ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019
ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΕΛΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ
ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ
Ο ιερομόναχος Σωφρόνιος Λαυριώτης, κατά κόσμον Θεόδωρος Γιαννόπουλος, εγεννήθει στις 06 Ιανουαρίου 1919 στο χωριό Χαραυγή Πογωνίου της Ηπείρου. Από την Δευτέρα δημοτικού μετακόμισε στην Αθήνα στον Κολωνό.
Σε ηλικία έντεκα (11) χρονών εγκατέλειψε τον κόσμο και εισήλθε στο Άγιον Όρος στην μικρή Αγία Άννα στην καλύβα Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Σε ηλικία δεκατεσσάρων (14) χρόνων έγινε Μοναχός στην σκήτη Αγία Άννας, καλύβα των Αγίων Χαραλάμπους και Μοδέστου στην ηλικία δεκαεπτά (17) έγινε μεγαλόσχημος Μοναχός και εικοσιπέντε (25) χρονών ιερομόναχος.
Είχε πνευματικό αδελφό τον Πρώην Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αρχιμανδρίτη Φίλιππο.
Η εν συνεχεία πορεία του ήταν η ακόλουθη:
1. Μεταξύ των ετών 1949 – 1950 ήρθε στην Χίο ως εφημέριος στον ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας.
2. Εν συνεχεία έρχεται στην Πάτμο κοντά στον Άγιο Αμφιλόχιο Μακρή, με ευλογία του οποίου το έτος 1960 μεταβαίνει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και αναλαμβάνει Ιεραποστολή στην Αφρική.
3. Εκεί συναντά τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο και με πρόσκληση και προτροπή του μεταβαίνει στην Αμερική και αναλαμβάνει Ιερατικός Επίτροπος Νοτίου Αμερικής.
4. Επιστρέφει στην Αφρική, στο Ιράκ, και εγκαθίσταται για δύο (2) χρόνια στο Σινά.
5. Στα μέσα του 1970 επέστρεψε στην Αθήνα και υπηρέτησε ως εφημέριος στους Ιερούς Ναούς Αγίων Ασωμάτων, Αγίου Γεωργίου Πειραιώς, στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας.
6. Τέλος, για είκοσι (20) συναπτά έτη υπηρέτησε ως εφημέριος ιερεύς στην εκκλησία της Παναγίας Παντανάσσης ή Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου επί της Πλατείας Μοναστηρακίου μεταξύ των οδών Αθηνάς και Μητροπόλεως, απέναντι από τον Σταθμό Μοναστηρακίου στο κέντρο της πόλης των Αθηνών. Αυτός ο μικρός ναός έγινε Πνευματικό Κέντρο της Αθήνας.
ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ
Ο λαοφιλής Γέροντας πλήθους Μονών μετά από πολύχρονη ασθένεια έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ένα ευλογημένο έργο και μία πλούσια πνευματική παρακαταθήκη. Ήταν ο αναμορφωτής του μοναχισμού στην Αμερικανική Ήπειρο πολλά μοναστήρια μετατρέποντας τις ερήμους σε αγιασμένους τόπους.
Πνευματικός γόνος του συγχρόνου Οσίου Πατρός Ιωσήφ του Ησυχαστού. Κοντά του ο Γέροντας Εφραίμ έλαβε σπουδαία πνευματική μόρφωση και άσκηση. Μετά την κοίμησή του, ο Γέροντας Εφραίμ δημιουργεί την δική του συνοδεία και σύντομα καλείται να αναλάβει την Ι. Μονή του Φιλοθέου στο Άγιον Όρος. Το κοινόβιο αυτό γνωρίζει σπουδαία πνευματική άνθιση σε ελάχιστα χρόνια και εξ αυτού επανδρώνονται άλλα τρία αγιορείτικα Κοινόβια και Σκήτες. Ο αριθμός των γυναικείων Μονών που ιδρύθηκαν ή επανδρώθηκαν υπό την πνευματική του καθοδήγηση είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτό όμως που τον έχει καταστήσει παγκοσμίως γνωστό είναι η μεγάλη πνευματική κίνηση που έχει δημιουργήσει στην Αμερική. Με κέντρο την Ι. Μονή Αγ. Αντωνίου στην Αριζόνα έχει δημιουργήσει περίπου είκοσι μοναστικές αδελφότητες με σπουδαίο ιεραποστολικό έργο.
Από υπακοή στο γέροντά του, ο μοναχός Εφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας.
Η ζωή στην αδελφότητα του γέροντος Ιωσήφ ήταν πολύ αυστηρή και ασκητική.
Το 1979 έφθασε στον Καναδά για λόγους υγείας.
Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη Φλόριντα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο, αφιερωμένα στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους.
Επίσης έχει κατασκευάσει ένα γηροκομείο.
Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου, η οποία είναι πετρόκτιστη, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου, και του Αγ. Γεωργίου. Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο επίσης είναι κτισμένο το εκκλησάκι του ροφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, με χρώματα του μπλε και του άσπρου.
Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019
ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΠΡΟΣΕΧΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙΣ!
Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΟ 1956
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019
ΠΟΥΤΙΝ: ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΥΣΗ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ «ΜΗΤΕΡΑ» - «ΠΑΤΕΡΑΣ» ΑΝΤΙ ΓΙΑ «ΓΟΝΕΑΣ 1-2»
Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΛΑΪΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019
ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΞΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ!
ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ
Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς
Η Αγία Βαρβάρα έζησε
κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν κόρη
του ειδωλολάτρη Διοσκόρου ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της
Ηλιουπόλεως.
Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη
εντός πύργου. Δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες, καθώς ο
πατέρας της ήταν φανατικός ειδωλολάτρης, λόγος για τον οποίο άλλωστε προσπάθησε
να κρατήσει κρυφή την πίστη της στον Τριαδικό Θεό. Ένα τυχαίο περιστατικό,
όμως, την πρόδωσε. Ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε
να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της
Αγίας Τριάδος και, έτσι, βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χριστιανή.
Εξοργίσθηκε τόσο που την κυνήγησε εντός του πύργου με το ξίφος του για να την
φονεύσει. Η Αγία κατέφυγε στα όρη, αλλά ο πατέρας της την συνέλαβε και την
παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα, Μαρκιανό, κατηγορώντας την για την πίστη της.
Όταν ανακρίθηκε, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και καθύβρισε
τα είδωλα. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διεπομπέφθη γυμνή στην πόλη και τέλος
σφαγιάσθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει
το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Η σύναξη της Αγίας ετελείτο στο μαρτύριο αυτής, στον Βασιλίσκο πλησίον της
αγίας Ζηναΐδος.
Τα Λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας διαφυλάχθηκαν στην
Κωνσταντινούπολη μέχρι τον 11ο αιώνα μ.Χ.., οπότε ένα μέρος τους μεταφέρθηκε
στη Βενετία, όταν Δόγης ήταν Ο Πέτρος Β’ Orseol (991 – 1009 μ.Χ.). Τα Λείψανα
μεταφέρθηκαν από την Πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, η οποία νυμφεύθηκε τον γιό
του Δόγη Πρίγκιπα Ιωάννη. (Σύμφωνα με μέρος των πηγών - Ιωάννη τον Διάκονο και
Ανδρέα Δάνδολο - η Μαρία ήταν ανιψιά ή και αδελφή των Αυτοκρατόρων Βασιλείου Β’
του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’, όμως το πλέον πιθανό είναι να ήταν μία
από τις αδελφές του μελλοντικού Αυτοκράτορα Ρωμανού Γ’).
Ο Πριγκιπικός Γάμος ευλογήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Οικουμενικό
Πατριάρχη, με παρανύμφους τους Αυτοκράτορες. Μάλιστα η παραμονή του ζεύγους στη
Βασιλεύουσσα παρατάθηκε μέχρι το 1004 μ.Χ. (εκεί γεννήθηκε και το πρώτο παιδί
τους).
Στη Βενετία τα Λείψανα της Μεγαλομάρτυρος κατατέθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του
Αγίου Μάρκου. Ο Ιωάννης πέθανε από πανώλη στη Βενετία, το 1009 μ.Χ. Μετά τον
θάνατό του δύο αδέλφια του, ο Επίσκοπος του Τορτσέλλο Όρσο και η Φιληκίτη,
Ηγουμένη της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου επίσης στο Τορτσέλλο, πέτυχαν
την μεταφορά των Λειψάνων στη Μονή αυτή, όπου παρέμειναν μέχρι τον 18ο αιώνα
μ.Χ.
Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν και πάλι στο Ναό του Αγίου Μάρκου κατά την περίοδο των
Ναπολεοντίων Πολέμων, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Πάντως μέρος τους παρέμεινε
και στη Μονή του Τορτσέλλο. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες η
Κάρα της Αγίας μεταφέρθηκε στο Μοντεκοτίνι της Ιταλίας, όπου σήμερα φυλάσσεται,
όπως και το μέρος των Λειψάνων που φυλάσσεται στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ριέτι.
Επίσης, κατά το 12ο αιώνα μ.Χ., μέρος υπολοίπων λειψάνων της Αγίας μεταφέρθηκαν
από την Κωνσταντινούπολη στο Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ με τους
Χρυσούς Τρούλους στο Κίεβο, όπου παρέμειναν ως το 1930 μ.Χ., όταν
μεταφέρθηκαν εκ νέου στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Βλαδίμηρου στην ίδια πόλη.
Την 1η Ιουνίου 2003
μ.Χ., μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την
Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε
μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος. Το Λείψανο παραλήφθηκε
με τις δέουσες τιμές από τον Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας
Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο και κατατέθηκε στο ομώνυμο Προσκύνημα του Δήμου
Αγίας Βαρβάρας Αττικής.
Μέρος της Κάρας της
Αγίας βρίσκεται στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων. Μέρος της δεξιάς της
Αγίας και ένας βραχίονας βρίσκεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Χιλανδαρίου,
Καρακάλου και Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού
Ευρυτανίας, στο ομώνυμο Προσκύνημα Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, στον Καθεδρικό
Ναό Αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας
Πετρουπόλεως.
Η Αγία Βαρβάρα
θεωρείται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ΄ άλλες Χώρες Αγία προστάτις
πυροβολικού. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ως Προστάτις του όπλου αυτού το 1828
μ.Χ. όπου και αναφέρεται η πρώτη σχετική τελετή με δοξολογία και
παράθεση στη συνέχεια γεύματος όπου έλαβαν μέρος αξιωματικοί και οπλίτες
πυρβολητές.
Στη Ορθόδοξη εικονογραφία η Αγία Βαρβάρα ζωγραφίζεται πολλές φορές μ’ ένα ποτήριο στο χέρι όντας προστάτιδα ενάντια στο αιφνίδιο θάνατο και μη θέλοντας να στερηθούν οι ετοιμοθάνατοι την θεία κοινωνία. Συχνά τη συναντούμε κοντά σ΄ έναν πύργο (με τρία παράθυρα) ή κρατώντας ένα βιβλίο (για τους ετοιμοθάνατους) ή ένα κλαδί φοίνικα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 4 Δεκεμβρίου.
http://www.saint.gr