὀντολογική ἔννοια τῆς λέξης εἶναι μόνο Ἐκεῖνος πού νίκησε τό θάνατο. Οἱ «ἄλλες ἀλήθειες» ἔχουν γίνει καί αὐτές σκουπίδια μέσα στόν τάφο.   Νά ἐπισημάνω καί κάτι ἄλλο. Ἡ σημερινή ἐξουσία μιλάει γιά ἄλλου τύπου «οἰκογένειες» τίς ὁποῖες θέλει λέει νά προστατεύσει. Νά τό ξεκαθαρίσουμε λοιπόν!   Οἰκογένεια εἶναι μόνον ἐκείνη πού ἔχει ἀνδρόγυνη συγκρότηση. Αὐτό πίστευε πάντοτε ἡ ἀνθρωπότητα. Εἶναι ἀστεῖο κάποιοι νά νομίζουν ὅτι ἡ ἱστορία ἀρχίζει ἀπό αὐτούς.   Οἰκογένεια ἐπίσης μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ καί ἡ μονογονεϊκή Οἰκογένεια γιατί στόν πυρήνα της εἶναι ἀνδρόγυνη, καμμία ἄλλη. Μή διαφθείρετε ἐπί τέλους ἀκόμη καί τίς λέξεις.   Μπορεῖ ἄλλου εἴδους «οἰκογένειες» νά ὑπῆρχαν καί ἄλλοτε, ἀλλά ἡ κοινή πανανθρώπινη συνείδηση ποτέ ΔΕΝ τίς ὀνόμασε οἰκογένειες. Μήν μολύνετε λοιπόν τήν ἱερή αὐτή λέξη.   Ἡ Οἰκογένεια περιέχει καί τήν ἀγάπη καί τόν ἔρωτα καί τήν σεξουαλικότητα, ἀλλά εἶναι ταυτόχρονα κάτι πολύ περισσότερο ἀπό αὐτά, εἶναι κάτι πολύ περισσότερο ἀπό ἕνα σεξουαλικό προσανατολισμό, κάτι ἀφάνταστα περισσότερο καί μέσα της ἔχει ἕνα στοιχεῖο ἱερότητας. Ὅπου αὐτό δέν ὑπάρχει ἡ οἰκογένεια εὐτελίζεται σέ ποικίλες σχέσεις.   Ὁ κ. Ὑπουργός Δικαιοσύνης πρόσφατα ἀνακοίνωσε, καθώς διαβάζω στόν τύπο, ὅτι ἐξισώνονται τά δικαιώματα τῶν ζευγαριῶν -ἀνεξαρτήτως σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ-πού συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης , μέ ἐκεῖνα πού συνάπτουν Γάμο..   Ἐξισώνεται μία ἄθεσμη σχέση μέ ἕνα ἱερό καί πανανρώπινο θεσμό. Ζευγάρια ποικίλου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ ὑπάρχουν, ἀλλά αὐτά δέν μπορεῖτε νά τά ὀνομάσετε οἰκογένεια.   Δικαιολογημένα ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος σᾶς εἶχε προειδοποιήσει ὅτι αὐτή ἡ ἐξίσωση ὑποτιμᾶ τήν Οἰκογένεια καί τόν Γάμο.   Γιατί εἶναι ὑποτίμηση ἡ ἐξίσωση τῆς Οἰκογένειας μέ σχέσεις ποικίλου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, μέ τίς ποικίλες σεξουαλικές σχέσεις.   Κάνετε κ. Ὑπουργέ ὅτι δέν τό καταλαβαίνετε; Ἐμπαίζετε τήν στοιχειώδη νοημοσύνη μας; Ἐκτός καί ἐάν αὐτό ἀπότελεῖ προάγγελο τῆς πρόθεσης σας νά δώσετε σέ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς «οἰκογένειες» δικαίωμα υἱοθεσίας καί παιδιῶν γιά νά ὁλοκληρώσετε τό ἔγκλημα σας.
Ὁ Μακαριώτατος δικαιολογημένα σᾶς παρετήρησε. Γιατί ἦταν ἀνάγκη μιά τἐτοια ἀπόφαση σας νά περάσει ἀπό τήν Βουλή ἤ ἀκόμη χειρότερα μιά τέτοια ρύθμιση νά ἐνταχθεῖ στό Οἰκογενειακό δίκαιο; Ἀκόμη κι’ἄν δέν πιστεύετε στό Θεό, καί αὐτό εἶναι δικαίωμα σας, ἀπιστεῖτε καί διαστρέφετε καί αὐτή τήν φύση τῶν ὄντων.
Δέν μπορεῖτε νά κρύψετε ὅτι συνειδητά ὑπονομεύετε τήν Οἰκογένεια. Τό νομοσχέδιο σας κ. Ὑπουργέ δέν ἐκσυγχρονίζει τό οἰκογενειακό δίκαιο, ἀλλά ναρκοθετεῖ τήν Οἰκογένεια.   Θά ἤθελα νά ρωτήσω ξεκάθαρα τόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό καί τόν Ὑπουργό τῆς Δικαιοσύνης: Τώρα λοιπόν   κ. Πρωθυπουργέ κ. Ὑπουργέ τῆς Δικαιοσύνης   μποροῦν οἱ γονεῖς, οἱ δάσκαλοι στό σχολεῖο νά διδάξουν στά παιδιά ὅτι μποροῦν πλέον νά δημιουργήσουν τίς ὁποιεσδήποτε σχέσεις, ἀπό ὁποιαδήποτε ἡλικία, ὅτι πλέον τούς προστατεύει ὁ νόμος νά δημιουργήσουν τόν ὅποιο δεσμό καί τήν ὁποιαδήποτε σχέση, μπορεῖ ὁ καθένας ἀφοῦ πλέον καλύπτεται ἀπό τό νόμο νά διδάσκει στά παιδιά ὅτι μποροῦν ἄνετα νά ἔχουν τόν ὁποιοδήποτε σεξουαλικό προσανατολισμό ἤ γιά τήν ἀκρίβεια νά τούς καλλιεργοῦν τόν σεξουαλικό προσανατολισμό τῆς ἀρεσκείας τους καταστρέφοντας τίς ἀνώριμες παιδικές ψυχέ;   Θά τό διδάξετε ἐσεῖς κ. Πρωθυπουργέ στά παιδιά σας καί σεῖες κ. Ὑπουργέ στά ἐγγόνια σας καί θά φυλακίσετε τόν πατέρα ἤ τήν μάνα πού θά ἐπιχειρήσουν νά ἀποτρέψουν τά παιδιά τους. Νομίζω ὅτι πρέπει νά σᾶς πῶ ξεκάθαρα ὅτι ἑτοιμάζετε γιά τήν Πατρίδα μέρες σήψης καί παρακμῆς στίς ὁποῖες πρῶτοι ἐσεῖς θά βουλιάξετε.   

Υ.Γ. Σκέφθηκα σάν ὑπότιτλο τοῦ παρόντος κειμένου νά ἔθετα τίς λέξεις «Αἰδώς Ἀργεῖοι» πληροφορήθηκα ὅμως ὅτι ἔχει γίνει πρόταση πού πρόκειται νά ψηφισθεῖ ἀπό τήν Βουλή ὅτι ἡ λέξη «Αἰδώς» θά ἀπαλειφθεῖ ἀπό τό ἑλληνικό λεξιλόγιο.

https://www.newsbeast.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ Κ. ΠΑΥΛΟΣ: ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΧΛΕΥΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ, ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ...

Μητροπολίτης  Σιατίστης κ. Παύλος. Τώρα, "επί τών τύπων τών ήλων..."

"....Πρίν ἀπό σαράντα περίπου χρόνια παρουσιάστηκε τό πρῶτο κροῦσμα ναρκωτικῶν μέσα σέ σχολεῖο. Καί τότε ἄρχισαν οἱ γεμᾶτες ὑποκρισία συσκέψεις καί οἱ τηλεοπτικές καί ραδιοφωνικές συζητήσεις, οἱ στρογγυλές καί οἱ τετράγωνες τράπεζες, γιά νά συζητήσουν καί νά μελετήσουν τό γεγονός.

Δημοσιογράφοι, εἰδικοί καί ἀνειδίκευτοι νά συζητοῦν καί νά προσπαθοῦν τάχα νά διερευνήσουν τό «φρικτό» γεγονός...

Ἔνιωσα τότε μιά ἀηδία καί μιά ἀγανάκτηση μαζί γιά ὅλους πού, ἐνῶ ἦταν οἱ κύριοι ὑπαίτιοι τοῦ γεγονότος παρίσταναν τούς ἀθώους καί ἐνῶ ἦταν οἱ περισσότεροι «προαγωγοί», τώρα ἐπιχειροῦσαν νά κάνουν τούς θεραπευτές...

Ἔγραψα λοιπόν καί ἐγώ τότε σέ τοπική ἐφημερίδα ἕνα κείμενο μέ μιά σκληρή εἰρωνία. «Ὥστε ἀνησυχήσατε! Μιλᾶτε σοβαρά!

Μά τί ἄλλο κάνετε ὅλοι ἐσεῖς, ὁ καθένας ἀπό τήν πλευρά του, ἐδῶ καί μιά δεκαετία ἀπό τό νά γκρεμίζετε ὅλα τά ἀναχώματα πού θά μποροῦσαν νά ἐμποδίσουν τήν εἰσβολή τῶν ναρκωτικῶν στά σχολεῖα; Εἰρωνευθήκατε ὅλες τίς ἀξίες!

Χλευάσατε τήν πίστη καί τήν ἀρετή! Τώρα μπορεῖτε νά εἶσθε ὑπερήφανοι. Πετύχατε τόν στόχο σας. Τά ναρκωτικά μπῆκαν ἐπί τέλους στά σχολεῖα καί ἀπό ἐδῶ καί πέρα θά γίνουν κυρίαρχο στοιχεῖο στήν ζωή τους»!

Αὐτά ἔγραφα τότε καί λυπᾶμαι πού ὁ χρόνος μέ δικαίωσε.

Τήν ἴδια ὀργή ἀναμεμιγμένη μέ ἀηδία δοκίμασα αὐτές τίς ἡμέρες μέ ἀφορμή τήν αὐτοκτονία-ἔγκλημα τοῦ νεαροῦ παιδιοῦ ἀπό τήν Κρήτη, ἐκεῖ στά Γιάννενα...

Δημοσιογράφοι μέ ψεύτικο ὕφος λύπης, λοιποί σχολιαστές πού τάχα ἀποροῦσαν καί προσπαθοῦσαν νά καταλάβουν τό γεγονός.

Σέ μερικές μάλιστα ραδιοφωνικές ἐκπομπές πού ἔτυχε νά ἀκούσω ταξιδεύοντας, ἐκπομπές ἐλαφροῦ χαρακτήρα, ἕνα τάχα σοβαρό σχόλιο γιά τό θλιβερό γεγονός, γιά νά κάνουμε τάχα τό καθῆκον μας καί ἀμέσως μετά ἐπιστροφή στά χαζά καί εὐτράπελα καί στά ἐλαφρά, ἀλλάζοντας θέμα.

Μάλιστα κάποιος πρωϊνός δημοσιογράφος σκέπτεται καί διερωτάται «μήπως πρέπει νά ξαναγυρίσουμε σέ παλαιότερες ἐποχές» πού οἱ ἄνθρωποι ἦταν πιο κοντά ὁ ἕνας στόν ἄλλο;

Δέν μιλάει ὅμως γιά τό ποιές ἦταν αὐτές οἱ ἐποχές καί τί, τίς διαφοροποιοῦσε ἀπό τίς σημερινές. Δέν ἐξηγεῖ ὅτι τότε λειτουργοῦσαν ὅλα αὐτά πού πολλοί ἀπό τούς συναδέλφους τους τά ἐνέπαιξαν καί τά εἰρωνεύτηκαν.

Ξέχασε μήπως ὅτι ὅταν κάποιες ἔρευνες ἔδειχναν ὑψηλά ποσοστά ἐμπιστοσύνης πρός τήν οἰκογένεια, τήν Ἐκκλησία ἤ τόν Στρατό τά δημοσιογραφικά σχόλια σημείωναν: «συντηρητική στροφή τῆς Νεολαίας», χωρίς βέβαια νά μᾶς ἐξηγοῦν ποιά θά ἦταν ἡ προδευτική στροφή τῆς Νεολαίας.

Ἀλλά αὐτή τήν ζοῦμε σήμερα.

Ὅλοι αὐτοί πού τάχα προβληματίζονται εἶναι ἐκεῖνοι πού μέ τό παράδειγμα τους, τό λόγο τους καί τήν γραφίδα τους μετέτρεψαν τίς παλιές ὄμορφες παρέες καί φιλίες τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων μας σέ «συμμορίες» πού σκοτώνουν.

Εὐχήθηκε μάλιστα τό συγκεκριμένο περιστατικό νά γίνει σταθμός πού θά μᾶς κάνει νά ἀλλάξουμε στάση καί νά μήν τό ξεχάσουμε μέχρι τήν ἑπόμενη φορά πού θα ξαναγίνει κάτι παρόμοιο.

Πόσες φορές δέν ἔχουμε ἀκούσει τέτοιες εὐχές; Πόσες φορές δέν ἀκούσαμε τά ἁρμόδια ὑπουργεῖα νά λαμβάνουν μέτρα γιά νά ξεχασθοῦν ὅλα αὐτά ἔπειτα ἀπό λίγο; Πόσες φορές δέν ἀκούσαμε βαρύγδουπες δηλώσεις εἰδικῶν χωρίς συνέχεια καί χωρίς ἀποτέλεσμα;

Πόσες φορές ἀκούσαμε ὅτι «τό μαχαίρι θά φθάσει μέχρι τό κόκκαλο», ἀλλά σχεδόν πάντα δέν ἀγγίξαμε κἄν τό μαχαίρι; Φτάνουν πιά τά λόγια τό παχειά καί τά μεγάλα!

Τά παιδιά μας χρειάζονται ἀλήθεια καί ἀγάπη! Ἀλλά ποιός νά τούς τήν δώσει. Ἡ Παιδεία πού δέν ἀσχολεῖται πλέον μέ τό πρόσωπο τοῦ μαθητή ἤ τῆς μαθήτριας, ἀλλά μόνο μέ τό μυαλό τους ἔχοντάς τους μεταβάλλει ἀπό πρόσωπα σέ ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές πού τούς φορτώνουν μόνο «δεδομένα»;

Τί εἶναι σήμερα τό Λύκειο παρά ἐκεῖνο πού φορτώνει τό μυαλό τοῦ μαθητή μόνο μέ ὕλη; Βλέπετε καί ὁ νέος ἀναπληρωτής Ὑπουργός Παιδείας θεώρησε ὅτι τό μοναδικό πρόβλημα τῆς Παιδείας εἶναι ὁ τρόπος εἰσαγωγῆς στήν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση καί γιά νά μήν ὑστερήσει σὲ σχέση μὲ τούς προκατόχους του ἔσπευσε νά κάνει καί τήν δική του ψιλοαλλαγή.

Τό ὅτι προῒσταται μιᾶς Παιδείας πού ἀγνοεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ Παιδιοῦ, μιᾶς Παιδείας πού ἔχει μετατραπεῖ ἀπό ὅπλον δικαιοσύνης σέ ὅπλον θανάτου, μιᾶς παιδείας πού ἔχει πάρει ὁριστικό διαζύγιο ἀπό τήν ἀγωγή, αὐτό δέν τό πῆρε εἴδηση;

Νά δώσει ἀλήθεια καί ἀγάπη ἡ Οἰκογένεια! Ποιά οἰκογένεια; αὐτή πού βαθμοθηρεῖ; Αὐτή πού καλλιεργεῖ τόν ἀνταγωνισμό τῶν παιδιῶν;

Αὐτή ἡ μάνα πού ἀπαγορεύει στήν 18χρονη κόρη νά πεῖ στή συμμαθήτρια της, πού ἀρρώστησε γιά δυό μέρες, τήν ὕλη πού ἔχασε, μήπως καί ἐξαιτίας αὐτοῦ ἡ ἄλλη ἀποτύχει στίς ἐξετάσεις καί ἐπιτύχει ἡ δική της;

Ἡ οἰκογένεια πού διαμαρτύρεται στόν καθηγητή γιατί τό παιδί ἔχει 18 καί ὄχι 19 στό μάθημα, ἀλλά δέν ἐνδιαφέρεται γιά τόν χαρακτήρα καί τήν χαλασμένη προσωπικότητα τοῦ παιδιοῦ της;

Ἡ οἰκογένεια πού βλέπει τό παιδί της σάν ἕνα ὡραῖο ζωάκι καί δέν διερωτήθηκε ἄν αὐτό τό παιδί ἔχει καί ψυχή τήν ὁποία πρέπει νά φροντίσει;

Ἡ οἰκογένεια πού πολλές φορές ἔχει στερήσει τό χαμόγελο ἀπό τό παιδί μέσα στό ἴδιο της τό σπίτι; Μήπως πολλές φορές καί οἱ θῦτες δέν εἶναι θύματα πού γεννοῦν καινούρια θύματα μέ τή σειρά τους;

Νά δώσει ἀλήθεια καί ἀγάπη ἡ κοινωνία! Ποιά κοινωνία;

Αὐτή πού ἐξαρτώμενη ἀπό μιά διεφθαρμένη ἐξουσία σαρκάζει τήν ἀρετή, πού ἐμπαίζει τή δικαιοσύνη, πού εἰρωνεύεται τό ἦθος, πού πολεμᾶ τήν ἀξιοκρατία, πού διδάσκει τήν κομπίνα, πού διδάσκει καί προβάλλει τήν βία;

Τά παιδιά μας εἰκόνες μας εἶναι, σέ μᾶς τούς μεγάλους μαθήτευσαν, ἐμεῖς τὰ σαρκάζουμε ἄν δέν ἔχουν γίνει τόσο «προδευτικὰ» ὥστε ἀκόμη καί νά ἐκδίδονται.

Ἐμεῖς τούς ἀφαιρέσαμε τό μέτρο τῆς ἀξίας τους γιά νά τά ἐμπορευόμαστε πιο φτηνά στίς περίεργες «ἀγορές μας».

Φτάνει λοιπόν ὅλη αὐτή ἡ ὑποκρισία!

Ἄν σέ κάτι ταρακουνηθήκαμε ἄς φροντίσουμε τά ἄλλα ὑποψήφια θύματα. Ἄς ξαναβάλουμε στό κέντρο τῆς Οἰκογένειας, τῆς Παιδείας, τῆς Κοινωνίας, ὅλα αὐτά πού πετάξαμε σάν ἄχρηστα, ὅλα αὐτά πού στερήσαμε ἀπό τά παιδιά μας καί ἄς σταματήσουμε νά ψευτοκλαῖμε πάνω ἀπό τούς νωπούς τάφους τους.

Μιά ἄλλη Παιδεία, μιά ἄλλη Οἰκογένεια, μιά ἄλλη Κοινωνία χρειάζονται τά παιδιά μας ἄν δέν θέλουμε νά ἔχουμε καί ἄλλα θύματα καί ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι χρειάζεται νά καταλάβουμε πρωτίστως τήν ὀντολογία καί ὄχι μόνο τήν ψυχολογία τῶν παιδιῶν μας.

http://romfea.gr

http://www.kivotoshelp.gr