Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Κι όταν η ψυχή σού μιλά, καλύτερα εσύ να σιωπάς. Και σκύψε όσο μπορείς να την ακούσεις, γιατί η φωνή της είναι πάντα ψίθυρος, για να μην ενοχλεί την επιθυμία σου...
ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Παρασκευή 5 Απριλίου 2024
Τρίτη 2 Απριλίου 2024
ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ ΘΑ ΛΑΒΕΙΣ ΤΗ ΧΑΡΗ!
Να, έμαθες ότι είσαι πηλός, πτωχός και γυμνός. Τώρα ζήτησε απ’ αυτόν που μπορεί να αναπλάσει τη φύση να σε πλουτίσει. Και, αν σου δώσει πολύ ή λίγο, αναγνώρισε τον ευεργέτη σου. Και μη σφετερισθείς τα ξένα ως δικά σου. Με πόνο και δάκρυα θα λάβεις τη χάρη. Και πάλι με δάκρυα χαράς και ευχαριστίας, με φόβο Θεού θα την κρατήσεις. Με θέρμη και ζήλο ελκύεται· με ψυχρότητα και αμέλεια χάνεται.
Δεν σου ζητεί περισσότερο ο Χριστός για να σου δώσει τα άγια Του χαρίσματα· μόνο να αναγνωρίζεις ότι, ό,τι καλό και αν έχεις, είναι δικό Του. Και να συμπαθείς αυτόν που δεν έχει. Να μην τον κρίνεις ότι δεν έχει· ότι είναι αμαρτωλός, φαύλος, πονηρός, φλύαρος, κλέπτης, πόρνος και ψεύτης. Εάν αποκτήσεις αυτή την επίγνωση, δεν μπορείς ποτέ να κρίνεις κανένα, έστω και αν τον βλέπεις να αμαρτάνει θανάσιμα· γιατί αμέσως θα λες·
«Δεν έχει, Χριστέ μου, τη χάρη σου, γι’ αυτό αμαρτάνει. Αν φύγεις και από μένα θα πράξω χειρότερα. Αν στέκω, στέκω, γιατί Συ με βαστάζεις. Τόσο βλέπει ο αδελφός, τόσο κάνει. Είναι τυφλός. Πώς τον θέλεις να βλέπει χωρίς μάτια; Είναι πτωχός. Πώς γυρεύεις να είναι πλούσιος; Δος του πλούτο να έχει. Δος του μάτια να βλέπει».
Εάν ζητήσεις το δίκαιο για οποιοδήποτε πράγμα, που θα σε αδικήσει, ατιμάσει, βρίσει, κτυπήσει, διώξει ή τη ζωή σου επιβουλευθεί ο πλησίον σου, και πάλι εσύ είσαι άδικος, εάν τον θεωρήσεις αίτιο ή τον κατηγορήσεις με εμπάθεια. Γιατί ζητείς απ’ αυτόν αυτό που δεν του το έδωσε ο Θεός. Εάν εννοήσεις καλά αυτό που σου λέω, όλους θα τους θεωρείς ανεύθυνους, για οποιοδήποτε σφάλμα, και μόνον εσύ θα είσαι για όλα υπεύθυνος.
Γιατί τρεις εχθροί πολεμούν το ανθρώπινο γένος· οι δαίμονες, η ίδια η φύση μας και η συνήθεια. Εκτός απ’ αυτά άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.
Αν λοιπόν αφαιρέσεις το δαίμονα, που τυραννεί όλη την ανθρωπότητα, τότε θα είμαστε όλοι καλοί. Να σε ποιόν πρέπει να δώσεις το άδικο. Αυτόν να μισήσεις, να κατακρίνεις και μέχρι τέλους να τον έχεις εχθρό.
Ο άλλος εχθρός είπαμε ότι είναι η φύση, που, από τη στιγμή που ο άνθρωπος καταλάβει τον κόσμο, αυτή αντιτάσσεται στο νόμο του πνεύματος, και ζητεί ό,τι είναι για την απώλεια της ψυχής. Να και ο άλλος εχθρός, που είναι άξιος μίσους εφ’ όρου ζωής. Αυτόν πρέπει να κατακρίνεις, να κατηγορείς.
Έχουμε και τον τρίτο εχθρό, τη συνήθεια. Συνηθίζοντας να πράττουμε κάθε είδος κακίας γίνεται σε μας έξη και γίνεται δεύτερη φύση και κατέχει ως νόμο την αμαρτία. Και απαιτείται αντίστοιχος αγώνας για να λάβουμε θείαν αλλοίωση και απαλλαγή. Να λοιπόν, και ο τρίτος εχθρός, που είναι άξιος τελείου μίσους.
Εάν θέλεις λοιπόν ο πλησίον σου να είναι σε όλα καλός, όπως σου αρέσει, αφαίρεσέ του τους τρεις αυτούς εχθρούς με τη χάρη που έχεις. Αυτό είναι το δίκαιο, αν ζητάς να το βρεις: Να κάνεις ευχή στο Θεό να τον απαλλάξει από αυτούς τους εχθρούς. Και τότε θα είσαστε σύμφωνοι.
Αν δε και ζητήσεις διαφορετικά να βρεις το δίκαιο, θα είσαι πάντοτε άδικος, και επομένως η χάρη είναι ανάγκη να πηγαίνει – να έρχεται, μέχρις ότου βρει ανάπαυση στη ψυχή σου. Διότι, τόση χάρη δικαιούται να έχει ο άνθρωπος, όσο πειρασμό ευχαρίστως υπομένει, όσο βάρος του πλησίον του αγογγύστως βαστάζει.
Λοιπόν τα προηγούμενα γράμματα που σου έστειλα περιείχαν την “πράξη”. Αυτό που έγραψα τώρα περιέχει το “φωτισμό”. Από την πράξη λαμβάνει ο άνθρωπος φωτισμό γνώσεως. Διότι η πράξη είναι τυφλή και ο φωτισμός είναι οι οφθαλμοί, με τους οποίους βλέπει ο νους εκείνο που δεν το έβλεπε πρώτα.
Τώρα λοιπόν έχει λυχνάρι και μάτια και βλέπει αλλιώς τα πράγματα. Πρώτα ήταν η χάρις της πράξεως, άλλα τώρα έλαβε δεκαπλάσια χάρη. Τώρα έγινε ο νους ουρανός. Βλέπει μακριά. Έχει χωρητικότητα περισσότερη από την προηγούμενη. Τώρα του λείπει η θεωρία.
πηγή: «Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας»,
εκδ, Ι.Μ.Φιλοθέου, Άγ. Όρος-
αποσπάσματα από την Θ΄ επιστολή – σε νεοελληνική απόδοση
Δευτέρα 1 Απριλίου 2024
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΕ ΑΔΙΚΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΜΑΛΑΚΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η καλοσύνη μαλακώνει και ανοίγει την καρδιά, σαν το λάδι τη σκουριασμένη κλειδαριά.
Τρίτη 26 Μαρτίου 2024
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ, ΕΧΕΙ ΧΑΡΕΣ, ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ!
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΖΩΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η ζωή αυτή είναι ψεύτικη και σύντομη· λίγα είναι τα χρόνια της. Και ευτυχώς που είναι λίγα, γιατί γρήγορα θα περάσουν οι πίκρες, οι οποίες θα θεραπεύσουν τις ψυχές μας σαν τα πικροφάρμακα. Βλέπεις, οι γιατροί, ενώ οι καημένοι οι άρρωστοι πονούν, τους δίνουν πικρό φάρμακο, γιατί με το πικρό θα γίνουν καλά, όχι με το γλυκό. Θέλω να πω ότι και η υγεία από το πικρό βγαίνει, και η σωτηρία της ψυχής από το πικρό βγαίνει.
Σάββατο 23 Μαρτίου 2024
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΝΑ ΘΕΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!
Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Παιδιά μου, σκοπό της ζωής σας να θέσετε την επιδίωξη της ύψιστης αλήθειας και να μην παρεκκλίνετε απ’ αυτό το δρόμο, αν σας αναγκάσουν να υπηρετήσετε τους σκοπούς της κατώτερης αλήθειας, καταπατώντας την ύψιστη αλήθεια του Χριστού.
ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ΜΟΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΧΑΜΕΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Ο μόνος χρόνος που δεν πηγαίνει χαμένος, είναι ο χρόνος που έχεις επαφή με τον Χριστό. Ό,τι άλλο αν κάνεις, θα μείνει εδώ και δεν αντέχει πέραν του τάφου.
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: Η ΣΚΕΠΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η σκέπη και η πρόνοια του Θεού απλώνεται επάνω σε όλους τους ανθρώπους, την βλέπουν όμως όσοι καθάρισαν τον εαυτό τους από την αμαρτία.
ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΚΑΙ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!
Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος: Τὰ ὑγιῆ μάτια ἐπιθυμοῦν το φῶς, ἔτσι καὶ τὴ νηστεία ποὺ γίνεται μὲ διάκριση τὴν ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιθυμία τῆς προσευχῆς.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ, ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ!
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Αν θέλεις να κυβερνάσαι από το Θεό, να μη θέλεις να αμαρτάνεις. Γιατί αν αμαρτάνεις, πως θα κυβερνηθείς από το Θεό;
Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ: ΕΠΕΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ; ΜΗ ΓΕΛΑΣ ΠΟΤΕ ΜΕ ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ!
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Έπεσε κάποιος; Μη γελάς ποτέ με καταφρόνια. Τον εαυτό σου βλέπε και κράτα τον καλά, ποτέ να μη γλιστρήσεις σε μέρη αμαρτωλά.
Τρίτη 19 Μαρτίου 2024
ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΗ ΛΕΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΙΓΕΤΑΙ!
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: Δεν καταλαβαίνεις εσύ που τη λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος και καίγεται.
ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ!
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Μήν ανοίγεις το στόμα σου και την καρδιά σου στον καθένα, στους χίλιους ο ένας θα σε καταλάβει!
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: Ν' ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΔΙΑΚΡΙΤΑ!
Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024
ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΕΣΤΙΑΝΚΙΝ: ΑΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΗ ΒΑΡΚΟΥΛΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Αρχιμ. Ιωάννης Κρεστιάνκιν, της Μονής των Σπηλαίων:
Αν κάθε μέρα ζεις με τον Θεό
και την προσευχή, ο Κύριος θα οδηγήσει τη βαρκούλα σου μέσα στη ζωή και θα την
κυβερνήσει προς τη σωτηρία.
Ο Θεός δεν έχει ξεχασμένους ανθρώπους. Η Πρόνοια του Θεού τους βλέπει όλους. Και τον κόσμο διευθύνει ο Θεός, μόνο ο Θεός και κανένας άλλος.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΣΑΙ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ, ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΑΝΕΧΘΕΙ Ο ΘΕΟΣ;
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Αν δεν ανέχεσαι τον πλησίον, πως θα σε ανεχθεί ο Θεός; Αν συ δεν υποφέρεις αυτόν που είναι σύνδουλός σου, πως θα σε ανεχθεί εσένα ο Κύριος;
Σάββατο 16 Μαρτίου 2024
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ!
Μεταξύ των ανθρώπων που ζουν γύρω μας υπάρχουν και αυτοί που δεν πιστεύουν στον Θεό και όμως κάνουν πολλά καλά έργα. Συχνά ακούω την εξής ερώτηση: «Αυτό δεν είναι αρκετό, δεν θα σωθούν αυτοί οι άνθρωποι με τα καλά τους έργα»; Πρέπει οπωσδήποτε να δώσω την απάντηση.
Όχι, δεν θα σωθούν μόνο με τα καλά έργα. Γιατί δεν θα σωθούν; Γιατί έτσι είπε ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός, όταν «επηρώτησε… νομικός, πειράζων αυτόν και λέγων: διδάσκαλε, ποιά εντολή μεγάλη εν τω νόμω; ο δε Ιησούς έφη αυτώ’ αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου…, αυτή εστί πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε όμοια αυτής’ αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν» (Ματ. 22, 35-39).
Αν η πίστη στον Θεό και η αγάπη προς Αυτόν είναι η πρώτη και η σπουδαιότερη εντολή του νόμου΄ αν η δεύτερη εντολή για την αγάπη προς τον πλησίον πηγάζει απ’ αυτή την πρώτη, και αν η αγάπη προς τον πλησίον παίρνει την δύναμή της από την αγάπη προς τον Θεό, τότε αυτό σημαίνει, ότι για να σωθεί κανείς πρέπει με όλη την καρδιά του να αγαπήσει τον Θεό, διότι αυτή είναι η πρώτη και η σπουδαιότερη εντολή του νόμου.
Τί σημαίνει σωτηρία; Το να σωθεί κανείς σημαίνει να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, να μπει στην Βασιλεία του Θεού και να γίνει κοινωνός αυτής της Βασιλείας! Τί είναι η Βασιλεία του Θεού και τί είναι η αιώνια ζωή;
Ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός είπε στους Εβραίους έναν πολύ θαυμαστό λόγο, ότι όλοι πρέπει να τρώνε τον Επουράνιο Άρτο και ότι ο Επουράνιος αυτός Άρτος είναι η Σάρκα του, την οποία Αυτός δίνει για την σωτηρία του κόσμου και για να ζει ο κόσμος.«Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς» (Ιω. 6, 53). Ποια ζωή; Την ζωή την αιώνια΄ δεν θα έχετε την αιώνια ζωή, δεν θα γίνετε κοινωνοί της Βασιλείας του Θεού και δεν θα σωθεί η ψυχή σας. Μπορεί να υπάρχει κάτι πιο ξεκάθαρο απ’ αυτό τον λόγο; Αν δεν πιστεύουμε με όλη την καρδιά μας στον Θεό, αν δεν βαφτιζόμαστε, αν δεν κοινωνούμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, τότε η σωτηρία για μας δεν υπάρχει.
Βλέπετε, μόνο τα καλά έργα δεν αρκούν για να σωθούμε! Ξέρουμε ότι και οι άπιστοι κάνουν καλά και δίκαια έργα και τότε δημιουργείται η ερώτηση: πώς να κρίνουμε τα καλά έργα που κάνουν οι άπιστοι, ποια είναι η αξία τους; Βέβαια, όλα τα καλά έργα που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι έχουν την άξια τους, η οποία είναι μεγάλη. Το δεχόμαστε αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ των καλών έργων που κάνουν οι άπιστοι και αυτών που κάνουν οι άνθρωποι, οι οποίοι με όλη την καρδιά τους πιστεύουν στον Θεό.
Ποια είναι η διαφορά; Η διαφορά είναι η εξής: υπάρχει πλήθος ανθρώπων, πολύ δυνατών ανθρώπων, που θυσίασαν όλα, ακόμα και την ίδια τη ζωή τους, για χάρη του λαού τους. Υπήρχαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι ακόμα και στη δική μας εποχή. Υπήρχαν λοιπόν πολλοί άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για το καλό του λαού τους και του δικού τους έθνους.
Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που θυσιάζουν τη ζωή τους για χάρη της δικής τους τάξης. Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των καλών έργων; Αυτή η αγάπη τους προς το λαό τους όσο καλή και να είναι, είναι η αγάπη μόνο προς το δικό τους λαό και ταυτόχρονα μ’ αυτή υπάρχει και μίσος προς τους ανθρώπους άλλων φυλών και τάξεων. Η αληθινή όμως και γνήσια αγάπη, η ευάρεστη στον Θεό δεν μπορεί να έχει μίσος, αυτή αγκαλιάζει τα πάντα, είναι καθολική.
Χρειάζεται άσκηση, χρειάζεται κόπος, χρειάζεται να αναγκάζουμε τον εαυτό μας να κάνουμε το καλό. Πρέπει να αποστραφούμε το κακό, την οποιαδήποτε αδικία και να στραφούμε στην αλήθεια.
Χρειάζεται αγώνας για να κάνουμε καλά έργα. Μόνο τότε, όταν, με μεγάλες και επίμονες προσπάθειες, καθαρίζουμε την καρδιά μας και έτσι προσελκύουμε τη χάρη του Θεού, τότε, όταν αυτή η χάρη ανάβει στην καρδιά μας την θεία αγάπη, την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, η οποία δεν μισεί κανέναν, μόνο τότε αυτή η αγάπη, μαζί με την πίστη, μας ανοίγει δρόμο προς την Βασιλεία του Θεού.
Λοιπόν, δεν είναι αρκετά μόνο τα καλά έργα και δεν αρκεί μόνο η ηθική, χρειάζεται και η πίστη. Διότι μόνο η Θρησκεία, μόνο η Πίστη στον Θεό και η κοινωνία μαζί Του μας δίνει τη δύναμη να κάνουμε γνήσια καλά και ευάρεστα στον Θεό έργα.
Αυτή την δύναμη δεν την δίνει η ηθική και μεγάλο λάθος κάνουν αυτοί που νομίζουν ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε την θρησκεία με κάποια ηθική διδασκαλία.
Πρέπει η θεία χάρη να κατοικήσει στην καρδιά μας για να γίνει αυτή ναός του Παναγίου Πνεύματος. Αμήν.
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ: ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΥΠΟΜΕΝΕΤΕ ΟΛΑ ΣΑΝ ΣΤΑΥΡΟ!
Για μας όμως, τους αδύναμους Χριστιανούς, που δίνουμε λίγη προσοχή στην πνευματική ζωή και είμαστε γεμάτοι πάθη και επιθυμίες της σάρκας, ο Θεός προετοίμασε πολύ πιο ελαφρούς σταυρούς.
Μας στέλνει στην οδό της ζωής μας παρά πολλές θλίψεις και μας δίνει την εντολή να υπομένουμε ταπεινά τις συκοφαντίες, τις προσβολές και τις ύβρεις από τους ανθρώπους.
Να υπομένουμε, λοιπόν, τις θλίψεις που μπορεί να προκύψουν από την αποτυχημένη οικογενειακή ζωή ή από έναν αταίριαστο γάμο. Να υπομένουμε τη ζηλοτυπία στο γάμο. Μας δίνει την εντολή να υπομένουμε τις προσβολές και να μην αποδίδουμε προσβολή αντί προσβολής, να δείχνουμε εδώ υπομονή, επειδή αυτός είναι ο σταυρός μας.
Να τα δέχεστε και να τα υπομένετε όλα σαν σταυρό. Να σηκώσουμε τον σταυρό σημαίνει ήρεμα και με ευχαριστία να υπομένουμε όλα αυτά που μας στέλνει ο Θεός, τον πόνο και τις θλίψεις, τις ασθένειες και τις αδικίες.
Αυτό σημαίνει να βαδίζουμε αγόγγυστα την θλιμμένη οδό, με τη στενή πύλη, που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών. Σ’ αυτήν ακριβώς την οδό, πρέπει να ακολουθήσουμε τον Χριστό μας. Πρέπει να θυσιάσουμε τα πάθη, τις επιθυμίες και τα θελήματά μας στον Θεό και στους ανθρώπους. Και όπως ο Κύριος ανέβηκε στον φοβερό Σταυρό του Γολγοθά, έτσι και εμείς όταν σηκώνουμε τον σταυρό μας, πρέπει να θυμόμαστε ότι ακολουθούμε την οδό της διακονίας του Θεού και των ανθρώπων και αυτή η οδός είναι η μόνη, που μας οδηγεί μέσω του Γολγοθά στην Ανάσταση.
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙΣ!
Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς!
«Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω
να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, να μετανοείς καθημερινά.
Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων είναι η προς τον Θεόν
παρρησία, είναι όπλο κατά του διαβόλου, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το
κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως.
Η μετάνοια μάς ανοίγει τον ουρανό και μάς εισάγει στον Παράδεισο. Γι’ αυτό (σου λέω), είσαι αμαρτωλός; μην απελπίζεσαι. Ίσως βέβαια αναλογιστείς. Μα τόσα έχω ακούσει στην Εκκλησία και δεν τα ετήρησα. Πώς να εισέλθω και πάλι και πώς και πάλι να ακούσω; Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εισέλθεις επειδή, όσα άκουσες δεν τα ετήρησες. Να τα ξανακούσεις, λοιπόν, και να τα τηρήσεις. Εάν ο ιατρός σου βάλει φάρμακο στην πληγή σου και παρά ταύτα δεν καθαρίσει, την επομένη ημέρα δεν θα σου ξαναβάλει πάλι; Μη ντρέπεσαι, λοιπόν, να ξαναέλθεις στην Εκκλησία. Να ντρέπεσαι όταν πράττεις την αμαρτία. Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο. Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω; Και βέβαια είναι. Μα, όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και εάν μετανοήσω θα βρω τη σωτηρία; Και βέβαια. Από που γίνεται αυτό φανερό; Από τη φιλανθρωπία του Κυρίου σου… Γιατί η φιλανθρωπία του Θεού δεν έχει μέτρο. Και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια η πατρική Του αγαθότητα.
Σκέψου μια σπίθα πού έπεσε μέσα στη θάλασσα, μήπως
μπορεί να σταθεί εκεί ή να φανεί; Όση σχέση έχει, λοιπόν, μια σπίθα με το
πέλαγος, τόση σχέση έχει η αμαρτία σου σε σύγκριση με τη φιλανθρωπία του Θεού.
Και καλύτερα, θα έλεγα, όχι τόση, άλλα πιο πολλή. Γιατί το πέλαγος, ακόμη και
αν είναι απέραντο, έχει όριο, μέτρο και σύνορα. Η φιλανθρωπία όμως του Θεού
είναι απεριόριστη. Γι’ αυτό σου επαναλαμβάνω. Είσαι αμαρτωλός; Μην
απελπίζεσαι».