ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ!

Συνεχίζοντας ἀκάθεκτα τὴν κατεδαφιστική του πολιτικὴ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἐνέκρινε – σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Ὑγείας – γιὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2018-19 πιλοτικὸ πρόγραμμα γιὰ παιδιὰ Γ΄, Δ΄ καὶ Ε΄ τάξεων Δημοτικοῦ, μὲ τὸ ὁποῖο τὰ ἐξοικειώνει μὲ πρακτικὲς βουδιστικοῦ διαλογισμοῦ.

Τὸ πρόγραμμα ἐντάσσεται σὲ ἕναν γενικό­τερο θεματικὸ ἄξονα μὲ τίτλο «Προαγωγὴ Ψυ­χικῆς Ὑγείας παιδιοῦ καὶ ἐφήβου» καὶ τὸ ἴδιο ὀνομάζεται: «Ἡ πυξίδα τοῦ ἑαυτοῦ μου» – Mindfulness. Τὸ Mindfulness εἶναι ἕνα εἶδος διαλογισμοῦ ποὺ σκοπὸ ἔχει – σύμφωνα μὲ τοὺς ὑποστηρικτές του – νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο μὲ πολλαπλοὺς τρόπους ὥστε νὰ ἀνταποκρίνεται καλύτερα στὶς ἀνάγκες τῆς καθημερινότητας. Τὸ ὑλικό του εἶναι βασισμένο σὲ βουδιστικὰ κείμενα, τεχνικὲς καὶ διδασκαλίες. Ὅμως – καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ φρικῶδες τοῦ πράγματος, καθότι τὰ Ὑπουργεῖα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοοῦν – πολλὲς δημοσιευ­μένες ἐπιστημονικὲς ἔρευνες ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ συγκεκριμένη αὐτὴ τεχνικὴ διαλογι­σμοῦ προκαλεῖ πολλὲς παρενέργειες σὲ ὅ­ποιον τὴν ἀκολουθεῖ, τόσο στὴν ψυχικὴ ὅσο καὶ στὴ σωματικὴ σφαίρα. Συγκεκριμένα ὡς πρὸς τὸν ψυχικὸ τομέα ἔχουν ἀναφερθεῖ τὰ ἑξῆς: ἀδυναμία συγκέντρωσης, ἀποσύνδεση ἀπὸ τὸ περιβάλλον, παράνοια, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις· ἐπιπλέον συναισθηματικὴ ἀστάθεια, κατάθλιψη, μανία, ψύχωση καὶ αὐτοκτονικὸς ἰδεασμός. Στὸ σωματικό: ἀϋπνία, ἐφιάλτες, μείωση τῆς ὄρεξης καὶ ἄρνηση πρόσληψης τροφῆς, αὐξημένος κίνδυνος ἐπιληπτικῶν κρίσεων. Δύο δημοσιεύσεις μὲ μαρτυρίες ἀσκουμένων στὸ Mindfulness ἀναφέρουν ἀρνητικὲς ἐκ μέρους τους ἐμπειρίες, ποὺ ἔβλαψαν τὴν καθημερινή τους ζωή, μὲ ἕνα ποσοστὸ ἐξ αὐτῶν νὰ ἀναφέρει βαριὲς ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες, μέχρι καὶ αὐτοκτονία.

Γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων (ΠΕΓ) ἤδη ἔχει προβεῖ σὲ ὀξὺ διά­βημα, μὲ τὸ ὁποῖο ζητεῖ νὰ ἀποσυρθεῖ ἀμέσως ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τὸ συγκεκριμένο αὐτὸ πρόγραμμα «καὶ ὅποια ἄλλη παρέμβαση σχετίζεται μὲ διαλογισμό, διαλογισμὸ Mindfulness ἢ ὁποιαδήποτε ἄλλη βουδιστικῆς προέλευσης τεχνική. Ἀρνούμαστε νὰ γίνουν τὰ παιδιά μας πειραματόζωα βουδιστικῶν τεχνικῶν, ἐπειδὴ αὐτὲς προωθοῦνται καὶ χρηματοδοτοῦνται. Δὲν δεχόμαστε νὰ γίνουν τὰ παιδιά μας χειραγωγήσιμα ὄντα μιᾶς τάχα “μοντέρνας κοινωνίας”. (…) Οἱ τεχνικὲς αὐτές, τεχνικὲς πλύσεως ἐγκεφάλου στὴν οὐσία, εἶναι τελείως ἔξω ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ παράδοση, φιλοσοφία, κουλτούρα καὶ θρησκεία. Τὸ σχολεῖο ἔχει πολλὰ νὰ διδάξει ἀπὸ τὴν πλούσια ἑλληνική μας παράδοση, ποὺ δὲν ἔχει τίποτα νὰ ζηλέψει ἀπὸ τὶς ἀνατολικῆς προέλευσης φιλοσοφίες καὶ θρησκεῖες. Δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα τὸ σχολεῖο νὰ στρέψει τὰ παιδιά μας στὴ βουδιστικὴ φιλοσοφία καὶ θρησκεία ἐρήμην μας, καὶ μάλιστα ὅταν ὑπάρχουν τόσες διεθνεῖς ἀρνητικὲς ἀναφορές».

Ἔπειτα δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀποδόμηση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὴν ἀπαξίω­ση τῶν μαθημάτων ἀνθρωπιστικῆς κατευθύν­σεως, τὴν ἀφαίρεση ἀπὸ τὰ ἐξεταζόμενα μαθήματα τῶν μαθημάτων θετικῆς κατευθύνσεως, τώρα ἔχουμε τὴν εἰσαγωγὴ μαθημάτων βου­διστικῆς φιλοσοφίας, μὲ τέτοιες μάλιστα φρικτὲς συνέπειες, ποὺ ὀφείλονται σὲ καθαρὰ δαιμονικὴ ἐπήρεια. Λοιπόν, ἀκόμα καθόμαστε καὶ ἀνεχόμαστε;

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

http://aktines.blogspot.com

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

ΟΤΑΝ Η "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 29^η Οκτωβρίου 2018

ΟΤΑΝ Η «Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»

ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Όπως είναι γνωστό η «Νέα Υδροχοϊκή Εποχή», στην οποία ζούμε, διαρκώς εξαπλώνεται. Έχει κατορθώσει να διαποτίσει με την αντίχριστη ιδεολογία της μέγα μέρος της ανθρωπότητος και έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα, καταστροφικά και ολέθρια, για την πνευματική της πορεία.

Εδώ και αιώνες φρόντισαν τα σκοτεινά κέντρα της, που ρυθμίζουν τις τύχες της ανθρωπότητος, να εισαγάγουν σ’ αυτήν μια νέα πρωτόγνωρη«πνευματικότητα», η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αντίποδας της γνήσιας πνευματικότητος, που είναι καρπός της Χάριτος του παναγίου Πνεύματος. Η νέα αυτή «πνευματικότητα» πηγάζει από τον σκοτεινό και ερεβώδη κόσμο του αποκρυφισμού, της μαγείας και του δαιμονισμού.

Ο όρος «Νέα Εποχή» (New Age), είναι παρμένος από την αστρολογία, σύμφωνα με την οποία, κατά την αντίληψη των αποκρυφιστών και θεοσοφιστών, ο ήλιος γυρίζει γύρω από ένα κεντρικό άξονα και η περιστροφή του διαρκεί χιλιάδες χρόνια. Η τροχιά του διαιρείται σε 12 μέρη και αποτελεί τον ζωδιακό κύκλο. Για να περάσει από το ένα ζώδιο στο άλλο, χρειάζεται γύρω στα δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτές είναι οι εποχές. Σε κάθε εποχή κυριαρχεί ένας νέος διδάσκαλος, ένας «αβατάρ»-Μεσσίας, που φέρνει νέες αλήθειες στη γη. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η εποχή του Χριστιανισμού, η εποχή των Ιχθύων, πέρασε και μπήκαμε σε μια νέα εποχή, την εποχή του Υδροχόου. Ο Χριστιανισμός ο οποίος κυριάρχησε στην εποχή των ιχθύων έχει πλέον χρεοκόπησει διότι κράτησε την ανθρωπότητα στο πνευματικό «σκοτάδι» και την οπισθοδρόμιση. Τώρα με την έλευση του «φωτός», της «Νέας Εποχής», η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί στην «πραγματική αλήθεια», το «φωτισμό» και την «ευημερία»! Σύμφωνα με την ιδεολογία των οπαδών της «Νέας Εποχής», περιμένουμε ένα νέο Μεσσία, τον Μεσσία της «Νέας Εποχής», ο οποίος θα είναι συγχρόνως, ένας παγκόσμιος πολιτικός ηγέτης, που θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα, αλλά και θρησκευτικός, που θα ενώσει όλες τις θρησκείες. Θα εγκαταστήσει μια νέα τάξη πραγμάτων, τόσο σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο όσο και σε θρησκευτικό. Αυτοί είναι οι δύο κεντρικοί στόχοι της «Νέας Εποχής». Στο κίνημα αυτό συστεγάζονται και αλληλοπεριχωρούνται η θεοσοφία ο αποκρυφισμός, και ο νεογνωστικισμός, ενώ η μασονία και ο διεθνής σιωνισμός βρίσκονται σε παράλληλη πορεία. Οι ίδιοι οι εκφραστές της αυτοπροσδιορίζονται, ως «ένα δυναμικό ρεύμα πνευματικής αναζήτησης, που αναπροσανατολίζει την ανθρώπινη συνείδηση σε νέες πηγές αληθείας», και που ως γνώρισμα έχει την «πύρινη αγάπη», την «πνευματικότητα» και «την καθολική ελευθερία μέσα στην αναδυόμενη παγκόσμια κοινότητα πέρα από διακρίσεις φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές, ή ιδεολογικές». Οι παρά πάνω θέσεις και απόψεις, φαίνονται βέβαια πολύ ελκυστικές, εντυπωσιάζουν, και γίνονται εύκολα αποδεκτές. Κατά βάθος όμως δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά το προσωπείο της «Νέας Εποχής», στην προσπάθειά της να παραπλανήσει και να διαβρώσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Πίσω από το προσωπείο κρύβεται μια άλλη, σκοτεινή και εφιαλτική πραγματικότητα. Διότι τίποτε από όσα επαγγέλλεται και διακηρύσσει η Νέα Εποχή, δεν είναι νέο. Απολύτως τίποτα. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Εκκλησία, το μόνο αληθινά νέο και καινό το οποίο βιώνει και ομολογεί εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια είναι η ενσάρκωση του Θεού Λόγου, όπως παρατηρεί ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Με την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, «επιτελείται το πάντων καινών καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον ήλιον».    

Βασικό «δόγμα» της «Νέας Εποχής» είναι ότι δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, αλλά μια απροσδιόριστη «Συμπαντική Δύναμη ή Ενέργεια», η οποία διαχέεται στο σύμπαν και «ενεργοποιεί» τα πάντα. Πραγματικός «θεός» είναι ο άνθρωπος, ο οποίος κρύβει μέσα του τη «θεότητα», σε λανθάνουσα μορφή και ο οποίος καλείται να συνειδητοποιήσει τη «θεότητά» του και να την ενεργοποιήσει, μέσω συγκεκριμένων πρακτικών (γιόγκα, διαλογισμός, μαγεία, κ.α.) για να γίνει, με τις δικές του δυνάμεις «αληθινός θεός». Είναι η πραγμάτωση του ολέθριου «ευαγγελίου του όφεως», προς τους Πρωτοπλάστους «έσεσθε ως θεοί» (Γεν.3,5). Κατόπιν αυτού ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη σωτηρίας και σωτήρος, αλλά καλείται ο ίδιος να «σώσει» τον εαυτό του από την «άγνοια της θεϊκής του φύσεως» και να αυτοπραγματωθεί. Με αυτή την τερατώδη και σατανική δοξασία όμως ακυρώνεται το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως και παραμερίζεται το θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το οποίο υποβιβάζεται σε έναν σημαντικό άνθρωπο, σε έναν «αβατάρ» του Ινδουισμού και τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τον Βούδα, τον Κρίσνα, τον Μωυσή, τον Πυθαγόρα, τον Ιησού, το Μωάμεθ, τον Κρισναμούρτι, κ. α.   

Και ενώ για τη «Νέα Εποχή» δεν υπάρχει προσωπικός και ενσυνείδητος Θεός, υπάρχουν προσωπικές και ενσυνείδητες δυνάμεις – οντότητες, οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Γι’ αυτό καλείται ο κάθε άνθρωπος να τις προσεγγίσει, μέσω συγκεκριμένων αποκρυφιστικών τεχνικών (μαγεία, μαντική, αστρολογία, γιόγκα, διαλογισμός, εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι, πολεμικές τέχνες, κ.α.) και να τις χρησιμοποιήσει για την αυτοπραγμάτωσή του. Η ενασχόληση με τις δυνάμεις – οντότητες αυτές συνιστά και την «πνευματικότητά» της. Φυσικά μόλις είναι ανάγκη να τονιστεί ότι  οι δυνάμεις αυτές δεν είναι τίποτε άλλο παρά δαιμονικά πνεύματα, τα οποία, όχι μόνον δεν βοηθούν την ανθρωπότητα, αλλά την καταστρέφουν. 

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από σχετικό άρθρο στο γνωστό περιοδικό «Σύναξη» (τ.147, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2018), του κ. Δημήτρη Ουλή, θεολόγου – κοινωνιολόγου, με τίτλο: «Τo New Age συναντά την Πολιτική, αντιμετωπίζοντας «πνευματικά» την οικονομική κρίση».Μελετώντας το άρθρο αυτό διαπιστώσαμε πως ο συντάκτης θέλησε να δώσει μια άλλη διάσταση στην οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει τη χώρα μας, αλλά και γενικότερα την ανθρωπότητα. Να παρουσιάσει την οικονομική κρίση από τη σκοπιά των δοξασιών της «Νέας Εποχής», η οποία, όπως προαναφέραμε, «έχει λόγο» για όλες τις πτυχές της σύγχρονης ζωής, άρα και της οικονομικής.

Ο συντάκτης δηλώνει εντυπωσιασμένος «από την ποικιλία λόγου και θεωρητικών πεδίων, τα οποία επιστρατεύονται, προκειμένου να διαπιστωθούν τα ‘βαθύτερα’ αίτια και να προστεθούν τρόποι αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης». Μέσα σ’ αυτή την ποικιλία εντάσσει και την «άρθρωση μιας εναλλακτικής ‘φιλοσοφίας ζωής’ κι ενός διαφορετικού ‘πνευματικού προσανατολισμού’ - για τα μεμονωμένα υποκείμενα, αλλά και για τον δυτικό πολιτισμό στο σύνολό του». Οδηγός του κάποιο σύγγραμμα του γνωστού στη χώρα μας, από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, γκουρού κ. Robert  Najemy και κυριοτέρου προωθητή των δοξασιών της «Νέας Εποχής» στη χώρα μας, με τίτλο:«Εγχειρίδιο επιβίωσης και ευτυχίας στη σημερινή κρίση» (Μια Συνεργασία μεταξύ πνευματικών ομάδων, Ολιστική Αρμονία, Μαρκόπουλο 2010). Ο κ. Najemy ειρήσθω ότι είναι ο εκπρόσωπος στη χώρα μας του άρτι αποθανόντος διαβόητου Ινδουιστή γκουρού Σάι Μπάμπα και υπεύθυνος της οργάνωσης «Αρμονική Ζωή», η οποία έχει ως στόχο την διάδοση του ινδουιστικού τρόπου ζωής στην πατρίδα μας. Ο συντάκτης του άρθρου θεωρεί ότι το νεοεποχίτικο αυτό σύγγραμμα «αξίζει να μελετηθεί», διότι «είναι ένα δοκίμιο το οποίο σπονδυλώνεται εξολοκλήρου γύρω από τις πνευματικές (σ.σ. χωρίς εισαγωγικά η λέξη) αιτίες και τους πνευματικούς τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης», και ότι «μπορεί να μας εφοδιάσει με κριτήρια τα οποία θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε τον βαθμό διάχυσης της ρητορικής της Νέας Εποχής ακόμα και σε χώρους που τυπικά δεν σχετίζονται μαζί της».

Στη συνέχεια ο συντάκτης παραθέτει αποσπάσματα από το βιβλίο του  ως άνω γκουρού, στα οποία παρουσιάζει ορισμένες κλασικές δοξασίες της Νέας Εποχής, όπως για παράδειγμα, ότι «είμαστε μόνο πνευματικές υπάρξεις» (σ.σ. απαξίωση του σώματος), ή ότι «βρισκόμαστε σε αέναη διαδικασία εξέλιξης» (σ.σ. μετενσάρκωση). Παρά κάτω παραθέτει και λύσεις που προτείνει ο εν λόγω Γκουρού για «μια πνευματική αντιμετώπιση της κρίσης», όπως βέβαια αυτός τις αντιλαμβάνεται. Γράφει: «Έχουμε τη δύναμη να υπερβούμε (σ.σ. μόνοι μας) οποιαδήποτε δυσκολία παρουσιαστεί στη ζωή μας», (σ.σ. άρα και τα οικονομικά προβλήματα και την όλη οικονομική κρίση), ότι «μπορούμε να προσβλέπουμε σε μια θετική έκβαση των προβλημάτων μας, εφόσον εναρμονίσουμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας με τους Συμπαντικούς Νόμους» (σ.σ. προβολή Θετικής Σκέψης, άντληση «συμπαντικής ενέργειας» για την αντιμετώπιση και επίλυση των οικονομικών προβλημάτων), ότι «το Σύμπαν εργάζεται, ούτως ή άλλως, προς όφελος της εξέλιξής μας» (σ.σ. το απρόσωπο σύμπαν και όχι ο άγιος Τριαδικός Θεός προνοεί για τη λύση των προβλημάτων μας).

Ο κ. Δ. Ουλής δεν φαίνεται από το κείμενο να ασπάζεται τις ιδέες του γκουρού, τις οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις κριτικάρει. Ωστόσο θα περιμέναμε να αναζητήσει και να παρουσιάσει τη βιβλική και πατερική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, σχετικά με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, συγκρίνοντας αυτήν με την αντίστοιχη διδασκαλία του ινδουϊστή Γκουρού και αναδεικνύοντας την οξεία αντίθεση, αλλά και την ασύγκριτη υπεροχή της πρώτης σε σχέση με την δεύτερη. Τα διδάγματα του ινδουιστή και νεοεποχίτη γκουρού έχουν δοκιμαστεί επί αιώνες στην κοιτίδα των δοξασιών της «Νέας Εποχής», στην ινδική χερσόνησο και στην Άπω Ανατολή και ο κάθε ένας γνωρίζει, πόσο «ωφέλημα» και λυσιτελή υπήρξαν για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των εξαθλιωμένων εκείνων λαών, οι οποίοι βιώνουν την «πνευματικότητά» της, πεθαίνοντας από την πείνα!

Η δημοσίευση ενός άρθρου σε ένα Ορθόδοξο περιοδικό το οποίο ισχυρίζεται ότι προσανατολίζει την θεματολογία του στην «σπουδή στην Ορθοδοξία», πιστεύουμε ότι θα πρέπει να έχει ως κύριο στόχο να οικοδομήσει και να ωφελήσει τον αναγνώστη, προβάλλοντας την Ορθόδοξη διδασκαλία και αντιδιαστέλλοντας αυτήν από τα διδάγματα των άλλων θρησκειών. Να του δώσει πνευματικά εφόδια και να τον διαφωτίσει στην αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων του και όχι να τον φορτώσει με ανούσιες και εν πολλοίς επιζήμιες πληροφορίες. Δεν θα πρέπει επίσης να αγνοεί ο αρχισυντάκτης και υπεύθυνος της ύλης του περιοδικού την περιρρέουσα θεολογική ατμόσφαιρα της εποχής μας. Τις θεολογικές τάσεις και τα θεολογικά ρεύματα που κυριαρχούν στην κοινωνία μας, ώστε να επιλέγει την δημοσίευση των άρθρων εκείνων, που δίνουν απάντηση σε κάθε περεκτροπή και διαστρέβλωση της Ορθοδόξου θεολογικής Παραδόσεώς μας, ώστε τα άρθρα αυτά να αποτελούν τρόπον τινά ένα αντίβαρο μέσα στο κυκεώνα της πλάνης και της αιρέσεως. Όλοι μας γνωρίζουμε τη σύγχρονη φρενίτιδα διάδοσης και επικράτησης των δοξασιών της «Νέας Εποχής», η οποία είναι κάτι το ασύλληπτο. Η ιδεολογία της διαδίδεται με κάθε τρόπο στο χώρο της παιδείας και της Θεολογίας, ως θρησκευτικός συγκρητισμός, από κληρικούς και λαϊκούς, οι οποίοι έχουν ξεθωριασμένο το Ορθόδοξο αισθητήριο και προσβλέπουν μεν προς μια «οικουμενική» διάσταση της Εκκλησίας, ωστόσο όμως επηρεασμένη από την νεοεποχίτικη «οικουμενικότητα». Επίσης δεν θα πρέπει να αγνοεί το γεγονός, ότι το περιοδικό δεν διαβάζεται μόνο από ειδήμονες, οι οποίοι μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των χριστιανικών και αντιχριστιανικών δοξασιών, αλλά και από μη ειδικούς, από απλούς ανθρώπους, οι οποίοι αδυνατούν να κάμουν αυτή τη διάκριση.

Περαίνοντας εκφράζουμε την ταπεινή γνώμη ότι το άρθρο του κ. Ουλή  δεν πέτυχε τον στόχο του, τουλάχιστον επαρκώς. Είμαστε βέβαιοι, επειδή γνωρίζουμε καλά την ιστορική πορεία του περιοδικού, ότι ο αείμνηστος ιδρυτής του κ. Παναγιώτης Νέλλας (1936-1986), ουδέποτε θα δεχόταν να συμπεριλάβει στο περιοδικό του, άρθρο, το οποίο θα είχε την υποψία ότι θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση στους αναγνώστες του και την πνευματική εκείνη ζημιά που προέρχεται από την παράθεση πεπλανημένων διδασκαλιών χωρίς την επαρκή και πλήρη ανατροπή των.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.com 

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ «ΓΟΝΕΑ 1» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΓΟΝΕΑ 2» ΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Ρώμη, 10 Αυγούστου-RIA Novosti. Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός Ματέο Salvini, διέταξε την επιστροφή στα  επίσημα ερωτηματολόγια του  Υπουργείου στον παραδοσιακό τύπο του “Πατέρα” και της  "Μητέρας" αντί αυτών που τα αντικατέστησαν πρόσφατα  “γονέας  1” και  “γονέας 2”.

Ο επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών είπε γι ' αυτό σε μια συνέντευξη στην ιταλική Καθολική διαδικτυακή έκδοση  La Nuova Bussola Quotidiana.

"Την περασμένη εβδομάδα μου ανέφεραν ότι στα ερωτηματολόγια που διατίθενται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, τα  οποία πρέπει να ολοκληρωθούν  για να αποκτήσουν  μια ηλεκτρονική ταυτότητα, υπήρχε το " γονέας 1 "και" γονέας 2 ". Εγώ αμέσως  έδωσα εντολή να επαναφέρουν  τους ορισμούς της "Μητέρας" και του  "Πατέρα". Αυτό είναι ένα μικρό βήμα, ένα μικρό μήνυμα, αλλά θα κάνω τα πάντα στη δύναμη του Υπουργού Εσωτερικών και αυτό που προβλέπεται από το Σύνταγμα "-είπε ο Salvini.

Ο Υπουργός τόνισε ότι θα χρησιμοποιήσει όλες τις εξουσίες του για την προστασία της "φυσικής οικογένειας που βασίζεται στην Ένωση μεταξύ άνδρα και γυναίκας".

Οι ορισμοί «γονέας 1» και «γονέας 2» εμφανίστηκαν στα Ιταλικά επίσημα έγγραφα αφότου καταχωρίθηκαν τα παιδιά των ομοφυλοφιλικών ζευγαριών στα  Απέννινα.

Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, η  δήμαρχος του Τορίνο, Κιάρα Appendino, ενέγραψε  επίσημα ένα παιδί του οποίου οι γονείς ήταν  δύο μητέρες σύμφωνα με τα  έγγραφα. Η υπόθεση αυτή ήταν η πρώτη στην ιστορία της Ιταλίας, στο παρελθόν οι τοπικές αρχές κατέγραφαν  τα υιοθετημένα  ή βιολογικά παιδιά των ομοφυλόφιλων ζευγαριών μόνο με απόφαση του Δικαστηρίου.

Επιπλέον, στην δημοτική υπηρεσία του Τορίνο, ταυτόχρονα, καταγράφηκαν στον πληθυσμό άλλα τρία παιδιά που γεννήθηκαν στο εξωτερικό. Ήταν δύο δίδυμα, των οποίων οι γονείς ήταν δύο άντρες, και ένα παιδί που εμφανίστηκε σε ένα ζευγάρι λεσβιών.

Τον Ιούλιο του 2014, το δικαστήριο ανηλίκων της Ρώμης για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιταλίας επέτρεψε σε έναν από τους συζύγους στο γάμο δύο λεσβιών να υιοθετήσουν τη βιολογική κόρη του άλλου εταίρου. Έγραψαν το γάμο τους έξω από τη χώρα και πήραν  μαζί τους το  κορίτσι πέντε ετών.

Στην Ιταλία, σε αντίθεση με πολλές χώρες της ΕΕ, οι γάμοι του ιδίου φύλου δεν επιτρέπονται από το νόμο. Τον Ιούλιο του 2015, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποφάνθηκε ότι οι Ιταλικές αρχές πρέπει να αναγνωρίζουν τους γάμους μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου. Το έγγραφο σημειώνει ότι η αστική Ένωση θα ήταν ο «καταλληλότερος» τρόπος να αναγνωριστεί η σχέση των ομοφυλοφιλικών ζευγαριών. Τον Ιανουάριο του 2017, το ιταλικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αναγνώρισε πρώτα τη νομιμότητα του γάμου του ιδίου φύλου, που συνήφθη επισήμως από τους Ιταλούς στο εξωτερικό.

https://ria.ru/world/20180810/1526328180.html?referrer_block=index_main_4 από tokoutsavaki

http://aktines.blogspot.com

40 ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΑ ΦΟΡΟΥΝ ΦΟΥΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΘΟΥΝ ΑΒΟΛΑ ΟΙ ΤΡΑΝΣΕΞΟΥΑΛ ΜΑΘΗΤΕΣ

Περίπου 40 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Αγγλία έχουν απαγορεύσει στα κορίτσια να φορούν φούστες, την ώρα που ένα μήνα πριν ένα σχολείο στο Oxfordshire συνέστησε στα αγόρια του σχολείου να φορούν φούστες για να αντιμετωπίσουν τις υψηλές θερμοκρασίες.

Σύμφωνα με τους Sunday Times, τα σχολεία επιλέγουν στολές που είναι «ουδέτερες ως προς το φύλο» για να συμπεριλάβουν τους τρανσέξουαλ μαθητές, ενώ άλλα σκέφτονται απαγορεύσεις.

Το Priory School, ένα δευτεροβάθμιο σχολείο στο Lewes του Ανατολικού Sussex, απαγόρευσε τις φούστες και διέταξε τα κορίτσια να φορούν παντελόνια σε μια προσπάθεια να προσαρμοστούν στους τρανσέξουαλ μαθητές, αφότου κάποιοι μαθητές ρώτησαν γιατί θα πρέπει κορίτσια και αγόρια να φορούν διαφορετικά ρούχα.

Ο επικεφαλής δάσκαλος Tony Smith είπε τον Σεπτέμβριο: «Έχουμε έναν μικρό αλλά αυξανόμενο αριθμό τρανσέξουαλ μαθητών και συνεπώς το να υπάρχει ομοιόμορφη στολή είναι σημαντικό γι’ αυτούς».

Ωστόσο, κάποιες φεμινίστριες παραπονέθηκαν ότι η πλήρης απαγόρευση της φούστας υπέρ της «ομοιόμορφης ως προς το φύλο» στολής δεν αποτελεί απάντηση στον αυξανόμενο αριθμό των τρανσέξουαλ μαθητών, υποστηρίζοντας ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν τη δυνατότητα επιλογής.

Η φημισμένη φεμινίστρια, Αμερικάνα συγγραφέας και πρώην σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Naomi Wolf, δήλωσε ότι: «Νομίζω ότι το παντελόνια για όλους είναι μια ανόητη λύση – εκτός και αν πρόκειται να προσφέρετε και την επιλογή του φούστες για όλους. Πιστεύω ότι αν προσφέρουμε στους πάντες τη δυνατότητα και για φούστες και για παντελόνια, ο καθένας μπορεί να βρει το δικό του άνετο ντύσιμο».

Το Γυμνάσιο Copleston, στο Ipswich, έβαλε τις φούστες σε μια λίστα με «απαράδεκτα αντικείμενα» παράλληλα με τα «πολύ στενά τζιν και το piercing στο πρόσωπο». Στο Ipswich, συνολικά οκτώ σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης απαγορεύουν τις φούστες, πράγμα που σημαίνει ότι η πλειοψηφία των μαθητριών στην πόλη παρακολουθούν σχολεία «μόνο με παντελόνια».

Οι φούστες στο γυμνάσιο του Woodhey, στο Bury, χαρακτηρίστηκαν ως «αναξιοπρεπείς και ενοχλητικές» για το προσωπικό και τους επισκέπτες, όταν τα κορίτσια κάθονται στο πάτωμα για συναθροίσεις και σε θεατρικά μαθήματα.

Υπήρξε μια αντίδραση από κάποια σχολεία, που αγωνίζονται για να σώσουν τη φούστα. Οι μαθητές στο γυμνάσιο του Philips, Bury, έχουν συγκεντρώσει εκατοντάδες υπογραφές, ανταποκρινόμενοι στα σχέδια να υιοθετηθεί υποχρεωτικά το παντελόνι για τα αγόρια και τα κορίτσια το επόμενο έτος.

 Υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση των φούστας «σεξουαλικοποιεί» τα σώματα των παιδιών. Οι μαθήτριες ισχυρίζονται επίσης ότι αισθάνονται πιο σίγουρες με τις φούστες και ο εξαναγκασμός να φορούν παντελόνια θα μπορούσε να «βλάψει την ψυχική τους υγεία». Η αναφορά δηλώνει: «Αν κάποιος δάσκαλος πιστεύει ότι το να βλέπει το πόδι ενός παιδιού είναι κατά κάποιο τρόπο “πάρα πολύ σεξουαλικό”, τότε θα πρέπει να απολυθεί αμέσως για ακατάλληλο παράπτωμα».

Η Diane Burdaky, μητέρα μαθήτριας στο γυμνάσιο Philips, δήλωσε στο RT ότι δεν υπήρξε διαδικασία διαβούλευσης και ότι τα παιδιά «δεν θέλουν να φορούν παντελόνια όλη την ώρα».

Είπε: «Ήμουν πολύ συγκλονισμένη που δεν υπήρξε διαβούλευση με γονείς ή μαθητές. Δεν υπήρχε καμία εξήγηση για την απαγόρευση. Δεν υπήρχε λόγος. Γνωρίζω ότι τα παιδιά στο σχολείο δεν θέλουν να φορούν παντελόνια όλη την ώρα».

Από την άλλη πλευρά, ένα σχολείο στο Oxfordshire είπε στους μαθητές ότι μπορούν φορούν φούστες αν βρίσκουν τα παντελόνια πολύ ζεστά και άβολα.

Η αυξανόμενη δημοτικότητα της υιοθέτησης ενιαίων πολιτικών «ουδέτερων ως προς το φύλο στολών» έχει αυξηθεί στα σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου από την καθιέρωση του «νόμου για την ισότητα» το 2010. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του νόμου, τα σχολεία έχουν υποχρέωση να προστατεύουν τους τρανσέξουαλ μαθητές από «διακρίσεις».

Κ.Ο / πηγή https://www.rt.com/uk/431573-secondary-schools-ban-skirts/ & theonlinepress

http://aktines.blogspot.com

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΤΟ ΞΕΝΟΦΕΡΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΠΕΡΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Στη διάσπαση του ελληνικού λαού στοχεύει το ξενόφερτο αφήγημα 

περί χωρισμού Πολιτείας  και Εκκλησίας

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής 

της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Σοβαρά ερωτήματα και αμφιβολίες δημιουργούνται σε όλους τους εχέφρονες Έλληνες για το αν υπάρχει στην ουσία θέμα χωρισμού Εκκλησίας –Πολιτείας ή μήπως είναι, όπως και πολλά άλλα θέματα, δημιούργημα ιδεολογικών προκαταλήψεων που συνοδεύεται από ιστορική ημιμάθεια ή παραποίηση και σχέδιο παραγκωνισμούκαι ξεριζώματοςτηςσχέσεως των Ελλήνων από τη μητέρα και τροφό Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία,διαχρονικά, αποτέλεσεσύμβολο και εμπνευστήτης πνευματικής ενότητας και συνοχής του ελληνικού έθνους και λαού.

Είναι βέβαιο ότι ο βαθύτερς στόχος του αφηγήματος για τον χωρισμόείναι η αποκοπή του ελληνικού λαού από την πνευματική του παράδοση, εκείνη που τον κράτησε όρθιο και προσηλωμένο,διά μέσου των αιώνων, στο ακατανίκητο εθνικό του φρόνημα και έτοιμο, σε κάθε περίπτωση, να αντισταθεί σε εσωτερικούς και εξωτερικούς επιβολείςτων εθνικών του πνευματικών και εθνικών συνόρων.

Είναι βέβαιο επίσης ότι μέσα από το αφήγημα του χωρισμού Εκκλησίας – Πολιτείας εξυφαίνονται και μεθοδεύονται έσωθεν και έξωθεν κατευθυνόμενα σχέδια αποσταθεροποίησης, που στοχεύουν στην πνευματική αποδυνάμωση, ορφάνια και πτώχευση του λαού μας από ό, τι του ενέπνεε και του έδινε πίστη, δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία για να μπορεί να αντιμετωπίζει επιτυχώς τόσο τις εθνικές όσο και τις προσωπικές του δυσκολίες.

Η Εκκλησία με ό,τι συμβολίζει ήταν πάντοτε παρούσα σε όλες τις δοκιμασίες και στήριζε και ένωνε τους Έλληνες,στις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας, κρατώντας μέσα τους αταλάντευτα το Πνεύμα που γενούσε την ανιδιοτελή αγάπη, την αφοσίωση και την ετοιμότητα για θυσίες. Το ξενόφερτο και ξενοκίνητο αφήγημα του χωρισμού χρησιμοποιείται ως εργαλείο ιδεοληπτικό και διασπαστικό, προπαγανδίζοντας διεθνιστικούς και πολιτικοοικονομικούς στόχους που στοχεύουν στην αποδυνάμωση και στο διχασμό των Ελλήνων.

Είναι γνωστοί οι κύκλοι, τα πρόσωπα και τα κόμματα, που με ιδιαίτερο φανατισμό υπηρετούν και προωθούν την προπαγάνδα του χωρισμού, σαν να πρόκειται για μια απελευθέρωση της Πολιτείας από την Εκκλησία ήσαν να είναι σκλαβωμένη και καταπιεσμένη η Πολιτεία από την Εκκλησία ή,ακόμη, σαν να ισχύει στην Ελλάδα ένα Παποκαισαρικό σύστημα κατεξουσιασμούαπό το οποίο είναι ανάγκη να απεγκλωβιστεί και να ανεξαρτοποιηθεί ο λαός μας.

Το πιο σημαντικό,φυσικά, που σκόπιμα δεν αναφέρεται στην ενορχυστρωμένη προπαγάνδα,αλλά που συνειδητοποιεί ο ελληνικός λαός είναι ότι τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από την οποία υποτίθεται ότι θα απελευθερωθεί η Πολιτεία, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία (άνω του 90%) του ελληνικού λαού και είναι ταυτόχρονα και πολίτες της Πολιτείας. Πώς μπορεί, επομένως, να γίνει χωρισμός Εκκλησίας – Πολιτείας, όταν και οι δύο αυτοί φορείς έχουν το ίδιο και το αυτό πλήρωμα; Ποιος από ποιον, συνεπώς, θα χωριστεί; Ο ίδιος λαός από τον εαυτό του;

Δεν μπορεί λοιπόν να εξηγήσει κανείς, λογικά, πώς είναι δυνατό να ευδοκιμεί στην Ελλάδα ένας ψεύτικος μύθος ένα κατασκευασμένο αφήγημα παραπλάνησης, που θέλει την Πολιτεία να κινδυνεύει από τον εδώ και αιώνες πνευματικό της συνοδοιπόρο, την Εκκλησία, μετά μάλιστααπό μια αγαστήσχέσηκαι συνεργασία που είχαν, στο πλαίσιο του συστήματος της συναλληλίας και του αμοιβαίου σεβασμού.Πώς να χωριστούν οι δύο αυτοίφορείς, όταν έχουν σφυρηλατηθεί μεταξύ τους ακατάλυτοι οντολογικοί και ιστορικοί δεσμοί, υπηρετώντας και εκπροσωπώντας μάλιστα τον ίδιο λαό;

Μόνο σε ιδεολογική πλάνη και σκοπιμότητα θα μπορούσε να βασιστεί μια τέτοια παράλογη και τεχνητή έχθρα, ρήξη και αντίθεση που βγάζει ως τελικό αίτημα αυτό το παράλογο, περίεργο και κατασκευασμένο διαζύγιο μεταξύ Εκκλησίας –Πολιτείας, σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για τα θέματα του Ελληνισμού. Οι Μεγάλοι αγωνιστές και απελευθερωτές της Ελλάδος πάλεψαν και υπέρ της πίστεως και υπέρ της Πατρίδας. Έκαναν τον Σταυρό τους και πήγαιναν στα όρη, στα λαγκάδια και στις θάλασσες για να αγωνιστούνκαι να θυσιαστούν για την ελευθερία της Πατρίδας.

Γι αυτό, το θέμα των σχέσεων πολιτείας και Εκκλησίας δεν προσφέρεται για προπαγάνδες και σκοπιμότητες. Το σχέδιο της εκχώρησης της Ελλάδος στους αλλότριους στόχους της διεθνοποίησης, της Παγκοσμιοποίησης και της πολιτισμικής μετάλλαξης, περιλαμβάνει, εκτός των άλλων, τη  διάσπαση της εθνικής, κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής του ελληνικού λαού, την οποία συγκροτεί η πνευματική παρουσία και δύναμη της Εκκλησίας στη ζωή των Ελλήνων.

Το σχέδιο που κατεργάζεται και διεκπεραιώνει ο χωρισμός Εκκλησίας και Πολιτείας είναι το γκρέμισμα και ο χωρισμός εντός της ψυχής του λαού μας εκείνου που εκφράζεται ως ενότητα, συνοχή και ολότητα με την Ελληνορθόδοξη ταυτότητα. Ο Έλληνας, σύμφωνα με το σχέδιο, θα πρέπει να διαχωριστεί και να απεμπλακεί από τα Ορθόδοξα χριστιανικά του χαρακτηριστικά. Διότι η ενότητα και η δύναμη που εμπεριέχει η ελληνορθόδοξη ταυτότητά του  αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια διεθνοποίησης της Ελλάδος και στην σχεδιαζόμενη υποταγή και ένταξή της στην ομογενοποίηση των λαών που κατεργάζεται η νέα τάξη και Εποχή.

Το αίτημα για συνταγματική αναθεώρηση και χωρισμό είναι παρωχημένο, περιθωριακό, ανεδαφικό και ξενοκίνητο. Εκφράζεται με φανατισμό και εμφανή ιδεοληπτική πρόθεση από μια μικρή ομάδα αυτοκαλούμενων «προοδευτικών» που προέρχονται από όλους τους χώρους της πολιτικής και συμμαχούν στην απέχθεια που αισθάνονται για το «ομόθρησκο», που ενώνει και εμπνέει την πλειονότητα του ελληνικού λαού και δεν είναι άλλο, από την ορθόδοξη εκκλησιαστική του παράδοση και πίστη, η οποία,όμως,αποτελεί ταυτόχρονα μέρος της εθνικής πολιτιστικής του ταυτότητας και καθοριστικό στοιχείοτης εθνικής και κοινωνικής συνοχής.

Στην ουσία όμως τα μέλη της Εκκλησίας δεν μπορούν να χωριστούν από την Πολιτεία τους ούτε η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από ό,τι περιλαμβάνει και εκφράζει ο ζωντανός πολιτισμός της Ελλάδας, ο οποίος είναι πλήρως μπολιασμένος με την Ορθοδοξία. Ουσιαστικά, το Πνεύμα της Ορθοδοξίας συνυπάρχει σε μια ολότητα με το σώμα της Ελλάδας και η αποκοπή του Πνεύματος από το σώμα,θα σημάνει απλώς το θάνατο του σώματος.

Επομένως, είναι σαφές ότι η ιδέα του χωρισμού κράτους και Εκκλησίας έρχεται από άλλους πολιτισμούς και άλλα συστήματα, εκφράζουν άλλες συγκρουσιακές σχέσεις που είχαν  διαμορφωθεί τότε εκεί,μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας και όχι εκείνες που αναπτύχθηκαν μέσα από μια κοινή ιστορική διαδρομή των δύο Θεσμών στην Ελλάδα, δηλαδή τις ισότιμες, παράλληλες και με διακριτικούς ρόλους σχέσεις συναλληλίας.

Οι σχέσεις αυτές σηματοδότησαν ιστορικά την ενότητα του γένους μας που στηρίχθηκε στη διαχρονική ειρηνική και γόνιμη συμβίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την ελληνική Πολιτεία και η οποία δεν στηρίζεται μόνον στο Σύνταγμα και στους νόμους, αλλά στην εθνική και θρησκευτική συνείδηση του ελληνικού λαού που ζυμώθηκε και διαμορφώθηκε σε ένα ενιαίο πολιτισμικό και εθνικό σύνολο μέσα στη διαδρομή του χρόνου.Η έννοια του «χωρισμού» Εκκλησίας και Πολιτείας είναι καθαρά ξένη και δεν συμβαδίζει με τους προσανατολισμούς του ελληνικού πολιτισμού, που στην οντολογική του σύνθεση εμπεριέχει αχωρίστως και αδιαιρέτως τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος έχει τονίσει από το 2016 ότι το αίτημα του χωρισμού απηχεί «τη γνωστή φιλοσοφικοκοινωνικήβιοκοσμοθεωρία του κομμουνιστικού κοσμοειδώλου, όπως γνώρισε τον χωρισμό αυτόν ο καταρρεύσας υπαρκτός σοσιαλισμός στο ανατολικό μπλοκ, που στην ουσία ήταν διωγμός της θρησκευτικής πίστεως».

Οι υπηρετούντες αυτό το κοσμοείδωλο «ελαύνονται από αποτυχημένα αθεϊστικά ιδεολογήματα και συναντώται με τα υπόλοιπα κόμματα του νεοφιλελεύθερου χώρου, κάτω από τις ντιρεκτίβες της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξεως.Μιλούν για χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, διάβαζε Έθνους, επικαλούμενοι δήθεν προοδευτικά συνθήματα. Οι αντιλήψεις όμως περί χωρισμού είναι του περασμένου αιώνα, που γεννήθηκαν κάτω από μισαλλόδοξο αντιθρησκευτικό και αντικληρικαλιστικό λαϊκιστικό πνεύμα, που δεν συμβιβάζεται με τις σημερινές κοινωνικές, πολιτειακές και θρησκευτικές αντιλήψεις».Καταλήγοντας, να τονίσουμε ό, τι έχει πει και ο Μακαριώτατος, σε άλλη συνάφεια, υποστηρίζοντας την ενότητα Εκκλησίας και λαού: «Η Εκκλησία υπήρξε, είναι και θα υπάρχει μάνα του λαού μας με ό,τι αυτό σημαίνει. Η Εκκλησία δεν πρέπει να ζητήσει ποτέ τον χωρισμό από τον λαό της».

https://aktines.blogspot.com 

ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 21^η Ιουνίου 2018

ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!

Η νέα «οργουελική εποχή» αποτελεί πλέον μια χειροπιαστή πραγματικότητα. Είναι γνωστό το κλασσικό «προφητικό» βιβλίο του μεγάλου βρετανού συγγραφέα, λογοτέχνη και δημοσιογράφου Τζωρτζ Όργουελ, με τίτλο «1984 - Ο μεγάλος αδελφός» το οποίο συνέγραψε το 1949, περιγράφοντας πριν από 69 χρόνια με καταπληκτικές λεπτομέρειες, γεγονότα τα οποία ζούμε σήμερα.

Στο μυθιστόρημα του Όργουελ: τηλεοθόνες ελέγχουν την κάθε κίνηση των πολιτών και ιδιαίτερα των μελών του «Κόμματος». Ασκείται ιδεολογική χειραγώγηση, προπαγάνδα, ενώ τιμωρούνται με φυλάκιση όποιοι υποπέσουν σε εγκλήματα σκέψης. Επικρατεί κρατική τρομοκρατία και συνεχόμενοι πόλεμοι, με πρόσχημα την ασφάλεια των πολιτών. Κάποιοι θεώρησαν το βιβλίο αυτό ως νοσηρή σύλληψη, ενός ευφάνταστου συγγραφέα. Όμως τα σύγχρονα γεγονότα δικαίωσαν απόλυτα τον Όργουελ και πολλοί χαρακτηρίζουν την εποχή μας ως «οργουελική», δηλαδή συνώνυμη με την ανελευθερία και την ηλεκτρονική σκλαβιά. Με το δέσιμο του συγχρόνου ανθρώπου με τα αόρατα δεσμά της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για την εύκολη ποδηγέτησή του από τα αόρατα και ορατά παγκόσμια κέντρα εξουσίας, τα οποία εργάζονται πυρετωδώς για την παγκόσμια ενοποίηση της ανθρωπότητος.

Η ραγδαία ανάπτυξη της νέας ηλεκτρονικής τεχνολογίας και ιδιαίτερα της Πληροφορικής, σε συνδυασμό με την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις αρχές της δεκαετίας του 90 στη Σοβιετική Ένωση και την υπόλοιπη Ανατολική Ευρώπη, δημιούργησε νέα δεδομένα στην παγκόσμια κυριαρχία. Η απουσία του αντιπάλου δέους που ενσάρκωνε ο κομμουνιστικός κίνδυνος, έδωσε το έναυσμα και τις κατάλληλες προϋποθέσεις στα διεθνή σιωνιστικά κέντρα, τα οικονομικά λόμπυ των πολυεθνικών και τις λέσχες επιλεγμένων ατόμων, όπως η Μπίλντερμπεργκ, που κυβερνούν αοράτως και εκ του αφανούς την ανθρωπότητα, να προχωρήσουν με γοργούς ρυθμούς στην υλοποίηση των προαιωνίων στόχων τους, την παγκόσμια διακυβέρνηση. Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτή προαπαιτείται πλήρης ηλεκτρονικός έλεγχος όλων των προσωπικών δεδομένων όλων των πολιτών της ανθρωπότητος. Αυτός ο πλήρης ηλεκτρονικός έλεγχος, που λέγεται και ηλεκτρονικό φακέλλωμα, μπορεί να επιτευχθεί άριστα με την εισαγωγή και καθιέρωση των νέων ηλεκτρονικών καρτών, ή ταυτοτήτων. Μ’ άλλα λόγια οι νέες ταυτότητες θα αποτελέσουν το «κλειδί» για την υλοποίηση αυτού του οράματος, τον ακρογωνιαίο λίθο που θα στηρίξει το παγκόσμιο οικοδόμημα εξουσίας και ελέγχου.

Σύμφωνα με πληροφορίες από σύγχρονο ερευνητή του όλου θέματος,[1] η ιστορία των νέων ταυτοτήτων αρχίζει το 1986, πριν από 32 χρόνια, με την θέσπιση του νόμου 1599/1986, του γνωστού ως «νόμο Κουτσόγιωργα», επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου. Ο νόμος αυτός προέβλεπε την έκδοση νέου δελτίου ταυτότητος με την καθιέρωση του Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου, (Ε.Κ.Α.Μ.). Αργότερα, το 1991, ο νόμος «Κουτσόγιωργα» τροποποιήθηκε με τον νόμο 1988/1991. Και οι δύο αυτοί νόμοι τελικά δεν εφαρμόσθηκαν λόγω σθεναρής αντίστασης του ελληνικού λαού και της Εκκλησίας. Το όλο ζήτημα επανήλθε το 1997 με την κύρωση στης Συμφωνίας Σέγκεν και αργότερα, στη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, άρχισε να διαμορφώνεται η υποδομή για την θέσπιση της Κάρτας του Πολίτη με ενιαίο κωδικό αριθμό και δυνατότητα ηλεκτρονικής αποθήκευσης και διασύνδεσης προσωπικών δεδομένων του κατόχου της. Η Κάρτα του Πολίτη θεσπίστηκε με τον νόμο 3839/2010, (νόμος Ραγκούση) και εξαγγέλθηκε επίσημα από τον τότε πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου το 2011. Ένα βασικό στοιχείο που πρέπει να τονίσουμε, διότι έχει μεγάλη σημασία και φανερώνει πολλά, είναι η αδιαφάνεια που τηρείται από την πλευρά της κυβερνήσεως σε σχέση με τις τεχνικές προδιαγραφές της κάρτας, που δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη επισήμως.  Πάντως σύμφωνα με τα ελάχιστα που έχουν ανακοινωθεί, η Κάρτα του Πολίτη, (που στις ημέρες μας «βαφτίστηκε» πάλι «νέα ταυτότητα», ενώ στην ουσία δεν διαφέρει από την παλαιά Κάρτα του Πολίτη), θα περιλαμβάνει τον Α.Μ.Κ.Α., τον Α.Φ.Μ. τον Αριθμό Δημοτολογίου και τον Αριθμό Αστυνομικής Ταυτότητος. Θα φέρει επίσης ένα «έξυπνο» μικροτσίπ, τεχνολογίας R.F.I.D., η παρουσία του οποίου εγείρει, όπως είναι φυσικό, πολλά ερωτηματικά. Και τούτο διότι από τη στιγμή που η ταυτότητα θα είναι εφοδιασμένη μ’ αυτό το μικροτσίπ, παύει πλέον να είναι ένα τυπικό δελτίο ταυτότητος, που έχει σαν μοναδική αποστολή την ταυτοποίηση του ατόμου και καθίσταται μια ταυτότητα με πολύ περισσότερες δυνατότητες. Ο κάτοχος της ταυτότητας, όπως μας πληροφορούν οι ειδικοί, θα μπορεί να εντοπίζεται ανά πάσα στιγμή και όπου και αν βρίσκεται, γι’ αυτό και οι ταυτότητες που χρησιμοποιούν R.F.I.D. αποκαλούνται διεθνώς«ταυτότητες –καταδότες». Το πιο επικίνδυνο στοιχείο στην όλη υπόθεση είναι, ότι τα πιο προηγμένα R.F.I.D. που χρησιμοποιούνται, είναι επαναπρογραμματιζόμενα, έχουν δηλαδή την δυνατότητα επανεγγραφής και προσθήκης, ή αφαιρέσεως δεδομένων. Επίσης η ταυτότητα, θα μπορεί να παραχωρεί όλα τα στοιχεία και τις συναλλαγές, που μέσω αυτής πραγματοποιούνται, στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων του συστήματος. Όλα αυτά τα δεδομένα θα αποστέλλονται από το μικροτσίπ και θα καταγράφεται πληθώρα πληροφοριών, που αφορούν την προσωπική ζωή και την δραστηριότητα των πολιτών, παραβιάζοντας όμως έτσι κάθε έννοια απορρήτου και ιδιωτικότητος. Εν προκειμένω τίθεται το καίριο ερώτημα: Ποιοι θα διαχειρίζονται όλες αυτές τις πληροφορίες; Θα είναι πρόσωπα υψηλού κύρους και υπεράνω πάσης υποψίας, όπως ισχυρίζονται οι θιασώτες της νέας ταυτότητας; Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Τέτοιου είδους άτομα σπανίζουν σήμερα, ιδιαίτερα στην εποχή μας, όπου η διαφθορά κυριαρχεί  στη δημόσια ζωή, όπως αυτό περίτρανα διαπιστώνεται από πάμπολλα σκάνδαλα κρατικών λειτουργών, που κάθε τόσο βγαίνουν στη δημοσιότητα. Άλλωστε αποτελεί καθημερινό φαινόμενο η διαρροή και παράνομη διάθεση προσωπικών δεδομένων των πολιτών, που πωλούνται σε τράπεζες, σε εταιρείες, σε ασφαλιστικά κέντρα, κ.λ.π. Καμιά απολύτως εγγύηση δεν υπάρχει επίσης για την ασφάλεια των δεδομένων από τους λεγόμενους χάκερς, καθώς έχει αποδειχθεί διεθνώς, ότι κανένας κωδικός, όσο ασφαλής και αν είναι αυτός, δεν είναι ικανός να τους εμποδίσει να τον «σπάσουν». Το ότι αυτό δεν είναι υπερβολή, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι χάκερς έχουν κατορθώσει να σπάσουν τους κωδικούς και έχουν μπεί στα αρχεία του αμερικανικού πενταγώνου, της ΝΑΣΑ, του FBI κ.α.

Η Εκκλησία της Ελλάδος οι κληρικοί και μοναχοί ο θεολογικός κόσμος και γενικά το Ορθόδοξο πλήρωμα προέβαλαν σθεναρή αντίσταση, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ετών, στη σχεδιαζόμενη επιβολή του ηλεκτρονικού φακελλώματος, που οδηγεί στην αριθμοποίηση του ανθρωπίνου προσώπου και πρωτίστως την σύνδεση όλων αυτών με την χρήση του δυσωνύμου αριθμού 666 στις νέες ταυτότητες. Μάλιστα η Ιερά Μητρόπολή μας σε συνεργασία με την «Εστία Πατερικών Μελετών», διοργάνωσε στις 6 Οκτωβρίου 2012, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας πολύ σημαντική Ημερίδα με θέμα: «Νέα ταυτότητα, εισιτήριο χωρίς επιστροφή». Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σε ανακοίνωσή της σχετικά με το ζήτημα αυτό στις 17.11.2010 τόνιζε μεταξύ άλλων: «Η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να διαφυλάττει την ελευθερία του προσώπου και να υπερασπίζεται την ακεραιότητα της πίστεως. Γι’ αυτό: α) Η «Κάρτα του Πολίτη» δεν πρέπει να περιέχει κατ’ ουδένα τρόπο εμφανή, ή αφανή τον αριθμό 666. β) Επίσης κατ’ ουδένα τρόπο πρέπει με αυτή να παραβιάζονται οι προσωπικές ελευθερίες».            

Βέβαια οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, πιεζόμενες άνωθεν από τα αμερικανικά κέντρα εξουσίας, διαφημίζουν και προπαγανδίζουν κατά κόρον την αναγκαιότητά τους, διότι μέσω αυτών, όπως ισχυρίζονται, θα μπορέσουν να πατάξουν την τρομοκρατία, την φοροδιαφυγή και την παράνομη μετανάστευση. Είναι αναγκαία, λένε, η στενή παρακολούθηση των πολιτών για την προστασία τους και για την πρόληψη και καταστολή της τρομοκρατίας από φανατικούς τζιχαντιστές και από πάσης φύσεως εξτρεμιστές, οι οποίοι διαπράττουν φρικτά εγκλήματα, με στόχους αθώους πολίτες. Προβάλλουν ακόμη το επιχείρημα ότι κανένας τίμιος και ηθικός άνθρωπος δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από τις νέες ταυτότητες, από την καταγραφή των προσωπικών του δεδομένων, αφού δεν έχει τίποτε να κρύψει. Πολύ περισσότερο δεν έχει να φοβηθεί τίποτε ο χριστιανός, η ζωή του οποίου είναι «πόλις επάνω όρους κειμένη». Η απάντησή μας είναι ότι παρ’ ότι κανένας δεν είναι τέλειος και αναμάρτητος, παρά μόνον ο Χριστός, ο λόγος για τον οποίο αρνούμαστε το ηλεκτρονικό μας φακέλλωμα και την ηλεκτρονική μας παρακολούθηση δεν είναι επειδή έχουμε κάτι να κρύψουμε, αλλά επειδή επιθυμούμε να διατηρήσουμε για τον εαυτό μας το δικαίωμα να ορίζουμε την προσωπική μας ζωή και τις επιλογές μας και να μην γινόμαστε υποχείριο  στις επιθυμίες και στις επιβουλές των διεθνών κέντρων εξουσίας, που επιδιώκουν την χειραγώγησή μας. Ας μην ξεχνούμε ότι αυτό που για μας θεωρείται ηθικό και τίμιο, αυτό που για μας αποτελεί αξία και ιδανικό, δηλαδή η πίστη μας, η Ελλάδα μας, η ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, για την αντίθεη παγκόσμια ολιγαρχία, που καθορίζει τις τύχες του κόσμου, είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να αλλοιωθεί και να εκλείψει. Μ’ άλλα λόγια εμείς οι Ορθόδοξοι πιστοί είμαστε οι «ασύμβατοι» με το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας.

Η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, έφερε και πάλι στο προσκήνιο την αλλαγή των αστυνομικών ταυτοτήτων. Ήδη με την υπ’ αριθμ. 8200/0-297647/10-4-2018 κοινή υπουργική απόφαση των αναπληρωτών υπουργών οικονομικών και εσωτερικών, η οποία δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 1476/Β΄/27-4-2018, καθιερώθηκε ο νέος τύπος ταυτότητας και ορίστηκαν οι προθεσμίες αντικατάστασης των παλαιών. Το μόνο που μένει είναι η τεχνική προετοιμασία των αρχών, για να αρχίσει η διαδικασία της έκδοσής τους. Παραθέτουμε το σχετικό δημοσίευμα: «Η αντικατάσταση των ταυτοτήτων με νέες βιομετρικές, όπως έγινε με τα διαβατήρια και τις άδειες οδήγησης, αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας. Αυτή τη φορά, οι αξιωματούχοι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δηλώνουν αποφασισμένοι να «τρέξουν» τη διαδικασία αντικατάστασης παλαιών ταυτοτήτων με νέες, που θα πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας.…Σύμφωνα με τις προτάσεις των εμπειρογνωμόνων της ΕΛ.ΑΣ., το νέο έγγραφο θα είναι πλαστικό και θα περιέχει μικροτσίπ με αποθηκευμένα τα βιομετρικά στοιχεία του κατόχου. Σε κάθε νέα ταυτότητα θα εμφανίζεται η φωτογραφία και το ονοματεπώνυμο του κατόχου, όχι όμως και το δακτυλικό του αποτύπωμα….Ένας από τους λόγους της κυβερνητικής δυστοκίας, εξάλλου, φέρεται πως ήταν ο φόβος για πιθανές αντιδράσεις της Εκκλησίας και βουλευτών στην έκδοση ταυτοτήτων με ενσωματωμένο μικροτσίπ» (Πηγή: www.kathimerini.gr). Τόσο από την δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ. της κοινής υπουργικής απόφασης, όσο και από την παρά πάνω δημοσίευση προκύπτει, ότι οι νέες ταυτότητες θα είναι ηλεκτρονικού τύπου, εφοδιασμένες με μικροτσίπ τεχνολογίας R.F.I.D., και γενικά θα έχουν όλες τις τεχνικές προδιαγραφές της παλαιάς Κάρτας του Πολίτη. Είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση θέλει να «περάσει» όσο πιο ανώδυνα γίνεται τη νέα ταυτότητα, εν κρυπτώ και «από την πίσω πόρτα», για να αποφύγει όσο είναι δυνατό τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού και της Εκκλησίας. Δεν θέλει να τεθεί το θέμα στη Βουλή και πολύ περισσότερο δεν θέλει να γίνει σχετικό δημοψήφισμα, όπως θα έπρεπε βέβαια, μετά από τόσες και τόσο σφοδρές αντιδράσεις του λαού σ’ όλα τα προηγούμενα χρόνια. Θέλει μ’ άλλα λόγια να επιβάλλει στο λαό «με το στανιό» και «με το ζόρι» ένα νομοθετικό μέτρο και ένα δημόσιο έγγραφο, απέναντι στο οποίο ο ελληνικός λαός έχει σοβαρές επιφυλάξεις. Αυτές είναι οι δημοκρατικές ευαισθησίες της κυβέρνησης, η οποία, κατά τα άλλα, κόπτεται για την Δημοκρατία, την οποία υποτίθεται ότι σέβεται και υπηρετεί!!! Βιάζεται να μας μαντρώσει στο ηλεκτρονικό «μαντρί» της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, διότι αυτό επιτάσσουν τα αφεντικά της, που εδρεύουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.   

Το όλο ζήτημα, από όσα παρά πάνω, ακροθιγώς μόνο και πολύ συνοπτικά, αναφέραμε, δεν είναι μόνον οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό. Είναι πρωτίστως θεολογικό, διότι αυτό που διακυβεύεται είναι ακριβώς η ελευθερία του προσώπου, που είναι το ύψιστο αγαθό του Θεού προς τον άνθρωπο, το κύριο συστατικό γνώρισμα της κατ’ εικόνα Θεού δημιουργίας Του. Το αυτεξούσιο του ανθρώπου στις επιλογές και στις πράξεις του τον καθιστά υπεύθυνο της σωτηρίας του, ή της απωλείας του. Μέσα στο σύγχρονο ηλεκτρονικό φακέλλωμα που επιχειρείται, ο άνθρωπος χάνει την ιδιοπροσωπεία του, καθώς το σύστημα αναγνωρίζει μόνο αριθμούς και στοιχεία, iban. Παύουμε να είμαστε ελεύθερες προσωπικότητες με ελεύθερη βούληση και δράση και γινόμαστε αντικείμενα πληροφοριών και συλλογής δεδομένων. Γινόμαστε άνθρωποι- μαριονέτες, που ποδηγετούνται και κατευθύνονται μέσω του παγκόσμιου συστήματος ηλεκτρονικού ελέγχου από μια ολιγαρχία των ισχυρών της γης. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το σύνθημα των Βρετανών πολιτών το 2010 ενάντια στην παραλαβή της Κάρτας του Πολίτη: «Δεν θα γίνουμε σφραγισμένα μοσχάρια στον σταύλο της παγκοσμιοποίησης». Αυτόν ακριβώς τον σταυλισμό μας επιδιώκουν σήμερα τα αόρατα σιωνιστικά κέντρα εξουσίας. Αφού μας εξανδραποδίσουν και μας απονευρώσουν ψυχικά και σωματικά, στοχεύουν να μας μεταβάλλουν σε μεταλλαγμένους ανθρώπους, άψυχους, απνευμάτιστους και ανερμάτιστους, χωρίς πνοή, χωρίς θέληση, χωρίς ελπίδα και σκοπό, χωρίς να προσδοκούν και να βλέπουν προς τον ουρανό. Ανθρώπους των οποίων η ζωή θα κυμαίνεται μεταξύ του ψυγείου και της τηλεοράσεως.

Εν προκειμένω, και επειδή τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και άπτονται της ιδίας της σωτηρίας μας, παρακαλούμε για μια ακόμη φορά την Διοικούσα Εκκλησία να δει το πρόβλημα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στις πραγματικές του διαστάσεις, όπως άλλωστε το είχε δει και στο παρελθόν με προηγούμενες ανακοινώσεις της. Να αφουγκραστεί την αγωνία του πιστού λαού του Θεού. Να τον πληροφορήσει γύρω από τους κινδύνους που συνεπάγεται η παραλαβή των νέων ταυτοτήτων και να συστήσει την άρνηση της παραλαβής των. Να ζητήσει από την Πολιτεία, να σεβαστεί την επιλογή των πολιτών εκείνων, που θα αρνηθούν να παραλάβουν την νέα ταυτότητα, επικαλούμενοι την ελευθερία της θρησκευτικής των συνειδήσεως, η οποία άλλωστε είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα της χώρας μας. 

Θα κλείσουμε το σύντομο αυτό σχόλιό μας με τα σοφά και θεοφώτιστα λόγια του αγίου Παϊσίου του αγιορείτου, που αναφέρονται στο θέμα μας:«Το σφράγισμα είναι άρνηση. Ακόμη και η ταυτότητα είναι άρνηση. Όταν έχουν πάνω στην ταυτότητα το σύμβολο του διαβόλου 666 και υπογράφω, άρα το αποδέχομαι αυτό το πράγμα. Είναι άρνηση, ξεκάθαρα πράγματα. Αρνείσαι το άγιο βάπτισμα, βάζεις άλλη σφραγίδα, αρνείσαι τη σφραγίδα του Χριστού και παίρνεις του διαβόλου».[2] «Η ταυτότητα δεν είναι το σφράγισμα. Είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος…αν πάρουν την ταυτότητα αυτό θα είναι πτώση».[3]

             Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

---

[1] βλ. Αρχ. Αθανασίου Αναστασίου, Η άρνηση της Κάρτας του πολίτη ως ομολογία πίστεως, Σύναξη Ορθοδόξων Ρωμιών, Ιανουάριος 2016.

[2] Ιερομ. Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του αγιορείτου, Άγιον Όρος 2004, σελ. 301.

[3] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Β΄, Πνευματική Αφύπνιση, Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1999, σελ. 183-184).

http://thriskeftika.blogspot.com

«ΤΥΡΑΝΝΟΣ, ΔΕΣΜΩΤΗΣ Η ΠΡΟΔΟΤΗΣ»; Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΤΑΙ, ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΕ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗ ΣΟΥΠΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΥΣ «ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ»

«Τύραννος, δεσμώτης ή προδότης»;

Γίνονται κάποτε δίσεκτοι οί καιροί. Ή ήρεμη καί σταθερή πορεία των πραγμάτων άνακόπτεται. Τότε ή Ιστορία κάμπτεται κάτω άπό τό βάρος κοσμογονικών περιστάσεων, συμπτύσσεται σέ μιά στενή χρονική περίοδο, βηματίζει μέ βιάση στόν περιορισμένο γεωγραφικό χώρο ένός λαού, παρατάσσεται στά τείχη του, βαραίνει τους ώμους μετρημένων προσώπων, κάποτε άκόμη καί ένός.

Τά τείχη μπορεί νά είναι τά φυσικά σύνορα τής πατρίδας τού κάθε λαού ή τά πνευματικά του όρια, οί παραδόσεις του, οί νόμοι του. Καί τότε τόν καλεί ή Ιστορία νά τά ύπερασπιστεί. Καί τούτα καί κείνα. Όπως έπιγραμματικά τό διετύπωσε ό σκοτεινός τών φιλοσόφων, τιτάνας τού πνεύματος, ό Ηράκλειτος: ≪Μάχεσθαι χρή τόν δήμον ύπέρ τού νόμου όκωσπερ τείχεος≫・έπιβάλλεται να μάχονται οί πολίτες γιά τούς νόμους, όπως άκριβώς πολεμούν γιά τά τείχη τής πόλεως.

«Όκωσπερ τείχεος»! Σκοτείνιασε ύπερβολικά στόν τόπο μας ό ούρανός. Τά μαύρα σύννεφα πνίγουν τόν ήλιο χρόνο μέ χρόνο, μέρα τή μέρα πιό πολύ. Οί πύργοι πέφτουν ένας-ένας: ή Ιστορία τόσων αιώνων νοθεύεται, έξανδραποδίζεται, ξεπουλιέται σέ νατοϊκούς σχεδιασμούς. Ή γλώσσα έκφυλίζεται σέ γκρικλισάθυρμα. Ή ’Ορθόδοξη πίστη ύπονομεύεται, όμογενοποιείται σέ πανθρησκειακή σούπα άπό καιροσκόπους «πολυπολιτισμικούς φορείς». Ό γάμος όμοφυλοποιείται. Ή οικογένεια συστηματικά ύποσκάπτεται. Ή παιδεία άποπροσανατολίζεται. Ή κοινωνία σοδομίζεται προκλητικά.

Κι έδώ άκριβώς άναμετριέται σήμερα καθένας μέ τό χρέος. 'Η Ιστορία έδωσε ήδη τήν προσταγή: ≪Στά όπλα≫! Τά τείχη άπειλούνται. Καί τά δύο: τά σύνορα, οί νόμοι... Μά πρώτα οί νόμοι, οί παραδόσεις.

Στά τείχη λίγοι οί μαχητές. Ψάχνουν μές στό σκοτάδι νά δούν κινήσεις των έχθρών. Μά πού είναι οί έχθροί; Δεν φαίνονται έξω έπικίνδυνοι έχθροί. Δεν πέφτουν βράχοι πάνω στά τείχη κι ούτε σφυρίζουν άγρια πύρινα βέλη θανατερά.

Κι ώστόσο οί πύργοι πέφτουν στη σειρά. Ρωτάς γιατί; Μήν άπορείς. ≪Τά κάστρα πέφτουν πάντα άπό μέσα≫! Δέν είναι άπέξω ό μέγας κίνδυνος. Μέσα στό κάστρο βρίσκονται οί εχθροί, ≪ντυμένοι φίλοι... τό παμπάλαιο χώμα πατώντας... τό παμπάλαιο φώς έξουσιάζοντας≫ (Όδ. Έλύτης, ≪’Άξιον Έστί≫,ΤΑ ΠΑΘΗ Ζ ).

Αύτή εΐναι ή έπικίνδυνη στιγμή της Ιστορίας: Νά ξέρεις πώς ό κίνδυνος βρίσκεται έδώ, κι ότι έχθροί είναι οί ≪φίλοι≫, οί τεταγμένοι φύλακες. Συμβιβασμένοι!

Λοιπόν, σ’ αύτούς τούς όντως δίσεκτους καιρούς ποιά στάση θά κρατήσεις; Δέν εΐναι πολλές οί έπιλογές. Έτσι όπως τίς όρισε ό μεγάλος Ρώσος ποιητής, ό Πούσκιν:

≪Στόν αιώνα τής έξαθλίωσης, παντού, σ’ όλες τίς τάξεις, ό άνθρωπος είναι τύραννος, δεσμώτης ή προδότης≫. Τύραννος, δεσμώτης ή προδότης!

Ή τύραννος συντεταγμένος μέ την άντίθεη έξουσία. Ή δεσμώτης, έμπαιζόμενος, εύτελιζόμενος, ύβριζόμενος, προπηλακιζόμενος καί διωκόμενος για τήν άκεραιότητα τού φρονήματος του.

Ή προδότης... ή πιό μεγάλη τραγωδία! Νά βλέπει νά νοθεύεται ή πίστη- να έξισώνεται ή άλήθεια μέ τό ψέμα- να μπαίνει σέ προκρούστεια κλίνη ό Χριστός γιά νά ≪κοντύνει≫, νά έρθει στο πυγμιαίο άνάστημα τών νάνων, πού καμώνονται τούς προφήτες καί ≪θεούς≫・ νά θεωρεί τό Εύαγγέλιο ισότιμο δίπλα σέ βέδες καί κοράνια καί τορές- νά άντικρίζει τήν ’Ορθοδοξία, τή μόνη Νύμφη τού Χριστού, άνάμεσα σέ παλλακίδες- ένα μ’ αύτές...

Κι αύτός;... νά μή μιλάει... Βουβός να μένει, άφωνος!... Νά παριστάνει τόν φιλήσυχο...

Νά τρέμει μήπως καί τόν πούν φανατικό... Κι ένώ τό ξέρει... δέν είναι άμέτρητες οί έπιλογές του. Σ’ αύτόν τόν αίώνα της έξαθλίωσης θά είναι: ≪Τύραννος, δεσμώτης ή προδότης≫!

Τώρα τό βλέπεις... ή Ιστορία βαραίνει πάνω στούς δικούς σου ώμους. Κι έσύ είναι καιρός νά άποφασίσεις πιά οριστικά:

Θά πολεμήσεις πάνω στό κάστρο της ’Ορθόδοξης άλήθειας ≪όκωσπερ τείχεος≫; Ή θά έπιλέξεις νά γενείς... Μήν έπιλέξεις νά γενείς, όχι! προδότης! Δεσμώτης νά άξιωθείς νά γίνεις για τήν άλήθεια τού Χριστού! Πιστός στην προσταγή Του: ≪Γίνου πιστός άχρι θανάτου καί δώσω σοι τόν στέφανον τής ζωής≫! (Άποκ. β' 10) .

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

https://aktines.blogspot.gr