ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ RFID ΤΣΙΠ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ Κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ" ΝΟΜΟΥ

Οἱ ὀργανωμένες ὁμοφυλοφιλικὲς ὁμάδες, μὲ τὸ ψευδοεπιχείρημα τῆς καταπατήσεως δῆθεν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τους, ἐπιδιώκουν νὰ ἐπιβάλουν στὴν κοινωνικὴ ζωὴ νέα δικτατορία. Φίμωση δηλαδὴ ὅσων ἔχουν διαφορετικὴ ἀντίληψη, καὶ ἐπιβολὴ ἀπόλυτης λογοκρισίας, τέτοιας ποὺ μόνο οἱ πιὸ μαῦρες δικτατορίες ἔχουν ἐπινοήσει

Δὲν διστάζουν νὰ καταθέτουν μηνύσεις ἐναντίον ἐπισκόπων καὶ ἄλλων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, ἀπαιτώντας τὴν τιμωρία τους βάσει τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου, ὅταν αὐ­τοὶ ὁμολογοῦν τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου γιὰ τὴν διαστροφὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ἔτσι τὸ περασμένο ἔτος στράφηκαν ἐν­αντίον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας καὶ Κυνουρίας κ. Ἀλεξάνδρου γιὰ δηλώσεις ποὺ εἶχε κάμει τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2015 σχετικὰ μὲ τὸν νόμο περὶ Συμφώνου συμβιώσεως ὁμοφυλοφίλων. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐρωτήθηκε δημοσίως γιὰ τὸ θέμα καί, ὅπως ὄφειλε, ἀπάντησε εὐθαρσῶς ὡς Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης. Εἶπε: «Ἡ Ἐκκλησία ἀκολουθεῖ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κατάσταση τῆς φύσεως. Ἐδῶ ἔχουμε παρὰ φύση κίνηση καὶ εἶναι καταδικαστέα». Τόνισε ἀκόμη ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι «εἶναι ἄρ­ρωστοι καὶ ἔχουν πάθος, καὶ θὰ πρέπει νὰ προσ­παθήσουν νὰ θεραπεύσουν τὴν ἀρ­ρώστια τους... Τοὺς λυπᾶμαι, προσεύχομαι νὰ τοὺς ἐλεήσει ὁ Θεός, νὰ μετανοήσουν, νὰ ἀλλάξουν τακτικὴ καὶ νὰ γίνουν τίμια μέλη τῆς κοινωνίας μας».

Λόγια ξεκάθαρα, χωρὶς ἴχνος μίσους ἢ ἐμ­πάθειας, ἀλλὰ μὲ πόνο καὶ ἀγάπη ἐκφερόμενα γιὰ τοὺς δυστυχεῖς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ὑποδουλωθεῖ στὸ δυσῶδες αὐτὸ πάθος. Πάθος ποὺ καταδικάζεται ἀπερίφραστα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴ δισχιλιετὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὑπῆρξαν δικαιότατες οἱ ἀ­πο­φάσεις τῆς Εἰσαγγελίας Τριπόλεως (4-11-2016) καὶ τῆς Εἰσαγγελίας Ἐφετῶν Ναυπλίου (20-12-2016) ποὺ ἐξέτασε τὸ θέμα σὲ δεύτερο βαθμό, νὰ θέσουν τὴν ὑπόθεση στὸ ἀρχεῖο, μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος δὲν διέπραξε κάποιο ἀδίκημα μὲ τὴν τοποθέτησή του ἐκείνη, σύμφωνη κατὰ πάντα μὲ τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως, ποὺ ὡς Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης ὀφείλει νὰ διαγγέλλει. Ὑπάρχουν δικαστὲς στὸν τόπο! Καὶ οἱ δίκαιες ἀποφάσεις τους συντρίβουν τὶς μεθόδους ὁλοκληρωτισμοῦ ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ὁμάδες κατατρομοκρατήσεως τῆς κοινωνίας μας.

Ἡ ὑπόθεση ὅμως αὐτὴ φανερώνει τὸ τραγικὸ κατάντημα, στὸ ὁποῖο ὁδηγεῖται μὲ ἰλιγγιώδη ταχύτητα ἡ κοινωνία μας, ποὺ ὄχι μόνο ἀλλάζει παγκόσμιους νόμους χιλιάδων ἐτῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπειλεῖ μὲ δικτατορικὴ φίμωση τοὺς πολίτες.

Καὶ τὸ ἐρώτημα εἶναι τοῦτο: Πῶς ἀνέχον­ται οἱ πολιτικοὶ καὶ τὰ Μέσα Ἐνημέρωσης, ποὺ κόπτονται γιὰ τοὺς δημοκρατικοὺς θεσμούς, αὐτὴ τὴν ὕπουλα προωθούμενη νέα ἐφιαλτικὴ δικτατορία;

https://www.osotir.org/

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ- ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Δυστυχώς ακόμη και στο Ορθόδοξο Συναξάρι  έγινε πλέον της μόδας να προσθέτουν και "εορτές" των παγκοσμίων  ημερών, όπως η 1η Σεπτεμβρίου  για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, και έπονται και άλλες

Μάλιστα σαν μαϊντανός πετάχθηκε πρόσφατα  και ο Πάπας, σε  δείγμα καλής θελήσεως για την ψευδο-ένωση των Εκκλησιών, προκειμένου  να δηλώσει και την συμμετοχή του Βατικανού στην επέτειο αυτή.

Ξεχνάνε όμως ότι μέσα στα ιερά πλαίσια της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας μας και της Ορθοδόξου πνευματικότητας είναι διάχυτα τα αιτήματα στον Ι. Χριστό «υπέρ υπέρ ευκρασιας αερίων, ευφορίας των καρπών της γης και καιρών ειρηνικών»...Όλη η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας μυρίζει  συμπόνια, ευσπλαχνία  και συμπάθεια για τον άνθρωπο , τον κόσμο και όλη την θεϊκή δημιουργία. Δεν έχουμε λοιπόν καμία ανάγκη να καθιερώνουμε ειδικές εορτές και ημέρες μνήμης  που να ειδωλοποιούν την κτίση παρά τον Κτίσαντα.

Είμαι τόσα χρόνια κληρικός και από μικρό παιδί στην Εκκλησία ποτέ, μα ποτέ, δεν διάβασα σε Συναξάρι του μηναίου για παγκόσμιες ημέρες, αλλά για εορτές Μαρτύρων και Αγίων, κάποιες δε φορές για Θεοσωτήρια γεγονότα ύστερα από σεισμούς ή πυρκαγιές στην Βασιλεύουσα ή μνήμη θεϊκών γεγονότων και θαυμάτων. Όλες τις  αναφερόμενες συναξαρικές αναφορές, επί 2000 χρόνια Ορθόδοξης Παράδοσης, η Εκκλησίας μας τις θέτει συνεχώς στην μνήμη μας και στην Λειτουργική σύναξή μας (εξ’ ου και ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ») για να οδηγήσει τους πιστούς σε μετάνοια και στήριξη στην πνευματική ζωή, αφού σκοπός του αγώνα μας δεν είναι αυτός ο επίγειος και εφήμερος παράδεισος αλλά ο Ουράνιος.

Φοβάμαι ότι σε λίγο θα εκδοθούν νέα Μηναία (12 βιβλία με τροπάρια ανά τον μήνα) όπου θα μνημονεύονται όλες οι εορτές των παγκοσμίων ημερών για να φανούμε πιο εκλογικευμένοι στον κόσμον τούτο, ακόλουθοι των επινοημάτων των υπανθρώπων της Νέας Τάξης Πραγμάτων , και ίσως έτσι εκδώσουμε και ειδικές ακολουθίες για την ημέρα της πεολειχίας (14 Μαρτίου), της ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας, (27 Ιουνίου) της Αστρολογίας, (20 Μαρτίου) της  Δημόσιας τουαλέτας και άλλων...

Γι’ αυτό και κάθομαι και οργίζομαι για  την  ανθρώπινη κατάντια να βάζει στο περιθώριο της ζωής τους Αγίους Του θεού και να στήνει ένα δικό του συναξάρι. Το συναξάρι του αντικείμενου και υπεραιρόμενου ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα κατά πως λέει ο Απ΄ Παύλος (Β Προς Θεσσ. Β’ 2-4)

Να λοιπόν που μετά από χιλιάδες χρόνια αληθεύει η προφητεία του Πρ. Δανιήλ για τον Αντίχριστο : "καὶ λόγους πρὸς τὸν ῞Υψιστον λαλήσει καὶ τοὺς ἁγίους ῾Υψίστου παλαιώσει καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον." (Δανιήλ ζ', 25) 

Δηλαδή:

"Αυτός θα εκσφενδονίσει λόγους αλαζονικούς και υβριστικούς εναντίον του Υψίστου Θεού. Θα καταδιώξει και θα αχρηστεύσει τους αγίους του Υψίστου Θεού. Θα σχεδιάσει να αλλάξει τους καιρούς και τον νόμον του Θεού, να δημιουργήσει νέαν τάξιν πραγμάτων."

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια Ορθόδοξης ζωής και ποταμούς αιμάτων των μαρτύρων της Εκκλησίας μας, πετάμε τους Αγίους  στο χρονοντούλαπο της λησμοσύνης (λες και μας έχουνε οι Άγιοι ανάγκη) κάνοντας είδωλα και βωμούς τα ανθρώπινα στοιχειά και πάθη.

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΛΕΥΙΤΗΣ

http://kaini-ktisis.blogspot.gr

Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ – ΤΟ ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΜΙΑΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΟΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ

Αν αυτό [τσουλήθρα που μοιάζει με ανδρικό γεννητικό όργανο] το θεωρείτε αποκρουστικό και διεστραμμένο, κατανοείσετε ότι θα σας βλέπουν σαν ένα μη ανεκτικό και ρηχό άτομο που θα πρέπει να πάει σε ψυχίατρο. Αυτή είναι μία συνηθισμένη τσουλήθρα σε παιδική χαρά !!! Δεν το πιστεύετε; Κοιτάξτε καλύτερα. Ένα αγόρι 5 χρονών γλυστράει τώρα εκεί …

Αυτή η τσουλήθρα είναι στη Νορβηγία και την έβαλαν εκεί ώστε τα παιδιά να μεγαλώνουν με τον ‘σωστό τρόπο’. Να μην ντρέπονται αλλά να είναι ‘προχωρημένα’ … Σοκαριστήκατε; Αν ναι, αυτό σημαίνει ότι είστε οπισθοδρομικοί και ότι δεν μπορείτε να εκτιμήσετε πόσο εξελίχθηκε ο ‘μοντέρνος πολιτισμός’. Πριν από λίγο καιρό οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να εκπολιτίσουν τους κατοίκους τους από την κούνια ώστε να μειώσουν τον αριθμό τέτοιων ανόητων ανθρώπων.

Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν βασικές αξίες με παραδείγματα από παιχνίδια με ζώα. Αυτό το γαλλικό βιβλίο έχει τίτλο: «Η μικρή αλεπού Ζαν έχει δύο μαμάδες». Και να μια ιστορία για ένα πιγκουινάκι που έχει τίτλο: «Το ταγκό δύο μπαμπάδων. Γιατί όχι;» Νηπιαγωγοί διαβάζουν τέτοια βιβλία σε παιδιά νηπιαγωγείου.

Οι δάσκαλοι εκτελούν ειδικές μεθόδους και τεχνικές που σχεδιάστηκαν μέσα σε υπουργεία. Για παράδειγμα, ο Δανός υπουργός ισότητας εξέδωσε έναν οδηγό προς νηπιαγωγούς που λέγεται «Νηπιαγωγεία», όπου υπάρχει θέση για ευτυχισμένους πρίγκηπες και πριγκίπισσες πειρατίνες.

Στην Λετονία θα βρεις βιβλίο για αγόρια με τον τίτλο: «Όταν ο Κάρολος ήταν Καρολίνα» και για κορίτσια, «Όταν η Ρίτα ήταν Ρίτσαρντ» που εκδόθηκαν με την στήριξη του υπουργείου.

Θα συναντήσεις την ίδια κατάσταση και στη Γερμανία. Για παράδειγμα, σε ένα γερμανικό δημοτικό σχολείο οι μαθητές άλλαξαν το φύλο τους για να τιμήσουν την ημέρα ισότητας των φύλων, αγόρια και κορίτσια ντύθηκαν αντίστροφα. Όλοι πήραν μέρος, και οι μαθητές και οι δάσκαλοι, γιατί σύμφωνα με τους Ευρωπαίους ‘βοηθάει στην αλληλοκατανόηση’.

[αγόρι ντυμένο κορίτσι]

«Είναι πολύ σημαντικό να μπούμε στη θέση του άλλου.»

Αν σοκαριστήκατε από αυτό, το ότι άνδρες γυμναστές και δάσκαλοι τεχνικών μπορούν να έρθουν στο σχολείο σας με φούστα, μακιγιάζ, και τακούνια και η μαθηματικός μπορεί να έρθει με ανδρικό παντελόνι και ψεύτικο μούσι, τότε είστε οπισθοδρομικοί.

Οι LGBT πιστεύουν ότι στη βρεφική ηλικία όλοι είναι χωρίς φύλο γι’ αυτό και αργότερα μπορούν να διαλέξουν τι θέλουν να είναι: αρσενικό, θηλυκό ή ουδέτερο.

Αυτά τα χαριτωμένα κουτάκια δεν πωλούνται σε καταστήματα σεξ αλλά τα μοιράζουν σε νηπιαγωγεία στο Μπάζιλ (Βασιλεία) της Ελβετίας. Τα πλαστικά κουτιά έγιναν για παιδιά τεσσάρων και πάνω. Το σετ αποτελείται από κούκλες ομοφυλόφιλες, ειδικά εικονογραφημένα βιβλία και παιχνίδια-ομοιώματα γεννητικών οργάνων.

Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο αλλά το ότι τα παιδιά μας μεταμορφώνονται σε κάτι το ουδέτερο. Ένα πλάσμα που δεν ξέρει τι είναι: αρσενικό ή θηλυκό!

Αυτός είναι ο Μαξ, δύο ετών. Οι Άγγλοι γονείς του τον ντύνουν με αγορίστικα παντελόνια σαν αγόρι και με φούστες. Αν και ο Μαξ γεννήθηκε αγόρι, οι γονείς του αυτό το θεωρούν άνευ σημασίας. Μέχρι το αγόρι να αποφασίσει μόνο του ποιος είναι, οι γονείς του τον βάζουν να παίζει με αυτοκινητάκια και κούκλες. Η μητέρα του του βάφει τα νύχια και του βάζει κοκαλάκια στα μαλλιά και ο πατέρας του του δείχνει πως να συναρμολογεί ρομπότ. Οι γονείς λένε πως το κάνουν για χάρη του παιδιού τους. Σύμφωνα με τη Λίζα την 23χρονη μητέρα του Μαξ, η ανατροφή με ουδετερότητα στο φύλο δίνει στο παιδί την ευκαιρία να επιλέξει ανάμεσα στα ανδρικά ή γυναικεία στερεότυπα παιχνίδια ή ρούχα. Ντύνεται και παίζει όπως του αρέσει.

Από μικρή ηλικία ο Μαξ -ο οποίος μεγαλώνει ένας Θεός ξέρει ως τι- και οι γονείς του καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαϊκές οικογένειες, έχουν πέσει θύματα μίας μοντέρνας θεωρίας περί φύλων που μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε ουδέτερα πλάσματα.

Η μεταμόρφωση τέτοιων ανθρώπων του μέλλοντος ξεκινάει σε ειδικά νηπιαγωγεία. Να ένα τέτοιο νηπιαγωγείο στη Σουηδία. Το νηπιαγωγείο «Εγκάλια» λειτουργεί από το 2010 στην Στοκχόλμη. Εδώ τα παιδιά αντιμετωπίζονται σα να μην έχουν φύλο. Αντί για ‘χαν’ ή ‘χον’ που στα Σουηδικά σημαίνει ‘αυτός’ ή ‘αυτή’, ένα παιδί αποκαλείται ‘χεν’ που σημαίνει ‘αυτό’. Αυτή η ουδέτερη λέξη προστέθηκε από παιδαγωγούς στο λεκτικό τους οπλοστάσιο από μη παραδοσιακές σεξουαλικές μειονότητες. Αυτός ίσως είναι ο λόγος που η διευθύντρια του νηπιαγωγείου, Λότα Ρότζαλιν, θεωρεί αυτήν την μέθοδο ως την πιο δημοκρατική !!

Lotta Rajalin: «Μερικοί νομίζουν ότι θα αλλάξουμε τα κορίτσια σε αγόρια και τα αγόρια σε κορίτσια και φυσικά δεν κάνουμε αυτό. Θέλουμε να δώσουμε σε κάθε άνθρωπο τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες πιθανότητες, τις ίδιες ευθύνες και αυτό έχει να κάνει με τη δημοκρατία.» !!

Να πως δουλεύει αυτή η ‘δημοκρατία’: Τα παιδιά παίζουν με ουδέτερες κούκλες και διαβάζουν για ένα αγόρι που του άρεσε το ροζ και ένα πουά φόρεμα. Τα αγόρια πρέπει να παίζουν σε κουζίνα κουκλίστικη με τα κορίτσια και τα κορίτσια να χτίζουν πόλεις με λέγκο τουβλάκια.

Το ίδιο επίσης συμβαίνει στη Γαλλία όπου γραφειοκράτες από το Τμήμα Εκπαίδευσης ήρθαν σε ένα από τα νηπιαγωγεία. Έδειξαν σε ανοιχτό μάθημα πως οι νηπιαγωγοί μπορούν να ‘βοηθήσουν τα παιδιά να ξεπεράσουν τα στερεότυπα’. Φιγούρες αγοριών και κοριτσιών κολλούνται σε μαύρο πίνακα. Η εργασία των παιδιών είναι να ντύσουν τις φιγούρες έτσι ώστε να μην φαίνονται ούτε ανδρικές ούτε γυναικείες.

Ταινίες σχετικές με αυτά τα νέα παιδιά δείχνονται σε εφήβους 12-14 ετών. Για παράδειγμα αυτή η ταινία που λέγεται «αγοροκόριτσο». Αυτός όρος δηλώνει κορίτσι που συμπεριφέρεται σαν αγόρι και λέει την ιστορία της 10χρονης Λώρα που θεωρούσε τον εαυτό της αγόρι. Επιπλέον αυτό το κορίτσι ερωτεύεται μία γειτονοπούλα. Αυτή η ιστορία του αγοροκόριτσου επαινέθηκε από τους κριτικούς και κέρδισε το βραβείο Βερολίνου 2011. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτή η εξωφρενική ταινία για ένα κορίτσι που θέλει να γίνει αγόρι προβάλλεται σε μαθητές στη Γαλλία. Μέσα στα πλαίσια του προγράμματος «Σχολεία και Κινηματογράφος» προβλήθηκε σε 46.000 μαθητές στην Γαλλία.

Στους Γερμανούς έφηβους επίσης στην ηλικία των 13 δίνονται περίεργα ερωτηματολόγια όπου πρέπει να σκεφτούν αν ανήκουν στο σωστό φύλο. Να μερικές ερωτήσεις:

– Πότε και γιατί αποφάσισες να γίνεις ετερόφυλος;

– Μήπως η ετεροφυλία είναι απλά μία φάση που θα ξεπεράσεις;

– Μήπως η ετεροφυλικότητά σου είναι αποτέλεσμα ενός νευρωτικού φόβου για ανθρώπους του ιδίου φύλου με σένα;

Πρέπει να παραδεχτείτε ότι τέτοιες ερωτήσεις δεν μπορούν να απαντηθούν ούτε από ενήλικες, πόσο μάλλον από παιδιά της Α’ Γυμνασίου.

Προσπαθούν να κάνουν ουδέτερα τα νέα παιδιά που πέφτουν θύματα μιας νέας δοξασίας που έγινε δεκτή το 1995. Τότε άρχισε η μεταμόρφωση του ανθρώπου σε ένα μυστηριώδες πλάσμα (σε ένα ‘αυτό’). Στο Πεκίνο στη συνάντηση κορυφής των Ηνωμένων Εθνών η λέξη sex ‘βιολογικό φύλο’ αντικαταστάθηκε από τη λέξη gender ‘κοινωνικό φύλο’ από σεβασμό προς τους ανθρώπους που δεν έχουν την παραδοσιακή σεξουαλική κατεύθυνση. Εκείνη την εποχή δεν φάνηκε ως κάτι ιδιαίτερο αλλά πολλοί ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι θεωρούν ότι μπορεί να οδηγήσει στην πτώση του ανθρώπινου πολιτισμού. …

Manuel Ochsenreiter πολιτικός αναλυτής του γερμανικού περιοδικού «Zuerst»: «Είναι ενάντια στη φύση. Η τάση που κυκλοφορεί για το φύλο είναι ιδεολογική και όχι επιστημονική. Μπορείς να μελετήσεις στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μαθήματα περί φύλου αλλά δεν είναι επιστήμη, είναι ιδεολογία. Είναι ιδεολογικές σπουδές. Αυτή η ιδεολογία λέει ότι το κοινωνικό φύλο επιτυγχάνεται μόνο με την εκπαίδευση και τη μόρφωση και ότι εκτός του ανδρικού και του γυναικείου ρόλου υπάρχουν και πάρα πολλοί άλλοι που μπορεί να διαλέξει κάποιος για τον εαυτό του και ότι αυτό εμπλουτίζει την προσωπική ζωή, το να μπορεί να επιλέξει έναν από αυτούς τους ρόλους. Να επιβάλλουν για παράδειγμα τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ως το ίδιο φυσιολογικές με τις ετεροφυλικές σχέσεις. Αυτή η ιδεολογία λέει ότι και η ετεροφυλική συμπεριφορά είναι κάτι που την κατακτά κανείς γι’ αυτό θα πρέπει να αφήσουμε τις πόρτες ανοιχτές στα παιδιά για να διαλέξουν την σεξουαλική τους ταυτότητα.»

Πως συνέβη στην συντηρητική Ευρώπη, που τιμούσε τις οικογενειακές παραδόσεις και τις παραδοσιακές αξίες, να δεχτεί την ‘ελευθερία’ των μειονοτήτων και να νομιμοποιήσει την διαφθορά των παιδιών από το νηπιαγωγείο; Γεγονός είναι ότι σήμερα πολλοί υποστηρικτές μη παραδοσιακών ευρωπαϊκών αξιών βρίσκονται σε θέση ισχύος όπως λένε οι αναλυτές.

Αυτός είναι ο Όντεν Λίσμπαχεν, ένας Νορβηγός πολιτικός και εκατομμυριούχος που δεν κρύβει τον μη παραδοσιακό του προσανατολισμό. Πριν λίγο καιρό είχε το Υπουργείο Παιδιών και Οικογενειακής Ανάπτυξης και τώρα είναι ηγέτης ενός αριστερού κόμματος στην Νορβηγία. Αφού άφησε την υπουργική του θέση, έδωσε 13 εκατομμύρια κορώνες για να προωθήσει ένα νέο πρόγραμμα μη παραδοσιακής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία και στα νηπιαγωγεία της Νορβηγίας.

Και αυτός είναι ο Ντάνιελ Κον Μπεντίτ. Είναι ηγέτης της Ενωμένης Παράταξης του Πράσινου Κόμματος στην ευρωβουλή. Ένας άντρας που ξεκίνησε την καριέρα του ως νηπιαγωγός στην Φρανκφούρτη. Κατηγορήθηκε για παιδοφιλία και επιπλέον πριν λίγες δεκαετίες δήλωσε χωρίς ενδοιασμούς σοκαριστικά πράγματα στην Γαλλική τηλεόραση.

Ντάνιελ Κον Μπεντίτ: «Τα μικρά παιδιά είναι φανταστικά σέξυ. Θα είμαι ειλικρινής, η πρώτη μου δουλειά ήταν με τα μικρά. Αυτό είναι κάτι άλλο. Αλλά όταν παιδιά 4-6 ετών … ξέρετε, όταν μια μικρή 5 ετών αρχίζει να σε ξεντύνει είναι υπέροχο …»

Θέλεις τα παιδιά σου να είναι ουδέτερο φύλο; Θέλεις να διαβάζουν βιβλία για τον έρωτα ανάμεσα σε δύο πριγκίπισσες ή για τον ευτυχισμένο γάμο δύο μουσάτων πριγκήπων; Τότε συνέχισε μαμά να υποστηρίζεις τον γάμο ατόμων ιδίου φύλου και σε αυτήν την περίπτωση, μέσα σε λίγα χρόνια, όλες οι οικογενειακές αξίες θα καταστραφούν …

Η Ευρώπη τελείωσε. Τίποτα δεν την σώζει τώρα. Δείτε την ηθική παρακμή και σήψη της κοινωνίας την οποία θέλουμε και εμείς να μιμηθούμε στην Ελλάδα.

http://aktines.blogspot.gr

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙ ΑΜΕΡΙΜΝΟΣ, ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΚΑ ΠΑΘΗ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΤΟΥ

Ὁ κόσμος μας φλέγεται. Φλέγεται ἀπὸ πλῆθος τοπικῶν πολέμων. Φλέγεται ἀπὸ καθημερινὲς τρομοκρατικὲς ἐνέργειες. Φλέγεται ἀπὸ τὶς πυρκαγιὲς ποὺ κατατρώγουν ἀχόρταγα τὰ δάση του. Φλέγεται ταυτόχρονα ἀπὸ τὴν πύρινη λαίλαπα τῆς ἁμαρτίας.

Λαίλαπα! Σαρώνει ὅλο τὸν πλανήτη. Καταστρέφει τὴν οἰκογένεια, ἀποσαθρώ­νει τὴν κοινωνία. Παντοῦ. Σὲ ὅλα τὰ ἔ­θνη, σὲ ὅλους τοὺς λαούς, σὲ ὅλες τὶς ἠ­πείρους. Ἀπὸ τὸν Βόρειο μέχρι τὸ Νότιο Πόλο. Ἀπὸ τὴν Αὐστραλία μέχρι τὴν Ἀμερική. Ἀπὸ τὴν Εὐρώπη μέχρι τὴν Ἀφρικὴ καὶ τὴν Ἀσία. Ἀπὸ τὴ Σιβηρία μέχρι τὴ ζούγκλα τοῦ Ἀμαζονίου.

Τραγικὸς κόσμος. Παραδομένος στὴ σαρκολατρία. Οἱ φλόγες τῆς φιληδονίας τὸν ἀφανίζουν. Ξεπηδοῦν μανιασμένες ἀπὸ τὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεων, τῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν, τῶν ἔξυπνων κινητῶν τηλεφώνων. Μαίνον­ται σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ δρόμου. Πυρπολοῦν μικροὺς καὶ μεγάλους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἀκόμη καὶ νήπια καὶ γέροντες. Ἰδιαιτέρως φλέγουν τὴ νέα γενιά – αὐτὴν τῆς ἐφηβικῆς κυρίως ἡλικίας.

Ἀποκορύφωμα τούτης τῆς πύρινης κο­­λάσεως εἶναι ἡ ἐξάπλωση κάθε εἴ­δους σαρκολατρικῆς διαστροφῆς. Καὶ τὸ χειρότερο, ἡ νομιμοποίησή τους. Καὶ τὸ ἀκόμη χειρότερο, ἡ ἐπιβολή τους ὡς «φυσιολογικῶν» καὶ ἡ διὰ νόμου τιμωρία ὅλων ὅσοι τολμοῦν νὰ ἐκφράσουν ἀντίθετη γνώμη.

Μπροστὰ σ᾿ αὐτὴ τὴ θλιβερὴ μοίρα τοῦ κόσμου ποιὰ εἶναι, ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση τῶν πιστῶν ποὺ ὁ Θεὸς τοὺς ἔταξε νὰ ζοῦν σὲ τέτοιους δίσεκτους καιρούς;

Περίπου 15 αἰῶνες πρίν, σὲ περίοδο κρίσιμη, τότε ποὺ βαρβαρικὲς ἐπιδρομὲς σάρωναν τὴν Αὐτοκρατορία, ἕνας μεγάλος ἀσκητὴς τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὅσιος Βαρσανούφιος ὁ μέγας, ὅταν δέχθηκε τὴν ἀγωνιώδη παράκληση κάποιων μοναχῶν νὰ προσευχηθεῖ γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τοῦ μεγάλου κινδύνου ποὺ τοὺς ἀπειλοῦσε, ἀπάντησε: «Ἀδελφοί, ἐν πένθει εἰμὶ καὶ ὀδυρμῷ διὰ τὴν ἐπικειμένην ὀργήν· καὶ γὰρ πάντα πράττομεν ἐναντία... καὶ ἐπερίσσευσεν ἡ παρανομία ἡμῶν πλέον τῶν ἀλλοεθνῶν»· πενθῶ καὶ ὀδύρομαι, ἀδελφοί, γιὰ τὴν ὀργὴ ποὺ εἶναι ἕτοιμη νὰ ξεσπάσει. Διότι ὅλα τὰ κάνουμε ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ… καὶ ἡ παρανομία μας τῶν πιστῶν Χριστιανῶν ξεπέρασε κατὰ πολὺ αὐτὴν τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν.

Συμπλήρωσε μάλιστα ὅτι εἶναι πολλοὶ ποὺ παρακαλοῦν τὸν Θεὸ νὰ σταματήσει τὴν ὀργὴ ἀπὸ τὸν κόσμο – καὶ βέβαια κανένας δὲν εἶναι πιὸ φιλάνθρωπος ἀπὸ τὸν Θεό – ἀλλὰ δὲν θέλει νὰ δείξει ἔλεος. Καὶ δὲν θέλει, διότι Τοῦ ἀντιστέκεται τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν ποὺ γίνονται στὸν κόσμο: «Καὶ εἰσὶ πολλοὶ οἱ παρακαλοῦντες τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ παῦσαι τὴν ὀργὴν ἀπὸ τοῦ κόσμου καὶ οὐδεὶς φιλανθρωπότερος τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ οὐ θέλει ἐλεῆσαι· ἀντιστήκει γὰρ τὸ πλῆθος τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων ἁμαρτιῶν» (ἀπόκριση φξθ΄ [569]).

Βεβαίωσε ὅμως στὸ τέλος ὅτι ὑπάρχουν τρεῖς σύγχρονοί τους Ἅγιοι: «Ἰωάννης ἐν Ρώμῃ καὶ Ἠλίας ἐν Κορίνθῳ καὶ ἄλλος ἐν τῇ Ἐπαρχίᾳ Ἱεροσολύμων» (δηλαδὴ ὁ ἴδιος ὁ ὅσιος Βαρσανούφιος, ποὺ ἀπὸ ταπείνωση ἀποφεύγει νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομά του), οἱ ὁποῖοι ἔχοντας ξεπεράσει «τὸ μέτρον τῆς ἀνθρωπότητος» προσεύχονται «καὶ διὰ τῶν εὐχῶν αὐτῶν» ὁ Θεὸς «μετ᾿ ἐλέους παιδεύει».

Αὐτοὶ «συγχαίρουσιν ἀλλήλοις καὶ συναγάλλονται», ὅταν συναντῶνται προσευχόμενοι ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὅμως στρέφουν τὸ βλέμμα τους στὴ γῆ, «συμπενθοῦσι καὶ συγκλαίουσι καὶ συνοδύρονται διὰ τὰ κακὰ τὰ γινόμενα».

«Σὺν αὐτοῖς οὖν εὔξασθε»· μαζὶ μ᾿ αὐ­τοὺς προσευχηθεῖτε καὶ σεῖς, προτρέπει τοὺς μοναχοὺς ἐκείνους ὁ Ὅσιος.

Αὐτὴ ἂς εἶναι ἡ στάση καὶ τῶν σημερινῶν πιστῶν: προσευχὴ μαζὶ μὲ τοὺς σύγχρονους γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους Ἁγίους.

Προσευχὴ «ἐν πένθει». Αὐτὴ ὀφείλει νὰ εἶναι ἡ ἀτμόσφαιρα ὅλης τῆς Ἐκ­κλησίας σήμερα. «Ἐν πένθει» γιὰ τὴ φρικτὴ κατάπτωση, γιὰ τὴν ἀνομολόγητη δια­­σ­τροφὴ τῶν ἀνθρώπων.

Τὴν ὥρα ποὺ ὁ κόσμος διασκεδάζει ἀμέριμνος, βυθίζεται στὰ δαιμονικὰ πάθη χορεύοντας καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς ὀλέθριες συνέπειες τῶν ἐπιλογῶν του, οἱ πιστοὶ ἂς γονατίζουμε πενθώντας γιὰ τὴν κατάπτωσή του. Ἂς πενθοῦμε ἐκζητώντας τὸ ἔλεος τοῦ μόνου φιλευσπλάχνου καὶ ἐλεήμονος. Πένθος γιὰ τὸν δαιμονοκρατούμενο κόσμο. Πένθος γιὰ τὴν κατάσταση τῆς ἐκκοσμικευόμενης Ἐκκλησίας μας. Πένθος γιὰ τὴ δική μας πνευματικὴ πτωχεία, γιὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων μας, ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων, γνωστῶν καὶ ἀγνώστων.

Αὐτὸ τὸ προσευχητικὸ πένθος εἶναι ζωογόνο. Δὲν καταβάλλει τὴ ψυχή, δὲν τὴν ἀποθαρρύνει, δὲν τὴν γεμίζει ἄγχος καὶ μελαγχολία. Εἶναι πένθος χαροποιό. Διότι στηρίζεται στὴ μεγάλη εὐσπλα­χνία τοῦ Θεοῦ. Ἐμπιστεύεται τὴν ἀγαθὴ πρόνοιά Του, τὸ σοφὸ σχέδιό Του γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. Εἶναι πένθος ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸ ἅγιο πένθος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος πορευόμενος πρὸς τὸ Πάθος Του, «ἰδὼν τὴν πόλιν ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτῇ» (Λουκ. ιθ΄ [19] 41). Ἔκλαψε γιὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, γιὰ τὴν τύφλωσή της μὲ τὴν ὁποία ἀπέρριπτε τὸν Λυτρωτή της, γιὰ τὴν ἀναπόφευκτη καταστροφή της, ἀποτέλεσμα τῶν παράφρονων ἐπιλογῶν της.

Πόσο σκληρύνθηκε ἡ καρδιά μας τῶν πιστῶν! Θύματα συχνὰ κι ἐμεῖς τῆς δηλητηριασμένης ἀτμόσφαιρας τοῦ κόσμου, ποὺ μᾶς περιβάλλει καὶ ποὺ συ­χνὰ εἰσέρχεται βίαια μέσα μας, δηλητηριάζοντας τὴν ψυχή μας.

Γι᾿ αὐτὸ τούτη ἡ Μεγάλη Τεσσαρακο­στὴ ἂς μᾶς ἀφυπνίσει. Νὰ ξεφύγουμε ἀ­πὸ τὴ μολυσμένη ἀτμόσφαιρα τοῦ κόσμου. Νὰ εἰσέλθουμε στὸ γαλήνιο κόσμο τοῦ ζωογόνου πένθους.

Γιὰ μᾶς. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας.

Γιὰ τὴν πατρίδα μας.

Γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ κόσμου.

https://www.osotir.org

ΧΩΡΙΣ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΟΙ ΣΟΥΗΔΟΙ ΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ

Πανικός στη Σουηδία

Δεν βρίσκονται ελεύθερα διαμερίσματα, δεν υπάρχουν δουλειές και δεν μπορεί κανείς να ψωνίσει, χωρίς να έχει μαζί του πιστόλι, μετά τη διπλή δολοφονία σε κατάστημα της ΙΚΕΑ. Το 2040 η χώρα θα είναι ισλαμική, ενώ μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος.

Μία από τις πιο πλούσιες και κοινωνικά δίκαιες χώρες της Ευρώπης καταρρέει, ενώ όλο και πιο πολλά ΜΜΕ αναφέρονται στο δράμα που βιώνουν οι πολίτες της (πηγή). Ειδικά μετά το διπλό, αποτρόπαιο έγκλημα σε κατάστημα της ΙΚΕΑ, με τους βιασμούς γυναικών από μουσουλμάνους να έχουν εξελιχθεί σε επιδημία, μαζί με την τρομοκρατία και με τα υπόλοιπα ανατριχιαστικά εγκλήματα.

Η χώρα που οι κάτοικοί της απαγορεύεται να αναφερθούν σε τέτοια προβλήματα, μήπως χαρακτηριστούν ρατσιστές ή επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους στο δημόσιο, αποφάσισε τελικά να κλείσει ερμητικά τα σύνορα της, να απομονωθεί. Οι αιτίες; Πολλοί μουσουλμάνοι. Πολύ τρομοκρατία. Συμμοριτοπόλεμοι στους δρόμους. Εμπρησμοί. Υπερβολικές αναταραχές. Ελάχιστη αφομοίωση των ξένων!

Ολόκληρη η Σκανδιναβία οχυρώνεται, επειδή οι χώρες της έχουν τρομοκρατηθεί από τα γεγονότα στη Σουηδία. Βλέπουν πανικοβλημένες πως οι κάποτε ειρηνικές, πολιτισμένες, ήσυχες πόλεις της, έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες, με αποτέλεσμα τα μικρά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο μόνο με συνοδεία αστυνομικών! Εν τούτοις, φαινόταν από πολύ καιρό τι θα συνέβαινε, ενώ είχαν γραφτεί αρκετά βιβλία για το θέμα.

Πανικός στη Σουηδία

Ξεκινώντας από το ότι δεν διδάσκεται στα σχολεία κανένα μάθημα θρησκευτικών, από δεκαετίες πριν, πολλοί Σουηδοί αναζήτησαν μόνοι τους μία πνευματική διάσταση της ζωής τους. Είχε δημιουργηθεί ένα κενό στη σύγχρονη κοινωνία τους, το οποίο δεν μπορούσε να γεμίσει ούτε η επιστήμη, ούτε το υψηλό βιοτικό τους επίπεδο. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το Ισλάμ.

Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος στη Σουηδία. Το 1930 ζούσαν εκεί 15, το 1970 μόλις 1.000, το 1980 αυξήθηκαν στους 30.000, το 1990 στους 120.000, το 2006 στους 400.000, ενώ σήμερα είναι πολύ περισσότεροι. Αντίστροφα, ο αριθμός των «αυτοχθόνων» Σουηδών μειώνεται συνεχώς, με έναν ρυθμό που αν συνεχιστεί (χωρίς τη μετανάστευση), θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι μουσουλμανική η πλειοψηφία των κατοίκων το 2040.

Από το καλοκαίρι του 2006 πάντως οι μουσουλμάνοι πουλούν μπλουζάκια στους δρόμους, τα οποία γράφουν πως το 2030 θα καταλάβουν τη Σουηδία!

Επειδή τώρα στα δημόσια σχολεία της χώρας δεν επιτρέπεται να διδάσκουν θρησκευτικά, οι μουσουλμάνοι ίδρυσαν δικά τους ιδιωτικά, ήδη από το 1993 (σήμερα υπάρχουν πάνω από 20). Άρχισαν επίσης να απαιτούν τη σαρία, όπως και όλα τα υπόλοιπα που προβλέπει η θρησκεία τους, έχοντας κατασκευάσει τέσσερα σουνιτικά τζαμιά και 150 χώρους προσευχής. Σήμερα το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία της Σουηδίας, ενώ πολύ σύντομα θα είναι η πρώτη.

Από το 1997 η Σουηδία έχει ανακηρυχθεί επίσημα σε μία πολυπολιτισμική χώρα, όπου ο καθένας είναι ευπρόσδεκτος, ενώ μπορεί να μείνει όπου και όσο θέλει εάν ζητήσει άσυλο. Η εγκληματικότητα όμως καταρρίπτει συνεχώς νέα ρεκόρ, ενώ πολλοί Σουηδοί έχουν μετατραπεί σε μετανάστες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, εγκαταλείποντας τις πόλεις που έχουν ήδη καταληφθεί από Μουσουλμάνους. Όπως το Μάλμε, στο οποίο το 50% των νεογέννητων παίρνει το όνομα Μωάμεθ.

Οι επιθέσεις εναντίον αστυνομικών είναι καθημερινές, οι μάχες μεταξύ συμμοριών που αποτελούνται από νεαρούς μουσουλμάνους κάθε εθνικότητας επίσης, ενώ οι εμπρησμοί αποτελούν σχεδόν φυσιολογικό φαινόμενο.

Όταν σκοτεινιάζει, δεν τολμάει καμία γυναίκα να κυκλοφορήσει μόνη της στους δρόμους, αφού ο αριθμός των βιασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Αρκεί να σημειώσει κανείς πως σε ένα περιθωριοποιημένο προάστιο της Στοκχόλμης το 17% των νεαρών μουσουλμάνων δήλωσαν το 2007 ότι, έχουν βιάσει τουλάχιστον μία φορά, ενώ το 31% ήταν τόσο βίαιο, ώστε η γυναίκα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο.

Υπάρχουν πολλά άλλα που θα μπορούσε να γράψει κανείς για όλα όσα συμβαίνουν στη σιωπηλή σαν τάφο Σουηδία, χωρίς να εξαιρούνται οι υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες. Κινδυνεύει όμως να χαρακτηριστεί ρατσιστής ή ρατσίστρια, καθώς επίσης να κατηγορηθεί ως θρησκευτικός εχθρός του Ισλάμ, χωρίς φυσικά να είναι.

Άλλωστε το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι καθόλου η θρησκεία, αλλά η βιωσιμότητα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών σε μικρές, φιλελεύθερες, ειρηνικές χώρες, οι οποίες σέβονται την ανεξιθρησκία, καθώς επίσης τους πολίτες άλλων κρατών.

Ένα πρόβλημα που σίγουρα θα αντιμετωπίσει σύντομα η Ελλάδα, το αργότερο όταν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες κλείσουν τα σύνορα τους με συρματοπλέγματα ή με νέα τείχη, όπως κάποτε αυτό του Βερολίνου.

Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στα δίχτυα βίαιων ακροδεξιών παρατάξεων, με στόχο την προστασία τους, όπως έχει ήδη συμβεί στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη Φιλανδία και αλλού. Έτσι η κοινωνία θα βρεθεί στη μέση, κινδυνεύοντας ταυτόχρονα από δύο πλευρές. Το τι θα επακολουθήσει δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι, ειδικά όσον αφορά τα παιδιά μας. Μία μητέρα όμως δεν επιτρέπεται να κλείνει τα μάτια της μπροστά στην πραγματικότητα, κοροϊδεύοντας τον εαυτό της ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα.

Μπορεί δε η Ελλάδα να είναι τυχερή και να μη δεχτεί τρομοκρατικές επιθέσεις όπως η Γαλλία, αφού δεν βομβαρδίζει καμία χώρα, ούτε περιθωριοποιεί κανέναν, αλλά σίγουρα δεν θα αποφύγει τις αναταραχές στο εσωτερικό της. Οι άνθρωποι που θα εγκλωβιστούν εδώ, χωρίς δουλειά και χωρίς χρήματα, με τόσο βίαιες, απάνθρωπες εμπειρίες από τις πατρίδες τους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε, θα μας οδηγήσουν στα άκρα.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα είναι το επόμενο πρόβλημα της Ελλάδας, απείρως μεγαλύτερο από την οικονομική κρίση και από όλα τα άλλα μαρτύρια που βιώνουμε. Δυστυχώς, επειδή κάποιοι εγκληματίες αποφάσισαν να μας μετατρέψουν σε πειραματόζωο στα εργαστήρια τους, όπως επίσης τη Σουηδία, αν και με εντελώς διαφορετικό σκοπό.

analyst.gr 

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

"Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η κατάλληλη μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχτούν τη νέα τάξη πραγμάτων»... μια μεγάλη οικονομική κρίση θα λειτουργούσε μια χαρά."

Σημειώνοντας με νόημα πως τα «πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο ενδιαφέροντα». Λίγο πρωτύτερα, το 2011 συγκεκριμένα, η Societe Generale ανακοίνωνε ότιείμαστε στα πρόθυρα του τέλους του οικονομικού κύκλου που ξεκίνησε το 1980. Η έκθεσή της είχε χαρακτηριστικά τίτλο «Μια νέα τάξη πραγμάτων: όταν η ζήτηση προφταίνει την προσφορά».

Κι ενώ ο τραπεζικός κολοσσός είχε δίκιο για το γεγονός ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο δυτικός κόσμος αναζήτησε φτηνή εργασία και τη βρήκε στην Ασία, εγκαινιάζοντας μια νέα επιχειρηματική ηθική, δεν ξεκαθάρισε καθόλου αυτό το «νέα τάξη πραγμάτων» και πώς θα επηρεάσει την τρέχουσα οικονομική περίοδο που, όπως λέει, φτάνει στο τέλος της.

Ο ίδιος ο δηλωμένος υπέρμαχος της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας εξάλλου Ντέιβιντ Ροκφέλερ δήλωνε χωρίς περιστροφές το 1994: «Είμαστε στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου μετασχηματισμού. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η κατάλληλη μεγάλη κρίση και τα έθνη θα δεχτούν τη νέα τάξη πραγμάτων». Κι ενώ δεν μας έκανε λιανά τι εννοούσε με αυτό το «μεγάλη κρίση», οι επίγονοί του υπέδειξαν το όραμα του «προφήτη»: μια μεγάλη οικονομική κρίση θα λειτουργούσε μια χαρά.

Κι έτσι πλέον όλοι μιλούν φυσικότατα για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων που θα έρθει πάνω στο άρμα της οικονομίας. Κορπορατικά και άλλα οικονομικά συμφέροντα που προωθούν δηλαδή ένα ενοποιημένο σύστημα κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους. Όχημά τους είναι τα τρισ. δολάρια των σκιωδών επενδυτικών κεφαλαίων που δουλεύουν στο περιθώριο της παραγωγικής δραστηριότητας αλλάζοντας άρδην το μοντέλο του καπιταλισμού που κυριάρχησε στη Δύση.

Κι ενώ το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα εξασφαλισμένο, αν κρίνουμε τα πράγματα εκ των υστέρων, τότε συνάγουμε αβίαστα το συμπέρασμα πως κολοσσιαία παγκόσμια γεγονότα, όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, λειτουργούν ως κίνητρο για την οικονομική ελίτ ώστε να επωφεληθεί απ’ αυτά και να προσποιηθεί μετά πως όλες οι μοχλεύσεις γίνονται για το καλό του κοσμάκη.

Διεθνείς θεσμοί άλλωστε όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πείθουν πλέον κανέναν με την εκπεφρασμένη διγλωσσία τους πως προασπίζουν το κοινό καλό. Στην ουσία είναι ένας ύπουλος μηχανισμός μεταφοράς πλούτου σε διεθνή χέρια λίγων, παρέχοντας όλους τους μηχανισμούς και τα εχέγγυα σε συνεργαζόμενους κολοσσούς να επεκτείνονται στις τέσσερις γωνιές της οικουμένης.

Ο οικονομικός δολοφόνος Τζον Πέρκινς είχε αποκαλύψει όπως θυμόμαστε το 2004 πώς βυθίζονται τα τρικοκοσμικά κράτη στα χρέη για χάρη της δυτικής πλουτοκρατίας: τα «τσιράκια» του συστήματος σκανάρουν τη χώρα για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και κανονίζουν μετά ένα δυσβάσταχτο δάνειο μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας και των μοχθηρών παρακλαδιών της.

Μόνο που τα χρήματα δεν πηγαίνουν ποτέ στο δανειζόμενο έθνος, παρά στους εταιρικούς κολοσσούς που αναλαμβάνουν εργολαβία τα έργα υποδομής, αφήνοντας το κράτος βουτηγμένο στα χρέη και τους πολίτες του εξαθλιωμένους νεόπτωχους. Όποιος διατηρεί ακόμα αμφιβολίες για το πώς ευαγγελίζεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων το μέλλον των εθνών, ας ρίξει μια ματιά στο Υπόμνημα 200 του Χένρι Κίσινγκερ, με δηλωτικό υπότιτλο «Επιπτώσεις της παγκόσμιας πληθυσμιακής αύξησης για την ασφάλεια και τα διεθνή συμφέροντα των ΗΠΑ» με ημερομηνία 10 Δεκεμβρίου 1974.

Ο Κίσινγκερ, διευθυντής τότε του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο ανταγωνισμός των αναπτυσσόμενων εθνών του κόσμου απειλεί σοβαρά την αμερικανική πρωτοκαθεδρία στον στρατηγικό, οικονομικό και στρατιωτικό τομέα και κάτι πρέπει να γίνει.

Αν έγινε και τι έγινε, παραμένει αντικείμενο διαμάχης, γεγονός είναι πάντως ότι ο πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ ενσωμάτωσε το υπόμνημα του συμβούλου του στην επίσημη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 1975 (αποχαρακτηρίστηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές της δεκαετίας του 1990) και ο Κίσινγκερ τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης.

Την «πολιτική των δύο παιδιών ανά οικογένεια» που οραματίστηκε το γεράκι των ΗΠΑ για τον τρίτο κόσμο ανέλαβαν να εκτελέσουν το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΗΕ χρηματοδοτώντας δυσβάσταχτες ανθρωπιστικές βοήθειες που κουτσούρεψαν κάθε έννοια μέλλοντος στις «ευεργετούμενες» χώρες.

Μια αλήθεια που απηχούσαν και οι αμφίσημες δηλώσεις του Τόνι Μπλερ όταν είπε ότι η εισβολή στο Ιράκ ήταν δικαιολογημένη παρά το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν ποτέ όπλα μαζικής καταστροφής. Κι αυτό γιατί το κίνητρό τους ήταν προφανώς κομματάκι διαφορετικό και περιστρεφόταν γύρω από τον έλεγχο των ενεργειακών κοιτασμάτων.

«Το έργο του θα είναι να αναπτύξει μια ολική στρατηγική για την Αμερική σε αυτή την περίοδο, όταν δηλαδή η νέα τάξη πραγμάτων μπορεί να επιτευχθεί», είπε ο Κίσινγκερ το 2009 στο δίκτυο CNBC για τη θητεία του προέδρου Ομπάμα.

Ο κόσμος ως μια παγκόσμια εταιρία φαίνεται πως προωθείται εδώ και καιρό. Όσο τα εθνικά κρατικά μορφώματα χάνουν άλλωστε τη δύναμή τους, το πεδίο μένει ανοιχτό για τον νέο παντοκράτορα. Ο οποίος θα προκύψει από τον κορπορατικό ανταγωνισμό, όπως ακριβώς το θέλει ο Ροκφέρελ όταν λέει (σε συνέντευξή του την 1η Φεβρουαρίου 1999) πως «κάποιος πρέπει να πάρει τη θέση των κυβερνήσεων και οι εταιρίες μού φαίνονται η μόνη λογική οντότητα για να το κάνουν».

Οικονομικά "φόρουμ", όμιλοι προβληματισμού και άλλα τέτοια διεθνή μορφώματα όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής Επιτροπή και κυρίως το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων προωθούν εδώ και χρόνια μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία χωρίς φραγμούς και κρατικούς παρεμβατισμούς.

Η επίσημη γραμμή της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2010 δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας: «Στον κόσμο της διεθνούς χρηματοπιστωτικής, υπάρχουν αυτοί που οδηγούν τις εξελίξεις και αυτοί που αντιδρούν στις εξελίξεις. Την ώρα που οι τελευταίοι είναι περισσότερο γνωστοί, μεγαλύτεροι σε αριθμούς και φαινομενικά πιο ισχυροί, η πραγματική δύναμη κρύβεται στους πρώτους. Γιατί στο επίκεντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος εδράζεται η οικονομική ολιγαρχία, η οποία αντιπροσωπεύεται σήμερα από τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ».

Τέτοιες διεθνούς ακτινοβολίας και επιρροής δεξαμενές σκέψεις και κέντρα αποφάσεων είναι δυναμικά συστήματα που αλλάζουν με τον καιρό, απορροφώντας τις αλλαγές και δημιουργώντας νέα πλαίσια εγγραφής. «Τα μέλη μας έρχονται και φεύγουν, αλλά το σύστημα το ίδιο δεν αλλάζει ποτέ. Είναι ένα αυτο-διαιωνιζόμενο σύστημα, ένας εικονικός ιστός αράχνης από διαπλεκόμενα οικονομικά, πολιτικά, χρηματοπιστωτικά και βιομηχανικά συμφέροντα», καταλήγει ο εκπρόσωπος της Λέσχης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Πλέον οι αναλυτές δεν κάνουν καν λόγο για Νέα Τάξη Πραγμάτων ή παγκόσμια (σκιώδη) κυβέρνηση, αλλά για μια ενοποιημένη οικονομία χωρίς έλεγχο, μια παγκόσμια εταιρία βορά στα αρπακτικά. Ήδη από το 1968 και τη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ στον Καναδά, ο Τζορτζ Μπολ, διπλωμάτης, τραπεζίτης και τομεάρχης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μεταξύ 1961-1966, είχε αναρωτηθεί για το γενικό πλαίσιο αυτού που ονομάστηκε «αριστοκρατία της σκοπιμότητας»: «Πού μπορεί να βρει κανείς μια νόμιμη βάση για τη δύναμη της εταιρικής πολιτικής να παίρνει αποφάσεις που μπορούν να επηρεάσουν βαθιά την οικονομική ζωή των εθνών οι κυβερνήσεις των οποίων έχουν μόνο περιορισμένη ευθύνη;».

Η βάση νομιμοποίησης που τόσο διακαώς αναζητούσε ο αμερικανός πολιτικός δεν ήταν άλλη από την πλουτοκρατία Ευρώπης και ΗΠΑ και η στρατηγική της για παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία. Τη δημιουργία ενός διεθνούς συστήματος από παντοδύναμα καρτέλ και πανίσχυρα τραστ, πολύ ισχυρότερα από κάθε κράτος της οικουμένης, με βάση το οποίο η ελίτ θα κυβερνά τις ανάγκες της ανθρωπότητας από τον θρόνο της.

Επενδυτικά κεφάλαια που αισχροκερδούν ελεύθερα ακόμα και κατά ισχυρών κρατών, όπως η Βρετανία (ας θυμηθούμε εδώ τον επαγγελματία κερδοσκόπο Τζορτζ Σόρος, μόνιμο μέλος τέτοιων «δεξαμενών σκέψεων»), δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για το αντίθετο. Πόσο μάλλον που στη μόχλευση οικονομίας και πολιτικής είναι σταθερά παρόντες οι παγκόσμιοι ηγέτες.

Και μιας και μιλήσαμε για τη Βρετανία, καλεσμένοι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έχουν υπάρξει οι πρωθυπουργοί Τόνι Μπλερ, Γκόρντον Μπράουν, Μάργκαρετ Θάτσερ, Έντουαρντ Χιθ και Άλεκ Ντάγκλας-Χιουμ, ο οποίος ήταν ταυτοχρόνως και πρώην πρόεδρος της Λέσχης!

Ακόμα και το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης κυοφορήθηκε στη διαπλοκή πολιτικής και οικονομίας που προωθεί η Λέσχη, η οποία στην έκθεση της συνάντησης του 1955 μιλά ξεκάθαρα για «την πιεστική ανάγκη να φέρουμε κοντά τον γερμανικό λαό, μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης, σε μια κοινή αγορά». Όχι σε μια πολιτική ή πολιτισμική ένωση, αλλά σε μια ενοποιημένη αγορά, εκεί όπου οι λέξεις έχουν τη σημασία τους δηλαδή. Συνεχίζει εξάλλου: «να γίνει στον συντομότερο δυνατό χρόνο και με τον μεγαλύτερο βαθμό ολοκλήρωσης, ξεκινώντας με μια κοινή ευρωπαϊκή αγορά». Δύο χρόνια αργότερα (25 Μαρτίου 1957) υπογραφόταν η συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ).

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων πέρα από πολιτικό διακύβευμα, όπως είπαμε στο πρώτο μας θέμα, παραμένει ένα καυτό οικονομικό αλισβερίσι και είναι στην επιχειρηματική ατζέντα που θα δοθεί η αποφασιστική μάχη για την τελική επικράτησή της.

Έννοιες όπως η παγκόσμια οικονομική συνεργασία και η πρόοδος των εθνών είναι μάλλον τυράκια στο δόκανο του πολιτικο-οικονομικού ολοκληρωτισμού, αν και το θέμα της Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν εξαντλείται εδώ, μιας και έχει πολλά ακόμα παρακλάδια και συνιστώσες…

https://katanixis.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ: ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΓΕΜΙΖΕΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Η Εκκλησία του Θεού είναι ενάντια στο ΝΑΤΟ» δήλωσε από άμβωνος ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιος, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη μια φορά τις θέσεις του στο θέμα αυτό.
Ο κ. Αμφιλόχιος επίσης τόνισε ότι «η Σερβική Εκκλησία είναι κατά της βίας εναντίον του ανθρώπου, ενάντια σε όλους όσους υποδουλώνουν και εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και την σωματική και την πνευματική».

«ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΊ ΕΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΌ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ»

«Το ΝΑΤΟ είναι συνεχιστής του φασισμού, αφού δημιουργεί ένα δολοφονικό ολοκληρωτικό σύστημα μέσα στην Ευρώπη» πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου.

Επίσης ο κ. Αμφιλόχιος αναφέρθηκε και στις περιοχές που επλήγησαν από τις βόμβες του ΝΑΤΟ, οι οποίες κατέστρεψαν κτίρια και γέφυρες στο Βελιγράδι και σε άλλα μέρη, ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια, την κατεδάφιση σπιτιών και την δημιουργία χιλιάδων τραυματιών και εκτοπισμένων οικογενειών από τις εστίες τους, όπως διαβάζουμε στο romfea.gr. Τέλος ο Ιεράρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, υπογράμμισε κλείνοντας ότι το ΝΑΤΟ γεμίζει την Ευρώπη και τον κόσμο με αίμα.

http://www.romfea.gr

Ο 100ΧΡΟΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ο ηγούμενος της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα πρόσφατα απάντησε σε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με την τραγική κατάσταση στην Ουκρανία και για το πως μπορεί να επανέλθει η ειρήνη στην χώρα.

«Να ζεις σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, να προσεύχεσαι και να βοηθάς τους ανθρώπους, να μην τους ξεχωρίζεις σε ''δικούς μας'' και ''δικούς σας''.
Αυτή ήταν η απάντηση του 100χρονου ηγουμένου της ρωσικής(ουκρανικής)αγιορείτικης Μονής του Αγίου Παντελεήμονα, αρχιμανδρίτου Ιερεμία σε ερώτηση του αρχιεπισκόπου Ζαπορόζιε και Μελιτουπόλεως κ. Λουκά.

''Οι Ουκρανοί προσκυνητές ρωτούν πολλές φορές: Τι συμβαίνει; Πότε θα έχουμε ειρήνη; Η απάντηση είναι απλή: Η τυπική σχέση με την εκκλησία, οι κατηγορίες και οι συκοφαντίες ενάντια στην εκκλησία, οι αποσχιστικές τάσεις, η λατρεία των ανέσεων, των χρημάτων και των διασκεδάσεων είναι η αιτία της αναστάτωσης στην χώρα που επέτρεψε ο Θεός.

Συχνά οι άνθρωποι περιμένουν από εμάς προφητείες, η προφητεία μας όμως δίδεται προς μετάνοια και επιστροφή στο δρόμο του Θεού και όχι για να οργανώσουμε την προσωπική μας πνευματική ζωή ή για να μην ανησυχούμε. Οι άνθρωποι θέλουν να ωφεληθούν από τους λόγους των αγιορειτών πατέρων, για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να έχουν νου καθαρό και να μπορούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα εν Πνεύματι Αγίω. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη μίας πνευματικής απλότητας, αγάπης και προσευχής, τα οποία φέρνουν μία διάκριση και όχι να ''βυθίζεσαι'' στην πληθώρα των ειδήσεων του Τύπου. 

Για να ειρηνεύσουμε όσο πιο γρήγορα είναι ουσιώδες να ζούμε με ευλάβεια και με επιείκια προς τους άλλους και να ακολουθούμε τις εντολές του Χριστού. Πρέπει να προσεχουμε την πνευματική μας ζωή και να ακολουθούμε το θέλημα του Θεού. Αυτό όμως είναι αδύνατο χωρίς ειλικρινή μετάνοια, χωρίς συνεχή συμμετοχή στις ακολουθίες, χωρίς την μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, χωρίς προσευχή, χωρίς αγάπη για την Εκκλησία, χωρίς σεβασμό για τον πλησίον μας. Δεν θα έπρεπε να χωρίζονται σε ''εμείς'' και ''εσείς'', σε ''πατριώτες ''και ''σχισματικούς'', σε αυτούς που μιλούν ρωσικά και σε αυτούς που μιλούν ουκρανικά, επειδή είμαστε όλοι ενωμένοι με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Ανοίξτε το Ευαγγέλιο και θα δείτε τα πάντα υπό το φως του Λόγου του Θεού. Σας φαίνεται πως ο Θεός μας ξέχασε, Εκείνος όμως μας αγαπάει και θέλει την σωτηρία μας. Δεν μπορεί όμως να μας σώσει χωρίς την θέλησή μας και την ενεργή συμμετοχή μας.
Αμαρτάνοντας και μένοντας αδιόρθωτοι, εναντιωνόμαστε στην σωτηρία μας. Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός ''εφαρμόζει'' θεραπείες πικρές και επώδυνες» είπε ο αρχιμανδρίτης Ιερεμίας.

πηγή/Απόδοση στα ελληνικά proskynitis.blogspot

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ!

Αδελφοί μου, πόσο δίκιο έχει ο Χριστός! Αν κάποιος δεν μπορούσε να το πιστέψει νωρίτερα, τώρα θα μπορούσε να πιστέψει πόσο δίκιο έχει ο Χριστός, βλέποντας τα τελευταία τρελά κατορθώματα της Ευρώπης.

Αν οι Ευρωπαίοι πρώτα έψαχναν τον ουράνιο Πατέρα και αναζητούσαν πριν από όλα την Βασιλεία των ουρανών, όλα τα υπόλοιπα θα τους δίνονταν και τότε όλοι τους θα ήταν χαρούμενοι. Με τη χαρά τους θα φώτιζαν όλο τον μη χριστιανικό κόσμο, θα δόξαζαν τον Θεό και λόγω αυτού όλοι οι λαοί στη γη θα αρνιόντουσαν τα είδωλα και θα έσπευδαν να βαπτιστούν, να γίνουν μέλη του θεϊκού ευρωπαϊκού χορού.

Και όμως οι Ευρωπαίοι πήραν λανθασμένο δρόμο, μακριά από τον Χριστό. Σκοτώνονται, παλεύοντας για ψωμί και πάντα είναι πεινασμένοι. Παρανόησαν, αρπάζουν αυτό που δεν τους ανήκει και πάλι δεν τους είναι αρκετό. 

Η Ευρώπη διαβάζοντας βιβλία για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις τυφλώθηκε, βάρυνε το νου της με το βάρος των γνώσεων και κατέληξε πιο ανόητη, πιο σκοτεινή, πιο φτωχή. Συνήθισε να ψάχνει το ψωμί, την ευτυχία, τη γνώση, μακριά από τον ουράνιο Πατέρα, μακριά από το δρόμο του Χριστού.

Από όλα αυτά είναι φανερό πως οι πόλεμοι στην Ευρώπη προήλθαν από τον πόλεμο της Ευρώπης ενάντια στον Χριστό.

Όλη η δυστυχία και όλη η αδιαντροπιά της Ευρώπης προήλθε από την άρνηση του Χριστού…

Παρ’ όλα αυτά εμείς δεν χαιρόμαστε με τη δυστυχία των άλλων. Ευχόμαστε στους Ευρωπαίους , με όλη την καρδιά μας, να ξαναβρούν την αλήθεια και τον σωστό δρόμο. Να επιστρέψουν στον Χριστό…

(Απόσπασμα από το βιβλίο: «Μέσα από το παράθυρο της Φυλακής, μηνύματα στο λαό» (Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»)

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΒΙΑΣ!

Η ενσυνείδητη αποδοχή του θρησκευτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού και η ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων κοινοτήτων μπορούν να προέλθουν από δύο αντίθετες αφετηρίες, είτε από την αδιαφορία για τη θρησκευτική πίστη είτε από τη συνειδητή βίωση της ουσίας της θρησκείας, τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας στην τοποθέτησή του στη Διεθνή Διάσκεψη για το θέμα της Μέσης Ανατολής.

Αντιστρόφως, επισήμανε ότι η θρησκευτική μισαλλοδοξία ανάμεσα σε συνυπάρχουσες θρησκευτικές κοινότητες και πολιτιστικές παραδόσεις είναι δυνατόν να αναπτυχθεί από σπέρματα θρησκευτικού τύπου, π.χ. από έναν ακραίο φανατισμό και από μη θρησκευτικές ρίζες, π.χ. παράγοντες πολιτικούς, εθνικιστικούς, που χρησιμοποιούν τη θρησκεία για άλλες επιδιώξεις.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι όλες αυτές οι ρίζες εξακολουθούν να είναι ισχυρές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Πάντως, ο ανθρώπινος πόθος για παγκόσμια ειρήνη παραμένει εναγώνιος, είπε. «Κάθε, λοιπόν, προσπάθεια για μελέτη και αντιμετώπιση του πολυσύνθετου αυτού προβλήματος αποτελεί πολύτιμη προσφορά» τόνισε και εξέφρασε τα συγχαρητήριά του, τα οποία «αξίζουν» στο ελληνικό ΥΠΕΞ, στον επικεφαλής υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και στους συνεργάτες του, για την πρωτοβουλία να οργανωθεί το παρόν Διεθνές Συνέδριο.

Ακολούθως, θέλησε να επισημάνει τρία σημεία:

Πρώτον, πως το σταθερότερο θεμέλιο της ειρηνικής συνύπαρξης είναι η καλλιέργεια μιας υγιούς θρησκευτικής συνείδησης κι όχι η θρησκευτική αδιαφορία. «Οι υπεύθυνοι μέσα στις θρησκευτικές κοινότητες οφείλουμε να καλλιεργήσουμε μια ειρηνική θεολογία και ανθρωπολογία» και «να στηλιτεύσουμε κάθε μορφή βίας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Αναστάσιος, τονίζοντας πως «κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας» και «κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λάδι της θρησκείας, για να δυναμώνει τη φωτιά των συγκρούσεων».

Το δεύτερο σημείο το οποίο τόνισε ο αρχιεπίσκοπας Αλβανίας, είναι ότι «η ειρήνη συνδέεται άμεσα με τη δικαιοσύνη», συμπληρώνοντας πως στις μέρες μας «η ειρήνη και η δικαιοσύνη έχουν προσλάβει ένα ακόμα συνώνυμο: ανάπτυξη». «Η φτώχεια παραμένει ο χειρότερος τύπος βίας. Όταν οι άνθρωποι στερούνται των στοιχειωδών μέσων για την επιβίωσή τους, δεν είναι παράξενο να στρέφονται προς άλλες κατευθύνσεις και να υιοθετούν ακραίες θρησκευτικές αντιλήψεις για την επίτευξη μιας δίκαιης κοινωνίας», ανέφερε.

Ακόμη, επέρριψε ευθύνες στις μεγάλες Δυνάμεις για τις κρίσεις της Μέσης Ανατολής, καλώντας όλους τους υπεύθυνους «να δράσουν επείγοντος και αποτελεσματικά, για την κατάπαυση της τρομερής αιματοχυσίας».

Τέλος, αναφέρθηκε στο «αντίθετο της ειρήνης», που «δεν είναι ακριβώς ο πόλεμος, αλλά ο εγωκεντρισμός». «Ο ατομικός, ο συλλογικός, ο εθνικός, ο φυλετικός. Αυτός είναι ο εμπνευστής και τροφοδότης των μεγάλων ή μικρότερων συγκρούσεων και αυτός αδιάκοπα ανανεώνει το μίσος». Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό είναι «η ενδυνάμωση της αγάπης μέσα στην κοινωνία» και «εδώ βρίσκεται και η τεράστια δυνατότητα και συμβολή μιας υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως. Αυτή, ακόμα και σε συνθήκες μακροχρόνιων συγκρούσεων, χαρίζει τη δύναμη της συγχωρητικότητος και της συμφιλιώσεως».

Κλείνοντας ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ευχήθηκε μέσα από τις εργασίες της Διάσκεψης «να αντλήσουμε πολύτιμο υλικό για μια πληρέστερη εμβάθυνση στο κρίσιμο θέμα που μας απασχολεί» και «να συνεχίσουμε με περισσότερο ενθουσιασμό να είμαστε εργάτες ειρήνης, με τη βεβαιότητα ότι ο αδιάκοπος αγώνας για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη είναι ό,τι πιο ουσιαστικό και πολύτιμο μπορεί κανείς να προσφέρει για την επιβίωση και την πολιτιστική ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής».

http://www.defencenet.gr