ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟ-ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ''Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ''

Ἐπειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος μέ τήν θεατρική παράσταση πού παίζεται στήν Θεσσαλονίκη «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου» τοῦ Πορτογάλου ποιητή καί συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira de Seadro Pessoa), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1888 καί πέθανε τό 1935 διαλυμένος ἀπό τόν ἀλκοολισμό σέ ἡλικία 47 ἐτῶν, ἀναφέρομε ὅτι ὑπῆρξε ἐνθουσιώδης μέ τόν ἐσωτερισμό, τόν ἀποκρυφισμό, τόν ἑρμητισμό, τήν ἀριθμολογία καί τήν ἀλχημεία.

Ὑπῆρξε λάτρης τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τῆς θεοσοφίας καί τοῦ ροσιτρουσιανισμοῦ καί ἄμεσος συνεργός τοῦ γνωστοῦ σατανιστή καί ἀποκρυφιστή Aleister Crowley, ὁ ὁποῖος κατεδικάσθη στήν Ἰταλία γιά τελετουργικές δολοφονίες γυναικῶν.

Ὁ Πεσσόα μετέφρασε στά πορτογαλικά τό ποίημα τοῦ Crowley «Hymn to Pan».

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σατανιστής Aleister Crowley ἀνῆκε στό ἑρμητικό τάγμα «Χρυσή Αὐγή» τοῦ ὁποίου ἱδρυτικό στέλεχος ἦταν ὁ Ἰρλανδός ποιητής W. B. Yeats, τό ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Γ.Γ. τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσή Αὐγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀδυσσέως Πατεράκη, ἐκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, «Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου - Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία».

Ἰδιαιτέρας μνείας πρέπει νά τύχη τό γεγονός ὅτι ὁ ἴδιος ὁ κ. Ν. Μιχαλολιάκος στήν ποιητική του συλλογή «Ἡ ἐξομολόγησις ἑνός ἐθνικοῦ», ἐκδ. Νέα Σπάρτη, πού ἀνετυπώθη τό 2008 ἔχει καί αὐτός ὕμνο στόν Πάνα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Aleister Crowley, τοῦ ὁποίου τόν ὕμνο μετέφρασε στά πορτογαλικά ὁ Πεσσόα.

Τά συμπεράσματα στούς ἀναγνῶστες καί γιά τό θεατρικό ἔργο καί γιά τόν συγγραφέα του.

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ «Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΕΡΓΟ «Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

Δέν προλάβαμε νά ἀναπνεύσουμε ἀπό τό ψηφισθέν αἰσχρό νομοθέτημα περί ἀλλαγῆς τοῦ φύλου, ἀπό τήν ἡλικία μάλιστα τῶν 15 ἐτῶν, καί ἰδού μιά νέα βλασφημία, μεμιγμένη μέ αἰσχρότητα, παίζεται στήν πατρίδα μας ὡς θεατρικό ἔργο. 

Ἡ παράσταση φέρει τόν προκλητικό τίτλο «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου». Ἡ παράσταση αὐτή ὑβρίζει μέ χυδαιότητα τά θεῖα πρόσωπα τῆς πίστεώς μας, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Πάναγνο Αὐτοῦ Μητέρα, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Παναγία μας. Στήν νέα αὐτή βλασφημία κατά τῆς πίστεώς μας δέν πρέπει νά μείνουμε ἀδιάφοροι, ὅπως δέν θά μέναμε βέβαια ἀδιάφοροι, ἄν ἔβριζαν ἐμᾶς ἤ οἰκεῖα μας ἀγαπητά πρόσωπα. Ἀλλά ἀσυγκρίτως ἀνώτερος ἀπό τά ἰδικά μας ἁμαρτωλά πρόσωπα εἶναι ὁ Θεός μας, εἶναι ἡ πίστη μας, τήν ὁποία πρέπει νά ὁμολογοῦμε, ὅταν προσβάλλεται. Ἡ σιωπή καί ἡ ἀπάθειά μας, ὅταν ὑβρίζεται ἡ πίστη μας, δείχνει τήν ἀδιαφορία μας, δείχνει ὅτι δέν ἔχει μιλήσει δυνατά στήν καρδιά μας ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Ὅπως ἐνόησα τό βλάσφημο αὐτό ἔργο, ὁ συνθέτης του θέλει νά δώσει σ᾽ αὐτό καί φιλοσοφικό ἐπικάλυμμα, διά νά ἐντυπωσιάσει τάχα. Κατά βάθος στό ἔργο του ὁ συνθέτης ἀμφισβητεῖ τό καλό, ὅπως καί τό κακό, καί δέχεται ὅτι τό καλό ἔχει μέσα του κακό, ὅπως καί τό κακό ἔχει μέσα του τό καλό. Δηλαδή δέν ὑπάρχει καλό ἤ κακό. Αὐτό ὅμως ἀντιτίθεται σφόδρα πρός τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία παρουσιάζει κεχωρισμένα τό καλό καί τό κακό, λέγοντάς μας νά ἀποφεύγουμε τό κακό καί νά πράττουμε τό καλό. Τό ἔργο συγχέει αὐτά τά δύο καί ἐνθυμούμεθα ἐδῶ τόν λόγον τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, ὁ ὁποῖος λέγει «οὐαί οἱ λέγοντες τό πονηρόν καλόν καί τό καλόν πονηρόν, οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς καί τό φῶς σκότος» (Ἠσ. 5,20). Ἡ Ἐκκλησία τόν πεπτωκότα κακό ἄνθρωπο μέ τά ἱερά της Μυστήρια τόν κάνει ὄχι ἁπλῶς καλό, ἀλλά ἅγιο. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἁγίους καί πρώτιστα πάντων τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Παναγία. Ἐπειδή ὅμως βάση τοῦ ἔργου εἶναι, ὅπως εἴπαμε, ὅτι δέν ὑπάρχει καλό ἤ κακό, ὁ συνθέτης τοῦ ἔργου παρουσιάζει τόν διάβολο νά μιγνύεται σαρκικά μέ τήν Μαρία, ὅπως τήν λέει (πρόκειται ἀσφαλῶς γιά τήν Παναγία μας). Τό καταλαβαίνετε τώρα, ὦ χριστιανοί, ὅτι τό ἔργο εἶναι καί βλάσφημο καί αἰσχρό συνάμα. Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ συγγραφέας κινεῖται στό παλαιό ἁμάρτημα πού ἐπέφερε τόν κατακλυσμό. Στήν μίξη δηλαδή τῶν καλῶν καί τῶν κακῶν, τῆς καλῆς γενεᾶς μέ τήν κακή γενεά (βλ. Γεν. 6,1). Γι᾽ αὐτό τό ἁμάρτημα εἶπε ὁ Θεός, «οὐ μή καταμείνῃ τό πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις, διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας» (Γεν. 6,3). Καί ἦλθε ὁ κατακλυσμός. Ναί! Ὁ κατακλυσμός, γιά τόν ὁποῖο ὁμιλοῦν καί ἐξωβιβλικά κείμενα, ἔγινε γιά τήν μίξη τῆς καλῆς γενεᾶς μέ τήν κακή γενεά, τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, ὅπως τό θέλει τό βλάσφημο ἔργο, τό ὁποῖο παίζεται στήν ἁγιασμένη πατρίδα μας.

Ἐμεῖς, ὡς τοπική Ἐκκλησία Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, κλῆρος καί λαός, ἐκφράζουμε τόν πόνο μας καί τήν ἀγανάκτησή μας πρός τό ἔργο αὐτό. Ἀκόμη δέ ἐκφράζουμε καί τόν φόβο μας, μή μᾶς ἐγκαταλείψει ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ γι᾽ αὐτά τά ἄνομα καί αἰσχρά πού συμβαίνουν στήν ὀρθόδοξη χώρα μας, μέχρι σημείου ἡ ἀνηθικότητα νά θεσπίζεται ὡς νόμος καί νά κυβερνᾶ, καί μέχρι σημείου – ὅπως τό κάνει καί τό αἰσχρό ἔργο πού παίζεται – νά συμπλέκουν τήν αἰσχρότητα μέ τά Τίμια καί Ἁγιασμένα Πρόσωπα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας, χωρίς μάλιστα νά ἀκούεται καί ἡ ἔντονη διαμαρτυρία τῶν χριστιανῶν, κληρικῶν καί λαϊκῶν.

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://aktines.blogspot.gr 

ΝΑΤΑΛΙΑ ΛΙΟΝΑΚΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΦΩΣ

«Δεν ακολούθησα το δρόμο του Θεού από ερωτική απογοήτευση ούτε από κατάθλιψη, τον ακολούθησα επειδή με πλημμύριζε από χαρά και φως ο Χριστός».

Αυτά ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι, την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας όπου είχε βρεθεί για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής΄.

Η Ναταλία τότε έλεγαν όλοι ήταν σαν χαμένη, όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της, στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή και είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με».
«Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή.
Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.»

Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της.
Η Ναταλία ταπεινώθηκε, έδωσε τα υπάρχοντά της στον κόσμο, μελέτησε πατερικά κείμενα, έμαθε να διαβάζει ακολουθίες και το σημαντικότερο; 

Έκανε παρακλήσεις στην Παναγία και γονάτιζε στην Παναγία προσφέροντάς της πλούσια τα δάκρια της μετάνοιάς της.

https://proskynitis.blogspot.gr

ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ ΜΟΝΑΧΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΥΑ Η ΝΑΤΑΛΙΑ ΛΙΟΝΑΚΗ

Kαι επίσημα μοναχή είναι πλέον η Κρητικιά ηθοποιός Ναταλία Λιονάκη, η οποία φέρει το όνομα «Φεβρωνία». Η χειροτονία της ηθοποιού έγινε στις 14 Αυγούστου 2017 στην Κένυα με την στήριξη του πνευματικού της πατέρα Απόστολου, ο οποίος πριν μερικές μέρες επισκέφτηκε ύστερα από απουσία 4 ετών, τo Ηράκλειο.

Η Ναταλία Λιονάκη, έχοντας μια τελείως διαφορετική εικόνα από την κοσμική της,  ασπάστηκε και επίσημα τον μοναχισμό και με μεγάλη χαρά, αποδέχθηκε να συνεχίσει την ζωή της δίπλα στον Χριστό. Με μακριά λυμένα μαλλιά που ξεπερνούσαν τα γόνατα, με λευκό χιτώνα και σκυμμένο το κεφάλι, η γνωστή πρώην ηθοποιός παρουσιάστηκε στην διαδικασία της μοναχικής «κουράς».

Έχοντας στο πλευρό τον πνευματικό της πατέρα Απόστολο και τρεις- τέσσερις μοναχές αμίλητη και ταπεινή, μάζεψε τα μαλλιά της κότσο, έβαλε το ζωστικό, το πολυσταύρι, τη δερμάτινη ζώνη και τα σανδάλια, το εξώρασο και τέλος τον μανδύα - χαρακτηριστικά τμήματα ένδυσης που συμβολίζουν τη νέκρωση του Χριστού - και εκάρη μοναχή.

Η χειροτονία τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Μάρκου Chavogere στην Κένυα, από τον Κρητικής καταγωγής Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄ και  τον HGBishop Aθανάσιο Kisumu.

https://www.madata.gr

ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΕΡΙΔΗΣ: " ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΖΩ ΕΤΣΙ, ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ..."

Θοδωρής Αθερίδης: Υπάρχει μία αθεΐα και ένας αγνωστικισμός εν τούτοις όλοι πριν από την παράσταση κάνουν τον σταυρό τους!

 Η εκ βαθέων εξομολόγηση του καταξιωμένου ηθοποιού Θοδωρή Αθερίδη που μιλάει για την δύναμη της πίστης, της προσευχής , της συγχώρεσης και για τις σχέσεις του με τους Αγίους και την ΚΝΕ!

Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα που δημοσιεύεται στο τελευταίο φύλο της εφημερίδας "Ορθόδοξης Αλήθειας"...

Η αθεΐα σήμερα είναι διαδεδομένη όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά στον δικό σας καλλιτεχνικό χώρο;

Υπάρχει μία αθεΐα και ένας αγνωστικισμός – αφού έτσι προτιμούν καλύτερα να το ονομάζουν - , εν τούτοις όλοι πριν από την παράσταση κάνουν τον σταυρό τους!

Όταν ταξιδεύον στο αεροπλάνο, κάνουν τον σταυρό τους άθεοι άνθρωποι. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη! Πιστεύω αυτό που έχει πει  πνευματικός μου: «Ο άνθρωπος είναι τόσο μόνος του ακόμη και όταν είναι με άλλους ανθρώπους που

εάν δεν  είχε τον Θεό θα τρελαινόταν.»

Το πρόβλημα δεν είναι όταν αρνείσαι τον Θεό, επειδή ο Θεός  έχει μέριμνα και για όποιον Τον αρνείται. Το πρόβλημα είναι μήπως σε αρνηθεί ο Θεός! Σε αυτό το σημείο νομίζω ότι πρέπει να αρχίζει για κάποιον το… σκληρό ροκ.

Ο πλέον αγαπημένος σας Άγιος ποιος είναι;

Είχα γνωρίσει στο Άγιο Όρος τον Άγιο Παίσιο και έχω διαβάσει τον βίο και τους λόγους του Αγίου Πορφυρίου που μου ξεκουράζουν την καρδιά όταν τους διαβάζω!

Ο Πορφύριος συμβουλεύει να μην παλεύουμε με το κακό. Ο καλύτερος τρόπος είναι απλώς να σκέφτεσαι το καλό! Όσο παλεύεις το κακό τόσο αυτό έρχεται πιο κοντά σου! Επίσης, αγαπημένος μου είναι και ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα.

Το μεγαλύτερο δίδαγμα από την διδασκαλία του Χριστού;

Είναι η εσωτερική επανάσταση της αγάπης! Η έννοια της μετάνοιας και της συγχώρεσης. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να μάθεις εσύ να συγχωρείς και όχι να σε συγχωρέσει ο Θεός!

Σε εσάς η έννοια της πίστης αποκαλύφθηκε με αφορμή ένα σημαντικό για την ζωή σας γεγονός  ή ήταν απόρροια της σχέσης της οικογένεια σας με την Εκκλησία;

Το δικό μου περιβάλλον θα το χαρακτήριζα ελαφρώς συγκρουσιακό. Και δεν εννοώ με αυτό ότι ήταν νοσηρό. Αλλά ότι ο πατέρας μου ήταν αριστερός και δεν πίστευε ποτέ στον Θεό, ενώ η μητέρα μου πίστευε στον Θεό, πήγαινε συχνά στην εκκλησία και άναβε το καντηλάκι στο σπίτι – χωρίς βέβαια υπερβολές. Σε αυτό το περιβάλλον εγώ εμφάνιζα δύο εαυτούς: ο ένας ήταν ότι μου άρεσε να είμαι απόλυτα ρεαλιστής και, από απ΄την άλλη πλευρά, όλες οι υπαρξιακές – μεταφυσικές ανησυχίες μου συνέκλιναν στο ότι δεν έχει νόημα αυτή η ζωή εάν δεν υπήρχε Θεός. Στην εφηβεία αυτή η σύγκρουση με είχε οδηγήσει ώστε να γίνω μέλος της ΚΝΕ. Επειδή όμως πίστεψα ότι δεν μπορούσα να «παντρέψω» συγχρόνως δύο πράγματα, τον Θεό και τον ιστορικό υλισμό – μαρξισμό, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμουν, είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω να προσεύχομαι και να μην ασχολούμαι με τον Θεό. Δεν άντεξα όμως να ζω έτσι, χωρίς τον Θεό.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com 

ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: ΕΔΙΝΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ - ΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ

Η Γεωργία Αποστόλου «έφυγε» από τη ζωή στα 43 της χρόνια νικημένη από τον καρκίνο.

Νικημένη από τον καρκίνο φαίνεται πως έφυγε από τη ζωή η Γεωργία Αποστόλου. Σύμφωνα με τα δημοσίευμα καθημερινής εφημερίδας, ο πατέρας Σιλουανός, ο οποίος λειτουργεί στον Άγιο Ανδρέα Πετραλώνων αποκάλυψε ότι πριν από δύο εβδομάδες έφτασε υποβασταζόμενη στον ιερό ναό για να κοινωνήσει για τελευταία φορά.

«Ήταν πολύ αδυνατισμένη και με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει αλλά και να μιλήσει. Η Γεωργία ερχόταν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και ανελλιπώς μία φορά την εβδομάδα παρακολουθούσε τις λειτουργίες του πατέρα Ανανία Κουστένη στην ενορία του. Ένα υπέροχο, γλυκό παιδί, που έφυγε χτυπημένο από τον καρκίνο. Σε κανέναν δεν το είχε πει. Κι εγώ το έμαθα λίγα 24ωρα μετά την κηδεία της από συγγενικό πρόσωπο. Πάλευε μόνη της και φρόντιζε μέχρι τελευταία στιγμή να μην το αποκαλύψει. Δεν ήθελε να στενοχωρήσει κανέναν», αναφέρει ο ιερέας ο οποίος μόνο με λόγια αγάπης και συμπόνιας περιγράφει την Γεωργία, που βοηθούσε κόσμο χωρίς ποτέ να αναφέρει το παραμικρό.

Ο πατέρας Σιλουανός ήταν εκείνος που τέλεσε και την εξόδιο ακολουθία το απόγευμα της περασμένης Τρίτης στο νεκροταφείο του Σχιστού, ύστερα από επιθυμία της οικογένειας. «Η Γεωργία πριν κλείσει τα μάτια της είχε ζητήσει η ταφή της να γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο παρουσία του πατέρα Ανανία. Ωστόσο λόγω προβλημάτων υγείας του ήταν αδύνατον κι έτσι η οικογένεια επικοινώνησε μαζί μου», περιγράφει.

Πηγή: http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/437104/georgia-apostoloy-edine-maxi-me-ton-karkino-koinonise-kai-afise-odigies-gia-tin-kideia-tis#ixzz4t9r84kNx

ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ: «ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ»

«Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια»
Έφυγε από τη ζωή η Ζωή Λάσκαρη.Δεν θα αναφερθούμε αυτή τη στιγμή στις δάφνες της.  Θα περιοριστούμε να αναφερθούμε σε ένα πράγμα που δυστυχώς τα περισσότερα ΜΜΕ αποσιώπησαν για την μεγάλη ηθοποιό.

Είναι η σταθερή σχέση που είχε με γνωστό πνευματικό της Αθήνας, τον π. Κωνσταντίνο Σ., για 40 ολόκληρα χρόνια.
Η Ζωή έδειξε έναν δρόμο που αν ακολουθούσε κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα σήμερα για την κοινωνία μας.
Αντί να τρέχει σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους για τα προσωπικά της προβλήματα, προτίμησε να έχει για 40 χρόνια μία συνειδητή και σταθερή σχέση με έναν πνευματικό.
Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας πει για την σχέση της αυτήν.
Πρόκειται για απόσπασμα μιας από τις τελευταίες συνεντεύξεις της, που είχε δώσει στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου.

Αφού μιλά για τις δυσκολίες που έζησε στη ζωή της, ο δημοσιογράφος τη ρωτά:

Όλα αυτά δεν σας σκλήρυναν;

Καθόλου σκληρή δεν με έκαναν. Πιο ευαίσθητη, δόξα τω Θεώ. Πήγα 15μιση χρονών στην Αμερική, έκατσα δύο χρόνια, ούτε ξέρω πώς έγινε αυτό. Η άγνοια κίνδυνου της νιότης; Θες η βοήθεια της Παναγιάς; Επιβίωσα χωρίς να ακούσω τις σειρήνες. Και στη συνέχεια, αυτό που πόνεσα εγώ δεν ήθελα να το περάσει άλλος. Και αυτό με έκανε πολύ μαλακή.

Ο πατέρας Κωνσταντίνος πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη ζωή σας; Ο κ. Λυκουρέζος μου είπε κάποτε ότι είναι ο άνθρωπος που σας βοήθησε σε όλες σας τις επιλογές.

Σωστά είπε. Σαράντα χρόνια τον ξέρω τον πατέρα Κωνσταντίνο. Πάρα πολύ με βοήθησε.

Ποια ανάγκη σας οδήγησε σε πνευματικό;

Η ανάγκη που οδηγεί άλλους στον ψυχολόγο. Εγώ δεν πιστεύω στην ψυχανάλυση. Όσες φορές πήγα, ήξερα περισσότερα από αυτούς. Είχα ανάγκη από έναν πνευματικό άνθρωπο. Να μοιραστεί τις απορίες μου. Είναι ένα άτομο που μιλά τέσσερις γλώσσες, με θεατρική παιδεία, είναι ανοιχτός σε όλα. Και πριν τον βρω, είχα πάει σε δυο-τρεις άλλους. Και έχουμε επαφή μέχρι σήμερα.

Σε μία άλλη συνέντευξή της πριν ένα περίπου χρόνο στο περιοδικό Βημαγκαζίνο, η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός είχε αναφερθεί στην σχέση της με τον Θεό.

Στην ερώτηση «Η σχέση σας με τον Θεό ποια είναι;» απάντησε:

«Τον Θεό τον έχω μέσα μου. Εμείς είμαστε η Εκκλησία. Δεν υπάρχει η εκκλησία ως κτίριο. Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια».

Αμέσως μετά ρωτήθηκε αν έχει θυμώσει ποτέ μαζί Του και με σθένος απάντησε…..

«Γιατί να θυμώσω; Ξέρει απόλυτα τι κάνει. Πολλοί λένε: «Γιατί σε εμένα, Θεέ μου;». Αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα. Είναι σαν να Τον αμφισβητείς. Και δεν είμαι καμιά θεούσα. Υπάρχει, φυσικά, η άποψη ότι αν πιστεύεις στον Θεό δεν είσαι καλλιεργημένος. Πόσο πλανεμένοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, αλήθεια».

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΑΟΥΕΛ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ"

Ο Ρόμπερτ Πάουελ διακρίθηκε για τον ρόλο του ως Ιησούς από την Ναζαρέτ. Ο ρόλος του θεωρείται εξαιρετικά πετυχημένος και επειδή αρκετές φωτογραφίες τον εξυμνούν σαν να ήταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο ίδιος είχε σχολιάσει περί αυτού του θέματος:

Powell has cried out in the social media that he is not Jesus and that people should stop worshiping him. Rather, they should respect the true Jesus and worship God. His is among the most trending stories on social media in January 2016.

In his words: “I never cease to say and I repeat it to the world since 1977. I am not Jesus Christ, I am just an actor and British comedian. I am tired of seeing my photos displayed in places of worship and other places for worship. I just make a film for a living. Burn my picture and worship the only God in truth ! I am just an actor… Jesus is Lord!”

Ρόμπερτ Πάουελ: Εγώ είμαι ηθοποιός... Ο Ιησούς είναι ο Κύριος. Κάψτε την φωτογραφία μου και λατρέψτε τον Αληθινό Θεό!

http://www.xn--mxaflfydbbo.gr/post/4811-rompert-paoyel-ithopoios-iisoys-apo-tin-nazaret-ego-eimai-ithopoios-o-iisoys-einai-o-kyrios-kapste-tin-fotografia-moy-ka

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΨΑΛΤΗ

Η τελευταία επιθυμία του Στάθη Ψάλτη

Λίγο πριν μεταφερθεί στην εντατική ο δημοφιλής ηθοποιός, ο ιερέας του νοσοκομείου έκανε βόλτα στους θαλάμους. 

Κάποια στιγμή, σύμφωνα με το enikos.gr πέρασε και από το δωμάτιο που νοσηλευόταν ο Στάθης Ψάλτης.

«Παρακάλεσα τον Θεό να έρθει ένας παπάς και ήρθες εσύ. Σε παρακαλώ θέλω να κοινωνήσω» του είπε ο ηθοποιός.

Ο ιερέας κατέβηκε στον ναό, έφτιαξε Θεία Λειτουργία και τον κοινώνησε. 

Ο Στάθης Ψάλτης δεν το είχε πει αυτό σε κανέναν, ούτε στην οικογένειά του. Ήταν η τελευταία του επιθυμία.

Το Μεγάλο Σάββατο, όταν πλέον ο δημοφιλής ηθοποιός είχε μπει στην εντατική, ο ιερέας πέρασε ξανά για να τον δει. «Έλα κάθισε δίπλα μου» του είπε ο αγαπημένος ηθοποιός.

Ο ιερέας κάθισε πλάι του για δύο ώρες και λίγο αργότερα επιβαρύνθηκε πολύ η κατάσταση της υγείας του.

(πηγή: enikos.gr)

«ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ» – Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΚΙΤΡΟΥΣ «ΑΓΙΟΣ ΦΩΤΙΟΣ»

«Παραμύθι χωρίς όνομα» – μια κινηματογραφική παραγωγή του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους «Ο Άγιος Φώτιος». Τη διασκευή – σενάριο επιμελήθηκε ο πατέρας Παύλος Ντούρος, και όπως ανέφερε ασχολήθηκε πολλά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί και να πάρει σάρκα και οστά το εγχείρημα.

Η πίστη και η αξία στα ιδανικά και η θυσία των ανθρώπων, ανατρέπει τα δεδομένα… Το δίκιο θα λάμψει, το χαμόγελο θα ξανανθίσει. «Παραμύθι χωρίς όνομα» – Η ανάσταση ενός ρημαγμένου βασιλείου με όπλο το φιλότιμο…

Η παραγωγή, η οποία ανήκει εξ’ ολοκλήρου στο Πνευματικό Κέντρο «Άγιος Φώτιος», ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2013 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2014. Το σενάριο αποτελεί διασκευή του ομώνυμου βιβλίου της Πηνελόπης Δέλτα. Τα γυρίσματα έγιναν στην Πιερία σε μέρη όπως η Νεοκαισάρεια, η Κονταριώτισσα, ο Κολινδρός και το Ελατοχώρι (τα εσωτερικά γυρίσματα έγιναν στο ξενοδοχείο Semeli) αλλά και στη Λίμνη Κερκίνη. Συμμετείχαν συνολικά 60 ερασιτέχνες ηθοποιοί και 125 κομπάρσοι. Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Καλπατζίδη, η μουσική η οποία είναι πρωτότυπη, ανήκει στον Διομήδη Βλαχόπουλο, ενώ την επιμέλεια των κουστουμιών είχαν οι Αναστασία Κατέλη και Ελένη Μιχαηλίδου. Η διάρκεια της ταινίας είναι 2 ώρες.

17 ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ "Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ"

Θεωρείται, δικαιολογημένα, η κλασική τηλεοπτική σειρά που προλογίζει το Πάσχα. Είναι, δικαιολογημένα, μια σειρά εμβληματική που ο μύθος της ξεπερνάει ακόμη και τις επαναλήψεις της.  

1. Η ιδέα για τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς που θα απέδιδε με πιστότητα την ζωή του Ιησού σύμφωνα με τα τέσσερα Ευαγγέλια ήταν του Πάπα Παύλου του 6ου. Aφού έδωσε θερμά συγχαρητήρια στον Ουκρανό παραγωγός Lew Grade για την ταινία του “Μωυσής”, τον παράτρεψε να αποπειραθεί μια τηλεοπτική σειρά με θέμα την ζωή του Ιησού. Ο Grade, ευφυής όπως αποδείχθηκε, ανέθεσε την σκηνοθεσία στον Φράνκο Τζεφιρέλι που τότε απολάμβανε τα εύσημα για την εξαιρετική κινηματογραφική μεταφορά του σαιξπηρικού Ρωμαίος και Ιουλιέττα.

2. Πιστός καθολικός ο σκηνοθέτης ο Τζεφιρέλι, που γνώριζε προσωπικά Πάπα από την εποχή που ο τελευταίος ήταν Αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου και επισκεπτόταν το Λύκειο που φοιτούσε ο σκηνοθέτης, αρχικά αρνήθηκε την πρόταση. Τα Χριστούγεννα του 1973 αποφάσισε να πει το ναι στο εγχείρημα με όρους.

3. Ο Φράνκο Τζεφιρέλι ήθελε να δημιουργήσει μια σειρά που θα εκτιμούσε ακόμη και η κοινότητα των άθεων, ένα λυρικό τηλεοπτικό έργο που θα γινόταν οικουμενικά αποδεκτό και θα απάλυνε την κατηγορία εις βάρος των Εβραίων ότι δολοφόνησαν τον Ιησού.

4. Σύμμαχοι του σε αυτό ιστορικοί και θεολόγοι από το Βατικανό και το Κολέγιο των Ραβίνων στο Λονδίνο. Η σύνθεση της πλοκής από τις ιστορίες των τεσσάρων ευαγγελίων με χρονολογική σειρά ανατέθηκε στον Άγγλο λογοτέχνη και σεναριογράφο Anthony Burgess. Μια επιλογή τουλάχιστον απρόσμενη. Ο Burgess είναι ο άνθρωπος που έγραψε το βίαιο, δυστοπικό και πάντα επίκαιρο Κουρδιστό Πορτοκάλι.

5. Βασισμένος περισσότερο στο ευαγγέλιο του Ιωάννη ο σεναριογράφος κράτησε όσο το δυνατόν περισσότερους διαλόγους όπως παρουσιάζονται αυτούσιοι στα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης με αρκετές φράσεις να απαγγέλλονται στα Αραμαϊκά.

6. Η επιλογή του πρωταγωνιστή ήταν σημαντική στην ολοκλήρωση της παραγωγής. Αν και αρχικά ήθελαν να αναθέσουν τον ρόλο του Θεανθρώπου σε κάποιον κοινής αποδοχής καθιερωμένο σταρ, με τους Ντάστιν Χόφμαν και Αλ Πατσίνο να είναι τα κυρίαρχα ονόματα, ωστόσο σκηνοθέτης και σεναριογράφος ένιωθαν άβολα με τις παραπάνω προτάσεις καθώς και οι δύο ηθοποιοί δεν έμοιαζαν εμφανισιακά με την εικόνα που είχε καθιερωθεί στον κοινό νου για τον Ιησού.

7. Ο Ρόμπερτ Πάουελ είχε ήδη κάνει δοκιμαστικά ως Ιούδας Ισκαριώτης. Ο αστικός μύθος θέλει τον Τζεφιρέλι να αναρωτιέται: “Αν ο Ιούδας έχει τόσο εκφραστικά μάτια, του Ιησού πως πρέπει να είναι;”

8. Η επιλογή του για πρωταγωνιστή δεν ήταν αναίμακτη. Θρησκευτικές κοινότητες ενοχλήθηκαν καθώς σύμφωνα με όσα υποστήριζαν, ο Πάουελ ήταν “ένας ακόλαστος, που ζούσε έναν έκλυτο βίο με τη σύντροφο του”. Tελικά ο πρωταγωνιστής παντρεύτηκε λίγο πριν αρχίσουν τα γυρίσματα.

9. Ο Τζεφιρέλι είχε απόλυτο δίκιο. Η εμφάνιση του θύμιζε τις εικόνες του Ιησού σε Καθολικές και Ορθόδοξες εκκλησίες και ο μέσος θεατής μπορούσε εύκολα να ταυτίσει τον χαρακτήρα με τον ερμηνευτή.

10. Ένα από τα πιο εύστοχα τρικ που χρησιμοποίησε ο Τζεφιρέλι ήταν να μοντάρει έτσι τη σειρά ώστε ο τηλεοπτικός Ιησούς να μην ανοιγοκλείνει ποτέ τα μάτια του. Ένα κόλπο για να φέρει ένα μυσταγωγικό, υπεράνθρωπο στοιχείο στη φιγούρα και μια επιλογή που τον δικαίωσε καθώς σύμφωνα με τους τηλεοπτικούς κριτικούς “ο θεατής απέκτησε μια διεισδυτική επαφή με το πρόσωπο του Ιησού”.

11. “Όταν κλήθηκα να υποδυθώ τον Ιησού, ήμουν 31 ετών και ομολογώ ότι μέχρι τότε δεν είχα κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό. Ύστερα από 9 μήνες γυρισμάτων σε επιβλητικά τοπία του Μαρόκου και της Τυνησίας, μπορώ να πω ότι πραγματικά πιστεύω στον Ιησού. Στη σκηνή της Σταύρωσης, ήμουν λίγο νευρικός, ίσως και από την εξάντληση που ένιωθα, ύστερα από τη δίαιτα 12 ημερών που είχα επιβάλλει στον εαυτό μου πριν από το γύρισμα” έχει πει σε συνέντευξη του. “Κάποια στιγμή κοιτάζοντας στον καθρέφτη αναγνώρισα στο είδωλό μου τον Ιησού. Μου φάνηκε ότι είδα την εικόνα που έχει ο καθένας από εμάς για Αυτόν, όταν προσπαθούμε να Τον φανταστούμε. Την εικόνα που έχω συγκρατήσει από παιδί. Πραγματικά ελπίζω στο μνημόσυνό μου, να με θυμούνται και να με αποκαλούν όλοι ως ‘τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού’” συμπλήρωσε. Η καριέρα του τον επιβεβαίωσε. Μετά τη σειρά ο Πάουελ δεν κατάφερε ποτέ να κάνει κάτι που θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτό το ρόλο. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν ο ρόλος της ζωής του.

12. Το cast είχε και Ελληνικό χαρακτήρα. Ο Γιώργος Βογιατζής ήταν ένας εξαιρετικός στον ρόλο του Ιωσήφ σε ένα cast που δεν υπολειπόταν αστέρια εμβληματικά από το χώρο της 7ης τέχνης. 13. Στο all-star-cast συμμετείχαν ιερά τέρατα της μεγάλης οθόνης όπως οι Τζέιμς Μέισον (Ιωσήφ της Αριμαθέας), Λόρενς Ολίβιε (Νικόδημος), Ροντ Στάιγκερ (Πόντιος Πιλάτος), Άντονι Κουίν (Καϊάφας), Έρνεστ Μπόργκναιν (Εκατόνταρχος) και Πίτερ Ουστίνοφ (Ηρώδης ο Μέγας), η αγαπημένη του Τζεφιρέλι και Ιουλιέττα του στην κινηματογραφική μεταφορά του σαιξπηρικού δράματος του, Ολίβια Χάσεϊ (στο ρόλο της Παναγίας), η οσκαρική Αν Μπάνκροφτ (Μαρία Μαγδαληνή) αλλά και οι Ντόναλντ Πλέζανς (Μελχιώρ), Κρίστοφερ Πλάμερ (Ηρώδης Αντύπας), Τζέιμς Ερλ Τζόουνς (Βαλτάσαρ) και Κλαούντια Καρντινάλε (Μοιχαλίδα).

14. Τα γυρίσματα της σειράς ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1975 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1976 και έγιναν στο Μαρόκο και την Τυνησία. Οι σκηνές των συναγωγών τραβήχτηκαν στο νησί Djerba, ενώ οι σκηνές της Ιερουσαλήμ τραβήχτηκαν στην Μαροκινή πόλη Μοναστήρι (το όνομα της πόλης παραμένει Ελληνικό μέχρι και σήμερα) στην Βορειοανατολική Τυνησία και είναι λιμένας της χώρας, στην περιοχή Σαχέλ.

15. Υπέροχη στην κινηματογράφηση και τη φωτογραφία, στο μουσικό χαλί και τη σκηνογραφία, η σειρά θεωρείται από πολλούς ένα εμβληματικό τηλεοπτικό αριστούργημα και ένα ρίσκο που διέψευσε πολλούς. Με ατμόσφαιρα κατανυκτική, χρώματα γήινα και ένα βλέμμα που μένει μαζί σου στη μνήμη η σειρά που προβλήθηκε για πρώτη φορά από το Ιταλικό κανάλι RAI1 στις 27 Μαρτίου 1977 κρύβει στην αφήγηση της σκηνές που θεωρούνται κορυφαίες της τέχνης της μικρής και μεγάλης οθόνης. Η σκηνή της ανάστασης του Λαζάρου θεωρείται από πολλούς κριτικούς κορυφαία. Μετά την προβολή της στην Αμερική οι New York Times έγραψαν έναν διθύραμβο ενώ έγινε ένα πρόγραμμα που δεν μπόρεσε να σταθεί τίποτα απέναντι του. Το 46% των τηλεοράσεων στη Νέα Υόρκη και το 53% των τηλεοράσεων στο Λος Άντζελες είχαν υποταχθεί στη δύναμη της αριθμώντας συνολικά πάνω από 90 εκατομμύρια τηλεθεατές μόνο στις ΗΠΑ.

16. Το κόστος παραγωγής της σειράς υπήρξε πραγματικά υψηλό. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, ο Ιησούς από το Ναζαρέτ κόστισε περίπου 16 με 18 εκατομμύρια δολάρια. Μέχρι σήμερα φέρεται να έχει φέρει καθαρό κέρδος 30 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που ειλικρινά θεωρούμε ότι το έχει ξεπεράσει.

17. Η σειρά έχει διάρκεια 371 λεπτά και αν και ήταν υποψήφια σε πέντε κατηγορίες στα βρετανικά BAFTA, δεν κέρδισε ούτε ένα. 

http://www.pronews.gr