ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΠΕΣ ΜΟΥ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ή ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Πες μου τι είναι μεγαλύτερο στον ουρανό ή επάνω στη γη, από το να γίνει κανείς υϊός του Θεού και κληρονόμος του και συγκληρονόμος του Χριστού: Ασφαλώς τίποτε.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΚΙ ΑΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Ας προσέχει ο καθένας στα λεγόμενα από τις άγιες Γραφές κι ας εξετάζει τον εαυτό του, για να μη αυταπατάται και έχοντας τη γνώμη ότι είναι πιστός ευρεθεί άπιστος, και νομίζοντας ότι έχει μέσα του τον Κύριο βγει από το σώμα κενός και κατακριθεί διότι δεν θα έχει τίποτε. Έτσι θα του αφαιρεθεί ότι νομίζει ότι έχει (Λουκά 8,18) και θα ριφθεί στο πυρ (Ματθαίος 25,41).

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΜΕ 3 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Με 3 πράγματα αμαρτάνουν οι άνθρωποι, με τον νουν, με το λόγο, και με το έργον. Το πρώτο που είναι ο νους γίνεται αιτία εις όλα εκείνα που αμαρτάνουν τα άλλα δύο δηλαδή τον λόγον, και το έργον. Όμως δεν δύναται να τελειώσει αμαρτία ο νους, αλλά ο λόγος και το έργον τελειώνουν όσα εφευρίσκει ο νους.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ!

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος: Ὁ Θεός δέν κοιτάζει στήν ἐπιφάνεια, οὔτε κοιτάζει μόνο στήν ἐξωτερική συμπεριφορά, οὔτε στίς κραυγές μας, ἀδελφοί, ἀλλά κοιτάζει στήν καρδιά τή συντριμμένη καί ταπεινωμένη καί ἥσυχη, πού ἔχει μέσα της τό φόβο τοῦ Θεοῦ·

(Λόγος 4 σελ, 69. Εκδόσεις "Το Περιβόλι της Παναγίας")

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΝΑ 'ΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Τη μνήμη νά ‘χεις πάντα του θανάτου. Είναι αυτή που θα σου φέρει την ταπείνωση.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΕΧΟΥΜΕ ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΣΑΡΚΟΥΣ!

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος: ''Ἔχουμε ἐχθρούς ἄσαρκους, πού στέκονται διαρκῶς μπροστά μας, ἄν καί ἐμεῖς δέν τούς βλέπουμε, καί πού κοιτάζουν προσεκτικά, μήπως μπορέσουν νά βροῦν κάπου κάποιο ἀπό τά μέλη μας ἀφύλαχτο, γιά νά καρφώσουν ἐκεῖ τά βέλη τους καί νά μᾶς θανατώσουν. Καί κανείς δέν εῖναι πού νά μπορεῖ νά προφυλάξει τόν ἑαυτό του μέ ὁρατά τείχη καί ὀχυρώματα καί νά κρυφθεῖ ἔστω καί μία ὥρα καί νά ἀναπνεύσει λίγο μόνος του ἤ νά φύγει καί νά σωθεῖ· οὔτε μπορεῖ νά ἀναλάβει τόν πόλεμο αὐτό ἕνας ἄλλος γιά κάποιον ἄλλο, ἀλλά εῖναι ἀναγκασμένοι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά κάνουν ὁπωσδήποτε τόν πόλεμο αὐτό καί, χωρίς ἀμφιβολία, ἤ θά νικήσει κανείς καί θά ζήσει, ἤ θά πληγωθεῖ καί θά πεθάνει. Πληγή πού ὁδηγεῖ στό θάνατο εἶναι ἡ κάθε ἀμετανόητη καί ἀνεξομολόγητη ἁμαρτια..''

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος (Λόγος 3. σελ, 63)

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΟΥ, ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Στην προσευχή σου, κλείσε τα μάτια σου δια να μη βλέπουν άλλο τίποτε, και σκορπίζεται ο νους σου, και ύψωσε τον νου σου, και όλην σου την καρδίαν εις τον ουρανόν, και εις τον Θεόν, και ζήτει από Αυτόν το έλεός του με δάκρυα!

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΚΑΙ ΑΝ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΖΗΣΩΜΕ ΣΤΗΝ ΓΗ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Καί ἄν χίλια χρόνια ζήσωμε στήν γῆ, ποτέ δέν θά μπορέσωμε τέλεια νά κατανοήσωμε τήν μετάνοια, ἀλλά ὀφείλομε καθημερινά νά βάζωμε ἀρχήν εἰς αὐτήν καί νά ἀγωνιζώμεθα.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΥΜΝΟΣ ΛΒ'- ΝΕΚΡΟΙ, ΑΠ' ΟΛΑ!

«Μέσα στην αίσθηση, κι είναι τελείως αναίσθητοι,

αντίθετοι στη φύση τους, απ’ όλα έξω υπάρχουν,

βλέποντας δεν βλέπουν, κοιτάζοντας δεν κοιτάζουν,

τα θαύματα του Θεού μ’ αίσθηση νοερή αδύνατο

κι αυτά να καταλάβουν, έξω απ’ τον κόσμο βρίσκονται,

ή μάλλον στον κόσμο σαν νεκροί προτού πεθάνουν,

πριν απ’ την έξοδο στα έγκατα του άδη έχουν κλειστεί…

σα να’ ταν ένδυμα, έχουν ντυθεί το σκοτάδι:

στην αίσθηση μέσα αναίσθητοι, στο μέσο της ζωής νεκροί»

(Συμεών Ν. Θεολόγος, Ύμνοι Θείων Ερώτων, Ύμνος ΛΒ’).

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ Ή ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Πες μου, τι είναι τόσο μεγάλο στον ουρανό ή επάνω στη γη, όπως το να γίνει κάποιος τέκνο του Θεού και κληρονόμος του και συγκληρονόμος του Χριστού; Ασφαλώς τίποτε!

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!

Άγιος Συμεὼν ο Νέος Θεολόγος: Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος μας διδάσκει για την ταπείνωση με λίγα πολύ ωραία και ωφέλιμα λόγια:
 
- Ο Θεός δεν βλέπει στο πρόσωπο, ούτε στην εξωτερική μόνο εμφάνιση των ηθών, ούτε στις κραυγές μας, αδελφοί, αλλά στην συντριμμένη και ταπεινομένη καρδιά.
- Όπου υπάρχει αληθινή ταπείνωση, εκεί υπάρχει και βυθός ταπεινοφροσύνης. Και όπου υπάρχει ταπεινοφροσύνη, εκεί υπάρχουν και ελλάμψεις του Αγίου Πνεύματος.
- Ότι δεν γίνεται με ταπεινοφροσύνη και πνευματική γνώση, ότι και να είναι αυτό, σε τίποτα δεν ωφελεί εκείνον που το πράττει.

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΠΩΣ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ;

Μαρτυρία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, στον οποίον ο Θεός αποκάλυψε πώς θα αλλάξουν τα υλικά σώματα και θα αφθαρτοποιηθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού.
 

Μια μέρα, καθώς προσευχόταν (ο Άγιος Συμεών) με καθαρότητα και συνομιλούσε με τον Θεό, είδε πως ο αέρας άρχισε να φωτίζει το νου του, και ενώ ήταν μέσα στο κελί του, νόμιζε ότι βρισκόταν έξω, σ’ ανοιχτό χώρο. Ήταν νύχτα, που μόλις είχε ξεκινήσει.

Τότε άρχισε να φέγγει από ψηλά όπως το πρωινό ροδοχάραμα- ω των φρικτών οπτασιών του ανδρός!-, και το οίκημα κι όλα τ’ άλλα εξαφανίστηκαν, και νόμιζε ότι δεν ήταν καθόλου σε οίκημα. 

Τον συνέπαιρνε ολότελα θεία έκσταση αντιλαμβανόμενος καλά με τον νου του το φως εκείνο που του εμφανιζόταν.

Αυτό μεγάλωνε λίγο –λίγο κι έκανε τον αέρα να φαίνεται πιο λαμπερός κι αισθανόταν τον εαυτό του μ’ ολόκληρο το σώμα του να βρίσκεται έξω από τα γήινα...

Αλλά επειδή εξακολουθούσε να λάμπει ακόμη περισσότερο εκείνο το φως και του φαινόταν σαν ήλιος που μεσουρανώντας έλαμπε από ψηλά, αισθανόταν σαν να στέκεται στο μέσο του φωτός και ότι ολόκληρος ο εαυτός του μαζί με το σώμα του ήταν γεμάτος από χαρά και δάκρυα λόγω της γλυκύτητας που του προξενούσε η παρουσία του.

Παράλληλα έβλεπε ότι το ίδιο φως κατά τρόπο θαυμαστό ήρθε σε επαφή με το σώμα του και σιγά-σιγά διαπερνούσε τα μέλη του.

Η έκπληξη αυτής της οπτασίας τον απομάκρυνε από την προηγούμενη θεωρία και τον έκανε να αισθάνεται μόνο αυτό το εξαίσιο πράγμα που συνέβαινε μέσα του.

Έβλεπε, λοιπόν, ότι το φως εκείνο σιγά-σιγά εισχωρούσε σ’ ολόκληρο το σώμα του, την καρδιά και τα έγκατά του και τον έκανε ολόκληρο σαν φωτιά και φως. 

Και όπως προηγουμένως το οίκημα, έτσι και τώρα τον έκανε να χάσει την αίσθηση του σχήματος, της θέσεως, του βάρους και την μορφής του σώματος και σταμάτησε κα κλαίει. 

Τότε ακούει μια φωνή από το φως να του λέει: «Κατά τον ίδιο τρόπο είναι αποφασισμένο ν’ αλλάξουν οι Άγιοι που θα ζουν και θα βρίσκονται ακόμη εδώ κατά την ώρα της έσχατης σάλπιγγας, κι έτσι μεταμορφωμένοι θ’ αρπαγούν, όπως λέει και ο απόστολος Παύλος».

Για πολλές ώρες όντας ο μακάριος σ’ αυτήν την κατάσταση, ανυμνώντας μυστικά και ακατάπαυστα το Θεό και κατανοώντας τη δόξα που τον περιέβαλλε και την αιώνια μακαριότητα που πρόκειται να δοθεί στου Αγίους, άρχισε να σκέφτεται και να μονολογεί μέσα του: «Άραγε θα ξαναγυρίσω πάλι στην προηγούμενη κατάσταση του σώματος μου ή θα ζήσω έτσι συνέχεια;»

Μόλις έκανε τη σκέψη αυτή, αμέσως αισθάνθηκε να περιφέρει το σώμα του σαν σκιά ή σαν πνεύμα. 

Καταλάβαινε ότι είχε γίνει, όπως είπαμε, ολόκληρος με το σώμα του φως χωρίς μορφή, χωρίς σχήμα και άϋλο. Και το μεν σώμα του το αισθανόταν ότι υπάρχει, πλην όμως χωρίς υλικές διαστάσεις και σαν πνευματικό. 

Αισθανόταν δηλαδή να μην έχει καθόλου βάρος ή όγκο κι απορούσε βλέποντας τον εαυτό του που είχε σώμα να είναι σαν ασώματος.

Και το φως που λαλούσε μέσα του, όπως και προηγουμένως, του έλεγε και πάλι:«Τέτοιοι θα είναι μετά την ανάσταση στον μέλλοντα αιώνα όλοι οι άγιοι περιβλημένοι ασωμάτως με σώματα πνευματικά ή ελαφρότερα και λεπτότερα και πιο αιθέρια ή παχύτερα και βαρύτερα και πιο γεώδη, από τα οποία θα καθορισθεί για τον καθένα η στάση και η τάξη και η οικείωση με το Θεό».

Αυτά όταν άκουσε ο θεοπτικότατος και θεόληπτος Συμεών κι αφού είδε το ανέκφραστο θεϊκό φως κι ευχαρίστησε τον Θεό, που δόξασε το γένος μας και το έκανε μέτοχο της θεότητας και της βασιλείας Του, ξαναγύρισε πάλι στον εαυτό του και βρέθηκε ξανά μες στο κελί του στην προηγούμενη ανθρώπινη φυσική κατάσταση. 

Όμως με όρκους διαβεβαίωνε εκείνους με τους οποίους είχε θάρρος και φανέρωνε τα μυστικά του, ότι «για πολλές ημέρες αισθανόμουν αυτή την ελαφρότητα του σώματος χωρίς να καταλαβαίνω καθόλου ούτε κόπο, ούτε πείνα, ούτε δίψα».

Επειδή, λοιπόν, με αυτά ενωνόταν μόνο με το Πνεύμα κι ήταν γεμάτος από τα θεϊκά χαρίσματά Του- και φυσικά είχε καθαρίσει και ο ίδιος πλήρως το νου του-, έβλεπε οπτασίες και φρικτές αποκαλύψεις του Κυρίου όπως παλαιά οι Προφήτες. 

Έτσι, έχοντας αποστολική διάνοια, επειδή την ύπαρξή του κατηύθυνε και κινούσε το θείο Πνεύμα, είχε και το χάρισμα του λόγου που έβγαινε από τα χείλη του και, ενώ ήταν όπως κι εκείνοι αγράμματος, θεολόγησε και με τα θεόπνευστα συγγράμματα του διδάσκει τους πιστούς την ακρίβεια της ευσεβούς ζωής.

 Έχοντας ανέλθει σ’ ένα τέτοιο πνευματικό επίπεδο, αρχίζει να συγγράφει ασκητικούς λόγους κατά κεφάλαια για τις διάφορες αρετές και τα πάθη που αντίκεινται σ’ αυτές,

Από όσα αυτός έμαθε από την προσωπική του ασκητική ζωή και τη θεία γνώση που του δόθηκε, και περιγράφει με ακρίβεια τη μοναχική ζωή για όσους την ασκούν και έτσι γίνεται για τον ισραηλιτικό λαό των μοναχών ποταμός Θεού γεμάτος πνευματικά νερά.

Το κείμενο λήφθηκε από το βιβλίο: "Άγιος Συμεών Ο Νέος Θεολόγος", ο βίος του Αγίου, από τον Νικήτα Στηθάτο, κριτική έκδοση του Αρχιμ Συμεών Κούτσα, Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ, σελ. 189-193.

Πηγή ηλεκτρ. κειμένου: oodegr.com